ΜΟΝΙΜΟ ΚΑΚΟΥΡΓΙΟΔΙΚΕΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
ΣΥΝΘΕΣΗ ΚΑΚΟΥΡΓΙΟΔΙΚΕΙΟΥ: Λ. Μουγής, Π.Ε.Δ.
Μ. Χριστοδούλου, Α.Ε.Δ.
A. Θωμά – Θεοδοσίου, Προσ. Ε.Δ.
Υπόθεση Αρ.: 570/2025
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
v.
JOHN PAUL SEDGWICK
Κατηγορούμενου
Ημερομηνία: 12 Μαρτίου, 2025.
Εμφανίσεις:
Για την Κατηγορούσα Αρχή: Ο κ. Α. Αντωνίου.
Για τον Κατηγορούμενο: Η κα Ε. Λαζαρίδου.
Κατηγορούμενος παρών.
Π Ο Ι Ν Η
Ο κατηγορούμενος έχει βρεθεί ένοχος μετά από δική του παραδοχή σε δύο κατηγορίες, κατά παράβαση του περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου, 29/77.
Έχει παραδεχθεί ενοχή για παράνομη εισαγωγή και παράνομη κατοχή ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β, με σκοπό την προμήθεια σε άλλο πρόσωπο και συγκεκριμένα 16, 63 κιλά κάνναβης.
Τα γεγονότα που συνθέτουν τη διάπραξη των αδικημάτων έχουν αναφερθεί από πλευράς κατηγορούσας αρχής, αναφέρονται στο Έγγραφο Β και τα οποία παραθέτουμε αυτολεξεί:
«Στις 18/01/2025 μέλος της ΥΚΑΝ Λάρνακας, μετά από πληροφορία, εντόπισε τον κατηγορούμενο ο οποίος είχε αφιχθεί από την Φρανκφούρτη, ανάμενε τις αποσκευές του και φαινόταν ανήσυχος. Μετά από ενημέρωση Τελωνειακού Λειτουργού, και αφού ο κατηγορούμενος είχε παραλάβει την αποσκευή του, μια μεγάλη ταξιδιωτική βαλίτσα, τον ανέκοψαν για έλεγχο. Μετά από ακτινοδιαγνωστικό έλεγχο φάνηκαν ύποπτα αντικείμενα, στην βαλίτσα. Ερωτώμενος ο κατηγορούμενος για τον σκοπό του ταξιδιού του ανάφερε ότι είχε έρθει για διακοπές στην φιλενάδα του. Όταν του ζητήθηκε χρησιμοποίησε κλειδί που είχε στην τσέπη του παντελονιού του και ξεκλείδωσε την βαλίτσα. Μέσα υπήρχαν 37 αεροστεγείς συσκευασίες, όμοιες μεταξύ τους, με κάνναβη, συνολικού βάρους 16,63 κιλών κάνναβης. Αφού επιστήθηκε η προσοχή του κατηγορούμενου στον νόμο απάντησε «ΟΚ». Συνελήφθηκε και οδηγήθηκε στα γραφεία της ΥΚΑΝ Λάρνακας. Εκεί προέβηκε σε κατάθεση την οποία ανέφερε ότι αποδέχθηκε πρόταση για μεταφορά των ναρκωτικών από τον Καναδά στην Κύπρο με αμοιβή 5000 στερλινών αφού έχει πρόβλημα αλκοολισμού, δεν εργάζεται και λαμβάνει επίδομα 400 στερλινών τον μήνα από την κυβέρνηση στην Αγγλία. Ισχυρίστηκε ότι δεν γνωρίζει το πρόσωπο που του είχε αναθέσει την μεταφορά των ναρκωτικών. Επίσης ανάφερε ότι με την αποδοχή του είχε λάβει ποσό 1000 στερλινών και αγόρασε αεροπορικά εισιτήρια και ταξίδεψε από το Manchester στον Τορόντο, όπου παρέλαβε και την βαλίτσα με την κάνναβη, από το Τορόντο ταξίδεψε στην Φρανκφούρτη και από την Φρανκφούρτη στην Λάρνακα. Όσο αφορά την παράδοση των ναρκωτικών θα λάμβανε οδηγίες μέσω τηλεφώνου.
Στις 19/01/2025 εκδόθηκε εναντίον του κατηγορούμενου διάταγμα κράτησης για 8 ημέρες.
Όσο αφορά την αναφορά του κατηγορούμενου ότι είχε έρθει για διακοπές στην φιλενάδα του, διαπιστώθηκε ότι αυτή βρισκόταν όντως ήδη στην Κύπρο για διακοπές αλλά ανάφερε ότι δεν γνώριζε για το ταξίδι του κατηγορούμενου στην Κύπρο.
Η κάνναβη είναι μέσης περιεκτικότητας σε δραστική ουσία ΤΗC.
Ο κατηγορούμενος δεν βαρύνεται με προηγούμενες καταδίκες.»
Για σκοπούς επιμέτρησης της ποινής, έχει ετοιμαστεί η έκθεση του Γραφείου Ευημερίας, όπου αναφέρονται οι προσωπικές, οικογενειακές και άλλες περιστάσεις του κατηγορούμενου. Ο κατηγορούμενος είναι ηλικίας 46 σχεδόν ετών και κατάγεται από την Αγγλία, έχει έναν αδελφό και μια αδελφή, με τους οποίους όμως δεν διατηρούν οποιαδήποτε επαφή, οι γονείς του χώρισαν και ο ίδιος μεγάλωσε με τον πατέρα του, ο οποίος πατέρας του ήταν οδηγός. Φοίτησε στο σχολείο μέχρι την ηλικία 16 ετών και στη συνέχεια ασχολείτο ως οικοδόμος. Λόγω των προβλημάτων αλκοολισμού που αντιμετωπίζει, τα τελευταία 8 χρόνια δεν εργάζεται και συντηρείται από μηνιαίο επίδομα. Είναι έγγαμος από το 2011 και πατέρας δύο παιδιών ηλικίας 10 και 13 ετών. Η μητέρα των παιδιών παρουσιάζει διπολική διαταραχή, ενώ η κόρη του αυτοτραυματίζεται, γεγονός το οποίο τον απασχολεί ιδιαίτερα. Το πρόβλημα αλκοολισμού, το οποίο παρουσιάζει δεν έχει ξεπεραστεί, αν και είχε ενταχθεί σε πρόγραμμα απεξάρτησης.
Η κυρία Λαζαρίδου, ανέπτυξε περαιτέρω τις προσωπικές περιστάσεις του κατηγορούμενου, αλλά και τις συνθήκες διάπραξης των αδικημάτων. Μας κάλεσε να λάβουμε υπόψη μας, ότι είναι πατέρας δύο παιδιών, τα οποία παρουσιάζουν και αυτά προβλήματα και λαμβάνουν θεραπείες. Μάλιστα, το ένα παιδί μετά τη σύλληψη του κατηγορούμενου προσπάθησε να αυτοτραυματιστεί. Έθεσε η συνήγορος υπεράσπισης ότι ο κατηγορούμενος δεν ήταν ο ιθύνων νους στην εισαγωγή των ναρκωτικών στη Δημοκρατία και ενεπλάκη στην υπόθεση λόγω της άθλιας οικονομικής κατάστασης στην οποία βρισκόταν. Ήταν λήπτης δημόσιου βοηθήματος και λόγω των πολλαπλών προβλημάτων υγείας που αντιμετωπίζει, ως επίσης και τη μάχη που έδινε για πολλά χρόνια με τον αλκοολισμό, παρασύρθηκε από άτομο δυνάμενο να ασκήσει επιρροή σε αυτό. Ένα άλλο στοιχείο, το οποίο τέθηκε από πλευράς υπεράσπισης, ήταν η άμεση παραδοχή του κατηγορούμενου και η συνεργασία του με τις Αστυνομικές Αρχές. Η παραδοχή του κατηγορούμενου καταδεικνύει και την έμπρακτη μεταμέλειά του και αποτελεί μετριαστικό παράγοντα. Δεν έχει απασχολήσει τη δικαιοσύνη οποιαδήποτε άλλη φορά και αυτό φαίνεται και από το λευκό ποινικό μητρώο το οποίο έχει. Πρόκειται για ένα μεμονωμένο περιστατικό και σε συνάρτηση με την απολογία και τη μεταμέλειά του, αλλά και την υπόσχεση του ότι δεν θα επαναλάβει τέτοιου είδους παραβατική συμπεριφορά, κληθήκαμε από την κυρία Λαζαρίδου να δείξουμε στον κατηγορούμενο κάθε δυνατή επιείκεια.
Έχει κατ' επανάληψη τονισθεί ότι η σοβαρότητα ενός αδικήματος αντικατοπτρίζεται από το ανώτατο όριο ποινής που προβλέπει ο Νόμος (βλ. Λεβέντης ν. Αστυνομίας (1999) 2 ΑΑΔ 632, Βραχίμη ν. Αστυνομίας (2000) 2 ΑΑΔ 727, Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας v. Evans (2005) 2 ΑΑΔ 639), που στην περίπτωση της εισαγωγής και της παράνομης κατοχής με σκοπό την προμήθεια ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β, προβλεπόμενη ποινή είναι η δια βίου φυλάκιση. Όπως δε έχει τονισθεί κατ' επανάληψη από το Ανώτατο Δικαστήριο, σε υποθέσεις ναρκωτικών πρέπει να επιβάλλονται αυστηρές και αποτρεπτικές ποινές λόγω του ότι τα ναρκωτικά αποτελούν μάστιγα που πλήττει την υλική και ηθική ευημερία του ανθρώπου και που σε πολλές περιπτώσεις οδηγούν στην εξαθλίωση και στο θάνατο.
Στην υπόθεση Γενικός Εισαγγελέας ν. Ευθύμιου Σωκράτους, Ποιν. Έφεση Αρ. 67/2021, ημερ. 17/3/2023, ECLI:CY:AD:2023:B92 αναφέρθηκαν τα ακόλουθα:
«Όπως σημειώσαμε πρόσφατα και στην υπόθεση Ελενόδωρου Κυριάκου ν. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφ. 68/2020, ημερ. 11.5.2022, ECLI:CY:AD:2022:B180, ECLI:CY:AD:2022:B180, η νομολογία υπαγορεύει την αναγκαιότητα επιβολής αποτρεπτικών ποινών σε υποθέσεις που αφορούν ναρκωτικές ουσίες. Όπως έχει λεχθεί στην υπόθεση Ναζίπ ν. Αστυνομίας, (2014) 2(Β) ΑΑΔ 808, ECLI:CY:AD:2014:B880, η ενασχόληση με τα ναρκωτικά, είτε για ιδία χρήση ή κατά μείζονα λόγο με την εισαγωγή και διάθεση ή προμήθεια σε τρίτους, αποτελεί μέγιστο κίνδυνο στην κοινωνική συνοχή ενόψει των προβλημάτων που επιφέρει η εξάρτηση. Όπως έχει τονισθεί στην υπόθεση Bora ν. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 79/2017, ημερ. 13/3/2018:
«Μπορεί να αποτυπωθεί, ως απαύγασμα της εν λόγω νομολογίας, η ανάγκη για επιβολή αυστηρών ποινών, αποτρεπτικού χαρακτήρα, ακριβώς λόγω των ολέθριων αποτελεσμάτων που ενέχει η εγκληματική αυτή συμπεριφορά. Η αυστηρή μεταχείριση των παραβατών προβάλλει ως επιτακτική, δεδομένης της συχνότητας των υποθέσεων αυτής της μορφής που τίθενται ενώπιον των Δικαστηρίων και της ραγδαίας επιδείνωσης του φαινομένου της κατοχής και διακίνησης ναρκωτικών ουσιών. Η εξαθλίωση των θυμάτων, αλλά και η απώλεια ζωών, κυρίως νέων ανθρώπων, επιβάλλει τη δραστική παρέμβαση και συμμετοχή της δικαιοσύνης στην καθολική προσπάθεια αναχαίτισης της σύγχρονης μάστιγας των ναρκωτικών».
Σύμφωνα δε με τη νομολογία, το είδος και η ποσότητα των ναρκωτικών καθώς επίσης και ο σκοπός για τον οποίο αυτά κατέχονται, συγκαταλέγονται ανάμεσα στους παράγοντες οι οποίοι πρέπει να λαμβάνονται υπόψη στον καθορισμό της ποινής. Στις περιπτώσεις όπου η κατοχή συνοδεύεται από πρόθεση εμπορίας τότε η ποινή αναπόφευκτα καθίσταται πιο αυστηρή. (Βλ. Γενικός Εισαγγελέας v. Sak (2005) 2 ΑΑΔ 377 και Τρύφωνος v. Αστυνομίας (2009) 2 ΑΑΔ 197).
Στην υπό κρίση περίπτωση θα πρέπει αρχικά να επισημάνουμε την πολύ μεγάλη ποσότητα ναρκωτικών που ο κατηγορούμενος εισήγαγε στη Δημοκρατία και είχε στην κατοχή του, ξεπερνούν τα 16 κιλά κάνναβης. Το πιο πάνω δεδομένο επηρεάζει το ύψος της ποινής που θα του επιβληθεί έστω και αν από τα γεγονότα και τα όσα έχει αναφέρει η κυρία Λαζαρίδου δεν ήταν ο ιθύνων νους και εκτελούσε χρέη μεταφορέα. Ακόμα όμως και με αυτόν το ρόλο αποτελεί σημαντικό κρίκο στη διακίνηση των ναρκωτικών συμβάλλοντας με τη συμπεριφορά του προς αυτό το σκοπό. Όπως έχει κατ΄ επανάληψη υποδειχθεί από τη νομολογία ο ρόλος των μεταφορέων στην αλυσίδα μετακίνησης ναρκωτικών είναι εξίσου σημαντικός με αυτό των εμπόρων, επειδή χωρίς τους μεταφορείς δεν θα ήταν εφικτή η εμπορία τους. (βλ. Marius ν. Δημοκρατίας (2015) 2 ΑΑΔ 397 και Μαυρουδής ν. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση 112/21, ημερομηνίας 19/12/2022), ECLI:CY:AD:2022:B485. Όπως περαιτέρω έχει τεθεί κατ' αναλογίαν στην υπόθεση Salaryand v. Αστυνομίας (2003) 2 ΑΑΔ 541, υπάρχει και κοινός σκοπός και κοινό είναι και το αντικείμενο τους. Σκοπός είναι η μόλυνση της κοινωνίας και αντικείμενο το κέρδος. Αναμφίβολα, υπό αυτές τις περιστάσεις, ο κατηγορούμενος είχε σημαντικό ρόλο στη διασπορά των ναρκωτικών στην κοινωνία, καθιστώντας, ως έχουμε αναφέρει προηγουμένως, τον εαυτό του κρίκο στην αλυσίδα διακίνησης εξαρτησιογόνων ουσιών σε τρίτα πρόσωπα. Ο εντοπισμός των ναρκωτικών στην αποσκευή του, κατά τον ακτινοδιαγνωστικό έλεγχο στο αεροδρόμιο Λάρνακας από τις Αστυνομικές Αρχές, μετά από πληροφορία που έλαβαν, ήταν και ο μοναδικός λόγος που ουσιαστικά αποτράπηκε η διοχέτευση αυτής της πολύ μεγάλης ποσότητας στην κοινωνία. Τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει και τα οποία τον οδήγησαν στην διάπραξη των αδικημάτων δεν μπορούν να αποτελέσουν δικαιολογία για τη μεταφορά των ναρκωτικών στην Κύπρο.
Στην υπόθεση Μιχαήλ ν. Αστυνομίας (1999) 2 ΑΑΔ 240 τέθηκε ότι: «Οι προσωπικές περιστάσεις και τα ιδιαίτερα προβλήματα αδικοπραγούντων σε αυτού του είδους των υποθέσεων λαμβάνονται βέβαια σε κάποιο βαθμό υπόψη. Και η εξατομίκευση έχει τη θέση της. Αλλά δεν μπορεί να εξουδετερώσει ή να αποδυναμώσει τη μέριμνα για προστασία της κοινωνίας. Βλ. Παυλίδης και Άλλος ν. Αστυνομίας (1996) 2 Α.Α.Δ. 220. Η πείρα καταδείχνει ότι οι έμποροι ναρκωτικών συχνά επιλέγουν άτομα αδύναμα ή άτομα με ειδικά προβλήματα για τη μεταφορά ναρκωτικών. Η κατανόηση αυτών των αδυναμιών και προβλημάτων δεν μπορεί να επιδράσει κατά τρόπο που να εξασθενίζει την αποτελεσματική εφαρμογή του νόμου.»
Να προσθέσουμε ότι ο κατηγορούμενος είχε εμπλακεί στην υπόθεση έναντι χρηματικού ανταλλάγματος της τάξης των 5.000 Αγγλικών στερλινών και είχε λάβει χίλιες λίρες γι' αυτόν τον σκοπό.
Στην υπόθεση Ιωσήφ ν. Δημοκρατίας Ποιν. Έφεση Αρ. 130/21 ημερ.29/3/22, ECLI:CY:AD:2022:B131 τέθηκε ότι:
«Επισημαίνουμε ότι τα ναρκωτικά, είτε προωθούνται με σκοπό το άμεσο χρηματικό κέρδος, είτε για οποιοδήποτε άμεσο ή έμμεσο όφελος, η κατάληξη παραμένει πάντα η ίδια, που δεν είναι άλλη από τη διάδοση των ναρκωτικών σε άλλα πρόσωπα και τη διασπορά του θανάτου. Στην προκειμένη περίπτωση, ο κατηγορούμενος 1 διέπραξε τα αδικήματα με τη συνδρομή του στην αλυσίδα διακίνησης των ναρκωτικών, δίδοντας ξεκάθαρα χέρι βοήθειας σε εμπόρους. Ό,τι οφείλουμε να επισημάνουμε είναι πως, ο μόνος δρόμος για όσους δέχονται πιέσεις ή πειρασμούς είναι, είτε η απόσταση είτε η συνεργασία με τις αρμόδιες αρχές του κράτους, κυρίως πριν την εμπλοκή τους στη διάπραξη αδικημάτων, παρ΄ ότι και η μετέπειτα συνεργασία είναι καλοδεχούμενη, προκειμένου να βοηθήσουν και τους ίδιους αλλά και την υπόλοιπη κοινωνία. Δικαιολογίες για αντίθετη συμπεριφορά δεν θα πρέπει να αναμένεται ότι θα τυγχάνουν ιδιαίτερης βαρύτητας ως μετριαστικός παράγοντας.».
Παρά τα πιο πάνω όμως το καθήκον του Δικαστηρίου για εξατομίκευση της ποινής δεν μειώνεται αλλά ούτε και ατονεί αφού οφείλει να προσεγγίζει την κάθε περίπτωση στη βάση των δικών της γεγονότων και τον κάθε κατηγορούμενο, ανάλογα με τις προσωπικές και άλλες περιστάσεις του (βλ. Παναγιώτου ν. Δημοκρατίας (2008) 2 ΑΑΔ 478). Από την άλλη όμως η διεργασία εξατομίκευσης δεν σημαίνει ότι θα πρέπει ταυτόχρονα να υπερακοντίζει και το άλλο Δικαστικό καθήκον για την επιβολή της αρμόζουσας για τον συγκεκριμένο παραβάτη ποινής. Η εξατομίκευση έχει ως λόγο τον συσχετισμό όχι όμως την αποκλειστική συνάρτησή της με τις προσωπικές συνθήκες αυτών.
Προς όφελος του κατηγορούμενου, λαμβάνουμε υπόψη μας την άμεση παραδοχή του, παράγοντας ο οποίος, όπως είναι νομολογημένο, επιφέρει έκπτωση στην ποινή (βλ. Χαρτούπαλος ν. Δημοκρατίας (2002) 2 ΑΑΔ 28), αλλά καταδεικνύει και την έμπρακτη μεταμέλεια του και εξοικονομείται και πολύτιμος Δικαστικός χρόνος. Λαμβάνουμε περαιτέρω υπόψη μας το λευκό ποινικό μητρώο του, τις οικογενειακές και προσωπικές περιστάσεις του, ότι είναι ο πατέρας δύο παιδιών, τα οποία αντιμετωπίζουν προβλήματα και μάλιστα το ένα εξ αυτών με τη σύλληψη του κατηγορούμενου προσπάθησε να αυτοτραυματιστεί. Να πούμε όμως εδώ ότι οι προσωπικές και οικογενειακές περιστάσεις σε κάθε περίπτωση είναι νομολογημένο ότι σε τέτοιας φύσεως υποθέσεις δεν έχουν παρά μόνο μικρή βαρύτητα στην επιμέτρηση της ποινής (βλ. Landau v. Δημοκρατίας (1991) 2 ΑΑΔ 178, Amira Mohammad El Kara ν. Δημοκρατίας (2003) 2 AAΔ 239). Όπως τέθηκε και στην Valdez v. Δημοκρατίας Ποιν. Έφεση 144/2016 σχ. με 145/2016 ημερ. 21/2/2017, αν και οι προσωπικές περιστάσεις δεν ατονούν, έχουν όμως σαφώς μειωμένη σημασία αφού προέχει η αποτελεσματική εφαρμογή του νόμου για προστασία του κοινωνικού συνόλου. Συνυπολογίζουμε, τέλος, την απολογία του ενώπιον του Δικαστηρίου και τη μεταμέλειά του.
Ως προς την ποινολογική μεταχείριση κατηγορούμενων σε παρόμοιας φύσης υποθέσεις και προβαίνοντας πάντοτε στις ανάλογες και επιβαλλόμενες αναπροσαρμογές στη βάση τού τι ισχύει εδώ ως ζήτημα γεγονότων και έχοντας συγχρόνως κατά νουν πως «Προηγούμενες αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου, αναφορικά με τις επιβληθείσες ποινές, είναι ενδεικτικές του μέτρου τιμωρίας συγκεκριμένων εγκλημάτων και των παραμέτρων του καθορισμού της ποινής. Δεν έχουν, όμως, το δεσμευτικό χαρακτήρα, που ενέχει ο καθορισμός αρχών δικαίου. Και τούτο, γιατί η ποινή που επιβάλλεται σε κάθε υπόθεση είναι αλληλένδετη με τις ιδιαιτερότητες των γεγονότων που την συνθέτουν και με τις ιδιαιτερότητες των συνθηκών του παραβάτη.» (βλ. Χαραλάμπους ν. Δημοκρατίας (2000) 2 ΑΑΔ 1), παραθέτουμε ως καθοδηγητικές και ενδεικτικές και τις ακόλουθες αποφάσεις.
Στην υπόθεση Τουμάζου ν. Δημοκρατίας (2003) 2 ΑΑΔ 63 η 10ετής ποινή φυλάκισης που επιβλήθηκε πρωτόδικα επικυρώθηκε κατ’ έφεση για εισαγωγή και κατοχή με σκοπό την προμήθεια 8.957,7 κιλών φυτικής κάνναβης.
Στην υπόθεση Φραγκίσκου ν. Δημοκρατίας (2015) 2Β ΑΑΔ 833, επικυρώθηκε ποινή φυλάκισης 12 ετών μετά από παραδοχή για το αδίκημα της κατοχής με σκοπό την προμήθεια σε άλλα πρόσωπα κάνναβης βάρους 20 κιλών και 401 γραμμαρίων. Χαρακτηρίστηκε ως αυστηρή αλλά όχι έκδηλα υπερβολική.
Στην υπόθεση Μιχαήλ ν. Δημοκρατίας Ποινική Έφεση Αρ. 165/2015 σχ. με 23/2017 ημερ.22/1/2018, η ποινή των 13 ετών που το Κακουργιοδικείο επέβαλε μετά από παραδοχή για κατοχή με σκοπό την προμήθεια σε άλλα πρόσωπα κάνναβη βάρους 15,923 κιλών, από την οποία δεν είχε εξαχθεί η ρητίνη, επικυρώθηκε κατ’ έφεση. Κρίθηκε ότι ήταν υπό τις περιστάσεις αυστηρή αλλά όχι έκδηλα υπερβολική.
Στην υπόθεση Παύλου ν Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 44/16 ημερ. 4/4/19, ECLI:CY:AD:2019:B130 επικυρώθηκε ποινή φυλάκισης 9 ετών στην κατηγορία της παράνομης κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β (11 κιλά και 454,9473 γραμμαρίων κάνναβης) σε κατηγορούμενο ηλικίας 23 ετών, λευκού ποινικού μητρώου μετά από άμεση παραδοχή και συνεργασία με την Αστυνομία.
Συνεκτιμώντας λοιπόν, όλα όσα θέσαμε, τη σοβαρότητα των αδικημάτων και τους μετριαστικούς παράγοντες, οι οποίοι έχουν τεθεί από πλευράς της Υπεράσπισης, κρίνουμε ότι αναπόφευκτα η ποινή, η οποία θα επιβληθεί, δεν θα είναι άλλη από την ποινή φυλάκισης.
Επιβάλλουμε στον κατηγορούμενο τις ακόλουθες ποινές φυλάκισης:
Στην πρώτη κατηγορία ποινή φυλάκισης 12 ετών.
Στη δεύτερη κατηγορία ποινή φυλάκισης 12 ετών.
Οι ποινές θα συντρέχουν.
Ο χρόνος που ο κατηγορούμενος τέλεσε σε προφυλάκιση στην παρούσα υπόθεση (από 19/1/2025), να συνυπολογιστεί κατά το άρθρο 117(1) του Περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ.155.
(Υπ.) ………………………..
Λ. Μουγής, Π.Ε.Δ.
(Υπ.) ………………………..
Μ. Χριστοδούλου, Α.Ε.Δ.
(Υπ.) ………………………..
Α. Θωμά-Θεοδοσίου, Προσ. Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο