ΜΟΝΙΜΟ ΚΑΚΟΥΡΓΙΟΔΙΚΕΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
ΣΥΝΘΕΣΗ ΚΑΚΟΥΡΓΙΟΔΙΚΕΙΟΥ: Λ. Μουγής, Π.Ε.Δ.
Μ. Χριστοδούλου, Α.Ε.Δ.
Α. Θωμά-Θεοδοσίου, Προσ. Ε.Δ.
Υπόθεση Αρ.: 13239/2024
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ν.
ΟΟ
Κατηγορουμένου
Ημερομηνία: 26 Νοεμβρίου, 2024.
Εμφανίσεις:
Για την Κατηγορούσα Αρχή: Ο κ. Α. Αντωνίου.
Για την Κατηγορούμενη: Ο κ. Γ. Εφφέ.
Κατηγορούμενος παρών.
Π Ο Ι Ν Η
(Δοθείσα Αυθημερόν)
Ο κατηγορούμενος έχει κριθεί ένοχος με δική του παραδοχή σε δύο κατηγορίες για τα αδικήματα της παράνομης εισαγωγής και παράνομης κατοχής με σκοπό την προμήθεια σε άλλο πρόσωπο Ελεγχόμενου Φαρμάκου Τάξεως Β.
Τα γεγονότα που συνθέτουν τη διάπραξη των αδικημάτων έχουν τεθεί από πλευράς Κατηγορούσας Αρχής και καταγράφονται στο Έγγραφο Α τα οποία και παραθέτουμε αυτολεξεί:
«Ο κατηγορούμενος κατάγεται από την Γκάνα και είναι μόνιμος κάτοικος Ιταλίας.
Στις 19/09/2024 αφίχθηκε αεροπορικώς στην Λάρνακα από την Ταϊλάνδη μέσω Ντουπάι. Κατά των έλεγχο αποσκευών δημιουργήθηκε στους τελωνειακούς λειτουργούς η εντύπωση ότι απέφευγε να περάσει από τον ακτινοδιαγνωστικό έλεγχο την μεγαλύτερη από τις αποσκευές του. Αυτή ελέγχθηκε και φάνηκαν ύποπτες συσκευασίες. Ο κατηγορούμενος ανάφερε ότι δεν είχε τον κωδικό της βαλίτσας και παραβιάστηκε από τους τελωνειακούς λειτουργούς. Σε αυτή εντοπίστηκαν 45 αεροστεγώς σφραγισμένες συσκευασίες, οι οποίες περιείχαν τα 22.49 κιλά κάνναβης που αναφέρεται στο κατηγορητήριο. Ο κατηγορούμενος παραδέχθηκε προφορικά και συνελήφθηκε.
Ο κατηγορούμενος εξέφρασε την επιθυμία να συνεργαστεί με την αστυνομία και ακολούθησε διαδικασία ελεγχόμενης παράδοσης. Η διαδικασία οδήγησε σε οδηγό ταξί που τον ανάμενε στο αεροδρόμιο κρατώντας πινακίδα με το όνομα του. Τόσο ο οδηγός όσο και ο ιδιοκτήτης του γραφείο ταξί ανακρίθηκαν αλλά από την αξιολόγηση του συνόλου των στοιχείων αποκλείστηκε η εμπλοκή των προσώπων αυτών στην υπόθεση. Κρίθηκε δε ότι υπό τις περιστάσεις οποιαδήποτε περαιτέρω ενέργεια δεν θα μπορούσε πλέον να οδηγήσει στον τελικό παραλήπτη.
Ο κατηγορούμενος σε γραπτή του κατάθεση παραδέχθηκε ότι θα λάμβανε 8000 ευρώ για την μεταφορά της βαλίτσας στην Κύπρο, ισχυριζόμενος ότι δεν του είχε αναφερθεί τι επακριβώς περιείχε και κατά πόσο επρόκειτο για ναρκωτικά ή όπλα.
Ο κατηγορούμενος παρέμεινε υπό κράτηση μέχρι την καταχώρηση της υπόθεσης στις 27/09/2024.
Η κάνναβη είναι μέσης περιεκτικότητας σε δραστική ουσία Τετραυδροκανναβινόλη.
Ο κατηγορούμενος δεν βαρύνεται με προηγούμενες καταδίκες.»
Ο συνήγορος υπεράσπισης αγορεύοντας για σκοπούς μετριασμού της ποινής αναφέρθηκε με λεπτομέρεια στις προσωπικές, οικογενειακές και οικονομικές περιστάσεις του κατηγορουμένου. Ο κατηγορούμενος είναι ηλικίας 23 ετών και κατάγεται από την Γκάνα. Ο πατέρας του μετακόμισε στην Ιταλία όταν η μητέρα του κατηγορουμένου ήταν έγκυος τον κατηγορούμενο. Με τη γέννηση του κατηγορουμένου μετέβηκαν και αυτοί στην Ιταλία. Ο πατέρας του είναι ηλικίας 54 ετών και εργάζεται τα τελευταία 24 χρόνια ως εργάτης σε εργοστάσιο ενώ η μητέρα του είναι ηλικίας 43 ετών οικοκυρά. Ο κατηγορούμενος είναι το μεγαλύτερο παιδί της οικογένειας. Έχει ακόμη 4 αδέλφια, ηλικίας 18, 16, 13 και 6 ετών και μεγάλωσαν στην Ιταλία. Ο πατέρας του ήταν το μόνο πρόσωπο που εργαζόταν με μισθό περίπου €1700 μηνιαίως με τα οικονομικά προβλήματα να υπάρχουν λόγω της μειωμένης εισοδηματικής δυνατότητάς του. Αντιμετώπισαν διάφορα προβλήματα λόγω αυτού του δεδομένου με τον κατηγορούμενο να εργάζεται τα καλοκαίρια ακόμα και όταν ήταν στο σχολείο, σε διάφορες εργασίες όπως στα McDonalds, καθαριστής σε δημόσιες παραλίες και καθαριστής σε δημόσια πάρκα. Φοίτησε σε δημοτικό σχολείο πολύ κοντά στη Βενετία και ήταν άριστος μαθητής σε όλα του τα μαθήματα και αποφοίτησε ως πρώτος από τους 400 μαθητές στο σχολείο και σε κατοπινό στάδιο πήρε και υποτροφία για συγκεκριμένο Πανεπιστήμιο στη Βενετία στον κλάδο των οικονομικών. Παράλληλα με τις σπουδές του ο κατηγορούμενος εργαζόταν ως διανομέας φαγητού με μηνιαίο εισόδημα περί τα €600 ‑ €700 χωρίς να έχει οποιαδήποτε άλλη βοήθεια από την οικογένειά του. Τον πρώτο χρόνο των σπουδών του διέμενε σε φοιτητική εστία που του κόστισε περί τα €300 τον μήνα, ενώ τα δίδακτρά του ήταν πληρωμένα αφού είχε εξασφαλίσει υποτροφία και κατάφερνε με τον μισθό που λάμβανε να πληρώνει τη διαμονή του και να έχει και κάποια χρήματα για τα προσωπικά του έξοδα. Ήταν από τους καλύτερους φοιτητές στον κλάδο του κάτι το οποίο του άνοιξε πολλές πόρτες για το μέλλον. Επιλέχθηκε μαζί με άλλους φοιτητές και το καλοκαίρι του 2022 ταξίδεψε στην Καλιφόρνια της Αμερικής στη Silicon Valley όπου εκεί είχε την ευκαιρία να συνομιλήσει με διευθυντές πολλών διάσημων εταιρειών. Το όλο ταξίδι ήταν επιχορηγημένο από το Πανεπιστήμιό του. Τον πρώτο χρόνο των σπουδών ίδρυσε και διετέλεσε πρόεδρος της επιχειρηματικής κοινότητας φοιτητών που αφορούσε κατά κύριο λόγο ζητήματα για την επιχειρηματικότητα και την οικονομία της Αφρικής. Τον Νοέμβριο του 2022 έλαβε μέρος ως εθελοντής στην υποστήριξη παιδιών και εφήβων ηλικίας 9‑17 ετών που βίωναν υλική φτώχεια. Το καλοκαίρι του 2023 με την ολοκλήρωση της δεύτερης χρονιάς στο Πανεπιστήμιο άρχισε να εργάζεται ως εκπαιδευόμενος στην εταιρεία JP Morgan. Κατά τη δεύτερη φοιτητική του χρονιά αντιμετώπισε και πάλι οικονομικές δυσκολίες αφού τα λεφτά μόλις που του αρκούσαν για το ενοίκιο και πολλές φορές δανειζόταν χρήματα από φίλους του για να αντιμετωπίσει τα προσωπικά του έξοδα. Το 2023 ξεκίνησε το τρίτο έτος της φοίτησής του στο Πανεπιστήμιο και μέσω του προγράμματος Erasmus μετέβηκε στην Αγγλία στο Πανεπιστήμιο Warwick για περίπου 6 μήνες. Εκείνην τη χρονιά έλαβε μέρος σε Παγκόσμιο διαγωνισμό που διεξαγόταν στο Πανεπιστήμιο του Cambridge με θέμα την κλιματική αλλαγή και στον εν λόγω διαγωνισμό λάμβαναν μέρος τα καλύτερα Πανεπιστήμια του κόσμου όπως το Χάρβαρντ, της Οξφόρδης του Στάνφορντ και του Γέιλ. Δυστυχώς όμως τα οικονομικά προβλήματα συνέχισαν να υπάρχουν και η διαμονή του σε φοιτητική εστία στο Πανεπιστήμιο ήταν £700. Αναγκάστηκε να δημιουργήσει λογαριασμό σε Αγγλική τράπεζα εξασφαλίζοντας δύο πιστωτικές κάρτες με αποτέλεσμα να δημιουργήσει υπόλοιπο και για τις δύο κάρτες περί τις £3.000. Κατάφερε να πληρώσει τους τρεις πρώτους μήνες της διαμονής του μέσα από τις κάρτες του και χρωστάει σήμερα περί τις £3.000. Χρωστάει επίσης το ποσό που αναλογεί στα ενοίκια για το δεύτερο τρίμηνο του Erasmus του περί τις £2.100 ενώ χρωστά και δίδακτρα στο Πανεπιστήμιό του στη Βενετία. Το ποσό που συνολικά οφείλει σήμερα ο κατηγορούμενος είναι £5.000 και €1.800. Επέστρεψε στην Ιταλία και άρχισε να λαμβάνει ειδοποιήσεις ότι χρωστά ποσά στις φοιτητικές εστίες της Αγγλίας. Πέραν αυτών των ποσών το Πανεπιστήμιο του ζητούσε και τα €1.800. Ο κατηγορούμενος έχει δώσει εξετάσεις για όλα τα μαθήματά του και είχε πάρα πολύ καλούς βαθμούς όμως για να πάρει το πτυχίο του πέραν από το ότι θα έπρεπε να πληρώσει το οφειλόμενο ποσό θα έπρεπε να παραδώσει την πτυχιακή του εργασία. Η σύλληψή του όμως δεν τον άφησε να ολοκληρώσει την εργασία του αυτήν. Περαιτέρω, έθεσε ο κύριος Εφφέ, η σύλληψη του σήμανε και το τέλος της μελλοντικής του καριέρας αφού δεν θα έχει λευκό ποινικό μητρώο και έτσι δεν θα μπορεί να εργαστεί ποτέ σε μεγάλες εταιρείες διεθνούς κύρους όπως ήταν η επιθυμία του. Υπήρχαν μάλιστα και διάφορες επιλογές αφού έγινε δεκτός από το Πανεπιστήμιο του Cambridge για να κάνει το μεταπτυχιακό του ενώ παράλληλα υπήρξε πρόταση να εργαστεί σε πολύ γνωστή Ιταλική τράπεζα αλλά και στην Ιταλική Πρεσβεία στο Γιοχάνεσμπουργκ. Επιθυμία του ήταν να εξοφλήσει τα χρέη του τα οποία τον βασάνιζαν καθημερινά και ειδικότερα να πληρώσει το Πανεπιστήμιο του για να λάβει το πτυχίο του. Την απελπισία του, την αγωνία και την επιπολαιότητά του ήταν αυτό που εκμεταλλεύτηκαν οι στρατολόγοι του και τον εξώθησαν στη διάπραξη των αδικημάτων. Κάλεσε το Δικαστήριο ο συνήγορος υπεράσπισης όπως λάβει υπόψη του την άμεση παραδοχή του, το λευκό ποινικό μητρώο του και τη συνεργασία του κατηγορουμένου με την Αστυνομία. Κατονόμασε το άτομο, το οποίο τον στρατολόγησε, έδωσε την περιγραφή του και το τηλέφωνο που συνομιλούσε. Εξέφρασε τη διάθεση του ακόμα και να καταθέσει ως μάρτυρας κατηγορίας αν χρειαζόταν. Ήταν η εισήγηση του κυρίου Εφφέ ότι ο κατηγορούμενος παρόλο που οι πληροφορίες που έδωσε δεν οδήγησαν σε κάποιο άλλο πρόσωπο για να προσαχθεί ως κατηγορούμενος στο Δικαστήριο, έθεσε τον εαυτό του σε κίνδυνο που είναι κάτι που πρέπει να προσμετρηθεί προς όφελός του. Αναφερόμενος ο συνήγορος υπεράσπισης στις συνθήκες διάπραξης των αδικημάτων, τόνισε τον μειωμένο ρόλο του κατηγορουμένου αφού η μόνη του εμπλοκή ήταν η μεταφορά των ναρκωτικών στη Δημοκρατία αφού τον είχε προσεγγίσει άτομο, το οποίο γνώρισε στην Αγγλία και του πρόσφερε το ποσό των €8.000 για να μεταφέρει τα ναρκωτικά. Η απερισκεψία του, η επιπολαιότητά του, η απελπισία του για εξεύρεση χρημάτων που θα ικανοποιούσε τα χρέη του, ήταν το στοιχείο το οποίο τον οδήγησε στη διάπραξη των αδικημάτων. Δεν είχε οποιονδήποτε πρωταρχικό ρόλο και λάμβανε οδηγίες από συγκεκριμένο πρόσωπο. Μας κάλεσε η υπεράσπιση να λάβουμε υπόψη μας και την εξωδικαστική τιμωρία του κατηγορουμένου αφού η επιβολή ποινής φυλάκισης θα έχει ως αποτέλεσμα τη διακοπή των σπουδών του και με περαιτέρω αποτέλεσμα δεν θα μπορούσε να ακολουθήσει τα όνειρά του και την καριέρα του την οποίαν ο ίδιος φανταζόταν μέχρι τώρα. Θα πρόκειται για αλλοδαπό κατάδικο ως ανάφερε ο κύριος Εφφέ με όλες τις δυσκολίες τις οποίες δυνατόν να αντιμετωπίζει ευρισκόμενος στις Κεντρικές Φυλακές, θα είναι μακριά από την οικογένειά του, τη χώρα του και τους φίλους του και δεν θα μπορεί να δέχεται επισκέψεις από τα πρόσωπα αυτά. Έθεσε ο κύριος Εφφέ και το ζήτημα του υπερπληθυσμού που παρατηρείται στις Φυλακές που κατά τη θέση του είναι ένα στοιχείο που το Δικαστήριο θα πρέπει να λάβει υπόψη του δεδομένου ότι στην παρούσα περίπτωση ο κατηγορούμενος μέχρι και σήμερα λόγω του χώρου στις Κεντρικές Φυλακές μεταφέρεται από ένα κρατητήριο Αστυνομικού Σταθμού σε άλλο. Ήδη μέχρι σήμερα έχει μετακινηθεί σε 5 διαφορετικούς Αστυνομικούς Σταθμούς. Κάτω από αυτές τις περιστάσεις, εισηγήθηκε η υπεράσπιση, το Δικαστήριο μπορεί να δείξει τη μέγιστη δυνατή επιείκεια στον κατηγορούμενο, ο οποίος έχει αντιληφθεί το λάθος των πράξεων του.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα αδικήματα στο οποίο έχει βρεθεί ένοχος ο κατηγορούμενος είναι σοβαρά. Έχει κατ' επανάληψη τονισθεί ότι η σοβαρότητα ενός αδικήματος αντικατοπτρίζεται από το ανώτατο όριο ποινής που προβλέπει ο Νόμος (βλ. Λεβέντης ν. Αστυνομίας (1999) 2 ΑΑΔ 632, Βραχίμη ν. Αστυνομίας (2000) 2 ΑΑΔ 727, Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας v. Evans (2005) 2 ΑΑΔ 639), που στην περίπτωση της εισαγωγής και παράνομης κατοχής με σκοπό την προμήθεια ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β, προβλεπόμενη ποινή είναι η δια βίου φυλάκιση. Η σοβαρότητα του δεν φαίνεται μόνο από τις ποινές που προβλέπονται από το Νόμο αλλά και από την συχνότητα διάπραξης τέτοιας φύσης αδικημάτων. Διάπραξη αδικημάτων που σχετίζονται με τα ναρκωτικά είναι καθημερινό φαινόμενο και οι συνέπειες οι οποίες επιφέρουν επηρεάζουν άμεσα και πολλές φορές καταλυτικά όχι μόνο τη ζωή του χρήστη αλλά και της οικογένειας του ενώ φθείρει ταυτόχρονα και τον κοινωνικό ιστό. Τα ναρκωτικά έχουν εξαπλωθεί παντού και το πρόβλημα που δημιουργούν και συνεχίζουν να δημιουργούν είναι τεράστιο και πολυδιάστατο. Αποτελούν μάστιγα που πλήττει την υλική και ηθική ευημερία του ανθρώπου και που σε πολλές περιπτώσεις οδηγούν στην εξαθλίωση και στο θάνατο. Αυτή η σοβαρότητα με την πολύ μεγάλη συχνότητα διάπραξης τους, κάτι για το οποίο λαμβάνουμε γνώση από τον τεράστιο αριθμό των υποθέσεων που τίθενται ενώπιον του Μόνιμου Κακουργιοδικείου Λάρνακας, μαζί με την κοινωνική απαξία που τα χαρακτηρίζουν, καλούν στην επιβολή αποτρεπτικών ποινών.
Στην υπόθεση Γλυκερίου ν. Δημοκρατίας Ποιν. Έφεση 171/20 ημερομηνίας 8/7/22, ECLI:CY:AD:2022:B287, τονίστηκαν τα ακόλουθα:
«Η νομολογία υπαγορεύει την αναγκαιότητα επιβολής αποτρεπτικών ποινών σε υποθέσεις που αφορούν ναρκωτικές ουσίες. Όπως έχει λεχθεί στην υπόθεση Ναζίπ ν. Αστυνομίας, (2014) 2(Β) ΑΑΔ 808, η ενασχόληση με τα ναρκωτικά, είτε για ιδία χρήση ή κατά μείζονα λόγο με την εισαγωγή και διάθεση ή προμήθεια σε τρίτους, αποτελεί μέγιστο κίνδυνο στην κοινωνική συνοχή ενόψει των προβλημάτων που επιφέρει η εξάρτηση. Όπως έχει τονισθεί στην υπόθεση Bora ν. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 79/2017, ημερ. 13/3/2018, ECLI:CY:AD:2018:B110:
«Μπορεί να αποτυπωθεί, ως απαύγασμα της εν λόγω νομολογίας, η ανάγκη για επιβολή αυστηρών ποινών, αποτρεπτικού χαρακτήρα, ακριβώς λόγω των ολέθριων αποτελεσμάτων που ενέχει η εγκληματική αυτή συμπεριφορά. Η αυστηρή μεταχείριση των παραβατών προβάλλει ως επιτακτική, δεδομένης της συχνότητας των υποθέσεων αυτής της μορφής που τίθενται ενώπιον των Δικαστηρίων και της ραγδαίας επιδείνωσης του φαινομένου της κατοχής και διακίνησης ναρκωτικών ουσιών. Η εξαθλίωση των θυμάτων, αλλά και η απώλεια ζωών, κυρίως νέων ανθρώπων, επιβάλλει τη δραστική παρέμβαση και συμμετοχή της δικαιοσύνης στην καθολική προσπάθεια αναχαίτισης της σύγχρονης μάστιγας των ναρκωτικών».
Σχετικό είναι και το ακόλουθο απόσπασμα από την υπόθεση Κλεομένης ν. Δημοκρατίας (2013) 2 Α.Α.Δ. 350:
«Αν και πιστεύουμε ότι επαναλαμβάνουμε εαυτούς και τα τετριμμένα, κρίνουμε σκόπιμο να υπενθυμίσουμε την κατ' επανάληψη επισήμανση της νομολογίας μας «πως τα ναρκωτικά έχουν εξελιχθεί σε μάστιγα και καρκίνωμα της κοινωνίας μας, πληγές οι οποίες δυστυχώς, όπως διαπιστώνουμε από τη συχνότητα των υποθέσεων που έρχονται ενώπιον των δικαστηρίων, όχι μόνο δεν φαίνεται να υποχωρούν, αλλά επιδεινώνονται ραγδαία. Και στη συντριπτική πλειοψηφία τους οι παραβάτες είναι πρόσωπα νεαρής ηλικίας. Είναι πραγματικά λυπηρό, οδυνηρό και τραγικό να διαπιστώνουμε πως η απώλεια ζωών, νέων κυρίως ανθρώπων, έχει γίνει μέρος της καθημερινής μας πραγματικότητας και πως η λίστα των νέων που έχουν εθιστεί στα ναρκωτικά μεγαλώνει μέρα με τη μέρα. Η σκληρή αυτή πραγματικότητα επιτάσσει την επιβολή αποτρεπτικών ποινών και καθιστά την αυστηρή μεταχείριση των παραβατών επιτακτική».
Σύμφωνα δε με τη νομολογία, το είδος και η ποσότητα των ναρκωτικών καθώς επίσης και ο σκοπός για τον οποίο αυτά κατέχονται, συγκαταλέγονται ανάμεσα στους παράγοντες οι οποίοι πρέπει να λαμβάνονται υπόψη στον καθορισμό της ποινής. Στις περιπτώσεις όπου η κατοχή συνοδεύεται από πρόθεση εμπορίας τότε η ποινή αναπόφευκτα καθίσταται πιο αυστηρή. (Βλ. Γενικός Εισαγγελέας v. Sak (2005) 2 ΑΑΔ 377 και Τρύφωνος v. Αστυνομίας (2009) 2 ΑΑΔ 197).
Οφείλουμε εδώ να επισημάνουμε τη διαπίστωση του Δικαστηρίου ότι η συντριπτική πλειοψηφία των παραβατών σε αδικήματα της εξεταζόμενης φύσης και ιδιαίτερα για εισαγωγή και κατοχή ναρκωτικών ουσιών με σκοπό την προμήθειά τους σε άλλα πρόσωπα είναι δυστυχώς πολύ νεαρά άτομα, γεγονός το οποίο λαμβάνουμε γνώση από τον πολύ μεγάλο αριθμό υποθέσεων που τίθενται ενώπιον του Δικαστηρίου. Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι σχεδόν καθημερινά επιλαμβανόμαστε υποθέσεων όπου νέοι άνθρωποι, ως και η εδώ περίπτωση, εισάγουν στη Δημοκρατία πολύ μεγάλες ποσότητες ναρκωτικών έναντι χρηματικού ανταλλάγματος στοιχείο το οποίο θα πρέπει να απασχολήσει.
Στην υπό κρίση περίπτωση θα πρέπει να επισημάνουμε αρχικά τη μεγάλη ποσότητα ναρκωτικών που ο κατηγορούμενος εισήγαγε στη Δημοκρατία. Σύμφωνα με τα γεγονότα που έχουν τεθεί ενώπιον μας ο κατηγορούμενος αφίχθηκε στο Αεροδρόμιο Λάρνακας από την Ταϊλάνδη μέσω Ντουμπάι έχοντας στην αποσκευή του 22 κιλά και 49 γραμμάρια κάνναβης. Το πιο πάνω δεδομένο επηρεάζει το ύψος της ποινής που θα του επιβληθεί έστω και αν από τα γεγονότα, ως τα έχει αναφέρει ο κύριος Εφφέ, προκύπτει ότι δεν ήταν ο ιθύνων νους και εκτελούσε χρέη μεταφορέα. Ακόμη όμως και με αυτόν τον ρόλο αποτελεί σημαντικό κρίκο στη διακίνηση των ουσιών συμβάλλοντας με τη συμπεριφορά του προς αυτόν τον σκοπό. Όπως έχει κατ’ επανάληψη υποδειχθεί από τη νομολογία, ο ρόλος των μεταφορέων στην αλυσίδα διακίνησης των ναρκωτικών είναι εξίσου σημαντικός με αυτόν των εμπόρων, επειδή χωρίς τους μεταφορείς δεν θα ήταν εφικτή η εμπορία τους. Ενδεικτικά παραπέμπουμε στις αποφάσεις Marius ν. Δημοκρατίας (2015) 2 ΑΑΔ 397, Μιχαήλ ν. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση 165/2015, ημερομηνίας 22/1/2018, ECLI:CY:AD:2018:B37, Νικολάου ν. Δημοκρατίας Ποινική Έφεση 2/2022, ημερομηνίας 19/12/2022 και Μαυρουδής ν. Δημοκρατίας, Ποινική έφεση 112/21, ημερομηνίας 19/12/2022, ECLI:CY:AD:2022:B485.
Περαιτέρω, και σε σχέση και πάλι με τους διακινητές είτε αυτοί είναι μεταφορείς είτε βαποράκια και ανεξάρτητα από το συγκεκριμένο ρόλο τους και σε συνάρτηση με τον λόγο που προβλήθηκε στην εδώ περίπτωση και αφορούσε οικονομικές δυσκολίες του κατηγορούμενου, τονίστηκε στην υπόθεση Μιχαήλ ν. Αστυνομίας (1999) 2 ΑΑΔ 240 ότι «Οι προσωπικές περιστάσεις και τα ιδιαίτερα προβλήματα αδικοπραγούντων σε αυτού του είδους των υποθέσεων λαμβάνονται βέβαια σε κάποιο βαθμό υπόψη. Και η εξατομίκευση έχει τη θέση της. Αλλά δεν μπορεί να εξουδετερώσει ή να αποδυναμώσει τη μέριμνα για προστασία της κοινωνίας. Βλ. Παυλίδης και Άλλος ν. Αστυνομίας (1996) 2 Α.Α.Δ. 220. Η πείρα καταδείχνει ότι οι έμποροι ναρκωτικών συχνά επιλέγουν άτομα αδύναμα ή άτομα με ειδικά προβλήματα για τη μεταφορά ναρκωτικών. Η κατανόηση αυτών των αδυναμιών και προβλημάτων δεν μπορεί να επιδράσει κατά τρόπο που να εξασθενίζει την αποτελεσματική εφαρμογή του νόμου.»
Ο εντοπισμός των ναρκωτικών κατά τον ακτινοδιαγνωστικό έλεγχο ήταν ουσιαστικά ο λόγος που αποτράπηκε η διοχέτευση αυτής της πολύ μεγάλης ποσότητας ναρκωτικών στην Κυπριακή Δημοκρατία. Θα πρέπει εδώ να επισημάνουμε ότι ο Κατηγορούμενος έστω και αν δεν έλαβε το συγκεκριμένο ποσό αποδέχθηκε να μεταφέρει τα ναρκωτικά στη Δημοκρατία έναντι του ποσού των €8.000. Στην υπόθεση Ιωσήφ ν. Δημοκρατίας Ποιν. Έφεση Αρ. 130/21 ημερ.29/3/22, ECLI:CY:AD:2022:B131 τέθηκε ότι:
«Επισημαίνουμε ότι τα ναρκωτικά, είτε προωθούνται με σκοπό το άμεσο χρηματικό κέρδος, είτε για οποιοδήποτε άμεσο ή έμμεσο όφελος, η κατάληξη παραμένει πάντα η ίδια, που δεν είναι άλλη από τη διάδοση των ναρκωτικών σε άλλα πρόσωπα και τη διασπορά του θανάτου. Στην προκειμένη περίπτωση, ο κατηγορούμενος 1 διέπραξε τα αδικήματα με τη συνδρομή του στην αλυσίδα διακίνησης των ναρκωτικών, δίδοντας ξεκάθαρα χέρι βοήθειας σε εμπόρους. Ό,τι οφείλουμε να επισημάνουμε είναι πως, ο μόνος δρόμος για όσους δέχονται πιέσεις ή πειρασμούς είναι, είτε η απόσταση είτε η συνεργασία με τις αρμόδιες αρχές του κράτους, κυρίως πριν την εμπλοκή τους στη διάπραξη αδικημάτων, παρ΄ ότι και η μετέπειτα συνεργασία είναι καλοδεχούμενη, προκειμένου να βοηθήσουν και τους ίδιους αλλά και την υπόλοιπη κοινωνία. Δικαιολογίες για αντίθετη συμπεριφορά δεν θα πρέπει να αναμένεται ότι θα τυγχάνουν ιδιαίτερης βαρύτητας ως μετριαστικός παράγοντας.».
Παρά τα πιο πάνω όμως το καθήκον του Δικαστηρίου για εξατομίκευση της ποινής δεν μειώνεται αλλά ούτε και ατονεί αφού οφείλει να προσεγγίζει την κάθε περίπτωση στη βάση των δικών της γεγονότων και τον κάθε κατηγορούμενο, ανάλογα με τις προσωπικές και άλλες περιστάσεις του (βλ. Παναγιώτου ν. Δημοκρατίας (2008) 2 ΑΑΔ 478). Από την άλλη όμως η διεργασία εξατομίκευσης δεν σημαίνει ότι θα πρέπει ταυτόχρονα να υπερακοντίζει και το άλλο Δικαστικό καθήκον για την επιβολή της αρμόζουσας για τον συγκεκριμένο παραβάτη ποινής. Η εξατομίκευση έχει ως λόγο τον συσχετισμό όχι όμως την αποκλειστική συνάρτησή της με τις προσωπικές συνθήκες αυτών.
Προς όφελος του κατηγορούμενου λαμβάνουμε υπόψη μας την άμεση παραδοχή του, παράγοντας ο οποίος, ως είναι νομολογημένο, επιφέρει έκπτωση στην ποινή (βλ. Χαρτούπαλος ν. Δημοκρατίας (2002) 2 ΑΑΔ 28), αλλά καταδεικνύει και την έμπρακτη μεταμέλεια του. Λαμβάνουμε περαιτέρω υπόψη μας το λευκό ποινικό μητρώο του, την απολογία του, το νεαρό της ηλικίας του, δεδομένου ότι η ηλικία ενός παραβάτη είναι στοιχείο, το οποίο λαμβάνεται υπόψη κατά την επιμέτρηση της ποινής. Σε άτομα νεαρής ηλικίας πρέπει να δίδεται έμφαση στην αναμόρφωση παρά στην τιμωρία (βλ. G. M. Pikis, Sentencing in Cyprus, 2η έκδοση, σελ. 88). Προσμετρούμε περαιτέρω προς όφελος του τη συνεργασία του με την Αστυνομία, αφού αμέσως μετά τη σύλληψη του συμμετείχε σε ελεγχόμενη παράδοση και το ότι κατονόμασε το άτομο το οποίο τον προσέγγισε δίδοντας και σχετικά στοιχεία που έστω και αν δεν οδήγησαν σε προσαγωγή κάποιου προσώπου στο Δικαστήριο, είναι στοιχείο που λαμβάνεται υπόψη (βλ. Φραγκίσκου ν. Δημοκρατίας (2015) 2Β ΑΑΔ 833). Λαμβάνουμε υπόψη μας τις προσωπικές και οικογενειακές περιστάσεις και ειδικότερα ότι πέρασε δύσκολα παιδικά χρόνια σε σχέση με τις οικονομικές περιστάσεις της οικογένειάς του και αναγκαζόταν και ο ίδιος από μικρός να εργάζεται. Συνυπολογίζουμε το ότι είναι φοιτητής και από τα έγγραφα τα οποία τέθηκαν από πλευράς υπεράσπισης προκύπτει ότι ήταν και άριστος μαθητής αλλά και άριστος φοιτητής και ότι η επιβολή ποινής φυλάκισης θα έχει ως αποτέλεσμα τη διακοπή αυτών των σπουδών. Πέραν της διακοπής των σπουδών θα δημιουργηθούν θέματα και για τον ίδιο αλλά και για την οικογένεια του εφόσον θα κληθεί να εκτίσει την ποινή του σε φυλακές χώρας ξένης προς αυτόν. Να πούμε όμως εδώ ότι οι προσωπικές και οικογενειακές περιστάσεις σε κάθε περίπτωση είναι νομολογημένο ότι σε τέτοιας φύσεως υποθέσεις δεν έχουν παρά μόνο μικρή βαρύτητα στην επιμέτρηση της ποινής (βλ. Landau v. Δημοκρατίας (1991) 2 ΑΑΔ 178, Amira Mohammad El Kara ν. Δημοκρατίας (2003) 2 AAΔ 239). Όπως τέθηκε και στην Valdez v. Δημοκρατίας Ποιν. Έφεση 144/2016 σχ. με 145/2016 ημερ. 21/2/2017, αν και οι προσωπικές περιστάσεις δεν ατονούν, έχουν όμως σαφώς μειωμένη σημασία αφού προέχει η αποτελεσματική εφαρμογή του νόμου για προστασία του κοινωνικού συνόλου. Προσμετρούμε περαιτέρω προς όφελος του, πέραν το ότι θα εκτίσει ποινή φυλάκισης σε μία ξένη σε αυτόν χώρα και το ότι παρατηρείται υπερπληθυσμός στις Κεντρικές Φυλακές κάτι το οποίο δημιουργεί περαιτέρω δυσκολίες προς τη διαβίωσή του εκεί. Είναι περαιτέρω δεδομένο, κάτι που αποτέλεσε εισήγηση της συνηγόρου υπεράσπισης, ότι στην παρούσα περίπτωση δεν συντρέχουν οι παράγοντες του άρθρου 30(4)(α) του Ν. 29/77 και που θα καθιστούσαν το αδίκημα ιδιαίτερα σοβαρό.
Ως προς την ποινολογική μεταχείριση κατηγορούμενων σε παρόμοιας φύσης υποθέσεις και προβαίνοντας πάντοτε στις ανάλογες και επιβαλλόμενες αναπροσαρμογές στη βάση τού τι ισχύει εδώ ως ζήτημα γεγονότων και έχοντας συγχρόνως κατά νουν πως «Προηγούμενες αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου, αναφορικά με τις επιβληθείσες ποινές, είναι ενδεικτικές του μέτρου τιμωρίας συγκεκριμένων εγκλημάτων και των παραμέτρων του καθορισμού της ποινής. Δεν έχουν, όμως, το δεσμευτικό χαρακτήρα, που ενέχει ο καθορισμός αρχών δικαίου. Και τούτο, γιατί η ποινή που επιβάλλεται σε κάθε υπόθεση είναι αλληλένδετη με τις ιδιαιτερότητες των γεγονότων που την συνθέτουν και με τις ιδιαιτερότητες των συνθηκών του παραβάτη.» (βλ. Χαραλάμπους ν. Δημοκρατίας (2000) 2 ΑΑΔ 1), παραθέτουμε ως καθοδηγητικές και ενδεικτικές και τις ακόλουθες αποφάσεις.
Στην υπόθεση Τουμάζου ν. Δημοκρατίας (2003) 2 ΑΑΔ 63 η 10ετής ποινή φυλάκισης που επιβλήθηκε πρωτόδικα επικυρώθηκε κατ’ έφεση για εισαγωγή και κατοχή με σκοπό την προμήθεια 8.957,7 κιλών φυτικής κάνναβης.
Στην υπόθεση Φραγκίσκου ν. Δημοκρατίας (2015) 2Β ΑΑΔ 833, επικυρώθηκε ποινή φυλάκισης 12 ετών μετά από παραδοχή για το αδίκημα της κατοχής με σκοπό την προμήθεια σε άλλα πρόσωπα κάνναβης βάρους 20 κιλών και 401 γραμμαρίων. Χαρακτηρίστηκε ως αυστηρή αλλά όχι έκδηλα υπερβολική.
Στην υπόθεση Μιχαήλ ν. Δημοκρατίας Ποινική Έφεση Αρ. 165/2015 σχ. με 23/2017 ημερ.22/1/2018, η ποινή των 13 ετών που το Κακουργιοδικείο επέβαλε μετά από παραδοχή για κατοχή με σκοπό την προμήθεια σε άλλα πρόσωπα κάνναβη βάρους 15,923 κιλών, από την οποία δεν είχε εξαχθεί η ρητίνη, επικυρώθηκε κατ’ έφεση. Κρίθηκε ότι ήταν υπό τις περιστάσεις αυστηρή αλλά όχι έκδηλα υπερβολική.
Στην υπόθεση Παύλου ν Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 44/16 ημερ. 4/4/19, ECLI:CY:AD:2019:B130 επικυρώθηκε ποινή φυλάκισης 9 ετών στην κατηγορία της παράνομης κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β (11 κιλά και 454,9473 γραμμαρίων κάνναβης) σε κατηγορούμενο ηλικίας 23 ετών, λευκού ποινικού μητρώου μετά από άμεση παραδοχή και συνεργασία με την Αστυνομία.
Στην υπόθεση Ανδρέου ν. Δημοκρατίας Ποινική Έφεση Αρ. 34/2017 ημερ. 18/09/19, ECLI:CY:AD:2019:B377 η επιβληθείσα ποινή των 12 ετών μετά από ακρόαση στην κατοχή με σκοπό την προμήθεια 22 κιλών και 921,9 γραμμαρίων κάνναβης από την οποία δεν είχε εξαχθεί η ρητίνη και 1,253 γραμμάρια ρητίνη κάνναβης, επικυρώθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο.
Συνεκτιμώντας όλα όσα θέσαμε πιο πάνω και έχοντας κατά νου τη μεγάλη ποσότητα ναρκωτικών που ο κατηγορούμενος εισήγαγε και υπολογίζοντας και τους μετριαστικούς παράγοντες που έθεσε η πλευρά της υπεράσπισης, ιδιαίτερα της παραδοχής, το νεαρό της ηλικίας του και το λευκό ποινικό μητρώο, η ενδεικνυόμενη ποινή είναι αυτή της φυλάκισης και επιβάλλεται στον κατηγορούμενο:
Στην κατηγορία 1 ποινή φυλάκισης 13 ετών.
Στην κατηγορία 2 ποινή φυλάκισης 13 ετών.
Οι ποινές θα συντρέχουν.
Ο χρόνος που ο Κατηγορούμενος τελεί υπό κράτηση δηλαδή από τις 27/09/2024 να συνυπολογιστεί σύμφωνα με το άρθρο 117(1) του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου Κεφ. 155.
(Υπ.) ………………………..
Λ. Μουγής, Π.Ε.Δ.
(Υπ.) ………………………..
Μ. Χριστοδούλου, Α.Ε.Δ.
(Υπ.) ………………………..
Α. Θωμά-Θεοδοσίου, Προσ. Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο