ΜΟΝΙΜΟ ΚΑΚΟΥΡΓΙΟΔΙΚΕΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
ΣΥΝΘΕΣΗ ΚΑΚΟΥΡΓΙΟΔΙΚΕΙΟΥ: Λ. Μουγής, Π.Ε.Δ.
Μ. Χριστοδούλου, Α.Ε.Δ.
Μ. Λ. Λοΐζου, Ε.Δ.
Υπόθεση Αρ.: 4622/21
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
v.
UU
Κατηγορουμένου
Ημερομηνία: 14 Δεκεμβρίου 2023
Εμφανίσεις:
Για την Κατηγορούσα Αρχή: Ο κ. M. Κουτσόφτας.
Για τον Κατηγορούμενο: O κ. T. Kadri.
Κατηγορούμενος παρών.
ΠΟΙΝΗ
Ο κατηγορούμενος έχει βρεθεί ένοχος μετά από ακρόαση σε τρεις κατηγορίες για τα αδικήματα της παράνομης κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β (κατηγορίες 1 και 3) και κατηγορία για παράνομη κατοχή ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β με σκοπό την προμήθεια του σε άλλα πρόσωπα (κατηγορία 2), κατά παράβαση του Περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου Ν.29/77 ως έχει τροποποιηθεί.
Τα γεγονότα που συνθέτουν τη διάπραξη των αδικημάτων αναφέρονται στην αιτιολογημένη απόφαση του Δικαστηρίου που δόθηκε στις 14/11/2023. Θα προβούμε όμως σε συνοπτική παράθεση τους για σκοπούς της παρούσας.
Ο κατηγορούμενος στη βάση γραπτής συμφωνίας ημερομηνίας 3/9/2014 ενοικίασε από τον ΜΚ2 το διαμέρισμα 1 στην οδό [ ] στην Ορόκλινη. Λόγω μη καταβολής ενοικίων ο ιδιοκτήτης του διαμερίσματος στις 5/7/2016 μετέβηκε στο διαμέρισμα για να αλλάξει την κλειδαριά της πόρτας. Όταν εισήλθε εντός του διαμερίσματος είδε στο καθιστικό αλουμινένιους δίσκους που μέσα είχαν ξηρή φυτική ύλη ως επίσης και μία ηλεκτρονική ζυγαριά στον πάγκο της κουζίνας. Υποψιαζόμενος ότι επρόκειτο για ναρκωτικά, κάλεσε την αστυνομία. Στο χώρο μετέβηκαν μέλη της ΥΚΑΝ όπου προέβηκαν σε έρευνα του διαμερίσματος και παρέλαβαν αντικείμενα. Στις 7/2/2017 εκδόθηκε ένταλμα σύλληψης εναντίον του κατηγορούμενου και στις 4/6/2021 συνελήφθηκε. Μετά τη διενέργεια επιστημονικών εξετάσεων στο Ινστιτούτο Γενετικής το γενετικό υλικό που απομονώθηκε από τα κατασχεθέντα τεκμήρια ταυτίστηκε με το γενετικό υλικό του κατηγορούμενου. Σύμφωνα τέλος με την έκθεση του Γενικού Χημείου του Κράτους, στη φυτική ύλη που εντοπίστηκε, βάρους 1 κιλού και 117,1 γραμμαρίων, είχαν προστεθεί οι συνθετικές ναρκωτικές ουσίες 5F-AMB και FUB – ΑΜΒ που αποτελούν, σύμφωνα με τον Νόμο 29/77, ελεγχόμενο φάρμακο τάξεως Β. Περαιτέρω σε μεταλλικό δοχείο εντοπίστηκε φυτική ύλη βάρους 5,7 γραμμαρίων στην οποίαν είχαν προστεθεί οι συνθετικές ναρκωτικές ουσίες AB-FUBINACA και FUB -AMB.
Δηλώθηκε τέλος από πλευράς κατηγορούσας αρχής ότι ο κατηγορούμενος είναι λευκού ποινικού μητρώου.
Ο συνήγορος υπεράσπισης αγορεύοντας για σκοπούς μετριασμού της ποινής υιοθέτησε το περιεχόμενο της έκθεσης του Γραφείου Ευημερίας όπου καταγράφονται οι προσωπικές, οικογενειακές και άλλες περιστάσεις του κατηγορούμενου. Είναι ηλικίας 45 ετών παντρεμένος και πατέρας ενός ανήλικου παιδιού 16 χρονών. Είναι απόφοιτος πανεπιστημίου στον κλάδο διοίκησης επιχειρήσεων. Διέμενε με την οικογένεια του στην Αμμόχωστο με τον ίδιο να εργάζεται ως κυβερνητικός υπάλληλος και η σύζυγος του οικοκυρά. Από το χρόνο που συνελήφθηκε διαμένει στις ελεύθερες περιοχές και φιλοξενείται από φίλο του. Τους καλοκαιρινούς μήνες εργαζόταν περιστασιακά ως γκαρσόνι στην Αγία Νάπα. Πρόσθεσε ο κ. Kadri ότι η μητέρα του πάσχει από Alzheimer’s και την οποία φροντίζει. Μετέβηκε στην Αγγλία για να δουλέψει με σκοπό να μεταφέρει και την οικογένεια του εκεί για μια καλύτερη ζωή. Λόγω του ότι όμως η σύζυγος του κατάγεται από την Τουρκία αυτό δεν κατέστη δυνατόν με αποτέλεσμα να επιστρέψει στην Κύπρο. Λόγω της υπόθεσης δεν μπορεί να μεταβεί στα κατεχόμενα ούτε και να βρει δουλειά. Ανέφερε ο συνήγορος υπεράσπισης ότι η σύζυγος του, λόγω της καταγωγής της, δεν μπορεί να τον επισκεφθεί στις φυλακές κάτι που αποτελεί περαιτέρω πρόβλημα για τον ίδιο και την οικογένεια του. Η υπεράσπιση κάλεσε τέλος το Δικαστήριο να επιδείξει υπό τις περιστάσεις κάθε δυνατή επιείκεια.
Έχει κατ' επανάληψη τονισθεί ότι η σοβαρότητα ενός αδικήματος αντικατοπτρίζεται από το ανώτατο όριο ποινής που προβλέπει ο Νόμος (βλ. Λεβέντης ν. Αστυνομίας (1999) 2 ΑΑΔ 632, Βραχίμη ν. Αστυνομίας (2000) 2 ΑΑΔ 727, Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας v. Evans (2005) 2 ΑΑΔ 639), που στην περίπτωση της παράνομης κατοχής με σκοπό την προμήθεια ακόμη και ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β είναι η δια βίου φυλάκιση. Όπως δε έχει τονισθεί κατ' επανάληψη από το Ανώτατο Δικαστήριο, σε υποθέσεις ναρκωτικών πρέπει να επιβάλλονται αυστηρές και αποτρεπτικές ποινές λόγω του ότι τα ναρκωτικά αποτελούν μάστιγα που πλήττει την υλική και ηθική ευημερία του ανθρώπου και που σε πολλές περιπτώσεις οδηγούν στην εξαθλίωση και στο θάνατο.
Στην υπόθεση Γλυκερίου ν. Δημοκρατίας Ποιν. Έφεση 171/20 ημερομηνίας 8/7/22, ECLI:CY:AD:2022:B287 τονίστηκαν τα ακόλουθα:
«Η νομολογία υπαγορεύει την αναγκαιότητα επιβολής αποτρεπτικών ποινών σε υποθέσεις που αφορούν ναρκωτικές ουσίες. Όπως έχει λεχθεί στην υπόθεση Ναζίπ ν. Αστυνομίας, (2014) 2(Β) ΑΑΔ 808, η ενασχόληση με τα ναρκωτικά, είτε για ιδία χρήση ή κατά μείζονα λόγο με την εισαγωγή και διάθεση ή προμήθεια σε τρίτους, αποτελεί μέγιστο κίνδυνο στην κοινωνική συνοχή ενόψει των προβλημάτων που επιφέρει η εξάρτηση. Όπως έχει τονισθεί στην υπόθεση Bora ν. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 79/2017, ημερ. 13/3/2018, ECLI:CY:AD:2018:B110:
«Μπορεί να αποτυπωθεί, ως απαύγασμα της εν λόγω νομολογίας, η ανάγκη για επιβολή αυστηρών ποινών, αποτρεπτικού χαρακτήρα, ακριβώς λόγω των ολέθριων αποτελεσμάτων που ενέχει η εγκληματική αυτή συμπεριφορά. Η αυστηρή μεταχείριση των παραβατών προβάλλει ως επιτακτική, δεδομένης της συχνότητας των υποθέσεων αυτής της μορφής που τίθενται ενώπιον των Δικαστηρίων και της ραγδαίας επιδείνωσης του φαινομένου της κατοχής και διακίνησης ναρκωτικών ουσιών. Η εξαθλίωση των θυμάτων, αλλά και η απώλεια ζωών, κυρίως νέων ανθρώπων, επιβάλλει τη δραστική παρέμβαση και συμμετοχή της δικαιοσύνης στην καθολική προσπάθεια αναχαίτισης της σύγχρονης μάστιγας των ναρκωτικών».
Σχετικό είναι και το ακόλουθο απόσπασμα από την υπόθεση Κλεομένης ν. Δημοκρατίας (2013) 2 Α.Α.Δ. 350:
«Αν και πιστεύουμε ότι επαναλαμβάνουμε εαυτούς και τα τετριμμένα, κρίνουμε σκόπιμο να υπενθυμίσουμε την κατ' επανάληψη επισήμανση της νομολογίας μας «πως τα ναρκωτικά έχουν εξελιχθεί σε μάστιγα και καρκίνωμα της κοινωνίας μας, πληγές οι οποίες δυστυχώς, όπως διαπιστώνουμε από τη συχνότητα των υποθέσεων που έρχονται ενώπιον των δικαστηρίων, όχι μόνο δεν φαίνεται να υποχωρούν, αλλά επιδεινώνονται ραγδαία. Και στη συντριπτική πλειοψηφία τους οι παραβάτες είναι πρόσωπα νεαρής ηλικίας. Είναι πραγματικά λυπηρό, οδυνηρό και τραγικό να διαπιστώνουμε πως η απώλεια ζωών, νέων κυρίως ανθρώπων, έχει γίνει μέρος της καθημερινής μας πραγματικότητας και πως η λίστα των νέων που έχουν εθιστεί στα ναρκωτικά μεγαλώνει μέρα με τη μέρα. Η σκληρή αυτή πραγματικότητα επιτάσσει την επιβολή αποτρεπτικών ποινών και καθιστά την αυστηρή μεταχείριση των παραβατών επιτακτική».
Ο κατηγορούμενος στην παρούσα περίπτωση, αν και διέμενε στις κατεχόμενες περιοχές της Δημοκρατίας είχε ενοικιάσει διαμέρισμα στις ελεύθερες περιοχές το οποίο κατ’ ουσίαν χρησιμοποιούσε ως εργαστήριο παρασκευής ναρκωτικών ουσιών. Κατά την έρευνα του διαμερίσματος από την ΥΚΑΝ εντοπίστηκε αριθμός αλουμινένιων δίσκων εντός των οποίων υπήρχε ξηρή φυτική ύλη. Μετά από επιστημονικές εξετάσεις διαπιστώθηκε ότι είχαν προστεθεί οι συνθετικές ναρκωτικές ουσίες 5F-AMB και FUB – ΑΜΒ. Εντοπίστηκαν επίσης γάντια, μάσκες αλλά και μεγάλος αριθμός σακουλιών, 2000 το σύνολο, ως επίσης και ζυγαριά ακριβείας. Είναι ξεκάθαρο από τα πιο πάνω ότι ο κατηγορούμενος, πέραν του σκοπού της προμήθειας των ναρκωτικών σε τρίτους, για να επιτύχει το στόχο του, είχε προβεί σε ενοικίαση και οργάνωση χώρου για την παρασκευή των ναρκωτικών, γεγονός που καθιστά την παρούσα περίπτωση στις πλέον σοβαρές.
Παρά τα πιο πάνω όμως το καθήκον του Δικαστηρίου για εξατομίκευση της ποινής δεν μειώνεται αλλά ούτε και ατονεί αφού οφείλει να προσεγγίζει την κάθε περίπτωση στη βάση των δικών της γεγονότων και τον κάθε κατηγορούμενο, ανάλογα με τις προσωπικές και άλλες περιστάσεις του (βλ. Παναγιώτου ν. Δημοκρατίας (2008) 2 ΑΑΔ 478). Από την άλλη όμως η διεργασία εξατομίκευσης δεν σημαίνει ότι θα πρέπει ταυτόχρονα να υπερακοντίζει και το άλλο Δικαστικό καθήκον για την επιβολή της αρμόζουσας για τον συγκεκριμένο παραβάτη ποινής.
Προς όφελος του κατηγορούμενου λαμβάνουμε υπόψιν το λευκό ποινικό μητρώο του και τις προσωπικές και οικογενειακές περιστάσεις του, το ότι είναι πατέρας ενός ανήλικου παιδιού και τις επιπτώσεις που δυνατόν να έχει στον ίδιο αλλά και στην οικογένεια του η επιβολή ποινής φυλάκισης, αφού ως τέθηκε από τον συνήγορο υπεράσπισης, η σύζυγος του, λόγω της καταγωγής της ,θα είναι δύσκολο να τον επισκέπτεται στις φυλακές. Σε κάθε περίπτωση όμως, ως είναι νομολογημένο, οι προσωπικές περιστάσεις σε τέτοιας φύσεως αδικήματα δεν έχουν παρά μόνο μικρή βαρύτητα στην επιμέτρηση της ποινής (βλ. Landau v. Δημοκρατίας (1991) 2 ΑΑΔ 178, Amira Mohammad El Kara ν. Δημοκρατίας (2003) 2 AAΔ 239). Όπως τέθηκε και στην Valdez v. Δημοκρατίας Ποιν. Έφεση 144/2016 σχετ. με 145/2016 ημερ. 21/2/2017, αν και οι προσωπικές περιστάσεις δεν ατονούν έχουν όμως σαφώς μειωμένη σημασία αφού προέχει η αποτελεσματκή εφαρμογή του νόμου για προστασία του κοινωνικού συνόλου. Να πούμε εδώ ότι ο κατηγορούμενος δεν παραδέχθηκε τις κατηγορίες, κάτι που αποτελεί απόλυτο δικαίωμα του και δεν μπορεί να εκληφθεί ως επιβαρυντικός παράγοντας. Αυτό όμως έχει σαν συνεπακόλουθο ο κατηγορούμενος να μην είναι δυνατόν να τύχει της επιείκειας που θα δικαιούτο και την έκπτωση στην ποινή που θα λάμβανε αν δήλωνε παραδοχή κάτι που θα καταδείκνυε και την έμπρακτη μεταμέλεια του (βλ. Χαρτούπαλος ν. Δημοκρατίας (2002) 2 ΑΑΔ 28).
Σε σχέση προς την ποινολογική μεταχείριση κατηγορούμενων σε παρόμοιας φύσης υποθέσεις και προβαίνοντας πάντοτε στις ανάλογες και επιβαλλόμενες αναπροσαρμογές στη βάση τού τι ισχύει εδώ ως ζήτημα γεγονότων και έχοντας συγχρόνως κατά νουν πως «Προηγούμενες αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου, αναφορικά με τις επιβληθείσες ποινές, είναι ενδεικτικές του μέτρου τιμωρίας συγκεκριμένων εγκλημάτων και των παραμέτρων του καθορισμού της ποινής. Δεν έχουν, όμως, το δεσμευτικό χαρακτήρα, που ενέχει ο καθορισμός αρχών δικαίου. Και τούτο, γιατί η ποινή που επιβάλλεται σε κάθε υπόθεση είναι αλληλένδετη με τις ιδιαιτερότητες των γεγονότων που την συνθέτουν και με τις ιδιαιτερότητες των συνθηκών του παραβάτη.» (βλ. Χαραλάμπους ν. Δημοκρατίας (2000) 2 ΑΑΔ 1), παραθέτουμε ως καθοδηγητικές και ενδεικτικές και τις ακόλουθες αποφάσεις.
Στην υπόθεση Κωνσταντίνου ν. Αστυνομίας (2005) 2 ΑΑΔ 466 επικυρώθηκε ποινή φυλάκισης 6 ετών για κατοχή με σκοπό την προμήθεια 1½ κιλών κάνναβης. Ο εφεσείων ήταν 25 ετών, λευκού ποινικού μητρώου, παραδέχθηκε ενοχή και εξέφρασε τη μεταμέλεια του.
Στην Soleimani ν Αστυνομίας (2006) 2 ΑΑΔ 476, επικυρώθηκε ποινή φυλάκισης 8 ετών μετά από παραδοχή, για κατοχή 977,7691 γραμμαρίων ρητίνης καννάβεως με σκοπό την προμήθεια σε τρίτον. Ο κατηγορούμενος ήταν ηλικίας 26 ετών. Συνεργάστηκε με την Αστυνομία και ήταν λευκού ποινικού μητρώου.
Στην υπόθεση Moustaffa κ.ά ν. Δημοκρατίας (2012) 2 ΑΑΔ 801 ποινή φυλάκισης 6 ετών που επιβλήθηκε κατόπιν παραδοχής για κατοχή ρητίνης κάνναβης βάρους 947 γραμμαρίων με σκοπό την προμήθεια της σε άλλα πρόσωπα επικυρώθηκε κατ΄έφεση. Οι κατηγορούμενοι ήταν νεαρά πρόσωπα με λευκό ποινικό μητρώο.
Στην υπόθεση Ζαχαρία ν. Δημοκρατίας Ποιν. Έφεση 116/2022 ημερομηνίας 4/4/2023, ECLI:CY:AD:2023:B127 η ποινή των 8 ετών που επιβλήθηκε μετά από παραδοχή, για αδίκημα κατοχής με σκοπό την προμήθεια σε άλλα πρόσωπα κάνναβης συνολικού βάρους 1004,79 γραμμαρίων, επικυρώθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο. Ο εφεσείοντας βαρυνόταν με δύο προηγούμενες καταδίκες.
Στην υπόθεση Γεωργιάδης ν. Δημοκρατίας Ποιν. Έφεση 1/2023 ημερομηνίας 6/7/2023, επικυρώθηκε ποινή φυλάκισης 5 ετών μετά από παραδοχή για κατοχή 1298,8 γραμμαρίων κάνναβης με σκοπό την προμήθεια της σε άλλα πρόσωπα. Το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε ότι η από το κακουργιοδικείο επιβληθείσα ποινή όχι μόνο δεν είναι έκδηλα αυστηρή αλλά ούτε καν αυστηρή θα μπορούσε να κριθεί.
Να προσθέσουμε εδώ, ως τέθηκε και στην Γεωργιάδης (ανωτέρω), σε συνάρτηση με το γεγονός ότι κάποιες από τις αποφάσεις που αναφέρουμε πιο πάνω είχαν εκδοθεί πριν αρκετά χρόνια, τα αδικήματα που αφορούν σε ναρκωτικά συνεχίζουν να παρουσιάζουν τρομακτική έξαρση κάτι που δικαιολογεί την επιβολή πιο αυστηρών ποινών.
Συνεκτιμώντας όλα όσα πιο πάνω παραθέσαμε και συζητήσαμε και λαμβάνοντας υπόψιν τις συνθήκες διάπραξης και τη σοβαρότητα των αδικημάτων αλλά και τους μετριαστικούς παράγοντες που η πλευρά της υπεράσπισης έθεσε, κρίνουμε ότι μοναδική ενδεικνυόμενη ποινή υπό τις περιστάσεις είναι αναπόφευκτα αυτή της φυλάκισης.
Ως εκ τούτου επιβάλλουμε στον κατηγορούμενο τις ακόλουθες ποινές φυλάκισης:
Στην δεύτερη κατηγορία ποινή φυλάκισης 6 ετών.
Στην τρίτη κατηγορία ποινή φυλάκισης 6 μηνών.
Στην πρώτη κατηγορία δεν επιβάλλεται οποιαδήποτε ποινή εφόσον τα γεγονότα αυτής περιλαμβάνονται στην δεύτερη κατηγορία.
Οι ποινές θα συντρέχουν.
Ο χρόνος που ο κατηγορούμενος τέλεσε σε προφυλάκιση στην παρούσα υπόθεση (από 14/11/2023), να συνυπολογιστεί κατά το άρθρο 117(1) του Περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ.155.
Τα κατασχεθέντα ναρκωτικά μαζί με ότι έχουν σχέση με αυτά, να καταστραφούν μετά την παρέλευση του χρόνου έφεσης.
Τα υπόλοιπα τεκμήρια, και πάλιν μετά την παρέλευση του χρόνου έφεσης,
να επιστραφούν στους νόμιμους δικαιούχους τους.
Τα έξοδα ύψους €215,00 να καταβληθούν από την Δημοκρατία.
(Υπ.) ………………………..
Λ. Μουγής, Π.Ε.Δ.
(Υπ.) ………………………..
Μ. Χριστοδούλου, Α.Ε.Δ.
(Υπ.) ………………………..
Μ. Λ. Λοΐζου, Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο