ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
Ενώπιον: Γ. Χρ. Φούλια, Ε.Δ.
Αρ. Υπόθεσης: 10860/2024
Αστυνομικός Διευθυντής Λάρνακας
εναντίον
Ελευθέριου Ζάνου
Κατηγορούμενου
Ημερομηνία: 28.1.2025
Για την Κατηγορούσα Αρχή: κα Ελ. Γιακουμεττή
Για τον Κατηγορούμενο: κ. Μ. Καζάκος
Κατηγορούμενος: Παρών
ΠΟΙΝΗ
Στο κατηγορητήριο της παρούσας υπόθεσης για την οποία ο Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας διέταξε τη συνοπτική εκδίκασή της σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 30(2) του περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου 29/1977 περιλαμβάνονται 10 κατηγορίες εκ των οποίων οι κατηγορίες 3, 8 και 10 αναστάλθηκαν και στις υπόλοιπες ο κατηγορούμενος δήλωσε παραδοχή.
Η 1η κατηγορία αφορά το αδίκημα της προμήθειας ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β από άλλο πρόσωπο, η 2η το αδίκημα της κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β, η 4η το αδίκημα της κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β με σκοπό την προμήθεια σε άλλα πρόσωπα και η 5η το αδίκημα της προμήθειας ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β σε άλλο πρόσωπο κατά παράβαση των σχετικών άρθρων του Νόμου 29/1977, η 6η κατηγορία αφορά το αδίκημα της χρήσης μηχανοκίνητου οχήματος σε οδό χωρίς πιστοποιητικό ασφάλειας, η 7η το αδίκημα της οδήγησης μηχανοκίνητου οχήματος χωρίς άδεια και η 9η το αδίκημα της οδήγησης μηχανοκίνητου οχήματος άνευ πινακίδων.
Σύμφωνα με τα γεγονότα τα οποία εκτέθηκαν από την εκπρόσωπο της κατηγορούσας αρχής και δεν αμφισβητήθηκαν από τον κατηγορούμενο αυτός στις 30.3.2024 και περί ώρα 16:15 στα πλαίσια πρόληψης του εγκλήματος στη Λάρνακα έγινε αντιληπτός στην περιοχή της υπεραγοράς METRO να οδηγά τη μοτοσικλέτα που αναφέρεται στις λεπτομέρειες αδικήματος των κατηγοριών 6 και 7 χωρίς να έχει στην κατοχή του άδεια οδήγησης, χωρίς ασφάλεια και χωρίς πινακίδες εγγραφής. Ο κατηγορούμενος σταμάτησε μετά από σήμα του αστυνομικού, του επιστήθηκε η προσοχή του στον νόμο και απάντησε «έχω χόρτο και θα σου το δώσω».
Σε τσαντάκι ώμου που είχε στην κατοχή του ο κατηγορούμενος εντοπίστηκαν 14 διάφανα νάιλον σακουλάκια τα οποία περιείχαν πράσινη ξηρή φυτική ύλη κάνναβης. Η κάνναβη που εντοπίστηκε στην κατοχή του ήταν βάρους 14,67 γραμμαρίων. Ο κατηγορούμενος έδωσε θεληματική κατάθεση και ανέφερε ότι την κάνναβη που είχε στην κατοχή του την είχε με σκοπό να την προμηθεύσει σε άλλα πρόσωπα έναντι αμοιβής. Συγκεκριμένα ανέφερε ότι 1 μήνα πριν τη σύλληψη του προμηθεύτηκε από πρόσωπο το οποίο αρνείτο να κατονομάσει 28 γραμμάρια κάνναβης έναντι του χρηματικού ποσού των €260,00. Από τα 28 γραμμάρια κάνναβης που προμηθεύτηκε πώλησε τα 14 έναντι των €20 ευρώ ανά γραμμάριο και τα υπόλοιπα είναι αυτά που εντοπίστηκαν στην κατοχή του ήτοι 14,67 γραμμάρια. Ανέφερε επίσης ότι ο λόγος που μετέβηκε στον χώρο στάθμευσης της υπεραγοράς METRO στη Λάρνακα στις 30.3.2024 ήταν για να προμηθεύσει σε άλλο πρόσωπο μισό γραμμάριο κάνναβης. Ο κατηγορούμενος είναι λευκού ποινικού μητρώου και έχει 5 βαθμούς ποινής.
Ο δικηγόρος του κατηγορούμενου όταν έλαβε τον λόγο ανέφερε πως η γενεσιουργός αιτία των αδικημάτων είναι η αποκόμιση οικονομικού οφέλους. Ο λόγος όμως που ο κατηγορούμενος προέβηκε σε αυτήν την ενέργεια για την αποκόμιση του όποιου οικονομικού οφέλους ήταν για να εξασφαλίσει κάποια χρήματα με σκοπό να συνεχίσει τις σπουδές του. Βλέποντας τους γονείς του να βρίσκονται σε απονενοημένη κατάσταση ένεκα της οικονομικής τους δυσπραγίας προέβηκε κακώς σε αυτές τις έκνομες πράξεις.
Αναφορικά με τις προσωπικές περιστάσεις του κατηγορούμενου ο δικηγόρος του ανέφερε ότι υιοθετεί το περιεχόμενο της έκθεσης του Γραφείου Ευημερίας.
Αναφορικά με τους μετριαστικούς παράγοντες ανέφερε στο Δικαστήριο την άμεση παραδοχή του κατηγορούμενου, το λευκό του ποινικό μητρώο καθώς επίσης το μεμονωμένο του περιστατικού. Ανέφερε περαιτέρω τη συνεργασία του με την Αστυνομία και έδωσε έμφαση στο γεγονός ότι εκτός του ότι είχε παραδεχθεί πως κατείχε τη συγκεκριμένη ποσότητα με σκοπό να προμηθεύσει άλλα πρόσωπα παραδέχθηκε και άλλη ποσότητα που δεν βρέθηκε στην κατοχή του. Επί του παρόντος ο κατηγορούμενος σπουδάζει ως μηχανικός αυτοκινήτων.
Ανέφερε επίσης πως από τη νομολογία στην οποία παρέπεμψε προκύπτει πως το ενδεχόμενο διακοπής των ανωτέρων σπουδών ενός κατηγορούμενου επενεργεί εναντίον της ποινής φυλάκισης και τόνισε ότι στην παρούσα υπόθεση ο κατηγορούμενος ήδη σπουδάζει και δεν έχει απλώς εγγραφεί.
Αναφορικά με την ποσότητα των επίδικων ναρκωτικών ανέφερε ότι παρόλο που δεν πρόκειται για ευκαταφρόνητη ποσότητα δεν πρόκειται για πολύ μεγάλη ποσότητα. Τέλος εξέφρασε την απολογία και μεταμέλεια του κατηγορούμενου και ζήτησε από το Δικαστήριο τη μέγιστη δυνατή επιείκεια.
Το Δικαστήριο κατά τη διαδικασία επιλογής του είδους της ποινής που θα επιβάλει σε μια συγκεκριμένη υπόθεση λαμβάνει υπόψη του τη σοβαρότητα των επίδικων αδικημάτων ως αυτή προκύπτει από την προβλεπόμενη από τον νόμο ανώτατη ποινή, τις περιστάσεις διάπραξης των αδικημάτων καθώς επίσης και τις προσωπικές και οικογενειακές συνθήκες ενός κατηγορούμενου. Επιπλέον λαμβάνει υπόψη του πως σε αδικήματα για τα οποία παρατηρείται αυξητική τάση διάπραξής τους η επιβολή αποτρεπτικών ποινών καθίσταται αναγκαία.
Στην υπόθεση Βραχίμης ν. Αστυνομίας (2000) 2 Α.Α.Δ. 527 λέχθηκαν τα ακόλουθα αναφορικά με τις γενικές αρχές που διέπουν το θέμα της επιβολής ποινής:
«Έχει νομολογηθεί ότι η σοβαρότητα που προσδίδεται στο αδίκημα από το νομοθέτη, όπως προσδιορίζεται από το ανώτατο όριο ποινής συνιστά ένα από τους παράγοντες που συνθέτουν την σοβαρότητα του αδικήματος. Το στοιχείο αυτό λαμβάνεται υπόψη στην επιμέτρηση της ποινής και συνεκτιμάται με τα γεγονότα της υπόθεσης, τόσο για την επιλογή του τύπου της ποινής όσο και για τον καθορισμό της έκτασης της (Βλ. Δημοκρατία ν. Κυριάκου κ.α. (1990) 2 Α.Α.Δ. 264, 270 - Βλ. και Souilmi v. Αστυνομίας (1992) 2 Α.Α.Δ. 248, Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας ν. Πέτρου (1993) 2 Α.Α.Δ. 9 και Λαζάρου ν. Δημοκρατίας (1992) 2 Α.Α.Δ. 129). Όπως τέθηκε στην Λεβέντης ν. Αστυνομίας (1999) 2 Α.Α.Δ. 632, "το μέγιστο ύψος της ποινής που προβλέπεται από το Νόμο είναι η βάση από την οποία ξεκινά το Δικαστήριο για να επιμετρήσει την ποινή".».
Στο έργο εξατομίκευσης της ποινής είναι καθήκον του Δικαστηρίου να λαμβάνει επίσης υπόψη του όλα τα ελαφρυντικά στοιχεία, περιλαμβανομένων των ατομικών συνθηκών του παραβάτη καθώς και εκείνα που πηγάζουν από τα γεγονότα της συγκεκριμένης υπόθεσης, για εξισορρόπηση της ποινής έτσι ώστε αυτή να μη συνιστά απλώς τιμωρία αλλά να αρμόζει στο πρόσωπο του συγκεκριμένου παραβάτη (Κωνσταντίνου ν. Δημοκρατίας (1989) 2 Α.Α.Δ. 224).
Από την άλλη όμως η διαδικασία εξατομίκευσης της ποινής δεν πρέπει να συνεπάγεται εξουδετέρωση ούτε της σοβαρότητας του αδικήματος ούτε του στοιχείου της αποτροπής, όταν συντρέχουν λόγοι για την απόδοση αποτρεπτικού χαρακτήρα στην ποινή (Μιχάλης Παναγιώτου ν. Αστυνομίας (2012) 2 Α.Α.Δ. 557). Η εξατομίκευση της ποινής επιτυγχάνεται μέσα και όχι έξω από το πλαίσιο των αρχών που διέπουν τον καθορισμό της ποινής (Γενικός Εισαγγελέας v. Ευαγόρου (2001) 2 Α.Α.Δ. 285).
Οι παλαιότερες αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου που αφορούν στην επιβολή ποινών παρέχουν ένδειξη του μέτρου τιμωρίας συγκεκριμένων αδικημάτων και των παραμέτρων του καθορισμού της ποινής πλην όμως δεν έχουν τον δεσμευτικό χαρακτήρα που ενέχει ο καθορισμός αρχών δικαίου επειδή η ποινή που επιβάλλεται σε μια συγκεκριμένη υπόθεση είναι αλληλένδετη με τις ιδιαιτερότητες των γεγονότων που τη συνθέτουν και των συνθηκών του εκάστοτε παραβάτη (Χαραλάμπους v. Δημοκρατίας (2000) 2 Α.Α.Δ. 1, Γεωργίου κ.ά. v. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 61/2020, ημερομηνίας 14.7.2022, ECLI:CY:AD:2022:B304 και ANDREI ν. Αστυνομίας, Ποινικές Εφέσεις Αρ. 164 και 165/2022, ημερομηνίας 23.1.2023).
Το άρθρο 6(1) και (2) του περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου 29/1977 ορίζει ότι είναι αδίκημα κάποιο πρόσωπο να αγοράζει ή προμηθεύεται ή να έχει στην κατοχή του «ελεγχόμενον φάρμακον». Σύμφωνα με τον Τρίτο Πίνακα του Ν.29/1977 το αδίκημα της αγοράς ή προμήθειας ή κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου Τάξεως Β κατά παράβαση του άρθρου 6(2) τιμωρείται με ποινή φυλάκισης 8 ετών ή με πρόστιμο ή και με τις 2 αυτές ποινές ενώ το αδίκημα της αγοράς ή προμήθειας ή κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου Τάξεως Β με σκοπό την προμήθεια σε άλλα πρόσωπα κατά παράβαση του άρθρου 6(3) είναι ακόμη σοβαρότερο αφού τιμωρείται με ποινή φυλάκισης διά βίου ή με πρόστιμο ή και με τις 2 αυτές ποινές.
Το άρθρο 30(4) του Ν.29/1977 ορίζει τα περιστατικά τα οποία καθιστούν το αδίκημα ως ιδιαίτερα σοβαρό και το άρθρο 30(5) τα περιστατικά που το καθιστούν λιγότερο σοβαρό. Το Δικαστήριο κατά την επιμέτρηση της ποινής μεταξύ άλλων λαμβάνει υπόψη του τα εν λόγω περιστατικά.
Η σοβαρότητα των αδικημάτων που σχετίζονται με τα ναρκωτικά και η ανάγκη επιβολής αποτρεπτικών ποινών για τέτοιας φύσεως αδικήματα δεν προκύπτουν μόνο από την ανώτατη προβλεπόμενη ποινή και την ίδια τη φύση τους αλλά έχουν επίσης τονισθεί και από τη σχετική νομολογία. Ενδεικτικό είναι το ακόλουθο απόσπασμα από την υπόθεση Γλυκερίου ν. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 171/2020, ημερ. 8.6.2022, ECLI:CY:AD:2022:B287:
«Η νομολογία υπαγορεύει την αναγκαιότητα επιβολής αποτρεπτικών ποινών σε υποθέσεις που αφορούν ναρκωτικές ουσίες. Όπως έχει λεχθεί στην υπόθεση Ναζίπ ν. Αστυνομίας, (2014) 2(Β) ΑΑΔ 808, η ενασχόληση με τα ναρκωτικά, είτε για ιδία χρήση ή κατά μείζονα λόγο με την εισαγωγή και διάθεση ή προμήθεια σε τρίτους, αποτελεί μέγιστο κίνδυνο στην κοινωνική συνοχή ενόψει των προβλημάτων που επιφέρει η εξάρτηση. Όπως έχει τονισθεί στην υπόθεση Bora ν. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 79/2017, ημερ. 13/3/2018, ECLI:CY:AD:2018:B110:
«Μπορεί να αποτυπωθεί, ως απαύγασμα της εν λόγω νομολογίας, η ανάγκη για επιβολή αυστηρών ποινών, αποτρεπτικού χαρακτήρα, ακριβώς λόγω των ολέθριων αποτελεσμάτων που ενέχει η εγκληματική αυτή συμπεριφορά. Η αυστηρή μεταχείριση των παραβατών προβάλλει ως επιτακτική, δεδομένης της συχνότητας των υποθέσεων αυτής της μορφής που τίθενται ενώπιον των Δικαστηρίων και της ραγδαίας επιδείνωσης του φαινομένου της κατοχής και διακίνησης ναρκωτικών ουσιών. Η εξαθλίωση των θυμάτων, αλλά και η απώλεια ζωών, κυρίως νέων ανθρώπων, επιβάλλει τη δραστική παρέμβαση και συμμετοχή της δικαιοσύνης στην καθολική προσπάθεια αναχαίτισης της σύγχρονης μάστιγας των ναρκωτικών».
Σχετικό είναι και το ακόλουθο απόσπασμα από την υπόθεση Κλεομένης ν. Δημοκρατίας (2013) 2 Α.Α.Δ. 350:
«Αν και πιστεύουμε ότι επαναλαμβάνουμε εαυτούς και τα τετριμμένα, κρίνουμε σκόπιμο να υπενθυμίσουμε την κατ' επανάληψη επισήμανση της νομολογίας μας «πως τα ναρκωτικά έχουν εξελιχθεί σε μάστιγα και καρκίνωμα της κοινωνίας μας, πληγές οι οποίες δυστυχώς, όπως διαπιστώνουμε από τη συχνότητα των υποθέσεων που έρχονται ενώπιον των δικαστηρίων, όχι μόνο δεν φαίνεται να υποχωρούν, αλλά επιδεινώνονται ραγδαία. Και στη συντριπτική πλειοψηφία τους οι παραβάτες είναι πρόσωπα νεαρής ηλικίας. Είναι πραγματικά λυπηρό, οδυνηρό και τραγικό να διαπιστώνουμε πως η απώλεια ζωών, νέων κυρίως ανθρώπων, έχει γίνει μέρος της καθημερινής μας πραγματικότητας και πως η λίστα των νέων που έχουν εθιστεί στα ναρκωτικά μεγαλώνει μέρα με τη μέρα. Η σκληρή αυτή πραγματικότητα επιτάσσει την επιβολή αποτρεπτικών ποινών και καθιστά την αυστηρή μεταχείριση των παραβατών επιτακτική».
Στην πρόσφατη υπόθεση Γρηγορίου ν. Αστυνομίας, Ποινική Έφεση Αρ. 281/2022, ημερ. 27.3.2023, ECLI:CY:AD:2023:B111 τονίστηκε για άλλη μια φορά η ανάγκη επιβολής αποτρεπτικών ποινών σε υποθέσεις ναρκωτικών. Αναφέρθηκε ότι «η σοβαρότητα των αδικημάτων που σχετίζονται με τα ναρκωτικά καθιστούν την ανάγκη για αποτροπή και προστασία της κοινωνίας από το σοβαρό πρόβλημα των ναρκωτικών, μέσω της επιβολής αυστηρών ποινών». Σε άλλο σημείο της ως άνω απόφασης αναφέρθηκε επίσης ότι «όμως παραμένει η αρχή ότι η σοβαρότητα των αδικημάτων που αφορούν σε ναρκωτικά δεν πρέπει να υποβαθμίζεται όταν η ποσότητα των ναρκωτικών δεν είναι μεγάλη».
Στην ως άνω υπόθεση Γρηγορίου έγινε αναφορά στην υπόθεση Βαρδάκη ν. Αστυνομίας, Ποινική Έφεση Αρ. 186/2021, ημερ. 14.7.2022, ECLI:CY:AD:2022:B302 στην οποία τονίστηκε ότι «Η εμφάνιση ενώπιον των Δικαστηρίων υποθέσεων που αφορούν σε πολύ μεγάλες ποσότητες ναρκωτικών τα τελευταία χρόνια, δεν πρέπει να οδηγήσει στην υποβάθμιση της σοβαρότητας των υποθέσεων με μικρότερες ποσότητες. Αντίθετα, αναδεικνύεται το τεράστιο πρόβλημα και η ανάγκη καταπολέμησης της διάδοσης των ναρκωτικών σε κάθε της έκφανση. Ωστόσο, η αγωνία των Δικαστηρίων για επίτευξη του πιο πάνω σκοπού δεν πρέπει να παρασύρει στην επιβολή ποινών που εκφεύγουν του μέτρου που η νομολογία έχει καθιερώσει».
Στην υπόθεση COSMIN SCORTEANU ν. Αστυνομίας (2014) 2 Α.Α.Δ. 15 απορρίφθηκε έφεση εναντίον απόφασης με την οποία επιβλήθηκε άμεση ποινή φυλάκισης 1 μηνός κατόπιν παραδοχής σε κατηγορία κατοχής χωρίς άδεια ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β ήτοι 6 γραμμαρίων κάνναβης σε κατηγορούμενο με λευκό ποινικό μητρώο που είχε συνεργαστεί με την Αστυνομία παρά την αναφορά του Εφετείου πως η επιβληθείσα ποινή θα μπορούσε να χαρακτηριστεί αυστηρή.
Σύμφωνα με το άρθρο 3(1)(α)(4)(α) του περί Μηχανοκινήτων Οχημάτων (Ασφάλιση Ευθύνης έναντι Τρίτου) Νόμου 96(I)/2000, πρόσωπο που καταδικάζεται για αδίκημα με βάση τις διατάξεις του εν λόγου άρθρου τιμωρείται σε περίπτωση πρώτης καταδίκης, με φυλάκιση η οποία δεν υπερβαίνει το ένα έτος ή με χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τις τρεις χιλιάδες ευρώ (€3.000) ή και με τις δύο αυτές ποινές της φυλάκισης και της χρηματικής ποινής και επιπλέον στερείται του δικαιώματος να κατέχει ή να αποκτά άδεια οδήγησης.
Σύμφωνα με το άρθρο 19 του περί Μηχανοκινήτων και Τροχαίας Κινήσεως Νόμου 86/1972 σε περίπτωση που Δικαστήριο καταδικάζει οποιοδήποτε πρόσωπο για αδίκημα που προβλέπεται στις διατάξεις των νόμων ή στις πρόνοιες των δυνάμει αυτών εκδιδόμενων Κανονισμών που αναφέρονται στην παράγραφο (β) του ως άνω εδαφίου, δύναται να επιβάλει, σε περίπτωση που δεν προβλέπεται ειδικά σε αυτούς, στέρηση του δικαιώματός του να κατέχει ή να λαμβάνει άδεια οδήγησης για χρονικό διάστημα που δεν υπερβαίνει τους τρεις (3) μήνες.
Σύμφωνα με το άρθρο 20Α του περί Μηχανοκινήτων και Τροχαίας Κινήσεως Νόμου 86/1972 σε περίπτωση καταδίκης προσώπου για οδήγηση οχήματος χωρίς ασφαλιστήριο ευθύνης έναντι τρίτου, ως αφορά η 6η κατηγορία στην παρούσα υπόθεση, το Δικαστήριο δύναται πέραν της ποινής που προβλέπεται στο άρθρο 19 του ως άνω νόμου να επιβάλει 3 έως 6 βαθμούς ποινής.
Αναφορικά με το αδίκημα της 7ης κατηγορίας σύμφωνα με το άρθρο 49(1)(α) του περί Άδειας Οδήγησης Νόμου 94(Ι)/2001, πρόσωπο το οποίο οδηγεί μηχανοκίνητο όχημα ή έχει τον έλεγχο τέτοιου οχήματος σε οποιοδήποτε δρόμο ή άλλο δημόσιο χώρο, χωρίς να έχει εκδοθεί άδεια οδήγησης για τη συγκεκριμένη κατηγορία οχήματος που οδηγείται ή άδεια οδήγησης μαθητευομένου, ανάλογα με την περίπτωση και (α) δεν έχει συμπληρώσει την ελάχιστη ηλικία που απαιτείται δυνάμει των διατάξεων των παραγράφων (α) ή (β) του εδαφίου (1) του άρθρου 6 για την απόκτηση άδειας οδήγησης για την κατηγορία ή υποκατηγορία οχημάτων στην οποία κατατάσσεται το συγκεκριμένο όχημα, είναι ένοχο αδικήματος και, σε περίπτωση καταδίκης του, υπόκειται σε ποινή φυλάκισης για χρονικό διάστημα που δεν υπερβαίνει το ένα έτος ή σε χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τις τρεις χιλιάδες ευρώ (€3.000) ή/και στις δύο αυτές ποινές.
Στην παρούσα υπόθεση λαμβάνω υπόψη μου ως επιβαρυντικό παράγοντα το γεγονός ότι ο κατηγορούμενος προμήθευε σε άλλα πρόσωπα ναρκωτικά, ενασχόληση η οποία σύμφωνα με την προαναφερθείσα νομολογία αποτελεί μέγιστο κίνδυνο για την κοινωνική συνοχή ενόψει των προβλημάτων που επιφέρει η εξάρτηση. Η προμήθεια ναρκωτικών ουσιών σε άλλους πάντοτε ενέχει το στίγμα της ανηθικότητας και της αδιαφορίας για τον συνάνθρωπο λόγω των ολέθριων προβλημάτων που προκαλεί στοιχεία τα οποία επιτείνονται όταν αυτό γίνεται για ευτελείς σκοπούς όπως η αποκόμιση οικονομικού οφέλους.
Ως μετριαστικούς παράγοντες προς όφελος του κατηγορούμενου λαμβάνω υπόψη μου την άμεση παραδοχή του η οποία εκφράζει και την έμπρακτη μεταμέλειά του καθώς επίσης το νεαρό της ηλικίας του, είναι ηλικίας 20 ετών και το λευκό του ποινικό μητρώο. Στην υπόθεση Χαρτούπαλλος ν. Δημοκρατίας (2002) 2 Α.Α.Δ. 28 λέχθηκε ότι «η παραδοχή ενοχής πρέπει να αμείβεται με σχετική έκπτωση στην ποινή».
Λαμβάνω επίσης υπόψη μου τις προσωπικές και οικογενειακές του περιστάσεις και ιδιαίτερα ότι είναι μέλος πολύτεκνης οικογένειας ο οποίος διαμένει μαζί με τους γονείς και τα άλλα 7 ανήλικα αδέλφια του ηλικίας 17 έως 5 ετών στην πατρική οικία, το γεγονός ότι είναι φοιτητής σε πανεπιστήμιο στον κλάδο της μηχανολογίας και το γεγονός ότι κατά τις ελεύθερες του ώρες εργάζεται για να συνδράμει οικονομικά στις ανάγκες της οικογένειάς του στην οποία μόνο η μητέρα του εργάζεται αφού ο πατέρας του λόγω ατυχήματος που είχε στο παρελθόν είναι ανίκανος για εργασία και δεν λαμβάνει οποιοδήποτε επίδομα.
Εξετάζοντας ποιο είδος ποινής είναι κατάλληλο να επιβληθεί στην παρούσα υπόθεση συνεκτιμώντας και σταθμίζοντας όλα όσα εκτίθενται πιο πάνω και ιδιαίτερα τη φύση και τη σοβαρότητα των αδικημάτων, κυρίως αυτή των κατηγοριών 4 και 5, κρίνω ότι αρμόζουσα υπό τις περιστάσεις ποινή για τις κατηγορίες 4 και 5 είναι αυτή της φυλάκισης.
Λαμβάνω περαιτέρω υπόψη μου την προβλεπόμενη από τον Νόμο ανώτατη ποινή για καθένα από τα επίδικα αδικήματα καθώς επίσης και τη σχετική νομολογία όπως την ανέφερα πιο πάνω σύμφωνα με την οποία καθίσταται αναγκαία η επιβολή αποτρεπτικών ποινών σε αδικήματα όπως τα επίδικα.
Λαμβάνοντας υπόψη μου όλα τα πιο πάνω καθώς επίσης την τάξη και την ποσότητα των επίδικων ναρκωτικών, την παραδοχή του κατηγορούμενου, το λευκό του ποινικό μητρώο σε συνδυασμό με την ηλικία του, τις προσωπικές του περιστάσεις ως αναφέρθηκαν πιο πάνω, την έμπρακτη μεταμέλειά του ως αυτή προκύπτει από την παραδοχή του καθώς επίσης και τα γεγονότα που περιβάλουν τη διάπραξή των αδικημάτων καθώς επίσης και την αρχή της συνολικότητας της ποινής κρίνω ως αρμόζουσες ποινές τις ακόλουθες:
· στην 1η κατηγορία ποινή προστίμου €500,00
· στη 2η κατηγορία ποινή προστίμου €500,00
· στην 4η κατηγορία ποινή φυλάκισης 3 μηνών
· στην 5η κατηγορία ποινή φυλάκισης 3 μηνών
· στην 6η κατηγορία ποινή προστίμου €300,00 καθώς επίσης στέρηση του δικαιώματός του να κατέχει ή να λαμβάνει άδεια οδήγησης για χρονικό διάστημα 45 ημερών από σήμερα και 3 βαθμοί ποινής
· στην 7η κατηγορία ποινή προστίμου €200,00
· στην 9η κατηγορία ποινή προστίμου €150,00
Οι ποινές φυλάκισης που επιβλήθηκαν στις κατηγορίες 4 και 5 να συντρέχουν.
Έχοντας επιβάλει στον κατηγορούμενο ποινή φυλάκισης κάτω των 3 ετών στις κατηγορίες 4 και 5 προχωρώ στη συνέχεια να εξετάσω το θέμα της αναστολής της ποινής φυλάκισης που του επιβλήθηκε.
Το θέμα της αναστολής ποινής φυλάκισης ανήκει στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου και σχετικές είναι οι πρόνοιες του άρθρου 3(2) του Νόμου 95/72, όπως τροποποιήθηκε από τον Νόμο 186(Ι)/2003 καθώς επίσης και οι αρχές που έχει καθιερώσει η νομολογία επί του θέματος (Γενικός Εισαγγελέας ν. Λουκάς Φανιέρος (1996) 2 Α.Α.Δ. 303 και Γενικός Εισαγγελέας ν. Ρομίνας Τζιαουχάρη (2005) 2 Α.Α.Δ. 161). Επιβληθείσα ποινή φυλάκισης είναι δυνατό να ανασταλεί εφόσον αυτό δικαιολογείται από το σύνολο των περιστάσεων της υπόθεσης ή και από τα προσωπικά περιστατικά ενός κατηγορούμενου.
Σχετικά με το ζήτημα της αναστολής ποινής φυλάκισης στην υπόθεση Ιωσήφ ν. Δημοκρατίας (2012) 2 Α.Α.Δ. 930 λέχθηκε ότι «κατά την εξέταση του ζητήματος, σημαντικό ερώτημα είναι κατά πόσο η ανασταλείσα ποινή θα αντικατοπτρίζει την αντικειμενική σοβαρότητα του αδικήματος και θα εξυπηρετήσει τους πολλαπλούς σκοπούς της τιμωρίας».
Στην πολύ πρόσφατη απόφαση στην υπόθεση Απέργη ν. Αστυνομίας, Ποινική Έφεση Αρ. 64/2023, ημερ. 22.6.2023 έγινε αναφορά στην υπόθεση Νεοφύτου ν. Αστυνομίας, Ποινική Έφεση Αρ. 9/2021, ημερ. 29.7.2021 στην οποία εξηγήθηκε ότι ποινή φυλάκισης, ακόμα και εκεί όπου θα μπορούσε να θεωρηθεί και αυστηρή λόγω του ύψους της, μπορεί να απωλέσει το στοιχείο της αποτροπής εφόσον ανασταλεί, ακόμα και να καταστεί ανεπαρκής για την τιμωρία του καταδικασθέντα.
Έχοντας υπόψη μου τις πρόνοιες του άρθρου 3(2) του Νόμου 95/72, όπως τροποποιήθηκε από τον Νόμο 186(Ι)/2003 και τις αρχές που έχει καθιερώσει η νομολογία επί του θέματος (Γενικός Εισαγγελέας ν. Λουκάς Φανιέρος (1996) 2 Α.Α.Δ. 303 και Γενικός Εισαγγελέας ν. Ρομίνας Τζιαουχάρη (2005) 2 Α.Α.Δ. 161) και λαμβάνοντας υπόψη μου τη σοβαρότητα των επίδικων αδικημάτων, την άμεση παραδοχή του κατηγορούμενου η οποία εκφράζει την έμπρακτη μεταμέλειά του σε συνδυασμό με το νεαρό της ηλικίας του και το λευκό του ποινικό μητρώο καθώς επίσης το γεγονός ότι είναι δευτεροετής φοιτητής σε πανεπιστήμιο και τη μικρή ποσότητα και την τάξη των ναρκωτικών ουσιών που προμήθευσε και που κατείχε με σκοπό να προμηθεύσει σε άλλα πρόσωπα κρίνω ότι υπό τις περιστάσεις δικαιολογείται όπως η διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου ασκηθεί υπέρ της αναστολής της ποινής φυλάκισης που του επιβλήθηκε.
Η ποινή φυλάκισης που επιβλήθηκε στον κατηγορούμενο στις κατηγορίες 4 και 5 αναστέλλεται για περίοδο 2 ετών από σήμερα.
Επεξηγείται στον κατηγορούμενο η έννοια της επιβολής ποινής φυλάκισης με αναστολή.
(Υπ.) ..................................
Γιώργος Χρ. Φούλιας
Επαρχιακός Δικαστής
Πιστό Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο