ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Ν. Φακοντής, Ε.Δ.
Αίτηση/Έφεση 177/2025
Μεταξύ:
ΝΕΟΚΛΗΣ ΛΕΜΟΝΑΡΗΣ
Αιτητής / Εφεσείοντας
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΛΙΜΙΤΕΔ
Καθ ών η Αίτηση / Εφεσίβλητοι
____________________
Ημερομηνία: 05.08.2025
Εμφανίσεις:
Για τον Αιτητή / Εφεσείοντα: Ανδρέας Θ. Μαθηκολώνης & Σία Δ.Ε.Π.Ε.
Για τους Καθ ών η Αίτηση / Εφεσίβλητους: Γεώργιος Διογένους & Συνεργάτες Δ.Ε.Π.Ε
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ο Εφεσείοντας / Αιτητής είναι ιδιοκτήτης του ακινήτου με αριθμό εγγραφής 2/146, Φ/Σχ. 2-150-347, Τμήμα 7, τεμάχιο 141 που βρίσκεται στον Δήμο Γεροσκήπου της Επαρχίας Πάφου επί του οποίου ενέγραψε υποθήκη υπ’ αριθμό 6/Υ/2813/2009 προς όφελος των εφεσίβλητων / καθ ών η αίτηση.
Με Αίτηση / Έφεση που καταχώρησε στις 15.07.2025 ο Αιτητής, ζητά τον παραμερισμό της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ», που εξέδωσαν οι Εφεσίβλητοι / Καθ ών η Αίτηση στις 30.05.2025, με την οποία είχαν αναγγείλει τον πλειστηριασμό του πιο πάνω ακινήτου για τις 11.08.2025 κάνοντας χρήση του άρθρου 44Γ(3) του Περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμου 9/1965.
Με συνολικά 15 λόγους έφεσης επιδιώκει την ακύρωση του πλειστηριασμού.
Η πλευρά των Εφεσίβλητων καταχώρησε στις 29.07.2025 γραπτή ένσταση και με 23 λόγους ένστασης ζητά την απόρριψη της αίτησης / έφεσης. Με λεπτομέρεια αναφέρεται στο ιστορικό της παραχώρησης προς τον αιτητή πιστωτικής διευκόλυνσης με εξασφάλιση την υποθήκευση του επίδικου τεμαχίου καθώς και στην διαδικασία που ακολουθήθηκε δια της αποστολής κατά καιρούς ειδοποιήσεων Τύπου Θ, Ι, ΙΒ και ΙΑ που ισχυρίζονται ότι αποστέλλονταν τόσο στον Αιτητή όσο και σε άλλα ενδιαφερόμενα πρόσωπα για την ενεργοποίηση και τροχοδρόμηση της διαδικασίας του πλειστηριασμού δυνάμει του Μέρους VIA του Ν. 9/1965.
Νομική Πτυχή
Κρίνω καταρχήν σκόπιμο για σκοπούς εξέτασης των προωθούμενων λόγων Έφεσης να παραθέσω τη νομική πτυχή που αφορά τα επίδικα ζητήματα.
Μέσω του Περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμου 9/1965 ένας ενυπόθηκος δανειστής δύναται να εκκινήσει διαδικασία για την πώληση μέσω πλειστηριασμού, ενυπόθηκων ακινήτων, αφού ακολουθήσει συγκεκριμένη διαδικασία, ως αυτή περιγράφεται στο πιο πάνω μέρος το οποίο εισήχθη με τον τροποποιητικό Νόμο 142(Ι)/2014 και τις μεταγενέστερες τροποποιήσεις αυτού.
Σύμφωνα με το Άρθρο 44(B)(1) το δικαίωμα αυτό προκύπτει στην περίπτωση υπερημερίας κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 27, ως αποτέλεσμα της οποίας ολόκληρο το ενυπόθηκο χρέος καθίσταται πληρωτέο και η υπερημερία αφορά σε περίοδο όχι μικρότερη των εκατό είκοσι (120) ημερών από την ημερομηνία που αυτό καθίσταται πληρωτέο, δυνάμει των όρων της σύμβασης ή των διατάξεων του Νόμου.
Η οποιαδήποτε ειδοποίηση υπερημερίας ή απαίτηση για πληρωμή του ενυπόθηκου χρέους, η οποία αποστέλλεται από τον ενυπόθηκο δανειστή όταν αυτός είναι αδειοδοτημένο ίδρυμα δυνάμει των διατάξεων του περί Εργασιών Πιστωτικών Ιδρυμάτων Νόμου προς τον ενυπόθηκο οφειλέτη ή προς οποιοδήποτε άλλο ενδιαφερόμενο πρόσωπο, συνοδεύεται από την ειδοποίηση που αναφέρεται στον Τύπο «Θ» του Δεύτερου Παραρτήματος.
Σημειώνεται ότι το άρθρο 41ΙΕ που αφορά τις Ερμηνευτικές διατάξεις έχει τροποποιηθεί το έτος 2023 δύο φορές με τους τροποποιητικούς νόμους Ν. 65(1)/2023 και 155(Ι)/2023. Η ερμηνεία πλέον που δίδεται στο <<αδειοδοτημένο ίδρυμα>> και η οποία περιλαμβάνει πλέον και τον αγοραστή πιστωτικών διευκολύνσεων έχεις ως εξής:
«αδειοδοτημένο ίδρυμα» σημαίνει αδειοδοτημένο πιστωτικό ίδρυμα κατά την έννοια που αποδίδεται στον όρο αυτό από το άρθρο 2 του περί Εργασιών Πιστωτικών Ιδρυμάτων Νόμου ή αγοραστή κατά την έννοια που αποδίδεται στον όρο αυτό από το άρθρο 2 του περί Αγοραπωλησίας Πιστωτικών Διευκολύνσεων και για Συναφή Θέματα Νόμου·
Δεν απαιτείται η αποστολή τέτοιας ειδοποίησης (Τύπου <<Θ>>) στην περίπτωση που ο ενυπόθηκος δανειστής έχει εξασφαλίσει δικαστική απόφαση εναντίον του ενυπόθηκου οφειλέτη ή εάν υπάρχει κατατεθειμένη αίτηση πώλησης του ενυπόθηκου ακινήτου σύμφωνα με τις διατάξεις του Μέρους VIA (Άρθρο 44Β(2)).
Επιπρόσθετα σημειώνεται στο άρθρο 44Β(2) ότι η αποστολή της ειδοποίησης κατά τον Τύπο «Θ» πραγματοποιείται μόνο μία φορά από το εκάστοτε αδειοδοτημένο ίδρυμα, το οποίο αποτελεί ενυπόθηκο δανειστή.
Ειδικότερα η σχετική πρόνοια του άρθρου 44Β έχει ως ακολούθως:
«(2) Οποιαδήποτε ειδοποίηση ως προς παρατηρηθείσα υπερημερία ή απαίτηση για πληρωμή του ενυπόθηκου χρέους, η οποία αποστέλλεται από τον ενυπόθηκο δανειστή, όταν αυτός είναι αδειοδοτημένο ίδρυμα, προς τον ενυπόθηκο οφειλέτη ή εγγυητή σε σχέση με το ενυπόθηκο χρέος, συνοδεύεται από την ειδοποίηση που αναφέρεται στον Τύπο «Θ» του Δεύτερου Παραρτήματος και εμπεριέχει τυποποιημένη πληροφόρηση στην οποία αναφέρονται ρητά τα ακόλουθα:»
Η έναρξη της διαδικασίας πώλησης του ενυπόθηκου ακινήτου που προβλέπεται διενεργείται με την επίδοση στον ενυπόθηκο οφειλέτη και σε οποιοδήποτε άλλο ενδιαφερόμενο πρόσωπο, έγγραφης ειδοποίησης κατά τον Τύπο «I» του Δεύτερου Παραρτήματος, συνοδευόμενη από κατάσταση λογαριασμού του οφειλόμενου ενυπόθηκου χρέους, των τόκων και όλων των εξόδων για την είσπραξή του καλώντας τον όπως εξοφλήσει το ποσό, σύμφωνα με την επιδοθείσα κατάσταση λογαριασμού, τάσσοντας σε αυτόν προθεσμία όχι μικρότερη των σαράντα πέντε (45) ημερών από την ημερομηνία επίδοσης της ειδοποίησης προς εξόφληση του οφειλόμενου ποσού (Άρθρο 44Γ(1)).
Σε περίπτωση που ο ενυπόθηκος οφειλέτης ή οποιοδήποτε ενδιαφερόμενο πρόσωπο δεν συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις της ειδοποίησης που του επιδίδεται δυνάμει των διατάξεων του εδαφίου (1), ο ενυπόθηκος δανειστής δύναται να επιδώσει στον ενυπόθηκο οφειλέτη και σε οποιοδήποτε ενδιαφερόμενο πρόσωπο, δεύτερη έγγραφη ειδοποίηση, στην οποία να αναφέρεται ότι το ενυπόθηκο ακίνητο πρόκειται να πωληθεί με πλειστηριασμό και η ειδοποίηση επιδίδεται κατά τον Τύπο «ΙΑ» του Δευτέρου Παραρτήματος, εντός περιόδου όχι μικρότερης των σαρανταπέντε (45) ημερών από την καθορισμένη ημέρα και ώρα πώλησης του ενυπόθηκου ακινήτου. (Άρθρο 44Γ(2)).
Το άρθρο 44Γ(3) του Νόμου περιλαμβάνει το δικαίωμα του ενυπόθηκου οφειλέτη και οποιουδήποτε ενδιαφερομένου μέρους να αποταθεί στο Δικαστήριο εντός 45 ημερών από την ημερομηνία παραλαβής της πιο πάνω ειδοποίησης για παραμερισμό της ειδοποίησης της σκοπούμενης πώλησης. Οι λόγοι που μπορεί να προβάλει καθορίζονται εξαντλητικά από το Νόμο και είναι οι ακόλουθοι:
(α) Η επιδοθείσα ειδοποίηση δεν πληροί τις απαιτούμενες κατά τον προβλεπόμενο τύπο και περιεχόμενο, προϋποθέσεις˙
(β) η ειδοποίηση δεν έχει δεόντως επιδοθεί˙
(γ) η ειδοποίηση έχει αποσταλεί πριν τη λήξη της προθεσμίας για καταβολή της πληρωμής προς τον ενυπόθηκο δανειστή˙
(δ) έχει εκδοθεί παρεμπίπτον απαγορευτικό διάταγμα υπέρ του ενυπόθηκου οφειλέτη σύμφωνα με το άρθρο 32 του περί Δικαστηρίων Νόμου˙
(ε) ο ενυπόθηκος οφειλέτης είναι επιλέξιμος οφειλέτης και το αδειοδοτημένο ίδρυμα, παρά το ότι είχε υποχρέωση δυνάμει του περί της Σύστασης και Λειτουργίας Ενιαίου Φορέα Εξώδικης Επίλυσης Διαφορών Χρηματοοικονομικής Φύσεως Νόμου, δεν έχει προσέλθει σε διαμεσολάβηση δυνάμει των διατάξεων του Μέρους VIA του εν λόγω Νόμου.
(στ) έχει εκδοθεί προστατευτικό διάταγμα υπέρ του ενυπόθηκου οφειλέτη δυνάμει των διατάξεων του περί Αφερεγγυότητας Φυσικών Προσώπων (Προσωπικά Σχέδια Αποπληρωμής και Διατάγματα Απαλλαγής Οφειλών) Νόμου ή εκκρεμεί ενώπιον Δικαστηρίου αίτηση για έκδοση τέτοιου προστατευτικού διατάγματος˙
(ζ) ο ενυπόθηκος οφειλέτης του οποίου η συμμετοχή εγκρίνεται στο σχέδιο “ΕΣΤΙΑ για αντιμετώπιση των μη εξυπηρετούμενων δανείων και στήριξη ευάλωτων κοινωνικών ομάδων” ή σε οποιαδήποτε άλλο κυβερνητικό σχέδιο επιδότησης πιστωτικής διευκόλυνσης, νοουμένου ότι αυτός αποδέχεται και τηρεί τη συμφωνία και τις πιστωτικές του υποχρεώσεις όπως προκύπτουν από το εν λόγω σχέδιο ή εκκρεμεί σχετική αίτηση.
(η)(i) η ειδοποίηση αφορά ακίνητο το οποίο αποτελεί κύρια κατοικία, ως αυτή ορίζεται στο Σχέδιο, σε σχέση με το οποίο, έχει εγκριθεί αίτηση για ένταξη στο Σχέδιο. ή
(ii) η ειδοποίηση αφορά ακίνητο το οποίο αποτελεί κύρια κατοικία, ως αυτή ορίζεται στο Σχέδιο, σε σχέση με το οποίο, έχει υποβληθεί και εκκρεμεί αίτηση ή ένσταση για ένταξη στο Σχέδιο, αναφορικά με την οποία-
(αα) ο αιτητής για ένταξη στο Σχέδιο ή οποιοδήποτε μέλος της οικογένειάς του, ως αυτή ορίζεται στο Σχέδιο, πληροί τις προϋποθέσεις που αναφέρονται στον όρο 2.2.2 του Σχεδίου. ή
(ββ) ο αιτητής για ένταξη στο Σχέδιο, πληροί τις προϋποθέσεις που αναφέρονται στον όρο 2.5 του Σχεδίου:
Νοείται ότι, για σκοπούς εφαρμογής των διατάξεων της παρούσας παραγράφου, ο όρος “Σχέδιο” σημαίνει το σχέδιο “Ενοίκιο Έναντι Δόσης”, το οποίο εγκρίθηκε με την υπ’ αριθμόν 95.054 Απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου, ημερομηνίας 12 Ιουλίου 2023, ως αυτό εκάστοτε τροποποιείται.
Το δικαίωμα το οποίο δίνεται στο στάδιο αυτό στον ενυπόθηκο οφειλέτη είναι να παραμερίσει την Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» της σκοπούμενης πώλησης μόνο και εφόσον αποδείξει ένα από τους πιο πάνω εξαντλητικά καθοριζόμενους λόγους.
Πέραν των πιο πάνω, ο τρόπος με τον οποίο θα πρέπει να διενεργείται η επίδοση των σχετικών ειδοποιήσεων που απαιτούνται από το Μέρος VIA, περιλαμβανομένης και της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ», αναφέρεται στο ερμηνευτικό άρθρο 44ΙΕ στο οποίο ορίζεται ο όρος «επίδοση» ως ακολούθως:
«επίδοση» σημαίνει σε κάθε περίπτωση την παράδοση ειδοποίησης ή επικοινωνίας με συστημένη επιστολή, η οποία απευθύνεται στην τελευταία γνωστή διεύθυνση της κατοικίας ή του εγγεγραμμένου γραφείου του προσώπου, στο οποίο η ειδοποίηση ή η επικοινωνία απευθύνεται, ή στη σχετική διεύθυνση που είναι καταχωρισμένη σε μητρώο του Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας, και σε περίπτωση που αυτό δεν είναι εφικτό, την ιδιωτική επίδοση τέτοιας ειδοποίησης ή επικοινωνίας σε τέτοιο πρόσωπο:
Νοείται ότι η ιδιωτική επίδοση δύναται να γίνει με οποιονδήποτε τρόπο προβλέπεται στους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας, περιλαμβανόμενης και της δυνατότητας υποκατάστατης επίδοσης με διάταγμα Δικαστηρίου κατόπιν γενικής αίτησης:
Νοείται περαιτέρω ότι η επίδοση εκτός δικαιοδοσίας δυνατόν να γίνει με οποιονδήποτε τρόπο προβλέπεται σε Κανονισμό, διεθνή σύμβαση, νόμο, δευτερογενή νομοθεσία ή διαδικαστικό κανονισμό ισχύει στη Δημοκρατία:
…….
Επιπλέον σε ότι αφορά τα ενδιαφερόμενο πρόσωπα σύμφωνα με τον Νόμο και τις ερμηνευτικές διατάξεις αυτού στο άρθρο 44ΙΕ παρατίθεται ο κάτωθι ορισμός:
«ενδιαφερόμενο πρόσωπο» σημαίνει οποιοδήποτε πρόσωπο έχει δικαίωμα σε οποιοδήποτε μέρος του εκπλειστηριάσματος της πώλησης, όπως αυτό προκύπτει από έρευνα στα μητρώα του Κτηματολογίου και περιλαμβάνει οποιουσδήποτε εγγυητές σε σχέση με το ενυπόθηκο χρέος.
Μέσα από τις πιο πάνω ερμηνευτικές πρόνοιες προκύπτει ότι ο ίδιος ο Νόμος «καθορίζει ρητά» ότι η επίδοση των ειδοποιήσεων πρέπει να λαμβάνει χώρα με συστημένο ταχυδρομείο και εάν αυτό καταστεί ανέφικτο δύναται να προχωρήσει με ιδιωτική επίδοση.
Aυτό επιβεβαιώθηκε και στην πολύ πρόσφατη απόφαση του Εφετείου Πολ. Έφεση 159/21 Συνεργατική Εταιρεία Διαχείρισης Περιουσιακών Στοιχείων Λτδ v. Γιώργου Παντέλα, ημερ. 01/12/23 στην οποία αναφέρθηκε, ότι ο σκοπός του νομοθέτη είναι ξεκάθαρος αφού θέλησε να ιεραρχήσει τον τρόπο επίδοσης δίδοντας έτσι επιτακτικό προβάδισμα στην συστημένη επιστολή, τονίζοντας μάλιστα ότι μόνον όταν η επίδοση με αυτόν τον τρόπο είναι ανέφικτη, διανοίγεται ο δρόμος εναλλακτικά για ιδιωτική επίδοση, σύμφωνα με τους Κ.Π.Δ, περιλαμβανομένης και της δυνατότητας υποκατάστατης επίδοσης κατόπιν σχετικού διατάγματος του Δικαστηρίου. Βάση των πιο πάνω λεχθέντων, το Εφετείο στην συγκεκριμένη υπόθεση έκρινε ότι η Εφεσείουσα όφειλε να επιχειρήσει να επιδώσει την επίμαχη Ειδοποίηση «Τύπου ΙΑ» με συστημένη επιστολή και μόνο τούτο αν ήταν ανέφτικτο να προχωρήσει με την διαδικασία ιδιωτικής επίδοσης. Την υποχρέωση επίδοσης της Ειδοποίησης την φέρει ο ενυπόθηκος δανειστής ο οποιος φέρει και το βάρος να αποδείξει το ανέφικτο της δια νόμου επιβαλλόμενης μεθόδου επίδοσης.
Εξέταση
Καταρχάς σημειώνω πως για σκοπούς εξέτασης και κατάληξης έχω θέση ενώπιον μου και έχω μελετήσει εκτενώς τόσο το περιεχόμενο της αίτησης όσο και της ένστασης καθώς και της επιχειρηματολογίας των ευπαίδευτων συνηγόρων των διαδίκων.
Συνεπώς είναι σε γνώση μου ότι καταχωρίστηκε και ότι αναφέρθηκε στην πλήρη του μορφή ακόμα και αν δεν γίνεται αυτολεξεί, ειδική ή λεπτομερής αναφορά στα πλαίσια της παρούσας απόφασης.
Από τα όσα έχουν τεθεί ενώπιον μου προκύπτει ότι:
Ο Εφεσείοντας / Αιτητής είναι ιδιοκτήτης του ακινήτου με αριθμό εγγραφής 2/146, Φ/Σχ. 2-150-347, Τμήμα 7, τεμάχιο 141 που βρίσκεται στον Δήμο Γεροσκήπου της Επαρχίας Πάφου επί του οποίου ενέγραψε υποθήκη υπ’ αριθμό 6/Υ/2813/2009 προς όφελος των εφεσίβλητων / καθ ών η αίτηση.
Ενδιαφερόμενα πρόσωπα στην διαδικασία του πλειστηριασμού σύμφωνα και με το Κτηματολογικό Μητρώο ήτοι το πιστοποιητικό έρευνας ημερ. 10.07.2025 (Tεκμήριο 5 αίτησης) αναφορικά με τα εμπράγματα βάρη του ακινήτου είναι (α) το Τμήμα Φορολογία που έχει εγγράψει ΜΕΜΟ στις 03.02.2024, (β) η Τράπεζα Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ που έχει εγγράψει ΜΕΜΟ στις 28.12.2021 και η THEMIS PORTFOLIO MANAGEMENT HOLDINGS LTD που έχει εγγράψει την υποθήκη 6/Υ1158/2012.
Σημειώνεται ότι οι εφεσίβλητοι διατηρούν και δεύτερη υποθήκη επί του ακινήτου του οποίου τροχοδρομείται ο πλειστηριασμός ήτοι την υποθήκη με αριθμό 6/Υ/4752/2009 η οποία είναι μεταγενέστερη της υποθήκης η εκποίηση της οποίας προωθείται.
Επιπρόσθετα στο πιστοποιητικό έρευνας παρουσιάζεται και ένα φυσικό πρόσωπο ήτοι ο Zhang Yaozhi ο οποίος φαίνεται να έχει εγγράψει σε δύο διαφορετικές περιπτώσεις προσωρινό διάταγμα που απορρέει από την Αγωγή Ε.Δ.Πάφου 1144/16 επί του 1/1 μεριδίου του επίδικου ακινήτου. Δεν φαίνονται οποιαδήποτε άλλα στοιχεία επί του Κτηματολογικού μητρώου σε σχέση με το περιεχόμενο ή την φύση των προσωρινών διαταγμάτων ούτε και αναγράφεται οποιοδήποτε ποσό το οποίο αξιώνει το συγκεκριμένο πρόσωπο από την επίδικη περιουσία.
Παρά το γεγονός ότι οι εφεσίβλητοι επέλεξαν να αποστείλουν χωρίς βεβαίως επιτυχία τις κατά καιρούς ειδοποιήσεις Τύπου Ι και ΙΑ και προς τον Zhang Yaozhi δεν θεωρώ πως με βάση το περιεχόμενο του Κτηματολογικού Μητρώου και με τα όσα έχουν τεθεί ενώπιον μου στα πλαίσια εξέτασης της παρούσας διαδικασίας ότι αυτός αποτελεί ενδιαφερόμενο πρόσωπο εν την έννοια του άρθρου 44ΙΕ του Ν. 9/1965 αφού δεν φαίνεται να πρόκειται περί προσώπου που έχει δικαίωμα σε οποιοδήποτε μέρος του εκπλειστηριάσματος της πώλησης αφού κάτι τέτοιο δεν προκύπτει από το σχετικό πιστοποιητικό έρευνας. Ενδεχομένως άλλη να ήταν η κατάληξη του Δικαστηρίου αν προέκυπτε από το σχετικό Κτηματικό Μητρώο η φύση και το περιεχόμενο των προσωρινών διαταγμάτων που έχουν εγγραφεί επί του επίδικου ακινήτου κάτι όμως που δεν συμβαίνει από τα όσα έχουν τεθεί ενώπιον μου.
Σε σχέση με το Τμήμα Φορολογίας και το δικαίωμα που έχει ενεγράψει επί του επίδικου ακινήτου στις 03.02.2024 αυτό αφορά την εγγραφή ΜΕΜΟ ήτοι του ΕΒ/159/2024 για ποσό €6.808,02. Η ύπαρξη της εγγραφής αυτής ως αναφέρθηκε και ανωτέρω επιβεβαιώνεται από το Τεκμήριο 5 της αίτησης αφού πρόκειται για πιστοποιητικό έρευνας σε σχέση με τα εμπράγματα βάρη του ακινήτου που εκδόθηκε στις 10.07.2025. Να σημειωθεί στο στάδιο αυτό ότι οι εφεσίβλητοι περιορίστηκαν να εξασφαλίσουν πιστοποιητικό έρευνας του επίδικου ακινήτου αναφορικά με τα εμπράγματα βάρη του στις 05.12.2023 αντίγραφο του οποίου επισυνάπτουν ως Τεκμήριο 5 στην ένσταση τους το οποίο όμως δεν παρουσιάζει την ύπαρξη του ΜΕΜΟ του Τμήματος Φορολογίας αφού αυτό ενεγράφηκε στις 03.02.2024 ήτοι δηλαδή σε μεταγενέστερο χρόνο.
Δηλαδή όταν οι εφεσίβλητοι συνέταξαν και τροχιοδρόμησαν την επίδοση των ειδοποιήσεων ΙΒ ημερ. 07.04.2025 και ΙΑ ημερ. 30.05.2025 το Τμήμα Φορολογίας ήταν ήδη από τις 03.02.2024 ενδιαφερόμενο πρόσωπο στην υπόθεση και θα έπρεπε οι εφεσίβλητοι πριν την αποστολή τουλάχιστον της ειδοποίησης Τύπου ΙΑ να επιβεβαίωναν ότι δεν είχε αλλάξει οτιδήποτε σε σχέση με την ύπαρξη των ενδιαφερομένων προσώπων επί του επίδικου ακινήτου ιδίως από την στιγμή που είχαν ξεκινήσει μια μακρά σε χρόνο διαδικασία αφού η ειδοποίηση Τύπου Θ έφερε ημερ. 08.12.2023, η ειδοποίηση Τύπου Ι έφερε ημερομηνία 21.12.2023 και η ειδοποίηση Τύπου ΙΑ ημερ. 30.05.2025 (ανάμιση χρόνο μέτα την ειδοποίηση Τύπου Ι) και ενδεχόμενα τρίτα πρόσωπα να είχαν εγγράψει δικαιώματα επί του ενυπόθηκου ακινήτου .
Εν τέλει η επιβεβαίωση δεν έγινε, οι εφεσίβλητοι βασίστηκαν στο Κτηματολογικό Μητρώο που είχαν εξασφαλίσει στις 05.12.2023 και απέστειλαν ειδοποιήσεις Τύπου ΙΑ ημερομηνίας 30.05.2025 σε όλους εκτός του Τμήματος Φορολογίας το ενδιαφέρον του οποίου επί του ακινήτου αγνοούσαν.
Το Τμήμα Φορολογίας αποτελεί ενδιαφερόμενο πρόσωπο με βάση το άρθρο 44Γ και 44ΙΕ του Ν. 9/1965 και θα έπρεπε να του αποσταλεί η ειδοποίηση Τύπου ΙΑ ημερομηνίας 30.05.2025 κάτι το οποίο όμως δεν έγινε.
Συνεπώς από τα πιο πάνω θεωρώ πως η αίτηση θα πρέπει να πετύχει στη βάση του άρθρου 44Γ(3) του Ν. 9/1965 αφού η ειδοποίηση Τύπου ΙΑ δεν έχει δεόντως επιδοθεί στο Τμήμα Φορολογίας ως ενδιαφερόμενο πρόσωπο.
Όσον αφορά την διενέργεια των επιδόσεων των ειδοποιήσεων Τύπου Ι, ΙΒ και IA στον αιτητή για τις οποίες διαμαρτύρεται σημειώνω τα εξής:
Οι εφεσίβλητοι / καθ ών η αίτηση εξασφάλισαν στις 24.02.2025 στα πλαίσια της Γενικής Αίτησης 45/25 Ε.Δ. Πάφου διατάγματα του Δικαστηρίου με τα οποία εξουσιοδοτήθηκε η υποκατάστατη επίδοση των Ειδοποιήσεων Τύπου Ι και των Ειδοποιήσεων Τύπου ΙΒ και ΙΑ προς τον αιτητή ‘’…δια της ανάρτησης / θυροκόλλησης τους στην πόρτα της εισόδους της κατοικίας του που ευρίσκεται στην οδό Αγαπήνωρος 11, 8201 Γεροσκήπου’’
To ότι ο αιτητής βρήκε στην είσοδο της κατοικίας του δια θυροκόλλησης την ειδοποίηση τύπου Ι στις 04.03.2025, την ειδοποίηση Τύπου ΙΒ στις 07.04.2025 και την ειδοποίηση τύπου ΙΑ στις 12.06.2025 οι οποίες συνοδεύονταν με το σχετικό διάταγμα του Δικαστηρίου καθώς και την αίτηση στα πλαίσια του οποίου εκδόθηκε δεν αμφισβητείται.
Ο αιτητής μεταξύ άλλων προβάλει λόγους μη δέουσας επίδοσης των ειδοποιήσεων Τύπου Ι και ΙΑ προς το πρόσωπο του και επικαλείται την ισχυριζόμενη μη τήρηση της δέουσας και νομότυπης διαδικασίας αποστολής τους από πλευράς εφεσίβλητων.
Εισηγείται ο αιτητής ότι οι εφεσίβλητοι όφειλαν να επιχειρήσουν την επίδοση των ειδοποιήσεων δια συστημένου ταχυδρομείου και μόνο αν αυτό ήταν ανέφικτο να προχωρήσουν με την επίδοση τους μέσω ιδιωτικής επίδοσης συμπεριλαμβανομένης και της υποκατάστασης επίδοσης.
Συνεπώς το ερώτημα που θα πρέπει να απαντηθεί στην υπό εξέταση υπόθεση, είναι το κατά πόσον το Δικαστήριο στις περιπτώσεις όπου έχει εξασφαλιστεί διάταγμα υποκατάστατης επίδοσης των ειδοποιήσεων τύπου Ι, ΙΒ και ΙΑ και η επίδοση αυτών διενεργείται με τον τρόπο που το διάταγμα έχει καθορίσει, κατά πόσον μπορεί το Δικαστήριο να ασχοληθεί με οτιδήποτε προηγήθηκε τα της έκδοσης του διατάγματος όπως πχ αν επιχειρήθηκε η επίδοση ειδοποίησης με συστημένο ταχυδρομείο και αν αυτή επιστράφηκε ως ταχυδρομικώς μη παραληφθείσα.
Παρόμοιο ζήτημα εξετάστηκε πολύ πρόσφατα και συγκεκριμένα στις 18.06.2025 από την Δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου κα. Εφραίμ στην αίτηση για χορήγηση άδειας Certiorari ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΔΙΑ-ΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΛΙΜΙΤΕΔ ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI, Πολιτική Αίτηση Αρ. 114/25 στα πλαίσια της οποίας χορηγήθηκε η σχετική άδεια και λέχθηκαν τα ακόλουθα σχετικά:
‘’…….
Στην Έκθεση και ένορκη δήλωση που συνοδεύουν την Αίτηση, η Αιτήτρια ισχυρίζεται ότι το κατώτερο Δικαστήριο όφειλε να εξετάσει μόνο το κατά πόσον η επίδοση της ειδοποίησης ΙΑ έγινε σύμφωνα με το εν ισχύι διάταγμα υποκατάστατης επίδοσης και δεν μπορούσε να ασχοληθεί με οτιδήποτε είχε προηγηθεί αυτού, παραγνωρίζοντας το εν λόγω διάταγμα. Με την απόφαση του, είναι η θέση της Αιτήτριας ότι το κατώτερο Δικαστήριο ενήργησε ως Εφετείο κατά της απόφασης άλλου Δικαστηρίου και καθ' υπέρβαση της δικαιοδοσίας του, εξέδωσε αντικρουόμενη απόφαση και ενήργησε κάτω από έκδηλη νομική πλάνη αναφορικά με την ερμηνεία του όρου «επίδοση». Σύμφωνα με την Αιτήτρια, είναι εμφανές ότι διέλαθε την προσοχή του κατώτερου Δικαστηρίου η ύπαρξη του διατάγματος υποκατάστατης επίδοσης και ότι συντρέχουν εξαιρετικές περιστάσεις, καθιστώντας την υπό κρίση διαδικασία ως τη μόνη κατάλληλη.
……….
Μέσα από τα γεγονότα, διαφαίνεται ότι το διάταγμα υποκατάστατης επίδοσης μέσω θυροκόλλησης εκδόθηκε και ότι η επίδοση έγινε δυνάμει αυτού, πριν την επιστροφή της ειδοποίησης ΙΑ ως αζήτητης μέσω του συστημένου ταχυδρομείου. Το κατώτερο Δικαστήριο θεώρησε ότι, ανεξαρτήτως του διατάγματος υποκατάστατης επίδοσης και του κατά πόσον η επίδοση της ειδοποίησης έγινε σύμφωνα με αυτό, δεν ήταν επιτρεπτή η ιδιωτική επίδοση χωρίς να είχε επιστραφεί η συστημένη επιστολή ως αζήτητη, επομένως η επίδοση δεν ήταν καλή.
Κατ' αρχάς δεν διαφαίνεται ότι διέλαθε την προσοχή του κατώτερου Δικαστηρίου το διάταγμα υποκατάστατης επίδοσης, ως η εισήγηση της Αιτήτριας, εφόσον προβαίνει σε ρητή αναφορά σε αυτό στην απόφαση του.
Με βάση το άρθρο 44Γ(3) του Ν.9/1965, το κατώτερο Δικαστήριο είχε δικαιοδοσία και εξουσία να εξετάσει κατά πόσο η ειδοποίηση ΙΑ είχε δεόντως επιδοθεί στον εκεί Αιτητή. Αυτός είναι ένας εκ των καθορισμένων λόγων που δικαιολογούν τον παραμερισμό της ειδοποίησης ΙΑ. Εξετάζοντας το ζήτημα, το κατώτερο Δικαστήριο ασχολήθηκε με το πότε η ιδιωτική επίδοση είναι επιτρεπτή και θεωρείται νομότυπη και καλή, ανεξαρτήτως του διατάγματος υποκατάστατης επίδοσης με το οποίο διετάχθη η υποκατάστατη ιδιωτική επίδοση. Το διάταγμα υποκατάστατης επίδοσης φαίνεται ότι εκδόθηκε ακριβώς για να επιτρέψει την ιδιωτική επίδοση, όπως προβλέπεται στο άρθρο 44ΙΕ. Με την απόφαση του, ουσιαστικά το κατώτερο Δικαστήριο φαίνεται να ασχολήθηκε με το πότε δύναται να επιτραπεί ιδιωτική επίδοση, που είναι το αντικείμενο της αίτησης για την έκδοση διατάγματος υποκατάστατης επίδοσης, παραγνωρίζοντας και αναιρώντας έτσι την ύπαρξη και ισχύ ενός τέτοιου διατάγματος κατά τον χρόνο εκδίκασης της Αίτησης-Έφεσης. Βασικά, φαίνεται ότι, αντί το κατώτερο Δικαστήριο να εξετάσει κατά πόσο η επίδοση έγινε ορθά δυνάμει του εν ισχύι διατάγματος υποκατάστατης επίδοσης, αγνόησε αυτό και ασχολήθηκε με ζήτημα το οποίο αφορούσε στην ίδια την έκδοση του διατάγματος υποκατάστατης επίδοσης.
Είναι γνωστή η νομική αρχή ότι δεν είναι δυνατό ένα Δικαστήριο να αναθεωρεί αποφάσεις ομόβαθμου Δικαστηρίου και να αμφισβητεί την ορθότητα αυτών, καθώς και ότι τέτοιες περιπτώσεις συνιστούν υπέρβαση δικαιοδοσίας. Σχετικές είναι οι υποθέσεις Λοϊζίδη, Παραλήπτη και Διαχειριστή της Κ.Χ. Περατικός Λίμιτεδ, κ.ά., Πολ. Αίτηση Αρ. 32/2019, ημερ. 17.4.2019, ECLI:CY:AD:2019:D149, ECLI:CY:AD:2019:D149, Αναφορικά με την Αίτηση των Russell Ritchie κ.ά. (2008) 1(Α) Α.Α.Δ. 639 και Papademetriou v. Christofi and others (1988) 1 C.L.R. 101.
Επομένως, δικαιολογείται η χορήγηση άδειας στη βάση των τριών πρώτων λόγων, ήτοι ότι το κατώτερο Δικαστήριο ενήργησε ως Εφετείο κατά απόφασης άλλου ομόβαθμου του Δικαστηρίου, υπερέβη τη δικαιοδοσία του και εξέδωσε αντικρουόμενη απόφαση.’’
Από τα ποιο πάνω προκύπτει ότι το παρόν Δικαστήριο δεν μπορεί να ασχοληθεί με οτιδήποτε άλλο εκτός με το κατά πόσον οι ειδοποιήσεις τύπου Ι, ΙΒ και ΙΑ έχουν επιδοθεί στον αιτητή με τον τρόπο που ρητά καθορίζεται με το διάταγμα υποκατάστατης επίδοσης ημερομηνίας 24.02.2025. Όπως αναφέρθηκε και ανωτέρω επιβεβαιώνεται ότι οι επιδόσεις των ειδοποιήσεων αυτών έχουν επιδοθεί στον αιτητή σύμφωνα με τον καθορισμένο στο διάταγμα τρόπο και δεν εξετάζεται οτιδήποτε άλλο.
Συνεπώς ενόψει της ανωτέρω κατάληξης και της επιτυχίας της αίτησης στη βάση του λόγου που έχω εξηγήσει ανωτέρω ήτοι της μη επίδοσης της ειδοποίησης Τύπου ΙΑ στο Τμήμα Φορολογίας ως ενδιαφερόμενο πρόσωπο παρελκύει η εξέταση οποιουδήποτε άλλου ζητήματος έχει εγερθεί.
Κατάληξη:
Υπό το φως των δοσμένων περιστάσεων η υπό κρίση αίτηση / έφεση επιτυγχάνει και εκδίδονται τα διατάγματα των παραγράφων Α και Β της αίτησης.
Το αιτητικό της παραγράφου Γ της αίτησης απορρίπτεται ένεκα της έκδοσης των διαταγμάτων των παραγράφων Α και Β ανωτέρω.
Όσον αφορά τα έξοδα, ακολουθώντας το αποτέλεσμα, επιδικάζονται υπέρ του Εφεσείοντα / Αιτητή και εναντίον των Εφεσίβλητων / Kαθ ών η Αίτηση ως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο.
(Υπ.) ...........................
Ν. Φακοντής, Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο