ΜΟΝΙΜΟ ΚΑΚΟΥΡΓΙΟΔΙΚΕΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
ΣΥΝΘΕΣΗ ΚΑΚΟΥΡΓΙΟΔΙΚΕΙΟΥ: Λ. Μουγής, Π.Ε.Δ.
Μ. Χριστοδούλου, Α.Ε.Δ.
Μ. Λ. Λοΐζου, Ε.Δ.
Υπόθεση Αρ.: 6188/2022
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ν.
1. TT
2. SS
Κατηγορουμένων
Ημερομηνία: 21 Ιουνίου 2024
Εμφανίσεις:
Για την Κατηγορούσα Αρχή: Ο κ. A. Αντωνίου.
Για την Κατηγορούμενη 1: Η κα Ε. Λαζαρίδου.
Κατηγορούμενη 1 παρούσα.
ΠΟΙΝΗ
Η κατηγορούμενη έχει βρεθεί ένοχη με δική της παραδοχή στις ακόλουθες κατηγορίες:
- Κατοχή πυροβόλου όπλου κατηγορίας Β κατά παράβαση του Περί Πυροβόλων και μη Πυροβόλων Όπλων Νόμου 113(Ι)/04 (κατηγορία 1).
- Κατοχή εκρηκτικών υλών, κατά παράβαση του Περί Εκρηκτικών Υλών Νόμου Κεφ.54 (κατηγορίες 2 και 3).
- Μεταφορά εκρηκτικών υλών, κατά παράβαση του Περί Εκρηκτικών Υλών Νόμου Κεφ.54 (κατηγορία 4).
- Προμήθεια ναρκωτικών τάξεως Α από άλλο πρόσωπο, κατά παράβαση του Περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου 29/77 όπως έχει τροποποιηθεί μέχρι σήμερα (κατηγορία 17).
- Κατοχή και κατοχή με σκοπό την προμήθεια σε άλλα πρόσωπα Ελεγχόμενου Φαρμάκου Τάξεως Α, κατά παράβαση του Περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου 29/77 (κατηγορίες 18 και 19).
- Κατοχή σκευών για τη λήψη ναρκωτικών κατά παράβαση του Περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου 29/77 (κατηγορία 23).
- Προμήθεια Ελεγχόμενου Φαρμάκου τάξεως Β από άλλο πρόσωπο και κατοχή Ελεγχόμενου Φαρμάκου Τάξεως Β κατά παράβαση του Περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου 29/77 όπως έχει τροποποιηθεί μέχρι σήμερα (κατηγορίες 25 και 26).
Για σκοπούς επιβολής ποινής και μετά από συγκατάθεση της κατηγορούσας αρχής λαμβάνονται υπόψη και οι ακόλουθες ποινικές υποθέσεις οι οποίες είτε καταχωρίστηκαν και εκκρεμούν ενώπιον άλλων Δικαστηρίων στην Δημοκρατία είτε υπάρχουν ποινικοί φάκελοι:
(α) Υπόθεση 1143/2024 του Κακουργιοδικείου Λάρνακας
(β) Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας
(i) 3232/2024 (ποινική)
(ii) 1144/2024 (ποινική)
(iii) 12431/2023 (ποινική)
(iv) 1714/2024 (ποινική)
(v) 21674/2022 (ποινική)
(vi) 11051/2023 (ποινική)
(vii) 3800/2024 (τροχαία)
(viii) 2447/2024 (τροχαία)
(ix) 3316/2023 (τροχαία)
(χ) 1145/2024 (τροχαία)
(xi) 14449/2024 (τροχαία)
(γ) Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού
(i) 628/2020 (ποινική)
(ii) Σ/100/23 ΥΚΑΝ Λεμεσού, ποινικός φάκελος
(δ) Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας
(i) 6831/2023 (ποινική) και 10321/2024 (τροχαία)
(ii) 8848/2023 (ποινική)
(iii) Σ/17/15 / Λευκωσίας, ποινικός φάκελος
(iv) Σ/10/14 / ΥΚΑΝ Μόρφου και Σ/56/14 ΤΑΕ Μόρφου
(v) 17857/2023 (τροχαία)
(vi) 15059/2021 (τροχαία)
(vii) 12292/2022 (τροχαία)
(viii) 7463/2024 (τροχαία)
Τα γεγονότα που συνθέτουν τη διάπραξη των αδικημάτων τέθηκαν από πλευράς κατηγορούσας αρχής και έχουν ως ακολούθως:
«Κύρια Υπόθεση 6188/2022
Στις 30/06/2022 ερευνήθηκε με δικαστικό ένταλμα η οικία στην οποία διέμενε η κατηγορούμενη στο χωριό Τερσεφάνου. Κατά την έρευνα εντοπίστηκε σε τσάντα της κατηγορούμενης ένα επαναληπτικό πιστόλι, έμφορτο, με γεμιστήρα στην οποία υπήρχαν 6 φυσίγγια, πλήρη εκρηκτικής ύλης, διαμετρήματος 7,65μμ. Αφού της υποδείχθηκε ανάφερε «πρόσεχε τζιαι έσιει μέσα». Η κατηγορούμενη συνελήφθηκε.
Επίσης μέσα στην τσάντα της κατηγορούμενης εντοπίστηκε ένα μεταλλικό κουτί με 7 νάιλον συσκευασίες, όμοιες μεταξύ τους, με μεθαμφεταμίνη συνολικού βάρους 15,92 γραμμαρίων. Επίσης εντοπίστηκε μια ζυγαριά ακριβείας με ίχνη μαθαμφεταμίνης και μία άλλη νάιλον συσκευασία με 0,58 γραμμαρίου μεθαμφεταμίνης. Η κατηγορούμενη ανάφερε για όλα ότι ήταν δικά της.
Στην συνέχεια εντοπίστηκαν σε συρτάρι του πάγκου της κουζίνας δύο κουτιά με 50 πλήρη φυσίγγια το καθένα, 9 μμ, κατάλληλα για πιστόλι, καθώς και ένα άλλο κουτί στο οποίο υπήρχαν 7 πλήρη φυσίγγια πιστολιού 7,65μμ. Η κατηγορούμενη ανάφερε «εν δικές μου».
Σε συρτάρι τραπεζιού, στο σαλόνι, εντοπίστηκε μια ζυγαριά ακριβείας με ίχνη μεθαμφεταμίνης.
Μέσα σε τσάντα της κατηγορούμενης, στο υπνοδωμάτιο, εντοπίστηκαν 1,2 γραμμάρια κάνναβης και μια ζυγαριά ακριβείας με ίχνη μεθαμφεταμίνης.
Ακολούθησε έρευνα στο αυτοκίνητο της κατηγορούμενης με δικαστικό ένταλμα. Μέσα στο αυτοκίνητο εντοπίστηκε ένα πλήρες φυσίγγιο 7,65μμ και δύο πλήρη φυσίγγια 9μμ. Η κατηγορούμενη ανάφερε, «τες σφαίρες πρέπει να τες εξέχασα».
Στο ίδιο σημείο μέσα στο αυτοκίνητο εντοπίστηκε νάιλον σακουλάκι με 0,41 γραμμάρια μεθαμφεταμίνης.
Υπόθεση 1143/24 Κακουργιοδικείου Λάρνακας
Κατηγορίες 1-6
Στις 15/11/2023 μετά που η κατηγορούμενη διαπληκτίστηκε με υπάλληλο πρατηρίου βενζίνης αποχωρώντας από το πρατήριο με αυτοκίνητο έριξε πυροβολισμό με πιστόλι προς άγνωστη κατεύθυνση. Αφού εκδόθηκε ένταλμα σύλληψης εναντίον της στις 16/01/2024 ανακόπηκε για έλεγχο όταν οδηγούσε το αυτοκίνητο με αρ. εγγ [ ]. Ενώ την προσέγγιζε μέλος της αστυνομίας εκκίνησε με μεγάλη ταχύτητα θέτοντας τον αστυνομικό σε κίνδυνο.
Το αυτοκίνητο με αρ. εγγ [ ] εντοπίστηκε στις 16/01/2024 ακινητοποιημένο σε ανοιχτό χώρο και μέσα σε αυτό υπήρχαν τα αντικείμενα της 6ης κατηγορίας.
Κατηγορίες 7-12
Στις 23/01/2024 καταγγέλθηκε από τον διαχειριστή κτήματος στην Σκαρίνου ότι είχαν διαρρηχθεί δύο αποθήκες και κλάπηκαν μεταξύ άλλων φωτογραφική μηχανή, φορητός υπολογιστής, συλλογή γραμματοσήμων και επαγγελματικά εργαλεία, συνολικής αξίας 13935 ευρώ. Η είσοδος επιτεύχθηκε με σπάσιμο δύο ξύλινων πορτών. Μέσω αριθμών εγγραφής κλοπιμαίου αυτοκινήτου συνδέθηκε η κατηγορούμενη η οποία προέκυψε ότι έδρασε με άλλο πρόσωπο.
Το αναφερόμενο αυτοκίνητο είχε κλαπεί από την κατηγορούμενη και άλλο πρόσωπο μεταξύ 15-16/01/2024 από συνεργείο ως αναφέρεται στην κατηγορία 11. Αφού το κλαπέν όχημα ακινητοποιήθηκε κατά την κλοπή σε ανάχωμα οι δράστες οδήγησαν το όχημα αρ.εγγ [ ] για να το ωθήσουν και έτσι προκάλεσαν ζημιές και στα δύο οχήματα.
Κατηγορίες 13-14
Στις 22/01/2024 η κατηγορούμενη προσπάθησε να διαρρήξει κατοικία σπάζοντας το γυαλί αλουμινένιας πόρτας του γκαράζ αλλά έγινε αντιληπτή από τους ιδιοκτήτες και θεάθηκε να αναχωρεί ως συνοδηγός στο πάνω κλοπιμαίο αυτοκίνητο.
Κατηγορία 15
Τα γεγονότα ως στο κατηγορητήριο.
Κατηγορία 16
Στις 24/01/24 μετά την σύλληψη της κατηγορούμενης έδωσε την συγκατάθεση της για έρευνα σε διαμέρισμα όπου διέμενε και εκεί εντοπίστηκαν τα αντικείμενα της 16ης κατηγορίας.
Υπόθεση 3232/24 (ποινική) Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας
Τα γεγονότα ως στο κατηγορητήριο.
Υπόθεση 1144/24 (ποινική) Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας
Τα γεγονότα ως στο κατηγορητήριο. Το αδίκημα διαπράχθηκε στα κρατητήρια του Α.Σ Κοφίνου όπου η κατηγορούμενη βρισκόταν υπό κράτηση.
Υπόθεση 12431/23 (ποινική) Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας
Στις 17/06/22 καταγγέλθηκε κλοπή της αναφερόμενης μοτοσυκλέτας, η οποία βρισκόταν σταθμευμένη και κλειδωμένη έξω από το διαμέρισμα του ιδιοκτήτη στο Τερσεφάνου. Η μοτοσυκλέτα εντοπίστηκε στην κατοχή της κατηγορούμενης στις 22/04/2023 στην Ακτή του Κυβερνήτη.
Υπόθεση 1714/23 (ποινική) Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας
Τα γεγονότα ως στο κατηγορητήριο.
Υπόθεση 21674/22 (ποινική) Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας
Στις 06/06/2022 κατά την είσοδο της κατηγορούμενης στο κτίριο του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας μέσω του ακτινοδιαγνωστικού ελέγχου εντοπίστηκαν στην τσάντα της 11 πλήρη φυσίγγια πιστολιού.
Υπόθεση 11051/23 (ποινική) Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας
Τα γεγονότα ως στο κατηγορητήριο.
Υπόθεση 3800/24 (τροχαία) Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας
Τα γεγονότα ως στο κατηγορητήριο.
Υπόθεση 2447/24 (τροχαία) Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας
Τα γεγονότα ως στο κατηγορητήριο.
Υπόθεση 3316/23 (τροχαία) Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας
Τα γεγονότα ως στο κατηγορητήριο.
Υπόθεση 1145/24 (τροχαία) Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας
Τα γεγονότα ως στο κατηγορητήριο.
Υπόθεση 628/20 (ποινική) Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού
Στις 2/10/18 λήφθηκε πληροφορία στον Αστυνομικό Σταθμό Γερμασόγειας ότι δίπλα από συγκεκριμένο υποστατικό βρίσκεται γυναίκα η όποια πιθανόν να διαπράττει το αδίκημα της κλοπής, ως εκ τούτου μέλη της αστυνομίας μετέβηκαν εκεί όπου εντόπισαν την κατηγορούμενη. Αφού ρωτήθηκε κατά πόσο είχε κάτι παράνομο στην κατοχή της υπέδειξε τσαντάκι μέσης στο οποίο υπήρχε μεταλλικό δοχείο με μεθαμφεταμίνη βάρους 6,13γρ. Λήφθηκε κατάθεση από την κατηγορούμενη η οποία παραδέχθηκε ότι η ναρκωτική ουσία ήταν δική της και ότι στις 2/10/18 έκανε χρήση μεθαμφεταμίνης.
Υπόθεση Σ/100/23 ΥΚΑΝ Λεμεσού, Ποινικός Φάκελος
Αδικήματα:
1. Κατοχή μεθαμφεταμίνης βάρους 3,66
2. Κατοχή ιχνών κοκαΐνης
3. Χρήση μεθαμφεταμίνης
4. Κατοχή σκευών για τη λήψη ναρκωτικών ουσιών
Ημερομηνία διάπραξης: 22/4/23
Τόπος : Λεμεσός
Στις 22/4/23 μέλος της αστυνομίας ενώ βρισκόταν σε μηχανοκίνητη περιπολία στο Πεντάκωμο εντόπισε την κατηγορούμενη να οδηγά αυτοκίνητο χωρίς πινακίδες εγγραφής. Το αυτοκίνητο ανακόπηκε για έλεγχο και η κατηγορούμενη ανάφερε ότι είχε «λίγο κρύσταλ» και παρέδωσε ένα μαύρο πλαστικό κουτάκι το οποίο περιείχε τρία διαφανή νάιλον σακουλάκια με μεθαμφεταμίνη συνολικού βάρους 3,66 γραμμαρίων. Ακολούθως την ίδια μέρα ερευνήθηκε δυνάμει δικαστικού εντάλματος έρευνας οικία στη Ακτή Κυβερνήτη στην οποία διέμενε η κατηγορούμενη και ακόμη ένα πρόσωπο. Ανευρέθηκε και παραλήφθηκε ως τεκμήριο ένα γυάλινο σκεύος με δύο στόμια το οποίο χρησιμοποιείται για τη λήψη ναρκωτικών ουσιών. Επιστήθηκε η προσοχή στο νόμο στη κατηγορούμενη και απάντησε «είναι δικό μου, με αυτό έκανα χρήση».
Από εργαστηριακό έλεγχο εντοπίστηκαν στο γυάλινο σκεύος ίχνη κοκαΐνης.
Υπόθεση 6831/23 (ποινική) και 10314/21 (τροχαία) Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας
Στις 15/6/21 μέλος της αστυνομία ενώ βρισκόταν μηχανοκίνητη περιπολία στη Λευκωσία εντόπισε όχημα που οδηγούσε η κατηγορούμενη χωρίς πινακίδες εγγραφής και έγινε σήμα για να σταματήσει. Αντί αυτού προσπάθησε να διαφύγει οδηγώντας ζικ-ζακ στις δύο λωρίδες, παραβιάζοντας άσπρη συνεχή γραμμή μέχρι που προσέκρουσε σε σταθμευμένο αυτοκίνητο, στο οποίο προκάλεσε υλικές ζημιές και ακινητοποιήθηκε. Ακολούθως η κατηγορούμενη προσπάθησε να διαφύγει πεζή έχοντας στη κατοχή της μια μαύρη τσάντα την οποία πέταξε στο έδαφος. Αφού ανακόπηκε και ερευνήθηκε η τσάντα ανευρέθηκαν τρία σακουλάκια και ένα μεταλλικό αλεστήρι τα οποία περιείχαν 3,99 γραμμάρια κάνναβης. Αφού συνελήφθηκε, σε σωματική έρευνα που έγινε στην κατηγορούμενη ανευρέθηκε στο στηθόδεσμο της ένα σακουλάκι το οποίο περιείχε 4,45 γραμμάρια μεθαμφεταμίνης.
Λήφθηκε κατάθεση από την κατηγορούμενη η οποία παραδέχθηκε ότι οι ναρκωτικές ουσίες που ανευρέθηκαν είναι δικές της και ότι τη ίδια μέρα είχε κάνει χρήση μεθαμφεταμίνης.
Κατά την διερεύνηση διαπιστώθηκε ότι η κατηγορούμενη οδηγούσε υπό την επήρεια ναρκωτικών, ως η ίδια παραδέχτηκε, χωρίς την συγκατάθεση του ιδιοκτήτη του αυτοκινήτου και χωρίς να καλύπτεται από πιστοποιητικό ασφάλισης.
Υπόθεση 8848/23 (ποινική) Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας
Στις 12/08/2019 μετά από λογομαχία με τον Νικόλα Βοσκού η κατηγορούμενη αναχώρησε από το σπίτι του, όπου είχε πάει για να λύσουν προσωπικές τους διαφορές, με μοτοσυκλέτα μεγάλου κυβισμού. Αφού πέρασε ξανά από το σπίτι άλλες τρείς φορές, στην συνέχεια ακούστηκε έκρηξη έξω από την πόρτα. Την έκρηξη ακολούθησαν δύο απειλητικά μηνύματα μέσω viber της κατηγορούμενης προς τον Βοσκού. Στο αυτοκίνητο του Βοσκού είχε προκληθεί ζημιά που δεν οφειλόταν στην έκρηξη. Αφού κλήθηκε στο μέρος η αστυνομία διαπιστώθηκε ότι η έκρηξη προκλήθηκε από εκρηκτικό μηχανισμό (κροτίδα) με εκρηκτική ύλη χαμηλής ισχύος (πυρίτιδα) στην αυλή της οικίας. Η κατηγορούμενη συνελήφθηκε στις 20/08/2019 και ανακρινόμενη παραδέχτηκε την διάπραξη των αδικημάτων.
Αντικείμενα που παραλήφθηκαν από την σκηνή να καταστραφούν, άλλη περιουσία να επιστραφεί στους ιδιοκτήτες της.
Σ/57/15 ΥΚΑΝ Λευκωσίας, Ποινικός Φάκελος
Αδικήματα:
Κατοχή μεθαμφεταμίνης βάρους 0,122 γραμμαρίων.
Στις 20/02/2015 ενώ η κατηγορούμενη ήταν υπόδικη στις Κεντρικές Φυλακές ερευνήθηκε το δωμάτιο της και εντοπίστηκε πάνω από το κρεβάτι της πλαστικό δοχείο με σακουλάκι στο οποίο υπήρχαν 0,122 γραμμαρίου μεθαμφεταμίνης. Η κατηγορούμενη παραδέχτηκε ότι τα ανευρεθέντα ήταν δικά της.
Σ/10/14 ΥΚΑΝ Μόρφου και Σ/56/14 ΤΑΕ Μόρφου ,Ποινικοί Φάκελοι
Αδικήματα:
ΥΚΑΝ
Κατοχή μεθαμφεταμίνης βάρους 0,1 γραμμαρίων.
Κατοχή 0,5 γρ. κάνναβης.
Κατοχή σκευών λήψης ναρκωτικών.
ΤΑΕ
Παράνομη Κατοχή περιουσίας
Στις 05/07/2014 στην περιοχή Καρβουνά ανακόπηκε αυτοκίνητο στο οποίο επέβαινε η κατηγορούμενη και άλλα δύο πρόσωπα. Στο αυτοκίνητο εντοπίστηκε 0,1 γραμμαρίου μεθαμφεταμίνης, 0,5 γρ. κάνναβης και γυάλινο αντικείμενο, τα οποία παραδέχτηκε η κατηγορούμενη ότι είναι δικά της και τα χρησιμοποιεί για λήψη ναρκωτικών. Η κατηγορούμενη συνελήφθηκε.
Επίσης μέσα στο αυτοκίνητο εντοπίστηκαν διάφορα χρυσαφικά για τα οποία υπό τις περιστάσεις προέκυψε υποψία ότι είναι κλοπιμαία. Στην συνέχεια ερευνήθηκε το δωμάτιο ξενοδοχείου όπου διέμενε ο κατηγορούμενη όπου εντοπίστηκαν περαιτέρω χρυσαφικά. Διαπιστώθηκε ότι τα χρυσαφικά ήταν συνολικής αξίας 5000 περίπου ευρώ. Η κατηγορούμενη ανάφερε ότι ήταν όλα δικά της, χωρίς να δίνει περαιτέρω εξηγήσεις για την προέλευση τους.
Υποθέσεις Τροχαίων Αδικημάτων Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας
17857/23, 15059/21 και 12292/22
Τα γεγονότα ως στο κατηγορητήριο.
Υπόθεση Τροχαίων Αδικημάτων Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας
7463/24
Τα γεγονότα ως στο κατηγορητήριο. Περαιτέρω, η διάπραξη των αδικημάτων αφορά περίπτωση κατά την οποία η κατηγορούμενη οδηγούσε το αυτοκίνητο με αρ. εγγραφής ΚΧΒ040 με ταχύτητα 193 αντί 100 ΧΑΩ, χωρίς πινακίδες εγγραφής, της έγινε σήμα από αστυνομικό με στολή για να σταματήσει και αντί αυτού συνέχισε την πορεία θέτοντας σε κίνδυνο τόσο τον αστυνομικό όσο και άλλους οδηγούς.
Η κατηγορούμενη βαρύνεται με τις εξής καταδίκες:
Την 01/01/2020 καταδικάστηκε στην υπόθεση [ ] Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού για Κλοπή και Παράνομη Κατοχή Περιουσίας, ημερομηνία αδικημάτων 24/08/2015, σε 4 μήνες και 20 μέρες φυλάκιση με 3ετή αναστολή.
Στις 30/06/2022 καταδικάστηκε στην υπόθεση [ ] Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας για Μεταφορά Μαχαιριού, ημερομηνία αδικημάτων 14/05/2018, 150 ευρώ πρόστιμο.
Στις 02/12/2022 καταδικάστηκε στην υπόθεση [ ] Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας για Διάρρηξη Κατοικίας και Κλοπή, με ημερομηνία αδικημάτων 07/08/2015, 700 ευρώ πρόστιμο.
Στις 28/07/2023 καταδικάστηκε στην υπόθεση [ ] Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας για Διάρρηξη Κατοικίας και Κλοπή, με ημερομηνία αδικημάτων 05/10/2019, 4000 ευρώ πρόστιμο.
Η ημερομηνία αποκατάστασης για τις πιο πάνω καταδίκες είναι η 28/07/2025 δυνάμει του άρθρου 6(5) του Νόμου 70/1981.
Η κατηγορούμενη παρέμεινε υπό κράτηση από τις 30/6/2022 - 27/7/2022 και περαιτέρω τελεί υπό κράτηση από 24/2/2024.
Τα ναρκωτικά και τα αντικείμενα μέσα στα οποία βρέθηκαν να κατασχεθούν και να καταστραφούν. Άλλα αντικείμενα που παραλήφθηκαν ως τεκμήρια να επιστραφούν στου ιδιοκτήτες τους. Εάν δεν υπάρχουν αναγνωρίσιμοι ιδιοκτήτες να κατασχεθούν. Η διάθεση των τεκμηρίων σε κάθε περίπτωση να γίνει αφού ολοκληρωθεί η κάθε υπόθεση σε σχέση με όλους τους κατηγορούμενους.»
Να πούμε τέλος ότι ενώπιον του Δικαστηρίου τέθηκε και λαμβάνεται υπόψη για σκοπούς επιβολής ποινής και η ποινική υπόθεση 14449/23 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας η οποία αρχικά δεν περιλαμβανόταν στις υποθέσεις που η κατηγορούσα αρχή παρέθεσε τα γεγονότα τους. Μετά από επισήμανση του Δικαστηρίου ο κ. Αντωνίου έθεσε και τα γεγονότα της εν λόγω υπόθεσης που είναι ως το κατηγορητήριο.
Η συνήγορος για την κατηγορούμενη αγορεύοντας για σκοπούς μετριασμού της ποινής, υιοθέτησε το περιεχόμενο της έκθεσης του γραφείου ευημερίας. Η κατηγορούμενη είναι ηλικίας 34 ετών και μητέρα δύο ανήλικων παιδιών, με το δεύτερο παιδί της να έχει γεννηθεί στις 15/12/2023. Είναι το μικρότερο παιδί πενταμελούς οικογένειας προσφύγων από την Λάπηθο. Η μητέρα της ανέκαθεν ασχολείτο με τα οικιακά ενώ ο πατέρας της που ήταν κλητήρας στη δημόσια υπηρεσία απεβίωσε στις 19/3/2024. Ο αδελφός της είναι στρατιωτικός ενώ η αδελφή της είναι δασκάλα. Μετά την αποφοίτηση της από το Λύκειο παρακολούθησε πρόγραμμα σπουδών αισθητικής, επάγγελμα όμως που ουδέποτε άσκησε. Από την ηλικία των 13 ετών διατηρούσε δεσμό με άνδρα μεγαλύτερο σε ηλικία, με τον οποίο αρραβωνιάστηκε τρία χρόνια αργότερα και με τον οποίο απέκτησε ένα παιδί. Ήταν και οι δύο χρήστες ουσιών, και σταδιακά παρουσιάστηκαν προβλήματα στις σχέσεις τους με αποτέλεσμα να χωρίσουν ένα χρόνο μετά τη γέννηση του παιδιού τους. Τη φύλαξη και φροντίδα του παιδιού την ανέλαβε αρχικά η ίδια αλλά όταν άρχισε να εργάζεται στη Λεμεσό τη φύλαξη του παιδιού ανέλαβαν οι γονείς της. Το παιδί σήμερα είναι ηλικίας 15 ετών και είναι μαθητής της πρώτης τάξης Τεχνικής Σχολής. Η κατηγορούμενη όταν ήταν σε ηλικία 28 ετών υποτροπίασε στη χρήση ουσιών αφού ο εργοδότης της που θεωρούσε σαν δεύτερο πατέρα της αρρώστησε και νοσηλεύτηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα με αποτέλεσμα το 2021 να αποβιώσει. Στην προσπάθεια να διαχειριστεί το πένθος της χώθηκε πιο βαθιά στη χρήση ναρκωτικών. Την ίδια περίοδο άρχισε η ενασχόληση της με τον τζόγο και άλλες παράνομες δραστηριότητες. Το 2022 σύναψε δεσμό με τον Άγγελο Περικλέους ο οποίος τον Απρίλιο του 2023 δολοφονήθηκε και πριν μάθει για την εγκυμοσύνη της κατηγορούμενης. Μετά το θάνατο του Περικλέους σύναψε δεσμό με τον Γιώργο Δημητρίου. Τον Ιανουάριο του 2024 και μετά τη γέννηση του δεύτερου παιδιού της η ίδια συνελήφθηκε και το παιδί τοποθετήθηκε σε ανάδοχη οικογένεια στη Λάρνακα. Η κατηγορούμενη πέραν του ιστορικού εξαρτήσεων σε ουσίες πάσχει από μεσογειακή αναιμία και υποθυρεοειδισμό. Έχει επίσης δεχθεί σφαίρα στο αριστερό πόδι της. Μετά το θάνατο του πατέρα της άρχισε συνεργασία με τις Υπηρεσίες Ψυχικής Υγείας των Κεντρικών Φυλακών και λαμβάνει φαρμακευτική αγωγή.
Η κα Λαζαρίδου εξέφρασε την απολογία της κατηγορούμενης και τη μεταμέλεια της αναγνωρίζοντας τη σοβαρότητα των αδικημάτων τα οποία διέπραξε. Κάλεσε το Δικαστήριο να λάβει υπόψη του την παραδοχή της, η οποία οφείλουμε να διευκρινίσουμε ότι δεν ήταν άμεση αφού αρχικά η κατηγορούμενη είχε δηλώσει μη παραδοχή, κάτι όμως που κατά την κα Λαζαρίδου, με παραπομπή και σε νομολογία, συνιστά μετριαστικό παράγοντα εφόσον δεικνύει στο τελευταίο αυτό στάδιο την έμπρακτη μεταμέλεια της κατηγορούμενης. Αναφέρθηκε περαιτέρω η συνήγορος υπεράσπισης και στις επιπτώσεις που η ποινή φυλάκισης θα έχει τόσο στην ίδια αλλά και στην οικογένεια της δεδομένου ότι η κατηγορούμενη είναι μητέρα δύο ανήλικων παιδιών με το ένα να είναι ακόμα στη βρεφική ηλικία των 6 μηνών. Το γεγονός ότι από την ημέρα που γεννήθηκε το παιδί το είδε μόνο δύο φορές, της δημιουργεί τύψεις γνωρίζοντας ότι θα έχει μοναδική προστάτιδα την ίδια. Ένα άλλο κτύπημα που δέχθηκε η κατηγορούμενη ήταν και ο θάνατος του πατέρα της τον Μάρτιο του τρέχοντος έτους ο οποίος έπαθε ανακοπή καρδίας μπροστά στον ανήλικο γιο της. Τόνισε η κα Λαζαρίδου τον εθισμό της κατηγορούμενης στις ναρκωτικές ουσίες από τα εφηβικά της χρόνια κάτι που την κατέστησε σε ευάλωτη θέση και μπορούσε να χειραγωγηθεί και να τύχει εκμετάλλευσης από διάφορα πρόσωπα. Ενήργησε υπό την επήρεια σκληρών ναρκωτικών και είχε παρασυρθεί γι΄ αυτές της τις πράξεις. Εξέφρασε για ακόμη μία φορά τη μεταμέλεια της κατηγορούμενης, την απολογία της και την υπόσχεση της ότι δεν θα επαναλάβει τέτοιου είδους πράξεις και θα ακολουθήσει μία νομοταγή πορεία. Ήταν τέλος η θέση της συνηγόρου υπεράσπισης ότι το Δικαστήριο υπό τις περιστάσεις που τέθηκαν ενώπιον του μπορεί να επιδείξει τη μέγιστη δυνατή επιείκεια και να αντιμετωπίσει την κατηγορούμενη όχι ως εγκληματικό στοιχείο αλλά ως ένα άνθρωπο που έχει μετανοήσει για τα λάθη του.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα αδικήματα στα οποία έχει βρεθεί ένοχη η κατηγορούμενη είναι σοβαρά. Έχει κατ' επανάληψη τονισθεί ότι η σοβαρότητα ενός αδικήματος αντικατοπτρίζεται από το ανώτατο όριο ποινής που προβλέπει ο Νόμος (βλ. Λεβέντης ν. Αστυνομίας (1999) 2 ΑΑΔ 632, Βραχίμη ν. Αστυνομίας (2000) 2 ΑΑΔ 727, Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας v. Evans (2005) 2 ΑΑΔ 639), που στην περίπτωση της παράνομης κατοχής με σκοπό την προμήθεια ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Α είναι η δια βίου φυλάκιση. Ιδιαίτερα επίσης σοβαρές είναι και οι υπόλοιπες κατηγορίες αφού για το αδίκημα της κατοχής πυροβόλου όπλου κατηγορίας Β η ποινή που προβλέπεται είναι αυτή της φυλάκισης που δεν υπερβαίνει τα 15 χρόνια ή σε πρόστιμο που δεν υπερβαίνει τις €42.715 ή και στις δύο αυτές ποινές. Για δε τα αδικήματα της κατοχής και μεταφοράς εκρηκτικών υλών προβλεπόμενη ποινή είναι αυτή της φυλάκισης που δεν υπερβαίνει τα δέκα χρόνια ή και η χρηματική ποινή των €5.000.
Για αδικήματα σε υποθέσεις ναρκωτικών, όπως έχει τονισθεί κατ' επανάληψη από το Ανώτατο Δικαστήριο, πρέπει να επιβάλλονται αυστηρές και αποτρεπτικές ποινές λόγω του ότι τα ναρκωτικά αποτελούν μάστιγα που πλήττει την υλική και ηθική ευημερία του ανθρώπου και που σε πολλές περιπτώσεις οδηγούν στην εξαθλίωση και στο θάνατο.
Στην υπόθεση Γλυκερίου ν. Δημοκρατίας Ποιν. Έφεση 171/20 ημερομηνίας 8/7/22, ECLI:CY:AD:2022:B287 τονίστηκαν τα ακόλουθα:
«Η νομολογία υπαγορεύει την αναγκαιότητα επιβολής αποτρεπτικών ποινών σε υποθέσεις που αφορούν ναρκωτικές ουσίες. Όπως έχει λεχθεί στην υπόθεση Ναζίπ ν. Αστυνομίας, (2014) 2(Β) ΑΑΔ 808, η ενασχόληση με τα ναρκωτικά, είτε για ιδία χρήση ή κατά μείζονα λόγο με την εισαγωγή και διάθεση ή προμήθεια σε τρίτους, αποτελεί μέγιστο κίνδυνο στην κοινωνική συνοχή ενόψει των προβλημάτων που επιφέρει η εξάρτηση. Όπως έχει τονισθεί στην υπόθεση Bora ν. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 79/2017, ημερ. 13/3/2018, ECLI:CY:AD:2018:B110:
«Μπορεί να αποτυπωθεί, ως απαύγασμα της εν λόγω νομολογίας, η ανάγκη για επιβολή αυστηρών ποινών, αποτρεπτικού χαρακτήρα, ακριβώς λόγω των ολέθριων αποτελεσμάτων που ενέχει η εγκληματική αυτή συμπεριφορά. Η αυστηρή μεταχείριση των παραβατών προβάλλει ως επιτακτική, δεδομένης της συχνότητας των υποθέσεων αυτής της μορφής που τίθενται ενώπιον των Δικαστηρίων και της ραγδαίας επιδείνωσης του φαινομένου της κατοχής και διακίνησης ναρκωτικών ουσιών. Η εξαθλίωση των θυμάτων, αλλά και η απώλεια ζωών, κυρίως νέων ανθρώπων, επιβάλλει τη δραστική παρέμβαση και συμμετοχή της δικαιοσύνης στην καθολική προσπάθεια αναχαίτισης της σύγχρονης μάστιγας των ναρκωτικών».
Σχετικό είναι και το ακόλουθο απόσπασμα από την υπόθεση Κλεομένης ν. Δημοκρατίας (2013) 2 Α.Α.Δ. 350:
«Αν και πιστεύουμε ότι επαναλαμβάνουμε εαυτούς και τα τετριμμένα, κρίνουμε σκόπιμο να υπενθυμίσουμε την κατ' επανάληψη επισήμανση της νομολογίας μας «πως τα ναρκωτικά έχουν εξελιχθεί σε μάστιγα και καρκίνωμα της κοινωνίας μας, πληγές οι οποίες δυστυχώς, όπως διαπιστώνουμε από τη συχνότητα των υποθέσεων που έρχονται ενώπιον των δικαστηρίων, όχι μόνο δεν φαίνεται να υποχωρούν, αλλά επιδεινώνονται ραγδαία. Και στη συντριπτική πλειοψηφία τους οι παραβάτες είναι πρόσωπα νεαρής ηλικίας. Είναι πραγματικά λυπηρό, οδυνηρό και τραγικό να διαπιστώνουμε πως η απώλεια ζωών, νέων κυρίως ανθρώπων, έχει γίνει μέρος της καθημερινής μας πραγματικότητας και πως η λίστα των νέων που έχουν εθιστεί στα ναρκωτικά μεγαλώνει μέρα με τη μέρα. Η σκληρή αυτή πραγματικότητα επιτάσσει την επιβολή αποτρεπτικών ποινών και καθιστά την αυστηρή μεταχείριση των παραβατών επιτακτική».
Σε σχέση με την αντιμετώπιση αδικημάτων που σχετίζονται με τη μεταφορά πυροβόλων όπλων διαφωτιστική είναι η απόφαση Προκοπίου ν. Αστυνομίας (2012) 2 ΑΑΔ 433, όπου λέχθηκαν τα ακόλουθα:
«Το πιο κάτω σκεπτικό που προβάλλεται στην πρωτόδικη απόφαση αναφορικά με αδικήματα κατοχής και μεταφοράς πυροβόλο όπλου, είναι κατά την άποψή μας, ορθό και το παραθέτουμε αυτούσιο.
«Η διάπραξη των αδικημάτων που σχετίζονται με την κατοχή και μεταφορά πυροβόλων όπλων είναι από τα πιο σοβαρά της ποινικής μας νομοθεσίας και αυτό μπορεί να γίνει κατανοητό τόσο από τις προβλεπόμενες ποινές όσο και από τις ποινές οι οποίες επιβάλλονται. Πρόκειται για αδικήματα τα οποία ως εκ της φύσης τους εμπεριέχουν τον κίνδυνο κατά της σωματικής ακεραιότητας συνανθρώπων μας, της ζωής τους ή εκφοβισμού τους και ως εκ τούτου οι ποινές οι οποίες θα πρέπει να επιβάλλονται θα πρέπει να εμπεριέχουν τον αποτρεπτικό τους χαρακτήρα ενόψει των κινδύνων που ενέχει η παράνομη κατοχή και μεταφορά τους αλλά και τις δοκιμασίες στις οποίες έχει εκτεθεί η κυπριακή κοινωνία από την παράνομη κατοχή και μεταφορά πυροβόλων όπλων. Όπως λέχθηκε στην υπόθεση Θεοδούλου v. Δημοκρατίας (1992) 2 Α.Α.Δ. σελ. 206: «Η παράνομη κατοχή όπλων υπονομεύει την έννομη τάξη, οδηγεί στην αναρχία και δημιουργεί αίσθημα ανασφάλειας στους νομιμόφρονες πολίτες, στοιχείο που δεν έχει θέση σε μια Δημοκρατική κοινωνία».
...
Σε μια χώρα όπως η Κύπρος, η οποία, από την ανεξέλεγκτη κατοχή όπλων έχει υποστεί ανεπανόρθωτη καταστροφή, δεν μπορούν παρά τα δικαστήρια να αντικρίζουν αδικήματα αυτής της μορφής με τη δέουσα σοβαρότητα.
Εκ προοιμίου η παράνομη κατοχή όπλου υπονομεύει την έννομη τάξη, δημιουργεί ανασφάλεια και τείνει να οδηγήσει άτομα σε εκδήλωση εγκληματικής δραστηριότητας που στοχεύει στην επιβολή του νόμου του ισχυρού, κάτι το οποίο δεν μπορεί με οποιονδήποτε τρόπο να γίνει αποδεκτό σε βάρος των φιλήσυχων και νομιμοφρόνων πολιτών αυτού του κράτους.»
Επιπλέον, στην απόφαση Παναγή ν. Δημοκρατίας, (2015) 2Β ΑΑΔ 875, λέχθηκαν τα ακόλουθα:
« η νομολογία θεωρεί την κατοχή και τη μεταφορά πυροβόλων όπλων άνευ αδείας ως εμπίπτουσες στα ιδιαιτέρως σοβαρά αδικήματα. Διαχρονική είναι επίσης η θέση της νομολογίας ότι η παράνομη κατοχή και χρήση πυροβόλων όπλων υπονομεύουν την έννομη τάξη, ανοίγουν το δρόμο για την αναρχία, θέτουν σε κίνδυνο ανυποψίαστους κυρίως πολίτες και εκθέτουν ολόκληρη την κοινωνία στο αίσθημα ανασφάλειας. Το Κακουργιοδικείο σημείωσε επίσης τη δικαστική του γνώση ότι το φαινόμενο της παράνομης οπλοκατοχής και οπλοχρησίας δεν έχει υποχωρήσει με αποτέλεσμα να υπάρχει έξαρση στη διάπραξη παρομοίων αδικημάτων, με αντίστοιχη την υποχρέωση των Δικαστηρίων να επιβάλλουν αυστηρές και ταυτόχρονα αποτρεπτικές ποινές».
Προκύπτει από τα ανωτέρω ότι ο νομοθέτης διά της προβλεπόμενης ποινής έδωσε ιδιαίτερη βαρύτητα στο αδίκημα της κατοχής και μεταφοράς πυροβόλου όπλου, αφού ως προκύπτει από τη νομολογία το έννομο αγαθό που προστατεύεται είναι η ίδια η κοινωνία και η έννομη τάξη.
Στο σύγγραμμα του Γ.Μ. Πική Sentencing in Cyprus, 2η έκδοση, 2007, σελ. 202 - 205 γίνεται λεπτομερής παραπομπή στη σχετική νομολογία, εκ της οποίας εξάγεται το συμπέρασμα ότι ο αριθμός των πυροβόλων όπλων καθώς και ο σκοπός για τον οποίο κατέχονται είναι στοιχεία τα οποία λαμβάνονται υπόψη στην επιμέτρηση της ποινής.
Σε περίπτωση δε που η κατοχή πυροβόλου όπλου συνοδεύεται με την κατοχή πυρομαχικών που καθιστούν δυνατή τη χρήση του, το αδίκημα καθίσταται σοβαρότερο (βλ. Νικολεττή ν. Δημοκρατίας (2000) 2 ΑΑΔ 279, Γενικός Εισαγγελέας ν. Yevgen Chronyy (2006) 2 ΑΑΔ 177 και Μπενάκη ν. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση 79/2016, ημερομηνίας 13/3/2018), ECLI:CY:AD:2018:B109.
Αντίθετα, όταν η κατοχή όπλων και πυρομαχικών υφίσταται χωρίς ιδιαίτερο κίνητρο για εγκληματική ενέργεια, όπως και η συναισθηματική φόρτιση κάτω από την οποία επιτελείται εγκληματική πράξη, αποτελούν στοιχεία μετριαστικά της παράνομης ενέργειας. Ενδεικτικά παραπέμπουμε στις αποφάσεις Μαυραντωνίου ν. Δημοκρατίας (2012) 2 ΑΑΔ 333, Προδρόμου ν. Δημοκρατίας (2001) 2 ΑΑΔ 169 και R. v. Julia Ann French [1994] 15 Cr. App. R. 194.
Στην υπό κρίση περίπτωση τα γεγονότα είναι ιδιαίτερα επιβαρυντικά για την κατηγορούμενη. Κατείχε τόσο ελεγχόμενο φάρμακο τάξεως Β όσο και ελεγχόμενο φάρμακο τάξεως Α ήτοι μεθαμφεταμίνη με σκοπό να το προμηθεύσει σε άλλα άτομα. Πέραν δηλαδή του γεγονότος ότι και η ίδια είναι χρήστης ναρκωτικών με όλες τις ολέθριες συνέπειες που προκαλεί στον εαυτό της, αν και μητέρα δύο ανήλικων παιδιών, διασπείρει το θάνατο και σε άλλα πρόσωπα. Περαιτέρω είχε στην κατοχή της και πιστόλι το οποίο μάλιστα ήταν έμφορτο, ως επίσης κατείχε και ένα μεγάλο αριθμό σφαιρών 116 στο σύνολο. Να επισημάνουμε εδώ ότι στα γεγονότα που αφορούν την ποινική υπόθεση με αριθμό 1143/2024 του παρόντος Δικαστηρίου και η οποία λαμβάνεται υπόψη για σκοπούς επιβολής ποινής, η κατηγορούμενη στις 15/11/2023 είχε χρησιμοποιήσει πιστόλι αφού μετά από διαπληκτισμό της με υπάλληλο πρατηρίου βενζίνης, κατά την αποχώρηση της, πυροβόλησε προς άγνωστη κατεύθυνση. Αν και δεν έχει τεθεί αν πρόκειται για το ίδιο πιστόλι εν τούτοις δεν αναιρεί το γεγονός της χρήσης πιστολιού από την κατηγορούμενη.
Παρά τα πιο πάνω όμως το καθήκον του Δικαστηρίου για εξατομίκευση της ποινής δεν μειώνεται αλλά ούτε και ατονεί αφού οφείλει να προσεγγίζει την κάθε περίπτωση στη βάση των δικών της γεγονότων και τον κάθε κατηγορούμενο, ανάλογα με τις προσωπικές και άλλες περιστάσεις του (βλ. Παναγιώτου ν. Δημοκρατίας (2008) 2 ΑΑΔ 478). Από την άλλη όμως η διεργασία εξατομίκευσης δεν σημαίνει ότι θα πρέπει ταυτόχρονα να υπερακοντίζει και το άλλο Δικαστικό καθήκον για την επιβολή της αρμόζουσας για τον συγκεκριμένο παραβάτη ποινής, (βλ. Γενικός Εισαγγελέας ν. Ευαγόρου (Αρ.2) (2001) 2 ΑΑΔ 285). Η εξατομίκευση της ποινής έχει ως λόγο τον συσχετισμό της τιμωρίας και με το άτομο του παραβάτη· όχι όμως την αποκλειστική συνάρτησή της με τις προσωπικές συνθήκες αυτού ( βλ. Κόκκινος ν. Αστυνομίας (1995) 2 ΑΑΔ 135).
Προς όφελος της κατηγορούμενης λαμβάνουμε υπόψη μας την παραδοχή της, παράγοντας ο οποίος όπως είναι νομολογημένο επιφέρει έκπτωση στην ποινή (βλ. Χαρτούπαλος ν. Δημοκρατίας (2002) 2 ΑΑΔ 28) αλλά καταδεικνύει και την έμπρακτη μεταμέλεια της, το γεγονός ότι είναι μητέρα δύο ανήλικων παιδιών με το ένα να είναι ακόμη σε βρεφική ηλικία αλλά και τα προβλήματα τα οποία θα δημιουργηθούν τόσο στην ίδια όσο και στην οικογένεια της σε περίπτωση επιβολής στερητικής της ελευθερίας ποινής. Λαμβάνουμε περαιτέρω υπόψη μας τις προσωπικές και οικογενειακές της περιστάσεις, πλην όμως, σε κάθε περίπτωση, δεν έχουν παρά μόνο μικρή βαρύτητα στην επιμέτρηση της ποινής (βλ. Landau v. Δημοκρατίας (1991) 2 ΑΑΔ 178, Amira Mohammad El Kara ν. Δημοκρατίας (2003) 2 AAΔ 239). Όπως τέθηκε και στην Valdez v. Δημοκρατίας Ποιν. Έφεση 144/2016 σχετ. με 145/2016 ημερ. 21/2/2017, αν και οι προσωπικές περιστάσεις δεν ατονούν, έχουν όμως σαφώς μειωμένη σημασία αφού προέχει η αποτελεσματκή εφαρμογή του νόμου για προστασία του κοινωνικού συνόλου. Συνεκτιμούμε το γεγονός ότι από πολύ νεαρή ηλικία είναι χρήστης ναρκωτικών ουσιών και εθισμένη σε αυτά, κάτι που την οδήγησε στην παραβατική συμπεριφορά αλλά και το ότι ως καταγράφεται και στην έκθεση του γραφείου ευημερίας άρχισε συνεργασία με της Υπηρεσίας Ψυχικής Υγείας στο Τμήμα Κεντρικών Φυλακών και λαμβάνει φαρμακευτική αγωγή Προσμετρούμε επίσης προς όφελος της την απολογία, τη μεταμέλεια της και την υπόσχεση της ότι δεν θα επαναλάβει τέτοιου είδους συμπεριφορά.
Θα πρέπει όμως εδώ να τεθεί το γεγονός ότι η κατηγορούμενη βαρύνεται με τέσσερεις προηγούμενες καταδίκες και συγκεκριμένα:
(α)Στην υπόθεση 15856/2017 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού με ημερομηνία καταδίκης την 1/1/2020 για τα αδικήματα της κλοπής και παράνομης κατοχής περιουσίας.
(β)Στην υπόθεση 12626/19 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας για μεταφορά μαχαιριού με ημερομηνία καταδίκης την 30/6/2022.
(γ)Στην υπόθεση 7585/2019 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας για διάρρηξη κατοικίας και κλοπή με ημερομηνία καταδίκης την 2/12/2022.
(δ)Στην υπόθεση 4417/2020 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας για διάρρηξη κατοικίας και κλοπή με ημερομηνία καταδίκης την 28/7/2023.
Έχει ορθώς τεθεί από τον συνήγορο για την κατηγορούσα αρχή ότι αν και για τις προηγούμενες καταδίκες υπό (α),(β),(γ) ανωτέρω η επιβληθείσα ποινή ήταν χρηματική με την αποκατάσταση σύμφωνα με τον Πίνακα του άρθρου 5(2) του Περί Αποκαταστάσεως Καταδικασθέντων Νόμο 70/81, να επέρχεται εντός ενός έτους από την καταδίκη, εν τούτοις στη βάση του άρθρου 6(5) του ίδιου Νόμου ημερομηνία αποκατάστασης λογίζεται η 28/7/2025.
Η ύπαρξη προηγούμενων καταδικών είναι παράγοντας ο οποίος περιορίζει το Δικαστήριο να επιδείξει στην κατηγορούμενη την επιείκεια που θα επιδείκνυε αν ήταν λευκού ποινικού μητρώου. Στην υπόθεση Γεωργίου άλλως Καμμούγιαρος ν. Αστυνομίας (2003) 2 ΑΑΔ 565 επαναλήφθηκαν τα εξής:
«Αποτελεί θέση της νομολογίας μας ότι οι προηγούμενες καταδίκες δεν πρέπει να δικαιολογούν επιβολή ποινής τέτοιας ώστε να δημιουργείται η εντύπωση ότι τιμωρείται για δεύτερη φορά ένας παραβάτης. Ωστόσο είναι δυνατό η προηγούμενη εγκληματική συμπεριφορά να επηρεάσει το βαθμό επιείκειας που το δικαστήριο θα ήταν διατεθειμένο να επιδείξει (Βλ. Κυπριανίδης κ.ά. ν. Αστυνομίας (1994) 2 Α.Α.Δ. 246, 250, 251, Περικλέους ν. Αστυνομίας, Ποινική Έφεση 5977/22.2.96). Περαιτέρω έχει νομολογηθεί ότι οι προηγούμενες καταδίκες είναι στοιχείο το οποίο έχει σημασία και λαμβάνεται υπόψη από το δικαστήριο στην επιμέτρηση της ποινής γιατί αποτελούν ένδειξη της στάσης και του σεβασμού του κατηγορουμένου προς τους Νόμους της Πολιτείας (Βλ. Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας ν. Ματθαίου Άλλως Μαλέγκου (1994) 2 Α.Α.Δ. 1, 8, 9, Stratos and Another v. Police 17 C.L.R. 73 και Χατζηνικολάου ν. Αστυνομίας (1976) 2 Α.Α.Δ. 63).»
Το ίδιο πράττουμε και εδώ. Οι προηγούμενες καταδίκες της κατηγορούμενης δεν τίθενται για να τιμωρηθεί για αδικήματα για τα οποία έχει ήδη τιμωρηθεί αλλά επηρεάζει την επιείκεια που θα τύγχανε αν δεν βαρυνόταν με αυτές. Δεν μπορεί όμως να παραγνωριστεί, στο πλαίσιο της στάσης και του σεβασμού της προς το νόμο, ότι από τις προηγούμενες καταδίκες της προκύπτει μια συνεχόμενη παραβατική συμπεριφορά. Στην δε υπόθεση 15856/2017 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού με ημερομηνία καταδίκης την 1/1/2020 για τα αδικήματα της κλοπής και παράνομης κατοχής περιουσίας της επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης 4 μηνών και 20 ημερών με αναστολή εκτέλεσης της 3 ετών. Πριν ακόμα λήξει η περίοδος της αναστολής διέπραξε τα υπό κρίση αδικήματα.
Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο το οποίο θα πρέπει να τονιστεί και που καταδεικνύει επίσης μία τάση της κατηγορούμενης προς το έγκλημα είναι και από τις υποθέσεις που λαμβάνονται υπόψη για σκοπούς επιβολής ποινής όπου παρατηρείται ότι και παρά την ύπαρξη προηγουμένων καταδικών, η κατηγορούμενη επιδεικνύει μια αδιάλειπτη εγκληματική συμπεριφορά που περιλαμβάνει από τροχαία αδικήματα και αδικήματα κατά της περιουσίας μέχρι αδικήματα ναρκωτικών και κατοχή εκρηκτικών υλών. Να επισημάνουμε ότι για σκοπούς επιβολής ποινής λαμβάνονται υπόψη 23 συνολικά εκκρεμούσες υποθέσεις με τις ημερομηνίες διάπραξης των αδικημάτων να καλύπτουν την χρονική περίοδο από το 2014 μέχρι το 2024.
Σε σχέση προς την ποινολογική μεταχείριση κατηγορούμενων σε παρόμοιας φύσης υποθέσεις και προβαίνοντας πάντοτε στις ανάλογες και επιβαλλόμενες αναπροσαρμογές στη βάση τού τι ισχύει εδώ ως ζήτημα γεγονότων και έχοντας συγχρόνως κατά νουν πως «Προηγούμενες αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου, αναφορικά με τις επιβληθείσες ποινές, είναι ενδεικτικές του μέτρου τιμωρίας συγκεκριμένων εγκλημάτων και των παραμέτρων του καθορισμού της ποινής. Δεν έχουν, όμως, το δεσμευτικό χαρακτήρα, που ενέχει ο καθορισμός αρχών δικαίου. Και τούτο, γιατί η ποινή που επιβάλλεται σε κάθε υπόθεση είναι αλληλένδετη με τις ιδιαιτερότητες των γεγονότων που την συνθέτουν και με τις ιδιαιτερότητες των συνθηκών του παραβάτη.» (βλ. Χαραλάμπους ν. Δημοκρατίας (2000) 2 ΑΑΔ 1), παραθέτουμε ως καθοδηγητικές και ενδεικτικές και τις ακόλουθες αποφάσεις.
Στην υπόθεση Alarsan v. Δημοκρατίας (1996) 2 ΑΑΔ 1 για κατοχή πιστολιού και σφαιρών επιβλήθηκαν, κατόπιν ακρόασης, συντρέχουσες ποινές 4 και 3 ετών αντίστοιχα. Οι πιο πάνω ποινές επικυρώθηκαν από το Εφετείο.
Στην υπόθεση Σουτζιής ν. Δημοκρατίας (2003) 2 ΑΑΔ 424, κατόπιν παραδοχής, επιβλήθηκαν πρωτοδίκως, συντρέχουσες ποινές φυλάκισης, 8, 2 και 1 έτους, σε σειρά κατηγοριών που άπτονταν του περί Εκρηκτικών Υλών Νόμου ενώ σε τρεις κατηγορίες που αφορούσαν κατοχή πυροβόλου όπλου, επιβλήθηκαν ποινές 5, 3 και 2 ετών. Οι ποινές, ενόψει της μη πρόθεσης χρήσης των όπλων και το τρόπου που τα εκρηκτικά και τα πυροβόλα όπλα περιήλθαν στην κατοχή του εφεσείοντα, κρίθηκαν ως αυστηρές αλλά όχι έκδηλα υπερβολικές.
Στην υπόθεση Παπαγεωργίου ν. Αστυνομίας (2005) 2 ΑΑΔ 646, ο κατηγορούμενος κρίθηκε ένοχος κατόπιν παραδοχής του στην κατηγορία κατοχής πυροβόλου όπλου δηλαδή ενός πιστολιού τύπου "tapiq" (1η κατηγορία) του οποίου η κατοχή απαγορεύεται, στη μεταφορά του ιδίου όπλου (2η κατηγορία) και για κατοχή εκρηκτικών υλών δηλαδή 52 πλήρων φυσιγγίων χωρίς την άδεια του Επιθεωρητή Εκρηκτικών Υλών (4η κατηγορία). Επιβλήθηκαν πρωτοδίκως συντρέχουσες ποινές φυλάκισης 3 ετών στην 1 και 2η και 6 μήνες στην 4η κατηγορία, οι οποίες επικυρώθηκαν.
Στην υπόθεση Παναγή ν. Δημοκρατίας (ανωτέρω) επικυρώθηκε, η κατόπιν παραδοχής, επιβολή ποινή φυλάκισης 4 ετών, για κατοχή πυροβόλου όπλου κατηγορίας Β2, το οποίο ήταν έμφορτο.
Στην υπόθεση Προκοπίου ν. Αστυνομίας (ανωτέρω) επικυρώθηκαν ποινές φυλάκισης 3½ χρόνων για την κατηγορία της κατοχής πυροβόλου όπλου, και 3½ χρόνων για τη μεταφορά πυροβόλου όπλου. Οι πιο πάνω ποινές επιβλήθηκαν κατόπιν παραδοχής και αφού λήφθηκε υπόψιν μια προηγούμενη καταδίκη, η οποία αφορούσε, μεταξύ άλλων, καταδίκη για μεταφορά πυροβόλου όπλου.
Στην υπόθεση Λακαταμίτης ν. Δημοκρατίας Ποιν. Έφεση Αρ.183/2020 ημερομ. 9/6/2021, ECLI:CY:AD:2021:B236 η ποινή των δύο ετών που το Κακουργιοδικείο επέβαλε στον εφεσείοντα μετά από παραδοχή του για κατοχή με σκοπό την προμήθεια 1 γραμμαρίου μεταμφεταμίνης σε άλλο πρόσωπο επικυρώθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο. Ο εφεσείοντας είχε ετοιμάσει τρεις γραμμές μεταμφεταμίνη και είπε στην 15χρονη παραπονούμενη να τραβήξει μία. Τόσο η παραπονούμενη όσο και ο εφεσείοντας έκαναν χρήση μεταμφεταμίνης ρουφώντας την από τη μύτη. Ο εφεσείοντας βαρυνόταν με δύο προηγούμενες καταδίκες. Η ποινή, ως τέθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο, δεν ήταν καν αυστηρή.
Στην υπόθεση Κρομμυδάς ν. Αστυνομίας Ποιν. Έφεση Αρ. 152/20 ημερομηνίας 28/9/2021, ECLI:CY:AD:2021:B411, επιβλήθηκε πρωτοδίκως μετά από παραδοχή ποινή φυλάκισης 11/2 ετών για κατοχή 12.87 γραμμαρίων μεταμφεταμίνης. Του επιβλήθηκε επίσης ποινή φυλάκισης 21/2 ετών για κατοχή 13.47 γραμμάρια κοκαΐνης με σκοπό την προμήθεια σε άλλα πρόσωπα. Για σκοπούς επιβολής ποινής είχαν ληφθεί υπόψη και άλλες δύο ποινικές υποθέσεις για αδικήματα κατοχής πυροβόλου όπλου κατηγορίας Δ ως επίσης και κατοχή εκρηκτικών υλών και για παράνομη κατοχή ελεγχόμενων φαρμάκων τάξεως Α και Β. οι ποινές επικυρώθηκαν κατ’ έφεση με το Ανώτατο Δικαστήριο να τονίζει τη σοβαρότητα των αδικημάτων, τις ανησυχητικές διαστάσεις που έχουν λάβει σε συνάρτηση με την καταστροφή που προκαλούν στον άνθρωπο και την ανάγκη αποτροπής.
Συνεκτιμώντας όλα όσα πιο πάνω παραθέσαμε και συζητήσαμε και λαμβάνοντας υπόψιν τη σοβαρότητα των αδικημάτων αλλά και τους μετριαστικούς παράγοντες που η πλευρά της υπεράσπισης έθεσε κρίνουμε ότι μοναδική ενδεικνυόμενη ποινή υπό τις περιστάσεις είναι αναπόφευκτα αυτή της φυλάκισης.
Ως εκ τούτου επιβάλλουμε στην κατηγορούμενη τις ακόλουθες ποινές φυλάκισης:
Στην κατηγορία 1 ποινή φυλάκισης 3 ετών.
Στην κατηγορία 2 ποινή φυλάκισης 2 ετών.
Στην κατηγορία 4 ποινή φυλάκισης 2 ετών.
Στην κατηγορία 17 ποινή φυλάκισης 2 ετών.
Στην κατηγορία 19 ποινή φυλάκισης 2 ετών.
Στην κατηγορία 23 ποινή φυλάκισης 18 μηνών.
Στην κατηγορία 25 ποινή φυλάκισης 3 μηνών.
Στην κατηγορία 3 δεν επιβάλλεται οποιαδήποτε ποινή εφόσον τα γεγονότα της καλύπτονται από τα γεγονότα της κατηγορίας 4.
Στην κατηγορία 18 δεν επιβάλλεται οποιαδήποτε ποινή εφόσον τα γεγονότα της καλύπτονται από τα γεγονότα της κατηγορίας 19.
Στην κατηγορία 26 δεν επιβάλλεται οποιαδήποτε ποινή εφόσον τα γεγονότα της καλύπτονται από τα γεγονότα της κατηγορίας 25.
Οι ποινές θα συντρέχουν.
Για σκοπούς επιβολής ποινής λαμβάνονται υπόψη και οι κάτωθι ποινικές υποθέσεις: 1143/2024 του Κακουργιοδικείου Λάρνακας, 3232/2024, 1144/2024, 12431/2023, 1714/2024, 21674/2022, 11051/2023, 3800/2024, 2447/2024, 3316/2023, 1145/2024, 14449/2024 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας, 628/2020 και Σ/100/23 ΥΚΑΝ Λεμεσού του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού, 6831/2023, 10321/2024, 8848/2023, Σ/17/15/Λευκωσίας, Σ/10/14/ΥΚΑΝ Μόρφου και Σ/56/14 ΤΑΕ Μόρφου, 17857/2023, 15059/2021, 12292/2022 και 7463/2024 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας.
Το ερώτημα τώρα που χρήζει εξέτασης είναι κατά πόσο το Δικαστήριο θα προχωρήσει να εκδώσει διάταγμα αναστολής εκτέλεσης των ποινών που επιβλήθηκαν δεδομένου ότι η κατηγορούμενη είναι μητέρα ενός ανήλικου παιδιού που γεννήθηκε στις 15/12/2023.
Ο Περί της Προστασίας Ανήλικων Τέκνων Καταδικασθεισών ή Ύποπτων Μητέρων Νόμος 33(Ι)/2005 ο οποίος τυγχάνει εφαρμογής σε περιπτώσεις που το Δικαστήριο επιβάλει ποινή στερητικής της ελευθερίας σε μητέρα προσδιορίζει ως μητέρα έγκυο ή και μητέρα ανήλικου τέκνου ηλικίας μέχρι τριών ετών πλαίσιο στο οποίο εμπίπτει και η παρούσα κατηγορούμενη. Ποινή στερητική της ελευθερίας σημαίνει ποινή φυλάκισης αλλά δεν περιλαμβάνει ποινή φυλάκισης με αναστολή εκτέλεσης ή ενεργοποίηση ποινής φυλάκισης με αναστολή.
Το Δικαστήριο και εφόσον καλείται να επιβάλει ποινή φυλάκισης σε μητέρα, ως ερμηνεύεται στον εν λόγω νόμο δεν το πράττει εκτός και αν συντρέχουν οι προϋποθέσεις του άρθρου 3 το οποίο θεωρούμε σκόπιμο να παραθέσουμε.
«3.—(1) Παρά τις διατάξεις οποιουδήποτε άλλου νόµου, όπου σε νόµο προβλέπεται ποινή στερητική της ελευθερίας για οποιοδήποτε αδίκηµα, η εν λόγω ποινή δεν επιβάλλεται σε µητέρα, αν δε συντρέχουν στη δεδοµένη περίπτωση όλες οι πιο κάτω προϋποθέσεις:
(α) Το αδίκηµα είναι κακούργηµα ή είναι πληµµέληµα το οποίο κρίνεται από το δικαστήριο ως σοβαρό λαµβανοµένης υπόψη της φύσης του αδικήµατος σε συνδυασµό µε τις περιστάσεις της υπόθεσης,
(β) το αδίκηµα διαπράχθηκε µε τη χρήση βίας κατά του ατόµου και λαµβανοµένων υπόψη των περιστάσεων της υπόθεσης το δικαστήριο κρίνει ότι η µητέρα αποτελεί άµεσο ή και συνεχιζόµενο κίνδυνο για την κοινωνία, και
(γ) το δικαστήριο κρίνει, λαµβανοµένων υπόψη των περιστάσεων της υπόθεσης, ότι δεδοµένου του άµεσου ή και συνεχιζόµενου κινδύνου που η µητέρα αποτελεί για την κοινωνία, είναι ανεπαρκής για την προστασία της κοινωνίας, κάθε άλλη ποινή, κύρωση, ή µέτρο που το δικαστήριο δύναται να επιβάλει για το αδίκηµα δυνάµει οποιουδήποτε εκάστοτε σε ισχύ νόµου, περιλαµβανοµένης της προσφοράς κοινοτικής εργασίας, και δε δικαιολογείται επίσης η έκδοση διατάγµατος αναστολής ποινής φυλάκισης κατά τα διαλαµβανόµενα σε οποιοδήποτε εκάστοτε σε ισχύ νόµο.
(2) Κανένα δικαστήριο δε διατάσσει την κράτηση µητέρας ύποπτης για τη διάπραξη πληµµελήµατος ή κακουργήµατος εκτός εάν το δικαστήριο θεωρεί το διερευνώµενο αδίκηµα ως σοβαρό λαµβανοµένης υπόψη της φύσης του αδικήµατος σε συνδυασµό µε τις περιστάσεις της υπόθεσης.
(3) Οι διατάξεις των εδαφίων (1) και (2) δεν τυγχάνουν εφαρµογής σε σχέση µε αδικήµατα τιµωρητέα δυνάµει του εκάστοτε σε ισχύ περί Βίας στην Οικογένεια (Πρόληψη και Προστασία Θυµάτων) Νόµου, τα οποία κατά τα διαλαµβανόµενα στον εν λόγω Νόµο διαπράττονται από µητέρα εναντίον ανήλικου τέκνου της, φυσικού ή υιοθετηµένου, ή εναντίον άλλου ανήλικου που διαµένει µαζί της ή σε σχέση µε αδικήµατα τιµωρητέα δυνάµει του εκάστοτε σε ισχύ περί Ναρκωτικών Φαρµάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόµου».»
Είναι σαφές από τις πιο πάνω πρόνοιες ότι για να τύχει εφαρμογής η εν λόγω διάταξη και το Δικαστήριο να επιβάλει ποινή, θα πρέπει να συντρέχουν σωρευτικά και οι τρεις προϋποθέσεις του εδαφίου 1 (βλ. Makuetche v. Αστυνομίας Ποιν. Έφεση Αρ.149/21 ημερ.27/9/2021). Το εδάφιο (3) βέβαια θέτει εξαίρεση στην εφαρμογή των εδαφίων (1) και (2) σε περίπτωση που τα αδικήματα διαπράττονται από μητέρα εναντίον ανήλικου τέκνου της ή τέκνου που διαμένει μαζί της ή σε σχέση με αδικήματα που τιμωρούνται κατ’ εφαρμογή του Περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου 29/77. Συνεπώς ακόμα και αν δεν συντρέχουν οι πρόνοιες του άρθρου 3 του Νόμου 33(Ι)/2005 το Δικαστήριο σε περίπτωση που επιβάλει ποινή σε μητέρα για αδικήματα κατά παράβαση του Νόμου 29/77 δεν εκδίδει διάταγμα αναστολής εκτέλεση της.
Στην παρούσα περίπτωση στην κατηγορούμενη έχουν επιβληθεί ποινές φυλάκισης δυνάμει του Νόμου 29/77. Συνεπώς και σε σχέση με τις εν λόγω ποινές και σύμφωνα με το άρθρο 3(3) του Νόμου 33(Ι)/2005 αποκλείεται η αναστολή εκτέλεσης τους. Το Δικαστήριο όμως έχει επιβάλει και ποινές σε άλλα αδικήματα ήτοι κατά παράβαση του Περί Πυροβόλων και μη Πυροβόλων Όπλων Νόμου 113(Ι)/04 και του Περί Εκρηκτικών Υλών Νόμου Κεφ.54 τα οποία περιλαμβάνονται στο ίδιο κατηγορητήριο. Άρα έχουμε επιβάλει ποινή σε αδικήματα που διαπράχθηκαν από μητέρα και για τα οποία δεν χωρεί αναστολή αφού αφορούν ναρκωτικά και ποινή σε αδικήματα που το Δικαστήριο θα πρέπει να αναστείλει την εκτέλεση της. Δεν θα υπήρχε θέμα αν συνέτρεχαν και οι τρεις προϋποθέσεις του άρθρου 3(1) του Νόμου 33(Ι)/2005. Αν και όμως τα αδικήματα της δεύτερης περίπτωσης είναι κακουργήματα και σοβαρά εν τούτοις δεν περιλαμβάνονται κατηγορίες για αδικήματα που διαπράχθηκαν με τη χρήση βίας κατά ατόμου (βλ. άρθρο 3 (β)) με συνεπακόλουθο να μην πληρείται η μία εκ των προϋποθέσεων που πρέπει να συντρέχει σωρευτικά με τις άλλες δύο έτσι ώστε να αποκλείεται η έκδοση διατάγματος αναστολής εκτέλεσης της ποινής. Αυτό δημιουργεί ένα νομοθετικό και συνάμα ποινολογικό κενό αφού δεν είναι δυνατόν να διαταχθεί άμεση εκτέλεση μέρους της ποινής και ταυτόχρονα και η αναστολή εκτέλεσης άλλου μέρους της ίδιας ποινής. Τέτοια πρόνοια δεν υπάρχει ούτε και στον Περί της Υφ’ όρων Αναστολής Εκτελέσεως Ποινής Φυλακίσεως εις Ωρισμένας Περιπτώσεις Νόμου 95/72. Το αποτέλεσμα του κενού αυτού είναι το Δικαστήριο να μην έχει άλλη επιλογή από το να αναστείλει την ποινή για όλα τα αδικήματα στα οποία η κατηγορούμενη κρίθηκε ένοχη με την παραδοχή της.
Θα πρέπει όμως να επισημάνουμε και κάτι άλλο. Το Δικαστήριο είναι υποχρεωμένο, ενόψει των προνοιών του Περί της Προστασίας Ανήλικων Τέκνων Καταδικασθεισών ή Ύποπτων Μητέρων Νόμου 33(Ι)/2005, να επιβάλει ποινή μέχρι τρία χρόνια ακόμα και αν η ποινή που αρμόζει στον συγκεκριμένο παραβάτη είναι πιο ψηλή. Ουσιαστικά δηλαδή οι πρόνοιες του εν λόγω Νόμου περιορίζουν, για να μην πούμε επεμβαίνουν, στην διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου ως προς την κρίση του για το ύψος της αρμόζουσας ποινής σύμφωνα με τα δεδομένα της υπόθεσης. Σε διαφορετική περίπτωση ακόμα και αν κρίνει ότι η αρμόζουσα ποινή είναι πάνω από τρία χρόνια δεν θα μπορεί να την επιβάλει αφού δεν θα μπορεί να αναστείλει την εκτέλεση της, ως ο Νόμος 95/72 προνοεί σε συνάρτηση με τον Νόμο 33(Ι)/2005 (βλ. Paikkos v. Kontemeniotis (1989) 1 CLR 50). Θα πρέπει εδώ να τονίσουμε ότι στην εδώ περίπτωση για το αδίκημα της πρώτης κατηγορίας και λαμβάνοντας υπόψη τα γεγονότα της υπόθεσης και τις συνθήκες διάπραξης του, η ποινή που θα επιβάλλαμε, στην απουσία των προνοιών του Νόμου 33(Ι)/2005, θα ήταν ουσιωδώς πιο ψηλή. Η διεργασία της αναστολής εκτέλεσης της ποινής γίνεται μετά την επιβολή ποινής κάτι που επισημάνθηκε και από το Ανώτατο Δικαστήριο στην υπόθεση Makuetche (ανωτέρω) όπου τέθηκε ότι:
«Η μεγαλύτερη όμως παραδοξότητα προκύπτει από τις ερμηνευτικές διατάξεις του νόμου. Αναφέρεται ότι: «“ποινή στερητική της ελευθερίας” σημαίνει ποινή φυλάκισης, αλλά δεν περιλαμβάνει ποινή φυλάκισης με αναστολή εκτέλεσης ή ενεργοποίηση ποινής φυλάκισης με αναστολή.» Δηλαδή, ακόμα και αν δεν ικανοποιούνται οι προϋποθέσεις του Άρθρου 3, μπορεί να επιβληθεί σε μητέρα ποινή φυλάκισης με αναστολή, ενώ δεν μπορεί να της επιβληθεί ποινή άμεσης φυλάκισης. Αυτό όμως δεν μπορεί να επιτευχθεί. Η κατάληξη σε ποινή φυλάκισης με αναστολή προϋποθέτει ότι το Δικαστήριο έχει ήδη επιλέξει την φυλάκιση, που αν δεν αναστείλει θα είναι άμεση. Δεν μπορεί όμως να την επιλέξει με την προοπτική της αναστολής της.[1]»
Είναι θεωρούμε ζήτημα το οποίο θα πρέπει να αξιολογηθεί και να επιλυθεί έτσι ώστε να μην ανακύπτει.
Στη βάση λοιπόν των πιο πάνω και εφόσον το Δικαστήριο δεν μπορεί να διατάξει αναστολή εκτέλεσης μέρους της ποινής οδηγούμαστε στην έκδοση διατάγματος αναστολής εκτέλεσης της ποινής που επιβλήθηκε στην κατηγορούμενη.
Μας έχει περαιτέρω προβληματίσει κατά πόσο το Δικαστήριο θα πρέπει να ενεργοποιήσει την ποινή των 4 μηνών και 20 ημερών που επιβλήθηκε στην κατηγορούμενη στην ποινική υπόθεση 15856/2017 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού με ημερομηνία καταδίκης την 1/1/2020 αφού η τριετής αναστολή δεν παρήλθε μέχρι την ημερομηνία διάπραξης των αδικημάτων της παρούσας υπόθεσης. Υπενθυμίζουμε ότι σύμφωνα με το άρθρο 2 του Νόμου 33(Ι)/2005 ποινή στερητική της ελευθερίας δεν περιλαμβάνει ενεργοποίηση ποινής φυλάκισης. Κρίση μας είναι ότι υπό τις πιο πάνω περιστάσεις και εφόσον έχουμε διατάξει την αναστολή εκτέλεσης των πιο πάνω ποινών θα ήταν τουλάχιστον και πάλι παράδοξο αφού δεν υπάρχουν οι συνθήκες για να εξεταστούν οι αρχές που διέπουν το ζήτημα ενεργοποίησης ανασταλείσας ποινής, να προβούμε σε ενεργοποίηση της ποινής φυλάκισης ή μέρους αυτής που επιβλήθηκε στην κατηγορούμενη στην πιο πάνω υπόθεση. Είναι όμως και αυτό ένα ζήτημα που χρήζει προβληματισμού και εξέτασης.
Η πιο πάνω κατάληξη μας δεν επηρεάζει και την έκδοση διατάγματος που να απαγορεύει στην κατηγορούμενη από το να κατέχει άδεια οδήγησης για περίοδο 9 μηνών από σήμερα δεδομένου ότι έχει ήδη συσσωρευμένους 17 βαθμούς ποινής. Η ανάγκη για συνετισμό της κατηγορούμενης και η προστασία του κοινωνικού συνόλου αποτελούν σημαντικό παράγοντα στην έκδοση διατάγματος στέρησης της κατοχής άδειας οδήγησης (βλ. Τσιελεπής ν. Αστυνομίας (1999) 2 ΑΑΔ 401).
Περαιτέρω εκδίδεται διάταγμα όπως τα ναρκωτικά και τα αντικείμενα μέσα στα οποία βρέθηκαν να κατασχεθούν και καταστραφούν μετά την παρέλευση του χρόνου έφεσης.
Τα υπόλοιπα αντικείμενα που κατασχέθηκαν ως τεκμήρια να επιστραφούν στους ιδιοκτήτες τους και πάλι μετά την παρέλευση του χρόνου έφεσης. Εάν δεν υπάρχουν ιδιοκτήτες που τα αναγνωρίζουν, αυτά να κατασχεθούν. Σε κάθε περίπτωση η διάθεση των τεκμηρίων να γίνει αφού ολοκληρωθεί η κάθε υπόθεση σε σχέση με όλους τους κατηγορούμενους.
Εξηγείται στην κατηγορούμενη η έννοια της αναστολής εκτέλεσης της ποινής φυλάκισης.
(Υπ.) ………………………..
Λ. Μουγής, Π.Ε.Δ.
(Υπ.) ………………………..
Μ. Χριστοδούλου, Α.Ε.Δ.
(Υπ.) ………………………..
Μ. Λ. Λοΐζου, Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο