ΜΟΝΙΜΟ ΚΑΚΟΥΡΓΙΟΔΙΚΕΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ

Σύνθεση  Κακουργιοδικείου :    Λ. Μουγής, Π.Ε.Δ.

                                                    Μ. Χριστοδούλου, Α.Ε.Δ.

                                                                    Μ. Λ. Λοΐζου, Ε.Δ.

Αρ. Υπόθεσης: 4618/20

   ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

v.

1. ΚΚ

                                  2. ΦΦ

Κατηγορουμένων

Ημερομηνία: 29 Νοεμβρίου 2023.

 

Εμφανίσεις:

Για την Κατηγορούσα Αρχή: Ο κ. Μ. Κουτσόφτας.

Για τον Κατηγορούμενο 1: Αυτοπροσώπως

Για τον Κατηγορούμενο 2: Ο κ. Κ. Χριστοδουλίδης.

Κατηγορούμενοι παρόντες.

 

 

ΑΠΟΦΑΣΗ

 

Η κυκλοφορία της απόφασης υπόκειται σε περιορισμό και απαγορεύεται η οποιαδήποτε δημοσίευση ή δημοσιοποίηση της χωρίς την άδεια του εκδικάζοντος Δικαστηρίου .

 

Οι κατηγορούμενοι αντιμετωπίζουν κατηγορίες κατά παράβαση του Περί Πρόληψης και Καταπολέμησης της Σεξουαλικής Κακοποίησης και της Σεξουαλικής Εκμετάλλευσης Παιδιών και της Παιδικής Πορνογραφίας Νόμου 91(Ι)/2014.

 

Κατηγορούνται ότι μεταξύ διάφορων ημερομηνιών προσέφεραν, απέκτησαν και κατείχαν αρχεία εικόνας και βίντεο παιδικής πορνογραφίας. Ο κατηγορούμενος 1 αντιμετωπίζει επίσης και κατηγορία για καταστροφή αποδεικτικών στοιχείων κατά παράβαση των άρθρων 35 και 120 του Ποινικού Κώδικα Κεφ. 154. Κατηγορείται ότι στις 9/3/2019 στην οδό [ ] στο [ ] εν γνώσει του ότι ο εξωτερικός δίσκος μάρκας Western Digital δυνατό να χρησίμευε ως αποδεικτικό στοιχείο σε Δικαστική διαδικασία με σκοπό να αποτρέψει τη χρήση του ως αποδεικτικό στοιχείο εσκεμμένα τον κατέστρεψε.

 

Η θέση η οποία προβλήθηκε από πλευράς κατηγορούμενου 1 κατά τη διάρκεια της ακρόασης και τίθετο στους ΜΚ, αφορούσε περισσότερο τις ενέργειες των ανακριτικών αρχών και κατά πόσο διενεργούνταν χωρίς παράβαση των συνταγματικών δικαιωμάτων του. Στο ίδιο πλαίσιο κινήθηκε και η υπεράσπιση του κατηγορούμενου 2 με τον επιπρόσθετο λόγο την μη γνώση του για την ύπαρξη του παράνομου υλικού σε λογαριασμό του στο διαδικτυακό χώρο αποθήκευσης Dropbox στο κινητό τηλέφωνο που χρησιμοποιούσε και ανήκε στον κατηγορούμενο 1.

 

Η κατηγορούσα αρχή για απόδειξη των κατηγοριών κάλεσε επτά συνολικά μάρτυρες και μετά την κλήση των κατηγορούμενων σε απολογία άσκησαν το δικαίωμα της σιωπής. Κατατέθηκαν τέλος 64 συνολικά τεκμήρια με το περιεχόμενο του τεκμηρίου 45 να κατατίθεται ως παραδεκτό γεγονός.

Να πούμε εδώ ότι κατά την ακρόαση εγέρθηκαν δύο προδικαστικές ενστάσεις με το Δικαστήριο να εκδίδει αντίστοιχες ενδιάμεσες αποφάσεις και διεξάχθηκαν και δύο δίκες εντός δίκης. Ο κατηγορούμενος 1 μέχρι και την έναρξη της κυρίως εξέτασης του τελευταίου μάρτυρα για την υπόθεση της κατηγορούσας αρχής ήτοι του ΜΚ7, εκπροσωπείτο από δικηγόρο. Μετά την έκδοση ενδιάμεσης απόφασης ημερομηνίας 20/9/2023 σε διαδικασία δίκης εντός δίκης ο δικηγόρος του ζήτησε άδεια του Δικαστηρίου, η οποία του δόθηκε, για να αποσυρθεί από την εκπροσώπηση του κατηγορούμενου 1. Ανέλαβε την εκπροσώπηση του άλλος δικηγόρος ο οποίος αν και παρίστατο όταν κλήθηκαν σε απολογία οι κατηγορούμενοι και ζήτησε σειρά αναβολών έτσι ώστε να προβάλει την υπεράσπιση του ο κατηγορούμενος 1 και αφού τελικά δήλωσε ότι ο πελάτης του θα τηρούσε το δικαίωμα της σιωπής, σε μεταγενέστερες ημερομηνίες που ορίστηκε η υπόθεση παρέλειψε να εμφανιστεί με αποτέλεσμα ο κατηγορούμενος 1 να χειριστεί την υπόθεση από μόνος του που κατ’ ουσίαν περιορίστηκε σε τελικές αγορεύσεις.

 

Οι αναφορές όλων των μαρτύρων ως επίσης και τα τεκμήρια που κατατέθηκαν αξιολογήθηκαν πλήρως έστω και αν αυτά δεν αναφέρονται ρητά στην απόφαση, χωρίς να είναι αναγκαία η καταγραφή του περιεχομένου τους κάτι το οποίο θα είναι εκεί όπου κριθεί αναγκαίο (Βλέπε κατ΄ αναλογίαν, G & K Exclusive Fashions Ltd v. Παπαδοπούλου κ.ά (2001) 1 ΑΑΔ 88 και Al Watani κ.ά. ν. Παπαδόπουλου (2001) 1Γ ΑΑΔ 1924).

 

Τυχόν αποσπάσματα που αναφέρονται στην απόφαση μεταφέρθηκαν αυτούσια από τα πρακτικά, τα τεκμήρια και τις γραπτές αγορεύσεις.

 

Συνοψίζουμε τη μαρτυρία των μαρτύρων.

 

Η Αστυφύλακας 3404 Χρυστάλλα Σολομώντος, ΜΚ1, που είναι τοποθετημένη στο Γραφείο Καταπολέμησης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος ανέφερε τη δική της εμπλοκή και τις ενέργειες στις οποίες προέβηκε όταν στις 6/12/2018 ανέλαβε τη διερεύνηση της υπόθεσης, μετά που λήφθηκε πληροφορία ότι σε συγκεκριμένο λογαριασμό σε διαδικτυακό χώρο τοποθετήθηκαν αρχεία εικόνας με παιδικό πορνογραφικό υλικό. Στην κατάθεση της τεκμήριο 1 καταγράφει τα βήματα τα οποία ακολούθησε. Ήταν και ένα από τα πρόσωπα τα οποία διενήργησε έρευνα στην οικία του κατηγορούμενου 1. Προέβηκε και στην κατάθεση των τεκμηρίων 2-31.

 

Ο Λοχίας 2431 Γιάννος Πιτσιλλίδης, ΜΚ2, υπηρετεί στο Τμήμα Καταπολέμησης Εγκλήματος του Αρχηγείου Αστυνομίας. Στην κατάθεση του, τεκμήριο 32, καταγράφει τις δικές του ενέργειες σε σχέση με τη διερεύνηση της υπόθεσης και κατέθεσε τα τεκμήρια 33-40. Έλαβε μέρος στην έρευνα δυνάμει Δικαστικού εντάλματος στην οικία της ΞΞ στο Κίτι.

 

Ο Αστυφύλακας 4855 Σάββας Συμεού, ΜΚ3, ήταν το πρόσωπο που στις 10/3/2019 στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας συνέλαβε τους κατηγορούμενους 1 και 2. Κατέθεσε τα εντάλματα σύλληψης των δύο προσώπων ως επίσης και τον όρκο που τα υποστηρίζει, τεκμήρια 42-44.

 

Η ΞΞ, ΜΚ4, ήταν το πρόσωπο το οποίο είχε παραχωρήσει στους κατηγορούμενους τον κωδικό πρόσβασης για την ασύρματη σύνδεση διαδικτύου για το διαμέρισμα που διέμεναν και ήταν δίπλα από το δικό της. Στην κατάθεση της τεκμήριο 48 καταγράφει το πως κατέληξε να παραχωρεί τον εν λόγω κωδικό.

 

Ο Ανδρέας Δημητρίου, ΜΚ5, εργάζεται στην Αρχή Τηλεπικοινωνιών Κύπρου και προέβηκε στην κατάθεση του τεκμηρίου 49 το οποίο ετοίμασε μετά την εκτέλεση διατάγματος Δικαστηρίου. Προέβηκε και σε επεξήγηση του τεκμηρίου το οποίο κατέθεσε.

 

Ο Κυριάκος Ξενοφώντος, ΜΚ6, ο οποίος διατηρεί εργαστήριο με το οποίο ασχολείται με την ανάκτηση δεδομένων αναγνώρισε τον σκληρό δίσκο τεκμήριο 14 και ανέφερε τη διαδικασία την οποία ακολούθησε στο εργαστήριο του για ανάκτηση των δεδομένων από το εν λόγω τεκμήριο.

 

Ο Λοχίας 1248 Κωνσταντίνος Αναστασίου, ΜΚ7, υπηρετεί στο δικανικό εργαστήριο ηλεκτρονικών δεδομένων της υποδιεύθυνσης ηλεκτρονικού εγκλήματος. Ήταν ο αστυνομικός ο οποίος εξέτασε το περιεχόμενο των τεκμηρίων, που κατασχέθηκαν στην οικία του κατηγορούμενου 1 και ετοίμασε την έκθεση του τεκμήριο 56 την οποία και ανέλυσε.

 

Έχουμε αναφέρει προηγουμένως ότι και οι δύο κατηγορούμενοι επέλεξαν, ως ήταν απόλυτο δικαίωμα τους, να παραμείνουν σιωπηροί. Δεν προσέφεραν και οποιαδήποτε άλλη μαρτυρία.

 

Είχαμε την ευκαιρία μέσα στη ζωντανή ατμόσφαιρα της δίκης κάτι που θέτει το Δικαστήριο σε πλεονεκτική θέση στο να βλέπει, να ακούει και να αξιολογεί τους μάρτυρες (βλ. κατ΄ αναλογίαν, Μελή ν. Κωνσταντίνου κ.ά., Πολιτική Έφεση Αρ.  2/13, ημερομηνίας 13/3/19), να παρακολουθήσουμε και να ακούσουμε με προσοχή και υπομονή τους μάρτυρες που κατέθεσαν. Θέσαμε ως δείκτη ανάμεσα σε άλλα το στάδιο από το οποίο ανέκυψε η μαρτυρία, την πηγή και το κύρος της γνώσης των μαρτύρων, το όποιο προσωπικό συμφέρον ή προκατάληψη τους, τις ευκαιρίες που είχαν για να αντιληφθούν τα διαδραματιζόμενα, τη μνήμη τους και τους λόγους που είχαν για να θυμούνται ή για να πιστεύουν σε αυτά στα οποία κατέθεσαν, τη σαφήνεια και αμεσότητα των απαντήσεων τους και τις όποιες υπερβολές, ανακολουθίες ή αντιφάσεις τους σε αντιπαραβολή με τις μικροαντιφάσεις, τη φιλαλήθεια τους και τον τρόπο αφήγησης των γεγονότων. Ήμασταν προσεκτικοί να μην προσδώσουμε υπέρμετρο βάρος στα εξωτερικά γνωρίσματα της μαρτυριακής τους συμπεριφοράς αφού κάτι τέτοιο εμπεριέχει επικινδυνότητα δεδομένου ότι δεν είναι σπάνιο κάποιοι μάρτυρες να είναι ιδιαίτερα ικανοί στο να παρουσιάζουν μία εντελώς διαφορετική εικόνα από εκείνη που πραγματικά τους χαρακτηρίζει αλλά και διότι κάποιες συμπεριφορές στο εδώλιο του μάρτυρα μπορεί να εδράζονται σε μεγάλο αριθμό αιτών και όχι κατ΄ ανάγκη από διάθεση να πουν ψέματα ή να παραπλανήσουν.

 

Αποτιμώντας τη μαρτυρία που τέθηκε ενώπιον μας δεν περιοριστήκαμε στην ατομική εκτίμηση της αξιοπιστίας των μαρτύρων, αλλά τη συσχετίσαμε και την αντιπαραβάλαμε με το σύνολο της υπόλοιπης μαρτυρίας. Τη μαρτυρία των αστυνομικών την προσεγγίσαμε με ιδιαίτερη προσοχή έτσι ώστε να διακριβώσουμε αν τα όσα ανέφεραν εξέφραζαν πιστά και ορθά την πραγματικότητα (βλέπε, Volettos v. The Republic (1960) CLR 169).

 

Έχει σημασία, ως ζήτημα αρχής, να υπογραμμιστεί πως το γεγονός ότι κάποιοι μάρτυρες γίνονται δεκτοί ως αξιόπιστοι, δεν εξυπακούει αδηρίτως πως τα όσα είπαν υπέχουν και ανάλογης αποδεικτικής βαρύτητας, μια και η γενικότερη αξιοπιστία των μαρτύρων δεν εναρμονίζεται πάντοτε με την αποδεικτική δύναμη της μαρτυρίας τους (βλ. κατ’ αναλογίαν, Κίμωνος ως Εκκαθαριστή της Blue Seal Shoes Ltd v. Χρ. Ιωάννου & Υιοί (Υποδήματα) Λτδ, Πολ.Έφεση 66/13, ημ. 4/11/19, Ευσταθίου ν. Μιχαήλ και Άλλης, Πολ.Έφεση 269/12, ημ. 23/7/19, ECLI:CY:AD:2019:A341, Θεοχαρίδης ν. Ιωάννου κ.ά (2012) 1Β ΑΑΔ 1311, 1319-1322).

 

Στην υπό κρίση περίπτωση να θέσουμε ότι κατ’ ουσίαν δεν αμφισβητήθηκε η αξιοπιστία των ΜΚ. Η αντεξέταση τους από πλευράς υπεράσπισης επικεντρώθηκε στην νομιμότητα των ενεργειών τους και αν αυτές παράβαιναν διατάξεις της νομοθεσίας με συνεπακόλουθο να παραβιάζονται συνταγματικά δικαιώματα των κατηγορούμενων.

 

Η Αστυφύλακας 3404 Χρυστάλλα Σολομώντος, ΜΚ1, δημιούργησε πολύ καλή εντύπωση στο Δικαστήριο. Ήταν άμεση, σαφής και  ειλικρινής στις απαντήσεις της θέτοντας τις δικές της ενέργειες κατά την εκτέλεση του εντάλματος έρευνας στο διαμέρισμα του κατηγορούμενου 1. Δεν προέκυψε οτιδήποτε κατά την αντεξέταση της που θα κλόνιζε την αξιοπιστία της. Στην κατάθεση της τεκμήριο 1 καταγράφει το ιστορικό της διερεύνησης από τη στιγμή που λήφθηκε η πληροφορία, τεκμήρια 2, 3 και 4, ότι χρήστης λογαριασμού σε διαδικτυακό χώρο αποθήκευσης One Drive, ανέβασε μέσω του ip address [ ] αρχεία εικόνας με παιδικό πορνογραφικό υλικό. Εξηγεί στη συνέχεια τις επόμενες ενέργειες της που αρχικά ήταν η ενημέρωσή της για τον πάροχο, τεκμήριο 5, η εξασφάλιση Δικαστικού διατάγματος αποκάλυψης τηλεπικοινωνιακών δεδομένων τεκμήριο 6 και την απάντηση που έλαβε από τον πάροχο, τεκμήριο 7, ότι κάτοχος/χρήστης του εν λόγω ip address ήταν ο κατηγορούμενος 1. Μετά την έκδοση Δικαστικού εντάλματος έρευνας, τεκμήριο 18, διενήργησε στις 9/3/2019, μαζί με άλλους συναδέλφους της, έρευνα στην οικία του κατηγορούμενου 1 στην παρουσία του ίδιου αλλά και του κατηγορούμενου 2 οπόταν και κατασχέθηκε σειρά τεκμηρίων. Όταν ζητήθηκε  από τον κατηγορούμενο 1 να παραδώσει εξωτερικό σκληρό δίσκο που ήταν συνδεδεμένος με την τηλεόραση ο τελευταίος αρνήθηκε και στη συνέχεια τον έριξε στον τοίχο. Κατέθεσε το εν λόγω αντικείμενο ως τεκμήριο 14. Παρέδωσε στον κατηγορούμενο 1 το έντυπο των δικαιωμάτων του, τεκμήρια 9 και 10. Διενεργήθηκε επίσης έλεγχος στο κινητό τηλέφωνο που χρησιμοποιεί ο κατηγορούμενος 2, τεκμήριο 15, οπόταν και εντοπίστηκαν αρχεία εικόνας σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών στον οποίο και παρέδωσε το έντυπο δικαιωμάτων τεκμήριο 11. Στις 9/3/2019, 11/3/2019 και 17/3/2019 έλαβε καταθέσεις από τον κατηγορούμενο 2 τεκμήρια 22, 23 και 27 αντίστοιχα ενώ από τον κατηγορούμενο 1 έλαβε τις καταθέσεις τεκμήρια 24 και 26 στις 13/3/2019 και 15/3/2019 αντίστοιχα. Στις 15/3/2019 αποτάθηκε και εξασφάλισε Δικαστικό διάταγμα επιθεώρησης ιδιωτικής επικοινωνίας. Την ίδια μέρα έλαβε ανακριτική κατάθεση από τον κατηγορούμενο 1. Στις 6/11/2019 κατηγόρησε γραπτώς τους δύο κατηγορούμενους, τεκμήρια 28 και 29. Ανέφερε περαιτέρω η ΜΚ1 ότι στις 14/5/2019 καταχωρίστηκε η αίτηση με αριθμό [ ], τεκμήριο 19, για κατακράτηση τεκμηρίων και αιτήθηκε ανανέωση του με την αίτηση ημερομηνίας 10/2/2020, τεκμήριο 20. Αντεξεταζόμενη διαφώνησε με τη θέση ότι ο χώρος του One Drive αποτελεί προσωπικό δεδομένο αποθήκευσης του χρήστη στη βάση του ότι ο καθένας έχει το λογαριασμό του και ότι αποθηκεύεται είναι προσωπικό δεδομένο αλλά σύμφωνα με τους όρους χρήσης της εταιρείας αν κάποιος χρήστης δεν τηρεί τους όρους μπορεί η εταιρεία να ενημερώσει εξ ου και η πληροφορία. Δεν γνώριζε τους όρους ούτε ποιοι από αυτούς παραβιάστηκαν. Δεν είχε περαιτέρω υπόψιν της οποιοδήποτε Δικαστικό διάταγμα που να επιτρέπει την πρόσβαση στο One Drive του κατηγορούμενου 1. Ρωτήθηκε η ΜΚ1 και αν ενημερώθηκε για το δικαίωμα του να έχει δικηγόρο, παραπέμποντας στα τεκμήρια 9 και 10 λέγοντας ότι ο κατηγορούμενος 1 της είπε ότι δεν ήθελε δικηγόρο. Είπε περαιτέρω, με αναφορά στο τεκμήριο 26 ότι δεν πληροφόρησε αλλά ούτε και επέστησε την προσοχή του στο νόμο για το αδίκημα της καταστροφής αποδεικτικού υλικού διότι ήταν αυτόφωρο αδίκημα και τον κατηγόρησε. Εξήγησε ότι σε σχέση με τα κατασχεθέντα τεκμήρια ότι χρειάζεται διάταγμα Δικαστηρίου για πρόσβαση σε περιεχόμενο ιδιωτικής επικοινωνίας. Το ένταλμα έρευνας τους εξουσιοδοτούσε να τα κατάσχουν και να τα στείλουν στα αρμόδια τμήματα για εξέταση. Συμφώνησε ότι το διάταγμα ημερομηνίας 15/3/2019 έπρεπε να το εκτελέσουν εντός 30 ημερών αλλά όσον αφορά την επικοινωνία. Αναφερόμενη στον κατηγορούμενο 2 είπε ότι πριν πάει στο διαμέρισμα δεν γνώριζε αν ήταν και αυτός εκεί. Διαπίστωσαν ότι διέμενε εκεί όταν πήγαν στο χώρο. Τον είδαν εκεί και τους είπε ότι διέμενε με τον πρώτο κατηγορούμενο. Η σύλληψη του έγινε όταν μετά από τον προκαταρκτικό έλεγχο στο κινητό τηλέφωνο που χρησιμοποιούσε εντοπίστηκαν κάποια αρχεία εικόνας με σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων. Συνελήφθηκε και του δόθηκαν τα δικαιώματα του. Αρνήθηκε τη θέση ότι λόγω της παράνομης πρόσβασης στο κινητό τηλέφωνο η σύλληψη του κατηγορούμενου 2 ήταν παράνομη. Αρνήθηκε επίσης την θέση ότι οι φωτογραφίες που έτυχαν επεξεργασίας είναι προϊόν υποκλοπής και άρα παρανόμως ληφθείσα μαρτυρία. Σε κάθε περίπτωση η θέση αυτή του κατηγορούμενου 2 παρέμεινε σε γενικό και αόριστο πλαίσιο χωρίς μαρτυριακή υποστήριξη. Αρνήθηκε τέλος και την υποβολή ότι ο κατηγορούμενος 2 δεν έχει οποιαδήποτε εμπλοκή στην υπόθεση.

 

Η μαρτυρία της ΜΚ1 γίνεται αποδεκτή.

 

Αποδεκτή γίνεται και η μαρτυρία του Λοχ.2431 Γιάννου Πιτσιλλίδη ΜΚ2. Ο εν λόγω μάρτυρας αναφέρθηκε στις δικές του ενέργειες, ως καταγράφονται και στις καταθέσεις του τεκμήρια 31 και 32. Απαντούσε με ευθύτητα και σταθερότητα τις ερωτήσεις που του τίθεντο χωρίς υπεκφυγές και αμφιταλαντεύσεις. Κρίνεται ως μάρτυρας της αλήθειας. Στις 22/8/2018 ανέλαβε τη διερεύνηση ποινικής υπόθεσης για κατοχή και διάδοση παιδικού πορνογραφικού υλικού που διαπράχθηκε μέσω συγκεκριμένου λογαριασμού στην πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης ΚΙΚ που είναι πλατφόρμα ανταλλαγής άμεσων μηνυμάτων, αρχείων εικόνας και βίντεο. Στις 7/12/2018 αποτάθηκε στο Δικαστήριο με την υπ’ αριθμόν αίτηση [ ] και εξασφαλίστηκε Δικαστικό διάταγμα αποκάλυψης τηλεπικοινωνιακών δεδομένων, τεκμήρια 35-37, και στις 23/1/2019 έλαβε απάντηση από την Cyta ότι τα τρία από τα πέντε ip addresses ανήκαν στην ΞΞ. Στις 23/2/2019 διενήργησε μαζί με άλλους συναδέλφους του έρευνα στην κατοικία της ΞΞ και παρέλαβε από το υπνοδωμάτιο του γιου της τελευταίας, δύο τηλέφωνα και ένα υπολογιστή. Έλαβε καταθέσεις από τα δύο πρόσωπα και στις 4/4/2019 επέστρεψε και παρέδωσε τα εν λόγω αντικείμενα στην ΞΞ αφού μετά από εξετάσεις δεν εντοπίστηκε σε αυτά οτιδήποτε το επιλήψιμο. Ο μάρτυρας κατέθεσε την πληροφορία τεκμήριο 33 που λήφθηκε από την Europol εξηγώντας ότι αφορά την ΚΙΚ που κάνει αναφορά για διάδοση παιδικού πορνογραφικού υλικού από χρήστη της και περιλαμβάνει τα στοιχεία του λογαριασμού, του χρήστη του και το ip address. Μέρος της πληροφορίας, ανέφερε ο ΜΚ2, αποτελούσε και το τεκμήριο 34 που είναι το έντυπο στο οποίο αναφέρεται το γλωσσάρι που αφορά το παράνομο υλικό και περιλαμβάνει τους όρους της χρήσης της πλατφόρμας αλλά γίνεται αναφορά και για τα στοιχεία συγκεκριμένου λογαριασμού, του χρήση του, ηλεκτρονικό ταχυδρομείο καθώς και ip address μέσω του οποίου έχει γίνει η διάδοση του παράνομου υλικού. Είπε ότι στο τεκμήριο 34 υπάρχει όρος που νομιμοποιεί την πλατφόρμα ΚΙΚ να γνωστοποιεί στην αστυνομία συγκεκριμένα περιεχόμενα μεταξύ των οποίων και παιδική πορνογραφία. Ο ΜΚ2 κατάθεσε και το τεκμήριο 39 αφού πρώτα εξήγησε ότι όταν οι εταιρείες έρθει στην αντίληψη τους οποιαδήποτε διάδοση μεταξύ των χρηστών τους υλικού που αφορά σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων, ενημερώνουν την Europol αποστέλλοντας όλα τα στοιχεία που αφορούν τον χρήστη καθώς επίσης και εικόνες του παράνομου υλικού προς απόδειξη της παράνομης πράξης. Η Europol με τη σειρά της ενημερώνει την εμπλεκόμενη χώρα. Είπε σε σχέση με τα τεκμήρια 33 και 39 ότι το τεκμήριο 39 δεν φαίνεται στο τεκμήριο 33 αλλά και η φωτογραφία τεκμήριο 39 ήταν μέρος του ηλεκτρονικού αρχείου που παραλήφθηκε με την πληροφορία, διαφωνώντας με την υποβολή του συνηγόρου υπεράσπισης για τον κατηγορούμενο 2 ότι δεν είχαν την φωτογραφία εξ ου και δεν αναφέρεται στις δύο καταθέσεις του. Είπε ο ΜΚ2 ότι η καταγγελία έγινε από την ίδια την εταιρεία ΚΙΚ. Εξηγώντας το πως κατέληξαν στους κατηγορούμενους είπε ότι πέραν της πρώτης λήφθηκε και δεύτερη πληροφορία και προέβηκαν σε έρευνα στο διαμέρισμα των κατηγορούμενων. Λήφθηκε κατάθεση από την ΞΞ που ήταν η κάτοχος του ip address και η οποία τους ανέφερε ότι παρείχε μέσω ασύρματης σύνδεσης πρόσβαση διαδικτύου στους δύο κατηγορούμενους αφού δεν είχαν δική τους σύνδεση. Ρωτήθηκαν για τον λογαριασμό [ ], που ήταν ο χρήστης του λογαριασμού αυτού που ανέβασε το τεκμήριο 39 και για τα ονόματα Adam και Oliver και του ανέφεραν ότι πρόκειται για πρώην εργοδότη τους στο Ηνωμένο Βασίλειο. Για το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο [ ] είπαν ότι είναι δικό τους.

 

Ο αστυφύλακας 4855 Σάββας Συμεού ΜΚ3, ανέφερε κατά την ένορκη μαρτυρία του ότι υπηρετεί στον Κλάδο Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος. Η εμπλοκή του εν λόγω μάρτυρα στην υπόθεση περιορίστηκε στη σύλληψη των δύο κατηγορούμενων στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας στις 10/3/2019. Αυτό καταγράφει και στην κατάθεση του τεκμήριο 41. Προς τούτο κατέθεσε τόσο τα εντάλματα σύλληψης τεκμήρια 42 και 43, όσο και τον όρκο τεκμήριο 44. Ο ίδιος δεν είχε ανάμιξη στην έρευνα που διενεργήθηκε αλλά ούτε και στην ανακριτική ομάδα ήταν και οι ερωτήσεις που του τέθηκαν περιστρέφονταν ως επί το πλείστον σε γενικό πλαίσιο χωρίς ο μάρτυρας να μπορεί να απαντήσει συγκεκριμένα για την υπό κρίση υπόθεση. Διευκρίνισε σε σχέση με τον όρκο τεκμήριο 44 ότι διάβασε την υπόθεση πριν τη σύνταξη του και τι τού είχε αναφερθεί αλλά δεν ήταν παρών για να μπορεί να πει πώς έγινε η εξέταση. Δεν τέθηκε κάτι συγκεκριμένο από τον μάρτυρα πέραν των ενεργειών του για εκτέλεση των ενταλμάτων σύλληψης, χωρίς βέβαια αυτό να τον καθιστά αναξιόπιστο μάρτυρα. Τουναντίον απάντησε σε σχέση με αυτά που είχε ιδία γνώση χωρίς προσπάθεια να βοηθήσει την πλευρά της κατηγορούσας αρχής.

 

Αποδεχόμαστε τη μαρτυρία του.

 

Η ΞΞ ΜΚ4, διέμενε κατά τον ουσιώδη χρόνο στο διπλανό διαμέρισμα που διέμεναν οι δύο κατηγορούμενοι στην οδό [ ]  στο [ ]. Στην κατάθεση της τεκμήριο 48 αναφέρει η μάρτυρας ότι λόγω του ότι οι κατηγορούμενοι δεν είχαν σύνδεση με την ασύρματη πρόσβαση διαδικτύου ζήτησαν το δικό της κωδικό μέχρι να βάλουν δική τους σύνδεση. Δεν θυμόταν να πει για πόσο χρόνο ακριβώς οι κατηγορούμενοι χρησιμοποιούσαν τον κωδικό της για την ασύρματη σύνδεση ή και αν και οι δύο ή ένας από τους δύο ζήτησε να έχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο. Δεν έχουμε αμφιβολία ότι η ΜΚ4 ήταν μάρτυρας της αλήθειας. Σε κάθε περίπτωση και η αντεξέταση από πλευράς κατηγορούμενου 1 δεν έπληξε καθ’ οιονδήποτε τρόπο την αξιοπιστία της.

 

Αποδεχόμαστε την μαρτυρία της ΜΚ4.

 

Ο Ανδρέας Δημητρίου ΜΚ5 εργάζεται στην Αρχή Τηλεπικοινωνιών Κύπρου. Ανάφερε ότι ανάμεσα στα καθήκοντα του είναι και η εκτέλεση διαταγμάτων Δικαστηρίου. Ο ΜΚ5 δημιούργησε πολύ καλή εντύπωση στο Δικαστήριο. Παρέθεσε με ειλικρίνεια και αντικειμενικότητα τις ενέργειες του σε σχέση με την υπό κρίση περίπτωση χωρίς προσπάθεια υποβοήθησης οποιασδήποτε πλευράς. Αναγνώρισε την επιστολή της υπηρεσίας του προς την αστυνομία τεκμήριο 49, η οποία ετοιμάστηκε προς συμμόρφωση με το Δικαστικό διάταγμα στην αίτηση με αριθμό [ ]. Στο εν λόγω τεκμήριο παρατίθενται οι κάτοχοι-χρήστες τεσσάρων ip addresses. Ανέφερε ότι προώθησε το διάταγμα στα αρμόδιες υπηρεσίες που του έστειλαν τα αποτελέσματα και ο ίδιος τα ταυτοποίησε και ετοίμασε την αναφορά του την οποία απέστειλε στην αστυνομία. Είπε ότι τα στοιχεία των συνδρομητών τα έχουν στη βάση δεδομένων χωρίς ο ίδιος να έχει πρόσβαση στα ip addresses και δεν προέβηκε σε οποιαδήποτε έρευνα σε σχέση με αυτά και δεν έχει γνώση για την έρευνα που έγινε από τις τεχνικές υπηρεσίες. Εξήγησε περαιτέρω ότι ο κάτοχος είναι αυτός που στο όνομα του είναι γραμμένη η υπηρεσία αλλά δεν μπορεί να γνωρίζει το χρήστη. Είπε όμως ότι το Wi-Fi έχει μια εμβέλεια και ο χρήστης του θα βρισκόταν στο συγκεκριμένο υποστατικό που ήταν εγκατεστημένη η υπηρεσία διαδικτύου.

 

Η μαρτυρία του ΜΚ5 γίνεται αποδεκτή.

 

Ο Κυριάκος Ξενοφώντος ΜΚ6 διατηρεί εργαστήριο για ανάκτηση δεδομένων από κατεστραμμένους δίσκους, κάρτες μνήμης, υπολογιστές και ότι έχει να κάνει με αποθηκευτικά ηλεκτρονικής πληροφορίας. Κατέθεσε δέσμη αντιγράφων πιστοποιητικών και διπλωμάτων σε σχέση με την εκπαίδευση του τεκμήρια 50 και 51 τα οποία και δεν αμφισβητήθηκαν. Δεν αμφισβητήθηκαν ούτε και οι ενέργειες που προέβηκε για να διεκπεραιώσει την εργασία που του ανατέθηκε. Ο ΜΚ6 εξήγησε με σαφήνεια και λεπτομέρεια τη διαδικασία που ακολούθησε για την επιδιόρθωση του δίσκου και ανάκτηση των δεδομένων από τον δίσκο μάρκας Western Digital με σειριακό αριθμό WXB0A79P8178. Το τι έπραξε καταγράφονται στην αναφορά του τεκμήριο 52. Παρέθεσε με ειλικρίνεια και αντικειμενικότητα τα συμπεράσματα του χωρίς η πολύ καλή εικόνα που δημιούργησε να αλλοιώνεται κατά το στάδιο της αντεξέτασης του. Αναγνώρισε το τεκμήριο 14 που ήταν ο σκληρός δίσκος που του παραδόθηκε για ανάκτηση των δεδομένων λέγοντας ότι αιτίες πρόκλησης τέτοιας εκτεταμένης ζημιάς είναι συνήθως είτε από πτώση ή ατύχημα ή να θέλει κάποιος να καταστρέψει το σκληρό δίσκο. Μετά από  φυσική πτώση από τραπεζάκι ή γραφείο δεν είναι τόσο μεγάλη η έκταση της βλάβης. Είπε τέλος ότι η εταιρεία του, σύμφωνα με το τεκμήριο 53, ανέλαβε δέσμευση αυστηρής εμπιστευτικότητας και φύλαξης του δίσκου και δεν είχαν οι ίδιοι κάποια επαφή με το περιεχόμενο του.

 

Αποδεχόμαστε τη μαρτυρία του ΜΚ6.

Τελευταίος μάρτυρας για την υπόθεση της κατηγορούσας αρχής αλλά και της υπόθεσης ήταν ο Λοχ.1248 Κωνσταντίνος Αναστασίου ΜΚ7, Βοηθός Υπεύθυνος Δικανικού Εργαστηρίου Ηλεκτρονικών Δεδομένων της Υποδιεύθυνσης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος. Ο ΜΚ7 ήταν ένας από τους αστυνομικούς ο οποίος συμμετείχε στην έρευνα του επίδικου διαμερίσματος με καθήκον όπως συλλέξει, χειριστεί και εξετάσει ως εμπειρογνώμονας οποιαδήποτε ηλεκτρονικά τεκμήρια δυνατόν να σχετίζονταν με τα υπό διερεύνηση αδικήματα.

 

Να τεθεί εδώ ότι, ως είναι νομολογημένο, ο πραγματογνώμονας θα πρέπει να παρουσιάσει αιτιολογημένα, αντικειμενικά και αμερόληπτα τα αναγκαία επιστημονικά κριτήρια έτσι ώστε να δώσουν την δυνατότητα στο Δικαστήριο να κρίνει την ακρίβεια των επίδικων συμπερασμάτων του για  να διαμορφώσει την δική του ανεξάρτητη άποψη με την εφαρμογή των κριτηρίων αυτών στα γεγονότα της υπόθεσης (βλ. Σαρρής v. Καλλέγιας κ.ά. (2011) 1Β ΑΑΔ 958, Πιττάλης κ.ά. v. Ianira Enterprises Ltd κ.ά. (1997) 1 ΑΑΔ 814). Είναι επίσης νομολογημένο ότι η μαρτυρία εμπειρογνωμόνων δεν δεσμεύει αλλά απλώς βοηθά το Δικαστήριο το οποίο δικαιούται να διαφοροποιήσει τη θέση του και να μη δεχθεί τη μαρτυρία ενός εμπειρογνώμονα, νοουμένου ότι υπάρχουν οι συνθήκες εκείνες που να δικαιολογούν τέτοια κατάληξη (βλ.Muskita Aluminium Industries Ltd κ.ά. v. Alsako Aluminium Ltd κ.ά. (2009) 1Β ΑΑΔ 1481).

 

Ο ΜΚ7 κατέθεσε το τεκμήριο 55 που περιλαμβάνει τη μόρφωση, εκπαίδευση και κατάρτιση του ως επίσης και την επαγγελματική εμπειρία του ως δικανικός αναλυτής Η/Υ. Ανέφερε κατά την κυρίως εξέταση του ότι από το 2007 που υπηρετεί στην αστυνομία έχει ασχοληθεί με περισσότερες από 100-150 υποθέσεις, έχει εξετάσει τεκμήρια και έχει ετοιμάσει έκθεση. Με τα όσα ο ΜΚ7 έχει θέσει ενώπιον μας και τα οποία δεν έχουν αμφισβητηθεί, κρίνουμε ότι είναι εμπειρογνώμονας για το σκοπό που κλήθηκε.

 

Αξιολογώντας την ενώπιον του Δικαστηρίου παρουσία του η εντύπωση που αποκομίσαμε από αυτόν στο εδώλιο του μάρτυρα ήταν η καλύτερη. Η μαρτυρία του διεπόταν από αμεσότητα, σαφήνεια και ευθύτητα. Ήταν επεξηγηματικός στις αναφορές του, παραθέτοντας κάθε λεπτομέρεια που αφορούσε τις εξετάσεις του επί των τεκμηρίων του και τις διαπιστώσεις του. Δεν υπέπεσε σε αντιφάσεις που θα κλόνιζαν την αξιοπιστία του. Οι ενέργειες, εξετάσεις και συμπεράσματα του καταγράφονται με λεπτομέρεια στην έκθεση του τεκμήριο 56 και τα παραρτήματα του, τεκμήρια 62 και 63. Αναφέρει ότι στις 9/3/2019 ερεύνησαν το διαμέρισμα[ ] στην οδό [ ] στο [ ] όπου εντόπισαν δύο φορητούς υπολογιστές, τέσσερεις εξωτερικούς δίσκους και τρία κινητά τηλέφωνα. Περιγράφοντας τα τεκμήρια ο μάρτυρας και για σκοπούς εξέτασης τους, τους έδωσε διακριτικά από ΚΑ1-ΚΑ9. Στις 15/3/2019 παρέλαβε από την ΜΚ1 Δικαστικό διάταγμα της ίδιας ημερομηνίας για επιθεώρηση ιδιωτικής επικοινωνίας. Ανέφερε περαιτέρω ότι τα τεκμήρια εξετάστηκαν με την μέθοδο της δικανικής  αντιγραφής-εξαγωγής και ανάλυσης μέθοδο και διαδικασία την οποία εξήγησε και ανέλυσε για το κάθε τεκμήριο ξεχωριστά. Εξηγώντας την μέθοδο ο ΜΚ7 είπε ότι αν πρόκειται για ηλεκτρονικό υπολογιστή αφαιρείται ο σκληρός δίσκος, συνδέεται με μία συσκευή αποτροπής εγγραφής, έτσι ώστε να διατηρείται η ακεραιότητα του περιεχομένου του σκληρού δίσκου και προβαίνουν στην δημιουργία δικανικού αντιγράφου. Είναι στο δικανικό αντίγραφο που γίνονται όλες οι αναλύσεις και επεξεργασίες. Με το πέρας της δικανικής αντιγραφής ο σκληρός δίσκος τοποθετείται πίσω στον ηλεκτρονικό υπολογιστή, σφραγίζεται και διαφυλάσσεται. Πρόσθεσε ο μάρτυρας ότι οι μέθοδοι αυτές είναι καταγεγραμμένες τόσο στα εγχειρίδια του εργαστηρίου όσο και στην επιστήμη της δικανικής των υπολογιστών ούτως ώστε να διατηρούνται ακέραια τα πρωτότυπα τεκμήρια και να μην περιέλθουν οποιεσδήποτε αλλαγές στο περιεχόμενο τους και στις ημερομηνίες. Σχετικά με κινητά τηλέφωνα και tablets χρησιμοποιούν το δικανικό εργαλείο Ufed Touch. Παραθέτοντας τα συμπεράσματα του είπε ότι στο δικανικό αντίγραφο του τεκμηρίου ΚΑ1 δεν εντόπισε οτιδήποτε που να σχετίζεται με την διερευνώμενη υπόθεση. Στο δικανικό αντίγραφο του τεκμηρίου ΚΑ2 (τεκμήριο 16 Δικαστηρίου), εντόπισε δύο αρχεία εικόνας με σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων τα οποία και κατέταξε στην κατηγορία «Under 13 years old». Στο δικανικό αντίγραφο του τεκμηρίου ΚΑ3 δεν εντόπισε αρχεία που να είναι σχετικό με σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων. Το ίδιο ήταν και το αποτέλεσμα του για το τεκμήριο ΚΑ4. Στο δικανικό αντίγραφο του τεκμηρίου ΚΑ5 (τεκμήριο 14 επί Δικαστηρίου), που ήταν ο σκληρός δίσκος που ο κατηγορούμενος 1, σύμφωνα με τον μάρτυρα, έριξε με δύναμη στο πάτωμα και κατέληξε κομματιασμένος στην κουζίνα, εντόπισε 3605 αρχεία εικόνας και 1689 αρχεία βίντεο που σχετίζονταν με σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων. Τα 3605 αρχεία εικόνας τα κατηγοριοποίησε σε επτά κατηγορίες. Αναφορικά με τα αρχεία εικόνας της κατηγορίας «Under 13 years old», 535 στο σύνολο, τα διαχώρισε σε πέντε κατηγορίες ανάλογα με το περιεχόμενο τους. Όσον αφορά τα 1689 αρχεία βίντεο τα κατηγοριοποίησε σε έξι κατηγορίες με περαιτέρω διαχωρισμό των 796 αρχείων βίντεο της κατηγορίας «Under 13 years old», σε πέντε κατηγορίες ανάλογα με το περιεχόμενο  τους. Στη συνέχεια διενήργησε έλεγχο στα αρχεία στη βάση εικόνων και βίντεο που κατέχει η Interpol, σχετικά με αναγνωρισμένα θύματα σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκων και εντόπισε έξι αρχεία εικόνας και 23 αρχεία  βίντεο όπου τα ανήλικα πρόσωπα που απεικονίζονται είναι αναγνωρισμένα θύματα σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκων. Στο δικανικό αντίγραφο του τεκμηρίου ΚΑ6 δεν εντόπισε οποιοδήποτε σχετικό με τα υπό  διερεύνηση αδικήματα αρχείο. Στο δικανικό αντίγραφο του τεκμηρίου ΚΑ7 (τεκμήριο 13 Δικαστηρίου) εντόπισε 48 μοναδικά αρχεία εικόνας που σχετίζονταν με σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων και τα κατηγοριοποίησε σε έξι κατηγορίες. Τα εννιά αρχεία εικόνας της κατηγορίας «Under 13 years old» τα διαχώρισε σε τρεις κατηγορίες ανάλογα με το περιεχόμενο τους. Στο δικανικό αντίγραφο του τεκμηρίου ΚΑ8-phone (τεκμήριο 15 Δικαστηρίου), εντόπισε 96 αρχεία εικόνας, εκ των οποίων τα 94 ήταν μοναδικά, με σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων και τα οποία κατηγοριοποίησε σε επτά κατηγορίες. Τα αρχεία εικόνας της κατηγορίας «Under 13 years old» τα διαχώρισε σε τέσσερείς κατηγορίες. Στο δικανικό αντίγραφο του τεκμηρίου ΚΑ9-phone δεν εντόπισε σχετικό αρχείο. Προχώρησε ο μάρτυρας και κατέθεσε και το τεκμήριο 58 που είναι ο ψηφιακός δίσκος με το διακριτικό DVD1-evidence που περιέχει τα αρχεία που εντοπίστηκαν στον διαδικτυακό χώρο αποθήκευσης dropbox του λογαριασμού [ ]. Για το τεκμήριο 59 είπε ότι είναι σκληρός δίσκος Hitachi με αρχεία παιδικής πορνογραφίας που εντοπίστηκαν στους λογαριασμούς cloud storage με την ονομασία degoo, dropbox και google drive καθώς και αρχεία που εντοπίστηκαν στους σκληρούς δίσκους τεκμήρια 14-16. Το τεκμήριο 60 είναι ο σκληρός δίσκος Seagate που περιέχει τα αρχεία παιδικής πορνογραφίας στον διαδικτυακό χώρο αποθήκευσης google drive του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου [ ]. Το τεκμήριο 61 εξήγησε ο μάρτυρας είναι ο σκληρός δίσκος Samsung που περιέχει αρχεία παιδικής πορνογραφίας που εντοπίστηκαν στον διαδικτυακό χώρο αποθήκευσης degoo του λογαριασμού του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου [ ]. Εξήγησε επίσης ο ΜΚ7 και τη διαφορά μεταξύ προσβάσιμων και μη προσβάσιμων αρχείων. Είπε ότι για τα προσβάσιμα ο χρήστης δεν χρειάζεται κάποιο εξειδικευμένο λογισμικό για να δει το περιεχόμενο τους σε αντίθεση με τα μη προσβάσιμα που χρειάζεται εξειδικευμένο εργαλείο. Κατά την διάρκεια της κυρίως εξέτασης του ο μάρτυρας προχώρησε σε δειγματοληπτική προβολή μέσω του τεκμηρίου 59, στο οποίο περιλαμβάνονται αρχεία των κατηγοριών 1-5 προβαίνοντας σε παραπομπή των εικόνων και σε ποιο επίπεδο αντιστοιχούσαν με τον απαραίτητο σχολιασμό. Ανέφερε, κατά την αντεξέταση του, ότι στη σκηνή προέβηκε σε προκαταρκτικό έλεγχο στα τεκμήρια ΚΑ5-exdisk, ΚΑ1 και ΚΑ8-phone στην εφαρμογή dropbox χωρίς όμως να πατήσει τα links. Είπε επίσης ότι στα πλαίσια εκτέλεσης του εντάλματος έρευνας και αφού αναζητούν συγκεκριμένο υλικό που υπάρχει αποθηκευμένο σε ηλεκτρονικές συσκευές ο μοναδικός τρόπος για να προβείς σε προκαταρκτικό έλεγχο είναι να τις εξετάσεις στη σκηνή χωρίς όμως να μπορείς να κάνεις δικανική εξαγωγή η οποία γίνεται στο εργαστήριο. Ανέφερε περαιτέρω ότι η δημιουργία δικανικών αντιγράφων είναι ξεχωριστή από την πρόσβαση και επιθεώρηση καταγεγραμμένου περιεχομένου ιδιωτικής επικοινωνίας. Προβαίνουν σε δικανική ανάλυση μετέπειτα χωρίς να αναφέρονται στο στάδιο της αντιγραφής αφού δεν υπάρχει εκδομένο διάταγμα για περιεχόμενο ιδιωτικής επικοινωνίας. Σε ερώτηση που του τέθηκε περί παρεμβάσεις στο google drive του κατηγορούμενου 1 κατά τη διάρκεια του 2018 ο ΜΚ7 είπε ότι δεν υπήρξε εξέταση τέτοιου ζητήματος αφού δεν τέθηκε από τον κατηγορούμενο στις διωκτικές αρχές. Η θέση αυτή του κατηγορούμενου 1 δεν προωθήθηκε περαιτέρω παραμένοντας ουσιαστικά ατεκμηρίωτη. Διαφώνησε και με την θέση ότι ο κατηγορούμενος 1 πέταξε τον σκληρό δίσκο στο πάτωμα μετά από αφόρητη πίεση σε αυτόν και λεκτική επίθεση που δέχθηκε, λέγοντας ότι ενώ προσπαθούσε να εντοπίσει πρίζα ο ίδιος ο κατηγορούμενος προσφέρθηκε να τον βοηθήσει. Δέχθηκε ότι προέβηκε σε προκαταρκτικό έλεγχο και στο τεκμήριο ΚΑ8 που ήταν το τηλέφωνο που κρατούσε ο κατηγορούμενος 2 οπόταν και εντόπισε τα αρχεία εικόνας. Ο έλεγχος αυτός αφορούσε το gallery και όχι το WhatsApp διότι δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν το εν λόγω υλικό. Εξήγησε ότι δεν ήταν ο ίδιος που συνέλαβε τον κατηγορούμενο 2 αφού για συγκεκριμένες διαδικασίες υπεύθυνοι είναι οι ανακριτές του Κλάδου Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος και ο ανακριτής που εκτελεί το ένταλμα έρευνας. Οι ίδιοι επικεντρώνονται στον τεχνικό έλεγχο των τεκμηρίων και τη συλλογή τους. Διαφώνησε με τη θέση ότι χρειαζόταν ένταλμα για τη σύλληψη του κατηγορούμενου 2 τη στιγμή που εντοπίστηκε το υλικό. Διαφώνησε επίσης και με την θέση ότι όλο το περιεχόμενο του τηλεφώνου αφορούσε ιδιωτική επικοινωνία λέγοντας ότι τα αρχεία που εντοπίστηκαν δεν αφορούσαν ιδιωτική επικοινωνία. Αναφερόμενος για τα 96 αρχεία που εντοπίστηκαν στο τηλέφωνο και ήταν όλα μη προσβάσιμα είπε ότι ήταν σε μία διαδρομή με την ονομασία cloudagent και ο κάτοχος του κινητού δεν μπορούσε να μπει για να δει το περιεχόμενο τους. Οι ίδιοι με την χρήση των δικανικών εργαλείων τα εντόπισαν. Πρόσθεσε ότι για την πρόσβαση στην διαδρομή αυτή δεν χρειαζόταν διάταγμα αφού δεν είχε σχέση με ιδιωτική επικοινωνία. Δεν συμφώνησε με τη θέση ότι τα 96 αρχεία δεν έχουν ανοιχθεί αφού στην τοποθεσία που εντοπίστηκαν είναι τοποθεσία που φυλάγονται μικρογραφίες, «thumbnails», και για να δημιουργηθεί μικρογραφία σημαίνει ότι σε κάποια στιγμή τα αρχεία αυτά ανοίχθηκαν χωρίς όμως να είναι σε θέση να καθορίσει το ακριβές χρονικό σημείο. Τα 96 αρχεία περιλαμβάνονται στις κατηγορίες που αντιμετωπίζει ο κατηγορούμενος 2. Ερωτώμενος στο κατά πόσο τα αρχεία αυτά θα μπορούσαν να προβληθούν στο Δικαστήριο ο ΜΚ7 έδωσε καταφατική απάντηση. Δεν αποδέχθηκε ούτε τη θέση ότι ο κατηγορούμενος 2 δεν χρησιμοποιούσε το google drive και δεν γνώριζε τον κωδικό πρόσβασης αν και γνώριζε τον κωδικό του email. Είπε ότι είναι ο ίδιος ο κωδικός που χρησιμοποιούμε σε όλες τις υπηρεσίες του google. Διαφώνησε τέλος με τις από την υπεράσπιση του κατηγορούμενου 2 προβαλλόμενες θέσεις περί παράνομης έρευνας και σύλληψης του κατηγορούμενου 2.

 

Η μαρτυρία του ΜΚ7 γίνεται δεκτή.

 

Έχουμε αναφέρει προηγουμένως ότι οι κατηγορούμενοι επέλεξαν, ως ήταν απόλυτο δικαίωμα τους, να παραμείνουν σιωπηλοί χωρίς να προσκομίσουν και οποιαδήποτε άλλη μαρτυρία. Η άσκηση του δικαιώματος της σιωπής δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να εκληφθεί εναντίον τους αλλά ούτε και μπορεί να έχει οποιαδήποτε επίδραση στην απόφαση του Δικαστηρίου (βλ. Mohammad κ.ά ν. Αστυνομίας (2009) 2 ΑΑΔ 590).

 

Θα πρέπει όμως και πριν προβούμε στα  ευρήματα μας να πούμε ότι τα όσα αναφέρουν στις καταθέσεις τους και έχουν σχέση με τις υπό κρίση κατηγορίες, θα αξιολογηθούν και ως τέθηκε και στην Κωνσταντίνου ν. Αστυνομίας (1989) 2 ΑΑΔ 109, το Δικαστήριο μπορεί να αποδώσει τη βαρύτητα που κρίνει ότι επιβάλλεται σε διαφορετικά μέρη της κατάθεσης όπως στο μέρος εκείνο που συνθέτει παραδοχή στο αδίκημα ή περιέχει δηλώσεις ενάντια στα συμφέροντα του κατηγορούμενου.

 

Ο κατηγορούμενος 1 στις καταθέσεις του τεκμήρια 17 και 26 προβαίνει σε παραδοχές σε σχέση με το παράνομο υλικό που εντοπίστηκε στα κατασχέθεντα τεκμήρια. Καταρχάς στην κατάθεση του τεκμήριο 17, αποδέχεται ότι όλα τα τεκμήρια, στα οποία μετά από εξετάσεις βρέθηκε το παιδικό πορνογραφικό υλικό, του ανήκουν και πλην του ενός εκ των κινητών τηλεφώνων Samsung που χρησιμοποιεί και ο κατηγορούμενος 2 τα χρησιμοποιεί ο ίδιος. Αναφέρει περαιτέρω ότι από το 2016 μέχρι το 2018 μάζευε παιδικό πορνογραφικό υλικό μέσω διαφόρων λογαριασμών που δημιουργούσε σε πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης ή μέσω ιστοσελίδων και συνομιλούσε με άλλους χρήστες ή γινόταν μέλος σε groups που αφορούσαν παιδική πορνογραφία και οι χρήστες απέστελλαν αρχεία εικόνας και βίντεο με παιδικό πορνογραφικό υλικό. Δέχθηκε επίσης ότι διατηρεί το email [ ] και ότι χρησιμοποιούσε εικονικά email και δημιούργησε περισσότερους από ένα λογαριασμούς για να μπορεί να μαζεύει παιδικό πορνογραφικό υλικό και συνομιλίες με παιδόφιλους σε διάφορα groups. Παραδέχεται επίσης ότι έχει λογαριασμό στην διαδικτυακή εφαρμογή αποθήκευσης One Drive. Στη δε κατάθεση του τεκμήριο 26, δέχεται ότι ο λογαριασμός στην εφαρμογή ΚΙΚ με στοιχεία [ ] με την ηλεκτρονική διεύθυνση [ ] είναι δικός του και τον δημιούργησε για να έχει πρόσβαση σε παιδική πορνογραφία. Η θέση του βέβαια ότι μάζευε παιδικό πορνογραφικό υλικό για σκοπούς έρευνας για τη διατριβή του που κάνει στο Πανεπιστήμιο του Durham, δεν μπορεί να γίνει δεκτή. Δεν τέθηκε σε κάθε περίπτωση μαρτυρία περί τούτου. Επίσης από την κατάθεση του Τεκμήριο 17 προκύπτει ότι ο πιο πάνω ισχυρισμός του περί απόκτησης παιδικού πορνογραφικού υλικού για σκοπούς διατριβής δεν ήταν εις γνώση των καθηγητών του και δέχεται εν τέλει ότι το έκανε μόνος του από ηλιθιότητα του. Τα πιο πάνω δεν επιτρέπουν να δοθεί οποιαδήποτε βαρύτητα στον ισχυρισμό του περί απόκτησης παιδικού πορνογραφικού υλικού για σκοπούς διατριβής. Αυτό που αναδύεται μέσα από τις καταθέσεις του είναι ότι εν γνώσει του αποκτούσε και αποθήκευε παιδικό πορνογραφικό υλικό στοιχείο που συνιστά παραδοχή ως προς τα γεγονότα που συγκροτούν τις εναντίον του κατηγορίες.

 

Ο κατηγορούμενος 2 στην δική του κατάθεση τεκμήριο 22 δέχεται ότι χρησιμοποιεί το κινητό τηλέφωνο μάρκας Samsung A5 αλλά αρνείται ότι έχει σχέση με το πορνογραφικό υλικό που εντοπίστηκε  στο κινητό του τηλέφωνο σε λογαριασμό του διαδικτυακού χώρου αποθήκευσης Dropbox. Αναφέρει όμως ότι ο ίδιος δημιούργησε πριν έντεκα χρόνια τον λογαριασμό ηλεκτρονικού ταχυδρομείου [ ] και τον οποίο χρησιμοποιούσε μέχρι και πρόσφατα. Αναφορικά με τον λογαριασμό στο Dropbox δεν θυμόταν αν ήταν αυτός που τον δημιούργησε και αν τον χρησιμοποιούσε, ως επίσης και  δεν γνώριζε τι  υπήρχε στο λογαριασμό αυτό. Δέχεται ότι δημιούργησε τον λογαριασμό ηλεκτρονικού ταχυδρομείου [ ].

 

Αυτό που θα πρέπει να τεθεί εδώ είναι ότι οι θέσεις του περί μη χρήσης του λογαριασμού στο Dropbox, δεν μπορούν να γίνουν δεκτές τη στιγμή που με βάση το τεκμήριο 23 δίδει τη συγκατάθεση του στις ανακριτικές αρχές να έχουν πρόσβαση σε όλους τους λογαριασμούς του στους διαδικτυακούς αποθηκευτικούς χώρους όπως  στο Dropbox και Google Drive που είναι συνδεδεμένα με τις πιο πάνω ηλεκτρονικές διευθύνσεις. Πρόσθετα, με την αποδεκτή μαρτυρία που τέθηκε ενώπιον μας, ο ΜΚ7 πέτυχε πρόσβαση στον αποθηκευτικό χώρο Dropbox με κωδικό που του δόθηκε από τον κατηγορούμενο 2.

 

Έχοντας υπόψιν το σύνολο της μαρτυρίας, δεδομένης και της αξιολόγησης της καταλήγουμε στα κάτωθι ευρήματα:

 

Ο Κλάδος Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος έλαβε πληροφορία από την Europol με την αναφορά ότι χρήστης στην πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης ΚΙΚ, που είναι πλατφόρμα ανταλλαγής άμεσων μηνυμάτων, αρχείων εικόνας και βίντεο, προβαίνει σε διάδοση υλικού παιδικής πορνογραφίας. Στην πληροφορία περιλαμβάνονταν τα στοιχεία του λογαριασμού και του χρήστη του όπως και το ip address μέσω του οποίου έχει διαδοθεί το παράνομο υλικό. Όπως αναφερόταν στην πληροφορία η διάδοση ανταλλαγή του εν λόγω υλικού γινόταν σε συγκεκριμένο  group με την ονομασία Boy & Girl. Μεταξύ των χρηστών του εν λόγω group εντοπιζόταν και ένας χρήστης από την Κύπρο μέσω του ip address [ ] με username το [ ] και την ηλεκτρονική διεύθυνση [ ]. Ο χρήστης στην Κύπρο δραστηριοποιήθηκε προς αναζήτηση παιδικού πορνογραφικού υλικού με άλλα ip addresses. Ο ΜΚ2 ανέλαβε τη διερεύνηση της υπόθεσης και μετά από εξετάσεις διαπίστωσε ότι το ip address [ ] ανήκε στον παροχέα Primetel ενώ τα υπόλοιπα στον παροχέα Cyta. Στις 7/12/2018 καταχωρίστηκε η αίτηση με αριθμό [ ], τεκμήριο 38 και εξασφαλίστηκε διάταγμα αποκάλυψης τηλεπικοινωνιακών δεδομένων. Στις 23/2/2019 λήφθηκε απάντηση από την Cyta, τεκμήριο 49, ότι τρία από τα πέντε ip addresses ανήκαν στην ΞΞ στην οδό [  ], διαμ.[ ] στο [ ]. Στις 23/2/2019 διεξήχθηκε, δυνάμει Δικαστικού εντάλματος, έρευνα στο εν λόγω διαμέρισμα και παραλήφθηκαν δύο κινητά τηλέφωνα και ένας ηλεκτρονικός υπολογιστής στα οποία κατόπιν εξετάσεων δεν εντοπίστηκε οτιδήποτε το επιλήψιμο με αποτέλεσμα να επιστραφούν στον ιδιοκτήτη τους. Λήφθηκε κατάθεση από την ΞΞ η οποία ανέφερε ότι στο διαμέρισμα 102 που είναι δίπλα από το δικό της, διέμεναν οι δύο κατηγορούμενοι οι οποίοι της ζήτησαν τον δικό της κωδικό πρόσβασης στην ασύρματη σύνδεση (WiFi) για να έχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο μέχρι να εγκαταστήσουν δική τους σύνδεση. Η ΞΞ τους τον έδωσε. Λήφθηκε επίσης πληροφορία μέσω Europol ότι ο κάτοχος/χρήστης του λογαριασμού στην διαδικτυακή εφαρμογή αποθηκευτικού χώρου με την ονομασία One Drive  με screen name [ ] ανέβασε στις 5/11/2018 το αρχείο εικόνας με παιδικό πορνογραφικό υλικό μέσω του ip address [ ]. Μαζί με την πληροφορία λήφθηκε και το αρχείο εικόνας που αποτελούσε μέρος της πληροφορίας. Μετά από εξετάσεις διαπιστώθηκε ότι η εν λόγω διεύθυνση ανήκει στον παροχέα υπηρεσιών διαδικτύου ΜΤΝ CYPRUS LTD η οποία άλλαξε το όνομα της σε EPIC LTD. Στις 11/2/2019 καταχωρίστηκε η αίτηση με αριθμό [ ] και εξασφαλίστηκε διάταγμα αποκάλυψης τηλεπικοινωνιακών δεδομένων σε σχέση με το ip address [ ]. Στις 5/3/2019 λήφθηκε απάντηση από την EPIC που ενημέρωνε ότι κάτοχος/χρήστης του εν λόγω ip address ήταν ο κατηγορούμενος 1 με διεύθυνση την οδό [ ], διαμ.[ ] στο [ ]. Στις 9/3/2019 κατόπιν εκτέλεσης Δικαστικού εντάλματος έρευνας στο διαμέρισμα του κατηγορούμενου 1 στην παρουσία του ίδιου και του συγκάτοικου του, κατηγορούμενου 2, όπου ευρίσκονταν οι αστυφύλακες 3404, 2630 και 180 ως επίσης και ο Αν.Λοχίας 1248 εντοπίστηκαν και παραλήφθηκαν τα ακόλουθα αντικείμενα:

(α) Ένας φορητός Η/Υ μάρκας ΗΡ με S/N:CNF0018BGW

(β) Ένας φορητός Η/Υ μάρκας Lenovo με S/N: 4D02FDYJ.

(γ) Εξωτερικός σκληρός δίσκος μάρκας Seagate με S/N: NABFDV45 χωρητικότητας 5ΤΒ. φορητός Η/Υ Lenovo

(δ) Εξωτερικός σκληρός δίσκος μάρκας Western Digital με S/N: WXP1A567HJ2L χωρητικότητας 2ΤΒ.

(ε) Εξωτερικός σκληρός δίσκος μάρκας Western Digital με S/N: WXB0A79P8178.

(στ) Εξωτερικός σκληρός δίσκος μάρκας Lacie με S/N: 1229807112960KR0U252 χωρητικότητας 250GB.

(ζ) Κινητό τηλέφωνο μάρκας Samsung Galaxy A5 με IMEI: 357661084345956.

(η) Κινητό τηλέφωνο μάρκας Samsung Galaxy A5 με IMEI: 354735078170100.

(θ) Κινητό τηλέφωνο μάρκας LG χρώματος μαύρου με IMEI:- 3582320833470176.

 

Κατά την έρευνα εντοπίστηκε ο σκληρός δίσκος μάρκας Western Digital με S/N: WXB0A79P8178, να είναι συνδεδεμένος στην τηλεόραση του καθιστικού του διαμερίσματος. Όταν ζητήθηκε από τον κατηγορούμενο 1 να τον παραδώσει αυτός τον πέταξε με δύναμη στον τοίχο του διαμερίσματος με αποτέλεσμα να του προκαλέσει ζημιά, ως απεικονίζεται στην εικόνα 1 του τεκμηρίου 56. Ο κατηγορούμενος 1 συνελήφθηκε για το αυτόφωρο αδίκημα της καταστροφής αποδεικτικού στοιχείου και παρεμπόδισης εκτέλεσης εντάλματος σύλληψης. Του επιστήθηκε η προσοχή του στο νόμο και απάντησε «Sorry». Η ΜΚ1 τον ενημέρωσε για τα δικαιώματα του και του παρέδωσε το έντυπο δικαιωμάτων υπόπτου τεκμήριο 9 που ο κατηγορούμενος 1 υπέγραψε. Κατά τον προκαταρκτικό έλεγχο του κινητού τηλεφώνου μάρκας Samsung Galaxy A5 με IMEI: 354735078170100, που χρησιμοποιούσε ο κατηγορούμενος 2 εντοπίστηκαν αρχεία εικόνας σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών. Του επιστήθηκε η προσοχή του στο νόμο και αυτός απάντησε «Τι να πω;». Συνελήφθηκε για το αυτόφωρο αδίκημα της κατοχής παιδικής πορνογραφίας, του επιστήθηκε η προσοχή του στο νόμο και αυτός απάντησε «Ήταν κατά λάθος». Ενημερώθηκε από την ΜΚ1 για τα δικαιώματα του και του παρέδωσε το έντυπο δικαιωμάτων τεκμήριο 11. Στη συνέχεια η ΜΚ1 ενημέρωσε τον κατηγορούμενο 1 για τα δικαιώματα του ως συλληφθέντα και του παρέδωσε το έντυπο δικαιωμάτων συλληφθέντα, τεκμήριο 10. Την ίδια μέρα, ήτοι 9/3/2019, τα κατασχεθέντα τεκμήρια παραδόθηκαν στον ΜΚ7 για σκοπούς δικανικής εξέτασης. Στις 9/3/2019 η ΜΚ1 έλαβε ανακριτικές καταθέσεις από τους κατηγορούμενους 1 και 2 αφού προηγουμένως τους πληροφόρησε γραπτώς για τα αδικήματα που αντιμετωπίζουν και τους επέστησε γραπτώς την προσοχή τους στο νόμο, τεκμήρια 17 και 22 αντίστοιχα. Στις 15/3/2019 λήφθηκε και δεύτερη ανακριτική κατάθεση από τον κατηγορούμενο 1 τεκμήριο 26, όπως έγινε και για τον κατηγορούμενο 2 στις 17/3/2019, τεκμήριο 27. Στις 15/3/2019 η ΜΚ1 καταχώρισε την αίτηση με αριθμό [ ] τεκμήριο 25 και εξασφάλισε διάταγμα αποκάλυψης περιεχομένου ιδιωτικής επικοινωνίας που περιέχονται στα κατασχεθέντα τεκμήρια. Στις 10/4/2019 ο ΜΚ6 παρέλαβε από τον ΜΚ7 τον σκληρό δίσκο μάρκας Western Digital με S/N: WXB0A79P8178, για σκοπούς επιδιόρθωσης και εξαγωγής των δεδομένων που δυνατόν να υπήρχαν σε αυτόν. Ο ΜΚ6 προέβηκε σε όλες τις ενέργειες, ως αυτές περιγράφονται στο τεκμήριο 52, χωρίς όμως με την διαδικασία που ακολούθησε να αλλοιωθεί, τροποποιηθεί ή παραβιαστεί το περιεχόμενο του αποθηκευτικού μέσου αλλά και χωρίς να επιθεωρηθεί το υλικό του. Στις 10/5/2019 ο ΜΚ6 παρέδωσε στον ΜΚ7 τον εν λόγω σκληρό δίσκο χωρίς τους δίσκους εγγραφής δεδομένων του, και τον δίσκο Donor HDD μάρκας Western Digital χωρητικότητας 320GB με σειριακό αριθμό WXE708SD4366 ο οποίος περιέχει τους δίσκους εγγραφής δεδομένων του πρώτου. Ο ΜΚ7 προχώρησε σε εξέταση των τεκμηρίων με την μέθοδο της δικανικής αντιγραφής-εξαγωγής και ανάλυσης δίδοντας στα τεκμήρια τα διακριτικά: ΚΑ1 (φορητός Η/Υ μάρκας ΗΡ), ΚΑ2 (φορητός Η/Υ μάρκας Lenovo), ΚΑ3-exdisk (σκληρός δίσκος μάρκας Seagate), ΚΑ4-exdisk (σκληρός δίσκος μάρκας Western Digital με S/N: WXP1A567HJ2L), ΚΑ5-exdisk (σκληρός δίσκος μάρκας Western Digital με S/N: WXB0A79P8178), ΚΑ6-exdisk (σκληρός δίσκος μάρκας Lacie), ΚΑ7-phone (τηλέφωνο μάρκας Samsung Galaxy A5 με IMEI: 357661084345956), KA8-phone (κινητό τηλέφωνο μάρκας Samsung Galaxy A5 με IMEI: 354735078170100) και KA9-phone (κινητό τηλέφωνο μάρκας LG). Κατά την εξέταση των εν λόγω δικανικών αντιγράφων, με τη χρήση του λογισμικού προγράμματος Griffeye Analyze, στα τεκμήρια ΚΑ1, ΚΑ3, ΚΑ4, ΚΑ6 και ΚΑ9 δεν εντοπίστηκε οτιδήποτε που να σχετίζεται με την υπόθεση. Στο δικανικό αντίγραφο του τεκμηρίου ΚΑ2 (τεκμήριο 16 Δικαστηρίου), εντοπίστηκαν δύο αρχεία εικόνας με σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων τα οποία κατατάχθηκαν από τον ΜΚ7 στην κατηγορία «Under 13 years old». Διαπιστώθηκε επίσης ότι στα πρόσφατα αρχεία ο χρήστης του συγκεκριμένου Η/Υ είχε ανοίξει αρχεία που από τις ονομασίες τους σχετίζονταν με σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων. Στο δικανικό αντίγραφο του τεκμηρίου ΚΑ5 (τεκμήριο 14 επί Δικαστηρίου), που ήταν ο σκληρός δίσκος που ο κατηγορούμενος 1 έριξε με δύναμη στον τοίχο και κατέληξε κομματιασμένος στην κουζίνα, εντοπίστηκαν 3605 αρχεία εικόνας και 1689 αρχεία βίντεο που σχετίζονταν με σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων. Τα 3605 αρχεία εικόνας κατηγοριοποιήθηκαν από τον ΜΚ7 σε επτά κατηγορίες (SAP Level) όπως φαίνονται στον πίνακα 3 του τεκμηρίου 56. Στην κατηγορία 1 υπήρχαν 195 αρχεία, στην κατηγορία 2 υπήρχαν119 αρχεία, στην κατηγορία 3 υπήρχαν 323 αρχεία, στην κατηγορία 4 υπήρχαν 72 αρχεία, στην κατηγορία 5 υπήρχαν 15 αρχεία και κάτω των 13 ετών 535 αρχεία. Υπήρχαν και 2346 αρχεία στην κατηγορία «Other illegal» που επρόκειτο για αρχεία εικόνας που αποτελούν στιγμιότυπα σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκων και κατηγοριοποιήθηκαν στον πίνακα 5 του τεκμηρίου 56. Αναφορικά με τα αρχεία εικόνας της κατηγορίας «Under 13 years old», 535 στο σύνολο, διαχωρίστηκαν σε πέντε κατηγορίες ανάλογα με το περιεχόμενο τους. Στην κατηγορία 1 ήταν 117 αρχεία, στην κατηγορία 2 υπήρχαν 59 αρχεία, στην κατηγορία 3 υπήρχαν 210 αρχεία στην κατηγορία 4 υπήρχαν 145 αρχεία και στην κατηγορία 5 υπήρχαν 4 αρχεία. Όσον αφορά τα 1689 αρχεία βίντεο κατηγοριοποιήθηκαν σε έξι κατηγορίες. Στην κατηγορία 1 υπήρχαν 6 αρχεία, στην κατηγορία 2 υπήρχαν 327 αρχεία, στην κατηγορία 3 υπήρχαν 192 αρχεία, στην κατηγορία 4 υπήρχαν 328 αρχεία, στην κατηγορία 5 υπήρχαν 40 αρχεία και για κάτω των 13 ετών υπήρχαν 796 αρχεία. Υπήρχε περαιτέρω, διαχωρισμός των 796 αρχείων βίντεο της κατηγορίας «Under 13 years old», σε πέντε κατηγορίες ανάλογα με το περιεχόμενο  τους. Στην κατηγορία 1 υπήρχαν 24 αρχεία, στην κατηγορία 2 υπήρχαν 122 αρχεία, στην κατηγορία 3 υπήρχαν 265 αρχεία, στην κατηγορία 4 υπήρχαν 344 αρχεία και στην κατηγορία 5 υπήρχαν 41 αρχεία. Διενεργήθηκε έλεγχος στα αρχεία στη βάση εικόνων και βίντεο που κατέχει η Interpol, σχετικά με αναγνωρισμένα θύματα σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκων και εντοπίστηκαν έξι αρχεία εικόνας και 23 αρχεία  βίντεο όπου τα ανήλικα πρόσωπα που απεικονίζονται είναι αναγνωρισμένα θύματα σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκων. Στο δικανικό αντίγραφο ΚΑ7 (τεκμήριο 13 Δικαστηρίου) εντοπίστηκαν 48 μοναδικά αρχεία εικόνας που σχετίζονταν με σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων και τα κατατάχθηκαν σε έξι κατηγορίες. Στην κατηγορία 1 υπήρχαν 2 αρχεία, στην κατηγορία 2 υπήρχαν 15 αρχεία, στην κατηγορία 3 υπήρχαν 10 αρχεία, στην κατηγορία 4 υπήρχαν 4 αρχεία και στην κατηγορία κάτω των 13 ετών υπήρχαν 9 αρχεία. Υπήρχαν και 8 αρχεία στην κατηγορία «Other illegal», τα οποία εντάχθηκαν στις κατηγορίες των πιο πάνω 1689 αρχείων. Τα εννιά αρχεία εικόνας της κατηγορίας «Under 13 years old» διαχωρίστηκαν σε τρεις κατηγορίες ανάλογα με το περιεχόμενο τους. Στην κατηγορία 1 υπήρχε 1 αρχείο, στην κατηγορία 3 υπήρχαν 7 αρχεία και υπήρχε και ένα αρχείο στην κατηγορία 4. Διαπιστώθηκε ότι κανένα αρχείο ήταν προσβάσιμο χωρίς τη  χρήση εξειδικευμένου εργαλείου, στην εν λόγω συσκευή τηλεφώνου και τα εν λόγω αρχεία βρέθηκαν αποθηκευμένα στις διαδρομές ως αυτές αναφέρονται στη σελίδα 30 του τεκμηρίου 56. Στο δικανικό αντίγραφο του τεκμηρίου ΚΑ8-phone (τεκμήριο 15 Δικαστηρίου), που ανήκε στον κατηγορούμενο 1, εντοπίστηκαν 96 αρχεία εικόνας, εκ των οποίων τα 94 ήταν μοναδικά, με σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων και τα οποία κατηγοριοποιήθηκαν σε επτά κατηγορίες. Υπήρχαν 13 αρχεία στην κατηγορία 1, στην κατηγορία 2 υπήρχαν 8 αρχεία, στην κατηγορία 3 υπήρχαν 12 αρχεία, στην κατηγορία 4 υπήρχαν 5 αρχεία στην κατηγορία 5 υπήρχαν 45 αρχεία και στην κατηγορία κάτω των 13 ετών υπήρχαν 45 αρχεία. Υπήρχαν και 11 αρχεία στην κατηγορία «Other illegal», τα οποία εντάχθηκαν στις κατηγορίες των πιο πάνω 1689 αρχείων. Τα αρχεία εικόνας της κατηγορίας «Under 13 years old» διαχωρίστηκαν σε τέσσερεις κατηγορίες με 13 αρχεία να κατατάσσονται στην κατηγορία 1, στην κατηγορία 2 να υπάρχουν δύο αρχεία, στην κατηγορία 3 υπήρχαν 24 αρχεία και υπήρχαν και 6 αρχεία στην κατηγορία 4. Διαπιστώθηκε ότι κανένα από τα εν λόγω αρχεία ήταν προσβάσιμο χωρίς εξειδικευμένο εργαλείο στη συσκευή τηλεφώνου αφού αυτά βρέθηκαν αποθηκευμένα στη διαδρομή που αναφέρεται στη σελίδα 38 του τεκμηρίου 56. Στις 13/3/2019 και κατόπιν γραπτής συγκατάθεσης του κατηγορούμενου 1, τεκμήριο 24, ο ΜΚ7 συνδέθηκε μέσω του Η/Υ του στον λογαριασμό που ο κατηγορούμενος 1 διατηρούσε στην υπηρεσία διαδικτυακής αποθήκευσης (cloud storage) με την ονομασία Degoo χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό ηλεκτρονικού ταχυδρομείου [ ] με τη χρήση κωδικού που του λέχθηκε από τον κατηγορούμενο 1 οπόταν και εντοπίστηκε 1 αρχείο βίντεο σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκων που κατατασσόταν στην κατηγορία 4. Κατόπιν γραπτής συγκατάθεσης του κατηγορούμενου 2, τεκμήριο 23, ο ΜΚ7 συνδέθηκε μέσω του Η/Υ του στον λογαριασμό που ο κατηγορούμενος 1 διατηρούσε στην υπηρεσία διαδικτυακής αποθήκευσης (cloud storage) με την ονομασία Dropbox χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό ηλεκτρονικού ταχυδρομείου [ ] με τη χρήση κωδικού που του λέχθηκε από τον κατηγορούμενο 2 οπόταν και εντοπίστηκαν 20 αρχεία εικόνας και 148 αρχεία βίντεο που σχετίζονταν με σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων. Από τα 20 αρχεία εικόνας, 9 εξ αυτών ανήκαν στην κατηγορία 1, στην κατηγορία 2 υπήρχαν 2 αρχεία ενώ στην κατηγορία 3 υπήρχε 1 αρχείο. Υπήρχαν και 8 αρχεία στην κατηγορία «Under 13 years old» με 5 εξ αυτών να ανήκουν στην κατηγορία 1 και 3 αρχεία στην κατηγορία 3. Από τα 148 αρχεία βίντεο, 28 ανήκαν στην κατηγορία 2, 13 αρχεία ανήκαν στην κατηγορία 3, 20 αρχεία ανήκαν στην κατηγορία 4 και 3 αρχεία ανήκαν στην κατηγορία 5. Υπήρχαν και 84 αρχεία που ήταν στην κατηγορία «Under 13 years old». Από τα 84 αρχεία υπήρχε 1 αρχείο στην κατηγορία 1, υπήρχαν 10 αρχεία στην κατηγορία 2, υπήρχαν 42 αρχεία στην κατηγορία 3, υπήρχαν 29 αρχεία στην κατηγορία 4 και 2 αρχεία στην κατηγορία 5.

Κατόπιν και πάλι γραπτής συγκατάθεσης του κατηγορούμενου 2, τεκμήριο 23, ο ΜΚ7 συνδέθηκε μέσω του Η/Υ του στον λογαριασμό που ο κατηγορούμενος 1 διατηρούσε στην υπηρεσία διαδικτυακής αποθήκευσης (cloud storage) με την ονομασία Google Drive χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό ηλεκτρονικού ταχυδρομείου [ ] με τη χρήση κωδικού που του λέχθηκε από τον κατηγορούμενο 2 οπόταν και εντοπίστηκαν 10 αρχεία εικόνας και 81 αρχεία βίντεο που σχετίζονταν με σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων. Από τα 10 αρχεία εικόνας 2 εξ αυτών ανήκαν στην κατηγορία 1, στην κατηγορία 2 υπήρχαν 2 αρχεία ενώ στην κατηγορία 3 υπήρχε 1 αρχείο. Υπήρχαν και 5 αρχεία στην κατηγορία «Under 13 years old» με 2 εξ αυτών να ανήκουν στην κατηγορία 1 και 3 αρχεία στην κατηγορία 3. Από τα 81 αρχεία βίντεο, 17 ανήκαν στην κατηγορία 2, 6 αρχεία ανήκαν στην κατηγορία 3 και 18 αρχεία ανήκαν στην κατηγορία 4. Υπήρχαν και 40 αρχεία που ήταν στην κατηγορία κάτω των 13 ετών. Από τα 40 αρχεία υπήρχε 1 αρχείο στην κατηγορία 1, υπήρχαν 3 αρχεία στην κατηγορία 2, υπήρχαν 3 αρχεία στην κατηγορία 22 και υπήρχαν και 14 αρχεία στην κατηγορία 4. Στις 6/11/2019 η ΜΚ1 κατηγόρησε γραπτώς τόσο τον κατηγορούμενο 1 όσο και τον κατηγορούμενο 2, τεκμήρια 28 και 29 αντίστοιχα. Ο κατηγορούμενος 1 απάντησε «Ότι έχω να πω θα το πω στο Δικαστήριο» ενώ ο κατηγορούμενος 2 απάντησε «Εν έχω να πω κάτι, αν έχω κάτι θα το πω στο Δικαστήριο.».

 

Έχοντας υπόψιν τα πιο πάνω ευρήματα όσο και την υπόλοιπη αποδεκτή μαρτυρία θα προχωρήσουμε να εξετάσουμε αν η κατηγορούσα αρχή έχει αποδείξει την υπόθεση της εναντίον των κατηγορούμενων 1 και 2 πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας.

 

Έχουμε θέσει προηγουμένως ότι τα αδικήματα (εκτός ενός), που οι κατηγορούμενοι αντιμετωπίζουν εδράζονται στην παραβίαση διατάξεων του Περί Πρόληψης και Καταπολέμησης της Σεξουαλικής Κακοποίησης και της Σεξουαλικής Εκμετάλλευσης Παιδιών και της Παιδικής Πορνογραφίας Νόμου 91(Ι)/2014.

 

Ο κατηγορούμενος 1 αντιμετωπίζει τις κατηγορίες 1-10 ενώ ο κατηγορούμενος 2 τις κατηγορίες 11,12 και14-17.

 

Όλες οι πιο πάνω κατηγορίες πλην της κατηγορίας 10 έχουν σαν βάση τους το άρθρο 8 του Ν.91(Ι)/2014. Η κατηγορία 10 που στρέφεται εναντίον του κατηγορούμενου 1 αφορά καταστροφή αποδεικτικών στοιχείων κατά παράβαση των άρθρων 35 και 120 του Ποινικού Κώδικα Κεφ.154.

 

Το άρθρο 8 του εν λόγω νόμου προβλέπει τα ακόλουθα:

 

«8.-(1) Με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 12, όποιος αποκτά ή έχει στην κατοχή του υλικό παιδικής πορνογραφίας είναι ένοχος κακουργήµατος και, σε περίπτωση καταδίκης του, υπόκειται σε ποινή φυλάκισης που δεν υπερβαίνει τα δέκα (10) έτη.

(2) Όποιος εν γνώσει του αποκτά πρόσβαση σε παιδική πορνογραφία µέσω της τεχνολογίας της πληροφορικής και των επικοινωνιών είναι ένοχος κακουργήµατος και, σε περίπτωση καταδίκης του, υπόκειται σε ποινή φυλάκισης που δεν υπερβαίνει τα δέκα (10) έτη.

(3) Όποιος διανέµει, διαδίδει ή µεταδίδει υλικό παιδικής πορνογραφίας είναι ένοχος κακουργήµατος και, σε περίπτωση καταδίκης του, υπόκειται σε ποινή φυλάκισης που δεν υπερβαίνει τα δέκα πέντε (15) έτη.

(4) Όποιος προσφέρει ή παρέχει ή διαθέτει υλικό παιδικής πορνογραφίας ή παρέχει πληροφορίες ως προς τον τρόπο απόκτησης υλικού παιδικής πορνογραφίας, είναι ένοχος κακουργήµατος και, σε περίπτωση καταδίκης του, υπόκειται σε ποινή φυλάκισης που δεν υπερβαίνει τα δέκα πέντε (15) έτη.

(5) Με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 12, όποιος παράγει υλικό παιδικής πορνογραφίας είναι ένοχος κακουργήµατος και, σε περίπτωση καταδίκης του, υπόκειται σε ποινή φυλάκισης που δεν υπερβαίνει τα είκοσι (20) έτη.

(6) Ανεξάρτητα από τις διατάξεις των εδαφίων (1) έως (5), όποιος διαπράττει οποιοδήποτε από τα αδικήµατα του παρόντος άρθρου όπου το παιδί το οποίο απεικονίζεται στο υλικό παιδικής πορνογραφίας είναι ηλικίας κάτω των δεκατριών (13) ετών υπόκειται σε ποινή φυλάκισης διά βίου.»

 

Το άρθρο 2 του επίδικου νόμου θέτει τον ορισμό  της παιδικής πορνογραφίας ως επίσης και των πορνογραφικών παραστάσεων ως ακολούθως:

 

       ««παιδική πορνογραφία» περιλαµβάνει –

(α) κάθε υλικό στο οποίο απεικονίζεται παιδί να επιδίδεται σε πραγµατική ή προσοµοιωµένη πράξη σεξουαλικού χαρακτήρα,

(β) κάθε απεικόνιση σεξουαλικού χαρακτήρα των γεννητικών οργάνων παιδιού·

(γ) κάθε υλικό στο οποίο απεικονίζεται πρόσωπο που εµφανίζεται ως παιδί να επιδίδεται σε πραγµατική ή προσοµοιωµένη πράξη σεξουαλικού χαρακτήρα ή κάθε απεικόνιση των γεννητικών οργάνων οποιουδήποτε προσώπου εµφανίζεται ως παιδί, ή

(δ) ρεαλιστικές εικόνες παιδιού στις οποίες απεικονίζεται να επιδίδεται σε πράξη σεξουαλικού χαρακτήρα ή ρεαλιστικές εικόνες των γεννητικών οργάνων παιδιού·

 

«πορνογραφικές παραστάσεις» περιλαµβάνει την απευθείας έκθεση, που προορίζεται για ακροατήριο το οποίο αποτελείται από ένα ή περισσότερα άτοµα, µεταξύ άλλων και µε τη χρήση της τεχνολογίας των πληροφοριών και των επικοινωνιών –

(α) παιδιού που επιδίδεται σε πραγµατική ή προσοµοιωµένη πράξη σεξουαλικού χαρακτήρα, ή

 (β) των γεννητικών οργάνων παιδιού µε σεξουαλικό χαρακτήρα·».

 

Θα πρέπει εδώ βέβαια, πριν προχωρήσουμε στην εξέταση των κατηγοριών, να διακρίνουμε τις κατηγορίες που αφορούν το υπό κρίση κατηγορητήριο δεδομένου ότι δεν βασίζονται όλες επί του ίδιου εδαφίου του άρθρου 8 του Νόμου 91(Ι)/2014.

 

Η κατηγορία 1 βασίζεται επί του εδαφίου (4) του άρθρου 8, οι κατηγορίες 3,4,7,9,11,14 και 16 βασίζονται επί του εδαφίου 1 του ίδιου άρθρου ενώ οι κατηγορίες 2,5,6,8,12,15 και 17 επί του συνδυασμού των εδαφίων (1) και (6) του ρηθέντος άρθρου.

 

Με βάση το λεκτικό της πιο πάνω διάταξης για στοιχειοθέτηση των κατηγοριών 3,4,7,9,11,14 και 16, που έχουν σαν βάση τους το εδάφιο 1 του άρθρου 8 θα πρέπει η κατηγορούσα αρχή να αποδείξει ότι ο κατηγορούμενος είχε στην κατοχή του υλικό παιδικής πορνογραφίας.

 

Ως προς την κατοχή , θα πρέπει να λεχθεί πως η έννοια της κατοχής δεν περιορίζεται στην άμεση φυσική κατοχή αλλά περιλαμβάνει και τη δυνατότητα ελέγχου (βλ.  Γρηγορίου ν. Δημοκρατίας Ποιν. Έφεση 123/15 ημερομ. 10/9/2018, ECLI:CY:AD:2018:B385, Αθηνής ν. Δημοκρατίας (2008) 2 Α.Α.Δ. 256). Η κατοχή πρέπει βεβαίως να συνοδεύεται με ταυτόχρονη γνώση της φύσης του αντικειμένου της κατοχής (βλ. Queiss v. Republic (1987) 2 C.L.R. 49). Επί του ζητήματος της κατοχής θα επανέλθουμε σε σχέση με τον κατηγορούμενο 2 έχοντας κατά νουν την υπερασπιστική γραμμή που προβάλλει.

 

Στην υπόθεση Yixian Liu ν. Δημοκρατίας Ποιν.Έφεση Αρ.109/2022 ημερ. 4/4/2023, ECLI:CY:AD:2023:B170, την οποία επικαλείται και ο συνήγορος υπεράσπισης του κατηγορούμενου 2, τέθηκαν τα ακόλουθα:

 

«Καταρχάς, το έγκλημα συντελείται εάν ο κατηγορούμενος κατέχει εν γνώσει του το συγκεκριμένο ψηφιακό αρχείο στο οποίο έχει δυνατότητα πρόσβασης, έστω και αν δεν μπορεί να καταδειχθεί ότι το άνοιξε ή το διεξήλθε εις βάθος (Possession is established if the defendant can be shown to have knowledge of a relevant digital file or package of file which he has the capacity to access, even it cannot be shown to have opened or scrutinised the material; Archbold 2021, 31-118). Στην υπόθεση Porter [2006] EWCA Crim. 560 αποφασίστηκε ότι:

 

«Possession is deceptively simple concept. It denotes a physical control of custody of a thing plus knowledge that you have it in your custody or control.

[…]

If, however, at that time the image is within his control, for example, because he has the ability to produce it on his screen, to make a hard copy of it, or to send it to someone else, then he will possess it.»

 

 

Περαιτέρω στο σύγγραμμα των Rook and Ward Sexual Offences Law & Practice 6^th ed.  Παρ.8.115 αναφέρεται ότι:

 

«……………………………………………………………………………………………

Rather, in such a case possession is established if it can be shown that the defendant knew the image had been sent to them (and they had the capacity to access it), even if it cannot be shown that they opened or viewed it. In other words, it will suffice that the defendant knew they were in possession of an image, even if they did not know what it contained; and ignorance of the contents must be dealt with by reference to the statutory defence.»

 

Είναι λοιπόν σαφές ότι δίδεται μια ευρεία ερμηνεία στον όρο κατοχή που καθιστά δυνατή τη διάπραξη του αδικήματος ακόμα και αν δεν καταδειχθεί ότι ο κατηγορούμενος άνοιξε τον ψηφιακό φάκελο στον οποίο περιέχεται το παράνομο υλικό. Αρκεί το αρχείο να είναι υπό τον έλεγχο του και να έχει δυνατότητα πρόσβασης, την ικανότητα εμφάνισης του στην οθόνη του και να μπορεί να το στείλει σε κάποιον άλλο, αρκεί να έχει τη δυνατότητα πρόσβασης σε αυτό.

 

Όπως επεξηγείται στο σύγγραμμα Rook and Ward Sexual Offences Law & Practice 6th ed.  Παρ.8.153, η απόφαση Porter ( ανωτέρω), αφορούσε το ζήτημα κυρίως των διαγραμμένων εικόνων. Στο σημείο αυτό παρεμβάλλουμε ότι, ως προκύπτει από την πιο πάνω αυθεντία και σύγγραμμα ( παρ. 8.161 σελ. 616) το ζήτημα των διαγραμμένων εικόνων αποκτά σημασία, καθότι στο Αγγλικό δίκαιο προβλέπονται συγκεκριμένες υπερασπίσεις στον οικείο Νόμο. Συγκεκριμένα στο Αγγλικό δίκαιο ( άρθρο 160 (2) (c) του οικείου Νόμου) συνιστά υπεράσπιση το ότι η φωτογραφία που περιέχει παιδικό πορνογραφικό υλικό στάλθηκε στον χρήστη χωρίς να το ζητήσει και ότι ο τελευταίος δεν την κράτησε για χρονικό διάστημα πέραν του εύλογα αναμενόμενου.

 

Στην Κυπριακή έννομη τάξη, δεν προνοείται οποιαδήποτε παρόμοια υπεράσπιση. Τουναντίον σύμφωνα με το άρθρο 8 του Νόμου, ποινικοποείται τόσο η κατοχή όσο και η απόκτηση παιδικού πορνογραφικού υλικού. Προκύπτει, συνεπώς, ότι πέραν της κατοχής παιδικού πορνογραφικού υλικού, η οποία εξυπακούει δυνατότητα πρόσβασης στο υλικό, συνιστά ποινικό αδίκημα και το γεγονός και μόνο της απόκτησης τέτοιου υλικού. Καθίσταται, λοιπόν,  προφανές ότι σύμφωνα με το άρθρο 8 του Νόμου το ποινικό αδίκημα συντελείται με την απόκτηση και μόνο του σχετικού υλικού ανεξάρτητα από το εάν σε μεταγενέστερο χρόνο ο λήπτης συνεχίζει να διατηρεί πρόσβαση σε αυτό ή όχι.

 

Σε σχέση με την κατηγορία 1 για στοιχειοθέτηση της θα πρέπει να αποδειχθεί ότι πρόσωπο είτε προσφέρει, είτε παρέχει, είτε διαθέτει υλικό παιδικής πορνογραφίας. Η απόδειξη δηλαδή της προσφοράς ή της παροχής ή της διάθεσης τέτοιου υλικού δυνατόν να οδηγήσει σε κατάληξη καταδίκης του προσώπου αυτού

 

Αναφορικά με τις κατηγορίες 2,5,6,8,12,15, και 17 θα πρέπει να αποδειχθεί, πέραν της κατοχής του παιδικού πορνογραφικού υλικού και το ότι το παιδί ή τα παιδιά που απεικονίζονται στα αρχεία εικόνας και βίντεο είναι ηλικίας κάτω των δεκατριών ετών.

 

Στην Κωνσταντίνου ν. Δημοκρατίας Ποιν. Έφεση Αρ. 71/2017 ημερ.27/9/2017 υιοθετήθηκε, όπως και σε μεταγενέστερες αποφάσεις (βλ. Δημοκρατίας ν. Κουφού Ποιν. Έφεση Αρ.94/2019 ημερ.20/7/2021), ECLI:CY:AD:2021:B333, η απόφαση του Αγγλικού Εφετείου στην R. v. Oliver and Others [2003] 2 Cr.App.R. 28, στην οποία το παιδικό πορνογραφικό υλικό κατατάσσεται σε πέντε κατηγορίες βαθμού σοβαρότητας, ανάλογα με το περιεχόμενο-απεικονίσεις που εμφανίζει, με την κατηγορία 1 να είναι τα λιγότερο σοβαρά και στην κατηγορία 5 τα πλέον σοβαρά. Η σχετική κατάταξη έγινε και από τον ΜΚ7 σε σχέση με το υλικό που εντοπίστηκε στα κατασχεθέντα τεκμήρια. Θεωρούμε σκόπιμο να παραθέσουμε τις συγκεκριμένες κατηγορίες που έχουν ως εξής:

Κατηγορία 1: Απεικόνιση παιδιών σε ερωτικές παραστάσεις χωρίς σεξουαλική δραστηριότητα.

Κατηγορία 2: Απεικόνιση μη διεισδυτικής σεξουαλικής δραστηριότητας μεταξύ παιδιών και αυτοϊκανοποίηση παιδιού.

Κατηγορία 3: Απεικόνιση μη διεισδυτικής σεξουαλικής δραστηριότητας μεταξύ ενηλίκων και παιδιών.

Κατηγορία 4: Απεικόνιση διεισδυτικής σεξουαλικής δραστηριότητας μεταξύ παιδιών και ενηλίκων.

Κατηγορία 5: Σαδισμός ή κτηνοβασία.

 

Εξετάζοντας τώρα τις κατηγορίες που ο κατηγορούμενος 1 αντιμετωπίζει δεν έχουμε παρά να αναφερθούμε στα ευρήματα που έχουμε καταλήξει και παραθέσαμε πιο πάνω αλλά και στις παραδοχές που περιλαμβάνονται στις καταθέσεις που ο κατηγορούμενος 1 έδωσε στην αστυνομία τεκμήρια 17 και 26 με τον βασικό άξονα ότι τα αντικείμενα που κατασχέθηκαν και στα οποία εντοπίστηκε τα αρχεία του παιδικού πορνογραφικού υλικού ανήκαν στον κατηγορούμενο. Παραδοχές υπάρχουν και σε σχέση με τη δημιουργία από τον ίδιο, ηλεκτρονικών λογαριασμών και η συμμετοχή και συνομιλίες του σε groups για συγκέντρωση παιδικού πορνογραφικού υλικού.

 

Αναφορικά με την κατηγορία 1, αυτό που προσάπτεται στον κατηγορούμενο 1 είναι ότι στο group Boy & Girl της εφαρμογής ΚΙΚ προσέφερε παιδική πορνογραφία ή παρείχε πληροφορίες ως προς τον τρόπο απόκτησης  υλικού παιδικής πορνογραφίας δηλαδή ανέφερε στους χρήστες του εν λόγω Group να επικοινωνήσουν μαζί του για ανταλλαγή παιδικού πορνογραφικού υλικού. Το πλαίσιο της δραστηριότητας του κατηγορούμενου 1 ήταν μεν η συμμετοχή του σε groups, ως και ο ίδιος δέχεται, για συγκέντρωση παιδικού πορνογραφικού υλικού, εξ ου και το υλικό που εντοπίστηκε στα κατασχεθέντα τεκμήρια, πλην όμως δεν περιλαμβάνεται στην μαρτυρία ότι ο ίδιος προσέφερε ή και απέστειλε σε οποιονδήποτε χρήστη τέτοιο υλικό. Από την έκθεση του ΜΚ7, τεκμήριο 56, που ήταν ο δικανικός αναλυτής των τεκμηρίων, δεν προκύπτει ότι ο κατηγορούμενος προσέφερε ή απέστειλε σε χρήστες παράνομο υλικό ούτε και ότι κατά την επικοινωνία μαζί τους ζήτησε ή και ανταλλάχθηκε παιδικό πορνογραφικό υλικό, ως είναι και οι λεπτομέρειες του αδικήματος της πρώτης κατηγορίας. Η συμμετοχή στο αναφερόμενο στις λεπτομέρειες group και η επικοινωνία με τους χρήστες αλλά ακόμη και η λήψη του υλικού από τον κατηγορούμενο 1 δεν αποδεικνύει από μόνη της και χωρίς οποιοδήποτε άλλο στοιχείο, πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας, ότι ο ίδιος προσέφερε ή και αντάλλαξε τέτοιο υλικό. Ακόμα και από την πληροφορία τεκμήριο 33, δεν προκύπτει και δεν εξηγήθηκε σε κάθε περίπτωση, ότι ο κατηγορούμενος αντάλλαξε ή προσέφερε παιδικό πορνογραφικό υλικό. Επί της κατηγορίας κρίνουμε ότι η κατάληξη περί προσφοράς και ανταλλαγής παιδικού πορνογραφικού υλικού από τον κατηγορούμενο 1 θα ήταν επισφαλής.

 

Όσον αφορά τώρα τις κατηγορίες 2-10 έχουμε καταλήξει σε ευρήματα και στα οποία παρατίθεται το τί εντοπίστηκε και πως ο ΜΚ7 διαχώρισε.

 

Στο τεκμήριο ΚΑ2 (Η/Υ Lenovo, τεκμήριο 16 Δικαστηρίου) εντοπίστηκαν δύο αρχεία παιδικής πορνογραφίας με παιδιά ηλικίας κάτω των 13 ετών που κατατάσσονται στην κατηγορία 3. Τα εν λόγω αρχεία αποκτήθηκαν από τον κατηγορούμενο 1 αφού συνδέθηκε στην ηλεκτρονική διεύθυνση [ ]   σε εξωτερικό αποθηκευτικό μέσο με όνομα “Elements”, στην οποία υπήρχαν τα εν λόγω αρχεία που αφορούν το αδίκημα της δεύτερης κατηγορίας.

 

Στο τεκμήριο ΚΑ5 (τεκμήριο 14 επί Δικαστηρίου), που ήταν ο σκληρός δίσκος Western Digital με S/N: WXB0A79P8178, που ο κατηγορούμενος 1 έριξε με δύναμη στον τοίχο, εντοπίστηκαν 3605 αρχεία εικόνας και 1689 αρχεία βίντεο που σχετίζονταν με σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων. Τα 3605 αρχεία εικόνας κατηγοριοποιήθηκαν ως εξής: Στην κατηγορία 1 υπήρχαν 195 αρχεία, στην κατηγορία 2 υπήρχαν 119 αρχεία, στην κατηγορία 3 υπήρχαν 323 αρχεία, στην κατηγορία 4 υπήρχαν 72 αρχεία, στην κατηγορία 5 υπήρχαν 15 αρχεία και κάτω των 13 ετών 535 αρχεία. Αναφορικά με τα αρχεία εικόνας της κατηγορίας «Under 13 years old», 535 στο σύνολο, διαχωρίστηκαν σε πέντε κατηγορίες ανάλογα με το περιεχόμενο τους. Στην κατηγορία 1 ήταν 117 αρχεία, στην κατηγορία 2 υπήρχαν 59 αρχεία, στην κατηγορία 3 υπήρχαν 210 αρχεία στην κατηγορία 4 υπήρχαν 145 αρχεία και στην κατηγορία 5 υπήρχαν 4 αρχεία. Όσον αφορά τα 1689 αρχεία βίντεο κατηγοριοποιήθηκαν σε έξι κατηγορίες. Στην κατηγορία 1 υπήρχαν 6 αρχεία, στην κατηγορία 2 υπήρχαν 327 αρχεία, στην κατηγορία 3 υπήρχαν 192 αρχεία, στην κατηγορία 4 υπήρχαν 328 αρχεία, στην κατηγορία 5 υπήρχαν 40 αρχεία και για κάτω των 13 ετών υπήρχαν 796 αρχεία. Υπήρχε περαιτέρω, διαχωρισμός των 796 αρχείων βίντεο της κατηγορίας «Under 13 years old», σε πέντε κατηγορίες ανάλογα με το περιεχόμενο  τους. Στην κατηγορία 1 υπήρχαν 24 αρχεία, στην κατηγορία 2 υπήρχαν 122 αρχεία, στην κατηγορία 3 υπήρχαν 265 αρχεία, στην κατηγορία 4 υπήρχαν 344 αρχεία και στην κατηγορία 5 υπήρχαν 41 αρχεία. Τα πιο πάνω αρχεία και όπως αυτά διαχωρίστηκαν αφορούν τα αδικήματα των κατηγοριών 3-6 και ως εξηγήσαμε πιο πάνω κατέχονταν και αποκτήθηκαν από τον κατηγορούμενο 1.

 

Όσον αφορά τις κατηγορίες 7 και 8 του κατηγορητηρίου, προσάπτεται στον κατηγορούμενο 1 ότι στο τεκμήριο ΚΑ7 (τηλέφωνο Samsung Galaxy A5 με IMEI: 357661084345956, τεκμήριο 13 Δικαστηρίου), εντοπίστηκαν 48 μοναδικά αρχεία εικόνας που σχετίζονταν με σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων και κατατάχθηκαν σε έξι κατηγορίες. Στην κατηγορία 1 υπήρχαν 2 αρχεία, στην κατηγορία 2 υπήρχαν 15 αρχεία, στην κατηγορία 3 υπήρχαν 10 αρχεία, στην κατηγορία 4 υπήρχαν 4 αρχεία και στην κατηγορία κάτω των 13 ετών υπήρχαν 9 αρχεία. Τα εννιά αρχεία εικόνας της κατηγορίας «Under 13 years old» διαχωρίστηκαν σε τρεις κατηγορίες ανάλογα με το περιεχόμενο τους. Στην κατηγορία 1 υπήρχε 1 αρχείο, στην κατηγορία 3 υπήρχαν 7 αρχεία και υπήρχε και ένα αρχείο στην κατηγορία 4. Τα εν λόγω αρχεία του τεκμηρίου ΚΑ7 αφορούν τα αδικήματα των κατηγοριών 7 και 8. Θα πρέπει να υπενθυμίσουμε σε αυτό το σημείο ότι το Δικαστήριο με ενδιάμεση απόφαση του ημερομηνίας 20/9/2023, μετά τη διεξαγωγή δίκης εντός δίκης, απέκλεισε μαρτυρία που είχε ληφθεί από το τεκμήριο ΚΑ7 αφού δεν υπήρχε σε ισχύ Δικαστικό διάταγμα που να εξουσιοδοτούσε τις ανακριτικές αρχές προς τούτο. Η μαρτυρία αυτή αφορούσε σε καταγεγραμμένο περιεχόμενο ιδιωτικής επικοινωνίας σύμφωνα με τον Περί Προστασίας του Απορρήτου της Ιδιωτικής Επικοινωνίας (Παρακολούθηση Συνδιαλέξεων) Νόμος 92(Ι)/1996 και ειδικότερα αφορούσε το περιεχόμενο των συνομιλιών της εφαρμογής WhatsApp που υπήρχαν αποθηκευμένες στη συσκευή τηλεφώνου ΚΑ7 (τεκμήριο 13 Δικαστηρίου) στις οποίες λάμβανε χώρα αποστολή συνδέσμων του λογισμικού προγράμματος Dropbox καθώς επίσης και το περιεχόμενο των μηνυμάτων (SMS) στα οποία επίσης γινόταν ανταλλαγή συνδέσμων του λογισμικού προγράμματος Dropbox.  Κατά την κυρίως δίκη και κατά την αντεξέταση του ΜΚ7 από τον συνήγορο υπεράσπισης του κατηγορούμενου 1, με παραπομπή στη σελίδα 33 του τεκμήριου 56 (έκθεση του ΜΚ7) όπου γίνεται αναφορά στο περιεχόμενο των συνομιλιών της εφαρμογής WhatsApp που υπήρχαν αποθηκευμένες στο τεκμήριο ΚΑ7 (τηλέφωνο Samsung Galaxy A5 με IMEI: 357661084345956, τεκμήριο 13 Δικαστηρίου) και των links που υπήρχαν σε αυτές, σε σειρά ερωτήσεων ως προς το κατά πόσο κάποιο από το υλικό που έδειξε στο Δικαστήριο ο ΜΚ7 προέρχεται από τα links ο μάρτυρας ανέφερε ότι ενδεχομένως οπτικά να υπάρχει κάποιο αρχείο εικόνας ή βίντεο που να περιέχεται αλλά όχι στην ολότητα του το υλικό. Ακολούθως, διευκρίνισε με σαφήνεια ότι οι συγκεκριμένοι σύνδεσμοι περιείχαν αρχεία διαδικτυακά και δεν βρίσκονταν σε κάποιο από τα τεκμήρια των δύο κατηγορουμένων. Εξήγησε περαιτέρω ότι το υλικό που υπήρχε σε αυτούς τους συνδέσμους (links) δεν το κατέβασε στον υπολογιστή του αφού βρισκόταν αποθηκευμένο διαδικτυακά. Άλλωστε, κατά την κυρίως εξέταση του ήταν σαφής ως προς το ότι τα συγκεκριμένα 48 αρχεία δεν ήταν προσβάσιμα χωρίς εξειδικευμένο εργαλείο από τη συγκεκριμένη συσκευή τηλεφώνου αφού βρέθηκαν αποθηκευμένα σε συγκεκριμένες διαδρομές ως αυτές καταγράφονται στη σελίδα 30 της έκθεσης του, θέση η οποία ουδόλως αμφισβητήθηκε από την πλευρά του Κατηγορούμενου 1. Κατέστη επομένως σαφές ότι τα εν λόγω 48 αρχεία βρέθηκαν σε συγκεκριμένες διαδρομές στις οποίες αναφέρθηκε με λεπτομέρεια ο ΜΚ7 και ουδόλως σχετίζονταν με το περιεχόμενο των συνομιλιών που αποκλείστηκαν με την ενδιάμεση απόφαση του Δικαστηρίου, καθιστώντας επίσης σαφές σε περαιτέρω ερωτήσεις που του υποβλήθηκαν κατά την αντεξέταση του με παραπομπή στην έκθεση του Τεκμήριο 56 ότι στη ρηθείσα έκθεση αναφέρεται που ακριβώς εντοπίστηκαν τα αρχεία ανά τεκμήριο.

 

Σύμφωνα δε με τη κατάθεση του κατηγορούμενου 1 τεκμήριο 17 ο ίδιος δέχεται ότι συνομιλούσε με παιδόφιλους και στην Απάντηση 22 δέχεται ότι γνώριζε πως το να κατεβάζει παιδικό πορνογραφικό υλικό ήταν παράνομο. Το γεγονός ότι εν γνώσει του κατέβαζε παιδικό πορνογραφικό υλικό σε συνδυασμό με το ότι βρέθηκαν στο κινητό του τηλέφωνο αρχεία έστω μη προσβάσιμα επαρκούν ώστε να αποδειχθεί κατά το χρονικό πλαίσιο που αποδίδεται στο κατηγορητήριο απέκτησε αυτά.

 

Αποτελεί επίσης μέρος της αποδεκτής από το Δικαστήριο μαρτυρίας ότι ο κατηγορούμενος 1 διατηρούσε σύνδεση στην υπηρεσία διαδικτυακής αποθήκευσης (cloud storage) με την ονομασία Degoo χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό ηλεκτρονικού ταχυδρομείου [ ]. Εντοπίστηκε 1 αρχείο βίντεο σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκων που κατατασσόταν στην κατηγορία 4. Το αρχείο αυτό αφορά το αδίκημα της ένατης κατηγορίας.

 

Αυτό που απομένει προς εξέταση, σε σχέση με τον κατηγορούμενο 1, είναι το αδίκημα της κατηγορίας 10 για καταστροφή αποδεικτικών στοιχείων.

 

Το άρθρο 120 επί του οποίου εδράζεται το εν λόγω αδίκημα  προνοεί τα ακόλουθα:

 

«120. Όποιος, εν γνώσει του ότι βιβλίο, έγγραφο ή άλλο πράγµα οποιουδήποτε είδους δυνατόν να χρησιµοποιηθεί ή δυνατόν να χρησιµεύσει ως αποδεικτικό στοιχείο σε δικαστική διαδικασία, µε σκοπό να αποτρέψει τη χρήση του ως αποδεικτικό στοιχείο, εσκεµµένα καταστρέφει ή καθιστά αυτό δυσανάγνωστο ή ακατανόητο ή αδύνατο να προσδιοριστεί η ταυτότητά του, είναι ένοχος πληµµελήµατος.»

 

Για στοιχειοθέτηση του αδικήματος θα πρέπει να αποδειχθεί ότι πρόσωπο καταστρέφει πράγμα  που δυνατόν να χρησιμοποιηθεί ως αποδεικτικό στοιχείο σε Δικαστική διαδικασία. Δεν είναι απαραίτητο να είναι βέβαιο ότι  θα χρησιμοποιηθεί ως αποδεικτικό στοιχείο. Αρκεί να υπάρχει ως μία δυνατότητα. Περαιτέρω θα πρέπει να αποδειχθεί ότι η πράξη του δράστη ήταν εσκεμμένη.

Αυτό το οποίο αποδίδεται στον κατηγορούμενο 1, είναι ότι στις 9/3/2019, γνωρίζοντας ότι ο εξωτερικός δίσκος, που κατατέθηκε στο Δικαστήριο ως τεκμήριο 14, δυνατόν να χρησιμοποιείτο ως αποδεικτικό στοιχείο σε Δικαστική διαδικασία εσκεμμένα τον κατέστρεψε με σκοπό να αποτρέψει την χρήση του ως αποδεικτικό στοιχείο.

 

Από την αποδεκτή μαρτυρία που τέθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου προέκυψε ότι στις 9/3/2019 οι ανακριτικές αρχές στα πλαίσια εκτέλεσης εντάλματος έρευνας στην οικία του κατηγορούμενου 1, προς διερεύνηση υπόθεσης αδικημάτων παιδικής πορνογραφίας, ζητήθηκε από τον τελευταίο να τους παραδώσει τον εξωτερικό σκληρό δίσκο Western Digital με S/N: WXB0A79P8178. Ο κατηγορούμενος τον πέταξε με δύναμη στον τοίχο με αποτέλεσμα να σπάσει. Η πράξη αυτή του κατηγορούμενου, χωρίς οποιαδήποτε αμφιβολία, δεν μπορεί παρά να ερμηνευτεί ως προσπάθεια του να καταστρέψει τον εν λόγω δίσκο με σκοπό να αποτρέψει την δυνατόν χρήση του σε Δικαστική διαδικασία. Η γνώση του ότι δυνατόν να χρησιμοποιείτο ως αποδεικτικό στοιχείο σε Δικαστική διαδικασία προέκυπτε ξεκάθαρα από τις συνθήκες κάτω από τις οποίες του ζητήθηκε να το παραδώσει, δηλαδή που ήταν κατά τον χρόνο εκτέλεσης εντάλματος έρευνας για διερεύνηση συγκεκριμένων αδικημάτων που για τη διάπραξη τους χρησιμοποιούνται ηλεκτρονικά μέσα ως ήταν και ο επίδικος σκληρός δίσκος. Να σημειώσουμε εδώ ότι ο εν λόγω δίσκος αποτέλεσε μέρος του μαρτυρικού υλικού που κατατέθηκε κατά την ακροαματική διαδικασία. Το γεγονός ότι το περιεχόμενο του δεν χάθηκε δεδομένου ότι το περιεχόμενο του ανακτήθηκε με τις υπηρεσίες  ειδικού, δεν μεταβάλλει την κατάληξη του Δικαστηρίου. Οι πρόνοιες του άρθρου 120 του Ποινικού Κώδικα καθιστούν, σε κάθε περίπτωση, αδίκημα και το ότι το αντικείμενο καθίσταται δυσανάγνωστο. Ως εκ τούτου καταλήγουμε ότι έχει αποδειχθεί το αδίκημα της κατηγορίας 10.

 

Παραμένουν προς εξέταση οι κατηγορίες που ο κατηγορούμενος 2 αντιμετωπίζει.

 

Ως προκύπτει από τις λεπτομέρειες των αδικημάτων των κατηγοριών 11,12 και 14-17 αλλά και από την κατηγορούσα αρχή προσκομισθείσα μαρτυρία, η εμπλοκή του κατηγορούμενου 2 συνίσταται στο περιεχόμενο παιδικού πορνογραφικού υλικού που εντοπίστηκε στο κινητό τηλέφωνο μάρκας Samsung Galaxy A5 με IMEI: 354735078170100 με το διακριτικό ΚΑ8 και που κατατέθηκε ως τεκμήριο 15 ενώπιον του Δικαστηρίου. Εντοπίστηκε περαιτέρω παιδικό πορνογραφικό υλικό στην υπηρεσία διαδικτυακής αποθήκευσης (cloud storage) με την ονομασία dropbox με πρόσβαση μέσω του λογαριασμού ηλεκτρονικού ταχυδρομείου [ ], ως επίσης και στην υπηρεσία διαδικτυακής αποθήκευσης  (cloud storage) με την ονομασία Google Drive με πρόσβαση μέσω του λογαριασμού ηλεκτρονικού ταχυδρομείου [ ].

 

Στην εδώ περίπτωση έχουμε αναφέρει προηγουμένως το τι τέθηκε από τον κατηγορούμενο 2 στην κατάθεση του τεκμήριο 22 και που συνάδει και με τα ευρήματα του ΜΚ7. Αυτό που με την ξεκάθαρη ασφάλεια προκύπτει είναι ότι  ο κατηγορούμενος δημιούργησε τους δύο λογαριασμούς των ισάριθμων ηλεκτρονικών διευθύνσεων και είχε πρόσβαση και στους δύο διαδικτυακούς αποθηκευτικούς χώρους Dropbox και Google Drive που είναι συνδεδεμένα με τις πιο πάνω ηλεκτρονικές διευθύνσεις. Ακόμα όμως και η δυνατότητα  πρόσβασης του σε αυτούς και έχοντας κατά νουν τις αρχές που αναφέραμε ανωτέρω ως προς την έννοια της κατοχής, δεν μπορεί να οδηγήσει σε άλλη κατάληξη περί κατοχής και του περιεχομένου τους ακόμα και σε περίπτωση που δεν ανοίχθηκαν.

 

Εξετάζοντας τώρα τις κατηγορίες που ο κατηγορούμενος 2 αντιμετωπίζει και αρχικά τις κατηγορίες 11 και 12, αυτές αφορούν παιδικό πορνογραφικό υλικό που εντοπίστηκε στο κινητό τηλέφωνο τεκμήριο ΚΑ8 (τεκμήριο 15 Δικαστηρίου). Ο συνήγορος υπεράσπισης για τον κατηγορούμενο 2 αντεξέτασε τον ΜΚ7 σε σχέση μεζήτημα της δικανικής εξαγωγής των αρχείων που βρίσκονταν στο τεκμήριο ΚΑ8Ο ΜΚ7 αναφερόμενος στη διαδικασία της εξαγωγής εξήγησε σε σχετικές ερωτήσεις που του υποβλήθηκαν, κατά την αντεξέταση του, ότι κατά την εξαγωγή όλα τα αρχεία είναι ομαδοποιημένα και ακολούθως αναλύονται από το δικανικό εργαλείο και κατηγοριοποιούνται σε εικόνες και βίντεο. Συμφώνησε ότι κατά την εξαγωγή, εξάγονται όλα τα αρχεία από όπου και εάν αυτά προέρχονται διευκρινίζοντας παράλληλα ότι ακολούθως ένα από τα σημαντικά πράγματα που εξετάζουν είναι από που προήλθαν αποθηκευμένα τα αρχεία.  Εν προκειμένω ήταν σαφής ότι τα συγκεκριμένα 96 αρχεία εντοπίστηκαν σε μία συγκεκριμένη διαδρομή με τρόπο ώστε ο κάτοχος του κινητού να μην μπορούσε όταν κρατούσε το κινητό του να μπει στη συγκεκριμένη διαδρομή και να δει το περιεχόμενο τους αφού ήταν σε τέτοια διαδρομή που αυτόν τον απέτρεπε. Οι ίδιοι όμως με τη χρήση των δικανικών τους εργαλείων ήταν σε θέση να τα εντοπίσουν. Περαιτέρω, με αναφορά στην τοποθεσία στην οποία βρέθηκαν παραπέμποντας στην έκθεση του εξήγησε ότι είναι τοποθεσία που φυλάγονται μικρογραφίες thumbnails προσθέτοντας ότι για να δημιουργηθεί μικρογραφία σημαίνει ότι σε κάποιο χρονικό διάστημα ανοίχθηκε η φωτογραφία. Πρόσθεσε σε περαιτέρω ερωτήσεις που του υποβλήθηκαν ότι η διαδρομή στην οποία αυτά εντοπίστηκαν υποδεικνύει ότι αυτά τα αρχεία έχουν ανέβει ή κατέβει σε κάποιο διαδικτυακό χώρο για αυτό κάνει αναφορά στην έκθεση του σε cloudagent αλλά δεν μπορεί να διαπιστωθεί ποιος ήταν αυτός ο χώρος γι’ αυτό και δεν τον αναφέρει. Τα όσα αναφέρθηκαν πιο πάνω σε σχέση με τα αρχεία που εντοπίστηκαν στο κινητό τηλέφωνο του Κατηγορούμενου 1, και την αποκλεισθείσα μαρτυρία, ισχύουν κατ’ αναλογία και σε σχέση με τα αρχεία που εντοπίστηκαν στη συσκευή τηλεφώνου τεκμήριο ΚΑ8 (τεκμήριο 15 Δικαστηρίου). Ειδικότερα, κατέστη σαφές από την ολότητα της μαρτυρίας του ΜΚ7 ότι τα εν λόγω 96 αρχεία βρέθηκαν σε συγκεκριμένη διαδρομή στο τεκμήριο ΚΑ8 στην οποία αναφέρθηκε με λεπτομέρεια ο ΜΚ7 (σελ. 38 του Τεκμηρίου 56) και ουδόλως σχετίζονταν με το περιεχόμενο των συνομιλιών που αποκλείστηκαν με την ενδιάμεση απόφαση του Δικαστηρίου. Περαιτέρω, όπως εξήγησε ο ΜΚ7 για τα εν λόγω 96 αρχεία υπήρχαν διαθέσιμες πληροφορίες σε σχέση με την ημερομηνία τροποποίησης τους (modified date) μεταξύ των ημερομηνιών 22/01/2019 – 1/02/2019. Όπως περαιτέρω προκύπτει από το γλωσσάριο το οποίο επισυνάπτεται στην έκθεση του ΜΚ7 Τεκμήριο 56, Modified είναι ο χρόνος κατά τον οποίο έγινε η τελευταία διαμόρφωση και αποθήκευση του περιεχομένου του αρχείου. Προκύπτει, συνεπώς, ότι στο κινητό το οποίο κατείχε ο κατηγορούμενος 2 λήφθηκαν οι πιο πάνω 96 εικόνες και σε διάστημα 9 ημέρων αυτές έτυχαν διαμόρφωσης και κατέστησαν μη προσβάσιμες. Τα πιο πάνω γεγονότα επαρκούν, ώστε να θεμελιωθεί το γεγονός της απόκτησης του εν λόγω υλικού στο κινητό του κατηγορουμένου 2.

 

Σε σχέση τώρα με τις υπόλοιπες κατηγορίες ήτοι τις κατηγορίες 15-17 το παιδικό πορνογραφικό υλικό που αναφέρεται στις λεπτομέρειες των αδικημάτων των εν λόγω κατηγοριών να υπενθυμίσουμε ότι εντοπίστηκε σε διαδικτυακούς χώρους αποθήκευσης στους οποίους ο ΜΚ7 πέτυχε πρόσβαση μετά από γραπτή συγκατάθεση του κατηγορούμενου 2.

 

Για τις κατηγορίες 14-15 αυτές αφορούν περιεχόμενο που εντοπίστηκε στην κατοχή του κατηγορούμενου 2  σε λογαριασμό διατηρούσε στην υπηρεσία διαδικτυακής αποθήκευσης (cloud storage) με την ονομασία Dropbox χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό ηλεκτρονικού ταχυδρομείου [ ]. Εντοπίστηκαν 20 αρχεία εικόνας και 148 αρχεία βίντεο που σχετίζονταν με σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων. Από τα 20 αρχεία εικόνας 9 εξ αυτών ανήκαν στην κατηγορία 1, στην κατηγορία 2 υπήρχαν 2 αρχεία ενώ στην κατηγορία 3 υπήρχε 1 αρχείο. Υπήρχαν και 8 αρχεία στην κατηγορία κάτω των 13 ετών με 5 εξ αυτών να ανήκουν στην κατηγορία 1 και 3 αρχεία στην κατηγορία 3. Από τα 148 αρχεία βίντεο, 28 ανήκαν στην κατηγορία 2, 13 αρχεία ανήκαν στην κατηγορία 3, 20 αρχεία ανήκαν στην κατηγορία 4 και 3 αρχεία ανήκαν στην κατηγορία 5. Υπήρχαν και 84 αρχεία που ήταν στην κατηγορία κάτω των 13 ετών. Από τα 84 αρχεία υπήρχε 1 αρχείο στην κατηγορία 1, υπήρχαν 10 αρχεία στην κατηγορία 2, υπήρχαν 42 αρχεία στην κατηγορία 3, υπήρχαν 29 αρχεία στην κατηγορία 4 και 2 αρχεία στην κατηγορία 5. Τα εν λόγω αρχεία που κατείχοντο από τον κατηγορούμενο 2 αφορούν τα αδικήματα των κατηγοριών 14 και 15.

 

Περαιτέρω στον λογαριασμό που ο κατηγορούμενος 1 διατηρούσε στην υπηρεσία διαδικτυακής αποθήκευσης (cloud storage) με την ονομασία Google Drive, χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό ηλεκτρονικού ταχυδρομείου [ ], εντοπίστηκαν 10 αρχεία εικόνας και 81 αρχεία βίντεο που σχετίζονταν με σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων. Από τα 10 αρχεία εικόνας 2 εξ αυτών ανήκαν στην κατηγορία 1, στην κατηγορία 2 υπήρχαν 2 αρχεία ενώ στην κατηγορία 3 υπήρχε 1 αρχείο. Υπήρχαν και 5 αρχεία στην κατηγορία κάτω των 13 ετών με 2 εξ αυτών να ανήκουν στην κατηγορία 1 και 3 αρχεία στην κατηγορία 3. Από τα 81 αρχεία βίντεο, 17 ανήκαν στην κατηγορία 2, 6 αρχεία ανήκαν στην κατηγορία 3 και 18 αρχεία ανήκαν στην κατηγορία 4. Υπήρχαν και 40 αρχεία που ήταν στην κατηγορία κάτω των 13 ετών. Από τα 40 αρχεία υπήρχε 1 αρχείο στην κατηγορία 1, υπήρχαν 3 αρχεία στην κατηγορία 2, υπήρχαν 3 αρχεία στην κατηγορία 22 και υπήρχαν και 14 αρχεία στην κατηγορία 4. Τα εν λόγω αρχεία κατείχοντο από τον κατηγορούμενο 2 και αφορούν τα αδικήματα των κατηγοριών 16 και 17.

 

Με βάση τα όσα παραθέσαμε και εξηγήσαμε πιο πάνω η κατηγορούσα αρχή έχει αποδείξει την υπόθεση της σε αριθμό των κατηγοριών που περιλαμβάνονται στο κατηγορητήριο.

 

Πριν την τελική κατάληξη μας θα πρέπει να εξετάσουμε τα θέματα τα οποία εγείρονται από την πλευρά της υπεράσπισης του κατηγορούμενου 2.

 

Υποστηρίζεται από τον συνήγορο του ότι υπάρχει παράνομη σύλληψη του κατηγορούμενου 2 χωρίς ένταλμα σύλληψης για δήθεν αυτόφωρο αδίκημα με αποτέλεσμα οι μετέπειτα ενέργειες των ανακριτικών αρχών να είναι μολυσμένες με την αντισυνταγματικότητα της προηγούμενης παράνομης κράτησης και σύλληψης του αφού υπήρχε καταστρατήγηση του συνταγματικού δικαιώματος του στην προσωπική του ελευθερία και στη μη αυτοενοχοποίηση του. Συγκεκριμενοποιώντας την εισήγηση του ο κ. Χριστοδουλίδης έθεσε ότι η έρευνα ήταν μόνο για την οικία του κατηγορούμενου 1. Η αστυνομία δεν είχε ένταλμα σύλληψης εναντίον του κατηγορούμενου 2 ή και οποιαδήποτε πληροφορία σε βάρος του. Δεν του επιστήθηκε η προσοχή του στο νόμο, ούτε του δόθηκαν τα δικαιώματα του κατά παράβαση του Ν.163(Ι)/2015. Χωρίς τη συγκατάθεση του οι ανακριτικές αρχές απέκτησαν πρόσβαση στο κινητό τηλέφωνο του και στη συνέχεια τον κράτησαν σε αστυνομικό τμήμα ως συλληφθέντα, του έλαβαν κατάθεση και εξέδωσαν ένταλμα σύλληψης εναντίον του.

 

Δεν συμμεριζόμαστε τις θέσεις της υπεράσπισης του κατηγορούμενου 2.

 

Καταρχάς να πούμε ότι με βάση το άρθρο 14 του Περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου Κέφ.155 αστυνομικός δύναται να προβεί σε σύλληψη προσώπου χωρίς ένταλμα, αν υποπτεύεται βάσει εύλογης αιτίας ότι διέπραξε αδίκημα που τιμωρείται με ποινή φυλάκισης πέραν των δύο ετών. Στην παρούσα περίπτωση η αστυνομία προέβαινε σε εκτέλεση Δικαστικού εντάλματος έρευνας για διερεύνηση αδικημάτων σε σχέση με υλικό παιδικής πορνογραφίας. Το ένταλμα ναι μεν αφορούσε την οικία του κατηγορούμενου 1 αλλά αφορούσε, σύμφωνα με το ένταλμα έρευνας τεκμήριο 18, οποιαδήποτε πράγματα εντοπίζονταν στην εν λόγω οικία και που σχετίζονταν με τα υπό διερεύνηση αδικήματα. Να υπενθυμίσουμε εδώ ότι το παράνομο υλικό περιέχεται σε μέσα αποθήκευσης ηλεκτρονικών δεδομένων όπως είναι και τα τηλέφωνα. Να υπενθυμίσουμε επίσης ότι σύμφωνα με την μαρτυρία που τέθηκε ενώπιον μας αλλά και από το περιεχόμενο της κατάθεσης του κατηγορούμενου 2, το επίδικο τηλέφωνο ανήκε στον κατηγορούμενο 1 του οποίου η οικία ερευνήθηκε και όπου διέμενε και ο κατηγορούμενος 2. Συνεπώς και εφόσον το εν λόγω κινητό τηλέφωνο εντοπίστηκε στην οικία που αφορούσε το ένταλμα έρευνας έστω και στην κατοχή του κατηγορούμενου 2 οι ανακριτικές αρχές δεδομένης της φύσης των αδικημάτων που διερευνούσαν μπορούσαν να το ερευνήσουν αφού συμπεριλαμβανόταν και πάλι στα αντικείμενα που αφορούσε το επίδικο ένταλμα έρευνας τεκμήριο 18. Υπό αυτά τα δεδομένα δεν χρειαζόταν η οποιαδήποτε συγκατάθεση του κατηγορούμενου 2. ( Tinker Paul Michael v. Διευθύντριας Τμήματος Τελωνείων ( 2006) 2 ΑΑΔ 411). Αβάσιμη είναι και η θέση ότι δεν του επιστήθηκε η προσοχή του στο νόμο αλλά ούτε του δόθηκαν τα δικαιώματα του ως ύποπτος. Η ΜΚ1 στην κατάθεση της τεκμήριο 1 αναφέρει πως χρονολογικά εξελίχθηκαν τα γεγονότα. Διενεργήθηκε προκαταρκτικός έλεγχος στο κινητό τηλέφωνο που χρησιμοποιούσε ο κατηγορούμενος 2 και όταν εντοπίστηκαν αρχεία εικόνας σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών του επέστησε την προσοχή του στο νόμο με τον κατηγορούμενο να απαντά «Τι να πω?». Στις 10.25 η ώρα τον συνέλαβε για αυτόφωρο αδίκημα και στις 10.27 και αφού τον ενημέρωσε για τα δικαιώματα του ως συλληφθέντας, του παρέδωσε αντίγραφο αυτών το οποίο και υπέγραψε στην παρουσία της. Το εν λόγω έντυπο κατατέθηκε στο Δικαστήριο ως τεκμήριο 11. Συνεπώς όχι μόνο δεν υπήρξε παραβίαση των προνοιών του Περί των Δικαιωμάτων Υπόπτων Προσώπων, Προσώπων που Συλλαμβάνονται και Προσώπων που Τελούν υπό Κράτηση Νόμου 163(Ι)/2015 αλλά ούτε και οποιαδήποτε από τις αιτιάσεις του συνηγόρου υπεράσπισης περί καταστρατήγησης των συνταγματικών δικαιωμάτων του κατηγορούμενου 2 είναι δυνατόν να γίνει δεκτή.

 

Εγείρεται περαιτέρω από πλευράς υπεράσπισης θέμα αντισυνταγματικότητας των προνοιών του Περί Διατήρησης Τηλεπικοινωνιακών Δεδομένων με σκοπό την διερεύνηση Σοβαρών Ποινικών Αδικημάτων Νόμου 183(Ι)/2007. Βάση της θέσης του κατηγορούμενου 2 είναι η αποδοχή από το Δικαστήριο, μετά από ενστάσεις της υπεράσπισης, κατάθεσης του τεκμηρίου 49 που είναι τα αποτελέσματα που αφορούν τα ip addresses και που στη συνέχεια ετοιμάστηκε η έκθεση του ΜΚ7 τεκμήριο 56. Προβάλλει η υπεράσπιση ότι το Δικαστήριο μπορεί να διαφοροποιηθεί από την προηγούμενη απόφαση του δεδομένης της απόφασης της ολομέλειας του Ανώτατου Δικαστηρίου στην υπόθεση Αναφορικά με την αίτηση Χατζηιωάννου Πολ. Αιτ.97/18 κ.ά. ημερομ. 27/10/21, ECLI:CY:AD:2021:D487 με την οποία κρίθηκαν αντισυνταγματικά τα άρθρα 3, 6-10 και 13 του πιο πάνω νόμου.

 

Ούτε και αυτή η εισήγηση μας βρίσκει σύμφωνους.

 

Να πούμε αρχικά ότι τα όσα θέτει η υπεράσπιση έχουν εξεταστεί από το Δικαστήριο κατά το χρόνο υποβολής της ένστασης της όταν η κατηγορούσα αρχή υπέβαλε αίτημα για κατάθεση του τεκμηρίου 49 στο Δικαστήριο. Δεν έχει προβληθεί οτιδήποτε που θα διαφοροποιούσε την δοθείσα ενδιάμεση απόφαση μας, με την οποία επιτράπηκε η κατάθεση  του εν λόγω τεκμηρίου. Το τεκμήριο 49 εξασφαλίστηκε από τις ανακριτικές αρχές κατόπιν εκδόσεως Δικαστικού διατάγματος προς τούτο και το οποίο δεν προσβλήθηκε. Θα παραπέμψουμε περαιτέρω και στην απόφαση Αναφορικά με την αίτηση του Ν.Μ. Πολ. Αίτηση 124/2022 ημερ.14/2/2023, ECLI:CY:AD:2023:D50, με αναφορά και  στην Γενικός Εισαγγελέας ν. Ησαΐα κ.ά (2014) 1Β ΑΑΔ 1445,  όπου είχε τεθεί ότι οι διευθύνσεις ΙΡ που αποτελούν δεδομένο εν τη εννοία του άρθρου 2(1) του Ν.183(Ι)/2007 δεν συγκροτούν προσωπικό δεδομένο του χρήστη αλλά ανήκουν στον παροχέα και ότι μόνο αν ο παροχέας δώσει τα στοιχεία του χρήστη για τις διευθύνσεις ΙΡ αυτές καθίστανται προσωπικό δεδομένο του χρήστη προς τα στοιχεία αυτά  αφού οδηγούν στην αποκάλυψη του. Γι’ αυτό και είναι ανάγκη υποβολής αίτησης στο Δικαστήριο. Τίθεται επιπρόσθετα ότι η Ησαΐα (ανωτέρω) δεν  φαίνεται να ανατράπηκε από την Χατζηιωάννου (ανωτέρω). Είναι συνεπώς κατάληξη μας ότι από τη στιγμή που εξασφαλίστηκε Δικαστικό διάταγμα από τις ανακριτικές αρχές για αποκάλυψη των ip addresses χωρίς το  διάταγμα αυτό να ανατραπεί η εισήγηση του κατηγορούμενου 2 δεν μπορεί να γίνει δεκτή.

 

Προβάλλεται τέλος από τον κατηγορούμενο 2 ότι υπήρχε παράνομη πρόσβαση των ανακριτικών αρχών στα τηλεπικοινωνιακά δεδομένα και στις ηλεκτρονικές συσκευές χωρίς την ύπαρξη σε ισχύ διατάγματος που να επιτρέπει την πρόσβαση.

Δεν θεωρούμε σκόπιμο να επαναλάβουμε τα όσα θέτουμε στην ενδιάμεση απόφαση μας ημερομηνίας 20/9/2023 μετά την διεξαγωγή δίκης εντός δίκης για το εν λόγω εγειρόμενο ζήτημα και που κρίση μας είναι ότι δεν υπάρχει κάτι που να διαφοροποιεί την κατάληξη μας. Εξετάστηκε η προβαλλόμενη ένσταση και το Δικαστήριο αποφάνθηκε αποκλείοντας μαρτυρία που αφορούσε τηλεπικοινωνιακά δεδομένα και που εξασφαλίστηκε χωρίς  να είναι  σε ισχύ διάταγμα Δικαστηρίου προς τούτο. Αναφορά έγινε και στην απόφαση του ΕΔΑΔ Trabajo Rueda v. Spain στην προσφυγή Αρ.32600/12 ημερ.30/5/2017 και η οποία κρίση μας είναι ότι δεν τυγχάνει εφαρμογής στην υπό κρίση περίπτωση αφού στην υπόθεση του ΕΔΑΔ δεν είχε προηγουμένως εξασφαλιστεί Δικαστική εξουσιοδότηση. Ως εκ τούτου και αυτή η εισήγηση απορρίπτεται.

 

Αβάσιμη κρίνεται και η τελευταία εισήγηση της υπεράσπισης του κατηγορούμενου 2 στη βάση της μη παρουσίασης των αστυνομικών της Europol με αποτέλεσμα να παραμείνουν αδιευκρίνιστες οι συνθήκες κάτω από τις οποίες περιήλθε στην κατοχή τους η φωτογραφία τεκμήριο 39 με προβαλλόμενη θέση ότι ήταν προϊόν υποκλοπής.

 

Η αναφερόμενη φωτογραφία αποτελούσε μέρος της πληροφορίας που αποστάληκε στις Κυπριακές αστυνομικές αρχές και που αποτέλεσε το έναυσμα για την έναρξη της διερεύνησης της παρούσας υπόθεσης. Σε κάθε περίπτωση, πέραν της μιας γενικής υποβολής δεν προωθήθηκε από πλευράς υπεράσπισης συγκεκριμένη θέση και με ποιο τρόπο επηρεάστηκαν τα δικαιώματα του κατηγορούμενου 2. Δεν γίνεται αντιληπτό όμως πως η φωτογραφία αυτή επηρεάζει την έρευνα που διενεργήθηκε και τον εντοπισμό του παιδικού πορνογραφικού υλικού στα κατασχεθέντα τεκμήρια και που αποτελούν το αντικείμενο της παρούσας υπόθεσης. Η μαρτυρία που τέθηκε από πλευράς κατηγορούσας αρχής ήταν ότι η πληροφορία, μέρος της οποίας ήταν και η φωτογραφία, αποστάληκε από την Europol σε σχέση με χρήστη λογαριασμού με συγκεκριμένο ip address. Την πληροφορία αυτή ακολούθησαν οι ενέργειες των ανακριτικών αρχών και η έκδοση εντάλματος έρευνας με την εκτέλεση του οποίου κατασχέθηκαν συγκεκριμένα τεκμήρια χωρίς η φωτογραφία να επηρεάζει τις ενέργειες της αστυνομίας. Δεν υπήρχε καμία υποχρέωση της κατηγορούσας αρχής να καλέσει μάρτυρα από την Europol ως η θέση της υπεράσπισης.

 

Ως εκ τούτου και αυτή η εισήγηση δεν γίνεται δεκτή.

 

Καταληκτικά, η κατηγορούσα αρχή, σε σχέση με τον κατηγορούμενο 1, έχει αποδείξει την υπόθεση της στις κατηγορίες 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9 και 10 στις οποίες βρίσκουμε ένοχο τον κατηγορούμενο 1.

 

Στην κατηγορία 1, ο κατηγορούμενος 1 αθωώνεται και απαλλάττεται.

 

Σε σχέση με τον κατηγορούμενο 2, η κατηγορούσα αρχή έχει αποδείξει την υπόθεση της στις κατηγορίες 11, 12, 14,15,16 και 17 και στις οποίες βρίσκουμε ένοχο τον κατηγορούμενο 2.

 

 

                            (Υπ.) ………………………..

Λ. Μουγής, Π.Ε.Δ.

 

(Υπ.) ………………………..

Μ. Χριστοδούλου, Α.Ε.Δ.

 

(Υπ.) ………………………..

Μ. Λ. Λοΐζου, Ε.Δ.

 

Πιστό Αντίγραφο

 

Πρωτοκολλητής

---

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο