ΜΟΝΙΜΟ ΚΑΚΟΥΡΓΙΟΔΙΚΕΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
ΣΥΝΘΕΣΗ ΚΑΚΟΥΡΓΙΟΔΙΚΕΙΟΥ: Λ. Μουγής, Π.Ε.Δ.
Μ. Χριστοδούλου, Α.Ε.Δ.
Α. Θωμά-Θεοδοσίου, Προσ. Ε.Δ.
Αρ. Υπόθεσης: 11/2024
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ν.
ΕΕ
Κατηγορουμένου
Ημερομηνία: 17 Μαρτίου 2025
Εμφανίσεις:
Για την Κατηγορούσα Αρχή: Ο κ. Α. Αντωνίου.
Για τον κατηγορούμενο: Ο κ. Χρ. Πουτζιουρής (Για την ποινή η κα Α. Φιλίππου).
Κατηγορούμενος παρών.
ΠΟΙΝΗ
Ο κατηγορούμενος έχει κριθεί ένοχος μετά από ακρόαση στο αδίκημα του εμπρησμού, κατά παράβαση του άρθρου 315(α) του Ποινικού Κώδικα ΚΕΦ. 154.
Τα γεγονότα που συνθέτουν τη διάπραξη του αδικήματος αναφέρονται στην αιτιολογημένη απόφαση του Δικαστηρίου που δόθηκε στις 24/2/2025 και της οποίας τα ευρήματα παραθέτουμε για σκοπούς της παρούσας:
«Ο ΜΚ1 διατηρεί κατάστημα στην οδό [ ] στην περιοχή Φανερωμένης στη Λάρνακα με την ονομασία [ ]. Στις 3/9/2023 και περί ώρα 04:15 έλαβε ειδοποίηση στο κινητό τηλέφωνο του και είδε από τις κάμερες που έχει τοποθετημένες στο κατάστημα του, ότι είχε εκδηλωθεί φωτιά. Ειδοποίησε αμέσως την αστυνομία και μέλη της μετέβηκαν στη σκηνή αλλά και μέλη της πυροσβεστικής υπηρεσίας με υπεύθυνο βάρδιας τον ΜΚ3 και οι οποίοι κατάσβεσαν την πυρκαγιά. Η σκηνή φρουρήθηκε και δεν εισήλθε σε αυτή οποιοδήποτε αναρμόδιο πρόσωπο μέχρι η ώρα 09:23 στις 3/9/2023. Την σκηνή ως προς την αιτία πρόκλησης της πυρκαγιάς ερεύνησε ο ΜΚ2, που είναι εξεταστής σκηνών πυρκαγιάς, ο οποίος αποφάνθηκε ότι αυτή τέθηκε κακόβουλα. Τη σκηνή διερεύνησαν και μέλη της αστυνομίας όπου ο ΜΚ4 παρέλαβε από το εσωτερικό του καταστήματος ένα κομμάτι κεραμικού τεκμήριο 9, ένα πυρότουβλο τεκμήριο 10, ένα κομμάτι πυρότουβλο τεκμήριο 12 και ένα αναπτήρα τεκμήριο 11 ο οποίος εντοπίστηκε στο πεζοδρόμιο έξω από το κατάστημα. Σε μεταγενέστερο στάδιο εντοπίστηκε από τον ιδιοκτήτη και τρίτο πρόσωπο και μία πλαστική μπουκάλα τεκμήριο 13. Ο ΜΚ5 παρέλαβε πλάνα από το κλειστό κύκλωμα παρακολούθησης του καταστήματος τα οποία και επιθεώρησε και ανέλυσε. Στις εικόνες φαίνεται ένα όχημα μάρκας Honda Civic χρώματος μπλε να έρχεται από τη λεωφόρο Φανερωμένης με κατεύθυνση προς τον Άγιο Λάζαρο και να στρίβει στο πεζοδρόμιο έξω από το κατάστημα [ ] και να σταματά. Από το παράθυρο του οδηγού διακρίνεται στη θέση του συνοδηγού μία μπουκάλα πλαστική την οποία παίρνει ο οδηγός. Αφού κατεβαίνει από το όχημα, ανοίγει το πισινό καπό, ανακατώνει κάτι και μετά το κλείνει και αποχωρεί. Στη συνέχεια το ίδιο όχημα έρχεται από την ίδια κατεύθυνση και χωρίς να σταματήσει συνεχίζει ξανά στην οδό [ ]. Ακολούθως η ώρα 04:12:14 το ίδιο αυτοκίνητο επιστρέφει στο σημείο και κάνει ακριβώς την ίδια διαδρομή. Η ώρα 04:13:02 το όχημα επιστρέφει στο σημείο από την οδό [ ] με κατεύθυνση τη λεωφόρο Φανερωμένης στην οποία και εισέρχεται, κάνει επαναστροφή και σταθμεύει πάνω στο πεζοδρόμιο ακριβώς έξω από την κύρια είσοδο-τζαμαρία του καταστήματος. Ο οδηγός κατεβαίνει ανοίγει το πισινό καπό βγάζει ένα πλαστικό δοχείο το οποίο τοποθετεί στη θέση του συνοδηγού. Ξαναμπαίνει στο όχημα και το μετακινεί ελάχιστα μπροστά και κατεβαίνει κρατώντας το πλαστικό δοχείο. Στη συνέχεια άνοιξε και πάλι το πισινό καπό και στο αριστερό του χέρι κρατούσε το πλαστικό δοχείο και ένα τούβλο. Αφού έπιασε στο δεξί του χέρι το τούβλο το πέταξε στη γυάλινη τζαμαρία του καταστήματος τέσσερεις φορές με αποτέλεσμα να σπάσει το τζάμι και να δημιουργηθεί τρύπα ενώ το τούβλο εισήλθε εντός του καταστήματος. Στην προσπάθεια του το εν λόγω πρόσωπο να σπάσει την τζαμαρία φαίνεται η ώρα 04:14:54 να πέφτει από την τσέπη του ένας αναπτήρας πάνω στο πεζοδρόμιο. Την ίδια ώρα ο ύποπτος ανοίγει το πλαστικό παγούρι και το ρίχνει εντός του καταστήματος από την τρύπα στην τζαμαρία. Ακολούθως τρέχει προς το όχημα του, ψάχνει κάτι στη θέση του συνοδηγού, κατευθύνεται στη συνέχεια μπροστά από το όχημα του και αφού τρέχει ξανά προς τη θέση του οδηγού ψάχνει εντός του οχήματος και κατευθύνεται ξανά προς την τζαμαρία κρατώντας ακόμα ένα πλαστικό δοχείο το οποίο ρίχνει και αυτό μέσα στο κατάστημα από την τρύπα στην τζαμαρία. Στο αριστερό του χέρι κρατά μία μπουκάλα πλαστική με μπλε πώμα. Ψάχνει κάτι στην τσέπη του φούτερ που φορούσε και αφού δεν βρίσκει αυτό που ψάχνει ξανακάνει την ίδια διαδρομή προς το όχημα του. Αφού έψαξε ξανά στη θέση του οδηγού έτρεξε ξανά στην τζαμαρία όπου φαίνεται να ανάβει κάτι στην άκρη της μπουκάλας και την πετά εντός του καταστήματος. Στη συνέχεια τρέχει προς το όχημα του και την ίδια ώρα δημιουργείται έκρηξη και ανάφλεξη με αποτέλεσμα να ξεσπάσει πυρκαγιά. Το αυτοκίνητο επί του οποίου επέβαινε το εν λόγω πρόσωπο είχε αριθμούς εγγραφής [ ] και είχε κλαπεί μεταξύ 1/2/2023 και 2/2/2023 στην επαρχία Πάφου. Εντοπίστηκε εγκαταλελειμμένο στις 13/9/2023 σε ανοικτό χώρο στην Πάφο. Στις 4/10/2023 εναντίον του κατηγορούμενου εκδόθηκε Δικαστικό ένταλμα σύλληψης το οποίο εκτελέστηκε στις 4/11/2023. Επί του αναπτήρα τεκμήριο 11, διενεργήθηκαν από το Ινστιτούτο Νευρολογίας και Γενετικής Κύπρου επιστημονικές εξετάσεις και απομονώθηκε πολύ μικρή ποσότητα μικτού γενετικού υλικού. Από τις εξετάσεις, στη βάση δεδομένων που το εν λόγω Ινστιτούτο διατηρεί, διαπιστώθηκε ότι ο κατηγορούμενος ήταν ο κύριος δότης του. Πολύ μικρή ποσότητα μονού γενετικού υλικού απομονώθηκε και από το κομμάτι πυρότουβλο τεκμήριο 12, το οποίο και ταυτίστηκε με το γενετικό προφίλ του κατηγορούμενου. Ζητήθηκε από το Ινστιτούτο Νευρολογίας και Γενετικής όπως, για σκοπούς παρουσίασης της υπόθεσης στο Δικαστήριο, η αστυνομία να λάβει εκ νέου παρειακά επιχρίσματα. Στις 5//11/2023 λήφθηκαν από τον κατηγορούμενο, που βρισκόταν κρατούμενος στο ΤΑΕ Λεμεσού για άλλη υπόθεση, παρειακά επιχρίσματα με τα αποτελέσματα του Ινστιτούτου να είναι τα ίδια. Εξετάσεις έγιναν και επί του οχήματος χωρίς να εντοπιστεί οτιδήποτε που να τον συνδέει με τον κατηγορούμενο. Η ζημιά που προκλήθηκε στο κατάστημα ανέρχεται στις €40.000.»
Έχει τεθεί από πλευράς κατηγορούσας αρχής ότι ο κατηγορούμενος βαρύνεται με τρεις προηγούμενες καταδίκες οι οποίες είναι οι ακόλουθες:
(α) υπόθεση υπ΄ αριθμό 2475/18 του Κακουργιοδικείου Πάφου για το αδίκημα του εμπρησμού και της κακόβουλης ζημιάς που διαπράχθηκαν 19/3/2018 επιβλήθηκε στις 14/10/2019 ποινή φυλάκισης 3 χρόνων.
(β) υπόθεση υπ΄ αριθμό 6768/18 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου για το αδίκημα της καταφρόνησης Δικαστηρίου που διαπράχθηκε στις 12/6/2018 επιβλήθηκε στις 22/9/2022 ποινή φυλάκισης 15 ημερών.
(γ) υπόθεση υπ΄ αριθμό 15537/21 του Κακουργιοδικείου Λεμεσού για το αδίκημα της κλοπής που διαπράχθηκε στις 9/8/2021 επιβλήθηκε την 21/12/2022 ποινή φυλάκισης 14 μηνών.
Για σκοπούς επιβολής ποινής ετοιμάστηκε έκθεση του Γραφείου Ευημερίας το περιεχόμενο της οποίας υιοθετήθηκε από τον συνήγορο υπεράσπισης και που αποτέλεσε ουσιαστικά και την αγόρευση του για μετριασμό της ποινής. Καταγράφεται ότι ο κατηγορούμενος είναι ηλικίας 42 ετών και κατάγεται από την Πάφο. Είναι άγαμος και άτεκνος. Είναι το μεγαλύτερο παιδί τετραμελούς οικογένειας και είχε ήρεμα παιδικά χρόνια. Η μητέρα του ήταν ξενοδοχειακή υπάλληλος και ο πατέρας του γεωργός. Έχουν και οι δύο αποβιώσει από καρκίνο τα έτη 2005 και 2006 αντίστοιχα. Η αδελφή του ηλικίας 41 ετών είναι δασκάλα, παντρεμένη κα μητέρα δύο παιδιών. Μετά την αποφοίτηση από το Λύκειο εξέτισε κανονικά τη στρατιωτική του θητεία και φοίτησε για δύο χρόνια σε ιδιωτικό κολλέγιο στην Λευκωσία απ΄ όπου έλαβε δίπλωμα τουριστικών σπουδών. Μέχρι το 2017 εργάστηκε εποχιακά ως συνοδός καταδύσεων, ναυαγοσώστης και μπάρμαν. Κατά τους χειμερινούς μήνες λάμβανε ανεργιακό επίδομα. Παραδέχεται ιστορικό χρόνιας εξάρτησης στα ναρκωτικά με σημείο έναρξης όταν εξέτιε τη στρατιωτική του θητεία. Σε ηλικία 25 ετών άρχισε τη χρήση κοκαΐνης. Το 2016 άρχισε τη χρήση κρύσταλ γεγονός το οποίο τον οδήγησε σε περαιτέρω αντικοινωνική και παραβατική συμπεριφορά. Μετά την τελευταία του καταδίκη τον Μάρτιο του 2023 εργάστηκε τους καλοκαιρινούς μήνες ως βοηθός σε παραλία. Διαφαίνεται να αντιλαμβάνεται τις αρνητικές επιπτώσεις που φέρει ο χρόνιος εθισμός του στην προσωπική και επαγγελματική του πορεία και μέχρι σήμερα δεν έχει ενταχθεί σε οποιοδήποτε πρόγραμμα για απεξάρτηση.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το αδίκημα στο οποίο έχει βρεθεί ένοχος ο κατηγορούμενος είναι σοβαρό. Έχει κατ' επανάληψη τονισθεί ότι η σοβαρότητα ενός αδικήματος αντικατοπτρίζεται από το ανώτατο όριο ποινής που προβλέπει ο Νόμος (βλ. Λεβέντης ν. Αστυνομίας (1999) 2 ΑΑΔ 632, Βραχίμη ν. Αστυνομίας (2000) 2 ΑΑΔ 727, Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας v. Evans (2005) 2 ΑΑΔ 639), που στην περίπτωση του άρθρου 315(α) του Ποινικού Κώδικα Κεφ. 154 για το αδίκημα του εμπρησμού προβλεπόμενη ποινή είναι αυτή της φυλάκισης των 14 χρόνων.
Πέραν των πιο πάνω είναι αδίκημα που διαπράττεται με συχνότητα. Στην υπόθεση Gaprindashvili ν. Δημοκρατίας (2013) 2 ΑΑΔ 424 τονίστηκε με αναφορά στο στοιχείο αυτό ότι:
«Το αδίκημα του εμπρησμού κάτω από το Άρθρο 315(α) του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154, είναι ένα από τα πλέον σοβαρά αδικήματα του Ποινικού Κώδικα και τιμωρείται μέχρι και δεκατέσσερα (14) έτη φυλάκισης.
Όπως πολύ σωστά παρατηρεί και το Κακουργιοδικείο την απόφαση του, διαχρονικά παρατηρείται έξαρση στην διάπραξη της μορφής αυτής αδικημάτων. Στην Μελανίτης ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (2004) 2 Α.Α.Δ. 309, 314 αναφέρεται ότι «σχεδόν καθημερινά διαπράττονται τέτοια αδικήματα εμπρησμού ως μέσο επίτευξης παράνομων στόχων». Στη Γενικός Εισαγγελέας ν. Αναστασίου (2005) 2 Α.Α.Δ. 125 αναφέρθηκε ότι «δεν μπορεί τέτοιου είδους εγκλήματα να οργιάζουν και να μένουν ατιμώρητα».»
Η έξαρση αυτή, ως τονίστηκε και στην υπόθεση Μελανίτης ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (2004) 2 ΑΑΔ 309, επιβάλλει την απόδοση αποτρεπτικού χαρακτήρα στην ποινή σε μια προσπάθεια περιορισμού της εγκληματικής δράσης των παράνομων και για την προστασία της ζωής και της περιουσίας των πολιτών. Δεν πρέπει να παραγνωρίζεται, ως τέθηκε στην υπόθεση Γενικός Εισαγγελέας ν. Αναστασίου (2005) 2 Α.Α.Δ. 125, ότι το κοινό θα πρέπει να προστατευθεί από τέτοια εγκλήματα που προκαλούν ζημιά στα θύματα τους αλλά δημιουργούν και αίσθημα ανασφάλειας και φόβο στους πολίτες.
Συνεπακόλουθα των πιο πάνω είναι ότι η επιβολή αποτρεπτικών ποινών καθίσταται αναγκαία έτσι ώστε να ανακοπεί η έξαρση των εγκληματικών ενεργειών της φύσεως αυτής, πάντοτε όμως υπό την προϋπόθεση ότι κάθε υπόθεση κρίνεται κάτω από τα δικά της περιστατικά και ανάλογα με αυτά θα πρέπει να είναι και η ποινή (βλ. Gaprindashvili (ανωτέρω)).
Στην παρούσα περίπτωση τα γεγονότα που περιβάλλουν την υπόθεση είναι ιδιαίτερα επιβαρυντικά για τον κατηγορούμενο. Εσκεμμένα και παράνομα αλλά και για λόγο που παρέμεινε ακαθόριστος ή και αδιευκρίνιστος έθεσε φωτιά στο κατάστημα του παραπονούμενου ιδιοκτήτη του, προκαλώντας του ζημιά για το καθόλου ευκαταφρόνητο ποσό των €40.000. Η πράξη του περιείχε σχεδιασμό και οργάνωση όπως πρόκυψε από τη μαρτυρία που τέθηκε ενώπιον μας. Είχε μεταφέρει με όχημα ότι του ήταν αναγκαίο για να θέσει τη φωτιά στο υποστατικό. Είχαμε την ευκαιρία να δούμε από τις εικόνες που καταγράφηκαν από το κλειστό κύκλωμα παρακολούθησης που διατηρείτο στο κατάστημα, κάθε στιγμή της δράσης του κατηγορούμενου και τον ακριβή τρόπο που έθεσε τη φωτιά. Η αποφασιστικότητα του για να πετύχει τον άνομο σκοπό του είναι ξεκάθαρη (βλ. κατ’αναλογίαν Μιχαηλίδης ν. Δημοκρατία Ποινική Έφεση Αρ. 2/2019 ημερομηνίας 25/2/2021). Δεν αναλογίστηκε ούτε τη ζημιά που θα προκαλούσε αλλά ούτε και τους δυνητικούς κινδύνους που δημιουργούνταν από την πράξη του δεδομένου ότι το υποστατικό βρισκόταν σε κατοικημένη περιοχή της Λάρνακας.
Παρά τα πιο πάνω όμως το καθήκον του Δικαστηρίου για εξατομίκευση της ποινής δεν μειώνεται αλλά ούτε και ατονεί αφού οφείλει να προσεγγίζει την κάθε περίπτωση στη βάση των δικών της γεγονότων και τον κάθε κατηγορούμενο, ανάλογα με τις προσωπικές και άλλες περιστάσεις του (βλ. Παναγιώτου ν. Δημοκρατίας (2008) 2 ΑΑΔ 478). Από την άλλη όμως η διεργασία εξατομίκευσης δεν σημαίνει ότι θα πρέπει ταυτόχρονα να υπερακοντίζει και το άλλο Δικαστικό καθήκον για την επιβολή της αρμόζουσας για τον συγκεκριμένο παραβάτη ποινής. Η εξατομίκευση έχει ως λόγο τον συσχετισμό όχι όμως την αποκλειστική συνάρτησή της με τις προσωπικές συνθήκες αυτών.
Προς όφελος του λαμβάνουμε υπόψη τα όσα τίθενται στο περιεχόμενο της έκθεσης του γραφείου ευημερίας και ιδιαίτερα ότι η εξάρτηση του στα ναρκωτικά φαίνεται να ήταν η αιτία για την παραβατική του συμπεριφορά κάτι το οποίο φέρεται να αντιλαμβάνεται και ο ίδιος. Θα πρέπει όμως να πούμε ότι σε περιπτώσεις που ενδείκνυται η επιβολή αποτρεπτικής ποινής οι προσωπικές συνθήκες ενός κατηγορούμενου λαμβάνονται μεν υπόψη αλλά στο βαθμό και στην έκταση που δεν εξουδετερώνουν τον αποτρεπτικό χαρακτήρα στην ποινή (βλ. Μιχαηλίδης (ανωτέρω)).
Θα πρέπει όμως εδώ να τεθεί το γεγονός ότι ο κατηγορούμενος βαρύνεται με τρεις προηγούμενες καταδίκες και συγκεκριμένα στις υποθέσεις με αριθμούς 2475/18 του Κακουργιοδικείου Πάφου, 6768/18 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου και 15537/21 του Κακουργιοδικείου Λεμεσού με την πρώτη μάλιστα εξ αυτών να αφορά και πάλι το αδίκημα του εμπρησμού.
Η ύπαρξη προηγούμενων καταδικών είναι παράγοντας ο οποίος περιορίζει το Δικαστήριο να επιδείξει στον κατηγορούμενο την επιείκεια που θα επιδείκνυε αν ήταν λευκού ποινικού μητρώου. Στην υπόθεση Γεωργίου άλλως Καμμούγιαρος ν. Αστυνομίας (2003) 2 ΑΑΔ 565 επαναλήφθηκαν τα εξής:
«Αποτελεί θέση της νομολογίας μας ότι οι προηγούμενες καταδίκες δεν πρέπει να δικαιολογούν επιβολή ποινής τέτοιας ώστε να δημιουργείται η εντύπωση ότι τιμωρείται για δεύτερη φορά ένας παραβάτης. Ωστόσο είναι δυνατό η προηγούμενη εγκληματική συμπεριφορά να επηρεάσει το βαθμό επιείκειας που το δικαστήριο θα ήταν διατεθειμένο να επιδείξει (Βλ. Κυπριανίδης κ.ά. ν. Αστυνομίας (1994) 2 Α.Α.Δ. 246, 250, 251, Περικλέους ν. Αστυνομίας, Ποινική Έφεση 5977/22.2.96). Περαιτέρω έχει νομολογηθεί ότι οι προηγούμενες καταδίκες είναι στοιχείο το οποίο έχει σημασία και λαμβάνεται υπόψη από το δικαστήριο στην επιμέτρηση της ποινής γιατί αποτελούν ένδειξη της στάσης και του σεβασμού του κατηγορουμένου προς τους Νόμους της Πολιτείας (Βλ. Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας ν. Ματθαίου Άλλως Μαλέγκου (1994) 2 Α.Α.Δ. 1, 8, 9, Stratos and Another v. Police 17 C.L.R. 73 και Χατζηνικολάου ν. Αστυνομίας (1976) 2 Α.Α.Δ. 63).»
Το ίδιο πράττουμε και εδώ. Οι προηγούμενες καταδίκες του κατηγορούμενου δεν τίθενται για να τιμωρηθεί για αδικήματα για τα οποία έχει ήδη τιμωρηθεί αλλά επηρεάζει την επιείκεια που θα τύγχανε αν δεν βαρυνόταν με αυτές. Δεν μπορεί όμως να παραγνωριστεί, στο πλαίσιο της στάσης και του σεβασμού του προς το νόμο, ότι μία προηγούμενη καταδίκη του αφορά και πάλι το αδίκημα του εμπρησμού. Αυτό καταδεικνύει τάση του κατηγορούμενου προς τη διάπραξη αδικημάτων αυτής της φύσης δεδομένου ότι και οι άλλες δύο καταδίκες του στρέφονται κατά της περιουσίας. Από τη συμπεριφορά του κατηγορούμενου προβάλλει η ανάγκη προστασίας του κοινωνικού συνόλου αφού αν και απολύθηκε από τις Κεντρικές Φυλακές τον Μάρτιο του 2023, ως αναφέρεται στην έκθεση του γραφείου ευημερίας, τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους διέπραξε το αδίκημα στην υπό κρίση περίπτωση.
Σε σχέση προς την ποινολογική μεταχείριση κατηγορούμενων σε παρόμοιας φύσης υποθέσεις και προβαίνοντας πάντοτε στις ανάλογες και επιβαλλόμενες αναπροσαρμογές στη βάση τού τι ισχύει εδώ ως ζήτημα γεγονότων και έχοντας συγχρόνως κατά νουν πως «Προηγούμενες αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου, αναφορικά με τις επιβληθείσες ποινές, είναι ενδεικτικές του μέτρου τιμωρίας συγκεκριμένων εγκλημάτων και των παραμέτρων του καθορισμού της ποινής. Δεν έχουν, όμως, το δεσμευτικό χαρακτήρα, που ενέχει ο καθορισμός αρχών δικαίου. Και τούτο, γιατί η ποινή που επιβάλλεται σε κάθε υπόθεση είναι αλληλένδετη με τις ιδιαιτερότητες των γεγονότων που την συνθέτουν και με τις ιδιαιτερότητες των συνθηκών του παραβάτη.» (βλ. Χαραλάμπους ν. Δημοκρατίας (2000) 2 ΑΑΔ 1), αναδεικνύουμε ως καθοδηγητικές και ενδεικτικές και τις ακόλουθες αποφάσεις.
Στην υπόθεση Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας ν. Ευαγγέλου (2001) 2 ΑΑΔ 678 η εικοσάμηνη ποινή φυλάκισης με τριετή αναστολή που επιβλήθηκε στον εφεσίβλητο κρίθηκε ως έκδηλα ανεπαρκής και αντικαταστάθηκε με ποινή φυλάκισης 3 ετών. Κρίθηκε ότι ο προσχεδιασμός του εμπρησμού και το ελατήριο του με την πιθανότητα ακόμα να υπάρξουν και ανθρώπινα θύματα για να εισπράξει από την ασφάλεια δεν αξιολογήθηκαν ορθά ούτε δόθηκε σε αυτά η δέουσα βαρύτητα. Η ποινή επιβλήθηκε κατά το χρόνο που η προβλεπόμενη από το Νόμο ποινή ήταν αυτή της ισόβιας φυλάκισης.
Στην υπόθεση Μελανίτης ν. Δημοκρατίας (ανωτέρω) η επιβολή ποινής φυλάκισης των 2½ ετών που επιβλήθηκε στον νεαρό εφεσείοντα για το αδίκημα του εμπρησμού μετά από παραδοχή του επικυρώθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο.
Στην υπόθεση Γενικός Εισαγγελέας ν. Χριστάκη Αναστασίου (ανωτέρω), η ποινή φυλάκισης των 3 ετών που επιβλήθηκε στον εφεσίβλητο κατόπιν παραδοχής του στο αδίκημα του εμπρησμού αντικαταστάθηκε με ποινή φυλάκισης 5 ετών. Τονίστηκε ότι το κοινό πρέπει να προστατευθεί από τέτοια εγκλήματα που προκαλούν ζημιά και αίσθημα ανασφάλειας στους πολίτες. Είχαν ληφθεί υπόψη και ο εθισμός του εφεσίβλητου στα ναρκωτικά από νεαρή ηλικία και τα ψυχολογικά του προβλήματα. Με την επισήμανση του Ανωτάτου Δικαστηρίου ότι θα έπρεπε να αξιολογηθούν μέσα στο ευρύτερο πλαίσιο των περιστατικών της υπόθεσης και το μέγεθος της εγκληματικής ενέργειας.
Στην υπόθεση Gaprindashvili ν. Δημοκρατίας (ανωτέρω), το Κακουργιοδικείο επέβαλε στον εφεσείοντα για το αδίκημα του εμπρησμού δυνάμει του άρθρου 315(α) ποινή φυλάκισης 7 ετών μετά από ακρόαση. Κρίθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο ότι αν και η ποινή είναι αυστηρή εντούτοις δεν ήταν έκδηλα υπερβολική.
Στην υπόθεση Μιχαηλίδης ν. Δημοκρατίας (ανωτέρω) η ποινή φυλάκισης των 6 ετών που επιβλήθηκε στον εφεσείοντα μετά από δική του παραδοχή σε αδίκημα για το ότι εσκεμμένα και παράνομα έθεσε φωτιά σε πλυντήριο αυτοκινήτων κατά παράβαση του άρθρου 315(α) του Ποινικού Κώδικα κρίθηκε ότι δεν ήταν έκδηλα υπερβολική. Ο εφεσείοντας έναντι πληρωμής ανέλαβε να διαπράξει το αδίκημα χωρίς κανένα ενδοιασμό για τις συνέπειες και τους εν δυνάμει κινδύνους. Υπήρχε προσχεδιασμός και δεν ήταν κάτι που προέκυψε στη στιγμή ή κάτω από οποιαδήποτε φόρτιση.
Στην υπόθεση Πατσαλίδης ν. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 76/2022, ημερομηνίας 19/1/2023, ECLI:CY:AD:2023:B13 επιβλήθηκαν στον εφεσείοντα μετά από ακρόαση συντρέχουσες ποινές φυλάκισης 7 ετών σε κατηγορίες εμπρησμού. Η εν λόγω ποινή επικυρώθηκε κατ΄ έφεση αφού κρίθηκε ότι δεν μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως έκδηλα υπερβολικές.
Συνεκτιμώντας όλα όσα πιο πάνω παραθέσαμε και συζητήσαμε και λαμβάνοντας υπόψιν την εγκληματική συμπεριφορά του κατηγορούμενου και τη σοβαρότητα του αδικήματος, αλλά και τους μετριαστικούς παράγοντες που η πλευρά της υπεράσπισης έθεσε, επιβάλλουμε στον κατηγορούμενο στην κατηγορία που κρίθηκε ένοχος, ποινή φυλάκισης 8 ετών.
Ο χρόνος που ο κατηγορούμενος τέλεσε σε προφυλάκιση στην παρούσα υπόθεση (από 4/1/2024), να συνυπολογιστεί κατά το άρθρο 117(1) του Περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ.155.
Τα έξοδα που ανέρχονται σε €250 να καταβληθούν από την Δημοκρατία.
(Υπ.) ………………………..
Λ. Μουγής, Π.Ε.Δ.
(Υπ.) ………………………..
Μ. Χριστοδούλου, Α.Ε.Δ.
(Υπ.) ………………………..
Α. Θωμά-Θεοδοσίου, Προσ. Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο