ΜΟΝΙΜΟ ΚΑΚΟΥΡΓΙΟΔΙΚΕΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
ΣΥΝΘΕΣΗ ΚΑΚΟΥΡΓΙΟΔΙΚΕΙΟΥ: Λ. Μουγής, Π.Ε.Δ.
Μ. Χριστοδούλου, Α.Ε.Δ.
Μ. Λ. Λοΐζου, Ε.Δ.
Υπόθεση Αρ.: 1371/2024
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ν.
1. ΡΡ
2. ΦΦ
Κατηγορούμενοι
Ημερομηνία: 29 Ιουλίου, 2024.
Εμφανίσεις:
Για την Κατηγορούσα Αρχή: Ο κ. Α. Αντωνίου.
Για τον Κατηγορούμενο 1: Ο κ. Ρ. Μαππουρίδης.
Κατηγορούμενος 1 παρών.
Π Ο Ι Ν Η
Ο κατηγορούμενος 1 (εφεξής ο κατηγορούμενος), έχει βρεθεί ένοχος με δική του παραδοχή στο αδίκημα της παράνομης κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου Τάξεως Β με σκοπό την προμήθεια του σε άλλο πρόσωπο, κατά παράβαση του περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου 29/77.
Αυτό που προσάπτεται στον κατηγορούμενο, σύμφωνα με τις λεπτομέρειες του αδικήματος, είναι ότι την 1/02/2024, στη Λάρνακα, κατείχε 3 κιλά κάνναβης με σκοπό την προμήθειά της σε άλλο πρόσωπο.
Τα γεγονότα που συνθέτουν τη διάπραξη του αδικήματος από τον κατηγορούμενο έχουν αναφερθεί από πλευράς κατηγορούσας αρχής ως αυτά καταγράφονται στο Έγγραφο Α και δεν έχουν αμφισβητηθεί. Τα παραθέτουμε αυτολεξεί:
«1. Την 1/02/24 λήφθηκε πληροφορία η οποία ανέφερε ότι ο κατηγορούμενος, ο οποίος είναι γνωστός στην Υ.ΚΑ.Ν θα παραλάμβανε την ίδια μέρα μεγάλη ποσότητα κάνναβης. Σύμφωνα με την ίδια πληροφορία τη ποσότητα αυτή θα του τη προμήθευε τρίτο πρόσωπο.
2. Την 1/02/24 και περί ώρα 15:15 ο ΜΚ1, Λοχ. 199, Π. Κρητικός, εντόπισε τον κατηγορούμενο να αναχωρεί από την οικία του με το όχημα με αριθμούς εγγραφής [ ] μαζί με κάποιο άλλο πρόσωπο.
3. Αφού αρχικά πέρασαν από διάφορα χωρία της Λάρνακάς, περι ώρα 16:53 μετέβηκαν στην οδό [ ] στα Λιβάδια της Επαρχίας Λάρνακας και στάθμευσε το όχημα που αναφέρεται πιο πάνω δίπλα από άλλο όχημα το οποίο βρισκόταν ήδη εκεί
4. 0 ΜΚ2, Α/Αστ-3Ο21 Αναστάσης Κωνσταντίνου έθεσε υπό παρακολούθηση τη περιοχή και διαπίστωσε ότι τα καπό (πορτ μπακάζ) και των δύο οχημάτων ήταν ανοικτά. Αφού τα έκλεισαν, τα δύο οχήματα αναχώρησαν προς την ίδια κατεύθυνση.
5. Τότε δόθηκαν οδηγίες στα μέλη της Υ.ΚΑ.Ν για ανακοπή και έλεγχο του οχήματος που οδηγούσε o κατηγορούμενος ([ ]). O κατηγορούμενος μόλις αντιλήφθηκε τη παρουσία της Αστυνομίας προσπάθησε να διαφύγει με αποτέλεσμα να συγκρουστεί με τα υπηρεσιακά οχήματα που επέβαιναν οι ΜΚ 1 και ΜΚ3 επι του κατηγορητηρίου. Εν τέλει το όχημα ανακόπηκε και στη προσπάθεια των μελών της Υ.ΚΑ.Ν να τον συλλάβουν καθώς αρνήθηκε να εξέλθει του οχήματος, χρησιμοποιήθηκε η ανάλογη βία και ο κατηγορούμενος συνελλήφθηκε.
6. Σε έρευνα που διενήργησε o ΜΚ2, Α/Αστ.3Ο21 Αναστάσης Κωνσταντίνου, στη παρουσία του κατηγορούμενου στο χώρο αποσκευών του οχήματος [ ], εντόπισε μία χάρτινη σακούλα χρώματος μαύρου και καφέ με την επιγραφή COSMOS sports εντός της οποίας υπήρχαν σε περίοπτη θέση δύο νάιλον διαφανή συσκευασίες κλειστές αεροστεγώς, εντός των οποίων υπήρχε φυτική ύλη κάνναβη. Ο ΜΚ2 τα υπέδειξε στον κατηγορούμενο του επίστησε τη προσοχή του στο Νόμο και δεν απάντησε οτιδήποτε.
7. Στη συνέχεια λήφθηκαν από τον κατηγορούμενο παρειακά επιχρίσματα και δακτυλικά αποτυπώματα τα οποία μαζί με τα κατασχεθέντα τεκμήρια που αναφέρονται στη παράγραφο 6 στάλθηκαν για επιστημονικές εξετάσεις στο Γενικό Χημείο του Κράτους, στο Ινστιτούτο Νευρολογίας και Γενετικής και στο Εργαστήριο Δακτυλοσκοπίας.
8. Την ίδια μέρα 1/2/24 μεταξύ των ωρών 21:30 – 21:40 στα γραφεία της Y.KA.N Λάρνακας ο ΜΚ4, Α/Αστ.2657, Αντρέας Αντρέου έλαβε ανακριτική κατάθεση από τον κατηγορούμενο στην οποία αφού συμβουλεύτηκε το δικηγόρο του ζήτησε να τη δώσει άλλη μέρα στη παρουσία του δικηγόρου του.
9. Στη συνέχεια εκδόθηκε ένταλμα σύλληψης εναντίον του κατηγορούμενου και αυτός συνελλήφθηκε την 1/2/24 η ώρα 23:20 από τον ΜΚ4.
ΙΟ. Την 3/02/24 μεταξύ των ωρών 15:50 - 16:30 ο ΜΚ12, Α/Αστ 3215, Β. Κωμσταντινίδης έλαβε ανακριτική κατάθεση από τον κατηγορούμενο στην οποία αρνήθηκε να απαντήσει οτιδήποτε.
11. Την 8/2/24 παραλήφθηκε η έκθεση από το Γενικό Χημείο του Κράτους σύμφωνα με την οποία επί του περιεχομένου των σακουλιών που εντοπίστηκαν στο χώρο αποσκευών του αυτοκίνητου με αριθμούς εγγραφής [ ] διαπιστώθηκε ότι περιείχαν ελεγχόμενο φάρμακο Τάξεως Β, συνολικής ποσότητας 3 κιλών κάνναβης.
9. Από τις εξετάσεις που διενεργήθηκαν με την ορθή και ενδεδειγμένη διαδικασία από την ΜΚ7, Δρ. Σ. Ξενοφώντος σε επίπεδο γενετικού υλικού αλλά και από τις εξετάσεις του Εργαστήριου Δακτυλοσκοπίας δεν υπήρξε οποιαδήποτε σύνδεση με τον κατηγορούμενο.
10. Ο κατηγορούμενος βρίσκεται υπό κράτηση από 9/2/24 που η παρούσα παραπέμφθηκε για εκδίκαση από το Κακουργιοδικείο Λάρνακας. Σημειώνεται ότι για την παρούσα υπόθεση καταζητείται 30 πρόσωπο για το οποίο εκδόθηκε ένταλμα σύλληψης.
Ποινικό μητρώο κατηγορούμενου
Ο κατηγορούμενος την 4/12/19 καταδικάστηκε από το Κακουργιοδικείο Λάρνακάς στη ποινική υπόθεση με αριθμό [ ] για τα αδικήματα συνωμοσία προς διάπραξη κακουργήματος, προμήθεια ελεγχόμενου φαρμάκου Τάξης Β από άλλο πρόσωπο, κατοχή ελεγχόμενου Φαρμάκου Τάξης Β, προμήθεια ελεγχόμενου Φαρμάκου Τάξης Β σε άλλο πρόσωπο και κατοχή ελεγχόμενου φαρμάκου Τάξης Β.
Του επιβλήθηκαν ποινές φυλάκισης 3 χρόνια, 7 1/2 χρόνια, 7 1/2 χρόνια, 6 μήνες, 6 μήνες και 1 μήνα αντίστοιχα.
Την 15/12/22 αποφυλακίστηκε από το Συμβούλιο Αποφυλάκισης Κρατουμένων επ' Αδεία με βάση το άρθρο 14 του Περι Φυλακών Νόμου 62(Ι)/1996 με συγκεκριμένους όρους.
Η απόφαση αυτή ανακλήθηκε από το Συμβούλιο Αποφυλακίσεως την 28/3/24 και συνεχίζει να εκτίει την ποινή του στις Κεντρικές Φυλακές.
Το χρηματικό ποσό που ανευρέθηκε στη κατοχή του να του επιστραφεί. Τα υπόλοιπα τεκμήρια να παραμείνουν στη κατοχή της Αστυνομίας.»
Ο συνήγορος υπεράσπισης αγορεύοντας για σκοπούς μετριασμού της ποινής υιοθέτησε αρχικά την έκθεση του Γραφείου Ευημερίας που έχει ετοιμαστεί κατόπιν οδηγιών του Δικαστηρίου και μας έχει παραδώσει και προηγούμενη παλαιότερη έκθεση (Έγγραφο Β) που και πάλι είχε ετοιμαστεί από το Γραφείο Ευημερίας, σε σχέση με τις προσωπικές, οικογενειακές, οικονομικές και άλλες περιστάσεις του κατηγορούμενου. Ο κατηγορούμενος είναι ηλικίας σήμερα 29 ετών και κατάγεται από τη Λάρνακα. Οι γονείς του χώρισαν όταν ο ίδιος ήταν 2 ετών, με τη μητέρα του να κατάγεται από τη Ρουμανία. Ο πατέρας του τέλεσε τρίτο γάμο. Οι σχέσεις του με τους γονείς και τα δύο μικρότερα αδέλφια του, τα οποία απέκτησαν και η μητέρα του, αλλά και ο πατέρας του, από διαφορετικούς συζύγους, περιγράφονται ως καλές. Φοίτησε μέχρι την πρώτη τάξη λυκείου στην Τεχνική Σχολή, καθώς αναγκάστηκε να διακόψει για να εργαστεί. Δεν υπηρέτησε τη θητεία του στην Εθνική Φρουρά λόγω χρήσης ουσιών. Απασχολήθηκε σε διάφορες εργασίες όπως πρατήριο βενζίνης, ως σερβιτόρος και ως εργάτης σε εργοστάσιο ανακύκλωσης. Το 2019 συνελήφθηκε, οπόταν και σταμάτησε να εργάζεται, ενώ μετά την αποφυλάκισή του επ' αδεία το 2022, εργαζόταν σε πλυντήριο αυτοκινήτων. Στις 19/02/2024, μετά τη διάπραξη του αδικήματος της παρούσας υπόθεσης, επέστρεψε στο Τμήμα Φυλακών. Από το 2016 διατηρεί σχέση με Κύπρια και από τη σχέση τους απέκτησαν ένα παιδί ηλικίας 8 μηνών σήμερα.
Ο κύριος Μαππουρίδης προχώρησε και παρέθεσε περαιτέρω λεπτομέρειες σε σχέση με τις προσωπικές περιστάσεις του κατηγορούμενου, αλλά και για τις συνθήκες διάπραξης του αδικήματος. Ανέφερε ότι ο κατηγορούμενος ήταν ένα παιδί με ψυχική διαταραχή και με χαμηλή μόρφωση που ήταν το αποτέλεσμα των ασταθών οικογενειακών συνθηκών του. Η εμπλοκή του στη χρήση εξαρτησιογόνων ουσιών ήταν η αιτία πρόκλησης της ψυχικής διαταραχής και που αποτελούσε και το λόγο μη θητείας του στην Εθνική Φρουρά. Δεν είναι πλέον χρήστης ναρκωτικών αφού σταμάτησε τη χρήση τους από το 2019. Σε σχέση με την εμπλοκή του στην υπόθεση ανέφερε ότι δεν είναι το άτομο, το οποίο εισήγαγε τα ναρκωτικά, αλλά ενεργούσε ως μεταφορέας. Έθεσε ο κύριος Μαππουρίδης ότι είναι τέτοιας φύσεως άτομα, τα οποία προσεγγίζουν, οι επιτήδειοι, ώστε να μεταφέρουν για λογαριασμό τους ναρκωτικές ουσίες. Η οικονομική ανέχεια, την οποία ο κατηγορούμενος έχει, ήταν ο λόγος για τον οποίο είχε εμπλακεί στη διάπραξη του αδικήματος. Εξέφρασε τη μεταμέλεια του κατηγορούμενου και περαιτέρω έχει προβεί σε δήλωση, με την οποία κατονομάζει συγκεκριμένο πρόσωπο, το οποίο φέρεται να εμπλέκεται στην υπόθεση. Είναι δε διατεθειμένος να καταθέσει και ενώπιον του Δικαστηρίου αν χρειαστεί. Είναι ένας από τους λόγους, σύμφωνα με τη θέση του κυρίου Μαππουρίδη, που το Δικαστήριο θα πρέπει να επιδείξει κάθε δυνατή επιείκεια.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το αδίκημα στο οποίο ο κατηγορούμενος έχει κριθεί ένοχος είναι σοβαρό. Η σοβαρότητά του δεν φαίνεται μόνο από τις ποινές που προβλέπονται από τον Νόμο, αλλά και από τη συχνότητα διάπραξης τέτοιας φύσεως αδικημάτων. Διάπραξη αδικημάτων που σχετίζονται με τα ναρκωτικά είναι καθημερινό φαινόμενο και οι συνέπειες, οι οποίες επιφέρουν, επηρεάζουν άμεσα και πολλές φορές καταλυτικά όχι μόνο τη ζωή του χρήστη, αλλά και της οικογένειάς του, ενώ φθείρει ταυτόχρονα και τον κοινωνικό ιστό. Τα ναρκωτικά έχουν εξαπλωθεί παντού και το πρόβλημα που δημιουργούν και συνεχίζουν να δημιουργούν είναι τεράστιο και πολυδιάστατο. Αυτή η σοβαρότητα με την πολύ μεγάλη συχνότητα διάπραξής τους, κάτι για το οποίο λαμβάνουμε γνώση από τη σωρεία υποθέσεων που τίθενται ενώπιον του Μόνιμου Κακουργιοδικείου Λάρνακας, τη λαμβάνουμε υπ' όψιν ως προς την επιβολή αποτρεπτικών ποινών.
Οφείλουμε εδώ να επισημάνουμε την διαπίστωση του Δικαστηρίου ότι η συντριπτική πλειοψηφία των παραβατών σε αδικήματα της εξεταζόμενης φύσης και ιδιαίτερα αυτών για κατοχή ναρκωτικών ουσιών με σκοπό την προμήθεια τους σε άλλα πρόσωπα είναι, δυστυχώς, πολύ νεαρά άτομα, γεγονός για το οποίο λαμβάνουμε γνώση από τον πολύ μεγάλο αριθμό υποθέσεων που τίθενται ενώπιον του Δικαστηρίου. Η εμπλοκή ολοένα και περισσότερων νεαρών προσώπων στη διακίνηση ναρκωτικών είναι ένα στοιχείο που θα πρέπει να ανησυχήσει.
Έχει κατ' επανάληψη τονισθεί ότι η σοβαρότητα ενός αδικήματος αντικατοπτρίζεται από το ανώτατο όριο ποινής που προβλέπει ο Νόμος (βλ. Λεβέντης ν. Αστυνομίας (1999) 2 ΑΑΔ 632, Βραχίμη ν. Αστυνομίας (2000) 2 ΑΑΔ 727, Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας v. Evans (2005) 2 ΑΑΔ 639), που στην περίπτωση της εισαγωγής και της παράνομης κατοχής με σκοπό την προμήθεια ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β, προβλεπόμενη ποινή είναι η δια βίου φυλάκιση. Όπως δε έχει τονισθεί κατ' επανάληψη από το Ανώτατο Δικαστήριο, σε υποθέσεις ναρκωτικών πρέπει να επιβάλλονται αυστηρές και αποτρεπτικές ποινές λόγω του ότι τα ναρκωτικά αποτελούν μάστιγα που πλήττει την υλική και ηθική ευημερία του ανθρώπου και που σε πολλές περιπτώσεις οδηγούν στην εξαθλίωση και στο θάνατο.
Στην υπόθεση Γλυκερίου ν. Δημοκρατίας Ποιν. Έφεση 171/20 ημερομηνίας 8/7/22, ECLI:CY:AD:2022:B287 τονίστηκαν τα ακόλουθα:
«Η νομολογία υπαγορεύει την αναγκαιότητα επιβολής αποτρεπτικών ποινών σε υποθέσεις που αφορούν ναρκωτικές ουσίες. Όπως έχει λεχθεί στην υπόθεση Ναζίπ ν. Αστυνομίας, (2014) 2(Β) ΑΑΔ 808, η ενασχόληση με τα ναρκωτικά, είτε για ιδία χρήση ή κατά μείζονα λόγο με την εισαγωγή και διάθεση ή προμήθεια σε τρίτους, αποτελεί μέγιστο κίνδυνο στην κοινωνική συνοχή ενόψει των προβλημάτων που επιφέρει η εξάρτηση. Όπως έχει τονισθεί στην υπόθεση Bora ν. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 79/2017, ημερ. 13/3/2018, ECLI:CY:AD:2018:B110:
«Μπορεί να αποτυπωθεί, ως απαύγασμα της εν λόγω νομολογίας, η ανάγκη για επιβολή αυστηρών ποινών, αποτρεπτικού χαρακτήρα, ακριβώς λόγω των ολέθριων αποτελεσμάτων που ενέχει η εγκληματική αυτή συμπεριφορά. Η αυστηρή μεταχείριση των παραβατών προβάλλει ως επιτακτική, δεδομένης της συχνότητας των υποθέσεων αυτής της μορφής που τίθενται ενώπιον των Δικαστηρίων και της ραγδαίας επιδείνωσης του φαινομένου της κατοχής και διακίνησης ναρκωτικών ουσιών. Η εξαθλίωση των θυμάτων, αλλά και η απώλεια ζωών, κυρίως νέων ανθρώπων, επιβάλλει τη δραστική παρέμβαση και συμμετοχή της δικαιοσύνης στην καθολική προσπάθεια αναχαίτισης της σύγχρονης μάστιγας των ναρκωτικών».
Σχετικό είναι και το ακόλουθο απόσπασμα από την υπόθεση Κλεομένης ν. Δημοκρατίας (2013) 2 Α.Α.Δ. 350:
«Αν και πιστεύουμε ότι επαναλαμβάνουμε εαυτούς και τα τετριμμένα, κρίνουμε σκόπιμο να υπενθυμίσουμε την κατ' επανάληψη επισήμανση της νομολογίας μας «πως τα ναρκωτικά έχουν εξελιχθεί σε μάστιγα και καρκίνωμα της κοινωνίας μας, πληγές οι οποίες δυστυχώς, όπως διαπιστώνουμε από τη συχνότητα των υποθέσεων που έρχονται ενώπιον των δικαστηρίων, όχι μόνο δεν φαίνεται να υποχωρούν, αλλά επιδεινώνονται ραγδαία. Και στη συντριπτική πλειοψηφία τους οι παραβάτες είναι πρόσωπα νεαρής ηλικίας. Είναι πραγματικά λυπηρό, οδυνηρό και τραγικό να διαπιστώνουμε πως η απώλεια ζωών, νέων κυρίως ανθρώπων, έχει γίνει μέρος της καθημερινής μας πραγματικότητας και πως η λίστα των νέων που έχουν εθιστεί στα ναρκωτικά μεγαλώνει μέρα με τη μέρα. Η σκληρή αυτή πραγματικότητα επιτάσσει την επιβολή αποτρεπτικών ποινών και καθιστά την αυστηρή μεταχείριση των παραβατών επιτακτική».
Σύμφωνα δε με τη νομολογία, το είδος και η ποσότητα των ναρκωτικών καθώς επίσης και ο σκοπός για τον οποίο αυτά κατέχονται, συγκαταλέγονται ανάμεσα στους παράγοντες οι οποίοι πρέπει να λαμβάνονται υπόψη στον καθορισμό της ποινής. Στις περιπτώσεις όπου η κατοχή συνοδεύεται από πρόθεση εμπορίας τότε η ποινή αναπόφευκτα καθίσταται πιο αυστηρή. (Βλ. Γενικός Εισαγγελέας v. Sak (2005) 2 ΑΑΔ 377 και Τρύφωνος v. Αστυνομίας (2009) 2 ΑΑΔ 197.)
Στην παρούσα περίπτωση ο κατηγορούμενος είχε στην κατοχή του μια αρκετά μεγάλη ποσότητα ναρκωτικών που ανερχόταν στα 3 κιλά. Ακόμα και ενεργώντας ως μεταφορέας, ως τέθηκε από την υπεράσπιση, αποτελεί κρίκο στην αλυσίδα της διακίνησης ναρκωτικών. Συμβάλλει και ο ίδιος με τον τρόπο αυτόν στην διασπορά εξαρτησιογόνων ουσιών με τα ολέθρια συνεπακόλουθα που σίγουρα αυτό επιφέρει. Ενέργειες και πράξεις αυτού του είδους που τα ζημιογόνα αποτελέσματά τους είναι δεδομένα, δεν μπορούν και δεν είναι δυνατόν να γίνουν δεκτές. Η ποσότητα των ναρκωτικών που, όπως αναφέραμε, ανερχόταν στα 3 κιλά και ο σκοπός για τον οποίο κατέχονταν από τον κατηγορούμενο, αποτελούν επιβαρυντικούς παράγοντες και κατατάσσουν την παρούσα υπόθεση στις σοβαρές υποθέσεις. Η οικονομική ανέχεια του δεν μπορεί καθοιονδήποτε τρόπο να δικαιολογήσει την εμπλοκή του στη διακίνηση ναρκωτικών.
Παρά τα πιο πάνω όμως το καθήκον του Δικαστηρίου για εξατομίκευση της ποινής δεν μειώνεται αλλά ούτε και ατονεί αφού οφείλει να προσεγγίζει την κάθε περίπτωση στη βάση των δικών της γεγονότων και τον κάθε κατηγορούμενο, ανάλογα με τις προσωπικές και άλλες περιστάσεις του (βλ. Παναγιώτου ν. Δημοκρατίας (2008) 2 ΑΑΔ 478). Από την άλλη όμως η διεργασία εξατομίκευσης δεν σημαίνει ότι θα πρέπει ταυτόχρονα να υπερακοντίζει και το άλλο Δικαστικό καθήκον για την επιβολή της αρμόζουσας για τον συγκεκριμένο παραβάτη ποινής, (βλ. Γενικός Εισαγγελέας ν. Ευαγόρου (Αρ.2) (2001) 2 ΑΑΔ 285). Η εξατομίκευση της ποινής έχει ως λόγο τον συσχετισμό της τιμωρίας και με το άτομο του παραβάτη· όχι όμως την αποκλειστική συνάρτησή της με τις προσωπικές συνθήκες αυτού ( βλ. Κόκκινος ν. Αστυνομίας (1995) 2 ΑΑΔ 135).
Προς όφελος του κατηγορούμενου λαμβάνουμε υπόψιν την άμεση παραδοχή του, παράγοντας ο οποίος, ως είναι νομολογημένο, επιφέρει έκπτωση στην ποινή (βλ. Χαρτούπαλος ν. Δημοκρατίας (2002) 2 ΑΑΔ 28) και που καταδεικνύει και την εμπράκτη μεταμέλεια του. Συνυπολογίζουμε επίσης το ότι ο κατηγορούμενος δεν ήταν ο ιθύνων νους αλλά και το γεγονός ότι συνεργάστηκε με την αστυνομία χωρίς να περιοριστεί στην δική του παραδοχή αλλά κατονόμασε συγκεκριμένο πρόσωπο που φέρεται να εμπλέκεται στην παρούσα υπόθεση. Εξέφρασε δε την διάθεση και ετοιμότητα του να καταθέσει ενώπιον του Δικαστηρίου αν χρειαστεί. Όπως άλλωστε τονίστηκε στην Φραγκίσκου ν. Δημοκρατίας (2015) 2Β ΑΑΔ 833 «Ο κίνδυνος που αναλαμβάνουν ως αποτέλεσμα της απόφασής τους να συνεργαστούν με την Αστυνομία, σε συνάρτηση με το βαθμό συνεργασίας και την έκταση και φύση των πληροφοριών που παρέχουν, θα πρέπει να συνεκτιμούνται από τα Δικαστήρια κατά το στάδιο της επιβολής ποινής στα πρόσωπα αυτά. Όσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος και όσο πολυτιμότερη είναι η συνδρομή τόσο περισσότερο θα πρέπει αυτό να αντανακλάται στο ύψος της ποινής που επιβάλλεται.». Προσμετρούμε περαιτέρω προς όφελός του τις προσωπικές, οικογενειακές και οικονομικές του περιστάσεις. Το ότι είναι πατέρας πλέον ενός ανήλικου παιδιού. Είναι όμως νομολογημένο ότι οι προσωπικές και οικογενειακές περιστάσεις σε τέτοιας φύσεως υποθέσεις λαμβάνονται μεν υπόψη αλλά δεν έχουν παρά μόνο μικρή βαρύτητα στην επιμέτρηση της ποινής (βλ. Landau v. Δημοκρατίας (1991) 2 ΑΑΔ 178, Amira Mohammad El Kara ν. Δημοκρατίας (2003) 2 AAΔ 239). Όπως τέθηκε και στην Valdez v. Δημοκρατίας Ποιν. Έφεση 144/2016 σχ. με 145/2016 ημερ. 21/2/2017, αν και οι προσωπικές περιστάσεις δεν ατονούν, έχουν όμως σαφώς μειωμένη σημασία αφού προέχει η αποτελεσματική εφαρμογή του νόμου για προστασία του κοινωνικού συνόλου.
Θα πρέπει εδώ να πούμε ότι δεν διαφεύγει του Δικαστηρίου ότι ο κατηγορούμενος βαρύνεται με μια προηγούμενη καταδίκη στην ποινική υπόθεση 9353/19, του Κακουργιοδικείου Λάρνακας με ημερομηνία καταδίκης την 04/12/2019. Του είχαν επιβληθεί ποινές φυλάκισης οι οποίες συνέτρεχαν και με την πιο υψηλή να είναι αυτή των 7½ χρόνων. Η ύπαρξη προηγούμενων καταδικών είναι παράγοντας, ο οποίος περιορίζει το Δικαστήριο στο να επιδείξει στον κατηγορούμενο την επιείκεια που θα επιδείκνυε αν ήταν λευκού ποινικού μητρώου.
Στην υπόθεση Γεωργίου άλλως Καμμούγιαρος ν. Αστυνομίας (2003) 2 ΑΑΔ 565 επαναλήφθηκαν τα εξής:
«Αποτελεί θέση της νομολογίας μας ότι οι προηγούμενες καταδίκες δεν πρέπει να δικαιολογούν επιβολή ποινής τέτοιας ώστε να δημιουργείται η εντύπωση ότι τιμωρείται για δεύτερη φορά ένας παραβάτης. Ωστόσο είναι δυνατό η προηγούμενη εγκληματική συμπεριφορά να επηρεάσει το βαθμό επιείκειας που το δικαστήριο θα ήταν διατεθειμένο να επιδείξει (Βλ. Κυπριανίδης κ.ά. ν. Αστυνομίας (1994) 2 Α.Α.Δ. 246, 250, 251, Περικλέους ν. Αστυνομίας, Ποινική Έφεση 5977/22.2.96). Περαιτέρω έχει νομολογηθεί ότι οι προηγούμενες καταδίκες είναι στοιχείο το οποίο έχει σημασία και λαμβάνεται υπόψη από το δικαστήριο στην επιμέτρηση της ποινής γιατί αποτελούν ένδειξη της στάσης και του σεβασμού του κατηγορουμένου προς τους Νόμους της Πολιτείας (Βλ. Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας ν. Ματθαίου Άλλως Μαλέγκου (1994) 2 Α.Α.Δ. 1, 8, 9, Stratos and Another v. Police 17 C.L.R. 73 και Χατζηνικολάου ν. Αστυνομίας (1976) 2 Α.Α.Δ. 63).»
Το ίδιο πράττουμε και εδώ.
Η προηγούμενη καταδίκη του κατηγορούμενου δεν τίθεται για να τιμωρηθεί για αδικήματα για τα οποία έχει ήδη τιμωρηθεί, αλλά επηρεάζει την επιείκεια που θα τύγχανε αν δεν βαρυνόταν με αυτήν. Δεν μπορεί όμως να παραγνωριστεί στο πλαίσιο της στάσης και του σεβασμού του προς τον Νόμο ότι και η προηγούμενη καταδίκη αφορά αδίκημα της ίδιας φύσης με αυτό που έχει δηλώσει παραδοχή στην παρούσα υπόθεση. Πέραν τούτου όμως ο κατηγορούμενος αν και στις 15/12/2022 είχε αποφυλακιστεί από το Συμβούλιο Αποφυλάκισης Κρατουμένων επ' αδεία, την 1/2/2024 διέπραξε το αδίκημα της παρούσας υπόθεσης. Αντί δηλαδή να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία που του δόθηκε παρανόμησε και πάλι.
Σε σχέση προς την ποινολογική μεταχείριση κατηγορούμενων σε παρόμοιας φύσης υποθέσεις και προβαίνοντας πάντοτε στις ανάλογες και επιβαλλόμενες αναπροσαρμογές στη βάση τού τι ισχύει εδώ ως ζήτημα γεγονότων και έχοντας συγχρόνως κατά νουν πως «Προηγούμενες αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου, αναφορικά με τις επιβληθείσες ποινές, είναι ενδεικτικές του μέτρου τιμωρίας συγκεκριμένων εγκλημάτων και των παραμέτρων του καθορισμού της ποινής. Δεν έχουν, όμως, το δεσμευτικό χαρακτήρα, που ενέχει ο καθορισμός αρχών δικαίου. Και τούτο, γιατί η ποινή που επιβάλλεται σε κάθε υπόθεση είναι αλληλένδετη με τις ιδιαιτερότητες των γεγονότων που την συνθέτουν και με τις ιδιαιτερότητες των συνθηκών του παραβάτη.» (βλ. Χαραλάμπους ν. Δημοκρατίας (2000) 2 ΑΑΔ 1), παραθέτουμε ως καθοδηγητικές και ενδεικτικές και τις ακόλουθες αποφάσεις.
Στην υπόθεση Κωνσταντίνου ν. Αστυνομίας (2005) 2 ΑΑΔ, επικυρώθηκε ποινή φυλάκισης 6 ετών για κατοχή με σκοπό την προμήθεια 1.5 κιλών κάνναβης. Ο εφεσείων ήταν 25 ετών, λευκού ποινικού μητρώου, παραδέχθηκε ενοχή και εξέφρασε τη μεταμέλειά του.
Στην υπόθεση Κώστας Προεστού ν. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 17/2016, ημερομηνίας 22/5/2017, ECLI:CY:AD:2017:D183, επικυρώθηκε ποινή φυλάκισης 4 ετών για κατοχή με σκοπό την προμήθεια 2 κιλών και 7,5 γραμμαρίων φυτού κάνναβης από το οποίο δεν είχε εξαχθεί η ρητίνη. Ο εφεσείων ήταν 45 ετών και πατέρας 3 παιδιών εκ των οποίων το ένα ανήλικο, με σοβαρά προβλήματα υγείας. Περαιτέρω, ήταν λευκού ποινικού μητρώου, παραδέχθηκε ενοχή και συνεργάστηκε με την Αστυνομία.
Στην υπόθεση Γιώργος Πόλεος ν. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 141/2016, ημερομηνίας 2/6/2017, ECLI:CY:AD:2017:B210, επικυρώθηκε ποινή φυλάκισης 4 ετών για κατοχή με σκοπό την προμήθεια κάνναβης συνολικού βάρους 1908,425 γραμμαρίων. Ο εφεσείων ο οποίος είχε προχωρημένη ηλικία όπως αναφέρεται στην απόφαση (χωρίς όμως να παρατίθεται η ακριβής ηλικία του) ήταν λευκού ποινικού μητρώου και παραδέχθηκε ενοχή.
Στην υπόθεση Ismen Bora ν. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 79/2017, ημερομηνίας 13/3/2018, ECLI:CY:AD:2018:B110, επικυρώθηκε ποινή φυλάκισης 5 ετών για κατοχή με σκοπό την προμήθεια 2.028,3 γραμμαρίων κάνναβης από την οποία δεν είχε εξαχθεί η ρητίνη. Ο εφεσείων ήταν 27 ετών, λευκού ποινικού μητρώου, παραδέχθηκε ενοχή και συνεργάστηκε με την Αστυνομία την οποία προμήθευσε με το όνομα και την ηλεκτρονική διεύθυνση του τελικού παραλήπτη των ναρκωτικών.
Στην υπόθεση Αντρέας Γεωργιάδης v. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 1/2023, 6/7/2023 επικυρώθηκε ποινή φυλάκισης 5 ετών για κατοχή με σκοπό την προμήθεια 1.219,8 γρ. κάνναβης. Ο εφεσείων ήταν 29 ετών, λευκού ποινικού μητρώου, παραδέχθηκε ενοχή και συνεργάστηκε με την Αστυνομία. Η συνεργασία του με την Αστυνομία συνίστατο στο ότι ομολόγησε πως τα ανευρεθέντα από την Αστυνομία ναρκωτικά τα κατείχε με πρόθεση να τα προμηθεύσει στα πρόσωπα που του τα είχαν δώσει, εντούτοις δεν απεκάλυψε τα εν λόγω πρόσωπα.
Συνεκτιμώντας όλα όσα πιο πάνω παραθέσαμε και λαμβάνοντας υπ' όψιν την ποσότητα ναρκωτικών που είχε στην κατοχή του ο κατηγορούμενος, τον σκοπό για τον οποίο την κατείχε, ως επίσης και τους μετριαστικούς παράγοντες που έχουν τεθεί από πλευράς υπεράσπισης, κρίνουμε ότι η μοναδική ενδεικνυόμενη ποινή είναι αυτή της φυλάκισης.
Επιβάλλεται στον κατηγορούμενο ποινή φυλάκισης 5½ ετών στην πρώτη κατηγορία που αντιμετωπίζει.
Μας έχει αναφερθεί ότι ο κατηγορούμενος συνεχίζει να εκτίει την ποινή φυλάκισης, η οποία του είχε επιβληθεί στην ποινική υπόθεση 9353/19 του Κακουργιοδικείου Λάρνακας με την ημερομηνία αποφυλάκισής του να είναι η 31/05/2025. Το ερώτημα, το οποίο τίθεται, είναι κατά πόσο το Δικαστήριο, στη βάση του άρθρου 117(2) του Κεφ. 155, θα διατάξει όπως η ποινή που του επιβλήθηκε στην παρούσα υπόθεση να εκτιθεί μετά την έκτιση της ποινής που εκτίει στην ποινική υπόθεση 9353/19 ή συντρέχουν τέτοιες περιστάσεις για διαφορετική διαταγή.
Το άρθρο 117(2) του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 155, προβλέπει ότι η ποινή φυλάκισης προσώπου που έχει ήδη καταδικαστεί σε φυλάκιση αρχίζει μετά την έκτιση προηγούμενης ποινής φυλάκισης, εκτός αν το Δικαστήριο διατάξει άλλως πώς. Το Δικαστήριο για να εκδώσει διαφορετική διαταγή πρέπει, ως τέθηκε στην Κουφού ν. Αστυνομίας (1993) 2 ΑΑΔ 396, να υπάρχουν ειδικές ή και εξαιρετικές συνθήκες. Τα ίδια επαναλήφθηκαν και στη Θεοδοσίου ν. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση 279/18, ημερομηνίας 28/07/2020, ECLI:CY:AD:2020:B271 όπου τέθηκε επίσης ότι για να δικαιολογείται διαφορετική διαταγή εξαρτάται από τη φύση, το χαρακτήρα και τα περιστατικά της υπόθεσης.
Στην υπόθεση Θεοδοσίου (ανωτέρω), ο εφεσείοντας είχε καταδικαστεί για αδικήματα βιασμού, διαφθοράς νεαρής γυναίκας κάτω των 13 ετών και για σεξουαλική κακοποίηση παιδιού. Το Κακουργιοδικείο κατά την επιβολή της ποινής και κατ’ εφαρμογή του άρθρου 117(2) του Κεφ.155, διέταξε όπως η ποινή που του επέβαλε να εκτιθεί μετά τη λήξη της ποινής που ο εφεσείοντας έκτιε για αδίκημα κλεπταποδοχής. Το Ανώτατο Δικαστήριο σε συμφωνία με την απόφαση του Κακουργιοδικείου έθεσε ότι ως εκ της φύσεως του αδικήματος της κλεπταποδοχής που είναι αδίκημα παντελώς διαφορετικής φύσεως από αυτά της ενώπιον του υπόθεσης, δεν δικαιολογείτο παρέκκλιση από τις πρόνοιες του άρθρου 117(2) του Κεφ. 155 (βλ. επίσης Μιχαηλίδης ν. Δημοκρατίας Ποιν. Έφεση Αρ. 161/2020 ημερ. 11/5/2022), ECLI:CY:AD:2022:B182.
Στη βάση της νομολογίας και έχοντας κατά νουν ότι το αδίκημα της παρούσας υπόθεσης είναι όμοιο με τα αδικήματα της ποινικής υπόθεσης για την οποία εκτίει ποινή αλλά στη βάση ότι η έκτιση της εν λόγω ποινής, ολοκληρώνεται την 31/05/2025, θεωρούμε ότι η ποινή που επιβλήθηκε σήμερα θα πρέπει να συντρέχει με το υπόλοιπο της ποινής, το οποίο παρέμεινε προς έκτιση στην εν λόγω υπόθεση και προς τούτο εκδίδουμε ανάλογη διαταγή.
Ο χρόνος βέβαια έκτισης της ποινής που επιβλήθηκε στην παρούσα υπόθεση θα αρχίζει από σήμερα.
Το χρηματικό ποσό που ανευρέθηκε στην κατοχή του κατηγορούμενου να του επιστραφεί.
Τα υπόλοιπα τεκμήρια να παραμείνουν στην κατοχή της Αστυνομίας.
(Υπ.) ………………………..
Λ. Μουγής, Π.Ε.Δ.
(Υπ.) ………………………..
Μ. Χριστοδούλου, Α.Ε.Δ.
(Υπ.) ………………………..
Μ. Λ. Λοΐζου, Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο