ΜΟΝΙΜΟ ΚΑΚΟΥΡΓΙΟΔΙΚΕΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
ΣΥΝΘΕΣΗ ΚΑΚΟΥΡΓΙΟΔΙΚΕΙΟΥ: Λ. Μουγής, Π.Ε.Δ.
Μ. Χριστοδούλου, Α.Ε.Δ.
M. Λ. Λοΐζου, Ε.Δ.
Αρ. Υπόθεσης: 17/2024
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ν.
ΝΝ
Κατηγορουμένου
Ημερομηνία: 28 Νοεμβρίου 2024
Εμφανίσεις:
Για την Κατηγορούσα Αρχή: o κ. Μ. Κουτσόφτας.
Για τον κατηγορούμενο: Η κα Μ. Παυλίδου.
Κατηγορούμενος παρών.
ΑΠΟΦΑΣΗ
Ο κατηγορούμενος αντιμετωπίζει δύο κατηγορίες, κατά παράβαση του Περί Αλλοδαπών και Μετανάστευσης Νόμου Κεφ. 105.
Κατηγορείται ότι υποβοήθησε στην παράνομη είσοδο υπηκόων τρίτης χώρας στο έδαφος της Δημοκρατίας δηλαδή 19 Σύριους υπηκόους με πρόθεση και σκοπό την αποκόμιση κέρδους (κατηγορία 1). Κατηγορείται επίσης ότι συνέδραμε σε απαγορευμένο μετανάστη, δηλαδή 19 Σύριους, να εισέλθουν στη Δημοκρατία, (κατηγορία 2).
Για την απόδειξη της υπόθεσης της η κατηγορούσα αρχή κάλεσε 5 μάρτυρες και κατατέθηκαν 17 συνολικά τεκμήρια με το τεκμήριο 5 να κατατίθεται για την αλήθεια του περιεχομένου του και τα τεκμήρια 16 και 17 ως παραδεκτό γεγονός Ο κατηγορούμενος 1 τήρησε το δικαίωμα της σιωπής και δεν προσέφερε οποιαδήποτε μαρτυρία.
Οι αναφορές όλων των μαρτύρων, ως επίσης και τα τεκμήρια που κατατέθηκαν, αξιολογήθηκαν πλήρως, έστω και αν αυτά δεν αναφέρονται ρητά στην απόφαση, χωρίς να είναι αναγκαία η καταγραφή του περιεχομένου τους κάτι το οποίο θα γίνει εκεί όπου κριθεί αναγκαίο (Βλέπε κατ΄ αναλογίαν, G & K Exclusive Fashions Ltd v. Παπαδοπούλου κ.ά (2001) 1 ΑΑΔ 88 και Al Watani κ.ά. ν. Παπαδόπουλου (2001) 1Γ ΑΑΔ 1924).
Τυχόν αποσπάσματα που αναφέρονται στην απόφαση μεταφέρθηκαν αυτούσια από τα πρακτικά, τα τεκμήρια και τις γραπτές αγορεύσεις.
Συνοψίζουμε τη μαρτυρία των μαρτύρων.
Ο αστυφύλακας 3614 Παναγιώτης Οικονόμου, ΜΚ1, ανέφερε τις ενέργειες του τις οποίες καταγράφει και στην κατάθεση του τεκμήριο 1 όταν έλαβε οδηγίες για να ελέγξει θαλάσσιο στόχο περί τα 7 ναυτικά μίλια νότια της Αγίας Νάπας οπόταν και εντόπισαν σκάφος στο οποίο επέβαιναν 20 άτομα.
Ο αστυφύλακας 1029 Δημήτρης Νικολάου, ΜΚ2, αναφέρει για τη μετάβαση του στο λιμάνι Λάρνακας στις 29/12/2023 μετά τον εντοπισμό βάρκας στο οποίο επέβαιναν 20 παράτυποι μετανάστες. Αναφέρθηκε και στην ανάκριση του κατηγορούμενου ως καταγράφει στις καταθέσεις του τεκμήρια 3 και 4.
Η αστυφύλακας 202 Μαρία Πολυχρόνη, ΜΚ3, έθεσε τις ενέργειες της, ως αυτές καταγράφονται και στην κατάθεση της τεκμήριο 6, όταν παρέδωσε το έντυπο δικαιωμάτων στον κατηγορούμενο στην παρουσία διερμηνέα.
Ο Μηνάς Ισκανδάρ, ΜΚ4, εκτελούσε χρέη διερμηνέα στις 2/1/2024 στον Αστυνομικό Σταθμό Αγίας Νάπας κατά τη λήψη κατάθεσης του κατηγορούμενου.
Ο ΜΜ, ΜΚ5, ήταν ένας από τους επιβαίνοντες στην επίδικη βάρκα. Ανέφερε το πώς επιβιβάστηκε σε αυτήν και το πως διαδραματίστηκαν τα γεγονότα, από την αναχώρηση τους από την Ταρτούς μέχρι τον εντοπισμό τους από τη Λιμενική Αστυνομία.
Είχαμε την ευκαιρία μέσα στη ζωντανή ατμόσφαιρα της δίκης κάτι που θέτει το Δικαστήριο σε πλεονεκτική θέση στο να βλέπει, να ακούει και να αξιολογεί τους μάρτυρες (βλ. κατ΄ αναλογίαν, Μελή ν. Κωνσταντίνου κ.ά., Πολιτική Έφεση Αρ. 2/13, ημερομηνίας 13/3/19), ECLI:CY:AD:2019:A83, να παρακολουθήσουμε και να ακούσουμε με προσοχή και υπομονή τους μάρτυρες που κατέθεσαν. Θέσαμε ως δείκτη ανάμεσα σε άλλα το στάδιο από το οποίο ανέκυψε η μαρτυρία, την πηγή και το κύρος της γνώσης των μαρτύρων, το όποιο προσωπικό συμφέρον ή προκατάληψη τους, τις ευκαιρίες που είχαν για να αντιληφθούν τα διαδραματιζόμενα, τη μνήμη τους και τους λόγους που είχαν για να θυμούνται ή για να πιστεύουν σε αυτά στα οποία κατέθεσαν, τη σαφήνεια και αμεσότητα των απαντήσεων τους και τις όποιες υπερβολές, ανακολουθίες ή αντιφάσεις τους σε αντιπαραβολή με τις μικροαντιφάσεις, τη φιλαλήθεια τους και τον τρόπο αφήγησης των γεγονότων. Ήμασταν προσεκτικοί να μην προσδώσουμε υπέρμετρο βάρος στα εξωτερικά γνωρίσματα της μαρτυριακής τους συμπεριφοράς αφού κάτι τέτοιο εμπεριέχει επικινδυνότητα δεδομένου ότι δεν είναι σπάνιο κάποιοι μάρτυρες να είναι ιδιαίτερα ικανοί στο να παρουσιάζουν μία εντελώς διαφορετική εικόνα από εκείνη που πραγματικά τους χαρακτηρίζει αλλά και διότι κάποιες συμπεριφορές στο εδώλιο του μάρτυρα μπορεί να εδράζονται σε μεγάλο αριθμό αιτών και όχι κατ΄ ανάγκη από διάθεση να πουν ψέματα ή να παραπλανήσουν.
Αποτιμώντας τη μαρτυρία που τέθηκε ενώπιον μας δεν περιοριστήκαμε στην ατομική εκτίμηση της αξιοπιστίας των μαρτύρων, αλλά τη συσχετίσαμε και την αντιπαραβάλαμε με το σύνολο της υπόλοιπης μαρτυρίας. Τη μαρτυρία των αστυνομικών την προσεγγίσαμε με ιδιαίτερη προσοχή έτσι ώστε να διακριβώσουμε αν τα όσα ανέφεραν εξέφραζαν πιστά και ορθά την πραγματικότητα (βλέπε, Volettos v. The Republic (1960) CLR 169).
Έχει σημασία, ως ζήτημα αρχής, να υπογραμμιστεί πως το γεγονός ότι κάποιοι μάρτυρες γίνονται δεκτοί ως αξιόπιστοι, δεν εξυπακούει αδηρίτως πως τα όσα είπαν υπέχουν και ανάλογης αποδεικτικής βαρύτητας, μια και η γενικότερη αξιοπιστία των μαρτύρων δεν εναρμονίζεται πάντοτε με την αποδεικτική δύναμη της μαρτυρίας τους (βλ. κατ’ αναλογίαν, Κίμωνος ως Εκκαθαριστή της Blue Seal Shoes Ltd v. Χρ. Ιωάννου & Υιοί (Υποδήματα) Λτδ, Πολ. Έφεση 66/13, ημ. 4/11/19, Ευσταθίου ν. Μιχαήλ και Άλλης, Πολ. Έφεση 269/12, ημ. 23/7/19, ECLI:CY:AD:2019:A341, Θεοχαρίδης ν. Ιωάννου κ.ά (2012) 1Β ΑΑΔ 1311, 1319-1322).
Ο αστυφύλακας 3614 Παναγιώτης Οικονόμου, ΜΚ1, δημιούργησε καλή εντύπωση στο Δικαστήριο. Απαντούσε με αμεσότητα χωρίς υπεκφυγές και χωρίς προσπάθεια απόκρυψης στοιχείων ως προς τις ενέργειες του και την εμπλοκή του στη διερεύνηση της υπόθεσης. Δεν προέκυψε οτιδήποτε κατά το στάδιο της αντεξέτασης του που να κλονίζει την αξιοπιστία του. Στην κατάθεση του τεκμήριο 1 αναφέρει ότι στις 29/12/2023 ανέλαβε καθήκον στον Ναυτικό Σταθμό της Μαρίνας Αγίας Νάπας. Έλαβε οδηγίες από τον αξιωματικό υπηρεσίας να ελέγξει θαλάσσιο στόχο 7 περίπου ναυτικά μίλια από τις ακτές της Δημοκρατίας. Αναχώρησε με το σκάφος Απ. Ανδρέας με τον ίδιο να είναι ο κυβερνήτης και πλήρωμα ο ειδικός αστυφύλακας 5362. Εντόπισε ένα πολυεστερικό σκάφος 5 περίπου μέτρα στο οποίο επέβαιναν 20 άτομα εκ των οποίων 15 άνδρες, μία γυναίκα, τρία μωρά και ένας ασυνόδευτος ανήλικος όλοι από την Συρία. Το σκάφος ήταν υπερφορτωμένο αφού με βάση το μήκος του μπορούσε να μεταφέρει μέχρι 5 άτομα μόνο, συμπεριλαμβανομένου του χειριστή. Αυτό είναι κάτι που επιδεικνύει την επικινδυνότητα της επιβίβασης 20 ατόμων για τόσο μεγάλο ταξίδι και μάλιστα χωρίς σωστικά βοηθήματα. Ανέφερε περαιτέρω ο μάρτυρας ότι το σκάφος έφερε μικρή εξωλέμβια μηχανή και υπέστη αλλαγές όπως την αφαίρεση των πατωμάτων και των στεγανών και το χαμήλωμα του καθρέφτη για την τοποθέτηση μηχανής, κάτι που το καθιστούσαν άμεσα βυθίσιμο και επιπλέον επικίνδυνο για πλεύση. Έλαβε οδηγίες όπως συνοδεύσουν το σκάφος με τους μετανάστες προς το λιμάνι της Λάρνακας. Στο σημείο πήγε και το σκάφος Θησέας και μαζί κατέπλευσαν στο λιμάνι της Λάρνακας. Κατά το χρόνο του εντοπισμού και κατά τη διάρκεια του πλου προς το λιμάνι της Λάρνακας το σκάφος των μεταναστών πλοηγούσε ο κατηγορούμενος. Από την εμπειρία του κατάλαβε από τον τρόπο που ο κατηγορούμενος πλοηγούσε τη βάρκα ήταν γνώστης πλοήγησης σκαφών. Έθεσε ο μάρτυρας ότι ήταν συνεχώς πάνω στο πηδάλιο της βάρκας και κρατούσε τον μοχλό με τη βάρκα να πλοηγείται σύμφωνα με τις οδηγίες τους χωρίς να πηγαίνει δεξιά και αριστερά. Κατέθεσε ο μάρτυρας φωτογραφία από το GPS τεκμήριο 2, που δείχνει ότι το στίγμα της βάρκας με τους μετανάστες ήταν σε απόσταση 7,5 ναυτικών μιλίων από τις ακτές της Δημοκρατίας. Εξήγησε ότι με τον εντοπισμό της βάρκας οι επιβαίνοντες δεν μεταφέρθηκαν σε σκάφος της αστυνομίας αλλά το συνόδευσαν προς το λιμάνι της Λάρνακας. Εξηγήθηκε με κάποιο από τους επιβαίνοντες για να τους ακολουθήσουν χωρίς να θυμάται ποιος ήταν. Το όνομα του κατηγορούμενου ως οδηγού της βάρκας το έμαθε από συνάδελφο του του ΤΑΕ Λάρνακος όταν τον υπέδειξε στον τελευταίο και του ανέφερε το όνομα του το οποίο κατέγραψε στην κατάθεση του. Εξέφρασε τη σιγουριά ότι ήταν ο κατηγορούμενος ο πλοηγός της βάρκας διότι από τη στιγμή που γίνεται αντιληπτή η επικινδυνότητα της κατάστασης το μάτι καταγράφει τα πάντα και από την πρώτη στιγμή που συνόδευσε το σκάφος ήταν στο πλάι της βάρκας και ο κατηγορούμενος δεν έφυγε από το πηδάλιο. Εξήγησε ότι η βάρκα ήταν σε κίνηση και όταν τους είδαν σταμάτησαν.
Η μαρτυρία του ΜΚ2 γίνεται αποδεκτή.
Ο αστυφύλακας 1029 Δημήτρης Νικολάου, ΜΚ2, αναγνώρισε και υιοθέτησε το περιεχόμενο των καταθέσεων του τεκμήρια 3 και 4 διευκρινίζοντας ότι το τεκμήριο 4 αποσαφηνίζει κάποιες ασάφειες που υπήρχαν στο τεκμήριο 3. Είχε μεταβεί στο λιμάνι Λάρνακος μετά από ενημέρωση ότι εντοπίστηκε ύποπτος στόχος στο ραντάρ της Λιμενικής και Ναυτικής Αστυνομίας. Εντοπίστηκε βάρκα στην οποία επέβαιναν 20 παράτυποι μετανάστες μεταξύ των οποίων μία γυναίκα και τα τρία ανήλικα παιδιά της. Μετά από εξετάσεις που διενήργησε διαπιστώθηκε ότι οι μετανάστες ξεκίνησαν από τα παράλια της Ταρτούς με προορισμό την Κύπρο. Ο ΜΚ2 κρίνεται ως μάρτυρας της αλήθειας. Παρέθεσε τις δικές του ενέργειες ως προς τη διερεύνηση της υπόθεσης κατά το στάδιο που οι επιβαίνοντες της βάρκας αφίχθηκαν στο λιμάνι Λάρνακας. Η αξιοπιστία του παρέμεινε ακλόνητη κατά το στάδιο της αντεξέτασης του. Έθεσε ότι με τη βοήθεια της διερμηνέως Δέσποινας Ζεϊλάα ανέκρινε προφορικά τον κατηγορούμενο ο οποίος και του ανέφερε ότι οδηγούσε τη βάρκα καθ΄ όλη τη διάρκεια του ταξιδιού μέχρι τον εντοπισμό της από την Αστυνομία. Του ανέφερε επίσης ότι συμφώνησε με τον διακινητή να του δώσει 2.000 δολάρια για να οδηγήσει τη βάρκα, αμοιβή την οποία θα του έδινε μόλις θα ανέβαινε στη βάρκα χωρίς όμως αυτό να γίνει. Διευκρίνισε ότι αν και στην κατάθεση του αναφέρει ότι ενημερώθηκε ότι ο στόχος βρισκόταν στα 9 ναυτικά μίλια εντούτοις δεν μπορούσε να πει με σιγουριά ότι ο αριθμός αυτός είναι ακριβής. Είπε ότι στα πλαίσια διερεύνησης λαμβάνουν πληροφορίες από διάφορους παράνομους μετανάστες με σκοπό να οδηγηθούν στους διακινητές ή και σε αυτούς που τους υποβοήθησαν. Στα πλαίσια αυτής της διερεύνησης προέκυψε η μαρτυρία για τον κατηγορούμενο και μετά από προφορική ανάκριση και ο ίδιος ο κατηγορούμενος παραδέχθηκε πως ήταν ο οδηγός της βάρκας. Τον κατηγορούμενο του τον υπέδειξε ο αστυφύλακας 3614. Αρνήθηκε τέλος τη θέση της υπεράσπισης ότι τα όσα καταγράφει στις καταθέσεις του τεκμήρια 3 και 4 ότι του είπε ο κατηγορούμενος δεν ευσταθούν λέγοντας ότι ήταν ο ίδιος παρών στις καταθέσεις και γνωρίζει καλύτερα.
Αποδεχόμαστε τη μαρτυρία του ΜΚ2.
Η αστυφύλακας 202 Μαρία Πολυχρόνη, ΜΚ3, ήταν το πρόσωπο το οποίο ως αναφέρει και στην κατάθεση της τεκμήριο 6, παρέδωσε τα δικαιώματα ύποπτων/κατηγορουμένων προσώπων στον κατηγορούμενο ο οποίος αφού τα διάβασε τα υπέγραψε στην παρουσία της και στην παρουσία της διερμηνέως. Προέβηκε στην κατάθεση του τεκμηρίου 7, που είναι το έντυπο δικαιωμάτων στην Αραβική γλώσσα, ως επίσης και την κατάθεση του κατηγορούμενου στη μητρική του γλώσσα τεκμήριο 8. Κατέθεσε επίσης μετάφραση του στην Ελληνική γλώσσα τεκμήριο 9, φωτογραφίες τεκμήριο 10 και κατάλογο προσώπων τεκμήριο 11. Η εντύπωση που αποκομίσαμε από την εν λόγω μάρτυρα ήταν θετική. Η μαρτυρία της αφορούσε την παράδοση των δικαιωμάτων στον κατηγορούμενο, την πληροφόρηση για τα αδικήματα τα οποία διερευνούσε και τη λήψη κατάθεσης από αυτόν. Η αξιοπιστία της παρέμεινε αλώβητη. Είπε ότι κατά τη λήψη της κατάθεσης μεταφραστής ήταν ο Μηνάς Ισκανδάρ του οποίου η μητρική γλώσσα είναι τα Αραβικά χωρίς όμως να γνωρίζει αν είναι καταγεγραμμένος στο σύστημα της Αστυνομίας αν κατέχει οποιοδήποτε δίπλωμα ότι γνωρίζει την Ελληνική γλώσσα. Δεν γνώριζε να πει αν αυτά που κατέγραφε στα Ελληνικά και που τα μετάφραζε ο μεταφραστής ήταν ορθά. Δεν μπορούσε επίσης να απαντήσει κατά πόσο ο συγκεκριμένος μεταφραστής δεν απέδωσε ορθά τα όσα έλεγε ο κατηγορούμενος. Ανέφερε τέλος η μάρτυρας ότι από τις μαρτυρίες που έχει, προκύπτει ότι ο κατηγορούμενος ήταν οδηγός της βάρκας και όλοι οι μάρτυρες είπαν ότι τους συστήθηκε από την αρχή ως ο οδηγός.
Η μαρτυρία της ΜΚ3 γίνεται αποδεκτή.
Ο Μηνάς Ισκανδάρ ΜΚ4, ήταν ο μεταφραστής κατά τη λήψη της κατάθεσης από τον κατηγορούμενο. Στην κατάθεση του τεκμήριο 12 αναφέρει ότι στις 2/1/2024 μετέβηκε στον Αστυνομικό Σταθμό Αγίας Νάπας για να βοηθήσει την ΜΚ3 να λάβει κατάθεση από τον κατηγορούμενο. Ο κατηγορούμενος έδωσε κατάθεση την οποία κατέγραψε και στη συνέχεια τη μετέφραζε στα Ελληνικά στην ΜΚ3 και η οποία την κατέγραφε σε ξεχωριστό φύλλο. Στο τέλος της κατάθεσης, του την διάβασε και ως ορθή την υπόγραψε στην παρουσία τόσο του ίδιου όσο και της ΜΚ3. Τον πληροφόρησε καθ΄ υπόδειξη της ΜΚ3 ότι μπορούσε να κάνει οποιεσδήποτε διορθώσεις, αλλαγές ή προσθήκες και αφού είπε ότι είναι ορθή την υπέγραψε. Έγραψε και υπέγραψε το σχετικό λεκτικό με τον ίδιο στο τέλος να συγκρίνει την κατάθεση στα Αραβικά με την κατάθεση που κατέγραψε η ΜΚ3 στα Ελληνικά και ως ορθές τις υπόγραψε. Αμφισβητήθηκε ο εν λόγω μάρτυρας ως προς την ορθότητα των καταγραφών του στην κατάθεση που ο κατηγορούμενος έδωσε και κατά πόσο ρώτησε τον κατηγορούμενο αν ξέρει να γράφει και να διαβάζει την Αραβική γλώσσα. Τα όσα ο μάρτυρας ανέφερε δεν αφήνουν οποιαδήποτε αμφιβολία ότι λέχθηκαν από τον κατηγορούμενο και ότι ο μάρτυρας κατέγραψε αυτά που ο κατηγορούμενος του έλεγε. Δεν υπάρχει περαιτέρω αμφιβολία ότι το λεκτικό στο τέλος της κατάθεσης του κατηγορούμενου τεκμήριο 8, καταγράφηκε από τον ίδιο τον κατηγορούμενο. Εξήγησε με λεπτομέρεια ο μάρτυρας το τι έπραξε κατά τη λήψη της κατάθεσης και ότι αν ο κατηγορούμενος του έλεγε ότι δεν ξέρει να γράφει Αραβικά θα το έλεγε στον αστυνομικό κάτι που στην παρούσα περίπτωση δεν ίσχυε αφού ο κατηγορούμενος γνώριζε και να γράφει και να διαβάζει Αραβικά. Υπέδειξε στο τεκμήριο 8 το γραφικό χαρακτήρα του κατηγορούμενου και την υπογραφή του. Κατά τη λήψη της κατάθεσης παρόντες πέραν του κατηγορούμενου ήταν ο ίδιος και η ΜΚ3 και λήφθηκε στο Σταθμό της Αγίας Νάπας.
Αποδεχόμαστε τη μαρτυρία του ΜΚ4.
Αποδεκτή γίνεται και η μαρτυρία του ΜΜ, ΜΚ5. Ο εν λόγω μάρτυρας ήταν ένας από τους επιβαίνοντες στην επίδικη βάρκα με τη μαρτυρία του να είναι ιδιαίτερα σημαντική αφού υπέδειξε τον κατηγορούμενο ως τον οδηγό. Διεξήλθαμε τη μαρτυρία του μάρτυρα με ιδιαίτερη προσοχή και θα πρέπει να πούμε ότι η εντύπωση που μας δημιούργησε ήταν αυτή του ειλικρινούς μάρτυρας ο οποίος προσήλθε στο Δικαστήριο για να πει την αλήθεια και αυτό έπραξε. Δεν υπέπεσε σε αντιφάσεις ικανές να κλονίσουν την αξιοπιστία του. Παρέθεσε με αμεσότητα, σταθερότητα και σαφήνεια το πως διαδραματίστηκαν τα γεγονότα και το ποιος ήταν ο οδηγός της βάρκας. Στην κατάθεση του τεκμήριο 13, με τη μετάφραση της στην Ελληνική γλώσσα να κατατίθεται ως τεκμήριο 14, αναφέρει για την απόφαση του να φύγει από την Συρία και να έρθει στην Κύπρο ως επίσης και με ποιον μίλησε για να διευθετήσει το ταξίδι. Αναφέρει ότι μεταφέρθηκε με δύο άλλα πρόσωπα σε ένα σπίτι στην Ταρτούς όπου εκεί υπήρχαν και άλλα πολλά άτομα. Έμειναν εκεί για περίπου 3 μέρες και στις 28/12/2023 τους μετέφεραν και τους άφησαν σε μία παραλία χωρίς να γνωρίζει ακριβώς που ήταν. Εκεί υπήρχε μία βάρκα περίπου 6 με 7 μέτρα και στο τιμόνι ήταν ο κατηγορούμενος και όταν ανέβηκαν στη βάρκα τους είπε το όνομα του και ότι είναι ο οδηγός της βάρκας. Όταν ήταν στη βάρκα είδε τον κατηγορούμενο που κρατούσε ένα κινητό τηλέφωνο που είχε GPS και έβλεπε τη διαδρομή προς την Κύπρο. Ήταν ο μόνος που οδήγησε τη βάρκα από την Συρία στην Κύπρο. Το ταξίδι ήταν πολύ επικίνδυνο αφού η βάρκα ήταν μικρή και λόγω του βάρους αφού ήταν 20 άτομα, έμπαιναν νερά. Δεν είχαν ούτε σωσίβια. Όταν έφθασαν κοντά στην Κύπρο τους πλησίασε η Αστυνομία η οποία ρώτησε τον κατηγορούμενο αν είναι ο οδηγός και αυτός παραδέχθηκε ότι αυτός οδηγούσε τη βάρκα από την Συρία. Είπε ότι έδωσε 2.000 ευρώ για να έρθει στην Κύπρο σε κάποιο Abu Haider χωρίς να δώσει οποιοδήποτε ποσό στον κατηγορούμενο. Κλήθηκε να δώσει κατάθεση στο «Camp» όπως και έπραξε χωρίς να του υποσχεθούν οτιδήποτε. Ανέφερε ότι υπήρχε κάποια γυναίκα στη βάρκα που ήθελε να κατεβεί και ως αποτέλεσμα τούτου ήταν η βάρκα να επιστρέψει πίσω στο χώρο όπου ξεκίνησε για να την αφήσει. Είχαν δεχθεί απειλή από τον Abu Haider ότι θα τους σκότωνε αν έβγαιναν από τη βάρκα. Επανέλαβε ότι οδηγός της βάρκας από την αρχή ήταν ο κατηγορούμενος κάτι το οποίο ο τελευταίος ανέφερε στην Αστυνομία όταν εντοπίστηκε η βάρκα. Αρνήθηκε ότι η βάρκα ξεκίνησε από τον Λίβανο θέτοντας ότι ξεκίνησαν από την Ταρτούς. Αρνήθηκε επίσης ότι επιλέγηκε να δώσει γραπτή κατάθεση και να έρθει στο Δικαστήριο ως αντάλλαγμα της παραμονής του στη Δημοκρατία. Ανέφερε τέλος ότι όταν τους εντόπισε το σκάφος της Λιμενικής Αστυνομίας δεν μεταφέρθηκαν στο σκάφος αυτό αλλά οδήγησε τη βάρκα ο κατηγορούμενος στο λιμάνι.
Η μαρτυρία του ΜΚ5 γίνεται αποδεκτή.
Έχουμε αναφέρει προηγουμένως ότι ο κατηγορούμενος επέλεξε, ως είχε απόλυτο δικαίωμα, να παραμείνει σιωπηλός χωρίς να προσκομίσει και οποιαδήποτε άλλη μαρτυρία. Η άσκηση του δικαιώματος της σιωπής δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να εκληφθεί εναντίον του αλλά ούτε και μπορεί να έχει οποιαδήποτε επίδραση στην απόφαση του Δικαστηρίου (βλ. Mohammad κ.ά ν. Αστυνομίας (2009) 2 ΑΑΔ 590).
Θα πρέπει όμως και πριν προβούμε στα ευρήματα μας να πούμε ότι τα όσα αναφέρει στην κατάθεση του τεκμήριο 8 (μετάφραση στην Ελληνική γλώσσα τεκμήριο 9) και έχουν σχέση με τις υπό κρίση κατηγορίες, θα αξιολογηθούν και ως τέθηκε και στην Κωνσταντίνου ν. Αστυνομίας (1989) 2 ΑΑΔ 109, το Δικαστήριο μπορεί να αποδώσει τη βαρύτητα που κρίνει ότι επιβάλλεται σε διαφορετικά μέρη της κατάθεσης όπως στο μέρος εκείνο που συνθέτει παραδοχή στο αδίκημα ή περιέχει δηλώσεις ενάντια στα συμφέροντα του κατηγορούμενου.
Να λεχθεί καταρχάς ότι τοποθετεί τον εαυτό του στην επίδικη βάρκα. Δέχεται επίσης και αφότου επιβιβάστηκαν στην βάρκα, ότι σε κάποια στιγμή επέστρεψαν πίσω διότι μία γυναίκα ήθελε να επιστρέψει όπως και έγινε. Εκεί απειλήθηκαν από κάποιον Abu Haider ότι αν κατέβαιναν θα τους σκότωνε. Αυτά συνάδουν και με την υπόλοιπη αποδεκτή μαρτυρία. Δεν μπορούν όμως να γίνουν δεκτές οι αναφορές του ότι πλήρωσε το ποσό των 2000 δολαρίων για να έρθει στην Κύπρο ή και ότι δεν οδήγησε τη βάρκα από την αρχή του ταξιδιού. Είναι δηλώσεις που έρχονται σε αντίθεση με την αξιόπιστη μαρτυρία που τέθηκε ενώπιον μας από την κατηγορούσα αρχή και από την οποία προκύπτει ότι είχε αναφέρει σε προφορική του ανάκριση ότι είχε συστηθεί ως ο οδηγός της βάρκας και την οδήγησε από την Ταρτούς μέχρι τον εντοπισμό τους από την λιμενική αστυνομία.
Θεωρούμε επίσης ορθό εδώ και πριν καταλήξουμε στα ευρήματα μας, να εξετάσουμε το ζήτημα που εγέρθηκε από την κα Παυλίδου σε σχέση με το σημείο που εντοπίστηκε η βάρκα και ότι το τεκμήριο 2 που κατατέθηκε από τον ΜΚ1 δεν μπορεί να συσχετιστεί με την επίδικη βάρκα.
Η εισήγηση της συνηγόρου υπεράσπισης κρίνεται παντελώς αβάσιμη. Ο ΜΚ1 στην κατάθεση του ανάφερε ότι ο στόχος που κλήθηκε να ελέγξει ήταν στα 7 περίπου ναυτικά μίλια. Θέτει και τις συντεταγμένες όπου εντοπίστηκε το στίγμα. Στη συνέχεια και καταθέτοντας ενόρκως, κατέθεσε το τεκμήριο 2 που αποτελεί αποτύπωση του GPS του σημείου που εντόπισε την επίδικη βάρκα. Εξήγησε περαιτέρω ότι η πρώτη σελίδα του τεκμηρίου 2 δείχνει το σημείο της εισόδου της μαρίνας Αγίας Νάπας και δείχνει τη διαδρομή που έκανε το στίγμα και ήταν στα 7,5 ναυτικά μίλια και η δεύτερη σελίδα το σημείο που σταμάτησαν οι μετανάστες. Οι κόκκινη κουκκίδα εξήγησε ο μάρτυρας ήταν το σημείο που εντοπίστηκε η βάρκα. Επί των όσων ανέφερε και εξήγησε ο ΜΚ1 δεν αντεξετάστηκε και δεν αμφισβητήθηκε ότι η επίδικη βάρκα όντως εντοπίστηκε στο σημείο που είπε αλλά ούτε και ότι το τεκμήριο 2 αφορούσε άλλη βάρκα από εκείνη που επέβαιναν οι 20 Σύριοι συμπεριλαμβανομένου και του κατηγορούμενου.
Με βάση την ενώπιον του Δικαστηρίου τεθείσα μαρτυρία και αξιολόγηση της, καταλήγουμε στα κάτωθι ευρήματα:
Στις 29/12/2023 εντοπίστηκε από ραντάρ της λιμενικής αστυνομίας θαλάσσιος στόχος νότια της Αγίας Νάπας. Ο ΜΚ1 μετά από οδηγίες του αξιωματικού υπηρεσίας αναχώρησε μαζί με τον Ε/Α 5362 με την Α/Α ΑΠ.ΑΝΔΡΕΑΣ για έλεγχο του στόχου. Στο στίγμα 340 51’31Β, 033055’03Α, 7,5 δηλαδή ναυτικά μίλια από τις ακτές της Δημοκρατίας πολυεστερικό σκάφος 5 περίπου μέτρων στο οποίο επέβαιναν 20 άτομα Συριακής καταγωγής εκ των οποίων 15 άνδρες, 1 γυναίκα και 4 ανήλικοι με τον ένα να είναι ασυνόδευτος. Μόλις είδαν το σκάφος της λιμενικής σταμάτησαν. Στο πηδάλιο της βάρκας καθόταν ο κατηγορούμενος. Το σκάφος ήταν υπερφορτωμένο αφού μπορούσε να μεταφέρει μέχρι 5 άτομα και δεν έφερε σωστικά βοηθήματα. Είχαν αφαιρεθεί τα πατώματα και τα στεγανά και είχε χαμηλωθεί ο καθρέφτης για να μπορεί να τοποθετηθεί η μικρή εξωλέμβια μηχανή και εύκολα μπορούσαν να μπουν νερά από την πρύμνη του. στο σημείο κατέφθασε και η Α/Α ΘΗΣΕΑΣ οπόταν και συνόδευσαν τη βάρκα προς το λιμάνι της Λάρνακας οπόταν και οι επιβαίνοντες αποβιβάστηκαν. Μετά από εξετάσεις του ΤΑΕ Λάρνακας διαπιστώθηκε ότι η βάρκα απόπλευσε από την Ταρτούς της Συρίας. Ο κατηγορούμενος ανακρινόμενος προφορικά από τον ΜΚ2, με τη βοήθεια διερμηνέα δήλωσε ότι ήταν ο οδηγός της βάρκας από την Ταρτούς μέχρι και τον εντοπισμό τους από την λιμενική αστυνομία και είχε συμφωνήσει με τον διακινητή να του δοθεί το ποσό των 2000 δολαρίων για να οδηγήσει την βάρκα στην Κύπρο. Ένας από τους επιβαίνοντες ήταν και ο ΜΚ5 ο οποίος αναγνώρισε τον κατηγορούμενο ως τον οδηγό της βάρκας. Στις 30/12/2023 εκδόθηκε Δικαστικό ένταλμα σύλληψης εναντίον του κατηγορούμενου και την ίδια ημέρα συνελήφθηκε από τον αστυφύλακα 1099 Χρ. Λάμπρου. Λήφθηκε κατάθεση από τον κατηγορούμενο στην παρουσία και με τη βοήθεια του διερμηνέα ΜΚ4. Μετά το πέρας της κατάθεσης του ο ΜΚ4 του την διάβασε και ως ορθή την υπέγραψε. Στη συνέχεια καθ’ υπόδειξη της ΜΚ3 τον πληροφόρησε ότι μπορούσε να κάνει οποιεσδήποτε αλλαγές, διορθώσεις ή προσθήκες θέλει και αφού είπε ότι είναι ορθή την υπέγραψε. Στη συνέχεια έγραψε και υπόγραψε το σχετικό λεκτικό.
Η πρώτη κατηγορία αφορά το αδίκημα της υποβοήθησης παράνομης εισόδου υπηκόων τρίτης χώρας στο έδαφος της Δημοκρατίας.
Αυτό που προσάπτεται στον κατηγορούμενο ως προκύπτει από τις λεπτομέρειες του αδικήματος είναι ότι στις 29/12/2023 με πρόθεση και με σκοπό την αποκόμιση κέρδους βοήθησε 19 Σύριους υπηκόους να εισέλθουν στην Δημοκρατία.
Το εν λόγω αδίκημα βασίζεται στο άρθρο 19Α(1) του Περί Αλλοδαπών και Μετανάστευσης Νόμου Κεφ.105 που έχει ως ακολούθως.
«19Α.-(1) Πρόσωπο το οποίο µε πρόθεση και µε σκοπό την αποκόµιση κέρδους βοηθά υπήκοο τρίτης χώρας προκειµένου να εισέλθει ή να διέλθει το έδαφος της ∆ηµοκρατίας ή οποιουδήποτε άλλου κράτους µέλους, κατά παράβαση του παρόντος Νόµου ή της οικείας νοµοθεσίας του εν λόγω κράτους µέλους, αντίστοιχα, διαπράττει ποινικό αδίκηµα και, σε περίπτωση καταδίκης του, τιµωρείται µε φυλάκιση που δεν υπερβαίνει τα δεκαπέντε (15) έτη ή µε χρηµατική ποινή που δεν υπερβαίνει τις εκατό χιλιάδες ευρώ (€100.000) ή και µε τις δύο αυτές ποινές.
(2)………………………………………………………………………………………»
Από το λεκτικό της πιο πάνω διάταξης προκύπτει αρχικά ότι για στοιχειοθέτηση του αδικήματος, δεν απαιτείται η απόδειξη παράνομης παραμονής υπηκόου τρίτης χώρας στη Δημοκρατία (βλ.Hemze v. Δημοκρατίας (2008) 2 ΑΑΔ 594). Αρκεί η παροχή βοήθειας προς τέτοιο υπήκοο για να εισέλθει παράνομα στην Κύπρο. Απαιτείται βέβαια η απόδειξη ότι το πρόσωπο αυτό παρείχε βοήθεια με πρόθεση και σκοπό την αποκόμιση κέρδους.
Στην υπόθεση Nawaz κ.ά ν. Δημοκρατίας Ποιν. Έφεση Αρ. 56/21 ημερομηνίας 4/5/2022, ECLI:CY:AD:2022:D173, τέθηκαν τα ακόλουθα σε σχέση με το πεδίο εφαρμογής του άρθρου 19Α του Κεφ.105.
«Καταγράφεται στον τροποποιητικό Νόμο ότι αυτός ψηφίζεται και για σκοπούς εναρμόνισης με την πράξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης «Απόφαση Πλαίσιο του Συμβουλίου της 28ης Νοεμβρίου 2002 για την ενίσχυση του ποινικού πλαισίου για την πρόληψη της παράνομης εισόδου, διέλευσης και διαμονής». Από το σαφές περιεχόμενο του πιο πάνω άρθρου, προκύπτει ότι πρόκειται για τρία ξεχωριστά αδικήματα. Και στα τρία όμως, η υποβοήθηση θα πρέπει να στοχεύει σε κάτι παράνομο. Στα μεν δύο αδικήματα του 19A(1), στην παράνομη είσοδο ή διέλευση, στο δε αδίκημα του 19A(2) στην παράνομη διαμονή. Να σημειωθεί ότι στα αδικήματα του 19A(1) προσετέθη με τον τροποποιητικό Νόμο 46(Ι)/21 και το συστατικό στοιχείο «του σκοπού της αποκόμισης κέρδους». Περαιτέρω αυξήθηκαν και οι ποινές (Άρθρο 5 του τροποποιητικού Νόμου 46(Ι)/21).».
Το πρώτο ζήτημα που θα πρέπει να εξεταστεί είναι αν ο κατηγορούμενος ήταν ο οδηγός της βάρκας αφού σε περίπτωση που η απάντηση είναι αρνητική τότε εκπαραθυρώνει το στοιχείο της παροχής βοήθειας προς υπήκοο τρίτης χώρας να εισέλθει στη Δημοκρατία.
Κρίση μας είναι ότι αναμφίβολα ο κατηγορούμενος ήταν ο οδηγός της βάρκας. Η μαρτυρία του ΜΚ5 ήταν κρυστάλλινη ως προς το ποιος ήταν ο οδηγός της βάρκας από την Ταρτούς της Συρίας όχι μόνο μέχρι τον εντοπισμό της από την λιμενική αστυνομία αλλά και κατά την πλεύση της από το σημείο εντοπισμού της μέχρι το λιμάνι Λάρνακας, με τη συνοδεία του σκάφους της αστυνομίας. Η αναφορά του ότι ζαλιζόταν δεν αφαίρεσε το παραμικρό από την βεβαιότητα του ως προς το ποιος οδήγησε τη βάρκα. Δεν τέθηκε ούτε και υποβλήθηκε οτιδήποτε που να καταδεικνύει στο ελάχιστο ότι από το ότι ζαλιζόταν κατά τη διάρκεια του ταξιδιού έσφαλε ως προς αυτό το στοιχείο. Από την αποδεκτή ενώπιον του Δικαστηρίου τεθείσα μαρτυρία του προέκυψε ότι στην Ταρτούς τους συστήθηκε ως ο οδηγός της βάρκας και την οποία οδήγησε καθ’ όλη την διάρκεια της διαδρομής προς την Κύπρο. Για βοήθεια του κρατούσε κινητό τηλέφωνο με GPS. Η μαρτυρία του ΜΚ5 είναι αρκετή για να μας οδηγήσει στην κατάληξη ως προς το ότι ο κατηγορούμενος ήταν ο οδηγός της βάρκας. Πέραν τούτου όμως ο ίδιος ο κατηγορούμενος ανακρινόμενος προφορικά ανάφερε στον ΜΚ2 ότι ήταν ο οδηγός της βάρκας. Η υπεράσπιση έθεσε ως επιχείρημα ότι διερμηνέας, τη στιγμή που κατά τον ΜΚ2, ο κατηγορούμενος παραδέχθηκε ότι ήταν ο οδηγός, ήταν η Δέσποινα Ζεϊλάα η οποία όμως δεν κλήθηκε ως μάρτυρας με αποτέλεσμα το Δικαστήριο να έχει ενώπιον του εξ ακοής μαρτυρία. Δεν συμμεριζόμαστε την θέση αυτή της υπεράσπισης. Ο ΜΚ2 ήταν παρών και ήταν ο ίδιος που ανέκρινε τον κατηγορούμενο. Τα όσα έλεγε του μεταφράζονταν από την διερμηνέα στα πλαίσια συνεννόησης αφού προφανώς ο ΜΚ2 δεν ομιλεί την Αραβική γλώσσα. Ο ΜΚ2 ήταν αυτήκοος μάρτυρας των λεχθέντων του κατηγορούμενου. Δεν μπορεί η διερμηνέας να θεωρηθεί ως τρίτο πρόσωπο στο οποίο ο κατηγορούμενος ανέφερε κάτι και στη συνέχεια η διερμηνέας ως τρίτο πρόσωπο το μετέφερε στον ΜΚ2. Το καθήκον της ήταν η μετάφραση και τα όσα ο κατηγορούμενος έλεγε απευθύνονταν στον ΜΚ2 ως τον άμεσο λήπτη των λεχθέντων του ο οποίος ήταν αυτός που τον ανέκρινε και προφορικά. Σε διαφορετική περίπτωση και ειδικότερα σε περιπτώσεις αλλοδαπών μαρτύρων, που χρειάζεται και υπάρχει διερμηνέας, θα καταλήγαμε σε παράλογα συμπεράσματα. Ότι δηλαδή τα όσα οι μάρτυρες αυτοί θέτουν προς τον ανακρίνοντα, με την βοήθεια διερμηνέα, είναι εξ ακοής μαρτυρία.
Καταλήγοντας λοιπόν στο ότι ο κατηγορούμενος ήταν ο οδηγός της βάρκας και με αδιαμφισβήτητο δεδομένο ότι επί αυτής επέβαιναν 19 Σύριοι που είναι υπήκοοι τρίτης χώρας και οι οποίοι εισήλθαν στην Δημοκρατία, οδηγούμαστε στην εξέταση του κατά πόσο βοήθησε αυτά τα πρόσωπα με σκοπό την αποκόμιση κέρδους.
Αρχικά να πούμε ότι με το να οδηγήσει τη βάρκα τους παρείχε βοήθεια να εισέλθουν στην Δημοκρατία. Η επιβίβαση τους στην επίδικη βάρκα είχε κατεύθυνση τη Δημοκρατία και σκοπός τους ήταν να έρθουν στην Κύπρο. Το ερώτημα που τίθεται είναι αν τους βοήθησε με σκοπό την αποκόμιση κέρδους. Ως είναι διατυπωμένη η επίδικη διάταξη δεν αρκεί από μόνη της η παροχή βοήθειας για να κριθεί ένοχος ο κατηγορούμενος. Θα πρέπει η βοήθεια που παρέχεται στους υπηκόους τρίτης χώρας προκειμένου να εισέλθουν στην Δημοκρατία να συνοδεύεται από σκοπό αποκόμισης κέρδους. Δεν είναι δηλαδή τρόπον τινά ανεξάρτητη η παροχή βοήθειας από την αποκόμιση κέρδους έτσι ώστε να μπορεί να κριθεί ένοχος με το δεδομένο ότι δεν κατέβαλε οποιοδήποτε ποσό με αντάλλαγμα την πλοήγηση της βάρκας και άρα παρείχε βοήθεια από τη μια και από την άλλη αποκόμισε κέρδος αφού δεν κατέβαλε κάποιο ποσό. Θα πρέπει η παροχή βοήθειας να έγινε με σκοπό την αποκόμιση κέρδους από αυτή την βοήθεια. Κρίνουμε ότι η απάντηση μας στο ερώτημα αυτό θα πρέπει να είναι καταφατική. Η αποδεκτή μαρτυρία που προσκομίστηκε από την κατηγορούσα αρχή οδηγεί με ασφάλεια σε αυτό το συμπέρασμα. Καταρχάς να επαναλάβουμε ότι ο κατηγορούμενος συστήθηκε στους υπόλοιπους επιβαίνοντες ως ο οδηγός της βάρκας. Είχε στην κατοχή του τηλέφωνο με GPS. Οδήγησε τη βάρκα από την Ταρτούς στην Δημοκρατία. Ήταν σύμφωνα με την μαρτυρία του ΜΚ1 γνώστης πλοήγησης βάρκας. Τέλος ο ίδιος ανακρινόμενος προφορικά δέχθηκε ότι συμφώνησε με τον διακινητή όπως ο τελευταίος του δώσει 2000 δολάρια για να οδηγήσει τη βάρκα. Τα πιο πάνω στοιχεία δεν μπορούν παρά να κρίνουν ότι ο κατηγορούμενος βοήθησε τους 19 Σύριους υπηκόους να εισέλθουν στην Δημοκρατία με σκοπό την αποκόμιση κέρδους. Το ότι τελικά, κατά τον ίδιο, δεν έλαβε τα χρήματα αυτά δεν διαφοροποιούν την κατάσταση αφού ο σκοπός αποκόμισης κέρδους παραμένει.
Παραμένει προς εξέταση η δεύτερη κατηγορία δια της οποίας αποδίδεται στον κατηγορούμενο ότι στις 29/12/2023 βοήθησε έτσι ώστε 19 Σύριοι απαγορευμένοι μετανάστες να εισέλθουν στην Δημοκρατία .
Το αδίκημα της πιο πάνω κατηγορίας εδράζεται στο άρθρο 19(ζ) του Κεφ.105 που έχει ως ακολούθως:
«19.—(1) Πρόσωπο το οποίο —
(α)…………………………………………………………………………………………
(ζ) συνδράµει ή βοηθά οποιοδήποτε απαγορευµένο µετανάστη να εισέλθει ή να παραµείνει στη ∆ηµοκρατία κατά παράβαση του Νόµου αυτού ή οποιωνδήποτε Κανονισµών που εκδόθηκαν βάσει αυτού ή είναι ιδιοκτήτης οποιουδήποτε σκάφους που χρησιµοποιείται για την είσοδο απαγορευµένου µετανάστη στη ∆ηµοκρατία
(η)…………………………………………………………………………………………
είναι ένοχο ποινικού αδικήµατος …………………………………………………..».
Στη βάση λοιπόν του πιο πάνω εδαφίου, για στοιχειοθέτηση της κατηγορίας θα πρέπει να αποδειχθεί ότι ο κατηγορούμενος βοήθησε με κάποιο τρόπο απαγορευμένο μετανάστη να εισέλθει στη Δημοκρατία.
Το άρθρο 2 του Κεφ.105 ερμηνεύει τον όρο του απαγορευμένου μετανάστη ως εξής:
«απαγoρευμέvoς μεταvάστης" σημαίvει πρόσωπo τo oπoίo είvαι απαγoρευμέvoς μεταvάστης βάσει τωv διατάξεωv τoυ Νόμoυ αυτoύ·»
Στο άρθρο 6 τώρα του Κεφ.105 καθορίζεται ποια πρόσωπα θεωρούνται απαγορευμένοι μετανάστες. Μεταξύ άλλων είναι και τα ακόλουθα:
«6.—(1) Τα ακόλουθα πρόσωπα θα είναι απαγορευµένοι µετανάστες και, τηρουµένων των διατάξεων του Νόµου αυτού ή των διατάξεων που δυνατό να περιέχονται σε οποιουσδήποτε Κανονισµούς που εκδόθηκαν δυνάµει αυτού ή σε οποιοδήποτε ∆ιάταγµα του Υπουργικού Συµβουλίου, δεν θα επιτρέπεται η είσοδος στη ∆ηµοκρατία σε:— ·
…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………(ι) οποιοδήποτε πρόσωπο του οποίου η είσοδος στη ∆ηµοκρατία απαγορεύεται βάσει οποιουδήποτε νοµοθετήµατος εκάστοτε σε ισχύ·
(κ) οποιοδήποτε πρόσωπο το οποίο εισέρχεται ή διαµένει στη ∆ηµοκρατία κατά παράβαση οποιασδήποτε απαγόρευσης, όρου, περιορισµού ή επιφύλαξης που περιλαµβάνεται στο Νόµο αυτό ή σε οποιουσδήποτε Κανονισµούς που εκδόθηκαν βάσει του Νόµου αυτού ή σε οποιαδήποτε άδεια που παραχωρήθηκε ή εκδόθηκε βάσει του Νόµου αυτού ή των Κανονισµών αυτών·
(λ) οποιοδήποτε αλλοδαπό ο οποίος, αν επιθυµεί να εισέλθει στη ∆ηµοκρατία ως µετανάστης, δεν έχει στην κατοχή του επιπρόσθετα από διαβατήριο που φέρει Βρεττανική Προξενική θεώρηση για τη ∆ηµοκρατία άδεια µετανάστευσης που χορηγείται από τον ∆ιευθυντή σύµφωνα µε οποιουσδήποτε Κανονισµούς που εκδόθηκαν βάσει του Νόµου αυτού·
(µ) οποιοδήποτε πρόσωπο το οποίο θεωρείται ως απαγορευµένος µετανάστης βάσει των διατάξεων του Νόµου αυτού.
…………………………………………………………………………………………».
Στην υπό εξέταση υπόθεση η αναντίλεκτη μαρτυρία που τέθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου είναι ότι πέραν του κατηγορούμενου στην βάρκα επέβαιναν ακόμα 19 παράτυποι μετανάστες, όλοι Συριακής καταγωγής, εκ των οποίων οι 15 ήταν άντρες, 1 γυναίκα και 3 παιδιά. Δεν έχει τεθεί οτιδήποτε προς αμφισβήτηση του γεγονότος ότι ήταν παράτυποι μετανάστες και συνεπώς απαγορευμένοι ή και πληρούσαν τις προϋποθέσεις για να μην κριθούν ως τέτοιοι. Ούτε και το γεγονός ότι εισήλθαν στην Δημοκρατία έχει αμφισβητηθεί. Η ενώπιον μας μαρτυρία αποδεικνύει ότι η βάρκα στην οποία επέβαιναν εντοπίστηκε σε απόσταση 7,5 ναυτικών μιλίων από την μαρίνα Αγίας Νάπας, απόσταση δηλαδή κατά πολύ μικρότερη των 12 ναυτικών μιλίων που εκτείνεται η χωρική θάλασσα της Δημοκρατίας, (βλ. άρθρο 3 του Περί της Εκτάσεως της Αιγιαλίτιδος Ζώνης Ν.45/1964).
Αυτό όμως που επίσης πρέπει να αποδειχθεί είναι ότι ο κατηγορούμενος εν γνώση του συνέδραμε ή παρείχε βοήθεια στους πιο πάνω 19 παράνομους μετανάστες να εισέλθουν στην Δημοκρατία. Η γνώση και η πρόθεση μπορεί να συναχθεί από το σύνολο της μαρτυρίας που τίθεται ενώπιον του Δικαστηρίου. Ως τέθηκε και στην Μαμαλικόπουλος ν. Δημοκρατίας Ποιν.Έφεση 25/2014 σχ. με 29/2014 ημερομηνίας 20/9/2018, «Η γνώση και η πρόθεση ή η ειδική πρόθεση, ως στοιχεία της εσώτερης νοητικής λειτουργίας του ατόμου, σπάνια μπορούν να αποδειχθούν με άμεση μαρτυρία, όπως λ.χ. είναι η παραδοχή. Κατά κανόνα συνάγονται από το σύνολο της μαρτυρίας και ειδικότερα από τη συμπεριφορά και τον τρόπο που γενικά ενεργούν οι κατηγορούμενοι (Πολυδώρου ν. Στυλιανού (2007) 2 ΑΑΔ 492, Σταυρινού ν. Δημοκρατίας (2008) 2 ΑΑΔ 706, Hodfield ν. Διευθύντριας Τμήματος Τελωνείων (2002) 2 ΑΑΔ 414).».
Έχουμε αναφέρει κατά την εξέταση της πρώτης κατηγορίας και έχουμε καταλήξει ότι ο κατηγορούμενος βοήθησε τους 19 Σύριους να εισέλθουν στην Δημοκρατία όπως και τον τρόπο που τους βοήθησε. Η διαφοροποίηση των δύο κατηγοριών, πέραν της προβλεπόμενης ποινής, έγκειται στο ότι στην πρώτη κατηγορία, κατά παράβαση του άρθρου 19Α(1), απαιτείται και η απόδειξη του σκοπού της αποκόμισης κέρδους, στοιχείο που δεν περιλαμβάνεται στο αδίκημα του άρθρου 19(ζ). Το γεγονός αυτό όμως, κατά την κρίση μας, δεν εμποδίζει από το να κριθεί ένοχος ο κατηγορούμενος και για τα δύο αδικήματα. Άλλωστε τα συστατικά στοιχεία του αδικήματος του άρθρου 19(ζ) περιλαμβάνονται στα συστατικά στοιχεία του άρθρου 19Α(1) του Κεφ.105. Ως εκ τούτου και αποφαινόμενοι ότι ο κατηγορούμενος βοήθησε τους παράνομους μετανάστες να εισέλθουν στην Δημοκρατία καταλήγουμε ότι έχει στοιχειοθετηθεί και το αδίκημα της κατηγορίας 2.
Καταληκτικά η κατηγορούσα αρχή έχει αποδείξει την υπόθεση της και την ενοχή του κατηγορούμενου πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας.
Συνεπώς βρίσκουμε ένοχο τον κατηγορούμενο τόσο στην κατηγορία 1 όσο και στην κατηγορία 2 που αντιμετωπίζει.
(Υπ.) ………………………..
Λ. Μουγής, Π.Ε.Δ.
(Υπ.) ………………………..
Μ. Χριστοδούλου, Α.Ε.Δ.
(Υπ.) ………………………..
Μ. Λ. Λοΐζου, Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο