ΜΟΝΙΜΟ ΚΑΚΟΥΡΓΙΟΔΙΚΕΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
ΣΥΝΘΕΣΗ ΚΑΚΟΥΡΓΙΟΔΙΚΕΙΟΥ: Λ. Μουγής, Π.Ε.Δ.
Μ. Χριστοδούλου, Α.Ε.Δ.
Μ. Λ. Λοΐζου, Ε.Δ.
Υπόθεση Αρ.: 12317/2023
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
v.
LL
Κατηγορουμένων
Ημερομηνία: 6 Νοεμβρίου 2024
Εμφανίσεις:
Για την Κατηγορούσα Αρχή: Ο κ. Α. Αντωνίου.
Για τον Κατηγορούμενο: Ο κ. Κ. Ταμπούρλας.
Κατηγορούμενος παρών.
ΑΠΟΦΑΣΗ
Ο κατηγορούμενος αντιμετωπίζει δύο κατηγορίες για τα αδικήματα της παράνομης εισαγωγής και παράνομης κατοχής με σκοπό την προμήθεια σε άλλα πρόσωπα ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Α.
Κατηγορείται ότι στις 17/9/2023 παράνομα εισήγαγε στη Δημοκρατία 1 κιλό και 228,6 γραμμάρια μεθαμφεταμίνης και ότι παράνομα κατείχε την εν λόγω ποσότητα με σκοπό την προμήθεια σε άλλο πρόσωπο.
Θεωρούμε εδώ ορθό, πριν προχωρήσουμε στην εξέταση της ουσίας της υπόθεσης, να αναφερθούμε στο ζήτημα που προέκυψε και έχει σχέση με το όνομα του κατηγορούμενου ως αυτό αναγράφεται στο κατηγορητήριο.
Το δεύτερο όνομα ως αναγράφεται στο κατηγορητήριο και αποδέχθηκε και ο ίδιος ενώπιον του Δικαστηρίου, είναι [ ] και όχι [ ] ως λανθασμένα αναγράφηκε στο κατηγορητήριο. Πρόκειται προφανώς για τυπογραφικό λάθος που αναγνωρίστηκε και από τον συνήγορο υπεράσπισης, που δεν επηρεάζει καθοιονδήποτε τη διαδικασία δεδομένου ότι με βάση και την αποδοχή και του ίδιου του κατηγορούμενου πρόκειται για το ίδιο και το αυτό πρόσωπο. Ως εκ τούτου και για σκοπούς της παρούσας διαδικασίας κρίνουμε ότι ενώπιον του Δικαστηρίου βρίσκεται ο ορθός κατηγορούμενος που είναι ο LL.
Η κατηγορούσα αρχή για απόδειξη της υπόθεσης της κάλεσε πέντε μάρτυρες ενώ ο κατηγορούμενος επέλεξε να καταθέσει ενόρκως. Δεν προσέφερε οποιαδήποτε άλλη μαρτυρία. Κατατέθηκαν τέλος και 19 συνολικά τεκμήρια ενώ δηλώθηκαν ως παραδεκτά γεγονότα τα ακόλουθα:
(α) Ο κατηγορούμενος από τον Οκτώβριο του 2022 έχει εγγράψει την εταιρεία του στο μητρώο του ΦΠΑ. Το όνομα της εταιρείας είναι LL Ltd.
(β) Το περιεχόμενο των συσκευασιών τις οποίες εντόπισε η Άντρη Φλουρέντζου μέσα στους δίσκους που αναγνώρισε έτυχαν εξετάσεων από το Γενικό Χημείο του Κράτους και διαπιστώθηκε ότι ήταν μεθαμφεταμίνη με βάρος 1 κιλό και 228,6 γραμμάρια.
(γ) Από την εξέταση των τεκμηρίων δεν εντοπίστηκε οποιοδήποτε γενετικό υλικό ή αποτύπωμα που να συνδέει τον κατηγορούμενο με τα τεκμήρια.
Οι αναφορές όλων των μαρτύρων συμπεριλαμβανομένων και του κατηγορούμενου, ως επίσης και τα τεκμήρια που κατατέθηκαν αξιολογήθηκαν πλήρως έστω και αν αυτά δεν αναφέρονται ρητά στην απόφαση, χωρίς να είναι αναγκαία η καταγραφή του περιεχομένου τους κάτι το οποίο θα είναι εκεί όπου κριθεί αναγκαίο (Βλέπε κατ΄ αναλογίαν, G & K Exclusive Fashions Ltd v. Παπαδοπούλου κ.ά (2001) 1 ΑΑΔ 88 και Al Watani κ.ά. ν. Παπαδόπουλου (2001) 1Γ ΑΑΔ 1924).
Τυχόν αποσπάσματα που αναφέρονται στην απόφαση μεταφέρθηκαν αυτούσια από τα πρακτικά, τα τεκμήρια και τις γραπτές αγορεύσεις.
Συνοψίζουμε τη μαρτυρία των μαρτύρων.
Ο αστυφύλακας 295 Ανδρέας Μισός, ΜΚ1, ανέφερε τις ενέργειες του ως αυτές καταγράφονται και στην κατάθεση του τεκμήριο 1, όταν αντιλήφθηκε τον κατηγορούμενο στο χώρο αφίξεων και στη συνέχεια τον έλεγχο που διενήργησε στο περιεχόμενο των συσκευασιών που βρίσκονταν στις αποσκευές του τελευταίου.
Η Άντρη Φλουρέντζου, ΜΚ2, αναφέρθηκε και αυτή στην εμπλοκή της στην υπόθεση και στις ενέργειες που η ίδια προέβηκε κατά την ενάσκηση των καθηκόντων της ως τελωνειακή λειτουργός που κατά τον κρίσιμο χρόνο εκτελούσε καθήκοντα ελέγχου επιβατών στο Αεροδρόμιο Λάρνακας.
Ο Ανδρέας Ιωάννου, ΜΚ3, ανέφερε τις ενέργειες του κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του στον έλεγχο επιβατών στο Αεροδρόμιο Λάρνακας και για την ανακοπή του κατηγορούμενου που είχε αφιχθεί με πτήση από τη Βηρυτό.
Η Έλενα Παπαευσταθίου, ΜΚ4, ανέφερε τι έπραξε όταν της ζητήθηκε να μεταβεί έξω από το χώρο του Τελωνείου του Αεροδρομίου Λάρνακας και να εντοπίσει τον κατηγορούμενο με σκοπό τον έλεγχο των αποσκευών του.
Ο αναπληρωτής λοχίας 3060 Χρ. Μάμας, ΜΚ5, ανέφερε τις ενέργειες του ως αυτές καταγράφονται και στην κατάθεση του τεκμήριο 7 όταν ειδοποιήθηκε να μεταβεί στο Αεροδρόμιο Λάρνακας μετά που εντοπίστηκαν ναρκωτικά στις αποσκευές του κατηγορούμενου. Κατέθεσε και τα τεκμήρια 8-18.
Ο κατηγορούμενος κατέθεσε γραπτή δήλωση του στη μητρική του γλώσσα, τεκμήριο 19, παραθέτοντας την εκδοχή του ως προς την υπό κρίση υπόθεση για την οποία κατηγορείται.
Αξιολογώντας τώρα την μαρτυρία είχαμε την ευκαιρία μέσα στη ζωντανή ατμόσφαιρα της δίκης, κάτι που θέτει το Δικαστήριο σε πλεονεκτική θέση στο να βλέπει, να ακούει και να αξιολογεί τους μάρτυρες (βλ. κατ΄ αναλογίαν, Μελή ν. Κωνσταντίνου κ.ά., Πολιτική Έφεση Αρ. 2/13, ημερομηνίας 13/3/19), ECLI:CY:AD:2019:A83, να παρακολουθήσουμε και να ακούσουμε με προσοχή και υπομονή τους μάρτυρες που κατέθεσαν. Θέσαμε ως δείκτη ανάμεσα σε άλλα το στάδιο από το οποίο ανέκυψε η μαρτυρία, την πηγή και το κύρος της γνώσης των μαρτύρων, το όποιο προσωπικό συμφέρον ή προκατάληψη τους, τις ευκαιρίες που είχαν για να αντιληφθούν τα διαδραματιζόμενα, τη μνήμη τους και τους λόγους που είχαν για να θυμούνται ή για να πιστεύουν σε αυτά στα οποία κατέθεσαν, τη σαφήνεια και αμεσότητα των απαντήσεων τους και τις όποιες υπερβολές, ανακολουθίες ή αντιφάσεις τους σε αντιπαραβολή με τις μικροαντιφάσεις, τη φιλαλήθεια τους και τον τρόπο αφήγησης των γεγονότων. Ήμασταν προσεκτικοί να μην προσδώσουμε υπέρμετρο βάρος στα εξωτερικά γνωρίσματα της μαρτυριακής τους συμπεριφοράς αφού κάτι τέτοιο εμπεριέχει επικινδυνότητα δεδομένου ότι δεν είναι σπάνιο κάποιοι μάρτυρες να είναι ιδιαίτερα ικανοί στο να παρουσιάζουν μία εντελώς διαφορετική εικόνα από εκείνη που πραγματικά τους χαρακτηρίζει αλλά και διότι κάποιες συμπεριφορές στο εδώλιο του μάρτυρα μπορεί να εδράζονται σε μεγάλο αριθμό αιτών και όχι κατ΄ ανάγκη από διάθεση να πουν ψέματα ή να παραπλανήσουν.
Αποτιμώντας τη μαρτυρία που τέθηκε ενώπιον μας δεν περιοριστήκαμε στην ατομική εκτίμηση της αξιοπιστίας των μαρτύρων, αλλά τη συσχετίσαμε και την αντιπαραβάλαμε με το σύνολο της υπόλοιπης μαρτυρίας. Τη μαρτυρία των αστυνομικών την προσεγγίσαμε με ιδιαίτερη προσοχή έτσι ώστε να διακριβώσουμε αν τα όσα ανέφεραν εξέφραζαν πιστά και ορθά την πραγματικότητα (βλέπε, Volettos v. The Republic (1960) CLR 169).
Έχει σημασία, ως ζήτημα αρχής, να υπογραμμιστεί πως το γεγονός ότι κάποιοι μάρτυρες γίνονται δεκτοί ως αξιόπιστοι, δεν εξυπακούει αδηρίτως πως τα όσα είπαν υπέχουν και ανάλογης αποδεικτικής βαρύτητας, μια και η γενικότερη αξιοπιστία των μαρτύρων δεν εναρμονίζεται πάντοτε με την αποδεικτική δύναμη της μαρτυρίας τους (βλ. κατ’ αναλογίαν, Κίμωνος ως Εκκαθαριστή της Blue Seal Shoes Ltd v. Χρ. Ιωάννου & Υιοί (Υποδήματα) Λτδ, Πολ.Έφεση 66/13, ημ. 4/11/19, Ευσταθίου ν. Μιχαήλ και Άλλης, Πολ.Έφεση 269/12, ημ. 23/7/19, ECLI:CY:AD:2019:A341, Θεοχαρίδης ν. Ιωάννου κ.ά (2012) 1Β ΑΑΔ 1311, 1319-1322).
Ο αστυφύλακας 295 Ανδρέας Μισός ΜΚ1, υπηρετούσε κατά τον κρίσιμο χρόνο στην ΥΚΑΝ Αμμοχώστου στο κλιμάκιο Αεροδρομίου. Υιοθέτησε το περιεχόμενο της κατάθεσης του τεκμήριο 1 στην οποία αναφέρει τι αντιλήφθηκε ενώ βρισκόταν στο χώρο αφίξεων του Τελωνείου. Κρίνουμε ότι ο ΜΚ1 ήταν μάρτυρας της αλήθειας πάρα το γεγονός ότι υπάρχει ένα σημείο της μαρτυρίας του που αφήνει κάποιο κενό και στο οποίο θα αναφερθούμε κατωτέρω. Παρέθεσε εν τούτοις με σταθερότητα και σαφήνεια το τι αντιλήφθηκε και τι έπραξε στο χώρο του Αεροδρομίου με την εντύπωση που αποκομίσαμε να είναι θετική. Ανέφερε ότι στις 17/9/2023 είδε τον κατηγορούμενο, τον οποίο γνωρίζει προσωπικά, λόγω των συχνών αφιξοαναχωρήσεων του στο Αεροδρόμιο, να συμπεριφέρεται παράξενα. Εξήγησε ο μάρτυρας ότι ενώ παρέλαβε τις αποσκευές του και αντί να αναχωρήσει πηγαινοερχόταν βλέποντας το χώρο του Τελωνείου. Δεν θυμόταν να πει πόσες ήταν οι αποσκευές που παρέλαβε αλλά ο κατηγορούμενος πήγαινε μέχρι την πύλη που ήταν το Τελωνείο, έβλεπε αν γινόταν έλεγχος και επέστρεφε πίσω στις αποσκευές του και μετά από πάροδο κάποιων λεπτών προέβαινε στην ίδια συμπεριφορά. Είχε ρωτηθεί ο μάρτυρας κατά πόσο ο κατηγορούμενος πήγαινε και προς την κατεύθυνση των απολεσθέντων αποσκευών. Είχε αυτό βέβαια σαν στόχο να κλονίσει τη θέση του μάρτυρα ότι ο κατηγορούμενος ανέμενε αποσκευή η οποία δεν είχε φθάσει και ως εκ τούτου πήγαινε και στο χώρο που ήταν για τις απωλεσθείσες αποσκευές. Ο μάρτυρας επέμενε ότι ο κατηγορούμενος κατευθυνόταν μόνο προς την πύλη του Τελωνείου. Βέβαια σε υποβολή του συνηγόρου υπεράσπισης ότι μία εκ των αποσκευών ήρθε με ειδική παράδοση ο μάρτυρας δέχθηκε ότι υπήρχε το ενδεχόμενο να παρέλαβε τις άλλες αποσκευές και να μην τον είδε. Επανέλαβε όμως ότι καθ΄ ον χρόνο τον παρατηρούσε πηγαινοερχόταν στο χώρο ελέγχου του Τελωνείου. Είναι επί αυτού του σημείου που υπάρχει το κενό. Ενώ δηλαδή παρατηρούσε τον κατηγορούμενο δεν ήταν σε θέση να πει αν ο τελευταίος πήγε στον ιμάντα 6, που είναι για τις ειδικές αποσκευές, για να παραλάβει κάποια. Το στοιχείο όμως αυτό δεν τον καθιστά αναξιόπιστο δεδομένου ότι δεν έχουμε μαρτυρία ότι όντως ο κατηγορούμενος παρέλαβε αποσκευή από τον ιμάντα 6. Δεν ήταν παρών κατά τον έλεγχο των αποσκευών και δεν μπορούσε να αναφέρει οτιδήποτε για αυτό. Ανέφερε τέλος ότι προέβηκε σε έλεγχο της άσπρης κρυσταλλικής ουσίας με τη συσκευή Raman που εντοπίστηκε στις αποσκευές του κατηγορούμενου με κύρια ένδειξη «DL-methamphetamine HCI» ως επίσης και την ένδειξη «Control Substance».
Αποδεχόμαστε τη μαρτυρία του ΜΚ1.
Αποδεκτή γίνεται και η μαρτυρία της Άντρης Φλουρέντζου, ΜΚ2, η οποία εργάζεται ως τελωνειακή λειτουργός στο Τελωνείο Λάρνακας και στις 17/9/2023 εκτελούσε καθήκοντα ελέγχου επιβατών, ως καταγράφει και στην κατάθεση της τεκμήριο 3. Ήταν άμεση και σταθερή στις απαντήσεις της χωρίς υπεκφυγές και αμφιταλαντεύσεις. Είχε ζητήσει από τον κατηγορούμενο να τοποθετήσει τις αποσκευές του στον πάγκο για φυσικό έλεγχο όταν τον είχε συνοδεύσει η Έλενα Παπαευσταθίου στο χώρου του Τελωνείου. Τον ρώτησε το λόγο που έφυγε πριν να ελεγχθεί με τον κατηγορούμενο να απαντά «αφού τα είδαν». Εντόπισε τρεις ξύλινους δίσκους και περνώντας τον ένα από την ακτινοδιαγνωστική μηχανή είδε πως εντός αυτού υπήρχε κάτι. Ρώτησε τον κατηγορούμενο τι περιέχει ο δίσκος χωρίς ο τελευταίος να απαντήσει οτιδήποτε. Πέρασε και τους άλλους δύο δίσκους και διαπίστωσε πως και αυτοί περιείχαν κάτι. Ενημέρωσε τον κατηγορούμενο ότι θα τους ανοίξει και αφού τους άνοιξε εντοπίστηκαν νάιλον διαφανείς συσκευασίες με περιεχόμενο άσπρη κρυσταλλική ουσία. Ζήτησε τη βοήθεια της ΥΚΑΝ με τον ΜΚ1 να προβαίνει σε έλεγχο με την ένδειξη ότι επρόκειτο για μεθαμφεταμίνη. Τον πληροφόρησε για τα αδικήματα που διέπραξε ότι είναι υπό σύλληψη και του επέστησε την προσοχή του στο Νόμο χωρίς ο κατηγορούμενος να απαντήσει οτιδήποτε. Του παρέδωσε γραπτώς τα δικαιώματα του στη μητρική του γλώσσα τα οποία και υπέγραψε. Εξετάστηκαν και οι υπόλοιπες αποσκευές του κατηγορούμενου χωρίς να εντοπιστεί οτιδήποτε το επιλήψιμο. Της επιδείχθηκαν φωτογραφίες που περιέχονται στο τεκμήριο 2 όπου στη φωτογραφία 128 αναγνώρισε τους τρεις ξύλινους δίσκους και στη φωτογραφία 131 το περιεχόμενο τους. Γνώριζε η μάρτυρας ότι ο κατηγορούμενος μετέφερε εμπορεύματα από τη Βηρυτό συχνά. Κάποιες φορές ήταν νευρικός, ίδρωνε και βιαζόταν να φύγει από το χώρο και δεν ήταν συνεργάσιμος. Στη θέση ότι είναι λογικό κάποιος να βιάζεται όταν είναι φορτωμένος με αποσκευές και πρόκειται να ταξιδέψει στην Πάφο απάντησε η μάρτυρας ότι «Α. Την στιγμή που ήταν γνωστός ότι έφερνε εμπορεύματα και πάντα σταματούσε στον έλεγχο η συμπροφορά του έπρεπε να ήταν σταθερή όλες τις φορές.» Εξήγησε η μάρτυρας τι είναι ακτινοδιαγνωστικός και τι φυσικός έλεγχος και όταν οι αποσκευές του κατηγορούμενου πέρασαν από τη μηχανή δεν ήταν εκεί. Πήγε στο χώρο του ελέγχου την ίδια στιγμή που η συνάδελφος της ερχόταν με τον κατηγορούμενο από έξω. Δέχθηκε η μάρτυρας ότι κάποιος ο οποίος δεν έχει τη δυνατότητα να περάσει από τον ακτινοδιαγνωστικό έλεγχο δεν μπορεί να ξέρει τι έχει μέσα η αποσκευή του. Είπε τέλος η μάρτυρας ότι όλες οι συνομιλίες μαζί του γίνονται πάντα στα Ελληνικά τα οποία φαίνεται πως έχει καλή γνώση και αντίληψη εξηγώντας ότι πάντα καταλάβαινε και πάντα μιλούσαν στα Ελληνικά. Δεν μπορούσε να γνωρίζει κατά πόσο η γνώση των Ελληνικών του είναι πολύ μικρή και φθάνει μέχρι τη συνεννόηση για τυπικά πράγματα. Δεν γνώριζε τέλος να πει κατά πόσο ο κατηγορούμενος έχει εταιρεία μεταφορών εγγεγραμμένη και στο ΦΠΑ. Ρωτήθηκε η μάρτυρας και ανέφερε ότι δεν ήταν στον χώρο του ιμάντα 6 για να δει αν ο κατηγορούμενος έφερε αποσκευή από τον εν λόγω ιμάντα. Δέχθηκε όμως ότι όταν πρόκειται για αποσκευές με πολλά κιλά παραλαμβάνονται από την ειδική παράδοση και καθυστερούν να έρθουν σε αντίθεση με τις κανονικές αποσκευές.
Αποδεχόμαστε τη μαρτυρία της ΜΚ2.
Ο Ανδρέας Ιωάννου, ΜΚ3, βοηθός τελωνείων που στις 17/9/2023 εκτελούσε καθήκοντα ελέγχου επιβατών στο Αεροδρόμιο Λάρνακας, ανέφερε ότι ανέκοψε για έλεγχο τον κατηγορούμενο ο οποίος αφίχθηκε με πτήση από τη Βηρυτό και επέλεξε την πράσινη δίοδο «ουδέν προς δήλωση» για την έξοδο του από το Τελωνείο. Ο εν λόγω μάρτυρας κρίνεται ως ειλικρινής μάρτυρας ο οποίος κατέθεσε με ευκρίνεια και σαφήνεια την εμπλοκή και ενέργειες του σε σχέση με την υπόθεση. Η καλή εικόνα που δημιούργησε στο Δικαστήριο παρέμεινε αλώβητη καθ΄ όλη τη διάρκεια της διά ζώσης μαρτυρίας του. Ανέφερε ότι είχε ζητήσει από τον κατηγορούμενο να περάσει τις αποσκευές του από τον ακτινοδιαγνωστικό έλεγχο με τον τελευταίο να του αναφέρει στα Ελληνικά «εν δικά μου, δικά μου, προσωπικά ρούχα». Μετά τον ακτινοδιαγνωστικό έλεγχο του ζήτησε να τοποθετήσει τις αποσκευές στον πάγκο για φυσικό έλεγχο. Αντ΄ αυτού ο κατηγορούμενος τις τοποθέτησε σε τρόλεϊ και βγήκε εκτός από το χώρο ελέγχου του Τελωνείου. Ζήτησε από την Έλενα Παπαευσταθίου να τον φέρει πίσω μαζί με τις αποσκευές του. Ανέφερε ότι τον κατηγορούμενο τον ξαναείδε στο Αεροδρόμιο αφού μπορεί κατά τη βάρδια του να τύχει να περνά από το Τελωνείο. Εξήγησε και αυτός ο μάρτυρας τι είναι ο ακτινοδιαγνωστικός και τι ο φυσικός έλεγχος λέγοντας ότι μετά τον ακτινοδιαγνωστικό έλεγχο μπορούν να προβούν και σε φυσικό έλεγχο όταν κινηθούν υποψίες για τις αποσκευές ή έχουν αμφιβολία για το περιεχόμενο τους χωρίς αυτό να είναι απαραίτητο γιατί μπορεί να θέλουν να δουν αν υπάρχουν εμπορεύματα που τυγχάνουν δασμού ή ΦΠΑ. Στην παρούσα περίπτωση ανέφερε ότι επιβάτες που έρχονται από τον Λίβανο έχουν μαζί τους καπνικά εμπορεύματα που ελέγχονται από το Τελωνείο γι΄ αυτό και ζήτησε από τον κατηγορούμενο να τοποθετήσει τις αποσκευές του για φυσικό έλεγχο. Αναφερόμενος στον κατηγορούμενο ανέφερε ότι οι αποσκευές του ήταν πάνω σε τρόλεϊ και ερχόμενος από τρίτη χώρα, έχουν δικαιοδοσία και εξουσία να ανακόπτουν πολίτες για έλεγχο. Ήταν η θέση του μάρτυρα ότι όταν ο κατηγορούμενος του είπε ότι είναι δικά του προσωπικά ρούχα κατάλαβε ότι μιλούσε για όλες τις αποσκευές. Δεν γνώριζε να πει κατά πόσο κάποιος από τους άλλους συναδέλφους του που ήταν παρόντες είπε στον κατηγορούμενο να τοποθετήσει τις αποσκευές του για φυσικό έλεγχο αλλά ο ίδιος του είχε πει. Αρνήθηκε τη θέση ότι όταν πέρασαν από τον ακτινοδιαγνωστικό έλεγχο οι αποσκευές μίλησε με τον κατηγορούμενο και τον ρώτησε πως ήταν η πτήση του αφού τον γνώριζε. Αρνήθηκε επίσης ότι όταν πέρασε από ακτινοδιαγνωστικό έλεγχο άνοιξε και τις βαλίτσες του και τους έδωσε τρία πακέτα γλυκά. Μετά που η συνάδελφος του έφερε πίσω τον κατηγορούμενο για φυσικό έλεγχο των αποσκευών δεν θυμόταν να είχε πει κάτι στον τελευταίο αφού ο ίδιος συνέχισε τον ακτινοδιαγνωστικό έλεγχο στη μηχανή.
Η μαρτυρία του ΜΚ3 γίνεται αποδεκτή.
Η Έλενα Παπαευσταθίου, ΜΚ4, εργάζεται στο τμήμα τελωνείου με καθήκοντα γραμματέα. Σύμφωνα με την κατάθεση της τεκμήριο 6, στις 17/9/2023 εκτελούσε καθήκοντα ελέγχου επιβατών στο αεροδρόμιο Λάρνακας. Της είχε ζητήσει ο ΜΚ3 να μεταβεί έξω από το χώρο του τελωνείου, να εντοπίσει τον κατηγορούμενο και να τον φέρει πίσω με τις αποσκευές του έτσι ώστε να προβούν σε φυσικό έλεγχο του περιεχομένου τους. Αφού βγήκε έξω τον εντόπισε στο χώρο αναμονής των επιβατών και πήγαινε προς την έξοδο, τον σταμάτησε και τον ρώτησε γιατί έφυγε με τον κατηγορούμενο να απαντά «αφού τα είδαν, σε παρακαλώ τα πράματα είναι δικά μου, μη με πάρεις μέσα.». Της το είπε στα Ελληνικά τα οποία, ως ανέφερε η μάρτυρας, δεν είναι άπταιστα αλλά καταλαβαίνεις τι σου λέει. Του ζήτησε και της παρέδωσε το διαβατήριο του και αφού τον συνόδευσε μέσα στο χώρο του τελωνείου τον παρέδωσε στην ΜΚ2. Αυτές ήταν ουσιαστικά οι ενέργειες της ΜΚ4 τις οποίες και παρέθεσε με ειλικρίνεια ενώπιον του Δικαστηρίου χωρίς να προκύψει οτιδήποτε που θα οδηγούσε το Δικαστήριο σε κατάληξη αναξιοπιστίας της. Παρέμεινε σταθερή στις θέσεις της και κατά το στάδιο της αντεξέτασης της. Ανέφερε ότι στεκόταν στο χώρο μεταξύ του ακτινοδιαγνωστικού ελέγχου και του χώρου όπου είναι οι πινακίδες «ουδέν προς δήλωση» και «προς δήλωση». Είπε επίσης ότι μπορεί, μετά από εξουσιοδότηση του υπεύθυνου βάρδιας να κάνει έλεγχο στις τσάντες. Δεν ήταν παρούσα όταν ο ΜΚ3 έκανε έλεγχο και φώναξε του κατηγορούμενου για διενέργεια φυσικού ελέγχου. Ήταν κάτι που της το είπε ο ΜΚ3. Όταν όμως ο κατηγορούμενος της είπε ότι τα πράγματα είναι δικά του ήταν λίγο φοβισμένος και φαινόταν αναστατωμένος. Σε υποβολή του συνηγόρου υπεράσπισης ότι ο λόγος που ήταν αναστατωμένος ήταν διότι είχε περάσει από έλεγχο και τον έφεραν πίσω απάντησε χαρακτηριστικά κάτι που θεωρούμε είναι λογικό «Α. Όταν δεν έχεις κάτι να φοβηθείς γιατί να είσαι αναστατωμένος; Είναι ένας φυσικός έλεγχος να δουν τα πράγματα σου και από εκεί και πέρα μπορείς να πάεις στη δουλειά σου, δεν υπάρχει λόγος ούτε αναστάτωσης ούτε φόβου.». Είπε επίσης ότι ούτε και επειδή θα πήγαινε στην Πάφο ήταν λόγος για αναστάτωση τη στιγμή που ήταν διαδρομή που την έκανε συχνά.
Η μαρτυρία της ΜΚ4 γίνεται δεκτή.
Τελευταίος μάρτυρας για την υπόθεση της κατηγορούσας αρχής ήταν ο αναπληρωτής λοχίας 3060 Χρίστος Μάμας, ΜΚ5. Ήταν ο ανακριτής της υπόθεσης με τις ενέργειες του να καταγράφονται στην κατάθεση του τεκμήριο 7. Κατέθεσε επίσης ημερολόγιο ενέργειας τεκμήριο 8 και τις καταθέσεις που ο κατηγορούμενος έδωσε στην μητρική του γλώσσα τεκμήρια 9,11 και 13. Μεταφράσεις τους στα Ελληνικά κατατέθηκαν ως τεκμήρια 10,12 και 14 αντίστοιχα. Κατέθεσε περαιτέρω και την κατάθεση που έλαβε από κάποιον RR, τεκμήριο 16, και μετάφραση της στα Ελληνικά τεκμήριο 17. Η εντύπωση που δημιουργήσαμε για τον εν λόγω μάρτυρα από την όλη παρουσία του στο εδώλιο ήταν πολύ καλή. Η μαρτυρία του διεπόταν από αμεσότητα και σταθερότητα χωρίς παλινδρομήσεις ή και αναφορές που σκοπό είχαν την υποστήριξη της υπόθεσης της κατηγορούσας αρχής. Είπε ότι μετέβηκε στο αεροδρόμιο όπου μίλησε πρώτα με τους αστυνομικούς και τους τελωνειακούς και στη συνέχεια με τον κατηγορούμενο. Είπε ότι στο χώρο του τελωνείου δεν υπάρχουν κάμερες. Υπάρχουν όμως στο χώρο όπου οι επιβάτες αναμένουν τις αποσκευές τους πλην όμως δεν τις επιθεώρησε διότι δεν καλύπτει όλο το χώρο και είναι ανάλογα που εστιάζει αλλά είχε μαρτυρία από αστυνομικό που έβλεπε τον κατηγορούμενο στο χώρο αφίξεων. Περί τούτου, ανάφερε ο μάρτυρας ρωτήθηκε προφορικά ο κατηγορούμενος ο οποίος εξέφρασε άγνοια για τα ναρκωτικά στους δίσκους. Αναφέρθηκε ο μάρτυρας και στο όνομα και τηλέφωνο που τους έδωσε ανακρινόμενος ο κατηγορούμενος ως επίσης και ότι τους ζήτησε να πάνε στον κυκλικό κόμβο της Γεροσκήπου όπου ήταν προγραμματισμένη η συνάντηση τους για να του παραδώσει τα εμπορεύματα. Αυτό δεν έγινε διότι έπρεπε να διασφαλίσουν για την ασφάλεια τους καθότι δεν ήξεραν ποιον θα συναντούσαν και τι θα έβρισκαν εκεί αφού στο αεροδρόμιο δεν τους ανέφερε όνομα παρά μόνο τους έδειχνε στο what’s up το τηλέφωνο και τον άνθρωπο που θα παρέδιδε στην Πάφο. Ανέφερε επίσης ο ΜΚ5 ότι ζήτησε διάταγμα πρόσβασης στα τηλεπικοινωνιακά δεδομένα του κατηγορούμενου χωρίς να εντοπιστεί κάτι που να δίνει μαρτυρία για την υπόθεση. Προέβηκαν και σε δακτυλοσκοπικές εξετάσεις και εξετάσεις DNA και δεν εντοπίστηκε κάτι που να συνδέει τον κατηγορούμενο με τα ναρκωτικά. Αναφέρθηκε ο μάρτυρας και στις καταθέσεις που λήφθηκαν από τον κατηγορούμενο και για το πόσες φορές έφερε εμπορεύματα για τον WW. Υποβλήθηκε στο μάρτυρα ότι ενώ στο αεροδρόμιο προέβηκε σε ανάκριση του στα Ελληνικά για τις καταθέσεις του είχε μεταφραστή διότι έκρινε ότι δεν μπορούσε να συνεννοηθεί στα Ελληνικά. Ο ΜΚ5 εξήγησε ότι ο κατηγορούμενος αντιλαμβάνεται καλά την απλή Ελληνική και συνεννοήθηκε όχι τέλεια, αλλά καλά μαζί του στο αεροδρόμιο. Όσον αφορά την κατάθεση του την έλαβε στην παρουσία μεταφραστή διότι είναι δικαίωμα του κατηγορούμενου να ληφθεί στη μητρική του γλώσσα που την αντιλαμβάνεται καλύτερα. Όσον αφορά την κατάθεση από τον RR ο μάρτυρας είπε ότι από την κατάθεση του τελευταίου προκύπτει ότι δεν αληθεύει ο ισχυρισμός του κατηγορούμενου ότι του παρέδωσε εμπορεύματα τον Μάρτη του 2023 αφού το πρόσωπο αυτό απουσίαζε από την Κύπρο από το 2021 μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2023. Δεν εξέτασε όμως αν όντως δεν ήταν στην Κύπρο αφού έφυγε από τα κατεχόμενα. Δεν προέκυψε οτιδήποτε για να είναι δυνατόν να καταχωρήσουν υπόθεση εναντίον του αφού ακόμα και ο κατηγορούμενος περιέγραψε ένα πρόσωπο με χαρακτηριστικά που δεν ανταποκρίνονται στα χαρακτηριστικά του RR
Αποδεχόμαστε τη μαρτυρία του ΜΚ5.
Ο κατηγορούμενος επέλεξε ως έχουμε προαναφέρει να δώσει μαρτυρία από τη θέση του εξεταζόμενου μάρτυρα. Κατέθεσε γραπτή δήλωση στη μητρική γλώσσα του τεκμήριο 19, όπου ανέφερε τη δική του εκδοχή σε σχέση με την υπόθεση και που ουσιαστικά ήταν η μη εμπλοκή του και η μη γνώση του ότι στα αντικείμενα που μετέφερε για άλλο πρόσωπο υπήρχαν ναρκωτικά. Ρωτήθηκε και για την κατάθεση που έδωσε στην αστυνομία τεκμήριο 9, με τη μετάφραση της στην Ελληνική γλώσσα να κατατίθεται ως τεκμήριο 10, λέγοντας ότι αυτά που αναφέρει είναι σωστά. Αναγνώρισε επίσης και τις άλλες δύο καταθέσεις που έδωσε στην αστυνομία τεκμήρια 11 και 13, με τη μετάφραση τους στην Ελληνική γλώσσα να κατατίθενται ως τεκμήρια 12 και 14 αντίστοιχα. Είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε το μάρτυρα στο εδώλιο και να ακούσουμε αυτά που είχε να πει. Η εντύπωση που αποκομίσαμε δεν ήταν καλή. Η θέση περί άγνοιας του για την ύπαρξη των επίδικων ναρκωτικών δεν μπορεί να γίνει δεκτή. Ο κατηγορούμενος στην προσπάθεια του να πείσει περί τούτου προέβαινε είτε σε προσθήκες στοιχείων που θεωρούσε ότι θα βοηθούσαν την υπόθεση του και δεν περιέχονταν στη δήλωση και καταθέσεις του αλλά δεν είχαν τεθεί και στους ΜΚ, είτε προσπαθούσε να δικαιολογήσει μαρτυρία του που κατά την κρίση του δεν ωφελούσε την εκδοχή του. Ερωτώμενος λόγου χάριν για το περιεχόμενο της κατάθεσης του τεκμήριο 11 αν ισχύουν ή όχι αυτά που είπε, απάντησε, χωρίς να ρωτηθεί, «Α. Όλα ήταν σωστά, μπορεί να υπήρξαν κάποια λάθη στη μετάφραση, γιατί στο αεροδρόμιο ανακρίθηκα χωρίς μετάφραση.». Η κατάθεση του όμως τεκμήριο 11, ως και ο ίδιος δέχθηκε, δεν λήφθηκε στο αεροδρόμιο παρά ταύτα θεώρησε σκόπιμο να προβάλει ζήτημα μετάφρασης όταν, κατά τη θέση του, στο αεροδρόμιο του έθεσαν κάποιες προφορικές ερωτήσεις. Αναφέρει επίσης στην κατάθεση του τεκμήριο 9 ότι στο αεροδρόμιο Λάρνακας του ζήτησαν να βάλει τις βαλίτσες του στη μηχανή για έλεγχο πράγμα το οποίο και έκανε. Στη συνέχεια τις φόρτωσε στα καροτσάκια και βγήκε έξω από το χώρο ελέγχου του τελωνείου οπόταν και του ζητήθηκε να επιστρέψει πίσω για να τον ελέγξουν ξανά. Στη δήλωση του τώρα τεκμήριο 19 θέτει ότι μετά που πέρασε τις αποσκευές από το σκάνερ, τους ανέφερε ότι είχε μεταχειρισμένα αντικείμενα και άνοιξε μια βαλίτσα και τα είδαν. Τους κέρασε επίσης και γλυκά που έφερε από το Λίβανο. Είναι σαφές ότι υπάρχει διαφοροποίηση ως προς το πως εξελίχθηκαν τα γεγονότα δεδομένου ότι στο τεκμήριο 9 ουδεμία αναφορά γίνεται περί ανοίγματος αποσκευής και δήλωσης περί μεταχειρισμένων αντικειμένων. Τουναντίον αυτό που δηλώνει στο τεκμήριο 9 είναι ότι δεν κατάλαβε ότι του είπαν να περιμένει και προχώρησε προς την έξοδο. Ο λόγος θεωρούμε ότι είναι προφανής. Ο κατηγορούμενος θέλησε να δικαιολογήσει την ενέργεια του να αποχωρήσει από το χώρο του τελωνείου ενώ του είχε ζητηθεί να παραμείνει εκεί έτσι ώστε να διεξαχθεί και φυσικός έλεγχος στις αποσκευές του. Δεν είναι δυνατόν τα γεγονότα να εξελίχθηκαν όπως ο κατηγορούμενος τα αναφέρει. Αν παρέμενε στο χώρο όπως προβάλλει και κέρασε και γλυκά δεν υπήρχε λόγος να του πουν να επιστρέψει για φυσικό έλεγχο των αποσκευών του αφού παρέμεινε στο χώρο ελέγχου και μετά τον ακτινοδιαγνωστικό έλεγχο. Ο κατηγορούμενος μάλιστα κατά την αντεξέταση του ανέφερε ότι μετά, το κατά τη θέση του άνοιγμα της αποσκευής με τα μεταχειρισμένα, ο υπάλληλος του τελωνείου του είπε «ΟΚ ο Θεός μαζί σου, στο καλό». Πρόκειται σαφώς για ύστερες σκέψεις του κατηγορούμενου, πέραν του ότι τέτοια θέση δεν υποβλήθηκε στους ΜΚ. Υπάρχουν όμως και άλλες προσθήκες που έθεσε στην αντεξέταση του και δεν υποβλήθηκαν στους ΜΚ. Ανέφερε ότι όταν η λειτουργός του είπε να επιστρέψει του είπε ότι ήταν για να πληρώσει φόρο. Πρόσθεσε επίσης ότι της απάντησε ότι δεν χρειάζεται να πληρώσει φόρο διότι είναι μεταχειρισμένα. Πήρε το διαβατήριο και ο ίδιος την ακολούθησε. Αν γνώριζε ότι υπήρχαν ναρκωτικά, συμπλήρωσε ο μάρτυρας, θα έτρεχε προς τα έξω και δεν θα την ακολουθούσε. Μα ακριβώς αυτός ήταν και ο λόγος που εξήλθε του χώρου του τελωνείου χωρίς να ελεγχθούν πρώτα οι αποσκευές, αν και του ζητήθηκε να παραμείνει για φυσικό έλεγχο τους. Ήταν περαιτέρω η θέση του κατηγορούμενου ότι έβαλε τις αποσκευές στο ακτινοδιαγνωστικό μηχάνημα από μόνος του χωρίς να του το ζητήσει κάποιος. Μάλιστα όταν περνούσε από το σημείο δεν υπήρχε κανείς. Ούτε αυτό τέθηκε στους ΜΚ. Πέραν τούτου όμως είναι θεωρούμε εύλογο το ερώτημα που δημιουργείται για ποιο λόγο τοποθέτησε τις αποσκευές στο μηχάνημα όχι μόνο τη στιγμή που δεν του το ζήτησε κάποιος αλλά δεν υπήρχε και οποιοσδήποτε εκεί για να το πράξει. Ο κατηγορούμενος αναφέρθηκε και στο πρόσωπο που του τηλεφώνησε και του είπε να του φέρει τα ξύλα, που κατά τον έλεγχο εντοπίστηκαν τα ναρκωτικά, από την Βηρυτό. Το όνομα του ήταν WW. Ως αναφέρει στο τεκμήριο 9, είχε συνεργαστεί μαζί του και πριν 6 μήνες οπόταν και του έφερε ρουχισμό. Στη δήλωση του τεκμήριο 19 τον περιγράφει να έχει ύψος 170 εκ. με μαύρα μαλλιά και ηλικίας γύρω στα 35 χρονών ενώ στο τεκμήριο 9 η περιγραφή του είναι περίπου 35 χρονών, μελαχρινός, λεπτός, μέτριου ύψους κοντά στο 1.70 εκ, με κοντό μούσι και κοντά μαύρα μαλλιά. Η αναφορά του ονόματος του εν λόγω προσώπου έχει τη σημασία της, καταρχάς διότι φέρεται από τον κατηγορούμενο ως το πρόσωπο για λογαριασμό του οποίου ήρθαν τα ναρκωτικά στην Κύπρο, εν αγνοία του κατηγορούμενου και κατά δεύτερον διότι με την κατάθεση του τελευταίου τεκμήριο 13, γίνεται και πάλι αναφορά στο εν λόγω πρόσωπο και ότι συναντήθηκε μαζί του στις Κεντρικές Φυλακές και του παραδέχθηκε ότι είναι αυτός που παράγγειλε τα ναρκωτικά από το Λίβανο. Το δε πραγματικό του όνομα είναι RR. Το εν λόγω πρόσωπο αν και του επιδόθηκε κλήση μάρτυρα εν τούτοις, σύμφωνα με δήλωση του συνηγόρου υπεράσπισης, δεν επιθυμούσε να καταθέσει ενώπιον του Δικαστηρίου. Του λήφθηκε όμως κατάθεση από την αστυνομία, τεκμήριο 16, όπου επί ερωτήσεων σε σχέση με συνεργασία του με τον κατηγορούμενο και αν χρησιμοποίησε το όνομα WW είπε ότι θα απαντούσε στο Δικαστήριο. Καταρχάς να πούμε ότι αν και ο κατηγορούμενος θυμόταν να τον περιγράψει όταν έδιδε κατάθεση, εν τούτοις όταν τον είδε στη φυλακή δεν τον αναγνώρισε αλλά έπρεπε να συστηθούν και να του αποκαλύψει ότι ήταν το πρόσωπο που του τηλεφώνησε ως WW. Περαιτέρω όμως αντεξεταζόμενος ο κατηγορούμενος και παρά την προσπάθεια του να παρουσιάσει το πρόσωπο που γνώρισε στη φυλακή, ως ο ίδιος ανέφερε, ως τον WW που του τηλεφώνησε για τα ξύλα, απέτυχε να πείσει. Δέχθηκε ότι το εν λόγω πρόσωπο ήταν φαλακρό έστω και μέχρι του σημείου που είπε στο Δικαστήριο. Στην κατάθεση του όμως αναφέρεται σε κοντά μαύρα μαλλιά. Ούτε όμως και για το ύψος του έπεισε δεδομένου του τεκμηρίου 8 ότι το αναφερόμενο πρόσωπο έχει ύψος 160 εκατοστά. Αναφορικά τέλος με το όνομα WW ο κατηγορούμενος στην κατάθεση του τεκμήριο 19 αναφέρει ότι όταν βρήκαν τα ναρκωτικά τον πήρε τηλέφωνο, του είπε ότι ήταν στην Βηρυτό και τον ρωτούσε να του εξηγήσει τί είχε μέσα στα κομμάτια ξύλο που μετέφερε. Αντεξεταζόμενος είπε ότι του είπε ότι ήταν στην Βηρυτό και έχει τα τραπέζια. Ο λόγος, κατά τον κατηγορούμενο ήταν για να μην τραπεί σε φυγή και να βοηθήσει την αστυνομία να τον συλλάβει. Θεωρούμε εύστοχη την υποβολή του συνηγόρου για την κατηγορούσαν αρχή στην απάντηση αυτή του κατηγορούμενου και που αναδεικνύει το μη λογικό της δικαιολογίας του «Ε. Ναι για να βοηθήσεις την αστυνομία να συλλάβει ρωτάς τον τι έχει μέσα στα ξύλα, ναι; Εν τούτο που μας λέεις;». Εκτός τούτου όμως θεωρούμε επίσης στερούμενου λογικής να έχουν εντοπιστεί τα ναρκωτικά στις αποσκευές που ο κατηγορούμενος μετέφερε και αντί να εκφράζει την έκπληξη του για την ανεύρεση ναρκωτικών ουσιών, για τα οποία ως διατείνεται δεν είχε γνώση, εν τούτοις η έγνοια του ήταν να τηλεφωνήσει στο πρόσωπο για λογαριασμό του οποίου έφερε τα ναρκωτικά για να του πει ότι τα ξύλα είναι μαζί του με απώτερο σκοπό να βοηθήσει την αστυνομία να τον συλλάβει.
Απορρίπτουμε τη μαρτυρία του κατηγορούμενου ως αναξιόπιστη.
Έχοντας υπόψιν το σύνολο της μαρτυρίας, δεδομένης και της αξιολόγησης της καταλήγουμε στα κάτωθι ευρήματα:
Ο κατηγορούμενος δημιούργησε την εταιρεία LL Ltd την οποία ενέγραψε στο μητρώο του ΦΠΑ τον Οκτώβριο του 2022, διά της οποίας μεταφέρει εμπορεύματα από το Λίβανο. Για το σκοπό αυτό πηγαινοέρχεται στο Λίβανο πολύ συχνά μέσω του αεροδρομίου Λάρνακας. Στις 17 Σεπτεμβρίου 2023 αφίχθηκε στο αεροδρόμιο Λάρνακας από τη Βηρυτό με τη πτήση [ ]. Αφού παρέλαβε τις αποσκευές του προχώρησε προς τον έλεγχο τελωνείου επιλέγοντας την δίοδο «Ουδέν προς Δήλωση». Ανακόπηκε από τον ΜΚ3 ο οποίος του ζήτησε να περάσει τις αποσκευές του από τον ακτινοδιαγνωστικό έλεγχο. Ο κατηγορούμενος του ανάφερε στα Ελληνικά «εν δικά μου, δικά μου, προσωπικά ρούχα». Μετά την διενέργεια ακτινοδιαγνωστικού ελέγχου ο ΜΚ3 ζήτησε από τον κατηγορούμενο να τοποθετήσει τις αποσκευές του στον πάγκο για φυσικό έλεγχο. Ο κατηγορούμενος αντ’ αυτού τις τοποθέτησε στο καρότσι και απομακρύνθηκε από το χώρο ελέγχου του τελωνείου. Ο ΜΚ3 ζήτησε τότε από την ΜΚ4 να τον εντοπίσει και να τον φέρει ξανά στο χώρο ελέγχου του τελωνείου μαζί με τις αποσκευές του με σκοπό να προβούν σε φυσικό έλεγχο τους. Η ΜΚ4 τον εντόπισε στο χώρο αναμονής των επιβατών να πηγαίνει προς την έξοδο. Αφού τον σταμάτησε τον ρώτησε το λόγο που έφυγε με τον κατηγορούμενο να απαντά «αφού τα είδαν, σε παρακαλώ τα πράματα είναι δικά μου, μη με πάρεις μέσα.». Της παρέδωσε το διαβατήριο του και τον οδήγησε στο χώρο του τελωνείου. Η ΜΚ2 ρώτησε τον κατηγορούμενο το λόγο που έφυγε πριν να ελεγχθούν οι αποσκευές του και αυτός απάντησε «αφού τα είδαν». Η ΜΚ2 διενήργησε φυσικό έλεγχο στις αποσκευές του κατηγορούμενου όπου σε μία εξ αυτών εντόπισε τρεις ξύλινους δίσκους. Αφού τους πέρασε από ακτινοδιαγνωστικό έλεγχο διαπίστωσε ότι περιείχαν κάτι. Ρώτησε τον κατηγορούμενο τι περιείχαν χωρίς ο τελευταίος να δώσει κάποια απάντηση. Αφού τον ενημέρωσε τους άνοιξε με τη χρήση λοστού και σφυριού και εντόπισε εννέα νάιλον διαφανείς συσκευασίες με άσπρη κρυσταλλική ουσία. Ο ένας δίσκος περιείχε τέσσερεις συσκευασίες ενώ οι άλλοι δύο τρεις και δύο συσκευασίες αντίστοιχα έκαστος. Μετέβηκε στο χώρο ο ΜΚ1 όπου προέβηκε σε έλεγχο της άσπρης κρυσταλλικής ουσίας με τη συσκευή Raman με κύρια ένδειξη «DL-methamphetamine HCI» ως επίσης και την ένδειξη «Control Substance». Η ΜΚ2 τον πληροφόρησε για τα αδικήματα που διέπραξε, ότι είναι υπό σύλληψη και του επέστησε την προσοχή του στο νόμο χωρίς να δώσει οποιαδήποτε απάντηση. Στο αεροδρόμιο μετέβηκε και ο ΜΚ5 ο οποίος ανέκρινε προφορικά τον κατηγορούμενο στην Ελληνική γλώσσα αφού πρώτα του επεξήγησε τα δικαιώματα του και του επέστησε την προσοχή του στο νόμο. Στα γραφεία της ΥΚΑΝ και με τη βοήθεια διερμηνέα έλαβε κατάθεση από τον κατηγορούμενο στα Αραβικά αφού πρώτα του επεξήγησε τα δικαιώματα του, τον πληροφόρησε για τα αδικήματα που διερευνούσε εναντίον του και του επέστησε την προσοχή του στο νόμο. Στη συνέχεια τον συνέλαβε δυνάμει Δικαστικού εντάλματος, του εξήγησε τους λόγους της σύλληψης και ο κατηγορούμενος απάντησε στα Ελληνικά «Δεν γνώριζα ότι είχαν ναρκωτικά τα ξύλα». Το περιεχόμενο των συσκευασιών τις οποίες εντόπισε η ΜΚ2 μέσα στους δίσκους που αναγνώρισε έτυχαν εξετάσεων από το Γενικό Χημείο του Κράτους και διαπιστώθηκε ότι ήταν μεθαμφεταμίνη βάρους 1 κιλού και 228,6 γραμμαρίων. Από την εξέταση των τεκμηρίων δεν εντοπίστηκε οποιοδήποτε γενετικό υλικό ή αποτύπωμα που να συνδέει τον κατηγορούμενο με τα τεκμήρια.
Έχοντας υπόψιν τα πιο πάνω ευρήματα όσο και την υπόλοιπη αποδεκτή μαρτυρία θα προχωρήσουμε να εξετάσουμε αν η κατηγορούσα αρχή έχει αποδείξει την υπόθεση της εναντίον του κατηγορούμενου πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας.
Έχουμε αναφέρει προηγουμένως ότι αυτό που προσάπτεται στον κατηγορούμενο είναι ότι στις 17/9/2023 παράνομα εισήγαγε στη Δημοκρατία και κατείχε με σκοπό την προμήθεια σε άλλο πρόσωπο 1 κιλό και 228,6 γραμμάρια μεθαμφεταμίνης.
Αποτελεί κοινό έδαφος και δεν αμφισβητήθηκε από την υπεράσπιση ότι η πιο πάνω ποσότητα των ναρκωτικών εντοπίστηκε σε μία εκ των αποσκευών που ο κατηγορούμενος έφερε μαζί του με την πτήση [ ] από τη Βηρυτό και την παρέλαβε μετά την άφιξη του στο αεροδρόμιο Λάρνακας. Αυτό που αμφισβητήθηκε από τον κατηγορούμενο είναι η γνώση του ότι στην εν λόγω αποσκευή υπήρχαν τα επίδικα ναρκωτικά. Θέση του ήταν ότι του τηλεφώνησε κάποιος με το όνομα WW και του είπε να του φέρει από τη Βηρυτό ξύλα που αν τα ενώσεις γίνονται τραπέζια. Δεν γνώριζε ότι εντός αυτών των εμπορευμάτων υπήρχαν τα ναρκωτικά.
Δεδομένων των πιο πάνω θεωρούμε ορθό όπως εξετάσουμε πρώτα το στοιχείο της κατοχής και γνώσης του περιεχομένου της αποσκευής που βρέθηκαν τα ναρκωτικά από πλευράς κατηγορούμενου, έχοντας κατά νουν ότι άξονας της υπεράσπισης του αποτέλεσε η άγνοια του ως προς το περιεχόμενο των αντικειμένου που του παραδόθηκε.
Όσον αφορά το αδίκημα της παράνομης κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως A με σκοπό την προμήθεια (βλ. κατηγορία 2), τα συστατικά στοιχεία του εν λόγω αδικήματος είναι η γνώση και η άσκηση, συγχρόνως, ελέγχου επί του ελεγχόμενου φαρμάκου (βλ. κατ’ αναλογίαν, Hiscock v Δημοκρατίας, Ποιν. Έφεση Αρ. 183/15, ημερομηνίας 19/10/17, ECLI:CY:AD:2017:B362, Χαραλάμπους και Άλλων ν Δημοκρατίας, Ποιν. Έφεση Αρ. 96/16, ημερομηνίας 28/11/17), ECLI:CY:AD:2017:B430. Για το αναφερόμενο αδίκημα ο κατηγορούμενος πέραν της κατοχής επιβάλλεται και η απόδειξη της πρόθεσης προμήθειας προς άλλο πρόσωπο. Συναφώς, δημιουργείται στον Περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμο 29/77 μαχητό τεκμήριο με βάση την ποσότητα του ελεγχόμενου φαρμάκου.
Ως προς την έννοια του όρου «κατοχή», όπως ο όρος χρησιμοποιείται στον προαναφερόμενο Περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμο 29/77, καθώς και την έννοια του όρου «κατοχή με σκοπό την προμήθεια», όπως ο εν λόγω όρος χρησιμοποιείται στα πλαίσια του ίδιου νομοθετήματος, παραθέτουμε το ακόλουθο απόσπασμα από την Λαζάρου και Άλλου ν Δημοκρατίας (2010) 2 ΑΑΔ 633, 671:
«‘‘Κατοχή’’ σημαίνει φυσικό έλεγχο με ταυτόσημη γνώση της φύσης του αντικειμένου που αποτελεί το αντικείμενο της κατοχής (Ιακώβου ν Δημοκρατίας (1990) 2 Α.Α.Δ. 211). Στον όρο ‘‘κατοχή’’ η νομολογία είχε δώσει ευρεία έννοια. Καλύπτει και τις περιπτώσεις όπου η απαγορευμένη ουσία, βρίσκεται μεν στη φυσική κατοχή ή φύλαξη τρίτου, ο κατηγορούμενος όμως συνεχίζει να διατηρεί τον έλεγχο της. Συνεπώς η φυσική κατοχή του αντικειμένου δεν αποτελεί προαπαιτούμενο για στήριξη καταδίκης (Ιωάννου άλλως Τίτος κ.ά. ν Δημοκρατίας (2000) 2 Α.Α.Δ. 409). Η συγκεκριμένη νομολογιακή θέση βρίσκει έρεισμα και σε νομοθετικές πρόνοιες. Σχετικό είναι το Άρθρο 2(3) του Νόμου 29/77, όπως αυτό έχει τροποποιηθεί, σύμφωνα με τις πρόνοιες του οποίου «… παν πρόσωπο θεωρείται ως έχων εν τη κατοχή αυτού οιαδήποτε αντικείμενα, τελούντα υπό τον έλεγχο αυτού καίτοι ταύτα ευρίσκονται υπό τη φύλαξη ετέρου προσώπου». Τέλος, η νομολογία καθιστά δυνατή την εξ αποστάσεως εμπλοκή (βλ. Αθηνής ν Δημοκρατίας (2008) 2 Α.Α.Δ. 256).
Για σκοπούς του αδικήματος της κατοχής με σκοπό την προμήθεια, προσθέτουμε τα εξής: Το Άρθρο 30Α του Νόμου, έχει θεσπίσει μαχητό τεκμήριο απόδειξης της κατοχής των ναρκωτικών με σκοπό την προμήθεια τους σε τρίτο πρόσωπο. Σύμφωνα με αυτό, εφόσον καταδειχθεί ότι πρόσωπο κατείχε ελεγχόμενο φάρμακο η ποσότητα του οποίου υπερβαίνει την υπό του Νόμου καθοριζομένη, τότε αυτός θεωρείται ότι κατείχε το φάρμακο με σκοπό να το προμηθεύσει σε τρίτο πρόσωπο, εκτός αν ικανοποιήσει το Δικαστήριο για το αντίθετο. Για την περίπτωση της κάνναβης, η ύποπτη ποσότητα ικανοποιούσα το τεκμήριο είναι 30 ή περισσότερα γραμμάρια, ποσότητα που στην παρούσα υπόθεση υπερβαίνει κατά πολύ το όριο της ποσότητας που κάποιος θα εδικαιολογείτο να έχει για δική του χρήση».
Σχετικό, αναφορικά με την έννοια της κατοχής, είναι και το ακόλουθο απόσπασμα από ο σύγγραμμα Blackstone’s Criminal Practice 2016 paras. B.19.23 και B19.24 που τέθηκε στην υπόθεση Γρηγορίου ν. Δημοκρατίας Ποιν. Έφεση Αρ. 123/15, ημερομηνίας 10/9/2018:
««Lord Hope in the House of Lords in Lambert [2002] 2 AC 545, stated that there are two elements to possession. There is the physical element, and there is the mental element.’ The approach of Lord Hope is reflected in the other judgments delivered in that case. It confirms the approach taken by the Court of Appeal in McNamara (1988) 87 Cr App R 246 (see B 19.25), and is settled law (consider also DPP v Brooks [1974] AC 862 at B19.29).
Custody or Control ‘The physical element involves proof that the thing is in the custody of the defendant or subject to his control’, per Lord Hope in Lambert [2002] 2 AC 545 (see also Lord Scarman in Boyesen [ 1982] AC 768). This is enlarged by the MDA 1971, s. 37(3): ‘For the purposes of this Act the things which a person has in his possession shall be taken to include anything subject to his control which is in the custody of another’. The ability to demand that the property in question be removed (or the ability to remove it oneself) is no more than evidence of knowledge and acquiescence: it is not to be equated with control {Kousar [2009] 2 Cr App R 88, a case decided in the context of the Trade Marks Act 1994 but which, it is submitted, has relevance here).The description of possession given by Lord Wilberforce in Warner v Metropolitan Police Commissioner [1969] 2 AC 256, at pp. 310-11, remains relevant: The question, co which an answer is required, and in the end a jury must answer it, is whether in the circumstances the accused should be held to have possession of the substance, rather than mere control. In order to decide between these two, the jury should, in my opinion, be invited to consider all the circumstances — to use again the words of Pollock and Wright — the ‘Modes or events’ — by which the custody commences and the legal incident in which it is held. By these I mean relating them to typical situations, that they must consider the manner and circumstances in which the substance, or something which contains it, has been received, what knowledge or means of knowledge or guilty knowledge as co the presence of the substance, or as to the nature of what has been received, he had at the time of receipt or thereafter up to the moment when he is found with it; his legal relation to the substance or package (including his right of access to it). On such matters as these (not exhaustively stated) they must make the decision whether, in addition to physical control, he has, or ought to have imputed to him the intention to possess, or knowledge that he does possess, what is in fact a prohibited substance. If he has this intention or knowledge, it is not additionally necessary chat he should know the nature of the substance.»
Για το θέμα του μαχητού τεκμηρίου του άρθρου 30Α που θέτει ο Νόμος, στην υπόθεση Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας ν. Χρυσάνθου (2016) 2Α ΑΑΔ 423, τέθηκε ότι:
«Σύμφωνα με το Άρθρο 30Α του περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου του 1977 (Ν. 29/1977, όπως τροποποιήθηκε) η κατοχή ποσότητας 30 ή περισσοτέρων γραμμαρίων κάνναβης ή παραγώγων αυτής δημιουργεί μαχητό τεκμήριο κατοχής με σκοπό την προμήθεια σε τρίτο πρόσωπο. Τούτο, δεν μεταθέτει το νομικό βάρος απόδειξης στον κατηγορούμενο το οποίο παραμένει καθ’ όλη τη διάρκεια της δίκης στους ώμους της κατηγορούσας αρχής. Ο κατηγορούμενος έχει απλώς το βάρος να δημιουργήσει λογική αμφιβολία, χωρίς όμως να υποχρεούται να αποδείξει ότι οι ισχυρισμοί του είναι αληθείς ή βάσιμοι. Δεν είναι συνεπώς αναγκαίο για τον κατηγορούμενο να προσαγάγει μαρτυρία προκειμένου να δημιουργήσει λογική αμφιβολία. Η μαρτυρία μπορεί να προέρχεται είτε από τον ίδιο, είτε από την κατηγορούσα αρχή (Μαυρικίου ν. Αστυνομίας (2007) 2 Α.Α.Δ. 359, Σκούλλου ν. Δημοκρατίας (2000) 2 Α.Α.Δ.87.
Περαιτέρω, το άρθρο 32(2) του Περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου 29/77 προνοεί ότι αποτελεί υπεράσπιση για τον κατηγορούμενο, η απόδειξη ότι δεν είχε γνώση ή υποψία ούτε λόγο να υποψιαστεί την ύπαρξη οιουδήποτε γεγονότος προβαλλομένου από την κατηγορούσα αρχή, το οποίο η Κατηγορούσα Αρχή πρέπει να αποδείξει για να επιτύχει την καταδίκη του. Το άρθρο 32 (3) (β) (i) προνοεί ότι ο κατηγορούμενος απαλλάσσεται του αδικήματος εάν αποδείξει ότι δεν είχε γνώση ή υποψία ή λόγο να υποπτεύεται ότι η εν λόγω ουσία ή το εν λόγω προϊόν ήταν ελεγχόμενο φάρμακο. Για να πετύχει στις υπερασπίσεις που προνοούνται στο άρθρο 32 ο κατηγορούμενος θα πρέπει με αξιόπιστη μαρτυρία να δημιουργήσει λογική αμφιβολία για το ζήτημα της γνώσης του (βλ. Μαυρόλουκα ν. Δημοκρατίας Ποιν. Έφεση Αρ. 74/2021 σχ. με Ποιν. Έφεση Αρ. 95/2021, ημερομηνίας 31/10/2023).
Εξετάζοντας την υπό κρίση περίπτωση να πούμε αρχικά ότι το στοιχείο αυτό αφορά και τις δύο κατηγορίες αφού για την στοιχειοθέτηση τόσο της εισαγωγής ναρκωτικών όσο και της κατοχής με σκοπό την προμήθεια απαιτείται η γνώση ότι πρόκειται για ναρκωτικές ουσίες.
Επί της ουσίας, οι θέσεις του κατηγορούμενου αξιολογήθηκαν και κρίθηκαν μη αποδεκτές. Η προβαλλόμενη θέση ότι το πρόσωπο που του είπε να φέρει τα ξύλα από τη Βηρυτό ήταν ο WW και που στη συνέχεια αποδείχθηκε, κατά τη θέση του κατηγορούμενου, ότι του είπε ψέματα και ότι το όνομα του ήταν RR, τον οποίο μάλιστα γνώρισε εντός των φυλακών, παρέμειναν κενές περιεχομένου. Ακόμα και η περιγραφή που έδωσε δεν συνάδει και δεν ταυτοποιεί ότι ο WWκαι ο RR είναι το ίδιο και το αυτό πρόσωπο. Περαιτέρω η συμπεριφορά του κατηγορούμενου κατά τη διέλευση του από το χώρο ελέγχου του τελωνείου του αεροδρομίου Λάρνακας εντάσσεται στην όλη προσπάθεια του να αποφύγει τον φυσικό έλεγχο των αποσκευών του από τον αρμόδιο λειτουργό γνωρίζοντας ότι σε μία εξ αυτών βρίσκονταν τα ναρκωτικά που αποτελούν το αντικείμενο των υπό εξέταση κατηγοριών. Δεν μπορεί να δικαιολογηθεί διαφορετικά η αποχώρηση του από το σημείο ελέγχου του τελωνείου τη στιγμή που του ζητήθηκε να τοποθετήσει τις αποσκευές του για φυσικό έλεγχο και έπρεπε να εντοπιστεί και να κληθεί να επιστρέψει πίσω έτσι ώστε να καταστεί δυνατός ο εν λόγω έλεγχος που τελικά διενεργήθηκε και εντοπίστηκαν οι παράνομες ουσίες. Οι δε αναφορές του ότι πρόσφερε γλυκά στους εκεί λειτουργούς δεν αποτελούν τίποτε άλλο από δημιουργία εντυπώσεων για να πείσει ότι έκανε ότι του είπαν. Αν όντως έτσι ήταν τα δεδομένα δεν θα υπήρχε και λόγος να αναζητηθεί για να επιστρέψει για έλεγχο τω αποσκευών του. Περαιτέρω δεν είναι λογικό για κάποιον, που είναι αγχωμένος επειδή βιάζεται να πάει στην Πάφο, ως παρουσιάστηκε από την υπεράσπιση, να έχει χρόνο να προσφέρει γλυκά στους λειτουργούς του τελωνείου. Ένα ακόμη στοιχείο που αποδεικνύει τη γνώση του κατηγορούμενου για την ύπαρξη των ναρκωτικών είναι και η τηλεφωνική επικοινωνία που ο ίδιος δέχθηκε ότι είχε με τον ιδιοκτήτη των ξύλων. Έχουμε θέσει κατά την αξιολόγηση της μαρτυρίας του κατηγορούμενου ότι δεν είναι λογικό να εντοπίζονται τα ναρκωτικά σε αποσκευή που μετέφερε και να τηλεφωνεί στον φερόμενο ως ιδιοκτήτη για να του πει και πάλι κατά τη θέση του, ότι το εμπόρευμα είναι μαζί του για να βοηθήσει δήθεν την αστυνομία να τον συλλάβει.
Δεν έχουμε την παραμικρή αμφιβολία ότι ο κατηγορούμενος γνώριζε ότι στην επίδικη αποσκευή που ο ίδιος έλεγχε και μετέφερε από τη Βηρυτό στη Λάρνακα μέσω του αεροδρομίου περιείχε ποσότητα μεθαμφεταμίνης συνολικού βάρους 1 κιλού και 228,6 γραμμαρίων. Ο κατηγορούμενος απέτυχε να δημιουργήσει λογική αμφιβολία ότι δεν γνώριζε ότι μετέφερε ναρκωτικά στην Δημοκρατία. Η κατηγορούσα αρχή έχει αποδείξει τη γνώση του κατηγορούμενου για την ύπαρξη των ναρκωτικών και τα οποία ο τελευταίος κατείχε και εισήγαγε στην Κύπρο.
Αναφορικά τώρα με την κατοχή των ναρκωτικών με σκοπό την προμήθεια τους σε άλλο πρόσωπο η ποσότητα του 1 κιλού και 228,6 γραμμαρίων ξεπερνά κατά πολύ το τεκμήριο που θέτει ο νόμος που στην περίπτωση της μεθαμφεταμίνης είναι τα 20 γραμμάρια. Ο κατηγορούμενος δεν προώθησε οποιοδήποτε επιχείρημα που να φορά το θέμα αυτό. Η εκδοχή που προωθήθηκε ήταν πλήρης άγνοια για την ύπαρξη τους και μη σχέσης του με τα ναρκωτικά. Οι θέσεις του εξετάστηκαν και απορρίφθηκαν και δεν υπάρχει κάποιο στοιχείο το οποίο θα υποστήριζε την ανατροπή του νομοθετικού τεκμηρίου. Στην απουσία οποιασδήποτε άλλης μαρτυρίας κρίση μας είναι ότι ο κατηγορούμενος απέτυχε να δημιουργήσει αμφιβολία ως προς τον σκοπό που προορίζονταν τα ναρκωτικά που δεν ήταν άλλος από την προμήθεια τους σε άλλα πρόσωπα.
Καταληκτικά κρίνουμε ότι η κατηγορούσα αρχή κατάφερε να αποδείξει την υπόθεση της εναντίον του κατηγορούμενου και στις δύο κατηγορίες που ο τελευταίος αντιμετωπίζει.
Ως εκ τούτου βρίσκουμε ένοχο τον κατηγορούμενο και στις δύο κατηγορίες που αντιμετωπίζει.
(Υπ.) ………………………..
Λ. Μουγής, Π.Ε.Δ.
(Υπ.) ………………………..
Μ. Χριστοδούλου, Α.Ε.Δ.
(Υπ.) ………………………..
Μ. Λ. Λοΐζου, Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο