ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
Ενώπιον: Λ. ΧΑΒΙΑΡΑ, Ε.Δ.
Αρ. Υπ. 3920/2021
Μεταξύ:
ΕΠΑΡΧΟΣ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
Κατηγορούσας Αρχής
-και-
Χ.Κ.
Κατηγορούμενης
Ημερομηνία: 12.9.2024
Για την Κατηγορούσα Αρχή: κα. Γαϊτάνου
Για την Κατηγορούμενη: κ. Κουκούνης
ΑΠΟΦΑΣΗ
Το Κατηγορητήριο
Μετά την ενδιάμεση απόφαση του Δικαστηρίου ημερομηνίας 21.6.2024 με την οποία η Κατηγορούμενη αθωώθηκε στις κατηγορίες 1 – 7, η Κατηγορούμενη αντιμετωπίζει πλέον μόνο την 8η κατηγορία για χρήση και/ή κατοχή οικοδομής χωρίς πιστοποιητικό έγκρισης της αρμόδιας αρχής.
Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες του αδικήματος, η Κατηγορούμενη το 2017 και/ή προγενέστερα και ακολούθως μέχρι σήμερα κατέχει και χρησιμοποιεί τις οικοδομές που καταγράφονται στις κατηγορίες 1-7 χωρίς πιστοποιητικό έγκρισης κατά παράβαση των άρθρων 2, 3(1β)-(στ), 20(1)(α), (β), 20(2), 20(3) (3)(α),(β),(γ), (6), 6 και 9Α του Περί Ρυθμίσεως Οδών και Οικοδομών Νόμου Κεφ. 96 και του άρθρου 20 του Ποινικού Κώδικα Κεφ. 154.
Η Μαρτυρία
Για να αποδείξει την υπόθεση της η Κατηγορούσα Αρχή κάλεσε ως μάρτυρες τον Κ.Κ., διοικητικό λειτουργό του Έπαρχου Λάρνακας (ΜΚ1), την Γ.Π., διοικητικό λειτουργό του Έπαρχου Λάρνακας (ΜΚ2), τον Κ.Λ., τεχνικό μηχανικό του Έπαρχου Λάρνακας (ΜΚ3), την Κ.Σ., κτηματολογικό λειτουργό του Κτηματολογίου Λάρνακας (ΜΚ4), τον Σ.Σ., γραμματέα στο Κοινοτικό Συμβούλιο Πύλας (ΜΚ5) και την Ε.Π.που είναι η παραπονούμενη (ΜΚ6). Η Κατηγορούμενη, ως είχε δικαίωμα, μετά που κλήθηκε σε απολογία τήρησε τη σιωπή της και δεν κάλεσε κάποιο μάρτυρα υπεράσπισης.
Μαρτυρία ΜΚ1
Ο ΜΚ1 υιοθέτησε δήλωση την οποία κατάθεσε στο Δικαστήριο (Έγγραφο Α) και ανάφερε ότι έγινε παράπονο για αυτό στις 20.2.2019 η ΜΚ2 μετέβηκε επί τόπου στην οικία και κατέγραψε τις διαπιστώσεις της. Ακολούθως διαπιστώθηκε ότι η οικία αρ. 9 είναι ιδιοκτησίας της Κατηγορούμενης και στάλθηκαν σε αυτήν δυο επιστολές (Τεκμήρια 1 και 2). Ως ανάφερε ο ΜΚ1 πρόκειται για επιστολές της Επαρχιακής Διοίκησης Λάρνακας προς την Κατηγορούμενη ενημερώνοντας την ότι διαπιστώθηκαν παράνομες ανεγέρσεις. Ο ίδιος επισκέφθηκε την οικία στις 5.12.2023 και έλαβε φωτογραφίες (Τεκμήριο 3).
Στην αντεξέταση του ανάφερε ότι η επίδικη κατοικία κτίστηκε περί τα τέλη της δεκαετίας του 1980 με αρχές της δεκαετίας του 1990. Ρωτήθηκε εάν έκανε μετρήσεις ή σχέδιο ή κάτοψη και είπε πως δεν έκανε. Ρωτήθηκε εάν πήρε μαζί του κάτοψη και να την αντιπαραβάλει με οτιδήποτε και να την αποτυπώσει και είπε ότι υπάρχουν στον διοικητικό φάκελο τα εγκεκριμένα σχέδια της κατοικίας στα οποία φαίνονται οι μετρήσεις αλλά δεν αφορούν τις επίδικες οικοδομές οι οποίες είναι προέκταση όλων των κατασκευών που έγιναν. Συμφώνησε ότι ο ίδιος δεν μπορεί να βεβαιώσει θετικά τις μετρήσεις που καταγράφονται στο Έγγραφο Α γιατί δεν είναι εκείνος που τις έκανε. Η προσωπική του υπηρεσιακή γνώση προέρχεται από τον διοικητικό φάκελο από τον οποίο προκύπτει ότι περί τον Ιούλιο του 2017 υπήρξε αλλαγή λόγω διεξαγωγής οικοδομικών εργασιών. Προσωπικά δεν είδε εργασίες να διεξάγονται το 2017 όμως διαφώνησε σε υποβολή πως ότι αναφέρει στο Έγγραφο Α ήταν υφιστάμενο στην οικοδομή επειδή έτσι αγοράστηκε το 2000.
Ρωτήθηκε κατά πόσο η Κατηγορούμενη κατοικεί ή χρησιμοποιεί την οικία ή έχει τον έλεγχο και είπε ότι δεν γνωρίζει. Καταχώρησαν κατηγορητήριο εναντίον του νόμιμου ιδιοκτήτη. Σε μεταγενέστερη ερώτηση, ο ΜΚ1 ανάφερε ότι δεν αμφιβάλλουν ότι είχε εξουσιοδοτήσει προφανώς τον πατέρα της, όπως γνωρίζουν για να εξουσιοδοτήσει άλλα πρόσωπα να κάνουν εργασίες. Δεν είχαν ενώπιον τους κάποιο ισχυρισμό ότι τον επίδικο χρόνο τρίτα άγνωστα πρόσωπα προβήκαν σε κατασκευές. Είχαν ανταλλάξει αλληλογραφία και ζητήθηκε χρόνος για αδειοδότηση των παράνομων επεκτάσεων και ο χρόνος δόθηκε. Πρόσθεσε δε, ότι δόθηκε στην Κατηγορούμενη επαρκής χρόνος μετά από ενέργειες είτε για να νομιμοποιήσει τις οικοδομές που έγιναν, είτε να τις κατεδαφίσει. Κατά την άποψη του ΜΚ1 επέδειξαν αρκετή ανοχή. Έγιναν σε τεράστιο βαθμό παράνομες επεκτάσεις και προσθηκομετατροπές που αλλοιώθηκε ο αρχικός χαρακτήρας του ακινήτου επηρεάζοντας δικαιώματα τρίτων.
Μαρτυρία ΜΚ2
Η ΜΚ2 ανάφερε ότι υποβλήθηκε παράπονο στις 2.8.2017 για αυτό αρμόδιοι λειτουργοί της Επαρχιακής Διοίκησης και ο γραμματέας του Κοινοτικού Συμβουλίου Πύλας προβήκαν την ίδια ημέρα σε επιτόπιο έλεγχο και επιβεβαίωσαν ως διαφαίνεται από τον διοικητικό φάκελο, ότι υφίσταντο παρεμβάσεις που έγιναν στο παρελθόν όσο και στον χρόνο που επισκέφθηκαν την οικία και έλαβαν φωτογραφίες. Τα ευρήματα τους επιβεβαιώθηκαν από τον ΜΚ3 κατόπιν δικού του ελέγχου στις 4.8.2017. Όταν επισκέφθηκαν την οικία σημείωσαν την παρουσία οικοδομικών υλικών. Δεν είδαν όμως εργασίες να διεξάγονται. Η ίδια μετάβηκε εκεί στις 20.2.2019 και κατέγραψε τις παρανομίες που αναφέρει στην δήλωση της Έγγραφο Β και αναγνώρισε δέσμη φωτογραφιών (Τεκμήριο 4). Από την επίσκεψη της στο χώρο στις 20.2.2019 προέκυψε ότι υπήρχαν παράνομες οικοδομές οι οποίες ήταν ξύλινη κατασκευή με στέγαστρο στηριζόμενη από μεταλλικά υποστυλώματα / τσίγκους με διαστάσεις 7 x 4 μ στην πρόσοψη της κατοικίας, τσιμεντένια ψησταριά της οποίας η καμινάδα προεκτείνεται σε δημόσιο πεζοδρόμιο, επέκταση της κουζίνα με κλείσιμο γωνίας (κουφώματος) και τοποθέτηση συρτής αλουμινένιας πόρτας στην πρόσοψη της κατοικίας, επέκταση μπαλκονιού περίου 1,20 x 3,50 μ., μέρος της περίφραξης είχε ύψος 1,85μ., επέκταση δωματίου στον εσωτερικό χώρο της οικίας περίπου 3,20 x 7,10μ με πρόσθετη στέγη εφαπτόμενη σε περιτείχισμα και τοποθέτηση συρτών πόρτων από αλουμίνιο στο πίσω μέρος της κατοικίας, μικρή αποθήκη / πλυσταριό. Στις 21.2.2020 προέβη σε επιτόπια έρευνα και έλαβε φωτογραφίες (Τεκμήριο 6). Η ΜΚ2 επίσης ετοίμασε την έκθεση πταίσματος (Τεκμήριο 9) στην οποία κατέγραψε τις παράνομες προσθήκες, μεταξύ άλλων, και αναφέρει ότι υποβλήθηκε αίτηση για άδεια (αρ. Αιτ. {…}) αλλά απορρίφθηκε από την πολεοδομική αρχή
Σε υποβολή του κ. Κουκούνη ότι οι κατασκευές δεν ήταν πρόσφατες αλλά προϋπήρχαν πολύ πριν οι γονείς της Κατηγορούμενης αγοράσουν την επίδικη κατοικία, η μάρτυρας είπε ότι αυτό δεν μπορεί να το επιβεβαιώσει, όπως δεν μπορούσε να πει εάν αυτές έγιναν σε λίγες ημέρες. Σε σχέση με σημείωμα που κατάθεσε (Τεκμήριο 5) η μάρτυρας συμφώνησε ότι σε αυτό καταγράφεται ότι στην επίσκεψη λειτουργού εντός της επίδικης κατοικίας εντοπίστηκαν μόνο η μητέρα της Κατηγορούμενης και ένα ανήλικο παιδί. Τότε είπε η ΜΚ2, δεν γνώριζαν αν ήταν ιδιοκτήτρια η Κατηγορούμενη. Σε σχετικές ερωτήσεις αναφορικά με στιχομυθία που έγινε με τον πατέρα της Κατηγορούμενης στην ίδια επίσκεψη, η ΜΚ2 είπε ότι δεν γνωρίζουν πότε επακριβώς έγιναν οι κατασκευές.
Σε μετέπειτα σχετική υποβολή ότι βασίζεται σε υποθέσεις η Επαρχιακή Διοίκηση η ΜΚ2 επέμεινε στην απάντηση της Κατηγορούμενης. Η Κατηγορούμενη με επιστολή της 20.5.2019 ανάφερε σε απάντηση των επιστολών Τεκμήρια 1 και 2 ότι θα αιτηθεί άδεια της αρμόδιας Αρχής (Τεκμήριο 8). Η ΜΚ2 είπε στο σημείο αυτό της αντεξέτασης της ότι όταν στάλθηκε επιστολή στην Κατηγορούμενη στην οποία γινόταν αναφορά σε οικοδομικές εργασίες, η ίδια τους είπε ότι θα προέβαινε σε έκδοση πολεοδομικής άδειας και μετά θα αποτεινόταν σε αυτούς και δεν είπε ότι δεν τις έκανε αυτή. Ήταν έμμεση παραδοχή της. Υπέδειξε ο κ. Κουκούνης στην ΜΚ2 ότι ο πατέρας της Κατηγορούμενης ανάφερε στην Επαρχιακή Διοίκηση στις 2.8.2017 (Τεκμήριο 5) ότι οι επεμβάσεις που υπάρχουν έγιναν από τους προηγούμενους ιδιοκτήτες με την ΜΚ2 να απαντά ότι αυτό δεν μπορεί να διαπιστωθεί μετά βεβαιότητας. Υπήρξε καταγγελία από την ΜΚ6 ότι διεξάγονταν εργασίες.
Στις 24.2.2020 ετοιμάστηκε έκθεση πταίσματος (Τεκμήριο 8). Στις 16.2.2023 προέβη σε νέο έλεγχο και διαπίστωσε ότι οι παρανομίες υφίστανται. Στις 8.12.2023 προέβη ξανά σε έλεγχο με τον ΜΚ3 και επιβεβαίωσε ότι οι παρανομίες δεν έχουν αρθεί. Από το 2017 μέχρι την 7.12.2023 δεν υποβλήθηκε οποιαδήποτε αίτηση για έκδοση άδειας οικοδομής.
Μαρτυρία ΜΚ3
Ο ΜΚ3 ανάφερε ότι πραγματοποίησε έλεγχο στις 4.8.2017 με τον Αντρέα Βαρνάβα ο οποίος ετοίμασε σημείωμα και ο ΜΚ3 το επιβεβαίωσε με την υπογραφή του. Στις 8.12.2023 επισκέφθηκε ξανά την κατοικία μαζί με την ΜΚ2 και διαπίστωσε ότι η οικία εξακολουθούσε να έχει την ίδια εικόνα. Κατάθεσε ως τεκμήρια καταγραφή παρανομιών και φωτογραφικό υλικό (Τεκμήρια 11 και 12). Δεν είδε εργασίες να διεξάγονται σε κάποιο από τους ελέγχους του.
Στην αντεξέταση του διευκρίνησε ότι η μετρήσεις που έκανε έγιναν με μεγάλη μετροταινία (κορδέλα). Στις 8.12.2023 η επίσκεψη του έγινε περιμετρικά και μπήκε στην μπροστά και πίσω αυλή. Υποδείχθηκαν στον μάρτυρα φωτογραφίες από το Τεκμήριο 11 και για κάποια συμφώνησε ότι δεν μπορεί να γίνεται μέτρηση με την μετροταινία. Για τον πάνω όροφο είπε ότι με βάση τα σχέδια μπορεί να γίνει μέτρηση. Δεν ανέβηκε όμως στον πάνω όροφο.
Υποδείχθηκε επίσης στον ΜΚ3 το Τεκμήριο 5 για το οποίο είπε ότι το ετοίμασε άλλος λειτουργός και εκείνος το υπόγραψε επιβεβαιώνοντας το. Διαφώνησε ότι η έρευνα που έγινε ήταν λανθασμένη. Σε υποβολή ότι η Κατηγορούμενη δεν είχε τον έλεγχο της επίδικης κατοικίας και δεν κατοικούσε εκεί αλλά κατοικούσαν οι γονείς τις και αυτοί το χρησιμοποιούσαν ο ΜΚ3 είπε ότι αυτό δεν τον αφορά. Δεν δέχθηκε ότι η Κατηγορούμενη δεν προέβη σε καμία κατασκευαστική εργασία και είπε ότι τη συγκεκριμένη περίοδο είδε οικοδομικά μηχανήματα στον χώρο. Ερωτώμενος ποια, είπε μια μπετονιέρα ακριβώς μπροστά από την οικία.
Μαρτυρία ΜΚ4
Η ΜΚ4 εργάζεται στο Επαρχιακό Κτηματολόγιο Λάρνακας και κατάθεσε πιστοποιητικό εγγραφής ακίνητης ιδιοκτησίας αναφορικά με την επίδικη κατοικία (Τεκμήριο 13). Η μάρτυρας ανάφερε ότι σημερινός ιδιοκτήτης της εν λόγω κατοικίας είναι ο Λ.Κ. (πατέρας της Κατηγορούμενης) ο οποίος απέκτησε την κατοικία δυνάμει δωρεάς στις 16.6.2023. Κατάθεσε επίσης πιστοποιητικό έρευνας για την πιο πάνω κατοικία (Τεκμήριο 14) και ως είπε το ακίνητο αγοράστηκε από τον νυν ιδιοκτήτη (Λ.Κ.) και άλλο πρόσωπο με την πώληση 950/1999 και είχαν από ένα δεύτερο μερίδιο. Ακολούθως, με την δωρεά 2974/99 ο Λ.Κ. μεταβίβασε το μερίδιο του στην Κατηγορούμενη. Ακολούθως το άλλο πρόσωπο μεταβίβασε το μερίδιο του με την δωρεά 2026/10 στην Κατηγορούμενη, έτσι η Κατηγορούμενη απέκτησε το όλο της κατοικίας. Έπειτα, η Κατηγορούμενη μεταβίβασε με τη δωρεά 1101/23 στον Λ.Κ. όλο το μερίδιο καθιστώντας τον ιδιοκτήτη ολόκληρης της κατοικίας.
Σε σχέση με την ίδια την κατοικία, η ΜΚ4 είπε ότι πρόκειται για διώροφη κατοικία με αυλές με αποκλειστικό δικαίωμα χρήσης, χώρο στάθμευσης στο ισόγειο με αποκλειστικό δικαίωμα χρήσης και ταράτσα με αποκλειστικό δικαίωμα χρήσης. Έχει εμβαδό 71 τ.μ. κλειστό χώρο, δεν έχει καλυμμένες βεράντες, έχει 14 τ.μ. ακάλυπτες βεράντες και έχει βοηθητικό χώρο 2-3 τ.μ..
Στην αντεξέταση της συμφώνησε ότι πριν το 1999 ιδιοκτήτες της κατοικίας ήταν άλλα πρόσωπα. Συμφώνησε επίσης ότι ως Κτηματολόγιο δεν γνωρίζουν ούτε ποιος κατέχει ούτε ποιος χρησιμοποιεί τα ακίνητα, απλώς γνωρίζουν ποιος είναι εγγεγραμμένος ιδιοκτήτης.
Μαρτυρία ΜΚ5
Ο ΜΚ5 υιοθέτησε και κατάθεσε δήλωση (Έγγραφο Δ) και ανάφερε ότι είναι ο γραμματέας του Κοινοτικού Συμβουλίου Πύλας από το 1992. Συνοδεύει επαρχιακούς λειτουργούς κατά την εξέταση παραπόνων και καταγγελιών γιατί γνωρίζει καλά την περιοχή και ευκολύνει το έργο τους. Στις 2.8.2017 συνόδευσε τον Α.Β. που ήταν τότε επόπτης και θυμάται χαρακτηριστικά ότι υπήρχε κουγκρομηχανή και σε εξέλιξη εργασίες. Στην αντεξέταση του είπε ότι δεν είδε να διεξάγονται εργασίες, δεν υπήρχαν εργάτες και στήριξε τη θέση του ότι διεξάγονταν εργασίες λόγω της παρουσίας της κουγκρομηχανής. Δεν θυμάται που ήταν ακριβώς η μηχανή αλλά δεν γίνονταν αλλού εργασίες.
Μαρτυρία ΜΚ6
Η ΜΚ6 είναι η παραπονούμενη. Υιοθέτησε δήλωση την οποία κατάθεσε ως Έγγραφο Ε. Ανάφερε ότι με τον σύζυγο της, τα πέντε της παιδιά και τα εφτά της εγγόνια πέρασαν τα βάσανα του Ιησού Χριστού στο σπίτι τους, το οποίο γειτονεύει με την επίδικη κατοικία. Ο γείτονας, είπε, αποφάσισε να μεγαλώσει το σπίτι του στην πίσω αυλή και ακούμπησε στην βεράντα του κυρίως υπνοδωματίου της δικής της κατοικίας. Έβαλε σκάλα και είδε ότι στην χολέτρα τοποθετήθηκαν ογκόλιθοι με αποτέλεσμα να κινδυνεύσει η ζωή τους. Ο γείτονας χρησιμοποιούσε το νερό του δικού της σπιτιού, της αχρήστεψε δυο δέντρα, αφαίρεσε τα καπάκια της αποχέτευσης, έσπασε το χερούλι της πόρτας, κατέβασε τον κεντρικό διακόπτη του ρεύματος για να μην λειτουργούν οι κάμερες, πετούσε στην αυλή της λεμόνια με αποτέλεσμα να καταστραφεί το πάτωμα, θύμωσε που τον έπιασε η κάμερα και έκαψε δυο λεμονόδεντρα, αφαίρεσε το καλώδιο που έδινε ρεύμα για να φωτίζεται ο πεζόδρομος από την αυλή του δικού της σπιτιού και το μετάφερε στο δικό του, επεμβαίνει εδώ και 40 χρόνια στο σπίτι τους και ενοχλεί συνεχώς, πετάει βούτυρο, ζάχαρη και αλεύρι στα μοτέρ των κλιματιστικών και τα κάνει άχρηστα, βρήκαν τα λάστιχα του αυτοκινήτου τους ραγισμένα και φοβούνται να χρησιμοποιούν το σπίτι τους.
Έπειτα, πρόσθεσε, ήρθε και παράνομα στο πίσω μέρος της κατοικίας, κόλλησε πάνω στο υπνοδωμάτιο τους και μπαίνει μέσα στο σπίτι τους. Υπάρχουν διάφορες επεκτάσεις ως στέγαστρο των παραπηγμάτων και στη συνέχεια χρησιμοποίησε διάφορα υλικά οικοδομών μέχρι να κλείσει πλήρως καλυμμένη η στέγη. Στο πίσω μέρος της αυλής έκτισε παράνομα ντους κλειστό με ζεστό και κρύο νερό χωρίς αποχέτευση και εκεί λούζεται όλη η οικογένεια του. Στην αντεξέταση της είπε ότι δεν μπήκε ποτέ στην αυλή αλλά φαίνεται το μπάνιο από το υπνοδωμάτιο της. Μετέπειτα είπε ότι έγινε θέμα στο συγκρότημα γιατί δεν είχε αποχέτευση και γέμιζε ο πεζόδρομος σαπουνιές και νερά. Εκείνο το μπάνιο, υποστήριξε, το χρησιμοποιούν όλοι και τα εγγόνια. Υπόδειξε στο Τεκμήριο 11 την πόρτα του σπιτιού της και είπε ότι κόλλησαν σε αυτό και περπατούν και μπαίνουν στο δικό της και ότι η βεράντα είναι παράνομη και παράνομα τοποθετήθηκαν κάγκελα στον πάνω όροφο. Πρόσθεσε επίσης, ότι έχει τοίχο τρία μέτρα γύρω γύρω στο σπίτι του, στην αυλή του και ενώ το τοιχάκι που δικαιούνται είναι περίπου ενάμιση με δυο μέτρα αυτός το σήκωσε μέχρι τρία μέτρα. Συνέχισε η ΜΚ6, αναφέροντας ότι ο γείτονας της κάλυψε όλη την μπροστινή του βεράντα με πέργολα, έβαλε γύρω γύρω κάγκελα και καλυπτικά shutters κλείνοντας στην ουσία ολόκληρη την βεράντα μετατρέποντας την σε χώρο στον οποίο ζουν. Εκεί κοιμούνται, έχουν βάλει τραπέζια και μαγειρεύουν είπε η ΜΚ6 και έχουν πάγκο κουζίνας και νεροχύτη για να πλένουν τα πιάτα τους, ο γείτονας και οι οικογένειες των δυο του κόρων. Η ΜΚ6 είπε ακόμη ότι τα τελευταία επτά χρόνια πάνε στο σπίτι για να καθαρίσουν και να φύγουν. Ο γείτονας της είπε είναι ο μόνος άνθρωπος ο οποίος έχει κάνει μεγάλες καταστροφές στο σπίτι της.
Ανάφερε κατά την αντεξέταση της ότι ο πατέρας της Κατηγορούμενης ως διαχειριστής στο συγκρότημα τους αποκλείει απ’ ό,τι μπορεί να τους αποκλείσει. Κάθε Αύγουστο είπε γίνεται συνέλευση των κατοίκων του συγκροτήματος. Δεν έλαβαν πρόσκληση και όταν ρώτησε εκ των υστέρων τι έγινε της ανάφεραν πολλοί ότι στην συνέλευση ήταν μόνο ο πατέρας της Κατηγορούμενης, η κόρη του και ακόμη ένας ένοικος. Σε υποβολή του κ. Κουκούνη ότι αυτός που παρουσιάζεται στις συνελεύσεις είναι ο Λ.Κ. απάντησε ότι πάει και η Κατηγορούμενη, όλη η οικογένεια. Σε μετέπειτα υποβολή ότι ο Λ.Κ. δεν είναι τα τελευταία εννέα χρόνια διαχειριστής είπε ότι δεν επιμένει διότι σε κάποιο στάδιο είχε στείλει ένα χαρτί στο οποίο κατέγραφε ότι θα είναι κάποια χρόνια στην συνέλευση.
Της υποβολήθηκε επίσης ότι η οικία αγοράστηκε ως είχε με εξαίρεση το μπάνιο, θέση την οποία αρνήθηκε και είπε ότι διέμενε εκεί άλλη οικογένεια με την οποία είχαν πολύ καλές σχέσεις. Όλα έγιναν από τότε που αγοράστηκε το σπίτι από την οικογένεια της Κατηγορούμενης. Η επέκταση και η λεγόμενη τζαμαρία έγινε το 2017, προηγουμένως δεν υπήρχε τίποτα.
Αρνήθηκε ότι οι λειτουργοί που ερεύνησαν το παράπονο της δεν εντόπισαν να γίνονται κατασκευαστικές εργασίες. Αναφέρθηκε στον ΜΚ5 και στον Α.Β. οι οποίοι, είπε, είδαν τις εργασίες εν τη γενέσει τους. Το γνωρίζει γιατί τους συνάντησε μετά. Όταν έφεραν την κουγκρομηχανή και τα εργαλεία, αντιλήφθηκαν τι είχαν κατά νου και πήγαν αμέσως στην Επαρχιακή Διοίκηση Λάρνακας όπου συνάντησαν τον Α.Β. και στην Πύλα ακολούθως όπου συνάντησαν τον ΜΚ5. Μετέπειτα πήγαν οι λειτουργοί επί τόπου και είδαν τα έργα. Αυτοί, είπε η ΜΚ6, είδαν τις προετοιμασίες που γίνονταν για αυτό κινήθηκαν και απευθύνθηκαν στην Επαρχιακή Διοίκηση.
Η ΜΚ6 είπε ακόμη ότι πληροφορήθηκε με επιστολή 23.7.2018 από την Πολεοδομία ότι η Κατηγορούμενη υπέβαλε αίτηση για χορήγηση άδειας για προσθηκομετατροπές, γεγονός το οποίο κατά την ΜΚ6 δείχνει το θράσος της Κατηγορούμενης. Της υποβλήθηκε ότι πρώτη φορά αναφέρεται στην Κατηγορούμενη και είπε ότι με τον πατέρα της η κατηγορούμενη είναι ένοικος της επίδικης κατοικίας.
Αξιολόγηση
Παρακολούθησα με προσοχή τους μάρτυρες. Ολόκληρη η μαρτυρία τους έχει καταγραφεί στα πρακτικά και έχει αποτιμηθεί στο σύνολο της. Αξιολόγησα τη μαρτυρία τους σύμφωνα με τις αρχές της νομολογίας, έχοντας εξετάσει επίσης το περιεχόμενο των εγγράφων που κατατέθηκαν ως Τεκμήρια και έλαβα υπόψη την εικόνα τους στο Δικαστήριο (βλ. Ζαβρού ν. Χαραλάμπους (1996) 1 Α.Α.Δ 447, Χριστοφή ν Ζαχαριάδη (2002) 1 Α.Α.Δ 401, Παπαδοπούλου v Αστυνομίας (2007) 2 Α.Α.Δ 173, Κυπριανού ν Αστυνομίας (2008) 2 Α.Α.Δ 816).
Μικρές αντιφάσεις σε ασήμαντες λεπτομέρειες ή ελαχίστου σημασίας ανακρίβειες δεν καταστρέφουν την όλη αξιοπιστία του μάρτυρα, την οποία το Δικαστήριο δεν εξετάζει αποσπασματικά (βλ. Κουδουνάρης ν Αστυνομίας (1991) 2 Α.Α.Δ 320).
Αναφέρω ευθύς εξ’ αρχής ότι το μεγαλύτερο μέρος της μαρτυρίας που προσκόμισε η κατηγορούσα αρχή αφορούσε στις κατηγορίες 1-7 στις οποίες αθωώθηκε η Κατηγορούμενη και οι οποίες αφορούσαν σε ανέγερση οικοδομών χωρίς άδεια από την αρμόδια αρχή. Το αδίκημα της κατοχής και χρήσης οικοδομής χωρίς προηγουμένως την εξασφάλιση πιστοποιητικού τελικής έγκρισης είναι ξεχωριστό από το αδίκημα της παράνομης ανέγερσης οικοδομής. Η μαρτυρία λοιπόν που τέθηκε ενώπιον μου σε σχέση με τις ισχυριζόμενες ανεγέρσεις οικοδομής χωρίς άδεια, θα ληφθεί υπόψιν και θα αξιολογηθεί μόνο στο βαθμό που απαιτείται για σκοπούς διάγνωσης πιθανής ενοχής της Κατηγορούμενης στην μοναδική κατηγορία που απέμεινε να αντιμετωπίζει.
Με γνώμονα τα πιο πάνω προχωρώ να καταγράψω όσα αποκόμισα από την ενώπιον μου τεθείσα μαρτυρία.
Ο ΜΚ1 άφησε θετική εντύπωση στο Δικαστήριο. Σε ό,τι αφορά τις δικές του ενέργειες και όσα βρίσκονταν στο πεδίο των δικών του γνώσεων η μαρτυρία του γίνεται αποδεκτή στην ολότητα της καθότι τον αποδέχομαι ως ειλικρινή μάρτυρα, χωρίς όμως να γίνονται αποδεκτές για σκοπούς αξιολόγησης της μαρτυρίας του οι προσωπικές απόψεις/γνώμες που εξέφρασε.
Η εικόνα της ΜΚ2 ήταν επίσης θετική. Δεν έχω αμφιβολία ότι η μάρτυρας είπε την αλήθεια στο Δικαστήριο. Η μαρτυρία της σε σχέση με την επιστολή που έστειλε η Κατηγορούμενη (Τεκμήριο 8) με την οποία ανάφερε ότι θα αποταθεί για έκδοση πολεοδορομικής άδειας καθώς και το ότι από το 2017 μέχρι την 7.12.2023 δεν υποβλήθηκε οποιαδήποτε αίτηση για έκδοση άδειας οικοδομής δεν έχουν αντικρουστεί από την υπεράσπιση με οποιαδήποτε μαρτυρία. Η ΜΚ2 απαντούσε με ευθύτητα και αμεσότητα, δεν κλονίστηκε στην αντεξέταση και η μαρτυρία της γίνεται αποδεκτή στο σύνολο της. Επιπροσθέτως, αναφέρω ότι η ειλικρίνεια της ΜΚ2 διαφάνηκε και από το γεγονός ότι δεν δίστασε να απαντήσει ότι δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί ότι οι επεμβάσεις που υπάρχουν έγιναν από τους προηγούμενους ιδιοκτήτες.
Ο ΜΚ3 επίσης θεωρώ ότι προσήλθε στο Δικαστήριο για να καταθέσει ακριβώς ότι γνωρίζει και η εικόνα του ως μάρτυρας ήταν καλή. Η μαρτυρία του στον μεγαλύτερο της βαθμό, εάν όχι ολόκληρο, αφορούσε τις κατασκευές παρά το ζήτημα της κατοχής και χρήσης. Δεν έχω δισταγμό όμως ότι ήταν μάρτυρας της αλήθειας και αποδέχομαι την μαρτυρία του στο σύνολο της.
Η ΜΚ4 επίσης άφησε πολύ καλές εντυπώσεις στο Δικαστήριο. Επί της ουσίας, η μαρτυρία της παράμεινε αναντίλεκτη, Οι ερωτήσεις που της υποβλήθηκαν ήταν περισσότερο υπό τύπο διευκρινήσεων παρά αντεξέτασης. Αποδέχομαι την μαρτυρία της στο σύνολο της.
Ο ΜΚ5 δεν θεωρώ ότι προσήλθε στο Δικαστήριο για να αποκρύψει γεγονότα ή για να βοηθήσει στο παράπονο της ΜΚ6 συγκεκριμένα. Σαν μάρτυρας άφησε θετική εντύπωση στο Δικαστήριο. Η μαρτυρία του δεν αφορά στην επίμαχη κατηγορία αυτή καθ’ αυτή. Γίνεται αποδεκτή ως προς τις ενέργειες που ο ίδιος έχει κάνει, χωρίς όμως να γίνονται αποδεκτές για σκοπούς αξιολόγησης της μαρτυρίας του οι προσωπικές απόψεις/γνώμες που εξέφρασε.
Η ΜΚ6 ήταν εμφανώς συναισθηματικά φορτισμένη παρά του ότι ο τόνος της ομιλίας της φαινόταν ήρεμος. Ήταν διάχυτη από τον τρόπο που κατάθετε η ενόχληση της και παρά τις διάφορες υπερβολές, τις οποίες αποδίδω στην προσπάθεια της να δώσει την εικόνα του πως η ίδια βίωσε τα γεγονότα, κρίνω ότι δεν προσήλθε στο Δικαστήριο για να μην πει την αλήθεια.
Από την μαρτυρία της γίνεται αποδεκτός ο ισχυρισμός ότι όλη η οικογένεια της Κατηγορούμενης, συμπεριλαμβανομένης, χρησιμοποιεί την επίμαχη κατοικία. Παρά τις περί αντιθέτου υποβολές του συνηγόρου της Κατηγορούμενης, η μάρτυρας στο σημείο αυτό ήταν σταθερή και πειστική. Γίνεται επίσης αποδεκτός ο ισχυρισμός της για παρουσία της Κατηγορούμενης με τον πατέρα της στις γενικές συνελεύσεις του συγκροτήματος, ισχυρισμός ο οποίος δεν αντικρούστηκε με οποιαδήποτε μαρτυρία. Την ίδια στιγμή η μαρτυρία της ΜΚ6 σε σχέση με τις καταστροφές στα δέντρα της, στο κατέβασμα του διακόπτη του ρεύματος, στα λάστιχα του αυτοκινήτου και γενικά στις ζημίες που ισχυρίστηκε ότι έκανε ο πατέρας της Κατηγορούμενης στην οικία της ή σε περιουσία της γενικά, ήταν γενική και ασαφής, δεν αφορά την κατηγορία που εκδικάζει το παρόν Δικαστήριο και δεν λαμβάνονται υπόψιν.
Ως προς τις κατασκευές, η ΜΚ6 είπε ότι είδε την κουγκρομηχανή και αντιλήφθηκε τι επρόκειτο να γίνει. Είχε όμως προηγουμένως τοποθετήσει τις εργασίες προγενέστερα του 2017 εφόσον είχε πει πως άρχισαν όλα όταν ήρθαν οι γείτονες (αναφερόμενη στην οικογένεια της Κατηγορούμενης). Δεν θεωρώ ότι υπάρχει αναντιστοιχία για δυο λόγους. Πρώτον, η ΜΚ6 ήταν λεπτομερέστατη ως προς το ποιες προσθήκες έγιναν στην επίδικη κατοικία αντιπαραβάλλοντας κάθε τι που έλεγε και με ανάλογη φωτογραφία (Τεκμήριο 11) και η μαρτυρία της αναφορικά με αυτές συνάδει τόσο με την μαρτυρία της ΜΚ2 όσο και με την μαρτυρία του ΜΚ3 που έχουν γίνει ήδη αποδεκτές. Δεύτερο, η ΜΚ6 προφανώς εννοούσε ότι αντιλήφθηκε πως θα γίνονταν επιπρόσθετες εργασίες και για αυτό αποτάθηκε στην Επαρχιακή Διοίκηση και είπε ότι μετέπειτα πήγαν ο ΜΚ5 με τον Α.Β. και είδαν τις εργασίες. Εξ ου και οι μάρτυρες (ΜΚ1, ΜΚ2, ΜΚ3) είχαν ως ένα από τα κοινά σημεία της μαρτυρίας τους ως προκύπτει από την πιο πάνω αξιολόγηση ότι, δεν μπορεί να εξακριβωθεί πότε ακριβώς έγιναν οι κατασκευές. Το γεγονός ότι ο ΜΚ5 είπε ότι δεν έγιναν εργασίες να γίνονται ενώ η ΜΚ6 είπε ότι ενημερώθηκε από τον ΜΚ5 και τον Α.Β. ότι είδαν τις εργασίες εν τη γενέσει τους, δεν αποτελεί αντίφαση που να πλήττει την αξιοπιστία της ΜΚ6 στο σημείο αυτό γιατί ο ΜΚ5 αποκόμισε την εικόνα ότι διεξάγονταν λόγω της μηχανής και των εργαλείων που εντοπίστηκαν που δεν ήταν παράλογο να συμβεί. Συνεπώς, γίνεται αποδεκτή η μαρτυρία της ΜΚ6 ότι άρχισαν να γίνονται μετατροπές και προσθήκες στην επίδικη οικία από το 2000 και έπειτα.
Ευρήματα
Εν όψει της πιο πάνω αξιολόγησης τα πιο κάτω αποτελούν ευρήματα του Δικαστηρίου:
Στις 2.8.2017 η ΜΚ6 υπέβαλε παράπονο στην Επαρχιακή Διοίκηση Λάρνακας ότι στο οικιστικό συγκρότημα {…} στην Πύλα στην τοποθεσία {…} εντός της Επαρχίας Λάρνακας ανεγέρθηκαν παράνομες οικοδομές / κατασκευές.
Η επίδικη κατοικία αρ. {…} στο πιο πάνω οικιστικό συγκρότημα βρίσκεται στο Τεμ.{…} και είναι διώροφη κατοικία με αυλές με αποκλειστικό δικαίωμα χρήσης, χώρο στάθμευσης στο ισόγειο με αποκλειστικό δικαίωμα χρήσης και ταράτσα με αποκλειστικό δικαίωμα χρήσης. Έχει εμβαδό 71 τ.μ. κλειστό χώρο, δεν έχει καλυμμένες βεράντες, έχει 14 τ.μ. ακάλυπτες βεράντες και έχει βοηθητικό χώρο 2-3 τ.μ..
Την ίδια ημέρα μετέβηκαν στον χώρο ο ΜΚ5 μαζί με τον Λειτουργό Α.Β. εξέτασαν την επίδικη κατοικάι και ακολούθως ετοιμάστηκε σημείωμα (Τεκμήριο 4)
Στις 4.8.2017 ο ΜΚ3 προέβη σε επιτόπιο έλεγχο και κατέγραψε παράνομες οικοδομήσεις.
Στην Κατηγορούμενη αποστάλθηκε η επιστολή ημερομηνίας 14.9.2017 για άρση των παράνομων οικοδομών χωρίς ανταπόκριση.
Στις 20.2.2019 η ΜΚ2 σε έλεγχο διαπίστωσε επίσης τις παράνομες οικοδομήσεις οι οποίες συνίσταντο σε ξύλινη κατασκευή με στέγαστρο στηριζόμενη από μεταλλικά υποστυλώματα / τσίγκους με διαστάσεις 7 x 4 μ στην πρόσοψη της κατοικίας, τσιμεντένια ψησταριά της οποίας η καμινάδα προεκτείνεται σε δημόσιο πεζοδρόμιο, επέκταση της κουζίνα με κλείσιμο γωνίας (κουφώματος) και τοποθέτηση συρτής αλουμινένιας πόρτας στην πρόσοψη της κατοικίας, επέκταση μπαλκονιού περίπου 1,20 x 3,50 μ., μέρος της περίφραξης είχε ύψος 1,85μ., επέκταση δωματίου στον εσωτερικό χώρο της οικίας περίπου 3,20 x 7,10μ με πρόσθετη στέγη εφαπτόμενη σε περιτείχισμα και τοποθέτηση συρτών πορτών από αλουμίνιο στο πίσω μέρος της κατοικίας, μικρή αποθήκη / πλυσταριό το οποίο ως διαφάνηκε από την μαρτυρία είναι μπάνιο.
Η Κατηγορούμενη ειδοποιήθηκε εκ νέου με επιστολή ημερομηνίας 14.3.2019.
Η Κατηγορούμενη αποκρίθηκε με επιστολή της που παραλήφθηκε από την αρμόδια αρχή στις 20.5.2019 στην οποία καταγράφει «παρακαλώ όπως λάβετε υπόψιν την προηγούμενη επιστολή και μας δώσετε περιθώριο χρόνου, λόγω του γεγονότος ότι ετοιμάζουμε επιπρόσθετα αρχιτεκτονικά σχέδια για δεύτερη υποβολή άδειας από την αρμόδια Αρχή».
Η Κατηγορούμενη υπέβαλε αίτηση για άδεια (αρ. Αιτ. {…}) αλλά απορρίφθηκε από την πολεοδομική αρχή
Η ΜΚ2 στις 24.2.2020 ετοίμασε έκθεση πταίσματος και στις 16.2.2023 επισκέφθηκε ξανά την κατοικία όπου και επιβεβαίωσε ότι οι παράνομες οικοδομήσεις υφίστανται ακόμη.
Από το 2017 μέχρι την 7.12.2023 δεν υποβλήθηκε αίτηση για έκδοση άδειας οικοδομής.
Στις 8.12.2023 έγινε επιτόπιος έλεγχος από τον ΜΚ3 ο οποί διαπίστωσε επίσης τις παράνομες οικοδομήσεις (Τεκμήριο 12).
Η ΜΚ6 είναι εκ των ιδιοκτητών (1/2 μερίδιο) της γειτονικής κατοικίας με αρ. {…}.
Οι προσθήκες στην επίδικη κατοικία άρχισαν να γίνονται από το 2000 και συνέχισαν μέχρι το 2017.
Η επίδικη κατοικία αγοράστηκε από τον Λ.Κ. (πατέρα της κατηγορούμενης) και άλλο πρόσωπο με την πώληση {…} και είχαν από ένα δεύτερο μερίδιο.
Με την δωρεά {…} ο Λ.Κ. μεταβίβασε το μερίδιο του στην Κατηγορούμενη. Ακολούθως το άλλο πρόσωπο μεταβίβασε το μερίδιο του με την δωρεά {…} στην Κατηγορούμενη, έτσι η Κατηγορούμενη απέκτησε το όλο της κατοικίας.
Σημερινός ιδιοκτήτης της εν λόγω κατοικίας είναι ο Λ.Κ. ο οποίος απέκτησε την κατοικία δυνάμει της {…} δωρεάς στις 16.6.2023 και ενώ η ακροαματική διαδικασία της παρούσας υπόθεσης είχε αρχίσει.
Στα πλαίσια της παρούσας υπόθεσης ουδέποτε αποτέλεσε αμφισβητούμενο γεγονός ότι αρμόδια αρχή είναι ο Έπαρχος Λάρνακας και ότι το ακίνητο βρίσκεται εντός της Επαρχίας Λάρνακας.
Νομική Πτυχή
Με την άρνηση των Κατηγοριών η Κατηγορούσα Αρχή έχει υποχρέωση να αποδείξει κάθε συστατικό στοιχείο των αδικημάτων, με αποδεκτή μαρτυρία, και δεν επιτρέπονται υποθέσεις ως προς την ύπαρξη γεγονότων, όσο εύλογες και εάν είναι (βλ. Γενικός Εισαγγελέας ν Σπύρος Σπύρου (2002) 2 ΑΑΔ 71, Λοϊζου ν Αστυνομίας (1989) 2 Α.Α.Δ. 363 και Σωτηριάδης ν Αστυνομίας (1991) 2 Α.Α.Δ. 482). Ο κατηγορούμενος δεν υποχρεούται να αποδείξει ότι οι ισχυρισμοί του είναι αληθινοί ή βάσιμοι αλλά αρκεί η δημιουργία λογικής αμφιβολίας. Διαφορετική προσέγγιση θα παραβίαζε το τεκμήριο της αθωότητας το οποίο κατοχυρώνεται από το Άρθρο 12(4) του Συντάγματος (Ιακώβου ν. Δημοκρατίας (1991) 2 Α.Α.Δ. 211, σελίδα 218).
Σχετικό με την κατηγορία που αντιμετωπίζει η Κατηγορούμενη είναι το άρθρο 10 του Περί Ρυθμίσεως Οδών και Οικοδομών Νόμου Κεφ.96 το οποίο προνοεί τα εξής:
«Κανένα πρόσωπο δεν κατέχει ή χρησιμοποιεί ή ενεργεί όπως οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο κατέχει ή χρησιμοποιεί, ή επιτρέπει, ή ανέχεται οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο να κατέχει ή να χρησιμοποιεί οποιαδήποτε οικοδομή, εκτός αν και μέχρις ότου εκδοθεί πιστοποιητικό τελικής έγκρισης από την αρμόδια αρχή σε σχέση με αυτή, ανεξάρτητα αν χορηγήθηκε άδεια για τέτοια οικοδομή δυνάμει του άρθρου 3.»
Στο άρθρο 20 του ίδιου Νόμου προνοούνται τα ακόλουθα:
20. (1) Ανεξαρτήτως από την επιβολή οποιουδήποτε διοικητικού προστίµου δυνάµει των διατάξεων του παρόντος Νόµου, πρόσωπο το οποίο -
……….
(γ) κατέχει ή χρησιµοποιεί ή ενεργεί, ώστε οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο να κατέχει ή να χρησιµοποιεί οποιαδήποτε οικοδοµή ή τµήµα οικοδοµής πριν από την έκδοση πιστοποιητικού έγκρισης από την αρµόδια αρχή, όπως απαιτείται σύµφωνα µε τις διατάξεις του εδαφίου (1) του άρθρου 10·
……..
διαπράττει αδίκηµα για το οποίο υπόκειται σε περίπτωση πρώτης καταδίκης, σε φυλάκιση για περίοδο που δεν υπερβαίνει το ένα (1) έτος ή σε χρηµατική ποινή που δεν υπερβαίνει τις δέκα χιλιάδες ευρώ ( €10.000) ή και στις δύο ποινές µαζί και σε περίπτωση δεύτερης ή µεταγενέστερης καταδίκης, σε φυλάκιση για περίοδο που δεν υπερβαίνει τα δύο (2) έτη ή σε χρηµατική ποινή που δεν υπερβαίνει τις είκοσι χιλιάδες ευρώ (€20.000) ή και στις δύο ποινές µαζί.
Επομένως, για να στοιχειοθετηθεί το αδίκημα της κατοχής οικοδομής ή τμήματος οικοδομής, χωρίς πιστοποιητικό έγκρισης από την αρμόδια αρχή σε σχέση με την εν λόγω οικοδομή ή τμήματος αυτής, θα πρέπει να αποδειχθεί ότι: (α) η κατηγορούμενη κατέχει ή χρησιμοποιεί ή ενεργεί ώστε άλλο πρόσωπο να κατέχει ή να χρησιμοποιεί οικοδομή ή τμήμα οικοδομής και (β) ότι δεν έχει εκδοθεί σε σχέση με την εν λόγω οικοδομή ή τμήμα της πιστοποιητικό έγκρισης από την αρμόδια αρχή δηλαδή, ως καταγράφεται στο κατηγορητήριο, από τον Έπαρχο Λάρνακας.
Πρόκειται επίσης για αδίκημα συνεχούς φύσεως (βλ. σχετικά Στέφανος Φράγκος ν. Αλεξάνδρας Αλιφάντη κ.α. (2003) 2 Α.Α.Δ. 528 και Milan Garaca κ.α. ν. Θεόδωρου (Δώρου) Γ. Τάκκα (2007) 2 Α.Α.Δ. 165).
Στην υπόθεση Έπαρχος Πάφου v. TREMETOUSHIOTIS DEVELOPERS LTD κ.α, Ποινική Έφεση αρ.153/2018, ημερομηνίας 27.3.2019, το Ανώτατο Δικαστήριο ανάφερε τα εξής:
« η έννοια της κατοχής στο σχετικό άρθρο του Νόμου (και δεν υπάρχει ορισμός της λέξης στο ερμηνευτικό άρθρο), πρέπει να ερμηνευθεί τελεολογικά και κατά τρόπο που να αποδεικνύει τη μη απώλεια της ιδιοκτησίας. Ορθά το Δικαστήριο ανέφερε ότι η ιδιοκτήτης οικοδομής δεν σημαίνει χωρίς άλλο ότι είναι και κάτοχος της, αλλά αυτό μόνο από την άποψη της φυσικής κατοχής. Η ουσία του άρθρου 10(1) είναι η απαγόρευση κατοχής χωρίς πιστοποιητικό έγκρισης ανεξάρτητα από το αν χορηγήθηκε άδεια για την οικοδομή ή τμήμα αυτής. Το γεγονός ότι η οικοδομή στο βαθμό που είχε συμπληρωθεί είχε ενοίκους δεν σημαίνει ότι η λήψη του πιστοποιητικού έγκρισης δεν βάρυνε τους εφεσίβλητους ως ιδιοκτήτες των τεμαχίων γης και ως εκείνους που είχαν ανεγείρει την οικοδομή. Η έννοια της κατοχής («possession») σύμφωνα με τα νομικά ερμηνευτικά λεξικά μπορεί να υποδηλώνει την πραγματική κατοχή ή μπορεί να υποδηλώνει τη νομική κατοχή δηλαδή τον συνταγματικό έλεγχο με πρόθεση χρήσης και το δικαίωμα εισόδου (δέστε Oxford Dictionary of Law 5η έκδοση, σελ.371 και Osborn: A concise Law Dictionary, 5η έκδοση σελ. 245)…. Η νομοθεσία του Κεφ.96 είναι αυστηρή διότι σχετίζεται με την ασφάλεια των οικοδομών και κατ’ επέκταση των χρηστών και με αυτό τον τρόπο και υπό αυτή τη φιλοσοφία πρέπει να ερμηνεύεται ούτως ώστε το Δικαστήριο να μπορεί να εκδίδει και τα ανάλογα διατάγματα απαγόρευσης, κατεδάφισης κλπ».
Σύμφωνα με τα ευρήματα του Δικαστηρίου πιο πάνω, η Κατηγορούμενη ήταν ιδιοκτήτρια του ½ μεριδίου της οικίας από 20.9.1999 και απέκτησε όλο το μερίδιο 10.12.2010 ενώ μεταβίβασε όλο το μερίδιο στον πατέρα της στις 16.6.2023. Ως έχει γίνει ήδη αποδεκτό από την μαρτυρία της ΜΚ6, η επίδικη κατοικία χρησιμοποιείται από το 2000 μέχρι σήμερα από όλη την οικογένεια του Λ.Κ. ήτοι του πατέρα της Κατηγορούμενης, συμπεριλαμβανομένης της Κατηγορούμενης ενώ η Κατηγορούμενη παρέστη και σε συνέλευση των ενοίκων του συγκροτήματος, διαχειριστής του οποίου για κάποια χρόνια ήταν ο πατέρας της. Η Κατηγορούμενη επίσης υπέβαλε αίτηση για άδεια (αρ. Αιτ. {…}) αλλά απορρίφθηκε από την πολεοδομική αρχή. Πέραν των πιο πάνω τα οποία ήδη υποδηλώνουν κατοχή και χρήση, υπάρχει και η επιστολή επίσης της Κατηγορούμενης (Τεκμήριο 8) το περιεχόμενο της οποίας κατά την κρίση μου συνιστά παραδοχή της Κατηγορούμενης. Σημειώνω και πάλι ότι η Κατηγορούμενη επέλεξε να τηρήσει το δικαίωμα της σιωπής, δεν παρουσίασε όμως οποιαδήποτε μαρτυρία η οποία να αντικρούσει το περιεχόμενο της επιστολής της. Επιπροσθέτως, ουδέποτε παρουσιάστηκε οποιοδήποτε πιστοποιητικό τελικής έγκρισης ή προβλήθηκε ισχυρισμός ότι αυτό εκδόθηκε. Συνεπώς δεν έχει εκδοθεί.
Σε σχέση με τις κατασκευές που εντόπισαν και κατέγραψαν οι μάρτυρες κατηγορίες και είναι το μόνο ζήτημα που απομένει για να στοιχειοθετηθεί το αδίκημα, η πλευρά της υπεράσπισης είχε αμφισβητήσει ότι έγιναν οποιεσδήποτε κατασκευές πλην μιας, του μπάνιου. Δεν προσκόμισε όμως οποιαδήποτε μαρτυρία που να αντικρούσει την μαρτυρία της Κατηγορούσας Αρχής. Ακόμη και αν γινόταν αποδεκτή η θέση της υπεράσπισης ότι έγιναν από τους προηγούμενους ιδιοκτήτες οι κατασκευές, εναπόκειται στον ιδιοκτήτη η έκδοση του πιστοποιητικού τελικής έγκρισης (βλ. Milan Garaca κ.α. ν. Δώρου Τάκκα, Ποιν. Εφ. 261/06 κ.α., ημερ. 22.3.2007, Neratzia Hotel Apartments Ltd v. Christoforou & Avraam (Catering Services) Ltd (2004) 2 Α.Α.Δ. 34). Στα πλαίσια αυτά δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή η εισήγηση της υπεράσπισης επίσης ότι δεν μπορεί να διαπιστωθεί κατά πόσο οι κατασκευές ήταν παράνομες γιατί δεν προσκομίστηκαν στο Δικαστήριο τα σχέδια, εφόσον ο ΜΚ3 είχε αναφέρει στην μαρτυρία του ότι όταν μετέβηκε για έλεγχο είχε μαζί του τον Διοικητικό φάκελο και τα αρχιτεκτονικά σχέδια. Άλλωστε, το γεγονός ότι χρειαζόταν άδεια για τις κατασκευές ήταν εις γνώση της Κατηγορούμενης η οποία απέστειλε την πιο πάνω αναφερόμενη επιστολή με την οποία δήλωνε πρόθεση για έκδοση άδειας ενώ υπέβαλε και αίτηση στην πολεοδομία.
Επομένως, προχωρώ να εξετάσω κατά πόσο η ξύλινη κατασκευή με στέγαστρο στηριζόμενη από μεταλλικά υποστυλώματα / τσίγκους με διαστάσεις 7 x 4 μ στην πρόσοψη της κατοικίας, η τσιμεντένια ψησταριά της οποίας η καμινάδα προεκτείνεται σε δημόσιο πεζοδρόμιο, η επέκταση της κουζίνα με κλείσιμο γωνίας (κουφώματος) και τοποθέτηση συρτής αλουμινένιας πόρτας στην πρόσοψη της κατοικίας, η επέκταση μπαλκονιού περίου 1,20 x 3,50 μ., μέρος της περίφραξης είχε ύψος 1,85μ., επέκταση δωματίου στον εσωτερικό χώρο της οικίας περίπου 3,20 x 7,10μ με πρόσθετη στέγη εφαπτόμενη σε περιτείχισμα και τοποθέτηση συρτών πόρτων από αλουμίνιο στο πίσω μέρος της κατοικίας και το μπάνιο στον εξωτερικό χώρο αποτελούν οικοδομές.
Σύμφωνα με το άρθρο 2 του οικείου Νόμου
«“οικοδομή” σημαίνει οποιαδήποτε κατασκευή, είτε από λίθους, σκυρόδεμα, πηλό, σίδερο, ξύλο ή άλλη ύλη, και περιλαμβάνει οποιοδήποτε λάκκο και οποιοδήποτε θεμέλιο, τοίχο, στέγη, καπνοδόχο, βεράντα, εξώστη, κορωνίδα ή προεξοχή ή τμήμα οικοδομής, ή οποιοδήποτε πράγμα που είναι προσαρτημένο σε αυτή, ή οποιοδήποτε τοίχο, ανάχωμα, φράκτη, περίφραγμα ή άλλη κατασκευή που περικλείει ή οροθετεί ή έχει σκοπό να περικλείει ή να οροθετεί οποιαδήποτε γη ή χώρο.»
Στην υπόθεση Αρχή Τηλεπικοινωνιών Κύπρου ν. Δήμου Αγλαντζιάς (2006) 2 Α.Α.Δ. 291 λέχθηκαν τα πιο κάτω:
«Το κατά πόσο κατασκευή θεωρείται «οικοδομή» ή όχι είναι θέμα πραγματικό (Tsiolis v. The District Officer Nicosia (1982) 2 C.L.R. 11). Λαμβάνονται υπ΄ όψιν όλα τα συναφή γεγονότα, όπως επί παραδείγματι, το σχήμα και το μέγεθος της κατασκευής, τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν, ο τρόπος κατασκευής της οικοδομής, κατά πόσο είναι προσαρτημένη στη λοιπή οικοδομή, η σχέση της κατασκευής με τα υπόλοιπα κατασκευάσματα και τον τρόπο με τον οποίο θα γίνει χρήση της οικοδομής. Κανένας από τους πιο πάνω παράγοντες δεν είναι καθοριστικός, αλλά όλα μαζί βοηθούν στην απάντηση του τιθέμενου ερωτήματος (βλέπε South Wales Aluminium Co. Ltd. v. Assessment Committee for the Neath Assessment Area [1943] 2 All E.R. 587).
Ακόμα και η τοποθέτηση πασσάλου παράλληλα προς υφιστάμενο τοίχο και η τοποθέτηση στέγης κρίθηκε ότι αποτελεί κατασκευή η οποία περικλείει και οριοθετεί χώρο (Κυπριανού ν. Δήμου Στροβόλου (1992) 2 Α.Α.Δ. 344, 347).»
Στην υπόθεση Κυπριανού ν. Δήμου Στροβόλου (1992) 2 Α.Α.Δ. 344, η κατασκευή υπόστεγου δια της τοποθέτησης πασσάλων παράλληλα προς υπάρχοντα τοίχο, καθώς και στέγης που στηριζόταν στον απέναντι τοίχο οικοδομής, θεωρήθηκε ως εμπίπτουσα στον ορισμό του όρου «οικοδομή» και περαιτέρω αναφέρθηκαν τα ακόλουθα:
«Αναμφίβολα η τοποθέτηση πασσάλου παράλληλα προς υπάρχοντα τοίχο και η τοποθέτηση στέγης αποτελεί κατασκευή η οποία περικλείει και οριοθετεί χώρο».
Στην υπόθεση Σαββάκης Αριστείδης v. Δήμου Γερμασόγειας (2013) 2 Α.Α.Δ.1, επικυρώθηκε η κρίση του πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι τέντα κατασκευασμένη με στύλους, οι οποίοι είχαν στερεωθεί στο έδαφος σε προκατασκευασθέντα θεμέλια και η οποία ήταν επίσης στερεωμένη με οριζόντιες δοκούς στον τοίχο της κύριας οικοδομής, ενέπιπτε στο νομοθετικό ορισμό του όρου «οικοδομή».
Ακόμη και κατασκευές χωρίς μόνιμο χαρακτήρα ή μετακινούμενες έχουν κριθεί ότι αποτελούν οικοδομές καθότι δεν εξετάζεται μόνο η φύση της κατασκευής αλλά και ο σκοπός για τον οποίο ανεγέρθη ακόμη και αν προορίζεται για μετακίνηση σε διαφορετικά σημεία εντός του ακινήτου όποτε αυτό κρίνεται απαραίτητο, διαφορετικά θα μπορούσε κάθε πρόσωπο να τοποθετεί σε μετακινούμενους μηχανισμούς κατασκευές και ακολούθως να επικαλείται ότι δεν είναι οικοδομή (βλ. The London County Council v. Tann (1954) 1 All E.R. 389, The Mayor etc. of Nicosia Town v Keravnos 20 CLR (II) 51, London County Council v Pearce (1892) 2 QB 109).
Με βάση την μαρτυρία της Κατηγορούσας Αρχής διαπιστώνω ότι οι κατασκευές που κατέγραψαν οι μάρτυρες κατηγορίας και έχω επίσης εξετάσει και μέσω των φωτογραφιών (Τεκμήρια 3, 4, 7, 10 και 11) αποτελούν οικοδομές εν τη έννοια του Νόμου.
Στην βάση των πιο πάνω στοιχειοθετείται το αδίκημα που αντιμετωπίζει η Κατηγορούμενη.
Κατάληξη
Για όλους του πιο πάνω λόγους, η Κατηγορούσα Αρχή έχει αποδείξει την 8η κατηγορία στον απαιτούμενο βαθμό και η Κατηγορούμενη κρίνεται ένοχη σε αυτή.
(Υπ.)...................................
Λ. Χαβιαράς, Ε.Δ.
Πιστόν Αντίγραφον
Πρωτοκολλητής
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο