ΜΟΝΙΜΟ ΚΑΚΟΥΡΓΙΟΔΙΚΕΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
ΣΥΝΘΕΣΗ ΚΑΚΟΥΡΓΙΟΔΙΚΕΙΟΥ: Λ. Μουγής, Π.Ε.Δ.
Μ. Χριστοδούλου, Α.Ε.Δ.
Α. Θωμά-Θεοδοσίου, Προσ. Ε.Δ.
Αρ. Υπόθεσης: 11/2024
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ν.
ΕΕ
Κατηγορουμένου
Ημερομηνία: 24 Φεβρουαρίου 2025
Εμφανίσεις:
Για την Κατηγορούσα Αρχή: Ο κ. Α. Αντωνίου.
Για τον κατηγορούμενο: Ο κ. Χρ. Πουτζιουρής.
Κατηγορούμενος παρών.
ΑΠΟΦΑΣΗ
Ο κατηγορούμενος αντιμετωπίζει το αδίκημα του εμπρησμού, κατά παράβαση του άρθρου 315(α) του Ποινικού Κώδικα ΚΕΦ. 154.
Κατηγορείται ότι στις 3/9/2023 στην οδό [ ] στην Λάρνακα εσκεμμένα και παράνομα έθεσε φωτιά σε κτήριο, δηλαδή στο κατάστημα με την ονομασία [ ], ιδιοκτησίας του ΛΛ από την Λάρνακα με αποτέλεσμα το εν λόγω κατάστημα να καταστραφεί ολοσχερώς και να προκληθεί ζημιά αξίας €40.000
Για την απόδειξη της υπόθεσης της η κατηγορούσα αρχή κάλεσε 9 μάρτυρες και κατατέθηκαν 30 συνολικά τεκμήρια. Δηλώθηκαν επίσης τα ακόλουθα παραδεκτά γεγονότα ως περιλαμβάνονται στο Έγγραφο Γ.
«1. Κατατίθεται κατάλογος τεκμηρίων με αναγνωριστικό «Αρ. Βιβλίου Τεκμηρίων 422/2023», ο οποίος ετοιμάστηκε από μέλη του ΤΑΕ Λάρνακας κατά τη διερεύνηση της υπόθεσης, χωρίς να γίνεται παραδεκτή από την Υπεράσπιση η νομιμότητα της λήψης του γενετικού υλικού του κατηγορούμενου.
2. Κατατίθεται βιβλιάριο 45 φωτογραφιών που λήφθηκαν εξωτερικά και εσωτερικά του καταστήματος [ ] στην Λάρνακα στις 03/09/2023.
3. Κατατίθεται βιβλιάριο 9 φωτογραφιών που λήφθηκαν εξωτερικά και εσωτερικά του αυτοκινήτου με αριθμούς εγγραφής [ ] στις 14/09/2023 στην Πάφο.
4. Κατατίθεται USB (memory stick) μάρκας KINGSTON με καταγραφές από κλειστό κύκλωμα παρακολούθησης στο κατάστημα [ ] στην Λάρνακα.
5. Δηλώνεται ότι το τεκμήριο 1 στον κατάλογο τεκμηρίων αστυνομίας (κομμάτι κεραμικού) αφού παραλήφθηκε από την σκηνή συσκευάστηκε και στις 05/09/2023 παραδόθηκε στο Γενικό Χημείο του Κράτους όπου εξετάστηκε εργαστηριακά, χωρίς να μεσολαβήσει οτιδήποτε που να επηρεάζει την ορθότητα των αποτελεσμάτων των εργαστηριακών εξετάσεων. Από την εργαστηριακή εξέταση επιβεβαιώθηκε ότι στο τεκμήριο υπήρχε βενζίνη.
6. Δηλώνεται ότι τα τεκμήρια 2 μέχρι 5 στον κατάλογο τεκμηρίων αστυνομίας αφού παραλήφθηκαν από την σκηνή συσκευάστηκαν και στις 05/09/2023 παραδόθηκαν στο Ινστιτούτο Νευρολογίας και Γενετικής όπου εξετάστηκαν εργαστηριακά, χωρίς να μεσολαβήσει οτιδήποτε που να επηρεάζει την ορθότητα των αποτελεσμάτων των εργαστηριακών εξετάσεων.
8. Δηλώνεται ότι μετά την άφιξη μελών της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας και των μελών της αστυνομίας στην σκηνή εμπρησμού του καταστήματος Alex Electronics στην Λάρνακα η σκηνή φρουρήθηκε και δεν εισήλθε σε αυτή οποιοδήποτε αναρμόδιο πρόσωπο μέχρι τις 0923 της 009/2024.
9. Δηλώνεται ότι το αυτοκίνητο με αριθμούς εγγραφής [ ] είχε κλαπεί μεταξύ 01 και 02/02/2023 στην επαρχία Πάφου και στις 13/09/2023 βρέθηκε εγκαταλελειμμένο σε ανοιχτό χώρο στην Πάφο.».
Δηλώθηκαν κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας περαιτέρω παραδεκτά γεγονότα.
Συγκεκριμένα, δηλώθηκε ότι μετά από εξέταση του Γενικού Χημείου του Κράτους στο τεκμήριο 9 εντοπίστηκε βενζίνη. Δηλώθηκε επίσης ότι τα δείγματα γενετικού υλικού που λήφθηκαν από τον κατηγορούμενο μεταφέρθηκαν χωρίς παρέμβαση στο Ινστιτούτο Γενετικής όπου εξετάστηκαν από τη Δρα Σταυρούλλα Ξενοφώντος και ότι τα τεκμήρια 10-13 είναι αυτά που εξετάστηκαν από την τελευταία.
Ο κατηγορούμενος τήρησε το δικαίωμα της σιωπής και δεν προσέφερε οποιαδήποτε μαρτυρία.
Οι αναφορές όλων των μαρτύρων, ως επίσης και τα τεκμήρια που κατατέθηκαν, αξιολογήθηκαν πλήρως, έστω και αν αυτά δεν αναφέρονται ρητά στην απόφαση, χωρίς να είναι αναγκαία η καταγραφή του περιεχομένου τους κάτι το οποίο θα γίνει εκεί όπου κριθεί αναγκαίο (Βλέπε κατ΄ αναλογίαν, G & K Exclusive Fashions Ltd v. Παπαδοπούλου κ.ά (2001) 1 ΑΑΔ 88 και Al Watani κ.ά. ν. Παπαδόπουλου (2001) 1Γ ΑΑΔ 1924).
Τυχόν αποσπάσματα που αναφέρονται στην απόφαση μεταφέρθηκαν αυτούσια από τα πρακτικά, τα τεκμήρια και τις γραπτές αγορεύσεις.
Συνοψίζουμε τη μαρτυρία των μαρτύρων.
Ο ΛΛ, ΜΚ1, αναφέρθηκε κάτω από ποιες συνθήκες διαπίστωσε ότι στο κατάστημα του, [ ], ξέσπασε πυρκαγιά και ποιες ήταν οι ενέργειες του ακολούθως, όπως καταγράφονται στις καταθέσεις του τεκμήρια 1 και 2.
Ο υποπυραγός Κυριάκος Λουκά, ΜΚ2, αναφέρθηκε στις εξετάσεις που προέβηκε αλλά και στα συμπεράσματα στα οποία κατέληξε, όταν επισκέφθηκε το επίδικο κατάστημα στις 3/9/2023 και τα οποία κατέγραψε στην έκθεση του τεκμήριο 3.
Ο πυρονόμος 850 Μάριος Αδάμου, ΜΚ3, κατέθεσε σε σχέση με τις ενέργειες του για κατάσβεση της φωτιάς και έρευνα για τυχόν ύπαρξη εστιών πυρκαγιάς.
Ο αρχιαστυφύλακας 2699 Κωνσταντίνος Κωνσταντίνου, ΜΚ4, περιέγραψε το τι έπραξε όταν επισκέφθηκε τη σκηνή όπου υπήρξε πυρκαγιά και τα τεκμήρια που παρέλαβε από εκεί, ως καταγράφονται στην κατάθεση του τεκμήριο 8. Παρουσίασε και τα τεκμήρια 9-13.
Ο αρχιαστυφύλακας 265 Βασίλης Βασιλείου, ΜΚ5, ανέφερε τις ενέργειες του, ως αυτές καταγράφονται στην κατάθεση του τεκμήριο 14, όταν μαζί με τον ΜΚ4 μετέβηκε στη σκηνή της πυρκαγιάς αλλά και τις διαπιστώσεις του από την επιθεώρηση του κλειστού κυκλώματος παρακολούθησης που υπήρχε στο κατάστημα. Παρουσίασε τα τεκμήρια 15-17.
Ο αρχιαστυφύλακας 1150 Ιωάννης Ιωάννου, ΜΚ6, μετέβηκε στο ΤΑΕ Λεμεσού και έλαβε παρειακά επιχρίσματα από τον κατηγορούμενο και τα οποία κατέθεσε ως τεκμήριο 2. Παρουσίασε τα τεκμήρια 19-22.
Η Σταυρούλλα Ξενοφώντος, ΜΚ7, αναφέρθηκε στις εξετάσεις που διενήργησε στα τεκμήρια που της παραδόθηκαν και τα συμπεράσματα στα οποία κατέληξε. Κατέθεσε τα τεκμήρια 24-27.
Ο υπαστυνόμος Χρύσανθος Τρισελιώτης, ΜΚ8, κατέθεσε αναφορικά με τη βάση δεδομένων γενετικών προφίλ της αστυνομίας σε σχέση με τις εξετάσεις που προβαίνει το Ινστιτούτο Νευρολογίας και Γενετικής Κύπρου.
Ο αστυφύλακας 4418 Άδωνις Μυλωνάς, ΜΚ9, στην κατάθεση του τεκμήριο 30 περιγράφει τις ενέργειες του κατά την μετάβαση του στη σκηνή της πυρκαγιάς αλλά και τις ενέργειες που επακολούθησαν προς διερεύνηση του συμβάντος.
Είχαμε την ευκαιρία μέσα στη ζωντανή ατμόσφαιρα της δίκης κάτι που θέτει το Δικαστήριο σε πλεονεκτική θέση στο να βλέπει, να ακούει και να αξιολογεί τους μάρτυρες (βλ. κατ΄ αναλογίαν, Μελή ν. Κωνσταντίνου κ.ά., Πολιτική Έφεση Αρ. 2/13, ημερομηνίας 13/3/19), ECLI:CY:AD:2019:A83, να παρακολουθήσουμε και να ακούσουμε με προσοχή και υπομονή τους μάρτυρες που κατέθεσαν. Θέσαμε ως δείκτη ανάμεσα σε άλλα το στάδιο από το οποίο ανέκυψε η μαρτυρία, την πηγή και το κύρος της γνώσης των μαρτύρων, το όποιο προσωπικό συμφέρον ή προκατάληψη τους, τις ευκαιρίες που είχαν για να αντιληφθούν τα διαδραματιζόμενα, τη μνήμη τους και τους λόγους που είχαν για να θυμούνται ή για να πιστεύουν σε αυτά στα οποία κατέθεσαν, τη σαφήνεια και αμεσότητα των απαντήσεων τους και τις όποιες υπερβολές, ανακολουθίες ή αντιφάσεις τους σε αντιπαραβολή με τις μικροαντιφάσεις, τη φιλαλήθεια τους και τον τρόπο αφήγησης των γεγονότων. Ήμασταν προσεκτικοί να μην προσδώσουμε υπέρμετρο βάρος στα εξωτερικά γνωρίσματα της μαρτυριακής τους συμπεριφοράς αφού κάτι τέτοιο εμπεριέχει επικινδυνότητα δεδομένου ότι δεν είναι σπάνιο κάποιοι μάρτυρες να είναι ιδιαίτερα ικανοί στο να παρουσιάζουν μία εντελώς διαφορετική εικόνα από εκείνη που πραγματικά τους χαρακτηρίζει αλλά και διότι κάποιες συμπεριφορές στο εδώλιο του μάρτυρα μπορεί να εδράζονται σε μεγάλο αριθμό αιτών και όχι κατ΄ ανάγκη από διάθεση να πουν ψέματα ή να παραπλανήσουν.
Αποτιμώντας τη μαρτυρία που τέθηκε ενώπιον μας δεν περιοριστήκαμε στην ατομική εκτίμηση της αξιοπιστίας των μαρτύρων, αλλά τη συσχετίσαμε και την αντιπαραβάλαμε με το σύνολο της υπόλοιπης μαρτυρίας. Τη μαρτυρία των αστυνομικών την προσεγγίσαμε με ιδιαίτερη προσοχή έτσι ώστε να διακριβώσουμε αν τα όσα ανέφεραν εξέφραζαν πιστά και ορθά την πραγματικότητα (βλέπε, Volettos v. The Republic (1960) CLR 169).
Έχει σημασία, ως ζήτημα αρχής, να υπογραμμιστεί πως το γεγονός ότι κάποιοι μάρτυρες γίνονται δεκτοί ως αξιόπιστοι, δεν εξυπακούει αδηρίτως πως τα όσα είπαν υπέχουν και ανάλογης αποδεικτικής βαρύτητας, μια και η γενικότερη αξιοπιστία των μαρτύρων δεν εναρμονίζεται πάντοτε με την αποδεικτική δύναμη της μαρτυρίας τους (βλ. κατ’ αναλογίαν, Κίμωνος ως Εκκαθαριστή της Blue Seal Shoes Ltd v. Χρ. Ιωάννου & Υιοί (Υποδήματα) Λτδ, Πολ. Έφεση 66/13, ημ. 4/11/19, Ευσταθίου ν. Μιχαήλ και Άλλης, Πολ. Έφεση 269/12, ημ. 23/7/19, ECLI:CY:AD:2019:A341, Θεοχαρίδης ν. Ιωάννου κ.ά (2012) 1Β ΑΑΔ 1311, 1319-1322).
Ο ΛΛ, ΜΚ1, ιδιοκτήτης του καταστήματος στο οποίο εκδηλώθηκε η πυρκαγιά, περιέγραψε τον τρόπο που αντιλήφθηκε το γεγονός και που ήταν μέσω του κινητού του τηλεφώνου μετά που έλαβε σχετική ειδοποίηση. Είδε από τις κάμερες που έχει στο κατάστημα του ότι έχει φωτιά και μετά από λίγο χάθηκε η σύνδεση και δεν μπορούσε να δει οτιδήποτε άλλο. Ειδοποίησε την αστυνομία με τον ίδιο να ξεκινά από τον Πρωταρά όπου βρισκόταν για να μεταβεί εκεί. Με την άφιξη του, στο σημείο βρίσκονταν ήδη η αστυνομία και η πυροσβεστική. Αναφέρει περαιτέρω στην κατάθεση του τεκμήριο 1, ότι στο κατάστημα του έχει 4 κάμερες έξω και 3 κάμερες μέσα, οι οποίες καταγράφουν και αποθηκεύουν βίντεο σε dvr το οποίο αφού αποσύνδεσε το έδωσε στην αστυνομία που πήγε στο κατάστημα για περαιτέρω εξετάσεις. Είπε ότι δεν είχε διαφορές με κανένα. Πιθανολόγησε ότι επειδή είναι μάρτυρας στη δίκη κάποιου τον οποίο και κατονομάζει στην κατάθεση του, που είχε διαρρήξει και κλέψει το κατάστημα του πριν δύο χρόνια μπορεί να είναι αυτός. Επίσης ο αδελφός του είναι μάρτυρας προστασίας για υπόθεση ναρκωτικών και μπορεί να του έκαψαν το μαγαζί ως εκδίκηση προς εκείνον. Δεν έχει όμως δεχθεί απειλές ή εκβιασμούς από οποιονδήποτε και δεν μπορεί να πει με σιγουριά ποιος μπορεί να το έκανε. Ανέφερε τέλος, ως καταγράφεται στην κατάθεση του τεκμήριο 2, ότι η ζημιά στο κατάστημα του ανήλθε στις €37.000 και υπολογίζει ότι θα του στοιχίσει ακόμα €3000 για να το τελειώσει. Ο ΜΚ1 δεν αντεξετάστηκε με αποτέλεσμα η μαρτυρία του να παραμείνει αναντίλεκτη.
Αποδεχόμαστε τη μαρτυρία του.
Ο υποπυραγός στην πυροσβεστική υπηρεσία, Κυριάκος Λουκά, ΜΚ2, ανέφερε ότι είναι εκπαιδευμένος εξεταστής σκηνών πυρκαγιάς και κατέθεσε την έκθεση του τεκμήριο 3 που αφορά την επίδικη περίπτωση. Πρόκειται για ανεξάρτητο και αντικειμενικό μάρτυρα που παράθεσε τις ενέργειες του ως προς την εξέταση των αιτίων της πυρκαγιάς και έθεσε τις παρατηρήσεις του μετά από εξέταση της σκηνής. Το δε συμπέρασμα του ήταν ότι η πυρκαγιά προκλήθηκε κακόβουλα από άγνωστο/άγνωστα άτομα. Ανέφερε ότι μετέβηκε στη σκηνή τέσσερεις ώρες μετά την εκδήλωση της πλην όμως η σκηνή φρουρείτο από την αστυνομία καθότι αυτή είναι η τακτική. Για την κατάσβεση της, ο πυροσβέστης που πήγε πρώτος ήταν ο πυρονόμος 850 Μάριος Αδάμου. Η πυρκαγιά ήταν έντονη με το σημείο μέσα από την τζαμαρία, προς την πλευρά της Λεωφόρου Φανερωμένης, η καύση ήταν μεγαλύτερη. Δεν γνώριζε να πει πόση ήταν η ζημιά χρηματικά και υπήρχαν σημεία που δεν κάηκαν και σημείο που υπήρχε μεγαλύτερη ζημιά από την καύση. Δεν γνώριζε επίσης να πει πόσο νερό χρησιμοποιήθηκε για την κατάσβεση.
Η μαρτυρία του ΜΚ2 γίνεται αποδεκτή.
Ο πυρονόμος 850 της πυροσβεστικής υπηρεσίας, Μάριος Αδάμου, ΜΚ3, κρίνεται και αυτός ως ανεξάρτητος και ειλικρινής μάρτυρας που παρέθεσε τις ενέργειες που προέβηκε στο πλαίσιο των καθηκόντων του. Μετέβηκε η ώρα 04:24 στην σκηνή της πυρκαγιάς για κατάσβεση της. Ήταν υπεύθυνος εξόδου και οι μόνες ενέργειες τους ήταν η κατάσβεση της πυρκαγιάς και έρευνα για να δουν αν υπήρχαν εστίες φωτιάς. Η αναζήτηση στοιχείων είναι ευθύνη του αξιωματικού που θα πήγαινε με το φως της ημέρας. Εξήγησε ο μάρτυρας ότι για να πετύχουν είσοδο εντόπισαν στο μπροστινό μέρος του καταστήματος ένα σπασμένο υαλοπίνακα και χρησιμοποιώντας νερό και λόγω της απότομης ψύξης του αυτός καταστράφηκε περισσότερο. Τον έσπασαν τελείως και εισήλθαν εντός του υποστατικού. Υπολόγισε ότι η ποσότητα νερού που χρησιμοποιήθηκε ήταν μισός με ένα τόνο. Υπέδειξε την εστία της πυρκαγιάς στις φωτογραφίες 18 και 19 του τεκμηρίου 5.
Αποδεχόμαστε τη μαρτυρία του ΜΚ3.
Ο αρχιαστυφύλακας 2699 Κωνσταντίνος Κωνσταντίνου, ΜΚ4, ήταν ο πρώτος αστυνομικός που μετέβηκε στη σκηνή για σκοπούς διερεύνησης. Ο εν λόγω μάρτυρας ήταν σταθερός και σαφής στις τοποθετήσεις του και περιέγραψε τις ενέργειες τις οποίες προέβηκε κατά την άσκηση των καθηκόντων του, ως αυτές καταγράφονται και στην κατάθεση του τεκμήριο 8. Δεν προέκυψε οτιδήποτε κατά την αντεξέταση του που να αλλοιώνει την καλή εντύπωση που αποκομίσαμε από τον μάρτυρα αυτό. Ανέφερε ότι μετέβηκε στη σκηνή του εμπρησμού στις 3/9/2023 και ώρα 08:30 και η σκηνή ήταν αποκλεισμένη με αστυνομική κορδέλα και υπήρχε αστυνομική φρουρά. Τα καθήκοντα του ήταν να διερευνήσει τη σκηνή και να βγάλει φωτογραφίες. Εξήγησε ότι όταν η σκηνή αποκλειστεί δεν μπαίνει κανένας μέσα και την ευθύνη για τη φύλαξη της την έχει η αστυνομία. Σε συνεργασία με τον ΜΚ2 διενήργησαν εξετάσεις όπου διαπιστώθηκε ότι υπήρχαν ενδείξεις εύφλεκτης ύλης εντός του καταστήματος. Καθ’ υπόδειξη του ΜΚ2 παρέλαβε ένα κομμάτι κεραμικού το οποίο κατέθεσε ως τεκμήριο 9. Υπέδειξε στη φωτογραφία 35 του τεκμηρίου 5 το σημείο όπου εντοπίστηκε το τεκμήριο 9. Υπέδειξε περαιτέρω και στη φωτογραφία 18 το σημείο 1 όπου εντοπίστηκε το εν λόγω κεραμικό. Κατέθεσε επίσης ένα πυρότουβλο τεκμήριο 10, υποδεικνύοντας στις φωτογραφίες 40 και 41 του τεκμηρίου 5 το σημείο όπου εντοπίστηκε. Αναφέρθηκε ο μάρτυρας και στον αναπτήρα που εντοπίστηκε έξω στο πεζοδρόμιο τον οποίο κατέθεσε ως τεκμήριο 11 και τον οποίο υπέδειξε στις φωτογραφίες 37, 38 και 43 του τεκμηρίου 5 και που σημειώνεται ως σημείο 3. Προέβηκε περαιτέρω και στην κατάθεση κομματιού από πυρότουβλο ως τεκμήριο 12 το οποίο και πάλι υπέδειξε στις φωτογραφίες 44 και 45 του τεκμηρίου 5 ως το σημείο 4. Αναφερόμενος στην πλαστική μπουκάλα που εντοπίστηκε και κατέθεσε ως τεκμήριο 13 είπε ότι ειδοποιήθηκε από τον παραπονούμενο ότι κατά τον καθαρισμό που διενεργούσε στο κατάστημα ο Ανδρέας Τζιαουρής εντόπισε την εν λόγω μπουκάλα. Την πήραν με γυμνά χέρια και ακολούθως υποψιάστηκαν ότι πιθανόν να πρόκειτο για τη μπουκάλα που χρησιμοποίησε ο δράστης και ενημέρωσε την αστυνομία. Ανέφερε ότι είναι θέμα του εξεταστή κατά πόσο στάλθηκε DNA για έλεγχο ως επίσης και για δακτυλοσκοπία. Ο ίδιος παρέδωσε τα αντικείμενα στον αστυφύλακα 4418.
Αποδεχόμαστε τη μαρτυρία του ΜΚ4.
Ο αρχιαστυφύλακας 265 Βασίλης Βασιλείου ΜΚ5, ήταν από τους εξεταστές της υπόθεσης αφού, ως εξήγησε, όταν υπάρχει μια σοβαρή υπόθεση τότε μπορεί να κάνουν μία μικρή ομάδα για διερεύνηση της και ο ίδιος είχε εμπλακεί σε αρκετές από τις ενέργειες τις οποίες και καταγράφει στην κατάθεση του τεκμήριο 14. Ο ΜΚ5 ήταν άμεσος στις απαντήσεις του και σαφής, χωρίς να απαντά με υπεκφυγές ή με σκοπό να βοηθήσει την υπόθεση της κατηγορούσας αρχής. Έθεσε με λεπτομέρεια τις δικές του ενέργειες ως προς τη διερεύνηση της υπό κρίση υπόθεσης. Αφού παρέλαβαν τα αντικείμενα που εντοπίστηκαν στη σκηνή έκανε εξετάσεις στην περιοχή για εντοπισμό κλειστών κυκλωμάτων παρακολούθησης. Εντοπίστηκαν δύο κλειστά κυκλώματα τα οποία εξετάστηκαν χωρίς να εντοπιστεί οτιδήποτε. Ετοιμάστηκαν πλάνα από το κλειστό κύκλωμα παρακολούθησης του επίδικου καταστήματος τα οποία επιθεώρησε και ανέλυσε. Διαπίστωσε ότι η ώρα και η ημερομηνία του συστήματος ήταν ορθή και δεν είχε απόκλιση από την πραγματική ημερομηνία και ώρα. Υπήρχαν επτά ενσωματωμένες κάμερες με τις τρεις να βρίσκονται στο εσωτερικό μέρος και τέσσερεις στο εξωτερικό. Παρέθεσε ο μάρτυρας το τι είδε από την παρακολούθηση των πλάνων λέγοντας ότι είδε ένα όχημα μάρκας Honda Civic χρώματος μπλε να έρχεται από τη λεωφόρο Φανερωμένης με κατεύθυνση προς τον Άγιο Λάζαρο και να στρίβει στο πεζοδρόμιο έξω από το κατάστημα [ ] και να σταματά. Διέκρινε από το παράθυρο του οδηγού στη θέση του συνοδηγού μία μπουκάλα πλαστική την οποία πήρε ο οδηγός και κατέβηκε από το όχημα, άνοιξε το πισινό καπό, ανακάτωσε κάτι και μετά το έκλεισε και αποχώρησε. Στη συνέχεια το ίδιο όχημα έρχεται από την ίδια κατεύθυνση και χωρίς να σταματήσει συνεχίζει ξανά στην οδό Αιγαίου. Ακολούθως η ώρα 04:12:14 το ίδιο όχημα επιστρέφει στο σημείο και κάνει ακριβώς την ίδια διαδρομή. Η ώρα 04:13:02 το όχημα επιστρέφει στο σημείο από την οδό Αιγαίου με κατεύθυνση τη λεωφόρο Φανερωμένης στην οποία και εισέρχεται, κάνει επαναστροφή και σταθμεύει πάνω στο πεζοδρόμιο ακριβώς έξω από την κύρια είσοδο-τζαμαρία του καταστήματος. Ο οδηγός κατεβαίνει ανοίγει το πισινό καπό βγάζει ένα πλαστικό δοχείο το οποίο τοποθετεί στη θέση του συνοδηγού. Ξαναμπαίνει στο όχημα και το μετακινεί ελάχιστα μπροστά και κατεβαίνει κρατώντας το πλαστικό δοχείο. Στη συνέχεια άνοιξε και πάλι το πισινό καπό και κρατούσε στο αριστερό του χέρι το πλαστικό δοχείο και ένα τούβλο. Αφού έπιασε στο δεξί του χέρι το τούβλο το πέταξε στη γυάλινη τζαμαρία του καταστήματος τέσσερεις φορές με αποτέλεσμα να σπάσει το τζάμι και να δημιουργηθεί τρύπα ενώ το τούβλο εισήλθε εντός του καταστήματος. Στην προσπάθεια του το ύποπτο άτομο να σπάσει την τζαμαρία φαίνεται η ώρα 04:14:54 να πέφτει από την τσέπη του ένας αναπτήρας χρώματος ροζ ο οποίος βρισκόταν στο πεζοδρόμιο. Την ίδια ώρα ο ύποπτος ανοίγει το πλαστικό παγούρι και το ρίχνει εντός του καταστήματος από την τρύπα στην τζαμαρία. Ακολούθως τρέχει προς το όχημα του, ψάχνει κάτι στη θέση του συνοδηγού, κατευθύνεται στη συνέχεια μπροστά από το όχημα του και αφού τρέχει ξανά προς τη θέση του οδηγού, ψάχνει εντός του οχήματος και κατευθύνεται ξανά προς την τζαμαρία κρατώντας ακόμα ένα πλαστικό δοχείο το οποίο ρίχνει και αυτό μέσα στο κατάστημα από την τρύπα στην τζαμαρία. Στο αριστερό του χέρι κρατά μία μπουκάλα πλαστική με μπλε πώμα. Ψάχνει κάτι στην τσέπη του φούτερ που φορούσε και αφού δεν βρίσκει αυτό που ψάχνει ξανακάνει την ίδια διαδρομή προς το όχημα του. Αφού έψαξε ξανά στη θέση του οδηγού έτρεξε ξανά στην τζαμαρία όπου φαίνεται να ανάβει κάτι στην άκρη της μπουκάλας και την πετά εντός του καταστήματος. Στη συνέχεια τρέχει προς το όχημα του και την ίδια ώρα δημιουργείται έκρηξη και ανάφλεξη με αποτέλεσμα να ξεσπάσει πυρκαγιά. Ανέφερε επίσης ο μάρτυρας ότι από τη διερεύνηση της υπόθεσης διαπιστώθηκε ότι το όχημα είχε αριθμούς εγγραφής [ ] το οποίο κλάπηκε από την Πάφο. Εντοπίστηκε στις 13/9/2023 σε ανοικτό χώρο στην Πάφο. Παρουσίασε περαιτέρω ο μάρτυρας την κατάθεση του κατηγορούμενου τεκμήριο 15, την αίτηση για επιστημονική εξέταση τεκμηρίων τεκμήριο 16 και τον ψηφιακό δίσκο τεκμήριο 17. Από τη δακτυλοσκοπική εξέταση δεν προέκυψε οτιδήποτε. Προβλήθηκε κατά τη μαρτυρία του μάρτυρα το περιεχόμενο του τεκμηρίου 17 με τον μάρτυρα να προβαίνει σε διάφορες επεξηγήσεις. Αναφερόμενος στο τεκμήριο 11 είπε ότι το χρώμα του ο ίδιος το είδε ως ροζ, μπορεί να φαίνεται λίγο πορτοκαλί εξαρτάται όμως πως θα το περιγράψει ο καθένας. Είπε ότι δεν κατηγόρησαν τον κατηγορούμενο για το αυτοκίνητο που κλάπηκε αφού η εξέταση για το θέμα αυτό έγινε από άλλη επαρχία. Δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο να μην κατηγορήθηκε ο κατηγορούμενος διότι δεν υπάρχει καμία μαρτυρία ότι συνδέεται με το αδίκημα της κλοπής του αυτοκινήτου. Δεν έχει συνδεθεί επιστημονικά ο κατηγορούμενος με το θέμα της χρήσης του αυτοκινήτου. Είπε επίσης ο μάρτυρας ότι δεν έγινε αναγνωριστική παράταξη για να έχει αναγνωριστεί ως το άτομο που βάζει φωτιά στο κατάστημα και δεν υπάρχει ούτε και αναγνώριση του. Ρωτήθηκε ο μάρτυρας και για το σωματότυπο του δράστη με την υποβολή της θέσης από πλευράς υπεράσπισης ότι δεν έχει καμία σχέση με τον κατηγορούμενο. Ο μάρτυρας απάντησε ότι από τα πλάνα ο ίδιος βλέπει κάποιο που είναι εύσωμος, φοράει φούτερ, κουκούλα στο κεφάλι, μάσκα στο πρόσωπο και κοντό παντελόνι. Συμπλήρωσε ότι από το κλειστό κύκλωμα μπορεί να διακρίνεις κάποια χαρακτηριστικά. Ρωτήθηκε τέλος ο ΜΚ5 αν παρατήρησε να έχει ο κατηγορούμενος κάποιο χαρακτηριστικό πάνω στο πόδι του για να μπορεί να υπάρξει σύνδεση μαζί του με τον μάρτυρα να θέτει ότι δεν θυμάται να βρήκε κάτι το συγκεκριμένο αλλά αν υπήρχε θα μπορούσε να τους το πει.
Η μαρτυρία του ΜΚ5 γίνεται αποδεκτή.
Ο αστυφύλακας 1150 Ιωάννης Ιωάννου ΜΚ6, στην κατάθεση του Τεκμήριο 18, αναφέρει ότι στις 5/11/2023 μετέβηκε στο ΤΑΕ Λεμεσού και έλαβε παρειακά επιχρίσματα από τον κατηγορούμενο. Επί αυτών των ενεργειών του ουσιαστικά περιστράφηκε η μαρτυρία του ΜΚ6. Προέβηκε περαιτέρω στην κατάθεση των δικαιωμάτων ύποπτων/κατηγορούμενων τεκμήρια 19 και 20, την κατάθεση του αστυφύλακα 3238 Χ. Κυριάκου τεκμήριο 21 ως την κατάθεση που έδωσε ο εν λόγω αστυνομικός και αντίγραφο του εντάλματος σύλληψης ημερομηνίας 4/10/2023 τεκμήριο 22. Δεν έχουμε οποιαδήποτε αμφιβολία ότι ο ΜΚ6 ήταν μάρτυρας της αλήθειας. Απαντούσε με ειλικρίνεια τις ερωτήσεις που του τίθονταν παραθέτοντας τις δικές του ενέργειες ως προς τη διερεύνηση της υπόθεσης. Ανέφερε ο μάρτυρας ότι το τεκμήριο 19 δεν αφορά τον κατηγορούμενο αλλά τον αφορά το τεκμήριο 20. Δέχθηκε ότι από το τεκμήριο 20 λείπει η πληροφόρηση για το δικαίωμα σχετικά με το Νόμο περί Προσωπικών Δεδομένων. Δεν γνώριζε αν η σχετική πληροφόρηση για τα δεδομένα δόθηκε στον κατηγορούμενο. Δεν γνώριζε επίσης να απαντήσει σε σχέση με το ένταλμα σύλληψης τεκμήριο 22 αφού δεν ήταν ο εξεταστής της υπόθεσης. Οι δικές του ενέργειες περιορίστηκαν στο να μεταβεί στο ΤΑΕ Λεμεσού και να λάβει παρειακά επιχρίσματα. Δόθηκαν από τον ίδιο δικαιώματα στις 5/11/2023 και δεν γνώριζε αν δόθηκαν στον κατηγορούμενο δικαιώματα κατά τη σύλληψη του την προηγούμενη μέρα αφού δεν ήταν ο εξεταστής της υπόθεσης. Δήλωσε επίσης ότι ο κατηγορούμενος πληροφορήθηκε προφορικά για τα δικαιώματα του πριν τη λήψη των παρειακών επιχρισμάτων και αρνήθηκε τη θέση ότι ουδέποτε τον πληροφόρησαν για τα δικαιώματα του και χωρίς την παρουσία του δικηγόρου του. Ανέφερε τέλος ότι όταν μετέβηκαν στο ΤΑΕ Λεμεσού για να λάβει παρειακά επιχρίσματα από τον κατηγορούμενο δεν είχε μεταβεί στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού.
Αποδεχόμαστε τη μαρτυρία του ΜΚ6.
Η Σταυρούλα Ξενοφώντος, ΜΚ7, κλήθηκε ως εμπειρογνώμονας μάρτυρας σε σχέση με τα συμπεράσματα της ως αυτά καταγράφονται στις εκθέσεις πραγματογνωμοσύνης τεκμήρια 24, 25 και 26.
Είναι νομολογημένο ότι ο πραγματογνώμονας θα πρέπει να παρουσιάσει αιτιολογημένα, αντικειμενικά και αμερόληπτα τα αναγκαία επιστημονικά κριτήρια έτσι ώστε να δώσουν την δυνατότητα στο Δικαστήριο να κρίνει την ακρίβεια των επίδικων συμπερασμάτων του για να διαμορφώσει την δική του ανεξάρτητη άποψη με την εφαρμογή των κριτηρίων αυτών στα γεγονότα της υπόθεσης (βλ. Σαρρής v. Καλλέγιας κ.ά. (2011) 1Β Α.Α.Δ. 958, Πιττάλης κ.ά. v. Ianira Enterprises Ltd κ.ά. (1997) 1 Α.Α.Δ. 814). Είναι επίσης νομολογημένο ότι η μαρτυρία εμπειρογνωμόνων δεν δεσμεύει αλλά απλώς βοηθά το Δικαστήριο το οποίο δικαιούται να διαφοροποιήσει τη θέση του και να μη δεχθεί τη μαρτυρία ενός εμπειρογνώμονα, νοουμένου ότι υπάρχουν οι συνθήκες εκείνες που να δικαιολογούν τέτοια κατάληξη (βλ.Muskita Aluminium Industries Ltd κ.ά. v. Alsako Aluminium Ltd κ.ά. (2009) 1Β ΑΑΔ 1481).
Στην εδώ περίπτωση να τεθεί αρχικά ότι τα προσόντα της ΜΚ7, ως αυτά καταγράφονται στο βιογραφικό της σημείωμα τεκμήριο 23, δεν αμφισβητήθηκαν. Περαιτέρω, η ίδια ανέφερε, κάτι που αποδεικνύει και την εμπειρία της, ότι εργάζεται στο Εργαστήριο Δικανικής Γενετικής του Ινστιτούτου Νευρολογίας και Γενετικής από το 1997 και μέχρι σήμερα έχει συμμετάσχει στην εξέταση πέραν των 10.000 υποθέσεων της Κυπριακής Αστυνομίας για την διεκπεραίωση των οποίων έγιναν περισσότερες από περίπου 30.000 εξετάσεις DNA σε πολλά είδη αστυνομικών τεκμηρίων. Συνεπώς η ΜΚ7 κρίνεται ως εμπειρογνώμονας μάρτυρας για το σκοπό που κλήθηκε.
Αξιολογώντας τώρα την παρουσία της στο εδώλιο του μάρτυρα και έχοντας κατά νουν τις πιο πάνω τεθείσες αρχές δεν έχουμε οποιοδήποτε ενδοιασμό να αποδεχθούμε τη μαρτυρία της. Η ΜΚ7 προέβηκε με τον δέοντα επιστημονικό τρόπο στην εξέταση των τεκμηρίων και εξήγησε με σαφήνεια και λεπτομέρεια το πως κατέληξε στα συμπεράσματα της τα οποία και υποστήριξε με σταθερότητα ενώπιον του Δικαστηρίου χωρίς να παρεισφρήσει οτιδήποτε που θα ανέτρεπε τα ευρήματα της. Αναφερόμενη στη σελίδα 8 του τεκμηρίου 24 και συμφωνώντας με το αποτέλεσμα, είπε ότι όταν έγινε έρευνα στη βάση δεδομένων που είχαν, με τα αποτελέσματα από τον αναπτήρα τεκμήριο 11 και το κομμάτι πυρότουβλο τεκμήριο 12, υπήρχε ταύτιση με το παρειακό επίχρισμα του κατηγορούμενου το οποίο ήταν καταχωρημένο στη βάση δεδομένων διότι ήταν καταδικασθέντας. Αναφορικά με τα συμπεράσματα της στο τεκμήριο 25 είπε ότι επιβεβαιώνει το αποτέλεσμα στην έκθεση τεκμήριο 24. Εξηγώντας το δεύτερο συμπέρασμα της στο τεκμήριο 25 είπε ότι είχαν πολύ μικρή ποσότητα μονού γενετικού υλικού το οποίο ταυτίζεται στις 7 θέσεις που είχαν μπροστά τους και έχουν στατιστική εκτίμηση. Δεν μπορούσε να καθορίσει το ακριβές χρονικό σημείο που εναποτέθηκε DNA στα τεκμήρια 11 και 12 αλλά μπορούν να καθορίσουν ότι το πιο πιθανόν ο κατηγορούμενος να ήταν ο τελευταίος που άγγιξε τα δύο αντικείμενα παρά να ήταν κάποιος άλλος. Εξήγησε περαιτέρω ότι αν η εναπόθεση ήταν πριν δύο χρόνια η ποιότητα δεν θα ήταν τόσο καλή για να ανιχνευθεί ως κύριος δότης και μάλιστα να υπήρχαν άλλα δείγματα. Ο χρόνος είναι ένας παράγοντας που επηρεάζει το DNA και αν ήταν στην τσέπη κάποιου άλλου το πιο πιθανόν θα αφαιρείτο το γενετικό υλικό. Έγινε προσπάθεια αμφισβήτησης των λεχθέντων της ΜΚ7 στη βάση του ότι δεν γίνεται αναφορά τους στην έκθεση. Η μάρτυρας εξήγησε ότι οι περιπτώσεις και τα σενάρια είναι πάρα πολλά και δεν μπορούν να καταγράφονται όλα σε μία έκθεση. Είπε επίσης ότι η ποιότητα του δείγματος παίζει μεγάλο ρόλο στις εκθέσεις τους και για την παρούσα περίπτωση για να δώσουν αποτέλεσμα σημαίνει ότι το δείγμα ήταν αρκετά ικανοποιητικό. Αναφερόμενη στον αναπτήρα είπε ότι η ποσότητα που έλαβαν από το αντικείμενο ήταν πολύ μικρή πλην όμως χρησιμοποιούν πρωτόκολλο και βλέπουν το κατώτατο όριο με το οποίο μπορούν να δουλέψουν και σύμφωνα με τα επικυρωτικά μέσα η ποσότητα που είχαν ήταν ικανοποιητική για να πάρουν αποτελέσματα. Η ποσότητας τω δειγμάτων, ότι δηλαδή δεν ήταν ικανοποιητική για να εξετάσει τα τεκμήρια, αποτέλεσε και το υπόβαθρο της εισήγησης της υπεράσπισης για να μην γίνει δεκτή η μαρτυρία της και συνεπακόλουθα και τα συμπεράσματα της. Διαφώνησε με την θέση του κατηγορούμενου, εξηγώντας επαρκώς και επανέλαβε, χωρίς αυτά που είπε να καταρρίπτονται με αντίθετη μαρτυρία, ότι εργάζονται με βάση τις επικυρωτικές μελέτες, το εργαστήριο είναι διαπιστευμένο αφού έχει περάσει από εξωτερικούς ελέγχους και τους δόθηκε η άδεια να χρησιμοποιούν τα πρωτόκολλα κάτω από τις συνθήκες που καθορίζονται από τους κατασκευαστές. Απέκλεισε τη θέση ότι γίνονται λάθη αφού για κάθε πείραμα που κάνουν υπάρχει εξωτερικός έλεγχος και υπάρχει μεγάλη ομάδα ατόμων που ελέγχουν κάθε λίγο και η ίδια ως υπεύθυνη εγγυάται ότι δεν γίνονται λάθη. Ανέφερε επίσης ότι δεν έχουν πρόσβαση στα αρχεία της αστυνομίας και αυτό που έχουν είναι η βάση για τα δείγματα αναφοράς των καταδικασθέντων και γενετικά προφίλ τεκμηρίων και χειρίζονται τη βάση αυτή και γίνεται έλεγχος για συγκρίσεις και ταυτίσεις. Αρνήθηκε τη θέση ότι αυτά που κατέχουν στα αρχεία τους τα κατέχουν παράνομα. Το δείγμα για τον κατηγορούμενο το έχουν γιατί είναι καταδικασθέντας και δεν ενημερώθηκαν από την αστυνομία για να το αφαιρέσουν από τη βάση δεδομένων τους. Επανέλαβε ότι η εξέταση στο τεκμήριο 24 ήταν από δείγματα γενετικού υλικού του κατηγορούμενου που είχαν στη βάση δεδομένων τους. Το κατά πόσο υπήρχε συγκατάθεση για να τα έχουν στη βάση τους είναι θέμα της αστυνομίας. Δεν είναι δική τους ευθύνη για λήψη συγκατάθεσης από τον κατηγορούμενο αφού η δουλειά τους είναι να αξιολογήσουν τα δείγματα που τους παραδίδουν οι ανακριτικές αρχές. Η αστυνομία δεν αποφάσισε ότι το άτομο έχει αποκατασταθεί και πρέπει να διαγραφεί. Σκοπός της βάσης δεδομένων είναι όταν έρχεται ένα δείγμα να γίνονται συγκρίσεις. Συμπλήρωσε ότι το εργαστήριο τους έχει άδεια από τον Έφορο για την επεξεργασία των προσωπικών δεδομένων για σκοπούς της δουλειάς τους. Προχώρησε η μάρτυρας και επεξήγησε σε σχέση με το μεικτό γενετικό υλικό που εντοπίστηκε στον αναπτήρα και ότι αυτό ανήκε στον κατηγορούμενο και σε ακόμα ένα άγνωστο πρόσωπο. Προέβηκαν σε εξετάσεις στη βάση δεδομένων τους και από τι στιγμή που δεν υπήρχε ταύτιση σημαίνει ότι ήταν άγνωστο πρόσωπο. Επεξήγησε και σε σχέση με το πυρότουβλο ότι η ποσότητα του γενετικού υλικού που έλαβαν ήταν μικρή. Είπε όμως ότι δεν υπάρχει καμιά υποχρέωση που να λέει ότι πρέπει να γράφουν την ποσότητα με ακρίβεια. Όσον αφορά το ότι ο κατηγορούμενος ήταν κύριος δότης στο μεικτό δείγμα του υλικού είπε ότι όταν καταγράφεται ένα γενετικό προφίλ ως κύριος δότης σημαίνει ότι σε όλες τις θέσεις που παρατηρούν το γενετικό προφίλ σε σχέση με τη μικρή συνεισφορά είναι λιγότερο του 50%. Οι πιο ψηλές κορυφές σε σχέση με τη μικρή συνεισφορά του δεύτερου άγνωστου ατόμου αυτός είναι ο κύριος δότης. Συμφώνησε ότι το DNA κάτω από κάποιες συνθήκες είναι μεταφερόμενο όπως όταν κάποιος αγγίξει σε μία επιφάνεια που υπάρχει σάλιο κάποιου άλλου ατόμου και μεταφέρεται σε άλλη επιφάνεια ή μπορεί να κάνει χειραψία και να μεταφερθεί πάλι μικρή ποσότητα. Είπε ότι με βάση την εμπειρία και τα πειράματα που κάνουν, αυτός που αγγίζει τελευταίος είναι αυτός που παρατηρείται ως κύριος δότης ή ο μοναδικός σε μεταφορά από άγγιγμα. Γενετικό υλικό σε ένα αντικείμενο μπορεί να μεταφερθεί και από άλλο αντικείμενο που είχε επαφή με το αντικείμενο που εξετάστηκε αλλά σε τέτοιες περιπτώσεις είναι πολύ μικρές ποσότητες που δεν είχαν κύριο δότη ή μοναδικό δότη. Συμφώνησε επίσης η μάρτυρας ότι ο χρόνος που κρατείται το δείγμα επηρεάζει και την ποσότητα του και την ποιότητα του. Δεν γνώριζε να πει για πόσο χρόνο είχε τα επίδικα δείγματα η αστυνομία στην κατοχή της. Αναφέρθηκε η μάρτυρας και στο τεκμήριο 26 και ότι από τα δείγματα που έλαβαν από συγκεκριμένο όχημα δεν εντοπίστηκε γενετικό υλικό που να ταυτίζεται με οποιονδήποτε. Περαιτέρω και οι συνθήκες επηρεάζουν το δείγμα αφού ένα δείγμα σε ψυγείο διατηρείται για αρκετό καιρό ενώ αν είναι σε ένα αυτοκίνητο που το βλέπει ο ήλιος και υπάρχει υγρασία θα μειωθεί η ποσότητα του ή θα καταστραφεί.
Η μαρτυρία της ΜΚ7 γίνεται αποδεκτή.
Αποδεκτή γίνεται και η μαρτυρία του υπαστυνόμου Χρύσανθου Τρισελιώτη, ΜΚ8. Υπηρετεί στο Αρχηγείο Αστυνομίας και είναι υπεύθυνος του εργαστηρίου δακτυλοσκοπίας. Ο μάρτυρας ήταν άμεσος και σταθερός στις απαντήσεις του και παρέθεσε στο Δικαστήριο τη γνώση του σε σχέση με τη βάση δεδομένων γενετικών προφίλ που διατηρεί η αστυνομία. Δεν προέκυψε οτιδήποτε κατά το στάδιο της αντεξέτασης του που να κλονίζει την αξιοπιστία του. Είπε ότι η Αστυνομία Κύπρου είναι ο ιδιοκτήτης και υπεύθυνος επεξεργασίας του αρχείου γενετικού προφίλ και έχει αναθέσει στο Ινστιτούτο Νευρολογίας και γενετικής Κύπρου να εκτελούν την επεξεργασία των γενετικών προφίλ και να τηρούν αρχείο πλην όμως για την τήρηση είναι η αστυνομία υπεύθυνη και αυτή που τους ενημερώνει για το πως θα το διατηρούν. Σε σχέση με την υπόθεση και το τεκμήριο 24, είπε ότι η προκαταρκτική ταύτιση έχει γίνει με τα παρειακά επιχρίσματα που λήφθηκαν από το φάκελο της ΥΠΕΓΕ 1565/18 και είχαν ληφθεί για εξετάσεις με αριθμό μητρώου S13/18. Στην εν λόγω υπόθεση υπήρξε καταδίκη του κατηγορούμενου και δεν πρόκειται να υπάρχει αποκατάσταση ποτέ και γι΄ αυτό τέθηκαν στο τεκμήριο 24 και ταυτίστηκαν με τον κατηγορούμενο. Είπε ότι δεν είναι θέμα συγκατάθεσης του κατηγορούμενου για να διατηρείται το συγκεκριμένο δεδομένο στο αρχείο τους αφού οι ίδιοι εφαρμόζουν το άρθρο 25 του περί Αστυνομίας Νόμου. Δεν γνώριζε όμως αν πριν από τη λήψη του γενετικού υλικού είχε ληφθεί γραπτή συγκατάθεση του. Διαφώνησε ότι το Ινστιτούτο Νευρολογίας και Γενετικής και η Αστυνομία έχουν δικές τους βάσεις δεδομένων αφού η βάση είναι μία που ανήκει στην Αστυνομία Κύπρου και με ανάθεση γίνεται επεξεργασία και από το Ινστιτούτο. Προέβηκε στην κατάθεση της σχετικής ανάθεσης επεξεργασίας τεκμήριο 29. Αν και το τεκμήριο 29 είναι του 2021 ανάφερε ο μάρτυρας ότι υπάρχουν και προηγούμενες αναθέσεις τις οποίες δεν έχει μαζί του. Είπε τέλος ότι δεν είναι της αρμοδιότητας του τα τεκμήρια 19 και 20.
Ο Αστυφύλακας 4418 Άδωνης Μυλωνάς, ΜΚ9, αναγνώρισε και υιοθέτησε το περιεχόμενο της κατάθεσης του τεκμήριο 30. Ο εν λόγω μάρτυρας κρίνεται ως μάρτυρας της αλήθειας. Σε κάθε περίπτωση και στη σύντομη αντεξέταση του ρωτήθηκε για το λόγο που ανακρίθηκε συγκεκριμένο άλλο πρόσωπο αναφορικά με το αδίκημα του εμπρησμού. Ο ΜΚ9 ήταν ένας από τους αστυνομικούς που μετέβηκε στη σκηνή αμέσως μετά τη λήψη της πληροφορίας για την ύπαρξη της πυρκαγιάς. Περιέγραψε τις ενέργειες στις οποίος ο ίδιος προέβηκε. Ανέφερε ότι στις 20/11/2023 είχαν ανακρίνει και κάποιο άλλο πρόσωπο το οποίο και κατονόμασε και ο λόγος που ανακρίθηκε ήταν γιατί ήταν ένας από τους ύποπτους τον οποίο κατονόμασε ο παραπονούμενος στην κατάθεση του.
Αποδεχόμαστε τη μαρτυρία του ΜΚ9.
Έχουμε αναφέρει προηγουμένως πως ο κατηγορούμενος επέλεξε, ως είχε απόλυτο δικαίωμα, να παραμείνει σιωπηλός χωρίς να προσκομίσει οποιαδήποτε άλλη μαρτυρία. Η άσκηση του δικαιώματος σιωπής δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να εκληφθεί εναντίον του αλλά ούτε και μπορεί να έχει οποιαδήποτέ επίδραση στην απόφαση του Δικαστηρίου (βλ. Mohammad κ.ά. ν. Αστυνομίας (2009) 2 ΑΑΔ 590). Αν και έχει δώσει κατάθεση στην αστυνομία που κατατέθηκε ως τεκμήριο 15, εντούτοις σε ερωτήσεις που του τέθηκαν δεν ανέφερε οτιδήποτε απαντώντας «Δεν έχω να πω οτιδήποτε», με αποτέλεσμα το Δικαστήριο να μην έχει μαρτυρία προέρχομενη από τον κατηγορούμενο που θα μπορούσε να αξιολογηθεί (βλ. Κωνσταντίνου ν Δημοκρατίας (1989) 2 ΑΑΔ 109).
Έχοντας υπόψιν το σύνολο της μαρτυρίας, δεδομένης και της αξιολόγησης της καταλήγουμε στα κάτωθι ευρήματα:
Ο ΜΚ1 διατηρεί κατάστημα στην οδό [ ] 1 στην περιοχή Φανερωμένης στη Λάρνακα με την ονομασία [ ]. Στις 3/9/2023 και περί ώρα 04:15 έλαβε ειδοποίηση στο κινητό τηλέφωνο του και είδε από τις κάμερες που έχει τοποθετημένες στο κατάστημα του, ότι είχε εκδηλωθεί φωτιά. Ειδοποίησε αμέσως την αστυνομία και μέλη της μετέβηκαν στη σκηνή αλλά και μέλη της πυροσβεστικής υπηρεσίας με υπεύθυνο βάρδιας τον ΜΚ3 και οι οποίοι κατάσβεσαν την πυρκαγιά. Η σκηνή φρουρήθηκε και δεν εισήλθε σε αυτή οποιοδήποτε αναρμόδιο πρόσωπο μέχρι η ώρα 09:23 στις 3/9/2023. Την σκηνή ως προς την αιτία πρόκλησης της πυρκαγιάς ερεύνησε ο ΜΚ2, που είναι εξεταστής σκηνών πυρκαγιάς, ο οποίος αποφάνθηκε ότι αυτή τέθηκε κακόβουλα. Τη σκηνή διερεύνησαν και μέλη της αστυνομίας όπου ο ΜΚ4 παρέλαβε από το εσωτερικό του καταστήματος ένα κομμάτι κεραμικού τεκμήριο 9, ένα πυρότουβλο τεκμήριο 10, ένα κομμάτι πυρότουβλο τεκμήριο 12 και ένα αναπτήρα τεκμήριο 11 ο οποίος εντοπίστηκε στο πεζοδρόμιο έξω από το κατάστημα. Σε μεταγενέστερο στάδιο εντοπίστηκε από τον ιδιοκτήτη και τρίτο πρόσωπο και μία πλαστική μπουκάλα τεκμήριο 13. Ο ΜΚ5 παρέλαβε πλάνα από το κλειστό κύκλωμα παρακολούθησης του καταστήματος τα οποία και επιθεώρησε και ανέλυσε. Στις εικόνες φαίνεται ένα όχημα μάρκας Honda Civic χρώματος μπλε να έρχεται από τη λεωφόρο Φανερωμένης με κατεύθυνση προς τον Άγιο Λάζαρο και να στρίβει στο πεζοδρόμιο έξω από το κατάστημα [ ] και να σταματά. Από το παράθυρο του οδηγού διακρίνεται στη θέση του συνοδηγού μία μπουκάλα πλαστική την οποία παίρνει ο οδηγός. Αφού κατεβαίνει από το όχημα, ανοίγει το πισινό καπό, ανακατώνει κάτι και μετά το κλείνει και αποχωρεί. Στη συνέχεια το ίδιο όχημα έρχεται από την ίδια κατεύθυνση και χωρίς να σταματήσει συνεχίζει ξανά στην οδό Αιγαίου. Ακολούθως η ώρα 04:12:14 το ίδιο αυτοκίνητο επιστρέφει στο σημείο και κάνει ακριβώς την ίδια διαδρομή. Η ώρα 04:13:02 το όχημα επιστρέφει στο σημείο από την οδό Αιγαίου με κατεύθυνση τη λεωφόρο Φανερωμένης στην οποία και εισέρχεται, κάνει επαναστροφή και σταθμεύει πάνω στο πεζοδρόμιο ακριβώς έξω από την κύρια είσοδο-τζαμαρία του καταστήματος. Ο οδηγός κατεβαίνει ανοίγει το πισινό καπό βγάζει ένα πλαστικό δοχείο το οποίο τοποθετεί στη θέση του συνοδηγού. Ξαναμπαίνει στο όχημα και το μετακινεί ελάχιστα μπροστά και κατεβαίνει κρατώντας το πλαστικό δοχείο. Στη συνέχεια άνοιξε και πάλι το πισινό καπό και στο αριστερό του χέρι κρατούσε το πλαστικό δοχείο και ένα τούβλο. Αφού έπιασε στο δεξί του χέρι το τούβλο το πέταξε στη γυάλινη τζαμαρία του καταστήματος τέσσερεις φορές με αποτέλεσμα να σπάσει το τζάμι και να δημιουργηθεί τρύπα ενώ το τούβλο εισήλθε εντός του καταστήματος. Στην προσπάθεια του το εν λόγω πρόσωπο να σπάσει την τζαμαρία φαίνεται η ώρα 04:14:54 να πέφτει από την τσέπη του ένας αναπτήρας πάνω στο πεζοδρόμιο. Την ίδια ώρα ο ύποπτος ανοίγει το πλαστικό παγούρι και το ρίχνει εντός του καταστήματος από την τρύπα στην τζαμαρία. Ακολούθως τρέχει προς το όχημα του, ψάχνει κάτι στη θέση του συνοδηγού, κατευθύνεται στη συνέχεια μπροστά από το όχημα του και αφού τρέχει ξανά προς τη θέση του οδηγού ψάχνει εντός του οχήματος και κατευθύνεται ξανά προς την τζαμαρία κρατώντας ακόμα ένα πλαστικό δοχείο το οποίο ρίχνει και αυτό μέσα στο κατάστημα από την τρύπα στην τζαμαρία. Στο αριστερό του χέρι κρατά μία μπουκάλα πλαστική με μπλε πώμα. Ψάχνει κάτι στην τσέπη του φούτερ που φορούσε και αφού δεν βρίσκει αυτό που ψάχνει ξανακάνει την ίδια διαδρομή προς το όχημα του. Αφού έψαξε ξανά στη θέση του οδηγού έτρεξε ξανά στην τζαμαρία όπου φαίνεται να ανάβει κάτι στην άκρη της μπουκάλας και την πετά εντός του καταστήματος. Στη συνέχεια τρέχει προς το όχημα του και την ίδια ώρα δημιουργείται έκρηξη και ανάφλεξη με αποτέλεσμα να ξεσπάσει πυρκαγιά. Το αυτοκίνητο επί του οποίου επέβαινε το εν λόγω πρόσωπο είχε αριθμούς εγγραφής [ ] και είχε κλαπεί μεταξύ 1/2/2023 και 2/2/2023 στην επαρχία Πάφου. Εντοπίστηκε εγκαταλελειμμένο στις 13/9/2023 σε ανοικτό χώρο στην Πάφο. Στις 4/10/2023 εναντίον του κατηγορούμενου εκδόθηκε Δικαστικό ένταλμα σύλληψης το οποίο εκτελέστηκε στις 4/11/2023. Επί του αναπτήρα τεκμήριο 11, διενεργήθηκαν από το Ινστιτούτο Νευρολογίας και Γενετικής Κύπρου επιστημονικές εξετάσεις και απομονώθηκε πολύ μικρή ποσότητα μικτού γενετικού υλικού. Από τις εξετάσεις, στη βάση δεδομένων που το εν λόγω Ινστιτούτο διατηρεί, διαπιστώθηκε ότι ο κατηγορούμενος ήταν ο κύριος δότης του. Πολύ μικρή ποσότητα μονού γενετικού υλικού απομονώθηκε και από το κομμάτι πυρότουβλο τεκμήριο 12, το οποίο και ταυτίστηκε με το γενετικό προφίλ του κατηγορούμενου. Ζητήθηκε από το Ινστιτούτο Νευρολογίας και Γενετικής όπως, για σκοπούς παρουσίασης της υπόθεσης στο Δικαστήριο, η αστυνομία να λάβει εκ νέου παρειακά επιχρίσματα. Στις 5//11/2023 λήφθηκαν από τον κατηγορούμενο, που βρισκόταν κρατούμενος στο ΤΑΕ Λεμεσού για άλλη υπόθεση, παρειακά επιχρίσματα με τα αποτελέσματα του Ινστιτούτου να είναι τα ίδια. Εξετάσεις έγιναν και επί του οχήματος χωρίς να εντοπιστεί οτιδήποτε που να τον συνδέει με τον κατηγορούμενο. Η ζημιά που προκλήθηκε στο κατάστημα ανέρχεται στις €40.000.
Πριν όμως προχωρήσουμε στην κρίση μας ως προς την απόδειξη του υπό εξέταση αδικήματος θεωρούμε ορθό να αναφερθούμε στο ζήτημα που εγείρει η πλευρά της υπεράσπισης για την λήψη παρειακού επιχρίσματος από τον κατηγορούμενο και που κατά τη θέση του, λήφθηκε από αυτόν παράνομα.
Το εγειρόμενο ζήτημα αποτέλεσε αντικείμενο εξέτασης και σε διαδικασία δίκης εντός δίκης, με το Δικαστήριο, με την ενδιάμεση απόφαση του ημερομηνίας 31/10/2024, να απορρίπτει την ένσταση που έφερε ο κατηγορούμενος όταν έγινε προσπάθεια από την κατηγορούσα αρχή για κατάθεση του δείγματος γενετικού υλικού ως τεκμήριο.
Η ενδιάμεση απόφαση του Δικαστηρίου επί του θέματος δεν αφαιρεί το δικαίωμα από τον κατηγορούμενου να το εγείρει και κατά το στάδιο της τελικής κρίσης της υπόθεσης. Είναι νομολογημένο ότι το Δικαστήριο μπορεί να αναθεωρήσει την απόφαση του για την αποδοχή μαρτυρίας κατ’ εξαίρεση του κανόνα που το θέλει να μην ενεργεί ως εφετείο του εαυτού του, έχοντας όμως καθήκον να εξετάζει το σύνολο του αποδεικτικού υλικού και να καταλήγει σε ευρήματα και συμπεράσματα (βλ. Το Δίκαιο της Απόδειξης Ηλιάδη και Σάντη σελ.909 και κατ’αναλογίαν Χαραλαμπίδης ν. Αστυνομίας (2004) 2 ΑΑΔ 330).
Στην εδώ περίπτωση δεν έχει τεθεί οτιδήποτε που θα διαφοροποιούσε την κατάληξη μας, όπως αυτή αποτυπώνεται στην ενδιάμεση απόφαση του Δικαστηρίου ημερομηνίας 31/10/2024, στην οποία και παραπέμπουμε, ως προς την συγκατάθεση του κατηγορούμενου να δώσει γενετικό υλικό. Η μαρτυρία των ΜΚ6 και μετά την αξιολόγηση της επί του συγκεκριμένου σημείου, παρέμεινε αλώβητη. Εξήγησε και πάλι τις συνθήκες κάτω από τις οποίες λήφθηκε το γενετικό υλικό που αποτέλεσε τη βάση για τα συμπεράσματα της ΜΚ7, ως προς την ταύτιση του κατηγορούμενου με γενετικό υλικό που εντοπίστηκε σε τεκμήρια που λήφθηκαν από την σκηνή χωρίς να προκύψει οτιδήποτε που θα οδηγούσε το Δικαστήριο να διαφοροποιηθεί σε σχέση με το ζήτημα αυτό συμπεριλαμβανομένου και του δικαιώματος του να έχει την παρουσία δικηγόρου. Περαιτέρω όμως, ισχυριζόμενη παραβίαση κρίνεται στη βάση των περιστατικών της κάθε υπόθεσης και όχι από ένα συγκεκριμένο γεγονός, χωρίς βέβαια να αποκλείεται ότι τέτοιο γεγονός είναι αποφασιστικής σημασίας για τα δικαιώματα του ύποπτου. Οι ανακριτικές αρχές στη βάση του Περί Αστυνομίας Νόμου μπορούσαν σε περίπτωση, ακόμα και άρνησης του κατηγορούμενου να δώσει δείγμα γενετικού υλικού, να αιτηθούν και να εξασφαλίσουν Δικαστικό διάταγμα για να του λάβουν γενετικό υλικό. Συνεπώς παραβίαση δικαιώματος δεν κρίνεται στη βάση ενός στοιχείου, ως βέβαια εξηγήσαμε αμέσως πιο πάνω, αλλά στο σύνολο των περιστάσεων (βλ. κατ’ αναλογίαν Beuze v. Belgium Appl.no.71409, 9/11/2019). Είναι συνεπώς κατάληξη μας ότι δεν έχουμε οτιδήποτε που θα ικανοποιούσε διαφοροποίηση μας ως προς την συγκατάθεση του κατηγορούμενου για λήψη γενετικού του υλικού και ότι αυτή δόθηκε έγκυρα και νομότυπα. Ενόψει των πιο πάνω και των νομολογιακών αρχών, δεν τίθεται συνεπακόλουθα και ζήτημα παραβίασης του δικαιώματος του για δίκαιη δίκη.
Προσθέτει βέβαια η υπεράσπιση στην αγόρευση της και το εντάσσει στο πλαίσιο της εισήγησης της για την παράνομη λήψη του γενετικού υλικού, ότι η διατήρηση και επεξεργασία του γενετικού υλικού είναι παράνομη. Αυτό προέκυψε όταν η ΜΚ7 ανέφερε ότι ο κατηγορούμενος ταυτίστηκε αρχικά στη βάση δεδομένων που διατηρούν στο Ινστιτούτο Γενετικής όπου και είχαν προφίλ του από άλλη υπόθεση.
Να πούμε ότι το ζήτημα αυτό δεν αποτέλεσε αντικείμενο εξέτασης στη δίκη εντός δίκης. Αυτό που εξετάστηκε στην ενδιάμεση εκείνη διαδικασία ήταν η συγκατάθεση του κατηγορούμενου ως προς τη λήψη δείγματος γενετικού υλικού με τις παραμέτρους που τέθηκαν από την υπεράσπιση και που καταγράφονται με λεπτομέρεια στην πιο πάνω αναφερόμενη ενδιάμεση απόφαση μας. Συνεπώς δεν μπορεί το θέμα αυτό, ως διατυπώνεται, να εντάσσεται στο όλο πλαίσιο της δίκης εντός δίκης. Η περαιτέρω ενασχόληση με το θέμα καθίσταται σε κάθε περίπτωση ακαδημαϊκού ενδιαφέροντος τη στιγμή που υπήρξε συγκατάθεση του κατηγορούμενου για λήψη από αυτόν γενετικού υλικού.
Έχοντας υπόψιν τα πιο πάνω, τα ευρήματα αλλά και την υπόλοιπη αποδεκτή μαρτυρία, θα προχωρήσουμε να εξετάσουμε αν η κατηγορούσα αρχή έχει αποδείξει την υπόθεση της εναντίον του κατηγορούμενου πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας.
Έχουμε αναφέρει ότι ο κατηγορούμενος αντιμετωπίζει κατηγορία για το αδίκημα του εμπρησμού κατά παράβαση του άρθρου 315(α) του Ποινικού Κώδικα Κεφ. 154.
Για την στοιχειοθέτηση του αδικήματος του εμπρησμού δυνάμει του ρηθέντος άρθρου απαιτείται η απόδειξη ότι κάποιο πρόσωπο εσκεμμένα και παράνομα έθεσε φωτιά σε κτίριο ή οικοδομή ανεξαρτήτως αν είναι αποπερατωμένο ή όχι.
Στην υπό κρίση περίπτωση παρέμεινε αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι η πυρκαγιά στο επίδικο υποστατικό τέθηκε κακόβουλα και συνεπώς εσκεμμένα και παράνομα. Αυτό προκύπτει σε κάθε περίπτωση από τα πλάνα του κλειστού κυκλώματος παρακολούθησης που το Δικαστήριο είχε την ευκαιρία να δει και να διεξέλθει, όπου φαίνεται ξεκάθαρα πρόσωπο να σπάζει με πυρότουβλο την τζαμαρία του καταστήματος και στη συνέχεια να θέτει φωτιά εντός αυτού. Δεν χρειάζεται να επαναλάβουμε τον τρόπο που το πρόσωπο αυτό ενήργησε για να πετύχει το σκοπό του. Αποτελεί μέρος των ευρημάτων μας. Το ότι η φωτιά τέθηκε παράνομα και εσκεμμένα δεν αποτέλεσε αντικείμενο αμφισβήτησης ούτε από την υπεράσπιση του κατηγορούμενου.
Το ερώτημα που χρήζει όμως εξέτασης και που η κατηγορούσα αρχή θα πρέπει να αποδείξει, είναι η ταυτότητα του δράστη και ότι το πρόσωπο που θέτει τη φωτιά είναι ο κατηγορούμενος. Περί τούτου δεν υπάρχει άμεση μαρτυρία υπό την έννοια ότι ουδείς είδε τον κατηγορούμενο να θέτει τη φωτιά αλλά ούτε και αναγνωρίστηκε από κάποιον από τις εικόνες του κλειστού κυκλώματος παρακολούθησης.
Αρχίζοντας από τα πλάνα του κλειστού κυκλώματος παρακολούθησης αυτό που φαίνεται, είναι πρόσωπο αγνώστων στοιχείων να θέτει, με τον τρόπο που καταλήξαμε και θέσαμε στα ευρήματα μας, φωτιά στο κατάστημα. Δεν διακρίνονται τα χαρακτηριστικά του αλλά ούτε και ο ΜΚ5 που επιθεώρησε και ανέλυσε τα πλάνα τοποθετήθηκε καθ’ οιονδήποτε τρόπο ως προς τον δράστη και ότι αυτός ταυτίζεται με το πρόσωπο του κατηγορούμενου. Ούτε όμως και από το όχημα με αριθμούς εγγραφής [ ], που ήταν το όχημα με το οποίο ο δράστης μετέβηκε στο κατάστημα, προέκυψε κάποιο στοιχείο που να τον συνδέει με αυτό. Από τις επιστημονικές εξετάσεις που έγιναν δεν εντοπίστηκε κάτι που να οδηγεί στον κατηγορούμενο. Δεν τέθηκε και μαρτυρία ως προς το αν διώχθηκε κάποιο πρόσωπο σε σχέση με την κλοπή του εν λόγω οχήματος δεδομένου ότι είχε κλαπεί μεταξύ 1/2 και 2/2/2023 στην επαρχία Πάφου. Το μοναδικό στοιχείο που συνδέει τον κατηγορούμενο με το υπό κρίση αδίκημα είναι το γενετικό υλικό που εντοπίστηκε στον αναπτήρα, τεκμήριο 11, που έπεσε από την τσέπη του δράστη στην προσπάθεια του να σπάσει την τζαμαρία του καταστήματος και που εντοπίστηκε στο πεζοδρόμιο έξω από αυτό και στο κομμάτι πυρότουβλου τεκμήριο 12, που εντοπίστηκε εντός του καταστήματος. Στον μεν αναπτήρα, μετά από επιστημονικές εξετάσεις, στη βάση της αποδεκτής μαρτυρίας της ΜΚ7, εντοπίστηκε μικτό γενετικό υλικό με κύριο δότη τον κατηγορούμενο ενώ στο κομμάτι πυρότουβλου εντοπίστηκε μονό γενετικό υλικό που ταυτίστηκε με το γενετικό προφίλ του γενετικού υλικού του κατηγορούμενου.
Συνεπώς η μαρτυρία επί της οποίας στηρίζει την θέση της η κατηγορούσα αρχή ότι το πρόσωπο που έθεσε την πυρκαγιά στο κατάστημα, που ο ΜΚ1 διατηρούσε, είναι ο κατηγορούμενος, είναι περιστατική.
Στην υπόθεση Χριστάκης Φιλίππου ν. Δημοκρατίας (1990) 2 ΑΑΔ 102, τίθενται οι αρχές, ως επαναλήφθηκαν και σε μεταγενέστερες αποφάσεις (βλ. Πατσαλίδης ν. Δημοκρατίας Ποιν. Έφεση 76/22 ημερ.19/1/2023, ECLI:CY:AD:2023:B13, Dejan v. Δημοκρατίας Ποιν. Έφεση 205/17 ημερ. 11/5/2022) που διέπουν την αξιολόγηση και την ισχύ της περιστατικής μαρτυρίας ως εξής:
«Όπως έχει επανειλημμένα διακηρυχθεί η περιστατική μαρτυρία δεν αποτελεί υποδεέστερη μορφή ή κατηγορία μαρτυρίας της άμεσης μαρτυρίας, δηλαδή μαρτυρίας η οποία αφεαυτής τείνει να αποδείξει το έγκλημα (όπως μαρτυρία αυτόπτων μαρτύρων). Όχι μόνον δεν υπάρχει προκατάληψη, και αυτό είναι η δεύτερη διαπίστωση που θέλουμε να κάμουμε, εναντίον της περιστατικής μαρτυρίας αλλά τουναντίον όταν είναι συμπερασματική τείνει να αφανίσει την πιθανότητα του ανθρώπινου λάθους. Όμως η περιστατική μαρτυρία δεν πρέπει να συγχύζεται με τις περιστάσεις της υπόθεσης γενικά. Τα γεγονότα τα οποία την συνιστούν πρέπει να αποδεικνύονται όπως και κάθε άλλο πρωτογενές γεγονός. Η ενοχή του κατηγορουμένου πρέπει να προκύπτει από την σύνθεση της περιστατικής μαρτυρίας πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας. Το σωρευτικό αποτέλεσμα της περιστατικής μαρτυρίας πρέπει για να δικαιολογεί την καταδίκη του κατηγορουμένου να συνάδει συμπερασματικά με την ενοχή του κατηγορουμένου. Η αιτιώδης σχέση μεταξύ της περιστατικής μαρτυρίας και της ενοχής του κατηγορουμένου πρέπει να είναι άμεση αφενός και να μην μπορεί να συμβιβαστεί αφετέρου με άλλη λογική ερμηνεία της περιστατικής μαρτυρίας. (Βλ. μεταξύ άλλων Fournides v. Republic (1986) 2 C.L.R., 73 p. 79 και Μιχαηλίδης ν. Δημοκρατίας (1989) 2 Α.Α.Δ.172).
Η περιστατική μαρτυρία μπορεί να αποτελέσει βάση για την καταδίκη του κατηγορουμένου μόνον όταν τεκμηριώνει ως θέμα λογικής συνέπειας μέσα στα πλαίσια της ανθρώπινης εμπειρίας την ενοχή του.»
Έχουμε αναφέρει πιο πάνω ότι η μαρτυρία που συνδέει τον κατηγορούμενο με τι υπό κρίση αδίκημα είναι το γενετικό υλικό που εντοπίστηκε στον αναπτήρα και στο κομμάτι πυρότουβλου τεκμήρια 11 και 12 αντίστοιχα και που ταυτίστηκε με το γενετικό προφίλ του.
Στην υπόθεση Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας ν. Παπανικόλα Ποιν. Έφεση 214/2021 ημερ. 20/12/2023, το Εφετείο με αναφορά και σε υπάρχουσα, επί γενετικού υλικού μαρτυρία, νομολογία ανάφερε ότι:
«Η προερχόμενη από γενετικό υλικό τέτοια μαρτυρία είναι απλώς ένα είδος περιστατικής μαρτυρίας και, όπως οποιαδήποτε άλλη περιστατική μαρτυρία προερχόμενη από επιστημονικές εξετάσεις, είναι ιδιαιτέρως σημαντική ως προς τη δυναμική που αναπτύσσει λόγω της φύσης της, ούτως ώστε επαρκεί στην κατάλληλη περίπτωση να θεμελιώσει ενοχή (βλ. Γενικός Εισαγγελέας v. Νικολάου (Αρ. 1) (2010) 2 Α.Α.Δ. 525). Αναφορικά με την αποδεικτική δύναμή της, τη σημασία και τον τρόπο προσέγγισής της, σχετικές είναι οι υποθέσεις Γρηγορίου v. Δημοκρατίας (Αρ. 2) (2001) 2 Α.Α.Δ. 571 και Μιχαήλ v. Δημοκρατίας (2007) 2 Α.Α.Δ. 428. Τέλος, όπως έχουμε αναφέρει στην πρόσφατη υπόθεση Μαυρόλουκα v. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφ. 74/21 κ.ά, ημερ. 31.10.23, η απουσία γενετικού υλικού ή αποτυπωμάτων δεν οδηγεί υποχρεωτικά και στο αντίθετο συμπέρασμα, ήτοι στο ότι δεν άγγιξε ή δεν είχε επαφή με το αντικείμενο ο κατηγορούμενος. Υπ' αυτή την έννοια η καταγραφή στην κρινόμενη απόφαση τέτοιων στοιχείων (ή και άλλων) που δεν υπήρχαν ήταν αχρείαστη, αφού ως έχουμε πει πιο πριν, μια υπόθεση εξετάζεται στη βάση των στοιχείων που έχουν καταδειχθεί.
Ουσιώδες είναι το ότι σε περίπτωση που η υπόθεση στηρίζεται σε περιστατική μαρτυρία, τότε η απόφαση πρέπει να αναφέρει με καθαρότητα, ένα προς ένα τα αποδεικτικά στοιχεία τα οποία ευρίσκει ότι συνιστούν κρίκους περιστατικής μαρτυρίας και να τα συνδέει κατά σειρά σε αλυσίδα η οποία τελικά να δένει τον κατηγορούμενο ως τον δράστη του εγκλήματος (Χρυσάνθου v. Δημοκρατίας (2013) 2 Α.Α.Δ. 687).
Η αποδεικτική σημασία του γενετικού υλικού συνήθως εξαρτάται σε μεγάλο μέρος από την υπόλοιπη μαρτυρία στην υπόθεση. Από μόνο του ενδεχομένως να μην προωθεί την υπόθεση της Κατηγορούσας Αρχής μακριά πλην όμως σε συνδυασμό με την υπόλοιπη μαρτυρία πιθανόν να καθίσταται καθοριστικής σημασίας (βλ. Archbold 2023, §14 ‑ 85, σελ. 1872). Η εξέταση και συνεκτίμηση μαρτυρίας γενετικού υλικού γίνεται και πάλι στη βάση της κοινής λογικής και της κοινής ανθρώπινης εμπειρίας. Όπως αναφέρεται στο σύγγραμμα Andrews & Hirst on Criminal Evidence, 4η έκδοση, §10.36, σελ. 301:
«OF course, DNA evidence will ordinarily fall to be assessed alongside other evidence…....... Conversely, evidence, derived from DNA profiling, may be contradicted by an alibi or by other non‑scientific defence evidence. When evaluating DNA evidence, alongside or against such evidence, juries should be directed to use their common sense and knowledge of the world».
Σε σχέση με τους παράγοντες οι οποίοι λαμβάνονται υπ' όψιν, κατά την αποτίμηση της σημασίας του γενετικού υλικού, καθοδηγητικά είναι όσα είχαν αναφερθεί στην υπόθεση R v. Tsekiri (2017) 1 Cr. App. R. 32 τα οποία συνοψίζονται στο σύγγραμμα Phipson on Evidence 19η έκδοση, §15 ‑ 33, σελ. 467 ως εξής:
«... the magnitude of the random match probability (in this case, it was said to be 1 in a billion); whether the evidence disclosed any innocent explanation for the presence of DNA matching the accused' s; the degree of association between the article where the DNA was found and the offense; the moveability of this article; whether there was a geographical association between the accused and the offense; where the sample involved a mix of profiles, whether the match was with the major contributor or a minor contributor to the mix; whether the DNA in the sample was likely to be there as a result of primary rather than secondary transfer».
(έμφαση δοθείσα)».
Περαιτέρω στην υπόθεση Ιωάννου ν. Δημοκρατίας (2001) 2 ΑΑΔ 195, τέθηκε σε σχέση με τον εντοπισμό γενετικού υλικού ως τη μοναδική μαρτυρία:
«Και ακριβώς ήταν σε εκείνο το σημείο που αναφέρθηκε στη νομολογία σε σχέση με τις διαζευκτικές πιθανότητες ή τις απλές θεωρίες, ανάλογα με τη μαρτυρία που προσάγεται. Δεν διακρίνουμε οποιοδήποτε σφάλμα αρχής σ΄αυτή την προσέγγιση. Η υπόθεση Denis Adams [1966] 2 Crim. App. R. 4671 στην οποία αναφέρθηκε ο κ. Γεωργίου, γενικά σε σχέση με μαρτυρία γενετικού υλικού, περιλαμβάνει σχετικές αναφορές. Η επιστημονική μαρτυρία, σημειώνεται στη σελίδα 481, που προβάλλεται ως αποδεικτική ορισμένου γεγονότος, είναι δυνατό να θεμελιώσει εκείνο το γεγονός σε βαθμό ο οποίος, σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση, μπορεί να κυμαίνεται από την απλή πιθανότητα ως την ουσιαστική βεβαιότητα. Και στη σελ. 470, απόσπασμα που παρατίθεται και στη σύνοψη της απόφασης, τονίστηκε πως δεν υπάρχει οτιδήποτε το εγγενές στη φύση της μαρτυρίας από γενετικό υλικό που να το καθιστά μη αποδεκτό αφ΄εαυτού ή που να δικαιολογεί ειδικό, ιδιαίτερο κανόνα, ότι μαρτυρία που εμπίπτει σ΄αυτή τη κατηγορία δεν είναι δυνατό να στηρίξει καταδίκη στην απουσία άλλης μαρτυρίας.».
Το ίδιο κρίνουμε ότι συμβαίνει και εδώ. Δεν έχουμε οποιαδήποτε αμφιβολία ότι το πρόσωπο που κακόβουλα και εσκεμμένα, τις πρωινές ώρες στις 3/9/2023, έθεσε την φωτιά στο κατάστημα «[ ]» που βρίσκεται στην οδό [ ] στη Λάρνακα είναι ο κατηγορούμενος. Από τα πλάνα του κλειστού κυκλώματος παρακολούθησης φαίνεται ο δράστης που θέτει τη φωτιά στο υποστατικό. Δεν διακρίνεται βέβαια το πρόσωπο του αλλά κατά την προσπάθεια του να σπάσει την τζαμαρία του καταστήματος με πυρότουβλο, έτσι ώστε να μπορέσει να ρίξει μέσα την εύφλεκτη ύλη και στη συνέχεια να βάλει τη φωτιά, πέφτει από την τσέπη του ένας αναπτήρας από τον οποίο λήφθηκε γενετικό υλικό που ταυτίστηκε με τον κατηγορούμενο που ήταν και ο κύριος δότης του. Δεν χρειάζεται να επαναλάβουμε τα όσα η ΜΚ7 με την αποδεκτή μαρτυρία της έθεσε ενώπιον μας και που εξήγησε τόσο για την εναπόθεση όσο και για τη μεταφορά γενετικού υλικού από άλλο πρόσωπο. Δεν ήταν όμως μόνο το γενετικό υλικό στον αναπτήρα αλλά και στο κομμάτι από πυρότουβλο που χρησιμοποιήθηκε για να σπάσει την τζαμαρία και που εντοπίστηκε εντός του υποστατικού, από το οποίο απομονώθηκε μονό γενετικό υλικό που ταυτίστηκε με το γενετικό προφίλ του κατηγορούμενου. Συνεπώς αυτό που το Δικαστήριο έχει ενώπιον του, μέσα από τις εικόνες του κλειστού κυκλώματος, είναι τον δράστη από την άφιξη του στον χώρο της πυρκαγιάς και όλη την προσπάθεια του μέχρι που θέτει τη φωτιά και εγκαταλείπει το μέρος. Από την τσέπη του φαίνεται ξεκάθαρα να πέφτει ο αναπτήρας και που το γενετικό υλικό που εντοπίστηκε σε αυτόν ταυτίστηκε με τον κατηγορούμενο αλλά και γενετικό υλικό σε πυρότουβλο που χρησιμοποιήθηκε για να πετύχει το σκοπό του και που εντοπίστηκε εντός του καταστήματος. Δεν είναι δηλαδή απλώς ο εντοπισμός δύο αντικειμένων στη σκηνή της πυρκαγιάς αλλά υπάρχει και πραγματική μαρτυρία που δείχνει το άτομο από το οποίο προήλθαν. Η ταύτιση, μέσω γενετικού υλικού, του κατηγορούμενου με τα δύο αυτά αντικείμενα δεν αφήνει την παραμικρή αμφιβολία ότι ο τελευταίος ήταν ο δράστης του υπό κρίση αδικήματος.
Είναι λοιπόν κατάληξη μας ότι η κατηγορούσα αρχή έχει αποδείξει την υπόθεση της και την ενοχή του κατηγορούμενου πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας.
Ο κατηγορούμενος στις 3/9/2023 εσκεμμένα και κακόβουλα έθεσε φωτιά στο κατάστημα με την ονομασία [ ] στη Λάρνακα προκαλώντας του ζημιά αξίας €40.000.
Συνεπώς βρίσκουμε ένοχο τον κατηγορούμενο στην κατηγορία που αντιμετωπίζει.
(Υπ.) ………………………..
Λ. Μουγής, Π.Ε.Δ.
(Υπ.) ………………………..
Μ. Χριστοδούλου, Α.Ε.Δ.
(Υπ.) ………………………..
Α. Θωμά-Θεοδοσίου, Προσ. Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο