ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
Ενώπιον: Γ. Χρ. Φούλια, Ε.Δ.
Αρ. Υπόθεσης: 1025/2025
Αστυνομικός Διευθυντής Λάρνακας
εναντίον
1. WAEL JRIKOS
2. ABDALLAH ANZIEH
Κατηγορούμενοι
Ημερομηνία: 14.4.2025
Για την Κατηγορούσα Αρχή: κα Ελ. Γιακουμεττή
Για τον Κατηγορούμενο αρ. 1: κ. Κ. Ταμπούρλας
Για τον Κατηγορούμενο αρ. 2: κα Ε. Λαζαρίδου
Κατηγορούμενοι: Παρόντες
ΠΟΙΝΗ
Στο κατηγορητήριο της παρούσας υπόθεσης στην οποία δόθηκε η συγκατάθεση του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας δυνάμει του άρθρου 24(2) του περί Δικαστηρίων Νόμου 14/1960 για τη συνοπτική εκδίκασή της περιλαμβάνονται 3 κατηγορίες στις οποίες οι κατηγορούμενοι δήλωσαν παραδοχή. Ο 1ος κατηγορούμενος αντιμετωπίζει μόνο την 1η κατηγορία ενώ ο 2ος κατηγορούμενος τις κατηγορίες 2 και 3.
Οι κατηγορίες 1 και 2 αφορούν το αδίκημα της κατοχής διαρρηκτικών οργάνων κατά τη διάρκεια της ημέρας με σκοπό τη διάπραξη κακουργήματος κατά παράβαση του άρθρου 296(δ) και η 3η κατηγορία το αδίκημα της παραμονής αλλοδαπού στη Δημοκρατία χωρίς άδεια κατά παράβαση του άρθρου 19(ι)(λ) του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμου Κεφ. 105.
Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες αδικήματος της 1ης κατηγορίας ο 1ος κατηγορούμενος στις 6.2.2025 και περί ώρα 15:00 στην οδό [ ] στη Λάρνακα κατά τη διάρκεια της ημέρας είχε στην κατοχή του διάφορα διαρρηκτικά όργανα ήτοι 1 κατσαβίδι και 1 πολυεργαλείο.
Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες αδικήματος της 2ης κατηγορίας ο 2ος κατηγορούμενος επίσης στις 6.2.2025 και περί ώρα 15:00 στην οδό [ ] στη Λάρνακα κατά τη διάρκεια της ημέρας είχε στην κατοχή του διάφορα διαρρηκτικά όργανα ήτοι 1 κατσαβίδι και 1 λιβέρι.
Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες αδικήματος της 3ης κατηγορίας ο 2ος κατηγορούμενος στον ίδιο τόπο και χρόνο που αναφέρεται στη 2η κατηγορία ενώ ήταν αλλοδαπός και του είχε παραχωρηθεί άδεια επισκέπτη για προσωρινή διαμονή στην Κυπριακή Δημοκρατία υπό την ιδιότητα του αιτητή πολιτικού ασύλου η οποία άδεια ακυρώθηκε στις 21.6.2024 αφού η αίτησή του στην Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων απορρίφθηκε αυτός παρέμεινε στη Δημοκρατία μετά την ακύρωση της άδειάς του χωρίς να εξασφαλίσει για τον σκοπό αυτό άδεια από τον Διευθυντή του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης.
Κατόπιν αιτήματος του 1ου κατηγορούμενου στο οποίο η εκπρόσωπος της κατηγορούσας αρχής συγκατατέθηκε στην παρούσα υπόθεση θα ληφθούν υπόψη για σκοπούς επιβολής ποινής και οι υποθέσεις 1026/2025 και 1028/2025 του Ε.Δ. Λάρνακας.
Η εκπρόσωπος της κατηγορούσας αρχής ανέφερε ως γεγονότα στην παρούσα υπόθεση τα ακόλουθα: στις 6.2.2025 και περί ώρα 14:30 λήφθηκε πληροφορία ότι 2 πρόσωπα βρίσκονταν σε ακατοίκητη κατοικία στην οδό [ ] 22 στη Λάρνακα. Στην εν λόγω κατοικία εντοπίστηκαν οι κατηγορούμενοι και σε τσάντα που ήταν στην κατοχή του 2ου κατηγορούμενου εντοπίστηκαν ένα κατσαβίδι και ένα λιβέρι. Επίσης εντοπίστηκαν στην κατοχή του 1ου κατηγορουμένου 1 κατσαβίδι και 1 πολυεργαλείο.
Διαπιστώθηκε επίσης ότι ο 2ος κατηγορούμενος κατά τον επίδικο χρόνο βρισκόταν παράνομα στην Κυπριακή Δημοκρατία. Ο 2ος κατηγορούμενος κατάγεται από τον Λίβανο και βρισκόταν στη Δημοκρατία ως αιτητής πολιτικού ασύλου. Η αίτησή του απορρίφθηκε από την Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων στις 21.6.2024 και η άδειά του ακυρώθηκε. Την ίδια ημέρα του επιδόθηκε η απόρριψη της προσφυγής του και έκτοτε παρέμενε παράνομα στο έδαφος της Δημοκρατίας.
Ως γεγονότα στην υπόθεση 1026/2025 που αφορά τον 1ο κατηγορούμενο στην οποία περιλαμβάνονται 4 κατηγορίες που αφορούν τα αδικήματα της προμήθειας ναρκωτικών ουσιών τάξεως Α από άλλο πρόσωπο χωρίς άδεια (κατηγορίες 1 και 3) και της κατοχής ναρκωτικών ουσιών τάξεως Α χωρίς άδεια (κατηγορίες 2 και 4) αντίστοιχα κατά παράβαση του περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου 29/1977 αναφέρθηκαν τα ακόλουθα: στις 24.9.2023 και στις 23.11.2023 αντίστοιχα εντοπίστηκαν στην κατοχή του 1ου κατηγορούμενου 0,12 και 0,08 γραμμάρια μεθαμφεταμίνης. Ο κατηγορούμενος παραδέχθηκε ότι προμηθεύτηκε τις πιο πάνω ποσότητες από άγνωστο πρόσωπο στις 24.9.2203 και στις 20.11.2023 αντίστοιχα.
Ως γεγονότα στην υπόθεση 1028/2025 στην οποία περιλαμβάνονται 4 κατηγορίες που αφορούν τα αδικήματα της προμήθειας ναρκωτικών ουσιών τάξεως Α και Β από άλλο πρόσωπο χωρίς άδεια (κατηγορίες 1 και 2) και της κατοχής ναρκωτικών ουσιών τάξεως Α και Β χωρίς άδεια (κατηγορίες 3 και 4) αντίστοιχα κατά παράβαση του περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου 29/1977 αναφέρθηκαν τα ακόλουθα: στις 27.2.2023 εντοπίστηκαν στην κατοχή του 1ου κατηγορουμένου 0,23 γραμμάρια μεθαμφεταμίνης καθώς και 0,33 γραμμάρια πράσινης ξηρής φυτικής ύλης κάνναβης. Ο κατηγορούμενος ανέφερε ότι προμηθεύτηκε τις πιο πάνω ποσότητες από άγνωστά του πρόσωπα.
Η εκπρόσωπος της κατηγορούσας αρχής περαιτέρω ανέφερε ότι ο 1ος κατηγορούμενος είναι άτομο λευκού ποινικού μητρώου καθώς επίσης ότι ο 2ος κατηγορούμενος βαρύνεται με 2 προηγούμενες καταδίκες. Η 1η καταδίκη του 2ου κατηγορούμενου αφορά στην υπόθεση 35/2023 του Ε.Δ. Λάρνακος στην οποία στις 25.1.2023 του επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης 5 μηνών για το αδίκημα της κλοπής. Στην ίδια υπόθεση του επιβλήθηκε επίσης ποινή φυλάκισης 5 μηνών για δεύτερο αδίκημα κλοπής και οι ποινές συνέτρεχαν μεταξύ τους.
Η 2η προηγούμενη καταδίκη του 2ου κατηγορούμενου αφορά στην υπόθεση 12748/2023 του Ε.Δ. Λάρνακος στην οποία στις 21.5.2024 του επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης 12 μηνών σε κατηγορία εισόδου σε κατοικία με σκοπό τη διάπραξη κακουργήματος και ο χρόνος φυλάκισης μειώθηκε για την περίοδο από τις 16.10.2023 που αυτός τελούσε υπό κράτηση. Στην εν λόγω υπόθεση λήφθηκε υπόψη για σκοπούς επιβολής ποινής και η υπόθεση 13063/2023 του Ε.Δ. Λάρνακας η οποία αφορούσε το αδίκημα της συνωμοσίας προς διάπραξη κακουργήματος ήτοι κλοπής.
Στη συνέχεια τον λόγο έλαβε πρώτα ο δικηγόρος του 1ου κατηγορούμενου ο οποίος ανέφερε πως τα γεγονότα της υπόθεσης είναι ως τα παρέθεσε η εκπρόσωπος της κατηγορούσας αρχής. Ανέφερε επίσης ότι ο κατηγορούμενος απολογείται για τα αδικήματα που διέπραξε και τόνισε ότι οι κατηγορούμενοι κατά τον επίδικο χρόνο κατείχαν τα επίδικα διαρρηκτικά όργανα σε μια ακατοίκητη εγκαταλελειμμένη οικοδομή.
Ανέφερε επίσης ότι η παραδοχή του κατηγορούμενου είναι δείγμα της έμπρακτης μεταμέλειας του με την οποία συνάμα εξοικονομείται πολύτιμος δικαστικός χρόνος καθώς και έξοδα.
Ανέφερε περαιτέρω ότι ο 1ος κατηγορούμενος είναι ένα νεαρό πρόσωπο ηλικίας 33 ετών με λευκό ποινικό μητρώο ο οποίος έζησε στα παιδικά του χρόνια τη φρίκη του πολέμου στη χώρα καταγωγής του και αναγκάστηκε το 2014 να έρθει στην Κύπρο ως αιτητής πολιτικού ασύλου, καθεστώς με το οποίο εξακολουθεί να είναι μέχρι και σήμερα.
Ο κατηγορούμενος και ακόμη ένας αδελφός του βρίσκονται στην Κύπρο ενώ 4 άλλα αδέλφια του βρίσκονται στη Γερμανία όλοι τους ως αναγνωρισμένοι πολιτικοί πρόσφυγες. Λόγω του πολέμου και της φρίκης ο κατηγορούμενος υπήρξε χρήστης ναρκωτικών ουσιών, προσπαθεί αυτή η χρήση να είναι περιορισμένη και ελεγχόμενη, γι’ αυτό και δεν είχε οποιαδήποτε παραβατική συμπεριφορά στο παρελθόν εκτός από τις 2 υποθέσεις που θα ληφθούν υπόψη. Δούλεψε για αρκετά χρόνια σε γαλακτοβιομηχανία ως υπεύθυνος για την παραγωγή χαλουμιών αλλά λόγω του κορονοϊού απολύθηκε και έκτοτε εργάζεται στις οικοδομές περιστασιακά όποτε κάποιοι του πουν να πάει για εργασία. Δεν λαμβάνει οποιοδήποτε βοήθημα από τη Δημοκρατία αλλά βοηθείται από τον αδελφό του που είναι στην Κύπρο.
Όσον δε αφορά τις υποθέσεις 1026/25 και 1028/25 ανέφερε ότι παρόλο που αφορούν ναρκωτικές ουσίες τάξεως Α οι ποσότητες είναι πολύ μικρές και τις κατείχε για δική του χρήση χωρίς να έχει οποιαδήποτε σχέση με εμπορία ναρκωτικών ουσιών. Ανέφερε τέλος πως ο κατηγορούμενος απολογείται και ζητά τη μέγιστη δυνατή επιείκεια από το Δικαστήριο.
Ακολούθως τον λόγο έλαβε η δικηγόρος του 2ου κατηγορούμενου η οποία ανέφερε ότι οι προηγούμενες καταδίκες του 2ου κατηγορούμενου είναι παραδεκτές. Ανέφερε επίσης ότι ο κατηγορούμενος σήμερα είναι ένα άτομο ηλικίας 30 ετών. Ανέφερε περαιτέρω πως η μεταμέλειά του αποδεικνύεται από την παραδοχή του παρόλο που αυτή δεν ήταν άμεση.
Ανέφερε ακόμα ότι σήμερα οι προσωπικές περιστάσεις του 2ου κατηγορούμενου έχουν μεταβληθεί επειδή αρραβωνιάστηκε και πρόκειται να συνάψει γάμο με Ελληνίδα υπήκοο στην Κύπρο. Ανέφερε επίσης πως αυτός θα ενταχθεί εθελοντικά στο πρόγραμμα της Αγίας Σκέπης λόγω και του αρραβώνα του με την κοπέλα του και θα προσπαθήσει να απεξαρτηθεί τελείως από οποιεσδήποτε ναρκωτικές ουσίες και να κάμει μια νέα αρχή στη ζωή του. Ανέφερε επίσης ότι κατόπιν αιτήματός του έχει επανανοιχθεί ο φάκελος του για το θέμα της αίτησής του για πολιτικό άσυλο.
Άκουσα με προσοχή και έχω λάβει υπόψη μου όλα όσα οι δικηγόροι των διαδίκων ανέφεραν.
Το Δικαστήριο κατά τη διαδικασία επιλογής του είδους της ποινής που θα επιβάλει σε μια συγκεκριμένη υπόθεση λαμβάνει υπόψη του τη σοβαρότητα των επίδικων αδικημάτων ως αυτή προκύπτει από την προβλεπόμενη από τον νόμο ανώτατη ποινή για καθένα από αυτά, τις συνθήκες διάπραξής τους καθώς επίσης και τις προσωπικές και οικογενειακές περιστάσεις του εκάστοτε κατηγορούμενου. Επιπλέον, σε αδικήματα στα οποία παρατηρείται αυξητική τάση διάπραξής τους η επιβολή αποτρεπτικών ποινών καθίσταται αναγκαία.
Στο έργο εξατομίκευσης της ποινής είναι καθήκον του Δικαστηρίου να λαμβάνει επίσης υπόψη του όλα τα ελαφρυντικά στοιχεία, περιλαμβανομένων των ατομικών συνθηκών του παραβάτη καθώς και εκείνα που πηγάζουν από τα γεγονότα της συγκεκριμένης υπόθεσης, για εξισορρόπηση της ποινής έτσι ώστε αυτή να μην συνιστά απλώς τιμωρία αλλά να αρμόζει στο πρόσωπο του συγκεκριμένου παραβάτη (Κωνσταντίνου ν. Δημοκρατίας (1989) 2 Α.Α.Δ. 224).
Από την άλλη όμως η διαδικασία εξατομίκευσης της ποινής δεν πρέπει να συνεπάγεται εξουδετέρωση ούτε της σοβαρότητας του αδικήματος ούτε του στοιχείου της αποτροπής, όταν συντρέχουν λόγοι για την απόδοση αποτρεπτικού χαρακτήρα στην ποινή (Μιχάλης Παναγιώτου ν. Αστυνομίας (2012) 2 Α.Α.Δ. 557). Η εξατομίκευση της ποινής επιτυγχάνεται μέσα και όχι έξω από το πλαίσιο των αρχών που διέπουν τον καθορισμό της ποινής (Γενικός Εισαγγελέας v. Ευαγόρου (2001) 2 Α.Α.Δ. 285).
Οι παλαιότερες αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου που αφορούν στην επιβολή ποινών παρέχουν ένδειξη του μέτρου τιμωρίας συγκεκριμένων εγκλημάτων και των παραμέτρων του καθορισμού της ποινής πλην όμως δεν έχουν τον δεσμευτικό χαρακτήρα που ενέχει ο καθορισμός αρχών δικαίου επειδή η ποινή που επιβάλλεται σε κάθε υπόθεση είναι αλληλένδετη με τις ιδιαιτερότητες των γεγονότων που τη συνθέτουν και των συνθηκών του εκάστοτε παραβάτη (Χαραλάμπους v. Δημοκρατίας (2000) 2 Α.Α.Δ. 1, Γεωργίου κ.ά. v. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 61/2020, ημερομηνίας 14.7.2022, ECLI:CY:AD:2022:B304 και ANDREI ν. Αστυνομίας, Ποινικές Εφέσεις Αρ. 164 και 165/2022, ημερομηνίας 23.1.2023).
Το αδίκημα των κατηγοριών 1 και 2 τιμωρείται σύμφωνα με το άρθρο 296(δ) του Ποινικού Κώδικα με ποινή φυλάκισης 3 ετών ενώ για το αδίκημα της 3ης κατηγορίας το άρθρο 19 του Κεφ. 105 προνοεί ποινή φυλάκισης μέχρι δώδεκα μήνες ή πρόστιμο που δεν υπερβαίνει τις χίλιες λίρες (€1.708 περίπου) ή και τις δύο αυτές ποινές.
Αναφορικά με το αδίκημα των κατηγοριών 1 και 2 το άρθρο 296 του Ποινικού Κώδικα προνοεί επιπλέον πως αν ο υπαίτιος καταδικάστηκε προηγουμένως για κακούργημα που αφορά περιουσία, αυτός υπόκειται σε φυλάκιση 7 χρόνων. Συνεπώς στην παρούσα υπόθεση προκύπτει πως λόγω της ύπαρξης της προηγούμενης καταδίκης του 2ου κατηγορούμενου στην υπόθεση 35/2023 του Ε.Δ. Λάρνακας για το κακούργημα της κλοπής αυτός υπόκειται σε επαυξημένη ποινή φυλάκισης 7 αντί 3 ετών για το αδίκημα της 2ης κατηγορίας.
Από τη σχετική νομολογία προκύπτει ειδικότερα πως οι κλοπές, οι διαρρήξεις και άλλα ομοειδή αδικήματα βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της εγκληματικότητας, σημειώνεται έξαρση στη διάπραξή τους, γι’ αυτό και τα Δικαστήρια τα αντιμετωπίζουν με αυστηρότητα επειδή προκαλούν ρήγματα στην έννομη τάξη και διαβίωση και διαβρώνουν συνάμα το αίσθημα ασφάλειας του πολίτη (Αντάρτης ν. Δημοκρατίας (1997) 2 Α.Α.Δ. 138, Παναγίδης ν. Δημοκρατίας (1997) 2 Α.Α.Δ. 104 και Αbed v. Δημοκρατίας (2007) 2 Α.Α.Δ. 128).
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το αδίκημα της κατοχής διαρρηκτικών οργάνων κατά τη διάρκεια της ημέρας με σκοπό τη διάπραξη κακουργήματος των κατηγοριών 1 και 2 που οι κατηγορούμενοι παραδέχθηκαν είναι σοβαρό. Η σοβαρότητα που προσδίδεται σε αυτό από τον νομοθέτη διαφαίνεται από το προβλεπόμενο ανώτατο όριο ποινής που αναφέρθηκε πιο πάνω.
Σοβαρό είναι επίσης και το αδίκημα της 3ης κατηγορίας. Η σοβαρότητα των αδικημάτων που σχετίζονται με την παράνομη είσοδο και παράνομη παραμονή αλλοδαπών στη Δημοκρατία και η ανάγκη επιβολής αποτρεπτικών ποινών δεν προκύπτουν μόνο από την ανώτατη ποινή που προβλέπει η νομοθεσία αλλά έχουν επίσης τονισθεί και από τη σχετική νομολογία. Ενδεικτικό είναι και το ακόλουθο απόσπασμα από την υπόθεση Tabrizi v. Αστυνομίας (2004) 2 ΑΑΔ 421:
«Αδικήματα που αφορούν την παράνομη είσοδο και παραμονή αλλοδαπών στην Κύπρο ή που σχετίζονται με τέτοια αδικήματα αντιμετωπίζονται ως σοβαρά. Έχει επισημανθεί στην σχετική νομολογία ότι τόσο η παράνομη είσοδος στο έδαφος της Δημοκρατίας όσο και η παράνομη παραμονή προσώπων που εισήλθαν αρχικά νόμιμα έχει φθάσει σε τέτοια επίπεδα που δημιουργούνται σοβαρά προβλήματα κοινωνικής και οικονομικής φύσεως αλλά και προβλήματα αστυνόμευσης. Ακόμα ότι η Κύπρος είναι φιλόξενη χώρα αλλά ο καθένας που επιθυμεί να ζήσει εδώ οφείλει να συμμορφώνεται με τους Νόμους και τους Κανονισμούς της χώρας αυτής».
Στην υπόθεση ALI HASSAIN KHALAF AL JIBOURI ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ν. Αστυνομίας (1992) 2 Α.Α.Δ. 143 που αφορούσε στο αδίκημα της παραμονής στη Δημοκρατία μετά τη λήξη άδειας παραμονής κατά παράβαση του άρθρου 19(λ) του περί Αλλοδαπών και Μετανάστευσης Νόμου, Κεφ. 105 έγινε αναφορά στην υπόθεση Gaby Toufic Atallah ν. Δημοκρατίας (1992) 2 Α.Α.Δ. 94 στην οποία αναφέρθηκε ότι:
«οι προσωπικές περιστάσεις των κατηγορουμένων όσο και αν, όπως σε κάθε περίπτωση, είναι παράγοντες σχετικοί με την επιμέτρηση της ποινής, είναι περιορισμένης σημασίας και σίγουρα δεν μπορούν να αφεθούν να οδηγήσουν σε αναποτελεσματική εφαρμογή του νόμου σε υποθέσεις όπως η παρούσα, στις οποίες οι ποινές είναι αναγκαίο να είναι αποτρεπτικές».
Στην ως άνω απόφαση ALI HASSAIN KHALAF AL JIBOURI ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ (πιο πάνω) κρίθηκε ότι η ποινή φυλάκισης 1 μηνός που επιβλήθηκε από το πρωτόδικο Δικαστήριο δεν ήταν έκδηλα υπερβολική.
Στην υπόθεση Παντελής Κυριάκου Ιωάννου ν. Γεν. Εισαγγελέα της Δημοκρατίας (2005) 2 Α.Α.Δ. 598 λέχθηκε πως «όταν το δικαστήριο λαμβάνει υπόψη και άλλα αδικήματα, μπορεί να επιβάλει μεγαλύτερη ποινή στις κατηγορίες που περιλαμβάνονται στο κατηγορητήριο, από εκείνη που θα επέβαλλε αν είχε ενώπιόν του μόνο τις κατηγορίες που περιλαμβάνονται στο κατηγορητήριο».
Όσα αναφέρθηκαν στην υπόθεση Ιωάννου ν. Γεν. Εισαγγελέα της Δημοκρατίας (πιο πάνω) ισχύουν και στην παρούσα αφού σε σχέση με τον 1ο κατηγορούμενο θα ληφθούν υπόψη για σκοπούς επιμέτρησης της ποινής οι πιο πάνω αναφερθείσες 2 υποθέσεις.
Σχετικά με τις προηγούμενες καταδίκες ενός κατηγορούμενου στην υπόθεση DYGDALOWICZ ν. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 11/2021, ημερ. 4.11.2022 λέχθηκαν τα ακόλουθα: «Όμως η σημασία των προηγούμενων καταδικών έγκειται στο ότι η ύπαρξη τους τείνει να μειώσει σε κάποιο βαθμό, την επιείκεια που μπορεί να επιδειχθεί. Και τούτο, κυρίως, γιατί αποτελούν ένδειξη της στάσης του κατηγορούμενου στην τήρηση των νόμων (Γενικός Εισαγγελέας ν. Ματθαίου (1994) 2 Α.Α.Δ. 1 και Γενικός Εισαγγελέας ν. Αεροπόρου (1997) 2 Α.Α.Δ. 17). Στην Μιχαήλ ν. Δημοκρατίας (1998) 2 Α.Α.Δ. 306 τονίστηκε και πάλι ότι οι προηγούμενες καταδίκες δεν αποτελούν παράγοντα επιβαρυντικό της ποινής, αλλά επενεργούν ως παράγων περιορισμού της επιείκειας, της οποίας θα μπορούσε να τύχει ο συγκεκριμένος κατηγορούμενος, αν δεν βαρυνόταν με τις προηγούμενες καταδίκες (βλ. επίσης Γεωργίου άλλως Καμμούγιαρος ν. Αστυνομίας (2003) 2 Α.Α.Δ. 565 και Vedat v. Αστυνομίας (2012) 2 Α.Α.Δ. 787)».
Από το πιο πάνω απόσπασμα είναι προφανές ότι οι 2 προηγούμενες καταδίκες με τις οποίες βαρύνεται ο 2ος κατηγορούμενος στις οποίες περιλαμβάνονται αδικήματα που στρέφονται κατά της περιουσίας τείνουν να μειώσουν σε κάποιο βαθμό την επιείκεια που μπορεί να του επιδειχθεί.
Στα πλαίσια προσδιορισμού του είδους της κατάλληλης ποινής στην παρούσα υπόθεση λαμβάνω υπόψη μου τη σοβαρότητα των επίδικων αδικημάτων ως αυτή προκύπτει από την προβλεπόμενη για καθένα από αυτά μέγιστη ποινή και από τη σχετική νομολογία.
Αναφορικά με τον 1ο κατηγορούμενο λαμβάνω υπόψη μου το λευκό του ποινικό μητρώο και σε σχέση με τον 2ο κατηγορούμενο το γεγονός ότι αυτός βαρύνεται με 2 προηγούμενες καταδίκες οι οποίες δεικνύουν ότι έχει ροπή προς την εγκληματικότητα.
Από την άλλη λαμβάνω υπόψη μου ως μετριαστικό παράγοντα προς όφελος των κατηγορουμένων την παραδοχή τους η οποία παρόλο που δεν ήταν άμεση δεν παύει να αποτελεί ένα σημαντικό μετριαστικό παράγοντα. Στην υπόθεση Χαρτούπαλλος ν. Δημοκρατίας (2002) 2 Α.Α.Δ. 28 λέχθηκε ότι «η παραδοχή ενοχής πρέπει να αμείβεται με σχετική έκπτωση στην ποινή».
Λαμβάνω περαιτέρω υπόψη μου τις προσωπικές τους περιστάσεις και το καθεστώς υπό το οποίο βρίσκονται σήμερα στη Δημοκρατία.
Πρέπει να λεχθεί ότι η παραδοχή των κατηγορουμένων καθώς και οι υπόλοιποι μετριαστικοί παράγοντες λαμβάνονται υπόψη για σκοπούς μετριασμού της ποινής κρίνω εντούτοις πως δεν δύνανται να υπερφαλαγγίσουν την ανάγκη για αποτελεσματική εφαρμογή του Νόμου λόγω της σοβαρότητας των αδικημάτων όπως την έχω περιγράψει πιο πάνω και της αναγκαιότητας για επιβολή αποτρεπτικών ποινών στις υποθέσεις που αφορούν αδικήματα όπως τα επίδικα. Οι ως άνω μετριαστικοί παράγοντες μπορούν να επηρεάσουν το ύψος όχι όμως και το είδος της ποινής. Το Δικαστήριο έχει καθήκον να πατάξει τέτοιες αξιόποινες συμπεριφορές προκειμένου να καταδείξει ότι η συνέχιση της διάπραξης παρόμοιων αδικημάτων δεν είναι ανεκτή.
Συνεκτιμώντας και σταθμίζοντας όλα όσα εκτίθενται πιο πάνω και ιδιαίτερα τα γεγονότα που περιβάλουν τη διάπραξη αλλά και τη φύση και τη σοβαρότητα των αδικημάτων χωρίς να παραγνωρίζω τους πιο πάνω μετριαστικούς παράγοντες όπως τους ανέφερα πιο πάνω και τους οποίους παρέλκει να επαναλάβω κρίνω ότι η μόνη αρμόζουσα υπό τις περιστάσεις ποινή είναι αυτή της φυλάκισης.
Συνακόλουθα λόγω των πιο πάνω κρίνω ως αρμόζουσες ποινές τις ακόλουθες:
Για τον 1ο κατηγορούμενο
· Στην 1η κατηγορία ποινή φυλάκισης 4 μηνών
Για τον 2ο κατηγορούμενο:
· Στη 2η κατηγορία ποινή φυλάκισης 10 μηνών
· Στην 3η κατηγορία ποινή φυλάκισης 2 μηνών
Οι ποινές φυλάκισης που επιβλήθηκαν στον 2ο κατηγορούμενο να συντρέχουν.
Έχοντας επιβάλει σε καθένα από τους κατηγορούμενους ποινή φυλάκισης κάτω των 3 ετών προχωρώ στη συνέχεια να εξετάσω το θέμα της αναστολής της ποινής φυλάκισης που τους επιβλήθηκε.
Το θέμα της αναστολής ποινής φυλάκισης ανήκει στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου και σχετικές είναι οι πρόνοιες του άρθρου 3(2) του Νόμου 95/1972, όπως τροποποιήθηκε από τον Νόμο 186(Ι)/2003 καθώς επίσης και οι αρχές που έχει καθιερώσει η νομολογία επί του θέματος (Γενικός Εισαγγελέας ν. Λουκάς Φανιέρος (1996) 2 Α.Α.Δ. 303 και Γενικός Εισαγγελέας ν. Ρομίνας Τζιαουχάρη (2005) 2 Α.Α.Δ. 161). Επιβληθείσα ποινή φυλάκισης είναι δυνατό να ανασταλεί εφόσον αυτό δικαιολογείται από το σύνολο των περιστάσεων της υπόθεσης ή και από τα προσωπικά περιστατικά ενός κατηγορούμενου.
Σχετικά με το ζήτημα της αναστολής ποινής φυλάκισης στην υπόθεση Ιωσήφ ν. Δημοκρατίας (2012) 2 Α.Α.Δ. 930 λέχθηκε ότι «κατά την εξέταση του ζητήματος, σημαντικό ερώτημα είναι κατά πόσο η ανασταλείσα ποινή θα αντικατοπτρίζει την αντικειμενική σοβαρότητα του αδικήματος και θα εξυπηρετήσει τους πολλαπλούς σκοπούς της τιμωρίας».
Στην υπόθεση Απέργη ν. Αστυνομίας, Ποινική Έφεση Αρ. 64/2023, ημερ. 22.6.2023 έγινε αναφορά στην υπόθεση Νεοφύτου ν. Αστυνομίας, Ποινική Έφεση Αρ. 9/2021, ημερ. 29.7.2021 στην οποία εξηγήθηκε ότι ποινή φυλάκισης, ακόμα και εκεί όπου θα μπορούσε να θεωρηθεί και αυστηρή λόγω του ύψους της, μπορεί να απωλέσει το στοιχείο της αποτροπής εφόσον ανασταλεί, ακόμα και να καταστεί ανεπαρκής για την τιμωρία του καταδικασθέντα.
Έχοντας υπόψη μου τις πρόνοιες του άρθρου 3(2) του Νόμου 95/1972, όπως τροποποιήθηκε από τον Νόμο 186(Ι)/2003 και τις αρχές που έχει καθιερώσει η νομολογία επί του θέματος (Γενικός Εισαγγελέας ν. Λουκάς Φανιέρος (1996) 2 Α.Α.Δ. 303 και Γενικός Εισαγγελέας ν. Ρομίνας Τζιαουχάρη (2005) 2 Α.Α.Δ. 161) και λαμβάνοντας περαιτέρω υπόψη μου το σύνολο των περιστάσεων της υπόθεσης, τη σοβαρότητα των επίδικων αδικημάτων και περαιτέρω σε σχέση με τον 2ο κατηγορούμενο ειδικότερα και την ύπαρξη 2 προηγούμενων καταδικών κρίνω ότι στην παρούσα υπόθεση δεν δικαιολογείται όπως η διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου ασκηθεί υπέρ της αναστολής της ποινής φυλάκισης που τους επιβλήθηκε. Κρίνω περαιτέρω πως αναστολή της ποινής φυλάκισης δεν θα αντικατόπτριζε τη σοβαρότητα των επίδικων αδικημάτων ούτε θα εξυπηρετούσε την παράμετρο της αποτροπής.
Η ποινή φυλάκισης που επιβλήθηκε σε καθένα από τους κατηγορούμενους να εκτελεστεί άμεσα. Ο χρόνος φυλάκισης μειώνεται για το χρονικό διάστημα που οι κατηγορούμενοι τελούν υπό κράτηση ήτοι από τις 7.2.2025.
Στην παρούσα υπόθεση λήφθηκαν υπόψη για σκοπούς επιβολής ποινής για τον 1ο κατηγορούμενο και οι υποθέσεις 1026/2025 και 1028/2025 του Ε.Δ. Λάρνακας.
(Υπ.) ..................................
Γιώργος Χρ. Φούλιας
Επαρχιακός Δικαστής
Πιστό Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο