ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ

ΕΝΩΠΙΟΝ: Ν. Φακοντή, Ε.Δ.                                                       Αρ. Αγωγής: 531/2020

Μεταξύ: 

                              ALPHA CREDIT ACQUISITION COMPANY LIMITED      

                                                                                                                       Εναγόντων     

ν.

                                  1. DAVID DEREK LOARING

                                 2. LINDA-MARIE HEFFERMAN

                                    3.ΑLPHA PANARETI PUBLIC LIMITED  

                                                                                                                        Εναγόμενοι    

Ημερομηνία: 24.06.2025

Εμφανίσεις:

Για τoυς Ενάγοντες / Καθ ών η Αίτηση: ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ Δ.Ε.Π.Ε.

Για τους Εναγόμενους 1 & 2 / Καθ ών η Αίτηση: L. ZAMBARTAS LLC

Για τους Εναγόμενους 3 / Αιτητές: Μιχάλης Βορκάς & Συνεργάτες Δ.Ε.Π.Ε

Α Π Ο Φ Α Σ Η

(στην αίτηση ημερομηνίας 07.06.2024 για επαναφορά αγωγής που αποσύρθηκε και ανταπαίτησης που απορρίφθηκε)

Ιστορικό Αγωγής:

Στις 15.05.2020 καταχωρήθηκε από την τότε Alpha Bank Cyprus Limited αγωγή εναντίον των εναγομένων δια της οποίας αξίωνε την έκδοση απόφασης σχετικά με ισχυριζόμενο δάνειο που είχε χορηγηθεί στους εναγόμενους 1 & 2 το οποίο εξασφαλιζόταν με την εγγύηση των εναγομένων 3, Υποθήκευσης ακινήτου ιδιοκτησίας τους, καθώς και συμφωνίας εκχώρησης που όλοι οι εναγόμενοι υπέγραψαν προς όφελος της Τράπεζας και αφορούσε πωλητήριο έγγραφο συγκεκριμένου διαμερίσματος στα Κούκλια της Επαρχίας Πάφου που είχε αγοραστεί από τους εναγόμενους 1 & 2 με πωλητή τους εναγόμενους 3.

Σημείωμα Εμφάνισης για λογαριασμό των εναγομένων 1 & 2 καταχώρησε στις 11.05.2021 το Δικηγορικό Γραφείο L. ZAMBARTAS LLC ενώ τους εναγόμενους 3 εκπροσώπησε το δικηγορικό γραφείο των ΦΟΙΒΟΣ, ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΛΗΡΙΔΗΣ, & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ Δ.Ε.Π.Ε. με σημείωμα εμφάνισης που καταχώρησαν στις 22.09.2021.

Στις 09.11.2021 οι εναγόμενοι 1 & 2 καταχώρησαν έκθεση υπεράσπισης & ανταπαίτησης ενώ στις 28.02.2022 η εναγόμενη 3 καταχώρησε και αυτή υπεράσπιση & ανταπαίτηση.

Με την συμπλήρωση των δικογράφων οι ενάγοντες στις 15.03.2022 καταχώρησαν κλήση για οδηγίες η οποία ορίστηκε για πρώτη φορά ενώπιον του Δικαστηρίου στις 20.05.2022. Κλήση για οδηγίες καταχώρησαν και για λογαριασμό της ανταπαίτησης τους οι εναγόμενοι 1 & 2 στις 16.06.2022.

Στις 09.09.2022 το Δικαστήριο ενημερώθηκε με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο των δικηγόρων των εναγομένων 1 & 2 ότι έλαβε χώρα συμφωνία διευθέτησης μεταξύ των εναγόντων και των εναγομένων 1 & 2 και ότι ανέμεναν την θέση των εναγομένων 3 έτσι ώστε να διευθετείτο ολικά η υπόθεση. Επιβεβαίωση ότι εξεταζόταν η διευθέτηση της υπόθεσης έγινε στις 09.09.2022 και μέσω του τότε δικηγόρου των εναγομένων 3 εξού και ζητείτο χρόνος όπως η αγωγή παραμείνει για οδηγίες.

Στις 13.01.2023 καταχωρήθηκε ειδοποίηση στον φάκελο της υπόθεσης ότι η επίδικη πιστωτική διευκόλυνση έχει μεταβιβαστεί από τους ενάγοντες στην εταιρεία SKY CAC LIMITED η οποία τους είχε αυτόματα υποκαταστήσει και πλέον στα δικόγραφα της υπόθεσης θα αναγραφόταν το όνομα της νέας διαδόχου.  

Στις 30.01.2023 οι ενάγοντες ζήτησαν με γραπτή τους ειδοποίηση την απόρριψη της ανταπαίτησης των εναγομένων 3 λόγω μη έκδοσης κλήσης για οδηγίες. Δικαστήριο κάτω από άλλη σύνθεση κάλεσε τους δικηγόρους την 01.02.2023 και αφού άκουσε αυτούς με ενδιάμεση απόφαση του ημερομηνίας 21.02.2023 ενέκρινε το προφορικό αίτημα των δικηγόρων των εναγομένων 3 όπως καταχωρήσουν κλήση για οδηγίες πράγμα το οποίο έπραξαν στις 22.02.2023.

Στην συνέχεια έλαβαν χώρα οι καταχωρήσεις από όλες τις πλευρές ενόρκων δηλώσεων αποκάλυψης εγγράφων ως οι εκάστοτε οδηγίες του Δικαστηρίου ενώ στις 13.10.2023 σε συνέχεια κοινής ειδοποίησης που καταχώρησαν οι ενάγοντες και οι εναγομένοι 1 & 2 ημερομηνίας 20.06.2023 αποσύρθηκε ως διευθετηθείσα τόσο η αγωγή των εναγόντων εναντίων των εναγομένων 1 & 2 όσο και η ανταπαίτηση των εναγομένων 1 & 2 έναντι των εναγόντων και κάθε πλευρά επωμίστηκε τα έξοδα της.

 

Στις 10.10.2023 οι ενάγοντες ως υφίσταντο τότε ήτοι η SCY CAC LIMITED καταχώρησαν ειδοποίηση στον φάκελο της υπόθεσης ότι η επίδικη πιστωτική διευκόλυνση έχει μεταβιβαστεί από την SCY CAC LIMITED στην εταιρεία ALPHA CREDIT ACQUISITION COMPANY LIMITED η οποία τους έχει αυτόματα υποκαταστήσει και πλέον στα δικόγραφα της υπόθεσης θα αναγραφόταν το δικό της όνομα.

Αφού καταχωρήθηκαν ονομαστικοί καταλόγοι μαρτύρων και σύνοψη μαρτυρίας τόσο από πλευράς εναγόντων όσο και από πλευράς εναγομένων 3 η αγωγή ορίστηκε για οδηγίες τόσο στις 19.01.2024 όσο και στις 19.04.2024 για να ξεκαθάριζε τι ήταν αυτό που στο τέλος της ημέρας θα εκδικαζόταν μεταξύ των υφιστάμενων διαδίκων ενόψει της διευθέτησης της υπόθεσης σε σχέση με τους εναγόμενους 1 & 2.

Στις 30.05.2024 εμφανίστηκαν με φυσική παρουσία οι δικηγόροι των εναγόντων και των εναγομένων 3 με τον Διευθυντή της επίσης να παρουσιάζεται και αυτός αυτοπροσώπως. Η πλευρά των εναγόντων ζήτησε την άδεια του Δικαστηρίου να αποσύρει την αγωγή και κάθε πλευρά τα έξοδα της ενώ ανέφερε πως και η ανταπαίτηση των εναγομένων 3 θα έπρεπε και αυτή να αποσυρθεί αφού κατέστηκε άνευ αντικειμένου με εισήγηση όπως κάθε πλευρά επωμιστεί τα δικηγορικά της έξοδα.

Η πλευρά των εναγομένων 3 ζήτησε χρόνο να εξετάσει τα ζήτημα απόσυρσης με εισήγηση όπως η αγωγή οριστεί στις 03.06.2024 όπου θα ήταν και παρόντες οι δικηγόροι που χειρίζονται τις αξιώσεις με το Δικαστήριο να ορίζει για έλεγχο της προώθησης της αγωγής & προγραμματισμό για τις 03.06.2024 και ώρα 11:00.  

Στις 03.06.2024 και ώρα 11:18 με πρακτικό Δικαστηρίου κάτω από άλλη σύνθεση γίνεται αναφορά στην παρουσία της Δικηγόρου κας Ιωάννου για λογαριασμό των εναγόντων χωρίς όμως να υπάρξει καμία εμφάνιση για λογαριασμό των εναγομένων 3.

Η κα. Ιωάννου ζήτησε όπως αποσύρει την αγωγή ως εξωδίκως διευθετηθείσα και κάθε πλευρά να επωμιστεί τα έξοδα της, ενώ προηγούμενες διαταγές για έξοδα να ακυρωθούν με το Δικαστήριο να απορρίπτει την αγωγή εναντίον των Εναγομένων 3 ως εξωδίκως διευθετηθείσα και κάθε πλευρά να επωμίζεται τα έξοδα, προηγούμενες διαταγές για έξοδα ακυρώθηκαν. Επιπρόσθετα η κα. Ιωάννου ζήτησε και την απόρριψη της ανταπαίτησης με έξοδα υπέρ της Ενάγουσας και εναντίον των Εναγομένων 3 με το Δικαστήριο να καταγράφει το εξής πρακτικό:

Δικαστήριο: Η ώρα είναι 11:18, δεν υπάρχει εμφάνιση εκ μέρους της Εναγομένης 3. Η ανταπαίτηση της Εναγομένης 3 εναντίον της Ενάγουσας απορρίπτεται λόγω παράλειψης προώθησης της, με έξοδα υπέρ της Ενάγουσας και εναντίον της Εναγομένης 3, όπως υπολογιστούν από τον πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο.

Τέλος σημειώνεται ότι στον φάκελο της αγωγής υπάρχει καταχωρημένη ειδοποίηση αλλαγής δικηγόρου ημερομηνίας 03.06.2024 αναφορικά με τους εναγόμενους 3 στην οποία καταγράφεται ότι πλέον την εκπροσώπηση τους αναλαμβάνουν το δικηγορικό γραφείο ΜΙΧΑΛΗΣ ΒΟΡΚΑΣ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΔΕΠΕ και Α.Θ. Μαθηκολώνη & Σία Δ.Ε.Π.Ε. εις αντικατάσταση των μέχρι τότε δικηγόρων τους ΦΟΙΒΟΣ, ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΛΗΡΙΔΗΣ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ Δ.Ε.Π.Ε.

Η αίτηση ημερ. 07.06.2024 από πλευράς εναγομένων 3 για επαναφορά της αποσυρθείσας αγωγής και της απορριφθείσας ανταπαίτησης.

Στις 07.06.2024 η εναγόμενη 3 μέσω του δικηγορικού γραφείου ΜΙΧΑΛΗΣ ΒΟΑΡΚΑΣ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΔΕΠΕ προχώρησε στην καταχώρηση της υπό κρίση αίτησης με την οποία αιτείται την επαναφορά (α) της αποσυρθείσας αγωγής και (β) της απορριφθείσας ανταπαίτησης.

Η αίτηση συνοδεύεται από ένορκη δήλωση του κ. Νεόφυτου Ιωάννου εκ των διευθυντών της Αιτήτριας και ιδρυτή του ομίλου εταιρειών Alpha Panareti. Στην εν λόγω ένορκη δήλωση περιγράφονται τα γεγονότα που εκτυλίχθηκαν σύμφωνα πάντα με τον ομνυόντα κατά τις 03.06.2024 τόσο εντός όσο και εκτός του γραφείου του Δικαστηρίου.

Αποτελεί θέση του ενόρκως δηλούντος ότι η διαγωγή της Αιτήτριας δεν ήταν τέτοια που να συνιστά ασύγγνωστη αδιαφορία για την υπόθεση της ή για τον θεσμό της δικαιοσύνης. Αποτελεί εισήγηση του κ. Ιωάννου ότι η μη επαναφορά της αγωγής θα συνεπάγεται απώλεια των δικαιωμάτων της Αιτήτριας να θέσει τους ισχυρούς λόγους που έχει για την μη απόσυρση της ως προς τα έξοδα που θα μπορούσε να διεκδικήσει αναφορικά με αυτήν, ενώ τυχόν μη επαναφορά της ανταπαίτησης της εναγομένης 3 θα συνιστά καταστρατήγηση των θεμελιωδών της δικαιωμάτων να προωθήσει τις απαιτήσεις της καθώς και παρακώληση της πρόσβασης της στην δικαιοσύνη, τη στιγμή μάλιστα που καλείται να καλύψει και τα έξοδα της ενάγουσας.

Νομική βάση της αίτησης είναι σύμφωνα με την εναγόμενη 3 η Διαταγή 33 Θεσμός 5 των Περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικών Κανονισμών, η Διαταγή 31, Θ. 1, 2, 9 και 10, η Διαταγή 48 Θ. 1-9, η Διαταγή 57 Θ. 2, η γενική πρακτική και σύμφυτη εξουσία του Δικαστηρίου στο άρθρο 30 του Συντάγματος και στα άρθρα 6(1) και 13 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, στη νομολογία, στις αρχές του κοινοδικαίου και της επιείκειας, στις συμφυείς εξουσίες, την πρακτική και τη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου.

Επί της αίτησης τόσο οι Ενάγοντες όσο και οι Εναγόμενοι 1 & 2 καταχώρησαν ενστάσεις.

Οι ενάγοντες με την ένσταση τους ημερομηνίας 17.10.2024 προβάλουν αριθμό νομικών και πραγματικών λόγων για την απόρριψη της αίτησης. Μεταξύ άλλων επικαλούνται λανθασμένη νομική βάση της αίτησης, ότι η αίτηση έχει καταχωρηθεί στο όνομα λανθασμένου διαδίκου ήτοι την ALPHA BANK CYPRUS LTD ενώ ενάγοντας στην αγωγή είναι η ALPHA CREDIT ACQUISITION COMPANY LIMITED, το γεγονός ότι οι αιτητές δεν μπορούν να ζητούν την επαναφορά της αγωγής που αποσύρθηκε αφού τέτοιο δικαίωμα παρέχεται μόνο στους ενάγοντες ενώ οι δικηγόροι των εναγομένων 3 / αιτητών δεν έλαβαν εξουσιοδότηση από τον παραλήπτη διαχειριστή των εναγομένων 3 με αποτέλεσμα η ειδοποίηση αλλαγής δικηγόρου είναι ωσάν να μην υφίσταται ενώ οι δικηγόροι δεν νομιμοποιούνται να προωθούν την υπό κρίση αίτηση. 

Στην ένορκη δήλωση της κας. Μουζούρη που υποστηρίζει την ένσταση των εναγόντων δίδεται η δική της εκδοχή επί των γεγονότων που εκτυλίχθηκαν στις 03.06.2024 ενώ προβάλλονται ισχυρισμοί προς υποστήριξη των λόγων ένστασης. Μάλιστα γίνεται αναφορά ότι οι εναγόμενοι 3 είναι υπό διαχείριση επισυνάπτοντας σχετικό αποτέλεσμα έρευνας της επίσημης σελίδας του Εφόρου Εταιρειών καθώς επίσης και έντυπο (ΗΕ35) στο οποίο κατά την ομνυούσα διαφαίνεται ότι από τις 16.11.2023 έχει διοριστεί ως Παραλήπτης / Διαχειριστής των Εναγομένων 3 / Αιτητών ο κ. Αντώνης Βασιλείου ο οποίος ουδέποτε έδωσε εξουσιοδότηση για την ειδοποίηση αλλαγής δικηγόρου ή την καταχώρηση της υπό κρίση αίτησης.

Οι εναγόμενοι 1 & 2 στις 12.11.2024 καταχώρησαν την δική τους ένσταση υποστηριζόμενη από ένορκη δήλωση του κ. Χριστόδουλου Ιωάννου δικηγόρου ενόψει του γεγονότος ότι οι πελάτες τους διαμένουν ως δηλώνει μόνιμα στο εξωτερικό. Επικαλούνται και αυτοί με την σειρά τους λανθασμένη νομική βάση της αίτησης ενώ ισχυρίζονται ότι σε περίπτωση επαναφοράς της αγωγής θα φέρει σε μειονεκτική θέση τους εναγόμενους 1 & 2, ενώ σημειώνουν πως τόσο η αγωγή όσο και η ανταπαίτηση των εναγομένων 3 ουσιαστικά έχει καταστεί άνευ αντικειμένου αφού το επίδικο χρέος έχει πλήρως διευθετηθεί με την συμφωνία που επήλθε με τους ενάγοντες. 

Εξέταση:

Καταρχάς σημειώνω πως για σκοπούς εξέτασης και κατάληξης έχω θέση ενώπιον μου και έχω μελετήσει εκτενώς τόσο το περιεχόμενο της αίτησης όσο και των ενστάσεων καθώς και της γραπτής επιχειρηματολογίας των ευπαίδευτων συνηγόρων των διαδίκων. Δεν ζητήθηκε άδεια για να καταχωρηθεί οποιαδήποτε συμπληρωματική ένορκη δήλωση ούτε και να αντεξεταστεί οποιοδήποτε πρόσωπο. 

 

Συνεπώς είναι σε γνώση μου ότι καταχωρίστηκε και ότι αναφέρθηκε στην πλήρη του μορφή ακόμα και αν δεν γίνεται αυτολεξεί, ειδική ή λεπτομερής αναφορά στα πλαίσια της παρούσας απόφασης.

 

Θεωρώ πως το ζήτημα που έχει εγερθεί από πλευράς εναγόντων / καθ ων η αίτηση και που αφορά το δικαίωμα των δικηγόρων των εναγομένων 3 να εμφανίζονται στην διαδικασία και να καταχωρούν και προωθούν την υπό κρίση αίτηση θα πρέπει να τύχει εξέτασης κατά προτεραιότητα. Και αυτό γιατί ως αναφέρθηκε και ανωτέρω, η αιτήτρια εταιρεία έχει τεθεί από τις 16.11.2023 υπό Διαχείριση τόσο για το σύνολο της περιουσίας της όσο και σε σχέση με το εισόδημα της που προέρχεται από την περιουσία της. Μάλιστα ως Παραλήπτης / Διαχειριστής φαίνεται να έχει διοριστεί ο κ. Αντώνης Βασιλείου σε συνέχεια ενεργοποίησης ομολόγου κυμαινόμενης επιβάρυνσης ημερομηνίας 18.10.2010 ύψους €20.000.000 πλέον τόκους, προμήθειες έξοδα και άλλες δαπάνες που εγγράφτηκε προς όφελος της SKY CAC LIMITED.

Aποτελεί επίσης γεγονός ότι η καταχώρηση της υπό κρίση αίτησης δεν έλαβε χώρα μετά από συγκατάθεση ή εξουσιοδότηση ή άδεια του Παραλήπτη / Διαχειριστή της εταιρείας αλλά αυτή καταχωρήθηκε με πρωτοβουλία κάποιων εκ των Διευθυντών της Alpha Panareti Public Limited για λογαριασμό της εταιρείας.

Δεν παραγνωρίζω φυσικά το ότι οι αιτητές στην υπό εξέταση διαδικασία και για πρώτη φορά στην γραπτή τους αγόρευση (σελίδα 7) χαρακτηρίζουν την ύπαρξη ‘’δήθεν’’ παραλήπτη / διαχειριστή και ισχυρίζονται πως ο διορισμός του είναι παντελώς παράνομος, άκυρος και ανυπόστατος ενώ δεν τον αναγνωρίζουν ως παραλήπτη / διαχειριστή και διατείνονται ότι δεν οφείλεται οποιοδήποτε ποσό σε σχέση με το άκυρο εξ υπαρχής ομόλογο. Όμως, η επιχειρηματολογία αυτή δεν υποστηρίζεται από το περιεχόμενο της αίτησης και της ένορκης δήλωσης που την συνοδεύει.

Ούτε βεβαίως όταν οι ενάγοντες / αιτητές περιέλαβαν στην δική τους ένορκη δήλωση προς υποστήριξη της ένστασης τους την επιχειρηματολογία περί διορισμού παραλήπτη / διαχειριστή, επισυνάπτοντας μάλιστα σχετικά προς τούτο έγγραφα, ζήτησαν να καταχωρήσουν οποιαδήποτε συμπληρωματική ένορκη δήλωση και να εξηγήσουν τα όσα σήμερα για πρώτη φορά υποστηρίζουν στην αγόρευση τους ή να αντεξετάσουν. Συνεπώς η αγόρευση των αιτητών δεν μπορεί να αποτελεί μέσο προσθήκης μαρτυρίας ή γεγονότων / θέσεων που δεν περιλαμβάνονται στην αίτηση.   

Τίθεται λοιπόν εύλογα το ερώτημα και αυτό είναι που καλείται να απαντήσει το Δικαστήριο κατά πόσον οι υφιστάμενοι Διευθυντές της Αιτήτριας εταιρείας έχουν ή όχι την εξουσία να λαμβάνουν και προωθούν δικαστικά μέτρα στο όνομα και για λογαριασμό της εταιρείας διορίζοντας μεταξύ άλλων προς τούτο δικηγόρους οι οποίοι εμφανίζονται σε διαδικασίες όπως και η υπό εξέταση παρά το γεγονός ότι από τις 16.11.2023 έχει διοριστεί Παραλήπτης / Διαχειριστής για την εταιρεία.

Αν και εφόσον κριθεί ότι οι Διευθυντές είχαν τέτοια εξουσία τότε η αίτηση θα πρέπει να εξεταστεί στην ουσία της αν όμως ήθελε διαφανεί ότι δεν υπήρχε τέτοια εξουσία τότε δεν θα απομένει άλλη επιλογή στο Δικαστήριο από το να προχωρήσει σε απόρριψη της αίτησης ως απαράδεκτη χωρίς την ανάγκη εξέταση της ουσίας της.

Οι δικηγόροι των εναγόντων / καθ ών η αίτηση με την αγόρευση τους παραπέμπουν το Δικαστήριο στην ενδιάμεση απόφαση της αδελφής Δικαστού κας. Μ. Σωκράτους Ε.Δ. που εκδόθηκε στην Αγωγή 537/2020 ημερομηνίας 24.03.2025 στα πλαίσια της οποίας αναλύονται παρόμοια θέματα τα οποία εκφράζουν την πεποίθηση και του παρόντος Δικαστηρίου και τα οποία καταγράφω. 

Στην Αίτηση του Νίνου Α. Χατζηρούσσου, υπό την ιδιότητα του ως Παραλήπτης της εταιρείας Y. Liasides (2011) 1 Α.Α.Δ. 1703 λέχθηκε ότι ο παραλήπτης/διαχειριστής, με το διορισμό του, λαμβάνει υπό τον έλεγχο του τα περιουσιακά στοιχεία της εταιρείας, ενώ οι εξουσίες της εταιρείας και των διευθυντών της να ενεργούν σε σχέση με τα στοιχεία αυτά που καλύπτουν το ομόλογο σταματούν, χωρίς όμως να επηρεάζεται η νομική ύπαρξη και οντότητα της εταιρείας (Moss Steamship Co. v. Whinney [1912] A.C. 254). Στην περίπτωση δε που το ομόλογο δυνάμει του οποίου έγινε ο διορισμός του παραλήπτη, καλύπτει ολόκληρη την περιουσία της εταιρείας οι διευθυντές της ουσιαστικά δεν ελέγχουν την εμπορική δραστηριότητα της.

Ωστόσο, στην απόφαση Aqua Sol Hotel Public Company Ltd v. Τράπεζας Πειραιώς (Κύπρου) Λτδ, Πολιτική Έφεση Αρ. Ε349/2016, ημερομηνίας 06.04.2022, ECLI:CY:AD:2022:D150, επιβεβαιώθηκε ότι αναγνωρίζεται από τη νομολογία ότι το διοικητικό συμβούλιο της υπό διαχείριση εταιρείας διατηρεί κατάλοιπο εξουσίας, το οποίο περιλαμβάνει το δικαίωμα έγερσης αγωγής εναντίον των κατόχων ομολόγων που διόρισαν τον παραλήπτη και διαχειριστή, (βλ. Hawkesbury Development Co Ltd v Landmark Finance Pty Ltd and Others [1969] 2 NSWR 782).

Το Ανώτατο Δικαστήριο στην πιο πάνω απόφαση του πραγματεύτηκε την έκταση του κατάλοιπου εξουσίας του διοικητικού συμβουλίου μίας υπό διαχείριση εταιρείας παραθέτοντας σχετική αγγλική νομολογία:

«Όπως υπέδειξε η απόφαση στη Newhart Developments Ltd v Coop Commercial Bank Ltd [1978]2 ALL ER 896, η εξουσία παραλήπτη δυνάμει ομολόγου να εγείρει αγωγή στο όνομα της εταιρείας «.does not divest the directors of the company of their power, as the governing body of the company, of instituting proceedings in a situation where so doing does not in any way impinge prejudicially upon the position of the debenture holders by threatening or imperiling the assets which are subject to the charge.» Ταυτοχρόνως το διοικητικό συμβούλιο συνεχίζει να είναι επιφορτισμένο και με καθήκοντα που του επιβάλλονται από το Νόμο, όπως, για παράδειγμα, η ετοιμασία ετήσιων εκθέσεων.

Έχουν εκφραστεί αμφιβολίες για την ορθότητα της Newhart.  Στην Tudor Grange Holdings Ltd v Citibank NA [1992] Ch 53, λέχθηκε από τον Sir Nicolas Browne-Wilkinson V-C:

«I have substantial doubts whether the Newhart case was correctly decided in any event. That may have to be looked at again in the future.  The decision seems to ignore the difficulty which arises if two different sets of people, the directors and the receivers, who may have widely differing views and interests, both have power to bring proceedings on the same cause of action.  The position is exacerbated where, as here, the persons who have been sued by the directors bring a counterclaim against the company.  Who is to have the conduct of that counterclaim which directly attacks the property of the company?»

Τελικά, στην Tudor, η δεσμευτική για το δικαστήριο Newhart, διακρίθηκε στη βάση ότι, στην ενώπιον του υπόθεση, σε αντίθεση με την Newhart,  η δικαστική διαδικασία που οι διευθυντές αποφάσισαν να εγείρουν, μπορούσε να επηρεάσει άμεσα την περιουσία που υπόκειτο στις εξουσίες του παραλήπτη και διαχειριστή.  Παρομοίως, στην υπόθεση Independent Pension Trustee Ltd v LAW Construction Co Ltd, 1997 S.L.T.1105 (1996) υποδείχθηκαν από τον Λόρδο Hamilton τα ακόλουθα:

«Assets of the company include not only its property in the narrow sense but its rights and powers, insofar at least as these have value or significance.  It may be that in some circumstances, such as where there is a conflict of interest, a receiver may in practical terms be disabled from exercising a right or power of the company.  In such circumstances the board may be entitled to exercise that right or power.  It may be that the decision in Newhart can be justified on that basis or on the alternative basis that the right of action in that case had in effect been renounced by the receiver (Gomba Holdings), though I share the substantial doubts expressed by the Vice Chancellor in Tudor Grange as to the correctness of the decision in Newhart.  It follows that I also have substantial doubts about the correctness of the decision in Shanks. As, however, these cases are readily distinguishable from the present case, it is unnecessary to express a concluded view on them; but I would not, with respect, be prepared to rely on them for any wider proposition or principle than their particular circumstances require.».

Πάντως, αυτό που προκύπτει από τη νομολογία είναι ότι η αντιπροσώπευση μιας υπό διαχείριση εταιρείας από τον παραλήπτη και διαχειριστή της, εντός των καθορισμένων από το ομόλογο ορίων, είναι αποκλειστική.»

(υπογράμμιση και έμφαση του παρόντος Δικαστηρίου)

Στις ευρείες εξουσίες που παρέχονται στον παραλήπτη – διαχειριστή δυνάμει των ομολόγων να πράττει κάθε τι το οποίο νόμιμα δικαιούται ή έχει το δικαίωμα να κάνει και το οποίο θα μπορούσε να θεωρηθεί αναγκαίο για τη διεξαγωγή των εργασιών της υπό διαχείριση εταιρείας ή θεωρεί σχετικό ή «συντελεστικό» για τη διεξαγωγή των εργασιών της περιλαμβάνεται, εξυπακουόμενα, κάθε παρεμπίπτουσα ή βοηθητική ενέργεια, όπως η δυνατότητα καταχώρισης και υπεράσπισης αγωγών ή άλλων δικαστικών διαδικασιών (βλ. Hubert Picarda, The Law Relating to Receivers, Managers and Administrators, 4^η έκδοση, σελ. 125 και την απόφαση του Isaacs, J., στην Merchant Service Guild of Australasia v. Commonwealth Steamship Owners' Association (1913) 16 CLR 664, όπως αναγνωρίστηκε στην Aqua Sol Hotel Public Company Lt (ανωτέρω)). 

Ως έχει επισημανθεί ανωτέρω από τις 16.11.2023 έχει διοριστεί διαχειριστής – παραλήπτης για ολόκληρη την περιουσία της Αιτήτριας αλλά και για το εισόδημα που προέρχεται από την περιουσία ή μέρος της περιουσίας της.

Σύμφωνα με την απόφαση Νίνου Α. Χατζηρούσσου (ανωτέρω), στην περίπτωση που το ομόλογο δυνάμει του οποίου έγινε ο διορισμός του παραλήπτη, καλύπτει ολόκληρη την περιουσία  της εταιρείας, όπως εν προκειμένω, οι διευθυντές της ουσιαστικά δεν ελέγχουν την εμπορική δραστηριότητα της. Ο διορισμός του διαχειριστή – παραλήπτη για την Αιτήτρια προκύπτει να μην έχει ανακληθεί μέχρι στιγμής με οποιοδήποτε τρόπο και ως εκ τούτου δεν μπορεί παρά να εκληφθεί ότι βρίσκεται σε ισχύ. Σχετική επί της συγκεκριμένης, μάλιστα, υπό διαχείριση εταιρείας αποτελεί και η δημοσιευμένη πρωτόδικη απόφαση του Π.Ε.Δ., κ. Γ. Βλάμη, στην υπόθεση Novana Holdings Limited κ.ά. v. Alpha Panareti Public Limited κ.ά., Αρ. Απαίτησης (Μέρος 7) Αρ. 264/2024 (i-justice), Ε.Δ. Πάφου, ημερομηνίας 03.10.2024.

Υπενθυμίζεται ότι παρά το γεγονός ότι οι ενάγοντες / καθ ών η αίτηση έγειραν ρητά τον συγκεκριμένο λόγο ένστασης και παρουσιάζοντας συγκεκριμένα γεγονότα προς υποστήριξη του η πλευρά της Αιτήτριας δεν αιτήθηκε άδεια για καταχώριση συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης ή για αντεξέταση της ενόρκως δηλούσας εκ μέρους των εναγόντων / καθ ων η αίτηση, με σκοπό να απαντήσει ή να αντικρούσει τους συγκεκριμένους ισχυρισμούς.

Από μελέτη της υπό εξέταση αγωγής προκύπτει ότι αυτή αφορά περιουσιακά στοιχεία της υπό διαχείριση εταιρείας αφού μέσω της έκθεσης απαίτητης αξιώνεται ανάκτηση χρηματικού ποσού, έκδοση διατάγματος εκποίησης ακινήτου ιδιοκτησίας της που έχει υποθηκευτεί προς όφελος των εναγόντων καθώς και έκδοση διαταγμάτων σε σχέση με συμφωνία εκχώρησης αγοραπωλητηρίου εγγράφου με αντικείμενο διαμέρισμα το οποίο η Αιτήτρια πώλησε στους Εναγόμενους 1 & 2.

Μάλιστα η ανταπαίτηση της Αιτήτριας αφορά τα ίδια περιουσιακά στοιχεία, καθώς επιδιώκεται η κήρυξη ως άκυρων της συμφωνίας εγγύησης και εγγράφων υποθήκης που υπέγραψε η Αιτήτρια και αναγνωριστική δήλωση ότι η τελευταία δεν υπέχει καμία υποχρέωση να καλύψει την οφειλή των Εναγομένων 1 & 2 ως εγγυήτρια ή ενυπόθηκος οφειλέτρια.

Για τα πιο πάνω ζητήματα, όμως, αποκλειστική εξουσία αντιπροσώπευσης της υπό διαχείριση Αιτήτριας έχει ο παραλήπτης – διαχειριστής της. Δεν έχει προσκομιστεί οποιαδήποτε μαρτυρία που να καταδεικνύει ότι συντρέχουν στην παρούσα περίπτωση περιστάσεις, από αυτές που αναγνωρίζει η νομολογία, που ενεργοποιούν το κατάλοιπο εξουσίας του διοικητικού συμβουλίου της υπό διαχείριση Αιτήτριας να διορίσει δικηγόρους προς το σκοπό καταχώρισης της υπό εξέταση αίτησης. Υπογραμμίζεται ότι το βάρος απόδειξης ενεργοποίησης τέτοιου κατάλοιπου εξουσίας φέρει η πλευρά της Αιτήτριας μέσω του διοικητικού συμβουλίου της που επικαλείται τέτοια εξουσία (μέσω της προώθησης της αίτησης), το οποίο απέτυχε να αποσείσει. Προκύπτει, επομένως, ότι ο μόνος που νομιμοποιείτο στην καταχώριση της υπό εξέταση αίτησης είναι ο διαχειριστής – παραλήπτης της Αιτήτριας.

Υπενθυμίζεται βεβαίως, ότι για να ενεργοποιηθεί το κατάλοιπο εξουσίας των διευθυντών της εταιρείας να την εκπροσωπούν  δικαστικά θα πρέπει προηγουμένως να αναλάβουν έναντι της υπό διαχείριση εταιρείας την υποχρέωση προσωπικής πληρωμής των εξόδων σε περίπτωση απόρριψης της αγωγής και διαταγής εξόδων εναντίον της,  αφού το στοιχείο αυτό είναι παράμετρος που επηρεάζει τα περιουσιακά στοιχεία που είναι το αντικείμενο του ομολόγου (βλ. Newhart Developments Ltd (ανωτέρω) και το σύγγραμμα Charlesworth Company Law, 17^η έκδ. 2005, σελ. 544). Σχετική είναι και  η πρωτόδικη απόφαση του Π.Ε.Δ, Χ. Μαλαχτού (ως ήταν τότε) στην υπόθεση Αδελφοί Μ. & Γ. Παντελίδη Λτδ ν Τράπεζας Κύπρου κ.α., Αρ. Αγωγής 1213/2018, ημερομηνίας 5.10.2018, στην οποία έγινε αναφορά στην απόφαση Tudor Grande Holdings Ltd v Citibank NA (1992) CH 53, όπως και η πρωτόδικη απόφαση του Π.Ε.Δ, Α. Παναγιώτου (ως ήταν τότε) στην υπόθεση Gordian Holdings Limited ν Spantios Estate Developers Ltd κ.ά., Αρ. Αγωγής 970/2013, ημερομηνίας 07.02.2022, με τις οποίες το παρόν Δικαστήριο συμφωνεί και υιοθετεί.

Στην υπό εξέταση υπόθεση, οι διευθυντές της Αιτήτριας δεν έχουν παράσχει καμία διαβεβαίωση ότι αναλαμβάνουν προσωπικά την υποχρέωση αποζημίωσης της Αιτήτριας σε περίπτωση έκδοσης διαταγής εξόδων εναντίον της στο πλαίσιο των αιτούμενων να επαναφερθούν Αγωγής και Ανταπαίτησης, με αποτέλεσμα να μην ενεργοποιείται το οποιοδήποτε τυχόν κατάλοιπο εξουσίας των διευθυντών να καταχωρίσουν εκ μέρους της την υπό εξέταση αίτηση και να την εκπροσωπήσουν στην παρούσα δικαστική διαδικασία αντί του παραλήπτη - διαχειριστή.

Συνεπώς ενόψει της πιο πάνω κατάληξης του Δικαστηρίου η υπό κρίση αίτηση θα πρέπει να απορριφθεί.

Παρά  την πιο πάνω κατάληξη και για σκοπούς πληρότητας και μόνο της παρούσας απόφασης θα ασχοληθώ και επί της ουσίας της αίτησης σε περίπτωση που ήθελε φανεί λανθασμένη η κατάληξη του Δικαστηρίου περί της έλλειψης νομιμοποίησης του Διοικητικού Συμβουλίου της Αιτήτριας μέσω των δικηγόρων που διόρισαν να προωθούν την υπό εξέταση αίτηση. 

Καταρχάς διαπιστώνω ότι η νομική βάση στην οποία στηρίζεται η αίτηση είναι λανθασμένη. Η Διαταγή 33 Θεσμός 5 των Παλαιών Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας[1] δεν καλύπτει την περίπτωση των αιτητών αφού στις 03.06.2024 που απορρίφθηκε η ανταπαίτηση τους δεν ήταν ορισμένη για ακρόαση αλλά για οδηγίες με σκοπό τον έλεγχο της προώθησης της & προγραμματισμό όπως ήταν και η αγωγή των εναγόντων.

Συνεπώς σε περίπτωση που αγωγή η ανταπαίτηση απορρίπτεται εκτός του σταδίου της δίκης ο παραμερισμός της απορριπτικής απόφασης και η επαναφορά της αγωγής / ανταπαίτησης μπορεί να διαταχθούν με βάση την Διαταγή 17 Θ. 14(2) ή της Διαταγής 26 Θ.14 και όχι της Διαταγής 33 Θ. 1 και 5 όπου εφαρμόζεται μόνο στις περιπτώσεις επαναφοράς αγωγής ή ανταπαίτησης που απορρίφθηκε λόγω μη προώθησης κατά την ημέρα της δίκης.

Μπορεί ως αναφέρθηκε ορθά στην Evagorou v. Christodoulou and Others (1982) 1 C.L.R. 771[2] η εξουσία επαναφοράς ή αναβίωσης της δικαστικής διαδικασίας να υπάρχει σε κάθε περίπτωση όμως θα πρέπει να επιλεγεί και να ληφθεί το ορθό δικονομικό μέτρο υπό το φως των ειδικών περιστάσεων της κάθε υπόθεσης. 

Συνεπώς από την στιγμή που η αγωγή των εναγόντων / καθ ων η αίτηση απορρίφθηκε λόγω μη προώθησης μετά από αίτημα των δικηγόρων τους ενώ η ανταπαίτηση της αιτήτριας απορρίφθηκε λόγω μη εμφάνισης οποιουδήποτε αντιπροσώπου της κατά το στάδιο οδηγιών και όχι ορισμού για δίκη, η Διαταγή 33 και ειδικότερα ο Θεσμός 5 που στηρίζεται η αίτηση δεν μπορεί να αποτελεί την ορθή νομική βάση και αναπόφευκτα η αίτηση δεν μπορεί να πετύχει. Ούτε βεβαίως εφαρμόζονται οι διατάξεις της Διαταγής 31 ΘΘ 1, 2, 9 και 10 που επίσης περιλαμβάνονται στην νομική βάση της αίτησης στην υπό εξέταση περίπτωση.

Όπως ειπώθηκε στην Χριστοφόρου v. Οικοδομικές Επιχειρήσεις Λοΐζος Ιορδάνους Λιμιτεδ (2001) 1 ΑΑΔ 743:

«Η Δ.48  θ.2 προνοεί ότι οι ενδιάμεσες αιτήσεις πρέπει απαραιτήτως να προσδιορίζουν τις νομικές διατάξεις πάνω στις οποίες βασίζονται. Και τούτο γιατί η ενδιάμεση διαδικασία της εξέτασης αιτήσεων έχει ένα ασυνήθιστο χαρακτήρα αφού τα επίδικα θέματα πρέπει να εξετάζονται έξω από τα πλαίσια της ολοκληρωτικής δίκης και με αυτό το πνεύμα ο προσδιορισμός τους πρέπει να γίνεται με ακρίβεια για να μπορεί το Δικαστήριο να επιστρώσει το έδαφος για τη γρήγορη εκδίκαση της ουσίας της διαφοράς. (Ίδε Kouppa and another v. Vassiliadis [1981] 1 JSC 120). Οι αρχές που καθιερώθηκαν στην Kouppa and another v. Vassiliadis υιοθετήθηκαν στην υπόθεση Μαχλουζαρίδης ν. Ιωαννίδη και άλλων (1990) 1 Α.Α.Δ. 965 όπου τονίστηκε ότι απαράβατοι όροι της εγκυρότητας του δικονομικού πλαισίου μιας ενδιάμεσης αίτησης είναι η αναφορά στα άρθρα και στους θεσμούς που στοιχειοθετούν το νομικό υπόβαθρο της αίτησης.

Η παρατυπία της αναγραφής λανθασμένης νομικής βάσης δεν μπορεί να θεραπευτεί κατ εφαρμογή της Διαταγής 64 ενόψει της μη υποβολής οποιουδήποτε σχετικού αιτήματος θεραπείας από την πλευρά της αιτήτριας.

Η πιο πάνω παρατυπία της λανθασμένης νομικής βάσης δεν μπορεί να διασωθεί κατ’ επίκλησιν  της Διαταγής 64 η οποία ούτως η άλλως δεν έχει συμπεριληφθεί στη νομική βάση της αίτησης. Κι’ αυτό γιατί δεν υποβλήθηκε σχετικό αίτημα θεραπείας από την πλευρά της Αιτήτριας, παρά το γεγονός ότι οι Ενάγοντες / Καθ ων η Αίτηση έγειραν ρητά το ζήτημα μέσω του Λόγου Ένστασης υπ’ αριθμό 2 στην ένσταση τους ημερομηνίας 17.10.2024 (βλ. Dora Holdings κ.α. v. Εθνική Τράπεζα Ελλάδος (Αρ.1) (2010) 1Α ΑΑΔ 649 και Πετρίχου v. Χατζηιωσήφ (1998) 1 Α ΑΑΔ 81).

Τελειώνοντας θα ήθελα να επισημάνω και τα εξής που προδιαγράφουν την ουσία της αίτησης. Το επίδικο χρέος που ισχυρίζονται οι ενάγοντες / καθ ών η αίτηση ότι χορήγησαν στους εναγόμενους 1 & 2 με την εγγύηση και υποθήκη των εναγομένων 3 / αιτητών έχει διευθετηθεί. Αποτέλεσμα αυτού του γεγονότος ήταν στις 03.06.2024 να μην προωθηθεί η αγωγή σε σχέση με τους εναγόμενους 3 και να απορριφθεί ως εξωδίκως διευθετηθείσα και κάθε πλευρά επωμίστηκε τα έξοδα της.

Υπενθυμίζεται ότι παλαιότερα είχε αποσυρθεί ως διευθετηθείσα και η αγωγή που στρεφόταν εναντίον των πρωτοφειλετών εναγομένων 1 & 2. 

Η αιτήτρια κανένα ισχυρό λόγο δεν προβάλλει πως η μη επαναφορά της αγωγής που στρεφόταν εναντίον της και που αφορούσε χρέος που ξοφλήθηκε επηρεάζει δυσμενώς τα δικαιώματα της. Πέραν τούτου του γεγονότος η αιτήτρια κανένα δικαίωμα δεν έχει να ζητά την επαναφορά αγωγής που απορρίφθηκε αφού το αίτημα απόσυρσης το είχε υποβάλει ο ίδιος ο διάδικος που καταχώρησε και προωθούσε την αγωγή και στην συνέχεια επέλεξε να μην την προωθήσει περαιτέρω και κατ επέκταση αποτελεί το μόνο πρόσωπο που δικαιούται να ζητά την επαναφορά της και όχι η αιτήτρια.   

Σε κάθε περίπτωση και η φύση της ανταπαίτησης της εναγομένης είναι θεωρώ τέτοια που ενόψει της διευθέτησης της αγωγής δια εξόφλησης καθιστά και την ανταπαίτηση της αιτήτριας άνευ αντικειμένου.

Θεωρώ αναγκαίο να καταγράψω αυτολεξεί τι είναι αυτό που αξιώνει με την ανταπαίτηση της η εναγομένη 3 / αιτήτρια.

ΚΑΙ οι Εναγόμενοι 3 ζητούν, δι ανταπαιτήσεως:

Α) Απόφαση και/ή Διάταγμα του Δικαστηρίου με το οποίο να ακυρώνεται και/ή να κηρύσσεται ως άκυρη και/ή στερούμενη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος η συμφωνία εγγύησης και/ή έγγραφα υποθήκης και/ή παραχώρησης υπ’ αριθμό Υ942/2010 που υπογράφτηκε μεταξύ των Εναγόντων και των Εναγομένων 3.

Β) Δήλωση του Δικαστηρίου ότι οι Εναγόμενοι ουδεμία υποχρέωση έχουν να καλύψουν σαν εγγυητές ή σαν ενυπόθηκοι οφειλέτες.

Γ) Διάταγμα του Σεβαστού Δικαστηρίου παραμερίζον όλες τις συμφωνίες εγγύησης και/ή έγγραφα υποθήκης και/ή παραχώρησης υπ’ αριθμό Υ942/2010 που υπογράφτηκε μεταξύ των Εναγόντων και των Εναγομένων 3 ως αναφέρονται στην παράγραφο 5 της Έκθεσης Απαίτησης

Δ) Οποιαδήποτε άλλη θεραπεία το Δικαστήριο ήθελε κρίνει δίκαια και/ή πρέπουσα υπό τας περιστάσεις.

Ε) Νόμιμο τόκο.

ΣΤ) Έξοδα πλέον ΦΠΑ

Όλα τα πιο πάνω που ανταπαιτητικά αξιώνει η αιτήτρια συνδέονται ως ξεκάθαρα προκύπτει με την ύπαρξη και προώθηση της αγωγής των εναγόντων / καθ ών η αίτηση, αγωγή η οποία όμως έχει εξωδίκως διευθετηθεί και μάλιστα στις 03.06.2024 έχει αποσυρθεί και απορριφθεί σε σχέση με τους εναγόμενους 3 (και παλαιότερα σε σχέση με τους εναγόμενους 1 & 2) με αποτέλεσμα να μην υφίσταται πλέον.  

Ως εκ τούτου δεν θα είχε κανένα νομικό ή πραγματικό υπόβαθρο να επαναφερθεί μόνο η ανταπαίτηση της αιτήτριας για ζητήματα που άπτονταν καθαρά της επίδικης πιστωτικής διευκόλυνσης και των εξασφαλίσεων αυτής η οποία πλέον δεν υφίσταται και κατ επέκταση καμία υποχρέωση της αιτήτριας να καταβάλει οτιδήποτε στους ενάγοντες είτε ως εγγυητής είτε ως ενυπόθηκος οφειλέτης.   

Κατάληξη:

Συνεπώς λαμβάνοντας υπόψη όλα τα ανωτέρω η αίτηση ημερομηνίας 07.06.2024 δεν μπορεί να έχει επιτυχή κατάληξη και απορρίπτεται.

Έχοντας κατά νου ότι η υπό κρίση αίτηση έχει καταχωριστεί στο όνομα και για λογαριασμό Εταιρείας που βρίσκεται υπό διαχείριση παρουσιάζοντας την ως αιτήτρια σε συνέχεια οδηγιών των Διευθυντών της χωρίς όμως οι τελευταίοι να έχουν εξασφαλίσει εξουσιοδότηση από τον Διαχειριστή – Παραλήπτη και χωρίς να έχει αποδειχθεί κάποια ειδική περίσταση που να ενεργοποιεί το κατάλοιπο εξουσίας των Διευθυντών της Υπό Διαχείριση Εταιρείας το Δικαστήριο δεν έχει άλλη επιλογή από το να διατάξει όπως τα έξοδα της αίτησης επιβαρυνθούν προσωπικά οι Διευθυντές της Εταιρείας που εμφανίστηκαν στα πλαίσια της Δικαστικής διαδικασίας και όχι η Αιτήτρια.[3]

Ο Διευθυντής της υπό Διαχείριση Εταιρείας κος Ανδρέας Ιωάννου εμφανίστηκε στις 30.05.2024 ενώπιον του Δικαστηρίου εκπροσωπώντας την υπό διαχείριση εταιρεία στα πλαίσια προώθησης της ανταπαίτησης[4], ενώ ο Διευθυντής της κος Νεόφυτος Ιωάννου ήταν αυτός που υπόγραψε την ένορκη δήλωση που υποστηρίζει την αίτηση ημερομηνίας 07.06.2024.

Συνεπώς τα έξοδα της αίτησης ημερομηνίας 07.06.2024 επιδικάζονται υπέρ των Εναγόντων / Καθ ών η Αίτηση και των Εναγομένων 1 & 2 / Καθ ών η Αίτηση και εναντίον των Διευθυντών της Υπό Διαχείριση Εταιρείας κ. Ανδρέα Ιωάννου και κ. Νεόφυτο Ιωάννου αλληλέγγυα και/ή κεχωρισμένα όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο.

 

 

 

(Υπ.) ...........................

     Ν. Φακοντής, Ε.Δ.

 

 

 

Πιστό Αντίγραφο

 

ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ