ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ

ΕΝΩΠΙΟΝ: Ν. Φακοντή, Ε.Δ.

  

Αρ. Αγωγής 621/2020

Μεταξύ: 

                                       ΕΛΕΝΗ ΠΠΑΛΑ 

        Ενάγουσα     

ν.

                                        1.ΝΙΚΟΥ ΧΡΙΣΤΟΦΗ

                                        2.ΑΝΔΡΟΥΛΑ ΧΡΙΣΤΟΦΗ

                                        3.ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΧΡΙΣΤΟΦΗ

                                        4.ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΚΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟ ΠΑΦΟΥ δια του

                                           Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας                        

   Εναγόμενοι

___________

Ημερομηνία: 30.06.2025

Εμφανίσεις:

Για την Ενάγουσα / Καθ ής η Αίτηση: κα. Αργυρώ Χαραλάμπους δια Argiro. S. Charalambous LLC

Για τους Εναγόμενους 1, 2 & 3 / Αιτητές: κ. Κυριάκος Χατζηλαμπρής δια P. KOURIDES & CO LLC   

          Eνδιάμεση Απόφαση

(στην αίτηση ημερ. 11.11.2024 για καταχώρηση συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης στα πλαίσια της αίτησης παραμερισμού απόφασης ημερομηνίας 20.02.2024)

Εισαγωγή - Ιστορικό:

Στις 04.06.2020 με ειδικά οπισθογραφημένο κλητήριο ένταλμα που η ενάγουσα καταχώρησε στο Ε.Δ.Πάφου εναντίον των εναγομένων αξιώνει αναγνωριστικές αποφάσεις, διατάγματα και αποζημιώσεις που αφορούν την επιδιωκόμενη ακύρωση και επανεγραφεί στο όνομα της του ½ μεριδίου του ακινήτου με αριθμό εγγραφής [ ], Φ/Σχ. 45/07, τεμάχιο [ ] που βρίσκεται στο χωριό Ψάθι της Επαρχίας Πάφου.

Το επίδικο ακίνητο είναι σήμερα εγγεγραμμένο εξ αδιαιρέτου επ ονόματι των εναγομένων 2 και 3 ενώ προηγουμένως αυτό είχε ως εγγεγραμμένο ιδιοκτήτη του τον πατέρα τους εναγόμενο 1.

Μάλιστα στο δικόγραφο της η ενάγουσα περιλαμβάνει λεπτομέρειες ισχυριζόμενων παράνομων πράξεων, αμέλειας και/ή δόλου και/ή απάτης και/ή ψευδών παραστάσεων και/ή κακοπιστίας που καταλογίζει στους εναγόμενους.

Να σημειωθεί ότι στις 17.01.2023 καταχωρήθηκε τροποποιημένο κλητήριο ένταλμα από πλευράς ενάγουσας μάλιστα με μορφή γενικού οπισθογραφημένου κλητηρίου εντάλματος ενώ στις 23.05.2023 καταχωρήθηκε τροποποιημένη έκθεση απαίτησης.

Ο εναγόμενος 4 καταχώρησε σημείωμα εμφάνισης στις 18.09.2020 και έκθεση υπεράσπισης στις 23.04.2021. Τροποποιημένη έκθεση υπεράσπισης καταχωρήθηκε στις 25.01.2023.

Στις 07.11.2023 Δικαστήριο κάτω από άλλη σύνθεση εξετάζοντας αίτηση ημερομηνίας 18.09.2023 για έκδοση απόφασης εναντίον των εναγομένων 1, 2 και 3 λόγω μη καταχώρησης σημειώματος εμφάνισης έκρινε με βάση το μαρτυρικό υλικό που τέθηκε ενώπιον του και ένεκα παράλειψης μέχρι τότε των εναγομένων 1, 2 και 3 να εμφανιστούν στην διαδικασία, ότι η ενάγουσα δικαιούται σε απόφαση υπέρ της και εναντίον των εναγομένων και προχώρησε στην έκδοση απόφασης εναντίον τους.

Μάλιστα κατά την άνω ημερομηνία εμφανίστηκε στην διαδικασία και εκπρόσωπος του εναγόμενου 4 όπου δήλωσε ότι ‘’Η Δημοκρατία θα δεχθεί οποιαδήποτε απόφαση ή διάταγμα του Δικαστηρίου και θα εκτελεστεί κανονικά’’.

Σε συνέχεια της δήλωσης αυτής η πλευρά της ενάγουσας ζήτησε όπως η αγωγή διακοπεί σε σχέση με τον εναγόμενο 4 όπως και έγινε με σχετική διαταγή του Δικαστηρίου και χωρίς διαταγή για έξοδα.

Στις 20.02.2024 καταχωρήθηκε αίτηση από πλευράς Εναγομένων 1, 2 και 3 για τον παραμερισμό της απόφασης ημερομηνίας 07.11.2023. Η αίτηση υποστηρίζεται από ένορκη δήλωση της Εναγομένης 3 (Χριστίνας Χριστοφή).

Οι εναγόμενοι 1, 2 και 3 ισχυρίζονται στα πλαίσια της αίτησης παραμερισμού ότι έλαβαν γνώση για πρώτη φορά της απόφασης και γενικά της αγωγής στα πλαίσια της οποίας αυτή εκδόθηκε στις 07.02.2024 όταν αυτή επιδόθηκε στην εναγομένη 2 ενώ έρευνα στον φάκελο της υπόθεσης διενεργήθηκε την αμέσως επόμενη ημέρα ήτοι στις 08.02.2024 στα πλαίσια της οποίας παραλήφθηκαν και αντίγραφα εγγράφων του φακέλου. Γίνεται αναφορά στο ιστορικό απόκτησης του επίδικου ακινήτου, τις συγγενικές σχέσεις των διαδίκων καθώς και παραπομπή σε Έκθεση Γεγονότων ημερ. 23.09.2020 που εξέδωσε το Επαρχιακό Κτηματολογικό Γραφείο Πάφου με σχετικά πιστοποιητικά έρευνας ακίνητης ιδιοκτησίας από τα οποία κατά τους εναγόμενους το ακίνητο αποκτήθηκε από μέρους τους με νόμιμο τρόπο θεωρώντας ότι έχουν πολύ καλή υπεράσπιση έναντι των αξιώσεων της ενάγουσας.

Επιπρόσθετα γίνεται εκτενής αναφορά στις επιδόσεις που έλαβαν χώρα των εγγράφων της αγωγής στους εναγόμενους με προώθηση επιχειρηματολογίας ότι αυτές ουδέποτε έγιναν νομότυπα και καλόπιστα ενώ ουδείς από αυτούς έλαβε γνώση της έγερσης της αγωγής. Παρατίθενται λεπτομέρειες ισχυριζόμενων σοβαρών προβλημάτων σωματικής και ψυχικής υγείας του εναγόμενου 1 ενώ επιχειρηματολογία λαμβάνει χώρα και σε σχέση με την μη δέουσα επίδοση της αγωγής και στις εναγόμενες 2 και 3 υποστηρίζοντας ότι δεν έλαβαν γνώση της ύπαρξης της συνεπώς συνδυαστικά με την ύπαρξη υπεράσπισης δικαιούνται ως διατείνονται στον παραμερισμό της εκδοθεισομένης απόφασης.   

Η πλευρά της ενάγουσας έφερε ένσταση στο αίτημα παραμερισμού και προς τούτο καταχώρησε γραπτώς την διαμαρτυρία της στις 09.10.2024. Με 15 λόγους ένστασης ζητά την απόρριψη του αιτήματος παραμερισμού της δικαστικής απόφασης ημερομηνίας 07.11.2023 και προς υποστήριξη αυτών επισυνάπτει πολυσέλιδη ένορκη δήλωση της ενάγουσας συνοδευόμενη από υποστηρικτικά έγγραφα. Η ένσταση συνοδεύεται επίσης και από ένορκες δηλώσεις των Δικαστικών Επιδοτών Σάββα Παπαλουκά, Ανδρέα Αδάμου και Κωνσταντίνου Κωνσταντίνου.

Οι Εναγόμενοι ζήτησαν και έλαβαν άδεια του Δικαστηρίου να καταχωρήσουν αίτηση για καταχώρηση συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης πράγμα το οποίο έπραξαν στις 11.11.2024 και η οποία ορίστηκε για πρώτη φορά ενώπιον του Δικαστηρίου στις 11.12.2024 που ήταν ορισμένη και η αίτηση παραμερισμού ημερομηνίας 20.02.2024.

Με την αίτηση τους ζητούν όπως τους δοθεί άδεια για καταχώρηση εντός 10 ημερών από την έκδοση του Διατάγματος συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης από την Εναγομένη 3 επισυνάπτοντας μάλιστα το σχετικό προτεινόμενο κείμενο της δήλωσης αυτής ως Τεκμήριο 1 επί της αίτησης. Διατείνονται ότι στις ένορκες δηλώσεις που υποστηρίζουν την αίτηση περιλαμβάνονται και παρουσιάζονται ισχυρισμοί γεγονότων ψευδούς και παραπλανητικού περιεχομένου με αποτέλεσμα οι εναγόμενοι να έχουν την υποχρεώσει να τους διαψεύσουν, αντικρούσουν ενώ άλλα ζητήματα που εκφράστηκαν από πλευράς ενάγουσας χρήζουν διευκρίνησης. 

Η Ενάγουσα / Καθ ής η Αίτηση έφερε ένσταση και στο αίτημα για καταχώρηση συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης καταχωρώντας την γραπτώς στις 04.03.2025 και με 14 λόγους ένστασης ζητά την απόρριψη του αιτήματος. Aποτελεί ισχυρισμό της ενάγουσας ως περιλαμβάνεται στην ένορκη της δήλωση που υποστηρίζει την ένσταση ότι αυτό που επιδιώκουν οι εναγόμενοι να πράξουν είναι να εισάγουν απαντητικούς ισχυρισμούς επί των όσων η ενάγουσα περιλαμβάνει στην ένσταση της και όχι συμπληρωματική μαρτυρία, ενώ δεν υπάρχει κανένας καλός λόγος για έγκριση της αίτησης ως περαιτέρω η ενάγουσα διατείνεται. Μάλιστα εκφράζει την διαφωνία της με τα γεγονότα που περιλαμβάνονται στην ένορκη δήλωση που υποστηρίζει την αίτηση για καταχώρηση συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης χαρακτηρίζοντας τα ως ψευδή και αντιφατικά κάτι το οποίο ισχύει ως διατείνεται και για την προτεινόμενη συμπληρωματική ένορκη δήλωση. Αποτελεί θέση της ενάγουσας ότι η αίτηση είναι καταχρηστική και αποσκοπεί στην πρόκληση περαιτέρω καθυστέρησης και θα πρέπει να απορριφθεί.    

H διαδικασία της ακρόασης:

Η ακρόαση της αίτησης έλαβε χώρα στη βάση του περιεχομένου της αίτησης, της ένστασης και των ενόρκων δηλώσεων και τεκμηρίων που επισυνάφθηκαν σε αυτές. 

Σημειώνεται πως δεν ζητήθηκε η αντεξέταση οποιουδήποτε από τους ενόρκως δηλούντες ενώ στις 24.06.2025 οι ευπαίδευτοι συνήγοροι των διαδίκων ετοίμασαν και παρέδωσαν στο Δικαστήριο τις γραπτές τους αγορεύσεις. 

Συνεπώς είναι σε γνώση μου ότι καταχωρίστηκε και ότι αναφέρθηκε στην πλήρη του μορφή ακόμα και αν δεν γίνεται αυτολεξεί, ειδική ή λεπτομερής αναφορά στα πλαίσια της παρούσας απόφασης.

Νομική Πτυχή:

Η Δ.48, θ.4(2) μετά από αναμόρφωση της με την Κ.Δ.Π. 5/99, ημερ. 23/12/99 διαμορφώθηκε ως εξής:

«(2)  Το Δικαστήριο ή Δικαστής μετά από αίτηση ή προφορικό αίτημα, μπορεί, για καλό λόγο να επιτρέψει την καταχώρηση συμπληρωματικών ενόρκων δηλώσεων. Η ακρόαση αίτησης διεξάγεται στη βάση των γεγονότων που αναφέρονται στην αίτηση ή στις ένορκες δηλώσεις τηρουμένης της δυνατότητας αντεξέτασης που προνοείται από τη Διαταγή 39.»

Με βάση αυτό το Θεσμό, σε περίπτωση αμφισβητουμένων γεγονότων, αποκλείεται πλέον, σε αντίθεση με το τι ίσχυε με τον παλαιό Θεσμό, η προσαγωγή πρόσθετης προφορικής μαρτυρίας, εκτός, βέβαια, από τη δυνατότητα αντεξέτασης, κατόπιν άδειας του Δικαστηρίου, των ενόρκως δηλούντων.

Τα συμπεράσματα τα οποία εύκολα εξάγονται από την ανάγνωση του κειμένου της πιο πάνω δικονομικής πρόνοιας είναι κατ΄ αρχήν τα ακόλουθα:

             i.                 Πέραν της αρχικής ή των αρχικών ενόρκων δηλώσεων που συνοδεύουν την Αίτηση δια κλήσεως, ή την Ειδοποίηση Πρόθεσης Ένστασης, το Δικαστήριο μπορεί να επιτρέψει την καταχώρηση συμπληρωματικών ενόρκων δηλώσεων.

            ii.                 Οι λέξεις «μπορεί να επιτρέψει» αφ΄ εαυτών υποδηλώνουν το ότι το Δικαστήριο διατηρεί τη διακριτική ευχέρεια κατά πόσο να επιτρέψει ή όχι την καταχώρηση συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης.[1]

          iii.                 Για να επιτρέψει το Δικαστήριο την καταχώρηση συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης, θα πρέπει αυτός που την ζητά να καταδείξει την ύπαρξη «καλού λόγου» για τον οποίο θα έπρεπε να του επιτραπεί.

          iv.                 Η καταχώρηση συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης χωρίς άδεια του Δικαστηρίου δεν επιτρέπεται από τον Θεσμό, και οποιαδήποτε καταχωρηθείσα χωρίς άδεια τέτοια ένορκη δήλωση, σύμφωνα με τη νομολογία θα πρέπει να παραγνωρίζεται.

Στόχος της καταχώρισης συμπληρωματικών ενόρκων δηλώσεων είναι η ολοκληρωμένη παρουσίαση είτε της Αίτησης, είτε της Ένστασης ώστε αυτή να οδηγηθεί σε ακρόαση στη βάση της ολοκληρωμένης εικόνας της διαφοράς.  Και, βεβαίως, σκοπός της Δ.48, θ.4 είναι η παρουσίαση ενώπιον του Δικαστηρίου όλων εκείνων των γεγονότων που είναι αναγκαία για να υποστηριχθούν οι εκατέρωθεν θέσεις των διαδίκων.

Η εξουσία, επομένως, η οποία προβλέπεται από τη Δ.48, θ.4(2) είναι διακριτικής φύσεως και ασκείται στη βάση των γεγονότων που τίθενται ενώπιον του Δικαστηρίου και τα οποία θα πρέπει να αποκαλύπτουν την αναγκαιότητα για την παροχή της αιτούμενης άδειας για καταχώρηση συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης σε συνδυασμό με τη διαπίστωση, στο πλαίσιο αυτό, του τι είναι δίκαιο υπό τις περιστάσεις της συγκεκριμένης υπόθεσης. 

Ο «καλός λόγος» είναι συνυφασμένος με τη σημασία που έχει η προτεινόμενη επιπρόσθετη και/ή συμπληρωματική μαρτυρία για την εκδίκαση  μιας Αίτησης με την ευχέρεια παρουσίασης της μαρτυρίας αυτής διά των αρχικών ενόρκων δηλώσεων καθώς και με την ανάγκη αντίκρουσης μαρτυρίας του αντιδίκου.

Η διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου για παραχώρηση άδειας για συμπληρωματική ένορκη δήλωση ασκείται με βάση γεγονότα τα οποία τίθενται ενώπιόν του. Σημαντικός παράγοντας που λαμβάνεται υπόψη για τους σκοπούς διαμόρφωσης της κρίσης του Δικαστηρίου είναι η φύση και οι ανάγκες της διαδικασίας την οποία η συμπληρωματική ένορκη δήλωση επιδιώκει να εξυπηρετήσει. 

Κρίνω σκόπιμο στο σημείο αυτό να παραπέμψω στη υπόθεση A. Messios & Sons Ltd. και άλλος ν. Ανδρέα Λεωνίδα (2010) 1(Α) Α.Α.Δ. 195, η οποία αφορούσε αίτημα το οποίο υποβλήθηκε ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου για επαναφορά έφεσης η οποία είχε απορριφθεί λόγω μη προώθησής της. Η απόφαση είναι διαφωτιστική σε σχέση με τον τρόπο άσκησης της διακριτικής εξουσίας του Δικαστηρίου για το ζήτημα παραχώρησης άδειας καταχώρησης συμπληρωματικών ενόρκων δηλώσεων.  

Παραθέτω το σχετικό απόσπασμα  (στη σελίδα 199) που έχει ως εξής:

«Μελετήσαμε με προσοχή τα ενώπιον μας στοιχεία υπό το φως των εισηγήσεων των δύο πλευρών. Θεωρούμε ότι η διακριτική ευχέρεια που παρέχεται στο δικαστήριο από τις σχετικές δικονομικές πρόνοιες, είναι ορθό και δίκαιο να ασκηθεί, στην προκείμενη περίπτωση υπέρ των εφεσειόντων-αιτητών. Κατά την εκτίμηση μας τα στοιχεία που επιθυμούν να θέσουν ενώπιον του δικαστηρίου, οι εφεσείοντες-αιτητές, με τις δύο ένορκες δηλώσεις για τις οποίες ζητούν την άδεια του δικαστηρίου να καταχωρήσουν, είναι στοιχεία που σχετίζονται με τους ισχυρισμούς και τις θέσεις που πρόβαλε ο εφεσίβλητος-καθ΄ ου η αίτηση στην αρχική του ένορκη δήλωση προς υποστήριξη της ένστασης στην αίτηση επαναφοράς της έφεσης. Δεν πρόκειται, κατά την κρίση μας, για ανεπίτρεπτη μαρτυρία ούτε για επανάληψη των αρχικών ισχυρισμών των εφεσειόντων, αλλά για διευκρινίσεις και ισχυρισμούς που είναι επιθυμητό να επιτραπεί στους εφεσείοντες-αιτητές να προβάλουν, ώστε το δικαστήριο να έχει ενώπιον του ολοκληρωμένη και σφαιρική εικόνα των γεγονότων.»

Επισημαίνεται περαιτέρω ότι δεν δίδεται άδεια για συμπληρωματική Ένορκη Δήλωση σε περιπτώσεις που το Δικαστήριο έχει ήδη δώσει θεραπεία με μονομερή Αίτηση και ο Αιτητής επιχειρεί να επανορθώσει παράλειψη  κατά τρόπο πρωθύστερο με σκοπό να μεταβάλει ή να αλλοιώσει την εικόνα που δόθηκε αρχικά στο Δικαστήριο.[2] Η εισαγωγή οποιασδήποτε μαρτυρίας η οποία πιθανόν να αλλοιώσει ή να τροποποιήσει τα γεγονότα πάνω στα οποία είχε βασιστεί η αρχική Αίτηση δεν είναι επιτρεπτή γιατί το Δικαστήριο πρέπει να εξετάσει την ορθότητα των εκδοθέντων μονομερών διαταγμάτων με βάση τα στοιχεία που είχαν τεθεί υπόψη του κατά το στάδιο της έκδοσης του, αντιπαραβάλλοντας τα με τα στοιχεία που θα τεθούν από το ενιστάμενο μέρος.[3]

Δεν παρέχεται, επίσης, άδεια όταν επιχειρείται να επαναληφθούν οι αρχικοί ισχυρισμοί.

Αντίθετα, μπορεί να δοθεί άδεια για να παρασχεθούν διευκρινίσεις ώστε το Δικαστήριο να έχει ενώπιον του ολοκληρωμένη και σφαιρική εικόνα των γεγονότων.  Είναι ζήτημα των εκάστοτε περιστάσεων σε συνάρτηση με τη φύση της συγκεκριμένης διαδικασίας στα πλαίσια της οποίας επιχειρείται να καταχωρηθεί συμπληρωματική ένορκη δήλωση. 

Δεν μπορεί να καθοριστεί εξαντλητικά τι είναι ορθό και δίκαιο να τεθεί, στην κάθε περίπτωση, υπόψη του Δικαστηρίου και συνεπώς τι συνιστά «καλό λόγο». Πέραν των βασικών αρχών τα επί μέρους κριτήρια είναι αναρίθμητα όσα και η ποικιλία των περιστάσεων της κάθε υπόθεσης.

Τέλος να επισημάνω ότι το Δικαστήριο έχει υποχρέωση να ρυθμίζει την ενώπιον του διαδικασία και να τη θέτει πάνω στις σωστές της βάσεις προς αποφυγή αχρείαστης δαπάνης και διάσωσης δικαστικού χρόνου αποτρέποντας την παράθεση αχρείαστων για τη διαδικασία θέσεων.

Συμπεράσματα:

Επισημαίνεται ότι το Δικαστήριο δεν θα εισέλθει στο ενδιάμεσο αυτό στάδιο στην ουσία της αίτησης για παραμερισμό της απόφασης ημερ. 07.11.2023 στην οποία υπάρχει σφοδρή ένσταση και θα αποφασιστεί στο κατάλληλο στάδιο η τύχη της.

Ούτε βεβαίως θα σχολιάσει οτιδήποτε αφορά τις εκατέρωθεν εκδοχές σε σχέση με το βάσιμο ή μη της αξίωσης της ενάγουσας που οδήγησε στην έκδοση της απόφασης εναντίον των εναγομένων. Αν και εφόσον παραμεριστεί η εκδοθεισομένη απόφαση αυτά θα αποφασιστούν σε πλήρη ακροαματική διαδικασία.

Αυτό που εξετάζεται με την παρούσα απόφαση δεν είναι άλλο από το κατά πόσον έχει καταδειχθεί καλός λόγος από πλευράς εναγομένων / αιτητών και αναγκαιότητα για να τους επιτραπεί να καταχωρήσουν συμπληρωματική ένορκη δήλωση ώς το Τεκμήριο 1 που επισυνάπτεται στην αίτηση ημερ. 11.11.2024.

Από τα όσα έχουν τεθεί ενώπιον μου και ιδιαίτερα μέσα από την μελέτη της προτεινόμενης συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης και των ζητημάτων που αυτή πραγματεύεται έχω ικανοποιηθεί ότι συντρέχει καλός λόγος αλλά είναι και αναγκαίο να παρασχεθούν οι περιγραφόμενες διευκρινήσεις από πλευράς εναγομένων / αιτητών έτσι ώστε να υπάρχει ολοκληρωμένη παρουσίαση της αίτησης και κατ επέκταση να υπάρξει ολοκληρωμένη εικόνα της διαφοράς ενώπιον του Δικαστηρίου που θα εκδικάσει την αίτηση παραμερισμού. 

Τα όσα έχουν περιληφθεί από πλευράς εναγομένων / αιτητών στην προτεινόμενη συμπληρωματική ένορκη δήλωση εμπίπτουν θεωρώ στην περίπτωση των διευκρινήσεων ενώ δεν συμφωνώ με την θέση της ενάγουσας ότι η αίτηση είναι καταχρηστική και καταχωρήθηκε με σκοπό την πρόκληση καθυστέρησης.

Κατάληξη:

 

Με βάση όλα τα ανωτέρω κρίνω ότι είναι δίκαιο υπό τις περιστάσεις η αίτηση να εγκριθεί.  

 

Ως εκ τούτου εκδίδεται διάταγμα ως το Α της αίτησης.[4]

 

Nοείται ότι η συμπληρωματική ένορκη δήλωση θα έχει αποκλειστικά το περιεχόμενο του Τεκμηρίου 1 της αίτησης ημερ. 11.11.2024 που ήταν και η προτεινόμενη ένορκη δήλωση.

 

Τα έξοδα της αίτησης επιδικάζονται υπέρ της ενάγουσας / καθ ής η αίτηση και εναντίον των εναγομένων 1, 2 και 3 / αιτητών ως αυτά υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο. 

 

 

(Υπ.) ...........................

Ν. Φακοντής, Ε.Δ.

Πιστό Αντίγραφο

 

ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ