Αστυνομικός Διευθυντής Λάρνακας ν. Χριστοφή Ππύρου, Αρ. Υπόθεσης: 594/2022, 29/4/2025
print
Τίτλος:
Αστυνομικός Διευθυντής Λάρνακας ν. Χριστοφή Ππύρου, Αρ. Υπόθεσης: 594/2022, 29/4/2025

ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ

Ενώπιον: Γ. Χρ. Φούλια, Ε.Δ.

Αρ. Υπόθεσης: 594/2022

Αστυνομικός Διευθυντής Λάρνακας

και

Χριστοφή Ππύρου  

                                                                        Κατηγορούμενου

Ημερομηνία: 29.4.2025

Για την Κατηγορούσα Αρχή: κ. Ζ. Κούμουρου

Για τον Κατηγορούμενο: κα Κ. Λούτσιου

Κατηγορούμενος: Παρών

ΑΠΟΦΑΣΗ

Ο κατηγορούμενος δήλωσε μη παραδοχή στη μοναδική κατηγορία που αντιμετωπίζει η οποία αφορά το αδίκημα της πρόκλησης κακόβουλης βλάβης κατά παράβαση του άρθρου 324(1) του Ποινικού Κώδικα. Ειδικότερα κατηγορείται ότι στις 8.8.2021 και περί ώρα 15:00 στην οδό [ ] στη Λάρνακα της επαρχίας Λάρνακας εσκεμμένα και παράνομα προξένησε ζημιά αξίας €1.071 στο αυτοκίνητο της Marta Ioanna Motwicka από την Πολωνία.

 

Η κατηγορούσα αρχή προς απόδειξη της υπόθεσής της κάλεσε μόνο 1 μάρτυρα. Ως Μ.Κ.1 παρουσιάστηκε η Marta Ioanna Motwicka η οποία κατέθεσε ως μέρος της κυρίως εξέτασής της τη γραπτή της κατάθεση ημερ. 12.8.2021 η οποία σημειώθηκε ως τεκμήριο 1. Σε αυτή περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων οι ακόλουθοι ισχυρισμοί: μένει στην οδό [ ] 9Α στη Λάρνακα και είναι ιδιοκτήτρια ενός αυτοκινήτου. Στις 6.8.2021 πάρκαρε το αυτοκίνητό της μπροστά από την είσοδο του σπιτιού της.

 

Στις 8.8.2021 περίπου στις 3 το απόγευμα άκουσε ένα θόρυβο και κοίταξε από το παράθυρο του μπαλκονιού της και είδε κάποιο μεγάλο κύριο τον οποίο γνωρίζει, επειδή μένει δίπλα από το σπίτι της να στέκεται μπροστά από το αυτοκίνητό της και να τραβά το μπροστινό μέρος του αυτοκινήτου. Φώναξε στον φίλο της, τον Βενιζέλο, ο οποίος καθόταν στο σπίτι και του είπε να βγει έξω.

 

Μόλις βγήκαν έξω από το σπίτι είδαν ότι ο εν λόγω κύριος έφυγε από το μέρος. Διαπίστωσε ότι ο κύριος ονομαζόταν Ττοφής και όταν πήγε κοντά στο αυτοκίνητό της κατάλαβε ότι υπήρχαν ζημιές στον θώρακα του αυτοκινήτου από τη μια πλευρά, αυτή του οδηγού, καθώς και στην άλλη πλευρά, αυτή του συνοδηγού. Υπήρχε επίσης μια ζημιά στην πόρτα του οδηγού και στην πλευρά του συνοδηγού υπήρχε ζημιά πιθανότατα από αιχμηρό αντικείμενο από την μπροστινή στην πισινή πλευρά του αυτοκινήτου.

 

Στο σημείο που βρισκόταν το αυτοκίνητό της δεν υπήρχαν κάμερες και αυτό το οποίο επιθυμεί είναι να πάρει τον κύριο στο Δικαστήριο για τις ζημιές που προξένησε στο αυτοκίνητό της. Θα πάρει το αυτοκίνητό της για έλεγχο και θα πάρει στην Αστυνομία το τιμολόγιο με τις ζημιές.  

 

Σε ερωτήσεις που της τέθηκαν στη συνέχεια της κυρίως εξέτασής της ισχυρίστηκε ότι ο κατηγορούμενος είναι το πρόσωπο το οποίο είδε να τραβά τον προφυλακτήρα και τον γνωρίζει. Κατέθεσε επίσης ως τεκμήριο 2 για την αλήθεια του περιεχομένου του το τιμολόγιο με την αξία της ζημιάς για το ποσό των €1.071.

Η Μ.Κ.1 ισχυρίστηκε επίσης πως όταν είδε τον κατηγορούμενο να προκαλεί ζημιά στο όχημά της βρισκόταν σε απόσταση 3 μέτρων και πως το περιστατικό είχε διάρκεια 1 λεπτού. Όταν ρωτήθηκε εάν είχε διαφωνίες με τον κατηγορούμενο απάντησε αρνητικά και ισχυρίστηκε ότι ουδέποτε του μίλησε. Ισχυρίστηκε ότι το όχημά της βρισκόταν παρκαρισμένο μισό στον δρόμο και μισό στο πεζοδρόμιο μπροστά από την είσοδο του σπιτιού της καθώς επίσης ότι το σπίτι του κατηγορούμενου βρίσκεται δίπλα από ένα κενό χωράφι. Ισχυρίστηκε τέλος ότι δεν επιδιόρθωσε το όχημά της.

 

Η Μ.Κ.1 κατά την αντεξέτασή της ρωτήθηκε εάν είδε τον κατηγορούμενο να κρατά κάποιο αντικείμενο και απάντησε αρνητικά. Ισχυρίστηκε ότι τον είδε να κρατά τον μπροστινό προφυλακτήρα ο οποίος είχε διαλυθεί. Όταν ρωτήθηκε εάν είδε τον κατηγορούμενο να κτυπά το όχημά της με κάποιο αντικείμενο και πάλι απάντησε αρνητικά. Ισχυρίστηκε επίσης ότι το δεξί μπροστινό φτερό του οχήματος είναι κτυπημένο σε 2 σημεία. Ισχυρίστηκε ακόμα πως όταν άκουσε τον θόρυβο νόμισε ότι ήταν τα σκουπίδια αλλά όταν βγήκε έξω είδε το αυτοκίνητό της κατεστραμμένο.

 

Ως τεκμήριο 3 κατατέθηκε ως προς την αλήθεια του περιεχομένου της η κατάθεση του Αστ. 1766 Κ. Μουττά ημερ. 30.8.2021 στην οποία είναι επισυνημμένες 6 φωτογραφίες που απεικονίζουν το αυτοκίνητο της Μ.Κ.1. Στο τεκμήριο 3 περιέχονται τα ακόλουθα: υπηρετεί στην Α.Δ.Ε. Λάρνακας και είναι τοποθετημένος στο Τ.Α.Ε. ως ειδικευμένος φωτογράφος. Στις 12.8.2021 έλαβε φωτογραφίες του αυτοκινήτου σχετικά με υπόθεση κακόβουλης ζημιάς. 

   

 

Μετά που το Δικαστήριο έκρινε ότι αποδείχθηκε εκ πρώτης όψεως υπόθεση ο κατηγορούμενος επέλεξε να καταθέσει ενόρκως.

 

Ο κατηγορούμενος κατέθεσε ως μέρος της κυρίως εξέτασής του τη γραπτή του κατάθεση ημερ. 13.8.2021 στην οποία περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων οι ακόλουθοι ισχυρισμοί: διαμένει στην οδό [ ] 7Α και με τον Βενιζέλο ο οποίος διαμένει στην οδό [ ] 9Α έχουν προβλήματα. Ο πατέρας του Βενιζέλου είναι συγγενής της συζύγου του και οι διαφορές τους αφορούν κληρονομικά θέματα τόσο για χρηματικά ποσά όσο και το συγκεκριμένο σπίτι. Λόγω των πιο πάνω ο μικρός τους δημιουργεί διάφορα προβλήματα προφασιζόμενος οτιδήποτε μπορεί κανείς να φανταστεί.

 

Ο Βενιζέλος διαμένει στο πιο πάνω σπίτι μαζί με την κοπέλα του η οποία έχει ένα αυτοκίνητο χρώματος γκρίζου το οποίο στις 6.8.2021 στάθμευσε πάνω στο πεζοδρόμιο. Ο εγγονός του ανέφερε στον Βενιζέλο πως εκεί που το παρκάρει ενοχλεί γιατί δεν έχει ορατότητα για τον δρόμο. Τότε ο Βενιζέλος άρχισε να φωνάζει και ο εγγονός του απομακρύνθηκε για να μην συνεχιστεί το κακό.

 

Στις 8.8.2021 και γύρω στις 17:30 ενώ βρισκόταν στη βεράντα της οικίας του μαζί με τη σύζυγό του περνούσε ο Βενιζέλος από τον δρόμο οδηγώντας το αυτοκίνητο της φιλενάδας του και αφού άνοιξε το παράθυρο του οδηγού του φώναξε δυνατά «έτω έφυα το αυτοκίνητο εμιαλύναν τα τζέρρατα σου τζιαι ενοχλεί το αυτοκίνητο;». Ταυτόχρονα έβγαλε το δεξί του χέρι έξω από το αυτοκίνητο και πρόταξε το μεσαίο του δάκτυλο προς το μέρος του και το ίδιο έπραξε και η κοπέλα του. Μετά ανέπτυξε ταχύτητα και έφυγε από το μέρος.

 

Ο ίδιος ουδέποτε άγγιξε ή πλησίασε το αυτοκίνητο της κοπέλας. Έχει παράπονο για τη χειρονομία που του έκανε ο Βενιζέλος και η κοπέλα του και θέλει να τους πάρει Δικαστήριο.  

Κατά την αντεξέτασή του ο κατηγορούμενος, όταν ρωτήθηκε εάν κατήγγειλε το περιστατικό ότι η Μ.Κ.1 και ο σύντροφός του του έκαναν χειρονομίες, ισχυρίστηκε πως τηλεφώνησε στην Αστυνομία αλλά ο αστυνομικός που πήγε στο μέρος αντί να έρθει κοντά του πήγε στον πατέρα του Βενιζέλου ο οποίος ήταν πρώην λοχίας της Αστυνομίας. Αφού κάθισε 20 λεπτά μαζί του ήρθε προς το μέρος του και του είπε πως δεν μπορούσε να αναλάβει την υπόθεση και τον παρέπεμψε στο Τμήμα Μικροπαραβάσεων όπως και έπραξε. Ισχυρίστηκε επίσης ότι ο εν λόγω αστυνομικός εκείνη την ημέρα δεν του είπε τίποτα για τη ζημιά αλλά αντιθέτως του είπε πως δεν μπορούσε να κάνει κάτι για την καταγγελία του και πως έπρεπε να μεταβεί στις Μικροπαραβάσεις όπως και έπραξε.

 

Οι δικηγόροι των διαδίκων αγορεύοντας ανέπτυξαν καθένας τις θέσεις τους. Ο κ. Κούμουρου εισηγήθηκε ότι η παραπονούμενη ήταν μάρτυρας της αλήθειας και οι ισχυρισμοί της πρέπει να γίνουν αποδεκτοί σε αντίθεση με τη μαρτυρία του κατηγορούμενου ο οποίος δεν ανέφερε στο Δικαστήριο την αλήθεια. Από την άλλη πλευρά η κα Λούτσιου εισηγήθηκε ότι η μαρτυρία της παραπονούμενης δεν πρέπει να γίνει αποδεκτή επειδή ήταν ασαφής και περιείχε αντιφάσεις σε αντίθεση με τη μαρτυρία του κατηγορούμενου η οποία ήταν λογική και ειλικρινής.

 

Έχω παρακολουθήσει τους μάρτυρες στη ζωντανή ατμόσφαιρα της δίκης έχοντας την ευκαιρία να παρακολουθήσω τις αντιδράσεις τους, φυσικές ή αφύσικες, τον τρόπο που αντιδρούσαν, τη νευρικότητα ή την επιφυλακτικότητά τους ή την ιδιοσυγκρασία που εκδήλωναν, παράγοντες που σύμφωνα με τη νομολογία έχουν ιδιαίτερη σπουδαιότητα κατά την αξιολόγηση της μαρτυρίας, χωρίς βεβαίως να παραγνωρίζω ότι τα πιο πάνω στοιχεία μπορούν να προσδώσουν θετικότητα στη μαρτυρία ενός μάρτυρα αλλά δεν μπορούν να αποτελέσουν τον αποκλειστικό λόγο για την αποδοχή της μαρτυρίας του.

 

Έχω επίσης κατά νου την αρχή ότι μάρτυρας μπορεί να γίνει πιστευτός μερικώς ή ολικώς και ότι δεν θεωρείται επιλήψιμη η επιλεκτική αποδοχή μέρους της μαρτυρίας ενός μάρτυρα (Χρίστου ν. Khoreva (2002) 1 Α.Α.Δ. 454). Έχω επίσης υπόψη μου ότι στην περίπτωση που ένας μάρτυρας δεν αντεξετασθεί επί όλων των ουσιαστικών γεγονότων τα οποία αμφισβητούνται, το Δικαστήριο θεωρεί - και το εκλαμβάνει - ότι η μαρτυρία του δεν αμφισβητήθηκε (Frederickou Schools Co. Ltd κ.ά. ν. Acuac Inc. (2002) 1 Α.Α.Δ. 1527). Σχετική, επίσης, είναι η απόφαση Πιριλλίδη ν. Δήμου Λεμεσού, Ποινική Έφεση Αρ. 331/2015, ημερ. 11.12.2017, ECLI:CY:AD:2017:B454, όπου επαναλήφθηκε η αρχή πως η παράλειψη αντεξέτασης γενικά θεωρείται ως αποδοχή της εκδοχής που θέτει ο μάρτυρας.

 

Επιπλέον, είναι καλά νομολογημένο ότι η υπεράσπιση οφείλει να θέσει τα ζητήματα που έχει κατά νου στους μάρτυρες κατηγορίας, ώστε να έχουν τη δυνατότητα να απαντήσουν δεόντως. Σχετική είναι απόφαση Pal Tekinder κ.ά. ν. Δημοκρατίας (2010) 2 Α.Α.Δ. 551. Οι υποβολές όμως των συνηγόρων από μόνες τους δεν έχουν καμιά αποδεικτική αξία και αν δεν προσαχθεί αργότερα αντίστοιχη μαρτυρία παραμένουν απλώς μετέωροι ισχυρισμοί. Σχετική είναι η απόφαση Ησαΐας Ιωαννίδης ν. Αστυνομίας (2012) 2 Α.Α.Δ. 640.

 

Τέλος, στην υπόθεση Κοινοτικό Συμβούλιο Παλαιόμυλου ν. Έλλης Μιχαήλ Κτωρίδη (2007) 1 Α.Α.Δ. 204, λέχθηκε ότι το Δικαστήριο καταλήγει στην απόφασή του λαμβάνοντας υπόψη του το σύνολο της ενώπιόν του μαρτυρίας ανεξαρτήτως της προέλευσής της.

 

Το πλήρες περιεχόμενο της μαρτυρίας βρίσκεται καταγεγραμμένο στα πρακτικά της υπόθεσης και μαζί με το περιεχόμενο των τεκμηρίων έχει μελετηθεί και λαμβάνεται υπόψη στο σύνολό του.

 

Έχοντας υπόψη μου την προσκομισθείσα μαρτυρία καθώς επίσης τους ισχυρισμούς που δεν αμφισβητήθηκαν από καθεμιά από τις διάδικες πλευρές κρίνω πως αποτελεί κοινό έδαφος μεταξύ τους ότι τόσο η παραπονούμενη όσο και ο κατηγορούμενος κατοικούν σε γειτονικά σπίτια στην οδό Αιθέρος στη Λάρνακα. Είναι επίσης κοινό έδαφος ότι το επίδικο όχημα ανήκει στην παραπονούμενη καθώς επίσης ότι ο φίλος της παραπονούμενης είναι συγγενής της συζύγου του κατηγορούμενου και πως οι οικογένειές τους έχουν προβλήματα οικονομικής φύσεως. Η διαφωνία των μερών έγκειται στο κατά πόσο ο κατηγορούμενος κατά την επίδικη ημερομηνία προκάλεσε ζημιά στο όχημα της παραπονούμενης με τον τρόπο που αυτή του καταλογίζει ως καταγράφεται στις λεπτομέρειες αδικήματος της επίδικης κατηγορίας.

 

Είναι η εκδοχή της παραπονούμενης ότι στις 8.8.2021 κατά η ώρα 3 το απόγευμα ευρισκόμενη στο σπίτι της άκουσε ένα θόρυβο και όταν κοίταξε από το παράθυρο του μπαλκονιού της είδε τον κατηγορούμενο να στέκεται μπροστά από το αυτοκίνητό της και να τραβά το μπροστινό μέρος του αυτοκινήτου. Ακριβώς αντίθετη είναι η εκδοχή του κατηγορούμενου ο οποίος ισχυρίστηκε ότι ουδέποτε άγγιξε ούτε πλησίασε το όχημα της Μ.Κ.1 καθώς επίσης ότι στις 8.8.2021 η ώρα 17:30 ο σύντροφός της του απηύθυνε την φράση που καταγράφεται στην κατάθεσή του καθώς επίσης ότι και οι δύο του πρόταξαν το μεσαίο δάκτυλό τους.

 

Έχοντας υπόψη μου τον ισχυρισμό της Μ.Κ.1 ότι στις 8.8.2021 κατά η ώρα 3 το μεσημέρι είδε τον κατηγορούμενο να στέκεται μπροστά από το αυτοκίνητό της και να τραβά το μπροστινό μέρος του αυτοκινήτου καθώς επίσης ότι παρατήρησε πως το όχημά της είχε ζημιές κρίνω πως το γεγονός ότι η παραπονούμενη προέβηκε στην επίδικη καταγγελία στις 12.8.2021 δημιουργεί αμφιβολία για τη γνησιότητα του παραπόνου της.

Κρίνω πως σε περίπτωση που πράγματι στις 8.8.2021 το περιστατικό είχε διαδραματιστεί όπως η ίδια ισχυρίζεται και ο κατηγορούμενος είχε προκαλέσει ζημιά στο αυτοκίνητό της θα ήταν λογικά αναμενόμενο πως αυτή θα προέβαινε αμέσως την ίδια ημέρα σε καταγγελία. Κρίνω ότι η παράλειψή της για 4 ημέρες να προβεί σε καταγγελία υποδηλώνει αφενός ότι οι ζημιές τις οποίες κατήγγειλε πως είδε τον κατηγορούμενο να προκαλεί στο όχημά της δεν έλαβαν χώρα και αφετέρου ότι όψιμα προέβηκε στην εν λόγω καταγγελία και αυτό μετά που ο κατηγορούμενος είχε καταγγείλει στην Αστυνομία ότι εκείνη και ο σύντροφός της στις 8.8.2021 και περί ώρα 17:30, όταν αυτός καθόταν στη βεράντα της οικίας του, τού έκαναν την χειρονομία που αναφέρει στην κατάθεσή του.  

 

Πέραν του πιο πάνω κρίνω περαιτέρω ότι η εκδοχή της Μ.Κ.1 παρουσιάζει εγγενείς αδυναμίες και δεν θα μπορούσε να αποτελέσει μαρτυρία ικανή να αποδείξει πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας ότι ο κατηγορούμενος ήταν το πρόσωπο που προκάλεσε τις επίδικες ζημιές. Για την ως άνω κρίση μου λαμβάνω υπόψη μου ότι οι ζημιές στο αυτοκίνητό της, ως προκύπτει από τις 6 φωτογραφίες που είναι επισυνημμένες στο τεκμήριο 3 και οι οποίες δεν αμφισβητήθηκαν, αφορούν στις 3 πλευρές του οχήματός της. Η ίδια όμως ισχυρίστηκε ότι είδε τον κατηγορούμενο μόνο στην μπροστινή πλευρά του οχήματός της καθώς επίσης ότι η ζημιά που ξεκινούσε από το μπροστινό και έφτανε μέχρι το πίσω μέρος του οχήματός της προκλήθηκε από αιχμηρό αντικείμενο αλλά ως ανέφερε κατά την αντεξέτασή της δεν είδε τον κατηγορούμενο να κρατά τέτοιο αντικείμενο κατά τον επίδικο χρόνο.

 

Σε όλες τις ποινικές υποθέσεις, όπως και στην παρούσα, το βάρος απόδειξης της σωρευτικής ύπαρξης όλων των συστατικών στοιχείων ενός αδικήματος το έχει η κατηγορούσα αρχή με υψηλότατο επίπεδο απόδειξης ήτοι πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας. Η κατηγορούσα αρχή θα πρέπει να αποδείξει με αποδεκτή μαρτυρία την ύπαρξη κάθε συστατικού στοιχείου του επίδικου αδικήματος και δεν επιτρέπονται υποθέσεις ως προς την ύπαρξη γεγονότων όσον εύλογες και εάν είναι (Λοΐζου ν. Αστυνομίας (1989) 2 Α.Α.Δ. 363). Το βάρος εναποτίθεται στους ώμους της κατηγορούσας αρχής να παρουσιάσει μαρτυρία που να είναι και αξιόπιστη και σαφής (Φλουρής ν. Αστυνομίας (1989) 2 Α.Α.Δ. 401).

 

Όπως τονίστηκε στην υπόθεση Γενικός Εισαγγελέας ν. Ευριπίδου (2002) 2 Α.Α.Δ. 246) «οι κατηγορίες θα πρέπει να αποδεικνύονται πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας και όσα ερωτηματικά και αν η συμπεριφορά του εφεσίβλητου εγείρει, δεν θα ήταν δυνατόν να καταδικασθεί μετά την απόρριψη της μαρτυρίας της Κατηγορούσας Αρχής». Όπως καθορίστηκε, μεταξύ άλλων, στην Τούμπας ν. Αστυνομίας (1984) 2 C.L.R. 110, εάν στο τέλος της υπόθεσης μείνει έστω και η παραμικρή αμφιβολία στο μυαλό του Δικαστηρίου για την ενοχή του κατηγορουμένου τότε αυτό θα πρέπει να αποφασιστεί υπέρ του και να απαλλαγεί και αθωωθεί από την κατηγορία.

 

Έχοντας απορρίψει την εκδοχή της Μ.Κ.1 κρίνω ότι δεν υπάρχει μαρτυρία ικανή να αποδείξει στο μέτρο του πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας τα συστατικά στοιχεία του επίδικου αδικήματος. Συνακόλουθα ο κατηγορούμενος αθωώνεται στην κατηγορία την οποία αντιμετωπίζει.

 

(Υπ.) ………………………...

Γιώργος Χρ. Φούλιας

Επαρχιακός Δικαστής

Πιστό Αντίγραφο

Πρωτοκολλητής  


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο