ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
Ενώπιον: Γ. Χρ. Φούλια, Ε.Δ.
Αρ. Υπόθεσης: 44/2023
Αστυνομικός Διευθυντής Λάρνακας
εναντίον
Γεώργιου Γαβριήλ
Κατηγορούμενου
Ημερομηνία: 21.5.2025
Για την Κατηγορούσα Αρχή: κα Ά. Γιάλλουρου
Για τον Κατηγορούμενο: κα Στ. Αρναούτη
Κατηγορούμενος: Παρών
ΠΟΙΝΗ
Στο κατηγορητήριο της παρούσας υπόθεσης περιλαμβάνονται 6 κατηγορίες. Ο κατηγορούμενος στις 25.1.2023 που η υπόθεση ήταν ορισμένη για απάντηση δήλωσε μη παραδοχή σε όλες αλλά τελικά στις 19.2.2025 άλλαξε απάντηση και παραδέχθηκε τις κατηγορίες 1 έως 5 και την ίδια δικάσιμο η ποινική δίωξη στην 6η κατηγορία αναστάλθηκε.
Η 1η κατηγορία αφορά το αδίκημα της παράνομης συνάθροισης και οχλαγωγίας κατά παράβαση των άρθρων 2, 60(1)(2)(3), 61 και 62 του περί της Πρόληψης και της Καταστολής της Βίας στους αθλητικούς χώρους Ν.48(Ι)/2008, οι κατηγορίες 2 και 3 αφορούν το αδίκημα της χρήσης επικίνδυνων αντικειμένων σε αθλητικό χώρο κατά παράβαση των άρθρων 2 και 57Α του περί της Πρόληψης και της Καταστολής της Βίας στους αθλητικούς χώρους Ν.48(Ι)/2008, η 4η κατηγορία αφορά το αδίκημα της παράνομης εισόδου σε αγωνιστικό χώρο κατά παράβαση των άρθρων 2 και 54(1) του περί της Πρόληψης και της Καταστολής της Βίας στους αθλητικούς χώρους Ν.48(Ι)/2008 και τέλος η 5η κατηγορία αφορά το αδίκημα της απόκρυψης προσώπου κατά παράβαση των άρθρων 2 και 58Α του ως άνω Ν.48(Ι)/2008.
Τα γεγονότα ως εκτέθηκαν από την εκπρόσωπο της κατηγορούσας αρχής και δεν αμφισβητήθηκαν από τη δικηγόρο του κατηγορούμενου έχουν ως εξής: στις 23.12.2022 και μεταξύ των ωρών 19:00 και 21:00 διεξήχθη στο στάδιο «Αντώνης Παπαδόπουλος» στη Λάρνακα ο ποδοσφαιρικός αγώνας μεταξύ των ομάδων «Ανόρθωσης» και «Καρμιώτισσας» στο πλαίσιο του Παγκύπριου Πρωταθλήματος Α' κατηγορίας.
Στο 71ο λεπτό του αγώνα μετά την επίτευξη του 2ου τέρματος της ομάδας της «Καρμιώτισσας» οπαδοί της «Ανόρθωσης», η οποία ήταν και η γηπεδούχος ομάδα, οι οποίοι βρίσκονταν στη νότια κερκίδα έριξαν κροτίδες εντός του αγωνιστικού χώρου. Μετά από 2 προειδοποιήσεις από τα μεγάφωνα του σταδίου η ρίψη κροτίδων συνεχίστηκε με αποτέλεσμα ο διαιτητής να διακόψει προσωρινά τον αγώνα και οι ποδοσφαιριστές να κατευθυνθούν στα αποδυτήρια.
Ακολούθως με την πάροδο 15 λεπτών οι ομάδες εισήλθαν στον αγωνιστικό χώρο για συνέχιση του αγώνα αφού προηγουμένως είχε ανακοινωθεί ότι ο αγώνας θα επανάρχιζε αλλά σε περίπτωση που επαναλαμβανόταν ρίψη αντικειμένων εντός του αγωνιστικού χώρου αυτό θα οδηγούσε σε οριστική διακοπή. Με την είσοδο των ποδοσφαιριστών και των διαιτητών στον αγωνιστικό χώρο ρίχθηκαν εκ νέου κροτίδες από ομάδα φιλάθλων που βρίσκονταν στη νότια κερκίδα με αποτέλεσμα να προκληθεί μικρή εστία φωτιάς πίσω από τη νότια εστία του αγωνιστικού χώρου καθώς και πλαστικά ποτήρια από τη δυτική κερκίδα προς τον πάγκο της ομάδας της «Καρμιώτισσας» με αποτέλεσμα ο διαιτητής να αποφασίσει την οριστική διακοπή του αγώνα ενώ το σκορ ήταν 2 - 0 υπέρ της «Καρμιώτισσας».
Στα πλαίσια της διερεύνησης της υπόθεσης παραλήφθηκαν πλάνα από το κλειστό κύκλωμα βιντεοπαρακολούθησης του γηπέδου και από τα πλάνα απομονώθηκαν κάποια συγκεκριμένα τα οποία απεικόνιζαν ένα άτομο να βρίσκεται στη νότια κερκίδα, να ανάβει κροτίδες και να τις ρίχνει εντός του αγωνιστικού χώρου έχοντας καλυμμένο το πρόσωπό του με κουκούλα.
Συγκεκριμένα τις ώρες που αναγράφονται στις λεπτομέρειες αδικήματος των κατηγοριών 2 και 3 δηλαδή στις 20:32:00 ‑ 20:32:53 το εν λόγω άτομο παρουσιάζεται να ρίχνει 2 κροτίδες εντός του αγωνιστικού χώρου. Επιπρόσθετα μεταξύ των ωρών 20:34:16 ‑ 20:35:40 το ίδιο άτομο έχοντας καλυμμένο το πρόσωπο ανεβαίνει στα κάγκελα που χωρίζουν τη νότια κερκίδα από τον αγωνιστικό χώρο και ακολούθως εισέρχεται εντός του αγωνιστικού χώρου. Απομονώθηκαν πλάνα του εν λόγω ατόμου χωρίς την κουκούλα και δημοσιεύθηκαν στον Τύπο.
Στις 5.1.2023 μετά τη δημοσίευση των πλάνων ο κατηγορούμενος μετέβηκε στο Τ.Α.Ε. Λάρνακας με τον δικηγόρο του και ανέφερε ότι ήταν το πρόσωπο το οποίο απεικονιζόταν στα πλάνα που είχαν κυκλοφορήσει. Λήφθηκε κατάθεση από τον κατηγορούμενο στην οποία παραδέχθηκε τη διάπραξη των αδικημάτων τα οποία αντιμετωπίζει. Αναφέρθηκε τέλος ότι ο κατηγορούμενος είναι άτομο λευκού ποινικού μητρώου.
Η δικηγόρος του κατηγορούμενου προς μετριασμό παρέδωσε γραπτό κείμενο στο οποίο αναφέρεται στις προσωπικές περιστάσεις του κατηγορούμενου και στους μετριαστικούς παράγοντες όπως το λευκό ποινικό μητρώο, το νεαρό της ηλικίας του, την παραδοχή του καθώς επίσης και στο γεγονός ότι ο ίδιος μετέβη αυτοβούλως στην Αστυνομία μετά τη δημοσίευση των επίδικων πλάνων στον τύπο. Γίνεται επίσης αναφορά στις περιστάσεις διάπραξης των αδικημάτων και κυρίως στην έλλειψη προσχεδιασμού.
Ως προς τις προσωπικές περιστάσεις του κατηγορουμένου ανέφερε ότι αυτός είναι ηλικίας 28 ετών. Διαμένει μαζί με την αρραβωνιαστικιά του σε ενοικιαζόμενο διαμέρισμα και έχει υπό τη φροντίδα του τον πατέρα του ο οποίος είναι ανάπηρος σε ποσοστό 85% λόγω προβλημάτων υγείας που αντιμετωπίζει. Είναι διαχειριστής ενός καφεστιατορίου στον τόπο διαμονής του έχοντας μηνιαία εισοδήματα περί τα €1.700.
Ανέφερε τέλος πως σε περίπτωση που το Δικαστήριο προσανατολίζεται να επιβάλει ποινή φυλάκισης οι προσωπικές περιστάσεις του κατηγορούμενου όπως το λευκό του ποινικό μητρώο, το νεαρό της ηλικίας του και η μεταβολή που επήλθε στις προσωπικές του συνθήκες μετά τον χρόνο διάπραξης των αδικημάτων αφού πλέον είναι αρραβωνιασμένος και ετοιμάζεται να νυμφευθεί καθώς επίσης και η έμπρακτη μεταμέλειά του όπως αυτή προκύπτει από την παραδοχή του είναι παράγοντες που δικαιολογούν την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου προς την αναστολή της άμεσης έκτισής της.
Άκουσα με προσοχή και έχω λάβει υπόψη μου όλα όσα αναφέρθηκαν.
Το Δικαστήριο κατά τη διαδικασία επιλογής του είδους της ποινής που θα επιβάλει σε μια συγκεκριμένη υπόθεση λαμβάνει υπόψη του τη σοβαρότητα των επίδικων αδικημάτων ως αυτή προκύπτει από την ανώτατη ποινή που προβλέπει ο νόμος για καθένα από αυτά, τις συνθήκες διάπραξής τους καθώς επίσης και τις προσωπικές και οικογενειακές περιστάσεις του εκάστοτε κατηγορούμενου. Επιπλέον, σε αδικήματα τα οποία είναι σοβαρά ή και για τα οποία παρατηρείται αυξητική τάση διάπραξής τους η αυστηρή αντιμετώπισή τους μέσω της επιβολής αποτρεπτικών ποινών καθίσταται αναγκαία.
Στο έργο εξατομίκευσης της ποινής είναι καθήκον του Δικαστηρίου να λαμβάνει επίσης υπόψη του όλα τα ελαφρυντικά στοιχεία, περιλαμβανομένων των ατομικών συνθηκών του παραβάτη καθώς και εκείνα που πηγάζουν από τα γεγονότα της συγκεκριμένης υπόθεσης, για εξισορρόπηση της ποινής έτσι ώστε αυτή να μην συνιστά απλώς τιμωρία αλλά να αρμόζει στο πρόσωπο του συγκεκριμένου παραβάτη (Κωνσταντίνου ν. Δημοκρατίας (1989) 2 Α.Α.Δ. 224).
Από την άλλη όμως η διαδικασία εξατομίκευσης της ποινής δεν πρέπει να συνεπάγεται εξουδετέρωση ούτε της σοβαρότητας του αδικήματος ούτε του στοιχείου της αποτροπής, όταν συντρέχουν λόγοι για την απόδοση αποτρεπτικού χαρακτήρα στην ποινή (Μιχάλης Παναγιώτου ν. Αστυνομίας (2012) 2 Α.Α.Δ. 557). Η εξατομίκευση της ποινής επιτυγχάνεται μέσα και όχι έξω από το πλαίσιο των αρχών που διέπουν τον καθορισμό της ποινής (Γενικός Εισαγγελέας v. Ευαγόρου (2001) 2 Α.Α.Δ. 285).
Οι παλαιότερες αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου που αφορούν στην επιβολή ποινών παρέχουν ένδειξη του μέτρου τιμωρίας συγκεκριμένων αδικημάτων και των παραμέτρων του καθορισμού της ποινής πλην όμως δεν έχουν τον δεσμευτικό χαρακτήρα που ενέχει ο καθορισμός αρχών δικαίου επειδή η ποινή που επιβάλλεται σε κάθε υπόθεση είναι αλληλένδετη με τις ιδιαιτερότητες των γεγονότων που τη συνθέτουν και των συνθηκών του εκάστοτε παραβάτη (Χαραλάμπους v. Δημοκρατίας (2000) 2 Α.Α.Δ. 1, Γεωργίου κ.ά. v. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 61/2020, ημερομηνίας 14.7.2022, ECLI:CY:AD:2022:B304 και ANDREI ν. Αστυνομίας, Ποινικές Εφέσεις Αρ. 164 και 165/2022, ημερομηνίας 23.1.2023).
Στην υπόθεση Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας ν. Αντώνη Αντωνίου (1996) 2 Α.Α.Δ. 1 λέχθηκαν τα ακόλουθα:
«Τον τελευταίο καιρό το φαινόμενο της βίας στους αθλητικούς χώρους έχει λάβει ανησυχητικές διαστάσεις, εξελίσσεται δε σταθερά σε κύριο κοινωνικό πρόβλημα. Η περιφρούρηση του αθλητισμού από πράξεις βίας αποτελεί καθήκον του Δικαστηρίου. Η ευπρεπής συμπεριφορά θα πρέπει να είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση και τα γήπεδα αθλοπαιδιών θα πρέπει να γίνουν όπως ήταν στο παρελθόν, χώροι ψυχαγωγίας, ευγενούς άμιλλας και υγιούς ανταγωνισμού, ενώ οι αθλητικοί αγώνες πρέπει να παύσουν να παρέχουν δικαιολογίες για βανδαλισμούς και εκδηλώσεις μισαλλοδοξίας. Οι επιβαλλόμενες σε αδικήματα αυτής της φύσης ποινές θα πρέπει να είναι αποθαρρυντικές για πρόσωπα που δεν μπορούν να ελέγξουν τη συμπεριφορά τους σε δημόσιες συναθροίσεις και ιδιαίτερα σε γήπεδα αθλοπαιδιών, ενώ εκείνοι που δεν μπορούν να ελέγξουν τους εαυτούς τους, θα πρέπει να αντιληφθούν ότι θα καταβάλλουν βαρύ τίμημα για τη συμπεριφορά τους αυτή (Mathikoloni and Another v. The Police (1988) 2 C.L.R. 22). Η ανάγκη επιβολής αποτρεπτικών ποινών είναι ιδιαίτερα εμφανής τον τελευταίο καιρό που η βίαιη συμπεριφορά, είτε υπό μορφή μεμονωμένων περιστατικών είτε οργανωμένης αντικοινωνικής συμπεριφοράς έχει καταστεί ανησυχητικά συχνή. Τόσο το πρωτόδικο Δικαστήριο όσο και το Εφετείο μπορεί να λάβει δικανική γνώση της συχνότητας παρόμοιων επεισοδίων κατά τη διάρκεια ποδοσφαιρικών, κυρίως, αγώνων (βλ. σχετικά The Attorney-General v. Mavrokefalos (1966) 2 C.L.R. 93, και Police v. Ioannou (1989) 2 C.L.R. 61). Όπως τονίστηκε και στην υπόθεση Theodorou v. the Police (1979) 2 C.L.R. 191, τόσο οι συμμετέχοντες σε ποδοσφαιρικούς αγώνες όσο και οι θεατές, θα πρέπει να επιδεικνύουν αυτοσυγκράτηση και να μην επιτρέπουν στους εαυτούς τους να παρασύρονται από ξεσπάσματα θυμού ή από φανατισμό οποιουδήποτε είδους (βλ. επίσης Hapsides v. The Police (1969) 2 C.L.R. 64)».
Στην υπόθεση Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας ν. Αντώνη Αντωνίου (πιο πάνω), κρίθηκε ότι η ποινή φυλάκισης 60 ημερών με τριετή αναστολή ήταν αδικαιολόγητη και ακυρώθηκε και αντικαταστάθηκε με άμεση ποινή φυλάκισης 60 ημερών. Λέχθηκε επίσης ότι η επιβολή αποτρεπτικής ποινής είναι επιβεβλημένη στις περιπτώσεις διάπραξης αδικημάτων βίας στους αθλητικούς χώρους λόγω της συχνότητας στη διάπραξή τους.
Τα αδικήματα στα οποία ο κατηγορούμενος κρίθηκε ένοχος είναι πολύ σοβαρά και αυτό προκύπτει από την ανώτατη ποινή που προβλέπει ο νόμος για καθένα από αυτά καθώς και από τη σχετική νομολογία που παρέθεσα πιο πάνω.
Για το αδίκημα της παράνομης συνάθροισης και οχλαγωγίας κατά παράβαση των άρθρων 2, 60(1)(2)(3), 61 και 62 του Ν.48(Ι)/2008 (1η κατηγορία) προνοείται από τα άρθρα 61 και 62 του επίδικου νόμου ποινή φυλάκισης που δεν υπερβαίνει το ένα έτος ή χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τις €2.000 ή και οι δύο αυτές ποινές.
Για το αδίκημα της χρήσης επικίνδυνων αντικειμένων σε αθλητικό χώρο κατά παράβαση των άρθρων 2 και 57Α του Ν.48(Ι)/2008 (κατηγορίες 2 και 3) προνοείται ποινή φυλάκισης που δεν υπερβαίνει τα 3 έτη ή χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τις €5.000 ή και οι δύο αυτές ποινές.
Για το αδίκημα της παράνομης εισόδου σε αγωνιστικό χώρο κατά παράβαση των άρθρων 2 και 54(1) του Ν.48(Ι)/2008 (4η κατηγορία) προνοείται ποινή φυλάκισης που δεν υπερβαίνει το ένα έτος ή χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τις €2.000 ή και οι δύο αυτές ποινές και επιπλέον το Δικαστήριο εκδίδει εναντίον του κατηγορούμενου διάταγμα απαγόρευσης εισόδου σε αθλητικούς χώρους για χρονική περίοδο μεταξύ τριών (3) και πέντε (5) ετών, το οποίο ισχύει άμεσα από την ημερομηνία της καταδίκης του.
Τέλος για το αδίκημα της απόκρυψης προσώπου κατά παράβαση των άρθρων 2 και 58Α του ως άνω Ν.48(Ι)/2008 (5η κατηγορία) προνοείται από το άρθρο 58Α του επίδικου νόμου ποινή φυλάκισης που δεν υπερβαίνει τα 2 έτη ή χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τις €4.000 ή και οι δύο αυτές ποινές.
Στα πλαίσια προσδιορισμού του είδους της κατάλληλης ποινής στην παρούσα υπόθεση λαμβάνω υπόψη μου τη σοβαρότητα των επίδικων αδικημάτων ως αυτή προκύπτει από την ανώτατη ποινή που προβλέπεται για καθένα από αυτά και από τη σχετική νομολογία. Λαμβάνω επίσης υπόψη μου ότι η βία η οποία σχετίζεται με αθλητικές εκδηλώσεις βρίσκεται σε έξαρση και για αυτό είναι αναγκαία η αντιμετώπισή της με αυστηρές ποινές. Λαμβάνω περαιτέρω υπόψη μου ότι τα επικίνδυνα αντικείμενα τα οποία ο κατηγορούμενος χρησιμοποίησε ήταν 2 κροτίδες και πως από τη χρήση τους δεν προκλήθηκε ζημιά σε άτομο ή περιουσία.
Λαμβάνω επίσης υπόψη μου ως μετριαστικό παράγοντα προς όφελος του κατηγορούμενου την παραδοχή του η οποία παρόλο που δεν ήταν άμεση δεν παύει να αποτελεί ένα σημαντικό μετριαστικό στοιχείο, το νεαρό της ηλικίας του και το λευκό του ποινικό μητρώο. Στην υπόθεση Χαρτούπαλλος ν. Δημοκρατίας (2002) 2 Α.Α.Δ. 28 λέχθηκε ότι «η παραδοχή ενοχής πρέπει να αμείβεται με σχετική έκπτωση στην ποινή». Λαμβάνω περαιτέρω υπόψη μου ότι ο κατηγορούμενος μετέβη αυτοβούλως στην Αστυνομία και παραδέχθηκε τη διάπραξη των επίδικων αδικημάτων καθώς επίσης και τις υπόλοιπες προσωπικές του περιστάσεις ως αυτές καταγράφονται στο κείμενο που η δικηγόρος του παρέδωσε στο Δικαστήριο.
Συνεκτιμώντας και σταθμίζοντας όλα όσα εκτίθενται πιο πάνω και ιδιαίτερα τα γεγονότα που περιβάλουν τη διάπραξη αλλά και τη φύση και τη σοβαρότητα των αδικημάτων ως τα ανέφερα πιο πάνω χωρίς να παραγνωρίζω τους πιο πάνω μετριαστικούς παράγοντες κρίνω ότι η μόνη αρμόζουσα υπό τις περιστάσεις ποινή είναι αυτή της φυλάκισης. Οποιαδήποτε άλλη ποινή δεν θα αντικατόπτριζε την αντικειμενική σοβαρότητα των επίδικων αδικημάτων ούτε θα εξυπηρετούσε τους πολλαπλούς σκοπούς της τιμωρίας.
Συνακόλουθα κρίνω ως αρμόζουσες υπό τις περιστάσεις ποινές τις ακόλουθες:
· Στην 1η κατηγορία ποινή φυλάκισης 2 μηνών
· Στη 2η κατηγορία ποινή φυλάκισης 4 μηνών
· Στην 3η κατηγορία ποινή φυλάκισης 4 μηνών
· Στην 4η κατηγορία ποινή φυλάκισης 2 μηνών. Εκδίδεται επίσης διάταγμα απαγόρευσης εισόδου σε αθλητικούς χώρους για χρονική περίοδο 3 ετών το οποίο ισχύει από σήμερα
· Στην 5η κατηγορία ποινή φυλάκισης 3 μηνών
Οι ποινές φυλάκισης που επιβλήθηκαν στον κατηγορούμενο να συντρέχουν μεταξύ τους.
Έχοντας επιβάλει στον κατηγορούμενο ποινή φυλάκισης κάτω των 3 ετών προχωρώ στη συνέχεια να εξετάσω το θέμα της αναστολής της ποινής φυλάκισης που του επιβλήθηκε.
Το θέμα της αναστολής ποινής φυλάκισης ανήκει στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου και σχετικές είναι οι πρόνοιες του άρθρου 3(2) του Νόμου 95/72, όπως τροποποιήθηκε από τον Νόμο 186(Ι)/2003 καθώς επίσης και οι αρχές που έχει καθιερώσει η νομολογία επί του θέματος (Γενικός Εισαγγελέας ν. Λουκάς Φανιέρος (1996) 2 Α.Α.Δ. 303 και Γενικός Εισαγγελέας ν. Ρομίνας Τζιαουχάρη (2005) 2 Α.Α.Δ. 161). Επιβληθείσα ποινή φυλάκισης είναι δυνατό να ανασταλεί εφόσον αυτό δικαιολογείται από το σύνολο των περιστάσεων της υπόθεσης ή και από τα προσωπικά περιστατικά ενός κατηγορούμενου.
Σχετικά με το ζήτημα της αναστολής ποινής φυλάκισης στην υπόθεση Ιωσήφ ν. Δημοκρατίας (2012) 2 Α.Α.Δ. 930 λέχθηκε ότι «κατά την εξέταση του ζητήματος, σημαντικό ερώτημα είναι κατά πόσο η ανασταλείσα ποινή θα αντικατοπτρίζει την αντικειμενική σοβαρότητα του αδικήματος και θα εξυπηρετήσει τους πολλαπλούς σκοπούς της τιμωρίας».
Στην απόφαση στην υπόθεση Απέργη ν. Αστυνομίας, Ποινική Έφεση Αρ. 64/2023, ημερ. 22.6.2023 έγινε αναφορά στην υπόθεση Νεοφύτου ν. Αστυνομίας, Ποινική Έφεση Αρ. 9/2021, ημερ. 29.7.2021 στην οποία εξηγήθηκε ότι ποινή φυλάκισης, ακόμα και εκεί όπου θα μπορούσε να θεωρηθεί και αυστηρή λόγω του ύψους της, μπορεί να απωλέσει το στοιχείο της αποτροπής εφόσον ανασταλεί, ακόμα και να καταστεί ανεπαρκής για την τιμωρία του καταδικασθέντα.
Έχοντας υπόψη μου τις πρόνοιες του άρθρου 3(2) του Νόμου 95/72, όπως τροποποιήθηκε από τον Νόμο 186(Ι)/2003 και τις αρχές που έχει καθιερώσει η νομολογία επί του θέματος (Γενικός Εισαγγελέας ν. Λουκάς Φανιέρος (1996) 2 Α.Α.Δ. 303 και Γενικός Εισαγγελέας ν. Ρομίνας Τζιαουχάρη (2005) 2 Α.Α.Δ. 161) και λαμβάνοντας περαιτέρω υπόψη μου το σύνολο των περιστάσεων της υπόθεσης καθώς επίσης την παραδοχή του κατηγορούμενου η οποία φανερώνει την έμπρακτη μεταμέλειά του, το λευκό του ποινικό μητρώο, το νεαρό της ηλικίας του και τη μεταβολή που σημειώθηκε στις προσωπικές του περιστάσεις αφού πλέον είναι αρραβωνιασμένος και θα νυμφευθεί κρίνω ότι υπό τις περιστάσεις δικαιολογείται όπως του δοθεί μία δεύτερη ευκαιρία και η διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου ασκηθεί υπέρ της αναστολής της ποινής φυλάκισης που του επιβλήθηκε.
Η ποινή φυλάκισης που επιβλήθηκε στον κατηγορούμενο αναστέλλεται για περίοδο 3 ετών από σήμερα.
Η κατηγορούσα αρχή να ενημερώσει τις αρμόδιες αρχές για την έκδοση του ως άνω διατάγματος απαγόρευσης εισόδου σε αθλητικούς χώρους εναντίον του κατηγορούμενου.
(Επεξηγούνται στον κατηγορούμενο οι συνέπειες της αναστολής της ποινής φυλάκισης και διευκρινίζεται ότι αυτή δεν αφορά το διάταγμα της απαγόρευσης εισόδου σε αθλητικούς χώρους).
(Υπ.) ………………………..
Γιώργος Χρ. Φούλιας
Επαρχιακός Δικαστής
Πιστό Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο