ΜΟΝΙΜΟ ΚΑΚΟΥΡΓΙΟΔΙΚΕΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
ΣΥΝΘΕΣΗ ΚΑΚΟΥΡΓΙΟΔΙΚΕΙΟΥ: Λ. Μουγής, Π.Ε.Δ.
Μ. Χριστοδούλου, Α.Ε.Δ.
Μ. Λ. Λοΐζου, Ε.Δ.
Υπόθεση Αρ.: 23160/2022
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ν.
ΧΧ
Κατηγορουμένου
Ημερομηνία: 24 Οκτωβρίου, 2023.
Εμφανίσεις:
Για την Κατηγορούσα Αρχή: Ο κ. Α. Αντωνίου.
Για τον Κατηγορούμενο: Η κα Ε. Λαζαρίδου.
Κατηγορούμενος παρών.
ΠΟΙΝΗ
Ο κατηγορούμενος έχει βρεθεί ένοχος με δική του παραδοχή σε επτά συνολικά κατηγορίες που αφορούν τα αδικήματα της συνομωσίας για φόνο κατά παράβαση του άρθρου 217 του Ποινικού Κώδικα (κατηγορία 1), δύο κατηγορίες για απόπειρα φόνου κατά παράβαση του άρθρου 214(α) και 214(β) του Ποινικού Κώδικα αντίστοιχα (κατηγορίες 2 και 3), της κατοχής και μεταφοράς πυροβόλου όπλου κατηγορίας Α κατά παράβαση του άρθρου 4(1) του Περί Πυροβόλων και μη Πυροβόλων Όπλων Νόμου 113(Ι)/2004 (κατηγορίες 4 και 5) και της κατοχής και μεταφοράς πυρομαχικών κατηγορίας Α κατά παράβαση του ίδιου πιο πάνω νόμου (κατηγορίες 6 και 7).
Για σκοπούς επιβολής ποινής μετά από αίτημα της υπεράσπισης και κατόπιν συγκατάθεσης της κατηγορούσας αρχής λαμβάνεται υπόψιν και η υπόθεση με αρ. 5837/2023 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας η οποία αφορά την καλλιέργεια και την κατοχή τριών φυτών κάνναβης κατά παράβαση του Περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου 29/77 και του αδικήματος της απόπειρας καταστροφής αποδεικτικών στοιχείων κατά παράβαση του άρθρου 120 του Ποινικού Κώδικα Κεφ.154.
Τα γεγονότα που συνθέτουν τη διάπραξη των αδικημάτων έχουν αναφερθεί από πλευράς κατηγορούσας αρχής και έχουν ως ακολούθως:
«Στις 04/12/2022 και περί ώρα 0530, ο ΣΣ εξήλθε από τον χώρο στάθμευσης του συγκροτήματος διαμερισμάτων [ ], στην οδό [ ], οδηγώντας το διπλοκάμπινο αυτοκίνητο με αριθμούς εγγραφής [ ], έχοντας ως επιβάτη στα πίσω καθίσματα τον 6χρονο ΜΣ και ως συνοδηγό τον πατέρα του ΛΛ. Πρόθεση τους ήταν να μεταβούν για κυνήγι. Ο ΣΣ σταμάτησε το αυτοκίνητο του σε αδιέξοδο σε κοντινό σημείο από το συγκρότημα διαμερισμάτων και ο ΛΛ κατέβηκε προκειμένου να παραλάβει κυνηγετικό σκύλο ο οποίος είχε απομακρυνθεί από το αυτοκίνητο. Ενώ ο ΛΛ βρισκόταν έξω από το αυτοκίνητο ο ΣΣ οδήγησε και στάθμευσε το αυτοκίνητο του στον δρόμο. Τότε ήταν που το αυτοκίνητο δέχτηκε πυροβολισμούς προς την πλευρά του οδηγού από τους οποίους ο ΣΣ πλήγηκε στην περιοχή της κοιλιάς, στο δεξί πόδι και στο αριστερό πόδι. Ο ΜΣ πλήγηκε στο δεξί πόδι.
Ο ανήλικος μεταφέρθηκε από τον πατέρα του στο Τμήμα Α΄ Βοηθειών του Γενικού Νοσοκομείου Λάρνακας με το ιδιωτικό του αυτοκίνητο ενώ ο ΣΣ παραλήφθηκε και μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο από ασθενοφόρο.
Ο ΣΣ έτυχε άμεσης εξέτασης και περίθαλψης διαπιστώθηκε ότι έφερε συντριπτικό κάταγμα στο άνω μέρος της αριστερής κνήμης, διαμπερές τραύμα στην αριστερή κνήμη και τραύματα θραύσματα στους μηρούς, τα οποία προκλήθηκαν από πυροβόλο όπλο. Επίσης από θραύσματα πυροβόλου όπλου είχε προκληθεί διάτρηση κοιλιακού μυός και διάτρηση λεπτού εντέρου σε τρία σημεία. Παρέμεινε στο Γενικό Νοσοκομείο Λάρνακας και στην Κλινική Πλαστικής Χειρουργικής του Γενικού Νοσοκομείου Λευκωσίας για συνολικά ενάμιση μήνα περίπου και υποβλήθηκε σε σειρά επεμβάσεων προς αποκατάσταση των βλαβών. Αναμένεται να υποβληθεί σε περαιτέρω επέμβαση στο αριστερό πόδι προς αποκατάσταση της κίνησης του.
O ΜΣ διαπιστώθηκε ότι έφερε διαμπερές τραύμα και κάταγμα δεξιού μηρού το οποίο προκλήθηκε από πυροβόλο όπλο. Υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση προς αποκατάσταση του τραύματος, στο Γενικό Νοσοκομείο Λάρνακας. Στο σημείο του κατάγματος υπήρξε συγκόλληση των οστών, συνεπεία όμως της οποίας το πόδι έχασε από το μήκος του. Επιτυγχάνει κανονικό βάδισμα με την χρήση ειδικού προσθετικού παπουτσιού. Συνεπεία του περιστατικού και της ψυχικής αναστάτωσης που του προκάλεσε τυγχάνει παρακολούθησης και στήριξης από κλινικό ψυχολόγο.
Η σκηνή της απόπειρας φόνου εξετάστηκε την ίδια μέρα από μέλη της Υπηρεσίας Εγκληματολογικών Ερευνών του Αρχηγείου Αστυνομίας. Στην σκηνή εντοπίστηκαν, μεταξύ αυτών, 20 κάλυκες 7,62χιλ. σε απόσταση 45 περίπου μέτρων από την θέση του αυτοκινήτου του θύματος, ένα αυτόματο στρατιωτικό τυφέκιο VZ58 με αριθμό J51673, σε απόσταση 200 μέτρων περίπου από τη σκηνή, σε έρεισμα αυτοκινητοδρόμου με κατεύθυνση από Λάρνακα προς Δεκέλεια πριν την έξοδο της Πύλας, μια κουκούλα και μια προσωπίδα, σε απόσταση 120 μέτρων περίπου από τη σκηνή, σε παρακείμενο οικόπεδο. Επίσης παραλήφθηκε ένα αθλητικό παπούτσι μάρκας «Puma», μαύρου χρώματος το οποίο εντοπίστηκε σε απόσταση 30 περίπου μέτρων από το σημείο το οποίο εντοπίστηκαν οι κάλυκες.
Μέσω της εξέτασης επιχρίσματος που λήφθηκε από την προσωπίδα ταυτίστηκε μέσω γενετικού υλικού ο κατηγορούμενος και εκδόθηκε εναντίον του ένταλμα σύλληψης στις 07/12/2022. Την ίδια μέρα ο κατηγορούμενος αφού πληροφορήθηκε ότι τον αναζητούσε η αστυνομία παρουσιάστηκε στα γραφεία του ΤΑΕ Λάρνακας όπου εκτελέστηκε το ένταλμα σύλληψης. Αφού πληροφορήθηκε για τις εναντίον του υποψίες αυτός απάντησε «δεν γνωρίζω τίποτε».
Στις 08/12/2022 το πρωί ο ύποπτος ενώ βρισκόταν στα γραφεία του ΤΑΕ Λάρνακας εξέφρασε την επιθυμία να συνομιλήσει με κάποιον αστυνομικό σχετικά με την υπό διερεύνηση υπόθεση και παραδέχθηκε προφορικά την εμπλοκή του στην υπόθεση κατονομάζοντας και άλλο πρόσωπο ως εμπλεκόμενο. Αυτό το πρόσωπο είχε δηλωθεί από την προηγούμενη μέρα ως «ελλείπον πρόσωπο», εκδόθηκε εναντίον του ένταλμα σύλληψης και αναζητείται. Την ίδια μέρα εναντίον του κατηγορούμενου εκδόθηκε διάταγμα κράτησης για 8 μέρες.
Στις 08/12/2022 κατηγορούμενος, προέβηκε σε 7 υποδείξεις σκηνών και εξέφρασε την επιθυμία να προβεί σε θεληματική κατάθεση. Σε κατάθεση του ανέφερε ότι:
Tο άλλο πρόσωπο τον είχε προσεγγίσει και του πρόσφερε χρηματικό ποσό 20,000 ευρώ για να δολοφονήσουν τον ΣΣ.
Δύο περίπου μέρες πριν την απόπειρα φόνου, μετέβηκαν με συγκεκριμένο αυτοκίνητο στην περιοχή όπου διέμενε ο ΣΣ και του υποδείχθηκε η πολυκατοικία.
Περί ώρα 0100 της Κυριακής 04/12/2022 μετέβηκε στον τόπο διαμονής του άλλου προσώπου και αφού συναντήθηκαν εκείνος τον μετάφερε με αυτοκίνητο στον τόπο που έγινε η απόπειρα φόνου.
Κατά τον χρόνο της επίθεσης το άλλο πρόσωπο είχε στην κατοχή του πιστόλι και ο ίδιος το στρατιωτικό τυφέκιο το οποίο εντοπίστηκε στην σκηνή.
Με την είσοδο του αυτοκινήτου του ΣΣ στον δρόμο, κατόπιν οδηγίας από το άλλο πρόσωπο για να πυροβολήσει, πυροβολούσε μέχρι να αδειάσει το όπλο. Ακολούθως πανικοβλημένοι προσπάθησαν να επιστρέψουν στο αυτοκίνητο, όπου έχασε τον προσανατολισμό του και διέφυγε πεζός. Κατά την διαφυγή του έχασε το ένα παπούτσι που φορούσε σε κοντινή απόσταση από το σημείο που έγινε η απόπειρα φόνου, ακολούθως αρχικά πέταξε την προσωπίδα και ακολούθως το στρατιωτικό τυφέκιο δίπλα από τον αυτοκινητόδρομο.
Το αυτόματο πυροβόλο όπλο και το πιστόλι μετέβηκαν σε ανοιχτό χώρο πλησίον της οικίας του θύματος και του τόπου της επίθεσης, την ίδια ημέρα της επίθεσης, όπου το άλλο πρόσωπο τα παρέλαβε εντός μιας σχολικής βαλίτσας, του έδωσε το αυτόματο όπλο και στην συνέχεια μετέβηκαν στο σημείο της απόπειρας. Τότε ήταν που του είχε δοθεί και η προσωπίδα.
Ο κατηγορούμενος, μετά από ανανέωση του διατάγματος κράτησης του παρέμεινε υπό κράτηση μέχρι τις 23/12/22 που καταχωρήθηκε η υπόθεση εναντίον».
Αναφορικά με την υπόθεση με αριθμό 5837/2023 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας τα γεγονότα είναι ως το κατηγορητήριο και συγκεκριμένα ο κατηγορούμενος μεταξύ των ημερομηνιών 1/10/2020-22/12/2020 καλλιέργησε και κατείχε τρία φυτά κάνναβης χωρίς την άδεια του Υπουργού Υγείας. Περαιτέρω στις 22/12/2020 εσκεμμένα αποπειράθηκε να τα καταστρέψει ξεριζώνοντας τα.
Ο κατηγορούμενος δεν βαρύνεται με προηγούμενες καταδίκες.
Η υπεράσπιση για σκοπούς μετριασμού της ποινής υιοθέτησε το περιεχόμενο της έκθεσης του Γραφείου Ευημερίας στην οποία αναφέρονται οι προσωπικές, οικογενειακές και οικονομικές περιστάσεις του κατηγορούμενου. Είναι ηλικίας 32 ετών και είναι το τρίτο από τα τέσσερα παιδιά της οικογένειας με τον πατέρα του να είναι συνταξιούχος και την μητέρα του να εργάζεται εποχιακά σε ξενοδοχείο στην Αγία Νάπα. Διέκοψε τη φοίτηση του στο γυμνάσιο και σε ηλικία 14 περίπου ετών άρχισε να εργάζεται ως βαφέας αυτοκινήτων. Το 2008 κατατάγηκε στην Εθνική Φρουρά, πλην όμως απαλλάχθηκε από τα καθήκοντα του έπειτα από ένα χρόνο υπηρεσίας, με σύσταση ιατροσυμβουλίου λόγω προβλημάτων ψυχικής υγείας που παρουσίασε. Εργαζόταν ως βαφέας αυτοκινήτων μέχρι και το 2013 και στη συνέχεια εργαζόταν ευκαιριακά αναλαμβάνοντας μόνος του διάφορες μικροεργασίες. Το 2022 ανέλαβε τη διαχείριση καφενείου στην [ ], το οποίο διατηρούσε μέχρι και τη σύλληψη του. Συνήψε γάμο και απέκτησε τρία παιδιά ηλικίας 10, 8 και 7 ετών. Μετά τη γέννηση του τρίτου παιδιού το ζεύγος ήρθε σε διάσταση με τον κατηγορούμενο να αποχωρεί από την οικογενειακή κατοικία και τη φύλαξη και φροντίδα των παιδιών ανέλαβε η μητέρα τους. Τα τέσσερα τελευταία χρόνια ο κατηγορούμενος, αν και διαζευγμένοι, επέστρεψε στην οικία της πρώην συζύγου του ώστε να βρίσκεται κοντά στα παιδιά τους. Η συνήγορος υπεράσπισης κάλεσε το Δικαστήριο να λάβει υπόψιν του το άγχος που διακατέχει τον κατηγορούμενο για το μέλλον των παιδιών του αλλά και για την ασφάλεια τους αφού ο ιθύνων νους, τον οποίο κατονόμασε, είναι καταζητούμενος. Διακατέχεται ανέφερε η κα Λαζαρίδου και από αίσθημα αδικίας αφού ενώ κατάδωσε τον ιθύνοντα νου δεν έγινε κατορθωτό να συλληφθεί και να αντιμετωπίσει τις συνέπειες. Αυτό καταδεικνύει και τη συνεργασία του με την Αστυνομία συμπεριλαμβανομένης και της επιλογής του να καταθέσει ως μάρτυρας κατηγορίας μελλοντικά, κάτι που πρέπει να ληφθεί υπόψη ως μετριαστικός παράγοντας. Αναφέρθηκε η υπεράσπιση και στις επιπτώσεις που θα έχει η φυλάκιση τόσο στον ίδιο όσο και στην οικογένεια του λόγω της ποινής η οποία δυνατόν να επιβληθεί. Επανέλαβε το ότι ο κατηγορούμενος δεν ήταν ο ιθύνων νους, το ότι παραδόθηκε μόνος του στην Αστυνομία, προχώρησε σε υποδείξεις σκηνών και έδωσε δύο θεληματικές καταθέσεις. Τέθηκε επίσης ότι ο κατηγορούμενος κατά τον επίδικο χρόνο ήταν υπό την επήρεια ναρκωτικών, χωρίς αυτό φυσικά να επηρεάζει την κρίση του ως προς τα αδικήματα τα οποία διέπραξε. Ήταν επίσης η θέση της υπεράσπισης ότι η μη δίωξη του έτερου προσώπου που κατονόμασε ο κατηγορούμενος, επενεργεί ως ελαφρυντικός παράγοντας της ποινής ώστε να μετριάζεται το αίσθημα αδικίας το οποίο αναπόφευκτα προκαλεί η άνιση μεταχείριση. Αποτέλεσε επίσης εισήγηση της υπεράσπισης ότι το Δικαστήριο θα πρέπει να λάβει υπόψιν του το λευκό ποινικό μητρώο του κατηγορούμενου, την παραδοχή του που έλαβε χώρα πριν την έναρξη της ακροαματικής διαδικασίας, γεγονός που καταδεικνύει ότι έχει μετανοήσει για τις πράξεις του και ότι λόγω του εθισμού του στις ναρκωτικές ουσίες ήταν ευάλωτος και μπορούσε να τύχει εκμετάλλευσης από το καταζητούμενο πρόσωπο. Αναφερόμενη τέλος και στους τραυματισμούς που έχουν υποστεί τα θύματα, ανέφερε ότι δεν είναι από τους πλέον σοβαρούς και δεν αποκλείεται η πλήρης αποκατάσταση τους με μελλοντική εγχείρηση.
Χωρίς οποιαδήποτε αμφιβολία τα αδικήματα στα οποία ο κατηγορούμενος έχει κριθεί ένοχος είναι σοβαρά, με σοβαρότερο αυτό βέβαια της απόπειρας φόνου αφού η προβλεπόμενη από το νόμο ποινή είναι αυτή της ισόβιας φυλάκισης, ενώ για τα αδικήματα κατά παράβαση του Περί Πυροβόλων και μη Πυροβόλων Όπλων Νόμου 113(Ι)/2004 η ποινή είναι αυτή της δεκαπενταετούς φυλάκισης ή και προστίμου που δεν υπερβαίνει τις €42.715.
Η προβλεπόμενη από το Νόμο ποινή για τα αδικήματα των κατηγοριών 2 και 3 αντικατοπτρίζει τη σοβαρότητα του αδικήματος και αποτελεί τη βάση για την επιμέτρηση της ποινής.
Στην υπόθεση Ονησίλλου ν. Δημοκρατίας (1991) 2 ΑΑΔ 556 τονίστηκε ότι η ανθρώπινη ζωή αποτελεί το ύψιστο αγαθό και η αφαίρεσή της μέγιστο έγκλημα. Η δέσμευση στην προστασία της ανθρώπινης ζωής επιβάλλει ανάλογο καθήκον για την περιφρούρηση της, γεγονός που αντανακλάται στην τιμωρία που επιβάλλεται για εγκληματικές πράξεις που επιφέρουν την απώλεια ανθρώπινης ζωής. Γι’ αυτό το λόγο προσδίδεται αποτρεπτικός χαρακτήρας στην τιμωρία κάθε φονικής πράξης.
Τα πιο πάνω αδικήματα κατατάσσονται ως σοβαρά ένεκα και των ευρύτερων κοινωνικών και άλλων συνεπειών που επιφέρουν στον κοινωνικό ιστό. Όπως επισημάνθηκε στην Τσεκούρα ν. Δημοκρατίας (2012) 2 ΑΑΔ 563, για το αδίκημα της απόπειρας ανθρωποκτονίας έγινε ειδική ρύθμιση από το νομοθέτη, ο οποίος πρόβλεψε την ίδια ποινή που πρόβλεψε και για την περίπτωση του τετελεσμένου εγκλήματος της ανθρωποκτονίας, δηλαδή την δια βίου φυλάκιση που είναι κατά πολύ αυστηρότερη από την προβλεπόμενη από τις γενικές πρόνοιες του Άρθρου 368 του Ποινικού Κώδικα μέγιστη ποινή για το αδίκημα της απόπειρας, που είναι η φυλάκιση μέχρι επτά χρόνια, με το σκοπό να είναι προφανής. Η ανθρώπινη ζωή αποτελεί το ύψιστο αγαθό και η αφαίρεση της είναι το μέγιστο έγκλημα και κάθε εκ προθέσεως πράξη που θέτει σε κίνδυνο την ανθρώπινη ζωή, το ύψιστο αυτό αγαθό, ενέχει σοβαρή ποινική, κοινωνική και ηθική απαξία.
Η σοβαρότητα των αδικημάτων στα οποία ο κατηγορούμενος δήλωσε παραδοχή, μαζί με τη συχνότητα διάπραξης τους, επιβάλλει την επιβολή αποτρεπτικών ποινών με στόχευση τόσο την ειδική όσο και την γενική αποτροπή και την αναμόρφωση του κατηγορούμενου.
Στην παρούσα περίπτωση ο κατηγορούμενος έναντι αμοιβής για το ποσό των €20.000 και αδιαφορώντας πλήρως για την ανθρώπινη ζωή, πυροβολούσε αδιακρίτως εναντίον των θυμάτων και δεν σταμάτησε μέχρι που το στρατιωτικό τυφέκιο που χρησιμοποιούσε άδειασε από σφαίρες, με σκοπό να επιφέρει τον θάνατο στον ΣΣ και θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή ενός ανήλικου παιδιού ηλικίας 6 ετών. Είχε προηγηθεί η οργάνωση και σχεδιασμός των πράξεων αφού δύο ημέρες προηγουμένως μετέβηκε με άλλο πρόσωπο στην περιοχή όπου διέμενε ο ΣΣ και του υποδείχθηκε η πολυκατοικία. Κατά την ημερομηνία διάπραξης των αδικημάτων μετέβηκε στην οικία του άλλου προσώπου που τον μετέφερε με αυτοκίνητο στο χώρο που διαπράχθηκε η απόπειρα φόνου, παραδίδοντας του και το όπλο. Παρά το γεγονός ότι είχε το χρόνο να αναλογιστεί τη φύση των εγκληματικών πράξεων που θα διενεργούσε και τις συνέπειες που θα επέφεραν εν τούτοις δεν το έπραξε. Προχώρησε στην εκτέλεση τους με μοναδικό κριτήριο την αμοιβή που θα λάμβανε. Αποτέλεσμα των πράξεων του ήταν ο σοβαρός τραυματισμός και των δύο θυμάτων και η υποβολή τους σε χειρουργικές επεμβάσεις. Δεν πρέπει να διαφεύγει ότι το ανήλικο θύμα, συνεπεία του περιστατικού και της ψυχικής αναστάτωσης που του προκλήθηκε, παρακολουθείται και τυγχάνει στήριξης από κλινικό ψυχολόγο.
Παρά τα πιο πάνω τεθέντα όμως το Δικαστήριο έχει καθήκον να προβεί σε εξατομίκευση της ποινής πραγματευόμενο την κάθε περίπτωση στη βάση των γεγονότων της και τον κάθε κατηγορούμενο αναλόγως των περιστάσεων, όπως και εδώ πράξαμε, λαμβάνοντας υπόψη όλους τους μετριαστικούς παράγοντες που έχουν τεθεί ενώπιον του. (βλ. κατ’ αναλογίαν, Παναγιώτου ν Δημοκρατίας (2008) 2 ΑΑΔ 478). ). Από την άλλη όμως η διεργασία εξατομίκευσης δεν σημαίνει ότι θα πρέπει ταυτόχρονα να υπερακοντίζει και το άλλο Δικαστικό καθήκον για την επιβολή της αρμόζουσας για τον συγκεκριμένο παραβάτη ποινής.
Προς όφελος του κατηγορούμενου λαμβάνουμε υπόψιν μας την παραδοχή του, παράγοντας ο οποίος όπως είναι νομολογημένο επιφέρει έκπτωση στην ποινή (βλ. Χαρτούπαλος ν. Δημοκρατίας (2002) 2 ΑΑΔ 28), το λευκό ποινικό μητρώο του, τις προσωπικές και οικογενειακές περιστάσεις του, την ηλικία του, το χαμηλό μορφωτικό επίπεδο του, τον εθισμό του σε ναρκωτικές ουσίες από νεαρή ηλικία κάτι που τον καθιστούσε ευάλωτο σε εκμετάλλευση και το ότι είναι πατέρας τριών ανήλικων παιδιών ηλικίας 10, 8 και 7 ετών και τις επιπτώσεις της καταδίκης και ποινής που θα έχει στον ίδιο και στην οικογένεια του. Θα πρέπει εδώ βέβαια να πούμε ότι η ύπαρξη των παιδιών του θα έπρεπε να ήταν αποτρεπτικός παράγοντας για τις έκνομες πράξεις του, αναλογιζόμενος τις συνέπειες που πιθανόν θα δημιουργούνταν. Ούτε και αυτός ο παράγοντας στάθηκε εμπόδιο. Ούτε βέβαια και ο εθισμός του στις ναρκωτικές ουσίες μπορεί να αποτελέσει δικαιολογία για τις πράξεις του και στην απόφαση του να στραφεί εναντίον ανθρώπινης ζωής. Σε κάθε περίπτωση δηλώθηκε ότι ο εθισμός αυτός δεν επηρέασε με οποιονδήποτε τρόπο την απαραίτητη πρόθεση του για διάπραξη των αδικημάτων. Λαμβάνουμε περαιτέρω υπόψιν μας την ομολογία του για τη διάπραξη των αδικημάτων και την συνεργασία του με την αστυνομία, ως επίσης και ότι κατονόμασε τον κατ’ ισχυρισμόν ιθύνοντα νου για την οργάνωση και εκτέλεση των εγκλημάτων με όλους τους κινδύνους που η πράξη του αυτή δυνατόν να συνεπάγεται. Να τεθεί εδώ ότι η βαρύτητα που αποδίδεται στη συνεργασία του κατηγορούμενου με την αστυνομία και την ομολογία διαφοροποιείται ανάλογα με την περίπτωση. Όπου συμβάλλει με ουσιαστικό και αποτελεσματικό τρόπο στη διερεύνηση της υπόθεσης και συνοδεύεται από μεταμέλεια του δράστη τότε η αξία που της αποδίδεται είναι μεγαλύτερη. Μεγαλύτερη αξία μπορεί να αποδοθεί και όταν η αστυνομία αδυνατεί να εξιχνιάσει το έγκλημα λόγω ανυπαρξίας άλλης μαρτυρία (βλ. Ναζίπ v. Αστυνομίας (2014) 2Β ΑΑΔ 808). Στην εδώ περίπτωση ο κατηγορούμενος ταυτοποιήθηκε μέσω γενετικού υλικού που απομονώθηκε από αντικείμενα που εντοπίστηκαν πλησίον της σκηνής. Εναντίον του εκδόθηκε ένταλμα σύλληψης οπόταν και παρουσιάστηκε στα γραφεία του ΤΑΕ Λάρνακας στις 7/12/2022 όπου και εκτελέστηκε το ένταλμα σύλληψης. Αρχικά δήλωσε άγνοια για το συμβάν. Την επόμενη ημέρα παραδέχθηκε την εμπλοκή του στην υπόθεση και κατονόμασε και άλλο πρόσωπο. Συνεπώς και όσον αφορά την δική του εμπλοκή θεωρούμε ότι η εξιχνίαση δεν οφειλόταν αποκλειστικά στη δική του κατάθεση. Συνεκτιμούμε όμως το γεγονός ότι με την παραδοχή του περισώθηκε Δικαστικός χρόνος ως επίσης και το ότι κατονόμασε και άλλο πρόσωπο ως εμπλεκόμενο κάτι που καταδεικνύει τη συνεργασία του με την αστυνομία και εξέφρασε μέσω της αγόρευσης της συνηγόρου του την πρόθεση του να καταθέσει ως μάρτυρας σε ενδεχόμενη μελλοντική Δικαστική διαδικασία. Προς όφελος του συνεκτιμούμε και το γεγονός ότι παρά τα σοβαρά τραύματα που τα θύματα έχουν υποστεί φαίνεται ότι η πλήρης αποκατάσταση της υγείας τους, χωρίς την παραμονή μόνιμων καταλοίπων, με την απαραίτητη ιατρική φροντίδα, δεν αποκλείεται.
Κρίνουμε ορθό να προβούμε σε μία επισήμανση αναφορικά με το εγερθέν αίσθημα αδικίας το οποίο επικαλείται η υπεράσπιση στη βάση της αρχής της ισότητας αφού το μόνο πρόσωπο που προσάχθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου είναι ο κατηγορούμενος. Απλώς να πούμε ότι το άλλο πρόσωπο έχει δηλωθεί ως ελλείπον και εναντίον του εκδόθηκε ένταλμα σύλληψης και καταζητείται. Μάλιστα η υπεράσπιση στην αγόρευση της προχωρεί και θέτει ότι την 1/4/2023 εναντίον του εκδόθηκε τόσο Ευρωπαϊκό όσο και διεθνές ένταλμα σύλληψης. Συνεπώς οι ανακριτικές αρχές ενήργησαν, ως όφειλαν, με τη χρήση των διαθέσιμων μέσων για εντοπισμό του καταζητούμενου και προσαγωγή του ενώπιον της δικαιοσύνης. Δεν έχει τεθεί οτιδήποτε, όπως ευνοϊκή αντιμετώπιση παραβάτη που θα συνηγορούσε στην ύπαρξη άνισης μεταχείρισης σε βάρος του κατηγορούμενου (βλ. Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας ν. Σατανά κ.ά. (1996) 2 ΑΑΔ 257).
Σε σχέση προς την ποινολογική μεταχείριση κατηγορούμενων σε παρόμοιας φύσης υποθέσεις και προβαίνοντας πάντοτε στις ανάλογες και επιβαλλόμενες αναπροσαρμογές στη βάση τού τι ισχύει εδώ ως ζήτημα γεγονότων και έχοντας συγχρόνως κατά νουν πως «Προηγούμενες αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου, αναφορικά με τις επιβληθείσες ποινές, είναι ενδεικτικές του μέτρου τιμωρίας συγκεκριμένων εγκλημάτων και των παραμέτρων του καθορισμού της ποινής. Δεν έχουν, όμως, το δεσμευτικό χαρακτήρα, που ενέχει ο καθορισμός αρχών δικαίου. Και τούτο, γιατί η ποινή που επιβάλλεται σε κάθε υπόθεση είναι αλληλένδετη με τις ιδιαιτερότητες των γεγονότων που την συνθέτουν και με τις ιδιαιτερότητες των συνθηκών του παραβάτη.» (βλ. Χαραλάμπους ν. Δημοκρατίας (2000) 2 ΑΑΔ 1), παραθέτουμε ως καθοδηγητικές και ενδεικτικές και τις ακόλουθες αποφάσεις.
Στην υπόθεση Χατζηπαναγή ν. Δημοκρατίας, (2016) 2Α ΑΑΔ 118, το Ανώτατο Δικαστήριο επικύρωσε (για τέσσερεις περιπτώσεις απόπειρας φόνου), συντρέχουσες ποινές φυλάκισης 15 ετών που είχαν επιβληθεί από το Κακουργιοδικείο σε κατηγορούμενο πολύ περιορισμένης ικανότητας προς καταλογισμό λόγω ψυχικής και πνευματικής νόσου. Ο κατηγορούμενος ήταν 34 ετών, λευκού ποινικού μητρώου και ενήργησε υπό συναισθηματική φόρτιση.
Στην υπόθεση Ονουφρίου ν Δημοκρατίας, Ποιν. Έφ. 208/15, ημ. 12/6/19, ECLI:CY:AD:2019:B229, επικυρώθηκε συνολική ποινή 20 ετών για δύο απόπειρες φόνου (10 έτη φυλάκισης για την καθεμιά), μετά από ακροαματική διαδικασία. Ο κατηγορούμενος είχε βεβαρημένο ποινικό μητρώο.
Στην υπόθεση Aburamadan v. Δημοκρατίας Ποιν. Έφ.148/21 Σχ. με 155/21 ημερ.10/11/22 η ποινή των 17 ετών που επιβλήθηκε πρωτόδικα στον κατηγορούμενο μετά από ακρόαση για το αδίκημα της απόπειρας φόνου, χωρίς την ύπαρξη τραυματισμού, επικυρώθηκε κατ’ έφεση.
Στην Ονουφρίου ν. Δημοκρατίας (2000) 2 ΑΑΔ 560, το Ανώτατο Δικαστήριο επικύρωσε συντρέχουσες ποινές φυλάκισης 18 ετών μετά από ακροαματική διαδικασία, για διπλή απόπειρα φόνου (εναντίον Επαρχιακού Δικαστή και της θυγατέρας του). Το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε πως είχε δοθεί η πρέπουσα βαρύτητα στις προσωπικές συνθήκες του κατηγορουμένου «… άλλως δεν θα είχε νόημα η επιβολή ποινής που επιβλήθηκε στον εφεσείοντα, δηλαδή ποινής άλλης από εκείνης της φυλάκισης διά βίου …».
Συνεκτιμώντας όλα όσα πιο πάνω παραθέσαμε και συζητήσαμε και λαμβάνοντας υπόψιν τα γεγονότα της υπό κρίση περίπτωσης και τους μετριαστικούς παράγοντες που η υπεράσπιση έθεσε, συμπεριλαμβανομένων των οικογενειακών και προσωπικών περιστάσεων του κρίνουμε ότι μοναδική ενδεικνυόμενη ποινή υπό όλα τα δεδομένα είναι αναπόφευκτα αυτή της φυλάκισης.
Ως εκ τούτου επιβάλλουμε στον κατηγορούμενο τις ακόλουθες ποινές φυλάκισης:
Στην πρώτη κατηγορία ποινή φυλάκισης 7 ετών.
Στην δεύτερη κατηγορία ποινή φυλάκισης 16 ετών.
Στην τρίτη κατηγορία ποινή φυλάκισης 16 ετών.
Στην τέταρτη κατηγορία ποινή φυλάκισης 6 ετών.
Στην πέμπτη κατηγορία ποινή φυλάκισης 6 ετών.
Στην έκτη κατηγορία ποινή φυλάκισης 6 ετών.
Στην έβδομη κατηγορία ποινή φυλάκισης 6 ετών
Η συνήγορος υπεράσπισης αγόρευσε και για το ζήτημα του κατά πόσο οι ποινές θα είναι συντρέχουσες ή διαδοχικές.
Στην υπόθεση Σάκκος ν. Δημοκρατίας Ποιν. Έφ. 196/20 ημερ. 20/9/22 επαναλήφθηκαν οι αρχές που έχουν καθιερωθεί και διέπουν το εν λόγω ζήτημα ως ακολούθως:
«Οι αρχές που εφαρμόζονται ως προς τις συντρέχουσες ή τις διαδοχικές ποινές είναι γνωστές. Βασική αρχή αποτελεί ότι δεν ενδείκνυται να επιβάλλονται διαδοχικές ποινές για αδικήματα που είναι όμοια ή που σχετίζονται μεταξύ τους ως μέρος μιας ενιαίας ενέργειας ή συμπεριφοράς (Γενικός Εισαγγελέας ν. Πέτρου (2006) 2 Α.Α.Δ. 183, Δημητρίου ν. Αστυνομίας (2007) 2 Α.Α.Δ. 21, Γενικός Εισαγγελέας ν. Παπαγεωργίου (2007) 2 Α.Α.Δ. 514, Γενικός Εισαγγελέας ν. Κυριάκου (2008) 2 Α.Α.Δ. 562, Κερκής ν. Δημοκρατίας (2010) 2 Α.Α.Δ. 433 και Κατσιαρή ν. Αστυνομίας, Ποινική Έφεση Αρ. 163/2019, ημερ. 20/12/2019).
Όπως αναφέρθηκε στην υπόθεση Γενικός Εισαγγελέας ν. Θωμά, Ποινική Έφεση Αρ. 132/2017, σχ. με 136/2017, ημερ. 26/6/2019:
«Συντρέχουσες ποινές επιβάλλονται κατά κανόνα όταν τα αδικήματα απορρέουν από μια ενιαία έκνομη συμπεριφορά, τέτοια που χρονικά και τοπικά να συνδέονται. (Thomas: Principles of Sentencing σελ. 47 κ. επ.). Η ομοιότητα των παρανόμων πράξεων, η σύνδεση και συνάφεια των γεγονότων και η συσχέτιση τους αποτελούν οδηγό για τον τρόπο άσκησης της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου (Achilleos v. P. (1989) 2 C.L.R. 331, Μιχαήλ ν. Δημοκρατίας (2003) 2 Α.Α.Δ. 123, Ευσταθίου ν. Δημοκρατίας (2014) 2 Α.Α.Δ. 541 και Γ. Μ. Πική: Sentencing in Cyprus, 2η Έκδ. σελ. 19 κ.ε.).»
Από την άλλη, η διαδοχικότητα των ποινών είναι δυνατή όπου τα αδικήματα είναι μεταξύ τους ασύνδετα σε τόπο και χρόνο, ή υποδηλώνουν συμπεριφορά που να δικαιολογεί τη διαδοχικότητα τους και οι συντρέχουσες ποινές δεν επαρκούν για να στιγματίσουν την ολική εγκληματική συμπεριφορά, υπό την αίρεση, ωστόσο, ότι η αθροιστική ποινή δεν θα καταντούσε υπερβολική με βάση την αρχή της αναλογικότητας της τιμωρίας προς το έγκλημα και της συνολικότητας της ποινής η οποία έχει ως επίκεντρο την αποφυγή υπέρμετρης ή δυσανάλογης ποινής ως προς τη συνολική ποινική ευθύνη ενός κατηγορούμενου (Χριστοφόρου v. Αστυνομίας (2004) 2 Α.Α.Δ. 443, Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας v. Κυριάκου (2008) 2 Α.Α.Δ. 562 και Manga Ekole ν. Αστυνομίας, Ποινική Έφεση Αρ. 108/2021, ημερ. 15/2/2022, ECLI:CY:AD:2022:B62).».
Στην υπό κρίση περίπτωση τα αδικήματα, ως προκύπτει από τα τεθέντα γεγονότα, είναι απόρροια μίας και ενιαίας ενέργειας του κατηγορούμενου με αποτέλεσμα οι πιο πάνω ποινές να είναι συντρέχουσες.
Είναι συνεπώς κατάληξη μας ότι οι πιο πάνω ποινές θα συντρέχουν.
Για σκοπούς επιβολής ποινής λήφθηκε υπόψιν και η υπόθεση με αριθμό 5837/23 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας.
Ο χρόνος που ο κατηγορούμενος τέλεσε σε προφυλάκιση στην παρούσα υπόθεση (από 7/12/2022), να συνυπολογιστεί κατά το άρθρο 117(1) του Περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ.155.
(Υπ.) ………………………..
Λ. Μουγής, Π.Ε.Δ.
(Υπ.) ………………………..
Μ. Χριστοδούλου, Α.Ε.Δ.
(Υπ.) ………………………..
Μ. Λ. Λοΐζου, Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο