Αστυνομικός Διευθυντής Λάρνακας ν. Θεόδωρος Γαλάτης κ.α., Αρ. Υπόθεσης: 2221/2022, 7/5/2025
print
Τίτλος:
Αστυνομικός Διευθυντής Λάρνακας ν. Θεόδωρος Γαλάτης κ.α., Αρ. Υπόθεσης: 2221/2022, 7/5/2025

ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ

Ενώπιον: Γ. Χρ. Φούλια, Ε.Δ.

Αρ. Υπόθεσης: 2221/2022

Αστυνομικός Διευθυντής Λάρνακας

εναντίον

1.  Θεόδωρος Γαλάτης

2.  Μαρία Καραγιώργη  

                                                                             Κατηγορουμένων

Ημερομηνία: 7.5.2025

Για την Κατηγορούσα Αρχή: κα Ά. Γιάλλουρου   

Για τον Κατηγορούμενο αρ. 1: κα Μ. Μικελλίδου    

Κατηγορούμενος αρ. 1: Παρών

ΠΟΙΝΗ

Στο κατηγορητήριο της παρούσας υπόθεσης στην οποία δόθηκε η συγκατάθεση του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας δυνάμει των προνοιών του άρθρου 24(2) του περί Δικαστηρίων Νόμου 14/1960 για τη συνοπτική εκδίκασή της περιλαμβάνονται 13 κατηγορίες τις οποίες αντιμετωπίζουν από κοινού και τους 2 κατηγορούμενους εκτός από την 3η κατηγορία η οποία αφορά μόνο τη 2η κατηγορούμενη.

 

Η ποινική δίωξη εναντίον του 1ου κατηγορούμενου (στη συνέχεια «ο κατηγορούμενος») στις κατηγορίες 1, 4, 6, 8, 10 και 12 αναστάλθηκε. Στις υπόλοιπες κατηγορίες που αντιμετωπίζει ο κατηγορούμενος δήλωσε παραδοχή. Οι κατηγορίες τις οποίες παραδέχθηκε και στις οποίες αφορά η παρούσα απόφαση είναι οι κατηγορίες 2, 5, 7, 9, 11 και 13.

Οι κατηγορίες 2, 5 και 7 αφορούν το αδίκημα της διάρρηξης κατοικίας και κλοπής κατά παράβαση των άρθρων 20, 291, 292(α), 255 και 262 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154 και οι κατηγορίες 9, 11 και 13 το αδίκημα της κλοπής κατά παράβαση των άρθρων 20, 255 και 262 του Ποινικού Κώδικα.

 

Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες αδικήματος της 2ης κατηγορίας οι κατηγορούμενοι στις 19.3.2022 στην οδό Ουμ Χαράμ στη Λάρνακα της Επαρχίας Λάρνακας διέρρηξαν και εισήλθαν στην κατοικία του Avramov Yevhen από την Ουκρανία και έκλεψαν διάφορα αντικείμενα συνολικής αξίας €2.200 περιουσία του ως άνω προσώπου.

 

Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες αδικήματος της 5ης κατηγορίας οι κατηγορούμενοι στις 19.3.2022 και μεταξύ των ωρών 12:00 – 18:30 στην οδό Μυστρά στη Λάρνακα διέρρηξαν και εισήλθαν στην κατοικία του Λοΐζου Δημητρίου από τη Λάρνακα και έκλεψαν μια τηλεόραση αξίας €60,00, παλαιά κέρματα αξίας €50,00, 140 φωτογραφίες και μια λαμιτζάνα κονιάκ αξίας €30,00, συνολικής αξίας €140,00 περιουσία του πιο πάνω προσώπου.

 

Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες αδικήματος της 7ης κατηγορίας οι κατηγορούμενοι μεταξύ των ημερομηνιών 8 και 9.2.2022 και των ωρών 11:00 – 11:00 στην οδό Λεοντίου Μαχαιρά στη Λάρνακα διέρρηξαν και εισήλθαν στην κατοικία της Έλενας Νικολέσκου από τη Λάρνακα και έκλεψαν μια καρφίτσα, ένα κλειδί μπρελόκ και 3 πιρουνάκια συνολικής αξίας €50,00 περιουσία του πιο πάνω προσώπου.

 

Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες αδικήματος της 9ης κατηγορίας οι κατηγορούμενοι μεταξύ των ημερομηνιών 14 και 17.3.2022 και των ωρών 07:00 – 10:00 στην οδό Ήβης Πετρίδου στη Λάρνακα έκλεψαν από την αυλή της κατοικίας του Γιώργου Γεωργίου από τη Λάρνακα μια βαλίτσα ώμου, το χρηματικό ποσό των €25,00, μια τρόμπα ποδηλάτου αξίας €15,00, ένα ζευγάρι γάντια αξίας €15,00, ένα πολυεργαλείο αξίας €30,00 και ένα σακάκι αξίας €60,00, συνολικής αξίας €145,00 περιουσία του πιο πάνω προσώπου.   

 

Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες αδικήματος της 11ης κατηγορίας οι κατηγορούμενοι στις 18.3.2022 και μεταξύ των ωρών 07:00 – 11:00 στην οδό Μυστρά στη Λάρνακα έκλεψαν από το όχημα που εκεί αναγράφεται ένα ρολόι χειρός αξίας €85,00, ένα τσαντάκι με διάφορα έγγραφα αξίας €10,00 και το χρηματικό ποσό των €10,00, συνολικής αξίας €105,00 περιουσία του Αντώνη Αντωνά από τη Λάρνακα.

 

Τέλος σύμφωνα με τις λεπτομέρειες αδικήματος της 13ης κατηγορίας οι κατηγορούμενοι μεταξύ των ημερομηνιών 18 και 19.3.2022 και των ωρών 22:30 – 09:00 στην οδό Μυστρά στη Λάρνακα έκλεψαν από το όχημα που εκεί αναγράφεται ένα ζευγάρι γυαλιά ηλίου και διάφορα έγγραφα, συνολικής αξίας €75,00 περιουσία της Κατερίνας Γεωργίου από τη Λάρνακα.

 

Κατόπιν αιτήματος του κατηγορούμενου στο οποίο η εκπρόσωπος της κατηγορούσας αρχής συγκατατέθηκε στην παρούσα υπόθεση θα ληφθούν υπόψη για σκοπούς ποινής ακόμα 4 υποθέσεις που αυτός αντιμετωπίζει και συγκεκριμένα οι υποθέσεις 3452/2023, 10673/2024, 10851/2024 και 1129/2025 όλες του Ε.Δ. Λάρνακας.

 

Στην υπόθεση 3452/2023 ο κατηγορούμενος αντιμετωπίζει 2 κατηγορίες που αφορούν τα αδικήματα της προμήθειας ναρκωτικών Τάξεως Α από άλλο πρόσωπο χωρίς την άδεια του Υπουργού Υγείας (1η κατηγορία) και της κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου Τάξεως Α χωρίς άδεια (2η κατηγορία). Το ελεγχόμενο φάρμακο ήταν όπιο ποσότητας 0,5 γρ. σε σχέση με την 1η κατηγορία και ποσότητας 0,49 γρ. σε σχέση με τη 2η κατηγορία. Επίδικος χρόνος είναι οι ημερ. 13 και 14.4.2022.

 

Στην υπόθεση 10673/2024 ο κατηγορούμενος αντιμετωπίζει 3 κατηγορίες που αφορούν τα αδικήματα της προμήθειας ελεγχόμενου φαρμάκου Τάξεως Β από άλλο πρόσωπο χωρίς την άδεια του Υπουργού Υγείας (1η κατηγορία), της κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου Τάξεως Β χωρίς άδεια (2η κατηγορία) και χρήσης ναρκωτικών ουσιών τάξεως Β χωρίς άδεια. Το ελεγχόμενο φάρμακο ήταν πράσινη ξηρή φυτική ύλη κάνναβης ποσότητας 0,4 γρ. σε σχέση με την 1η κατηγορία, ποσότητας 0,27 γρ. σε σχέση με τη 2η κατηγορία και άγνωστης ποσότητας σε χειροποίητα τσιγάρα σε σχέση με την 3η κατηγορία. Επίδικος χρόνος είναι οι ημερομηνίες 11 και 12.2.2024.

 

Στην υπόθεση 10851/2024 ο κατηγορούμενος αντιμετωπίζει 2 κατηγορίες που αφορούν τα αδικήματα της προμήθειας ελεγχόμενου φαρμάκου Τάξεως Β από άλλο πρόσωπο χωρίς την άδεια του Υπουργού Υγείας (1η κατηγορία) και της κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου Τάξεως Β χωρίς άδεια (2η κατηγορία). Το ελεγχόμενο φάρμακο ήταν πράσινη ξηρή φυτική ύλη κάνναβης ποσότητας 0,13 γρ. σε σχέση και με τις 2 κατηγορίες. Επίδικος χρόνος είναι οι ημερομηνίες 25 και 26.3.2024.

 

Τέλος στην υπόθεση 1129/2025 ο κατηγορούμενος αντιμετωπίζει 4 κατηγορίες που αφορούν τα αδικήματα της προμήθειας ναρκωτικών Τάξεως Α και Β από άλλο πρόσωπο χωρίς την άδεια του Υπουργού Υγείας (κατηγορίες 1 και 2) και της κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου Τάξεως Α και Β χωρίς άδεια (κατηγορίες 3 και 4) αντίστοιχα. Το ελεγχόμενο φάρμακο Τάξεως Α ήταν μεθαμφεταμίνη ποσότητας 0,15 γρ., και το ελεγχόμενο φάρμακο Τάξεως Β ήταν πράσινη ξηρή φυτική ύλη κάνναβης ποσότητας 0,27. Επίδικος χρόνος είναι η ημερομηνία 24.1.2024.

 

Τα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης ως εκτέθηκαν από την εκπρόσωπο της κατηγορούσας αρχής και δεν αμφισβητήθηκαν από τον κατηγορούμενο έχουν ως ακολούθως: στις 19.3.2022 καταγγέλθηκε από τον Avramov Yevhen από την Ουκρανία ο οποίος ήταν ένοικος διαμερίσματος στην οδό [ ] στη Λάρνακα ότι είχαν διαρρήξει το διαμέρισμά του και έκλεψαν από αυτό διάφορα αντικείμενα συνολικής αξίας €2.200. Από εξετάσεις οι οποίες διενεργήθηκαν από μέλη της αστυνομίας διαπιστώθηκε ότι οι δράστες πέτυχαν είσοδο και έξοδο από κλειστό αλλά απασφάλιστο αλουμινένιο παράθυρο στο σαλόνι του διαμερίσματος.

 

Στις 20.3.2022 η ώρα 3:50 μέλη του Ο.Π.Ε. Λάρνακας ανέκοψαν για έλεγχο μηχανοκίνητο όχημα το οποίο διαπίστωσαν να κινείται ύποπτα στην περιοχή. Διαπιστώθηκε ότι ο οδηγός του οχήματος ήταν ο κατηγορούμενος και σε έρευνα που του έγινε εντοπίστηκαν δύο πιστωτικές κάρτες οι οποίες αποτελούσαν μέρος της κλοπιμαίας περιουσίας. Ως εκ τούτου εκδόθηκε ένταλμα σύλληψης εναντίον του, συνελήφθηκε και σε κατάθεση η οποία του λήφθηκε παραδέχτηκε τη διάπραξη του αδικήματος. Περαιτέρω παραδέχθηκε και το σύνολο των κατηγοριών τις οποίες αντιμετωπίζει και προέβηκε και σε υποδείξεις σκηνών.

 

Ειδικότερα αναφορικά με τα γεγονότα της 5ης κατηγορίας αναφέρθηκε πως μετά από την παραδοχή του κατηγορούμενου και στα πλαίσια διερεύνησης της υπόθεσης προέκυψε ότι αυτός στις 19.3.2022 μεταξύ των ωρών 12:00 με 18:30 διέρρηξε και εισήλθε στην κατοικία του Λοΐζου Δημητρίου και έκλεψε μια τηλεόραση αξίας €60,00, παλαιά κέρματα αξίας 50 ευρώ, 140 φωτογραφίες, ένα μπουκάλι κονιάκ αξίας 30 ευρώ όλα συνολικής αξίας 140 ευρώ. Προέκυψε ότι ο κατηγορούμενος είχε πετύχει είσοδο από πόρτα η οποία ήταν κλειστή αλλά απασφάλιστη.

 

Ως γεγονότα σε σχέση με την 7η κατηγορία αναφέρθηκαν τα ακόλουθα: στις 9.2.2022 καταγγέλθηκε ότι μεταξύ των ημερομηνιών 8 και 9.2.2022 και μεταξύ των ωρών 11:00 με 11:00 διαρρήχθηκε η οικία της Έλενας Νικολέσκου από την οποία κλάπηκε μια καρφίτσα, ένα κλειδί με μπρελόκ και τρία πιρουνάκια συνολικής αξίας 50 ευρώ. Διαπιστώθηκε ότι η είσοδος επιτεύχθηκε από παραβίαση πόρτας της κουζίνας.

 

Ως γεγονότα στην 9η κατηγορία αναφέρθηκαν τα ακόλουθα: καταγγέλθηκε από τον Γιώργο Γεώργιου ο οποίος είναι ιδιοκτήτης κατοικίας η οποία βρίσκεται στην οδό [ ] ότι μεταξύ των ημερομηνιών 14 με 17.3.2022 και μεταξύ των ωρών 07:00 με 10:00 κλάπηκε από την αυλή της κατοικίας του μια βαλίτσα ώμου, χρηματικό ποσό 25 ευρώ, μια τρόμπα ποδήλατου αξίας 15 ευρώ, ένα ζευγάρι γάντια αξίας 15 ευρώ, ένα πολυεργαλείο αξίας 30 ευρώ, ένα σακάκι αξίας 60 ευρώ όλα συνολικής αξίας 145 ευρώ.

 

Ως γεγονότα στην 11η κατηγορία αναφέρθηκαν τα ακόλουθα: στις 18.3.2022 καταγγέλθηκε ότι την ίδια ημέρα και μεταξύ των ωρών 7:00 μέχρι 11:00 κλάπηκε από το όχημά του ένα ρολόι χειρός αξίας 85 ευρώ, διάφορα έγγραφα αξίας 10 ευρώ και χρηματικό ποσό 10 ευρώ, συνολικής αξίας 105 ευρώ. Η καταγγελία έγινε από τον ιδιοκτήτη του οχήματος Αντώνη Αντωνά.

 

Τέλος ως γεγονότα στην 13η κατηγορία αναφέρθηκαν τα ακόλουθα: στις 19.3.2022 καταγγέλθηκε ότι μεταξύ των ημερομηνιών 18 με 19.3.2022 κλάπηκε από το αυτοκίνητο της Κατερίνας Γεωργίου ένα ζευγάρι γυαλιά ηλίου και διάφορα έγγραφα αξίας 75 ευρώ.

Ως γεγονότα στην 3452/2023 που λαμβάνεται υπόψη στην παρούσα λέχθηκαν τα ακόλουθα: στις 14.4.2022 και ενώ ο Μ.Κ.1 βρισκόταν σε περιπολία εντόπισε τον κατηγορούμενο να κάθεται σε είσοδο πολυκατοικίας και λόγω της ώρας αλλά και του ότι η συγκεκριμένη πολυκατοικία είναι οίκημα στο οποίο φιλοξενούνται γραφεία ρώτησε τον κατηγορούμενο εάν είχε οτιδήποτε παράνομο στην κατοχή του. Ο κατηγορούμενος του παρέδωσε ένα αλουμινένιο χαρτί εντός του οποίου υπήρχε η ποσότητα και τα ναρκωτικά ως αυτά αναφέρονται στις λεπτομέρειες της 2ης κατηγορίας δηλαδή όπιο.

 

Την ίδια ημέρα λήφθηκε κατάθεση από τον κατηγορούμενο στην οποία παραδέχθηκε ότι στις 13.4.2022 είχε προμηθευτεί μισό γραμμάριο από πρόσωπο το οποίο δεν επιθυμούσε να κατονομάσει.

 

Ως γεγονότα στην υπόθεση 10673/2024 που λαμβάνεται υπόψη στην παρούσα αναφέρθηκαν τα ακόλουθα: στις 12.2.2024 ο Μ.Κ.1 μετέβηκε σε συγκεκριμένη μπυραρία επειδή υπήρχε πληροφορία ότι εκεί σύχναζαν πρόσωπα τα οποία προκαλούσαν ανησυχία. Εντόπισε τον κατηγορούμενο περί ώρα 02:00 και σε σωματική έρευνα η οποία έγινε σε αυτόν εντός ενός πακέτου τσιγάρων που κρατούσε εντοπίστηκε ένα χαρτομάντηλο το οποίο περιείχε ένα μισοκαπνισμένο χειροποίητο τσιγάρο καθώς επίσης και ποσότητα κάνναβης και συγκεκριμένα η ποσότητα κάνναβης που αναφέρεται στις λεπτομέρειες της 2ης κατηγορίας δηλαδή 0,27 γρ. Λήφθηκε κατάθεση από τον κατηγορούμενο ο οποίος ανέφερε ότι την προηγούμενη ημέρα είχε προμηθευτεί 0,4 γρ. κάνναβης και παραδέχτηκε τη διάπραξη των αδικημάτων τα οποία αντιμετωπίζει.

 

Ως γεγονότα στην υπόθεση 10851/2024 που επίσης λαμβάνεται υπόψη στην παρούσα αναφέρθηκε ότι στις 26.3.2024 ο Μ.Κ.1 βρισκόταν σε μηχανοκίνητη περιπολία όπου εντόπισε τον κατηγορούμενο και τον ρώτησε εάν είχε οτιδήποτε παράνομο στην κατοχή του. Ο κατηγορούμενος του παρέδωσε ένα διαφανές νάιλον σακούλι εντός του οποίου υπήρχε η κάνναβη ως αυτή αναφέρεται στις λεπτομέρειες αδικήματος της 2ης κατηγορίας δηλαδή ποσότητα 0,13 γρ. Λήφθηκε κατάθεση από τον κατηγορούμενο ο οποίος παραδέχθηκε ότι είχε προμηθευτεί την εν λόγω ποσότητα την προηγούμενη ημέρα από πρόσωπο το οποίο δεν επιθυμούσε να κατονομάσει.

 

Τέλος ως γεγονότα στην υπόθεση 1129/2025 αναφέρθηκαν τα ακόλουθα: στις 24.1.2024 εντοπίστηκε ο κατηγορούμενος να κινείται πεζός και επειδή είναι γνωστός στην Υ.ΚΑ.Ν.  ανακόπηκε και όταν ρωτήθηκε εάν είχε οτιδήποτε παράνομο στην κατοχή του απάντησε «Έχω χόρτο και λίγο κρύσταλ να σου το δώσω». Ο κατηγορούμενος παρέδωσε τις ναρκωτικές ουσίες οι οποίες αναφέρονται στις λεπτομέρειες αδικήματος των κατηγοριών δηλαδή 0,15 γρ. μεθαμφεταμίνη και 0,27 γρ. κάνναβης. Λήφθηκε κατάθεση από τον κατηγορούμενο στην οποία ανέφερε ότι προμηθεύτηκε τις εν λόγω ποσότητες από πρόσωπα τα οποία δεν επιθυμούσε να κατονομάσει στην αστυνομία.

 

Αναφέρθηκε περαιτέρω πως ο κατηγορούμενος βαρύνεται με μια προηγούμενη καταδίκη στην υπόθεση 2817/2023 του Ε.Δ. Λάρνακας στην οποία στις 5.12.2023 του επιβλήθηκε σε κατηγορία διάρρηξης κτιρίου και κλοπής ποινή φυλάκισης 6 μηνών με τριετή αναστολή και σε  κατηγορία παράνομης κατοχής περιουσίας ποινή φυλάκισης ενός μηνός επίσης με τριετή αναστολή.

 

Η δικηγόρος του κατηγορούμενου όταν έλαβε τον λόγο δήλωσε ότι συμφωνεί με την ύπαρξη της προηγούμενης καταδίκης του κατηγορούμενου ως επίσης και με τα γεγονότα ως αυτά εκτέθηκαν από την εκπρόσωπο της κατηγορούσας αρχής.

 

Ανέφερε επίσης όσον αφορά τα υπόλοιπα αδικήματα ότι υπήρχε άμεση παραδοχή και συνεργασία του κατηγορούμενου με τις αστυνομικές αρχές καθώς και υπόδειξη σκηνών. Ανέφερε περαιτέρω ότι ο κατηγορούμενος κατά τον επίδικο χρόνο ήταν χρήστης ναρκωτικών ουσιών επί χρόνια και πρόκειται για άτομο νεαρής ηλικίας το οποίο όταν διαπράχθηκαν τα αδικήματα ήταν κάτω των 25 χρονών.

 

Ανέφερε επίσης ότι υιοθετεί την έκθεση του Γραφείου Ευημερίας στην οποία καταγράφεται ότι ο κατηγορούμενος ζει με τη μητέρα του εδώ και αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα καθότι με τον πατέρα του ο οποίος τους εγκατέλειψε δεν έχει ιδιαίτερες σχέσεις. Η μητέρα του κατάγεται από τη Ρουμανία και αναγκάστηκε από μικρός να στερηθεί τον πατέρα του και επειδή ήταν ένα άτομο ψυχολογικά ευάλωτο μπλέχθηκε με τα ναρκωτικά από πολύ μικρή ηλικία.

 

Ο κατηγορούμενος φοίτησε μέχρι την Β τάξη της Τεχνικής Σχολής στον κλάδο της ηλεκτρολογίας αλλά λόγω απουσιών σταμάτησε το σχολείο. Δεν υπηρέτησε στρατιωτική θητεία λόγω προσωπικών προβλημάτων.

 

Ανέφερε επίσης ότι ο κατηγορούμενος τον Ιούλη του 2024 αντιμετώπισε ένα πρόβλημα υγείας του και βρισκόταν σε μια κατάσταση όπου λόγω αποδιοργανωμένης συμπεριφοράς επί σειρά χρήσης ουσιών νοσηλεύτηκε στο Ψυχιατρείο της Αθαλάσσας και παρέδωσε στο Δικαστήριο σχετικό έγγραφο το οποίο σημειώθηκε ως Έγγραφο Α. Ανέφερε ακόμα ότι ο κατηγορούμενος εκεί με τη βοήθεια ψυχολόγου αποφάσισε ότι έπρεπε με κάποιον τρόπο να αλλάξει η ζωή του για αυτό και εντάχθηκε στο πρόγραμμα απεξάρτησης «Αποφασίζω» και από τον Ιούλιο του 2024 σταμάτησε πλέον τη χρήση ναρκωτικών ουσιών.

 

Η κα Μικελλίδου παρέδωσε στο Δικαστήριο σχετική βεβαίωση η οποία σημειώθηκε ως Έγγραφο Β και στην οποία αναγράφεται ότι ο κατηγορούμενος έχει ολοκληρώσει τις 3 πρώτες φάσεις του προγράμματος και τώρα βρίσκεται στην 4η και τελευταία και ανταποκρίνεται με συνέπεια στο εν λόγω πρόγραμμα. Ανέφερε επίσης ότι ο κατηγορούμενος υποβλήθηκε σε 18 απροειδοποίητους ουρολιπτικούς ελέγχους για ανίχνευση ναρκωτικών ουσιών με αρνητική ένδειξη σε όλους. Παρέδωσε επίσης και σχετικό έγγραφο ημερ. 2.4.2025 που αφορά έλεγχο ανίχνευσης ναρκωτικών ουσιών το οποίο σημειώθηκε ως Έγγραφο Γ.

 

Ανέφερε επίσης ότι ο λόγος που ο κατηγορούμενος υπέπεσε σε όλα αυτά τα αδικήματα ήταν η έξη του στα ναρκωτικά. Ανέφερε ακόμα ότι αυτός από τον Ιούλιο του 2024 είναι καθαρός και από τούτο φαίνεται εμπράκτως και η μεταμέλειά του. Ο κατηγορούμενος άλλαξε συνήθειες στη ζωή του, είναι αρραβωνιασμένος και ψάχνει να βρει δουλειά για να κτίσει θεμέλια στη ζωή του.

 

Άκουσα με προσοχή και έχω λάβει υπόψη μου όλα όσα αναφέρθηκαν.   

 

Το Δικαστήριο κατά τη διαδικασία επιλογής του είδους της ποινής που θα επιβάλει σε μια συγκεκριμένη υπόθεση λαμβάνει υπόψη του τη σοβαρότητα των επίδικων αδικημάτων ως αυτή προκύπτει από την προβλεπόμενη από τον νόμο ανώτατη ποινή για καθένα από αυτά, τις περιστάσεις διάπραξής τους καθώς επίσης και τις προσωπικές και οικογενειακές συνθήκες του εκάστοτε κατηγορούμενου. Λαμβάνει επίσης υπόψη του πως σε αδικήματα για τα οποία παρατηρείται αυξητική τάση διάπραξής τους η επιβολή αποτρεπτικών ποινών καθίσταται αναγκαία.

 

Στην υπόθεση Βραχίμης ν. Αστυνομίας (2000) 2 Α.Α.Δ. 527 λέχθηκαν τα ακόλουθα αναφορικά με τις γενικές αρχές που διέπουν το θέμα της επιβολής ποινής: 

 

«Έχει νομολογηθεί ότι η σοβαρότητα που προσδίδεται στο αδίκημα από το νομοθέτη, όπως προσδιορίζεται από το ανώτατο όριο ποινής συνιστά ένα από τους παράγοντες που συνθέτουν την σοβαρότητα του αδικήματος. Το στοιχείο αυτό λαμβάνεται υπόψη στην επιμέτρηση της ποινής και συνεκτιμάται με τα γεγονότα της υπόθεσης, τόσο για την επιλογή του τύπου της ποινής όσο και για τον καθορισμό της έκτασης της (Βλ. Δημοκρατία ν. Κυριάκου κ.α. (1990) 2 Α.Α.Δ. 264, 270 - Βλ. και Souilmi v. Αστυνομίας (1992) 2 Α.Α.Δ. 248, Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας ν. Πέτρου (1993) 2 Α.Α.Δ. 9 και Λαζάρου ν. Δημοκρατίας (1992) 2 Α.Α.Δ. 129). Όπως τέθηκε στην Λεβέντης ν. Αστυνομίας (1999) 2 Α.Α.Δ. 632, "το μέγιστο ύψος της ποινής που προβλέπεται από το Νόμο είναι η βάση από την οποία ξεκινά το Δικαστήριο για να επιμετρήσει την ποινή".».

 

Από τη σχετική νομολογία προκύπτει ειδικότερα πως οι κλοπές, οι διαρρήξεις και άλλα ομοειδή αδικήματα βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της εγκληματικότητας, σημειώνεται έξαρση στη διάπραξή τους, γι’ αυτό και τα Δικαστήρια τα αντιμετωπίζουν με αυστηρότητα επειδή προκαλούν ρήγματα στην έννομη τάξη και διαβίωση και διαβρώνουν συνάμα το αίσθημα ασφάλειας του πολίτη (Αντάρτης ν. Δημοκρατίας (1997) 2 Α.Α.Δ. 138, Παναγίδης ν. Δημοκρατίας (1997) 2 Α.Α.Δ. 104, Λοΐζου ν. Δημοκρατίας (2001) 2 Α.Α.Δ. 546 και Αbed v. Δημοκρατίας (2007) 2 Α.Α.Δ. 128).

 

Στο έργο εξατομίκευσης της ποινής είναι καθήκον του Δικαστηρίου να λαμβάνει επίσης υπόψη του όλα τα ελαφρυντικά στοιχεία, περιλαμβανομένων των ατομικών συνθηκών του εκάστοτε παραβάτη καθώς και εκείνα που πηγάζουν από τα γεγονότα της συγκεκριμένης υπόθεσης, για εξισορρόπηση της ποινής έτσι ώστε αυτή να μη συνιστά απλώς τιμωρία αλλά να αρμόζει στο πρόσωπο του συγκεκριμένου παραβάτη (Κωνσταντίνου ν. Δημοκρατίας (1989) 2 Α.Α.Δ. 224).

 

Από την άλλη όμως η διαδικασία εξατομίκευσης της ποινής δεν πρέπει να συνεπάγεται εξουδετέρωση ούτε της σοβαρότητας του αδικήματος ούτε του στοιχείου της αποτροπής, όταν συντρέχουν λόγοι για την απόδοση αποτρεπτικού χαρακτήρα στην ποινή (Μιχάλης Παναγιώτου ν. Αστυνομίας (2012) 2 Α.Α.Δ. 557). Η εξατομίκευση της ποινής επιτυγχάνεται μέσα και όχι έξω από το πλαίσιο των αρχών που διέπουν τον καθορισμό της ποινής (Γενικός Εισαγγελέας v. Ευαγόρου (2001) 2 Α.Α.Δ. 285).

 

Οι παλαιότερες αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου που αφορούν στην επιβολή ποινών παρέχουν ένδειξη του μέτρου τιμωρίας συγκεκριμένων αδικημάτων και των παραμέτρων του καθορισμού της ποινής πλην όμως δεν έχουν τον δεσμευτικό χαρακτήρα που ενέχει ο καθορισμός αρχών δικαίου επειδή η ποινή που επιβάλλεται σε κάθε υπόθεση είναι αλληλένδετη με τις ιδιαιτερότητες των γεγονότων που τη συνθέτουν και των συνθηκών του εκάστοτε παραβάτη (Χαραλάμπους v. Δημοκρατίας (2000) 2 Α.Α.Δ. 1, Γεωργίου κ.ά. v. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 61/2020, ημερομηνίας 14.7.2022, ECLI:CY:AD:2022:B304 και ANDREI ν. Αστυνομίας, Ποινικές Εφέσεις Αρ. 164 και 165/2022, ημερομηνίας 23.1.2023).

 

Το αδίκημα της διάρρηξης κατοικίας και κλοπής (κατηγορίες 2, 5 και 7) είναι πολύ σοβαρό. Αυτό προκύπτει από την προβλεπόμενη από τον νόμο ανώτατη ποινή αλλά και από τη σχετική νομολογία. Για το εν λόγω αδίκημα προνοείται από το άρθρο 292(α) του Ποινικού Κώδικα ανώτατη ποινή φυλάκισης 7 χρόνων.

 

Για το αδίκημα της κλοπής κατά παράβαση των άρθρων 255 και 262 του Ποινικού Κώδικα (κατηγορίες 9, 11 και 13) προβλέπεται ποινή φυλάκισης 3 ετών. Ως προκύπτει από την ως άνω ανώτατη ποινή που προβλέπει ο νόμος και αυτό το αδίκημα είναι σοβαρό.

 

Στα πλαίσια προσδιορισμού του είδους της κατάλληλης ποινής στην παρούσα υπόθεση λαμβάνω υπόψη μου τη σοβαρότητα των επίδικων αδικημάτων ως αυτή προκύπτει από την ανώτατη ποινή που ο νόμος προβλέπει για καθένα από αυτά καθώς επίσης ότι ο κατηγορούμενος επέδειξε την ως άνω ποικιλόμορφη έκνομη συμπεριφορά του σε πολλές διαφορετικές ημερομηνίες, σε πολλά διαφορετικά μέρη και τα θύματα του ήταν πολλά και διαφορετικά σε κάθε μία περίπτωση.

 

Λαμβάνω επίσης υπόψη μου την έξαρση που παρατηρείται στη διάπραξη αδικημάτων όπως τα επίδικα και την αναγκαιότητα για αυστηρή αντιμετώπισή τους. Λαμβάνω περαιτέρω υπόψη μου ότι ο κατηγορούμενος δεν αποκατέστησε πλήρως την οικονομική απώλεια την οποία προκάλεσε στους ιδιοκτήτες της περιουσίας που ήταν θύματα της εγκληματικής του δράσης καθώς επίσης ότι δεν εντοπίστηκε ολόκληρη η περιουσία η οποία αποτέλεσε αντικείμενο της έκνομης δράσης του. Δεν παραγνωρίζω βεβαίως ότι σε αρκετές περιπτώσεις όπως προκύπτει και από τα γεγονότα που εκτέθηκαν η περιουσία εντοπίστηκε.

 

Σχετικά με τις προηγούμενες καταδίκες ενός κατηγορούμενου στην υπόθεση DYGDALOWICZ ν. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 11/2021, ημερ. 4.11.2022 λέχθηκαν τα ακόλουθα: «Όμως η σημασία των προηγούμενων καταδικών έγκειται στο ότι η ύπαρξη τους τείνει να μειώσει σε κάποιο βαθμό, την επιείκεια που μπορεί να επιδειχθεί. Και τούτο, κυρίως, γιατί αποτελούν ένδειξη της στάσης του κατηγορούμενου στην τήρηση των νόμων (Γενικός Εισαγγελέας ν. Ματθαίου (1994) 2 Α.Α.Δ. 1 και Γενικός Εισαγγελέας ν. Αεροπόρου (1997) 2 Α.Α.Δ. 17). Στην Μιχαήλ ν. Δημοκρατίας (1998) 2 Α.Α.Δ. 306 τονίστηκε και πάλι ότι οι προηγούμενες καταδίκες δεν αποτελούν παράγοντα επιβαρυντικό της ποινής, αλλά επενεργούν ως παράγων περιορισμού της επιείκειας, της οποίας θα μπορούσε να τύχει ο συγκεκριμένος κατηγορούμενος, αν δεν βαρυνόταν με τις προηγούμενες καταδίκες (βλ. επίσης Γεωργίου άλλως Καμμούγιαρος ν. Αστυνομίας (2003) 2 Α.Α.Δ. 565 και Vedat v. Αστυνομίας (2012) 2 Α.Α.Δ. 787)».

 

Από το πιο πάνω απόσπασμα είναι προφανές ότι η μια προηγούμενη καταδίκη με την οποία βαρύνεται ο κατηγορούμενος καθώς επίσης και το γεγονός ότι οι κατηγορίες σε μια από αυτές αφορούν αδικήματα διάρρηξης κτιρίου και κλοπής τα οποία είναι αδικήματα ομοειδή με αυτά της παρούσας υπόθεσης, τείνει να μειώσει σε κάποιο βαθμό την επιείκεια που μπορεί να του επιδειχθεί.

 

Στην υπόθεση Παντελής Κυριάκου Ιωάννου ν. Γεν. Εισαγγελέα της Δημοκρατίας (2005) 2 Α.Α.Δ. 598 λέχθηκε πως «όταν το δικαστήριο λαμβάνει υπόψη και άλλα αδικήματα, μπορεί να επιβάλει μεγαλύτερη ποινή στις κατηγορίες που περιλαμβάνονται στο κατηγορητήριο, από εκείνη που θα επέβαλλε αν είχε ενώπιόν του μόνο τις κατηγορίες που περιλαμβάνονται στο κατηγορητήριο».

 

Όσα αναφέρθηκαν στην υπόθεση Ιωάννου ν. Γεν. Εισαγγελέα της Δημοκρατίας  (πιο πάνω) ισχύουν και στην παρούσα αφού θα ληφθούν υπόψη για σκοπούς επιμέτρησης της ποινής οι πιο πάνω αναφερθείσες 4 υποθέσεις. Δεν παραβλέπω βεβαίως τις λεπτομέρειες των εν λόγω αδικημάτων από τις οποίες προκύπτει ότι τα περιστατικά που τις περιβάλλουν δεν τις καθιστούν και από τις πλέον σοβαρές.

 

Από την άλλη λαμβάνω υπόψη μου ως μετριαστικό παράγοντα προς όφελος του κατηγορούμενου την παραδοχή του η οποία παρόλο που δεν ήταν άμεση δεν παύει να αποτελεί ένα σημαντικό μετριαστικό παράγοντα. Στην υπόθεση Χαρτούπαλλος ν. Δημοκρατίας (2002) 2 Α.Α.Δ. 28 λέχθηκε ότι «η παραδοχή ενοχής πρέπει να αμείβεται με σχετική έκπτωση στην ποινή».

 

Λαμβάνω περαιτέρω υπόψη μου το γεγονός ότι ο κατηγορούμενος πλέον αποφάσισε να απαλλαγεί από τη μάστιγα των ναρκωτικών και βρίσκεται στην 4η και τελευταία φάση του να ολοκληρώσει τη θεραπεία του και το γεγονός ότι στους 18 απροειδοποίητους ελέγχους που υποβλήθηκε για ανίχνευση ναρκωτικών σε κανένα δεν ανιχνεύθηκαν παράνομες ουσίες.

 

Πρέπει να λεχθεί ότι παρόλο που η παραδοχή και η έμπρακτη μεταμέλεια του κατηγορούμενου λαμβάνονται υπόψη για σκοπούς μετριασμού της ποινής κρίνω εντούτοις πως δεν δύνανται να υπερφαλαγγίσουν την ανάγκη για αποτελεσματική εφαρμογή του Νόμου λόγω της σοβαρότητας των αδικημάτων όπως την έχω περιγράψει πιο πάνω η οποία προκύπτει τόσο από την ποινή που προβλέπεται για τα επίδικα αδικήματα αλλά και από τη μεγάλη σε χρονική διάρκεια και πολύμορφη έκνομη δράση του κατηγορούμενου και της αναγκαιότητας για επιβολή αποτρεπτικών ποινών στις υποθέσεις που αφορούν αδικήματα όπως τα επίδικα.

Οι ως άνω μετριαστικοί παράγοντες μπορούν να επηρεάσουν το ύψος όχι όμως και το είδος της ποινής. Το Δικαστήριο έχει καθήκον να πατάξει τέτοιες αξιόποινες συμπεριφορές προκειμένου να καταδείξει ότι η συνέχιση της διάπραξης παρόμοιων αδικημάτων δεν είναι ανεκτή.

 

Συνεκτιμώντας και σταθμίζοντας όλα όσα εκτίθενται πιο πάνω και ιδιαίτερα τα γεγονότα που περιβάλουν τη διάπραξη αλλά και τη φύση και τη σοβαρότητα των αδικημάτων χωρίς να παραγνωρίζω τους πιο πάνω μετριαστικούς παράγοντες, κρίνω ότι η μόνη αρμόζουσα υπό τις περιστάσεις ποινή είναι αυτή της φυλάκισης.

 

Λαμβάνοντας υπόψη μου όλα τα πιο πάνω κρίνω ότι αρμόζουσες υπό τις περιστάσεις ποινές είναι οι ακόλουθες:

 

·      Στη 2η κατηγορία ποινή φυλάκισης 18 μηνών

·      Στην 5η κατηγορία ποινή φυλάκισης 18 μηνών  

·      Στην 7η κατηγορία ποινή φυλάκισης 18 μηνών

·      Στην 9η κατηγορία ποινή φυλάκισης 6 μηνών

·      Στην 11η κατηγορία ποινή φυλάκισης 6 μηνών

·      Στη 13η κατηγορία ποινή φυλάκισης 6 μηνών

 

Όταν τα αδικήματα που κάποιος κατηγορούμενος διέπραξε εντάσσονται σε ένα ενιαίο πλαίσιο δράσης είναι γενικός κανόνας ότι σε περίπτωση επιβολής ποινής φυλάκισης πρέπει να επιβάλλονται συντρέχουσες ποινές ενώ όταν αυτό δεν ισχύει πρέπει να επιβάλλονται διαδοχικές ποινές.

Στην παρούσα υπόθεση έχοντας υπόψη μου ότι τα επίδικα αδικήματα διαπράχθηκαν σε 4 διαφορετικές ημερομηνίες, σε 4 διαφορετικές τοποθεσίες, εναντίον διαφορετικών προσώπων, προχωρώ να εξετάσω κατά πόσο δικαιολογείται να διαταχθεί όπως οι ως άνω ποινές να είναι διαδοχικές ή να συντρέχουν.

 

Το θέμα τούτο είναι συνυφασμένο με την αρχή της συνολικότητας της ποινής και σχετική είναι η υπόθεση Χριστοφόρου ν. Αστυνομίας (2004) 2 Α.Α.Δ. 443 στην οποία λέχθηκαν τα ακόλουθα:     

 

«Η αρχή της συνολικότητας της ποινής ισχύει βεβαίως στην Κύπρο όπως ισχύει και στην Αγγλία. Επεκτείνεται πέραν της περίπτωσης διαδοχικών ποινών που επιβάλλονται από το ίδιο δικαστήριο την ίδια ώρα στην ίδια ή σε διαφορετικές υποθέσεις και καλύπτει περιπτώσεις όπως η προκειμένη στην οποία οι ποινές επιβάλλονται από διαφορετικό δικαστήριο σε διαφορετικό χρόνο και σε διαφορετικές υποθέσεις. Ακόμα, δεν περιορίζεται σε αδικήματα που είναι όμοια ή σχετίζονται μεταξύ τους ως μέρος μίας ενιαίας ενέργειας, ως προς τα οποία ο γενικός κανόνας είναι ότι δεν πρέπει να επιβάλλονται διαδοχικές ποινές (ίδε και Αχιλλέως ν. Αστυνομίας (1989) 1 Α.Α.Δ. 331). Επίκεντρο της είναι ο τιμωρούμενος και προοπτική της η αποφυγή υπέρμετρης ή δυσανάλογης ποινής ως προς τη συνολική ποινική ευθύνη του. Και υπόβαθρο της είναι οι ευρύτεροι παράμετροι που διέπουν την αναλογικότητα της τιμωρίας προς το έγκλημα και που έχουν έρεισμα στις θεμελιακές αρχές του δικαίου και αναγνώριση στο Σύνταγμα και στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, υπό το φως των οποίων και θα πρέπει να εφαρμόζεται το άρθρο 117(2) και να ασκείται η διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου ως προς το ύψος της επιβληθησομένης ποινής. Εφόσον πρόκειται για στέρηση της ελευθερίας του ατόμου για σκοπούς τιμωρίας, η ποινική ευθύνη του τιμωρούμενου πρέπει να αντικρίζεται διαχρονικά σαν σύνολο σε κάθε δεδομένη περίπτωση φυλάκισής του.

Ειδικά στην περίπτωση όπως η προκειμένη, στην οποία επιβάλλεται ποινή ενώ ο τιμωρούμενος εκτίει άλλη ποινή, αποτελούν καλό κανόνα τα λεχθέντα από το Richards, J., στην υπόθεση R v. Watts [2000] 1 Cr. App. R. (S.) 460, στην οποία μας ανέφερε ο κ. Πικής:

"If the offence had fallen to be dealt with at the same time would the same total sentence have resulted. If not, then the total produced by making the sentences consecutive may be disproportionate and excessive."

Ο κανόνας αυτός αντιστοιχεί προς το γενικό κανόνα που το δικαστήριο, όταν εξετάζει το ενδεχόμενο επιβολής συντρεχουσών ή διαδοχικών ποινών, εφαρμόζει ως απόρροια της αρχής της συνολικότητας της ποινής. Όπως το έθεσε ο Lawton, L.J., στην υπόθεση R. v. Barton, October 6, 1972 (αναφερόμενη στο Encyclopaedia of Current Sentencing Practice, section A5-3A) (στην οποία επίσης μας ανέφερε ο κ. Πικής) υποδεικνύοντας το καθήκον του δικαστηρίου:

"It must look at the totality of the criminal behaviour and ask itself what is the appropriate sentence for all the offences."

Και πάλι δε ο Lawton, L.J., στην υπόθεση R. v. Holderness, July 15, 1974 (αναφερόμενος στην ως άνω Encyclopaedia, section Α5-3Β):

"... the step which this Court on numerous occasions has said should be taken, namely of standing back and looking at the overall effect of the sentences which had been passed."».

 

Στην παρούσα υπόθεση ως προανέφερα τα επίδικα αδικήματα διαπράχθηκαν σε 4 διαφορετικές ημερομηνίες, σε 4 διαφορετικές τοποθεσίες εναντίον διαφορετικών προσώπων.

 

Αυτό το στοιχείο θα μπορούσε να οδηγήσει σε διαταγή για διαδοχική έκτιση των ποινών που επιβλήθηκαν στον κατηγορούμενο αφού τα επίδικα αδικήματα δεν αποτελούν μέρος μιας ενιαίας συμπεριφοράς. Επειδή όμως η αρχή της συνολικότητας της ποινής εφαρμόζεται και σε περιπτώσεις όπως η παρούσα, κρίνω πως σε περίπτωση που διαταχθεί η διαδοχική έκτιση των ποινών που επιβλήθηκαν στον κατηγορούμενο θα παραβιαστεί η αρχή της συνολικότητας της ποινής αφού ο συνολικός χρόνος φυλάκισης που αυτός θα κληθεί να εκτίσει θα είναι υπερβολικά μεγάλος και δυσανάλογος προς τα αδικήματα τα οποία διέπραξε.

 

Συνεπώς λόγω του πιο πάνω κρίνω ότι υπό την αρχή της συνολικότητας της ποινής δικαιολογείται να διαταχθεί όπως οι ποινές φυλάκισης που επιβλήθηκαν στον κατηγορούμενο στην παρούσα υπόθεση να συντρέχουν.

 

Έχοντας επιβάλει στον κατηγορούμενο ποινή φυλάκισης κάτω των 3 ετών προχωρώ στη συνέχεια να εξετάσω το θέμα της αναστολής της ποινής φυλάκισης που του επιβλήθηκε.

 

Το θέμα της αναστολής ποινής φυλάκισης ανήκει στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου και σχετικές είναι οι πρόνοιες του άρθρου 3(2) του Νόμου 95/72, όπως τροποποιήθηκε από τον Νόμο 186(Ι)/2003 καθώς επίσης και οι αρχές που έχει καθιερώσει η νομολογία επί του θέματος (Γενικός Εισαγγελέας ν. Λουκάς Φανιέρος (1996) 2 Α.Α.Δ. 303 και Γενικός Εισαγγελέας ν. Ρομίνας Τζιαουχάρη (2005) 2 Α.Α.Δ. 161). Επιβληθείσα ποινή φυλάκισης είναι δυνατό να ανασταλεί εφόσον αυτό δικαιολογείται από το σύνολο των περιστάσεων της υπόθεσης ή και από τα προσωπικά περιστατικά ενός κατηγορούμενου.

 

Σχετικά με το ζήτημα της αναστολής ποινής φυλάκισης στην υπόθεση Ιωσήφ ν. Δημοκρατίας (2012) 2 Α.Α.Δ. 930 λέχθηκε ότι «κατά την εξέταση του ζητήματος, σημαντικό ερώτημα είναι κατά πόσο η ανασταλείσα ποινή θα αντικατοπτρίζει την αντικειμενική σοβαρότητα του αδικήματος και θα εξυπηρετήσει τους πολλαπλούς σκοπούς της τιμωρίας».

 

Στην απόφαση στην υπόθεση Απέργη ν. Αστυνομίας, Ποινική Έφεση Αρ. 64/2023, ημερ. 22.6.2023 έγινε αναφορά στην υπόθεση Νεοφύτου ν. Αστυνομίας, Ποινική Έφεση Αρ. 9/2021, ημερ. 29.7.2021 στην οποία εξηγήθηκε ότι ποινή φυλάκισης, ακόμα και εκεί όπου θα μπορούσε να θεωρηθεί και αυστηρή λόγω του ύψους της, μπορεί να απωλέσει το στοιχείο της αποτροπής εφόσον ανασταλεί, ακόμα και να καταστεί ανεπαρκής για την τιμωρία του καταδικασθέντα.

 

Έχοντας υπόψη μου τις πρόνοιες του άρθρου 3(2) του Νόμου 95/72, όπως τροποποιήθηκε από τον Νόμο 186(Ι)/2003 και τις αρχές που έχει καθιερώσει η νομολογία επί του θέματος (Γενικός Εισαγγελέας ν. Λουκάς Φανιέρος (1996) 2 Α.Α.Δ. 303 και Γενικός Εισαγγελέας ν. Ρομίνας Τζιαουχάρη (2005) 2 Α.Α.Δ. 161) και λαμβάνοντας περαιτέρω υπόψη μου ότι πλέον ο κατηγορούμενος βρίσκεται στην 4η και τελευταία φάση του προγράμματος στο οποίο εντάχθηκε για απεξάρτησή του από τα ναρκωτικά και ότι σε όλους τους απροειδοποίητους ελέγχους στους οποίους υποβλήθηκε ήταν αρνητικός στη χρήση ναρκωτικών καθώς επίσης ότι έχουν μεταβληθεί οι προσωπικές του περιστάσεις αφού αρραβωνιάστηκε κρίνω ότι υπό τις περιστάσεις ως τις ανέφερα πιο πάνω και περαιτέρω λόγω και του νεαρού της ηλικίας του δικαιολογείται όπως του δοθεί μια ακόμα ευκαιρία και η διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου να ασκηθεί υπέρ της αναστολής της ποινής φυλάκισης που του επιβλήθηκε.

 

Λόγω των πιο πάνω κρίνω ότι δικαιολογείται όπως η διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου ασκηθεί υπέρ της αναστολής της ποινής φυλάκισης που επιβλήθηκε στον κατηγορούμενο.

 

Η ποινή φυλάκισης που επιβλήθηκε στον κατηγορούμενο αναστέλλεται για περίοδο 2 ετών από σήμερα.

 

Επεξηγείται στον κατηγορούμενο η έννοια της επιβολής ποινής φυλάκισης με αναστολή.

 

Κατά την επιμέτρηση της ποινής λήφθηκαν υπόψη οι υποθέσεις 3452/2023, 10673/2024, 10851/2024 και 1129/2025 όλες του Ε.Δ. Λάρνακας.

 

(Υπ.) ………………………..

Γιώργος Χρ. Φούλιας

Επαρχιακός Δικαστής

Πιστό Αντίγραφο

Πρωτοκολλητής  


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο