ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
Ενώπιον: Γ. Χρ. Φούλια, Ε.Δ.
Αρ. Υπόθεσης: 16130/2024
Αστυνομικός Διευθυντής Λάρνακας
εναντίον
Μηνά Τζούνιορ Ηρακλή Ανδρέου
Κατηγορούμενου
Ημερομηνία: 14.4.2025
Για την Κατηγορούσα Αρχή: κα Ελ. Γιακουμεττή
Για τον Κατηγορούμενο: κ. Κ. Ταμπούρλας
Κατηγορούμενος: Παρών
ΠΟΙΝΗ
Στο κατηγορητήριο της παρούσας υπόθεσης στην οποία δόθηκε η συγκατάθεση του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας δυνάμει των προνοιών του άρθρου 24(2) του περί Δικαστηρίων Νόμου 14/1960 για τη συνοπτική εκδίκασή της περιλαμβάνονται 4 κατηγορίες. Ο κατηγορούμενος δήλωσε παραδοχή στις κατηγορίες 1, 2 και 4 ενώ η ποινική δίωξη στην 3η κατηγορία αναστάλθηκε.
Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες αδικήματος της 1ης κατηγορίας ο κατηγορούμενος στις 9.11.2024 και περί ώρα 01:20 στην οδό Στασίνου στη Λάρνακα της Επαρχίας Λάρνακας διέρρηξε και εισήλθε σε ισόγειο διαμέρισμα και έκλεψε μια τσάντα αξίας €35,00, ένα κινητό τηλέφωνο αξίας €200,00, το χρηματικό ποσό των €25,00, πιστωτικές κάρτες και ένα βιβλιάριο επιταγών συνολικής αξίας €260,00 περιουσία της Σ. Αλεξανίδου από τη Λάρνακα.
Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες αδικήματος της 2ης κατηγορίας ο κατηγορούμενος στον ίδιο τόπο και χρόνο που αναγράφεται στις λεπτομέρειες αδικήματος της 1ης κατηγορίας παράνομα επιτέθηκε στον A. G. Mihaita από τη Ρουμανία και προξένησε σε αυτόν πραγματική σωματική βλάβη.
Τέλος, σύμφωνα με τις λεπτομέρειες αδικήματος της 4ης κατηγορίας ο κατηγορούμενος στις 16.10.2024 στην οδό Γεωργίου Σεφέρη στη Λάρνακα έκλεψε από την κατοικία με αρ. 16 ένα κινητό τηλέφωνο αξίας €340,00 και ένα ζεύγος γυαλιά ηλίου αξίας €240,00 περιουσία του Α. Ιωακείμ από τη Λάρνακα.
Τα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης ως εκτέθηκαν από την εκπρόσωπο της κατηγορούσας αρχής και δεν αμφισβητήθηκαν από τον κατηγορούμενο έχουν ως ακολούθως: αναφορικά με τις κατηγορίες 1 και 2 στις 9.11.2024 και ώρα 01:30 καταγγέλθηκε ότι σε χώρο στάθμευσης στην οδό Στασίνου στη Λάρνακα πολίτης είχε υπό περιορισμό ένα πρόσωπο. Μέλη της Αστυνομικής Διεύθυνσης Λάρνακας μετέβηκαν άμεσα στο μέρος όπου εντόπισαν τον Μ.Κ.1 επί του κατηγορητηρίου να έχει υπό περιορισμό τον κατηγορούμενο. Ο Μ.Κ.1 ανέφερε ότι την ίδια ημέρα και περί ώρα 01:20 ενώ αυτός κοιμόταν εντός της οικίας του μαζί με τη σύντροφο του άκουσε ένα θόρυβο ο οποίος προερχόταν από τον χώρο της τουαλέτας της κατοικίας. Ο Μ.Κ.1 είδε τον κατηγορούμενο στον χώρο της τουαλέτας της κατοικίας να προσπαθεί να διαφύγει κρατώντας την τσάντα της συντρόφου του ήτοι της Μ.Κ.2 επί του κατηγορητηρίου.
Ο Μ.Κ.1 προσπάθησε να περιορίσει τον κατηγορούμενο αλλά αυτός κατάφερε να βγει από το διαμέρισμα και ο Μ.Κ.1 χωρίς να χάσει οπτική επαφή μαζί του συνέχισε να τον καταδιώκει και κατόρθωσε να τον περιορίσει στον χώρο στάθμευσης της πολυκατοικίας όπου και εντοπίστηκε. Στην προσπάθεια του Μ.Κ.1 να τον ακινητοποιήσει ο κατηγορούμενος του επιτέθηκε χτυπώντας τον με τα χέρια και τα πόδια του σε διάφορα μέρη του σώματος του.
Όταν ο Μ.Κ.1 εξετάστηκε από τον επί καθήκοντι γιατρό των Πρώτων Βοηθειών του Γενικού Νοσοκομείου Λάρνακας διαπιστώθηκε ότι αυτός έφερε εκδορές, αμυχές προσώπου, αιμάτωμα βραχίονα αριστερά, εκδορές και αμυχές άνω άκρων και οσφυαλγία. Η είσοδος του κατηγορούμενου στο διαμέρισμα επιτεύχθηκε από παράθυρο. Τα αντικείμενα που κλάπηκαν από την τσάντα της παραπονούμενης είναι αυτά που αναφέρονται στις λεπτομέρειες αδικήματος της 1ης κατηγορίας και έχουν ανευρεθεί.
Ως γεγονότα αναφορικά με την 4η κατηγορία αναφέρθηκαν τα ακόλουθα: στις 16.10.2024 καταγγέλθηκε από τους παραπονούμενους ότι ενώ βρίσκονταν στην κατοικία τους στη Λάρνακα και κοιμόντουσαν άκουσαν θόρυβο εντός της κατοικίας και αφού ξύπνησαν είδαν τον δράστη να εξέρχεται από την κατοικία από πισινή πόρτα της κουζίνας και να εγκαταλείπει την κατοικία πεζός. Διαπιστώθηκε ότι κλάπηκαν από την κατοικία όλα όσα αναφέρονται στις λεπτομέρειες αδικήματος της εν λόγω κατηγορίας.
Στις 25.10.2024 το τηλέφωνο το οποίο είχε κλαπεί από την κατοικία ενεργοποιήθηκε και συνδέθηκε με το διαδίκτυο και είχε τεθεί σε λειτουργία στην οδό Ωρών στη Λάρνακα. Αμέσως ενεργοποιήθηκε η υπηρεσία εντοπισμού της συσκευής του κινητού και διαπιστώθηκε ότι ο δράστης ήταν ο κατηγορούμενος. Εναντίον του εξασφαλίστηκε ένταλμα σύλληψης την 1.11.2024. Τα κλοπιμαία που αναφέρονται στις λεπτομέρειες αδικήματος της εν λόγω κατηγορίας δεν έχουν εντοπιστεί. Ανέφερε τέλος ότι ο κατηγορούμενος είναι άτομο λευκού ποινικού μητρώου.
O δικηγόρος του κατηγορούμενου όταν έλαβε τον λόγο ανέφερε ότι ο κατηγορούμενος απολογείται για τα αδικήματα που διέπραξε. Ανέφερε επίσης ότι τα αδικήματα τελέστηκαν λόγω της χρόνιας εξάρτησης του κατηγορουμένου από ναρκωτικές ουσίες και ήταν αδικήματα τα οποία τέλεσε ο κατηγορούμενος με σκοπό να εξεύρει χρήματα για τη δόση του. Πρόκειται για ένα νεαρό άτομο ηλικίας 23 ετών με συνθήκες τραγικές από τα παιδικά του χρόνια μέχρι και σήμερα.
Ανέφερε ότι ο κατηγορούμενος στην ουσία δεν γνώρισε και τους δύο του γονείς να είναι μαζί αφού αυτοί διαζεύχτηκαν πριν καν γεννηθεί και δεν γνώρισε στην ουσία πατέρα. Έχει ακόμη 5 αδέλφια, πλην όμως η μητέρα του σε νεαρή ηλικία επειδή δεν μπορούσε να μεγαλώσει τα 6 παιδιά της έφυγε και πήγε στην Αγγλία και στην ουσία ο κατηγορούμενος από την ηλικία των 15 ετών προσπαθεί να επιβιώσει μόνος του.
Παρόλα αυτά κατάφερε να τελειώσει την Τεχνική Σχολή στην Πάφο, να εκπληρώσει τη στρατιωτική του θητεία κανονικά και έκαμνε ένα αγώνα για να μπορέσει να κρατηθεί μακριά από οποιασδήποτε παραβατική συμπεριφορά ή οποιαδήποτε χρήση. Αμέσως μετά τον στρατό ξεκίνησε να εργάζεται στις οικοδομές. Δυστυχώς για τον ίδιο λόγω αυτής της ευάλωτης κατάστασης στην οποία ήταν όπου πήγαινε με τα πόδια από τον χώρο όπου διέμενε πριν να πάει στον στρατό μέχρι την Κισσόνεργα για να μπορέσει να βρει και να πάει στη δουλειά.
Σε αυτά τα πλαίσια διάφοροι επιτήδειοι εκμεταλλεύτηκαν την ευαλωτότητα του και τον μύησαν στα ναρκωτικά και έκτοτε παρόλο που αντιλαμβανόταν ότι ήταν μια μάστιγα αυτό το πράμα δυστυχώς μέρα με τη μέρα η κατάσταση του έπεφτε ακόμη πιο κάτω με αποτέλεσμα το 2024 όντως να τελέσει τα αδικήματα για τα οποία σήμερα είναι ενώπιον του Δικαστηρίου.
Πράγματι ο κατηγορούμενος αποπειράθηκε να κλέψει, τον εντόπισε ο ιδιοκτήτης της κατοικίας και στην προσπάθεια του παραπονούμενου να τον ακινητοποιήσει του επέφερε πολύ μεγαλύτερες σωματικές βλάβες από αυτός που ο κατηγορούμενος του προξένησε.
Ο δικηγόρος του κατηγορούμενου ανέφερε επίσης ότι ο κατηγορούμενος σήμερα στην ηλικία των 23 ετών με τα τόσα προβλήματα που έχει και είχε παρουσιάζεται στο Δικαστήριο με λευκό ποινικό μητρώο. Άμεσα παραδέχθηκε τα λάθη του και άμεσα ζήτησε βοήθεια από το κράτος για να τον βοηθήσει να απεξαρτηθεί από τη χρήση των ναρκωτικών.
Ανέφερε επίσης ότι προκαλεί λύπη το γεγονός πως παρόλο που ο κατηγορούμενος υπέβαλε αίτημα να παραπεμφθεί σε κέντρο θεραπείας δυνάμει των προνοιών του περί Θεραπείας Κατηγορουμένων Χρηστών ή Ουσιοεξαρτημένων Νόμου 41(Ι)/2016 το οποίο παραπέμφθηκε στη Συμβουλευτική Επιτροπή που συστάθηκε με βάση τον ως άνω νόμο για να γνωματεύσει επί του αιτήματός του και να υποβάλει τη γνωμάτευσή της στο Δικαστήριο η εν λόγω Επιτροπή αδράνησε με αποτέλεσμα ο κατηγορούμενος στις 2.4.2025 να υποχρεωθεί να αποσύρει το εν λόγω αίτημά του. Τέλος εξέφρασε την απολογία του κατηγορούμενου και ζήτησε όπως του επιδειχθεί κάθε δυνατή επιείκεια.
Άκουσα με προσοχή και έχω λάβει υπόψη μου όλα όσα αναφέρθηκαν.
Το Δικαστήριο κατά τη διαδικασία επιλογής του είδους της ποινής που θα επιβάλει σε μια συγκεκριμένη υπόθεση λαμβάνει υπόψη του τη σοβαρότητα των επίδικων αδικημάτων ως αυτή προκύπτει από την προβλεπόμενη από τον νόμο ανώτατη ποινή, τις περιστάσεις διάπραξής τους καθώς επίσης και τις προσωπικές και οικογενειακές συνθήκες του εκάστοτε κατηγορούμενου. Λαμβάνει επίσης υπόψη του πως σε αδικήματα για τα οποία παρατηρείται αυξητική τάση διάπραξής τους η επιβολή αποτρεπτικών ποινών καθίσταται αναγκαία.
Στην υπόθεση Βραχίμης ν. Αστυνομίας (2000) 2 Α.Α.Δ. 527 λέχθηκαν τα ακόλουθα αναφορικά με τις γενικές αρχές που διέπουν το θέμα της επιβολής ποινής:
«Έχει νομολογηθεί ότι η σοβαρότητα που προσδίδεται στο αδίκημα από το νομοθέτη, όπως προσδιορίζεται από το ανώτατο όριο ποινής συνιστά ένα από τους παράγοντες που συνθέτουν την σοβαρότητα του αδικήματος. Το στοιχείο αυτό λαμβάνεται υπόψη στην επιμέτρηση της ποινής και συνεκτιμάται με τα γεγονότα της υπόθεσης, τόσο για την επιλογή του τύπου της ποινής όσο και για τον καθορισμό της έκτασης της (Βλ. Δημοκρατία ν. Κυριάκου κ.α. (1990) 2 Α.Α.Δ. 264, 270 - Βλ. και Souilmi v. Αστυνομίας (1992) 2 Α.Α.Δ. 248, Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας ν. Πέτρου (1993) 2 Α.Α.Δ. 9 και Λαζάρου ν. Δημοκρατίας (1992) 2 Α.Α.Δ. 129). Όπως τέθηκε στην Λεβέντης ν. Αστυνομίας (1999) 2 Α.Α.Δ. 632, "το μέγιστο ύψος της ποινής που προβλέπεται από το Νόμο είναι η βάση από την οποία ξεκινά το Δικαστήριο για να επιμετρήσει την ποινή".».
Για το αδίκημα της διάρρηξης κατοικίας και κλοπής προνοείται από το άρθρο 292(α) του Ποινικού Κώδικα ανώτατη ποινή φυλάκισης 7 χρόνων, για το αδίκημα της επίθεσης με πρόκληση πραγματικής σωματικής βλάβης προνοείται από το άρθρο 243 του Ποινικού Κώδικα ποινή φυλάκισης 3 χρόνων ενώ τέλος για το αδίκημα της κλοπής από κατοικία προνοείται από το άρθρο 266 του Ποινικού Κώδικα ποινή φυλάκισης 5 χρόνων.
Από τις ως άνω ποινές προκύπτει ότι όλα τα αδικήματα τα οποία ο κατηγορούμενος παραδέχθηκε είναι σοβαρά.
Από τη σχετική νομολογία προκύπτει ειδικότερα πως οι κλοπές, οι διαρρήξεις και άλλα ομοειδή αδικήματα βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της εγκληματικότητας, σημειώνεται έξαρση στη διάπραξή τους, γι’ αυτό και τα Δικαστήρια τα αντιμετωπίζουν με αυστηρότητα επειδή προκαλούν ρήγματα στην έννομη τάξη και διαβίωση και διαβρώνουν συνάμα το αίσθημα ασφάλειας του πολίτη (Αντάρτης ν. Δημοκρατίας (1997) 2 Α.Α.Δ. 138, Παναγίδης ν. Δημοκρατίας (1997) 2 Α.Α.Δ. 104, Λοΐζου ν. Δημοκρατίας (2001) 2 Α.Α.Δ. 546 και Αbed v. Δημοκρατίας (2007) 2 Α.Α.Δ. 128).
Στο έργο εξατομίκευσης της ποινής είναι καθήκον του Δικαστηρίου να λαμβάνει επίσης υπόψη του όλα τα ελαφρυντικά στοιχεία, περιλαμβανομένων των ατομικών συνθηκών του παραβάτη καθώς και εκείνα που πηγάζουν από τα γεγονότα της συγκεκριμένης υπόθεσης, για εξισορρόπηση της ποινής έτσι ώστε αυτή να μη συνιστά απλώς τιμωρία αλλά να αρμόζει στο πρόσωπο του συγκεκριμένου παραβάτη (Κωνσταντίνου ν. Δημοκρατίας (1989) 2 Α.Α.Δ. 224).
Από την άλλη όμως η διαδικασία εξατομίκευσης της ποινής δεν πρέπει να συνεπάγεται εξουδετέρωση ούτε της σοβαρότητας του αδικήματος ούτε του στοιχείου της αποτροπής, όταν συντρέχουν λόγοι για την απόδοση αποτρεπτικού χαρακτήρα στην ποινή (Μιχάλης Παναγιώτου ν. Αστυνομίας (2012) 2 Α.Α.Δ. 557). Η εξατομίκευση της ποινής επιτυγχάνεται μέσα και όχι έξω από το πλαίσιο των αρχών που διέπουν τον καθορισμό της ποινής (Γενικός Εισαγγελέας v. Ευαγόρου (2001) 2 Α.Α.Δ. 285).
Οι παλαιότερες αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου που αφορούν στην επιβολή ποινών παρέχουν ένδειξη του μέτρου τιμωρίας συγκεκριμένων αδικημάτων και των παραμέτρων του καθορισμού της ποινής πλην όμως δεν έχουν τον δεσμευτικό χαρακτήρα που ενέχει ο καθορισμός αρχών δικαίου επειδή η ποινή που επιβάλλεται σε κάθε υπόθεση είναι αλληλένδετη με τις ιδιαιτερότητες των γεγονότων που τη συνθέτουν και των συνθηκών του εκάστοτε παραβάτη (Χαραλάμπους v. Δημοκρατίας (2000) 2 Α.Α.Δ. 1, Γεωργίου κ.ά. v. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 61/2020, ημερομηνίας 14.7.2022, ECLI:CY:AD:2022:B304 και ANDREI ν. Αστυνομίας, Ποινικές Εφέσεις Αρ. 164 και 165/2022, ημερομηνίας 23.1.2023).
Στα πλαίσια προσδιορισμού του είδους της κατάλληλης ποινής στην παρούσα υπόθεση λαμβάνω υπόψη μου τη σοβαρότητα των επίδικων αδικημάτων ως αυτή προκύπτει από την προβλεπόμενη για καθένα από αυτά ανώτατη ποινή. Λαμβάνω επίσης υπόψη μου την έξαρση που παρατηρείται στη διάπραξη αδικημάτων όπως τα επίδικα και την αναγκαιότητα για αυστηρή αντιμετώπισή τους. Λαμβάνω περαιτέρω υπόψη μου τη συνολική έκνομη δράση του κατηγορούμενου η οποία εκδηλώθηκε σε χρονικό διάστημα μικρότερο του ενός μηνός σε 2 διαφορετικές περιπτώσεις.
Από την άλλη λαμβάνω υπόψη μου ως μετριαστικό παράγοντα προς όφελος του κατηγορούμενου την άμεση παραδοχή του. Στην υπόθεση Χαρτούπαλλος ν. Δημοκρατίας (2002) 2 Α.Α.Δ. 28 λέχθηκε ότι «η παραδοχή ενοχής πρέπει να αμείβεται με σχετική έκπτωση στην ποινή». Λαμβάνω επίσης υπόψη μου το γεγονός ότι ο κατηγορούμενος είναι άτομο νεαρής ηλικίας 23 ετών, με λευκό ποινικό μητρώο και το γεγονός ότι είχε δύσκολα παιδικά χρόνια καθώς επίσης και την πρόθεσή του να ενταχθεί σε κέντρο θεραπείας δυνάμει των προνοιών του Ν.41(Ι)/2016 το οποίο όμως τελικά απέσυρε λόγω του γεγονότος ότι ουδέποτε υπήρξε γνωμάτευση από την αρμόδια επιτροπή για το αίτημά του παρόλο που το αίτημά του εκκρεμούσε για περίπου 4 ½ μήνες.
Λαμβάνω επίσης υπόψη μου τις συνθήκες υπό τις οποίες διαπράχθηκαν τα επίδικα αδικήματα χωρίς βεβαίως να αποδέχομαι ότι ο λόγος για τον οποίον διαπράχθηκαν ήτοι για να εντοπίσει ο κατηγορούμενος περιουσία για να εξασφαλίσει τη δόση του αποτελεί λόγο ικανό να δικαιολογήσει την έκνομη συμπεριφορά του. Λαμβάνω επίσης υπόψη μου και την αξία της περιουσίας που έκλεψε η οποία αναφέρεται στην 4η κατηγορία και η οποία δεν εντοπίστηκε με αποτέλεσμα ο ιδιοκτήτης της να την αποστερηθεί μόνιμα.
Συνεκτιμώντας και σταθμίζοντας όλα όσα εκτίθενται πιο πάνω και ιδιαίτερα τα γεγονότα που περιβάλουν τη διάπραξη αλλά και τη φύση και τη σοβαρότητα των αδικημάτων χωρίς να παραγνωρίζω τους πιο πάνω μετριαστικούς παράγοντες, κρίνω ότι η μόνη αρμόζουσα υπό τις περιστάσεις ποινή είναι αυτή της φυλάκισης.
Λαμβάνοντας υπόψη μου όλα τα πιο πάνω κρίνω ότι αρμόζουσες υπό τις περιστάσεις ποινές είναι οι ακόλουθες:
· Στην 1η κατηγορία ποινή φυλάκισης 6 μηνών
· Στη 2η κατηγορία ποινή φυλάκισης 2 μηνών
· Στην 4η κατηγορία ποινή φυλάκισης 4 μηνών
Οι ποινές φυλάκισης να συντρέχουν.
Έχοντας επιβάλει στον κατηγορούμενο ποινή φυλάκισης κάτω των 3 ετών προχωρώ στη συνέχεια να εξετάσω το θέμα της αναστολής της ποινής φυλάκισης που του επιβλήθηκε.
Το θέμα της αναστολής ποινής φυλάκισης ανήκει στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου και σχετικές είναι οι πρόνοιες του άρθρου 3(2) του Νόμου 95/72, όπως τροποποιήθηκε από τον Νόμο 186(Ι)/2003 καθώς επίσης και οι αρχές που έχει καθιερώσει η νομολογία επί του θέματος (Γενικός Εισαγγελέας ν. Λουκάς Φανιέρος (1996) 2 Α.Α.Δ. 303 και Γενικός Εισαγγελέας ν. Ρομίνας Τζιαουχάρη (2005) 2 Α.Α.Δ. 161). Επιβληθείσα ποινή φυλάκισης είναι δυνατό να ανασταλεί εφόσον αυτό δικαιολογείται από το σύνολο των περιστάσεων της υπόθεσης ή και από τα προσωπικά περιστατικά ενός κατηγορούμενου.
Σχετικά με το ζήτημα της αναστολής ποινής φυλάκισης στην υπόθεση Ιωσήφ ν. Δημοκρατίας (2012) 2 Α.Α.Δ. 930 λέχθηκε ότι «κατά την εξέταση του ζητήματος, σημαντικό ερώτημα είναι κατά πόσο η ανασταλείσα ποινή θα αντικατοπτρίζει την αντικειμενική σοβαρότητα του αδικήματος και θα εξυπηρετήσει τους πολλαπλούς σκοπούς της τιμωρίας».
Στην υπόθεση Απέργη ν. Αστυνομίας, Ποινική Έφεση Αρ. 64/2023, ημερ. 22.6.2023 έγινε αναφορά στην υπόθεση Νεοφύτου ν. Αστυνομίας, Ποινική Έφεση Αρ. 9/2021, ημερ. 29.7.2021 στην οποία εξηγήθηκε ότι ποινή φυλάκισης, ακόμα και εκεί όπου θα μπορούσε να θεωρηθεί και αυστηρή λόγω του ύψους της, μπορεί να απωλέσει το στοιχείο της αποτροπής εφόσον ανασταλεί, ακόμα και να καταστεί ανεπαρκής για την τιμωρία του καταδικασθέντα.
Έχοντας υπόψη μου τις πρόνοιες του άρθρου 3(2) του Νόμου 95/72, όπως τροποποιήθηκε από τον Νόμο 186(Ι)/2003 και τις αρχές που έχει καθιερώσει η νομολογία επί του θέματος (Γενικός Εισαγγελέας ν. Λουκάς Φανιέρος (1996) 2 Α.Α.Δ. 303 και Γενικός Εισαγγελέας ν. Ρομίνας Τζιαουχάρη (2005) 2 Α.Α.Δ. 161) και λαμβάνοντας υπόψη μου το σύνολο των περιστάσεων της υπόθεσης και τα προσωπικά περιστατικά του κατηγορούμενου δεν έχω εντοπίσει οποιοδήποτε λόγο για αναστολή της ποινής φυλάκισης που του επιβλήθηκε.
Η ανάγκη για επιβολή αποτρεπτικής ποινής στην παρούσα υπόθεση λόγω της συχνότητας με την οποία διαπράττονται αδικήματα όπως τα επίδικα και της σοβαρότητάς τους ως αυτή προκύπτει από την προβλεπόμενη ανώτατη ποινή για καθένα από αυτά και τη σχετική νομολογία επενεργεί προς την επιβολή άμεσης ποινής φυλάκισης. Οι προσωπικές περιστάσεις του κατηγορούμενου και το λευκό του ποινικό μητρώο δεν υπερτερούν της ανάγκης για επιβολή αποτρεπτικής ποινής για τους λόγους που προανέφερα. Κρίνω περαιτέρω πως ενδεχόμενη αναστολή της ποινής φυλάκισης που του επιβλήθηκε δεν θα αντικατόπτριζε τη σοβαρότητα των επίδικων αδικημάτων ούτε θα εξυπηρετούσε την παράμετρο της αποτροπής.
Η ποινή φυλάκισης που επιβλήθηκε στον κατηγορούμενο να εκτελεστεί άμεσα. Ο χρόνος φυλάκισης μειώνεται για το χρονικό διάστημα που ο κατηγορούμενος τελεί υπό κράτηση ήτοι από τις 15.11.2024.
(Υπ.) ………………………..
Γιώργος Χρ. Φούλιας
Επαρχιακός Δικαστής
Πιστό Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο