ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ν. ΨΨ κ.α., Υπόθεση Αρ.: 22437/2022, 13/12/2024
print
Τίτλος:
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ν. ΨΨ κ.α., Υπόθεση Αρ.: 22437/2022, 13/12/2024

ΜΟΝΙΜΟ ΚΑΚΟΥΡΓΙΟΔΙΚΕΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ

ΣΥΝΘΕΣΗ ΚΑΚΟΥΡΓΙΟΔΙΚΕΙΟΥ:         Λ. Μουγής, Π.Ε.Δ.

                                                                       Μ. Χριστοδούλου, Α.Ε.Δ.

                                                                       Μ. Λ. Λοΐζου, Ε.Δ.

                                                                                                                               Υπόθεση Αρ.:  22437/2022

 

 

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

 

v.

 

1. ΨΨ

    2. ΚΚ

3. ΗΜ

4. ΔΟ

Κατηγορουμένων

 

Ημερομηνία: 13 Δεκεμβρίου 2024

 

Εμφανίσεις:

Για την Κατηγορούσα Αρχή: Ο κ. Α. Αντωνίου (Για την ποινή ο κ. Κουτσόφτας).

Για τον Κατηγορούμενο 1: Ο κ. Χρ. Πουτζιουρής.

Για την Κατηγορούμενη 2: Ο κ. Ν. Κληρίδης με κ. Π. Γεωργίου.

Για τον Κατηγορούμενο 3: Ο κ. Γ. Εφφέ.

Κατηγορούμενος 1 απών.

Κατηγορούμενοι 2 και 3 παρόντες.

 

 

 

ΠΟΙΝΗ

 

Οι κατηγορούμενοι 1 και 3 έχουν βρεθεί ένοχοι μετά από ακροαματική διαδικασία ο μεν κατηγορούμενος 1 στις κατηγορίες 1, 2, 4, 5 και 7 ο δε κατηγορούμενος 3 στις κατηγορίες 1, 2 και 7. Οι κατηγορίες στις οποίες έχουν κριθεί ένοχοι, ο καθένας από αυτούς ξεχωριστά, αφορούν αδικήματα συνομωσίας για πρόκληση βλάβης (κατηγορία 1), παράνομης κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Α (κατηγορία 2), ψευδείς πληροφορίες σε αστυνομικό (κατηγορία 4), απειλής (κατηγορία 5) και συνομωσίας για ανατροπή της πορείας της δικαιοσύνης (κατηγορία 7).

 

Πριν όμως προχωρήσουμε στην παράθεση των γεγονότων αλλά και των μετριαστικών παραγόντων που τέθηκαν από τους συνηγόρους υπεράσπισης, να πούμε ότι κατά την ημερομηνία που η υπόθεση ορίστηκε για να δοθεί η τελική απόφαση του Δικαστηρίου ο κατηγορούμενος 1 δεν εμφανίστηκε με αποτέλεσμα το Δικαστήριο με ενδιάμεση απόφαση του ημερομηνίας 28/11/2024 αποφάσισε, για τους λόγους που εξηγούνται, όπως η διαδικασία προχωρήσει στην απουσία του.

 

Τα γεγονότα που συνθέτουν τη διάπραξη των πιο πάνω αδικημάτων καταγράφονται ως επί το πλείστον στα ευρήματα του Δικαστηρίου της αιτιολογημένης απόφασης του ημερομηνίας 28/11/2024 και τα οποία παραθέτουμε:

 

«Ο ΜΚ3 διατηρούσε περί τον Οκτώβριο του έτους 2022 σχέση με την ΜΚ9, θυγατέρα της κατηγορούμενης 2. Τόσο ο ΜΚ3 όσο και η ΜΚ9 είναι φοιτητές και διέμεναν κατά τον περισσότερο χρόνο, για σκοπούς των σπουδών τους, στη Λευκωσία.  Ερχόντουσαν όμως και στη Λάρνακα όπου διέμεναν οι γονείς τους. Η κατηγορούμενη 2 μη αποδεχόμενη τον δεσμό της κόρης της προσέγγισε την αδελφή του κατηγορούμενου 1 ΜΜ, με την οποία συνδέονται φιλικά, ζητώντας της τη βοήθεια της. Διευθετήθηκε συνάντηση στην οικία της Μ μεταξύ της κατηγορούμενης 2, του κατηγορούμενου 1 και του κατηγορούμενου 3. Σε κατ’ ιδίαν συνομιλία τους η κατηγορούμενη 2 ζήτησε τη βοήθεια του κατηγορούμενου 1 για να πετύχει το χωρισμό του ΜΚ3 με την ΜΚ9. Στις 24/10/2022 και ενώ ο ΜΚ1 βρισκόταν εκτός υπηρεσίας στο χωριό του στους Τρούλλους συνάντησε τυχαία σε καφενείο στην πλατεία του χωριού τον κατηγορούμενο 1 τον οποίο γνωρίζει και ο οποίος είναι πληροφοριοδότης της Αστυνομίας. Ο κατηγορούμενος 1 του φώναξε και κάθισε μαζί του. Του ανέφερε ότι ο λόγος που πήγε στους Τρούλλους ήταν για να πάρει μια γνωστή του την κόρη της να μιλήσει με τον πάτερ Αντώνιο γιατί είχε σχέση με κάποιο νεαρό ο οποίος ήταν χρήστης και έμπορας ναρκωτικών. Το όνομα του ήταν ΑΑ. Ο κατηγορούμενος 1 του ζήτησε τον αριθμό τηλεφώνου του για να του τηλεφωνήσει δίδοντας περισσότερες λεπτομέρειες έτσι ώστε να καταστεί δυνατή η σύλληψη του. Από προκαταρκτικές εξετάσεις που ο ΜΚ1 έκανε, διαπίστωσε ότι το πρόσωπο στο οποίο αναφερόταν ο κατηγορούμενος 1 ήταν ο ΑΑ. Την ίδια μέρα, δηλαδή 24/10/2022, ο ΜΚ3 έλαβε δύο αναπάντητες κλήσεις από δύο άγνωστους αριθμούς. Τηλεφώνησε σε κατοπινό στάδιο στον πρώτο αριθμό και του απάντησε κάποιος ο οποίος του είπε ότι ήταν ο Π και του ζήτησε να πάει στο κατάστημα στοιχημάτων που έχει στη λεωφόρο [ ] στη Λάρνακα για να συζητήσουν μία κουβέντα. Επικοινώνησε και με τον δεύτερο αριθμό ο οποίος του είπε ότι ήταν ο ΨΨ  και τον ήθελε να πάει στη Λάρνακα να συναντηθούν γιατί πειράζει μία κοπέλα. Του είπε ότι δεν είχε αυτοκίνητο για να πάει στη Λάρνακα με τον ΨΨ  να του απαντά «αφού εν έτσι εν να πιάσω τον φίλο μου τον Αλέξη και αλλό 2-3 άτομα και να έρθουμε εμείς Λευκωσία να σε έβρουμε». Του είπε περαιτέρω «εν να σου πούμε 2-3 κουβέντες και αν δεν καταλάβεις έχει και άλλους τρόπους». Ο ΜΚ3 ανέφερε τα τηλεφωνήματα αυτά στον πατέρα του ΜΚ5. Στις 26/10/2022 διευθετήθηκε συνάντηση μεταξύ του ΜΚ1, του Λοχία 1059 και του κατηγορούμενου 1. Κατά τη συνάντηση ο κατηγορούμενος 1 τους ανέφερε ότι ο ΑΑ είναι φοιτητής και κάθε Πέμπτη διοργανώνει στο Stage Club στη Λευκωσία φοιτητικά πάρτι στα οποία πωλεί κοκαΐνη στα πρόσωπα που συμμετέχουν σε αυτά. Τα ναρκωτικά τα μεταφέρει από τη Λάρνακα στη Λευκωσία με το αυτοκίνητο με αριθμούς εγγραφής [ ] και η ποσότητα που μεταφέρει είναι περί τα 100 γραμμάρια κοκαΐνης την οποία χωρίζει σε δόσεις. Στις 27/10/2022 ο κατηγορούμενος 1 έστειλε γραπτό μήνυμα στο κινητό τηλέφωνο του ΜΚ3 γράφοντας του «φίλε πάρε να σου πω κάτι να τελειώνει η παρεξήγηση». Όταν είδε το μήνυμα του τηλεφώνησε και ο κατηγορούμενος 1 του είπε ότι ήθελε να κλείσουν ραντεβού για να μιλήσουν και έκλεισαν συνάντηση για τις 28/10/2022 στις 17:00 στο καφενείο του κατηγορούμενου 1. Στις 28/10/2022 ο ΜΚ3 μαζί με τον ΜΚ 4 μετέβηκαν στο καφενείο που διατηρούσε ο κατηγορούμενος 1 στην οδό [ ] στη Λάρνακα. Φθάνοντας εκεί ο ΜΚ3 προσπάθησε να σταθμεύσει το αυτοκίνητο που οδηγούσε με αριθμούς εγγραφής [ ] μπροστά, όμως ο κατηγορούμενος 1 του είπε να μπει μέσα στην πολυκατοικία και να σταθμεύσει πίσω κοντά σε ένα τοίχο, όπως και έπραξε. Ο ΜΚ3 κατέβηκε από το όχημα με τον ΜΚ4 να παραμένει εντός αυτού. Τότε ο κατηγορούμενος 1 του είπε να κατεβεί και ο ΜΚ4 όπως και έγινε. Μπήκαν στο καφενείο και εισήλθαν εντός γραφείου που διατηρούσε ο κατηγορούμενος 1. Όπως κάθισαν πίσω τους υπήρχε τηλεόραση με πλάνα από κάμερες με όλες τις οθόνες όμως να είναι μαύρες εκτός από μία που έδειχνε το αυτοκίνητο του ΜΚ3. Κατά τη συζήτηση τους ο κατηγορούμενος 1 είπε στον ΜΚ3 να παντρευτεί την ΜΚ9 για να γλιτώσει από τη μητέρα της, τον ρωτούσε όμως επίμονα για το πότε θα φύγει για Λευκωσία. Καθ’ ον χρόνο βρίσκονταν στο γραφείο του κατηγορούμενου 1 ο κατηγορούμενος 3 ήταν σκυφτός στον δεξιό τροχό του οχήματος του ΜΚ3. Μετά το τέλος της συνάντησης οι ΜΚ3 και ΜΚ4 αποχώρησαν με τον πρώτο να αφήνει τον δεύτερο στο σημείο απ΄ όπου τον παρέλαβε και πήγε στο σπίτι του. Την ίδια μέρα και περί ώρα 17:00 μέχρι 17:15 ο κατηγορούμενος 1 τηλεφώνησε στον ΜΚ1 και του ανέφερε ότι ο ΜΚ3 είχε φύγει από το καφενείο του και θα αναχωρούσε για τη Λευκωσία έχοντας στην κατοχή του ναρκωτικά. Μέλη της ΥΚΑΝ αναχώρησαν με σκοπό τον εντοπισμό του ΜΚ3 και έρευνα του ίδιου και του οχήματος που οδηγούσε. Περί ώρα 18:00 εντόπισαν το εν λόγω όχημα να βρίσκεται σταθμευμένο έξω από την πατρική κατοικία του ΜΚ3 στην Αραδίππου. Μετά από λίγο ο ΜΚ3 αναχώρησε με το όχημα και ο ΜΚ1 το έθεσε υπό διακριτική παρακολούθηση με σκοπό την ανακοπή του. Λόγω της πυκνής τροχαίας κίνησης, η ανακοπή του δεν κατέστη δυνατή με αποτέλεσμα το όχημα να εισέλθει στον αυτοκινητόδρομο Λάρνακας-Λευκωσίας με κατεύθυνση τη Λευκωσία. Ανακόπηκε παρά την έξοδο του Πέρα Χωρίου Νήσου. Αφού διαπιστώθηκε ότι ο οδηγός ήταν ο ΜΚ3 μεταφέρθηκαν στον Αστυνομικό Πέρα Χωρίου Νήσου για συνέχιση της έρευνας. Ο κατηγορούμενος 1 τηλεφωνούσε συνέχεια στον ΜΚ1 ρωτώντας αν βρήκαν τα ναρκωτικά επιμένοντας ότι η κοκαΐνη ήταν κρυμμένη στο εσωτερικό φτερό του αυτοκινήτου. Λόγω του ότι μετά από την έρευνα δεν εντοπίστηκε η κοκαΐνη αποστάλθηκε από τον κατηγορούμενο 3 από το κινητό του κατηγορούμενου 1, φωτογραφία στην οποία απεικονίζεται το χέρι του κατηγορούμενου 1 να δείχνει το ακριβές σημείο που βρίσκονταν τα ναρκωτικά. Εντός του εσωτερικού καλύμματος του δεξιού μπροστινού τροχού εντοπίστηκαν δύο πλαστικά γάντια χειρός όπου στο ένα υπήρχαν 22 διαφανείς συσκευασίες κλειστές δια καψίματος που περιείχαν άσπρη σκόνη και στο άλλο 21 νάιλον συσκευασίες. Διενεργήθηκε έλεγχος σε μία εκ των συσκευασιών με τη βοήθεια ειδικού αντιδραστηρίου με θετική ένδειξη στην κοκαΐνη. Επιστήθηκε η προσοχή στο Νόμο του ΜΚ3 ο οποίος απάντησε «δεν ξέρω τίποτε για τούτα». Σε κατάθεση που έδωσε στην Αστυνομία ο ΜΚ3 αναφέρθηκε στη συνάντηση που είχε με τον κατηγορούμενο 1 στο καφενείο του τελευταίου στη Λάρνακα. Στις 2/11/2022 ο ΜΚ7 μετέβηκε στο καφενείο του κατηγορούμενου 1 όπου κατόπιν οδηγιών του τελευταίου προέβηκε σε format του συστήματος του κλειστού κυκλώματος παρακολούθησης. Την ίδια μέρα και περί ώρα 10:30 διενεργήθηκε έρευνα στο καφενείο στην οδό [ ] στη Λάρνακα οπόταν και αποσυνδέθηκε το σύστημα διαχείρισης εικόνας του υποστατικού. Τα ναρκωτικά που εντοπίστηκαν στο όχημα του ΑΑ ήταν κοκαΐνη συνολικού βάρους 19,39 γραμμάρια και η καθαρότητα της μετά από εργαστηριακή εξέταση είναι 34.38% για τα 10 γραμμάρια και 36,50% για τα 9,39 γραμμάρια.»

 

Πέραν των κατηγορούμενων 1 και 3, οι οποίοι έχουν κριθεί ένοχοι μετά από ακρόαση, τις κατηγορίες 1, 5 και 7 αντιμετωπίζει και η κατηγορούμενη 2 και στις οποίες έχει δηλώσει παραδοχή.

 

Τα γεγονότα που περιβάλλουν τη διάπραξη των αδικημάτων από πλευράς κατηγορούμενης 2 έχουν τεθεί από πλευράς κατηγορούσας αρχής, ως αυτά περιλαμβάνονται στο Έγγραφο Χ, αλλά καταγράφονται, ενόψει και της φύσεως των αδικημάτων που από κοινού και οι τρεις κατηγορούμενοι αντιμετωπίζουν και στην αιτιολογημένη απόφαση του Δικαστηρίου. Παραθέτουμε τα γεγονότα ως αυτά τέθηκαν από πλευράς κατηγορούσας αρχής:

 

«Στις 28/10/2022 μετά από αξιοποίηση πληροφορίας από τον 1ο κατηγορούμενο ότι ο ΑΑ από την Λάρνακα θα μετέφερε μεγάλη ποσότητα κοκαΐνης κρυμμένη σε συγκεκριμένο σημείο του αυτοκινήτου του, εντοπίστηκε, ερευνήθηκε και εντοπίστηκαν στο εσωτερικό του φτερού του αυτοκινήτου του 21 συσκευασίες με κοκαΐνη συνολικού βάρους 19,39 γραμμαρίων. Όταν ο ΑΑ συνελήφθηκε και ανακρίθηκε ανάφερε ότι θεωρούσε ότι τα ναρκωτικά τα είχαν τοποθετήσει στο αυτοκίνητο του για να τον παγιδεύουν, αφού είχε δεχτεί πιέσεις και απειλές προκειμένου να τερματίσει την σχέση του με την κόρη της κατηγορούμενης. Η κατηγορούμενη του είχε ζητήσει προσωπικά να διακόψει την σχέση του με την κόρη της.

 

Στις 24/10/2022 ο 1ος κατηγορούμενος επικοινώνησε τηλεφωνικώς με τον ΑΑ και μέσω απειλών του ζητούσε να διακόψει την σχέση του με την κόρη της κατηγορούμενης, μεταξύ άλλων αναφέροντας του «ένα να σου πούμε 2-3 κουβέντες και αν δεν καταλάβεις έχει και άλλους τρόπους». Κατά την διερεύνηση της υπόθεσης προέκυψε μαρτυρία ότι κάποιος έφερε σε επαφή την 2η κατηγορούμενη με τον 1ο κατηγορούμενο και συμφώνησαν να τον εκφοβίσει προκειμένου να απομακρυνθεί από την κόρη της. Στην συνέχεια συμφώνησαν ο 1ος κατηγορούμενος να διευθετήσει την σύλληψη του ΑΑ με ναρκωτικά, όπως και έγινε. Η 2η κατηγορούμενη σταδιακά κατέβαλε γι΄ αυτό τον σκοπό συνολικά 10000 ευρώ».

 

Έχει τέλος δηλωθεί ότι και οι τρεις κατηγορούμενοι είναι λευκού ποινικού μητρώου.

 

Για σκοπούς επιμέτρησης της ποινής έχουν ετοιμαστεί εκθέσεις του Γραφείου Ευημερίας σε σχέση με τους κατηγορούμενους 2 και 3. Για τον κατηγορούμενο 1 δεν κατέστη δυνατή η ετοιμασία σχετικής έκθεσης αφού ο εν λόγω κατηγορούμενος έχει φυγοδικήσει και το Δικαστήριο με ενδιάμεση κρίση του ημερομηνίας 28/11/2024, αποφάσισε όπως η διαδικασία προχωρήσει στην απουσία του. Ζήτησε όμως ο κ. Πουτζιουρής όπως ληφθεί υπόψη το περιεχόμενο της έκθεσης του γραφείου ευημερίας που ετοιμάστηκε στα πλαίσια εξέτασης αιτήματος του για παροχή δωρεάν νομικής αρωγής.   

 

Η σχετική έκθεση, που βρίσκεται εντός του φακέλου του Δικαστηρίου, ετοιμάστηκε την 21/9/2023. Αναφέρεται ότι ο κατηγορούμενος είναι γεννηθείς στις 8/12/1965 και κατάγεται από την Λάρνακα. Προέρχεται από φτωχή πολυμελή εργατική οικογένεια και είναι το ένατο από τα έντεκα παιδιά της οικογένειας. Είναι απόφοιτος δημοτικού σχολείου και από νεαρή ηλικία εργαζόταν με τον πατέρα του σε κτηνοτροφική μονάδα που ο τελευταίος διατηρούσε για να βοηθήσει οικονομικά την οικογένεια του. Υπηρέτησε κανονικά τη στρατιωτική του θητεία και εργάστηκε αρκετά χρόνια ως μπογιατζής στις οικοδομές. Τα τελευταία 4 χρόνια είναι άνεργος και λήπτης επιδόματος ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος. Το 2004 τέλεσε γάμο και απέκτησε μία κόρη. Με την σύζυγο του έλαβε διαζύγιο το 2010 και αυτή με το παιδί τους βρίσκονται μόνιμα στην Βουλγαρία. Έχει συχνή επαφή με τη θυγατέρα του και της αποστέλλει μηνιαίως οικονομική βοήθεια ως διατροφή. Διατηρεί σχέση με Ελληνίδα με την οποία έχει αποκτήσει ακόμη τρία παιδιά ηλικίας 12, 10 και 6 χρόνων. Το μικρότερο παιδί αντιμετωπίζει πρόβλημα όρασης και παρακολουθείται από ειδικό οφθαλμίατρο. Το Υπουργείο Παιδείας του διαθέτει συνοδό στο σχολείο.

Ο κ. Πουτζιουρής αγορεύοντας περαιτέρω σε σχέση με τους μετριαστικούς παράγοντες τους οποίους το Δικαστήριο πρέπει να λάβει υπόψη του κατά την επιβολή ποινής, έθεσε ότι η παρούσα περίπτωση αποτελεί ένα μεμονωμένο περιστατικό και ο κατηγορούμενος έχει παραδεχτεί το λάθος του κάτι το οποίο δήλωσε και στην ένορκη μαρτυρία του. Αναφερόμενος στο αδίκημα της κατοχής των ναρκωτικών είπε ότι αυτά δεν ήταν στα πλαίσια για δική του χρήση αλλά με σκοπό την ενοχοποίηση του ΜΚ3 για να σταματήσει τη σχέση του με την ΜΚ5. Πρόβαλε ο κ. Πουτζιουρής ότι ο κατηγορούμενος είχε προσπαθήσει στο τέλος να πει στον παραπονούμενο να παντρευτεί την ΜΚ5 στοιχείο το οποίο θα πρέπει να ληφθεί υπόψη από το Δικαστήριο. Πρόβαλε επίσης ότι οι κατηγορίες για ψευδείς πληροφορίες, συνομωσίας και της συνομωσίας για πρόκληση βλάβης εμπεριέχονται στα ίδια γεγονότα και το Δικαστήριο ίσως θα πρέπει να εξετάσει να μην επιβάλει ποινή σε μία από  τις δύο κατηγορίες. Μάλιστα επισήμανε η υπεράσπιση κάποια από αυτά που αποτελούν ευρήματα του Δικαστηρίου είναι συμβατά με κάποια από την κατάθεση του τεκμήριο 17.  Κάλεσε επίσης το Δικαστήριο ο συνήγορος υπεράσπισης να λάβει υπόψη του ότι είναι αυτός που συντηρεί την οικογένεια του με το καφενείο που διατηρεί αφού το μεγαλύτερο παιδί του είναι μόλις 15 χρόνων. Πρόκειται για άτομο λευκού ποινικού μητρώου και το στοιχείο του χρόνου που διέρρευσε από τη διάπραξη των αδικημάτων μέχρι σήμερα που το Δικαστήριο καλείται να επιβάλει ποινή θα πρέπει να προσμετρήσει προς όφελος του αφού δεν είναι εξ υπαιτιότητας του η καθυστέρηση που παρατηρείται. Μας κάλεσε τέλος ο κ. Πουτζιουρής ότι σε περίπτωση που προσανατολιζόμαστε σε ποινή στερητικής της ελευθερίας να εκδώσουμε διάταγμα αναστολής εκτέλεσης της.

 

Όσον αφορά τώρα την κατηγορούμενη 2 στην έκθεση του Γραφείου Ευημερίας που ετοιμάστηκε, αναφέρεται ότι η κατηγορούμενη είναι ηλικίας 52 ετών και αμέσως μετά τη βάπτιση της η οικογένεια της μετακινήθηκε σε Ελλάδα, Κύπρο και ξανά Αγγλία. Το δημοτικό και το γυμνάσιο τα φοίτησε σε διάφορες χώρες λόγω του επαγγέλματος του πατέρα της που ήταν διευθυντής υπεράκτιας πολυεθνικής εταιρείας πετρελαίων με πολλές μετακινήσεις. Έχει ακόμα τρία αδέλφια τα οποία διαμένουν στην Λάρνακα. Σε ηλικία 14 ετών εγκαταστάθηκε στην Κύπρο όπου αποφοίτησε από την Αμερικανική Ακαδημία Λάρνακας και στη συνέχει απέκτησε πτυχίο στον κλάδο των χρηματοοικονομικών. Εργάστηκε στην Κύπρο στην εταιρεία που ο πατέρας της ήταν διευθυντής και το 2001 τέλεσε γάμο με Κύπριο με τον οποίο απέκτησαν δύο παιδιά ηλικίας σήμερα 22 και 21 ετών. Τερμάτισε την εργασία της από τον καιρό που τα παιδιά της ήταν ακόμα στο δημοτικό σχολείο. Πήρε διαζύγιο το 2010 και τα παιδιά της από τότε διαμένουν μαζί της και φροντίζονται από την ίδια. Είναι φοιτήτριες τώρα σε πανεπιστημιακό ίδρυμα στη Λευκωσία και την επισκέπτονται κάθε Σαββατοκύριακο. Ο πατέρας τους έχει δημιουργήσει νέα οικογένεια και έχει αποκτήσει ακόμα ένα παιδί. Διατηρεί όμως επαφή και καλές σχέσεις με τις κόρες τους. Καταγράφεται επίσης ότι πάσχει από αρθρίτιδα στους ώμους και έχει κάποιες φίλες με τις οποίες επισκέπτονται την εκκλησία και μοναστήρια.

 

Αγορεύοντας περαιτέρω ο συνήγορος υπεράσπισης ανέφερε ότι τα γεγονότα των κατηγοριών 1 και 7 αφορούν το ίδιο ουσιαστικά αδίκημα και περιέχονται η μία στην άλλη. Το Δικαστήριο θα πρέπει να λάβει υπόψη του, κατά τη θέση της υπεράσπισης, ότι ο κατηγορούμενος 1 ήταν ο ιθύνων νους και ο οποίος δεν βρίσκεται σήμερα στο Δικαστήριο για να του επιβληθεί ποινή. Ήταν αυτός που προέβηκε στο σχεδιασμό και επέλεξε το άτομο που θα τον βοηθούσε. Το κίνητρο της κατηγορούμενης 2 δεν ήταν το προσωπικό κέρδος ούτε και η εκδικητικότητα αλλά να προστατεύσει την θυγατέρα της από την κατά τη γνώμη της ένα επικίνδυνο δεσμό. Πρόβαλε ο κ. Κληρίδης ότι η κατηγορούμενη 2 είχε την εντύπωση ότι το πρόσωπο που η θυγατέρα της είχε δεσμό εμπλεκόταν με διακίνηση ναρκωτικών και τελούσε ως προς αυτό το στοιχείο υπό καθεστώς πανικού και σύγχυσης. Οι πληροφορίες που είχε ήταν ότι εμπλεκόταν με εξαρτησιογόνες ουσίες και ήταν μέλος του υπόκοσμου. Μας παρέπεμψε η υπεράσπιση στις καταθέσεις της κατηγορούμενης 2 και στις οποίες δήλωσε αυτά τα στοιχεία. Το ότι ο κατηγορούμενος 1 ήταν πληροφοριοδότης της Αστυνομίας ήταν ακόμη ένα στοιχείο το οποίο συνέτεινε στην εκμετάλλευση της ίδιας από τον κατηγορούμενο 1 στου οποίου τη ψυχολογική χειραγώγηση υπέκυψε λόγω ακριβώς της σύγχυσης και του πανικού στα οποία τελούσε. Θεώρησε ότι ήταν η μόνη διέξοδος για να σώσει την κόρη της. Αντιλήφθηκε το λάθος της και προσπάθησε να συνεργαστεί με την αστυνομία και να βοηθήσει τη διερεύνηση της υπόθεσης. Η άμεση παραδοχή της δείχνει και την έμπρακτη μεταμέλεια της. Η έγνοια της είναι οι θυγατέρες της τις οποίες φροντίζει και στηρίζει οικονομικά με τον πρώην σύζυγο της να μην συνεισφέρει. Έθεσε επίσης ο συνήγορος υπεράσπισης ότι απουσιάζουν επιβαρυντικά στοιχεία όπως η επικίνδυνη εγκληματική συμπεριφορά και δεν πρέπει να αντιμετωπιστεί ως συνειδητή παραβάτης. Εξέφρασε την απολογία της κατηγορούμενης 2, τη μεταμέλεια της, το ότι αντιλήφθηκε το λάθος της και μας κάλεσε να προβούμε σε εξατομίκευση της ποινής. Ήταν επίσης η εισήγηση του όπως υπό τις περιστάσεις, το Δικαστήριο μπορεί να δείξει κάθε δυνατή επιείκεια και σε περίπτωση επιβολής ποινής φυλάκισης να την αναστείλει.

 

Η έκθεση του Γραφείου Ευημερίας αναφορικά με τον κατηγορούμενο 3 καταγράφει ότι είναι ηλικίας 65 ετών, γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Λάρνακα και προέρχεται από φτωχή εξαμελή οικογένεια. Οι γονείς του απεβίωσαν από εγκεφαλικό επεισόδιο το 1984 και 1993 αντιστοίχως. Έχει αδελφό ο οποίος είναι αγνοούμενος από το 1974 κατά την Τουρκική εισβολή. Είναι απόφοιτος τεχνικής σχολής και δεν υπηρέτησε στρατιωτική θητεία λόγω του αγνοούμενου αδελφού του. Πήγε στην Αγγλία για σπουδές αλλά αναγκάστηκε να διακόψει λόγω των οικονομικών δυσκολιών των γονιών του να καλύψουν τα έξοδα του. Εργάστηκε από το 1982 μέχρι το 2006 στις Κυπριακές Αερογραμμές. Ακολούθως ξεκίνησε τη λειτουργία ιδιόκτητου γκαράζ επιδιόρθωσης και μπογιατίσματος αυτοκινήτων που διατηρεί μέχρι σήμερα. Από τον πρώτου του γάμο έχει αποκτήσει 4 ενήλικα παιδιά με τα οποία διατηρεί πολύ καλές σχέσεις και τα βοηθά οικονομικά. Το 2021 τέλεσε δεύτερο γάμο με γυναίκα από την Βουλγαρία η οποία έχει και αυτή ένα παιδί από προηγούμενο γάμο της. Το 2013 υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση καρδίας όπου του τοποθετήθηκε stent σε κλειστή αρτηρία. Πάσχει επίσης από υπέρταση, αρρυθμίες, χοληστερόλη και σάκχαρο. Έθεσε περαιτέρω ο κ. Εφφέ ότι ο κατηγορούμενος πέρασε πάρα πολλές προσωπικές δυσκολίες στη ζωή του αφού τα δύο του αδέλφια πέθαναν ξαφνικά δημιουργώντας μεγάλη απώλεια στην οικογένεια. Η τύχη του αδελφού του λόγω της Τουρκικής εισβολής δημιούργησε μία από τις πλέον ψυχοφθόρες καταστάσεις στην οικογένεια αφού μέχρι και σήμερα περιμένουν να ακούσουν νέα για την τύχη του. Αυτός ήταν και ο λόγος που οι γονείς του απεβίωσαν τόσο πρόωρα. Μετά το θάνατο του πατέρα του η μητέρα του σταμάτησε να εργάζεται και ο κατηγορούμενος ήταν το πρόσωπο που εργαζόταν και την στήριζε οικονομικά μέχρι και το 1993 που απεβίωσε και αυτή. Αναφέρθηκε ο συνήγορος υπεράσπισης για τη μετάβαση του κατηγορούμενου στην Αγγλία και το ότι εργαζόταν και την επιστροφή του το 1980 στην Κύπρο οπόταν και εργοδοτήθηκε στις Κυπριακές Αερογραμμές. Αναφέρθηκε επίσης στις οικογενειακές του περιστάσεις και ότι είναι πατέρας 4 παιδιών τα οποία στηρίζει, το χωρισμό του το 2013, τη λειτουργία της επιχείρησης του το 2017 και την τέλεση δεύτερου γάμου με την τωρινή σύζυγο του. Αναφερόμενος στα προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζει είπε ότι η κατάσταση του μπορεί να χαρακτηριστεί κρίσιμη και επικίνδυνη. Έχει  προβλήματα με την καρδία του και λαμβάνει χρόνια φαρμακευτική αγωγή. Έχει υποβληθεί σε εγχείρηση το 2013 αλλά πέραν αυτών αντιμετωπίζει και πρόβλημα υπέρτασης, υπερλιπιδαιμίας, σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2, στεφανιαία νόσο, χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια, άπνοια ύπνου, γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση με γαστρίτιδα, ιστορικό πολύποδων του παχέος εντέρου και καταρράκτη και στα δύο μάτια. Μετά μάλιστα την απαγγελία της καταδικαστικής απόφασης επισκέφθηκε τον προσωπικό του γιατρό αφού ένιωσε τεράστια αδιαθεσία και παρατηρήθηκε σημαντική αύξηση της αρτηριακής του πίεσης. Έθεσε ο κ. Εφφέ ότι σε περίπτωση που επιβληθεί στον κατηγορούμενο άμεση ποινή φυλάκισης, με τα προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζει, ελλοχεύει ο άμεσος και πραγματικός κίνδυνος να επιδεινωθούν με καταλυτικές συνέπειες για τη ζωή του. Προς τούτο κατέθεσε σχετικό ιατρικό πιστοποιητικό ημερομηνίας 2/12/2024 της Δρος Βασιλείου. Πρόβαλε η υπεράσπιση ότι η επιβολή άμεσης ποινής φυλάκισης θα προκαλέσει στον κατηγορούμενο  ταλαιπωρία ασυνήθιστου βαθμού και θα επιδεινώσει τα προβλήματα υγείας του ως εκ τούτο πρέπει να εφαρμοστεί η αρχή του doctrine of mercy. Το στοιχείο αυτό επιτρέπει στο Δικαστήριο να επιδείξει περαιτέρω επιείκεια στο πρόσωπο του κατηγορούμενου. Το λευκό ποινικό μητρώο του σε συνδυασμό με τον πρότερο έντιμο βίο του αποτελούν επίσης ελαφρυντικά που θα πρέπει να προσμετρήσουν προς όφελος του. Προέβηκε ο συνήγορος υπεράσπισης σε αναφορά για ελαφρυντικά ως αυτά εξάγονται από την καταδικαστική απόφαση του Δικαστηρίου όπως ότι εκτός της ΜΚ12 ουδείς από τους υπόλοιπους μάρτυρες κατηγορίας είχαν δει ποτέ τους τον κατηγορούμενο ούτε ανέφεραν κάτι το ενοχοποιητικό γι΄ αυτόν. Από τη μαρτυρία συνάγεται ότι ιθύνων νους ήταν ο κατηγορούμενος 1 μαζί με την κατηγορούμενη 2. Η μαρτυρία που υπάρχει, σύμφωνα πάντα με τη θέση της υπεράσπισης, είναι ότι ο κατηγορούμενος βρισκόταν για κάποια λεπτά στο καφενείο και ότι απέστειλε μια φωτογραφία στον ΜΚ1. Δεν υπάρχει μαρτυρία ότι συμμετείχε στο σχεδιασμό και την οργάνωσης της παγίδευσης του ΜΚ3 αλλά ούτε και ότι έλαβε μέρος σε συζητήσεις για το σκοπό αυτό, που έλαβαν χώρα στο σπίτι της αδελφής του κατηγορούμενου 1. Δεν υπάρχει τέλος μαρτυρία ότι ο κατηγορούμενος είχε οποιοδήποτε όφελος ή και κίνητρο για τη διάπραξη των αδικημάτων. Η καταδικαστική απόφαση του Δικαστηρίου δεικνύει ότι η οργάνωση, σχεδιασμός και προμελέτη ήταν από τον κατηγορούμενο 1 και ότι η «πηγή του κακού» ξεκίνησε από την κατηγορούμενη 2. Η δε βλάβη που προκλήθηκε, πάντα κατά τη θέση του συνηγόρου υπεράσπισης, περιορίζεται στο ότι ο ΜΚ3 παρέμεινε υπό κράτηση για 8 ημέρες. Ήταν επίσης η θέση του κ. Εφφέ ότι η μη δίωξη άλλων προσώπων και η αναστολή κατηγοριών για την κατηγορούμενη 2 προκαλεί αίσθημα ανισότητας στον κατηγορούμενο 3 κάτι που προσβάλλει την αρχή της ίσης μεταχείρισης παραβατών. Το αίσθημα αδικίας προκαλείται όχι μόνο με την παράλειψη δίωξης προσώπων για τα οποία υπήρχε μαρτυρία εναντίον τους και δεν διώχθηκαν, όπως για την αδελφή του κατηγορούμενου 1 και τον πατέρα του πρώην κατηγορούμενου 4, αλλά και για τη διακοπή των σοβαρότερων κατηγοριών που αφορούσαν τα ναρκωτικά για την κατηγορούμενη 2. Ανακεφαλαιώνοντας ο συνήγορος υπεράσπισης τους παράγοντες τους οποίους το Δικαστήριο θα πρέπει να λάβει υπόψη του αλλά και που μπορεί να αποτελέσουν τη βάση αναστολής εκτέλεσης ενδεχόμενης επιβολής ποινής φυλάκισης είναι το λευκό ποινικό μητρώο του κατηγορούμενου, τα δύσκολα παιδιά χρόνια που είχε, τα σοβαρότατα προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζει και ο κίνδυνος για τη ζωή του, η απουσία επιβαρυντικών γεγονότων για τη διάπραξη των αδικημάτων και το αίσθημα αδικίας που νιώθει ο κατηγορούμενος ένεκα της παραβίασης της αρχής της ίσης μεταχείρισης.

 

Χωρίς αμφιβολία τα αδικήματα στα οποία οι κατηγορούμενοι έχουν κριθεί ένοχοι είναι σοβαρά. Έχει κατ' επανάληψη τονισθεί ότι η σοβαρότητα ενός αδικήματος αντικατοπτρίζεται από το ανώτατο όριο ποινής που προβλέπει ο Νόμος (βλ. Λεβέντης ν. Αστυνομίας (1999) 2 ΑΑΔ 632, Βραχίμη ν. Αστυνομίας (2000) 2 ΑΑΔ 727, Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας v. Evans (2005) 2 ΑΑΔ 639). Σοβαρότερη των κατηγοριών που οι κατηγορούμενοι 1 και 3 αντιμετωπίζουν είναι αυτή της κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Α κατά παράβαση του περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου 29/77 όπου προβλεπόμενη ποινή είναι αυτή της φυλάκισης των 12 χρόνων ή και χρηματική ποινή. Για το αδίκημα της απειλής κατά παράβαση του άρθρου 91Α του Ποινικού Κώδικα η προβλεπόμενη ποινή είναι αυτή της φυλάκισης των 3 χρόνων, ενώ για τα αδικήματα της συνομωσίας για πρόκληση βλάβης κατά παράβαση του άρθρου 373 του Ποινικού Κώδικα και της συνομωσίας για ανατροπή της δικαιοσύνης κατά παράβαση του άρθρου 121 του Ποινικού Κώδικα προβλεπόμενη ποινή είναι αυτή της φυλάκισης που δεν υπερβαίνει τα 2 χρόνια ή χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει €2562 ή και οι δύο αυτές ποινές. Για δε το αδίκημα των ψευδών πληροφοριών κατά παράβαση του άρθρου 114 προβλέπεται ποινή φυλάκισης που δεν υπερβαίνει το 1 έτος ή χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τα €1708 ή και οι δύο αυτές ποινές.

 

Επισημαίνουμε ότι είναι αδικήματα τα οποία διαπράττονται ιδιαίτερα συχνά και σε σχέση με το αδίκημα της συνομωσίας για πρόκληση βλάβης σε άλλο πρόσωπο αλλά και της συνομωσίας για ανατροπή της δικαιοσύνης εμπεριέχουν και το στοιχείο της οργάνωσης της επίτευξης του σκοπού για τον οποίο καταρτίζεται η συμφωνία έτσι ώστε να καταστεί δυνατή η επιτυχία της συνομωσίας. Αναφορικά τώρα με το αδίκημα της κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Α στο οποίο έχουν κριθεί ένοχοι οι κατηγορούμενοι 1 και 3, αυτό που χρειάζεται να επισημανθεί είναι η συχνότητα διάπραξης τέτοιας φύσεως αδικημάτων, οι κίνδυνοι και οι επιπτώσεις που αυτά επιφέρουν και η ανάγκη για επιβολή αποτρεπτικών ποινών (βλ. Γλυκερίου ν. Δημοκρατίας Ποιν. Έφεση Αρ. 171/20 ημερομηνίας 8/7/22, ECLI:CY:AD:2022:B287, Κλεομένης ν. Δημοκρατίας (2013) 2 Α.Α.Δ. 350). Στην παρούσα βέβαια περίπτωση τα ναρκωτικά κατέχονταν από τους κατηγορούμενους 1 και 3 όχι για ιδία χρήση αλλά για το σκοπό που αναφέρεται στην πρώτη κατηγορία ήτοι για να προκαλέσουν βλάβη στον ΜΚ3. Συνεπώς υπό αυτή την σκοπιά θα ιδωθούν. Αυτό έχει σαν συνεπακόλουθο ότι η καθαρότητα της επίδικης κοκαϊνης που αποτέλεσε και  παραδεκτό γεγονός, και για την οποία έγινε λόγος κατά το στάδιο των αγορεύσεων, να μην έχει ιδιαίτερη ή ακόμα και καθόλου σημασία, υπό της περιστάσεις της υπό κρίση περίπτωσης αφού δεν συνδέεται ούτε με σκοπό την χρήση της ούτε και για διακίνηση της σε τρίτα πρόσωπα. 

 

Ερχόμενοι τώρα στα γεγονότα της παρούσας περίπτωσης κρίση μας είναι ότι μιλούν από μόνα τους και είναι ιδιαίτερα επιβαρυντικά για τους κατηγορούμενους. Από αυτά προκύπτει δολιότητα στον ύψιστο βαθμό. Επειδή η κατηγορούμενη 2 δεν ενέκρινε το δεσμό της κόρης της με τον ΜΚ3 συμφώνησε με τον κατηγορούμενο 1 και ο κατηγορούμενος 1 με τον κατηγορούμενο 3 όπως τον βλάψουν. Το γεγονός ότι η κατηγορούμενη 2 είχε λανθασμένες πληροφορίες ότι η θυγατέρα της είχε δεσμό με άτομο το οποίο εμπλεκόταν στη διακίνηση ναρκωτικών και ήταν μέλος του υπόκοσμου δεν διαφοροποιεί αλλά ούτε και ανατρέπει το δεδομένο της συνομωσίας για να βλάψουν ένα πρόσωπο με τον τρόπο που αποφάσισαν και να τον εμπλέξουν σε αδίκημα για το οποίο δεν είχε οποιαδήποτε σχέση. Αποτέλεσμα της συμφωνίας τους και το μέσο για να προκαλέσουν βλάβη στο εν λόγω πρόσωπο ήταν η τοποθέτηση ναρκωτικών στο αυτοκίνητο του και στη συνέχεια ειδοποιήθηκε η Αστυνομία που ανέκοψε το όχημα που οδηγούσε ο ΜΚ3. Κατόπιν έρευνας εντοπίστηκαν τα ναρκωτικά που αποτέλεσαν το αντικείμενο της κατηγορίας 2. Βέβαια για να βλάψουν τον ΜΚ3 είχε καταστρωθεί ένα σχέδιο με πρωτεργάτη και ενορχηστρωτή τον κατηγορούμενο 1 ο οποίος προσέγγισε τον ΜΚ1 για να του δώσει πληροφορίες για δήθεν εμπλοκή του ΜΚ3 σε διακίνηση ναρκωτικών. Το γεγονός ότι το Δικαστήριο στην απόφαση του δεν τον προσδιορίζει λεκτικά ως τον εγκέφαλο του σχεδίου, επουδενί διαφοροποιεί το γεγονός, ως προκύπτει ξεκάθαρα από τα γεγονότα, ότι ήταν αυτός που οργάνωσε το όλο σχέδιο. Το έναυσμα βεβαια το έδωσε η κατηγορούμενη 2 για το λόγο που προαναφέραμε. Πρόκειται για συμπεριφορά της χειρότερης μορφής αφού δεν υπήρξε ο παραμικρός δισταγμός να εμπλέξουν, ένα νεαρό φοιτητή και που ξεκίνησε αμέριμνος να πάει στη Λευκωσία,  που ουδεμία σχέση είχε με ναρκωτικές ουσίες, σε σοβαρότατα αδικήματα με τη πιθανότητα να κατηγορηθεί και να αντιμετωπίσει ακόμα και τον κίνδυνο άμεσης φυλάκισης. Είχε βέβαια συλληφθεί και παραμείνει υπό κράτηση για 8 ημέρες στοιχείο το οποίο αποτέλεσε βλάβη για τον ΜΚ3 έστω και αν η πλευρά της υπεράσπισης του κατηγορούμενου 3 θέλησε να το παρουσιάσει ως κάτι το μηδαμινό. Η ελευθερία ενός προσώπου αποτελεί υπέρτατο αγαθό και δεν περιορίζεται εκτός όπου ο νόμος ορίζει. Στην υπό κρίση περίπτωση η κράτηση του ΜΚ3 για 8 ημέρες και ο περιορισμός της ελευθερίας του δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με την ελαφρότητα που θέλησε να το παρουσιάσει η πλευρά της υπεράσπισης του κατηγορούμενου 3 τη στιγμή μάλιστα που το εν λόγω πρόσωπο δεν είχε οποιαδήποτε εμπλοκή με τη διακίνηση ναρκωτικών. Τα ναρκωτικά τοποθετήθηκαν στο αυτοκίνητο του ακριβώς για να τον εμπλέξουν και να πετύχουν το χωρισμό του με την ΜΚ5. Η κατάστρωση του σχεδίου αυτό έγινε για τον πιο ευτελή λόγο και δεν ήταν άλλος από το ότι η κατηγορούμενη 2 δεν επιθυμούσε και δεν ενέκρινε το δεσμό της κόρης της με τον νεαρό αυτό φοιτητή. Μάλιστα από την ακροαματική διαδικασία προέκυψε ότι η κατηγορούμενη 2 ουδέποτε εκφράστηκε στην κόρη της για να της πει να διακόψει το δεσμό αυτό. Όφειλε να ρωτήσει και να μάθει ποιος ήταν ο νεαρός που η κόρη της είχε δεσμό και να βεβαιωθεί ότι οι πληροφορίες που είχε λάβει για το ποιον του ήταν ορθές. Αντ’ αυτού επέλεξε με κρυφό, υπόγειο και δόλιο τρόπο και σε συμφωνία με τον κατηγορούμενο 1 και στη συνέχεια ο τελευταίος με τον κατηγορούμενο 3, να τον βλάψουν έτσι ώστε να επέλθει η διακοπή της σχέσης τους. Ο κατηγορούμενος 1 οργάνωσε το όλο σχέδιο, απασχόλησε τον ΜΚ3 σε συνάντηση στο καφενείο που διατηρούσε και ο κατηγορούμενος 3 τοποθέτησε τα ναρκωτικά στο αυτοκίνητο. Τέτοιου είδους συμπεριφορές δεν είναι δυνατό και δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές. Δεν διαφεύγει το γεγονός ότι η κατηγορούμενη 2 κατέβαλε και €10.000 για να πετύχει το σκοπό της. Αν και παρέμεινε άγνωστο σε ποιον δόθηκαν τα χρήματα εν τούτοις είναι στοιχείο που καταδεικνύει την αποφασιστικότητα της να πετύχει αυτό που έβαλε στο μυαλό της.

 

Παρά τα πιο πάνω τεθέντα όμως το Δικαστήριο έχει καθήκον να προβεί σε εξατομίκευση της ποινής πραγματευόμενο την κάθε περίπτωση στη βάση των γεγονότων της και τον κάθε κατηγορούμενο αναλόγως των περιστάσεων, όπως και εδώ πράξαμε, λαμβάνοντας υπόψη όλους τους μετριαστικούς παράγοντες που έχουν τεθεί ενώπιον μας (βλ. κατ’ αναλογίαν, Παναγιώτου ν Δημοκρατίας (2008) 2 ΑΑΔ 478). Από την άλλη όμως η διεργασία εξατομίκευσης δεν σημαίνει ότι θα πρέπει ταυτόχρονα να υπερακοντίζει και το άλλο Δικαστικό καθήκον για την επιβολή της αρμόζουσας για τον συγκεκριμένο παραβάτη ποινής.

 

Προς όφελος και των τριών κατηγορούμενων λαμβάνουμε υπόψη το λευκό ποινικό μητρώο τους. Επιπρόσθετα και σε σχέση με την κατηγορούμενη 2 συνυπολογίζουμε την παραδοχή της, κάτι που καταδεικνύει και την έμπρακτη μεταμέλεια της, παράγοντας ο οποίος, ως είναι νομολογημένο, επιφέρει έκπτωση στην ποινή (βλ. Χαρτούπαλος ν. Δημοκρατίας (2002) 2 ΑΑΔ 28). Λαμβάνουμε επίσης υπόψη το βαθμό συμμετοχής του κάθε κατηγορούμενου στην διάπραξη των αδικημάτων με τον πρωτεύοντα ρόλο να τον έχει ο κατηγορούμενος 1 και στη συνέχεια η κατηγορούμενη 2 και τέλος ο κατηγορούμενος 3.

Προσμετρούμε επίσης προς όφελος τους τις προσωπικές και οικογενειακές τους περιστάσεις, το ότι ο κατηγορούμενος 1 είναι πατέρας τεσσάρων ανήλικων παιδιών, η δεύτερη κατηγορούμενη μητέρα δύο ενήλικων παιδιών και ο κατηγορούμενος 3 πατέρας τεσσάρων ενήλικων παιδιών και τα οποία όλοι στηρίζουν οικονομικά, τα προβλήματα υγείας που ο κατηγορούμενος 3 αντιμετωπίζει και οι επιπτώσεις που θα έχει στον καθένα τους αλλά και στην οικογένεια τους η ενδεχομένη επιβολή ποινής στερητικής της ελευθερίας.

 

Θεωρούμε ορθό εδώ να εξετάσουμε το ζήτημα των προβλημάτων υγείας που η υπεράσπιση του κατηγορούμενου 3 προέβαλε και το οποίο τόνισε προσκομίζοντας και σχετικό ιατρικό πιστοποιητικό ημερομηνίας 2/12/2024 που ετοιμάστηκε από την Δρα Βασιλείου. Αναφέρθηκε η υπεράσπιση στα διάφορα προβλήματα που ο πελάτης της έχει όπως υπέρταση, υπερλιπιδαιμία, διαβήτη και καρδιακές παθήσεις. Τόνισε ο κ. Εφφέ ότι σε περίπτωση που επιβληθεί στον κατηγορούμενο ποινή άμεσης φυλάκισης τότε ελλοχεύει ο κίνδυνος τα προβλήματα υγείας του να επιδεινωθούν με καταλυτικές συνέπειες για τη ζωή του. Προς υποστήριξη της θέσης του μας παρέπεμψε στο περιεχόμενο του ιατρικού πιστοποιητικού. Στο εν λόγω έγγραφο περιγράφεται η κατάσταση της υγείας του κατηγορούμενου τα προβλήματα που αντιμετωπίζει, ως μας τα έθεσε και ο συνήγορος του και την φαρμακευτική αγωγή που λαμβάνει. Αυτό που αναφέρει η ιατρός που να σημειωθεί είναι γενική ιατρός και όχι καρδιολόγος, είναι η ύπαρξη πιθανότητας επιδείνωσης τους σε περίπτωση που φυλακιστεί. Φέρνει ως παράδειγμα περιβάλλοντα με φτωχή ποιότητα αέρα ή και που έχουν ψηλό ποσοστό μεταδοτικών ασθενειών όπως φυματίωση και κορωνοϊό λόγω των αναπνευστικών δυσκολιών που ο κατηγορούμενος έχει. Αναφέρει επίσης και για καρδιακό κίνδυνο αν υποβληθεί σε στρεσογόνες συνθήκες και λόγω και του διαβήτη τύπου ΙΙ σε συνδυασμό με περιορισμένη πρόσβαση σε κατάλληλα γεύματα και έλεγχο του σακχάρου στο αίμα του δυνατόν να αυξήσει τις επιπλοκές της υπεργλυκαιμίας.

 

Ως προς τα προβλήματα υγείας, κατ’ αρχάς, σημειώνουμε ότι η νομολογία δεν έχει αναγνωρίσει γενική υποχρέωση απελευθέρωσης κρατουμένου, αλλά αντιθέτως υποδεικνύει ότι η πρωταρχική υποχρέωση του κράτους είναι να μεριμνά ώστε να παρέχεται η αναγκαία ιατρική διάγνωση και φροντίδα. Σχετικά παραπέμπουμε στην απόφαση  Στυλιανού ν. Διευθυντής Τμήματος Κεντρικών Φυλακών, Πολ. Έφ. Αρ. 273/20, ημερ. 6.10.2021, ECLI:CY:AD:2021:A440, , όπου με αναφορά στην Rozhkov v. Russia, Application No. 64140/00, 19.7.2007, λέχθηκαν τα ακόλουθα:  

 

«Το Άρθρο 3 δεν καθιερώνει γενική υποχρέωση στα Κράτη να απελευθερώνουν κρατούμενους για λόγους υγείας, επιβάλλει μάλλον υποχρέωση προστασίας της σωματικής τους υγείας, παρέχοντας, για παράδειγμα, την απαιτούμενη ιατρική αρωγή.  Όπως τέθηκε στην Rozhkov v Russia, ανωτέρω, η οποία αναφέρεται στην πρωτόδικη απόφαση:

 

«However, Article 3 cannot be construed as laying down a general obligation to release detainees on health grounds.  It rather imposes an obligation on the State to protect the physical well-being of persons deprived of their liberty»

 (ΒλεπίσηςR (VC) v SSHD [2018] EWCA Civ.57).»

 

Συνεπώς και σε σχέση με το ζήτημα των προβλημάτων υγείας, κατά κανόνα τα όποια προβλήματα υγείας αντιμετωπίζει ένας κατηγορούμενος δεν μπορούν να αποτελέσουν λόγο για την αποφυγή επιβολής ποινής φυλάκισης, όταν ο νόμος και οι περιστάσεις διάπραξης του αδικήματος καθιστούν επιτακτική τέτοια ποινή. Θεμελιακή επί του προκειμένου είναι η υπόθεση Attorney  General v. Mavrokefalos (1966) 2 CLR 93.  Στην υπόθεση Ανδρέας Σοφοκλέους ν. Αστυνομίας (2001) 2 ΑΑΔ 144, έγινε δεκτό πως, εάν λόγω κάποιας σωματικής ανικανότητας ή ασθένειας η φυλάκιση θα προκαλέσει σε ένα αδικοπραγούντα ταλαιπωρία ασυνήθιστου βαθμού αυτό επενεργεί σαν ελαφρυντικός παράγοντας (βλ. Χαραλάμπους ν. Δημοκρατίας Ποιν. Έφεση Αρ.67/24 ημερομηνίας 26/4/24). Όμως, για να αποφευχθεί η ποινή φυλάκισης, απαιτείται η προσκόμιση ιατρικής ή άλλης μαρτυρίας που να βεβαιώνει πως η κατάσταση της υγείας του  κατηγορουμένου θα επιδεινωθεί λόγω της φυλάκισης ή ότι τα προβλήματα υγείας δεν μπορούν να τύχουν διαχείρισης με τις κατάλληλες οδηγίες από τις Κεντρικές Φυλακές. Ενδεικτικά παραπέμπουμε στις υποθέσεις Σοφοκλέους (ανωτέρω), El Kara Amira Mohammad ν. Δημοκρατίας (2003) 2 ΑΑΔ 239, Μίλτος Απόστολου ν. Αστυνομίας Ποινική Έφεση 153/17, ημερομηνίας 27/9/2017, ECLI:CY:AD:2017:D321 και Παπαεπιφανείου ν. Αστυνομίας, Ποινική Έφεση 16/2021, ημερομηνίας 19/10/2021.

 

Τα πιο πάνω συνάδουν με την πάγια νομολογία του ΕΔΑΔ που αναγνωρίζει ότι η στέρηση της ελευθερίας του ατόμου συνοδεύεται αναπόφευκτα από το στοιχείο του πόνου και ενέχει το στοιχείο του εξευτελισμού. Ζήτημα, όμως, παραβίασης του δικαιώματος που κατοχυρώνει το άρθρο 3 της Σύμβασης μπορεί να τεθεί   στις περιπτώσεις όπου ο πόνος και η ταλαιπωρία, που προκύπτει από κάποια ασθένεια, σωματική ή ψυχική, επιδεινώνεται ή υφίσταται κίνδυνος να επιδεινωθεί από τις συνθήκες κράτησης. Σχετικά παραπέμπουμε στην υπόθεση Rooman v. Belgium ( G.C.) προσφυγή 18052/11, ημερομηνίας 31/1/2019, παρ.142-144. Σύμφωνα δε και πάλι με τη νομολογία του ΕΔΑΔ, κρίσιμο είναι το κατά πόσο το περιβάλλον της φυλακής είναι ακατάλληλο σε σχέση με την κατάσταση ατόμου το οποίο πάσχει από σωματική ή πνευματική ασθένεια και εάν η δοκιμασία της κρατήσεως, αυτή καθαυτή, αποδεικνύεται ιδιαιτέρως επίπονη λόγω της αδυναμίας του ατόμου να υποστεί ένα τέτοιο μέτρο. Σχετικά παραπέμπουμε στις υποθέσεις Mouisel v. France, προσφυγή 67263/01, ημερομηνίας 14/11/2002, παρ. 40, Rivière v. France, προσφυγή 33834/03, ημερομηνίας 11/7/2006 παρ. 64 και Kotsaftis v. Greece, προσφυγή 39780/06, ημερομηνίας 12/6/2008, παρ.50 και Κώστα ν. Δημοκρατίας Ποινική Έφεση Αρ. 205/2020, ημερομηνίας 22/12/2021.

 

Συνεπώς και στην βάση των πιο πάνω νομολογιακών αρχών, δεν έχει τεθεί από την πλευρά του κατηγορουμένου 3 συγκεκριμένο ιατρικό δεδομένο που να βεβαιώνει ότι η επιβολή ποινής φυλάκισης ή και το περιβάλλον των φυλακών έχουν τα στοιχεία που η ιατρός του αναφέρει και που θα είχαν τις επιπτώσεις στην υγεία του που και πάλι η ιατρός επικαλείται. Γίνεται αναφορά από την Δρ Βασιλείου για φυματίωση ή για μεταδοτικές ασθένειες χωρίς να υπάρχει κάποιο στοιχείο που να επιβεβαιώνει ότι αυτό υπάρχει στις Κεντρικές Φυλακές και που θα επιδεινώσει το όποιο πρόβλημα υγείας ο κατηγορούμενος αντιμετωπίζει. Ο κ. Εφφέ αν και αναφέρθηκε σε δημοσίευμα για κρούσμα φυματίωσης στις Κεντρικές Φυλακές εν τούτοις το απέσυρε. Δεν υπάρχει και δεν έχει καν υποβληθεί  ότι το περιβάλλον της φυλακής είναι ακατάλληλο αναφορικά με την κατάσταση της υγείας του κατηγορούμενου. Δεν αρκεί η αναφορά ότι κάποια στοιχεία πιθανόν να επηρεάσουν την κατάσταση της υγείας του. Θα πρέπει η αναφορά αυτή να υποστηρίζεται και από στοιχεία με την απαραίτητη επάρκεια. Κάτι τέτοιο εδώ δεν υπάρχει. Τα όσα η υπεράσπιση έχει θέσει και αφορούν θέματα υγείας, λαμβάνονται υπόψη ως μετριαστικός παράγοντας. Δεν είναι όμως η περίπτωση που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε διαφορετική αντιμετώπιση ως προς το είδος της ποινής που θα επιβληθεί. Είναι προβλήματα που δύνανται να αντιμετωπιστούν με την κατάλληλη αγωγή από το σωφρονιστικό ίδρυμα (βλ. Μαληκκίδης ν. Δημοκρατίας (2016) 2 ΑΑΔ 1186).

 

Έχει επίσης προβληθεί από τον κατηγορούμενο 3 και θέμα άνισης μεταχείρισης του.

 

Υπόβαθρο της εισήγησης από τον συνήγορο του είναι ότι αν και η κατηγορούμενη 2 γνώριζε για το τρόπο που θα παγίδευαν τον ΜΚ3 και θα ήταν με ναρκωτικά, κάτι το οποίο αναφέρεται στην κατάθεση της τεκμήριο 18, εν τούτοις η ποινική δίωξη εναντίον της στη σχετική κατηγορία διακόπηκε. Θέτει περαιτέρω ο κ. Εφφέ ότι αν και υπήρχε μαρτυρία για δίωξη και της αδελφής του κατηγορούμενου 1 δεν το έπραξαν όπως δεν το έπραξαν και για τον πατέρα του πρώην κατηγορούμενου 4.

 

Δεν θα υπεισέλθουμε βέβαια στις εξουσίες του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας για δίωξη προσώπων που κατά την κρίση του θα πρέπει να διωχθούν ούτε και για τις περιπτώσεις που κρίνει ότι θα διακόψει την ποινική δίωξη. Η μη τιμωρία όμως τρίτου προσώπου αναμεμειγμένου σε εγκληματική δράση δεν συνιστά αφ’ εαυτής παράγοντα μετριαστικό της ποινής. Μπορεί να προσμετρήσει ως τέτοιος μόνο όπου οφείλεται σε ευνοϊκή μεταχείριση του παραβάτη στο πλαίσιο της εφαρμογής της ίσης μεταχείρισης των παραβατών (βλ. Georgiou a.o v. The Republic (1986) 2 CLR 109, Δημοκρατία ν. Σατανά κ.ά (1996) 2 ΑΑΔ 257).

 

Στην παρούσα περίπτωση κρίθηκε, ως δηλώθηκε από την κατηγορούσα αρχή, ότι δεν υπήρχε μαρτυρία για δίωξη της ΜΜ. Δεν διώχθηκε ούτε και ο πατέρας του πρώην κατηγορούμενου 4. Από μόνο του αυτό το στοιχείο δεν προσδίδει ευνοϊκή μεταχείριση εκ μέρους της κατηγορούσας αρχής έτσι ώστε να προσμετρήσει προς όφελος όχι μόνο του κατηγορούμενου 3 αλλά και των υπόλοιπων κατηγορούμενων. Το ότι όμως η ποινική δίωξη εναντίον της κατηγορούμενης 2 σε σχέση με την κατηγορία 2 διακόπηκε, και χωρίς να δηλωθεί οποιοσδήποτε λόγος που θα μπορούσε να αξιολογηθεί, θεωρούμε ότι θα πρέπει να συνυπολογιστεί ως μετριαστικός παράγοντας τόσο για τον κατηγορούμενο 3 αλλά και για τον κατηγορούμενο 1, τη στιγμή που από την δική της μαρτυρία σε κατάθεση που της λήφθηκε από τις ανακριτικές αρχές, είχε γνώση ότι ο τρόπος παγίδευσης του ΜΚ3 ήταν με την τοποθέτηση ναρκωτικών στο αυτοκίνητο του. Το Δικαστήριο βέβαια δεν μπορεί να κάνει εικασίες ως προς τους λόγους της διακοπής κατηγοριών ώστε να κρίνει αν αυτή δικαιολογείτο και έτσι να μην μπορεί να τίθεται θέμα αντίληψης του μέσου πολίτη για ευνοϊκή μεταχείριση, οπότε η διακοπή δεν θα επενεργούσε ως μετριαστικός παράγοντας (βλ. Νικήτα ν.  Δημοκρατίας (2012) 2 ΑΑΔ 156), πλην όμως εδώ δεν πρόκειται για εικασίες δεδομένης της ύπαρξης του περιεχομένου της κατάθεσης της κατηγορούμενης 2, τεκμήριο 18.

Σχολιάζοντας και ένα τελευταίο ζήτημα σε σχέση με τον κατηγορούμενο 3 και ότι έχει ένα αδελφό αγνοούμενο, οφείλουμε να πούμε, με κάθε σεβασμό και συμμεριζόμενοι το δράμα που βιώνει και ο ίδιος προσωπικά αλλά και κάθε οικογένεια με αντίστοιχο θέμα, ότι δεν μπορεί να αποτελέσει δικαιολογία αλλά ούτε και μετριαστικό παράγοντα στη διάπραξη ποινικών αδικημάτων.

 

Έχει τεθεί περαιτέρω από πλευράς υπεράσπισης του κατηγορούμενου 1 ζήτημα διάγνωσης της ποινικής ευθύνης του εντός εύλογου χρόνου. Η εισήγηση της υπεράσπισης εδράζεται στη βάση του διαρρεύσαντος χρόνου από την ημερομηνία διάπραξης των αδικημάτων μέχρι και την επιβολή ποινής.

 

Όντως το δικαίωμα εκάστου κατηγορουμένου σε διάγνωση της ποινικής του ευθύνης εντός εύλογου χρόνου κατοχυρώνεται από το άρθρο 30 του Συντάγματος. Τα στοιχεία που λαμβάνονται υπόψη για τον καθορισμό του εύλογου χρόνου για τη διαπίστωση της ποινικής ευθύνης κάποιου κατηγορουμένου συνοψίζονται στη σχετική νομολογία. Ενδεικτικά παραπέμπουμε στις υποθέσεις Μενελάου ν. Αστυνομίας (2004) 2 ΑΑΔ 407 και Κάζανου ν. Eφόρου Φόρου Προστιθέμενης Αξίας Ποινική Έφεση 96/19, ημερομηνίας 28/7/2020, ECLI:CY:AD:2020:B272. Στην απόφαση Κάζανου (ανωτέρω) με αναφορά στη πάγια νομολογία υποδείχθηκαν οι τρεις παράγοντες που λαμβάνονται υπόψη για την κρίση περί της ύπαρξης καθυστέρησης. Συγκεκριμένα λέχθηκαν τα ακόλουθα:

 

«Στην Procurator Fiscal v. Watson (2002) 4 All E.R. 1 (απόφαση της Δικαστικής Επιτροπής του Ανακτοβουλίου) αναφέρθηκε ότι η προσέγγιση υπό του Δικαστηρίου τυχόν παραβίασης του δικαιώματος για δίκη εντός εύλογου χρόνου θα πρέπει να αφορά  τρεις παράγοντες και οι οποίοι θα πρέπει να εξετάζονται:  (α) η πολυπλοκότητα της υπόθεσης, (β) η συμπεριφορά του Κατηγορουμένου και (γ) ο τρόπος χειρισμού της υπόθεσης υπό τις διοικητικές και δικαστικές αρχές.»

 

Επιπλέον, στην υπόθεση Γενικός Εισαγγελέας ν. Ευσταθίου (2009) 2 AΑΔ 376, υπεδείχθη ότι η διαπίστωση της ενδεχόμενης παραβίασης του θεμελιώδους δικαιώματος ενός κατηγορούμενου για δίκη εντός εύλογου χρόνου, δεν εξετάζεται in abstracto, αλλά τίθεται υπό τη βάσανο του συνυπολογισμού ύπαρξης και άλλων παραμέτρων, που να δείχνουν ότι υπό τις περιστάσεις δεν μπορεί να διεξαχθεί δίκαιη δίκη. Αποτελεί θεμελιακή νομολογιακή αρχή πως όταν ο κατηγορούμενος ευθύνεται για την καθυστέρηση δεν μπορεί να επικαλείται παραβίαση του δικαιώματος δίκης εντός εύλογου χρόνου με βάση το άρθρο 30 του Συντάγματος (βλ. Γενικός Εισαγγελέας ν. Βαρνάβα (1999) 2 ΑΑΔ 638, Κουλλαπής ν. Αστυνομίας (2000) 2 ΑΑΔ 273, και Πέτρου ν. Δήμου Γεροσκήπου, Ποινικές Εφέσεις 141 και 142/2021, ημερομηνίας 20/12/2023.

 

Στο σύγγραμμα του Λ.Α Σισιλιάνου Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, Ερμηνεία κατ’ άρθρο, 2η έκδοση, σελ. 297–298, τίθεται ότι στις ποινικές υποθέσεις για σκοπούς εξέτασης του κατά πόσο έγινε σεβαστή η εγγύηση του εύλογου χρόνου, το επίμαχο χρονικό διάστημα, κατά κανόνα, λήγει με την έκδοση της απόφασης εκείνης που κρίνει το βάσιμο της κατηγορίας και εφόσον είναι καταδικαστική, προσδιορίζει την ποινή.

 

Περαιτέρω ως υποδεικνύεται στο σύγγραμμα Harris, OBoyle and Wabrick: Law of the European Convention on Human Rights, 4η έκδοση, σελ. 441, παρόλο που ο κατηγορούμενος δεν έχει υποχρέωση να συνεργάζεται ενεργά με τις Δικαστικές αρχές και έχει δικαίωμα να κάνει πλήρη χρήση των διαδικαστικών του δικαιωμάτων, τυχόν καθυστέρηση που προκύπτει από τα πιο πάνω δεν μπορεί να καταλογιστεί στο κράτος. Έτσι, έχει κριθεί ότι η συχνή αλλαγή δικηγόρων ή οι αναβολές που οφείλονται στην υγεία του κατηγορουμένου αποτελούν αντικειμενικά δεδομένα που δεν μπορούν να καταλογιστούν στο κράτος. Σχετικά παραπέμπουμε στην υπόθεση König ν. Germany προσφυγή 6232/73, ημερομηνίας 28/6/1978, παρ. 103 και Krakolinig v. Austria 33992/07, (2012) παρ. 27, αντίστοιχα. 

Στα πλαίσια της παρούσης περίπτωσης και για εξέταση του εγειρόμενου ζητήματος, θεωρούμε σκόπιμο να παραθέσουμε συνοπτικά το ιστορικό της υπόθεσης.

 

Τα αδικήματα σύμφωνα με τις κατηγορίες φαίνονται να διαπράχθηκαν τον Οκτώβριο του 2022. Το κατηγορητήριο καταχωρίστηκε ενώπιον του παραπέμποντος Δικαστηρίου στις 6/12/2022 και τέθηκε ενώπιον του Κακουργιοδικείο στις 20/12/2022, δηλαδή σε διάστημα λιγότερο από 4 μήνες η υπόθεση καταχωρίστηκε στο Δικαστήριο. Συνεπώς δεν υπάρχει οποιαδήποτε καθυστέρηση στη διερεύνηση και καταχώριση της υπόθεσης.

 

Όσον αφορά τώρα το χρόνο που έχει παρέλθει από την ημερομηνία καταχώρισης της υπόθεσης μέχρι και την επιβολή ποινής να πούμε ότι στις 20/12/2022 όταν η υπόθεση τέθηκε ενώπιον του Κακουργιοδικείου οι κατηγορούμενοι δήλωσαν μη παραδοχή και ορίστηκε η υπόθεση στις 27/4/2023 για ακρόαση. Στις 27/4/2023 η ακροαματική διαδικασία αναβλήθηκε λόγω απουσίας ενός μέλος του Κακουργιοδικείου και η υπόθεση ορίστηκε για ακρόαση στις 11-13/9/2023. Στις 11/9/2023 ο δικηγόρος που εκπροσωπούσε τον κατηγορούμενο 1 αποσύρθηκε και η υπόθεση ορίστηκε για τις 2/11/2023. Κατ΄ εκείνη την ημέρα η ακρόαση και πάλι αναβλήθηκε μετά από αίτημα της κατηγορούσας αρχής με βάση ενδεχόμενο διαχωρισμού της δίκης. Στις 5/12/2023 που ορίστηκε η υπόθεση ζητήθηκε αναβολή λόγω ασθένειας του συνηγόρου του κατηγορούμενου 1. Ορίστηκε για τις 17/1/2024 οπόταν και δηλώθηκε παραδοχή από πλευράς κατηγορούμενης 2 και στη συνέχεια η υπόθεση ορίστηκε στις 2/2/2024. Ζητήθηκε αναβολή από πλευράς κατηγορούμενου 1 και η υπόθεση ορίστηκε 15/2/2024 οπόταν και ξεκίνησε η ακροαματική διαδικασία. Ενώ προχωρούσε η ακρόαση με την κατάθεση μαρτύρων, στις 19/3/2024 ο δικηγόρος που εκπροσωπούσε  τον κατηγορούμενο 1 ζήτησε και κατόπιν άδειας του Δικαστηρίου αποσύρθηκε από την εκπροσώπηση του με τον κατηγορούμενο 1 να αιτείται όπως του δοθεί χρόνος για να διορίσει νέο δικηγόρο με την υπόθεση να ορίζεται 15/4/2024 οπόταν και διόρισε τον κ. Πουτζιουρή και συνεχίστηκε η ακρόαση. Στις 26/4/2024 είχε ζητηθεί και πάλι αναβολή από πλευράς κατηγορούμενου 1. Προκύπτει συναφώς από τα πιο πάνω ότι τα περισσότερα αιτήματα για αναβολή της ακρόασης προήλθαν από πλευράς κατηγορούμενου 1. Πέραν τούτου όμως υπήρξαν και ενδιάμεσα αιτήματα όπως για τροποποίηση του κατηγορητηρίου και επανακλήτευση μάρτυρα για τα οποία το Δικαστήριο εξέδωσε σχετικές αποφάσεις. Επιπρόσθετα, για την ακροαματική διαδικασία ακούστηκαν από πλευράς κατηγορούσας αρχής 15 μάρτυρες κατηγορίας και 5 μάρτυρες υπεράσπισης συμπεριλαμβανομένου και του κατηγορούμενου 1. Υπό τα πιο πάνω δεδομένα κρίνουμε ότι η παρέλευση των δύο ετών από την ημερομηνία που τέθηκε η υπόθεση ενώπιον του Κακουργιοδικείου μέχρι και την ημερομηνία που καλούμαστε να επιβάλουμε ποινή δεν μπορεί επ’  ουδενί να κριθεί ότι υπήρξε καθυστέρηση στη διεκπεραίωση της. Δεν έχει υποδειχθεί σε κάθε περίπτωση αν και με ποιο τρόπο επηρεάστηκαν τα δικαιώματα του κατηγορούμενου 1 και σε βαθμό μάλιστα που θα καθιστούσαν υπό τις συνθήκες τη δίκη μη δίκαιη. Έχουμε θέσει πιο πάνω το ιστορικό της διαδικασίας και δεν προκύπτει το παραμικρό που θα οδηγούσε σε τέτοιο συμπέρασμα.

 

Λαμβανομένων συνεπώς υπόψη όλων των πιο πάνω και συνεκτιμώντας τους μετριαστικούς παράγοντες που έχουν τεθεί ενώπιον μας και τη σοβαρότητα των αδικημάτων και τις συνθήκες διάπραξης τους, κρίση μας είναι ότι η μοναδική ενδεικνυόμενη υπό τις περιστάσεις ποινή είναι αναπόφευκτα αυτή της φυλάκισης.

 

Ως εκ τούτου, επιβάλλουμε στους κατηγορούμενους τις ακόλουθες ποινές φυλάκισης:

 

Στον κατηγορούμενο 1:

Στην κατηγορία 1 ποινή φυλάκισης 12 μηνών

Στην κατηγορία 2 ποινή φυλάκισης 2 ετών

Στην κατηγορία 4 ποινή φυλάκισης 6 μηνών

Στην κατηγορία 5 ποινή φυλάκισης 15 μηνών

Στην κατηγορία 7 ποινή φυλάκισης 12 μηνών

 

Στην κατηγορούμενη 2:

Στην κατηγορία 1 ποινή φυλάκισης 6 μηνών

Στην κατηγορία 5 ποινή φυλάκισης  9 μηνών

Στην κατηγορία 7 ποινή φυλάκισης 6 μηνών

 

Στον κατηγορούμενο 3:

Στην κατηγορία 1 ποινή φυλάκισης 9 μηνών

Στην κατηγορία 2 ποινή φυλάκισης  12 μηνών

Στην κατηγορία 7 ποινή φυλάκισης 9 μηνών

 

Οι ποινές που επιβλήθηκαν στον κάθε ένα από τους κατηγορούμενους ξεχωριστά θα συντρέχουν.

 

Θα προχωρήσουμε τώρα να εξετάσουμε το ενδεχόμενο αναστολής εκτέλεσης της ποινής φυλάκισης που έχει επιβληθεί στoυς κατηγορούμενους, ως ήταν και οι εισηγήσεις των συνηγόρων υπεράσπισης τους.

 

Η ευχέρεια του Δικαστηρίου για αναστολή εκτέλεσης της ποινής φυλάκισης έχει διευρυνθεί από την τελευταία τροποποίηση του Νόμου 95/72 με τον τροποποιητικό Νόμο 186(Ι)/03, όπου το νέο άρθρο 3 (2) προνοεί τα ακόλουθα:

 

«Το Δικαστήριο διατάσσει την αναστολή εκτέλεσης της ποινής φυλάκισης, αν αυτό δικαιολογείται από το σύνολο των περιστάσεων της υπόθεσης και τα προσωπικά περιστατικά του κατηγορούμενου».

 

Σε σχέση με το άρθρο 3(2) του τροποποιητικού Νόμου 186 (Ι)/03, αντλούμε καθοδήγηση αναφορικά με την εφαρμογή του από τις υποθέσεις Παπαευσταθίου ν Αστυνομίας (2004) 2 Α.Α.Δ 39, Τραλαλάς ν. Αστυνομίας (2004) 2 Α.Α.Δ 323 και ειδικότερα Χριστοφίδης ν. Δημοκρατίας (2004) 2 Α.Α.Δ. 148 και Γενικός Εισαγγελέας ν. Κανάρη (Αρ. 2) (2005) 2 Α.Α.Δ. 327. Χρήσιμη αναφορά γίνεται επίσης στην υπόθεση Γενικός Εισαγγελέας v. Τζαουχάρη (2005) 2 Α.Α.Δ. 161, στην οποία παρέπεμψε το Δικαστήριο ο συνήγορος της κατηγορούμενης 2.

 

Στην υπόθεση Αριστοδήμου ν. Αστυνομίας Ποιν. Έφεση Αρ.121/17 ημερ. 21/9/2017, ECLI:CY:AD:2017:D311, τέθηκαν τα εξής σε σχέση με τον τρόπο άσκησης της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου σε περίπτωση εξέτασης ζητήματος αναστολής εκτέλεσης επιβληθείσας ποινής:

 

«Ειδικά σε σχέση με τον έλεγχο του τρόπου άσκησης της εξουσίας του πρωτόδικου Δικαστηρίου αναφορικά με την αναστολή ποινής φυλάκισης, σε συνάρτηση με την κείμενη νομοθεσία, εναπόκειται στο Δικαστήριο που έχει την ευθύνη επιβολής της ποινής να λάβει υπόψη στην κάθε περίπτωση τις περιστάσεις της υπόθεσης και του δράστη με σκοπό να αποφασίσει κατά πόσο ενδείκνυται η αναστολή της εκτέλεσης της ποινής. Όπως αναφέρθηκε στην Ιωσήφ ν. Δημοκρατίας (2012) 2 ΑΑΔ 930, αυτό συνεπάγεται την εκ νέου θεώρηση του αδικήματος και των προσωπικών περιστάσεων του κατηγορούμενου και την απόδοση «διπλής βαρύτητας» σ’ όλους τους σχετικούς με το αδίκημα και τον αδικοπραγούντα παράγοντες - είτε επιβαρυντικούς είτε μετριαστικούς - οι οποίοι μπορούν να επηρεάσουν την απόφαση του δικαστηρίου για την αναστολή ή όχι της ποινής. Θεωρώ ότι κατά την εξέταση του ζητήματος, σημαντικό ερώτημα είναι κατά πόσο η ανασταλείσα ποινή θα αντικατοπτρίζει την αντικειμενική σοβαρότητα του αδικήματος και θα εξυπηρετήσει τους πολλαπλούς σκοπούς της τιμωρίας.»

 

Το Δικαστήριο έχει αναφερθεί προηγουμένως στις προσωπικές περιστάσεις των κατηγορούμενων και στις συνθήκες διάπραξης των αδικημάτων και που λήφθηκαν υπόψιν κατά την επιμέτρηση και την επιβολή της ποινής και που επηρέασαν το ύψος της. Κρίση μας και έχοντας κατά νουν τη σοβαρότητα των αδικημάτων, είναι ότι ούτε οι προσωπικές περιστάσεις των κατηγορούμενων, ούτε και τα πραγματικά περιστατικά της υπόθεσης είναι τέτοια που θα μπορούσαν να οδηγήσουν το Δικαστήριο στην έκδοση διατάγματος αναστολής εκτέλεσης της ποινής φυλάκισης.

 

Ως εκ τούτου η ποινή φυλάκισης για όλους τους κατηγορούμενους θα είναι άμεση.

 

Ο χρόνος που οι κατηγορούμενοι 2 και 3 τελούν σε προφυλάκιση στην παρούσα υπόθεση (από 10/12/2024) να συνυπολογιστεί κατά το άρθρο 117(1) του Περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ.155.

Αναφορικά με τον κατηγορούμενο 1 και ο οποίος φυγοδικεί, ο χρόνος έκτισης της ποινής του θα ξεκινά από την ημέρα της σύλληψης του για μεταφορά του στις Κεντρικές Φυλακές για έκτιση της ποινής που του επιβλήθηκε.

 

 

 

 

(Υπ.) ………………………..

Λ. Μουγής, Π.Ε.Δ.

 

(Υπ.) ………………………..

Μ. Χριστοδούλου, Α.Ε.Δ.

 

(Υπ.) ………………………..

Μ. Λ. Λοΐζου, Ε.Δ.

 

 

Πιστό Αντίγραφο

 

Πρωτοκολλητής

 

 

 

 

 

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο