ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΛΑΡΝΑΚΑΣ ν. Α.Π., Αρ. Υπόθεσης: 5152/2021, 4/3/2025
print
Τίτλος:
ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΛΑΡΝΑΚΑΣ ν. Α.Π., Αρ. Υπόθεσης: 5152/2021, 4/3/2025

ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ

Ενώπιον: Μ. Μαρκουλλής, Προσ. Ε.Δ.

Αρ. Υπόθεσης: 5152/2021

 

ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΛΑΡΝΑΚΑΣ

Κατηγορούσα Αρχή

 

ν

 

Α.Π.

Κατηγορούμενος

 

Ημερομηνία: 04.03.2025

Εμφανίσεις:

Για την Κατηγορούσα Αρχή: κ. Μάριος Ζαρής

Για τον Κατηγορούμενο: κ. Θεόδουλος Παπαβασιλείου

Κατηγορούμενος παρών.

 

ΑΠΟΦΑΣΗ

 

1.     ΕισαγωγήΤο Κατηγορητήριο

Η παρούσα υπόθεση αφορά βία στην οικογένεια και ειδικότερα αδικήματα εναντίον της συμβίας του Κατηγορούμενου.

Σύμφωνα με το κατηγορητήριο ημερ. 28.06.2021, ο Κατηγορούμενος κατηγορείται ότι στις 09.05.2021 και ώρα 23:30 επιτέθηκε στην συμβία του και της κτύπησε προκαλώντας της πραγματική σωματική βλάβη (1η κατηγορία) και ότι την επόμενη ημέρα, 10.05.2021, την απείλησε ότι με παράνομη πράξη θα της κάνει κακό (2η κατηγορία). Ο Κατηγορούμενος αντιμετώπιζε και 3η κατηγορία, ήτοι αποστολή απειλητικού τηλεφωνήματος διά δημοσίου δικτύου επικοινωνιών, από την οποία, όμως, αθωώθηκε και απαλλάχθηκε στο εκ πρώτης όψεως στάδιο.

2.     Η Μαρτυρία

Η Κατηγορούσα Αρχή παρουσίασε 4 μάρτυρες για απόδειξη της υπόθεσης της, ήτοι την Αρχιαστυφύλακα 1931 Π.Ι. (ΜΚ1), την παραπονούμενη και συμβία του Κατηγορούμενου, Μ.Μ. (ΜΚ2), τον Δρ. Κ.Μ. (ΜΚ3) και την Αστυφύλακα 4001 Μ.Μ. (ΜΚ4). Αφού το Δικαστήριο έκρινε ότι στοιχειοθετείτο εκ πρώτης όψεως υπόθεση εναντίον του Κατηγορούμενου για τις κατηγορίες 1 και 2, αυτός επέλεξε να δώσει ενόρκως μαρτυρία, ενώ δεν κάλεσε οποιουσδήποτε μάρτυρες υπεράσπισης. Η όλη μαρτυρία που προσφέρθηκε είναι καταγεγραμμένη στα πρακτικά του Δικαστηρίου και κατωτέρω παραθέτω τα κύρια σημεία της.

Η ΜΚ1 υπηρετεί στην Αστυνομική Διεύθυνση Λάρνακας και είναι τοποθετημένη στο Κλιμάκιο Βίας στην Οικογένεια και κατέθεσε και υιοθέτησε την κατάθεση της ημερ. 16.05.2021, Τεκμήριο 1. Κατόπιν καταγγελίας της ΜΚ2 στο Κλιμάκιο, η ΜΚ1 ανέλαβε στις 14.05.2021 την διερεύνηση της παρούσας υπόθεσης με εμπλεκόμενους τον Κατηγορούμενο και την ΜΚ2, οι οποίοι είναι συμβίοι και γονείς ενός 4χρονου κοριτσιού. Διενήργησε εξετάσεις στην σκηνή, χωρίς, όμως, να εξασφαλίσει οποιαδήποτε άλλη μαρτυρία. Στις 16.05.2021 (και όχι 30.04.2021 ως εκ παραδρομής κατέγραψε η ίδια στην κατάθεσή της και το διευκρίνισε κατά την κυρίως εξέτασή της), αφού παρέδωσε στον Κατηγορούμενο τα δικαιώματά του, έλαβε από αυτόν γραπτή ανακριτική κατάθεση και στην συνέχεια τον κατηγόρησε γραπτώς (βλ. Τεκμήρια 2, 3 και 4). Κατά την κυρίως εξέταση της, διευκρίνισε ότι υπάρχει λανθασμένη καταγραφή των ωρών στην γραπτή κατηγορία του Κατηγορούμενου, Τεκμήριο 4, και επεξήγησε ότι αυτή έλαβε χώρα μετά την λήψη της ανακριτικής κατάθεσης, Τεκμήριο 2, της οποίας προηγήθηκε η παράδοση των δικαιωμάτων του Κατηγορούμενου (βλ. Τεκμήριο 3). Στην αντεξέταση της, αρνήθηκε την θέση της Υπεράσπισης ότι παρέδωσε τα δικαιώματα στον Κατηγορούμενο μετά την γραπτή κατηγορία, επεξηγώντας ότι τα δικαιώματα υπόπτου και κατηγορούμενου περιλαμβάνονται σε ένα ενιαίο έγγραφο, το οποίο δόθηκε στον Κατηγορούμενο πριν την λήψη της ανακριτικής κατάθεσης του, Τεκμήριο 2, και συνεπώς πριν την γραπτή κατηγορία του, Τεκμήριο 4.

Η ΜΚ2 είναι παραπονούμενη και κατέθεσε και υιοθέτησε την κατάθεση της ημερ. 10.05.2021 που έδωσε στην Αστυνομία, ήτοι το Τεκμήριο 5. Σύμφωνα με την κατάθεση της, η ΜΚ2 μιλά βουλγαρικά και ελληνικά, αλλά δεν γνωρίζει να γράφει και να διαβάζει καμία από τις δύο αυτές γλώσσες, καθώς δεν πήγε σχεδόν καθόλου σχολείο στην Βουλγαρία, ενώ στην Κύπρο βρισκόταν μόλις 4 έτη κατά τον επίδικο χρόνο. Κατά την 4ετή παραμονή της στην Κύπρο συζούσε με τον Κατηγορούμενο, με τον οποίο απέκτησε μια θυγατέρα. Είχε πάντα προβλήματα με τον Κατηγορούμενο με κορύφωση τον Ιούλιο του 2020, όπου μετά από ένα έντονο καυγά φιλοξενήθηκε σε χώρο του Συνδέσμου για την Πρόληψη και Αντιμετώπιση της Βίας στην Οικογένεια (ΣΠΑΒΟ) για ένα μικρό χρονικό διάστημα. Έκτοτε έχουν από κοινού την επιμέλεια της ανήλικης θυγατέρας τους και κατοικούν μαζί σε διαμέρισμα. Στις 09.05.2021 η ΜΚ2 και ο Κατηγορούμενος άρχισαν να καυγαδίζουν επειδή η ΜΚ2 ζήτησε από τον Κατηγορούμενο λεφτά και αυτός άρχισε να την βρίζει. Περί ώρα 23:30, ενώ ο Κατηγορούμενος κοιμόταν στο σαλόνι, η ΜΚ2 έκλαιγε δίπλα στην ανήλικη, με αποτέλεσμα ο Κατηγορούμενος να της φωνάξει «Σήκω φύγε από το κεφάλι μου, γιατί ήρθες να κλαις πάνω από το κεφάλι μου;» και να της σπρώξει το χέρι της. Η ΜΚ2 του είπε «Είσαι σοβαρός; Πονάω» και αποφάσισε να βγει έξω από το διαμέρισμα, με τον Κατηγορούμενο να της φωνάζει και να προσπαθεί να την χαστουκίσει. Η ΜΚ2 αποτραβήχτηκε, με αποτέλεσμα ο Κατηγορούμενος να την ακουμπήσει με τα δάχτυλα του κάτω από το αριστερό μάτι της και η ΜΚ2 να πονέσει. Ο Κατηγορούμενος συνέχισε να της φωνάζει και προσπάθησε να την κλωτσήσει, χωρίς, όμως, να τα καταφέρει. Η ΜΚ2 κατάφερε να φύγει από το διαμέρισμα και ο Κατηγορούμενος άρπαξε τα κλειδιά της και κλείδωσε την πόρτα αφήνοντας την έξω, με αποτέλεσμα η ΜΚ2 να κοιμηθεί το βράδυ πάνω στην ταράτσα της πολυκατοικίας. Την επόμενη ημέρα, 10.05.2021, ο Κατηγορούμενος απείλησε την ΜΚ2 ότι δεν θα ξαναδεί τα παιδιά της στην Βουλγαρία και δεν θα καταφέρει να φύγει από την Κύπρο, καθώς επίσης και να «κόψει τον λαιμό» της να του δώσει τα λεφτά της εβδομάδας που της έδωσε. Η ΜΚ2, όμως, είχε αγοράσει αεροπορικά εισιτήρια με τα εν λόγω λεφτά για να πάει Βουλγαρία για λίγο καιρό.

Στην κυρίως εξέτασή της, ανέφερε ότι κατά το συμβάν της 09.05.2021 δεν της «έσπρωξε» το χέρι ο Κατηγορούμενος, αλλά της το «άρπαξε» και μετά γύρισε τα δάχτυλα της, με αποτέλεσμα η ίδια να πονέσει. Ανέφερε, επίσης, ότι ένιωσε φόβο όταν την απείλησε ο Κατηγορούμενος, καθώς την είχε απειλήσει με την ζωή της και την ζωή των παιδιών της πολλές φορές στο παρελθόν. Την ανωτέρω απειλή την δέχθηκε τόσο το βράδυ της 09.05.2021, όσο και την επόμενη ημέρα μέσω τηλεφώνου. Όταν η ίδια απάντησε το τηλέφωνο στις 10.05.2021 ο Κατηγορούμενος άρχισε να την απειλεί και της είπε ότι αν δεν συμμορφωθεί θα σκοτώσει τα παιδιά της.

Στην αντεξέταση της, ανέφερε ότι κατά την κατάθεση της στην Αστυνομία είχε αναφέρει στην αστυφύλακα ότι η απειλή στις 10.05.2021 έγινε μέσω τηλεφώνου, αλλά δεν γνωρίζει γιατί δεν καταγράφηκε στην κατάθεσή της. Σε άλλο σημείο στην αντεξέταση της, ανέφερε ότι δεν θυμόταν αν όντως το είχε αναφέρει. Θυμόταν, όμως, ότι είχε προτείνει στην Αστυνομία να εξετάσουν το τηλέφωνο της και να δουν τις κλήσεις και τα μηνύματα από τον Κατηγορούμενο, αλλά η Αστυνομία δεν το έπραξε. Επίσης, απάντησε ότι δεν γνωρίζει τον αριθμό ταυτότητας του Κατηγορούμενου και ούτε τι σημαίνει το ακρωνύμιο «Δ.Τ.», τα οποία καταγράφονται στο Τεκμήριο 5. Ανέφερε, επίσης, ότι δεν πήγε σε ψυχολόγο μετά το συμβάν καθώς δεν είχε χρήματα, αλλά την παρακολουθούσε ψυχίατρος για ένα χρόνο μετά την γέννηση της θυγατέρας της, καθώς η ίδια έπασχε από επιλόχεια κατάθλιψη. Αναφορικά με την απειλή του Κατηγορούμενου ότι η ΜΚ2 δεν θα μπορεί να φύγει από την Κύπρο, η ΜΚ2 ανέφερε ότι φοβήθηκε ότι δεν θα μπορεί να πάει στην Βουλγαρία, μετά που η ίδια είπε στον Κατηγορούμενο ότι αγόρασε αεροπορικό εισιτήριο για την Βουλγαρία.

Ο ΜΚ3 είναι γενικός ιατρός και κατά τον επίδικο χρόνο βρισκόταν σε καθήκον στο Γενικό Νοσοκομείο Λάρνακας. Αναγνώρισε και υιοθέτησε την ιατρική βεβαίωση ημερ. 10.05.2021, Τεκμήριο 6, την οποία συνέταξε και υπέγραψε ο ίδιος. Σύμφωνα με αυτήν, στις 10.05.2021 και ώρα 17:00 εξέτασε την ΜΚ2 και διαπίστωσε κάκωση μέσου δακτύλου δεξιού χεριού, μικρό αιμάτωμα δεξιού αντιβραχίου και μικρό αιμάτωμα με εκδορά στο αριστερό ζυγωματικό προς την βάση της ρινός. Στην κυρίως εξέταση του εξήγησε ότι η «κάκωση μέσου δαχτύλου» αφορά πόνο που δηλώνει ο ασθενής μετά από φυσική εξέταση σε κίνηση του δαχτύλου, καθώς δεν υπήρχε εκδορά ή μελανιά ή λύση του δέρματος. Η δε φράση «μικρό αιμάτωμα» σημαίνει «μελανιά» και η λέξη «εκδορά» σημαίνει «ήπια γρατζουνιά στην επιδερμίδα». Αναφορικά με το αιμάτωμα με εκδορά στο αριστερό ζυγωματικό προς την βάση της ρινός, εξήγησε ότι είναι η περιοχή μεταξύ του ματιού και της μύτης και το προσδιόρισε χρονικά ως τραύμα προ μερικών ωρών.

Στην αντεξέτασή του, ανέφερε ότι δεν θυμάται το περιστατικό και την εξέταση της ΜΚ2. Από το περιεχόμενο του Τεκμηρίου 6, όμως, θεωρεί ότι η έκταση των «μικρών αιματωμάτων» στο αντιβράχιο και το ζυγωματικό ήταν σε μέγεθος νομίσματος, καθώς αν ήταν μεγαλύτερα θα το κατέγραφε στο Τεκμήριο 6. Επεξήγησε ότι τα εν λόγω αιματώματα έγιναν με φυσική επαφή από κάποιο άλλο αντικείμενο, όπως πέτρα, ξύλο ή κάποιο χέρι, ενώ η εκδορά προκύπτει λόγω τριβής που προκαλεί λύση στην επιδερμίδα. Ο λόγος που ανέφερε ότι τα αιματώματα ήταν μερικών ωρών ήταν λόγω του χρώματος τους και αν ήταν παλαιά αιματώματα θα το κατέγραφε ο ίδιος στο Τεκμήριο 6. Ανέφερε, μάλιστα, επί λέξει: «Αν μου έδειχναν τραύμα που μπορούσε να είχε γίνει σε προηγούμενη ημέρα θα το δήλωνα».

Η ΜΚ4 υπηρετεί στην Αστυνομική Διεύθυνση Λάρνακας και είναι τοποθετημένη στο Κλιμάκιο Βίας στην Οικογένεια και κατέθεσε και υιοθέτησε την κατάθεση  της ημερ. 18.05.2021, Τεκμήριο 7. Στις 10.05.2021 και ώρα 15:15 προσήλθε στο Κλιμάκιο η ΜΚ2, η οποία υπέβαλε παράπονο εναντίον του Κατηγορούμενου και η ΜΚ4 της έλαβε κατάθεση, ήτοι το Τεκμήριο 5. Κατά την λήψη της κατάθεσης της, η ΜΚ2 ήταν αναστατωμένη και επαναλάμβανε ότι πονούσε το δάχτυλο της. Ακολούθως, η ΜΚ4 παρέδωσε στην ΜΚ2 το Τεκμήριο 6 προκειμένου η τελευταία να εξεταστεί από ιατρό. Αναφορικά με την ψυχολογική αξιολόγηση της ΜΚ2, ανέφερε ότι η ΜΚ2 δεν επιθυμούσε να εξεταστεί από τις Υπηρεσίες Ψυχικής Υγείας.

Στην αντεξέτασή της, η ΜΚ4 ανέφερε ότι δεν θυμάται οτιδήποτε άλλο από το περιστατικό, πέραν των όσων κατέγραψε στην κατάθεσή της. Αρνήθηκε, όμως, ότι της αναφέρθηκε από την ΜΚ2 ότι η απειλή έγινε μέσω τηλεφώνου και η ίδια παρέλειψε να το καταγράψει στο Τεκμήριο 5. Επίσης, δεν θυμόταν να είδε οποιουσδήποτε μώλωπες ή εκδορές, παρά μόνο ένα μικρό κοκκίνισμα στο πρόσωπο της. Αν υπήρχε οτιδήποτε εμφανές, θα το κατέγραφε στην κατάθεση της, Τεκμήριο 7.

Ο Κατηγορούμενος αναγνώρισε κατά την κυρίως εξέταση την κατάθεση του που έδωσε στην Αστυνομία, ήτοι το Τεκμήριο 2. Σύμφωνα με αυτήν, στις 09.05.2021 η ΜΚ2 ζήτησε από τον Κατηγορούμενο να της αγοράσει κάποια χρυσαφικά που είδε στην τηλεόραση και επειδή ο Κατηγορούμενος αρνήθηκε λόγω οικονομικής αδυναμίας, η ΜΚ2 θύμωσε και πήγε στο υπνοδωμάτιο για να μαζέψει τα πράγματα της και να φύγει. Ο Κατηγορούμενος την ρώτησε που θα πάει τέτοια ώρα αργά το βράδυ χωρίς λεφτά και η ΜΚ2 του απάντησε «Να μεν σε ενδιαφέρει, εννά πάω να κάμω βίζιτες να πληρωθώ» και έφυγε. Αρνήθηκε κατηγορηματικά στην κατάθεση του ότι επιτέθηκε στην ΜΚ2, αναφέροντας ότι δεν την άγγιξε καν και ότι τυχόν τραύματα τα προκάλεσε η ίδια για να μπλέξει τον ίδιο. Αρνήθηκε, επίσης, ότι απείλησε την ΜΚ2, εξηγώντας ότι αυτό που της είχε πει ήταν να του επιστρέψει τα λεφτά που πήρε η ίδια από το διαμέρισμα και είχε φυλαγμένα ο Κατηγορούμενος για να πληρώσει το σχολείο της ανήλικης θυγατέρας τους, αλλά η ΜΚ2 του απάντησε ότι τα ξόδεψε ήδη.

Στην κυρίως εξέτασή του, ανέφερε ότι όταν πήγε στο υπνοδωμάτιο η ΜΚ2, παρέμεινε εκεί για 2-3 ώρες και μετά πήγε στο σαλόνι, όπου βρισκόταν ο Κατηγορούμενος και η ανήλικη θυγατέρα τους, η οποία κοιμόταν στον καναπέ. Επειδή η ΜΚ2 έκλαιγε, ο Κατηγορούμενος της είπε αν θέλει να κλαίει να πάει στο υπνοδωμάτιο λόγω της παρουσίας της ανήλικης στο σαλόνι. Η ΜΚ2, όμως, πήγε και μάζεψε τα πράγματα της και έφυγε από το διαμέρισμα. Επειδή πέρασε μία ώρα περίπου και η ΜΚ2 δεν είχε επιστρέψει στο διαμέρισμα, ο Κατηγορούμενος έπιασε την ανήλικη θυγατέρα του, η οποία κοιμόταν, και άρχισε να ψάχνει την ΜΚ2. Αρχικά έψαξε στις σκάλες και τον χώρο στάθμευσης της πολυκατοικίας και μετά σε ένα πάρκο πλησίον της πολυκατοικίας, όπου είχε βρει στο παρελθόν την ΜΚ2 όταν και πάλι είχε μαζέψει τα πράγματα της και έφυγε από το διαμέρισμα. Δεν την βρήκε, όμως, και επέστρεψε στο διαμέρισμα με την ανήλικη. Επειδή την επομένη ημέρα θα έπαιρνε την ανήλικη στο σχολείο και έπρεπε να πληρώσει €450, ο Κατηγορούμενος είχε φυλάξει αυτό το ποσό σε συγκεκριμένο χώρο στο διαμέρισμα και διαπίστωσε ότι μετά που έφυγε η ΜΚ2, τα χρήματα δεν βρίσκονταν εκεί. Για τούτο, την επόμενη ημέρα, 10.05.2021, πήρε τηλέφωνο την ΜΚ2 και την ρώτησε για τα ανωτέρω χρήματα και αυτή του απάντησε «εγώ τί θα έτρωγα;» και του έκλεισε το τηλέφωνο.

Ο Κατηγορούμενος αναφέρθηκε, επίσης, στον χαρακτήρα της ΜΚ2, λέγοντας ότι είναι ανυπόμονη και έχει προβλήματα διαχείρισης θυμού, ενώ ο ίδιος πάντα παρέμενε ψύχραιμος, ακόμα και στις 4-5 περιπτώσεις που η ΜΚ2 αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει. Αυτά τα προβλήματα η ΜΚ2 τα ανέπτυξε μετά την γέννηση της θυγατέρας τους, όπου η ΜΚ2 διαγνώστηκε από ψυχίατρο ότι έπασχε από επιλόχεια κατάθλιψη. Στην αρχή η ΜΚ2 λάμβανε φαρμακευτική αγωγή, αλλά στην συνέχεια σταμάτησε, με αποτέλεσμα να υπάρχουν προβλήματα στην συμπεριφορά της. Συγκεκριμένα, ως ανέφερε ο Κατηγορούμενος, η ΜΚ2 ήταν ευέξαπτη με το παραμικρό και είχε τάσεις φυγής. Ανέφερε, επίσης, ότι στο παρελθόν η ΜΚ2 χτύπησε από μόνη της το κεφάλι της πάνω στην πόρτα όταν έμαθε ότι ο γιος της στην Βουλγαρία είναι ομοφυλόφιλος, με αποτέλεσμα να μαυρίσει το κεφάλι της. Όλα αυτά, όμως, δεν τα ανέφερε ποτέ του είτε στην Αστυνομία είτε στο Γραφείο Ευημερίας.

Στην αντεξέτασή του, ανέφερε ότι πάντα υπήρχαν διαφωνίες στην σχέση του με την ΜΚ2, αλλά τα σοβαρά προβλήματα άρχισαν μετά τα περιοριστικά μέτρα λόγω του κορωνοϊού (lockdown). Λόγω του χαρακτήρα της ΜΚ2, όμως, ο Κατηγορούμενος πάντα υποχωρούσε για το καλό του παιδιού τους και έκαμνε υπομονή. Αναφέρθηκε, επίσης, σε ένα περιστατικό στις 03.07.2020, όπου και πάλι η ΜΚ2 είχε εκρήξεις θυμού και φώναζε ότι θα την σκοτώσει ο Κατηγορούμενος, με αποτέλεσμα ο ίδιος ο Κατηγορούμενος να καλέσει την Αστυνομία και στην συνέχεια η ΜΚ2 και η ανήλικη θυγατέρα τους να μεταφερθούν σε χώρο του ΣΠΑΒΟ. Μετά από μία εβδομάδα περίπου, η ΜΚ2 ήρθε στο διαμέρισμα και του άφησε την θυγατέρα τους και μετά από ένα μήνα επικοινώνησε ξανά η ΜΚ2 με τον Κατηγορούμενο για να εκδοθούν σχετικά διατάγματα γονικής μέριμνας, σύμφωνα με τα οποία ανατέθηκε η φύλαξη και φροντίδα της ανήλικης στον Κατηγορούμενο. Η ΜΚ2 έφυγε ξανά και επέστρεψε μετά από λίγες μέρες και παρακάλεσε τον Κατηγορούμενο να συμβιώσουν ξανά και ο Κατηγορούμενος το δέχθηκε. Ο Κατηγορούμενος αναφέρθηκε σε ακόμα ένα περιστατικό μετά που γεννήθηκε η θυγατέρα τους, όπου η ΜΚ2 έφυγε και πάλι από το σπίτι και την έψαχνε ο Κατηγορούμενος. Αφού πήρε την Αστυνομία και την ενημέρωσε, ο Κατηγορούμενος την βρήκε μετά από μία ώρα περίπου και την έφερε πίσω στο διαμέρισμα.

Αναφορικά με το επίδικο περιστατικό της 09.05.2021, ισχυρίστηκε ότι δεν άγγιξε καν την ΜΚ2, προσθέτοντας ότι η μόνη κίνηση που έκαμε ήταν να προτάξει το χέρι του και να της υποδείξει το υπνοδωμάτιο, όταν της είπε να μην κλαίει πάνω από την θυγατέρα τους και να πάει στο υπνοδωμάτιο για να κλαίει. Σε σχέση με την γραπτή κατηγορία, Τεκμήριο 4, ο Κατηγορούμενος επανέλαβε την θέση την οποία πρόβαλε εκεί, δηλαδή ότι 1½ μήνα προηγουμένως ο Κατηγορούμενος κτύπησε άθελα του την ΜΚ2 στο δάχτυλο της όταν κούρευαν ζώα σε μια φάρμα κάποιου φίλου του. Πρόσθεσε δε ότι ο ίδιος είχε πει πάρα πολλές φορές στην ΜΚ2 να πάει να δει γιατρό, αλλά αυτή πάντα αρνιόταν και δεν ήθελε να πάει. Στο τέλος της αντεξέτασής του, ο Κατηγορούμενος παραδέχθηκε ότι πριν 1½ έτος καταδικάστηκε σε ποινική υπόθεση για τα αδικήματα της παράνομης εισόδου σε ξένη περιουσία, διάρρηξης και κλοπής και πρόκλησης κακόβουλης βλάβης.

3.     Παραβίαση Δικαιώματος Δίκαιης Δίκης Λόγω Μη Παρουσίασης Μαρτύρων Υπεράσπισης

Προτού προχωρήσει στην αξιολόγηση της μαρτυρίας, το Δικαστήριο έχει εντοπίσει ότι στην γραπτή αγόρευση του συνηγόρου υπεράσπισης προβάλλεται η θέση ότι παραβιάστηκε το δικαίωμα του Κατηγορούμενου σε δίκαιη δίκη, καθώς το Δικαστήριο δεν παραχώρησε χρόνο στην Υπεράσπιση να προσκομίσει μάρτυρες υπεράσπισης.

Αναφέρεται, μάλιστα, ότι η ανωτέρω «ενέργεια» του Δικαστηρίου «θέτει εν αμφιβόλω κατά πόσον πρόκειται για ανεξάρτητο και αμερόληπτο δικαστήριο (tribunal) σύμφωνα με τον Νόμο, αλλά Δικαστήριο προσκείμενο προς τις θέσεις της κατηγορούσας αρχής». Ως εκ τούτου, το Δικαστήριο -μετά την επιφύλαξη της απόφασής του στις 30.01.2025- κάλεσε τις δύο πλευρές να εμφανιστούν ενώπιον του στις 25.02.2025 προκειμένου ο κ. Παπαβασιλείου να τοποθετηθεί επί της ανωτέρω θέσης του και κατά πόσο αιτείται την εξαίρεση της παρούσας σύνθεσης του Δικαστηρίου. Κατά την ανωτέρω ημερομηνία, ο κ. Παπαβασιλείου ανέφερε στο Δικαστήριο ότι δεν επιμένει στην ανωτέρω θέση του διευκρινίζοντας ότι δεν έχει αίτημα εξαίρεσης του παρόντος Δικαστηρίου.

Όσον αφορά την θέση της Υπεράσπισης για παραβίαση του δικαιώματος σε δίκαιη δίκη, επισημαίνω, καταρχάς, ότι η παρούσα υπόθεση καταχωρήθηκε στις 28.06.2021. Στις 19.09.2024 ο πρώην δικηγόρος του Κατηγορούμενου αποσύρθηκε από την εκπροσώπηση του τελευταίου και στις 27.09.2024 ανέλαβε την εκπροσώπησή του ο νυν δικηγόρος του, με αποτέλεσμα η υπόθεση να οριστεί για ακρόαση στις 22.10.2024. Στις 22.10.2024 ακούστηκε η μαρτυρία της ΜΚ1 και παρά το γεγονός ότι ήταν παρούσα και η ΜΚ2, το Δικαστήριο ενέκρινε αίτημα αναβολής του Κατηγορούμενου, καθώς ο τελευταίος έπρεπε να παραλάβει το ανήλικο τέκνο του από το σχολείο. Ακολούθως, η υπόθεση ορίστηκε για συνέχιση της ακρόασης στις 27.10.2024, όπου ολοκληρώθηκε η μαρτυρία και της ΜΚ2. Λόγω προσωπικού κωλύματος του δικηγόρου υπεράσπισης καθ’ όλο τον μήνα Νοέμβριο, η υπόθεση προγραμματίστηκε για συνέχιση της ακρόασης σε δύο ημερομηνίες, ήτοι στις 18.12.2024 και 19.12.2024, για σκοπούς ολοκλήρωσης της μαρτυρίας όλων των πλευρών, με τον δικηγόρο του Κατηγορούμενου να δηλώνει ότι η Υπεράσπιση θα έχει 4 μάρτυρες. Στις 18.12.2024 ολοκληρώθηκε η μαρτυρία της Κατηγορούσας Αρχής με τους ΜΚ3 και ΜΚ4 και το Δικαστήριο επιφύλαξε την απόφαση του για το εκ πρώτης όψεως την επόμενη ημέρα, 19.12.2024, που ήταν ήδη ορισμένη η υπόθεση. Στις 19.12.2024, μετά την απαγγελία της απόφασης του Δικαστηρίου, δόθηκε μαρτυρία από τον Κατηγορούμενο. Παραθέτω απόσπασμα από το πρακτικό του Δικαστηρίου αμέσως μετά το πέρας της επανεξέτασης του Κατηγορούμενου, το οποίο ομιλεί από μόνο του:

«κος Παπαβασιλείου: Κύριε Πρόεδρε, λόγω του ότι μας δόθηκε μόνο η σημερινή ημερομηνία για σκοπούς μαρτυρίας από τη μεριά μας και λόγω του ότι ο κύριος μας μάρτυρας απουσιάζει με σοβαρό πρόβλημα υγείας και αδυνατεί να προσέλθει, δεν είμαι σε θέση να φέρω άλλους μάρτυρες. Αυτή ήταν η υπόθεση της Υπεράσπισης.

Δικαστήριο (προς κο Παπαβασιλείου): Τί ζητάτε από το Δικαστήριο;

κος Παπαβασιλείου: Να προχωρήσουμε στην αξιολόγηση της μαρτυρίας και την έκδοση της απόφασης.

Δικαστήριο (προς κο Παπαβασιλείου): Θα προχωρήσετε σε αγορεύσεις;

κος Παπαβασιλείου: Όχι, σήμερα όχι».

Ακολούθως, η υπόθεση ορίστηκε για αγορεύσεις στις 30.01.2025, ημέρα κατά την οποία αμφότεροι οι συνήγοροι παρέδωσαν γραπτά κείμενα αγόρευσης και επιφυλάχθηκε η απόφαση του Δικαστηρίου.

Εξ όσων προκύπτει από τα ανωτέρω και παρά το γεγονός ότι όντως πρόκειται για παλαιά υπόθεση, το Δικαστήριο (α) ενέκρινε στις 22.10.2024 αίτημα αναβολής του Κατηγορούμενου για συνέχιση της ακρόασης σε άλλη ημερομηνία και (β) ενέκρινε στις 29.10.2024 αίτημα της υπεράσπισης για μη ορισμό της υπόθεσης εντός Νοεμβρίου, παραχωρώντας ουσιαστικά σχεδόν 2 μήνες και στις δύο πλευρές για να προετοιμάσουν την μαρτυρία τους για τις 18 και 19 Δεκεμβρίου 2024. Στις 19.12.2024 η Υπεράσπιση δεν παρουσίασε κανένα από τους 4 μάρτυρες που δήλωσε ότι θα προσκόμιζε και ούτε υπέβαλε οποιοδήποτε αίτημα για συνέχιση της ακρόασης σε άλλη ημερομηνία. Αντιθέτως, δήλωσε ότι αυτή είναι η υπόθεση της Υπεράσπισης και ζήτησε να οριστεί η υπόθεση για αγορεύσεις σε άλλη ημερομηνία, όπως και έγινε. Συνεπώς, κρίνω παντελώς ανεδαφική την εισήγηση του συνηγόρου υπεράσπισης ότι παραβιάστηκαν τα δικαιώματα του Κατηγορούμενου λόγω μη παραχώρησης χρόνου για προετοιμασία της υπεράσπισης του.

4.     Μη Αμφισβητούμενα Γεγονότα

Τα κατωτέρω γεγονότα δεν αμφισβητήθηκαν από τις δύο πλευρές και συνιστούν ευρήματα του Δικαστηρίου (βλ. Αντρέου ν Δήμου Λάρνακας (2014) 2 ΑΑΔ 263 και Ocean Reef Properties Ltd v Colville (2015) 1 ΑΑΔ 1002):

(α) Ο Κατηγορούμενος και η ΜΚ2 συμβίωναν σε διαμέρισμα στην [   ] και απέκτησαν μια ανήλικη θυγατέρα ηλικίας 4 ετών κατά τον επίδικο χρόνο.

(β) Το βράδυ της 09.05.2021 υπήρξε διαφωνία μεταξύ του Κατηγορούμενου και της ΜΚ2, με αποτέλεσμα η ΜΚ2 να φύγει από το διαμέρισμα.

(γ) Στις 10.05.2021 υπήρξε τηλεφωνική επικοινωνία μεταξύ του Κατηγορούμενου και της ΜΚ1.

5.     Η Αξιολόγηση της Μαρτυρίας

Μέσα από την ζωντανή ατμόσφαιρα της δίκης είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω με προσοχή όλους τους μάρτυρες και είμαι σε θέση να αξιολογήσω την όλη μαρτυρία και αξιοπιστία των μαρτύρων με το κριτήριο του μέσου λογικού αντικειμενικού παρατηρητή (βλ. Νεοφύτου ν Γερακιώτη (2010) 1 ΑΑΔ 25) και αφού έχω λάβει υπόψιν μου τόσο την εμφάνιση και συμπεριφορά των μαρτύρων (βλ. C&A Pelekanos v Πελεκάνου (1999) 1 ΑΑΔ1273), όσο και το περιεχόμενο, ποιότητα και πειστικότητα της μαρτυρίας τους (βλ. Μαυροσκούφη ν Τράπεζα Πειραιώς (2014) 1 ΑΑΔ 839 και Ομήρου ν Δημοκρατίας (2001) 2 ΑΑΔ 506) αντιπαραβαλλόμενη με το σύνολο της μαρτυρίας στην δίκη, είτε προέρχεται από άλλη ζώσα μαρτυρία είτε από έγγραφη μαρτυρία και τεκμήρια (βλ. Γεώργιος & Σπύρος Τσαππή Λτδ ν Πολυβίου (2009) 1 ΑΑΔ 339, Στυλιανίδης ν Χατζηπιέρα (1992) 1 ΑΑΔ 1056, Pal Tekinder v Δημοκρατίας (2010) 2 ΑΑΔ 551 και Στέγη Ευγηρίας «Αρχάγγελος Μιχαήλ» ν Αργυρίδου (Πολιτική Έφεση 32/2014) ημερ. 29/09/2021, ECLI:CY:AD:2021:A430). Δεν μου διαφεύγει ότι μικρές ή επουσιώδεις αντιφάσεις είναι φυσιολογικό να υπάρχουν και τείνουν να ενισχύουν την φιλαλήθεια και αξιοπιστία των μαρτύρων (βλ. Κουδουνάρης ν Αστυνομίας (1991) 2 ΑΑΔ 320 και Ξυδιάς ν Αστυνομίας (1993) 2 ΑΑΔ 174), εκτός βέβαια αν είναι τέτοια ουσιαστικής μορφής που πλήττουν την αξιοπιστία ενός μάρτυρα ή καταδεικνύουν την πρόθεση του να πει ψέματα (βλ. Κυπριανού ν Αστυνομίας (2008) 2 ΑΑΔ 816).

Θα αρχίσω πρώτα από την αξιολόγηση του ΜΚ3, καθώς η ιατρική μαρτυρία σε τέτοιες υποθέσεις είναι ζωτικής σημασίας και αποτελεί πραγματική μαρτυρία, η οποία συνιστά αξιόπιστο βοήθημα και σταθερό οδηγό για την κρίση της αξιοπιστίας των υπόλοιπων μαρτύρων (βλ. Γεωργίου ν Αστυνομίας (1997) 2 ΑΑΔ 439 και Γιώρκας ν Αστυνομίας (Ποινική Έφεση 27/2021) ημερ. 16.03.2022). Καταρχάς, το Δικαστήριο αποδέχεται τα προσόντα του, τα οποία ούτως ή άλλως δεν αμφισβητήθηκαν. Κατά την δια ζώσης μαρτυρία του, ο ΜΚ3 ήταν σαφής και επεξηγηματικός για τα τραύματα της ΜΚ2, όπως τα κατέγραψε ο ίδιος στο Τεκμήριο 6, και θεωρώ ότι ήταν απόλυτα ειλικρινής, αναφέροντας, μάλιστα, ότι δεν θυμάται το επίδικο περιστατικό και την ιατρική εξέταση της ΜΚ2. Σε σχέση με το κατά πόσο ένα αιμάτωμα είναι πρόσφατο ή παλαιό, ο ΜΚ3 εξήγησε ότι το χρώμα του αιματώματος μπορεί να καθορίσει αν είναι πρόσφατο, δηλαδή μερικών ωρών, ή παλαιότερο. Για την συγκεκριμένη περίπτωση, ανέφερε ότι αν τα αιματώματα ήταν παλαιά θα το κατέγραφε στο Τεκμήριο 6 και ως εκ τούτου θεωρεί ότι αυτά ήταν πρόσφατα και συγκεκριμένα ήταν αιματώματα που έγιναν προ μερικών ωρών και όχι σε προηγούμενη ημέρα. Για την δε κάκωση στο δάχτυλο, αυτή δεν έχει οποιαδήποτε εμφανή σημάδια, αλλά προέκυψε κατά την εξέταση και άρθρωση του δαχτύλου. Γενικά, ο ΜΚ3 δεν υπέπεσε σε οποιεσδήποτε αντιφάσεις και η μαρτυρία του συνάδει με τα όσα κατέγραψε ο ίδιος στο Τεκμήριο 6. Ως εκ τούτου, κρίνω αξιόπιστη την μαρτυρία του και την αποδέχομαι.

Η ΜΚ1 άφησε θετική εικόνα στο Δικαστήριο και έδωσε την εντύπωση προσώπου που δεν έχει οποιοδήποτε συμφέρον στην διαδικασία και ήρθε στο Δικαστήριο να πει αυτά που έχει προσωπική γνώση σε σχέση με την υπόθεση. Παρά το γεγονός ότι υπήρξαν λανθασμένες καταγραφές των ωρών επί των Τεκμηρίων 2 και 4, η ΜΚ2 δεν υπέπεσε σε οποιεσδήποτε ουσιώδεις αντιφάσεις. Αντιθέτως, εξήγησε το καλόπιστο λάθος της σε σχέση με την καταγραφή των ωρών και επεξήγησε με σαφήνεια την χρονολογική σειρά των ενεργειών της. Συγκεκριμένα, ανέφερε ότι πρώτα παρέδωσε τα δικαιώματα υπόπτου/κατηγορούμενου στον Κατηγορούμενο, ο οποίος υπέγραψε την σχετική βεβαίωση, Τεκμήριο 3, και στην συνέχεια του έλαβε την ανακριτική κατάθεση, Τεκμήριο 2. Με το πέρας της ανακριτικής κατάθεσης, κατηγόρησε γραπτώς τον Κατηγορούμενο, ο οποίος έδωσε την απάντηση που καταγράφηκε στο Τεκμήριο 4. Αυτή, άλλωστε, είναι και η χρονολογική σειρά των ενεργειών της, όπως την κατέγραψε στην κατάθεσή της, Τεκμήριο 1. Ενόψει των ανωτέρω, κρίνω αξιόπιστη την μαρτυρία της και την αποδέχομαι.

Η ΜΚ4 άφησε, επίσης, θετική εικόνα στο Δικαστήριο. Δεν υπέπεσε σε οποιεσδήποτε ουσιώδεις αντιφάσεις, ενώ τα όσα ανέφερε συνάδουν με το περιεχόμενο των Τεκμηρίων 5 και 6, ήτοι ότι έλαβε κατάθεση από την ΜΚ2 και της παρέδωσε παραπεμπτικό για ιατρική εξέταση. Το γεγονός ότι δεν θυμόταν περισσότερες λεπτομέρειες δεν μπορεί να πλήξει την αξιοπιστία της, καθώς έχουν ήδη περάσει σχεδόν 3½ χρόνια από το επίδικο περιστατικό. Ως εκ τούτου, αποδέχομαι την μαρτυρία της ως αξιόπιστη στο σύνολό της.

Η ΜΚ2, από την άλλη, δεν άφησε καλή εντύπωση στο Δικαστήριο. Υπέπεσε σε ουσιώδεις αντιφάσεις κατά την δια ζώσης μαρτυρία της και δεν έπεισε το Δικαστήριο για την αλήθεια των ισχυρισμών της. Και εξηγώ. Ενώ στην κατάθεσή της, Τεκμήριο 5, ανέφερε ότι ο Κατηγορούμενος της «έσπρωξε» το χέρι, στην προφορική μαρτυρία της αναίρεσε αυτόν τον ισχυρισμό και ανέφερε ότι της «άρπαξε» το χέρι και της «γύρισε» τα δάχτυλα της. Πρόδηλα, η ανασκευή αυτής της θέσης της ΜΚ2 δεν είναι τυχαία, καθώς επιχειρεί ουσιαστικά να συνταυτιστεί με τα ευρήματα του ΜΚ3, ο οποίος την εξέτασε μετά την κατάθεση της στην Αστυνομία. Επιπρόσθετα, σύμφωνα με τον ΜΚ3, τα αιματώματα σε αντιβράχιο και ζυγωματικό είναι «μερικών ωρών», ενώ το επίδικο περιστατικό έλαβε την προηγούμενη ημέρα και συγκεκριμένα πέραν των 17 ωρών πριν την ιατρική εξέταση. Ο δε ΜΚ3 απέκλεισε το ενδεχόμενο τα αιματώματα να έγιναν τις προηγούμενες ημέρες. Συνεπώς, η φύση και χρονικό των τραυμάτων της ΜΚ2, ως προκύπτουν από την μαρτυρία του ΜΚ3 και το περιεχόμενο του Τεκμηρίου 6, δεν συνάδουν με την κατάθεση της ΜΚ2, Τεκμήριο 5. Αναφορικά με την ισχυριζόμενη απειλή, η ΜΚ2 ανέφερε ότι ο Κατηγορούμενος την απείλησε τόσο το βράδυ της 09.05.2021, όσο και την επόμενη ημέρα, 10.05.2021, μέσω τηλεφώνου. Στην κατάθεσή της, όμως, ενώ αναφέρει συγκεκριμένες φράσεις που της εκστόμισε ο Κατηγορούμενος στις 09.05.2021, η ΜΚ2 δεν αναφέρθηκε σε οποιαδήποτε απειλή εκείνο το βράδυ. Επίσης, ενώ στην κατάθεση της δεν ανέφερε το μέσο επικοινωνίας της ισχυριζόμενης απειλής στις 10.05.2021, στην προφορική μαρτυρία της ανέφερε ότι η απειλή έγινε μέσω τηλεφώνου και ότι το είχε αναφέρει στην Αστυνομία κατά την λήψη της κατάθεσης της. Ύστερα, όμως, ανέφερε ότι δεν θυμόταν αν όντως το είχε αναφέρει και μετά ανασκεύασε και πάλι λέγοντας ότι είχε προτείνει στην Αστυνομία να εξετάσουν το τηλέφωνο της και να δουν τις κλήσεις και τα μηνύματα από τον Κατηγορούμενο. Οι ισχυρισμοί της αυτοί, όμως, διαψεύδονται από την μαρτυρία της ΜΚ4, η οποία αρνήθηκε ότι της έγινε οποιαδήποτε σχετική αναφορά από την ΜΚ2. Αναφορικά με την ισχυριζόμενη απειλή στις 10.05.2021, η ΜΚ2 ανέφερε ότι ο Κατηγορούμενος της είπε ότι θα σκοτώσει τα παιδιά της στην Βουλγαρία, ενώ η ίδια δεν ανέφερε κάτι τέτοιο στην κατάθεση της. Όταν της υποβλήθηκε ότι δεν το είχε αναφέρει, η ΜΚ2 ανασκεύασε και πάλι αναφέροντας ότι η απειλή ότι θα σκοτώσει τα παιδιά της έγινε άλλη φορά και όχι στις 10.05.2021. Κατά την υποβολή της καταγγελίας της και λήψη της κατάθεσης της από την Αστυνομία, η ΜΚ2 αρνήθηκε ότι της έγινε εισήγηση να εξεταστεί από ψυχολόγο, αναφέροντας ότι δεν είχε χρήματα για αυτό. Και αυτή η θέση της, όμως, συγκρούεται με την μαρτυρία της ΜΚ4, η οποία ανέφερε ότι προέβη σε τέτοια εισήγηση στην ΜΚ2, αλλά αυτή δεν επιθυμούσε να εξεταστεί από ψυχολόγο. Ενόψει όλων των ανωτέρω, το Δικαστήριο κρίνει την μαρτυρία της ΜΚ2 ως αναξιόπιστη και την απορρίπτει στο σύνολό της.

Ερχόμενος στην μαρτυρία του Κατηγορούμενου και αρχίζοντας από το ζήτημα της πληροφόρησης του για τα δικαιώματά του πριν την λήψη της ανακριτικής κατάθεσης του, Τεκμήριο 2, και της γραπτής κατηγορίας του, Τεκμήριο 4, επισημαίνω ότι το Δικαστήριο έχει αποδεχθεί ανωτέρω ως αξιόπιστη την μαρτυρία της ΜΚ1 και συνεπώς αποτελεί εύρημα του Δικαστηρίου ότι ο Κατηγορούμενος πληροφορήθηκε έγκαιρα και δεόντως για τα δικαιώματά του, τόσο ως ύποπτος, όσο και ως κατηγορούμενος. Στην δική του μαρτυρία δε, ο Κατηγορούμενος δεν αμφισβήτησε ότι έλαβε τέτοια πληροφόρηση, ενώ επίσης αναγνώρισε το περιεχόμενο των Τεκμηρίων 2 και 4, στα οποία καταγράφεται και η αναγκαία προειδοποίηση που του έγινε από την ΜΚ1 (βλ. επίσης Ανδρέου ν Αστυνομίας (2016) 2 ΑΑΔ 1147 και Αλεξάνδρου ν Δημοκρατίας (Ποινική Έφεση 152/2017) ημερ. 20.06.2022, ECLI:CY:AD:2022:D246). Ως εκ τούτου, ουδεμία παραβίαση των δικαιωμάτων του Κατηγορούμενου διαπιστώνεται, αλλά ούτε και των Δικαστικών Κανόνων. Επισημαίνεται, άλλωστε, ότι η παραβίαση των Δικαστικών Κανόνων δεν συνεπάγεται και την απόρριψη της κατάθεσης ως μαρτυρίας, αλλά παρέχει διακριτική ευχέρεια στο Δικαστήριο να την απορρίψει αναλόγως των επιπτώσεων της παράβασης στο εκούσιο της κατάθεσης (βλ. Ονησίλλου ν Δημοκρατίας (1991) 2 ΑΑΔ 556). Κανένας τέτοιος ισχυρισμός υπήρξε στην παρούσα υπόθεση από πλευράς του Κατηγορούμενου.

Επισημαίνω, επίσης, ότι κατά την αντεξέταση του Κατηγορούμενου, επιτράπηκε στην Κατηγορούσα Αρχή να τον αντεξετάσει σε σχέση με προηγούμενες καταδίκες του. Και τούτο διότι ο Κατηγορούμενος είχε αναφέρει στην μαρτυρία του ότι ο ίδιος ήταν πρόσωπο καλού χαρακτήρα, καθώς ήταν πάντα ψύχραιμος, υπομονετικός και υποχωρητικός στα προβλήματα που δημιουργούσε η ΜΚ2, σε αντίθεση με τον κακό χαρακτήρα της τελευταίας, η οποία -κατά την θέση του- έπασχε από ψυχολογικά και ψυχιατρικά προβλήματα, ήταν ευέξαπτη και είχε συνεχώς τάσεις φυγής και προέβη σε απόπειρες αυτοκτονίας, από τις οποίες την γλίτωσε ο Κατηγορούμενος (βλ. Βασιλείου ν Δημοκρατίας (2002) 2 ΑΑΔ 104 και Αθανασίου ν Αστυνομίας (2015) 2 ΑΑΔ 742). Στην σχετική ερώτηση αν είχε καταδικαστεί προηγουμένως από Δικαστήριο, ο Κατηγορούμενος απάντησε «Δεν θυμούμαι τωρά, έχει 1½ χρόνο, νομίζω ναι αν δεν με απατά η μνήμη μου». Στην συνέχεια παραδέχθηκε τις συγκεκριμένες προηγούμενες καταδίκες του, οι οποίες αφορούσαν αδικήματα σε μια ποινική υπόθεση για διάρρηξη και κλοπή, παράνομη είσοδο σε ξένη περιουσία και κακόβουλη βλάβη, όπου του επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης με τριετή αναστολή. Παρά το γεγονός ότι οι προηγούμενες καταδίκες του αφορούν διαφορετικής φύσεως αδικήματα, το Δικαστήριο λαμβάνει τα ανωτέρω στα πλαίσια της συνολικής αξιολόγησης της μαρτυρίας του, χωρίς, όμως, να οδηγείται σε οποιοδήποτε ενοχοποιητικό συμπέρασμα εναντίον του στην βάση και μόνο των ανωτέρω προηγούμενων καταδικών του (βλ. Νετάλ Καμπίσιο ν Αστυνομίας (Ποινική Έφεση 89/2023) ημερ. 13.06.2024).

Στην όλη προφορική μαρτυρία του, ο Κατηγορούμενος δεν άφησε καλή εντύπωση στο Δικαστήριο. Και εξηγώ. Στην κατάθεση του, πρόβαλε ως αιτία φυγής της ΜΚ2 από το διαμέρισμα στις 09.05.2021 την άρνηση του ιδίου να της αγοράσει κάποια χρυσαφικά που διαφημίζονταν στην τηλεόραση. Συγκεκριμένα, ανέφερε ότι η ΜΚ2 πήγε μετά στο υπνοδωμάτιο της και μάζεψε τα πράγματα της για να φύγει. Στην προφορική μαρτυρία του, όμως, ο Κατηγορούμενος πρόβαλε μια διαφορετική εκδοχή και συγκεκριμένα ότι μετά την άρνηση του Κατηγορούμενου να αγοράσει τα χρυσαφικά, η ΜΚ2 κλείστηκε στο υπνοδωμάτιο για 2-3 ώρες και ύστερα όταν βγήκε από το υπνοδωμάτιο και έκλαιγε, οι δύο τους λογομάχησαν και τότε η ΜΚ2 πήγε στο υπνοδωμάτιο να μαζέψει τα πράγματά της για να φύγει. Δηλαδή, η ΜΚ2 δεν έφυγε από το διαμέρισμα λόγω της μη αγοράς των χρυσαφικών, αλλά λόγω της λογομαχίας  τους 2-3 ώρες μετά. Επίσης, ο Κατηγορούμενος αναφέρθηκε στον χαρακτήρα της ΜΚ2 και συγκεκριμένα στα ψυχολογικά και ψυχιατρικά προβλήματα που αντιμετωπίζει, τις απόπειρες αυτοκτονίας στις οποίες προέβη και τις τάσεις φυγής που την διακατέχουν, αναφέροντας ότι αυτά δεν τα ανάφερε ποτέ προηγουμένως στην Αστυνομία ή στο Γραφείο Ευημερίας. Σημειώνω, επίσης, ότι αυτές οι θέσεις δεν υποβλήθηκαν καν κατά την αντεξέταση της ΜΚ2. Στην αντεξέταση του, όμως, ο Κατηγορούμενος αναφέρθηκε τουλάχιστον σε δύο περιστατικά που ο ίδιος κάλεσε την Αστυνομία εξ αιτίας της συμπεριφοράς και κακού χαρακτήρα της ΜΚ2. Αναφορικά με το επίδικο περιστατικό, στην ανακριτική κατάθεση του, Τεκμήριο 2, ο Κατηγορούμενος ρωτήθηκε για τα τραύματα της ΜΚ2, μεταξύ των οποίων και για την κάκωση στο δάχτυλο, και απάντησε ότι «Δεν υπάρχει περίπτωση να έχει έτσι χτυπήματα η [ΜΚ2] διότι ούτε που της έντζιησα. Είμαι σίουρος ότι μόνη της τα προκάλεσε για να με μπερτέψει». Στην γραπτή κατηγορία του (Τεκμήριο 4), όμως, όταν ο Κατηγορούμενος κατηγορήθηκε για το αδίκημα της επίθεσης και πρόκλησης πραγματικής σωματικής βλάβης με αναφορά στα ανωτέρω τραύματα της ΜΚ2, ο Κατηγορούμενος έδωσε μια διαφορετική απάντηση και εκδοχή, λέγοντας ότι πριν ένα μήνα είχε χτυπήσει άθελα του την ΜΚ2 στο δάχτυλο όταν πήγαν μαζί να κουρέψουν ζώα σε μια φάρμα κάποιου φίλου του.

Ενόψει όλων των ανωτέρω, κρίνω την μαρτυρία του Κατηγορούμενου ως αντιφατική και αναξιόπιστη και γι’ αυτό την απορρίπτω στο σύνολό της.

6.     Η Νομική Πτυχή Και Τα Ευρήματα του Δικαστηρίου

Εφόσον ο Κατηγορούμενος αρνείται την διάπραξη των επίδικων αδικημάτων, η Κατηγορούσα Αρχή έχει υποχρέωση να αποδείξει κάθε συστατικό στοιχείο του αδικήματος πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας. Οι εικασίες, υποθέσεις και υποψίες, ακόμα και ευλογοφανείς, δεν έχουν οποιαδήποτε νομική ισχύ και δεν μπορούν να καλύψουν τυχόν κενά της μαρτυρίας της Κατηγορούσας Αρχής. Από την άλλη, ο Κατηγορούμενος δεν υποχρεούται να αποδείξει ότι οι ισχυρισμοί του είναι αληθινοί ή βάσιμοι αλλά αρκεί η δημιουργία λογικής αμφιβολίας. Οι απομακρυσμένες πιθανότητες, όμως, δεν είναι αρκετές να δημιουργήσουν λογική αμφιβολία.

1η Κατηγορία

Το αδίκημα της 1ης κατηγορίας εντάσσεται κάτω από τον Περί Βίας στην Οικογένεια (Πρόληψη και Προστασία Θυμάτων) Νόμο (Ν.119(I)/2000), ο οποίος προνοεί αυστηρότερες ποινές για τα αντίστοιχα αδικήματα του Περί Ποινικού Κώδικα Νόμου (ΚΕΦ.154) και ως εκ τούτου δημιουργεί νέα «επαυξημένης σοβαρότητας» αδικήματα (βλ. A.G. v Αστυνομίας (Ποινική Έφεση 119/2020) ημερ. 16.04.2021, ECLI:CY:AD:2021:B147). Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, ο Κατηγορούμενος αντιμετωπίζει κατηγορία για βία στην οικογένεια και συγκεκριμένα ότι επιτέθηκε στην συμβία του προκαλώντας της πραγματική σωματική βλάβη εναντίον της συμβίας του (βλ. άρθρα 3(1)(4) του Ν.119(Ι)/2000).

Το άρθρο 3(1)(4) του Ν.119(Ι)/2000 προνοεί τα εξής:

«(1) Βία, για τους σκοπούς του Νόμου αυτού, σημαίνει οποιαδήποτε πράξη, παράλειψη ή συμπεριφορά με την οποία προκαλείται σωματική, σεξουαλική ή ψυχική βλάβη σε οποιοδήποτε μέλος της οικογένειας από άλλο μέλος της οικογένειας […]

(4) Οποιοσδήποτε ασκεί βία με βάση το εδάφιο (1) διαπράττει αδίκημα δυνάμει του Νόμου αυτού, που τιμωρείται […] με ποινή φυλάκισης μέχρι πέντε χρόνια ή με χρηματική ποινή μέχρι τρεις χιλιάδες λίρες ή και με τις δύο ποινές.»

Δεν μου διαφεύγει, φυσικά, ότι στην έκθεση του αδικήματος της 1ης κατηγορίας, διατυπώνεται το αδίκημα της επίθεσης με πρόκληση πραγματικής σωματικής βλάβης, αντί αυτό του άρθρου 3 του Ν.119(Ι)/2000. Τούτο, όμως, δεν επηρεάζει δυσμενώς τον Κατηγορούμενο, καθώς η επίθεση που προκαλεί πραγματική σωματική βλάβη συνιστά βία εντός της εννοίας του εδαφίου (1) του ανωτέρω άρθρου και συνακόλουθα αδίκημα δυνάμει του εδαφίου (4), ενώ οι λεπτομέρειες που καταγράφονται στο κατηγορητήριο αποκαλύπτουν την συγκεκριμένη πράξη και αδίκημα για το οποίο κατηγορείται ο Κατηγορούμενος σε απλή κοινή γλώσσα (βλ. Μ. Γιώρκας ν Αστυνομίας (Ποινική Έφεση 27/2021) ημερ. 16.03.2022). Επισημαίνεται ότι με βάση το άρθρο 3(1) του Ν.119(Ι)/2000 δεν χρειάζεται να αποδειχθεί ότι η σωματική βλάβη είναι πραγματική, καθώς δεν αποτελεί συστατικό στοιχείο του αδικήματος (βλ. Γιώρκας (ανωτέρω)).

Εφαρμόζοντας τα ανωτέρω στην παρούσα υπόθεση, σύμφωνα με την αξιόπιστη μαρτυρία του ΜΚ3, καταλήγω σε εύρημα ότι η ΜΚ2 όντως υπέστη σωματικές βλάβες. Έχοντας, όμως, απορρίψει την μαρτυρία της ίδιας της ΜΚ2, δεν υπάρχει ενώπιον μου αξιόπιστη μαρτυρία, σύμφωνα με την οποία ο Κατηγορούμενος επιτέθηκε στην ΜΚ2 στις 09.05.2021 και της προκάλεσε τις ανωτέρω σωματικές βλάβες. Ακόμα και η μαρτυρία του ΜΚ3 σε σχέση με τον χρόνο που προκλήθηκαν τα αιματώματα στην ΜΚ2 αφήνουν λογικές αμφιβολίες ότι αυτά προκλήθηκαν κατά το επίδικο περιστατικό της 09.05.2021. Η δε εκδοχή του Κατηγορούμενου, τόσο στην κατάθεσή του, όσο και στην προφορική μαρτυρία του, δεν περιέχει ενοχοποιητικές δηλώσεις ή παραδοχές από τις οποίες προκύπτει παράνομη χρήση βίας και πρόκλησης σωματικών βλαβών από τον ίδιο στην ΜΚ2. Τα όσα ανέφερε στην γραπτή κατηγορία του ότι σε προγενέστερο χρόνο είχε χτυπήσει άθελα του το δάχτυλο της ΜΚ2 όταν πήγαν μαζί να κουρέψουν ζώα, δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν εναντίον του ως μαρτυρία για το επίδικο περιστατικό. Υπενθυμίζω ότι για το επίδικο περιστατικό της 09.05.2021 ο Κατηγορούμενος ανέφερε ότι είχε προτάξει το χέρι του, υποδεικνύοντας στην ΜΚ2 να πάει στο υπνοδωμάτιο του διαμερίσματος, πράξη η οποία δεν μπορεί να συνιστά επίθεση ή να προκαλέσει τις επίδικες σωματικές βλάβες στην ΜΚ2.

Ενόψει των ανωτέρω, καταλήγω ότι η Κατηγορούσα Αρχή απέτυχε να αποδείξει πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας την διάπραξη του αδικήματος της 1ης κατηγορίας από τον Κατηγορούμενο.

2η Κατηγορία

Σχετικό με την 2η κατηγορία είναι το άρθρο 91Α του Περί Ποινικού Κώδικα Νόμου (ΚΕΦ.154), το οποίο προνοεί τα εξής:

«Πρόσωπο το οποίο προκαλεί σε άλλον τρόμο ή ανησυχία απειλώντας τον με βία ή άλλη παράνομη πράξη ή παράλειψη, διαπράττει αδίκημα και, σε περίπτωση καταδίκης, υπόκειται σε ποινή φυλάκισης που δεν υπερβαίνει τα τρία (3) έτη.»

Συνεπώς, τα συστατικά στοιχεία του αδικήματος, τα οποία οφείλει να αποδείξει η Κατηγορούσα Αρχή είναι (α) η απειλή άσκησης βίας ή τέλεσης άλλης παράνομης πράξης ή παράλειψης κατά άλλου προσώπου και (β) η πρόκληση τρόμου ή ανησυχίας σε τέτοιο πρόσωπο.

Το τι συνιστά απειλή είναι ζήτημα πραγματικό, το οποίο κρίνεται ανάλογα με τις περιστάσεις της κάθε υπόθεσης και ιδιαίτερα αναφορικά με το περιεχόμενο των όσων εκστομίζονται και το αποτέλεσμα που αυτά προκαλούν στο πρόσωπο που απευθύνονται (βλ. Ιωσήφ ν Αστυνομίας (Ποινική Έφεση 41/2021) ημερ. 28.09.2022, ECLI:CY:AD:2022:B369 και Νετζιήπ ν Αστυνομίας (1992) 2 ΑΑΔ 1). Σε σχέση με την πρόκληση τρόμου ή ανησυχίας, αυτό εξετάζεται με βάση την υποκειμενική αντίληψη του απειλούμενου, και όχι με το κατά πόσο υπήρχε όντως στατιστική πιθανότητα να πραγματοποιηθεί η απειλή (βλ. Κούσουλος ν Αστυνομίας (Ποινική Έφεση 119/2021) ημερ. 20.01.2022, ECLI:CY:AD:2022:B13). Επίσης, ο Κατηγορούμενος θα πρέπει να είχε όντως πρόθεση να προκαλέσει τρόμο ή ανησυχία στον απειλούμενο, έστω και αν δεν είχε σκοπό να πραγματοποιήσει την απειλή του. Εντούτοις, μια κενή απειλή, είτε λόγω του εξωπραγματικού χαρακτήρα της είτε λόγω των συνθηκών κάτω από τις οποίες διατυπώθηκε, δεν μπορεί να στοιχειοθετήσει τέτοια πρόθεση (βλ. Βοσκού ν Αστυνομίας (1990) 2 ΑΑΔ 510).

Καταρχάς, θα πρέπει να λεχθεί ότι η θέση του συνήγορου υπεράσπισης ότι η Κατηγορούσα Αρχή όφειλε να προσκομίσει μαρτυρία ψυχολόγου ή ψυχίατρου για να στοιχειοθετήσει τον τρόμο ή ανησυχία που υπέστη η ΜΚ2 δεν υποστηρίζεται από την ανωτέρω νομολογία. Αντιθέτως, το κατά πόσο ένα πρόσωπο τρόμαξε ή ανησύχησε δεν αποδεικνύεται απαραίτητα μόνο από μαρτυρία εμπειρογνώμονα, όπως του ψυχολόγου ή του ψυχίατρου. Το Δικαστήριο δύναται να καταλήξει σε εύρημα ότι ένα πρόσωπο βρέθηκε σε κατάσταση τρόμου ή ανησυχίας με βάση την όλη προσαχθείσα μαρτυρία και τις ιδιαίτερες περιστάσεις της κάθε υπόθεσης.

Στην παρούσα υπόθεση, έχοντας απορρίψει την μαρτυρία της ΜΚ2, το Δικαστήριο δεν έχει ενώπιον του οποιαδήποτε αξιόπιστη μαρτυρία για την εκστόμιση των επίδικων φράσεων από τον Κατηγορούμενο στις 10.05.2021. Ο δε Κατηγορούμενος ανέφερε ότι αυτό που είπε στην ΜΚ2 ήταν να του επιστρέψει τα λεφτά που είχε φυλαγμένα στο διαμέρισμα για να πληρώσει το σχολείο της ανήλικης θυγατέρας της. Επίσης, ακόμα και να εκστόμισε ο Κατηγορούμενος την φράση «κόψε τον λαιμό σου» προς την ΜΚ2 όταν αξίωσε από αυτήν την επιστροφή των ανωτέρω χρημάτων, τούτη δεν συνιστά από μόνη της απειλή, αλλά μάλλον έμφαση στις προσπάθειες που πρέπει να κάμει ο αποδέκτης τέτοιας φράσης για να προβεί σε μια συγκεκριμένη πράξη, ήτοι να επιστρέψει τα χρήματα στην προκειμένη περίπτωση.

Ενόψει των ανωτέρω, καταλήγω ότι η Κατηγορούσα Αρχή απέτυχε να αποδείξει πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας την διάπραξη του αδικήματος της 2ης κατηγορίας από τον Κατηγορούμενο.

7.     Κατάληξη

Για όλους τους λόγους που καταγράφονται ανωτέρω, ο Κατηγορούμενος αθωώνεται και απαλλάσσεται από τις κατηγορίες 1 και 2 που αντιμετωπίζει.

 

                                                                      (Υπ.).....................................

                                                                               Μ. Μαρκουλλής, Προσ. Ε.Δ.

Πιστόν Αντίγραφον

Πρωτοκολλητής


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο