ΜΟΝΙΜΟ ΚΑΚΟΥΡΓΙΟΔΙΚΕΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
ΣΥΝΘΕΣΗ ΚΑΚΟΥΡΓΙΟΔΙΚΕΙΟΥ: Λ. Μουγής, Π.Ε.Δ.
Μ. Χριστοδούλου, Α.Ε.Δ.
Μ. Λ. Λοΐζου, Ε.Δ.
Υπόθεση Αρ.: 12709/2023
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
v.
1. ΡΡ
2. ΜΜ
Κατηγορουμένων
Ημερομηνία: 14 Νοεμβρίου 2024
Εμφανίσεις:
Για την Κατηγορούσα Αρχή: Ο κ. Α. Αντωνίου.
Για τον Κατηγορούμενο 1: Η κα Κ. Σοφοκλέους.
Για τον Κατηγορούμενο 2: Ο κ. Γ. Νεάρχου με κ. Δημητρίου
Κατηγορούμενοι παρόντες.
Π Ο Ι Ν Η
(Δοθείσα Αυθημερόν)
Οι κατηγορούμενοι 1 και 2 έχουν κριθεί ένοχοι μετά από ακροαματική διαδικασία στις κατηγορίες 3 και 4 που αφορούν την παράνομη κατοχή ελεγχόμενου φαρμάκου τάξης Β με σκοπό την προμήθεια σε άλλα πρόσωπα, κατά παράβαση του Περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου 29/77.
Σε σχέση με τον κατηγορούμενο 1, να πούμε ότι έχει παραδεχθεί ενοχή στις κατηγορίες 1 και 2 που αφορούν το αδίκημα της παράνομης κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου τάξης Β, κατά παράβαση του ίδιου Νόμου.
Τα γεγονότα, όσον αφορά τις κατηγορίες 1 και 2, είναι ως το κατηγορητήριο όπου σύμφωνα με τις λεπτομέρειες των αδικημάτων, ο κατηγορούμενος 1 στις 25/3/2023 παράνομα είχε αντίστοιχα στην κατοχή του 2,3 γραμμάρια κάνναβης ως επίσης και 51,21 γραμμάρια ρητίνης κάνναβης.
Για τις κατηγορίες 3 και 4 τα γεγονότα που συνθέτουν τη διάπραξη των εν λόγω αδικημάτων περιλαμβάνονται στην αιτιολογημένη απόφαση του Δικαστηρίου που δόθηκε στις 6/11/2024 και ως επί το πλείστον στα ευρήματα μας τα οποία και παραθέτουμε:
Στις 25/3/2023 διεξάχθηκε, δυνάμει Δικαστικού εντάλματος, έρευνα στην οικία του κατηγορούμενου 1 στην οδό [ ] στην [ ]. Την είσοδο της κατοικίας άνοιξε η σύζυγος του κατηγορούμενου 1 και μετά που της εξηγήθηκε ο λόγος της παρουσίας μελών της ΥΚΑΝ τους οδήγησε έξω από το υπνοδωμάτιο του. Αφού κτύπησαν την πόρτα του υπνοδωματίου τους άνοιξε ο κατηγορούμενος 1. Του επιδείχθηκε το ένταλμα έρευνας, του επιστήθηκε η προσοχή του στο νόμο και ρωτήθηκε αν έχει οτιδήποτε ο παράνομο σε σχέση με ναρκωτικές ουσίες, με τον κατηγορούμενο 1 να απαντά «’Εχω λλίο που πίνω». Κατά την έρευνα εντοπίστηκαν από τον ΜΚ2 ένα τεμάχιο χαρτί εντός του οποίου υπήρχε ποσότητα πράσινης ξηρής φυτικής ύλης, ένα τεμάχιο νάιλον με την επιγραφή captain morgan το οποίο περιείχε καφέ συμπαγή ουσία, μία μαύρη ζυγαριά ακριβείας, ένα πράσινο πλαστικό αλεστήρι με ίχνη πράσινης φυτικής ύλης, ένα μεταλλικό κουτάλι με ίχνη άσπρης ουσίας και ένα μπλε πλαστικό δοχείο με την επιγραφή kaouris baking soda εντός του οποίου υπήρχε άσπρη ουσία. Ο ΜΚ2 επέδειξε τα αντικείμενα στον κατηγορούμενο 1 και στη σύζυγο του και τους επέστησε την προσοχή τους στο νόμο. Ο κατηγορούμενος 1 απάντησε «Καλά αφού ξέρετε ότι είμαι χρήστης εν μπορώ να πίννω νάκκον έσσο;» ενώ η σύζυγος του είπε «Εγώ δεν μπαίνω εδώ». Ο κατηγορούμενος 1 συνελήφθηκε για αυτόφωρο αδίκημα και του επεστήθηκε η προσοχή του στο νόμο. Ακολούθησε έρευνα σε ανοικτό δωμάτιο στο υπόγειο γκαράζ της οικίας εντός του οποίου μεταξύ άλλων αντικειμένων υπήρχε και ένα ξύλινο έπιπλο. Στο κάτω μέρος του υπήρχαν δύο ντουλάπια εκ των οποίων το ένα ήταν κλειδωμένο. Ρωτήθηκαν για το κλειδί και ο κατηγορούμενος 1 απάντησε «Εν έχω κλειδί πάντα εν κλειδωμένο». Καταβλήθηκαν προσπάθειες για εντοπισμό του κλειδιού χωρίς αποτέλεσμα. Με τη χρήση εργαλείου παραβιάστηκε η πόρτα οπόταν και εντοπίστηκαν μία νάιλον συσκευασία κολλημένη με καφέ ταινία που περιείχε πράσινη ξηρή φυτική ύλη, μία νάιλον συσκευασία που περιείχε πράσινη ξηρή φυτική ύλη, δεκαοκτώ νάιλον συσκευασίες με την επιγραφή captain morgan που περιείχαν καφέ συμπαγή ουσία, ένα πλαστικό διαφανές κουτί που περιείχε τέσσερεις νάιλον συσκευασίες που περιείχαν πράσινη ξηρή φυτική ύλη, μία πράσινη ζυγαριά με ίχνη πράσινης ξηρής φυτικής ύλης, μία μαύρη ζυγαριά ακριβείας με την επιγραφή JZ115 με ίχνη πράσινης ξηρής φυτικής ύλης και δύο πλαστικά γάντια. Την ίδια ημέρα ο ΜΚ2 εντόπισε σε τοίχο στο γκαράζ της οικίας κάμερα παρακολούθησης μάρκας ΥΙ με διακριτικό αριθμό 22CNYTR9NB την οποία και αποσύνδεσε και παρέλαβε ως τεκμήριο. Εντός αυτής υπήρχε τοποθετημένη μια micro sd card mixza 32GB. Ο κατηγορούμενος 1 μεταφέρθηκε στα γραφεία της ΥΚΑΝ οπόταν και πληροφορήθηκε πλήρως για τα δικαιώματα του και του παραδόθηκε το σχετικό έντυπο. Ανακρινόμενος προφορικά από τον ΜΚ1 ανέφερε ότι τα ναρκωτικά που εντοπίστηκαν στο υπόγειο του γκαράζ ανήκουν σε άλλο πρόσωπο και ότι αυτός τα έκρυβε για να λαμβάνει ναρκωτικά για δική του χρήση. Δεν επιθυμούσε να του ληφθεί κατάθεση χωρίς να μιλήσει πρώτα με τον δικηγόρο του ο οποίος και ειδοποιήθηκε και πήγε στα γραφεία της ΥΚΑΝ και συναντήθηκε μαζί του. Στην παρουσία του δικηγόρου του ο ΜΚ5 έλαβε ανακριτική κατάθεση από τον κατηγορούμενο 1 ο οποίος δεν επιθυμούσε να απαντήσει οποιαδήποτε ερώτηση και ότι έχει να πει θα το πει στο Δικαστήριο. Μετά από εξετάσεις του περιεχομένου που κατέγραφε η κάμερα που εντοπίστηκε στον υπόγειο χώρο του γκαράζ διαπιστώθηκε ότι τα δεδομένα που καταγράφηκαν αφορούν την περίοδο μεταξύ 23/2/2023 μέχρι 25/3/2023. Διαπιστώθηκε περαιτέρω ότι πέραν του κατηγορούμενου 1 εμφανίζονται άλλα δύο πρόσωπα εκ των οποίων ο ένας είναι ο κατηγορούμενος 2. Ο τελευταίος διακρίνεται να εμφανίζεται αρκετές φορές στις καταγραφές, να εισέρχεται είτε μόνος του είτε με τον κατηγορούμενο 1 στην αποθήκη και να έχει πρόσβαση στο κλειδωμένο ντουλάπι που εντοπίστηκαν τα ναρκωτικά χωρίς την παρουσία του κατηγορούμενου 1. Εναντίον του κατηγορούμενου 2 εκδόθηκε στις 28/9/2023 ένταλμα σύλληψης το οποίο και εκτελέστηκε στις 3/10/2023. Ο εν λόγω κατηγορούμενος ζήτησε όπως επικοινωνήσει με το δικηγόρο του όπως και έπραξε. Ο δικηγόρος του ανέφερε στον ΜΚ1 ότι ο κατηγορούμενος 2 δεν θα έδιδε κατάθεση αν δεν ήταν και ο δικηγόρος του παρών. Στις 4/10/2023 λήφθηκε ανακριτική κατάθεση από τον κατηγορούμενο 2 στην παρουσία του δικηγόρου του. Στις ερωτήσεις που του τέθηκαν απαντούσε «Έχω πάρει νομική συμβουλή και θα τηρήσω το δικαίωμα της σιωπής.». Από τους δύο κατηγορούμενους λήφθηκαν δείγματα γενετικού υλικού τα οποία μεταφέρθηκαν στο Ινστιτούτο Νευρολογίας και Γενετικής χωρίς να παρεμβληθεί οτιδήποτε από τη λήψη μέχρι την εξέταση τους που να επηρεάζει την ορθότητα των αποτελεσμάτων της επιστημονικής εξέτασης. Τα τεκμήρια που παραλήφθηκαν κατά την έρευνα και περιγράφονται ως τεκμήρια 1-14 στον κατάλογο τεκμηρίων που κατατέθηκε ως τεκμήριο 13 ενώπιον του Δικαστηρίου, αποστάληκαν για επιστημονικές εξετάσεις στο Ινστιτούτο Νευρολογίας και Γενετικής. Το γενετικό υλικό που λήφθηκε από τους κατηγορούμενους ταυτίστηκε με γενετικό υλικό στα ανευρεθέντα ναρκωτικά. Οι ποσότητες των ναρκωτικών που εντοπίστηκαν ήταν 2 κιλά και 500,7 γραμμάρια κάνναβης ως επίσης και 1 κιλό και 726,1 γραμμάρια ρητίνης κάνναβης.
Η συνήγορος για την κατηγορούσα αρχή δήλωσε ότι ο κατηγορούμενος 1 δεν έχει οποιεσδήποτε προηγούμενες καταδίκες, ενώ ο κατηγορούμενος 2 βαρύνεται με δύο προηγούμενες καταδίκες ως αυτές περιλαμβάνονται στο ποινικό μητρώο που τέθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου.
Οι προηγούμενες καταδίκες αφορούν την υπόθεση με αριθμό [ ] του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας με ημερομηνία καταδίκης 3/8/2019, όπου του επιβλήθηκαν ποινές φυλάκισης 2 χρόνων για το αδίκημα της προμήθειας ελεγχόμενου φαρμάκου τάξης Β από άλλο πρόσωπο, 3 χρόνια για την κατοχή ελεγχόμενου φαρμάκου τάξης Β με σκοπό την προμήθεια σε άλλα πρόσωπα και 2 χρόνια και 6 μήνες για το αδίκημα της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες.
Στην υπόθεση με αριθμό [ ] του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας επιβλήθηκε στον κατηγορούμενο ποινή φυλάκισης 45 ημερών με τριετή αναστολή στα αδικήματα της προμήθειας ελεγχόμενου φαρμάκου τάξης Β από άλλο πρόσωπο και κατοχή ελεγχόμενου φαρμάκου τάξης Β με ημερομηνία καταδίκης τις 19/4/2024. Στην εν λόγω υπόθεση έχει ληφθεί υπόψη και η υπόθεση με αριθμό [ ] του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας που αφορούσε και πάλι αδικήματα κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου τάξης Β και προμήθειας ελεγχόμενου φαρμάκου τάξης Β από άλλο πρόσωπο.
Οι συνήγοροι υπεράσπισης για σκοπούς επιμέτρησης της ποινής υιοθέτησαν το περιεχόμενο των εκθέσεων του Γραφείου Ευημερίας οι οποίες ετοιμάστηκαν σε σχέση με τους δύο κατηγορούμενους.
Ο κατηγορούμενος 1 αναφέρεται ότι είναι ηλικίας 38 ετών, γεννήθηκε στην Λάρνακα ενώ οι γονείς του κατάγονται από τις κατεχόμενες περιοχές. Ο πατέρας του απεβίωσε όταν ο ίδιος ήταν μόλις δύο ετών. Η μητέρα του παντρεύτηκε 15 χρόνια αργότερα. Εργαζόταν ως βοηθός νηπιαγωγός όπως και σε καντίνα σχολείου. Στην παρούσα φάση παραμένει στο σπίτι λόγω προβλημάτων υγείας που αντιμετωπίζει ένα από τα παιδιά της. Ο κατηγορούμενος μετά από την αποφοίτηση του από την Τεχνική Σχολή και την ολοκλήρωση της στρατιωτικής του θητείας, εργάστηκε για 12 χρόνια στον ξενοδοχειακό τομέα, ένα χρόνο σε γραφείο που εκδίδει διαβατήρια σε αλλοδαπούς, 4 μήνες ως ηλεκτρολόγος και για τοποθέτηση παρκέ, ενώ παρέμεινε ένα χρόνο άνεργος κατά τη διάρκεια της καραντίνας για τον κορωνοϊό. Στη συνέχεια και μέχρι τη σύλληψη του εργαζόταν σε συστήματα ασφαλείας. Από το γάμο του το 2011 μέχρι και τη σύλληψη του απέκτησε δύο παιδιά ηλικίας 7 και 11 ετών σήμερα. Η σύζυγος του η οποία κατάγεται από τη Μολδαβία δεν εργάζεται και συντηρείται από μηνιαίο επίδομα. Παραδέχεται χρήση ουσιών 20 χρόνια χωρίς να έχει ενταχθεί σε πρόγραμμα απεξάρτησης.
Για τον κατηγορούμενο 2 καταγράφεται ότι είναι ηλικίας 27 ετών, γεννήθηκε στη Λάρνακα και έχει 3 αδέλφια. Οι γονείς του χώρισαν πριν αρκετά χρόνια. Η μητέρα του εργάζεται ως οδηγός ταξί και τέλεσε δεύτερο γάμο. Ο βιολογικός πατέρας του είναι άνεργος και παρουσιάζει προβλήματα υγείας. Ο κατηγορούμενος αποφοίτησε από την Τεχνική Σχολή στον κλάδο ξενοδοχειακών και μετά την ολοκλήρωση της στρατιωτικής του θητείας εργάστηκε για δύο χρόνια σε ξενοδοχεία. Από τη σχέση που διατηρούσε απέκτησε μία θυγατέρα 2½ σήμερα ετών και διαμένει σήμερα με τη μητέρα της. Πριν τη σύλληψη του διατηρούσε σταθερή επικοινωνία με το ανήλικο παιδί του και κατέβαλλε κανονικά διατροφή. Επιθυμία του είναι να βρίσκεται κοντά στην κόρη του και να αναλάβει τον γονεϊκό του ρόλο. Παραδέχεται και αυτός ο κατηγορούμενος χρήση ουσιών τα τελευταία χρόνια. Αν και κατέβαλε προσπάθειες το 2017 για απεξάρτηση του, εντούτοις δεν επέφερε τα επιθυμητά αποτελέσματα.
Οι δύο συνήγοροι υπεράσπισης προχώρησαν με περαιτέρω αγορεύσεις όσον αφορά τους μετριαστικούς παράγοντες οι οποίοι κατά τη θέση τους πρέπει να ληφθούν υπόψη από το Δικαστήριο για σκοπούς επιβολής ποινής.
Η κα Σοφοκλέους μας κάλεσε να λάβουμε υπόψη τις προσωπικές περιστάσεις του κατηγορούμενου 1, το ότι ο ίδιος μεγάλωσε σε δύσκολες συνθήκες καθώς έχασε τον πατέρα του στην ηλικία των 2 ετών από εργατικό ατύχημα. Την ημέρα της απώλειας του πατέρα του ήταν και η μέρα γενεθλίων του κατηγορούμενου. Από τότε μεγάλωσε με την μητέρα του. Κατά την περίοδο που η μητέρα του ήταν έγκυος και όταν ο κατηγορούμενος ήταν ηλικίας 15 ετών είχε επιπλοκές με κίνδυνο ακόμα και για τη ζωή της κάτι που ευτυχώς αποφεύχθηκε. Το παιδί γεννήθηκε με αυτισμό. Ήταν μία ηλικία κομβική για τον κατηγορούμενο 1 αφού δεν είχε το κατάλληλο πατρικό πρότυπο και ήταν η περίοδος που ξεκίνησε τη χρήση εξαρτησιογόνων ουσιών και συγκεκριμένα κάνναβης και παρέμεινε χρήστης μέχρι την ημερομηνία που είχε συλληφθεί. Αν και ως παιδί ήταν αντιδραστικός, εντούτοις με την ενηλικίωση του κατάφερε να ορθοποδήσει χωρίς να διαπράξει οποιοδήποτε αδίκημα. Βρίσκεται σε διάσταση με την σύζυγο του. Κάλεσε επίσης η κα Σοφοκλέους το Δικαστήριο να λάβει υπόψη ως μετριαστικούς παράγοντες την παραδοχή του κατηγορούμενου 1 στις κατηγορίες 1 και 2, το λευκό ποινικό μητρώο του, τη συνεργασία του με την Αστυνομία η οποία έγκειται στο ότι κατά την εκτέλεση του εντάλματος έρευνας και την ανεύρεση των ναρκωτικών, που αποτελούν το αντικείμενο της παρούσας υπόθεσης, ήταν απόλυτα συνεργάσιμος και ακολούθησε όλες τις οδηγίες για εκτέλεση του εντάλματος για διερεύνηση της υπόθεσης. Περαιτέρω τα δύσκολα παιδικά χρόνια του, ως αναφέρονται και στην έκθεση του Γραφείου Ευημερίας, αλλά τέθηκαν και από την ίδια την κα Σοφοκλέους, είναι στοιχεία που κατά τη θέση της θα πρέπει να ληφθούν υπόψη, ως επίσης και το ότι πρόκειται για ένα μεμονωμένο περιστατικό. Ο κατηγορούμενος 1 αντιμετωπίζει τα αδικήματα σε ηλικία 40 ετών, έχει δύο ανήλικα τέκνα και θα πρέπει να του δοθεί μία ευκαιρία εφόσον είναι και προστάτης της οικογένειας του και είναι καλός πολίτης με καλή διαγωγή. Έθεσε η κα Σοφοκλέους ως θέμα το οποίο θα πρέπει να εξεταστεί από το Δικαστήριο την αρχή της ισότητας και ότι αν και εντοπίστηκε γενετικό υλικό άλλου προσώπου στα ναρκωτικά, εντούτοις η πλευρά της κατηγορούσας αρχής δεν προέβηκε σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες για εντοπισμό του έτσι ώστε να τεθεί ενώπιον του Δικαστηρίου για σκοπούς δίωξης και τυχόν τιμωρίας. Ήταν τέλος η εισήγηση της όπως οι ποινές που δυνατόν να επιβληθούν να είναι συντρέχουσες στη βάση της αρχής της συνολικότητας και αναλογικότητας.
Ο κ. Δημητρίου για τον κατηγορούμενο 2 και για σκοπούς μετριασμού της ποινής, αναφέρθηκε και αυτός με τη σειρά του περαιτέρω στις προσωπικές περιστάσεις του κατηγορούμενου, ότι σε ηλικία 15 ετών άρχισε να κάνει χρήση εξαρτησιογόνων ουσιών, είναι πατέρας ενός παιδιού ηλικίας σχεδόν 3 ετών το οποίο διαμένει με την μητέρα του. Το παιδί του και η συμβία του συντηρούνται οικονομικά από την οικογένεια του λόγω του ότι ο ίδιος δεν μπορεί να εργαστεί εφόσον αντιμετωπίζει την παρούσα υπόθεση και τελεί υπό κράτηση. Κληθήκαμε να λάβουμε υπόψη μας την ηλικία του κατηγορούμενου ότι δηλαδή πρόκειται για νεαρό άτομο ηλικίας 26 ετών που αποτελεί και με βάση τη νομολογία, στοιχείο το οποίο συνυπολογίζεται στην επιμέτρηση της ποινής. Τέθηκε επίσης ότι τυγχάνουν εφαρμογής οι περιστάσεις του άρθρου 30(4)(β)(i)(iv)(vii) του νόμου. Ήταν η θέση της υπεράσπισης του κατηγορούμενου 2 ότι το Δικαστήριο δεν θα πρέπει να επιβάλει διαδοχικές ποινές δεδομένου ότι παραμένει προς έκτιση ποινή φυλάκισης η οποία επιβλήθηκε στον κατηγορούμενο 2 ύψους 288 ημερών για την οποία δόθηκε Προεδρική χάρη. Εισηγήθηκε ο κ. Δημητρίου ότι εφόσον πρόκειται για αδικήματα της ίδιας φύσης εμπίπτει στις υποθέσεις εκείνες που το Δικαστήριο θα πρέπει να επιβάλει ποινές που θα συντρέχουν μεταξύ τους όσο και με την ποινή φυλάκισης των 288 ημερών. Ήταν τέλος η θέση της υπεράσπισης του κατηγορούμενου 2 ότι η ποινή η οποία θα επιβληθεί στον κατηγορούμενο δεν θα πρέπει να είναι εξοντωτική τόσο για τον ίδιο όσο και για την οικογένεια του.
Τα αδικήματα στα οποία οι κατηγορούμενοι 1 και 2 έχουν βρεθεί ένοχοι είναι αναμφίβολα σοβαρά. Η σοβαρότητα τους αντικατοπτρίζεται από τις προβλεπόμενες από τον Νόμο ποινές όπου για το αδίκημα των κατηγοριών 3 και 4 για παράνομη κατοχή με σκοπό την προμήθεια σε άλλο πρόσωπο ελεγχόμενου φαρμάκου τάξης Β η ποινή που προβλέπεται είναι αυτή της ισόβιας φυλάκισης (βλ. Λεβέντης ν. Αστυνομίας (1999) 2 ΑΑΔ 632, Βραχίμη ν. Αστυνομίας (2000) 2 ΑΑΔ 727, Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας v. Evans (2005) 2 ΑΑΔ 639).
Αδικήματα που σχετίζονται με τα ναρκωτικά, είναι καθημερινό φαινόμενο και οι συνέπειες οι οποίες επιφέρουν, επηρεάζουν άμεσα και πολλές φορές καταλυτικά, όχι μόνο τη ζωή του χρήστη, αλλά και της οικογένειας του, ενώ φθείρει ταυτόχρονα και τον κοινωνικό ιστό. Τα ναρκωτικά έχουν εξαπλωθεί παντού και το πρόβλημα που δημιουργούν και συνεχίζουν να δημιουργούν, είναι τεράστιο και πολυδιάστατο. Η πολύ μεγάλη συχνότητα διάπραξής τους, κάτι για το οποίο λαμβάνουμε γνώση από τον τεράστιο αριθμό των υποθέσεων που τίθενται ενώπιον του Μόνιμου Κακουργιοδικείου Λάρνακας, μαζί με την κοινωνική απαξία που τα χαρακτηρίζουν, καλούν στην επιβολή αποτρεπτικών ποινών. Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι το παρόν Δικαστήριο επιλαμβάνεται σχεδόν καθημερινά υποθέσεων με ναρκωτικά κάτι το οποίο καθιστά την επιβολή αποτρεπτικών ποινών ακόμη πιο επιτακτική.
Στην υπόθεση Γλυκερίου ν. Δημοκρατίας Ποινική Έφεση Αρ. 171/20 ημερομηνίας 8/7/22, ECLI:CY:AD:2022:B287 τονίστηκαν τα ακόλουθα:
«Η νομολογία υπαγορεύει την αναγκαιότητα επιβολής αποτρεπτικών ποινών σε υποθέσεις που αφορούν ναρκωτικές ουσίες. Όπως έχει λεχθεί στην υπόθεση Ναζίπ ν. Αστυνομίας, (2014) 2(Β) ΑΑΔ 808, η ενασχόληση με τα ναρκωτικά, είτε για ιδία χρήση ή κατά μείζονα λόγο με την εισαγωγή και διάθεση ή προμήθεια σε τρίτους, αποτελεί μέγιστο κίνδυνο στην κοινωνική συνοχή ενόψει των προβλημάτων που επιφέρει η εξάρτηση. Όπως έχει τονισθεί στην υπόθεση Bora ν. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 79/2017, ημερ. 13/3/2018, ECLI:CY:AD:2018:B110:
«Μπορεί να αποτυπωθεί, ως απαύγασμα της εν λόγω νομολογίας, η ανάγκη για επιβολή αυστηρών ποινών, αποτρεπτικού χαρακτήρα, ακριβώς λόγω των ολέθριων αποτελεσμάτων που ενέχει η εγκληματική αυτή συμπεριφορά. Η αυστηρή μεταχείριση των παραβατών προβάλλει ως επιτακτική, δεδομένης της συχνότητας των υποθέσεων αυτής της μορφής που τίθενται ενώπιον των Δικαστηρίων και της ραγδαίας επιδείνωσης του φαινομένου της κατοχής και διακίνησης ναρκωτικών ουσιών. Η εξαθλίωση των θυμάτων, αλλά και η απώλεια ζωών, κυρίως νέων ανθρώπων, επιβάλλει τη δραστική παρέμβαση και συμμετοχή της δικαιοσύνης στην καθολική προσπάθεια αναχαίτισης της σύγχρονης μάστιγας των ναρκωτικών».
Σχετικό είναι και το ακόλουθο απόσπασμα από την υπόθεση Κλεομένης ν. Δημοκρατίας (2013) 2 Α.Α.Δ. 350:
«Αν και πιστεύουμε ότι επαναλαμβάνουμε εαυτούς και τα τετριμμένα, κρίνουμε σκόπιμο να υπενθυμίσουμε την κατ' επανάληψη επισήμανση της νομολογίας μας «πως τα ναρκωτικά έχουν εξελιχθεί σε μάστιγα και καρκίνωμα της κοινωνίας μας, πληγές οι οποίες δυστυχώς, όπως διαπιστώνουμε από τη συχνότητα των υποθέσεων που έρχονται ενώπιον των δικαστηρίων, όχι μόνο δεν φαίνεται να υποχωρούν, αλλά επιδεινώνονται ραγδαία. Και στη συντριπτική πλειοψηφία τους οι παραβάτες είναι πρόσωπα νεαρής ηλικίας. Είναι πραγματικά λυπηρό, οδυνηρό και τραγικό να διαπιστώνουμε πως η απώλεια ζωών, νέων κυρίως ανθρώπων, έχει γίνει μέρος της καθημερινής μας πραγματικότητας και πως η λίστα των νέων που έχουν εθιστεί στα ναρκωτικά μεγαλώνει μέρα με τη μέρα. Η σκληρή αυτή πραγματικότητα επιτάσσει την επιβολή αποτρεπτικών ποινών και καθιστά την αυστηρή μεταχείριση των παραβατών επιτακτική».
Σύμφωνα δε με τη νομολογία, το είδος, η ποσότητα των ναρκωτικών καθώς επίσης και ο σκοπός για τον οποίο αυτά κατέχονται, συγκαταλέγονται ανάμεσα στους παράγοντες οι οποίοι πρέπει να λαμβάνονται υπόψη στον καθορισμό της ποινής (βλ. Berne ν. Δημοκρατίας (2003) 2 Α.Α.Δ. 437). Στις περιπτώσεις όπου η κατοχή συνοδεύεται από πρόθεση εμπορίας τότε η ποινή αναπόφευκτα καθίσταται πιο αυστηρή (βλ. Γενικός Εισαγγελέας v. Sak (2005) 2 ΑΑΔ 377 και Τρύφωνος v. Αστυνομίας (2009) 2 ΑΑΔ 197.) Έχει επίσης νομολογηθεί ότι η ύπαρξη προσχεδιασμού ή οργανωμένου σχεδίου εμπορίας ναρκωτικών αποτελεί ιδιαίτερα επιβαρυντικό στοιχείο (βλ. Κωνσταντίνου ν. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 79/19, ημερομηνίας 27/4/2021, ECLI:CY:AD:2021:B173, Μαυρόλουκα v. Δημοκρατίας, Ποινικές Εφέσεις Αρ. 74/2021 και 95/2021, ημερομηνίας 31/10/2023).
Στην παρούσα υπόθεση οι κατηγορούμενοι 1 και 2 είχαν στην κατοχή τους, στη βάση των λεπτομερειών και των δύο κατηγοριών, ποσότητα ελεγχόμενου φαρμάκου τάξης Β, για την μεν τρίτη κατηγορία, 2 κιλά και 500,7 γραμμάρια κάνναβης και για την τέταρτη κατηγορία 1 κιλό και 726,1 γραμμάρια ρητίνης κάνναβης. Πρόκειται αναμφίβολα για μεγάλες ποσότητες ελεγχόμενου φαρμάκου τάξης Β. Ο ρόλος των κατηγορουμένων στην παρούσα υπόθεση δεν μπορεί να παραβλεφθεί. Χρησιμοποιούσαν την οικία του κατηγορούμενου 1 ως ορμητήριο ουσιαστικά στη διακίνηση ναρκωτικών. Ο ρόλος και των δύο κατηγορουμένων στη διασπορά του θανάτου ήταν αυξημένος αφού χρησιμοποιείτο ο χώρος εκείνος ως αποθηκευτικός έτσι ώστε να λαμβάνουν ποσότητες και να τις διακινούν στην κοινωνία. Δεν επρόκειτο για μεταφορείς έναντι ανταλλάγματος. Υπήρχε και προσχεδιασμός και οργάνωση στις ενέργειες τους. Διατηρούσαν κλειδωμένο ντουλάπι σε ημιυπόγειο χώρο στην κατοικία του κατηγορούμενου 1 στον οποίο εισερχόταν και ο κατηγορούμενος 2 όποτε και όποια ώρα το επιθυμούσε, όπου βρίσκονταν αποθηκευμένες ναρκωτικές ουσίες, με πρόθεση να τις προωθήσουν σε τρίτους και με σκοπό προφανώς την αποκόμιση οικονομικού οφέλους αδιαφορώντας για τις συνέπειες και επιπτώσεις που οι πράξεις τους αυτές θα είχαν στα πρόσωπα στα οποία θα κατέληγαν. Ο εντοπισμός τους από την Αστυνομία ήταν ουσιαστικά ο λόγος για τον οποίο η ποσότητα αυτή των ναρκωτικών δεν κυκλοφόρησε στο κοινωνικό σύνολο. Αποτελούν και οι παρόντες κατηγορούμενοι ουσιαστικούς κρίκους με ιδιαίτερα αυξημένο ρόλο στη διακίνηση ναρκωτικών, κάτι που κατατάσσει την υπόθεση τους στις πολύ σοβαρές οι οποίες έχουν τεθεί ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου. Δεν μπορεί να γίνει δεκτή η διακίνηση ναρκωτικών και η καταστροφή νέων κυρίως ανθρώπων κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες..
Παρά τα πιο πάνω όμως το καθήκον του Δικαστηρίου για εξατομίκευση της ποινής δεν μειώνεται αλλά ούτε και ατονεί αφού οφείλει να προσεγγίζει την κάθε περίπτωση στη βάση των δικών της γεγονότων και τον κάθε κατηγορούμενο, ανάλογα με τις προσωπικές και άλλες περιστάσεις του (βλ. Παναγιώτου ν. Δημοκρατίας (2008) 2 ΑΑΔ 478). Από την άλλη όμως η διεργασία εξατομίκευσης δεν σημαίνει ότι θα πρέπει ταυτόχρονα να υπερακοντίζει και το άλλο Δικαστικό καθήκον για την επιβολή της αρμόζουσας για τον συγκεκριμένο παραβάτη ποινής, (βλ. Γενικός Εισαγγελέας ν. Ευαγόρου (Αρ.2) (2001) 2 ΑΑΔ 285). Η εξατομίκευση της ποινής έχει ως λόγο τον συσχετισμό της τιμωρίας και με το άτομο του παραβάτη· όχι όμως την αποκλειστική συνάρτησή της με τις προσωπικές συνθήκες αυτού ( βλ. Κόκκινος ν. Αστυνομίας (1995) 2 ΑΑΔ 135).
Προς όφελος των κατηγορουμένων λαμβάνουμε υπόψη μας αρχικά σε σχέση με τον κατηγορούμενο 1 την παραδοχή του στις κατηγορίες 1 και 2, παράγοντας ο οποίος ως είναι νομολογημένο επιφέρει έκπτωση στην ποινή αλλά καταδεικνύει και την έμπρακτη μεταμέλεια του, ως επίσης και το λευκό ποινικό μητρώο του. Προσμετρούμε περαιτέρω προς όφελος και των δύο κατηγορούμενων τις προσωπικές και οικογενειακές τους περιστάσεις, ότι και οι δύο είναι γονείς ανήλικων παιδιών, ο μεν κατηγορούμενος 1 δύο παιδιών, ο δε δεύτερος κατηγορούμενος ενός παιδιού, τα προβλήματα τα οποία θα δημιουργηθούν από τυχόν επιβολή ποινής φυλάκισης τόσο στους ίδιους αλλά και στις οικογένειες τους, τα δύσκολα παιδικά χρόνια που φαίνεται να είχε ο κατηγορούμενος 1. Είναι όμως νομολογημένο ότι οι προσωπικές και οικογενειακές περιστάσεις σε τέτοιας φύσεως υποθέσεις λαμβάνονται μεν υπόψη αλλά δεν έχουν παρά μόνο μικρή βαρύτητα στην επιμέτρηση της ποινής (βλ. Landau v. Δημοκρατίας (1991) 2 ΑΑΔ 178, Amira Mohammad El Kara ν. Δημοκρατίας (2003) 2 AAΔ 239). Όπως τέθηκε και στην Valdez v. Δημοκρατίας Ποιν. Έφεση 144/2016 σχ. με 145/2016 ημερ. 21/2/2017, αν και οι προσωπικές περιστάσεις δεν ατονούν, έχουν όμως σαφώς μειωμένη σημασία αφού προέχει η αποτελεσματική εφαρμογή του νόμου για προστασία του κοινωνικού συνόλου. Θεωρούμε ορθό εδώ να σχολιάσουμε την εισήγηση της κας Σοφοκλέους, όσον αφορά την αρχή της ισότητας, ότι δηλαδή ενώ εντοπίστηκε γενετικό υλικό στα ναρκωτικά τρίτου προσώπου, εντούτοις η πλευρά της κατηγορούσας αρχής δεν προέβηκε στις απαραίτητες ενέργειες έτσι ώστε να εντοπιστεί και να κατηγορηθεί. Θα πρέπει να πούμε ότι κατά την ακροαματική διαδικασία δεν προέκυψε οτιδήποτε το συγκεκριμένο όσον αφορά το γενετικό υλικό κάποιου προσώπου και για το οποίο οι διωκτικές αρχές παρέλειψαν να διερευνήσουν και που θα τους οδηγούσε σε στοιχεία έτσι ώστε να τον κατηγορήσουν. Συνεπώς δεν έχουμε οποιοδήποτε ουσιαστικό στοιχείο όπως ευνοϊκή αντιμετώπιση παραβάτη που θα συνηγορούσε στην ύπαρξη άνισης μεταχείρισης σε βάρος του κατηγορούμενου 1 (βλ.Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας ν. Σατανά κ.ά. (1996) 2 ΑΑΔ 257).
Θα πρέπει επίσης εδώ να πούμε ότι δεν διαφεύγει του Δικαστηρίου ότι ο κατηγορούμενος 2 βαρύνεται με δύο προηγούμενες καταδίκες τις οποίες έχουμε αναφέρει προηγουμένως και στην δεύτερη είχε ληφθεί για σκοπούς επιβολής ακόμα μια υπόθεση. Η ύπαρξη προηγούμενων καταδικών είναι παράγοντας ο οποίος περιορίζει το Δικαστήριο να επιδείξει στον κατηγορούμενο την επιείκεια που θα επιδείκνυε αν ήταν λευκού ποινικού μητρώου.
Στην υπόθεση Γεωργίου άλλως Καμμούγιαρος ν. Αστυνομίας (2003) 2 ΑΑΔ 565 επαναλήφθηκαν τα εξής:
«Αποτελεί θέση της νομολογίας μας ότι οι προηγούμενες καταδίκες δεν πρέπει να δικαιολογούν επιβολή ποινής τέτοιας ώστε να δημιουργείται η εντύπωση ότι τιμωρείται για δεύτερη φορά ένας παραβάτης. Ωστόσο είναι δυνατό η προηγούμενη εγκληματική συμπεριφορά να επηρεάσει το βαθμό επιείκειας που το δικαστήριο θα ήταν διατεθειμένο να επιδείξει (Βλ. Κυπριανίδης κ.ά. ν. Αστυνομίας (1994) 2 Α.Α.Δ. 246, 250, 251, Περικλέους ν. Αστυνομίας, Ποινική Έφεση 5977/22.2.96). Περαιτέρω έχει νομολογηθεί ότι οι προηγούμενες καταδίκες είναι στοιχείο το οποίο έχει σημασία και λαμβάνεται υπόψη από το δικαστήριο στην επιμέτρηση της ποινής γιατί αποτελούν ένδειξη της στάσης και του σεβασμού του κατηγορουμένου προς τους Νόμους της Πολιτείας (Βλ. Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας ν. Ματθαίου Άλλως Μαλέγκου (1994) 2 Α.Α.Δ. 1, 8, 9, Stratos and Another v. Police 17 C.L.R. 73 και Χατζηνικολάου ν. Αστυνομίας (1976) 2 Α.Α.Δ. 63).»
Το ίδιο πράττουμε και εδώ.
Οι προηγούμενες καταδίκες του κατηγορούμενου 2 δεν τίθενται για να τιμωρηθεί για τα αδικήματα τα οποία έχει ήδη τιμωρηθεί, αλλά επηρεάζει την επιείκεια που θα τύγχανε αν δεν ήταν αυτές. Δεν μπορεί να παραγνωριστεί στο πλαίσιο της στάσης και του σεβασμού του στο Νόμο ότι και οι προηγούμενες καταδίκες του κατηγορούμενου αφορούν παρόμοιας φύσεως αδικήματα. Περαιτέρω αν και του επιβλήθηκε ποινή άμεσης φυλάκισης και αποφυλακίστηκε με Προεδρική χάρη, εντούτοις συνέχισε την ίδια παραβατική συμπεριφορά. Αντί δηλαδή να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία που του δόθηκε παρανόμησε και πάλι. Να σημειώσουμε ότι η ποινή φυλάκισης που του επιβλήθηκε στην υπόθεση με αριθμό [ ] είχε και πάλι ανασταλεί η εκτέλεση της. Να επισημάνουμε επίσης ότι ενώ εκκρεμούσε προς εκδίκαση η εν λόγω υπόθεση, (10545/21), αφού του επιβλήθηκε ποινή στις 19/4/2024, διέπραξε τα αδικήματα της παρούσας υπόθεσης. Να προσθέσουμε τέλος εδώ ότι έγινε επίκληση από πλευράς υπεράσπισης του εν λόγω κατηγορούμενου, ως μετριαστικός παράγοντας, το νεαρό της ηλικίας του αφού είναι ηλικίας 26 ετών. Είναι νομολογημένο ότι το νεαρό της ηλικίας ενός παραβάτη αποτελεί παράμετρο που το Δικαστήριο θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη προς την επιμέτρηση της ποινής. Σε άτομα νεαρής ηλικίας πρέπει να δίδεται έμφαση στην αναμόρφωση παρά στην τιμωρία (βλ. G. M. Pikis, Sentencing in Cyprus, 2η έκδοση, σελ. 88). Στην εδώ περίπτωση συνυπολογίζουμε ως ένα βαθμό ότι ο κατηγορούμενος 1 είναι νεαρό πρόσωπο αλλά υπό τις δικές του περιστάσεις με δύο προηγούμενες καταδίκες και από τις οποίες θα έπρεπε τουλάχιστον να προβληματιστεί ως προς την παραβατική του συμπεριφορά, δεν μπορεί το στοιχείο αυτό να έχει αποφασιστική σημασία στο ύψος της ποινής που θα του επιβληθεί.
Σε σχέση προς την ποινολογική μεταχείριση κατηγορούμενων σε παρόμοιας φύσης υποθέσεις και προβαίνοντας πάντοτε στις ανάλογες και επιβαλλόμενες αναπροσαρμογές στη βάση τού τι ισχύει εδώ ως ζήτημα γεγονότων και έχοντας συγχρόνως κατά νουν πως «Προηγούμενες αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου, αναφορικά με τις επιβληθείσες ποινές, είναι ενδεικτικές του μέτρου τιμωρίας συγκεκριμένων εγκλημάτων και των παραμέτρων του καθορισμού της ποινής. Δεν έχουν, όμως, το δεσμευτικό χαρακτήρα, που ενέχει ο καθορισμός αρχών δικαίου. Και τούτο, γιατί η ποινή που επιβάλλεται σε κάθε υπόθεση είναι αλληλένδετη με τις ιδιαιτερότητες των γεγονότων που την συνθέτουν και με τις ιδιαιτερότητες των συνθηκών του παραβάτη.» (βλ. Χαραλάμπους ν. Δημοκρατίας (2000) 2 ΑΑΔ 1), παραθέτουμε ως καθοδηγητικές και ενδεικτικές και τις ακόλουθες αποφάσεις.
Στην υπόθεση Κωνσταντίνου ν. Αστυνομίας (2005), 2 ΑΑΔ 466, επικυρώθηκε ποινή φυλάκισης 6 ετών, για κατοχή με σκοπό την προμήθεια 1½ κιλών κάνναβης. Ο εφεσείων ήταν 25 ετών, λευκού ποινικού μητρώου, παραδέχθηκε ενοχή και εξέφρασε τη μεταμέλεια του.
Στην Soleimani ν Αστυνομίας (2006) 2 ΑΑΔ 476, επικυρώθηκε ποινή φυλάκισης 8 ετών μετά από παραδοχή, για κατοχή 977,7691 γραμμαρίων ρητίνης καννάβεως με σκοπό την προμήθεια σε τρίτον. Ο κατηγορούμενος ήταν ηλικίας 26 ετών. Συνεργάστηκε με την Αστυνομία και ήταν λευκού ποινικού μητρώου.
Στην υπόθεση Moustaffa κ.ά ν. Δημοκρατίας (2012) 2 ΑΑΔ 801 ποινή φυλάκισης 6 ετών που επιβλήθηκε κατόπιν παραδοχής για κατοχή ρητίνης κάνναβης βάρους 947 γραμμαρίων με σκοπό την προμήθεια της σε άλλα πρόσωπα επικυρώθηκε κατ΄έφεση. Οι κατηγορούμενοι ήταν νεαρά πρόσωπα με λευκό ποινικό μητρώο.
Στην υπόθεση Γιώργος Πόλεος ν. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 141/2016, ημερομηνίας 2/6/2017, ECLI:CY:AD:2017:B210, επικυρώθηκε ποινή φυλάκισης 4 ετών για κατοχή με σκοπό την προμήθεια κάνναβης συνολικού βάρους 1908,425 γραμμαρίων. Ο εφεσείων ο οποίος είχε προχωρημένη ηλικία, όπως αναφέρεται στην απόφαση, ήταν λευκού ποινικού μητρώου και παραδέχθηκε ενοχή.
Στην υπόθεση Ismen Bora ν. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 79/2017, ημερομηνίας 13/3/2018, ECLI:CY:AD:2018:B110, επικυρώθηκε ποινή φυλάκισης 5 ετών για κατοχή με σκοπό την προμήθεια 2.028,3 γραμμαρίων κάνναβης από την οποία δεν είχε εξαχθεί η ρητίνη. Ο εφεσείων ήταν 27 ετών, λευκού ποινικού μητρώου, παραδέχθηκε ενοχή και συνεργάστηκε με την Αστυνομία την οποία προμήθευσε με το όνομα και την ηλεκτρονική διεύθυνση του τελικού παραλήπτη των ναρκωτικών.
Στην υπόθεση Αντρέας Γεωργιάδης v. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 1/2023, ημερομηνίας 6/7/2023 επικυρώθηκε ποινή φυλάκισης 5 ετών για κατοχή με σκοπό την προμήθεια σε άλλα πρόσωπα 1 κιλού και 219,8 γρ. κάνναβης. Ο εφεσείων ήταν 29 ετών, λευκού ποινικού μητρώου, παραδέχθηκε ενοχή και συνεργάστηκε με την Αστυνομία. Η συνεργασία του με την Αστυνομία συνίστατο στο ότι ομολόγησε πως τα ανευρεθέντα από την Αστυνομία ναρκωτικά τα κατείχε με πρόθεση να τα προμηθεύσει στα πρόσωπα που του τα είχαν δώσει, εντούτοις δεν απεκάλυψε τα εν λόγω πρόσωπα.
Στην υπόθεση Ζαχαρία ν. Δημοκρατίας Ποινική Έφεση Αρ. 116/2022 ημερομηνίας 4/4/2023, ECLI:CY:AD:2023:B127 η ποινή των 8 ετών που επιβλήθηκε μετά από παραδοχή, για αδίκημα κατοχής με σκοπό την προμήθεια σε άλλα πρόσωπα κάνναβης συνολικού βάρους 1004,79 γραμμαρίων, επικυρώθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο. Ο εφεσείοντας βαρυνόταν με δύο προηγούμενες καταδίκες.
Στην υπόθεση Γενικός Εισαγγελέας ν. Πέτρου, Ποινική Έφεση Αρ. 71/22, ημερομηνίας 1/12/2022, η ποινή των 3 ½ χρόνων που επιβλήθηκε από το πρωτόδικο Δικαστήριο, μετά από παραδοχή για κατοχή με σκοπό την προμήθεια 2 κιλών και 272, 1 γραμμαρίων κάνναβης, αυξήθηκε σε 7 χρόνια.
Συνεκτιμώντας λοιπόν τα όσα έχουν αναφερθεί και λαμβάνοντας υπόψη τα γεγονότα τα οποία περιλαμβάνονται και στην αιτιολογημένη απόφαση του Δικαστηρίου, αλλά και τα όσα οι συνήγοροι υπεράσπισης έχουν θέσει για σκοπούς μετριασμού της ποινής, κρίνουμε ότι αναπόφευκτα η ενδεικνυόμενη ποινή υπό τις περιστάσεις είναι αυτή της φυλάκισης.
Ως εκ τούτου επιβάλλουμε στους κατηγορούμενους τις ακόλουθες ποινές:
Στον κατηγορούμενο 1:
Στην κατηγορία 1 ποινή φυλάκισης 3 μηνών
Στην κατηγορία 2 ποινή φυλάκισης 6 μηνών.
Στην κατηγορία 3 ποινή φυλάκισης 8 ετών.
Στην κατηγορία 4 ποινή φυλάκισης 7 ετών.
Οι ποινές να συντρέχουν.
Στον κατηγορούμενο 2:
Στην κατηγορία 3 ποινή φυλάκισης 9 ετών.
Στην κατηγορία 4 ποινή φυλάκισης 8 ετών.
Οι ποινές να συντρέχουν.
Έχοντας κατά νουν το θέμα ενεργοποίησης του υπολοίπου της ποινής του κατηγορουμένου 2 το οποίο αναστάλθηκε μετά από Προεδρική χάρη υπό όρους, εξετάσαμε με μεγάλη προσοχή και στο κατάλληλο στάδιο ενώ αποφασίζαμε για το είδος και ύψος της ποινής, το κατά πόσον το σύνολο της ποινής που θα προκύψει μετά από την ενεργοποίηση τού υπολοίπου της φυλάκισης του κατηγορουμένου (288 μέρες), θα παραβίαζε την αρχή της συνολικότητας, καθιστώντας έτσι την ποινή υπερβολική.
Συνεκτιμήσαμε περαιτέρω και τα όσα ειπώθηκαν στην Τζιάμα ν. Αστυνομίας Ποιν. Έφ. 17/17, ημερ. 18/12/17, ECLI:CY:AD:2017:B468, όπου τέθηκαν και τα ακόλουθα:
«Ο εφεσείων έτυχε του πλεονεκτήματος της προεδρικής χάρης με την αναστολή της ποινής για περίοδο τριών ετών, το Νοέμβριο του 2013. Σύμφωνα με τους όρους κάτω από τους οποίους αποφυλακίστηκε, εάν οποτεδήποτε προ της παρόδου της περιόδου αναστολής των τριών ετών διαπράξει νέο αδίκημα και καταδικαστεί γι΄ αυτό σε ποινή φυλάκισης, η ανασταλείσα ποινή θα ενεργοποιηθεί αυτόματα εις τρόπο ώστε μετά την έκτιση της οποιασδήποτε τέτοιας ποινής, ο κατάδικος να εκτίσει στη συνέχεια το υπόλοιπο της ανασταλείσας ποινής. Ο εφεσείων δεν εκμεταλλεύτηκε τη χάρη που του δόθηκε και διέπραξε τα υπό κρίση αδικήματα κατά την περίοδο της αναστολής. Η ενεργοποίηση του υπόλοιπου της ποινής που ανερχόταν σε 295 μέρες είναι υποχρεωτική. Το πρωτόδικο Δικαστήριο, λόγω του ότι θα προχωρούσε σε ενεργοποίηση του υπόλοιπου της ποινής που αναστάληκε, εξέτασε τη νομολογία επί του ζητήματος της συνολικότητας της ποινής, έτσι ώστε αυτή να μην είναι υπερβολική».
Συνεπώς η εναπομείνασα ποινή των 288 ημερών θα είναι διαδοχική της ποινής που επιβάλαμε στην παρούσα υπόθεση κατά τα παραπάνω αναφερθέντα.
Περαιτέρω όμως και σε σχέση και πάλι με τον κατηγορούμενο 2 θα πρέπει να εξετάσουμε κατά πόσο θα ενεργοποιήσουμε και την ποινή φυλάκισης των 45 ημερών η οποία του επιβλήθηκε στην υπόθεση 10545/2021 και για την οποία είχε διαταχθεί η τριετής αναστολή της. Η ποινή φυλάκισης επιβλήθηκε στις 13/4/2024 και συνεπώς εμπίπτει στα πλαίσια της παρούσας υπόθεσης.
Στην υπόθεση Σάκκος ν. Δημοκρατίας Ποιν. Έφ. 196/20 ημερ. 20/9/22 επαναλήφθηκαν οι αρχές που έχουν καθιερωθεί και διέπουν το εν λόγω ζήτημα ως ακολούθως:
«Οι αρχές που εφαρμόζονται ως προς τις συντρέχουσες ή τις διαδοχικές ποινές είναι γνωστές. Βασική αρχή αποτελεί ότι δεν ενδείκνυται να επιβάλλονται διαδοχικές ποινές για αδικήματα που είναι όμοια ή που σχετίζονται μεταξύ τους ως μέρος μιας ενιαίας ενέργειας ή συμπεριφοράς (Γενικός Εισαγγελέας ν. Πέτρου (2006) 2 Α.Α.Δ. 183, Δημητρίου ν. Αστυνομίας (2007) 2 Α.Α.Δ. 21, Γενικός Εισαγγελέας ν. Παπαγεωργίου (2007) 2 Α.Α.Δ. 514, Γενικός Εισαγγελέας ν. Κυριάκου (2008) 2 Α.Α.Δ. 562, Κερκής ν. Δημοκρατίας (2010) 2 Α.Α.Δ. 433 και Κατσιαρή ν. Αστυνομίας, Ποινική Έφεση Αρ. 163/2019, ημερ. 20/12/2019).
Όπως αναφέρθηκε στην υπόθεση Γενικός Εισαγγελέας ν. Θωμά, Ποινική Έφεση Αρ. 132/2017, σχ. με 136/2017, ημερ. 26/6/2019:
«Συντρέχουσες ποινές επιβάλλονται κατά κανόνα όταν τα αδικήματα απορρέουν από μια ενιαία έκνομη συμπεριφορά, τέτοια που χρονικά και τοπικά να συνδέονται. (Thomas: Principles of Sentencing σελ. 47 κ. επ.). Η ομοιότητα των παρανόμων πράξεων, η σύνδεση και συνάφεια των γεγονότων και η συσχέτιση τους αποτελούν οδηγό για τον τρόπο άσκησης της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου (Achilleos v. P. (1989) 2 C.L.R. 331, Μιχαήλ ν. Δημοκρατίας (2003) 2 Α.Α.Δ. 123, Ευσταθίου ν. Δημοκρατίας (2014) 2 Α.Α.Δ. 541 και Γ. Μ. Πική: Sentencing in Cyprus, 2η Έκδ. σελ. 19 κ.ε.).»
Από την άλλη, η διαδοχικότητα των ποινών είναι δυνατή όπου τα αδικήματα είναι μεταξύ τους ασύνδετα σε τόπο και χρόνο, ή υποδηλώνουν συμπεριφορά που να δικαιολογεί τη διαδοχικότητα τους και οι συντρέχουσες ποινές δεν επαρκούν για να στιγματίσουν την ολική εγκληματική συμπεριφορά, υπό την αίρεση, ωστόσο, ότι η αθροιστική ποινή δεν θα καταντούσε υπερβολική με βάση την αρχή της αναλογικότητας της τιμωρίας προς το έγκλημα και της συνολικότητας της ποινής η οποία έχει ως επίκεντρο την αποφυγή υπέρμετρης ή δυσανάλογης ποινής ως προς τη συνολική ποινική ευθύνη ενός κατηγορούμενου (Χριστοφόρου v. Αστυνομίας (2004) 2 Α.Α.Δ. 443, Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας v. Κυριάκου (2008) 2 Α.Α.Δ. 562 και Manga Ekole ν. Αστυνομίας, Ποινική Έφεση Αρ. 108/2021, ημερ. 15/2/2022, ECLI:CY:AD:2022:B62).».
Κρίση μας είναι ότι στην βάση των ως άνω νομολογιακών αρχών θα πρέπει να ενεργοποιηθεί και η ποινή των 45 ημερών η οποία είχε επιβληθεί στην εν λόγω υπόθεση. Τα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης δεν συνδέονται με τα αδικήματα της υπόθεσης με αριθμό [ ], πέραν βέβαια του ότι έχουν το ίδιο νομικό υπόβαθρο. Υπό τις συνθήκες της παρούσης υπόθεσης και τον ρόλο του κατηγορούμενου στη διάπραξη των αδικημάτων και έχοντας κατά νουν την αρχή της συνολικότητας της ποινής δικαιολογείται η διαδοχική έκτιση της ποινής. Δεν θεωρούμε ότι η ενεργοποίηση της θα καθιστούσε την ποινή υπερβολική ακόμα και με την ποινή που του επιβλήθηκε για την παρούσα υπόθεση αλλά και το υπόλοιπο της ποινής για την οποία είχε λάβει Προεδρική χάρη.
Ως εκ τούτου ο κατηγορούμενος 2 θα εκτίσει συνολική ποινή φυλάκισης 9 ετών, πλέον 288 ημέρες, πλέον 45 ημέρες.
Ο χρόνος που οι κατηγορούμενοι τέλεσαν σε προφυλάκιση στην παρούσα υπόθεση (ο κατηγορούμενος 1 από 31/3/2023 και ο κατηγορούμενος 2 από 10/10/2023), να συνυπολογιστεί κατά το άρθρο 117(1) του Περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ.155 ημερών κατά τα παραπάνω αναφερθέντα.
Τα έξοδα που ανέρχονται σε €300 να καταβληθούν από την Δημοκρατία.
(Υπ.) ………………………..
Λ. Μουγής, Π.Ε.Δ.
(Υπ.) ………………………..
Μ. Χριστοδούλου, Α.Ε.Δ.
(Υπ.) ………………………..
Μ. Λ. Λοΐζου, Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο