ΜΟΝΙΜΟ ΚΑΚΟΥΡΓΙΟΔΙΚΕΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ

ΣΥΝΘΕΣΗ ΚΑΚΟΥΡΓΙΟΔΙΚΕΙΟΥ:         Λ. Μουγής, Π.Ε.Δ.

                                                                 Μ. Χριστοδούλου, Α.Ε.Δ.

                                                                       Μ. Λ. Λοΐζου, Ε.Δ.

 

 

 

Υπόθεση Αρ.: 1808/2023

 

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

 

ν.

 

1. ΛΛ

2. ΨΨ

Κατηγορουμένων

 

Ημερομηνία: 31 Μαρτίου 2025

 

Εμφανίσεις:

Για την Κατηγορούσα Αρχή: Η κα Ε. Κληρίδου.

Για τον Κατηγορούμενο 1: Η κα Κ. Σοφοκλέους.

Για τον Κατηγορούμενο 2: Ο κ. Η. Στεφάνου με κ. Ευθυμίου

Κατηγορούμενοι παρόντες.

 

 

ΑΠΟΦΑΣΗ

Η κυκλοφορία της απόφασης υπόκειται σε περιορισμό και απαγορεύεται η οποιαδήποτε δημοσίευση ή δημοσιοποίηση της χωρίς την άδεια του εκδικάζοντος Δικαστηρίου .

 

Ο κατηγορούμενος 1 αντιμετωπίζει τέσσερεις κατηγορίες για το αδίκημα του βιασμού, κατά παράβαση του άρθρου 144 του Ποινικού Κώδικα, ΚΕΦ. 154 (κατηγορίες 1,2,3 και 5). Κατηγορία για το αδίκημα του βιασμού αντιμετωπίζει και ο 2^ος κατηγορούμενος (κατηγορία 4), ενώ από κοινού αντιμετωπίζουν κατηγορία για τα αδικήματα της σεξουαλικής παρενόχλησης γυναίκας, κατά παράβαση του περί της Πρόληψης και της Καταπολέμησης της Βίας κατά των Γυναικών και της Ενδοοικογενειακής Βίας και περί Συναφών Θεμάτων Νόμου 115(Ι)/2021 (κατηγορία 6). Αντιμετωπίζουν επίσης και πάλι από κοινού, επί του ίδιου πιο πάνω Νόμου 115(Ι)/2021 και δύο κατηγορίες για το αδίκημα της άσκησης ψυχολογικής βίας κατά γυναίκας (κατηγορίες 7 και 8).

 

Ο κατηγορούμενος 1 κατηγορείται ότι στις 16/8/2022 στον Δελίκηπο ήρθε παράνομα σε συνουσία διά στοματικής, κολπικής και πρωκτικής διείσδυσης του πέους του στο σώμα της ΒΒ χωρίς τη συναίνεση της. Ο δε κατηγορούμενος 2 ότι ήρθε σε συνουσία διά στοματκής διείσδυσης του πέους του στο σώμα της. Τέλος και οι δύο προέβηκαν σε ανεπιθύμητη από τη ΒΒ συμπεριφορά σεξουαλικής φύσης και με την εξαναγκαστική και πιεστική συμπεριφορά τους έπληξαν τη ψυχολογική ακεραιότητα της και προκάλεσαν σε αυτή πραγματικό φόβο.

 

Για την απόδειξη της υπόθεσης της η κατηγορούσα αρχή κάλεσε 13 μάρτυρες ενώ από πλευράς κατηγορούμενων τηρήθηκε το δικαίωμα της σιωπής. Ο κατηγορούμενος κάλεσε για την υπεράσπιση του μία μάρτυρα. Δεν προσφέρθηκε οποιαδήποτε μαρτυρία από τον κατηγορούμενο 2.

 

Δηλώθηκαν τέλος παραδεκτά γεγονότα τα ακόλουθα και τα οποία περιλαμβάνονται στα Έγγραφα Β και Γ:

 

Έγγραφο Β:

 

«1.Την 20/8/22 η Α/Αστ. 3317, ΜΚ 9 επί του κατηγορητηρίου έλαβε από την Παραπονούμενη ΒΒ ΜΚ1 επί του κατηγορητηρίου, γραπτή συγκατάθεση για να εξεταστεί ιατρικά από την Κυβερνητικό ιατροδικαστή, Δρ. Αγγελική Παπέττα, ΜΚ18 επί του κατηγορητηρίου καθώς και τη συγκατάθεση της για τη λήψη φωτογραφιών κατά την ιατροδικαστική εξέταση της Παραπονούμενης. Η γραπτή συγκατάθεση κατατίθεται ως τεκμήριο.

 

2. Κατά τη διάρκεια της ιατροδικαστικής εξέτασης η Αστ/κας. 3485, ΜΚ10, επί του κατηγορητηρίου έλαβε αριθμό φωτογραφιών. Δέσμη από 10 φωτογραφίες της ιατροδικαστικής εξέτασης της Παραπονούμενης κατατίθεται ως τεκμήριο.»

 

Έγγραφο Γ:

 

 

«1.Την 20/8/22  και μεταξύ των ωρών 17:00-18:00 στο Μακάρειο Νοσοκομείο η ιατροδικαστής Δρ. Αγγελική Παπέττα, ΜΚ18 επί του κατηγορητηρίου στη παρουσία του Γυναικολόγου-Μαιευτήρα Δρ. Σάββα Αργυρίδη διενήργησε ιατροδικαστική εξέταση στη ΜΚ1, ΒΒ (εφεξής «η Παραπονούμενη») και έλαβε από αυτή τα τεκμήρια που έχουν κατατεθεί στο Δικαστήριο με αύξων αριθμό 30, 31, 32 και 33, τα οποία παραδόθηκαν στην ΜΚ9 ,επί του κατηγορητηρίου, Α/Αστ.3317 Νατάσα Κατσιάνη η οποία τα συσκεύασε και τα σφράγισε. Την ίδια μέρα και ώρα 18:40 η ΜΚ9, τα παρέδωσε στο ΜΚ1 στη διαδικασία.

 

2.Την 20/8/22 ο ΜΚ22, επί του κατηγορητηρίου,Λοχ.3501 Α. Κυριάκου, η ώρα 14:50 στον Αστυνομικό Σταθμό Κοφίνου συνέλαβε δυνάμει του τεκμηρίου 8 τον 2^ο κατηγορούμενο. Το ένταλμα σύλληψης που εκτέλεσε ο ΜΚ22 κατατίθεται ως τεκμήριο. Κατατίθεται ως τεκμήριο και η βεβαίωση πληροφόρησης και παραλαβής έγγραφων δικαιωμάτων που του δόθηκαν. Ακολούθως, ανακρινόμενος προφορικά και αφού του είχε επιστηθεί και πάλι η προσοχή του στο Νόμο ανέφερε τα εξής: «Η Παραπονούμενη είναι τρελή και ότι έγινε, έγινε με τη θέληση της και τη συγκατάθεση της και ότι δεν είναι άνθρωπος να βιάσει και ότι απλά τον έβγαλε έξω (εννοώντας το πέος του) και του τον έγλυψε.» Συνεχίζοντας ανέφερε «Εν ο ΛΛ που την εγάμησε και που το μουνί και που τον κώλο». Ο 2^ος Κατηγορούμενος ανέφερε επίσης ότι η Παραπονούμενη πριν γίνει οτιδήποτε, έβαλε κάτι σταγόνες στο στόμα της και δεν ξέρει αν η ουσία αυτή είναι ναρκωτικά. Κατατίθεται ως τεκμήριο σχετικό Ημερολόγιο ενεργείας που ετοίμασε.

 

3.Την 23/8/22 η Γ/Αστ.179, Χρ. Φιλίππου, ΜΚ25, επί του κατηγορητηρίου, κατόπιν οδηγιών του ΜΚ1 παρέλαβε την ίδια μέρα η ώρα 09:45 από την Παραπονούμενη το τεκμήριο με αύξων αριθμό 35 το οποίο η ΜΚ25 παρέδωσε την ίδια μέρα στον ΜΚ1.

 

4.Την 24/8/2022 ο ΜΚ11,επι του κατηγορητηρίου, Ας/κας 2786, Λ. Ανδρονίκου, παρέλαβε από τον ΜΚ1 τα τεκμήρια με αύξων αριθμό 25-35. Την ίδια μέρα παρέδωσε το τεκμήριο με αύξων αριθμό 35 στο ΜΚ21,επι του κατηγορητηρίου, Χρίστο Κουντούρη στο Γενικό Χημείο του Κράτους για εξετάσεις. Περαιτέρω παρέδωσε τα τεκμήρια με αύξων αριθμό 25-34 στη ΜΚ19, επί του κατηγορητηρίου, Μαριλένα Χατζηβασιλείου του Ινστιτούτου Γενετικής και Νευρολογίας Κύπρου για εξετάσεις.

 

5.Το τεκμήριο με αύξων αριθμό 30 το παρέλαβε την 30/8/22 η ΜΚ14,επι του κατηγορητηρίου Αστ/κας Ν. Νικολάου, από τον ΜΚ8,επι του κατηγορητηρίου, Ιωάννη Μπαρή ο οποίος εργάζεται στο Γενικό Νοσοκομείο Λάρνακας ως Υπεύθυνος Προσωπικών Δεδομένων. Το τεκμήριο 30 παραδόθηκε την ίδια μέρα στο ΜΚ1.

 

6.Την 30/8/22 ο ΜΚ15,επι του κατηγορητηρίου, Ας/κας 2630, Μ. Νεοφυτου παρέλαβε από τον ΜΚ1 τα 2 κινητά τηλέφωνα των κατηγορουμένων για να εξεταστούν με σκοπό να διαπιστωθεί κατά πόσο υπήρχαν σε αυτά αποθηκευμένα βίντεο ή/και φωτογραφίες σχετικά με την ημερομηνία 16/8/22 και την υπόθεση βιασμού που διερευνάτο.  Κατά την εξέταση των πιο πάνω κινητών δεν εντοπίστηκε αποθηκευμένο οποιοδήποτε αρχείο βίντεο ή εικόνας σχετικά με την ημερομηνία 16/8/22. Η έκθεση του ΜΚ15, επί του κατηγορητηρίου κατατίθεται ως τεκμήριο.

 

7.Όλα τα τεκμήρια παραλήφθηκαν και διακινήθηκαν από την Αστυνομία Κύπρου, νομότυπα, με ασφάλεια χωρίς να υποστούν οποιαδήποτε επέμβαση ή αλλοίωση εκτός αυτής που έγινε για σκοπούς επιστημονικών εξετάσεων  από το Ινστιτούτο Νευρολογίας και Γενετικής, το Γενικό Χημείο του Κράτους  και   βρίσκονταν υπό τη συνεχή και ασφαλή φύλαξη της Αστυνομίας μέχρι τη κατάθεση τους στο Δικαστήριο.»

 

Δηλώθηκε περαιτέρω ως παραδεκτό γεγονός ότι από τα τεκμήρια 25-34 και τεκμήριο 36 λήφθηκαν δείγματα τα οποία χρησιμοποιήθηκαν για να γίνει εξέταση σε επίπεδο γενετικού υλικού.

 

Οι αναφορές όλων των μαρτύρων ως επίσης και τα τεκμήρια που κατατέθηκαν αξιολογήθηκαν πλήρως, έστω και αν αυτά δεν αναφέρονται ρητά στην απόφαση, χωρίς να είναι αναγκαία η καταγραφή του περιεχομένου τους κάτι το οποίο θα είναι εκεί όπου κριθεί αναγκαίο (Βλέπε κατ΄ αναλογίαν, G & K Exclusive Fashions Ltd v. Παπαδοπούλου κ.ά (2001) 1 ΑΑΔ 88 και Al Watani κ.ά. ν. Παπαδόπουλου (2001) 1Γ ΑΑΔ 1924).

 

Τυχόν αποσπάσματα που αναφέρονται στην απόφαση μεταφέρθηκαν αυτούσια από τα πρακτικά, τα τεκμήρια και τις γραπτές αγορεύσεις.

 

Συνοψίζουμε τη μαρτυρία των μαρτύρων.

 

Ο Λοχίας 3433 Μιχάλης Σπέτσιος, ΜΚ1, κατέθεσε σε σχέση με τις ενέργειες του για διερεύνηση της καταγγελίας σε υπόθεση βιασμού που επεσυνέβηκε στις 16/8/2022 ως αυτές καταγράφονται και στην κατάθεση του τεκμήριο 3. Παρουσίασε τέλος και τα τεκμήρια 4-39.

 

Η αρχιαστυφύλακας 4155 Βασιλική Σαουρή, ΜΚ2, ανέφερε τις ενέργειες της, οι οποίες καταγράφονται στην κατάθεση της τεκμήριο 40 από τη στιγμή που λήφθηκε πληροφορία από το ΤΑΕ Λάρνακος για μεταφορά της ΒΒ στο Νοσοκομείο Λάρνακας μετά από απόπειρα αυτοκτονίας και πιθανού βιασμού της. Κατέθεσε η μάρτυρας και τα τεκμήρια 41-44.

 

Η ΒΒ, ΜΚ3, αναγνώρισε και υιοθέτησε το περιεχόμενο των καταθέσεων της τεκμήρια 49-54 και έθεσε την εκδοχή της ως προς το πως διαδραματίστηκαν τα γεγονότα και που οδήγησαν την καταγγελία της στην Αστυνομία για βιασμό της από τους κατηγορούμενους.

 

Ο Ρένος Σολωμού, ΜΚ4, αναφέρθηκε στην επίσκεψη των κατηγορούμενων στον Αστυνομικό Σταθμό Λευκάρων στις 17/8/2022 και το τι διαμείφθηκε εκεί ως τα καταγράφει και στην κατάθεση του τεκμήριο 55.

 

Η ΣΣ, ΜΚ5, κατάθεσε αναφορικά με τη σχέση που έχει με την παραπονούμενη και το τι της λέχθηκε από την τελευταία όσον αφορά την υπόθεση αλλά και για το τι η ίδια αντιλήφθηκε.

 

Ο ΞΞ, ΜΚ6, κατέθεσε για τη γνώση του για την υπόθεση ως του αναφέρθηκε από την παραπονούμενη και καταγράφεται στην κατάθεση του τεκμήριο 57.

 

Ο ιερέας ΤΤ, ΜΚ7, αναφέρθηκε στη σχέση που έχει με την παραπονούμενη, το τι του λέχθηκε από αυτήν σε σχέση με την υπόθεση, αλλά και το τι ο ίδιος γνώριζε ως προς τα γεγονότα.

 

Η Μικαέλα Κόκκινου, ΜΚ8, κατέθεσε αναφορικά με τη ψυχολογική αξιολόγηση της παραπονούμενης ΜΚ3 και τα συμπεράσματα της. Προέβηκε στην κατάθεση των τεκμηρίων 59-66.

 

Ο Αστυφύλακας 3392 Θεοδόσης Θεοδοσίου, ΜΚ9, αναφέρθηκε στο τηλεφώνημα που έλαβε ενώ βρισκόταν στον Αστυνομικό Σταθμό Λευκάρων για εντοπισμό μίας κοπέλας αναίσθητης. Αναφέρθηκε περαιτέρω ως καταγράφεται και στην κατάθεση του τεκμήριο 67 για τις ενέργειες του όταν μετέβηκε στο συγκεκριμένο σημείο.

 

Η Λεύκια Παναγιωτίδου, ΜΚ10, κατέθεσε σε σχέση με την έκθεση εξέτασης της τεκμήριο 70 και τη γνωμάτευση της.

 

Ο Μάριος Καριόλου, ΜΚ11, κατέθεσε αναφορικά με την έκθεση πραγματογνωμοσύνης τεκμήριο 72, τη διαδικασία εξέτασης των τεκμηρίων και τα αποτελέσματα του.

 

O Σίμος Κυριακίδης, ΜΚ12, κατέθεσε σε σχέση με τις διαπιστώσεις του από την ιατρική παρακολούθηση που είχε στην ΜΚ3 ως καταγράφονται και στο ιατρικό πιστοποιητικό που ετοίμασε τεκμήριο 75.

 

Η ΟΟ, ΜΚ13, αναφέρθηκε στην εργοδότηση της παραπονούμενης στην επιχείρηση που διατηρούσε και τις συνθήκες απόλυσης της.

 

Η ΑΑ, ΜΥ1, κατέθεσε όσον αφορά τη φιλική σχέση που είχε με την ΜΚ3, τις συζητήσεις που είχαν και τα μηνύματα που αντάλλασσαν αναφορικά και με τα αισθήματα που η τελευταία έτρεφε για τον κατηγορούμενο 1.

 

Είχαμε την ευκαιρία μέσα στη ζωντανή ατμόσφαιρα της δίκης κάτι που θέτει το Δικαστήριο σε πλεονεκτική θέση στο να βλέπει, να ακούει και να αξιολογεί τους μάρτυρες (βλ. κατ΄ αναλογίαν, Μελή ν. Κωνσταντίνου κ.ά., Πολ. Έφεση Αρ. 2/13, ημ. 13/3/19), ECLI:CY:AD:2019:A83, να παρακολουθήσουμε και να ακούσουμε με προσοχή και υπομονή τους μάρτυρες που κατέθεσαν. Θέσαμε ως δείκτη ανάμεσα σε άλλα το στάδιο από το οποίο ανέκυψε η μαρτυρία, την πηγή και το κύρος της γνώσης των μαρτύρων, το όποιο προσωπικό συμφέρον ή προκατάληψη τους, τις ευκαιρίες που είχαν για να αντιληφθούν τα διαδραματιζόμενα, τη μνήμη τους και τους λόγους που είχαν για να θυμούνται ή για να πιστεύουν σε αυτά στα οποία κατέθεσαν, τη σαφήνεια και αμεσότητα των απαντήσεων τους και τις όποιες υπερβολές, ανακολουθίες ή αντιφάσεις τους σε αντιπαραβολή με τις μικροαντιφάσεις, τη φιλαλήθεια τους και τον τρόπο αφήγησης των γεγονότων. Ήμασταν προσεκτικοί να μην προσδώσουμε υπέρμετρο βάρος στα εξωτερικά γνωρίσματα της μαρτυριακής τους συμπεριφοράς αφού κάτι τέτοιο εμπεριέχει επικινδυνότητα δεδομένου ότι δεν είναι σπάνιο κάποιοι μάρτυρες να είναι ιδιαίτερα ικανοί στο να παρουσιάζουν μία εντελώς διαφορετική εικόνα από εκείνη που πραγματικά τους χαρακτηρίζει αλλά και διότι κάποιες συμπεριφορές στο εδώλιο του μάρτυρα μπορεί να εδράζονται σε μεγάλο αριθμό αιτών και όχι κατ΄ ανάγκη από διάθεση να πουν ψέματα ή να παραπλανήσουν.

 

Αποτιμώντας τη μαρτυρία που τέθηκε ενώπιον μας δεν περιοριστήκαμε στην ατομική εκτίμηση της αξιοπιστίας των μαρτύρων, αλλά τη συσχετίσαμε και την αντιπαραβάλαμε με το σύνολο της υπόλοιπης μαρτυρίας. Τη μαρτυρία των αστυνομικών την προσεγγίσαμε με ιδιαίτερη προσοχή έτσι ώστε να διακριβώσουμε αν τα όσα ανέφεραν εξέφραζαν πιστά και ορθά την πραγματικότητα (βλέπε, Volettos v. The Republic (1960) CLR 169).

 

Έχει σημασία, ως ζήτημα αρχής, να υπογραμμιστεί πως το γεγονός ότι κάποιοι μάρτυρες γίνονται δεκτοί ως αξιόπιστοι, δεν εξυπακούει αδηρίτως πως τα όσα είπαν υπέχουν και ανάλογης αποδεικτικής βαρύτητας, μια και η γενικότερη αξιοπιστία των μαρτύρων δεν εναρμονίζεται πάντοτε με την αποδεικτική δύναμη της μαρτυρίας τους (βλ. κατ’ αναλογίαν, Κίμωνος ως Εκκαθαριστή της Blue Seal Shoes Ltd v. Χρ. Ιωάννου & Υιοί (Υποδήματα) Λτδ, Πολ. Έφεση 66/13, ημ. 4/11/19, Ευσταθίου ν. Μιχαήλ και Άλλης, Πολ. Έφεση 269/12, ημ. 23/7/19, ECLI:CY:AD:2019:A341, Θεοχαρίδης ν. Ιωάννου κ.ά (2012) 1Β ΑΑΔ 1311, 1319-1322).

 

Ο Λοχίας 3433 Μιχάλης Σπέτσιος, ΜΚ1, ήταν ο ανακριτής της υπόθεσης. Στην κατάθεση του τεκμήριο 3, περιγράφει με λεπτομέρεια τις ενέργειες στις οποίες προέβηκε, όταν έλαβε  οδηγίες από τον σταθμάρχη του αστυνομικού σταθμού Κοφίνου για διερεύνηση καταγγελίας σε σχέση με υπόθεση βιασμού που καταγγέλθηκε στο ΤΑΕ Λάρνακας. Ο ΜΚ1 δεν έχουμε αμφιβολία όταν ήταν ειλικρινής και μάρτυρας της αλήθειας. Παρέθεσε τι ακριβώς έπραξε στα πλαίσια των καθηκόντων που του ανατέθηκαν χωρίς προσπάθεια να υποβοηθήσει οποιαδήποτε πλευρά. Έγινε προσπάθεια από την υπεράσπιση να αναδείξει ότι ο εν λόγω μάρτυρας ήταν πλημμελής στην διερεύνηση της καταγγελίας. Προβλήθηκε ως στοιχείο το ότι ο ΜΚ1 δεν ρώτησε την παραπονούμενη για το που βρισκόταν και τι έκανε από η ώρα 01.00-02.00 τα ξημερώματα της 16ης/8/2022, που φέρεται να έγινε ο βιασμός, μέχρι η ώρα 18.00 της ίδιας ημέρας. Υπόβαθρο της θέσης της υπεράσπισης ήταν τα μηνύματα που η παραπονούμενη είχε στείλει τόσο στον κατηγορούμενο 1 όσο και στην αδελφή του. Ο ΜΚ1 είπε ότι δεν το έπραξε διότι αυτό που τον ενδιέφερε ήταν αν υπήρχε συγκατάθεση σε σχέση με την καταγγελία του βιασμού και όχι το τι έκανε η παραπονούμενη πριν ή μετά. Το κατά πόσο ο μάρτυρας θα μπορούσε να προβεί σε εξέταση αυτού του στοιχείου δεν αμφισβητείται. Το ζητούμενο όμως είναι αν η μη διερεύνηση των ενεργειών της παραπονούμενης, μετά τον φερόμενο βιασμό της, επηρεάζουν την αξιοπιστία του μάρτυρα αλλά και τα δικαιώματα της υπεράσπισης. Θεωρούμε η απάντηση θα πρέπει να είναι αρνητική. Ο ΜΚ1 πρόεβηκε στις δέουσες υπό τις περιστάσεις εξετάσεις και έλαβε και μαρτυρία που ως ο ίδιος ανέφερε ήταν προς όφελος του κατηγορούμενου 1. Ο ίδιος όμως έκρινε ότι δεν ήταν σημαντικό να εξετάσει το τι η παραπονούμενη έκανε όλες αυτές τις ώρες διότι δεν αφορούσαν την τέλεση των αδικημάτων. Δεν διακρίνουμε πως αυτό πλήττει την αξιοπιστία του μάρτυρα ή επηρεάζει τα δικαιώματα του κατηγορούμενου τη στιγμή που ο τελευταίος είχε λάβει καταθέσεις από όλα τα πρόσωπα με τα οποία επικοινώνησε ή και μίλησε η παραπονούμενη και οι οποίες τέθηκαν στην διάθεση της υπεράσπισης. Το ίδιο ισχύει και όσον αφορά την κατάθεση που έλαβε από τον πατέρα της παραπονούμενης και που κατά τη θέση του κατηγορούμενου 1, από το περιεχόμενο της εν λόγω κατάθεσης θα έπρεπε να ρωτηθεί η παραπονούμενη για αυτό. Ο μάρτυρας είπε ότι περισυνέλλεξε την μαρτυρία για να την παραθέσει ενώπιον του Δικαστηρίου το οποίο είναι και ο κριτής. Δεν είναι σε όλες τις περιπτώσεις αναγκαία η λήψη συμπληρωματικών καταθέσεων από καταθέτες, όπως και η εδώ περίπτωση, διότι η διαδικασία θα καθίστατο αλυσιτελής. Δεν μπορεί να αποδίδεται στον μάρτυρα πλημμέλεια τη στιγμή που, ως ο ίδιος ανέφερε, η μαρτυρία απέληξε να είναι προς όφελος του κατηγορούμενου. Σε κάθε περίπτωση όμως, αν και τα πιο πάνω τέθηκαν κατά την αντεξέταση του μάρτυρα, εν τούτοις η υπεράσπιση δεν τα προώθησε περαιτέρω αφού η τελική εισήγηση της ήταν ότι ο εν λόγω μάρτυρας θα πρέπει να κριθεί αξιόπιστος.

Αποδεχόμαστε τη μαρτυρία του ΜΚ1.

 

Η αρχιαστυφύλακας 4155 Βασιλική Σαουρή, ΜΚ2, αναγνώρισε και υιοθέτησε το περιεχόμενο της κατάθεσης της τεκμήριο 40, όπου αναφέρει ότι στις 16/8/2022 και περί ώρα 19:05, λήφθηκε πληροφορία στο ΤΑΕ Λάρνακας ότι μεταφερόταν στο νοσοκομείο η ΒΒ μετά από απόπειρα αυτοκτονίας και ότι πιθανόν να είναι και θύμα βιασμού. Η ΜΚ2 κρίνεται αξιόπιστη μάρτυρας. Παρέθεσε με σαφήνεια τις ενέργειες της χωρίς υπεκφυγές και αμφιταλαντεύσεις. Σε κάθε περίπτωση και η αντεξέταση της δεν είχε ως στόχο να πλήξει την αξιοπιστία της αλλά ήταν διευκρινιστικού χαρακτήρα. Επισκέφθηκε την παραπονούμενη στο νοσοκομείο όπου προφορικά της ανάφερε ότι στις 16/8/2022 είχε συναντήσει σε πάρκο στον Κόρνο δύο άντρες, που δεν ήθελε να κατονομάσει, με ένα εκ των οποίων διατηρούσε ερωτική σχέση. Αφού ήρθε σε συνουσία με τον άντρα με τον οποίο διατηρούσε ερωτική σχέση ο τελευταίος την ανάγκασε να κάνει στοματικό έρωτα στον άλλο χωρίς η ίδια να συγκατατίθεται. Αρνήθηκε να αναφέρει περαιτέρω λεπτομέρειες και δεν επιθυμούσε να προβεί σε καταγγελία κάτι το οποίο καταγράφηκε στην κατάθεση της παραπονούμενης τεκμήριο 41. Δεν επιθυμούσε επίσης να εξεταστεί από ιατροδικαστή και γυναικολόγο χωρίς όμως να διερευνήσει το λόγο και δεν επέμενε λόγω της συναισθηματικής της φόρτισης. Η ίδια αναγνωρίζει τη σημαντικότητα τέτοιας ανεξάρτητης μαρτυρίας αλλά επειδή η συγκεκριμένη ήταν πολύ φορτισμένη συναισθηματικά δεν μπορούσε να επιμείνει άλλο. Δεν μπορούσε να γνωρίζει αν το ότι ήταν ταραγμένη και έκλαιγε ήταν μετά από την απόπειρα αυτοκτονίας ή από τον βιασμό. Στις 19/8/2022 επικοινώνησε τηλεφωνικώς με το ΤΑΕ Λάρνακας και ανέφερε ότι αποφάσισε να προβεί σε καταγγελία. Την ίδια ημέρα η ΜΚ2 έλαβε κατάθεση από την παραπονούμενη που ήταν και το μοναδικό καθήκον που είχε να κάνει.

Η μαρτυρία της ΜΚ2 γίνεται αποδεκτή.

 

Ο Ρένος Σολωμού, ΜΚ4, ήταν ο αστυνομικός, συνταξιούχος πλέον, που ήταν καθήκον στον αστυνομικό σταθμό Λευκάρων στις 17/8/2022 όταν οι κατηγορούμενοι μετέβηκαν εκεί για να τον ρωτήσουν αν υπήρχε καταγγελία εναντίον τους. Ο ίδιος, ως αναφέρει στην κατάθεση του τεκμήριο 55, είχε ενημερωθεί από το ημερολόγιο του σταθμού ότι μία κοπέλα βρέθηκε ημιλιπόθυμη στην τοποθεσία Σωτήρα στα Λεύκαρα στις 16/8/2022. Ο εν λόγω μάρτυρας έθεσε ενώπιον του Δικαστηρίου για το τι ενημερώθηκε και για το τι θυμόταν αναφορικά με την παρούσα υπόθεση χωρίς να υποπέσει σε αντιφάσεις. Η ουσία της μαρτυρίας του είναι ότι οι κατηγορούμενοι, όταν ρωτήθηκαν για το λόγο που ενδιαφέρονταν για καταγγελία από την ημιλιπόθυμη κοπέλα κατά την μετάβαση τους στον αστυνομικό σταθμό, ανέφεραν στον ΜΚ4 ότι ο μεν πρώτος ήλθε σε συνουσία με την παραπονούμενη που έκανε και στοματικό έρωτα στον δεύτερο. Ο κατηγορούμενος 1 τον ρώτησε αν υπήρχε καταγγελία εναντίον του για τον τραυματισμό. Τους είπε ότι αν ήθελαν μπορούσαν αν επικοινωνήσουν με το ΤΑΕ Λάρνακας αφού, ως εξήγησε ο μάρτυρας, δεν ήταν υπόθεση που εξέταζε ο αστυνομικός σταθμός Λευκάρων.

Αποδεχόμαστε τη μαρτυρία του ΜΚ4.

 

Η ΣΣ, ΜΚ5, αναγνώρισε και υιοθέτησε το περιεχόμενο της κατάθεσης της τεκμήριο 56, όπου περιγράφει για τη γνωριμία της με τη ΜΚ3 και την φιλική σχέση που δημιουργήθηκε μεταξύ τους όταν το 2018 την προσέλαβε σε SPA στη Λευκωσία. Αναφέρθηκε η μάρτυρας και στα γεγονότα της υπόθεσης όπως της τα ανέφερε η ΜΚ3. Θα πρέπει να πούμε ότι αν και η γνώση της για την υπόθεση προερχόταν μόνο από αναφορές της ΜΚ3, εν τούτοις όχι μόνο προέβηκε σε δικά της συμπεράσματα αλλά διακρίναμε και ότι ήταν προσανατολισμένη να αποδεχθεί ως αληθή τα όσα της λέχθηκαν χωρίς καν, ως η ίδια δέχθηκε, να γνωρίζει τους κατηγορούμενους. Προέκυψε ότι συμβούλευε την ΜΚ3 για διάφορα θέματα που η τελευταία αντιμετώπιζε και ένιωσε άσχημα όταν δεν απάντησε σε κλήση της μετά το συμβάν στις 16/8/2022. Αυτό εκφράστηκε και με κλάμα της μάρτυρος ενώπιον του Δικαστηρίου. Δεδομένο όμως είναι ότι η ίδια δεν είχε ιδία γνώση ούτε για το πως ήταν η οποιαδήποτε σχέση της ΜΚ3 με τον κατηγορούμενο 1 και τι στην πραγματικότητα γινόταν μεταξύ τους αλλά ούτε και το τι ακριβώς επεσυνέβηκε την επίδικη βραδιά της 15/8/2022 με 16/8/2022. Δεν μπορεί συνεπώς να δικαιολογηθεί το συμπέρασμα της, ως καταγράφεται στην κατάθεση της τεκμήριο 58 ότι «στα δικά της μάτια» ο κατηγορούμενος 1 την «είχε ήδη βάλει στο μάτι» μέσω της αδελφής του ΑΑ επειδή πήγαν όλοι για φαγητό στα Λεύκαρα συμπεριλαμβανομένου του εν λόγω κατηγορούμενου. Στο συμπέρασμα της περιλαμβάνει και το τι επακολούθησε του δείπνου που ήταν η παραμονή της ΜΚ3 στην οικία τους και η είσοδος του στο μπάνιο τη στιγμή που η παραπονούμενη του είπε να μην μπει. Το ότι αποδέχθηκε ως αληθή τα όσα η ΜΚ3 της είπε προκύπτει και από την τελευταία δήλωση στην κατάθεση της ότι «ως επίσης είχε παραδόξως ακόμα συναισθήματα για τον ΛΛ ». Συνεπώς η αναφορά της καταθέτοντας ενόρκως ότι προσήλθε να πει τα γεγονότα χωρίς να στηρίζει κάποιον καταρρίπτεται. Σ’ αυτό προστίθεται και το λεχθέν της ότι η σχέση της ΜΚ3 με τον πρώην σύντροφο της ήταν τοξική κάτι που της άφησε κατάλοιπα. Ερωτώμενη για το λόγο που προέβηκε σε αυτή την αναφορά απάντησε ότι ένιωσε την ανάγκη να μιλήσει η ίδια για τη ΒΒ που την ξέρει. Περαιτέρω όμως, βασιζόμενη και πάλι στα λεχθέντα της ΜΚ3, κατέληξε για τον κατηγορούμενο 1 ότι πρόκειται για ένα χειριστικό άνθρωπο αν και είδε τους κατηγορούμενους για πρώτη φορά στο Δικαστήριο. Χαρακτηριστική όμως είναι η απάντηση της μάρτυρος σε ερώτηση της συνηγόρου υπεράσπισης σε σχέση με την συνεύρεση της ΜΚ3 με τους κατηγορούμενους. «Ε. Θυμάσαι να σου είπε η ΒΒ σε εσένα ότι μετανιώνω που έκανε τρίο;

Α. Κυρία Σοφοκλέους, δεν συμφώνησε για να μετανιώσει. Μετανιώνω κάτι που αποφάσισα να κάνω, η ΒΒ δεν συμφώνησε.». Είναι προφανές ότι η ΜΚ5 όχι μόνο πίστεψε την ΜΚ3 στα όσα της είπε αλλά εξέφρασε και τη βεβαιότητα της προς τούτο σε ουσιαστική πτυχή της υπόθεσης χωρίς να έχει ιδία γνώση για τα γεγονότα της και πως διαδραματίστηκε το συμβάν. Σε συνάρτηση με την αποδοχή από την ΜΚ5, ως αληθούς της εκδοχής της ΜΚ3 και προς υποστήριξη της θέσης της αυτής δεν δίστασε να διαφοροποιηθεί και για αναφορά της στην κατάθεση της τεκμήριο 58, ακριβώς για να βοηθήσει την παραπονούμενη. Αναφέρει συγκεκριμένα στην κατάθεση της (σελίδα 4 γραμμή 23) «Τότε άρχισε να την πιάνει κρίση πανικού και ζήτησε να την αφήσουν για να πάει στο αυτοκίνητο της να πιάσει ένα λαδάκι….για να ηρεμήσει.». Αντεξεταζόμενη επί τούτου, αρχικά συμφώνησε ότι ήταν το πρώτο σημείο που της ανέφερε ότι την έπιασε κρίση πανικού. Στη συνέχεια και αφού της υποδείχθηκε και η σχετική αναφορά της στην κατάθεση της, υπήρξε μια αναδίπλωση. «Α. Δεν θυμούμαι να μου είπε ζήτησε από τους Κατηγορούμενους.

Ε. Διαβάζω από την κατάθεση σας γραμμή 23(διαβάζει).

Α. Δεν θυμούμαι αν ζήτησε άδεια, δεν θυμούμαι αν ήταν ακριβώς, θυμούμαι ότι πήγαινε ο ΨΨ και την έπιασε κρίση πανικού.

Ε. Επομένως, ότι δεν θυμάστε σήμερα—

Α. Τώρα δεν μπορώ ειλικρινά να σας πω ότι είναι αυτό.

Ε. Αλλά για να καταγράφεται στην κατάθεση σας είναι τι σας είπε και το σημειώσατε;

Α. Πάλι μετά από 10 μέρες από το τηλέφωνο δεν θα πω 100%, δεν θυμούμαι.

Ε. Τα υπόλοιπα είναι 100%;

Α. Όχι, δεν είμαι  απόλυτη και δεν είναι κανένας 100%.».

Προχώρησε όμως η ΜΚ5 και ανέφερε και κάτι που αναφέρθηκε και από την ΜΚ3 σε σχέση με τη λήψη της κατάθεσης της.

«Ε. Ό,τι μας είπατε προηγουμένως ότι σας ανέφερε και λέτε στην κατάθεση σας, είναι αυτά που σας ανέφερε;

Α. Ναι, και επαναλαμβάνω εγώ και γενικότερα επειδή να πω ότι τα έλεγα σε έναν άντρα Αστυνομικό,  εννοείται έβαλλε πιο ευγενικές λέξεις.».

Πέραν δηλαδή της διαφοροποίησης της ως προς το τι της λέχθηκε από την ΜΚ3, με σκοπό να την βοηθήσει, επιρρίπτει και αυτή, τινί τρόπο, την ευθύνη στον άντρα αστυνομικό που της έλαβε την κατάθεση ότι δεν κατέγραφε επακριβώς αυτά που του έλεγε αλλά προέβαινε σε διαφοροποιήσεις ως προς τις λέξεις για ν είναι πιο ευγενικές. Η ΜΚ5 δεν ήταν βέβαια παρούσα κατά το χρόνο της λήψης  κατάθεσης από την ΜΚ3.

Η μαρτυρία της ΜΚ5 δεν γίνεται αποδεκτή.

 

Ο ΞΞ, ΜΚ6, πατέρας της ΜΚ3, ανάφερε στο Δικαστήριο το τι η κόρη του τους ανέφερε στις 19/8/2022 όταν τους είπε να συναντηθούν διότι είχε κάτι πολύ σοβαρό να τους πει και τα οποία καταγράφονται στην κατάθεση του τεκμήριο 57. Ο εν λόγω μάρτυρας κρίνεται αξιόπιστος μάρτυρας αφού δεν προέκυψε οτιδήποτε κατά την αντεξέταση του που θα μας οδηγούσε σε διαφορετική κατάληξη. Ανέφερε ότι κατά την εξιστόρηση των συμβάντων από την κόρη του αυτή ήταν σε πολύ άσχημα  κατάσταση και έκλαιγε. Μέχρι όμως τις 19/8/2022 οπόταν και μίλησε στην οικογένεια της η ΜΚ3, δεν είχε ο ίδιος αντιληφθεί οτιδήποτε με βάση τη συμπεριφορά  της. Τους είχε αναφέρει ότι ο κατηγορούμενος 1 επέμενε να κάνει σεξ μαζί της με τον κατηγορούμενο 2 να του λέει ν την αφήσει. Τότε ο ΛΛ  με το ζόρι της κτύπησε το κεφάλι και αφού έγινε αναίσθητη έκανε σεξ μαζί της. ο κατηγορούμενος 2 δεν έκανε κάτι.

Αποδεχόμαστε τη μαρτυρία του ΜΚ6.

 

Ο ιερέας πάτερ ΤΤ, ΜΚ7, πνευματικός της παραπονούμενης, στην κατάθεση του τεκμήριο 58, καταγράφει το τι διαμείφθηκε μεταξύ αυτού και της ΜΚ3 όταν η τελευταία του τηλεφώνησε στις 16/8/2022 γύρω στις 12:00-13:00. Αποκομίσαμε θετική εντύπωση από τον εν λόγω μάρτυρα ο οποίος έθεσε το τι του μεταφέρθηκε από την ΜΚ3 χωρίς προσπάθεια να βοηθήσει την υπόθεση της. Κρίνεται ως αντικειμενικός μάρτυρας. Κατά την τηλεφωνική τους επικοινωνία του ανέφερε για τη συνάντηση που είχε το πρωί της 16/8/2022 με τον κατηγορούμενο 1. Ο ίδιος διέκρινε μέσα από τα κλάματα της να θέλει να τερματίσει τη ζωή της και την παρότρυνε να καταγγείλει την υπόθεση στην αστυνομία κάτι που η ίδια αρνιόταν λόγω ντροπής και σύγχυσης της εμπιστοσύνης. Η κλήση τους τερματίστηκε λόγω κάποιας υποχρέωσης του μάρτυρα και ενώ η ΜΚ3 βρισκόταν σε κάποιο παρεκκλήσι στα Λεύκαρα. Σε κατοπινό στάδιο όταν προσπάθησε να επικοινωνήσει μαζί της το τηλέφωνο της ήταν κλειστό. Λόγω της απειλής της για αυτοκτονία κάλεσε γνωστούς του να πάνε να την βρουν. Στις 12:00 τα μεσάνυχτα και αφού η ΜΚ3 δεν απαντούσε στις κλήσεις του επικοινώνησε με την αστυνομία και τους ανέφερε ότι υπάρχει μια κοπέλα  στη  συγκεκριμένη περιοχή που κινδυνεύει. Του αναφέρθηκε από  τον αστυνομικό ότι ήταν καλά και μεταφερόταν στον σταθμό. Η ΜΚ3 επικοινώνησε μαζί του όταν επέστρεφε στο σπίτι της. Ανέφερε ο μάρτυρας για την ακρίβεια του περιεχομένου της κατάθεσης του και ότι είναι περίληψη του τι ανέφερε στον αστυνομικό όταν του έλαβε κατάθεση. Υπάρχουν λεπτομέρειες που δεν θυμάται. Ανέφερε ότι τα όσα είπε είναι από το τι του μετέφερε η ΜΚ3 χωρίς ο ίδιος να ξέρει  εάν συνέβηκε και τι συνέβηκε.

Η μαρτυρία του ΜΚ7 γίνεται αποδεκτή.

 

Η Μικαέλλα Κόκκινου, ΜΚ8, κλινική ψυχολόγος στο επάγγελμα, κλήθηκε ως εμπειρογνώμονας μάρτυρας για να καταθέσει σε σχέση με τα ευρήματα της μετά από  εξέταση της παραπονούμενης ΜΚ3.

 

Είναι νομολογημένο ότι ο πραγματογνώμονας θα πρέπει να παρουσιάσει αιτιολογημένα, αντικειμενικά και αμερόληπτα τα αναγκαία επιστημονικά κριτήρια έτσι ώστε να δώσουν την δυνατότητα στο Δικαστήριο να κρίνει την ακρίβεια των επίδικων συμπερασμάτων του για  να διαμορφώσει την δική του ανεξάρτητη άποψη με την εφαρμογή των κριτηρίων αυτών στα γεγονότα της υπόθεσης (βλ. Σαρρής v. Καλλέγιας κ.ά. (2011) 1Β Α.Α.Δ. 958, Πιττάλης κ.ά. v. Ianira Enterprises Ltd κ.ά. (1997) 1 Α.Α.Δ. 814). Είναι επίσης νομολογημένο ότι η μαρτυρία εμπειρογνωμόνων δεν δεσμεύει αλλά απλώς βοηθά το Δικαστήριο το οποίο δικαιούται να διαφοροποιήσει τη θέση του και να μη δεχθεί τη μαρτυρία ενός εμπειρογνώμονα, νοουμένου ότι υπάρχουν οι συνθήκες εκείνες που να δικαιολογούν τέτοια κατάληξη (βλ.Muskita Aluminium Industries Ltd κ.ά. v. Alsako Aluminium Ltd κ.ά. (2009) 1Β ΑΑΔ 1481).

 

Στην υπό κρίση περίπτωση, πέραν του ότι τα προσόντα της ως αυτά καταγράφονται στο τεκμήριο 59 δεν αμφισβητήθηκαν, η ίδια ανέφερε ότι είναι εγγεγραμμένη στο μητρώο ψυχολόγων από το 2015 και από το 2019 είναι τοποθετημένη στο κέντρο εξειδικευμένων αξιολογήσεων ψυχικής υγείας των υπηρεσιών ψυχικής υγείας του Υπουργείου Υγείας. Από το 2013 μέχρι σήμερα έχει αξιολογήσει πέραν των 100 περιστατικών θυμάτων σεξουαλικής κακοποίησης. Ως εκ των ανωτέρω κρίνεται ως εμπειρογνώμονας μάρτυρας για τον σκοπό που κλήθηκε.

 

Η ΜΚ8 ετοίμασε έκθεση ψυχολογικής αξιολόγησης της ΜΚ3 ημερομηνίας 5/12/2022, την οποία και κατέθεσε ως τεκμήριο 60. Προέβηκε περαιτέρω σε κατάθεση σειράς εγγράφων και τα οποία χρησιμοποίησε ως εργαλεία για σκοπούς αξιολόγησης και ετοιμασίας της έκθεσης της. Κατέθεσε το έντυπο Beck Anxiety Inventory τεκμήριο 61, το ερωτηματολόγιο με τον τίτλο BDI-2 τεκμήριο 62, το έντυπο τεκμήριο 63, το ανιχνευτικό ερωτηματολόγιο προσωπικότητας τεκμήριο 64, το διαγνωστικό συνοπτικό φύλλο βαθμολόγησης τεκμήριο 65 και τα διαγνωστικά κριτήρια DSM-5 τεκμήριο 66 τα οποία και εξήγησε τόσο ως προς το περιεχόμενο τους όσο και τη χρήση τους. Εξήγησε περαιτέρω με το τι ασχολείται η κλινική ψυχολογία και τη διαφορά που υπάρχει μεταξύ κλινικής και δικανικής ψυχολογίας. Η εντύπωση που αποκομίσαμε από την εν λόγω μάρτυρα ήταν  θετική. Παρέθεσε με λεπτομέρεια και σαφήνεια αλλά και με επιστημονικό τρόπο τη διαδικασία που ακολούθησε έτσι ώστε να αξιολογήσει την ΜΚ3 και να καταλήξει στα ευρήματα της. Δεν προέκυψε οτιδήποτε το οποίο θα επέφερε ρήγμα στην επιστημονική μέθοδο την οποία χρησιμοποίησε και που θα μας οδηγούσε στο συμπέρασμα ότι ενήργησε με λανθασμένο τρόπο. Στην έκθεση της τεκμήριο 60 αναφέρει ότι εξέτασε την ΜΚ3 μετά από γραπτό αίτημα της Αστυνομίας στο πλαίσιο διερεύνησης υπόθεσης βιασμού εναντίον της. Πραγματοποίησε τέσσερεις συναντήσεις με την εξεταζόμενη και διεξήχθη ψυχοδιαγνωστική εξέταση με τη χρήση των εργαλείων τεκμήρια 61-64. Εξήγησε η μάρτυρας ότι τα εν λόγω ψυχομετρικά εργαλεία χρησιμοποιήθηκαν επικουρικά της ψυχοδιαγνωστικής συνέντευξης και βοηθούν στη διασαφήνιση ερωτημάτων τα οποία μπορεί να έχει ένας κλινικός ψυχολόγος χωρίς όμως από μόνα τους να μπορούν να καταλήξουν σε οποιαδήποτε διάγνωση. Βοηθούν, είπε η μάρτυρας, σε συνδυασμό με την ψυχοδιαγνωστική συνέντευξη για κατάληξη κατά πόσο υπάρχει διαταραχή. Έλαβε περαιτέρω πληροφορίες από τον θεράποντα ψυχίατρο της Δρ. Κυριακίδη τις οποίες όμως δεν κατέγραψε διότι οφείλουν να βγάλουν την δική τους διάγνωση. Καταγράφεται στο τεκμήριο 60 το ιστορικό της ψυχικής υγείας της ΜΚ3, που σύμφωνα με την μάρτυρα θεωρείται ο ακρογωνιαίος λίθος της αξιολόγησης, η οποία της ανέφερε ότι υπήρξε μάρτυρας σε κακοποιητικές συμπεριφορές από τον πατέρα προς την μητέρα της, η ίδια δέχθηκε σωματική βία τόσο από τον πατέρα της όσο και από τα αδέλφια της αλλά έτυχε σωματικής και ψυχολογικής κακοποίησης από συντρόφους της και σεξουαλική κακοποίηση από άτομο το οποίο είχε γνωρίσει στην ηλικία των 17 ετών. Ως προς την καταγγελία ισχυρίστηκε βιασμό από σύντροφο της με τον οποίο βρίσκονταν σε διάσταση καθώς και από φίλο του. Κατά τη διάρκεια των συναντήσεων παρουσιάστηκε ψυχοκινητική διέγερση και υπερευαισθησία ενώ συχνά ξεσπούσε σε κλάματα ιδιαίτερα κατά τις αναφορές της προς τα γεγονότα που κατήγγειλε. Χαρακτηριζόταν από χαμηλή αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση, αυτοενοχοποίηση, συναισθήματα απελπισίας, φόβου και άγχους ως προς την έκβαση της υπόθεσης. Από την ανάλυση των αποτελεσμάτων των ψυχοδιαγνωστικών εργαλείων εντοπίστηκε σοβαρή συμπτωματολογία κατάθλιψης με αυτοκτονικό ιδεασμό χωρίς πρόθεση άγχους και μετατραυματικού στρες. Της αναφέρθηκαν συμπτώματα όπως δυσκολία στον ύπνο, εφιάλτες, κοινωνική αποξένωση, αίσθημα αβοηθησίας και απελπισίας. Από την κλινική αξιολόγηση η διαγνωστική εκτίμηση της ΜΚ8 ήταν ότι η ΜΚ3 πληρούσε κριτήρια για διάγνωση μετατραυματικού στρες με συνυπάρχοντα κλινικά στοιχεία κατάθλιψης και άγχους. Εντοπίστηκαν συμπτώματα συναφή με κατάθλιψη και άγχος και πληρούσε τα κριτήρια για διάγνωση εξαρτητικής διαταραχής προσωπικότητας. Ρωτήθηκε η μάρτυρας σε σχέση με το περιεχόμενο της έκθεσης της, τεκμήριο 60 και αν η προηγούμενη σωματική ψυχολογική και σεξουαλική κακοποίηση της επηρέασε με οποιοδήποτε τρόπο την αξιολόγηση της. Είπε η μάρτυρας ότι σε σχέση με τη συμπτωματολογία της διαταραχής του μετατραυματικού στρες ήταν μεν πληροφορίες που η ΜΚ3 ανέφερε στο ιστορικό της χωρίς όμως να εστιάζει σε αυτά. Συνεπώς, κατά τη μάρτυρα, η συμπτωματολογία της διαταραχής του μετατραυματικού στρες που είχε συνδεόταν με τα υπόλοιπα που ανέφερε για το πρόσφατο περιστατικό και όχι με το παρελθόν της. Είπε ότι οι φοβίες και τα όνειρα και άλλα συμπτώματα που σχετίζονται με το επίδικο περιστατικό είναι από αναφορές της ΜΚ3. Αναφερόμενη στο τεκμήριο 63 είπε ότι από τη συμπτωματολογία που η ΜΚ3 σημειώνει ότι βιώνει, φαίνεται πόσο έντονη αυτή η συμπτωματολογία είναι. Συμπλήρωσε όμως, ερωτώμενη αν αυτά τα συμπτώματα υπήρχαν από προηγουμένως, ότι δεν μπορούσε να αξιολογήσει την προηγούμενη ψυχική της κατάσταση αλλά κατά την ίδια την ΜΚ3, η συμπτωματολογία ξεκίνησε μετέπειτα. Είπε επίσης ότι εντόπισε το σύμπτωμα της κατάθλιψης και συμφώνησε ότι το τραυματικό γεγονός δεν περιορίζεται σε ένα βιασμό ή σε ένα θάνατο ή σε ένα ατύχημα αλλά μπορεί να είναι από οτιδήποτε και εξαρτάται αν το άτομο το αντιλαμβάνεται ως τραυματικό. Έθεσε ότι δεν υπάρχει  τοποθέτηση από την ίδια ως προς την αλήθεια των γεγονότων που της αναφέρει το θύμα αλλά όσον αφορά την συμπτωματολογία οφείλει να εξετάσει αν υπάρχει κάποια υπερβολή που παραπέμπει  σε άλλη διαταραχή. Δεν παίρνει κατάθεση από το άτομο ως προς τα γεγονότα παρά μόνο βασικά  στοιχεία και εξετάζει αν υπάρχει συμπτωματολογία που παραπέμπει σε κάποια διαταραχή για να προτείνει να μπει σε θεραπευτικό πλαίσιο. Για την αληθοφάνεια των γεγονότων ασχολούνται οι δικανικοί ψυχολόγοι. Εξήγησε περαιτέρω ότι όταν υπάρχει κατάσταση πανικού το σώμα ενεργοποιείται με διάφορους τρόπους όπως είναι το fight, fly και το freeze system. Η ακινητοποίηση και το πάγωμα δεν σημαίνει ότι είναι πλήρης η ακινητοποίηση. Μπορεί συναισθηματικά και γνωστικά να νιώθει κάποιος ότι δεν μπορεί να κάνει κάτι. Είπε επίσης η μάρτυρας ότι υπάρχουν περιπτώσεις που ένα θύμα βιασμού μπορεί να απευθύνεται ξανά στον δράστη κάτι το οποίο εξαρτάται από την προσωπικότητα του θύματος. Εξαρτάται και από τη σχέση που είχε το άτομο με τον δράστη και συνήθως τα άτομα που θα πάνε πίσω στον δράστη αν είχαν οποιαδήποτε προηγούμενη σχέση. Μπορεί να έχουν την ανάγκη να ακούσουν μία συγνώμη ή να ακούσουν εξηγήσεις ή και όταν υπήρχαν κάποια θετικά συναισθήματα και τα οποία γίνονται ξαφνικά αρνητικά με το άτομο να βρίσκεται διχασμένο στο που να σταθεί συναισθηματικά. Είπε όμως ότι αυτά είναι από βιβλιογραφία και από την εμπειρογνωμοσύνη της και πρόκειται για υποθέσεις. Τα όσα δε αναφέρει για την απροθυμία της ΜΚ3 να προβεί σε καταγγελία αλλά και την αιτία που προσπάθησε να αυτοκτονήσει είναι από όσα της είπε η ίδια. Εξήγησε περαιτέρω ότι άτομα με εξαρτητική διαταραχή εξιστορούν σε τρίτους ένα τραυματικό γεγονός με τρόπο που θα τους κάνει να διατηρήσουν μία θετική σχέση μαζί τους οπόταν και μπορεί να την εξιστορούν με διαφορετικό τρόπο και σε κάποιους να λένε περισσότερα πράγματα ενώ σε κάποιους άλλους να λένε πιο λίγα. Η εξαρτητική σχέση εξήγησε η μάρτυρας είναι με άτομα που έχει στη ζωή της και πολλές φορές μπορεί και η ίδια να θέτει τον εαυτό της σε αυτή την υποβόλιμη θέση. Το βίωμα μιας μεγάλης απόρριψης από άτομο που πάσχει από εξαρτητική διαταραχή προσωπικότητας είναι σημαντικό. Εξήγησε σε σχέση με την ΜΚ3 ότι δεν εξέτασε αν έλεγε αλήθεια ή όχι. Ούτε αν θα πει αλήθεια στο κάθε άτομο αλλά το πως θα διατηρήσει τη σχέση που είχε προηγουμένως και δεν έχει να κάνει με το αν θα τους πει την αλήθεια ή όχι. Είναι δική της ΜΚ3 διεργασία. Όταν τέθηκε στη μάρτυρα το σενάριο ότι ένα πρόσωπο έχει ερωτικές επαφές με άλλο πρόσωπο και η ίδια επιθυμεί σοβαρή σχέση και το δεύτερο πρόσωπο δεν ανταποκρίνεται ούτε σε τηλεφωνήματα της με την επικοινωνία να έχει χαθεί και μετά γίνεται πρόταση για σεξουαλική επαφή τύπου «τρίο»  και αυτό γίνει διότι δεν θέλει να τον χάσει και στην συνέχεια ο άνδρας με τον οποίο επιθυμεί να έχει σοβαρή σχέση την απορρίπτει, θα μπορούσε αυτή η απόρριψη να αποτελέσει τραυματικό γεγονός, η ΜΚ8 απάντησε ως εξής: «Α. Ναι, απλά εκείνο που θέλω να πω επειδή εν υποθετική ερώτηση, ότι θα έπρεπε να αξιολογήσω το άτομο για να δω, γιατί ο βιασμός ως τραυματικό γεγονός μέσα από διαγνωστικά κριτήρια του DSM 5, αναφέρεται βιασμός ως τραυματικό γεγονός, αλλά τούτο το αναφέρεται εσείς, δεν αναφέρεται ως παράδειγμα, άρα έπρεπε ως κλινικός να αξιολογήσω για να μπορέσω να τοποθετηθώ.». Συμπλήρωσε ότι το να μετανιώσει κάποιος για κάτι που έδωσε συγκατάθεση δεν θα ανέπτυσσε διαταραχή μετατραυματικού στρες. Θα μπορούσε να έχει τα συμπτώματα αλλά για να καταλήξει η ίδια για ύπαρξη διαταραχής θα πρέπει να το αξιολογήσει. Επανέλαβε ότι δεν εξετάζει τα γεγονότα και για την παρούσα περίπτωση εκείνο που γνωρίζει είναι ότι από όσα η ΜΚ3 της είχε πει ήταν μετά που το γεγονός. Συμπλήρωσε ότι δεν μπορεί να πάει αναδρομικά και να βάλει μια διαταραχή. Είπε επίσης ότι υπάρχουν πολλές αιτίες που δυνατόν να πυροδοτήσουν το μετατραυματικό στρες, θέτοντας ότι για προδοσία ή απόρριψη θα πρέπει το άτομο να αξιολογηθεί για να κριθεί το πως βίωσε ένα γεγονός ως τραυματικό. Δεν είχε όμως η ίδια τέτοιου είδους περιστατικό που να προέρχεται από απόρριψη. Αναφερόμενη στην παραπονούμενη είπε ότι το περιεχόμενο της συμπτωματολογίας στο οποίο κατέληξε ήταν συνδεδεμένο με το τι η ΜΚ3 της ανέφερε χωρίς να μπορεί να τοποθετηθεί αν έγιναν ή όχι τα γεγονότα. Είπε τέλος ότι το σημαντικό για την ίδια είναι να εξετάσει αν αυτό το άτομο πάσχει από κάποια διαταραχή και να το παραπέμψει σε θεραπεία. Μέχρι εκεί μπορεί να τοποθετηθεί.

Αποδεχόμαστε ως αξιόπιστη τη μαρτυρία της ΜΚ8.

 

Ο Αστυφύλακας 3392 Θεοδόσης Θεοδοσίου, ΜΚ9, ως αναφέρει και στην κατάθεση του τεκμήριο 67, στις 16/8/2022 μετέβηκε στο εξωκλήσι του Σωτήρος στα Πάνω Λεύκαρα μετά από τηλεφώνημα του ΙΙ ότι μαζί με τον ΓΓ βρήκαν μία κοπέλα αναίσθητη. Εκεί βρισκόταν μια κοπέλα σε ημιλιπόθυμη κατάσταση που είχε κοκκίνισμα στο μέτωπο και αίμα στο μεσαίο δάχτυλο του δεξιού της χεριού. Όταν άρχισε να συνέρχεται, έκλαιγε συνέχεια και είπε ότι το όνομα της ήταν ΒΒ. Ανέφερε ότι τα τραύματα τα προκάλεσε μόνη της διότι ήταν σε κακή ψυχολογική κατάσταση. Του ανάφερε ότι στις 16/8/2022 είχε συμφωνήσει με το αγόρι της να συναντηθούν σε ένα πάρκο κοντά στο χωριό Κόρνος και όταν συναντήθηκαν δεν ήταν μόνος του. Της ζήτησε να ικανοποιήσει και το φίλο του αν ήθελε να είναι μαζί. Ενώ αυτή δεν ήθελε ο φίλος της την ανάγκασε να το κάνει. Ο εν λόγω μάρτυρας παράθεσε το τι ο ίδιος διαπίστωσε κατά τη μετάβαση του στο εξωκλήσι και τι του αναφέρθηκε από την ΜΚ3 χωρίς να προσθέσει ή να αφαιρέσει κάτι που θα μπορούσε να κριθεί ότι προσήλθε στο Δικαστήριο για να βοηθήσει τον οποιονδήποτε. Είχε καταγράψει σημειώσεις τις οποίες κατέστρεψε αφού τις μετέφερε αυτολεξεί στην κατάθεση του. Είπε ότι όταν η ΜΚ3 τους είπε για το περιστατικό παρόντες ήταν ο ίδιος και ο αστυφύλακας 4439 με τον οποίο μετέβηκε στο μέρος. Απέκλεισε την πιθανότητα τα δύο άτομα που τους ειδοποίησαν να άκουσαν αυτά που τους είπε η ΜΚ3.

Η μαρτυρία του ΜΚ9 γίνεται αποδεκτή.

 

Η Λεύκια Παναγιωτίδου, ΜΚ10, χημικός στο Γενικό Χημείο του Κράτους, κρίνεται ως ειλικρινής μάρτυρας που με ανεξάρτητο τρόπο ανάφερε και εξήγησε τις διαπιστώσεις της, ως αυτές καταγράφονται στην έκθεση εξέτασης τεκμήριο 70. Αναγνώρισε το τεκμήριο 5 ως το αντικείμενο που εξέτασε, και είπε ότι το CBD Oil είναι ένα από τα πιο δραστικά συστατικά της κάνναβης και έχει ψυχοδραστική δράση. Συμπλήρωσε ότι από το 2016 με απόφαση του Συμβουλίου Φαρμάκων τοποθετήθηκε σε φαρμακευτικό σκεύασμα. Επειδή δεν έχει σύστημα ποιότητας είναι πολύ δύσκολο να απομονώνουν την υπόλοιπη κανναβινόλη του CBD και έτσι πολλές φορές εντοπίζεται το ψυχοδραστικό Δ.9-THC το οποίο για να μετρηθεί χρειάζεται εξειδικευμένη εξέταση για ποσοτικό προσδιορισμό. Σε σχέση με το τεκμήριο 70 δεν μπορούσε να πει με βεβαιότητα πόσο Δ.9-THC περιείχε. Δεν μπορούσε τέλος να πει αν το συγκεκριμένο υγρό που εξέτασε ήταν νόμιμο ή όχι.

Αποδεχόμαστε τη μαρτυρία της ΜΚ10.

 

Ο Μάριος Καριόλου, ΜΚ11, εργάζεται στο Ινστιτούτο Νευρολογίας και Γενετικής Κύπρου και διευθύνει το Εργαστήριο Δικανικής Γενετικής. Ο εν λόγω μάρτυρας δημιούργησε πολύ καλή εντύπωση στο Δικαστήριο. Με επιστημονικά σαφή, λεπτομερή και ανεξάρτητο τρόπο παρέθεσε τα ευρήματα του στο πλαίσιο των καθηκόντων του μετά από εξέταση τεκμηρίων που του αποστάληκαν μετά που περισυνελλέγηκαν κατά την διερεύνηση της υπόθεση από την αστυνομία. Κατέθεσε ο μάρτυρας βιογραφικό του σημείωμα τεκμήριο 71, απ’ όπου προκύπτει και η εμπειρογνωμοσύνη του επί του θέματος για το οποίο κλήθηκε να καταθέσει. Παρουσίασε περαιτέρω την έκθεση πραγματογνωμοσύνης τεκμήριο 72 και της οποίας το περιεχόμενο επεξήγησε και ειδικότερα επί των αντικειμένων που εντοπίστηκε γενετικό υλικό των κατηγορούμενων αλλά και της παραπονούμενης. Τέθηκε στον ΜΚ11 το σενάριο ύπαρξης κολπικής σεξουαλικής επαφής και κατά την επαφή αυτή βγαίνουν υγρά από τον κόλπο της γυναίκας σε μορφή «squirting» και πετάγονται στην κοιλιά του άνδρα ο οποίος σκουπίζει την κοιλιά του με τη χρήση μωρομάντηλων. Ρωτήθηκα αν θα αναμενόταν να υπάρχουν τα αποτελέσματα που καταγράφονται στο σημείο 7 της σελίδας 11 του τεκμηρίου 72. Εξήγησε ο μάρτυρας ότι θα ανέμενε κάποιος να εντοπιστεί ίσως μείγμα γενετικού υλικού από τις γυναικείες βιολογικές ουσίες αλλά και αντρικό γενετικό υλικό στο μωρομάντηλο λόγω της τριβής στο δέρμα του ατόμου που σκουπίστηκε. Όμως, ως ανέφερε ο μάρτυρας δεν είμαστε πάντα βέβαιοι ότι όταν αγγίζουμε ένα αντικείμενο θα αφήσουμε το γενετικό υλικό μας. Πρόσθεσε ότι στα μωρομάντηλα υπάρχουν ουσίες που καταστρέφουν ή μειώνουν την αντοχή κάποιου γενετικού υλικού και αυτό εξαρτάται και από τις ποσότητες που εναποτέθηκαν.

Η μαρτυρία του ΜΚ11 γίνεται αποδεκτή.

 

Ο Δρ. Σίμος Κυριακίδης ΜΚ12, ήταν ο ψυχίατρος ο οποίος παρακολουθούσε την παραπονούμενη ΜΚ3, από τις 11/6/2022, πριν δηλαδή το ισχυριζόμενο επίδικο συμβάν. Ο εν λόγω μάρτυρας κλήθηκε ως εμπειρογνώμονας μάρτυρας να καταθέσει σε σχέση με την κατάσταση της υγείας της ΜΚ3 τόσο πριν από τον ισχυριζόμενο βιασμό της όσο και μετά. Δεν θα επαναλάβουμε τις αρχές οι οποίες διέπουν τη μαρτυρία εμπειρογνώμονα μάρτυρα τις οποίες και έχουμε θέσει κατά την εξέταση της μαρτυρίας της ΜΚ8. Κατέθεσε ο μάρτυρας βιογραφικό σημείωμα τεκμήριο 54, όπου αναφέρεται ότι έλαβε πτυχίο ιατρικής το 1998 και ολοκλήρωσε την ειδικότητα της ψυχιατρικής στο Νοσοκομείο Ευαγγελισμός της Αθήνας το 2007. Ασκεί το επάγγελμα του ψυχιάτρου εδώ και 17 χρόνια και έχει δικό του ιατρείο και είναι γραμμένος στο μητρώο ψυχιάτρων. Από τα όσα έθεσε ενώπιον μας και τα οποία δεν αμφισβητήθηκαν κρίνεται ως εμπειρογνώμονας μάρτυρας. Ο ΜΚ12 κατέθεσε σχετικό ιατρικό πιστοποιητικό ημερομηνίας 17/9/2022, τεκμήριο 75 και στο οποίο καταγράφει την κατάσταση της ΜΚ3. Ο εν λόγω μάρτυρας δημιούργησε θετική εντύπωση στο Δικαστήριο. Θεωρούμε ότι κατέθεσε για τις διαπιστώσεις και συμπεράσματα του στη βάση των επιστημονικών του προσόντων μετά από αναφορές τις οποίες του είχαν τεθεί από την παραπονούμενη. Δεν προέκυψε κάτι το οποίο θα μας οδηγούσε σε κατάληξη ότι προσήλθε στο Δικαστήριο για να βοηθήσει την πελάτιδα του αν και κάτι τέτοιο του υποβλήθηκε από την πλευρά της υπεράσπισης του κατηγορούμενου 1. Δεν είχαμε όμως οποιοδήποτε στοιχείο που θα αλλοίωνε την καλή εικόνα που αποκομίσαμε και θα συνηγορούσε προς την υποβολή της θέσης της υπεράσπισης. Να πούμε επίσης ότι η μαρτυρία του σε γενικές γραμμές κινείται στα ίδια πλαίσια και με της ψυχολόγου ΜΚ8 με διαφοροποιήσεις βέβαια εφόσον η ΜΚ8 είναι ψυχολόγος και ο ΜΚ12 ψυχίατρος. Ανέφερε ότι όταν την εξέτασε για πρώτη φορά στις 11/6/2022 παρουσίαζε συμπτώματα  κατάθλιψης με κυριότερα συμπτώματα να είναι μειωμένη διάθεση, ανηδονία, αυπνία, ανορεξία με απώλεια βάρους και προβλήματα στην περίοδο. Ξεκίνησε με φαρμακευτική αγωγή και την εξέτασε εκτάκτως στις 23/8/2022 όπου του ανέφερε ότι είχε υποστεί βιασμό από δύο άνδρες στις 16/8/2022. Την εξέτασε και στις 27/8/2022 με την κατάσταση της να έχει επιδεινωθεί αφού παρουσίαζε τρόμο, εφιδρώσεις και ανορεξία. Είχε δυσκολίες προσοχής, συγκέντρωσης καθώς και αυπνία με συχνούς εφιάλτες. Απομονωνόταν, έκλαιγε κάθε βράδυ και είχε σκέψεις αυτομομφής και αναξιότητας. Κατά την εξέταση της στις 17/9/2022, η κατάσταση της ήταν καλύτερη. Ο μάρτυρας εξήγησε περαιτέρω τι είναι το μέτριας βαρύτητας καταθλιπτικό επεισόδιο και περιέγραψε την κατάσταση της ΜΚ3 όταν του αφηγήθηκε το περιστατικό του ισχυριζόμενου βιασμού της. Διευκρίνισε ότι η αναφορά του σε επιδείνωση της κατάστασης της, αφού παρουσίαζε τρόμο εφιδρώσεις και αυπνία, ήταν συμπτώματα που του τα ανέφερε η ασθενής. Θέτοντας την τρέχουσα ψυχική της κατάσταση ανέφερε ότι τα συμπτώματα επανήλθαν πιο έντονα και τότε βάζουν τη διάγνωση της διαταραχής μετά από τραυματικό στρες η οποία είναι μια πολύ πιο σοβαρή κατάσταση γιατί μπορεί να περάσει μέσα στους επόμενους μήνες αλλά μπορεί να διαρκέσει και χρόνια. Εξήγησε ότι είχε επώδυνες μνημονικές ανακλήσεις του περιστατικού και της προκαλούσαν μεγάλη αναστάτωση, ταχυκαρδία, κλάμα και εφιάλτες που αφορούν βιασμό και σωματικά συμπτώματα. Είπε ότι δεν γνώριζε να υπήρχε άλλο τραυματικό γεγονός εκείνες τις ημέρες και τα συμπτώματα ήταν λόγω βιασμού. Ανέφερε επίσης ότι μια απλή προδοσία ή απόρριψη δεν θα μπορούσε να πυροδοτήσει μετατραυματικό στρες. Για να γίνει διάγνωση μετατραυματικού στρες πρέπει να υπάρχει ένα τραυματικό γεγονός το οποίο ο ασθενής βιώνει. Κατά το στάδιο της αντεξέτασης του έγινε προσπάθεια κλονισμού της αξιοπιστίας του εν λόγω μάρτυρα που είχαν σχέση και με τη διαδικασία την οποία ακολούθησε ο μάρτυρας για να καταλήξει στα συμπεράσματα του. Του είχε τεθεί ότι δεν ακολούθησε τη διενέργεια διαφόρων τεστ προς την ΜΚ3 έτσι ώστε να καταδεικνύουν την επιστημονική μέθοδο η οποία απαιτείται σε τέτοιου είδους περιπτώσεις. Πέραν της θέσης η οποία υποβλήθηκε από την υπεράσπιση υπό το γενικό αυτό πλαίσιο δεν τέθηκε οτιδήποτε το απτό το οποίο να αποδομεί τη μέθοδο που ο μάρτυρας ακολούθησε για την εξέταση της παραπονούμενης που ήταν ουσιαστικά μέσω συνεντεύξεων. Ως και ο ίδιος ανέφερε ένας ιατρός με 17 χρόνια εμπειρία μπορεί να καταλήξει στα συμπεράσματα του και χωρίς τη διενέργεια των τεστ αυτών. Αυτό που πρέπει να κρατηθεί από τη μαρτυρία του ΜΚ12 είναι ότι δεν μπορούν οι ίδιοι να γνωρίζουν το κυρίως συμβάν που μπορεί να προκαλέσει ένα στρεσογόνο τραυματικό γεγονός αφού το συμβάν είναι αυτό που τους αναφέρει η ασθενής. Δεν είναι δουλειά του ψυχιάτρου να αποφασίσει κατά πόσο κάποια γεγονότα έγιναν ή δεν έγιναν. Σκοπός τους είναι η θεραπεία του εξεταζόμενου προσώπου που έχουν μπροστά τους και δεν αμφισβητούν τα όσα τους τίθενται από τους ασθενείς. Έθεσε όμως ότι απαιτείται η ύπαρξη ενός τραυματικού περιστατικού για ανάπτυξη μετατραυματικού στρες. Συμφώνησε ότι άτομα με εξαρτητική διαταραχή, προκειμένου να κρατήσουν άτομα που θέλουν να έχουν στη ζωή τους, μπορεί να κάνουν πράγματα και μετά να το μετανιώσουν. Όταν τέθηκε στον μάρτυρα το σενάριο ότι κάποιο πρόσωπο με εξαρτητική διαταραχή και διαταραχή πανικού και κατάθλιψης που πέρασε από κακοποιητικές σχέσεις και της ζητά το αγόρι της με το οποίο ήθελε να έχει σοβαρή σχέση να κάνουν τρίο με τον φίλο του σε χρόνο που κινδύνευε να τον χάσει και δέχεται, στη συνέχεια το αγόρι της απομακρύνεται, η ίδια μετανιώνει και νιώθει ότι εξευτελίστηκε και προβαίνει και σε απόπειρα αυτοκτονίας στο τέλος νιώθοντας στιγματισμένη κα προδομένη προβαίνει σε καταγγελία στην αστυνομία, από την καταγγελία αυτή έχασε και τη φίλη της. Ρωτήθηκε ο μάρτυρας κάτω από αυτές τις περιστάσεις μπορεί να αποτελεί τραυματικό γεγονός. Ο μάρτυρας απάντησε ότι αν και δεν είναι απειλητικό για τη ζωή όμως αν η ίδια θεώρησε ότι κατά κάποιο τρόπο κακοποιήθηκε σεξουαλικά, ενδεχομένως με ένα τρόπο δικό της, να το βιώνει ως τραυματικό γεγονός. Όταν του τέθηκε ότι η καταγγελία της ΜΚ3 ήταν στη βάση του σεναρίου που του ανέφερε απάντησε ως εξής:  «Α. Απλώς να πω ότι ως ψυχίατρος δεν μπορεί κανένας άνθρωπος στον πλανήτη, δεν μπορεί να πει όσες ενδείξεις και να κάνει σε ένα άνθρωπο αν λέει αλήθεια ή ψέματα, αυτό είναι δουλειά του Δικαστηρίου ή με τη διαδικασία που κάνουμε. Άρα δεν μπορώ να σας επιβεβαιώσω 100% ότι ναι η πρώτη κατηγορία συμπτωμάτων αυτή των ανακλήσεων δεν μπορώ να σας πω με βεβαιότητα ότι είναι προβληματική. Δεν μπορώ να σας πω αν η ασθενής μετέφερε την αλήθεια.»

Αποδεχόμαστε τη μαρτυρία του ΜΚ12 ως αξιόπιστη.

 

Τελευταία μάρτυρας για την πλευρά της κατηγορούσας αρχής ήταν η ΟΟ ΜΚ13. Η ΜΚ13 ως αναφέρει και στην κατάθεση της τεκμήριο 78 είναι ιδιοκτήτρια ινστιτούτου αισθητικής στην οποία υπάλληλος της ήταν και η ΜΚ3 από το τέλος του έτους 2019 και που παρέμεινε υπάλληλος της μέχρι και την ημερομηνία που έδιδε την κατάθεση της. Υπάλληλος της ήταν και η ΑΑ από τον Μάρτη του 2022 μέχρι τις 10/8/2022. Η εν λόγω μάρτυρας ήταν άμεση και σταθερή στις απαντήσεις της. Δεν υπέπεσε σε αντιφάσεις που να κλονίζουν την αξιοπιστία της. Σε κάθε περίπτωση η ομολογουμένως σύντομη αντεξέταση της περιορίστηκε σε διευκρινιστικές ερωτήσεις. Ανέφερε ότι οι αναφορές της στη σελίδα 2 στις γραμμές 6-25 του τεκμηρίου 78 ήταν από μήνυμα που η ΜΚ3 είχε στείλει στο group που είχαν όλες οι κοπέλες του ινστιτούτου.  Ανέφερε επίσης ότι η ΜΚ3 της δημιούργησε πάρα πολλά θέματα στον επαγγελματικό τομέα και την απέλυσε. Συμπλήρωσε ότι δεν έφευγε και αναγκάστηκε να φέρει δικηγόρο στην εταιρεία για να μπορέσει να την σταματήσει.

Αποδεχόμαστε τη μαρτυρία της ΜΚ13.

 

Η παραπονούμενη ΒΒ, αν και ήταν η ΜΚ3 εν τούτοις θεωρήσαμε ορθό όπως αξιολογήσουμε τη μαρτυρία της τελευταία, δεδομένης της σημασίας που έχει για την υπόθεση αφού η μαρτυρία της συνδέεται και με τη μαρτυρία άλλων μαρτύρων και ειδικότερα των ΜΚ 2,5,6 και 7, που ήταν πρόσωπα στα οποία μίλησε για το συμβάν και ανέφερε το πως κατά τη θέση της διαδραματίστηκαν τα γεγονότα μεταξύ 15/8/22 και 16/8/2022. Η ΜΚ3 βέβαια έδωσε σειρά καταθέσεων στην αστυνομία, τεκμήρια 49-52, όπου περιέγραψε τα διαδραματισθέντα από 1/8/2022 μέχρι 19/8/2022. Η περίοδος αυτή καλύπτει την γνωριμία της με τον κατηγορούμενο 1 μέχρι και την ημέρα που προέβηκε σε καταγγελία. Έδωσε και τις καταθέσεις τεκμήρια 53-54, που αφορούν ισχυριζόμενη επίσκεψη της μητέρας του κατηγορούμενου 2, στο ινστιτούτο αισθητικής που εργαζόταν και η οποία της ανέφερε ότι δεν έφταιγε ο γιος της αλλά ο ΛΛ  για τα συμβάντα και την κάλεσε να σκεφτεί το ανήλικο παιδί του γιου της. Οι εν λόγω καταθέσεις δόθηκαν και κατατέθηκαν στα πλαίσια της παρούσας υπόθεσης πλην όμως άπτονται άλλης ενδεχομένως διαδικασίας και όχι των γεγονότων της παρούσας. Να σημειωθεί ότι αν και κατατέθηκαν ενώπιον μας εν τούτοις δεν αποτέλεσαν αντικείμενο ούτε περαιτέρω κυρίως εξέτασης αλλά ούτε και αντεξέτασης. Η ουσία της καταγγελίας της ΜΚ3, που αποτελεί το πραγματικό υπόβαθρο των κατηγοριών, που οι κατηγορούμενοι αντιμετωπίζουν, περιέχεται στην κατάθεση της τεκμήριο 49. Αναφέρει η ΜΚ3 ότι την 1/8/2022 επισκέφθηκε την ΑΑ στο σπίτι της οπόταν και γνώρισε τον αδελφό της κατηγορούμενο 1. Πήγε και την επόμενη ημέρα και επειδή έμεινε εκεί ως αργά της πρότεινε η ΑΑ και ο κατηγορούμενος 1 να μείνει στο σπίτι τους. Παρά την αρχική διστακτικότητα της τελικά την έπεισαν με την πρώτη να της δίνει καθαρά ρούχα για να κάνει μπάνιο. Θα έμενε στο δωμάτιο που χρησιμοποιείτο ως ξενώνας. Ενώ λουζόταν στην μπανιέρα, μπήκε μέσα ο κατηγορούμενος 1 αφού η πόρτα δεν ήταν κλειδωμένη. Τον ρώτησε για το λόγο που μπήκε και του είπε να περάσει έξω. Αντ’ αυτού αφαίρεσε τα ρούχα του και μπήκε στο μπάνιο. Επειδή της άρεσε σαν άντρας δεν τον έδιωξε από το μπάνιο. Άρχισε να την φιλά στο στόμα και έκαναν σεξ κάτι το οποίο ήθελε και η ίδια. Στη συνέχεια κοιμήθηκαν στο ίδιο κρεββάτι οπόταν και έκαναν ακόμα δύο φορές σεξ. Από εκείνη την ημέρα μιλούσε με τον κατηγορούμενο 1 και με μηνύματα και ανέπτυξαν μια σχέση που εξελισσόταν σε ερωτική. Στις 7/8/2022 συναντήθηκαν ξανά στα Λεύκαρα στο σπίτι του και έκαναν σεξ. Άρχισε να αναπτύσσει αισθήματα γι’ αυτόν και συνέχισαν να μιλούν καθημερινά στο τηλέφωνο. Στις 12/8/2022 στο πλαίσιο γραπτών μηνυμάτων που αντάλλαξαν της είπε ότι θα έφευγε για Αγγλία ως ποδοσφαιριστής. Η ίδια ήθελε να κρατήσει επαφή μαζί του. Ξημερώματα στις 16/8/2022, λίγο μετά τα μεσάνυχτα, και ενώ κοιμόταν ο κατηγορούμενος 1 της απέστειλε μήνυμα το οποίο η ίδια δεν είδε. Την πήρε τηλέφωνο και της ζήτησε να συναντηθούν κάτι που δέχθηκε παρά το προχωρημένο της ώρας. Της είπε επίσης ότι θα τον έφερνε ένας φίλος του με την ΜΚ3 να του προτείνει να μοιράσουν την απόσταση και να συναντηθούν στο πάρκο του Κόρνου. Επειδή δυσκολεύτηκε να βρει το πάρκο τον περίμενε στον κύριο δρόμο και έστριψαν μαζί αριστερά. Ο κατηγορούμενος 1 ήταν με το αυτοκίνητο του μάρκας Audi χρώματος μαύρου και συνοδηγός ο φίλος του. Στάθμευσαν τα οχήματα τους στο πάρκο και ο κατηγορούμενος 1 κατέβηκε από το όχημα του, μπήκε στο δικό της και κάθισε συνοδηγός. Τον ρώτησε το λόγο που την πήρε τηλέφωνο και αυτός της είπε ότι ήθελε να τον δει. Της είπε ότι είχε αισθήματα για αυτήν και της ζήτησε να κάνει κάτι γι’ αυτόν. Της ζήτησε να κάνουν σεξ και οι τρεις τους. Σοκαρισμένη αρνήθηκε λέγοντας του να πάει να βρει άλλη να της το ζητήσει διότι ήταν κάτι πάνω από τα όρια της. Αυτός επέμενε και η ΜΚ3 έγνεψε στον φίλο του που ήταν στο αυτοκίνητο, να κατεβάσει το παράθυρο. Λόγω του ότι δεν άνοιγε το παράθυρο ο φίλος του κατέβηκε από το αυτοκίνητο και πήγε στο παράθυρο του οδηγού του αυτοκίνητου της και τον ρώτησε τι «πελλάρες» λέει ο φίλος του.  Αντιλήφθηκε ότι επρόκειτο για τον κατηγορούμενο 2 αφού πρόσφατα έκανε μωρό και έβαλε φωτογραφίες στο facebook. Του είπε ότι δεν μπορούσε να κάνει σεξ μαζί τους. Τότε ο κατηγορούμενος 1 κατέβηκε από το αυτοκίνητο και άρχισε να φωνάζει και να αντιδρά λέγοντας ότι δεν θα έφευγε αν δεν έκανε αυτό για το οποίο πήγε εκεί. Ο κατηγορούμενος 2 τότε του είπε να την αφήσει και να μην την πιέζει αν δεν ήθελε. Ο κατηγορούμενος 1 επέστρεψε στο όχημα της, κάθισε στη θέση του συνοδηγού και άρχισε να την παρακαλεί να δεχθεί φιλώντας την στο στόμα. Της έβγαλε την μπλούζα που φορούσε και αφού κατέβηκε από το αυτοκίνητο της άνοιξε την πόρτα και της είπε να κατεβεί. Η ίδια ένιωσε αμήχανα και δεν μπορούσε να κατεβεί διότι της είχε βγάλει τη φανέλα. Την πήρε από το χέρι και την κατέβασε από το αυτοκίνητο της. Την έβαλε να ακουμπήσει πάνω στο αυτοκίνητο της έχοντας τη μηχανή πίσω της και άρχισε να την φιλά στο στήθος. Στη συνέχεια της έβγαλε το σουτιέν και το έριξε στο αυτοκίνητο της που είχε ανοικτή την οροφή. Της τράβηξε κάτω το παντελονάκι που φορούσε, της το έβγαλε και το έριξε χάμω. Μετά έσπρωξε το κεφάλι της προς τα κάτω και έβαλε το πέος του μέσα στο στόμα της για να του κάνει στοματικό έρωτα χωρίς η ίδια να το θέλει. Φοβήθηκε και πανικοβλήθηκε αλλά δεν είχε τη δύναμη να φύγει. Σήκωσε το  κεφάλι της έβγαλε το πέος από το στόμα της και είδε τον κατηγορούμενο 2 να κρατά το δικό του πέος και να το παίζει. Έπαθε τότε κρίση πανικού και πήγε στο αυτοκίνητο της και ήπιε κάτι σταγόνες χαλαρωτικές που πίνει όταν παθαίνει κρίσεις πανικού. Δεν ήξερε πως να αντιδράσει και πανικοβλήθηκε. Δεν μπορούσε να φωνάξει και να φύγει και δεν γνώριζε πως να αντιδράσει. Όπως ήταν σκυφτή για να πιει τις σταγόνες πήγε από πίσω της ο κατηγορούμενος 1 της κατέβασε το εσώρουχο και έβαλε το πέος του στον κόλπο της. Αμέσως μετά την άρπαξε, την έβαλε μπροστά στη μηχανή του αυτοκινήτου της της έβαλε στα τέσσερα την έσπρωξε να σκύψει και έβαλε το πέος του στον πρωκτό της. Πόνεσε και φώναξε «αου αου». Ο κατηγορούμενος 2 ήταν δίπλα της στη μηχανή του αυτοκινήτου με κατεβασμένο το παντελόνι του και όπως ο κατηγορούμενος 1 είχε το πέος του στον πρωκτό της πίεζε το κεφάλι της να κατεβεί να κάνει στοματικό έρωτα στον κατηγορούμενο 2. Προσπάθησε να απωθήσει με τα χέρια της τον κατηγορούμενο 2 ενώ τα χέρια της ήταν στην κοιλιά του και το πέος του στο πρόσωπο της. Ο κατηγορούμενος 2 του είπε να την αφήσει αφού δεν ήθελε. Αφού δεν μπορούσε να απωθήσει τον κατηγορούμενο 2, έβαλε το πέος του στο στόμα της και ο οποίος τέλειωσε μέσα στο στόμα της. μόλις τέλειωσε ο κατηγορούμενος 2, ο κατηγορούμενος 1 έβγαλε το πέος του από τον πρωκτό της, την γύρισε μπροστά του και έβαλε το πέος του μέσα στο στόμα της και εκσπερμάτωσε. Κατάπιε και των δύο τα σπέρματα. Μόλις τέλειωσαν ο κατηγορούμενος 1 σκουπίστηκε με μωρομάντηλα που πήρε από το αυτοκίνητο της και φώναξε του κατηγορούμενου 2 για να κάνει σεξ μαζί της. ο κατηγορούμενος 2 αρνήθηκε λέγοντας «όι ρε εν θελώ έκαμα κοπελούι». Μπήκαν μέσα στο αυτοκίνητο και έφυγαν αφήνοντας την μόνη της εκεί. Ένιωσε τόσο φτηνή που της επόμενη μέρα πήγε στα Λεύκαρα και τον βρήκε και τον ρώτησε αν της άξιζε αυτό που έγινε. Ο κατηγορούμενος 1 της είπε σιγά το πράμα που έγινε και της ζήτησε να μην τον ξαναενοχλήσει. Στη συνέχεια πήγε στο εξωκλήσι στη Σωτήρα και προσπάθησε να κάνει κακό στον εαυτό της χτυπώντας το κεφάλι της με μία πέτρα. Στις 17/8/2022 της τηλεφώνησε η ΑΑ και της είπε να πάρει τηλέφωνο τον κατηγορούμενο 1. Του τηλεφώνησε και μαζί του ήτα και ο κατηγορούμενος 2. Της είπαν ότι αν πάει στην αστυνομία θα δει τι θα πάθει και τι θα γίνει. Όλα τα μηνύματα και τις κλήσεις του κατηγορούμενου 1 τα διέγραψε από το κινητό της μετά την απόπειρα να θέσει τέρμα στη ζωή της. Στην κατάθεση της, τεκμήριο 52, προσθέτει ότι την ημέρα του επίδικου συμβάντος και επειδή ο κατηγορούμενος 1 της είπε ότι δεν θα πήγαινε με το αυτοκίνητο του, είδε ένα διπλοκάμπινο που ερχόταν από τα Λεύκαρα και πήγαινε προς τον Δελίκηπο και νομιζόμενη ότι ήταν αυτός το ακολούθησε. Της τηλεφώνησε ο κατηγορούμενος 1 και όταν κατάλαβε ότι δεν ήταν στο διπλοκάμπινο γύρισε πίσω και τους ακολούθησε στο σημείο όπου σύμφωνα με την καταγγελία της διαδραματίστηκαν τα γεγονότα. Η ΜΚ3 κατά την ένορκη μαρτυρία της προέβηκε σε παράθεση περαιτέρω λεπτομερειών αναγνωρίζοντας αρχικά τον εαυτό της στις φωτογραφίες του τεκμηρίου 2 αλλά και το τεκμήριο 21 ως την φωτογραφία που απέστειλε στην ΜΚ5 θεωρώντας ότι η κοροϊδία εναντίον της συνεχιζόταν. Εξήγησε για την παρεξήγηση που είχε αρχικά με την ΑΑ σε σχέση με την δουλειά που στη συνέχεια όμως εξελίχθηκε σε πραγματική φιλία. Αναφέρθηκε στα γεγονότα λέγοντας ότι ένιωσε κίνδυνο και άρχισε να παγώνει όταν ο κατηγορούμενος 1 είπε ότι δεν θα έφευγε αν δεν έκανε αυτό που πήγε να κάνει. Είπε ότι ένιωσε φτηνή και πόρνη από το ίδιο βράδυ των συμβάντων διότι δεν έπραξε αρκετά για να προστατεύσει τον εαυτό της. Δεν προέβηκε σε άμεση καταγγελία διότι ένιωθε την ΑΑ ως φίλη της και δεν ήθελε να δημιουργήσει προβλήματα στην οικογένεια. Η παραπονούμενη αντεξετάστηκε σε έκταση από τους συνηγόρους υπεράσπισης στην προσπάθεια τους να κλονίσουν την αξιοπιστία της με βασικό άξονα των προβαλλόμενων θέσεων τους ότι υπήρξε συγκατάθεση της για την σεξουαλική συνεύρεση τους στο χώρο του πάρκου στον Κόρνο.

 

Είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε την παραπονούμενη  στο εδώλιο του μάρτυρα έχοντας υπόψη μας τη σημασία που η μαρτυρία της έχει για την υπόθεση της κατηγορούσας αρχής. Η εντύπωση που αποκομίσαμε ήταν κακή. Η μαρτυρία της, πέραν του ότι σ’ αυτήν υπάρχουν προσθήκες που έγιναν έτσι ώστε να αναδύεται αληθοφάνεια και πειστικότητα στην εκδοχή της και που γινόταν ανάλογα με το πως οι απαντήσεις της θα βοηθούσαν την υπόθεση της, δεν αντέχει ούτε στη βάσανο της λογικής. Οι προσθήκες αυτές είναι ξεκάθαρες από την μαρτυρία της ενώπιον του Δικαστηρίου. Ενώ στις καταθέσεις της υπάρχει μια γενικόλογη και περιορισμένη παράθεση των γεγονότων, στην ένορκη μαρτυρία της τίθενται ουσιώδη γεγονότα που θα έπρεπε να παρατεθούν κατά την κατάθεση της στην αστυνομία και δεν αποτελούν λεπτομέρειες, ως η ΜΚ3 ήθελε να τις παρουσιάσει. Να υπενθυμίσουμε ότι η παραπονούμενη αποφάσισε να προβεί σε καταγγελία και να δώσει κατάθεση στην αστυνομία τρεις ημέρες μετά τον ισχυριζόμενο βιασμό της. Ήταν έντονη η προσπάθεια της να δικαιολογήσει την παρουσία της στο πάρκο θέτοντας ως υπόβαθρο την έλκυση της από τον κατηγορούμενο 1 και εν μέρει και την περιέργεια της αφού προηγουμένως της είχε ουσιαστικά ξεκαθαρίσει ότι δεν υπήρχε περιθώριο για να αναπτύξουν σοβαρή σχέση και δεν της απαντούσε στο τηλέφωνο και ήθελε να μάθει το λόγο που της τηλεφώνησε μεταμεσονύχτια ώρα για να συναντηθούν. Η ΜΚ3 στην προσπάθεια της να πείσει ότι βιάστηκε από τους κατηγορούμενους, αφού η ίδια ουδέποτε συγκατατέθηκε για συνουσία, δεν δίστασε να καταφύγει σε ψεύδη. Ακόμα και η συμπεριφορά της κατά την ένορκη μαρτυρία της και η φόρτιση που ενδεχομένως να είχε λόγω του ισχυριζόμενου συμβάντος δημιουργούν απορίες. Ενώ στην περιγραφή του ισχυριζόμενου βιασμού της, που ήταν το τραυματικό γεγονός για την ίδια, εκφραζόταν χωρίς οποιαδήποτε φόρτιση, συναισθηματική φόρτιση υπήρχε όταν αναφέρθηκε στη στιγμή που θα το έλεγε στην οικογένεια της. Ενδεικτικός είναι και ο τρόπος που απαντούσε αλλά και το περιεχόμενο των απαντήσεων της. Συγκεκριμένα, η απάντηση που έδωσε σε συγκεκριμένη ερώτηση της υπεράσπισης κατά την αντεξέταση της και που αφορούσε τα συμβάντα ήταν: «Α. Συγγνώμη δεν μπορώ να απαντήσω κάτι άλλο τα είπα πολλές φορές. Έθεσα πολλές φορές τη θέση μου. Είναι κουραστικό.». Σε υπόδειξη του Δικαστηρίου ότι αν κουράστηκε θα μπορούσαμε να διακόψουμε για να ξεκουραστεί είπε «Α. Κουράστηκα με τις ίδιες ερωτήσεις.». Ξέχασε προφανώς η ΜΚ3 ότι οι κατηγορούμενοι αντιμετώπιζαν σοβαρότατες κατηγορίες με ενδεχόμενη επιβολή ποινής φυλάκισης σε περίπτωση καταδίκης τους. Ίδια ήταν η συμπεριφορά της και σε άλλο στάδιο της αντεξέτασης της όταν της τέθηκαν ερωτήσεις σε σχέση με ανταλλαγές μηνυμάτων με τον κατηγορούμενο. Απάντησε «Α. Να σας πω κάτι, κουράστηκα να λέω τα ίδια, το είπα έχω τη θέση μου…..τώρα δεν είμαι εδώ για να σας κάνω εσάς να πιστέψετε, είμαι εδώ για να πω την αλήθεια τώρα να με πιστεύετε ή όχι δεν μπορώ να κάνω κάτι.». Σε κατοπινό σημείο και πάλι της τέθηκε ότι ο κατηγορούμενος 1 της ξεκαθάρισε ότι δεν ήθελε να κάνουν σχέση παρά μόνο να έχουν σεξουαλική επαφή. Χαρακτηριστική και πάλι η απάντηση της «Α. Διαφωνώ και τα είπατε πολλές φορές αυτά, θα ρωτήσετε και κάτι άλλο;». Δεν λαμβάνουμε βέβαια, σε καμία περίπτωση, την εκδήλωση αισθημάτων από πλευράς ΜΚ3 ως το μοναδικό και ουσιαστικό στοιχείο της αξιολόγησης της μαρτυρίας της έχοντας κατά νουν ότι μπορεί να είχε το σθένος να αντιμετωπίσει το ισχυριζόμενο τραυματικό γεγονός και να καταθέσει ενώπιον του Δικαστηρίου χωρίς φόρτιση. Δεν είναι όμως αυτή η εντύπωση που αποκομίσαμε από την εν λόγω μάρτυρα. Κρίση μας είναι ότι τα λεχθέντα της, χαρακτηρίζουν μάρτυρα που δεν παρέθεσε τα γεγονότα ως στην πραγματικότητα διαδραματίστηκαν και προσήλθε στο Δικαστήριο όχι για να πει την αλήθεια. Να πούμε καταρχάς ότι από το ίδιο το περιεχόμενο της κατάθεσης της τεκμήριο 49, προκύπτουν ανακολουθίες. Ενώ δηλαδή αναφέρει ότι ο κατηγορούμενος 2 είπε στον κατηγορούμενο 1, όταν ο τελευταίος άρχιζε να φωνάζει και να αντιδρά στην άρνηση της για σεξουαλική επαφή και των τριών, να μην την πιέζει αν δεν θέλει, στη συνέχεια και ενώ την έβαλε (ο κατηγορούμενος 1) να του κάνει στοματικό έρωτα, είδε τον κατηγορούμενο 2 να κρατά το δικό του πέος και να το παίζει. Στη συνέχεια μάλιστα και ενώ ο κατηγορούμενος 1 είχε το πέος του στον πρωκτό της του είπε πάλι να την αφήσει αφού δεν ήθελε. Δεν μπορούσε να απωθήσει τον κατηγορούμενο 2 και έβαλε το πέος του στο στόμα της. Η θέση αυτή δεν συνάδει με την προηγούμενη στάση του κατηγορούμενου 2 περί μη πίεσης της έχοντας κατά νουν ότι η ΜΚ3 ουκ ολίγες φορές ανέφερε κατά την ένορκη μαρτυρία της ότι ο εν λόγω κατηγορούμενος έλεγε στον κατηγορούμενο 1 να μην την πιέζει αν δεν θέλει. Περαιτέρω, ενώ παρουσιάζει τον κατηγορούμενο 1 να φωνάζει και να αντιδρά και ότι δεν θα έφευγε αν δεν γινόταν αυτό για το οποίο πήγε, όταν του είπε όχι για σεξουαλική επαφή με συμμετοχή και του κατηγορούμενου 2, στη συνέχεια και χωρίς να παρεισφρήσει οτιδήποτε άρχισε να την παρακαλεί για να δεχθεί φιλώντας την στο στόμα. Ερωτήματα δημιουργεί και ο τρόπος που πρόβαλε την προσπάθεια της να πιεί τις σταγόνες που την ηρεμούσαν σε στιγμές πανικού της. Είπε ότι όπως ήταν σκυφτή να πιει τις σταγόνες της ο κατηγορούμενος 1 πήγε από πίσω της, κατέβασε το εσώρουχο της και έβαλε το πέος του στον κόλπο της. Έχει κατατεθεί ως τεκμήριο 35 το αναφερόμενο μπουκαλάκι. Είπε κατά την κυρίως εξέταση της ότι ήπιε από το μπουκαλάκι χωρίς όμως να θυμάται πόσες σταγόνες. Το ερώτημα που εύλογα ανακύπτει είναι το πως κατάφερε να πιει από το μπουκαλάκι ενώ ήταν σκυφτή και έπειτα, πρόλαβε και ήπιε πριν βάλει το πέος του ο κατηγορούμενος 1 στον  κόλπο της ή το ήπιε κατά τον χρόνο που είχε ήδη διεισδύσει το πέος του. Τα πιο πάνω δεν αποτελούν τα μόνα στοιχεία που μας οδηγούν στην κατάληξη της μη αποδοχής της μαρτυρίας της. Παίρνοντας τα γεγονότα από την αρχή, στην κατάθεση της τεκμήριο 49 αναφέρει ότι γνώρισε τον κατηγορούμενο 1 την 1/8/2022 όταν επισκέφθηκε την αδελφή του στα Λεύκαρα. Προέκυψε από δική της παραδοχή στη μαρτυρία της ότι τον γνώριζε από προηγουμένως πλην όμως δεν το ανέφερε στο τεκμήριο 49. Δεχόμαστε ότι δεν ήταν κάτι το ουσιώδες για την υπόθεση δεδομένου ότι αν και τον γνώριζε δεν είχαν κάποια επαφή, ως η ίδια ανέφερε. Δεν είναι όμως το μοναδικό στοιχείο που παρέλειψε να αναφέρει. Η συμπεριφορά της αυτή να παραλείπει να θέτει στοιχεία με τη δικαιολογία ότι δεν ήταν σημαντικά αλλά λεπτομέρειες είναι επαναλαμβανόμενη. Προέκυψε παραδείγματος χάριν ότι στις 2/8/2022 είχε συναντήσει ξανά τον κατηγορούμενο 1 και την αδελφή του αφού μετέβηκε μάλιστα στη Λεμεσό για το σκοπό αυτό. Έθεσε περαιτέρω ότι μετέφερε τον κατηγορούμενο 1 στη Σκαρίνου για να πάρει το αυτοκίνητο του. Όταν ρωτήθηκε για το λόγο που δεν τα είπε στην κατάθεση της απάντησε ως εξής «Α. Γιατί αν καθόμουν να πω την κάθε λεπτομέρεια θα ήταν πρώτο πολλά μεγάλη και δεύτερο εκείνη την ώρα όταν ήμουν σε πανικό δεν θυμόμουν τόσες λεπτομέρειες, γιατί για εμένα δεν είχαν σημασία για το περιστατικό, ούτε το θεωρούμε κάτι κακό, αλλά εννοείται δεν έχω να κρύψω κάτι.». Πρόκειται για μία πολύ βολική δικαιολογία στην οποία μάλιστα επικαλείται και τον πανικό που κατά τη θέση της ένιωσε σε χρόνο πολύ προγενέστερο του χρόνου που έδωσε την κατάθεση της. Στις 2/8/2022 ήταν τότε που ήρθαν σε σεξουαλική επαφή στο μπάνιο ως είναι δεκτό. Ακόμα και αυτό το σημαντικό γεγονός, αφού αποτελεί ουσιαστικά την έναρξη της ερωτικής σχέσης των δύο, η ΜΚ3 παρέλειψε να θέσει το πως κατά τη θέση της διαδραματίστηκαν τα γεγονότα. Στην κατάθεση της τεκμήριο 49 αναφέρει ότι η πόρτα του μπάνιου δεν ήταν κλειδωμένη αν και ήθελε να την κλειδώσει αλλά δεν υπήρχε κλειδί. Ενώ λουζόταν μπήκε στο μπάνιο ο κατηγορούμενος 1 με την ίδια να τον ρωτά «..μα τι κάμεις δαμέ? Έβγα έξω σε παρακαλώ.». Αντεξεταζόμενη έθεσε γεγονότα θέλοντας να καταδείξει και να τονίσει ότι ήταν ο κατηγορούμενος 1 που έκανε το πρώτο βήμα για να έρθουν σε σεξουαλική επαφή. Είπε ότι ο κατηγορούμενος 1 μπήκε αρχικά στο μπάνιο και το ετοίμασε. Μετά μπήκε και η ίδια και όταν είδε ότι δεν υπήρχε κλειδί του είπε να μην μπει μέσα με τον κατηγορούμενο 1 να την βλέπει πονηρά. Του επανέλαβε να μην εισέλθει στο μπάνιο με αυτόν να απαντά καταφατικά. Στη συνέχεια άκουσε την πόρτα που άνοιξε, μπήκε μέσα ο κατηγορούμενος 1 ο οποίος κατέβασε τα ρούχα του και μπήκε μέσα με την ΜΚ3 να του λέει «φύγε σε παρακαλώ» χωρίς όμως αυτός να φεύγει. Διερωτώμαστε το λόγο για τον οποίο η ΜΚ3 έπρεπε να πει στον κατηγορούμενο 1 δύο φορές να μην μπει στο μπάνιο και ακόμη μία φορά για να βγει όταν αυτός εισήλθε στο μπάνιο τη στιγμή που ως η ίδια δέχθηκε δεν της έδειξε κάτι εκείνο το βράδυ. Περαιτέρω δεν εξηγήθηκε ο λόγος για τον οποίο αυτές οι λεπτομέρειες δεν καταγράφονται στην κατάθεση της αλλά αναφέρθηκαν κατά την αντεξέταση της. Ο λόγος θεωρούμε ότι είναι απλός και δεν είναι άλλος από το να καταδείξει ότι από την αρχή ο κατηγορούμενος 1 ήταν αυτός που την έβαλε στόχο για να ικανοποιεί τις σεξουαλικές ορμές του. Υπήρξε όμως ακόμα μία περίπτωση πριν τις 16/8/2022 που η ΜΚ3 είχε έλθει σε σεξουαλική επαφή με τον κατηγορούμενο 1 και συγκεκριμένα στις 12/8/2022 στο γήπεδο των Λευκάρων και την οποία δεν ανέφερε στην κατάθεση της προβάλλοντας τη δικαιολογία ότι από την κατάθεση της λείπουν λεπτομέρειες. Να προστεθεί εδώ ότι στην κατάθεση της δεν παραλείπει να πει ότι στις 12/8/2022 είχε ανταλλάξει μηνύματα μαζί του και της ανέφερε ότι θα έφευγε για Αγγλία ως ποδοσφαιριστής και που θεώρησε ότι δεν ήταν λεπτομέρειες. Θεώρησε όμως ότι ήταν λεπτομέρειες το γεγονός ότι συναντήθηκαν κιόλας και είχε και σεξουαλική επαφή μαζί του εκείνη την ημερομηνία. Ούτε και κατά την ένορκη μαρτυρία της θεώρησε ότι ήταν λεπτομέρειες. Το γεγονός ότι η ΜΚ3 ήθελε να παρουσιάζει τα στοιχεία ως την βόλευαν προς απέκδυση οποιασδήποτε ευθύνης αλλά και για να πείσει για την εκδοχή της προκύπτει και από το περιεχόμενο των μηνυμάτων που αντάλλασσε με την αδελφή του κατηγορούμενου 1. Έγινε συζήτηση, ως περιλαμβάνεται στο τεκμήριο 39 (σελ.27-29), για την ενδυμασία της με την ΜΚ3 να λέει ότι πρέπει να αλλάξει τον τρόπο που ντύνεται αν θα έχει κάποια ευκαιρία με τον κατηγορούμενο 1 να την δει πιο σοβαρά. Θεωρούμε σκόπιμο να παραθέσουμε το μήνυμα αυτούσιο για να φανεί η διαφοροποίηση και έχει ως εξής «Αλλά πρέπει να το προσέξω η αλήθεια αν έχει ένα chance να με δει ο ΛΛ  πιο σοβαρά».  Απάντησε κατά την αντεξέταση της ως προς το περιεχόμενο και νόημα του μηνύματος: «Α. Όχι, διαφωνώ δεν ήταν έτσι. Απλά είχαμε μια συζήτηση για το πως ήταν το νυχτικό που φορώ όταν κοιμάμαι τζιαι παρακάτω μάλιστα λέω της ότι εγώ έτσι νιώθω άνετα να κοιμούμαι και μιλούμε καθαρά για το νυχτικό που φορούσα, δεν μιλούμε για κάτι περισσότερο.» Της επισημάνθηκε βέβαια ότι άλλο είναι το νόημα, με την μάρτυρα να προβάλει και πάλι διάφορες δικαιολογίες του τύπου ότι δεν ανέφερε ότι ντύνεται προκλητικά και ότι είναι μια άποψη που έχει γενικά. Η άρνηση αυτή της ΜΚ3 είχε βέβαια στόχο να καταρρίψει τη θέση του κατηγορούμενου 1 ότι ο ίδιος δεν ήθελε να δημιουργήσουν δεσμό μεταξύ τους παρά μόνο ερωτική σχέση αφού θα πήγαινε στην Αγγλία ως ποδοσφαιριστής. Δεν ήταν όμως μόνο η πιο πάνω διαφοροποίηση σε σχέση με το περιεχόμενο των μηνυμάτων του τεκμηρίου  39 μεταξύ ΜΚ3 και αδελφής κατηγορούμενου 1. Τέθηκε στη μάρτυρα ότι από το μήνυμα της σελίδας 20 του εν λόγω τεκμηρίου που στάλθηκε στις 23:43 αλλά και τα επόμενα, προκύπτει ότι στεναχωρήθηκε διότι ο κατηγορούμενος ήθελε να της πει ότι δεν υπήρχε περιθώριο για δεσμό. Η μάρτυρας ήταν κάθετη ότι δεν φαίνεται κάπου ότι στεναχωρήθηκε. Στη συνέχεια και όταν της υποδείχθηκε η συνέχεια των μηνυμάτων υπήρξε αναδίπλωση και δέχθηκε ότι όντως φαίνεται μία στενοχώρια αλλά ότι ο λόγος ήταν ότι ο κατηγορούμενος 1 θα έφευγε για Αγγλία και όχι διότι ο τελευταίος δεν ήθελε να δημιουργήσουν σχέση μεταξύ τους. Από τις απαντήσεις όμως της ΜΚ3 και όχι μόνο επί του συγκεκριμένου, προκύπτει και η τάση της να προσπαθεί να τερματίζει την αντέξεταση της επί κάποιου ζητήματος όπως με απαντήσεις του τύπου «…..Δεν είχα πει κάτι παραπάνω και εξήγησα τη θέση μου πάρα πολλά. Νομίζω ήμουν πολύ καλυπτική στο πως εξήγησα.» ή και «…δεν λέω κάτι παραπάνω και δεν καταλαβαίνω την ουσία αυτού όλου.» ή όπως «Α. Τι να απαντήσω; Απάντησα ξανά και ξανά τα ίδια και τα ίδια.». Όσον αφορά τέλος τα μηνύματα και θέλοντας να τα υποβαθμίσει καθότι εξέφραζαν συμπεριφορά που δεν ήταν βολική για την ίδια είπε «Α. Απλά εξηγώ τη θέση μου. Ότι γενικά, γενικά όλα τα μηνύματα και όλα τούτα είναι λεπτομέρειες.». Πλείστα των πιο πάνω αποτελούν μαρτυρία της πριν τον από τους κατηγορούμενους ισχυριζόμενο βιασμό της στο πάρκο στον Κόρνο. Ούτε όμως και τα όσα έθεσε ότι διαδραματίστηκαν εκεί αποτελούν την πραγματικότητα. Δεν θα επαναλάβουμε για τις προσθήκες γεγονότων από την ΜΚ3 ανάλογα με το πως βοηθούσαν την εκδοχή της και που τέθηκαν κατά το μεγαλύτερο μέρος τους κατά την αντεξέταση της. Ανέφερε η μάρτυρας ότι όταν έφθασαν στο πάρκο ο κατηγορούμενος 1 εισήλθε στο αυτοκίνητο της και της είπε ότι θέλει να την δει και ότι νιώθει πράγματα γι’ αυτήν και θέλει να κάνουν σχέση και της ζήτησε ως «χάρη»  να κάνουν σεξ και οι τρεις τους, (στην κατάθεση της δεν αναφέρει ότι της είπε ότι ήθελε να κάνουν δεσμό  με τη δικαιολογία ότι της ξέφυγαν λεπτομέρειες). Αυτά έρχονται σε αντίθεση τόσο με το περιεχόμενο των μηνυμάτων του τεκμηρίου 39 που προκύπτει ότι ο κατηγορούμενος 1 δεν επιθυμούσε δεσμό μαζί της και δεν ανταποκρινόταν σε τηλεφωνήματα της αλλά και με τη θέση της ίδιας ότι απομακρύνθηκε κάτι που την ενόχλησε. Η θέση ότι ήθελε να κάνει δεσμό μαζί της δεν συνάδει ούτε με την επικαλούμενη χάρη για σεξουαλική συνεύρεση και των τριών. Πώς είναι δυνατόν να ήθελε ο εν λόγω κατηγορούμενος δεσμό μαζί της και ταυτόχρονα ζητούσε ως χάρη να κάνουν σεξ και οι τρεις. Η ΜΚ3 βέβαια αντίστρεψε το στοιχείο αυτό θέτοντας ότι μόνο μία ηλίθια θα επιθυμούσε δεσμό με κάποιον και θα δεχόταν να έρθει σε σεξουαλική επαφή με αυτόν και τον φίλο του. Η θέση της αυτή είναι όντως λογική κάτω όμως από άλλες περιστάσεις. Εδώ ένιωθε ότι το πρόσωπο με το οποίο επιθυμούσε πάρα πολύ να δημιουργήσει μία σοβαρή σχέση απομακρυνόταν και τις επόμενες μέρες θα έφευγε για το εξωτερικό. Θα έκανε ότι ήταν δυνατόν για να επιτύχει αυτό που ήθελε ακόμα και να κάνει σεξ με τους κατηγορούμενους 1 και 2. Δεν είναι τυχαίο ότι ενώ κοιμόταν, ως η ίδια ισχυρίστηκε, σηκώθηκε ντύθηκε και πήγε σε απόμερο και σκοτεινό μέρος όπως προκύπτει από τις φωτογραφίες τεκμήριο 21 για να τον συναντήσει. Θα μπορούσε να τον ρωτήσει τί ήθελε όταν αυτός της τηλεφώνησε για να συναντηθούν τη στιγμή μάλιστα που με τη συμπεριφορά του έδειχνε απόμακρος. Επιπρόσθετα, όταν έμαθε ότι ο κατηγορούμενος 1 θα πήγαινε στην Αγγλία προέβηκε σε ενέργειες για να μεταβεί και εκείνη εκεί. Η διακαώς επιθυμία της για δεσμό φαίνεται και από την ίδια την παραδοχή της ότι τηλεφωνεί και αποστέλλει μηνύματα σε βαθμό που γίνεται «πρήχτισσα». Η ΜΚ3 για να δικαιολογήσει την άρνηση της για συνουσία και των τριών ανέφερε, κάτι που δεν θέτει στην κατάθεση της τεκμήριο 49, ότι ο κατηγορούμενος 1 της είπε ότι θα πήγαινε να βρει άλλη στην Λεμεσό. Θέλησε δηλαδή να πείσει η ΜΚ3 ότι ο κατηγορούμενος 1 της τηλεφώνησε να συναντηθούν στο πάρκο στον Κόρνο έχοντας προφανώς ο τελευταίος κατά νουν και προσχεδιασμένο, διότι δεν δικαιολογείται διαφορετικά η συνοδεία του από τον κατηγορούμενο 2, να της πει για σεξ και των τριών όντας σίγουρος ότι αυτή θα δεχόταν. Όταν αυτή αρνήθηκε τότε όχι μόνο δεν πήγε στη Λεμεσό να βρει άλλη αλλά την βίασαν. Περαιτέρω όμως, κατά την αντεξέταση της επί των πιο πάνω ανέκυψε και ακόμα μία προσθήκη η οποία είναι εντελώς διαφορετική από όσα προηγουμένως έθεσε. Είπε ότι ο κατηγορούμενος 1 της ζήτησε να έρθουν σε σεξουαλική επαφή και να βλέπει ο κατηγορούμενος 2 κάτι που η ίδια αρνήθηκε. Όταν της επισημάνθηκε ότι είναι κάτι που δεν το αναφέρει στην κατάθεση της έδωσε την εξής απάντηση με την ουσία του περιεχομένου της να είναι το ίδιο που έθετε όταν αντιλαμβανόταν ότι δεν αναφέρονταν στην κατάθεση της. «Α. Είναι τούτο που σας λέω ότι πολλά πράγματα μου είχαν διαφύγει εκείνη την ημέρα, για εμένα όπως και να έχει δεν είναι τούτο που καθορίζει. Εγώ ήθελα να κάνω το παράπονο μου για το περιστατικό που έγινε. Το να λείπει μια λεπτομέρεια, μία λέξη ή το αν λείπουν λέξεις και προηγουμένως όλα αυτά που καθυστερήσαμε για να μπούμε στο περιστατικό για εμένα ήταν όλα λεπτομέρειες.». Να διευκρινίσουμε εδώ, προς αποφυγή λανθασμένων εντυπώσεων, ότι είναι θεμιτό κάποιος που δίνει κατάθεση και πόσω μάλλον να καταγγέλλει βιασμό του να του διαφεύγουν κάποιες λεπτομέρειες και οι οποίες επανέρχονται όταν το πρόσωπο αυτό ανακαλεί στη μνήμη του τα γεγονότα όταν καταθέτει. Αυτό όμως δεν μπορεί να συμβαίνει συνεχώς και να γίνεται επίκληση της δήθεν διαφυγής κάποιων λέξεων και λεπτομερειών όταν προφανώς δεν πρόκειται ούτε για λέξεις ούτε για λεπτομέρειες ως η εδώ περίπτωση. Το ότι δηλαδή της είπε ο κατηγορούμενος 1 να κάνουν σεξ και να βλέπει ο κατηγορούμενος 2 αποτελεί ουσιώδες στοιχείο που συνδέεται με τα συμβάντα στο χώρο της συνάντησης και που έρχεται  και σε αντίθεση με την θέση της ότι ο κατηγορούμενος 1 της είπε να κάνουν σεξ και οι τρεις. Να επαναλάβουμε ότι ενώ τα κατ’ ισχυρισμό αδικήματα έγιναν μεταξύ μεσάνυχτα της 15^ης και πρώτες ώρες της 16^ης Αυγούστου, η ΜΚ3 έδωσε κατάθεση στις 19/8/2022 και μετά που η ίδια τηλεφώνησε στην αστυνομία και εξέφρασε την επιθυμία της να καταγγείλει βιασμό της. Καταδεικνύεται ότι είχε τον χρόνο να ηρεμήσει και να σκεφθεί τα πράγματα με πιο καθαρό μυαλό από ότι τις πρώτες ώρες του ισχυριζόμενου συμβάντος. Προσθήκη έγινε και για το τι συνέβηκε εντός του αυτοκινήτου. Ενώ στην κατάθεση της λέει ότι μόλις αρνήθηκε ο κατηγορούμενος 1 κατέβηκε από το αυτοκίνητο της και άρχιζε να φωνάζει, κατά την αντεξέταση της και πάλι πρόσθεσε ότι ενώ ακόμα βρίσκονταν στο αυτοκίνητο και πριν ο κατηγορούμενος 1 κατεβεί θύμωσε και χτύπησε με τις γροθιές του πάνω στο ταμπλώ. Γι’ αυτή την παράλειψη της βέβαια είχε άλλη δικαιολογία. Είπε συγκεκριμένα «Α. Κυρία Σοφοκλέους, μπορεί να λείπει από εδώ, είμαι χίλια της εκατό σίγουρη ότι το ανέφερα όχι μόνο μία φορά στην Αστυνομία, δεν ξέρω, είμαι σίγουρη ότι το ανέφερα και δεν είναι η πρώτη φορά εδώ στο Δικαστήριο που το αναφέρω μόνο, το ανέφερα και στην αστυνομία πολλές φορές.». Είναι προφανής η μεταστροφή από το ότι πρόκειται για λεπτομέρειες και λέξεις που της διαφεύγαν όταν έδινε την κατάθεση της, σε λάθη κατ’ ουσίαν της αστυνομίας η οποία δεν κατέγραψε αυτά που τους έλεγε αν και σε κατοπινό στάδιο ανέφερε και πάλι ότι ήταν λεπτομέρεια. Ο λόγος είναι απλός. Αντιλήφθηκε ότι δεν είναι δυνατόν να επικαλείται συνεχώς τη διαφυγή λεπτομερειών και από την άλλη ότι τέτοιος ισχυρισμός περί θυμού του κατηγορούμενου 1 και εκδήλωση του ακόμα και με κτύπημα στο ταμπλώ αυτοκινήτου προσδίδει άλλη διάσταση στην μετέπειτα συμπεριφορά του και προσθέτει στοιχείο βίας και βούλησης να κάνει αυτό που ήθελε. Να προσθέσουμε εδώ ότι προσφέρθηκε να φέρει τον αστυνομικό με τον οποίο μίλησε και του τα είπε. Ουδείς αστυνομικός βέβαια ήρθε. Στη συνέχεια η μάρτυρας ανέφερε ότι ο κατηγορούμενος 1 κατέβηκε από το αυτοκίνητο της και πήγε προς το αυτοκίνητο του για να φύγει. Μετά όμως από παραίνεση του κατηγορούμενου 2 για να μιλήσουν επέστρεψε πίσω. Προφανώς και υπάρχει ανακολουθία στα όσα η ΜΚ3 ανέφερε και παρά την αντίθετη άποψη της όταν της υποβλήθηκε ότι υπάρχει αντίφαση. Είχε πει η μάρτυρας ότι στην άρνηση της για τη χάρη που της ζητήθηκε, ο κατηγορούμενος 1 κατέβηκε από το αυτοκίνητο της και άρχισε να αντιδρά και να φωνάζει ότι δεν θα έφευγε αν δεν έκανε αυτό για το οποίο πήγε. Στη συνέχεια είπε ότι θύμωσε ενώ βρισκόταν στο αυτοκίνητο της και κτύπησε με τις γροθιές του στο ταμπλώ. Κατόπιν κατέβηκε και φώναζε. Μετά, είπε η μάρτυρας, κατέβηκε και πήγε προς το αυτοκίνητο του για να φύγει με τον κατηγορούμενο 2 να του λέει να επιστρέψει. Τελικά τι ακριβώς έγινε, κατά τη θέση της ΜΚ3, δεν είναι ξεκάθαρο. Και πως εξηγείται το ότι ενώ θύμωσε και φώναζε ότι δεν θα έφευγε αν δεν έκανε αυτό για το οποίο πήγε, που ήταν σεξ και οι τρεις, ταυτόχρονα πήγαινε προς το αυτοκίνητο του για να φύγει. Επέστρεψε όμως επειδή του είπε ο κατηγορούμενος 2 «πήγαινε να κάτσεις με την κοπελούα και άφησε αυτό το πράγμα αν δεν θέλει.». Ήταν τότε που επέστρεψε στο αυτοκίνητο και άρχισε να την «καλοπιάνει», της έβγαλε την μπλούζα της και της είπε να κατεβεί από το αυτοκίνητο. Μετά από αυτό κατάλαβε ότι σοβάρευε το πράγμα και άρχισε να πανικοβάλλεται. Στην κατάθεση της όμως δεν κάνει λόγο, για εκείνο το χρονικό σημείο, για πανικό. Αυτό που λέει είναι ότι ένιωσε αμήχανα. Είναι σαφές και χωρίς βέβαια να αποφαινόμαστε επί ερμηνείας των λέξεων, ότι η αμηχανία και ο πανικός είναι δύο πολύ διαφορετικά συναισθήματα. Αυτό έχει τη σημασία του καθότι ήταν το σημείο που ουσιαστικά άρχισαν οι ενέργειες των κατηγορούμενων για τον ισχυριζόμενο βιασμό της και η εκδήλωση πανικού κατά τον συγκεκριμένο χρόνο, είναι συναίσθημα που δεν αποτελεί λεπτομέρεια και θα έπρεπε να καταγράφεται στην κατάθεση της. Αποτελεί την έναρξη της κακοποίησης της και που άρχισε να αντιλαμβάνεται ότι τα πράγματα δεν ήταν καλά. Αντ’ αυτού όμως αντεξεταζόμενη απάντησε «Α.Όταν λέω ότι πανικοβλήθηκα εννοείται ότι το λέω για όλα, έπρεπε να γράφω σε κάθε γραμμή ότι ένιωσα έτσι, τώρα ένιωσα έτσι; Ένιωσα πανικοβλημένη από εκείνο το σημείο που κατάλαβα ότι σοβάρεψαν τα πράγματα και δεν ήταν αστείο αυτό που ζητούσε, και το αναφέρω πιο κάτω, πανικοβλήθηκα φοβήθηκα, δεν είχα τη δύναμη να φύγω, πιο πάνω δεν μπορούσα, έγραψα ότι ένιωθα αμήχανα, δηλαδή αν έγραφα ένιωθα πανικοβλημένη και όχι αμήχανα…καταλαβαίνετε τι θέλω να εξηγήσω νομίζω.». Έθεσε στη συνέχεια η μάρτυρας τον τρόπο που την έβαλε ο κατηγορούμενος 1 να του κάνει στοματικό έρωτα σπρώχνοντας το κεφάλι της προς τα κάτω μέχρι που ήρθε σε βαθύ κάθισμα. Είπε ότι από πάνω δεν ήταν ντυμένη ενώ στο κάτω μέρος του σώματος της ήταν. Στην κατάθεση της όμως αναφέρει ότι ο κατηγορούμενος και πριν του κάνει στοματικό έρωτα της έβγαλε το παντελονάκι που φορούσε και το πέταξε χάμω. Να πούμε εδώ ότι η ΜΚ3 όταν αφηγήθηκε τα γεγονότα στην ΜΚ5 ουδεμία αναφορά έγινε για στοματικό έρωτα αλλά ούτε και τον τρόπο που αυτό έγινε, παρά μόνο ότι την κατέβασε από το αυτοκίνητο την έσπρωξε να σκύψει στο καπό του αυτοκινήτου, της κατέβασε το παντελόνι που φορούσε και άρχισε να κάνει σεξ μαζί της. Η συνέχεια των γεγονότων ήταν ότι ενώ του έκανε στοματικό έρωτα κατάλαβε ότι ήρθε ακριβώς δίπλα της ο κατηγορούμενος 2 ο οποίος αυνανιζόταν και εκείνη την ώρα αντέδρασε. Σηκώθηκε και πήγε στο αυτοκίνητο της στην πλευρά του συνοδηγού για να πάρει τις χαλαρωτικές σταγόνες που έπινε. Εξήγησε ότι η αντίδραση της ήταν να βγάλει το πέος του κατηγορούμενου 1 από το στόμα της και κατευθείαν αντέδρασε και σηκώθηκε να φύγει. Ερωτήθηκε αμέσως από την συνήγορο υπεράσπισης ως προς την έκφραση της ότι σηκώθηκε να φύγει «Ε. Σηκώθηκες να φύγεις; Δεν σηκώθηκες να φύγεις, σηκώθηκες να πιάσεις τις σταγόνες.». Εξίσου άμεση ήταν και η διόρθωση που επήλθε από την ΜΚ3 «Α. Σηκώθηκα να πιάσω σταγόνες, όχι να φύγω, είπα προηγουμένως ότι δεν είχα δύναμη να φύγω.». Πέραν του φανερού ολισθήματος της ΜΚ3, που θεωρούμε ότι δεν είναι γλωσσικό έχοντας υπόψη μας ότι η θέση που εκφράστηκε από την ίδια ήταν ότι πανικοβλήθηκε αμέσως πριν κατεβεί από το αυτοκίνητο. Συνεπώς η ανάγκη για τις σταγόνες θα έπρεπε να προκύψει από εκείνο το χρονικό σημείο και όχι κατά τη διάρκεια που έκανε στοματικό έρωτα στον κατηγορούμενο 1 χωρίς να το θέλει. Αντίφαση προέκυψε και ως προς το τι τελικά ένιωσε κατά το χρονικό σημείο που είδε τον κατηγορούμενος 2 να αυνανίζεται. Ενώ στην κατάθεση της τεκμήριο 49 αναφέρει ότι μόλις τον είδε έπαθε κρίση πανικού και πήγε στο αυτοκίνητο για να πάρει τις χαλαρωτικές σταγόνες αντεξεταζόμενη ανέφερε ότι αναζήτησε τις χαλαρωτικές σταγόνες για να προλάβει την κρίση πανικού. Πέραν τούτου όμως είναι άξιο απορίας η παράλειψη της να εγκαταλείψει το χώρο τη στιγμή που της δόθηκε η ευκαιρία να πάει στο αυτοκίνητο της για τις σταγόνες. Αυτό καταδεικνύει, κάτι που και η ίδια ανέφερε, ότι είχε τη δύναμη ακόμα για να αντιδράσει και που καταρρίπτει την θέση της περί παγώματος και μη ύπαρξης δύναμης αντίδρασης. Οι σταγόνες, ως έχουμε αντιληφθεί από την περιγραφή της, βρίσκονταν στο κουτί μεταξύ των καθισμάτων του οδηγού και συνοδηγού εκεί που είναι το χειρόφρενο. Θα μπορούσε, ως της υποβλήθηκε από την υπεράσπιση, να μπει στο αυτοκίνητο της και να φύγει. Δεν μπορεί να γίνει δεκτή η εξήγηση που έδωσε ότι έτσι έμαθε να λειτουργεί ο οργανισμός της σε περίπτωση πανικού που ήταν η λήψη των σταγόνων. Ο πανικός είχε φανεί, πάντα κατά τη θέση της, πριν κατεβεί από το αυτοκίνητο. Όταν αναζήτησε τις χαλαρωτικές σταγόνες ο ισχυριζόμενος βιασμός της είχε ήδη αρχίσει με τον στοματικό έρωτα που είπε ότι αναγκάστηκε να κάνει στον κατηγορούμενο 1 χωρίς τη θέληση της. Να τονίσουμε εδώ ότι δεν επρόκειτο για ένα περιστατικό που για κάποιο λόγο την πανικόβαλε και αντανακλαστικά επιζήτησε τις χαλαρωτικές σταγόνες. Επρόκειτο για μία σοβαρότατη κατάσταση παραβίασης στο ίδιο το σώμα της. Όσον αφορά το σημείο με τις σταγόνες θα πρέπει και πάλι να επισημάνουμε ότι η ΜΚ5 που παρέθεσε το τι της αφηγήθηκε η ΜΚ3 είπε στην κατάθεση της τεκμήριο 56 ότι η τελευταία είχε ζητήσει από τους κατηγορούμενους να την αφήσουν να πάει στο αυτοκίνητο της για να πιάσει το λαδάκι για να ηρεμήσει. Στον δε ΜΚ7 ότι της είχαν δώσει οι κατηγορούμενοι να καπνίσει χόρτο. Είναι δικές της δηλώσεις τις οποίες ανέφερε στους εν λόγω μάρτυρες όταν εξιστορούσε προς αυτούς τα συμβάντα για τον ισχυριζόμενο βιασμό της. Θεωρούμε ορθό εδώ να πούμε και για το τι ανέφερε στον πατέρα της ως καταγράφεται στην κατάθεση του τεκμήριο 57. Ότι δηλαδή ο κατηγορούμενος 1 με το ζόρι της κτυπούσε το κεφάλι και αφού έμεινε αναίσθητη έκανε σεξ μαζί της. Πρόκειται ξεκάθαρα για διαφορετικές εκδοχές επί των πλέον ουσιωδών γεγονότων των συμβάντων σε διαφορετικά πρόσωπα. Η ΜΚ3 προσπάθησε να δικαιολογηθεί λέγοντας ότι δεν κατάλαβαν καλά το τι ακριβώς τους έλεγε. Θέλησε δηλαδή να πείσει ότι εξιστόρησε τα συμβάντα, ως αυτά στην πραγματικότητα διαδραματίστηκαν, σε τρία διαφορετικά πρόσωπα και τα τρία αυτά πρόσωπα κατάλαβαν άλλα από αυτά που τους είπε. Αναφερόμενη σε εκείνη τη στιγμή που πήγε για να πάρει τις σταγόνες της είπε ότι ο κατηγορούμενος 1 την ακολούθησε και εισχώρησε με το πέος του στον κόλπο της. εκείνη την ώρα ο κατηγορούμενος 2 είπε στον κατηγορούμενο 1 «Μπράβο ρε μπήκες;» και «μπράβο, μπήκες πίσω, μπράβο ρε πελλέ». Προσπαθεί η ΜΚ3 να προσδώσει την ικανοποίηση επιτυχίας του σκοπού για τον οποίο πήγαν. Τέτοιες βέβαια αναφορές δεν καταγράφονται στην κατάθεση της. Αποτελούν ύστερες σκέψεις και κατασκευάσματα της στην προσπάθεια της να πείσει για την εκδοχή της. Περιέγραψε η μάρτυρας και τον τρόπο που αναγκάστηκε να κάνει στοματικό έρωτα στον κατηγορούμενο 2. Είπε ότι ο κατηγορούμενος 1 την έβαλε να βλέπει προς το καπό του αυτοκινήτου, την έσπρωξε κάτω και ήταν αυτός από πίσω της και εισχώρησε στον πρωκτό της με τον κατηγορούμενο 2 να βρίσκεται προς τα αριστερά της και αυνανιζόταν. Όταν της ζητήθηκε να εξηγήσει πως ακριβώς έκανε στοματικό έρωτα στον κατηγορούμενο 2 είπε ότι έσκυψε την ο κατηγορούμενος 1 χωρίς το σώμα της να αγγίζει το καπό και την έσπρωχνε προς τα αριστερά προς τον κατηγορούμενο 2 με τα χέρια της να ακουμπούν στην κοιλιά του τελευταίου την οποία και απωθούσε με τις παλάμες της. Μετά έγινε ο στοματικός έρωτας. Να πούμε αρχικά ότι υπήρχε και πάλι ολίσθημα της ΜΚ3 σε σχέση με την ισχυριζόμενη εισχώρηση στον πρωκτό της. Στη συγκεκριμένη στιγμή των γεγονότων είπε για εισχώρηση στον κόλπο της από τον κατηγορούμενο 1 με την διόρθωση ότι ήταν στον πρωκτό της. Πέραν αυτού όμως, αμφιβολίες δημιουργούνται ως προς το τρόπο που περιέγραψε ότι έγινε ο στοματικός έρωτας στον κατηγορούμενο 2. Θεωρούμε ότι η περιγραφή, ως ανωτέρω την παραθέσαμε, έγινε έτσι ώστε να πείσει περί εξαναγκασμού της. Δεν έχουμε αντιληφθεί πως ήταν σκυφτή βλέποντας το καπό του αυτοκινήτου, ο κατηγορούμενος 1 είχε εισχωρήσει στον πρωκτό της, μία πολύ δύσκολη πράξη τόσο για τον άνδρα όσο και για την γυναίκα, ως η ίδια δέχθηκε και την έσπρωχνε προς τα αριστερά όπου βρισκόταν ο κατηγορούμενος 2 για να του κάνει στοματικό έρωτα και τα χέρια της βρίσκονταν στην κοιλιά του τελευταίου που ταυτόχρονα ήταν για σταθεροποίηση αλλά και τον απωθούσαν και παρά ταύτα κατάφεραν και έβαλε το πέος του στο στόμα της. Επιπρόσθετα τέθηκε και πάλι στη μάρτυρα η αναφορά της προς την ΜΚ5 ως αυτή καταγράφεται στην κατάθεση της και τα οποία δέχθηκε ότι της λέχθηκαν από την παραπονούμενη. Αναφέρει συγκεκριμένα η ΜΚ5 «Την ώρα που έσκυψε στο αυτοκίνητο για να πιάσει το λαδάκι, ο ΛΛ  πήγε πίσω της και της έβαλε απευθείας το πέος του στον κόλπο της. Στη συνέχεια την άρπαξε, την έβαλε στα τέσσερα κάτω στο έδαφος και άρχισε να κάνει πρωκτικό σεξ μαζί της……..Όπως ήταν χάμω, ο ΛΛ  την άρπαξε από τα μαλλιά και την πίεζε να κάνει στοματικό έρωτα στον ΨΨ που στεκόταν δίπλα τους.». Τέθηκε βέβαια στη μάρτυρα η ανακολουθία αυτή και έδωσε την ακόλουθη απάντηση, που ουδόλως πείθει «Α. Αυτά τα πράγματα δεν ισχύουν, δεν μπορώ να απαντήσω κάτι, τούτα τα πράγματα δεν τα είπα, δεν θέλω…αν θα αντεξετάσετε την ίδια που τα είπε δεν υπάρχει λόγος, δεν είπα τέτοιο πράγμα.». Δεν είναι δυνατόν να τα σκέφτηκε από μόνη της η ΜΚ5 ούτε και ότι τα παρερμήνευσε ή και κατάλαβε λάθος, ως προσπάθησε και πάλι να πείσει η ΜΚ3. Δέχθηκε περαιτέρω η ΜΚ3 ότι και οι δύο κατηγορούμενοι εκσπερμάτωσαν στο στόμα της με την ίδια να καταπίνει το σπέρμα τους. Ρωτήθηκε αν αυτή η πράξη της θεωρείται λογική δεδομένου ότι η σεξουαλική πράξη που είχε με τον καθένα τους ήταν χωρίς τη θέληση της. Η απάντηση που έδωσε ήταν «Α. …..ότι ήταν παρά πολλά μέσα που έβαλαν το πέος τους, πάρα πολλά βαθιά που εγώ δεν μπορούσα, ήταν παρά πολλά μέσα και δεν μπορούσα να φτύσω.». Έδειξε κιόλας η μάρτυρας ότι το πέος τους ήταν στο σημείο του λάρυγγα. Δεν μπορεί η θέση της αυτή να γίνει δεκτή. Η ΜΚ3 βιάστηκε από δύο άτομα και εν τούτοις κατάπιε το σπέρμα τους με τη δικαιολογία ότι το πέος του καθενός κατά την σεξουαλική πράξη έφθασε τόσο βαθιά στο λαιμό της που της ήταν αδύνατον να φτύσει. Να προσθέσουμε και πάλι εδώ ότι η ΜΚ3 στον πατέρα της ανέφερε (βλ. τεκμήριο 57) ότι αυτός που την βίασε ήταν ο κατηγορούμενος 1 και όχι ο κατηγορούμενος 2. Το παράπονο της από τον κατηγορούμενο 2 ήταν διότι δεν απέτρεψε τον πρώτο και δεν τηλεφώνησε στην αστυνομία. Όταν της τέθηκε και αυτή η διαφορά η απάντηση που έδωσε είναι ιδιαίτερα χαρακτηριστική αφού ουσιαστικά επικαλείται ως δικαιολογία την ψυχολογική κατάσταση που κατά τη θέση της βρισκόταν ο πατέρας της αν και η ίδια ήθελε να πάει ο πατέρας της να δώσει κατάθεση «Α. Κυρία Σοφοκλέους, δεν ξέρω αν πρέπει να τα πω αυτά, ο πατέρας μου δεν ήταν καθόλου σε θέση να μαρτυρήσει…..τζιαι εγώ ήθελα να πάει ο παπάς μου, γιατί ήθελε να κατανοήσει τι γίνετουν, γιατί ο παπάς μου δεν ήταν καθόλου καλά ψυχολογικά, ήταν παρά πολύ δύσκολο να πάει να καταθέσει για τον βιασμό της κόρης του. Τζιαί αν ρωτήσετε και τους αστυνομικούς που του έπιασαν την κατάθεση δεν ήταν καθόλου σε θέση ο παπάς μου να εξηγήσει και τούτα που είπε πάλι καλά που τα είπε, έκανε κάποια λάθη όμως δεν ήταν καθόλου σε ψυχολογική θέση ο παπάς μου.». Να επαναλάβουμε εδώ ότι δεν μπορεί να σταθεί στη λογική η θέση που η ΜΚ3 εξέφρασε σε σχέση με τον κατηγορούμενο 2. Ανέφερε πολλές φορές ότι ο εν λόγω κατηγορούμενος είπε αρκετές φορές στον κατηγορούμενο 1 να μην την πιέζει αν δεν ήθελε. Η ίδια μάλιστα δέχθηκε ότι ο κατηγορούμενος 2 δεν άσκησε οποιαδήποτε βία εναντίον της αλλά ούτε και κινήθηκε επιθετικά προς αυτήν. Παρά την πιο πάνω συμπεριφορά του όμως την βίασε και ο ίδιος τη στιγμή που αντιλήφθηκε ότι η ίδια δεν δεχόταν. Σχετικό προς το πιο πάνω είναι και το τι είπε στην ΜΚ2 όταν μετέβηκε στο ΤΑΕΠ στις 16/8/2022 και είχε συνομιλία με την ΜΚ3. Εκεί της ανέφερε ότι είχε συνάντηση με δύο άντρες με ένα εκ των οποίων διατηρούσε ερωτική σχέση. Αφού ήρθε σε συνουσία μαζί της την ανάγκασε να κάνει στοματικό έρωτα στον δεύτερο χωρίς η ίδια να συγκατατίθεται. Αυτό που προκύπτει, πέραν και πάλι της διαφοροποιημένης εκδοχής, είναι ότι η συνουσία με τον κατηγορούμενο 1 ήταν με τη θέληση της αλλά το παράπονο της ήταν ότι εξαναγκάστηκε να κάνει στοματικό έρωτα στον κατηγορούμενο 2. Μάλιστα επί τούτου είχε αναφέρει στον ΜΚ7 ότι δέχθηκε να έρθει σε σεξουαλική επαφή με τον κατηγορούμενο 1 με την προϋπόθεση να φύγει ο κατηγορούμενος 2. Απάντησε, όταν ρωτήθηκε για την αντίφαση αυτή, αρχικά ότι «εσύ μπορεί να τα λες διαφορετικά και αυτός να τα εκλαμβάνει διαφορετικά». Στη συνέχεια είπε ότι η ίδια μίλησε καθαρά για βιασμό και μπορεί ο πάτερ να θεώρησε έτσι διότι είχαν από πριν σεξουαλικές σχέσεις με τον κατηγορούμενο 1 αλλά δεν άφησε να νοηθεί ότι δεν ήθελε να έρθει σε σεξουαλική επαφή μόνο με τον κατηγορούμενο 2. Περιστράφηκε η αντεξέταση της μάρτυρος και για το πως εξελίχθηκαν τα γεγονότα και μετά τον ισχυριζόμενο βιασμό της και όταν έφυγαν από το πάρκο. Καταρχάς δεν μπορούμε παρά να σχολιάσουμε τη θέση της ΜΚ3 ότι ο κατηγορούμενος 1 της είπε να μην πει κάτι σε κανένα και ειδικά στην αδελφή του. Όταν όμως η αδελφή του της έστειλε μήνυμα αν ήταν όλα καλά, του τα προώθησε και τον ρωτούσε τι έπρεπε να κάνει και να πει. Αν όντως η αδελφή του, ως η ίδια η ΜΚ3 αντιλήφθηκε, γνώριζε για τη συνάντηση τους, ποιος ο λόγος να της πει να μην πει κάτι σε κανένα και ειδικά στην αδελφή του. Πέραν τούτου όμως, αντίκειται θεωρούμε στη λογική να τη βίασε και να της πει να μην πει κάτι σε κανένα και ειδικά στην αδελφή του. Ανέφερε κατά την ένορκη μαρτυρία της ότι μετά το βιασμό πήγε σπίτι της και δεν μπορούσε να κοιμηθεί έχοντας ως μόνη σκέψη και σκοπό μόλις ξημερώσει να θέσει τέρμα στη ζωή της. Στην κατάθεση της δεν αναφέρει κάτι για απόπειρα αυτοκτονίας αλλά το ότι ένιωσε φτηνή και πήγε πρώτα και βρήκε τον κατηγορούμενο 1 για να τον ρωτήσει αν της άξιζε αυτό που έγινε. Εξήγησε ότι δεν το ανέφερε διότι κατάλαβε ότι ήταν η πιο μεγάλη αμαρτία. Το ζήτημα που εγείρεται δεν είναι αν είναι αμαρτία ή όχι αλλά η διαφοροποίηση που υπάρχει στα λεχθέντα της αλλά και αν η σκέψη της για αυτοχειρία, ως αποτέλεσμα του βιασμού της θα έπρεπε να το αναφέρει στην κατάθεση της τη στιγμή μάλιστα που σε κατοπινό στάδιο θέτει ότι μετέβηκε στο εξωκλήσι και προσπάθησε να κάνει κακό στον εαυτό της. Αυτό όμως έγινε μετά από συνάντηση που είχε με τον κατηγορούμενο 1. Στην ΜΚ5 είχε αναφέρει ότι ήθελε να πάει στα Λεύκαρα για να «ξεμπροστιάσει» τον κατηγορούμενο 1. Προέκυψε περαιτέρω από τη μαρτυρία της ότι πριν μεταβεί στα Λεύκαρα είχε επικοινωνία με τον κατηγορούμενο 1 στον οποίο και είπε ότι θα πήγαινε για να τον συναντήσει. Αυτό που ανακύπτει είναι η ανακολουθία των πράξεων και ενεργειών της ΜΚ3. Βιάστηκε από τον κατηγορούμενο 1, ως η ίδια ισχυρίζεται, δεν κοιμήθηκε αφού είχε ως μόνη της σκέψη όταν ξημέρωνε να θέσει τέρμα στη ζωή της. Το πρωί όμως επειδή ήθελε να ξεμπροστιάσει τον κατηγορούμενο 1, επικοινώνησε μαζί του και αφού μίλησαν πρώτα για τα μηνύματα της αδελφής του, πήγε στα Λεύκαρα για να τον συναντήσει. Μετά τη συνάντηση της με τον κατηγορούμενο 1, ως δέχθηκε κατά την αντεξέταση της από τον συνήγορο του κατηγορούμενο 2 είχε επικοινωνία και με τον τελευταίο για να του πει τι είχε λεχθεί μεταξύ της και του κατηγορούμενου 1. Στη συνέχεια και μετά τη συνάντηση πήγε στο εξωκλήσι και προσπάθησε να κάνει κακό στον εαυτό της. Να προσθέσουμε εδώ, σε συνάφεια με τα πιο πάνω, ότι αν και η σκέψη της ήταν η αυτοκτονία εν τούτοις φαίνεται από το τεκμήριο 39, κάτι το οποίο δέχθηκε και η ίδια, ότι είχε επικοινωνία και με την αδελφή του κατηγορούμενου 1. Στην κατάθεση της η ΜΚ3 αναφέρει και το τι διαμείφθηκε μεταξύ της και του κατηγορούμενου 1 όταν συναντήθηκαν στα Λεύκαρα μετά τον ισχυριζόμενο βιασμό της. Από αυτά που της είπε, σύμφωνα με τη θέση της, όταν τον έφερε προ των ευθυνών του για τις πράξεις του, όπως ότι «δεν το άξιζες» και «εκείνη την ώρα τούτο ήθελα να κάνω, εκείνο έκανα, τώρα δεν θέλω καμία επαφή μαζί σου», αναδύεται μια παραδοχή του κατηγορούμενου 1 ως προς το τι, κατά την ΜΚ3, συνέβηκε στο πάρκο. Παρά ταύτα ούτε και αυτό το σημαντικό δηλώθηκε στην κατάθεση της τεκμήριο 49. Ρωτήθηκε επί της παράλειψης της αυτής και έδωσε την ακόλουθη απάντηση «Α. Τι σημασία έχουν; Για εμένα νομίζω η κατάθεση μου καλύπτει γενικά την όλη κατάσταση που υπήρξε. Τώρα να κάθομαι να αναφέρω την κάθε λεπτομέρεια, δεν καταλαβαίνω τούτες τις ερωτήσεις.». Ο λόγος μη αναφοράς τους είναι προφανής. Από την μια ότι ουδέποτε λέχθηκαν και από την άλλη αποτελούν ύστερες σκέψεις της ΜΚ3 για να πείσει περί βιασμού της. Λόγος έγινε και για το φυλακτό που ήθελε να δώσει στον κατηγορούμενο 1 πριν φύγει για το εξωτερικό. Η ΜΚ3 είπε ότι το έκανε για να νιώσει η ίδια καλύτερα. Διερωτόμαστε το πως. Ο κατηγορούμενος 1 όχι μόνο την βίασε ο ίδιος, αλλά πήρε και τον κατηγορούμενο 2 μαζί του στον οποίο εξαναγκάστηκε η παραπονούμενη να κάνει στοματικό έρωτα χωρίς τη θέληση της. Από τις πράξεις τους ένιωσε πόρνη και ζήτησε το λόγο γι’ αυτές. Απειλήθηκε να μην προβεί σε καταγγελία στην αστυνομία και εν τούτοις ήθελε να δώσει φυλακτό στον κατηγορούμενο 1 πριν αυτός αναχωρήσει για την Αγγλία. Διαστρέβλωση υπήρξε από πλευράς ΜΚ3 σε σχέση με την πρώτη φωτογραφία του τεκμηρίου 21 που απεικονίζει τον κατηγορούμενο 1 με την επιγραφή «WANTED» και προσφέρεται και αμοιβή. Η φωτογραφία αυτή φαίνεται να αναρτήθηκε από τον κατηγορούμενο 2 σε πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης. Η ΜΚ3 αναφέρθηκε σε κοροϊδία της αφού ενώ βιάστηκε από τους κατηγορούμενους αυτοί αναρτούσαν φωτογραφίες σε σχέση με το βιασμό της. Θέλησε και πάλι να πείσει περί τη αλήθειας της καταγγελίας της. Η θέση αυτή της ΜΚ3 όχι μόνο  δεν μπορεί να σταθεί στη λογική αλλά δεν ανταποκρίνεται και στην πραγματικότητα. Η φωτογραφία αναρτήθηκε από τον κατηγορούμενο 2 επειδή ο κατηγορούμενος 1 θα αναχωρούσε για το εξωτερικό και θα περνούσε κάποιος καιρός μέχρι να συναντηθούν. Εξ ου και η αναγραφή στην ανάρτηση «See you on December mate». Δεν μπορεί να γίνει δεκτό ότι διέπραξαν βιασμό και το διαφήμιζαν  κιόλας.  Στη βάση των όσων ανωτέρω αναφέραμε, κρίση μας είναι ότι η ΜΚ3 δεν ήταν μάρτυρας της αλήθειας και δεν έθεσε το πως διαδραματίστηκαν τα γεγονότα στην πραγματική τους διάσταση. Προσήλθε στο Δικαστήριο όχι για να πει την αλήθεια αλλά για να πείσει αυτό που είχε στο μυαλό της και που δεν ήταν άλλο από το ότι στις 16/8/2022 έπεσε θύμα βιασμού από τους κατηγορούμενους 1 και 2. Τα όσα ανέφερε όμως δεν υποστηρίζουν αυτό που είχε κατά νουν να πείσει και συνεπακόλουθα δεν μπορούν να γίνουν δεκτά.

Η μαρτυρία της ΜΚ3 απορρίπτεται ως παντελώς αναξιόπιστη.

 

Θεωρούμε ορθό και για σκοπούς πληρότητας, όπως αναφερθούμε και στις εισηγήσεις τόσο της κατηγορούσας αρχής όσο και της  υπεράσπισης σε σχέση με το πρώτο παράπονο και παρά το γεγονός ότι η παραπονούμενη κρίθηκε αναξιόπιστη μάρτυρας. Είναι νομολογημένο ότι αναζητείται ενισχυτική μαρτυρία σε περίπτωση που η μαρτυρία του μάρτυρα της οποίας επιζητείται ενίσχυση είναι αξιόπιστη (βλ. Παρμαξής ν. Δημοκρατίας (1997) 2 ΑΑΔ 224, Παπαδήμας ν. Δημοκρατίας (2007) 2 ΑΑΔ 251).

 

Το πρώτο παράπονο σε υποθέσεις σεξουαλικών αδικημάτων αποτελεί μορφή ενισχυτικής μαρτυρίας που σε συνδυασμό με την αξιόπιστη μαρτυρία του θύματος και άλλων ενδεχομένως μαρτύρων μπορεί να οδηγήσει σε καταδίκη (βλ. Γεωργιάδης ν. Δημοκρατίας (2002) 2 ΑΑΔ 256,  Βιολάρη ν. Δημοκρατίας (2012) 2ΑΑΔ 520).

 

Η θέση η οποία τέθηκε από την κυρία Κληρίδου με παραπομπή και σε νομολογία είναι ότι η αναφορά που η ΜΚ3 έκανε στον ΜΚ7 εντάσσεται στα πλαίσια που θέτει η νομολογία να θεωρηθεί  ως άμεσο παράπονο. Να υπενθυμίσουμε ότι η παραπονούμενη γύρω στις 12:00-13:00 της 16/8/2022, σύμφωνα με την κατάθεση του ΜΚ7 τεκμήριο 58, του τηλεφώνησε η ΜΚ3 και του είπε για το συμβάν.

 

Αντίθετη ήταν η θέση της υπεράσπισης η οποία παραβάλλοντας και αυτή με τη σειρά της σχετική νομολογία, προέβαλε ότι όχι μόνο δεν υπάρχουν ενοχοποιητικές δηλώσεις σε πρόσωπα που η ΜΚ3 μίλησε αλλά δεν υπάρχει και η απαιτούμενη χρονική αμεσότητα μεταξύ της διάπραξης των ισχυριζόμενων αδικημάτων και των αναφορών της, δεδομένου ότι μεσολάβησαν άλλα γεγονότα.

 

Το άρθρο 10 του Περί Αποδείξεως Νόμου Κεφ.9 προνοεί, σε σχέση με το πρώτο παράπονο, τα ακόλουθα:

 

«10. Κάθε ∆ικαστήριο, ενώπιον του οποίου δικάζεται πρόσωπο το οποίο κατηγορείται για οποιοδήποτε ποινικό αδίκηµα, δύναται να δεκτεί ως απόδειξη, εκ µέρους της κατηγορίας, τις λεπτοµέρειες οποιουδήποτε παραπόνου ή οποιασδήποτε δήλωσης που αφορά το ποινικό αδίκηµα που γίνεται από το πρόσωπο επί του οποίου διαπράχτηκε αυτό ή από το πρόσωπο που έχει την ευθύνη οποιασδήποτε περιουσίας κατά της οποίας διαπράχτηκε το ποινικό αδίκηµα και το οποίο ήταν παρόν όταν διαπράχτηκε το ποινικό αδίκηµα:

 

Νοείται ότι οι λεπτοµέρειες οποιουδήποτε τέτοιου παραπόνου ή δήλωσης δεν είναι δεκτές, όταν προσάγονται εκ µέρους της κατηγορίας, εκτός αν φαίνεται στο ∆ικαστήριο ενώπιον το οποίου δικάζεται o κατηγορούµενος, ότι το παράπονο ή δήλωση έγινε, αφού λήφθηκαν υπόψη τα περιστατικά της υπόθεσης, αµέσως µετά τη διάπραξη του ποινικού αδικήµατος, και προς το πρώτο πρόσωπο προς το οποίο ή τα πρώτα πρόσωπα προς τα οποία το πρόσωπο το οποίο προέβηκε στο παράπονο ή τη δήλωση, µίλησε µετά τη διάπραξη του ποινικού αδικήµατος, ή προς το πρόσωπο προς το οποίο ή προς τα πρόσωπα προς τα οποία το ∆ικαστήριο φρονεί ότι ήταν φυσικό να προβεί σε παράπονο ή δήλωση σε σχέση µε το ποινικό αδίκηµα».

 

Είναι σαφές από το λεκτικό της πιο πάνω διάταξης ότι το πρώτο παράπονο θα πρέπει, λαμβανομένων των περιστατικών της υπόθεσης να γίνεται αμέσως, μετά τη διάπραξη του ποινικού αδικήματος. Να πούμε εδώ ότι στην υπόθεση Brierley ν. Αστυνομίας (2012) 2 ΑΑΔ 476, κρίθηκε ορθή, υπό τα γεγονότα εκείνης της υπόθεσης, ότι η αναφορά της παραπονούμενης στη φίλη της για βιασμό της μετά  παρέλευση 15 ωρών από τη διάπραξη του, μπορούσε να καταταχθεί ως πρώτο παράπονο.

 

Στην υπό κρίση όμως περίπτωση να λεχθεί οι πρώτες αναφορές της ΜΚ3 που έγιναν προς τον ΜΚ7 δεν περιείχαν ισχυρισμό για βιασμό της παρά μόνο ότι υπήρχε επιμονή του νεαρού με τον οποίο είχε σχέση να έρθουν σε επαφή κάτι για το οποίο ένιωθε άβολα αφού ήταν και ο φίλος του εκεί. Δέχθηκε όμως να έρθουν σε επαφή παρά την αρχική άρνηση της και αφού της έδωσαν να καπνίσει χόρτο. Πέραν τούτου όμως πριν η ΜΚ3 μιλήσει τηλεφωνικώς με τον ΜΚ7 είχε προηγηθεί επικοινωνία της τόσο με τον κατηγορούμενο 1 όσο και με την αδελφή του τελευταίου. Είναι σαφές ότι ακόμα και αν γινόταν δεκτό ότι παραπονέθηκε στον κατηγορούμενο 1 για βιασμό της δεν θα μπορούσε αυτό να αποτελεί πρώτο παράπονο. Είχε μιλήσει όμως με την ΜΥ1, την οποία θεωρούσε φίλη της και στην οποία έλεγε τα πάντα αναφορικά με τις επαφές που είχε με τον κατηγορούμενο 1. Παρά ταύτα ουδέν της ανέφερε ότι είχε υποστεί βιασμό. Αντιθέτως της είπε ότι όλα ήταν εντάξει. Συνεπώς κρίση μας είναι ότι η αναφορά της ΜΚ3 προς τον ΜΚ7 κάτω από τις συνθήκες που δόθηκε σε συνάρτηση με το περιεχόμενο της δεν μπορεί να εκληφθεί ως πρώτο παράπονο.

 

Έχουμε αναφέρει προηγουμένως ότι οι κατηγορούμενοι επέλεξαν, ως είχαν απόλυτο  δικαίωμα, να παραμείνουν σιωπηλοί με τον κατηγορούμενο 1 να καλεί για την υπεράσπιση του μία μάρτυρα. Η άσκηση του δικαιώματος της σιωπής δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να εκληφθεί εναντίον τους αλλά ούτε και μπορεί να έχει οποιαδήποτε επίδραση στην απόφαση του Δικαστηρίου (βλ. Mohammad κ.ά ν. Αστυνομίας (2009) 2 ΑΑΔ 590).

 

Θα πρέπει όμως και πριν προβούμε στα  ευρήματα μας να πούμε ότι τα όσα αναφέρουν στις καταθέσεις τους που έδωσαν στην αστυνομία, ο μεν κατηγορούμενος 1 το τεκμήριο 16, ο δε κατηγορούμενος 2 τα τεκμήρια 11 και 14 και έχουν σχέση με τις υπό κρίση κατηγορίες, θα αξιολογηθούν και ως τέθηκε και στην Κωνσταντίνου ν. Αστυνομίας (1989) 2 ΑΑΔ 109, το Δικαστήριο μπορεί να αποδώσει τη βαρύτητα που κρίνει ότι επιβάλλεται σε διαφορετικά μέρη των καταθέσεων τους όπως στο μέρος εκείνο που συνθέτει παραδοχή στο αδίκημα ή περιέχει δηλώσεις ενάντια στα συμφέροντα των κατηγορούμενων.

 

Έχουμε διεξέλθει με μεγάλη προσοχή το περιεχόμενο των καταθέσεων των κατηγορούμενων. Περιγράφουν και οι δύο τα συμβάντα σε σχέση με τη συνάντηση τους στον εκδρομικό χώρο στον Κόρνο όπου εκεί κατ’ ισχυρισμό της ΜΚ3, την βίασαν, με τον κατηγορούμενο 1 στη δική του κατάθεση, τεκμήριο 16, να παραθέτει και περαιτέρω γεγονότα που αφορούν την γνωριμία του με την παραπονούμενη, συναντήσεις που είχαν και επικοινωνίες που υπήρξαν μεταξύ τους. Υπάρχει παραδοχή και των δύο ως προς την συνουσία που είχε ο μεν κατηγορούμενος 1 με την παραπονούμενη και τον στοματικό έρωτα που έκανε η τελευταία στον κατηγορούμενο 2. Αυτό σε κάθε περίπτωση δεν αποτέλεσε αντικείμενο αντεξέτασης και αμφισβήτησης από την υπεράσπιση των κατηγορούμενων. Αυτό που τίθεται υπό κρίση, ως αναφέραμε και προηγουμένως. είναι αν υπήρξε συναίνεση για την σεξουαλική συνεύρεση και των τριών στο χώρο του φερόμενου βιασμού της ΜΚ3. Θέση και των δύο, ως καταγράφεται στις καταθέσεις τους, είναι ότι η σεξουαλική επαφή που είχαν με την ΜΚ3 ήταν με τη θέληση της τελευταίας. Ακόμα και για την ισχυριζόμενη διείσδυση του πέους του κατηγορούμενου 1 στον πρωκτό της ο τελευταίος αρνείται ότι επεσυνέβηκε. Συνεπώς τα όσα οι κατηγορούμενοι αναφέρουν στις καταθέσεις τους θα κριθούν στο πλαίσιο της εξέτασης της ύπαρξης συναίνεσης για την συνεύρεση τους στο χώρο του ισχυριζόμενου συμβάντος.

 

Ο κατηγορούμενος 1 κάλεσε ως μάρτυρα υπεράσπισης την αδελφή του ΑΑ ΜΥ1. Η εν λόγω μάρτυρας αναγνώρισε και υιοθέτησε το περιεχόμενο των καταθέσεων της τεκμήρια 38 και 39 όπου αναφέρει το τι η ίδια αντιλήφθηκε ως προς την υπόθεση αλλά και το τι της λέχθηκε από τον κατηγορούμενο 1 και την ΜΚ3 στη βάση και της επικοινωνίας που είχε μαζί τους ως περιλαμβάνεται στο τεκμήριο 39. Η ΜΥ1 μας δημιούργησε εξαιρετική εντύπωση. Ήταν άμεση, σταθερή και λεπτομερής στις απαντήσεις της χωρίς προσπάθεια υπεκφυγών και έθεσε στο Δικαστήριο το τι πραγματικά γνώριζε για την υπόθεση. Δεν διακρίναμε καθ΄ οιονδήποτε στάδιο της μαρτυρίας της προσπάθεια της να βοηθήσει την υπεράσπιση του αδελφού της. Παρέθεσε με αντικειμενικό τρόπο το τι επήλθε στην αντίληψη της και τι της μεταφέρθηκε από τον κατηγορούμενο αλλά και από την ΜΚ3. Ανέφερε ότι γνώριζε την ΜΚ3 μέσω της εργασίας τους αφού εργάζονταν μαζί στο [ ] και κατά το χρόνο αυτό αναπτύχθηκε μια στενή σχέση μεταξύ τους με την ΜΚ3 να της εκμυστηρεύεται και κάποια προσωπικά της θέματα. Η μάρτυρας κατά την κυρίως εξέταση της προέβηκε σε επεξηγήσεις όσον αφορά το περιεχόμενο της κατάθεσης της τεκμήριο 38 αλλά και στα μηνύματα που αντάλλαξαν μεταξύ τους ως αυτά περιλαμβάνονται στο τεκμήριο 39. Ανέφερε ότι όταν η ΜΚ3 έμαθε ότι ο κατηγορούμενος 1 θα μετέβαινε στην Αγγλία την πήρε τηλέφωνο και ήταν πάρα πολύ στενοχωρημένη και απογοητευμένη γιατί ήθελε τον ΛΛ με τη μάρτυρα να της λέει ότι η εξήγηση τους από την αρχή ήταν ότι δεν θα ήταν μαζί. Ήταν υπερβολική στις αντιδράσεις της και έφερε σαν παράδειγμα ότι ενώ μιλούσαν με τον κατηγορούμενο για μία με μιάμιση εβδομάδες τον ερωτεύτηκε τόσο πολύ. Ήταν υπερβολική και στη δουλειά αφού έκλαιγε με το παραμικρό και μετά ήταν μια χαρά, ξαφνικά χαμογελούσε και γινόταν πιεστική στέλνοντας της συνέχεια μηνύματα για τον ΛΛ. Αναφερόμενη η μάρτυρας σε αυτό είπε ότι όποτε μιλούσαν πάντα η συζήτηση τους κατέληγε ή περιστρεφόταν γύρω από τον κατηγορούμενο 1. Αναφερόμενη στο τηλεφώνημα που έλαβε χώρα όταν η ΜΥ1 βρισκόταν στην αδελφή της για φαγητό είπε ότι δεν σταματούσε να κλαίει και της έλεγε ότι ήθελε να βρεθούν να μιλήσουν τόσο με την ίδια όσο και με τον κατηγορούμενο 1. Ήταν σε τέτοιο βαθμό αναστατωμένη που έκλαιγε και δεν καταλάβαινε τι της έλεγε. Σε καμία περίπτωση όμως της ανέφερε για βιασμό ή άσκηση βίας από τους κατηγορούμενους. Σε συνάντηση που είχε με την ΜΚ3 στο σπίτι της τελευταίας και σε αναφορά σε σχέση με το συμβάν του ισχυριζόμενου βιασμού της της είπε ότι έκανε κάτι που το μετάνιωσε και δεν ένιωθε καλά με τον εαυτό της. Της είπε επίσης ότι ένιωθε πολύ σκάρτη και πουτάνα που το έκαμε αυτό το πράγμα γιατί δεν το ξανάκανε. Όταν έφυγε της έστειλε μήνυμα και την ευχαριστούσε που είναι δίπλα της. Και πάλι όμως δεν της ανέφερε οτιδήποτε σε σχέση με άσκηση βίας ή βιασμό της από τους κατηγορούμενους. Αντιθέτως της είπε πως είχε γίνει η πράξη. Ότι δηλαδή συναντήθηκαν στον Δελίκηπο και ο κατηγορούμενος 1 την ρώτησε αν ήθελε να κάνουν κάτι και οι τρεις τους με την ΜΚ3 να αποδέχεται. Αναφέρθηκε η μάρτυρας και στο τεκμήριο 21 λέγοντας ότι το έβαλε ο κατηγορούμενος 2 στο Facebook ή στο Instagram σαν αστείο ότι θα έφευγε ο κατηγορούμενος 1 να πάει στην Αγγλία και προσφερόταν αμοιβή αν τον δει κάποιος. Κατά την αντεξέταση της η μάρτυρας αρνήθηκε τη θέση ότι όλα όσα ανέφερε ήταν για να καλύψει τον αδελφό της επαναλαμβάνοντας ότι όσα ανέφερε ήταν αυτά που της είπε τόσο η ΒΒ όσο και ο κατηγορούμενος 1. Είπε περαιτέρω ότι δεν μπορούσε να ξέρει το περιεχόμενο των μηνυμάτων ή και τηλεφωνημάτων που είχε ο κατηγορούμενος 1 με την ΜΚ3. Ερωτώμενη αν γνώριζε αν στις 16/8/2022 που συναντήθηκε με τους κατηγορούμενους για να κάνουν τρίο αν μετάνιωσε και τους είπε ότι δεν ήθελε και αυτή συνέχισαν, απάντησε η μάρτυρας ότι αυτό που της είπε η ΒΒ ήταν ότι την επόμενη μέρα που ξύπνησε το μετάνιωσε χωρίς να της αναφέρει κάτι για το χρόνο που έγινε το συμβάν. Σε σχέση με το τηλεφώνημα που έγινε στις 17/8/2022 όταν ενημέρωσε την ΜΚ3 ότι οι κατηγορούμενοι θα πήγαιναν στην Αστυνομία αρνήθηκε ότι οι τελευταίοι την απείλησαν λέγοντας ότι το τι λέχθηκε είναι ως περιγράφεται στην κατάθεση της. Είπε ότι όταν επέστρεψαν στο σπίτι από την Αστυνομία τηλεφώνησε στον κατηγορούμενο 1 η ΜΚ3 και του είπε ότι δεν θα πήγαινε η ίδια στην Αστυνομία.

Η μαρτυρία της ΜΥ1 γίνεται αποδεκτή.

 

Έχοντας υπόψιν το σύνολο της μαρτυρίας, δεδομένης και της αξιολόγησης της και της απόρριψης της μαρτυρίας της ΜΚ3 ως αναξιόπιστης, καταλήγουμε στα κάτωθι ευρήματα:

 

Η ΜΚ3 εργαζόταν από το τέλος του έτους 2019 στο Ινστιτούτο αισθητικής [ ] στον [ ] ιδιοκτησίας της ΜΚ13. Εκεί γνωρίστηκε και ανέπτυξε φιλία με την ΜΥ1 η οποία εργαζόταν εκεί. Τον Αύγουστο του 2022 η ΜΚ3 επισκέφθηκε την ΜΥ1 στην οικία της στα Λεύκαρα οπόταν και γνώρισε τον αδελφό της τελευταίας, κατηγορούμενο 1, για τον οποίο ανέπτυξε ερωτικά αισθήματα και είχαν ολοκληρωμένες σχέσεις. Ο κατηγορούμενος 1 επιθυμούσε, κάτι το οποίο ανέφερε στην ΜΚ3, η σχέση τους να παραμείνει καθαρά ερωτική με σεξουαλικές συνευρέσεις τους χωρίς να έχουν δεσμό αφού θα αναχωρούσε για την Αγγλία για να κάνει συμβόλαιο για ποδόσφαιρο και για δουλειές. Η ΜΚ3 έγινε πιεστική με συνεχόμενα μηνύματα και τηλεφωνήματα προς τον κατηγορούμενο 1. Τηλεφωνικές επικοινωνίες και ανταλλαγή μηνυμάτων είχε και με την ΜΥ1 και που οι πλείστες περιστρέφονταν και κατέληγαν στον κατηγορούμενο 1. Στις 15/8/2022 και ενώ οι κατηγορούμενοι βρίσκονταν στην καφετέρια στην πλατεία του χωριού Λεύκαρα ο κατηγορούμενος 1 τηλεφώνησε στην ΜΚ3 οπόταν και διευθέτησαν όπως συναντηθούν στο Δελίκηπο. Ο κατηγορούμενος 1 της είπε για να κάνουν σεξ και οι τρεις μαζί, με την συμμετοχή δηλαδή και του κατηγορούμενου 2 κάτι που η ΜΚ3 αποδέχθηκε.  Συναντήθηκαν στο εκδρομικό πάρκο του Κόρνου όπου ο κατηγορούμενος 1 εισήλθε εντός του οχήματος που οδηγούσε η ΜΚ3 και τη ρώτησε και πάλι αν δεχόταν να κάνουν σεξ και οι τρεις. Η ΜΚ3 δέχθηκε. Ο κατηγορούμενος 1 κατέβηκε και πήγε μπροστά στο καπό του αυτοκινήτου της. Εκεί η ΜΚ3 γονάτισε και έκανε στοματικό έρωτα στον κατηγορούμενο 1. Στη συνέχεια γύρισε μπρούμυτα και ο κατηγορούμενος διείσδυσε το πέος του στον κόλπο της. Ενώ γινόταν αυτό ο κατηγορούμενος 2 πήγε εκεί και η ΜΚ3 άρχισε να του κάνει στοματικό έρωτα. Ο κατηγορούμενος 2 εκσπερμάτωσε στο στόμα της αφού αυτό ήθελε η ΜΚ3. Ο κατηγορούμενος συνέχισε να βρίσκεται μέσα της και σε κάποια στιγμή πετάχτηκαν υγρά από τον κόλπο της στο σώμα του. Ο κατηγορούμενος 1 πήρε μωρομάντιλα, σκουπίστηκε και συνέχισε να κάνει σεξ μαζί της. Την ρώτησε που θέλει να εκσπερματώσει με την ΜΚ3 να του λέει στο στόμα της όπως και έγινε. Ακολούθως αποχώρησαν από το μέρος. Στις 16/8/2022 και περί ώρα 17:55 λήφθηκε τηλεφώνημα από τον αστυνομικό σταθμό Λευκάρων ότι  στο εξωκλήσι του Σωτήρος στα πάνω Λεύκαρα βρισκόταν μία κοπέλα αναίσθητη σε μικρή απόσταση από το εξωκλήσι. Στο σημείο μετέβηκαν οι αστυφύλακες 3392 και 4439 όπου βρήκαν την ΜΚ3 σε ημιλιπόθυμη κατάσταση. Μεταφέρθηκε στο Γενικό Νοσοκομείο Λάρνακας όπου διαπιστώθηκε ότι έφερε αριστερό κεφαλαιμάτωμα μετωπιαία. Στο ΤΑΕΠ μετέβηκε η ΜΚ2 για εξέταση της πληροφορίας ότι υπήρξε απόπειρα αυτοκτονίας και πιθανός βιασμός της ΜΚ3. Σε συνομιλία που είχε μαζί  της δεν επιθυμούσε να προβεί σε καταγγελία ούτε σε γραπτή κατάθεση. Στις 19/8/2022 η ΜΚ3 κατήγγειλε βιασμό της και σε γραπτή κατάθεση της εμπλέκει τους κατηγορούμενους 1 και 2. Στις 20/8/2022 εκδόθηκαν εναντίον τους Δικαστικά εντάλματα σύλληψης.

 

Εξετάζοντας τώρα και κατόπιν των ευρημάτων που καταλήξαμε, κατά πόσο η κατηγορούσα αρχή έχει αποδείξει την υπόθεση της και την ενοχή των κατηγορούμενων στα αδικήματα που αντιμετωπίζουν, να υπενθυμίσουμε ότι το στοιχείο που αποτέλεσε το αντικείμενο αμφισβήτησης και εξέτασης είναι αν η ΜΚ3 συναίνεσε στην σεξουαλική συνεύρεση της με τους δύο κατηγορούμενους. Αποτελεί κοινό έδαφος ότι υπήρξε σεξουαλική επαφή διά διείσδυσης του πέους του κατηγορούμενου 1 στον κόλπο της ΜΚ3 αλλά και στοματικής διείσδυσης όπως στοματική διείσδυση υπήρξε και από τον κατηγορούμενο 2.

 

Δεν θα επαναλάβουμε τα αδικήματα που αντιμετωπίζουν και τα οποία αναφέρουμε στην αρχή της απόφασης μας παρά μόνο θα πούμε ότι σε περίπτωση κατάληξης μας ότι υπήρξε συναίνεση της ΜΚ3 στη σεξουαλική επαφή τότε οι κατηγορούμενοι θα πρέπει να απαλλαγούν από το σύνολο των κατηγοριών που αντιμετωπίζουν. Η μη συναίνεση αποτελεί συστατικό στοιχείο του αδικήματος του βιασμού.

 

Το άρθρο 144 του Ποινικού Κώδικα Κεφ.154 το οποίο προβλέπει για το αδίκημα του βιασμού και που αφορούν οι κατηγορίες 1-5, έχει ως ακολούθως:

 

«Όποιος έρχεται σε παράνοµη συνουσία διά κολπικής, πρωκτικής ή στοµατικής διείσδυσης του πέους στο σώµα άλλου προσώπου, χωρίς τη συναίνεσή του ή µε συναίνεση η οποία δόθηκε υπό το κράτος βίας, απειλής ή φόβου είναι ένοχος κακουργήµατος που καλείται βιασµός και υπόκειται στην ποινή φυλάκισης διά βίου.»

 

 

Προκύπτει σαφώς από το  λεκτικό της πιο πάνω διάταξης ότι για στοιχειοθέτηση του αδικήματος θα πρέπει να αποδειχθεί ότι ο κατηγορούμενος ήρθε σε παράνομη συνουσία με άλλο πρόσωπο χωρίς τη συναίνεση του. Το αδίκημα διαπράττεται και στην περίπτωση που υπάρχει συναίνεση πλην όμως αυτή θα πρέπει να αποδειχθεί ότι δόθηκε υπό το κράτος βίας απειλής ή φόβου. Πέραν βέβαια της απόδειξης της αντικειμενικής υπόστασης του αδικήματος απαιτείται και η απόδειξη της ένοχης διάνοιας του κατηγορούμενου.

 

Στο σύγγραμμα Blackstone’s Criminal Practice 2018 par.B3.33 αναφέρεται σε σχέση με την ένοχη διάνοια ότι:

 

«First, the prosecution must prove that the accused intended to penetrate the vagina, anus or mouth of another. Following the reasoning in Heard [2008] QB 43 in respect of sexual assault, this would seem to be no more than a requirement that the penetration be deliberate (meaning simply voluntarily willed movement), and self induced intoxication does not provide a defence. In any event, in the vast majority of cases, if penetration is proved there will be no issue as to  whether it was intentional.».

 

Είναι λοιπόν ξεκάθαρο ότι από τη στιγμή που αποδειχθεί ότι υπήρξε διείσδυση δεν τίθεται θέμα ως προς την ύπαρξη πρόθεσης από πλευράς του δράστη προς τούτο.

Αναφορικά τώρα με τη συναίνεση αυτό που θα πρέπει αρχικά να λεχθεί είναι ότι καλύπτει ένα ευρύ πλαίσιο συμπεριφοράς. Ως τίθεται και στο Blackstone’s (ανωτέρω) Β3.27:

 

«Consent covers a range of behaviour from the whole-hearted enthusiastic agreement to reluctant acquiescence. Context is critical. Submission to a demand that a complainant feels unable to resist may in certain circumstances be consistent with reluctant acquiescence (Watson [2015] EWCA Crim 559).».

 

Στην υπόθεση Bejandi v. Δημοκρατίας (2014) 2Β ΑΑΔ 935 όπου γίνεται σχετική ανάλυση για το θέμα της συναίνεσης λέχθηκαν τα εξής:

 

«Ο ορισμός του βιασμού εντοπίζεται στο Άρθρο 144 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ.154^*. Στο βαθμό και την έκταση που μας αφορά το ερώτημα που τίθεται είναι απλό: «Είχε συναινέσει η παραπονούμενη κατά το χρόνο της συνουσίας ή όχι; Και αν ναι, η συναίνεση της δόθηκε υπό το κράτος βίας ή φόβου σωματικής βλάβης ή όχι;» Δεν απαιτείται από την κατηγορούσα αρχή να αποδείξει ότι είχε ασκηθεί βία ή υπήρχε φόβος για σωματική βλάβη, η απόδειξη της οποίας απαιτείται μόνο εφόσον υπήρχε «συναίνεση». Ούτε απαιτείται όπως η παραπονούμενη επιδείξει ή αναφέρει ρητά στον κατηγορούμενο την έλλειψη της συναίνεσης της, όμως η κατηγορούσα αρχή πρέπει να παρουσιάσει μαρτυρία, ανάλογα με τα περιστατικά της κάθε υπόθεσης, που να καταδεικνύει αυτή την έλλειψη συναίνεσης.

 

Για την έννοια της «συναίνεσης», θεωρούμε ότι χρήσιμη αναφορά μπορεί να γίνει στο ακόλουθο απόσπασμα από την απόφαση του δικαστή Dunn, LJ στην υπόθεση R. v. Olugboja [1981] EWCA Crim 2:

« Although "consent" is an equally common word it covers a wide range of states of mind in the context of intercourse between a man and a woman, ranging from actual desire on the one hand to reluctant acquiescence on the other. We do not think that the issue of consent should be left to a jury without some further direction. What this should be will depend on the circumstances of each case. The jury will have been reminded of the burden and standard of proof required to establish each ingredient, including lack of consent, of the offence. They should be directed that consent, or the absence of it, is to be given its ordinary meaning and if need be, by way of example, that there is a difference between consent and submission; every consent involves a submission, but it by no means follows that a mere submission involves consent. (per Coleridge J. in R. v Day [1841] 9 C. & P. 722, at page 724).

 In the majority of cases, where the allegation is that the intercourse was had by force or the fear of force, such a direction coupled with specific references to and comments on the evidence relevant to the absence of real consent will clearly suffice. In the less common type of case where intercourse takes place after threats not involving violence or the fear of it, as in the examples given by Mrs. Trewella, to which we have referred earlier in this judgment, we think that an appropriate direction to a jury will have to be fuller. They should be directed to concentrate on the state of mind of the victim immediately before the act of sexual intercourse, having regard to all the relevant circumstances, and in particular the events leading up to the act, and her reaction to them showing their impact on her mind. Apparent acquiescence after penetration does not necessarily involve consent, which must have occurred before the act takes place. In addition to the general direction about consent which we have outlined, the jury will probably be helped in such cases by being reminded that in this context consent does comprehend the wide spectrum of states of mind to which we earlier referred, and that the dividing line in such circumstances between real consent on the one hand and mere submission on the other may not be easy to draw. Where it is to be drawn in a given case is for the jury to decide, applying their combined good sense, experience and knowledge of human nature and modern behaviour to all the relevant facts of that case.»

Υπάρχει διαφορά μεταξύ του να συναινέσει κάποιο πρόσωπο και του να ενδώσει στη σεξουαλική επαφή. Το πρώτο περιλαμβάνει το δεύτερο. Όμως το να ενδώσει απλώς στη σεξουαλική επαφή δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη ότι συναινεί.»

 

Να θέσουμε περαιτέρω ότι στην πρόσφατη απόφαση του Εφετείου στην υπόθεση Πετρίδης v. Αστυνομίας, Ποινική Έφεση 153/2021, ημερ. 14/11/2023, αναφέρθηκαν, μεταξύ άλλων, και τα ακόλουθα σε σχέση με την συναίνεση:

 

 …………………………………………………………………………………………

«It follows that no offense will be committed where the man believes that the woman is consenting to his conduct, whether his belief is based on reasonable grounds or not: This was the effect of the earlier Court of Appeal decision in Kimber (1983) 77 Cr. App. R. 225».

 

Στην ίδια υπόθεση Πετρίδης (ανωτέρω) τέθηκε με αναφορά στην Αγγλική υπόθεση Morgan v. D.P.P. (1976) A.C. 182 ότι η γνήσια πίστη περί συναίνεσης αποκλείει την ύπαρξη πρόθεσης διάπραξης του αδικήματος με το βάρος αποκλεισμού της ύπαρξης πίστης ή ακόμα και της πιθανότητας ύπαρξης πεποίθησης περί συναίνεσης ανήκει στην Κατηγορούσα Αρχή και αν αυτό δεν αποκλειστεί τότε το αδίκημα δεν στοιχειοθετείται. Στην υπόθεση Morgan (ανωτέρω) προστέθηκαν σχετικά και τα εξής (Lord Fraser, σ. 237):

 

«If the effect of the evidence as a whole is that the defendant believed, or may have believed, that the woman was consenting, then the Crown has not discharged the onus of proving the commission of the offence as fully defined and, as it seems to me, no question can arise as to whether the belief was reasonable or not. Of course, the reasonableness or otherwise of the belief will be important as evidence tending to show whether it was truly held by the defendant, but that is all».

 

Στην πιο πάνω παρατεθείσα νομολογία τίθενται οι αρχές που αφορούν το ζήτημα της συναίνεσης και που η απόδειξη της μη ύπαρξης της σε αδικήματα βιασμού οδηγεί σε κρίση ενοχής.

 

Στην παρούσα περίπτωση όμως και χωρίς να επαναλάβουμε τα όσα θέσαμε κατά την αξιολόγηση, δεν έχουμε αξιόπιστη μαρτυρία ότι η ΜΚ3 δεν συναίνεσε στην σεξουαλική συνεύρεση της με τους κατηγορούμενους 1 και 2. Τα όσα έθεσε ως προς τον κατ’ ισχυρισμό βιασμό της στις 16/8/2022 από τους δύο κατηγορούμενους δεν έγιναν δεκτά ως αξιόπιστα με αποτέλεσμα να μην υπάρχει το υπόβαθρο που στηρίζει τις κατηγορίες που αποδίδονται στους κατηγορούμενους. Αντιθέτως. Κρίση μας είναι ότι η συνουσία της κατά τον επίδικο χρόνο τόσο με τον κατηγορούμενο 1 όσο και με τον κατηγορούμενο 2 έγινε και με τη θέληση της και με πλήρη επίγνωση των πράξεων της. Αν σε μεταγενέστερο χρόνο της σεξουαλικής επαφής τους το μετάνιωσε για οποιονδήποτε λόγο δεν είναι δυνατόν να αποδώσει ποινική ευθύνη στους κατηγορούμενους.

 

Να προσθέσουμε εδώ ότι η καλή εντύπωση που αποκομίσαμε από τους πραγματογνώμονες που κλήθηκαν από την κατηγορούσα αρχή, ήτοι τους ΜΚ8 12, δεν διαφοροποιεί την κατάληξη μας ως προς την αποτυχία απόδειξης των αδικημάτων και την μη ενοχή των κατηγορούμενων. Χωρίς να παραβλέπεται η σημαντικότητα της μαρτυρίας εμπειρογνωμόνων, εν τούτοις σε περίπτωση απόρριψης της μαρτυρίας του ίδιου του παραπονούμενου, που στην εδώ περίπτωση ήταν η ΜΚ3 και που ήταν το άμεσα εμπλεκόμενο πρόσωπο με ιδία γνώση ως προς τα γεγονότα και πως αυτά διαδραματίστηκαν, δεν μπορεί να υποκατασταθεί με την μαρτυρία των πιο πάνω αναφερόμενων μαρτύρων. Όπως άλλωστε και οι δύο μάρτυρες ανέφεραν δεν μπορούν να εκφέρουν άποψη ως προς τα πρωτογενή γεγονότα και αν αυτά έγιναν ως τα περιέγραψε σε αυτούς η ΜΚ3.  Δεν χρειάζεται θεωρούμε να επαναλάβουμε τις απαντήσεις που έδωσαν σε ερωτήσεις που του τέθηκαν ως προς την πραγματική διάσταση που περιβάλλουν τα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης και που καταδεικνύει ακριβώς αυτό. Ότι δηλαδή η μαρτυρία των εμπειρογνωμόνων υποστηρίζει επιστημονικά την εκδοχή του διάδικου κάτι που γίνεται όμως συμπληρωματικά και προς ενίσχυση ή αντίκρουση της, ανάλογα πάντα με την πρωταρχική και ουσιαστική μαρτυρία των διαδίκων (βλ. Το Δίκαιο της Απόδειξης, Ηλιάδη και Σάντη σελ.583). Από τη στιγμή που η μαρτυρία της παραπονούμενης ΜΚ3 για βιασμό της απορρίφθηκε ως αναξιόπιστη, ελλείπει το πραγματικό υπόβαθρο επί του οποίου θα μπορούσε η μαρτυρία των πραγματογνωμόνων να έρθει προς επίρρωση των θέσεων της.

 

Η κατάληξη μας λοιπόν ως προς τη συναίνεση της ΜΚ3, αφήνει έκθετες σε απόρριψη, πέραν των κατηγοριών 1-5 και τις κατηγορίες 6-8 δεδομένου ότι υπόβαθρο τους είναι η σεξουαλική επαφή που η παραπονούμενη είχε χωρίς τη συναίνεση της, με τους κατηγορούμενους.

 

Καταληκτικά η κατηγορούσα αρχή έχει αποτύχει να αποδείξει την ενοχή των κατηγορούμενων πέραν πάσης λογικής  αμφιβολίας.

 

Ως εκ τούτου οι κατηγορούμενοι 1 και 2 αθωώνονται και απαλλάττονται σε όλες τις κατηγορίες που ομού και ο καθένας ξεχωριστά αντιμετωπίζουν.

 

 

 

(Υπ.) ………………………..

Λ. Μουγής, Π.Ε.Δ.

 

(Υπ.) ………………………..

Μ. Χριστοδούλου, Α.Ε.Δ.

 

(Υπ.) ………………………..

Μ. Λ. Λοΐζου, Ε.Δ.

 

 

Πιστό Αντίγραφο

 

Πρωτοκολλητής

---

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο