ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
Ενώπιον: Γ. Χρ. Φούλια, Ε.Δ.
Αρ. Υπόθεσης: 1625/2023
Αστυνομικός Διευθυντής Λάρνακας
εναντίον
1. Βαλεντίνας Χριστοφόρου
2. AHMAD MOHAMMED
Κατηγορουμένων
Ημερομηνία: 29.4.2025
Για την Κατηγορούσα Αρχή: κ. Ζ. Κούμουρου
Για την Κατηγορούμενη αρ. 1: κ. Ν. Νικηφόρου
Για τον Κατηγορούμενο αρ. 2: κα Ο. Οικονόμου
Κατηγορούμενοι: Παρόντες
ΠΟΙΝΗ
Στο κατηγορητήριο της παρούσας υπόθεσης για την οποία ο Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας διέταξε τη συνοπτική εκδίκασή της σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 30(2) του περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου 29/1977 περιλαμβάνονται 7 κατηγορίες τις οποίες οι κατηγορούμενοι αντιμετωπίζουν από κοινού και στις οποίες δήλωσαν παραδοχή.
Η 1η κατηγορία αφορά το αδίκημα της προμήθειας ναρκωτικών τάξεως Α, ήτοι άγνωστης ποσότητας μεθαμφεταμίνης από άλλο πρόσωπο χωρίς την άδεια του Υπουργού Υγείας κατά παράβαση των σχετικών άρθρων του Νόμου 29/1977 και του άρθρου 20 του Ποινικού Κώδικα.
Η 2η κατηγορία αφορά το αδίκημα της προμήθειας ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β, ήτοι άγνωστης ποσότητας φυτικής ύλης κάνναβης από άλλο πρόσωπο χωρίς την άδεια του Υπουργού Υγείας κατά παράβαση των σχετικών άρθρων του Νόμου 29/1977 και του άρθρου 20 του Ποινικού Κώδικα.
Η 3η κατηγορία αφορά το αδίκημα της κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Α, ήτοι ποσότητας 0,13 γρ. μεθαμφεταμίνης χωρίς την άδεια του Υπουργού Υγείας κατά παράβαση των σχετικών άρθρων του Νόμου 29/1977 και του άρθρου 20 του Ποινικού Κώδικα.
Η 4η κατηγορία αφορά το αδίκημα της κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β, ήτοι ποσότητας 0,06 γρ. φυτικής ύλης κάνναβης χωρίς την άδεια του Υπουργού Υγείας κατά παράβαση των σχετικών άρθρων του Νόμου 29/1977 και του άρθρου 20 του Ποινικού Κώδικα.
Η 5η κατηγορία αφορά το αδίκημα της κατοχής σκευών κατασκευασμένων για λήψη ναρκωτικών ήτοι μιας γυάλινης καπνοσύριγγας κατά παράβαση των σχετικών άρθρων του Νόμου 29/1977 και του άρθρου 20 του Ποινικού Κώδικα.
Η 6η κατηγορία αφορά το αδίκημα της χρήσης ναρκωτικών ουσιών τάξεως Α, ήτοι μεθαμφεταμίνης χωρίς την άδεια του Υπουργού Υγείας κατά παράβαση των σχετικών άρθρων του Νόμου 29/1977 και του άρθρου 20 του Ποινικού Κώδικα.
Τέλος η 7η κατηγορία αφορά το αδίκημα της χρήσης ναρκωτικών ουσιών τάξεως Β, ήτοι άγνωστης ποσότητας ξηρής φυτικής ύλης κάνναβης σε χειροποίητο τσιγάρο χωρίς την άδεια του Υπουργού Υγείας κατά παράβαση των σχετικών άρθρων του Νόμου 29/1977 και του άρθρου 20 του Ποινικού Κώδικα.
Κατόπιν αιτήματος των δικηγόρων των κατηγορουμένων στο οποίο ο εκπρόσωπος της κατηγορούσας αρχής συγκατατέθηκε για σκοπούς επιβολής ποινής στην παρούσα υπόθεση θα ληφθούν υπόψη η υπόθεση 6889/2021 του Ε.Δ. Λάρνακας η οποία αφορά και τους 2 κατηγορούμενους και περαιτέρω για την 1η κατηγορούμενη και οι υποθέσεις 11537/2022, 4844/2023 και 7287/2024 ομοίως του Ε.Δ. Λάρνακας.
Σύμφωνα με τα γεγονότα τα οποία εκτέθηκαν από τον εκπρόσωπο της κατηγορούσας αρχής και δεν αμφισβητήθηκαν από τους κατηγορούμενους στις 28.9.2021 περί ώρα 11:30 ο Μ.Κ.1 ενώ βρισκόταν περιπολία στην τουριστική περιοχή Πύλας εντόπισε τους 2 κατηγορουμένους να περιφέρονται ύποπτα και τους ζήτησε να τον ακολουθήσουν στον αστυνομικό σταθμό για έλεγχο.
Αφού οδηγήθηκαν στον αστυνομικό σταθμό κατά τη διάρκεια της ανάκρισης η 1η κατηγορούμενη παρέδωσε στον Μ.Κ.1 δύο νάιλον σακουλάκια τα οποία περιείχαν πράσινη ξηρή φυτική ύλη κάνναβη, κρυσταλλική ουσία, ένα μισοκαπνισμένο χειροποίητο τσιγάρο που περιείχε ξηρή φυτική ύλη κάνναβη και ένα γυάλινο σκεύος καπνίσματος εντός του οποίου υπήρχαν ίχνη άσπρης ουσίας και ένα μεταλλικό αλεστήρι στο οποίο υπήρχαν ίχνη ξηρής φυτικής ύλης κάνναβης.
Αφού επέστησε την προσοχή τους στον νόμο η 1η κατηγορούμενη απάντησε «Είναι crystal και χόρτο, τούτη είναι η πίπα που κάμνω το crystal και έχει λίγο μέσα και κάμναμε με τον Αχμέτ και έχει μέσα. Αυτό είναι το grinder που αλέθω το χόρτο και το τσιγάρο είναι η ψιλή που ήπιαμε με τον Αχμέτ λίγο το πρωί».
Συνελήφθησαν για τα αυτόφωρα αδικήματα της παράνομης κατοχής ναρκωτικών, οδηγήθηκαν στα γραφεία της Υ.ΚΑ.Ν. Λάρνακας όπου αφού ανακρίθηκαν γραπτώς και οι 2 κατηγορούμενοι ανέφεραν ότι είναι χρήστες ναρκωτικών. Η 1η κατηγορουμένη ανέφερε ότι μαζί με τον 2ο αγόρασαν στις 27.9.2021 τα ναρκωτικά που εντοπίστηκαν στην κατοχή της για το ποσό των 35 ευρώ από πρόσωπο το οποίο δεν ήθελε να κατονομάσει.
Τα τεκμήρια στάλθηκαν για επιστημονικές εξετάσεις και διαπιστώθηκε ότι ήταν κάνναβη βάρους 0,03 γρ. και το άλλο ήταν μεθαμφεταμίνη βάρους 0,3 γρ. καθώς και στα υπόλοιπα τεκμήρια που εντοπίστηκαν στην κατοχή της 1ης κατηγορούμενης υπήρχαν ίχνη κάνναβης και ίχνη μεθαμφεταμίνης. Κατηγορήθηκαν γραπτώς και απάντησαν "παραδέχομαι".
Ο εκπρόσωπος της κατηγορούσας αρχής ανέφερε επίσης ότι οι κατηγορούμενοι βαρύνονται με μια προηγούμενη ποινική καταδίκη στην υπόθεση 10880/2021 του Ε.Δ. Λάρνακας στην οποία στις 15.3.2022 τους επιβλήθηκε για το αδίκημα της μεταφοράς πυροβόλου όπλου ποινή φυλάκισης 8 μηνών, για το αδίκημα της μεταφοράς εκρηκτικών υλών ποινή φυλάκισης 7 μηνών, σε 2 κατηγορίες για το αδίκημα της κλοπής τους επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης 6 μηνών και σε μια κατηγορία κλοπής τους επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης 3 μηνών.
Ως γεγονότα στην υπόθεση 6889/2021 την οποία οι κατηγορούμενοι αντιμετωπίζουν από κοινού και η οποία αφορά μια κατηγορία για το αδίκημα της κακόβουλης βλάβης κατά παράβαση των άρθρων 20 και 324(1) του Ποινικού Κώδικα στην οποία ο 2ος κατηγορούμενος της παρούσας υπόθεσης είναι ο 1ος κατηγορούμενος και αντιστρόφως η 1η κατηγορούμενη της παρούσας υπόθεσης είναι η 2η κατηγορούμενη σε εκείνη την υπόθεση αναφέρθηκαν τα ακόλουθα: στις 17.7.2021 καταγγέλθηκε στην Αστυνομία από τον Μ.Κ.1 ότι είχε ενοικιάσει βάσει συμβολαίου μηχανοκίνητο όχημα στον 1ο κατηγορούμενο από τις 23.6.2021 μέχρι και τις 29.6.2021 αλλά ο κατηγορούμενος παρέλειψε να του το επιστρέψει και δεν ανταποκρινόταν στις κλήσεις του.
Στις 17.7.2021 το εν λόγω όχημα εντοπίστηκε ακινητοποιημένο έξω από ξενοδοχείο στη Λάρνακα και είχε εκτεταμένες ζημιές. Παρούσα στο μέρος ήταν και η 1η κατηγορουμένη. Το όχημα εξετάστηκε από τον ιδιοκτήτη του τον Μ.Κ.1 και έφερε ζημιές περί τα €1.000 με €1.500. Οι 2 κατηγορούμενοι οδηγήθηκαν στην Αστυνομία, κατηγορήθηκαν και παραδέχθηκαν το αδίκημα της πρόκλησης κακόβουλης ζημιάς στο εν λόγω όχημα.
Στην υπόθεση 4844/2023 στην οποία περιλαμβάνονται 2 κατηγορίες για τα αδικήματα της προμήθειας από άλλο πρόσωπο ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Α χωρίς άδεια, ήτοι άγνωστης ποσότητας μεθαμφεταμίνης και της κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Α χωρίς άδεια, ήτοι ποσότητας 0,4 γρ. μεθαμφεταμίνης ομοίως αναφέρθηκε ότι τα γεγονότα της είναι ως καταγράφονται στο κατηγορητήριο.
Τέλος και στην υπόθεση 7287/2024 στην οποία περιλαμβάνονται 4 κατηγορίες για τα αδικήματα της προμήθειας ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Α από άλλο πρόσωπο χωρίς άδεια, ήτοι ποσότητας 0,1 γρ. μεθαμφεταμίνης, της προμήθειας ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β χωρίς άδεια, ήτοι άγνωστης ποσότητας φυτικής ύλης κάνναβης, της κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Α χωρίς άδεια, ήτοι ποσότητας 0,07 γρ. μεθαμφεταμίνης και της κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β χωρίς άδεια, ήτοι ποσότητας 0,74 γρ. πράσινης ξηρής φυτικής ύλης κάνναβης αναφέρθηκε ότι τα γεγονότα της είναι ως καταγράφονται στο κατηγορητήριο.
Οι δικηγόροι των κατηγορουμένων προς μετριασμό της ποινής παρέδωσαν στο Δικαστήριο γραπτό κείμενο στο οποίο καταγράφονται οι προσωπικές περιστάσεις καθενός από τους κατηγορούμενους και οι μετριαστικοί παράγοντες. Επιπλέον ο δικηγόρος της 1ης κατηγορούμενης ανέφερε πως οι υπόλοιπες υποθέσεις οι οποίες θα ληφθούν υπόψη για σκοπούς επιβολής ποινής στην παρούσα υπόθεση πλην της υπόθεσης 7287/2024 θα μπορούσαν να είχαν ληφθεί υπόψη στην υπόθεση 10880/2021 του Ε.Δ. Λάρνακας. Έχω μελετήσει και έχω υπόψη μου όσα κατέγραψαν.
Το Δικαστήριο κατά τη διαδικασία επιλογής του είδους της ποινής που θα επιβάλει σε μια συγκεκριμένη υπόθεση λαμβάνει υπόψη του τη σοβαρότητα των επίδικων αδικημάτων ως αυτή προκύπτει από την προβλεπόμενη από τον νόμο ανώτατη ποινή, τις περιστάσεις διάπραξης των αδικημάτων καθώς επίσης και τις προσωπικές και οικογενειακές συνθήκες του εκάστοτε κατηγορούμενου. Επιπλέον λαμβάνει υπόψη του πως σε αδικήματα για τα οποία παρατηρείται αυξητική τάση διάπραξής τους η επιβολή αποτρεπτικών ποινών καθίσταται αναγκαία.
Στην υπόθεση Βραχίμης ν. Αστυνομίας (2000) 2 Α.Α.Δ. 527 λέχθηκαν τα ακόλουθα αναφορικά με τις γενικές αρχές που διέπουν το θέμα της επιβολής ποινής:
«Έχει νομολογηθεί ότι η σοβαρότητα που προσδίδεται στο αδίκημα από το νομοθέτη, όπως προσδιορίζεται από το ανώτατο όριο ποινής συνιστά ένα από τους παράγοντες που συνθέτουν την σοβαρότητα του αδικήματος. Το στοιχείο αυτό λαμβάνεται υπόψη στην επιμέτρηση της ποινής και συνεκτιμάται με τα γεγονότα της υπόθεσης, τόσο για την επιλογή του τύπου της ποινής όσο και για τον καθορισμό της έκτασης της (Βλ. Δημοκρατία ν. Κυριάκου κ.α. (1990) 2 Α.Α.Δ. 264, 270 - Βλ. και Souilmi v. Αστυνομίας (1992) 2 Α.Α.Δ. 248, Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας ν. Πέτρου (1993) 2 Α.Α.Δ. 9 και Λαζάρου ν. Δημοκρατίας (1992) 2 Α.Α.Δ. 129). Όπως τέθηκε στην Λεβέντης ν. Αστυνομίας (1999) 2 Α.Α.Δ. 632, "το μέγιστο ύψος της ποινής που προβλέπεται από το Νόμο είναι η βάση από την οποία ξεκινά το Δικαστήριο για να επιμετρήσει την ποινή".».
Στο έργο εξατομίκευσης της ποινής είναι καθήκον του Δικαστηρίου να λαμβάνει επίσης υπόψη του όλα τα ελαφρυντικά στοιχεία, περιλαμβανομένων των ατομικών συνθηκών του παραβάτη καθώς και εκείνα που πηγάζουν από τα γεγονότα της συγκεκριμένης υπόθεσης, για εξισορρόπηση της ποινής έτσι ώστε αυτή να μη συνιστά απλώς τιμωρία αλλά να αρμόζει στο πρόσωπο του συγκεκριμένου παραβάτη (Κωνσταντίνου ν. Δημοκρατίας (1989) 2 Α.Α.Δ. 224).
Από την άλλη όμως η διαδικασία εξατομίκευσης της ποινής δεν πρέπει να συνεπάγεται εξουδετέρωση ούτε της σοβαρότητας του αδικήματος ούτε του στοιχείου της αποτροπής, όταν συντρέχουν λόγοι για την απόδοση αποτρεπτικού χαρακτήρα στην ποινή (Μιχάλης Παναγιώτου ν. Αστυνομίας (2012) 2 Α.Α.Δ. 557). Η εξατομίκευση της ποινής επιτυγχάνεται μέσα και όχι έξω από το πλαίσιο των αρχών που διέπουν τον καθορισμό της ποινής (Γενικός Εισαγγελέας v. Ευαγόρου (2001) 2 Α.Α.Δ. 285).
Οι παλαιότερες αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου που αφορούν στην επιβολή ποινών παρέχουν ένδειξη του μέτρου τιμωρίας συγκεκριμένων αδικημάτων και των παραμέτρων του καθορισμού της ποινής πλην όμως δεν έχουν τον δεσμευτικό χαρακτήρα που ενέχει ο καθορισμός αρχών δικαίου επειδή η ποινή που επιβάλλεται σε μια συγκεκριμένη υπόθεση είναι αλληλένδετη με τις ιδιαιτερότητες των γεγονότων που τη συνθέτουν και των συνθηκών του εκάστοτε παραβάτη (Χαραλάμπους v. Δημοκρατίας (2000) 2 Α.Α.Δ. 1, Γεωργίου κ.ά. v. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 61/2020, ημερομηνίας 14.7.2022, ECLI:CY:AD:2022:B304 και ANDREI ν. Αστυνομίας, Ποινικές Εφέσεις Αρ. 164 και 165/2022, ημερομηνίας 23.1.2023).
Το άρθρο 6(1) και (2) του περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου 29/1977 ορίζει ότι είναι αδίκημα κάποιο πρόσωπο να αγοράζει ή προμηθεύεται ή να έχει στην κατοχή του «ελεγχόμενον φάρμακον». Σύμφωνα με τον Τρίτο Πίνακα του Ν.29/1977 το αδίκημα της αγοράς ή προμήθειας ή κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου Τάξεως Α και Β αντίστοιχα τιμωρείται με ποινή φυλάκισης 12 ετών ή με πρόστιμο ή και με τις 2 αυτές ποινές και με ποινή φυλάκισης 8 ετών ή με πρόστιμο ή και με τις 2 αυτές ποινές αντίστοιχα.
Το άρθρο 30(4) του Ν.29/1977 ορίζει τα περιστατικά τα οποία καθιστούν το αδίκημα ως ιδιαίτερα σοβαρό και το άρθρο 30(5) τα περιστατικά που το καθιστούν λιγότερο σοβαρό. Το Δικαστήριο κατά την επιμέτρηση της ποινής μεταξύ άλλων λαμβάνει υπόψη του τα εν λόγω περιστατικά.
Αναφορικά με το αδίκημα της κατοχής σκευών κατασκευασμένων για τη λήψη ναρκωτικών και με το αδίκημα της χρήσης ναρκωτικών ουσιών τάξεως Α και Β αντίστοιχα το άρθρο 10 του Ν.29/1977 με παραπομπή στον Τρίτο Πίνακα ορίζει ποινή φυλάκισης διά βίου ή και πρόστιμο ή/και τις 2 αυτές ποινές.
Από τις ανώτατες ποινές που προβλέπονται από τον πιο πάνω νόμο προκύπτει ότι τα επίδικα αδικήματα είναι πολύ σοβαρά.
Η σοβαρότητα των αδικημάτων που σχετίζονται με τα ναρκωτικά και η ανάγκη επιβολής αποτρεπτικών ποινών για τέτοιας φύσεως αδικήματα δεν προκύπτουν μόνο από την ανώτατη προβλεπόμενη ποινή και την ίδια τη φύση τους αλλά έχουν επίσης τονισθεί και από τη σχετική νομολογία. Ενδεικτικό είναι το ακόλουθο απόσπασμα από την υπόθεση Γλυκερίου ν. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 171/2020, ημερ. 8.6.2022, ECLI:CY:AD:2022:B287:
«Η νομολογία υπαγορεύει την αναγκαιότητα επιβολής αποτρεπτικών ποινών σε υποθέσεις που αφορούν ναρκωτικές ουσίες. Όπως έχει λεχθεί στην υπόθεση Ναζίπ ν. Αστυνομίας, (2014) 2(Β) ΑΑΔ 808, η ενασχόληση με τα ναρκωτικά, είτε για ιδία χρήση ή κατά μείζονα λόγο με την εισαγωγή και διάθεση ή προμήθεια σε τρίτους, αποτελεί μέγιστο κίνδυνο στην κοινωνική συνοχή ενόψει των προβλημάτων που επιφέρει η εξάρτηση. Όπως έχει τονισθεί στην υπόθεση Bora ν. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 79/2017, ημερ. 13/3/2018, ECLI:CY:AD:2018:B110:
«Μπορεί να αποτυπωθεί, ως απαύγασμα της εν λόγω νομολογίας, η ανάγκη για επιβολή αυστηρών ποινών, αποτρεπτικού χαρακτήρα, ακριβώς λόγω των ολέθριων αποτελεσμάτων που ενέχει η εγκληματική αυτή συμπεριφορά. Η αυστηρή μεταχείριση των παραβατών προβάλλει ως επιτακτική, δεδομένης της συχνότητας των υποθέσεων αυτής της μορφής που τίθενται ενώπιον των Δικαστηρίων και της ραγδαίας επιδείνωσης του φαινομένου της κατοχής και διακίνησης ναρκωτικών ουσιών. Η εξαθλίωση των θυμάτων, αλλά και η απώλεια ζωών, κυρίως νέων ανθρώπων, επιβάλλει τη δραστική παρέμβαση και συμμετοχή της δικαιοσύνης στην καθολική προσπάθεια αναχαίτισης της σύγχρονης μάστιγας των ναρκωτικών».
Σχετικό είναι και το ακόλουθο απόσπασμα από την υπόθεση Κλεομένης ν. Δημοκρατίας (2013) 2 Α.Α.Δ. 350:
«Αν και πιστεύουμε ότι επαναλαμβάνουμε εαυτούς και τα τετριμμένα, κρίνουμε σκόπιμο να υπενθυμίσουμε την κατ' επανάληψη επισήμανση της νομολογίας μας «πως τα ναρκωτικά έχουν εξελιχθεί σε μάστιγα και καρκίνωμα της κοινωνίας μας, πληγές οι οποίες δυστυχώς, όπως διαπιστώνουμε από τη συχνότητα των υποθέσεων που έρχονται ενώπιον των δικαστηρίων, όχι μόνο δεν φαίνεται να υποχωρούν, αλλά επιδεινώνονται ραγδαία. Και στη συντριπτική πλειοψηφία τους οι παραβάτες είναι πρόσωπα νεαρής ηλικίας. Είναι πραγματικά λυπηρό, οδυνηρό και τραγικό να διαπιστώνουμε πως η απώλεια ζωών, νέων κυρίως ανθρώπων, έχει γίνει μέρος της καθημερινής μας πραγματικότητας και πως η λίστα των νέων που έχουν εθιστεί στα ναρκωτικά μεγαλώνει μέρα με τη μέρα. Η σκληρή αυτή πραγματικότητα επιτάσσει την επιβολή αποτρεπτικών ποινών και καθιστά την αυστηρή μεταχείριση των παραβατών επιτακτική».
Στην υπόθεση Γρηγορίου ν. Αστυνομίας, Ποινική Έφεση Αρ. 281/2022, ημερ. 27.3.2023, ECLI:CY:AD:2023:B111 τονίστηκε για άλλη μια φορά η ανάγκη επιβολής αποτρεπτικών ποινών σε υποθέσεις ναρκωτικών. Αναφέρθηκε ότι «η σοβαρότητα των αδικημάτων που σχετίζονται με τα ναρκωτικά καθιστούν την ανάγκη για αποτροπή και προστασία της κοινωνίας από το σοβαρό πρόβλημα των ναρκωτικών, μέσω της επιβολής αυστηρών ποινών». Σε άλλο σημείο της ως άνω απόφασης αναφέρθηκαν επίσης τα ακόλουθα: «όμως παραμένει η αρχή ότι η σοβαρότητα των αδικημάτων που αφορούν σε ναρκωτικά δεν πρέπει να υποβαθμίζεται όταν η ποσότητα των ναρκωτικών δεν είναι μεγάλη».
Στην ως άνω υπόθεση Γρηγορίου έγινε αναφορά στην υπόθεση Βαρδάκη ν. Αστυνομίας, Ποινική Έφεση Αρ. 186/2021, ημερ. 14.7.2022, ECLI:CY:AD:2022:B302, στην οποία τονίστηκε πως «Η εμφάνιση ενώπιον των Δικαστηρίων υποθέσεων που αφορούν σε πολύ μεγάλες ποσότητες ναρκωτικών τα τελευταία χρόνια, δεν πρέπει να οδηγήσει στην υποβάθμιση της σοβαρότητας των υποθέσεων με μικρότερες ποσότητες. Αντίθετα, αναδεικνύεται το τεράστιο πρόβλημα και η ανάγκη καταπολέμησης της διάδοσης των ναρκωτικών σε κάθε της έκφανση. Ωστόσο, η αγωνία των Δικαστηρίων για επίτευξη του πιο πάνω σκοπού δεν πρέπει να παρασύρει στην επιβολή ποινών που εκφεύγουν του μέτρου που η νομολογία έχει καθιερώσει».
Στην υπόθεση COSMIN SCORTEANU ν. Αστυνομίας (2014) 2 Α.Α.Δ. 15, απορρίφθηκε έφεση εναντίον απόφασης με την οποία επιβλήθηκε άμεση ποινή φυλάκισης 1 μηνός κατόπιν παραδοχής σε κατηγορία κατοχής χωρίς άδεια ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β ήτοι 6 γραμμαρίων κάνναβης σε κατηγορούμενο με λευκό ποινικό μητρώο που είχε συνεργαστεί με την Αστυνομία παρά την αναφορά του Εφετείου πως η επιβληθείσα ποινή θα μπορούσε να χαρακτηριστεί αυστηρή.
Σχετικά με τις προηγούμενες καταδίκες ενός κατηγορούμενου στην υπόθεση DYGDALOWICZ ν. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 11/2021, ημερ. 4.11.2022 λέχθηκαν τα ακόλουθα: «Όμως η σημασία των προηγούμενων καταδικών έγκειται στο ότι η ύπαρξη τους τείνει να μειώσει σε κάποιο βαθμό, την επιείκεια που μπορεί να επιδειχθεί. Και τούτο, κυρίως, γιατί αποτελούν ένδειξη της στάσης του κατηγορούμενου στην τήρηση των νόμων (Γενικός Εισαγγελέας ν. Ματθαίου (1994) 2 Α.Α.Δ. 1 και Γενικός Εισαγγελέας ν. Αεροπόρου (1997) 2 Α.Α.Δ. 17). Στην Μιχαήλ ν. Δημοκρατίας (1998) 2 Α.Α.Δ. 306 τονίστηκε και πάλι ότι οι προηγούμενες καταδίκες δεν αποτελούν παράγοντα επιβαρυντικό της ποινής, αλλά επενεργούν ως παράγων περιορισμού της επιείκειας, της οποίας θα μπορούσε να τύχει ο συγκεκριμένος κατηγορούμενος, αν δεν βαρυνόταν με τις προηγούμενες καταδίκες (βλ. επίσης Γεωργίου άλλως Καμμούγιαρος ν. Αστυνομίας (2003) 2 Α.Α.Δ. 565 και Vedat v. Αστυνομίας (2012) 2 Α.Α.Δ. 787)».
Από το πιο πάνω απόσπασμα είναι προφανές ότι η προηγούμενη καταδίκη με την οποία βαρύνονται οι κατηγορούμενοι τείνει να μειώσει σε κάποιο βαθμό την επιείκεια που μπορεί να τους επιδειχθεί.
Στην υπόθεση Παντελής Κυριάκου Ιωάννου ν. Γεν. Εισαγγελέα της Δημοκρατίας (2005) 2 Α.Α.Δ. 598 λέχθηκε πως «όταν το δικαστήριο λαμβάνει υπόψη και άλλα αδικήματα, μπορεί να επιβάλει μεγαλύτερη ποινή στις κατηγορίες που περιλαμβάνονται στο κατηγορητήριο, από εκείνη που θα επέβαλλε αν είχε ενώπιόν του μόνο τις κατηγορίες που περιλαμβάνονται στο κατηγορητήριο».
Όσα αναφέρθηκαν στην υπόθεση Ιωάννου ν. Γεν. Εισαγγελέα της Δημοκρατίας (πιο πάνω) ισχύουν και στην παρούσα αφού για την 1η κατηγορούμενη θα ληφθούν υπόψη για σκοπούς επιμέτρησης της ποινής οι 4 πιο πάνω αναφερθείσες υποθέσεις και για τον 2ο κατηγορούμενο μια υπόθεση. Έχω επίσης υπόψη μου και όσα αναφέρθηκαν στην υπόθεση Παραρέ Μιχάλης ν. Αστυνομίας (2013) 2 Α.Α.Δ. 257 στην οποία έγινε αναφορά στη Δημήτρης Βέλιου ν. Αστυνομίας (2013) 2 Α.Α.Δ. 76 στην οποία αναφέρθηκαν τα ακόλουθα: «Όπως προκύπτει από τη σχετική νομολογία, εκεί όπου μια υπόθεση θα μπορούσε να είχε ληφθεί υπόψη και δεν λήφθηκε, αυτό δυνατό να αποτελέσει λόγο για μείωση της ποινής που επιβλήθηκε κατά τη μεταγενέστερη εκδίκαση του αδικήματος».
Κατά τη διαδικασία επιλογής του είδους της κατάλληλης ποινής στην παρούσα υπόθεση λαμβάνω υπόψη μου τη σοβαρότητα των επίδικων αδικημάτων καθώς επίσης και τη σχετική νομολογία σύμφωνα με την οποία αδικήματα που έχουν σχέση με ναρκωτικά είναι αναγκαίο να αντιμετωπίζονται με αποτρεπτικές ποινές.
Από την άλλη λαμβάνω υπόψη μου ως μετριαστικό παράγοντα προς όφελος των κατηγορουμένων την παραδοχή τους η οποία παρόλο που δεν ήταν άμεση δεν παύει να αποτελεί ένα σοβαρό μετριαστικό παράγοντα. Στην υπόθεση Χαρτούπαλλος ν. Δημοκρατίας (2002) 2 Α.Α.Δ. 28 λέχθηκε ότι «η παραδοχή ενοχής πρέπει να αμείβεται με σχετική έκπτωση στην ποινή».
Λαμβάνω επίσης υπόψη μου ότι η επίδικη ποσότητα ναρκωτικών δεν ήταν μεγάλη και δεν συντρέχουν επιβαρυντικές περιστάσεις. Λαμβάνω περαιτέρω υπόψη μου το σχετικά νεαρό της ηλικίας των κατηγορουμένων αφού η 1η κατηγορούμενη είναι ηλικίας 27 ετών και ο 2ος κατηγορούμενος ηλικίας 25 ετών αντίστοιχα.
Λαμβάνω περαιτέρω υπόψη μου τις προσωπικές και οικογενειακές τους περιστάσεις ως αυτές αναφέρθηκαν από τους δικηγόρους τους οι οποίες από τα παιδικά τους χρόνια ήταν δύσκολες και εξακολουθούν μέχρι σήμερα να είναι τέτοιες. Λαμβάνω ακόμα υπόψη μου ότι οι κατηγορούμενοι σήμερα έπαψαν να κάνουν χρήση ναρκωτικών.
Εξετάζοντας ποιο είδος ποινής είναι κατάλληλο να επιβληθεί στην παρούσα υπόθεση συνεκτιμώντας και σταθμίζοντας όλα όσα εκτίθενται πιο πάνω και ιδιαίτερα την παραδοχή των κατηγορουμένων, την ηλικία και τις προσωπικές τους περιστάσεις, την έμπρακτη μεταμέλειά τους ως αυτή προκύπτει από την παραδοχή τους και την απεξάρτησή τους καθώς επίσης και τα γεγονότα που περιβάλουν τη διάπραξή των επίδικων αδικημάτων και τη συνολική έκνομη δράση καθενός από αυτούς, τη φύση και τη σοβαρότητα των αδικημάτων καθώς επίσης την τάξη και την ποσότητα των επίδικων ναρκωτικών κρίνω ότι αρμόζουσα υπό τις περιστάσεις ποινή είναι η χρηματική, η οποία όμως πρέπει να ενέχει το στοιχείο της αποτρεπτικότητας με το οποίο είναι αναγκαίο να αντιμετωπίζονται αδικήματα όπως τα επίδικα.
Έχοντας περαιτέρω υπόψη μου ότι για σκοπούς επιβολής ποινής λήφθηκαν υπόψη για την 1η κατηγορούμενη ακόμα 4 υποθέσεις χωρίς να παραγνωρίζω όσα αναφέρθηκαν στην υπόθεση Παραρέ ν. Αστυνομίας (πιο πάνω) ενώ για τον 2ο κατηγορούμενο μόνο μία κρίνω ότι υπό τις περιστάσεις δικαιολογείται να υπάρξει μια διαφοροποίηση στην ποινή που θα επιβληθεί σε καθένα από αυτούς.
Λαμβάνοντας υπόψη μου όλα τα πιο πάνω καθώς επίσης και την αρχή της συνολικότητας της ποινής κρίνω ως αρμόζουσες ποινές τις ακόλουθες:
Για την 1η κατηγορούμενη:
· στην 1η κατηγορία ποινή προστίμου €400,00
· στη 2η κατηγορία ποινή προστίμου €300,00
· στην 3η κατηγορία καμία ποινή καθότι τα γεγονότα της εμπεριέχονται σε αυτά της 6ης κατηγορίας
· στην 4η κατηγορία καμία ποινή καθότι τα γεγονότα της εμπεριέχονται σε αυτά της 7ης κατηγορίας
· στην 5η κατηγορία ποινή προστίμου €200,00
· στην 6η κατηγορία ποινή προστίμου €450,00
· στην 7η κατηγορία ποινή προστίμου €350,00
Για τον 2ο κατηγορούμενο:
· στην 1η κατηγορία ποινή προστίμου €250,00
· στη 2η κατηγορία ποινή προστίμου €175,00
· στην 3η κατηγορία καμία ποινή καθότι τα γεγονότα της εμπεριέχονται σε αυτά της 6ης κατηγορίας
· στην 4η κατηγορία καμία ποινή καθότι τα γεγονότα της εμπεριέχονται σε αυτά της 7ης κατηγορίας
· στην 5η κατηγορία ποινή προστίμου €125,00
· στην 6η κατηγορία ποινή προστίμου €300,00
· στην 7η κατηγορία ποινή προστίμου €225,00
Κατά την επιμέτρηση της ποινής λήφθηκαν υπόψη οι υποθέσεις 6889/2021, 11537/2022, 4844/2023 και 7287/2024 όλες του Ε.Δ. Λάρνακας.
(Υπ.) ..................................
Γιώργος Χρ. Φούλιας
Επαρχιακός Δικαστής
Πιστό Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο