ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
Ενώπιον: Γ. Χρ. Φούλια, Ε.Δ.
Αρ. Υπόθεσης: 12834/2023
Αστυνομικός Διευθυντής Λάρνακας
εναντίον
Γεώργιου Χαραλάμπους
Κατηγορούμενου
Ημερομηνία: 3.4.2025
Για την Κατηγορούσα Αρχή: κ. Ζ. Κούμουρου
Για τον Κατηγορούμενο: κ. Χρ. Δημητρίου
Κατηγορούμενος: Παρών
ΠΟΙΝΗ
Στο κατηγορητήριο της παρούσας υπόθεσης για την οποία ο Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας διέταξε τη συνοπτική εκδίκασή της σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 30(2) του περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου 29/1977 περιλαμβάνονται 2 κατηγορίες στις οποίες ο κατηγορούμενος δήλωσε παραδοχή.
Η 1η κατηγορία αφορά το αδίκημα της προμήθειας ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β από άλλο πρόσωπο χωρίς την άδεια του Υπουργού Υγείας και η 2η το αδίκημα της κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β χωρίς την άδεια του Υπουργού Υγείας αντίστοιχα κατά παράβαση των σχετικών άρθρων του Νόμου 29/1977. Η επίδικη ποσότητα που οι κατηγορίες αφορούν είναι 29,51 γρ. κάνναβης.
Κατόπιν αιτήματος του δικηγόρου του κατηγορούμενου στο οποίο ο εκπρόσωπος της κατηγορούσας αρχής συγκατατέθηκε για σκοπούς επιβολής ποινής στην παρούσα θα ληφθεί υπόψη και η υπόθεση 6119/2024 του Ε.Δ. Λάρνακας η οποία ομοίως αφορά 2 κατηγορίες για όμοια αδικήματα με αυτά της παρούσας υπόθεσης τα οποία διαπράχθηκαν στις 2.2.2024 και αφορούν προμήθεια από άλλο πρόσωπο ποσότητας 1,5 γρ. κάνναβης και κατοχής ποσότητας 1,3670 γρ. κάνναβης αντίστοιχα χωρίς την άδεια του Υπουργού Υγείας.
Σύμφωνα με τα γεγονότα τα οποία εκτέθηκαν από τον εκπρόσωπο της κατηγορούσας αρχής και δεν αμφισβητήθηκαν από τον κατηγορούμενο στις 9.4.2023 και περί ώρα 14:50 ο Μ.Κ.1 ενώ βρισκόταν σε μηχανοκίνητη περιπολία ανέκοψε τον κατηγορούμενο ο οποίος ήταν πεζός και τον οποίο γνώριζε. Αφού του επέστησε την προσοχή του στον νόμο και τον πληροφόρησε ότι υπήρχε πρόθεση να τον ερευνήσει σωματικά αυτός ανέφερε «μάστρε έχω χόρτο, να σου το δώσω». Ακολούθως ο κατηγορούμενος άνοιξε τσαντάκι μέσης και παρέδωσε μέσα από το τσαντάκι ποσότητα ξηρής φυτικής ύλης κάνναβης. Ο Μ.Κ.1 του επέστησε εκ νέου την προσοχή στον νόμο και απάντησε «είμαι χρήστης, η κάνναβη είναι δική μου». Ο κατηγορούμενος συνελήφθηκε για αυτόφωρο αδίκημα, οδηγήθηκε στα γραφεία της Υ.ΚΑ.Ν. Λάρνακας όπου εκεί ο Μ.Κ.2 ζύγισε την επίδικη ποσότητα και διαπίστωσε ότι ήταν βάρους 29,51 γραμμαρίων. Την ίδια ημέρα λήφθηκε ανακριτική κατάθεση από τον κατηγορούμενο στην οποία εκείνος μεταξύ άλλων ανέφερε ότι είναι χρήστης κάνναβης και ότι την επίδικη ποσότητα την αγόρασε για δική του προσωπική χρήση από άλλο πρόσωπο. Την ίδια μέρα κατηγορήθηκε γραπτώς και απάντησε «παραδέχομαι τις κατηγορίες και ζητώ συγγνώμη». Ανέφερε τέλος πως ο κατηγορούμενος είναι άτομο λευκού ποινικού μητρώου.
Ως γεγονότα στην υπόθεση 6119/2024 αναφέρθηκαν τα ακόλουθα: στις 3.2.2024 και περί ώρα 13:00 ο Μ.Κ.1 εντόπισε τον κατηγορούμενο να κινείται στη Λάρνακα, τον ανέκοψε, του επέστησε την προσοχή στον νόμο και αφού τον ενημέρωσε για την πρόθεση του να διενεργήσει σωματική έρευνα σε αυτόν ο κατηγορούμενος απάντησε «έχω χόρτο θα σου το δώσω». Την ίδια ώρα ο κατηγορούμενος έβγαλε από την αριστερή τσέπη του παντελονιού του 3 χαρτομάντηλα που μέσα περιείχαν ξηρή φυτική ύλη κάνναβη τα οποία παραλήφθηκαν ως τεκμήρια και όταν του επιστήθηκε η προσοχή στον νόμο απάντησε «κάμε τη δουλειά σου». Ο κατηγορούμενος συνελήφθηκε για αυτόφωρο αδίκημα, οδηγήθηκε στα γραφεία της Υ.ΚΑ.Ν. Λάρνακας όπου εκεί ο Μ.Κ.2 ζύγισε στην παρουσία του κατηγορουμένου την ποσότητα και ήταν βάρους 1,3670 γραμμαρίων. Την ίδια ημέρα λήφθηκε ανακριτική κατάθεση από τον κατηγορούμενο στην οποία μεταξύ άλλων παραδέχθηκε ότι είναι χρήστης κάνναβης τα τελευταία 4 περίπου χρόνια και ότι κάπνιζε 2 με 3 τσιγάρα την εβδομάδα καθώς επίσης ότι τα ναρκωτικά τα αγόρασε στις 2.2.2024 από τρίτο πρόσωπο που δεν είχε κατονομάσει και ότι αγόρασε 1,5 γραμμάρια για το ποσό των 30 ευρώ. Την ίδια μέρα κατηγορήθηκε γραπτώς και απάντησε «παραδέχομαι και απολογούμαι».
Ο δικηγόρος του κατηγορούμενου όταν έλαβε τον λόγο ανέφερε πως ο κατηγορούμενος γνωρίζει τη σοβαρότητα των αδικημάτων τα οποία έχει διαπράξει. Αναφέρθηκε επίσης στις προσωπικές περιστάσεις του κατηγορουμένου ο οποίος είναι άτομο ηλικίας 27 ετών αλλά και στις συνθήκες διάπραξης των αδικημάτων. Ανέφερε επίσης πως ο κατηγορούμενος ήταν για πολλά χρόνια χρήστης κάνναβης και ότι αντιμετώπισε αρκετές δυσκολίες στη ζωή του αφού είχε σοβαρό ατύχημα με τη μοτοσικλέτα ενώ εργαζόταν ως ντελιβεράς και ακολούθως διαγνώστηκε με σοβαρή ασθένεια στο παχύ έντερο που ευτυχώς το ξεπέρασε.
Ανέφερε επίσης πως ο χρόνος που μεσολάβησε από τον χρόνο διάπραξης των αδικημάτων μέχρι σήμερα ήταν ευεργετικός για τον κατηγορούμενο ο οποίος φαίνεται να ωρίμασε, αναγνώρισε ότι η χρήση ναρκωτικών τον βγάζει εκτός κοινωνίας και έτσι αποφάσισε να δημιουργήσει μια δική του μικρή επιχείρηση όπου επισκευάζει μοτοσυκλέτες.
Ανέφερε επίσης ότι ο κατηγορούμενος από τη διάπραξη των επίδικων αδικημάτων μέχρι σήμερα δεν έχει διαπράξει άλλο αδίκημα γεγονός που πρέπει να του πιστωθεί και να του δώσει το Δικαστήριο μια δεύτερη ευκαιρία αφού πρόκειται για πρόσωπο λευκού ποινικού μητρώου.
Ανέφερε επίσης προς μετριασμό της ποινής του κατηγορουμένου ότι ο κατηγορούμενος κατά τη διάπραξη των αδικημάτων της πρώτης υπόθεσης ήταν ηλικίας 25 χρονών και δεν έχει αναμειχθεί ποτέ σε εμπορία ναρκωτικών ούτε σε οργανώσεις ή ομάδες που διευκολύνουν τη διακίνηση ή κατοχή τέτοιων ουσιών. Εισηγήθηκε ότι η μεταμέλειά του είναι έμπρακτη και φαίνεται πρώτα απ' όλα από την άμεση παραδοχή του ενώπιον του Δικαστηρίου καθώς επίσης και από το γεγονός πως όταν ανακόπηκε από την Αστυνομία αμέσως παρέδωσε το τσαντάκι και τους ανέφερε «έχω χόρτο» χωρίς να αντιδράσει αλλά και κατά το στάδιο στο οποίο κατηγορήθηκε όταν απάντησε «παραδέχομαι τις κατηγορίες και ζητώ συγγνώμη».
Ο κατηγορούμενος σήμερα είναι αρραβωνιασμένος, έχει τη δική του δουλειά και το εισόδημά του είναι περίπου €1.200 με €1.500 ευρώ τον μήνα.
Εισηγήθηκε επίσης πως σε περίπτωση που το Δικαστήριο λόγω της σοβαρότητας των αδικημάτων ήθελε κρίνει ως αρμόζουσα να επιβάλει ποινή στερητική της ελευθερίας ότι μπορεί υπό τις περιστάσεις η διακριτική του ευχέρεια να ασκηθεί προς την αναστολή τέτοιας ποινής φυλάκισης.
Το Δικαστήριο κατά τη διαδικασία επιλογής του είδους της ποινής που θα επιβάλει σε μια συγκεκριμένη υπόθεση λαμβάνει υπόψη του τη σοβαρότητα των επίδικων αδικημάτων ως αυτή προκύπτει από την προβλεπόμενη από τον νόμο ανώτατη ποινή, τις περιστάσεις διάπραξης των αδικημάτων καθώς επίσης και τις προσωπικές και οικογενειακές συνθήκες του εκάστοτε κατηγορούμενου. Επιπλέον λαμβάνει υπόψη του πως σε αδικήματα για τα οποία παρατηρείται αυξητική τάση διάπραξής τους η επιβολή αποτρεπτικών ποινών καθίσταται αναγκαία.
Στην υπόθεση Βραχίμης ν. Αστυνομίας (2000) 2 Α.Α.Δ. 527 λέχθηκαν τα ακόλουθα αναφορικά με τις γενικές αρχές που διέπουν το θέμα της επιβολής ποινής:
«Έχει νομολογηθεί ότι η σοβαρότητα που προσδίδεται στο αδίκημα από το νομοθέτη, όπως προσδιορίζεται από το ανώτατο όριο ποινής συνιστά ένα από τους παράγοντες που συνθέτουν την σοβαρότητα του αδικήματος. Το στοιχείο αυτό λαμβάνεται υπόψη στην επιμέτρηση της ποινής και συνεκτιμάται με τα γεγονότα της υπόθεσης, τόσο για την επιλογή του τύπου της ποινής όσο και για τον καθορισμό της έκτασης της (Βλ. Δημοκρατία ν. Κυριάκου κ.α. (1990) 2 Α.Α.Δ. 264, 270 - Βλ. και Souilmi v. Αστυνομίας (1992) 2 Α.Α.Δ. 248, Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας ν. Πέτρου (1993) 2 Α.Α.Δ. 9 και Λαζάρου ν. Δημοκρατίας (1992) 2 Α.Α.Δ. 129). Όπως τέθηκε στην Λεβέντης ν. Αστυνομίας (1999) 2 Α.Α.Δ. 632, "το μέγιστο ύψος της ποινής που προβλέπεται από το Νόμο είναι η βάση από την οποία ξεκινά το Δικαστήριο για να επιμετρήσει την ποινή".».
Στο έργο εξατομίκευσης της ποινής είναι καθήκον του Δικαστηρίου να λαμβάνει επίσης υπόψη του όλα τα ελαφρυντικά στοιχεία, περιλαμβανομένων των ατομικών συνθηκών του παραβάτη καθώς και εκείνα που πηγάζουν από τα γεγονότα της συγκεκριμένης υπόθεσης, για εξισορρόπηση της ποινής έτσι ώστε αυτή να μη συνιστά απλώς τιμωρία αλλά να αρμόζει στο πρόσωπο του συγκεκριμένου παραβάτη (Κωνσταντίνου ν. Δημοκρατίας (1989) 2 Α.Α.Δ. 224).
Από την άλλη όμως η διαδικασία εξατομίκευσης της ποινής δεν πρέπει να συνεπάγεται εξουδετέρωση ούτε της σοβαρότητας του αδικήματος ούτε του στοιχείου της αποτροπής, όταν συντρέχουν λόγοι για την απόδοση αποτρεπτικού χαρακτήρα στην ποινή (Μιχάλης Παναγιώτου ν. Αστυνομίας (2012) 2 Α.Α.Δ. 557). Η εξατομίκευση της ποινής επιτυγχάνεται μέσα και όχι έξω από το πλαίσιο των αρχών που διέπουν τον καθορισμό της ποινής (Γενικός Εισαγγελέας v. Ευαγόρου (2001) 2 Α.Α.Δ. 285).
Οι παλαιότερες αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου που αφορούν στην επιβολή ποινών παρέχουν ένδειξη του μέτρου τιμωρίας συγκεκριμένων αδικημάτων και των παραμέτρων του καθορισμού της ποινής πλην όμως δεν έχουν τον δεσμευτικό χαρακτήρα που ενέχει ο καθορισμός αρχών δικαίου επειδή η ποινή που επιβάλλεται σε μια συγκεκριμένη υπόθεση είναι αλληλένδετη με τις ιδιαιτερότητες των γεγονότων που τη συνθέτουν και των συνθηκών του εκάστοτε παραβάτη (Χαραλάμπους v. Δημοκρατίας (2000) 2 Α.Α.Δ. 1, Γεωργίου κ.ά. v. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 61/2020, ημερομηνίας 14.7.2022, ECLI:CY:AD:2022:B304 και ANDREI ν. Αστυνομίας, Ποινικές Εφέσεις Αρ. 164 και 165/2022, ημερομηνίας 23.1.2023).
Το άρθρο 6(1) και (2) του περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου 29/1977 ορίζει ότι είναι αδίκημα κάποιο πρόσωπο να αγοράζει ή προμηθεύεται ή να έχει στην κατοχή του «ελεγχόμενον φάρμακον». Σύμφωνα με τον Τρίτο Πίνακα του Ν.29/1977 το αδίκημα της αγοράς ή προμήθειας ή κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου Τάξεως Β κατά παράβαση του άρθρου 6(2) τιμωρείται με ποινή φυλάκισης 8 ετών ή με πρόστιμο ή και με τις 2 αυτές ποινές ενώ το αδίκημα της αγοράς ή προμήθειας ή κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου Τάξεως Β με σκοπό την προμήθεια σε άλλα πρόσωπα κατά παράβαση του άρθρου 6(3) είναι ακόμη σοβαρότερο αφού τιμωρείται με ποινή φυλάκισης διά βίου ή με πρόστιμο ή και με τις 2 αυτές ποινές.
Το άρθρο 30(4) του Ν.29/1977 ορίζει τα περιστατικά τα οποία καθιστούν το αδίκημα ως ιδιαίτερα σοβαρό και το άρθρο 30(5) τα περιστατικά που το καθιστούν λιγότερο σοβαρό. Το Δικαστήριο κατά την επιμέτρηση της ποινής μεταξύ άλλων λαμβάνει υπόψη του τα εν λόγω περιστατικά.
Από την ως άνω προβλεπόμενη από τον νόμο ανώτατη ποινή προκύπτει ότι τα επίδικα αδικήματα είναι πολύ σοβαρά.
Η σοβαρότητα των αδικημάτων που σχετίζονται με τα ναρκωτικά και η ανάγκη επιβολής αποτρεπτικών ποινών για τέτοιας φύσεως αδικήματα δεν προκύπτουν μόνο από την ανώτατη προβλεπόμενη ποινή και την ίδια τη φύση τους αλλά έχουν επίσης τονισθεί και από τη σχετική νομολογία. Ενδεικτικό είναι το ακόλουθο απόσπασμα από την υπόθεση Γλυκερίου ν. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 171/2020, ημερ. 8.6.2022, ECLI:CY:AD:2022:B287:
«Η νομολογία υπαγορεύει την αναγκαιότητα επιβολής αποτρεπτικών ποινών σε υποθέσεις που αφορούν ναρκωτικές ουσίες. Όπως έχει λεχθεί στην υπόθεση Ναζίπ ν. Αστυνομίας, (2014) 2(Β) ΑΑΔ 808, η ενασχόληση με τα ναρκωτικά, είτε για ιδία χρήση ή κατά μείζονα λόγο με την εισαγωγή και διάθεση ή προμήθεια σε τρίτους, αποτελεί μέγιστο κίνδυνο στην κοινωνική συνοχή ενόψει των προβλημάτων που επιφέρει η εξάρτηση. Όπως έχει τονισθεί στην υπόθεση Bora ν. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 79/2017, ημερ. 13/3/2018, ECLI:CY:AD:2018:B110:
«Μπορεί να αποτυπωθεί, ως απαύγασμα της εν λόγω νομολογίας, η ανάγκη για επιβολή αυστηρών ποινών, αποτρεπτικού χαρακτήρα, ακριβώς λόγω των ολέθριων αποτελεσμάτων που ενέχει η εγκληματική αυτή συμπεριφορά. Η αυστηρή μεταχείριση των παραβατών προβάλλει ως επιτακτική, δεδομένης της συχνότητας των υποθέσεων αυτής της μορφής που τίθενται ενώπιον των Δικαστηρίων και της ραγδαίας επιδείνωσης του φαινομένου της κατοχής και διακίνησης ναρκωτικών ουσιών. Η εξαθλίωση των θυμάτων, αλλά και η απώλεια ζωών, κυρίως νέων ανθρώπων, επιβάλλει τη δραστική παρέμβαση και συμμετοχή της δικαιοσύνης στην καθολική προσπάθεια αναχαίτισης της σύγχρονης μάστιγας των ναρκωτικών».
Σχετικό είναι και το ακόλουθο απόσπασμα από την υπόθεση Κλεομένης ν. Δημοκρατίας (2013) 2 Α.Α.Δ. 350:
«Αν και πιστεύουμε ότι επαναλαμβάνουμε εαυτούς και τα τετριμμένα, κρίνουμε σκόπιμο να υπενθυμίσουμε την κατ' επανάληψη επισήμανση της νομολογίας μας «πως τα ναρκωτικά έχουν εξελιχθεί σε μάστιγα και καρκίνωμα της κοινωνίας μας, πληγές οι οποίες δυστυχώς, όπως διαπιστώνουμε από τη συχνότητα των υποθέσεων που έρχονται ενώπιον των δικαστηρίων, όχι μόνο δεν φαίνεται να υποχωρούν, αλλά επιδεινώνονται ραγδαία. Και στη συντριπτική πλειοψηφία τους οι παραβάτες είναι πρόσωπα νεαρής ηλικίας. Είναι πραγματικά λυπηρό, οδυνηρό και τραγικό να διαπιστώνουμε πως η απώλεια ζωών, νέων κυρίως ανθρώπων, έχει γίνει μέρος της καθημερινής μας πραγματικότητας και πως η λίστα των νέων που έχουν εθιστεί στα ναρκωτικά μεγαλώνει μέρα με τη μέρα. Η σκληρή αυτή πραγματικότητα επιτάσσει την επιβολή αποτρεπτικών ποινών και καθιστά την αυστηρή μεταχείριση των παραβατών επιτακτική».
Στην υπόθεση Γρηγορίου ν. Αστυνομίας, Ποινική Έφεση Αρ. 281/2022, ημερ. 27.3.2023, ECLI:CY:AD:2023:B111 τονίστηκε για άλλη μια φορά η ανάγκη επιβολής αποτρεπτικών ποινών σε υποθέσεις ναρκωτικών. Αναφέρθηκε ότι «η σοβαρότητα των αδικημάτων που σχετίζονται με τα ναρκωτικά καθιστούν την ανάγκη για αποτροπή και προστασία της κοινωνίας από το σοβαρό πρόβλημα των ναρκωτικών, μέσω της επιβολής αυστηρών ποινών». Σε άλλο σημείο της ως άνω απόφασης αναφέρθηκαν επίσης τα ακόλουθα: «όμως παραμένει η αρχή ότι η σοβαρότητα των αδικημάτων που αφορούν σε ναρκωτικά δεν πρέπει να υποβαθμίζεται όταν η ποσότητα των ναρκωτικών δεν είναι μεγάλη».
Στην ως άνω υπόθεση Γρηγορίου έγινε αναφορά στην υπόθεση Βαρδάκη ν. Αστυνομίας, Ποινική Έφεση Αρ. 186/2021, ημερ. 14.7.2022, ECLI:CY:AD:2022:B302, στην οποία τονίστηκε πως «Η εμφάνιση ενώπιον των Δικαστηρίων υποθέσεων που αφορούν σε πολύ μεγάλες ποσότητες ναρκωτικών τα τελευταία χρόνια, δεν πρέπει να οδηγήσει στην υποβάθμιση της σοβαρότητας των υποθέσεων με μικρότερες ποσότητες. Αντίθετα, αναδεικνύεται το τεράστιο πρόβλημα και η ανάγκη καταπολέμησης της διάδοσης των ναρκωτικών σε κάθε της έκφανση. Ωστόσο, η αγωνία των Δικαστηρίων για επίτευξη του πιο πάνω σκοπού δεν πρέπει να παρασύρει στην επιβολή ποινών που εκφεύγουν του μέτρου που η νομολογία έχει καθιερώσει».
Στην υπόθεση COSMIN SCORTEANU ν. Αστυνομίας (2014) 2 Α.Α.Δ. 15, απορρίφθηκε έφεση εναντίον απόφασης με την οποία επιβλήθηκε άμεση ποινή φυλάκισης 1 μηνός κατόπιν παραδοχής σε κατηγορία κατοχής χωρίς άδεια ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β ήτοι 6 γραμμαρίων κάνναβης σε κατηγορούμενο με λευκό ποινικό μητρώο που είχε συνεργαστεί με την Αστυνομία παρά την αναφορά του Εφετείου πως η επιβληθείσα ποινή θα μπορούσε να χαρακτηριστεί αυστηρή.
Στην υπόθεση Παντελής Κυριάκου Ιωάννου ν. Γεν. Εισαγγελέα της Δημοκρατίας (2005) 2 Α.Α.Δ. 598 λέχθηκε πως «όταν το δικαστήριο λαμβάνει υπόψη και άλλα αδικήματα, μπορεί να επιβάλει μεγαλύτερη ποινή στις κατηγορίες που περιλαμβάνονται στο κατηγορητήριο, από εκείνη που θα επέβαλλε αν είχε ενώπιόν του μόνο τις κατηγορίες που περιλαμβάνονται στο κατηγορητήριο».
Όσα αναφέρθηκαν στην υπόθεση Ιωάννου ν. Γεν. Εισαγγελέα της Δημοκρατίας (πιο πάνω) ισχύουν και στην παρούσα αφού θα ληφθεί υπόψη για σκοπούς επιμέτρησης της ποινής η πιο πάνω αναφερθείσα υπόθεση.
Κατά τη διαδικασία επιλογής του είδους της κατάλληλης ποινής στην παρούσα υπόθεση λαμβάνω υπόψη μου τη σοβαρότητα των επίδικων αδικημάτων καθώς επίσης και τη σχετική νομολογία σύμφωνα με την οποία αδικήματα που έχουν σχέση με ναρκωτικά είναι αναγκαίο να αντιμετωπίζονται με αποτρεπτικές ποινές. Λαμβάνω επίσης υπόψη μου ότι η επίδικη ποσότητα ναρκωτικών ήταν κάπως μεγάλη.
Ως μετριαστικούς παράγοντες προς όφελος του κατηγορούμενου λαμβάνω υπόψη μου την παραδοχή του η οποία παρόλο που δεν ήταν άμεση δεν παύει να αποτελεί ένα σοβαρό μετριαστικό παράγοντα ο οποίος ταυτόχρονα εκφράζει και την έμπρακτη μεταμέλειά του. Στην υπόθεση Χαρτούπαλλος ν. Δημοκρατίας (2002) 2 Α.Α.Δ. 28 λέχθηκε ότι «η παραδοχή ενοχής πρέπει να αμείβεται με σχετική έκπτωση στην ποινή».
Λαμβάνω επίσης υπόψη μου το σχετικά νεαρό της ηλικίας του κατηγορούμενου, είναι ηλικίας 27 ετών και το λευκό του ποινικό μητρώο. Λαμβάνω περαιτέρω υπόψη μου τις προσωπικές και οικογενειακές του περιστάσεις ως αυτές αναφέρθηκαν από τον δικηγόρο του και ιδίως το γεγονός ότι σήμερα είναι αρραβωνιασμένος και έπαψε να κάνει χρήση ναρκωτικών.
Εξετάζοντας ποιο είδος ποινής είναι κατάλληλο να επιβληθεί στην παρούσα υπόθεση συνεκτιμώντας και σταθμίζοντας όλα όσα εκτίθενται πιο πάνω και ιδιαίτερα τη φύση και τη σοβαρότητα των αδικημάτων καθώς επίσης την τάξη και την ποσότητα των επίδικων ναρκωτικών και περαιτέρω πως από τη διάπραξη των επίδικων αδικημάτων μεταβλήθηκαν οι προσωπικές περιστάσεις του κατηγορούμενου και συγκεκριμένα ότι σήμερα είναι αρραβωνιασμένος και έπαψε να κάνει χρήση ναρκωτικών κρίνω ότι αρμόζουσα υπό τις περιστάσεις ποινή είναι η χρηματική, η οποία όμως πρέπει να ενέχει το στοιχείο της αποτρεπτικότητας με το οποίο είναι αναγκαίο να αντιμετωπίζονται αδικήματα όπως τα επίδικα.
Λαμβάνοντας υπόψη μου όλα τα πιο πάνω καθώς επίσης την τάξη και την ποσότητα των επίδικων ναρκωτικών, την παραδοχή του κατηγορούμενου, το λευκό του ποινικό μητρώο σε συνδυασμό με την ηλικία του, τις προσωπικές του περιστάσεις ως αναφέρθηκαν πιο πάνω, την έμπρακτη μεταμέλειά του ως αυτή προκύπτει από την παραδοχή του καθώς επίσης και τα γεγονότα που περιβάλουν τη διάπραξή των αδικημάτων κρίνω ως αρμόζουσες ποινές τις ακόλουθες:
· στην 1η κατηγορία ποινή προστίμου €1.000,00
· στη 2η κατηγορία ποινή προστίμου €1.000,00
Κατά την επιβολή της ποινής λήφθηκε υπόψη η υπόθεση 6119/2024 του Ε.Δ. Λάρνακας.
(Υπ.) ..................................
Γιώργος Χρ. Φούλιας
Επαρχιακός Δικαστής
Πιστό Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο