ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ν. OO κ.α., Υπόθεση Αρ.: 12901/2023, 27/2/2024
print
Τίτλος:
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ν. OO κ.α., Υπόθεση Αρ.: 12901/2023, 27/2/2024

ΜΟΝΙΜΟ ΚΑΚΟΥΡΓΙΟΔΙΚΕΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ

ΣΥΝΘΕΣΗ ΚΑΚΟΥΡΓΙΟΔΙΚΕΙΟΥ:         Λ. Μουγής, Π.Ε.Δ.

                                                                       Μ. Χριστοδούλου, Α.Ε.Δ.

                    Μ. Λ. Λοΐζου, Ε.Δ.

 

Υπόθεση Αρ.: 12901/2023

 

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

 

v.

 

1.    OO

2.    QQ

Κατηγορουμένων

 

Ημερομηνία: 27 Φεβρουαρίου, 2024.

 

Εμφανίσεις:

Για την Κατηγορούσα Αρχή: Ο κ. Α. Αντωνίου.

Για τον Κατηγορούμενο 1: Η κα Μ. Κυπριανού.

Κατηγορούμενος 1 παρών.

 

Π Ο Ι Ν Η

 

Ο κατηγορούμενος 1 έχει βρεθεί ένοχος με δική του παραδοχή σε δύο κατηγορίες, για τα αδικήματα της παράνομης εισαγωγής Eλεγχόμενου Φαρμάκου Τάξης Β και της παράνομης κατοχής του με σκοπό την προμήθεια σε άλλο πρόσωπο κατά παράβαση του Περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου 29/77.

 

Κατηγορείται ότι στις 5/10/2023 και 9/10/2023 παράνομα εισήγαγε στη Δημοκρατία και κατείχε Ελεγχόμενο Φάρμακο Τάξεως Β, δηλαδή 9 κιλά και 600 γραμμάρια κάνναβης με σκοπό την προμήθεια του σε άλλο πρόσωπο.

 

Τα γεγονότα που συνθέτουν τη διάπραξη των αδικημάτων έχουν τεθεί από πλευράς Κατηγορούσας Αρχής και είναι τα ακόλουθα:

«Στις 05/10/2023 εντοπίστηκε στο Αεροδρόμιο Λάρνακας από λειτουργό του Τμήματος Τελωνείων δέμα, το οποίο είχε σταλεί αεροπορικώς από την Νότιο Αφρική, με αναγραφόμενο παραλήπτη «MR OO., [ ]» και στο οποίο υπήρχαν πέντε νάιλον συσκευασίες με την αναφερόμενη στο κατηγορητήριο κάνναβη. Αφού ενημερώθηκε η Υ.ΚΑ.Ν., εξασφαλίστηκε άδεια για ελεγχόμενη παράδοση και αντικαταστάθηκε το περιεχόμενο του δέματος. Η ενδιαφερόμενη εταιρεία ταχυμεταφορών ενημερώθηκε σχετικά. Στις 06/10/2023 διαπιστώθηκε ότι ο αποστολέας είχε ενημερώσει την εταιρεία ταχυμεταφορών μέσω ηλεκτρονικού μηνύματος για αλλαγή στοιχείων του παραλήπτη, δηλώνοντας το όνομα OO, διεύθυνση στην Λάρνακα και αριθμό τηλεφώνου. Την ίδια μέρα υπάλληλος της εταιρείας κάλεσε στον αναφερόμενο αριθμό τηλεφώνου όπου απάντησε άνδρας ο οποίος ρωτήθηκε κατά πόσο ήταν ο OO και απάντησε θετικά. Του ζητήθηκε να αποστείλει ηλεκτρονικά αντίγραφο δελτίου ταυτότητας ή διαβατηρίου, οπόταν και στάληκε μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου αντίγραφο του διαβατηρίου του κατηγορούμενου. Αφού ο υπάλληλος παρέλαβε το μήνυμα με το αντίγραφο απέστειλε επιβεβαίωση παραλαβής, αναφέροντας και το ποσό που θα έπρεπε να πληρωθεί για παραλαβή του δέματος.

Υπό κάλυψη αστυνομικός ανέλαβε την παράδοση του δέματος και κάλεσε τον κατηγορούμενο στο τηλέφωνο, ο οποίος και παρουσιάστηκε για να το παραλάβει. Αφού καταβλήθηκε το ποσό για την παραλαβή του δέματος και ο κατηγορούμενος κινήθηκε για να το παραλάβει, ο υπό κάλυψη αστυνομικός αποκάλυψε την ιδιότητα του. Τότε ο κατηγορούμενος προσπάθησε να διαφύγει αλλά ανακόπηκε και συνελήφθηκε από μέλος της Υ.ΚΑ.Ν. Λάρνακας.

Ανακρινόμενος ο κατηγορούμενος παραδέχτηκε την διάπραξη των αδικημάτων και συγκεκριμένα ότι θα παραλάμβανε το δέμα εκ μέρους άλλου προσώπου.

Ο κατηγορούμενος παρέμεινε υπό κράτηση μέχρι την καταχώρηση της υπόθεσης και διεξαγωγή διαδικασίας παραπομπής στο Κακουργιοδικείο στις 18/10/23.

Δεν βαρύνεται με προηγούμενες καταδίκες».

 

Για σκοπούς μετριασμού της ποινής ετοιμάστηκε έκθεση του Γραφείου Ευημερίας στην οποία αναφέρονται οι προσωπικές και οικογενειακές περιστάσεις του κατηγορούμενου. Είναι ηλικίας 26 χρονών και κατάγεται από την Νιγηρία. Είναι το δεύτερο παιδί της οικογένειας του με τον πατέρα του να έχει αποβιώσει. Φοίτησε σε σχολείο στη χώρα του μέχρι την ηλικία των 17 ετών και στη συνέχεια εργάστηκε ως πωλητής ρούχων. Δύο χρόνια πριν την άφιξη του στη Δημοκρατία απασχολείτο με την πυγμαχία. Στην Κύπρο βρίσκεται τον τελευταίο 1½ χρόνο ως αιτητής πολιτικού ασύλου. Εργάστηκε για κάποιο διάστημα ως κηπουρός.

 

Η συνήγορος υπεράσπισης και αναφερόμενη στο καθεστώς στο οποίο βρίσκεται στην Κύπρο ο κατηγορούμενος, εξήγησε το πως ο τελευταίος κατέληξε να αντιμετωπίζει τα αδικήματα της παρούσας υπόθεσης. Λόγω του ότι οι οικονομικές του δυνατότητες δεν κάλυπταν ούτε τις βασικές του ανάγκες και ευρισκόμενος σε μία απελπιστική οικονομική θέση, ανέπτυξε φιλικές σχέσεις με συμπατριώτη του ο οποίος του παρείχε στέγη. Ο κατηγορούμενος νιώθοντας υποχρεωμένος γι΄ αυτό και βρισκόμενος σε αυτήν τη ψυχολογική κατάσταση αποδέχθηκε να αποστείλει ηλεκτρονικό μήνυμα στην εταιρεία ταχυμεταφορών με το οποίο ζητούσε να παραλάβει ο ίδιος το πακέτο με τα ναρκωτικά το οποίο είχε ταχυδρομηθεί στο όνομα άλλου παραλήπτη. Είπε περαιτέρω η κα Κυπριανού ότι ο κατηγορούμενος δεν ήταν ο ιθύνων νους και το όφελος του ήταν η εξεύρεση στέγης. Έθεσε περαιτέρω η συνήγορος υπεράσπισης ότι το Δικαστήριο θα πρέπει να λάβει υπόψη του την αρχή της ίσης μεταχείρισης αφού υπήρχε και άμεσα εμπλεκόμενο πρόσωπο και συγκεκριμένα ο κ. OO που φαίνεται να διαμένει στη Λακατάμια και ο οποίος δεν αναζητήθηκε από τις αρχές για να βρίσκεται ενώπιον του Δικαστηρίου. Επισήμανε επίσης η υπεράσπιση ότι ο κατηγορούμενος δεν κάνει χρήση ναρκωτικών ουσιών και δεν βρέθηκε οποιαδήποτε άλλη ναρκωτική ουσία στην κατοχή του. Περαιτέρω το είδος της ναρκωτικής ουσίας είναι Δ.9 Τετραϋδροκανναβινόλη που είναι συστατικό της κάνναβης και ρητίνης κάνναβης κάτι που απαιτεί ενδεχομένως περαιτέρω επεξεργασία με μεθόδους που ο κατηγορούμενος δεν είχε την τεχνογνωσία να προχωρήσει. Τόνισε την άμεση παραδοχή του κατηγορούμενου στην αστυνομία και την παραδοχή του ενώπιον του Δικαστηρίου εισηγούμενη ότι είναι παράγοντας ο οποίος λαμβάνεται υπόψη κατά την επιμέτρηση και την επιβολή της ποινής. Επεσήμανε επίσης η συνήγορος υπεράσπισης ότι ο κατηγορούμενος, ως αλλοδαπό πρόσωπο, βρίσκεται στην Κύπρο χωρίς οικογένεια και εντελώς μόνος και αβοήθητος και κάλεσε το Δικαστήριο να τον κρίνει με κάθε δυνατή επιείκεια λαμβάνοντας υπόψη την παραδοχή του, τη συνεργασία του με τις αστυνομικές αρχές, το λευκό ποινικό μητρώο του, το νεαρό της ηλικίας του, την έμπρακτη μεταμέλεια του και το ότι η παρούσα υπόθεση δεν αποτελεί παρά μόνο ένα μεμονωμένο περιστατικό.

 

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα αδικήματα στα οποία έχει βρεθεί ένοχος ο Κατηγορούμενος είναι σοβαρά Έχει κατ' επανάληψη τονισθεί ότι η σοβαρότητα ενός αδικήματος αντικατοπτρίζεται από το ανώτατο όριο ποινής που προβλέπει ο Νόμος (βλ. Λεβέντης ν. Αστυνομίας (1999) 2 ΑΑΔ 632, Βραχίμη ν. Αστυνομίας (2000) 2 ΑΑΔ 727, Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας v. Evans (2005) 2 ΑΑΔ 639), που στην περίπτωση της εισαγωγής αλλά και παράνομης κατοχής με σκοπό την προμήθεια σε άλλα πρόσωπα ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β, προβλεπόμενη ποινή είναι η δια βίου φυλάκιση. Όπως δε έχει τονισθεί κατ' επανάληψη από το Ανώτατο Δικαστήριο, σε υποθέσεις ναρκωτικών πρέπει να επιβάλλονται αυστηρές και αποτρεπτικές ποινές λόγω του ότι τα ναρκωτικά αποτελούν μάστιγα που πλήττει την υλική και ηθική ευημερία του ανθρώπου και που σε πολλές περιπτώσεις οδηγούν στην εξαθλίωση και στο θάνατο. Διάπραξη αδικημάτων που σχετίζονται με τα ναρκωτικά είναι καθημερινό φαινόμενο και οι συνέπειες οι οποίες επιφέρουν επηρεάζουν άμεσα και πολλές φορές καταλυτικά όχι μόνο τη ζωή του χρήστη αλλά και της οικογένειας του ενώ φθείρει ταυτόχρονα και τον κοινωνικό ιστό.  Τα ναρκωτικά έχουν εξαπλωθεί παντού και το πρόβλημα που δημιουργούν και συνεχίζουν να δημιουργούν είναι τεράστιο και πολυδιάστατο. Θα πρέπει επίσης να τονισθεί και η συχνότητα διάπραξης τέτοιας φύσεως αδικημάτων γεγονός για το οποίο λαμβάνουμε γνώση και από τον μεγάλο αριθμό υποθέσεων που τίθενται ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου κάτι το οποίο καθιστά την επιβολή αποτρεπτικών ποινών ακόμη πιο επιτακτική.

 

Στην υπόθεση Γλυκερίου ν. Δημοκρατίας Ποιν. Έφεση 171/20 ημερομηνίας 8/7/22, ECLI:CY:AD:2022:B287 τονίστηκαν τα ακόλουθα:

 

«Η νομολογία υπαγορεύει την αναγκαιότητα επιβολής αποτρεπτικών ποινών σε υποθέσεις που αφορούν ναρκωτικές ουσίες. Όπως έχει λεχθεί στην υπόθεση Ναζίπ ν. Αστυνομίας, (2014) 2(Β) ΑΑΔ 808, η ενασχόληση με τα ναρκωτικά, είτε για ιδία χρήση ή κατά μείζονα λόγο με την εισαγωγή και διάθεση ή προμήθεια σε τρίτους, αποτελεί μέγιστο κίνδυνο στην κοινωνική συνοχή ενόψει των προβλημάτων που επιφέρει η εξάρτηση. Όπως έχει τονισθεί στην υπόθεση Bora ν. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 79/2017, ημερ. 13/3/2018, ECLI:CY:AD:2018:B110:

 «Μπορεί να αποτυπωθεί, ως απαύγασμα της εν λόγω νομολογίας, η ανάγκη για επιβολή αυστηρών ποινών, αποτρεπτικού χαρακτήρα, ακριβώς λόγω των ολέθριων αποτελεσμάτων που ενέχει η εγκληματική αυτή συμπεριφορά. Η αυστηρή μεταχείριση των παραβατών προβάλλει ως επιτακτική, δεδομένης της συχνότητας των υποθέσεων αυτής της μορφής που τίθενται ενώπιον των Δικαστηρίων και της ραγδαίας επιδείνωσης του φαινομένου της κατοχής και διακίνησης ναρκωτικών ουσιών. Η εξαθλίωση των θυμάτων, αλλά και η απώλεια ζωών, κυρίως νέων ανθρώπων, επιβάλλει τη δραστική παρέμβαση και συμμετοχή της δικαιοσύνης στην καθολική προσπάθεια αναχαίτισης της σύγχρονης μάστιγας των ναρκωτικών».

 

Σχετικό είναι και το ακόλουθο απόσπασμα από την υπόθεση Κλεομένης ν. Δημοκρατίας (2013) 2 Α.Α.Δ. 350:

 

«Αν και πιστεύουμε ότι επαναλαμβάνουμε εαυτούς και τα τετριμμένα, κρίνουμε σκόπιμο να υπενθυμίσουμε την κατ' επανάληψη επισήμανση της νομολογίας μας «πως τα ναρκωτικά έχουν εξελιχθεί σε μάστιγα και καρκίνωμα της κοινωνίας μας, πληγές οι οποίες δυστυχώς, όπως διαπιστώνουμε από τη συχνότητα των υποθέσεων που έρχονται ενώπιον των δικαστηρίων, όχι μόνο δεν φαίνεται να υποχωρούν, αλλά επιδεινώνονται ραγδαία. Και στη συντριπτική πλειοψηφία τους οι παραβάτες είναι πρόσωπα νεαρής ηλικίας. Είναι πραγματικά λυπηρό, οδυνηρό και τραγικό να διαπιστώνουμε πως η απώλεια ζωών, νέων κυρίως ανθρώπων, έχει γίνει μέρος της καθημερινής μας πραγματικότητας και πως η λίστα των νέων που έχουν εθιστεί στα ναρκωτικά μεγαλώνει μέρα με τη μέρα. Η σκληρή αυτή πραγματικότητα επιτάσσει την επιβολή αποτρεπτικών ποινών και καθιστά την αυστηρή μεταχείριση των παραβατών επιτακτική».

 

 

Αναφορικά με τους διακινητές είτε αυτοί είναι μεταφορείς είτε βαποράκια και ανεξάρτητα από το συγκεκριμένο ρόλο τους, τονίστηκε στην υπόθεση Μιχαήλ ν. Αστυνομίας (1999) 2 ΑΑΔ 240 ότι «Οι προσωπικές περιστάσεις και τα ιδιαίτερα προβλήματα αδικοπραγούντων σε αυτού του είδους των υποθέσεων λαμβάνονται βέβαια σε κάποιο βαθμό υπόψη. Και η εξατομίκευση έχει τη θέση της. Αλλά δεν μπορεί να εξουδετερώσει ή να αποδυναμώσει τη μέριμνα για προστασία της κοινωνίας. Βλ. Παυλίδης και Άλλος ν. Αστυνομίας (1996) 2 Α.Α.Δ. 220. Η πείρα καταδείχνει ότι οι έμποροι ναρκωτικών συχνά επιλέγουν άτομα αδύναμα ή άτομα με ειδικά προβλήματα για τη μεταφορά ναρκωτικών. Η κατανόηση αυτών των αδυναμιών και προβλημάτων δεν μπορεί να επιδράσει κατά τρόπο που να εξασθενίζει την αποτελεσματική εφαρμογή του νόμου.» 

 

Ο κατηγορούμενος στην παρούσα περίπτωση, μετέβηκε σε εταιρεία ταχυμεταφορών για να παραλάβει μεγάλη ποσότητα ναρκωτικών που αποτελείτο από κάνναβη συνολικού βάρους 9,6 κιλών αφού προηγουμένως είχε ενημερώσει μέσω ηλεκτρονικού μηνύματος για αλλαγή στοιχείων του παραλήπτη έτσι ώστε να καταστεί δυνατή η παραλαβή τους από τον ίδιο. Η πράξη του να παραλάβει το δέμα, γνωρίζοντας ότι το περιεχόμενο του επρόκειτο για εξαρτησιογόνες ουσίες, αναλαμβάνοντας την υποχρέωση να το παραδώσει σε άλλο, συμβάλλοντας και αυτός με τη συμπεριφορά του στη διασπορά των ουσιών αυτών με τα ολέθρια συνεπακόλουθα που αυτό συνεπάγεται και σίγουρα επιφέρει, δεν είναι δυνατόν να γίνει δεκτή. Αποτελεί και ο παρόντας κατηγορούμενος κρίκο της αλυσίδας για την διακίνηση ναρκωτικών σε τρίτα πρόσωπα. Το γεγονός ότι ένιωθε υποχρεωμένος προς συμπατριώτη του ο οποίος του προσέφερε στέγη δεν μεταβάλλει το αξιόποινο της πράξης του τη στιγμή που γνώριζε ότι το πακέτο περιείχε ναρκωτικές ουσίες.

 

Στην υπόθεση Ιωσήφ ν. Δημοκρατίας Ποιν. Έφεση Αρ. 130/21 ημερ.29/3/22, ECLI:CY:AD:2022:B131 τέθηκε ότι:

 

«Επισημαίνουμε ότι τα ναρκωτικά, είτε προωθούνται με σκοπό το άμεσο χρηματικό κέρδος, είτε για οποιοδήποτε άμεσο ή έμμεσο όφελος, η κατάληξη παραμένει πάντα η ίδια, που δεν είναι άλλη από τη διάδοση των ναρκωτικών σε άλλα πρόσωπα και τη διασπορά του θανάτου. Στην προκειμένη περίπτωση, ο κατηγορούμενος 1 διέπραξε τα αδικήματα με τη συνδρομή του στην αλυσίδα διακίνησης των ναρκωτικών, δίδοντας ξεκάθαρα χέρι βοήθειας σε εμπόρους. Ό,τι οφείλουμε να επισημάνουμε είναι πως, ο μόνος δρόμος για όσους δέχονται πιέσεις ή πειρασμούς είναι, είτε η απόσταση είτε η συνεργασία με τις αρμόδιες αρχές του κράτους, κυρίως πριν την εμπλοκή τους στη διάπραξη αδικημάτων, παρ΄ ότι και η μετέπειτα συνεργασία είναι καλοδεχούμενη, προκειμένου να βοηθήσουν και τους ίδιους αλλά και την υπόλοιπη κοινωνία. Δικαιολογίες για αντίθετη συμπεριφορά δεν θα πρέπει να αναμένεται ότι θα τυγχάνουν ιδιαίτερης βαρύτητας ως μετριαστικός παράγοντας.».

 

Παρά τα πιο πάνω όμως το καθήκον του Δικαστηρίου για εξατομίκευση της ποινής δεν μειώνεται αλλά ούτε και ατονεί αφού οφείλει να προσεγγίζει την κάθε περίπτωση στη βάση των δικών της γεγονότων και τον κάθε κατηγορούμενο, ανάλογα με τις προσωπικές και άλλες περιστάσεις του (βλ. Παναγιώτου ν. Δημοκρατίας (2008) 2 ΑΑΔ 478). Από την άλλη όμως η διεργασία εξατομίκευσης δεν σημαίνει ότι θα πρέπει ταυτόχρονα να υπερακοντίζει και το άλλο Δικαστικό καθήκον για την επιβολή της αρμόζουσας για τον συγκεκριμένο παραβάτη ποινής.

 

Προς όφελος του κατηγορούμενου λαμβάνουμε υπόψιν την παραδοχή του, παράγοντας ο οποίος, ως είναι νομολογημένο, επιφέρει έκπτωση στην ποινή (βλ. Χαρτούπαλος ν. Δημοκρατίας (2002) 2 ΑΑΔ 28) αλλά καταδεικνύει και την έμπρακτη μεταμέλεια του. Συνυπολογίζουμε το λευκό ποινικό μητρώο του, το νεαρό της ηλικίας του αφού είναι 26 ετών, ως επίσης και το ότι τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει τον έφεραν σε τέτοια κατάσταση που ένιωθε υποχρεωμένος σε τρίτο πρόσωπο έτσι ώστε να εμπλακεί στην υπόθεση αυτή. Λαμβάνουμε επίσης υπόψη το γεγονός ότι δεν ήταν ο ιθύνων νους, ως επίσης και τη συνεργασία του με τις αστυνομικές αρχές που περιορίστηκε όμως στην παραδοχή διάπραξης των αδικημάτων. Δεν παραβλέπουμε τις συνέπειες που ο εγκλεισμός του στις φυλακές θα έχει στον ίδιο αλλά και στην οικογένεια του δεδομένου ότι πρόκειται για αλλοδαπό πρόσωπο που βρίσκεται στην Κύπρο χωρίς κάποιον από το οικογενειακό του περιβάλλον. Να πούμε όμως εδώ ότι οι προσωπικές και οικογενειακές περιστάσεις σε κάθε περίπτωση είναι νομολογημένο ότι σε τέτοιας φύσεως υποθέσεις δεν έχουν παρά μόνο μικρή βαρύτητα στην επιμέτρηση της ποινής (βλ. Landau v. Δημοκρατίας (1991) 2 ΑΑΔ 178, Amira Mohammad El Kara ν. Δημοκρατίας (2003) 2 AAΔ 239). Όπως τέθηκε και στην Valdez v. Δημοκρατίας Ποιν. Έφεση 144/2016 σχ. με 145/2016 ημερ. 21/2/2017, αν και οι προσωπικές περιστάσεις δεν ατονούν, έχουν όμως σαφώς μειωμένη σημασία αφού προέχει η αποτελεσματική εφαρμογή του νόμου για προστασία του κοινωνικού συνόλου. Προσμετρούμε περαιτέρω προς όφελος του το ότι η στην παρούσα υπόθεση εγκληματική του συμπεριφορά αποτελεί ένα μεμονωμένο περιστατικό. Να προσθέσουμε τέλος εδώ, σε σχέση με την εισήγηση της υπεράσπισης περί άνισης μεταχείρισης, αφού το άμεσα εμπλεκόμενο πρόσωπο επ’ ονόματι OO δεν αναζητήθηκε από τις αρχές και δεν προσάχθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου, ότι δεν έχει τεθεί οτιδήποτε το απτό, όπως ευνοϊκή αντιμετώπιση παραβάτη που θα καταδείκνυε και θα συνηγορούσε στην ύπαρξη άνισης μεταχείρισης σε βάρος του κατηγορούμενου (βλ. Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας ν.  Σατανά κ.ά. (1996) 2 ΑΑΔ 257).

 

Σε σχέση προς την ποινολογική μεταχείριση κατηγορούμενων σε παρόμοιας φύσης υποθέσεις και προβαίνοντας πάντοτε στις ανάλογες και επιβαλλόμενες αναπροσαρμογές στη βάση τού τι ισχύει εδώ ως ζήτημα γεγονότων και έχοντας συγχρόνως κατά νουν πως «Προηγούμενες αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου, αναφορικά με τις επιβληθείσες ποινές, είναι ενδεικτικές του μέτρου τιμωρίας συγκεκριμένων εγκλημάτων και των παραμέτρων του καθορισμού της ποινής. Δεν έχουν, όμως, το δεσμευτικό χαρακτήρα, που ενέχει ο καθορισμός αρχών δικαίου. Και τούτο, γιατί η ποινή που επιβάλλεται σε κάθε υπόθεση είναι αλληλένδετη με τις ιδιαιτερότητες των γεγονότων που την συνθέτουν και με τις ιδιαιτερότητες των συνθηκών του παραβάτη.» (βλ. Χαραλάμπους ν. Δημοκρατίας (2000) 2 ΑΑΔ 1), παραθέτουμε ως καθοδηγητικές και ενδεικτικές  και τις ακόλουθες αποφάσεις.

 

Στην υπόθεση Τουμάζου ν. Δημοκρατίας (2003) 2 ΑΑΔ 63 η 10ετής ποινή φυλάκισης που επιβλήθηκε πρωτόδικα επικυρώθηκε κατ’ έφεση για εισαγωγή και κατοχή με σκοπό την προμήθεια 8.957,7 γραμμαρίων φυτικής κάνναβης.

 

Στην υπόθεση Κωνσταντίνου ν. Αστυνομίας (2005) 2 ΑΑΔ 466 επικυρώθηκε ποινή φυλάκισης 6 ετών για κατοχή με σκοπό την προμήθεια 1½ κιλών κάνναβης. Ο εφεσείων ήταν 25 ετών, λευκού ποινικού μητρώου, παραδέχθηκε ενοχή και εξέφρασε τη μεταμέλεια του.

 

Στην Soleimani ν Αστυνομίας (2006) 2 ΑΑΔ 476, επικυρώθηκε ποινή φυλάκισης 8 ετών μετά από παραδοχή, για κατοχή 977,7691 γραμμαρίων ρητίνης καννάβεως με σκοπό την προμήθεια σε τρίτον. Ο κατηγορούμενος ήταν ηλικίας 26 ετών. Συνεργάστηκε με την Αστυνομία και ήταν λευκού ποινικού μητρώου.

 

Στην Παύλου ν Δημοκρατίας, Ποιν. Έφ. 44/16 ημ. 4/4/19, ECLI:CY:AD:2019:B130 επικυρώθηκε ποινή φυλάκισης 9 ετών στην κατηγορία της παράνομης κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β (11 κιλά και 454,9473 γραμμαρίων κάνναβης) με σκοπό την προμήθεια σε άλλα πρόσωπα, σε κατηγορούμενο ηλικίας 23 ετών, λευκού ποινικού μητρώου μετά από άμεση παραδοχή και συνεργασία με την Αστυνομία.

 

Συνεκτιμώντας όλα όσα πιο πάνω παραθέσαμε και συζητήσαμε και λαμβάνοντας υπόψιν την ποσότητα και το είδος των ναρκωτικών που ο κατηγορούμενος είχε στην κατοχή του αλλά και τους μετριαστικούς παράγοντες που η πλευρά της υπεράσπισης έθεσε και ιδιαίτερα το νεαρό της ηλικίας του, κρίνουμε ότι μοναδική ενδεικνυόμενη ποινή υπό τις περιστάσεις είναι αναπόφευκτα αυτή της φυλάκισης.

 

Ως εκ τούτου επιβάλλουμε στον κατηγορούμενο 1 τις κάτωθι ποινές:

 

Στην 1η κατηγορία ποινή φυλάκισης 7 ετών.

Στην 2η κατηγορία ποινή φυλάκισης 7 ετών.

 

Οι ποινές θα συντρέχουν.

 

Ο χρόνος που ο κατηγορούμενος 1 τέλεσε σε προφυλάκιση στην παρούσα υπόθεση (από 18/10/2023), να συνυπολογιστεί κατά το άρθρο 117(1) του Περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ.155.

 

 

(Υπ.) ……………………….

Λ. Μουγής, Π.Ε.Δ.

 

(Υπ.) ……………………….

Μ. Χριστοδούλου, Α.Ε.Δ.

 

(Υπ.) ………………………..

Μ. Λ. Λοΐζου, Ε.Δ.

 

 

Πιστό Αντίγραφο

 

Πρωτοκολλητής

 

 

 

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο