ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
Ενώπιον: Γ. Χρ. Φούλια, Ε.Δ.
Αρ. Υπόθεσης: 17386/2024
Αστυνομικός Διευθυντής Λάρνακας
εναντίον
Παντελάκη Μιλτιάδου
Κατηγορούμενου
Ημερομηνία: 25.6.2025
Για την Κατηγορούσα Αρχή: κα Ά. Γιάλλουρου
Για τον Κατηγορούμενο: κ. Π. Χατζηπαναγιώτου
Κατηγορούμενος: Παρών
ΠΟΙΝΗ
Στο κατηγορητήριο της παρούσας υπόθεσης στην οποία δόθηκε η συγκατάθεση του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας για τη συνοπτική εκδίκασή της δυνάμει των προνοιών του άρθρου 24(2) του περί Δικαστηρίων Νόμου 14/1960 περιλαμβάνονται 2 κατηγορίες στις οποίες ο κατηγορούμενος δήλωσε παραδοχή.
Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες αδικήματος της 1ης κατηγορίας ο κατηγορούμενος μεταξύ των ημερ. 19.2.2024 έως 26.2.2024 σε άγνωστη ημερομηνία στην οδό [ ] στη Λάρνακα διέρρηξε και εισήλθε στην κατοικία του Ν. Αποστολίδη και έκλεψε ένα συρόμενο αλουμινένιο παράθυρο, ένα μίξερ βρύσης και μια χάλκινη σωλήνα υδραυλικής εγκατάστασης συνολικής αξίας €300,00 περιουσία του πιο πάνω προσώπου.
Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες αδικήματος της 2ης κατηγορίας ο κατηγορούμενος στον ίδιο τόπο και χρόνο που αναφέρεται στην 1η κατηγορία εσκεμμένα και παράνομα προξένησε ζημιά στον νιπτήρα του αποχωρητηρίου, στην υδραυλική εγκατάσταση της οικίας και στο γυαλί της πόρτας της οικίας ζημιά αξίας €300,00.
Κατόπιν αιτήματος της δικηγόρου του κατηγορούμενου στο οποίο η εκπρόσωπος της κατηγορούσας αρχής συγκατατέθηκε στην παρούσα θα ληφθούν υπόψη για σκοπούς επιβολής ποινής και οι υποθέσεις 12545/2023, 12850/2023, 10981/2024, 12494/2024, 15887/2024 και 878/2025 του Ε.Δ. Λάρνακας.
Τα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης ως εκτέθηκαν από την εκπρόσωπο της κατηγορούσας αρχής και δεν αμφισβητήθηκαν από τον κατηγορούμενο έχουν ως ακολούθως: στις 26.2.2024 καταγγέλθηκε από τον Μ.Κ.1 ο οποίος είναι ιδιοκτήτης κατοικίας η οποία βρίσκεται στην οδό [ ] στη Λάρνακα, ότι άγνωστοι είχαν διαρρήξει την κατοικία του και έκλεψαν ένα συρόμενο αλουμινένιο παράθυρο, ένα μίξερ βρύσης και μια χάλκινη σωλήνα υδραυλικής εγκατάστασης, συνολικής αξίας €300,00. Περαιτέρω, προκάλεσαν κακόβουλη ζημιά στον νιπτήρα του αποχωρητήριου και στην υδραυλική εγκατάσταση και στο γυαλί της πόρτας της οικίας, ζημιά συνολικής αξίας €300,00.
Στο μέρος μετέβηκαν μέλη της Αστυνομίας όπου διαπίστωσαν ότι ο δράστης είχε πετύχει είσοδο με τη χρήση αιχμηρού εργαλείου και με τη χρήση σωματικής βίας έσπασε το γυαλί της πισινής αλουμινένιας πόρτας της κατοικίας και πέτυχε είσοδο και έξοδο. Στη σκηνή εντοπίστηκε ένα κομμάτι γυαλί με ίχνη αίματος, το οποίο αποστάλθηκε στο Ινστιτούτο Γενετικής και Νευρολογίας, με το οποίο ταυτίστηκε ο κατηγορούμενος. Ως εκ τούτου εκδόθηκε ένταλμα σύλληψης εναντίον του και αυτός όταν συνελήφθηκε παραδέχθηκε τη διάπραξη και των δύο αδικημάτων τα οποία αντιμετωπίζει. Ο παραπονούμενος δεν έχει αποζημιωθεί.
Αναφέρθηκε επίσης ότι ο κατηγορούμενος βαρύνεται με μια προηγούμενη καταδίκη στην υπόθεση 3219/2002 του Ε.Δ. Αμμοχώστου στην οποία στις 4.11.2002 του επιβλήθηκε για τα αδικήματα της διάρρηξης κατοικίας και κλοπής ποινή φυλάκισης 3 ½ και 3 χρόνων αντίστοιχα.
Ως γεγονότα στην υπόθεση 12545/2023 στην οποία περιλαμβάνονται 9 κατηγορίες που αφορούν τα αδικήματα της εισόδου σε ξένη περιουσία με σκοπό διάπραξης ποινικού αδικήματος (κατηγορίες 1, 4 και 7), της κακόβουλης βλάβης (κατηγορίες 2, 5 και 8) και της κλοπής (κατηγορίες 3, 6 και 9) αναφέρθηκαν τα ακόλουθα: την 1.8.2023 καταγγέλθηκε από τον Αντώνη Γεωργίου ότι άγνωστο πρόσωπο βρισκόταν στην ταράτσα της οικίας με αριθμό 45A και απέκοπτε κομπρεσόρους κλιματιστικών.
Στο μέρος μετέβηκε ο Μ.Κ.8 όπου εκεί διαπίστωσε ότι είχαν προκληθεί ζημιές στους κομπρεσόρους των κλιματιστικών της οικίας με αριθμό 45A και σύμφωνα με τον ως άνω μάρτυρα που είναι ο παραπονούμενος, η αξία της ζημιάς που προκλήθηκε ήταν €150,00. Περαιτέρω είχε κλαπεί ένα κομμάτι χαλκοσωλήνα το οποίο είχε αποκοπεί από την υδραυλική εγκατάσταση της συγκεκριμένης κατοικίας.
Στα πλαίσια διερεύνησης της εν λόγω υπόθεσης προέκυψε ότι ο ίδιος δράστης είχε μεταβεί και στη διπλανή οικία, αριθμός 6, στην οποία δεν έμενε οποιοδήποτε πρόσωπο κατά τον επίδικο χρόνο. Διαπιστώθηκε ότι είχε κλέψει κομμάτι από χαλκοσωλήνα την οποία απέκοψε από την υδραυλική εγκατάσταση και είχε προκαλέσει κακόβουλη ζημιά στο κλιματιστικό της ταράτσας της οικίας και στην υδραυλική εγκατάσταση της οικίας.
Την ίδια ημέρα καταγγέλθηκε από τον Σάββα Ανδρέου ο οποίος είναι ιδιοκτήτης της κατοικίας με αριθμό 8 στην οδό Κέκροπος στις Κόκκινες ότι στην περιουσία του είχε εισέλθει πρόσωπο το οποίο προκάλεσε κακόβουλη βλάβη στην υδραυλική εγκατάσταση της ταράτσας και έκλεψε χαλκοσωλήνα άγνωστης αξίας. Εντοπίστηκαν πλάνα από κλειστό κύκλωμα παρακολούθησης όπου ο κατηγορούμενος αναγνωρίστηκε ως το πρόσωπο το οποίο διέπραξε τα αδικήματα για τα οποία κατηγορείται. Λήφθηκε κατάθεση από τον κατηγορούμενο στην οποία εκείνος παραδέχθηκε τη διάπραξη του συνόλου των κατηγοριών τις οποίες αντιμετωπίζει. Αναφέρθηκε επίσης ότι οι παραπονούμενοι δεν έχουν αποζημιωθεί.
Ως γεγονότα στην υπόθεση 12850/2023 στην οποία παρέμειναν να εκκρεμούν οι κατηγορίες 1 και 2 που αφορούν τα αδικήματα της παράλειψης λήψης προφυλάξεων εναντίον πιθανού κινδύνου από ζώο ευρισκόμενο στην κατοχή του κατηγορούμενου κατά παράβαση του άρθρου 236(δ) του Ποινικού Κώδικα και της κατοχής σκύλου χωρίς άδεια αναφέρθηκαν τα ακόλουθα: στις 10.7.2023 καταγγέλθηκε από τη Μ.Κ.1 ότι σκύλοι εισήλθαν εντός της αυλής της οικίας της και θανάτωσαν τα γατάκια της που βρίσκονταν στη βεράντα. Διαπιστώθηκε ότι επρόκειτο για δύο σκύλους ράτσας ντόπερμαν και πίτμπουλ αντίστοιχα οι οποίοι ανήκουν στον κατηγορούμενο. Στα πλαίσια διερεύνησης της υπόθεσης προέκυψε ότι ο κατηγορούμενος κατείχε τους δύο σκύλους χωρίς να έχει άδεια από την αρμόδια αρχή. Ο κατηγορούμενος όταν κατηγορήθηκε γραπτώς παραδέχθηκε τη διάπραξη των αδικημάτων.
Ως γεγονότα στην υπόθεση 10981/2024 στην οποία παρέμεινε η 1η κατηγορία που αφορά το αδίκημα της κατοχής σκύλου χωρίς άδεια αναφέρθηκαν τα ακόλουθα: στις 17.3.2024 καταγγέλθηκε ότι ο σκύλος του κατηγορούμενου εξήλθε από το υποστατικό του και στα πλαίσια διερεύνησης της υπόθεσης προέκυψε ότι ο κατηγορούμενος δεν είχε άδεια να κατέχει τον σκύλο ο οποίος ήταν ράτσας ντόπερμαν.
Ως γεγονότα στην υπόθεση 12494/2024 στην οποία περιλαμβάνονται 11 κατηγορίες που αφορούν τα αδικήματα της κλοπής (κατηγορίες 1, 3, 5, 7, 9 και 11) και της κακόβουλης βλάβης (κατηγορίες 2, 4, 6, 8 και 10) αναφέρθηκαν τα ακόλουθα: στις 15.6.2024 καταγγέλθηκε από τον Κυριάκο Παναγή ο οποίος είναι ιδιοκτήτης κατοικίας η οποία βρίσκεται στην οδό [ ] 23 στη Λάρνακα ότι άγνωστοι είχαν προκαλέσει ζημιά στην υδραυλική εγκατάσταση αξίας €50,00 και έκλεψαν ένα κομμάτι χαλκοσωλήνα από την υδραυλική εγκατάσταση.
Στις 15.6.2024 καταγγέλθηκε από τον Νίκο Γεωργίου ιδιοκτήτη της κατοικίας αριθμός 17 ότι δράστης είχε προκαλέσει κακόβουλη ζημιά στην υδραυλική εγκατάσταση της οικίας του, συγκεκριμένα ζημιά αξίας €50,00 και έκλεψε ένα κομμάτι χαλκοσωλήνα άγνωστης αξίας. Την ίδια ημέρα επίσης καταγγέλθηκε από την Ιωάννα Σεραφείμ ότι ο δράστης είχε προκαλέσει κακόβουλη ζημιά με τον ίδιο τρόπο στην υδραυλική εγκατάσταση της οικίας της, αξίας €80,00 και είχε κλέψει επίσης ένα κομμάτι χαλκοσωλήνα. Την ίδια ημέρα καταγγέλθηκε και από την Ελένη Πελεκάνου, η οποία είναι ιδιοκτήτρια της οικίας αριθμός 14, ότι άγνωστο πρόσωπο προκάλεσε βλάβη στην υδραυλική εγκατάσταση της κατοικίας της αξίας €270,00 και είχε κλέψει και ένα κομμάτι χαλκοσωλήνα άγνωστης αξίας.
Την ίδια μέρα καταγγέλθηκε από τον Γιώργο Γαβριήλ, ιδιοκτήτη της κατοικίας με αριθμό 16, ότι άγνωστος είχε προκαλέσει κακόβουλη ζημιά στην υδραυλική εγκατάσταση της οικίας, είχε κόψει το boiler από τη βάση του, ζημιά αξίας €800,00 και είχε κλέψει και ένα κομμάτι χαλκοσωλήνα.
Περαιτέρω καταγγέλθηκε την ίδια ημέρα από τον Γιακουμή Γιαννή, ιδιοκτήτη κατοικίας η οποία βρίσκεται στην οδό Τρικώμου ότι είχε έξω από την οικία του 25 κομμάτια σίδερου άγνωστης αξίας τα οποία κλάπηκαν.
Στα πλαίσια διερεύνησης της υπόθεσης παραλήφθηκε καταγραφή από video από άτομα που διέμεναν στη συγκεκριμένη γειτονιά όπου αναγνωρίστηκε ο κατηγορούμενος ως το πρόσωπο που διέπραξε τα αδικήματα. Οι παραπονούμενοι δεν έχουν αποζημιωθεί και σε κατάθεση που λήφθηκε από τον κατηγορούμενο παραδέχθηκε το σύνολο των κατηγοριών τις οποίες αντιμετωπίζει.
Ως γεγονότα στην υπόθεση 15887/2024 στην οποία περιλαμβάνονται 2 κατηγορίες που αφορούν το αδίκημα της απόπειρας κλοπής και της κακόβουλης βλάβης αναφέρθηκαν τα ακόλουθα: καταγγέλθηκε στην Αστυνομία ότι στις 7.9.2023 άτομο είχε αποπειραθεί να κλέψει από το κοινοτικό ιατρείο στις Κόκκινες διάφορα αλουμίνια περιουσία του ιατρείου και είχε προκαλέσει περαιτέρω ζημιά στην περιουσία του εν λόγω ιατρείου. Συγκεκριμένα έβγαλε τα παράθυρα και τους κομπρεσόρους των κλιματιστικών. Κατά την εξέταση της σκηνής απομονώθηκε γενετικό υλικό το οποίο ταυτίστηκε με το γενετικό υλικό του κατηγορούμενου. Λήφθηκε κατάθεση από τον κατηγορούμενο στην οποία εκείνος παραδέχθηκε τη διάπραξη των αδικημάτων. Αναφέρθηκε ότι η ζημιά δεν έχει αποζημιωθεί.
Τέλος ως γεγονότα στην υπόθεση 878/2025 στην οποία παρέμειναν οι κατηγορίες 1 και 2 αναφέρθηκαν τα ακόλουθα: στις 19.4.2024 καταγγέλθηκε ότι άτομα είχαν κλέψει από την αποθήκη του καταστήματος αδελφοί Κκασή στη Λάρνακα 20 λίτρα πετρέλαιο και εισήλθαν στον περιφραγμένο εξωτερικό χώρο του καταστήματος με σκοπό να διαπράξουν το αδίκημα της κλοπής. Εξασφαλίστηκε μαρτυρία εναντίον του κατηγορούμενου όπου παραδέχθηκε τη διάπραξη των αδικημάτων.
Ο δικηγόρος του κατηγορούμενου όταν έλαβε τον λόγω ανέφερε ότι ο κατηγορούμενος είναι άτομο ηλικίας 45 ετών, περιορισμένης αντίληψης και αντιμετωπίζει ψυχολογικά προβλήματα αλλά και πρόβλημα στο αριστερό του μάτι λόγω του οποίου υπάρχει μεγάλο ενδεχόμενο να τυφλωθεί στο εν λόγω μάτι. Στα σχετικά ιατρικά πιστοποιητικά τα οποία κατέθεσε καταγράφεται ότι ο κατηγορούμενος πάσχει από χρόνια αποκόλληση αμφιβληστροειδούς και αποκολλημένη ώχρα, χρήζει ψυχιατρικής παρακολούθησης και θεραπείας καθώς επίσης ότι είναι λήπτης Ε.Ε.Ε. Ανέφερε επίσης ότι ο κατηγορούμενος αν και φοίτησε μέχρι την τρίτη γυμνασίου εν τούτοις δυσκολεύεται να διαβάσει ή να γράψει το όνομά του. Η μητέρα του απεβίωσε και διαμένει με τον πατέρα που είναι μεγάλης ηλικίας σε σπίτι στον προσφυγικό οικισμό Κόκκινες στη Λάρνακα.
Ο δικηγόρος του κατηγορούμενου αναφέρθηκε επίσης στην παραδοχή του κατηγορούμενου στις κατηγορίες που αντιμετωπίζει, στη συνεργασία του με την Αστυνομία και στο γεγονός ότι όλες οι κλοπές που διέπραξε αφορούσαν αντικείμενα μικρής αξίας και οι εν λόγω πράξεις του δεν είχαν κανένα προσχεδιασμό και τελούνταν με τέτοιον ερασιτεχνικό τρόπο που δεν υπήρχε πιθανότητα να μην εντοπιστεί.
Ανέφερε επίσης πως σε περίπτωση που το Δικαστήριο ήθελε κρίνει ως αρμόζουσα ποινή αυτή της φυλάκισης το γεγονός ότι ο κατηγορούμενος είναι άτομο περιορισμένης αντίληψης και μόρφωσης, με σοβαρά ψυχολογικά και οφθαλμολογικά προβλήματα επιτρέπουν στο Δικαστήριο να του δώσει μια δεύτερη ευκαιρία και να αναστείλει μια τέτοια ποινή.
Άκουσα με προσοχή και έχω λάβει υπόψη μου όλα όσα αναφέρθηκαν.
Το Δικαστήριο κατά τη διαδικασία επιλογής του είδους της ποινής που θα επιβάλει σε μια συγκεκριμένη υπόθεση λαμβάνει υπόψη του τη σοβαρότητα των επίδικων αδικημάτων ως αυτή προκύπτει από την προβλεπόμενη από τον νόμο ανώτατη ποινή, τις περιστάσεις διάπραξής τους καθώς επίσης και τις προσωπικές και οικογενειακές συνθήκες του εκάστοτε κατηγορούμενου. Λαμβάνει επίσης υπόψη του πως σε αδικήματα για τα οποία παρατηρείται αυξητική τάση διάπραξής τους η επιβολή αποτρεπτικών ποινών καθίσταται αναγκαία.
Στην υπόθεση Βραχίμης ν. Αστυνομίας (2000) 2 Α.Α.Δ. 527 λέχθηκαν τα ακόλουθα αναφορικά με τις γενικές αρχές που διέπουν το θέμα της επιβολής ποινής:
«Έχει νομολογηθεί ότι η σοβαρότητα που προσδίδεται στο αδίκημα από το νομοθέτη, όπως προσδιορίζεται από το ανώτατο όριο ποινής συνιστά ένα από τους παράγοντες που συνθέτουν την σοβαρότητα του αδικήματος. Το στοιχείο αυτό λαμβάνεται υπόψη στην επιμέτρηση της ποινής και συνεκτιμάται με τα γεγονότα της υπόθεσης, τόσο για την επιλογή του τύπου της ποινής όσο και για τον καθορισμό της έκτασης της (Βλ. Δημοκρατία ν. Κυριάκου κ.α. (1990) 2 Α.Α.Δ. 264, 270 - Βλ. και Souilmi v. Αστυνομίας (1992) 2 Α.Α.Δ. 248, Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας ν. Πέτρου (1993) 2 Α.Α.Δ. 9 και Λαζάρου ν. Δημοκρατίας (1992) 2 Α.Α.Δ. 129). Όπως τέθηκε στην Λεβέντης ν. Αστυνομίας (1999) 2 Α.Α.Δ. 632, "το μέγιστο ύψος της ποινής που προβλέπεται από το Νόμο είναι η βάση από την οποία ξεκινά το Δικαστήριο για να επιμετρήσει την ποινή".».
Για το αδίκημα της διάρρηξης κατοικίας και κλοπής προνοείται από το άρθρο 292(α) του Ποινικού Κώδικα ανώτατη ποινή φυλάκισης 7 χρόνων ενώ για το αδίκημα της κακόβουλης βλάβης προνοείται από το άρθρο 324(1) του Ποινικού Κώδικα ποινή φυλάκισης 2 χρόνων ή χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τις χίλιες πεντακόσιες λίρες (περίπου €2.560) ή και οι δύο αυτές ποινές. Από τις ως άνω ποινές προκύπτει ότι τα αδικήματα τα οποία ο κατηγορούμενος παραδέχθηκε είναι πάρα πολύ σοβαρά.
Από τη σχετική νομολογία προκύπτει ειδικότερα πως οι κλοπές, οι διαρρήξεις και άλλα ομοειδή αδικήματα βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της εγκληματικότητας, σημειώνεται έξαρση στη διάπραξή τους, γι’ αυτό και τα Δικαστήρια τα αντιμετωπίζουν με αυστηρότητα επειδή προκαλούν ρήγματα στην έννομη τάξη και διαβίωση και διαβρώνουν συνάμα το αίσθημα ασφάλειας του πολίτη (Αντάρτης ν. Δημοκρατίας (1997) 2 Α.Α.Δ. 138, Παναγίδης ν. Δημοκρατίας (1997) 2 Α.Α.Δ. 104, Λοΐζου ν. Δημοκρατίας (2001) 2 Α.Α.Δ. 546 και Αbed v. Δημοκρατίας (2007) 2 Α.Α.Δ. 128).
Στο έργο εξατομίκευσης της ποινής είναι καθήκον του Δικαστηρίου να λαμβάνει επίσης υπόψη του όλα τα ελαφρυντικά στοιχεία, περιλαμβανομένων των ατομικών συνθηκών του παραβάτη καθώς και εκείνα που πηγάζουν από τα γεγονότα της συγκεκριμένης υπόθεσης, για εξισορρόπηση της ποινής έτσι ώστε αυτή να μη συνιστά απλώς τιμωρία αλλά να αρμόζει στο πρόσωπο του συγκεκριμένου παραβάτη (Κωνσταντίνου ν. Δημοκρατίας (1989) 2 Α.Α.Δ. 224).
Από την άλλη όμως η διαδικασία εξατομίκευσης της ποινής δεν πρέπει να συνεπάγεται εξουδετέρωση ούτε της σοβαρότητας του αδικήματος ούτε του στοιχείου της αποτροπής, όταν συντρέχουν λόγοι για την απόδοση αποτρεπτικού χαρακτήρα στην ποινή (Μιχάλης Παναγιώτου ν. Αστυνομίας (2012) 2 Α.Α.Δ. 557). Η εξατομίκευση της ποινής επιτυγχάνεται μέσα και όχι έξω από το πλαίσιο των αρχών που διέπουν τον καθορισμό της ποινής (Γενικός Εισαγγελέας v. Ευαγόρου (2001) 2 Α.Α.Δ. 285).
Οι παλαιότερες αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου που αφορούν στην επιβολή ποινών παρέχουν ένδειξη του μέτρου τιμωρίας συγκεκριμένων αδικημάτων και των παραμέτρων του καθορισμού της ποινής πλην όμως δεν έχουν τον δεσμευτικό χαρακτήρα που ενέχει ο καθορισμός αρχών δικαίου επειδή η ποινή που επιβάλλεται σε κάθε υπόθεση είναι αλληλένδετη με τις ιδιαιτερότητες των γεγονότων που τη συνθέτουν και των συνθηκών του εκάστοτε παραβάτη (Χαραλάμπους v. Δημοκρατίας (2000) 2 Α.Α.Δ. 1, Γεωργίου κ.ά. v. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 61/2020, ημερομηνίας 14.7.2022, ECLI:CY:AD:2022:B304 και ANDREI ν. Αστυνομίας, Ποινικές Εφέσεις Αρ. 164 και 165/2022, ημερομηνίας 23.1.2023).
Σχετικά με τις προηγούμενες καταδίκες ενός κατηγορούμενου στην υπόθεση DYGDALOWICZ ν. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 11/2021, ημερ. 4.11.2022 λέχθηκαν τα ακόλουθα: «Όμως η σημασία των προηγούμενων καταδικών έγκειται στο ότι η ύπαρξη τους τείνει να μειώσει σε κάποιο βαθμό, την επιείκεια που μπορεί να επιδειχθεί. Και τούτο, κυρίως, γιατί αποτελούν ένδειξη της στάσης του κατηγορούμενου στην τήρηση των νόμων (Γενικός Εισαγγελέας ν. Ματθαίου (1994) 2 Α.Α.Δ. 1 και Γενικός Εισαγγελέας ν. Αεροπόρου (1997) 2 Α.Α.Δ. 17). Στην Μιχαήλ ν. Δημοκρατίας (1998) 2 Α.Α.Δ. 306 τονίστηκε και πάλι ότι οι προηγούμενες καταδίκες δεν αποτελούν παράγοντα επιβαρυντικό της ποινής, αλλά επενεργούν ως παράγων περιορισμού της επιείκειας, της οποίας θα μπορούσε να τύχει ο συγκεκριμένος κατηγορούμενος, αν δεν βαρυνόταν με τις προηγούμενες καταδίκες (βλ. επίσης Γεωργίου άλλως Καμμούγιαρος ν. Αστυνομίας (2003) 2 Α.Α.Δ. 565 και Vedat v. Αστυνομίας (2012) 2 Α.Α.Δ. 787)».
Στην παρούσα υπόθεση λαμβάνοντας υπόψη μου ότι η προηγούμενη καταδίκη με την οποία βαρύνεται ο κατηγορούμενος αφορά αδικήματα τα οποία διέπραξε πριν από περίπου 20 χρόνια κρίνω ότι η εν λόγω καταδίκη σε πολύ μικρό βαθμό μειώνει την επιείκεια που μπορεί να του επιδειχθεί.
Στην υπόθεση Παντελής Κυριάκου Ιωάννου ν. Γεν. Εισαγγελέα της Δημοκρατίας (2005) 2 Α.Α.Δ. 598 λέχθηκε πως «όταν το δικαστήριο λαμβάνει υπόψη και άλλα αδικήματα, μπορεί να επιβάλει μεγαλύτερη ποινή στις κατηγορίες που περιλαμβάνονται στο κατηγορητήριο, από εκείνη που θα επέβαλλε αν είχε ενώπιόν του μόνο τις κατηγορίες που περιλαμβάνονται στο κατηγορητήριο». Όσα αναφέρθηκαν στην υπόθεση Ιωάννου (πιο πάνω) ισχύουν και στην παρούσα αφού θα ληφθούν υπόψη για σκοπούς επιμέτρησης της ποινής οι 6 πιο πάνω αναφερθείσες υποθέσεις.
Στα πλαίσια προσδιορισμού του είδους της κατάλληλης ποινής στην παρούσα υπόθεση λαμβάνω υπόψη μου τη σοβαρότητα των επίδικων αδικημάτων ως αυτή προκύπτει από τη φύση τους και την ανώτατη ποινή που προβλέπει ο νόμος για καθένα από αυτά καθώς επίσης και την χαμηλή αξία της περιουσίας την οποία ο κατηγορούμενος έκλεψε και τη χαμηλή αξία της ζημιάς που προκάλεσε. Λαμβάνω επίσης υπόψη μου την έξαρση που παρατηρείται στη διάπραξη αδικημάτων όπως τα επίδικα και την αναγκαιότητα για αυστηρή αντιμετώπισή τους μέσω της επιβολής αποτρεπτικών ποινών. Λαμβάνω περαιτέρω υπόψη μου τη συνολική έκνομη δράση του κατηγορούμενου η οποία ήταν ποικιλόμορφη και εκδηλώθηκε επανειλημμένως με τον πιο πάνω τρόπο σε διάφορες ημερομηνίες κατά τα έτη 2023 και 2024.
Από την άλλη λαμβάνω υπόψη μου ως μετριαστικό παράγοντα προς όφελος του κατηγορούμενου την άμεση παραδοχή του η οποία δεικνύει την έμπρακτη μεταμέλειά του. Στην υπόθεση Χαρτούπαλλος ν. Δημοκρατίας (2002) 2 Α.Α.Δ. 28 λέχθηκε ότι «η παραδοχή ενοχής πρέπει να αμείβεται με σχετική έκπτωση στην ποινή».
Λαμβάνω επίσης υπόψη μου το γεγονός ότι η προηγούμενη καταδίκη του κατηγορούμενου αφορούσε αδικήματα τα οποία διέπραξε πριν από 23 περίπου χρόνια καθώς επίσης και τις προσωπικές και οικογενειακές του περιστάσεις ως αναφέρθηκαν πιο πάνω και ιδίως τα προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζει και τη διανοητική του κατάσταση αφού πρόκειται για άτομο με πολύ περιορισμένη ικανότητα αντίληψης.
Συνεκτιμώντας και σταθμίζοντας όλα όσα εκτίθενται πιο πάνω και ιδιαίτερα τα γεγονότα που περιβάλουν τη διάπραξη αλλά και τη φύση και τη σοβαρότητα των αδικημάτων χωρίς να παραγνωρίζω τους πιο πάνω μετριαστικούς παράγοντες, κρίνω ότι η μόνη αρμόζουσα υπό τις περιστάσεις ποινή είναι αυτή της φυλάκισης.
Λαμβάνοντας υπόψη μου όλα τα πιο πάνω κρίνω ως αρμόζουσες υπό τις περιστάσεις ποινές τις ακόλουθες:
· Στην 1η κατηγορία ποινή φυλάκισης 9 μηνών
· Στη 2η κατηγορία ποινή φυλάκισης 6 μηνών
Οι ποινές φυλάκισης να συντρέχουν.
Έχοντας επιβάλει στον κατηγορούμενο ποινή φυλάκισης κάτω των 3 ετών προχωρώ στη συνέχεια να εξετάσω το θέμα της αναστολής της ποινής φυλάκισης που του επιβλήθηκε.
Το θέμα της αναστολής ποινής φυλάκισης ανήκει στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου και σχετικές είναι οι πρόνοιες του άρθρου 3(2) του Νόμου 95/72, όπως τροποποιήθηκε από τον Νόμο 186(Ι)/2003 καθώς επίσης και οι αρχές που έχει καθιερώσει η νομολογία επί του θέματος (Γενικός Εισαγγελέας ν. Λουκάς Φανιέρος (1996) 2 Α.Α.Δ. 303 και Γενικός Εισαγγελέας ν. Ρομίνας Τζιαουχάρη (2005) 2 Α.Α.Δ. 161). Επιβληθείσα ποινή φυλάκισης είναι δυνατό να ανασταλεί εφόσον αυτό δικαιολογείται από το σύνολο των περιστάσεων της υπόθεσης ή και από τα προσωπικά περιστατικά ενός κατηγορούμενου.
Σχετικά με το ζήτημα της αναστολής ποινής φυλάκισης στην υπόθεση Ιωσήφ ν. Δημοκρατίας (2012) 2 Α.Α.Δ. 930 λέχθηκε ότι «κατά την εξέταση του ζητήματος, σημαντικό ερώτημα είναι κατά πόσο η ανασταλείσα ποινή θα αντικατοπτρίζει την αντικειμενική σοβαρότητα του αδικήματος και θα εξυπηρετήσει τους πολλαπλούς σκοπούς της τιμωρίας».
Στην υπόθεση Απέργη ν. Αστυνομίας, Ποινική Έφεση Αρ. 64/2023, ημερ. 22.6.2023 έγινε αναφορά στην υπόθεση Νεοφύτου ν. Αστυνομίας, Ποινική Έφεση Αρ. 9/2021, ημερ. 29.7.2021 στην οποία εξηγήθηκε ότι ποινή φυλάκισης, ακόμα και εκεί όπου θα μπορούσε να θεωρηθεί και αυστηρή λόγω του ύψους της, μπορεί να απωλέσει το στοιχείο της αποτροπής εφόσον ανασταλεί, ακόμα και να καταστεί ανεπαρκής για την τιμωρία του καταδικασθέντα.
Έχοντας υπόψη μου τις πρόνοιες του άρθρου 3(2) του Νόμου 95/72, όπως τροποποιήθηκε από τον Νόμο 186(Ι)/2003 και τις αρχές που έχει καθιερώσει η νομολογία επί του θέματος (Γενικός Εισαγγελέας ν. Λουκάς Φανιέρος (1996) 2 Α.Α.Δ. 303 και Γενικός Εισαγγελέας ν. Ρομίνας Τζιαουχάρη (2005) 2 Α.Α.Δ. 161) και λαμβάνοντας υπόψη μου το σύνολο των περιστάσεων της υπόθεσης και τα προσωπικά περιστατικά του κατηγορούμενου και κυρίως την παραδοχή του, τον ερασιτεχνικό και χωρίς προσχεδιασμό τρόπο δράσης του και τη μειωμένη ικανότητα αντίληψης που διαθέτει και λαμβάνοντας περαιτέρω υπόψη μου και το γεγονός ότι η μια προηγούμενη καταδίκη του σημειώθηκε πριν από 23 περίπου χρόνια, κρίνω ότι υπό τις περιστάσεις δικαιολογείται όπως η διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου ασκηθεί υπέρ της αναστολής της ποινής φυλάκισης που του επιβλήθηκε.
Η ποινή φυλάκισης που επιβλήθηκε στον κατηγορούμενο αναστέλλεται για περίοδο 2 ετών από σήμερα.
Κατά την επιμέτρηση της ποινής λήφθηκαν υπόψη και οι υποθέσεις 12545/2023, 12850/2023, 10981/2024, 12494/2024, 15887/2024 και 878/2025 του Ε.Δ. Λάρνακας.
Επεξηγείται στον κατηγορούμενο η έννοια της επιβολής ποινής φυλάκισης με αναστολή.
(Υπ.) ………………………..
Γιώργος Χρ. Φούλιας
Επαρχιακός Δικαστής
Πιστό Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο