ΜΟΝΙΜΟ ΚΑΚΟΥΡΓΙΟΔΙΚΕΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
ΣΥΝΘΕΣΗ ΚΑΚΟΥΡΓΙΟΔΙΚΕΙΟΥ: Λ. Μουγής, Π.Ε.Δ.
Μ. Χριστοδούλου, Α.Ε.Δ.
Μ. Λ. Λοΐζου, Ε.Δ.
Υπόθεση Αρ.: 13698/2023
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
v.
ΑΑ
Κατηγορουμένου
Ημερομηνία: 12 Μαρτίου, 2024.
Εμφανίσεις:
Για την Κατηγορούσα Αρχή: Η κα Ε. Κληρίδου (για να ακούσει ποινή ο κ. Μ. Κουτσόφτας).
Για τον Κατηγορούμενο: Ο κ. Λ. Κυριακίδης.
Κατηγορούμενος παρών.
Π Ο Ι Ν Η
Η κυκλοφορία της ποινής υπόκειται σε περιορισμό και απαγορεύεται η οποιαδήποτε δημοσίευση ή δημοσιοποίηση της χωρίς την άδεια του εκδικάζοντος Δικαστηρίου.
Ο κατηγορούμενος έχει βρεθεί ένοχος με δική του παραδοχή σε τέσσερεις κατηγορίες, κατά παράβαση του περί της Πρόληψης και της Καταπολέμησης της Σεξουαλικής Κακοποίησης, της Σεξουαλικής Εκμετάλλευσης Παιδιών και της Παιδικής Πορνογραφίας Νόμου 91(Ι)/2014, ως έχει τροποποιηθεί.
Κατηγορείται ότι συμμετείχε σε σεξουαλική πράξη με παιδί, δηλαδή ήρθε σε παράνομη συνουσία διά κολπικής διείσδυσης του πέους του στο σώμα της ανήλικης ΑΑ (κατηγορία 1), ότι στις 23/10/2023 απόκτησε και είχε στην κατοχή του υλικό παιδικής πορνογραφίας, δηλαδή φωτογραφίες που απεικόνιζαν την ανήλικη ΑΑ (κατηγορίες 3 και 4) και ότι προσκάλεσε παιδί το οποίο δεν έχει φτάσει στην ηλικία συναίνεσης να του στείλει υλικό παιδικής πορνογραφίας (κατηγορία 5). Ο κατηγορούμενος αντιμετώπιζε και την κατηγορία 2 για την οποία καταχωρίστηκε από πλευράς κατηγορούσας αρχής αναστολή ποινικής δίωξης και που είχε ως συνεπακόλουθο την απαλλαγή του.
Τα γεγονότα που συνθέτουν τη διάπραξη των αδικημάτων έχουν τεθεί από πλευράς κατηγορούσας αρχής και έχουν ως ακολούθως:
«1. Την 19/11/2023 οι ΠΑ (μάρτυρας επί του κατηγορητηρίου 2) και ΜΜ (μάρτυρας επί του κατηγορητηρίου 3), πήγαν στον Αστυνομικό Σταθμό Ζυγίου και κατήγγειλαν ότι διαπίστωσαν από το κινητό της ανήλικης κόρης τους, ΑΑ με ημερομηνία γέννησης 24/02/2011(στο εξής «η παραπονούμενη») ότι συνομιλούσε με τον κατηγορούμενο και του έστελνε φωτογραφίες της ημίγυμνες. Ανέφεραν στην Αστυνομία ότι η ανήλικη παραπονούμενη τους είπε ότι είχε σεξουαλική επαφή με τον κατηγορούμενο.
2. Τη διερεύνηση της υπόθεσης ανέλαβε η Α/Αστ.4484 Μαρία Κουντούρη (μάρτυρας επί του κατηγορητηρίου 12) η οποία ενημέρωσε το «Σπίτι του Παιδιού» άμεσα και διευθετήθηκε συνάντηση με την ανήλικη και τους γονείς της.
3. Την 20/11/2023 και μεταξύ των ωρών 11:39 – 12:19 στο «Σπίτι του Παιδιού» στη Λευκωσία, η Α/Αστ.4484 Μαρία Κουντούρη (μάρτυρας επί του κατηγορητηρίου 12) έλαβε οπτικογραφημένη κατάθεση από την ανήλικη παραπονούμενη μετά από γραπτή συγκατάθεση του πατέρα της.
4. Η ανήλικη στην οπτικογραφημένη της κατάθεση, ανέφερε ότι είχε σχέση με τον κατηγορούμενο, ο οποίος διέμενε στο διπλανό σπίτι μαζί με την αδερφή του και τα παιδιά της αδερφής του. Η παραπονούμενη πήγαινε συχνά στο σπίτι αυτό και έπαιζε με τα παιδιά και σε κάποιες περιπτώσεις πήγαινε και όταν ήταν μόνος ο κατηγορούμενος και οι γονείς της απουσίαζαν. Ο κατηγορούμενος της έδινε φιλιά στο στόμα και την άγγιζε στο στήθος και στο γεννητικό της όργανο. Κατά τον Αύγουστο του 2023 είχε ολοκληρωμένη σεξουαλική επαφή με τον κατηγορούμενο.. Η παραπονούμενη έστειλε ημίγυμνες φωτογραφίες στον κατηγορούμενο αφού ο ίδιος της ζήτησε να το κάνει.
5. Η Α/Αστ.4484 Μαρία Κουντούρη (μάρτυρας επί του κατηγορητηρίου 12) παρέλαβε το κινητό τηλέφωνο της παραπονούμενης μετά από γραπτή συγκατάθεση του πατέρα της με σκοπό να σταλεί για επιστημονικές εξετάσεις. Διευθετήθηκε επίσης άμεσα ιατροδικαστική εξέταση της ανήλικης παραπονούμενης. Η ιατροδικαστική εξέταση πραγματοποιήθηκε την 20/11/2023 και μεταξύ των ωρών 13:15 – 13:40 στο «Σπίτι του Παιδιού» στη Λευκωσία από τον Δρ. Ορθόδοξο Ορθοδόξου (μάρτυρας επί του κατηγορητηρίου 7).
6. Από την ιατροδικαστική εξέταση διαπιστώθηκε παλαιά ρήξη παρθενικού υμένα.
7. Κατά την ίδια μέρα, ήτοι την 20/11/2023 εκδόθηκε δικαστικό ένταλμα σύλληψης εναντίον του κατηγορούμενου και συνελήφθηκε την ίδια μέρα. Ο Α/Αστ.2298 Σάββας Αδάμου εξήγησε στον κατηγορούμενου τους λόγους της σύλληψής του και του επέστησε την προσοχή του στον Νόμο με τον κατηγορούμενο να απαντά «εν έκαμα τίποτε». Ακολούθως, κατά τη διάρκεια σωματικής έρευνας που έκανε ο Α/Αστ.2298 Σάββας Αδάμου) στον κατηγορούμενο, εντοπίστηκε και παραλήφθηκε το κινητό του τηλέφωνο. Του επιστήθηκε εκ νέου η προσοχή του στον Νόμο και ο κατηγορούμενος απάντησε «εντάξει κάνει τη δουλειά σου».
8. Κατά την ίδια μέρα ,ο Α/Αστ.2298 Σάββας Αδάμου έλαβε ανακριτική κατάθεση από τον κατηγορούμενο στην μητρική του γλώσσα, με τη βοήθεια της διερμηνέας Isabella Elisabeta Πίσσα (μάρτυρας επί του κατηγορητηρίου 4).
9. Ο κατηγορούμενος στην κατάθεση του παραδέχεται ότι έκανε σεξ μαζί με την παραπονούμενη σε κουβέρτα στο σαλόνι του σπιτιού. Περαιτέρω παραδέχτηκε ότι η παραπονούμενη του έστειλε μια φωτογραφία της που φορούσε στηθόδεσμο και μια γυμνή από την μέση και πάνω εφόσον ο ίδιος της ζήτησε να του στείλει φωτογραφίες της χωρίς φανέλα.
10. Κατά την ίδια μέρα η Α/Αστ.4484 Μαρία Κουντούρη παρέδωσε το κινητό τηλέφωνο της παραπονούμενης στο Δικανικό Εργαστήρι Ηλεκτρονικών Δεδομένων του Αρχηγείου και συγκεκριμένα στον Αστ.1340 Πέτρο Μάο (μάρτυρα επί του κατηγορητηρίου 8), για εξαγωγή των συνομιλιών των δύο καθώς και των φωτογραφιών που αντάλλαξαν η παραπονούμενη και ο κατηγορούμενος.
11. Την 26/11/2023 ετοιμάστηκε έκθεση από το Δικανικό Εργαστήριο Ηλεκτρονικών Δεδομένων του Αρχηγείου Αστυνομίας. Η Αν. Λοχ.2751 Ιουλία Θωμά (μάρτυρας επί του κατηγορητηρίου 9) ετοίμασε σχετική έκθεση με ανάλυση των δεδομένων.
12. Από την ανάλυση των δεδομένων φαίνεται ότι ο κατηγορούμενος με την παραπονούμενη συνομιλούσαν μέσω viber μεταξύ των ημερομηνιών 23/10/2023 - 18/11/2023. Διαπιστώθηκε περαιτέρω, ότι σε συνομιλία που είχαν την 23/10/2023 ο κατηγορούμενος ζητά από την παραπονούμενη να του στείλει φωτογραφία χωρίς φανέλα και στηθόδεσμο και βρέθηκαν 2 φωτογραφίες της παραπονούμενης στο κινητό του κατηγορούμενου, η μια εκ των οποίων χωρίς στηθόδεσμο και η άλλη με στηθόδεσμο, φωτογραφίες οι οποίες ήταν αποθηκευμένες στα διαγραμμένα.
13. Την 22/02/2024 παραλήφθηκε έκθεση ψυχολογικής αξιολόγησης της παραπονούμενης την οποία διεκπεραίωσε η Κλινική Ψυχολόγος από το «Σπίτι του Παιδιού», Έλενα Χατζηθωμά. Στην εν λόγω έκθεση, μεταξύ άλλων, αναφερόταν ότι η παραπονούμενη, με έκδηλο το συναίσθημα της ντροπής, έκανε αναφορές στο πως γνώρισε τον κατηγορούμενο το καλοκαίρι του 2023 όταν περνούσε χρόνο με τα παιδιά της αδελφής του. Περαιτέρω η παραπονούμενη εξέφρασε συναισθήματα αγάπης προς τον κατηγορούμενο και μία αμυντική στάση αναφορικά με το καταγγελλόμενο περιστατικό, αφού περιέγραψε θετικά την εικόνα του και την στάση του απέναντι της. Η αποκάλυψη της σχέσης της στους γονείς της προκάλεσε έντονο συναίσθημα ντροπής και ενοχής για τη δημιουργία της εν λόγω σχέσης με τον κατηγορούμενο. Οι διαδικασίες που ακολούθησαν της καταγγελίας, ειδικά η ιατροδικαστική εξέταση, προκάλεσαν στην ανήλικη ψυχικά ενοχλήματα και επιθυμία να ξεχάσει τα όσα συνέβησαν, αποφεύγοντας οποιαδήποτε αναφορά στο εν λόγω θέμα. Διαπιστώθηκαν επίσης, ελλείμματα στις κοινωνικές δεξιότητες της ανήλικης οι οποίες σχετίζονταν με τη δημιουργία και διατήρηση υγιών σχέσεων καθώς και τη θέσπιση υγιών προσωπικών ορίων. Εξαιτίας του αναπτυξιακού σταδίου που βρισκόταν το παιδί, δεν είχε επιτευχθεί ακόμη η ψυχο-κοινωνική ωρίμανση, γεγονός που θέτει το παιδί σε ευάλωτη θέση σε συνδυασμό με τις μη επαρκής γνώσεις σε θέματα σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης. Φάνηκε πως η σχέση της ανήλικης με τον κατηγορούμενο ήταν αποτέλεσμα ανάγκης για αλληλεπίδραση, κάλυψη συναισθηματικών αναγκών, φροντίδας και προσοχής. Ωστόσο, τα προαναφερθέντα θέτουν την ανήλικη ως παιδί υψηλού ρίσκου και η ευαλωτότητα της ελλοχεύει κινδύνους για πιθανή επανα-θυματοποίηση της.
Δηλώθηκε τέλος από πλευράς κατηγορούσας αρχής ότι ο κατηγορούμενος είναι λευκού ποινικού μητρώου ενώ ζητήθηκε όπως εκδοθεί το διάταγμα του άρθρου 14(1)(γ) του Νόμου 91(Ι)/2014 για την παραπομπή του στην Αρχή Εποπτείας.
Για σκοπούς μετριασμού και επιβολής ποινής ετοιμάστηκε έκθεση του Γραφείου Ευημερίας στην οποία καταγράφονται οι προσωπικές και οικογενειακές περιστάσεις του κατηγορούμενου. Είναι ηλικίας 29 ετών. Είναι άγαμος και άτεκνος και είναι το μικρότερο παιδί πενταμελούς οικογένειας. Οι γονείς του κατάγονται από τη Βουδαπέστη όμως ο ίδιος γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Ρουμανία. Οι γονείς του σταμάτησαν να εργάζονται λόγω σοβαρού τραυματισμού του πατέρα του και λόγω προβλημάτων υγείας της μητέρας του. Η μεγαλύτερη αδελφή του διαμένει στη Ρουμανία ενώ η δεύτερη αδελφή του διαμένει στο Ζύγι. Ο κατηγορούμενος διέκοψε τη φοίτηση του στο σχολείο το 2014 οπόταν και κατήλθε στην Κύπρο μαζί με την αδελφή του για εργασία και για καλύτερες ευκαιρίες απασχόλησης ώστε να ενισχύσουν τους γονείς τους οικονομικά αφού η οικογένεια αντιμετώπιζε οικονομικές δυσκολίες. Από το 2014 εργάζεται σε ταβέρνα στο Ζύγι και διατηρεί πολύ καλές σχέσεις με τον εργοδότη του ο οποίος επιθυμεί να τον εργοδοτήσει ξανά, μετά την αποφυλάκιση του. Ο κατηγορούμενος μιλά 5 γλώσσες και το 2023 άρχισε μαθήματα μαγειρικής σε εσπερινό σχολείο με την επιθυμία του να συνεχίσει τα μαθήματα και εντός του τμήματος φυλακών. Δηλώνει μετανιωμένος για τα αδικήματα τα οποία διέπραξε.
Ο συνήγορος υπεράσπισης κάλεσε το Δικαστήριο όπως λάβει υπόψη του τις συνθήκες διάπραξης των αδικημάτων, παραπέμποντας και στην κατάθεση του ίδιου του κατηγορούμενου αλλά και την οπτικογραφημένη κατάθεση της ανήλικης τα οποία κατατέθηκαν, για σκοπούς της παρούσας διαδικασίας, ως Έγγραφα Α και Β αντίστοιχα. Το στοιχείο που ο κ. Κυριακίδης επιθυμούσε να τονίσει ήταν ότι ο κατηγορούμενος διέπραξε τα αδικήματα χωρίς να ασκήσει οποιαδήποτε πίεση ή και βία στο ανήλικο θύμα. Αποδέχθηκε όμως ότι η ηλικία του θύματος, που ήταν κατά τον κρίσιμο χρόνο κάτω των 13 χρονών, δεν είναι δυνατό να διαφοροποιήσει το ότι δεν μπορεί να υπάρξει συναίνεση από αυτής της ηλικίας παιδί. Κάλεσε επίσης το Δικαστήριο να προσμετρήσει προς όφελος του κατηγορούμενου την άμεση παραδοχή του, τη συνεργασία του με την αστυνομία και το λευκό ποινικό μητρώο του. Έθεσε επίσης, σε σχέση με τις κατηγορίες 3 και 4, τον πολύ μικρό αριθμό των αρχείων, που ήταν 2 στο σύνολο, αλλά και το ότι ο κατηγορούμενος χρησιμοποίησε τις πληροφορίες μόνο για τον εαυτό του χωρίς να τις δώσει ή και να τις διαδώσει σε άλλα πρόσωπα. Εξέφρασε την επιθυμία του κατηγορούμενου να συνεργαστεί με την Αρχή Εποπτείας επισημαίνοντας ότι η παραβατική συμπεριφορά του αφορούσε το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα κάτι που αποδεικνύει το μεμονωμένο της πράξης του. Ήταν τέλος η εισήγηση του κ. Κυριακίδη ότι συντρέχουν όλες οι προϋποθέσεις για επιβολή συντρεχουσών ποινών φυλάκισης και όχι διαδοχικών.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα αδικήματα που ο κατηγορούμενος διέπραξε είναι σοβαρά. Η σοβαρότητα τους αντικατοπτρίζεται στις υπό του νόμου προβλεπόμενες ποινές (βλ. Λεβέντης ν. Αστυνομίας (1999) 2 ΑΑΔ 632, Βραχίμη ν. Αστυνομίας (2000) 2 ΑΑΔ 727, Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας v. Evans (2005) 2 ΑΑΔ 639). Για τις κατηγορίες 1, 3 και 4 προβλέπεται, με βάση τις διατάξεις του του Περί της Πρόληψης και της Καταπολέμησης της Σεξουαλικής Κακοποίησης, της Σεξουαλικής Εκμετάλλευσης Παιδιών και της Παιδικής Πορνογραφίας Νόμου 91(Ι)/2014, ποινή φυλάκισης διά βίου ενώ για την κατηγορία 5 προβλεπόμενη ποινή είναι και πάλι αυτή της φυλάκισης που δεν υπερβαίνει τα 10 χρόνια.
Όπως τονίστηκε στη Σοφοκλέους ν. Δημοκρατίας (1998) 2 ΑΑΔ 259, σε σεξουαλικά αδικήματα πρέπει να επιβάλλεται αποτρεπτική ποινή για την καταστολή τους ενόψει της ιδιαίτερης σοβαρότητας τους ως εγκλημάτων αφού όχι μόνο στρέφονται κατά των ηθών αλλά προσβάλλουν και την προσωπικότητα του θύματος. Καταρρακώνουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια εξευτελίζοντας την ανθρώπινη υπόσταση του θύματος στιγματίζοντας πολλές φορές τη ζωή του και τον ψυχικό του κόσμο (βλ. Γεωργίου ν. Δημοκρατίας Ποιν.Έφεση Αρ.61/20 ημερ. 14/7/22), ECLI:CY:AD:2022:B304. Να τονίσουμε εδώ ότι ο Νόμος 91(Ι)/2014 θεσπίστηκε έχοντας σκοπό την καλύτερη προστασία των δικαιωμάτων των παιδιών τα οποία αποτελούν τη βάση και το μέλλον της κοινωνίας προστασία που αναγνωρίζεται από το Διεθνές και Εθνικό Δίκαιο ως κοινωνική ανάγκη που πηγάζει από την εγγενή φύση του (βλ. Αστυνομία ν. Πατούρη Ποιν. Έφεση Αρ. 51/20 ημερ. 3/12/2020).
Η ανάγκη προστασίας των παιδιών ειδικότερα, ως θυμάτων τέτοιας φύσεως αδικημάτων αναγνωρίστηκε και στην υπόθεση Ν.Σ. ν. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφ. Αρ.184/2015, ημερ.13/2/2018, ECLI:CY:AD:2018:B72, όπου αναφέρθηκε ότι:
««… θα τονίσουμε, όχι απλώς την ανησυχία, αλλά την αγωνία των Δικαστηρίων σε σχέση με την ολοένα αυξανόμενη τάση διάπραξης τέτοιων αδικημάτων, τα οποία έχουν καταστεί δεσπόζοντα. Ό,τι πλήττ[εται] είναι το παιδί και ο ευαίσθητος κόσμος του, αξίες μεγάλης σπουδαιότητας για την κοινωνία, τον άνθρωπο και τον πολιτισμό. Η αδιαμφισβήτητη αναγνώριση τέτοιας σπουδαιότητας αντανακλάται στη θέσπιση αυστηρότερων ποινών δια του Ν. 91(Ι)/2014, ως εκδήλωση της ανησυχίας της κοινωνίας και της αποφασιστικότητας της έννομης τάξης για αντιμετώπιση τέτοιων απαράδεκτων, από κάθε άποψη, συμπεριφορών. Όσο δε νεαρότερο είναι ένα παιδί, εξ αντικειμένου, το αδίκημα καθίσταται σοβαρότερο».»
Η αναγκαιότητα επιβολής αποτρεπτικών ποινών για σκοπούς καταστολής, ενόψει της ιδιαίτερης σοβαρότητας τους ως εγκλημάτων αλλά και της τρομακτικής συχνότητας διάπραξης τους, κάτι που λαμβάνουμε γνώση από τον πάρα πολύ μεγάλο αριθμό υποθέσεων που τίθενται ενώπιον μας, έχει τονιστεί και σε μεταγενέστερες αποφάσεις όπως στην υπόθεση Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας ν. Αντώνιου Μηταρά Ποιν. Έφεση Αρ.59/2022 ημερομ. 7/12/2022, ECLI:CY:AD:2022:D312, όπου αναφέρθηκαν τα ακόλουθα:
««Σταθερή και επαυξημένη παραμένει η ανάγκη για επιβολή αυστηρών και αποτρεπτικών ποινών σε σεξουαλικής φύσεως αδικήματα, όπως πρόσφατα μας δόθηκε η ευκαιρία να υποδείξουμε στις υποθέσεις παρόμοιας φύσης, Stephen John Lucas v. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση αρ. 129/2021 (σχ. με 145/2021) ημερ. 27.10.2022 και Robert Cionel Clarson v. Αστυνομίας, Ποινική Έφεση αρ. 38/2022 ημερ. 27.10.2022, ECLI:CY:AD:2022:B411, στην οποία τονίσαμε τα ακόλουθα σε σχέση με την απαράδεκτη συχνότητα με την οποία διαπράττονται τέτοια αδικήματα:
«Οι υποθέσεις αυτής της φύσεως και γενικά οι υποθέσεις σεξουαλικών αδικημάτων και μάλιστα με θύματα παιδιά δεν βρίσκονται μόνο σε έξαρση, δεν αποτελούν απλώς αδικήματα που δεσπόζουν στο εγκληματικό στερέωμα της Κύπρου, αλλά έχουν πλέον εξελιχθεί σε πρωτοφανή μάστιγα.
Η κατάσταση αυτή δημιουργεί υποχρέωση στα δικαστήρια για επιβολή ιδιαίτερα αποτρεπτικών και συνεπώς αυστηρών ποινών, με αποτέλεσμα οι προσωπικές περιστάσεις να είναι δευτερεύουσας και η εξατομίκευση της ποινής, όσο επιβεβλημένη κι αν είναι, να μην έχει αποφασιστικό ρόλο.
Ό,τι έχει σημαίνουσα σημασία είναι η προστασία των παιδιών και των θεμελιακών τους δικαιωμάτων από εγκλήματα αυτής της φύσης, τα οποία συνθλίβουν τον ψυχικό τους κόσμο και εξευτελίζουν την προσωπικότητα τους.
[.]
Καθοριστική είναι η έντονη ανάγκη αποτροπής και ο τονισμός της αυστηρότητας που απαιτείται σε μια προσπάθεια να αντιμετωπιστεί το έγκλημα αυτής της φύσης. Έγκλημα εναντίον του παιδιού, της κοινωνίας και του πολιτισμού.»».
Κάθε περίπτωση κρίνεται κάτω από τα δικά της περιστατικά. Σύμφωνα με το άρθρο 19 του Ν. 91(Ι)/2014, αναφέρονται οι παράγοντες οι οποίοι επιδρούν επιβαρυντικά σε σχέση με τη διάπραξη των αδικημάτων που προβλέπονται στα άρθρα 6–9 και 15 του Νόμου. Η νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου έχει επίσης θέσει αρχές με βάση τις οποίες θα πρέπει να αντικρίζονται αδικήματα σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών. Ανάμεσα σε άλλους επιβαρυντικούς παράγοντες συμπεριλαμβάνονται ο προσχεδιασμός στον τρόπο προσέγγισης του θύματος (βλ. Χριστοφόρου ν. Δημοκρατίας Ποιν. Έφεση Αρ. 59/16 ημερομηνίας 23/3/2017), όπως τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, η επανάληψη της άνομης συμπεριφοράς, η σημαντική διαφορά ηλικίας (βλ. Λευκαρίτης ν. Δημοκρατίας (2016) 2Β ΑΑΔ 1165) και αν τον αδίκημα στρέφεται εναντίον παιδιού με διανοητική ή σωματική αναπηρία ή άλλο χαρακτηριστικό που το καθιστά ιδιαίτερα ευάλωτο (Λευκαρίτης [ανωτέρω]).
Στην παρούσα περίπτωση τα γεγονότα που περιβάλλουν την διάπραξη των αδικημάτων από τον κατηγορούμενο είναι ιδιαιτέρως σοβαρά. Το γεγονός ότι εκμεταλλεύτηκε σεξουαλικά ένα ανήλικο παιδί, που κατά το χρόνο διάπραξης των αδικημάτων ήταν μόλις 121/2 ετών, ξεπερνά κάθε λογική. Ο ίδιος ήταν σχεδόν 29 ετών και παρά ταύτα προέβηκε στην εγκληματική συμπεριφορά, που αποτελεί το αντικείμενο των υπό κρίση κατηγοριών, χωρίς να αναλογιστεί ότι είχε να κάνει με ένα χωρίς ωρίμανση και ευάλωτο ανήλικο παιδί και που ως ενήλικας, θα έπρεπε να το αντιμετωπίσει ως τέτοιο. Αντ’ αυτού δημιούργησε σχέση μαζί του και ήρθε σε παράνομη συνουσία δια κολπικής διείσδυσης χωρίς οποιοδήποτε ενδοιασμό ή αναστολή που η λογική επιβάλλει. Να τονίσουμε ότι η παραπονούμενη μετέβαινε στην οικία όπου ο κατηγορούμενος διέμενε με την αδελφή του όπου έπαιζε με τα παιδιά της τελευταίας. Η άνομη συμπεριφορά του δεν σταμάτησε μέχρι εκεί. Συνεχίστηκε και μετά την σεξουαλική κακοποίηση ζητώντας από το ανήλικο θύμα να του στείλει φωτογραφίες χωρίς φανέλα και στηθόδεσμο με το τελευταίο να του αποστέλλει στο κινητό του τηλέφωνο μία φωτογραφία με και μία φωτογραφία χωρίς στηθόδεσμο. Η υπό κρίση υπόθεση είναι από τις περιπτώσεις που δεν μπορεί να υπάρξει οποιαδήποτε δικαιολογία ως προς την διάπραξη των αδικημάτων από τον κατηγορούμενο.
Παρά τα πιο πάνω τεθέντα όμως το Δικαστήριο έχει καθήκον να προβεί σε εξατομίκευση της ποινής πραγματευόμενο την κάθε περίπτωση στη βάση των γεγονότων της και τον κάθε κατηγορούμενο αναλόγως των περιστάσεων, όπως και εδώ πράξαμε, λαμβάνοντας υπόψη όλους τους μετριαστικούς παράγοντες που έχουν τεθεί ενώπιον του. (βλ. κατ’ αναλογίαν, Παναγιώτου ν Δημοκρατίας (2008) 2 ΑΑΔ 478). ). Από την άλλη όμως η διεργασία εξατομίκευσης δεν σημαίνει ότι θα πρέπει ταυτόχρονα να υπερακοντίζει και το άλλο Δικαστικό καθήκον για την επιβολή της αρμόζουσας για τον συγκεκριμένο παραβάτη ποινής.
Προς όφελος του κατηγορούμενου λαμβάνουμε υπόψη την άμεση παραδοχή του, που είναι παράγοντας ο οποίος, ως είναι νομολογημένο, επιφέρει έκπτωση στην ποινή (βλ. Χαρτούπαλος ν. Δημοκρατίας (2002) 2 ΑΑΔ 28), αλλά είναι και γεγονός που καταδεικνύει και την έμπρακτη μεταμέλεια του. Περαιτέρω η παραδοχή του είχε ως αποτέλεσμα, πέραν της περίσωσης πολύτιμου Δικαστικού χρόνου, η παραπονούμενη να μην κληθεί να καταθέσει ενόρκως βιώνοντας εκ νέου, μέσα από τη δίκη, τα γεγονότα που έζησε και που αποτελούν το υπόβαθρο της παρούσας υπόθεσης (βλ. Σ. Κ. ν. Αστυνομικού Διευθυντή Λεμεσού (2010) 2 ΑΑΔ 304), έχοντας κατά νουν, σύμφωνα με τα παρατεθέντα γεγονότα, ότι η αποκάλυψη της σχέσης της με τον κατηγορούμενο της προκάλεσε έντονο συναίσθημα ντροπής και ενοχής. Προσμετρούμε περαιτέρω προς όφελος του κατηγορούμενου το λευκό ποινικό μητρώο του και την συνεργασία του με τις ανακριτικές αρχές ως επίσης και το γεγονός ότι δεν υπήρξε άσκηση οποιασδήποτε πίεσης ή και βίας προς το ανήλικο θύμα. Λαμβάνουμε επίσης υπόψη μας τις προσωπικές και οικογενειακές του περιστάσεις, ως αναφέρθηκαν από τον συνήγορο υπεράσπισης αλλά καταγράφονται και στην έκθεση του γραφείου ευημερίας, όπως και τις δυσμενείς επιπτώσεις που θα έχει στον ίδιο και στην οικογένεια του η επιβολή ποινής φυλάκισης. Θα πρέπει εδώ όμως να θέσουμε αυτό που λέχθηκε στην υπόθεση Κρασιάς ν. Δημοκρατίας Ποιν. Έφεση Αρ. 278/2022 ημερομηνίας 7/4/2023, ECLI:CY:AD:2023:B133, ότι δηλαδή η μεγάλη κοινωνική απαξία που τα αδικήματα αυτής της φύσης ενέχουν, η ανάγκη αποτροπής που πηγάζει από την απαράδεκτη συχνότητα με την οποία παρουσιάζονται και η μεγάλη σημασία που έχει το αγαθό που ο νόμος θέλει να προστατεύσει, δηλαδή το παιδί, είναι παράγοντες που καθιστούν τις προσωπικές και οικογενειακές περιστάσεις δευτερεύουσας σημασίας. Συνυπολογίζουμε τέλος ότι, ως τέθηκε από τον δικηγόρο του, πρόκειται για ένα μεμονωμένο περιστατικό.
Σε σχέση προς την ποινολογική μεταχείριση κατηγορούμενων σε παρόμοιας φύσης υποθέσεις και προβαίνοντας πάντοτε στις ανάλογες και επιβαλλόμενες αναπροσαρμογές στη βάση τού τι ισχύει εδώ ως ζήτημα γεγονότων και έχοντας συγχρόνως κατά νουν πως «Προηγούμενες αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου, αναφορικά με τις επιβληθείσες ποινές, είναι ενδεικτικές του μέτρου τιμωρίας συγκεκριμένων εγκλημάτων και των παραμέτρων του καθορισμού της ποινής. Δεν έχουν, όμως, το δεσμευτικό χαρακτήρα, που ενέχει ο καθορισμός αρχών δικαίου. Και τούτο, γιατί η ποινή που επιβάλλεται σε κάθε υπόθεση είναι αλληλένδετη με τις ιδιαιτερότητες των γεγονότων που την συνθέτουν και με τις ιδιαιτερότητες των συνθηκών του παραβάτη.» (βλ. Χαραλάμπους ν. Δημοκρατίας (2000) 2 ΑΑΔ 1), παραθέτουμε ως καθοδηγητικές και ενδεικτικές και τις ακόλουθες αποφάσεις.
Στην υπόθεση Ρ. ν. Δημοκρατίας Ποιν. Έφεση Αρ. 253/2017 ημερομηνίας 28/2/2019, ECLI:CY:AD:2019:B66, οι συντρέχουσες ποινές των 5 ετών που επιβλήθηκαν στον κατηγορούμενο για αδικήματα κατά παράβαση του άρθρου 6(4)(α) του Περί της Πρόληψης και της Καταπολέμησης της Σεξουαλικής Κακοποίησης, της Σεξουαλικής Εκμετάλλευσης των Παιδιών και της Παιδικής Πορνογραφίας Νόμου, Ν.91(Ι)/2014 κρίθηκαν ως μη υπερβολικές. Ο εφεσείοντας, μεταξύ Μαΐου και Αυγούστου του 2015 είχε αγγίξει και χαϊδέψει την κοιλιά και τα γεννητικά όργανα της ανήλικης που ήταν ηλικίας 11 ετών ενώ σε μία περίπτωση έγλυψε τα γεννητικά της όργανα.
Στην Κρασιάς v. Δημοκρατίας (ανωτέρω), ο κατηγορούμενος, ηλικίας 41 ετών, κατόπιν παραδοχής του, κρίθηκε ένοχος σε τρεις κατηγορίες που αφορούσαν το αδίκημα της άγρας παιδιών για σεξουαλικούς σκοπούς και της σεξουαλικής κακοποίησης παιδιού κατά παράβαση του περί της Πρόληψης και της Καταπολέμησης της Σεξουαλικής Κακοποίησης, της Σεξουαλικής Εκμετάλλευσης Παιδιών και της Παιδικής Πορνογραφίας Νόμου, Ν. 91(Ι)/2014. Τα αδικήματα διαπράχθηκαν εις βάρος τριών ανήλικων αγοριών ηλικίας 14 ετών κατά τον ουσιώδη χρόνο τα οποία ο κατηγορούμενος τα προσέγγισε μέσω της πλατφόρμας κοινωνικής δικτύωσης INSTAGRAM. Τα αδικήματα συνίσταντο σε πεολειχία από τον κατηγορούμενο στα θύματα στα οποία κατέβαλλε και χρηματικό ποσό. Σε όλα τα θύματα διενεργήθηκε ψυχολογική εξέταση από την οποία προέκυψε ότι το πρώτο και το τρίτο θύμα είχαν αναπτύξει μερική συμπτωματολογία διαταραχής μετατραυματικού στρες, συνδεόμενη με σεξουαλική κακοποίηση. Πρωτόδικα επιβλήθηκαν σε κάθε μία από τις κατηγορίες της άγρας παιδιών για σεξουαλικούς σκοπούς ποινή φυλάκισης 4 ετών και σε κάθε μία από τις Κατηγορίες της σεξουαλικής κακοποίησης παιδιού ποινή φυλάκισης 8 ετών. Οι ποινές αποφασίστηκε όπως συντρέχουν και επικυρώθηκαν κατ’ έφεση.
Στην Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας ν. Κύρρη, Ποιν. Έφεση Αρ. 70/22 ημερομηνίας 7/2/2023, ο κατηγορούμενος ηλικίας 53 ετών κατόπιν παραδοχής του, κρίθηκε ένοχος σε εννέα κατηγορίες για παράβαση του άρθρου 6(4)(α) του περί της Πρόληψης και της Καταπολέμησης της Σεξουαλικής Κακοποίησης, της Σεξουαλικής Εκμετάλλευσης Παιδιών και της Παιδικής Πορνογραφίας Νόμου, Ν. 91(Ι)/2014 και δύο κατηγορίες για παράβαση του άρθρου 6(3) του ίδιου Νόμου μία εκ των οποίων αφορά και το εδάφιο (7) του εν λόγω άρθρου. Οι εγκληματικές ενέργειες του κατηγορούμενου είχαν ως θύματα τρία διαφορετικά ανήλικα πρόσωπα, ηλικίας 17, 12½ και 13½, ετών περίπου αντίστοιχα. Ο κατηγορούμενος, καταχρώμενος τη θέση εμπιστοσύνης, εξουσίας και επιρροής στα ανήλικα (στα οποία έκανε μαθήματα ιππασίας και προπονήσεις), συμμετείχε σε σεξουαλικές πράξεις με αυτά. Οι σεξουαλικές πράξεις συνίσταντο σε αγγίγματα στα γεννητικά όργανα, σε πεολειχία και σε διείσδυση του πέους του στον πρωκτό ενός εκ των ανηλίκων σε μία περίπτωση. Μετά από ψυχολογική αξιολόγηση προέκυψε ότι ένα εκ των θυμάτων παρουσίαζε ενεργή συμπτωματολογία μείζονος καταθλιπτικής διαταραχής ήπιας βαρύτητας, το άλλο ανήλικο θύμα εξέλαβε τα αγγίγματα του Εφεσίβλητου ως παραβίαση των προσωπικών του ορίων, ενώ τη στιγμή που αυτά λάμβαναν χώρα του προκάλεσαν δυσφορία και ένοιωθε άβολα και το τρίτο ανήλικο θύμα παρουσίασε μερική συμπτωματολογία διαταραχής μετατραυματικού στρες. Πρωτόδικα επιβλήθηκαν σε κάθε μια από τις κατηγορίες που αφορούσαν αγγίγματα στα γεννητικά όργανα των ανήλικων θυμάτων - ποινή φυλάκισης 5 ετών, ενώ σε κάθε μια από τις κατηγορίες που αφορούσαν πράξεις πεολειχίας - αλλά και στην κατηγορία - που αφορούσε περίπτωση εισδοχής του πέους του εφεσίβλητου στον πρωκτό του ανήλικου - ποινή φυλάκισης 10 ετών. Αποφασίστηκε, περαιτέρω, όπως οι ποινές συντρέχουν. Ο Κατηγορούμενος ήταν λευκού ποινικού μητρώου. Κατ’ έφεση κρίθηκε ότι η ποινική μεταχείριση του Κατηγορούμενου μέσω της επιβολής συντρεχουσών ποινών οδήγησε στην έκδηλη ανεπάρκεια της ποινής που επιβλήθηκε. Διατάχθηκε όπως η ποινή φυλάκισης των 5 ετών που επιβλήθηκε να εκτιθεί διαδοχικά με την ποινή φυλάκισης των 10 ετών έτσι ώστε το συνολικό ύψος της ποινής φυλάκισης που θα εκτίσει ο Κατηγορούμενος να ανέλθει στα 15 έτη. Μεταξύ των επιβαρυντικών παραγόντων λήφθηκε υπόψη η επαναλαμβανόμενη έκνομη συμπεριφορά του Εφεσίβλητου επί τριών ανήλικων θυμάτων, τα αποτελέσματα που αυτή επέφερε στον ψυχικό τους κόσμο και η κατάχρηση, από μέρους του, της θέσης εμπιστοσύνης και επιρροής που είχε λόγω της ιδιότητας του εκπαιδευτή/προπονητή.
Στην Alan ν. Δημοκρατίας Ποιν. Έφεση Αρ. 149/2020, ημερομηνίας 21/11/2021 ο κατηγορούμενος κρίθηκε ένοχος, κατόπιν παραδοχής του, σε συνολικά 3 κατηγορίες αναφορικά με αδικήματα κατοχής παιδικής πορνογραφίας. Οι κατηγορίες 1 και 3 αφορούσαν κατοχή παιδικού πορνογραφικού υλικού με παιδιά ηλικίας άνω των 13 ετών. Η δεύτερη κατηγορία αφορούσε κατοχή 4 αρχείων εικόνας με απεικονίσεις παιδιών κάτω των 13 ετών τα οποία ενέπιπταν στο επίπεδο 1. Επιβλήθηκαν πρωτοδίκως στις κατηγορίες 1 και 3 ποινές φυλάκισης 2 ετών και στην κατηγορία 2 ποινή φυλάκισης 4 ετών. Κατ’ έφεση η ποινή φυλάκισης 4 ετών στην κατηγορία 2 κρίθηκε έκδηλα υπερβολική και μειώθηκε σε ποινή φυλάκισης 3 ετών.
Λαμβανομένων υπόψη των πιο πάνω αλλά και ότι για το ύψος της ποινής θα πρέπει να προβούμε στη διάκριση των αδικημάτων αφού, ως αναφέραμε και προηγουμένως, για τις κατηγορίες 1, 3 και 4 η προβλεπόμενη ποινή είναι αυτή της ισόβιας φυλάκισης ενώ για την κατηγορία 5 προβλεπόμενη ποινή είναι αυτή των 10 χρόνων, επιβάλλονται στον κατηγορούμενο οι κάτωθι ποινές:
Στην 1η κατηγορία ποινή φυλάκισης 7 χρόνων.
Στην 3η κατηγορία ποινή φυλάκισης 3 χρόνων.
Στην 4η κατηγορία ποινή φυλάκισης 3 χρόνων.
Στην 5η κατηγορία ποινή φυλάκισης 2 χρόνων.
Οι ποινές θα συντρέχουν.
Ο χρόνος που ο κατηγορούμενος τέλεσε σε προφυλάκιση στην παρούσα υπόθεση (από 20/11/2023), να συνυπολογιστεί κατά το άρθρο 117(1) του Περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ.155.
Τα τεκμήρια που έχουν κατασχεθεί και συγκεκριμένα τα κινητά τηλέφωνα μάρκας LG και Redmi να επιστραφούν στους νόμιμους δικαιούχους τους εφόσον πρώτα αφαιρεθεί οποιοδήποτε αποθηκευμένο παράνομο υλικό.
Ο κατηγορούμενος παραπέμπεται τέλος στην Αρχή Εποπτείας, που προβλέπεται από το άρθρο 47 του Νόμου 91(Ι)/2014, κατά τη διάρκεια εγκλεισμού του στις Κεντρικές Φυλακές, αλλά και για περίοδο τριών ετών μετά την αποφυλάκιση του.
(Υπ.) ………………………..
Λ. Μουγής, Π.Ε.Δ.
(Υπ.) ………………………..
Μ. Χριστοδούλου, Α.Ε.Δ.
(Υπ.) ………………………..
Μ. Λ. Λοΐζου, Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο