ΜΟΝΙΜΟ ΚΑΚΟΥΡΓΙΟΔΙΚΕΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
ΣΥΝΘΕΣΗ ΚΑΚΟΥΡΓΙΟΔΙΚΕΙΟΥ: Λ. Μουγής, Π.Ε.Δ.
Μ. Χριστοδούλου, Α.Ε.Δ.
A. Θωμά – Θεοδοσίου, Προσ. Ε.Δ.
Υπόθεση Αρ.: 862/2025
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
v.
ΑΓΑΘΟΚΛΕΟΥΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
Κατηγορούμενου
Ημερομηνία: 14 Μαρτίου, 2025.
Εμφανίσεις:
Για την Κατηγορούσα Αρχή: Ο κ. Μ. Κουτσόφτας.
Για τον Κατηγορούμενο: Η κα Ε. Λαζαρίδου.
Κατηγορούμενος παρών.
Π Ο Ι Ν Η
Ο κατηγορούμενος έχει βρεθεί ένοχος με δική του παραδοχή σε τρεις κατηγορίες που αφορούν αδικήματα κατά παράβαση του περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου 29/77.
Έχει παραδεχθεί ενοχή στο ότι στις 25/1/2025 εισήγαγε, κατείχε και κατείχε με σκοπό την προμήθεια σε άλλα πρόσωπα Ελεγχόμενο Φάρμακο Τάξεως Β, δηλαδή 19 κιλά και 866, 7 γραμμάρια κάνναβης.
Να πούμε ότι ο κατηγορούμενος αντιμετώπιζε και την κατηγορία 4 που αφορούσε το αδίκημα της συνωμοσίας πλην όμως για την εν λόγω κατηγορία καταχωρίστηκε αναστολή ποινικής δίωξης και ο κατηγορούμενος απαλλάχθηκε σε αυτήν.
Τα γεγονότα που συνδέουν τη διάπραξη των αδικημάτων έχουν αναφερθεί από πλευράς κατηγορούσας αρχής, περιλαμβάνονται στο Έγγραφο Α και τα παραθέτουμε αυτολεξεί:
«Στις 25/01/2025 λήφθηκε πληροφορία στην Υ.ΚΑ.Ν ότι ο κατηγορούμενος θα μετέφερε ποσότητα ναρκωτικών στην Κύπρο δια μέσου του αεροδρομίου Λάρνακας.
Την ίδια ημέρα και περί ώρα 10:00 ο κατηγορούμενος αφίχθηκε στο αεροδρόμιο Λάρνακας από Ταϊλάνδη μέσω Ντουμπάι, με την πτήση ΕΚ109 και αφού εντοπίστηκε από μέλος της Υ.ΚΑ.Ν, τέθηκε υπό διακριτική παρακολούθηση. Ο κατηγορούμενος παρέλαβε από τους ιμάντες μια ταξιδιωτική αποσκευή και κατευθύνθηκε προς την έξοδο του χώρου αφίξεων.
Μόλις πλησίασε τον χώρο ελέγχου ο αποσκευών του Τελωνείου το μέλος της ΥΚΑΝ υπέδειξε τον κατηγορούμενο στις τελωνειακές αρχές με σκοπό να υποβληθεί σε έρευνα.
Ο τελωνειακός λειτουργός, ανέκοψε για έλεγχο τον κατηγορούμενο και του ζήτησε να περάσει την αποσκευή του για έλεγχο από την μηχανή ακτινοδιαγνωστικού ελέγχου. Αφού ο κατηγορούμενος τοποθέτησε την αποσκευή του στην μηχανή ακτινοδιαγνωστικού ελέγχου το μέλος της ΥΚΑΝ παρατήρησε ότι η αποσκευή περιείχε ύποπτες ουσίες και αποφάσισε να προβεί σε φυσικό έλεγχο των αποσκευών του.
Αρχικά διαπίστωσε τα στοιχεία του κατηγορουμένου από τα ταξιδιωτικά του έγγραφα και την κάρτα επιβίβασης του και στην συνέχεια τον ρώτησε αν η αποσκευή του ανήκει και αυτός απάντησε καταφατικά. Ακολούθως τον ρώτησε τι περιέχει η αποσκευή του και κατά πόσο περιέχει παράνομες ουσίες και αφού του επέστησε την προσοχή του στον Νόμο αυτός απάντησε στα ελληνικά «Μαστούρα».
Λόγω του ότι η αποσκευή του κατηγορούμενου ήταν κλειδωμένη με κωδικό, ζήτησε από τον κατηγορούμενο να την ξεκλειδώσει. Αυτός ανάφερε ότι δεν γνωρίζει τον κωδικό και δεν έχει πρόβλημα να ανοιχθεί από το τελωνείο. Αφού το μέλος της ΥΚΑΝ έσπασε τη κλειδωνιά της αποσκευής, την άνοιξε για φυσικό έλεγχο στην παρουσία του κατηγορουμένου και του τελωνειακού λειτουργού. Από τον έλεγχο που έκανε διαπίστωσε ότι αυτή περιείχε ένα διαφανές ναύλο σακούλι εντός του οποίου υπήρχαν 12 αεροστεγείς κλειστές συσκευασίες που περιείχαν φυτική ύλη κάνναβη βάρους 19 κιλών και 866.7 γρ.(Σύμφωνα με την έκθεση του Γενικού Χημείου του Κράτους). Τα υπέδειξε στον κατηγορούμενο, τον πληροφόρησε για τα αδικήματα που διέπραξε και του επέστησε την προσοχή του στον Νόμο χωρίς αυτός να δώσει οποιαδήποτε απάντηση. Στην συνέχεια και ώρα συνέλαβε τον κατηγορούμενο για τα αυτόφωρα αδικήματα που διέπραξε, του επέστησε τη προσοχή του στο Νόμο και αυτός απάντησε «ΟΚ».
Στη συνέχεια με το πέρας των επιτόπιων εξετάσεων, ο κατηγορούμενος και τα ανευρεθέντα τεκμήρια μεταφέρθηκαν στα γραφεία της ΥΚΑΝ Λ/κας για συνέχιση των εξετάσεων.
Ο Α/3844 έκανε τομή στις συσκευασίες των ναρκωτικών και διενέργησε προκαταρτικό προκαταρκτικό έλεγχο με αντιδραστήριο με θετική ένδειξη στην κάνναβη. Ακολούθως τα πιο πάνω κατασχεθέντα τεκμήρια σφραγίστηκαν στην παρουσία του κατηγορούμενου.
Στις 25/01/25 και μεταξύ των ωρών 12:30-13:50 στα γραφεία της ΥΚΑΝ Λ/κας ο Αν.Λοχ. 3060 με την βοήθεια διερμηνέα της αγγλικής γλώσσας έλαβε ανακριτική κατάθεση από τον κατηγορούμενο αφού προηγουμένως του εξήγησε πλήρως τα δικαιώματα του, τον πληροφόρησε γραπτώς για τα αδικήματα που διερευνούσε εναντίον του και του επέστησε την προσοχή του στο Νόμο. Στην κατάθεση του ο κατηγορούμενος μεταξύ άλλων παραδέχθηκε λόγω του εθισμού του στα ναρκωτικά και στον τζόγο δημιούργησε χρέη και συμφώνησε να μεταφέρει την κάνναβη στην Κύπρο με αντάλλαγμα την διαγραφή του χρέους του.
Στις 25/01/25 και ώρα 1725 στον χώρο του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας ο πιο πάνω μάρτυρας συνέλαβε δυνάμει Δικαστικού εντάλματος σύλληψης τον κατηγορούμενο, του εξήγησε τους λόγους της σύλληψης και αφού του επέστησε την προσοχή του στον Νόμο αυτός απάντησε «No».
Ακολούθως την ίδια ημέρα ο κατηγορούμενος παρουσιάστηκε ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λ/κας, το οποίο διέταξε τη προφυλάκιση του για περίοδο 8 ημερών.
Στις 27/01/25 και μεταξύ των ωρών 2030- 2240 στα γραφεία της ΥΚΑΝ Λ/κας, ο πιο πάνω μάρτυρας με τη βοήθεια διερμηνέα, έλαβε από τον κατηγορούμενο νέα ανακριτική κατάθεση, αφού προηγουμένως του εξήγησε τα δικαιώματα του, τον πληροφόρησε για τα αδικήματα που διερευνούσε εναντίον του και του επέστησε την προσοχή του στο Νόμο. Η κατάθεση λήφθηκε υπό τη μορφή ερωτοαπαντήσεων.
Τα τεκμήρια να κατασχεθούν και να καταστραφούν.
Ο κατηγορούμενος, σύμφωνα με τη Europol, βαρύνεται με τις πιο κάτω καταδίκες:
Πρόσφατη καταδίκη στο Ηνωμένο Βασίλειο για κλοπή την 01/03/2014. Ποινή 18 εβδομάδες φυλάκισης με αναστολή.
Ο κατηγορούμενος έχει επίσης καταδικαστική απόφαση αλλοδαπής, στη Γαλλία, για διακίνηση ναρκωτικών. Το 2002 καταδικάστηκε σε δύο χρόνια φυλάκιση.»
Για σκοπούς επιμέτρησης της ποινής έχει ετοιμαστεί έκθεση του Γραφείου Ευημερίας όπου αναφέρονται οι προσωπικές και οικογενειακές περιστάσεις του κατηγορούμενου. Καταγράφεται ότι είναι ηλικίας 52 ετών και γεννήθηκε στην Αγγλία από Ελληνοκύπριους γονείς, έχει δύο αδελφούς και μια αδελφή οι οποίοι διαμένουν στην Αγγλία. Ο πατέρας του απεβίωσε ενώ η μητέρα του απασχολείται ως ράπτρια στο σπίτι. Σε ηλικία 14 ετών εγκατέλειψε το σχολείο για να εργαστεί σε εργοστάσιο. Ακολούθως απασχολήθηκε και ως μάγειρας σε ποδοσφαιρική ομάδα της Αγγλίας για 6 χρόνια όπως και σε διάφορα εστιατόρια, μπυραρίες και ξενοδοχεία. Ήρθε στην Κύπρο τον Αύγουστο του 2023 όπου εργαζόταν και πάλι ως μάγειρας στο Παραλίμνι. Είναι παντρεμένος και πατέρας δύο παιδιών ηλικίας 29 και 13 ετών. Η σύζυγός του εργάζεται σε κουζίνα στην Αγγλία. Παραδέχεται χρήση ουσιών και εθισμό στον τζόγο.
Η κυρία Λαζαρίδου για σκοπούς μετριασμού της ποινής αναφέρθηκε περαιτέρω στους μετριαστικούς παράγοντες τους οποίους το Δικαστήριο θα πρέπει να λάβει υπόψη του για την επιμέτρηση της ποινής. Εξέφρασε αρχικά την απολογία του κατηγορούμενου για τα αδικήματα τα οποία διέπραξε και τη μεταμέλειά του και μας κάλεσε να λάβουμε υπόψη μας το ότι δεν ήταν ο ιθύνων νους για την εισαγωγή των ναρκωτικών στη Δημοκρατία. Η παράνομη αυτή πράξη του οφειλόταν στην άθλια οικονομική κατάσταση και σε απειλές που δέχτηκε από πρόσωπο για να μεταφέρει τα ναρκωτικά για να εξοφλήσει το χρέος το οποίο όφειλε λόγω του εθισμού του στον τζόγο. Ήταν η θέση της συνηγόρου υπεράσπισης ότι το Δικαστήριο θα πρέπει να λάβει υπόψη του την άμεση παραδοχή του κατηγορούμενου και τη συνεργασία του με τις αστυνομικές αρχές κάτι που καταδεικνύει και την έμπρακτη μεταμέλειά του, τις οικογενειακές του περιστάσεις και τα προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζει. Περαιτέρω, με την παραδοχή του εξοικονομείται και πολύτιμος Δικαστικός χρόνος. Πρόκειται για μεμονωμένο περιστατικό και εξέφρασε την υπόσχεση του ότι είναι μια συμπεριφορά την οποία δεν πρόκειται να επαναλάβει και θα ακολουθήσει μια νομοταγή πορεία. Συνοψίζοντας, η κυρία Λαζαρίδου έθεσε ότι ενόψει της παραδοχής του κατηγορούμενου, τη συνεργασία του με τις αστυνομικές αρχές και την απολογία του, μπορεί το Δικαστήριο αν επιδείξει κάθε δυνατή επιείκεια.
Έχει κατ' επανάληψη τονισθεί ότι η σοβαρότητα ενός αδικήματος αντικατοπτρίζεται από το ανώτατο όριο ποινής που προβλέπει ο Νόμος (βλ. Λεβέντης ν. Αστυνομίας (1999) 2 ΑΑΔ 632, Βραχίμη ν. Αστυνομίας (2000) 2 ΑΑΔ 727, Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας v. Evans (2005) 2 ΑΑΔ 639), που στην περίπτωση της εισαγωγής και της παράνομης κατοχής με σκοπό την προμήθεια ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β, προβλεπόμενη ποινή είναι η δια βίου φυλάκιση. Όπως δε έχει τονισθεί κατ' επανάληψη από το Ανώτατο Δικαστήριο, σε υποθέσεις ναρκωτικών πρέπει να επιβάλλονται αυστηρές και αποτρεπτικές ποινές λόγω του ότι τα ναρκωτικά αποτελούν μάστιγα που πλήττει την υλική και ηθική ευημερία του ανθρώπου και που σε πολλές περιπτώσεις οδηγούν στην εξαθλίωση και στο θάνατο.
Στην υπόθεση Γλυκερίου ν. Δημοκρατίας Ποιν. Έφεση Αρ. 171/20 ημερομηνίας 8/7/22, ECLI:CY:AD:2022:B287 τονίστηκαν τα ακόλουθα:
«Η νομολογία υπαγορεύει την αναγκαιότητα επιβολής αποτρεπτικών ποινών σε υποθέσεις που αφορούν ναρκωτικές ουσίες. Όπως έχει λεχθεί στην υπόθεση Ναζίπ ν. Αστυνομίας, (2014) 2(Β) ΑΑΔ 808, η ενασχόληση με τα ναρκωτικά, είτε για ιδία χρήση ή κατά μείζονα λόγο με την εισαγωγή και διάθεση ή προμήθεια σε τρίτους, αποτελεί μέγιστο κίνδυνο στην κοινωνική συνοχή ενόψει των προβλημάτων που επιφέρει η εξάρτηση. Όπως έχει τονισθεί στην υπόθεση Bora ν. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 79/2017, ημερ. 13/3/2018, ECLI:CY:AD:2018:B110:
«Μπορεί να αποτυπωθεί, ως απαύγασμα της εν λόγω νομολογίας, η ανάγκη για επιβολή αυστηρών ποινών, αποτρεπτικού χαρακτήρα, ακριβώς λόγω των ολέθριων αποτελεσμάτων που ενέχει η εγκληματική αυτή συμπεριφορά. Η αυστηρή μεταχείριση των παραβατών προβάλλει ως επιτακτική, δεδομένης της συχνότητας των υποθέσεων αυτής της μορφής που τίθενται ενώπιον των Δικαστηρίων και της ραγδαίας επιδείνωσης του φαινομένου της κατοχής και διακίνησης ναρκωτικών ουσιών. Η εξαθλίωση των θυμάτων, αλλά και η απώλεια ζωών, κυρίως νέων ανθρώπων, επιβάλλει τη δραστική παρέμβαση και συμμετοχή της δικαιοσύνης στην καθολική προσπάθεια αναχαίτισης της σύγχρονης μάστιγας των ναρκωτικών».
Σχετικό είναι και το ακόλουθο απόσπασμα από την υπόθεση Κλεομένης ν. Δημοκρατίας (2013) 2 Α.Α.Δ. 350:
«Αν και πιστεύουμε ότι επαναλαμβάνουμε εαυτούς και τα τετριμμένα, κρίνουμε σκόπιμο να υπενθυμίσουμε την κατ' επανάληψη επισήμανση της νομολογίας μας «πως τα ναρκωτικά έχουν εξελιχθεί σε μάστιγα και καρκίνωμα της κοινωνίας μας, πληγές οι οποίες δυστυχώς, όπως διαπιστώνουμε από τη συχνότητα των υποθέσεων που έρχονται ενώπιον των δικαστηρίων, όχι μόνο δεν φαίνεται να υποχωρούν, αλλά επιδεινώνονται ραγδαία. Και στη συντριπτική πλειοψηφία τους οι παραβάτες είναι πρόσωπα νεαρής ηλικίας. Είναι πραγματικά λυπηρό, οδυνηρό και τραγικό να διαπιστώνουμε πως η απώλεια ζωών, νέων κυρίως ανθρώπων, έχει γίνει μέρος της καθημερινής μας πραγματικότητας και πως η λίστα των νέων που έχουν εθιστεί στα ναρκωτικά μεγαλώνει μέρα με τη μέρα. Η σκληρή αυτή πραγματικότητα επιτάσσει την επιβολή αποτρεπτικών ποινών και καθιστά την αυστηρή μεταχείριση των παραβατών επιτακτική».
Σύμφωνα δε με τη νομολογία, το είδος και η ποσότητα των ναρκωτικών καθώς επίσης και ο σκοπός για τον οποίο αυτά κατέχονται, συγκαταλέγονται ανάμεσα στους παράγοντες οι οποίοι πρέπει να λαμβάνονται υπόψη στον καθορισμό της ποινής. Στις περιπτώσεις όπου η κατοχή συνοδεύεται από πρόθεση εμπορίας τότε η ποινή αναπόφευκτα καθίσταται πιο αυστηρή. (Βλ. Γενικός Εισαγγελέας v. Sak (2005) 2 ΑΑΔ 377 και Τρύφωνος v. Αστυνομίας (2009) 2 ΑΑΔ 197). Έχει νομολογηθεί ότι η ύπαρξη προσχεδιασμού εμπορίας ναρκωτικών αποτελεί ιδιαίτερα επιβαρυντικό στοιχείο.
Στην υπό κρίση περίπτωση θα πρέπει αρχικά να επισημάνουμε την πολύ μεγάλη ποσότητα ναρκωτικών που ο κατηγορούμενος εισήγαγε στη Δημοκρατία. Σύμφωνα με τα γεγονότα που έχουν τεθεί ενώπιον μας και δεν έχουν αμφισβητηθεί, αφίχθηκε στο αεροδρόμιο Λάρνακας από Ταϊλάνδη μέσω Ντουμπάι έχοντας στην αποσκευή του κάνναβη βάρους 19 κιλών και 866, 7 γραμμαρίων. Το πιο πάνω δεδομένο επηρεάζει το ύψος της ποινής που θα του επιβληθεί έστω και αν από τα γεγονότα και τα όσα έχει αναφέρει η κυρία Λαζαρίδου δεν ήταν ο ιθύνων νους και εκτελούσε χρέη μεταφορέα. Ακόμα όμως και με αυτόν το ρόλο αποτελεί σημαντικό κρίκο στη διακίνηση των ναρκωτικών συμβάλλοντας με τη συμπεριφορά του προς αυτό το σκοπό. Όπως έχει κατ΄ επανάληψη υποδειχθεί από τη νομολογία ο ρόλος των μεταφορέων στην αλυσίδα μετακίνησης ναρκωτικών είναι εξίσου σημαντικός με αυτό των εμπόρων, επειδή χωρίς τους μεταφορείς δεν θα ήταν εφικτή η εμπορία τους. (βλ. Marius ν. Δημοκρατίας (2015) 2 ΑΑΔ 397 και Μαυρουδής ν. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση 112/21, ημερομηνίας 19/12/2022), ECLI:CY:AD:2022:B485. Όπως περαιτέρω έχει τεθεί κατ' αναλογίαν στην υπόθεση Salaryand v. Αστυνομίας (2003) 2 ΑΑΔ 541, υπάρχει και κοινός σκοπός και κοινό είναι και το αντικείμενο τους. Σκοπός είναι η μόλυνση της κοινωνίας και αντικείμενο το κέρδος. Αναμφίβολα, υπό αυτές τις περιστάσεις, ο κατηγορούμενος είχε σημαντικό ρόλο στη διασπορά των ναρκωτικών στην κοινωνία, καθιστώντας, ως έχουμε αναφέρει προηγουμένως, τον εαυτό του κρίκο στην αλυσίδα διακίνησης εξαρτησιογόνων ουσιών σε τρίτα πρόσωπα. Ο εντοπισμός των ναρκωτικών στην αποσκευή του, κατά τον ακτινοδιαγνωστικό έλεγχο στο αεροδρόμιο Λάρνακας από τις Αστυνομικές Αρχές, μετά από πληροφορία που έλαβαν, ήταν και ο μοναδικός λόγος που ουσιαστικά αποτράπηκε η διοχέτευση αυτής της πολύ μεγάλης ποσότητας στην κοινωνία. Να επισημάνουμε εδώ ότι ο κατηγορούμενος αποδέχθηκε να μεταφέρει τα επίδικα ναρκωτικά στην Δημοκρατία δεχόμενος πιέσεις έτσι ώστε να αποπληρώσει χρέος το οποίο δημιούργησε από τον εθισμό του στον τζόγο.
Στην υπόθεση Ιωσήφ ν. Δημοκρατίας Ποινική Έφεση Αρ. 130/21 ημερομηνίας 29/3/22, ECLI:CY:AD:2022:B131 λέχθηκαν χαρακτηριστικά τα ακόλουθα:
«Επισημαίνουμε ότι τα ναρκωτικά, είτε προωθούνται με σκοπό το άμεσο χρηματικό κέρδος, είτε για οποιοδήποτε άμεσο ή έμμεσο όφελος, η κατάληξη παραμένει πάντα η ίδια, που δεν είναι άλλη από τη διάδοση των ναρκωτικών σε άλλα πρόσωπα και τη διασπορά του θανάτου. Στην προκειμένη περίπτωση, ο κατηγορούμενος 1 διέπραξε τα αδικήματα με τη συνδρομή του στην αλυσίδα διακίνησης των ναρκωτικών, δίδοντας ξεκάθαρα χέρι βοήθειας σε εμπόρους. Ό,τι οφείλουμε να επισημάνουμε είναι πως, ο μόνος δρόμος για όσους δέχονται πιέσεις ή πειρασμούς είναι, είτε η απόσταση είτε η συνεργασία με τις αρμόδιες αρχές του κράτους, κυρίως πριν την εμπλοκή τους στη διάπραξη αδικημάτων, παρ΄ ότι και η μετέπειτα συνεργασία είναι καλοδεχούμενη, προκειμένου να βοηθήσουν και τους ίδιους αλλά και την υπόλοιπη κοινωνία. Δικαιολογίες για αντίθετη συμπεριφορά δεν θα πρέπει να αναμένεται ότι θα τυγχάνουν ιδιαίτερης βαρύτητας ως μετριαστικός παράγοντας.».
Περαιτέρω και αναφορικά με το ρόλο του που περιοριζόταν στο να μεταφέρει τα ναρκωτικά στη Δημοκρατία μετά από οδηγίες ατόμων που εκμεταλλεύτηκαν το ευάλωτο του χαρακτήρα τους και τα προβλήματα που αντιμετώπιζαν τονίστηκε στην υπόθεση Μιχαήλ ν. Αστυνομίας (1999) 2 ΑΑΔ 240, αναφορικά με τους διακινητές είτε αυτοί είναι μεταφορείς είτε βαποράκια και ανεξάρτητα από το συγκεκριμένο ρόλο τους, ότι «Η πείρα καταδείχνει ότι οι έμποροι ναρκωτικών συχνά επιλέγουν άτομα αδύναμα ή άτομα με ειδικά προβλήματα για τη μεταφορά ναρκωτικών. Η κατανόηση αυτών των αδυναμιών και προβλημάτων δεν μπορεί να επιδράσει κατά τρόπο που να εξασθενίζει την αποτελεσματική εφαρμογή του νόμου.»
Παρά τα πιο πάνω όμως το καθήκον του Δικαστηρίου για εξατομίκευση της ποινής δεν μειώνεται αλλά ούτε και ατονεί αφού οφείλει να προσεγγίζει την κάθε περίπτωση στη βάση των δικών της γεγονότων και τον κάθε κατηγορούμενο, ανάλογα με τις προσωπικές και άλλες περιστάσεις του (βλ. Παναγιώτου ν. Δημοκρατίας (2008) 2 ΑΑΔ 478). Από την άλλη όμως η διεργασία εξατομίκευσης δεν σημαίνει ότι θα πρέπει ταυτόχρονα να υπερακοντίζει και το άλλο Δικαστικό καθήκον για την επιβολή της αρμόζουσας για τον συγκεκριμένο παραβάτη ποινής. Η εξατομίκευση έχει ως λόγο τον συσχετισμό όχι όμως την αποκλειστική συνάρτησή της με τις προσωπικές συνθήκες αυτών.
Προς όφελος του κατηγορούμενου λαμβάνουμε υπόψη μας την άμεση παραδοχή του, παράγοντας ο οποίος, ως είναι νομολογημένο, επιφέρει έκπτωση στην ποινή (βλ. Χαρτούπαλος ν. Δημοκρατίας (2002) 2 ΑΑΔ 28), αλλά καταδεικνύει και την έμπρακτη μεταμέλεια του. Λαμβάνουμε περαιτέρω υπόψη μας το ότι δεν ήταν ο ιθύνων νους ως εξηγήσαμε προηγουμένως. Στο πλαίσιο αυτό το να αναφέρουμε ότι η παραβατική συμπεριφορά του οφείλεται στον εθισμό του τόσο στις ουσίες τόσο και στον τζόγο αλλά και τα προβλήματα υγείας τα οποία ο ίδιος αντιμετωπίζει, ως μας τέθηκαν από τη συνήγορο υπεράσπισης και περιλαμβάνονται και στη σχετική έκθεση η οποία είχε τεθεί ενώπιον μας.
Συνυπολογίζουμε τις προσωπικές και οικογενειακές του περιστάσεις και τις δυσχέρειες τις οποίες θα επέλθουν στον ίδιο με την ενδεχόμενη επιβολή ποινής φυλάκισης τόσο στον ίδιο αλλά και στην οικογένεια του. Να πούμε όμως εδώ ότι οι προσωπικές και οικογενειακές περιστάσεις σε κάθε περίπτωση είναι νομολογημένο ότι σε τέτοιας φύσεως υποθέσεις δεν έχουν παρά μόνο μικρή βαρύτητα στην επιμέτρηση της ποινής (βλ. Landau v. Δημοκρατίας (1991) 2 ΑΑΔ 178, Amira Mohammad El Kara ν. Δημοκρατίας (2003) 2 AAΔ 239). Όπως τέθηκε και στην Valdez v. Δημοκρατίας Ποιν. Έφεση 144/2016 σχ. με 145/2016 ημερ. 21/2/2017, αν και οι προσωπικές περιστάσεις δεν ατονούν, έχουν όμως σαφώς μειωμένη σημασία αφού προέχει η αποτελεσματική εφαρμογή του νόμου για προστασία του κοινωνικού συνόλου. Προσμετρούμε επίσης προς όφελος του την απολογία του και τη συνεργασία του με τις ανακριτικές αρχές κατά τον χρόνο της σύλληψης και διερεύνησης της υποθεσης.
Θα πρέπει εδώ βέβαια να θέσουμε και το ότι ο κατηγορούμενος βαρύνεται με δύο προηγούμενες καταδίκες.
Έχει τεθεί, κατά την έκθεση των γεγονότων, ότι το 2014 είχε καταδικαστεί από Δικαστήριο της Αγγλίας σε 18 εβδομάδες φυλάκιση με αναστολή, για το αδίκημα της κλοπής.
Περαιτέρω, το 2002 είχε καταδικαστεί στη Γαλλία σε ποινή φυλάκισης 2 ετών για αδίκημα διακίνησης ναρκωτικών.
Η ύπαρξη προηγούμενων καταδικών είναι παράγοντας ο οποίος περιορίζει το Δικαστήριο να επιδείξει στον κατηγορούμενο την επιείκεια που θα επιδείκνυε αν ήταν λευκού ποινικού μητρώου. Στην υπόθεση Γεωργίου άλλως Καμμούγιαρος ν. Αστυνομίας (2003) 2 ΑΑΔ 565 επαναλήφθηκαν τα εξής:
«Αποτελεί θέση της νομολογίας μας ότι οι προηγούμενες καταδίκες δεν πρέπει να δικαιολογούν επιβολή ποινής τέτοιας ώστε να δημιουργείται η εντύπωση ότι τιμωρείται για δεύτερη φορά ένας παραβάτης. Ωστόσο είναι δυνατό η προηγούμενη εγκληματική συμπεριφορά να επηρεάσει το βαθμό επιείκειας που το δικαστήριο θα ήταν διατεθειμένο να επιδείξει (Βλ. Κυπριανίδης κ.ά. ν. Αστυνομίας (1994) 2 Α.Α.Δ. 246, 250, 251, Περικλέους ν. Αστυνομίας, Ποινική Έφεση 5977/22.2.96). Περαιτέρω έχει νομολογηθεί ότι οι προηγούμενες καταδίκες είναι στοιχείο το οποίο έχει σημασία και λαμβάνεται υπόψη από το δικαστήριο στην επιμέτρηση της ποινής γιατί αποτελούν ένδειξη της στάσης και του σεβασμού του κατηγορουμένου προς τους Νόμους της Πολιτείας (Βλ. Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας ν. Ματθαίου Άλλως Μαλέγκου (1994) 2 Α.Α.Δ. 1, 8, 9, Stratos and Another v. Police 17 C.L.R. 73 και Χατζηνικολάου ν. Αστυνομίας (1976) 2 Α.Α.Δ. 63).»
Το ίδιο πράττουμε και εδώ. Οι προηγούμενες καταδίκες του κατηγορούμενου δεν τίθενται για να τιμωρηθεί για αδικήματα για τα οποία έχει ήδη τιμωρηθεί αλλά επηρεάζει την επιείκεια που θα τύγχανε αν δεν βαρυνόταν με αυτές. Δεν μπορεί όμως να παραγνωριστεί, αν και πρόκειται για παλαιές καταδίκες, στο πλαίσιο της στάσης και του σεβασμού του προς το νόμο, ότι μία προηγούμενη καταδίκη του αφορά και πάλι αδίκημα σχετιζόμενο με ναρκωτικά για την οποία έχει καταδικαστεί σε 2 έτη φυλάκισης από αλλοδαπό Δικαστήριο.
Ως προς την ποινολογική μεταχείριση κατηγορούμενων σε παρόμοιας φύσης υποθέσεις και προβαίνοντας πάντοτε στις ανάλογες και επιβαλλόμενες αναπροσαρμογές στη βάση τού τι ισχύει εδώ ως ζήτημα γεγονότων και έχοντας συγχρόνως κατά νουν πως «Προηγούμενες αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου, αναφορικά με τις επιβληθείσες ποινές, είναι ενδεικτικές του μέτρου τιμωρίας συγκεκριμένων εγκλημάτων και των παραμέτρων του καθορισμού της ποινής. Δεν έχουν, όμως, το δεσμευτικό χαρακτήρα, που ενέχει ο καθορισμός αρχών δικαίου. Και τούτο, γιατί η ποινή που επιβάλλεται σε κάθε υπόθεση είναι αλληλένδετη με τις ιδιαιτερότητες των γεγονότων που την συνθέτουν και με τις ιδιαιτερότητες των συνθηκών του παραβάτη.» (βλ. Χαραλάμπους ν. Δημοκρατίας (2000) 2 ΑΑΔ 1), παραθέτουμε ως καθοδηγητικές και ενδεικτικές και τις ακόλουθες αποφάσεις.
Στην υπόθεση Τουμάζου ν. Δημοκρατίας (2003) 2 ΑΑΔ 63 η 10ετής ποινή φυλάκισης που επιβλήθηκε πρωτόδικα επικυρώθηκε κατ’ έφεση για εισαγωγή και κατοχή με σκοπό την προμήθεια 8.957,7 κιλών φυτικής κάνναβης.
Στην υπόθεση Φραγκίσκου ν. Δημοκρατίας (2015) 2Β ΑΑΔ 833, επικυρώθηκε ποινή φυλάκισης 12 ετών μετά από παραδοχή για το αδίκημα της κατοχής με σκοπό την προμήθεια σε άλλα πρόσωπα κάνναβης βάρους 20 κιλών και 401 γραμμαρίων. Χαρακτηρίστηκε ως αυστηρή αλλά όχι έκδηλα υπερβολική.
Στην υπόθεση Μιχαήλ ν. Δημοκρατίας Ποινική Έφεση Αρ. 165/2015 σχ. με 23/2017 ημερ.22/1/2018, η ποινή των 13 ετών που το Κακουργιοδικείο επέβαλε μετά από παραδοχή για κατοχή με σκοπό την προμήθεια σε άλλα πρόσωπα κάνναβη βάρους 15,923 κιλών, από την οποία δεν είχε εξαχθεί η ρητίνη, επικυρώθηκε κατ’ έφεση. Κρίθηκε ότι ήταν υπό τις περιστάσεις αυστηρή αλλά όχι έκδηλα υπερβολική.
Στην υπόθεση Παύλου ν Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 44/16 ημερ. 4/4/19, ECLI:CY:AD:2019:B130 επικυρώθηκε ποινή φυλάκισης 9 ετών στην κατηγορία της παράνομης κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β (11 κιλά και 454,9473 γραμμαρίων κάνναβης) σε κατηγορούμενο ηλικίας 23 ετών, λευκού ποινικού μητρώου μετά από άμεση παραδοχή και συνεργασία με την Αστυνομία.
Στην υπόθεση Ανδρέου ν. Δημοκρατίας Ποινική Έφεση Αρ. 34/2017 ημερ. 18/09/19, ECLI:CY:AD:2019:B377 η επιβληθείσα ποινή των 12 ετών μετά από ακρόαση στην κατοχή με σκοπό την προμήθεια 22 κιλών και 921,9 γραμμαρίων κάνναβης από την οποία δεν είχε εξαχθεί η ρητίνη και 1,253 γραμμάρια ρητίνη κάνναβης, επικυρώθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο.
Συνεκτιμώντας όλα τα πιο πάνω που θέσαμε και τη σοβαρότητα των αδικημάτων και τους μετριαστικούς παράγοντες οι οποίοι έχουν τεθεί από πλευράς υπεράσπισης, κρίνουμε αναπόφευκτα ότι η μοναδική ενδεικνυόμενη ποινή είναι αυτή της φυλάκισης και επιβάλλουμε στον κατηγορούμενο τις ακόλουθες ποινές:
Στην πρώτη κατηγορία ποινή φυλάκισης 14 ετών.
Στην τρίτη κατηγορία ποινή φυλάκισης 14 ετών.
Στη δεύτερη κατηγορία δεν επιβάλλεται οποιαδήποτε ποινή δεδομένου ότι τα γεγονότα αυτής περιλαμβάνονται στην τρίτη κατηγορία.
Οι ποινές θα συντρέχουν.
Ο χρόνος που ο κατηγορούμενος τελεί σε προφυλάκιση δηλαδή από τις 25/01/25 να συνυπολογιστεί σύμφωνα με το άρθρο 117(1) του Περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου.
Τα ναρκωτικά, μετά την παρέλευση του χρόνου καταχώρισης έφεσης, να κατασχεθούν και να καταστραφούν.
(Υπ.) ………………………..
Λ. Μουγής, Π.Ε.Δ.
(Υπ.) ………………………..
Μ. Χριστοδούλου, Α.Ε.Δ.
(Υπ.) ………………………..
Α. Θωμά-Θεοδοσίου, Προσ. Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο