ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΛΑΡΝΑΚΑΣ ν. ΘΡΑΣΟΣ ΛΟΥΚΑ, Αρ. Υπόθεσης: 1425/2021, 24/6/2025
print
Τίτλος:
ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΛΑΡΝΑΚΑΣ ν. ΘΡΑΣΟΣ ΛΟΥΚΑ, Αρ. Υπόθεσης: 1425/2021, 24/6/2025

ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ

Ενώπιον: Μ. Μαρκουλλής, Προσ. Ε.Δ.

Αρ. Υπόθεσης: 1425/2021

 

ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΛΑΡΝΑΚΑΣ

Κατηγορούσα Αρχή

 

ν

 

ΘΡΑΣΟΣ ΛΟΥΚΑ

Κατηγορούμενος

 

Ημερομηνία: 24.06.2025

Εμφανίσεις:

Για την Κατηγορούσα Αρχή: κ. Γιώργος Σταύρου

Για τον Κατηγορούμενο: κ. Ρένος Βασιλέας

Κατηγορούμενος παρών.

 

ΑΠΟΦΑΣΗ

 

1.     Εισαγωγή

Στην παρούσα υπόθεση, ο Κατηγορούμενος αντιμετωπίζει το αδίκημα της απειλής και συγκεκριμένα ότι στις 19.01.2021 απείλησε την παραπονούμενη ότι «θα διαρρήξει το διαμέρισμά της και θα την πετάξει έξω με τις κλωτσιές» (1η κατηγορία).

Σημειώνεται ότι ο Κατηγορούμενος αθωώθηκε και απαλλάχθηκε από την 2η κατηγορία στο στάδιο του εκ πρώτης όψεως.

2.     Η Μαρτυρία

Η Κατηγορούσα Αρχή παρουσίασε δύο μάρτυρες για απόδειξη της υπόθεσης της, ήτοι την Αστυφύλακα 2174 (ΜΚ1) και την παραπονούμενη (ΜΚ2). Αφού το Δικαστήριο έκρινε ότι στοιχειοθετείτο εκ πρώτης όψεως υπόθεση εναντίον του Κατηγορούμενου σε σχέση με την 1η κατηγορία, αυτός επέλεξε να δώσει ενόρκως μαρτυρία, ενώ δεν κάλεσε οποιουσδήποτε μάρτυρες υπεράσπισης. Η όλη μαρτυρία που προσφέρθηκε είναι καταγεγραμμένη στα πρακτικά του Δικαστηρίου και κατωτέρω παραθέτω τα κύρια σημεία της.

Η ΜΚ1 υπηρετεί στην Αστυνομική Διεύθυνση Λάρνακας και είναι τοποθετημένη στο Τμήμα Μικροπαραβάσεων Λάρνακας. Κατέθεσε και υιοθέτησε ως μέρος της κυρίως εξέτασής της, την κατάθεση της, Τεκμήριο 1. Είναι η εξεταστής της παρούσας υπόθεσης και το πρόσωπο που έλαβε στις 19.01.2021 την κατάθεση από την ΜΚ2, ήτοι το Τεκμήριο 4. Ακολούθως, στις 27.01.2021 κάλεσε τον Κατηγορούμενο να προσέλθει στην Αστυνομία και, αφού του παρέδωσε τα δικαιώματά του, τον κατηγόρησε γραπτώς για το ανωτέρω αδίκημα και ο Κατηγορούμενος απάντησε «Δεν παραδέχομαι, είναι αβάσιμες οι κατηγορίες» (βλ. Τεκμήριο 3). Στην αντεξέτασή της, ανέφερε ότι δεν κάλεσε τον δικηγόρο της ΜΚ2, ο οποίος -κατά την θέση της ΜΚ2- ήταν παρών και άκουγε την τηλεφωνική συνομιλία μεταξύ της ΜΚ2 και του Κατηγορούμενου, επειδή η ΜΚ2 δεν της έδωσε τα στοιχεία του δικηγόρου της, ενώ η ίδια δεν θυμόταν αν ρώτησε την ΜΚ2 ποιος ήταν ο δικηγόρος της.

Η ΜΚ2 κατέθεσε και υιοθέτησε ως μέρος της κυρίως εξέτασής της, την κατάθεση της ημερ. 19.01.2021, Τεκμήριο 4. Στην κατάθεσή της, ανέφερε ότι στις 10:30 της ίδιας ημέρας δέχθηκε τηλεφωνική κλήση, την οποία δεν απάντησε, καθώς φοβήθηκε ότι ήταν ο Κατηγορούμενος και η ίδια βρισκόταν μόνη της στο διαμέρισμα. Μετά από μισή ώρα περίπου δέχθηκε και πάλι τηλεφωνική κλήση από τον Κατηγορούμενο και επειδή βρισκόταν στο γραφείο του δικηγόρου της, το απάντησε σε ανοιχτή ακρόαση για να ακούει και ο δικηγόρος της. Κατά την τηλεφωνική επικοινωνία τους, η ΜΚ2 ρώτησε τον Κατηγορούμενο γιατί άλλαξε τις κλειδαριές της εισόδου και «κλείδωσε» (lock) τον χώρο στάθμευσης της και του ανέφερε ότι θα πρέπει πλέον να μιλά με τους δικηγόρους της, καθώς εκκρεμεί υπόθεση στο Δικαστήριο. Ο Κατηγορούμενος της απάντησε να ξεχάσει τους δικηγόρους και το Δικαστήριο και την απείλησε ότι την επόμενη ημέρα θα «παραβιάσει» (break in) το διαμέρισμα της και θα την «διώξει» (kick out). Επειδή ο Κατηγορούμενος φώναζε και επαναλάμβανε τα ανωτέρω, επέμβηκε στην συνομιλία ο δικηγόρος της ΜΚ2 και μίλησε στον Κατηγορούμενο στα ελληνικά για ένα λεπτό περίπου και μετά ο Κατηγορούμενος έκλεισε το τηλέφωνο. Ακολούθως, ο δικηγόρος της, της είπε να προβεί σε καταγγελία ότι ο Κατηγορούμενος άλλαξε ξανά τις κλειδαριές της εισόδου, ότι η ίδια δεν μπορεί να εισέλθει στην πολυκατοικία και ότι ο Κατηγορούμενος την απείλησε ως ανωτέρω.

Στην κυρίως εξέτασή της, η ΜΚ2 εξήγησε ότι η υπόθεση που ανέφερε τηλεφωνικώς στον Κατηγορούμενο ότι εκκρεμεί, αφορά γεγονότα που έλαβαν χώρα πριν από 6 μήνες και συγκεκριμένα τον Ιούνιο του 2020 όταν ο Κατηγορούμενος εισήλθε βίαια και στην απουσία της στο διαμέρισμα της, πήρε ορισμένα προσωπικά αντικείμενα της και άλλαξε τις κλειδαριές. Η ίδια απουσίαζε στο εξωτερικό, αλλά ενημερώθηκε από τις θυγατέρες της, οι οποίες βρίσκονταν στην Κύπρο και δεν μπορούσαν να μπουν στο διαμέρισμα. Για τούτο, ο δικηγόρος της απέστειλε την επιστολή ημερ. 23.06.2020, Τεκμήριο 5, καταγγέλλοντας το εν λόγω περιστατικό, ενώ η ίδια έδωσε κατάθεση στην Αστυνομία όταν επέστρεψε στην Κύπρο τον Αύγουστο του 2020 και πήρε πίσω το διαμέρισμα της και τα προσωπικά αντικείμενά της.

Σύμφωνα με το περιεχόμενο του Τεκμηρίου 5, η ΜΚ2 ενοικίαζε τα διαμερίσματα υπ’ αριθμόν 21 και 23 και απουσίαζε στο εξωτερικό από τον Φεβρουάριο του 2020 και λόγω των περιοριστικών μέτρων κατά της πανδημίας του ιού Covid-19 αδυνατούσε να επιστρέψει στην Κύπρο. Στις 17.06.2020 υποβλήθηκε παράπονο στην Αστυνομία από την θυγατέρα της ΜΚ2 ότι δεν μπορούσε να εισέλθει στο ένα από τα δύο διαμερίσματα λόγω αλλαγής των κλειδαριών και ότι στο άλλο διέμενε κάποιος άλλος άγνωστος ένοικος, ο οποίος χρησιμοποιούσε τα έπιπλα και εξοπλισμό της ΜΚ2. Παρά το ότι ο δικηγόρος της ΜΚ2 επικοινώνησε με την Αστυνομία και ενημερώθηκε ότι ο ιδιοκτήτης των διαμερισμάτων ανέλαβε να επιστρέψει τα κλειδιά του ενός διαμερίσματος και τα έπιπλα και εξοπλισμό του άλλου διαμερίσματος, αυτό δεν είχε γίνει.

Τον Ιανουάριο του 2021 ο Κατηγορούμενος άλλαξε τις κλειδαριές της εισόδου της πολυκατοικίας και έδωσε κλειδί σε όλους τους ένοικους, εκτός από την ίδια, και απαγόρευσε σε αυτούς να ανοίξουν την πόρτα στην ΜΚ2. Αναφορικά με την ενοικίαση του διαμερίσματος, η ΜΚ2 ανέφερε ότι πληρώνει κανονικά εδώ και 10 χρόνια τον ιδιοκτήτη του, Χ.Ο., ο οποίος είναι ο πατέρας της συζύγου του Κατηγορούμενου. Επειδή ο Χ.Ο., όμως, ήταν μεγάλος σε ηλικία, τους τελευταίους μήνες πριν τον Ιούνιο του 2020 άρχισαν να τον βοηθούν οι συγγενείς του και ήταν εκείνη την περίοδο που την πήρε για πρώτη φορά τηλέφωνο ο Κατηγορούμενος και γι’ αυτό η ίδια γνώριζε το τηλέφωνό του όταν την κάλεσε στις 19.01.2021.

Στην αντεξέτασή της, η ΜΚ2 ανέφερε ότι διαμένει στο επίδικο διαμέρισμα, ήτοι το υπ’ αριθμόν 23, από το 2011 μέχρι σήμερα, ενώ αργότερα ενοικίασε ακόμα ένα διαμέρισμα, ήτοι το διαμέρισμα υπ’ αριθμόν 21. Για τα όσα ανέφερε που προηγήθηκαν της κατάθεσης της, Τεκμήριο 4, η ΜΚ2 θεωρούσε πως παρουσιάστηκε στο Δικαστήριο και η προηγούμενη κατάθεση της όταν έκαμε καταγγελία στην Αστυνομία τον Αύγουστο του 2020 και όλα τα στοιχεία που είχε προσκομίσει η ίδια στην Αστυνομία. Παρά το γεγονός ότι είχε αντίγραφα αυτών, η ΜΚ2 δεν τα είχε μαζί της για να τα παρουσιάσει στο Δικαστήριο. Επίσης, αρχικά ανέφερε ότι έδειξε στην ΜΚ1 τις κλήσεις του Κατηγορούμενου στο τηλέφωνό της, αλλά στην συνέχεια ανέφερε ότι δεν θυμόταν τι ακριβώς είχε ρωτηθεί από την Αστυνομία. Δεν θυμόταν, επίσης, εάν έδωσε τα στοιχεία του δικηγόρου της στην Αστυνομία ή αν ρωτήθηκε από την Αστυνομία για τα στοιχεία του δικηγόρου της. Σε υποβολή ότι αυτό που της είχε λεχθεί από τον Κατηγορούμενο ήταν να υπογράψει ενοικιαστήριο έγγραφο για το διαμέρισμα 23, η ΜΚ2 αρνήθηκε ότι της έγινε κάποια πρόταση, προσθέτοντας ότι υπήρχε ήδη ενοικιαστήριο έγγραφο, ήτοι το Τεκμήριο 7, και γι’ αυτό δεν υπήρχε λόγος να υπογράψει δεύτερο. Σημειώνεται ότι σύμφωνα με το περιεχόμενο του Τεκμηρίου 7, η ΜΚ2 ενοικίασε το διαμέρισμα με αρ. 23 από τον Χ.Ο. για την περίοδο 04.09.2011 έως 03.09.2012. Η ΜΚ2 ανέφερε ότι οι λογαριασμοί ρεύματος και νερού παρέμειναν στο όνομα του Χ.Ο., αλλά μετά που ο Κατηγορούμενος μπήκε παράνομα στο διαμέρισμά της, ο Κατηγορούμενος διέκοψε την παροχή νερού και ρεύματος στο διαμέρισμα. Σε άλλο σημείο στην αντεξέτασή της, η ΜΚ2 ανέφερε ότι ο λόγος που μετέβη στον δικηγόρο της μετά την πρώτη τηλεφωνική κλήση του Κατηγορούμενου στις 19.01.2021, την οποία και δεν απάντησε, ήταν επειδή η ίδια δεν μπορούσε να μπει στο διαμέρισμά της λόγω αλλαγής της κλειδαριάς της εισόδου της πολυκατοικίας.

Αναφορικά με τις δικαστικές διαδικασίες που ηγέρθηκαν σε σχέση με το διαμέρισμα 23, η ΜΚ2 απάντησε ότι υπάρχει υπόθεση εναντίον της από τον Κατηγορούμενο, αλλά δεν ξέρει τι ακριβώς αφορά, καθώς η ίδια δεν είχε οποιαδήποτε διαμάχη με τον Χ.Ο. για το διαμέρισμα με αρ. 23. Στην συνέχεια, ανέφερε ότι ο δικηγόρος της ήγειρε ιδιωτική ποινική υπόθεση, της οποίας αναγνώρισε το κατηγορητήριο, ήτοι το Τεκμήριο 6, εναντίον του Χ.Ο., η οποία αφορά παράνομη είσοδο του Χ.Ο. στις 17.06.2020 στο διαμέρισμα υπ’ αριθμόν 21. Εξήγησε ότι, παρά το γεγονός ότι η ίδια δεν είχε ποτέ πρόβλημα με τον Χ.Ο. και ούτε τον κατήγγειλε ποτέ, ο δικηγόρος της θεώρησε ότι η ανωτέρω ιδιωτική ποινική υπόθεση ήταν νόμιμη και καταχωρήθηκε για σκοπούς «στρατηγικής». Ακολούθως, της υποδείχθηκε αντίγραφο του κλητηρίου εντάλματος της αγωγής 1521/2020 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας, ήτοι το Τεκμήριο 10, το οποίο αφορά αγωγή των διαχειριστών της περιουσίας του Χ.Ο. εναντίον της ΜΚ2 για παράνομη επέμβαση στο διαμέρισμα με αρ. 23, οφειλόμενα ενοίκια και αποζημιώσεις, αλλά η ΜΚ2 δεν το αναγνώρισε, αναφέροντας ότι υπάρχουν 3 με 4 αγωγές και τα έγγραφα βρίσκονται στον δικηγόρο της, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να θυμάται αν της επιδόθηκε. Η ΜΚ2 δεν θυμόταν αν ήγειρε οποιαδήποτε ιδιωτική ποινική υπόθεση εναντίον του Κατηγορούμενου. Όταν της υποδείχθηκε το Τεκμήριο 8, ήτοι αντίγραφο του κατηγορητηρίου της ιδιωτικής ποινικής υπόθεσης υπ’ αριθμόν 2730/2021, απάντησε ότι την καταχώρισε ο δικηγόρος της, ο οποίος «είχε πλάνο προφανώς πως να προχωρήσουμε». Σημειώνεται ότι σύμφωνα με το περιεχόμενο του Τεκμηρίου 8, προσάπτεται κατηγορία στον Κατηγορούμενο ότι στις 17.06.2020 εισήλθε παράνομα στο διαμέρισμα με αρ. 21. Η ΜΚ2 εξήγησε ότι έχει ενοικιαστήριο έγγραφο για το εν λόγω διαμέρισμα και πλήρωνε κανονικά τα ενοίκιά της από τον Ιούνιο του 2020. Σε σχετική υποβολή ότι οφείλει ενοίκια για το διαμέρισμα με αρ. 23, η ΜΚ2 απάντησε ότι ο ιδιοκτήτης του διαμερίσματος, δηλαδή ο Χ.Ο., δεν ζει σήμερα και η ίδια συναντήθηκε με τους διαχειριστές της περιουσίας του Χ.Ο. για να λύσουν το πρόβλημα, αλλά αυτοί επέμεναν ότι οι συζητήσεις θα πρέπει να γίνουν μέσω του δικηγόρου τους.

Ο Κατηγορούμενος κατέθεσε και υιοθέτησε ως μέρος της κυρίως εξέτασης του, την γραπτή δήλωση, Έγγραφο Α. Σύμφωνα με αυτήν, ο Κατηγορούμενος είναι νυμφευμένος με την θυγατέρα του Χ.Ο., ιδιοκτήτη των επίδικων διαμερισμάτων, ο οποίος απεβίωσε στις 20.02.2022. Η σύζυγος του Κατηγορούμενου και ο αδελφός της συζύγου του, ήτοι τα τέκνα του Χ.Ο., διορίστηκαν διαχειριστές της περιουσίας του αποβιώσαντα Χ.Ο. με διάταγμα ημερ. 11.05.2022 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας, το οποίο κατατέθηκε ως Τεκμήριο 9. Για αρκετά χρόνια πριν τον θάνατο του Χ.Ο., ο Κατηγορούμενος ασχολείτο μερικώς με την διαχείριση της περιουσίας του Χ.Ο., στην οποία περιλαμβάνονται και τα επίδικα διαμερίσματα με αρ. 21 και 23. Η ΜΚ2 απέκτησε την κατοχή των διαμερισμάτων δυνάμει συμφωνιών ενοικίασης και παρά την λήξη των συμφωνιών, αυτή συνέχισε να τα κατέχει, καταβάλλοντας το τελευταίο συμφωνηθέν ενοίκιο, ήτοι €200 για το διαμέρισμα με αρ. 21 και €300 για το διαμέρισμα με αρ. 23. Σε σχέση με το διαμέρισμα με αρ. 23, το πρώτο ενοικιαστήριο έγγραφο που υπογράφτηκε ήταν το Τεκμήριο 7, το οποίο έληξε και μετά αντικαταστάθηκε από μεταγενέστερα ενοικιαστήρια έγγραφα, τα οποία έληξαν και αυτά. Από την 01.03.2020 η ΜΚ2 σταμάτησε να καταβάλλει τα ενοίκια για τα ανωτέρω διαμερίσματα, με αποτέλεσμα τόσο ο Κατηγορούμενος, όσο και ο Χ.Ο., να προσπαθούν επανειλημμένα να επικοινωνήσουν με την ΜΚ2, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Αφού ενημερώθηκαν ότι η ΜΚ2 βρίσκεται στην [  ], από όπου κατάγεται, εγκαταλείποντας τα επίδικα διαμερίσματα και χωρίς κάποια ένδειξη πότε θα επέστρεφε και αν θα εξοφλούσε τα οφειλόμενα ενοίκια, ο Κατηγορούμενος και ο Χ.Ο. εισήλθαν περί τον Μάιο του 2020 στα επίδικα διαμερίσματα και διαπίστωσαν ότι αυτά ήταν κενά και εγκαταλελειμμένα και γι’ αυτό ανέκτησαν την κατοχή τους. Διαπίστωσαν, επίσης, ότι η ΜΚ2 υπενοικίαζε παράνομα και χωρίς την συγκατάθεσή τους τα επίδικα διαμερίσματα, καθώς εντόπισαν διαφημιστικά και άλλα σχετικά αντικείμενα εντός των διαμερισμάτων. Αργότερα τον Ιούνιο του 2020 η ΜΚ2 επικοινώνησε μαζί τους και την ενημέρωσαν ότι είχε τερματιστεί η ενοικίασή της λόγω της εγκατάλειψης των διαμερισμάτων, της μη καταβολής των ενοικίων και της υπενοικίασης των διαμερισμάτων χωρίς την άδεια του Χ.Ο. και ότι θα μπορούσε να παραλάβει τα αντικείμενα της από το διαμέρισμα 23 κατόπιν διευθέτησης συνάντησης μαζί τους. Με την επιστροφή της στην Κύπρο τον Ιούλιο του 2020, η ΜΚ2 επικοινώνησε εκ νέου μαζί τους εκφράζοντας τους την επιθυμία της να ενοικιάσει το διαμέρισμα με αρ. 23. Υπήρξε και σχετική επικοινωνία μεταξύ των δικηγόρων των μερών και ενώ βρίσκονταν σε συζητήσεις και διαπραγματεύσεις για την ενοικίαση του διαμερίσματος, η ΜΚ2 εισήλθε στο διαμέρισμα με αρ. 23 από το μπαλκόνι, παραβιάζοντας τις κλειδαριές και τα παράθυρα του διαμερίσματος. Για τούτο, ηγέρθηκε η αγωγή 1521/2020 στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας εναντίον της ΜΚ2, με την οποία αξιώνονται, μεταξύ άλλων, αναγνωριστική απόφαση για παράνομη επέμβαση της ΜΚ2 στο διαμέρισμα με αρ. 23, σχετικά διατάγματα για ανάκτηση της κατοχής του και αποζημιώσεις για τα οφειλόμενα ενοίκια μέχρι την παράδοση της κατοχής του. Η εν λόγω αγωγή εκκρεμεί μέχρι σήμερα για εκδίκαση και κατατέθηκε αντίγραφο του τροποποιημένου κλητηρίου εντάλματος της αγωγής, ως Τεκμήριο 10, με ενάγοντες στην αγωγή τους διαχειριστές της περιουσίας του Χ.Ο., ο οποίος απεβίωσε μεταγενέστερα. Αν και ο Κατηγορούμενος και ο Χ.Ο. ζητούσαν επανειλημμένα από την ΜΚ2 να υπογράψει ενοικιαστήριο συμβόλαιο, έτσι ώστε να «νομιμοποιηθεί» για την κατοχή του διαμερίσματος και να σταματήσει να το υπενοικιάζει, η ΜΚ2 δεν αποδεχόταν το προτεινόμενο ενοίκιο ύψους €450 και τον όρο να μην υπενοικιάζει το διαμέρισμα, με αποτέλεσμα η ΜΚ2 να εξακολουθεί να κατέχει παράνομα το διαμέρισμα με αρ. 23 χωρίς να καταβάλλει οποιοδήποτε ποσό μέχρι και σήμερα και να το υπενοικιάζει σε τρίτα πρόσωπα.

Στις 19.01.2021 ο Κατηγορούμενος, ενώ βρισκόταν στο μαγαζί του Χ.Ο., το οποίο βρίσκεται πλησίον του διαμερίσματος με αρ. 23, είδε το αυτοκίνητο της ΜΚ2 στην πολυκατοικία και μετά την ίδια την ΜΚ2 στο μπαλκόνι του διαμερίσματος. Όταν η ΜΚ2 εισήλθε από το μπαλκόνι μέσα στο διαμέρισμα, ο Κατηγορούμενος την πήρε τηλέφωνο και της είπε να έρθει στο μαγαζί για να συζητήσουν για το ενοικιαστήριο συμβόλαιο και να το υπογράψουν. Ενώ συνομιλούσε μαζί της, κάποιο τρίτο πρόσωπο, το οποίο βρισκόταν μαζί της στο διαμέρισμα, πήρε το τηλέφωνο και είπε στον Κατηγορούμενο ότι είναι ο δικηγόρος της ΜΚ2 και να μην ενοχλήσει ξανά την ΜΚ2 γιατί μετά ο Κατηγορούμενος θα έχει να κάνει «μαζί του». Τόσο η ανωτέρω συνομιλία του με την ΜΚ2, όσο και όλες οι προηγούμενες συνομιλίες που είχε είτε ο ίδιος είτε ο Χ.Ο. ήταν στην ελληνική γλώσσα. Στις 10.03.2025 ο Κατηγορούμενος αποτάθηκε στην εταιρεία τηλεπικοινωνιών του τηλεφωνικού αριθμού του για να εξασφαλίσει κατάσταση με όλες τις τηλεφωνικές κλήσεις του κατά τις 19.01.2021, αλλά ενημερώθηκε από την εταιρεία ότι τα δεδομένα αυτά διατηρούνται μόνο για περίοδο 6 μηνών και μετά διαγράφονται.

Σύμφωνα με τον Κατηγορούμενο, η ΜΚ2 διαμένει εδώ και αρκετά χρόνια στο χωριό Τερσεφάνου και χρησιμοποιεί το διαμέρισμα με αρ. 23 για να το υπενοικιάζει σε τρίτα πρόσωπα, καθώς το διαφημίζει σε διάφορες ιστοσελίδες. Προς τούτο, παρουσίασε ως Τεκμήρια 12 και 13 σχετικά έγγραφα από ιστοσελίδα, που αφορούν την ενοικίαση του διαμερίσματος με αρ. 23 από την ΜΚ2.

Σε σχέση με την ιδιωτική ποινική υπόθεση 2730/2021, Τεκμήριο 8, αυτή αποσύρθηκε και απορρίφθηκε λόγω μη προσκόμισης μαρτυρίας από την εκεί παραπονούμενη, δηλαδή την ΜΚ2.

Στην αντεξέτασή του, ο Κατηγορούμενος ανέφερε ότι γνώρισε την ΜΚ2 το 2020 στο μαγαζί του Χ.Ο. και της είχε δώσει τον αριθμό τηλεφώνου του για οτιδήποτε χρειαστεί σε σχέση με την ενοικίαση. Ο Κατηγορούμενος ήταν το «δεξί χέρι» του Χ.Ο. και αναλάμβανε ορισμένες εκκρεμότητες που δεν μπορούσε ο τελευταίος, μεταξύ των οποίων και την είσπραξη των ενοικίων. Από την ΜΚ2 εισέπραξε ενοίκια μέχρι και τον Φεβρουάριο του 2020 για τα διαμερίσματα με αρ. 21 και 23. Για την είσοδο του ιδίου και του Χ.Ο. στα εν λόγω διαμερίσματα το καλοκαίρι του 2020, ο Κατηγορούμενος ανέφερε «Δεν το παραβιάσαμε, απλώς άνοιξε ο πεθερός μου για να δει την κατάσταση των διαμερισμάτων, επειδή ήταν εγκαταλελειμμένα». Αρνήθηκε ότι ο ίδιος διώχθηκε ποινικά για την είσοδο του στα διαμερίσματα, αναφέροντας ότι η ποινική υπόθεση ήταν εναντίον του Χ.Ο. και όχι του ιδίου. Σε ερώτηση γιατί δεν ανέφερε στην Αστυνομία όλα αυτά που ανέφερε στο Δικαστήριο, ο Κατηγορούμενος απάντησε ότι τα ανέφερε στην Αστυνομία, η οποία επισκέφθηκε το διαμέρισμα με αρ. 23 και διαπίστωσε ότι ήταν ενοικιασμένο σε τρίτο πρόσωπο. Κατά την τηλεφωνική επικοινωνία του με την ΜΚ2 στις 19.01.2021, ο τόνος της συνομιλίας τους ήταν ήπιος και αρνήθηκε ότι την απείλησε. Αντίθετα, ο Κατηγορούμενος ανέφερε ότι τον απείλησε το τρίτο πρόσωπο που πήρε το τηλέφωνο της ΜΚ2 και του είπε ότι είναι ο δικηγόρος της ΜΚ2.

3.     Μη Αμφισβητούμενα Γεγονότα

Τα κατωτέρω γεγονότα δεν αμφισβητήθηκαν από τις δύο πλευρές και συνιστούν ευρήματα του Δικαστηρίου (βλ. Αντρέου ν Δήμου Λάρνακας (2014) 2 ΑΑΔ 263 και Ocean Reef Properties Ltd v Colville (2015) 1 ΑΑΔ 1002):

(α) Ο Χ.Ο. είναι ο ιδιοκτήτης των επίδικων διαμερισμάτων με αρ. 21 και 23 και ο πενθερός του Κατηγορούμενου. Ο Χ.Ο. απεβίωσε στις 20.02.2022 και διορίστηκαν ως διαχειριστές της περιουσίας του η σύζυγος του Κατηγορούμενου και ο αδελφός της συζύγου του στις 11.05.2022, δυνάμει δικαστικού διατάγματος, Τεκμήριο 9.

(β) Η ΜΚ2 και ο Χ.Ο. υπέγραψαν συμφωνία ενοικίασης του διαμερίσματος με αρ. 23 για ένα έτος από τις 04.09.2011, ήτοι το Τεκμήριο 7, και μετέπειτα υπέγραψαν συμφωνία ενοικίασης και για το διαμέρισμα με αρ. 21. Παρά την λήξη των συμφωνιών ενοικίασης, η ΜΚ2 συνέχισε να κατέχει τα διαμερίσματα καταβάλλοντας το συμφωνηθέν ενοίκιο, τουλάχιστον μέχρι και τον Φεβρουάριο του 2020.

(γ) Περί τον Μάιο με Ιούνιο του 2020 και ενώ η ΜΚ2 απουσίαζε στο εξωτερικό, ο Κατηγορούμενος και ο Χ.Ο. εισήλθαν στα διαμερίσματα με αρ. 21 και 23 και άλλαξαν τις κλειδαριές.

(δ) Περί τον Ιούλιο με Αύγουστο του 2020, υπό συνθήκες που αμφισβητούνται, η Κατηγορούμενη ανέκτησε την κατοχή του διαμερίσματος με αρ. 23 και εξακολουθεί να το κατέχει μέχρι σήμερα.

(ε) Στις 19.01.2021 υπήρξε τηλεφωνική επικοινωνία μεταξύ της ΜΚ2 και του Κατηγορούμενου, το περιεχόμενο της οποίας αμφισβητείται. Ακολούθως και την ίδια ημέρα, η ΜΚ2 προέβη σε καταγγελία στην Αστυνομία και η ΜΚ1 της έλαβε κατάθεση. Στις 27.01.2021 η ΜΚ1 κατηγόρησε γραπτώς τον Κατηγορούμενο για το ανωτέρω αδίκημα και ο Κατηγορούμενος απάντησε «Δεν παραδέχομαι, είναι αβάσιμες οι κατηγορίες».

(στ) Κατά το έτος 2020, ο Χ.Ο. ήγειρε την αγωγή 1521/2020 στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας εναντίον της ΜΚ2 για παράνομη επέμβαση στο διαμέρισμα με αρ. 23, αξιώνοντας σχετικά διατάγματα και αποζημιώσεις, ενώ η ΜΚ2 καταχώρισε την ποινική υπόθεση 7662/2020 στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας εναντίον του Χ.Ο. για παράνομη είσοδο στο διαμέρισμα με αρ. 21.

(ζ) Κατά το έτος 2021, η ΜΚ2 καταχώρισε την ιδιωτική ποινική υπόθεση 2730/2021 στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας εναντίον του Κατηγορούμενου για παράνομη είσοδο στο διαμέρισμα με αρ. 21.

4.     Η Αξιολόγηση της Μαρτυρίας

Μέσα από την ζωντανή ατμόσφαιρα της δίκης είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω με προσοχή όλους τους μάρτυρες και είμαι σε θέση να αξιολογήσω την όλη μαρτυρία και αξιοπιστία των μαρτύρων με το κριτήριο του μέσου λογικού αντικειμενικού παρατηρητή (βλ. Νεοφύτου ν Γερακιώτη (2010) 1 ΑΑΔ 25) και αφού έχω λάβει υπόψιν μου τόσο την εμφάνιση και συμπεριφορά των μαρτύρων (βλ. C&A Pelekanos v Πελεκάνου (1999) 1 ΑΑΔ1273), όσο και το περιεχόμενο, ποιότητα και πειστικότητα της μαρτυρίας τους (βλ. Μαυροσκούφη ν Τράπεζα Πειραιώς (2014) 1 ΑΑΔ 839 και Ομήρου ν Δημοκρατίας (2001) 2 ΑΑΔ 506) αντιπαραβαλλόμενη με το σύνολο της μαρτυρίας στην δίκη, είτε προέρχεται από άλλη ζώσα μαρτυρία είτε από έγγραφη μαρτυρία και τεκμήρια (βλ. Γεώργιος & Σπύρος Τσαππή Λτδ ν Πολυβίου (2009) 1 ΑΑΔ 339, Στυλιανίδης ν Χατζηπιέρα (1992) 1 ΑΑΔ 1056, Pal Tekinder v Δημοκρατίας (2010) 2 ΑΑΔ 551 και Στέγη Ευγηρίας «Αρχάγγελος Μιχαήλ» ν Αργυρίδου (Πολιτική Έφεση 32/2014) ημερ. 29/09/2021, ECLI:CY:AD:2021:A430). Δεν μου διαφεύγει ότι μικρές ή επουσιώδεις αντιφάσεις είναι φυσιολογικό να υπάρχουν και τείνουν να ενισχύουν την φιλαλήθεια και αξιοπιστία των μαρτύρων (βλ. Κουδουνάρης ν Αστυνομίας (1991) 2 ΑΑΔ 320 και Ξυδιάς ν Αστυνομίας (1993) 2 ΑΑΔ 174), εκτός βέβαια αν είναι τέτοια ουσιαστικής μορφής που πλήττουν την αξιοπιστία ενός μάρτυρα ή καταδεικνύουν την πρόθεση του να πει ψέματα (βλ. Κυπριανού ν Αστυνομίας (2008) 2 ΑΑΔ 816).

Η ΜΚ1 δεν είχε να προσφέρει κάτι ιδιαίτερο στην παρούσα υπόθεση, καθώς η εμπλοκή της ήταν ουσιαστικά η λήψη της κατάθεσης από την ΜΚ2 και στην συνέχεια να κατηγορήσει γραπτώς τον Κατηγορούμενο, τα οποία επιβεβαιώνονται από το περιεχόμενο των Τεκμηρίων 3 και 4. Η ΜΚ1 έδειξε να μην θυμάται τι ακριβώς διαμείφθηκε κατά την λήψη της κατάθεσης της ΜΚ2, καθώς δεν ήταν σε θέση να απαντήσει κατά πόσο η ΜΚ2 της έδωσε τα στοιχεία του δικηγόρου της, αν η ίδια ζήτησε από την ΜΚ2 τα στοιχεία του δικηγόρου της και κατά πόσο η ΜΚ2 της υπέδειξε τις τηλεφωνικές κλήσεις που δέχθηκε από τον Κατηγορούμενο στις 19.01.2021. Εκείνο για το οποίο ήταν βέβαιη ήταν ότι δεν κάλεσε τον δικηγόρο της ΜΚ2, ο οποίος -κατά την θέση της ΜΚ2- ήταν παρών και άκουγε την επίδικη τηλεφωνική συνομιλία της ΜΚ2 με τον Κατηγορούμενο, για να του λάβει κατάθεση. Δεν θεωρώ, όμως, ότι η ΜΚ1 ήρθε να αποκρύψει οποιαδήποτε γεγονότα από το Δικαστήριο ή ότι έχει οποιοδήποτε συμφέρον στην υπόθεση. Εξάλλου, τα επίδικα γεγονότα έλαβαν χώρα πριν από 4 και πλέον έτη και είναι ανθρωπίνως αδύνατο να θυμάται κάθε λεπτομέρεια όλων των καταγγελιών που διερεύνησε μέχρι σήμερα (βλ. Badar v Ηλία (Πολιτική Έφεση 17/2014) ημερ. 25.10.2022, ECLI:CY:AD:2022:A400). Επισημαίνω, μάλιστα, ότι η εμπλοκή της στην υπόθεση, που ήταν η λήψη κατάθεσης από την ΜΚ2 και η γραπτή κατηγορία του Κατηγορούμενου, δεν αμφισβητείται. Ενόψει των ανωτέρω, κρίνω την μαρτυρία της ως αξιόπιστη και την αποδέχομαι.

Η ΜΚ2 δεν άφησε καλή εντύπωση στο Δικαστήριο και έδωσε την εικόνα προσώπου με αλλότρια κίνητρα. Στην κυρίως εξέτασή της, προσπάθησε να παρουσιάσει μια εικόνα στο Δικαστήριο ότι η ίδια δεν είχε κανένα πρόβλημα με τον ιδιοκτήτη των διαμερισμάτων, ήτοι τον Χ.Ο., και ότι τα προβλήματα τα προκαλούσε συνέχεια ο Κατηγορούμενος. Συγκεκριμένα, επιχείρησε να παρουσιάσει τον εαυτό της ως ένα πρόσωπο που ενοικιάζει το διαμέρισμα με αρ. 23 και ο Κατηγορούμενος την παρενοχλεί και απειλεί και παραβιάζει το διαμέρισμά της. Στην αντεξέταση, όμως, διαφάνηκε ότι η ΜΚ2 είχε δικαστικές διαδικασίες με τον Χ.Ο., οι οποίες καταχωρήθηκαν κατά το 2020, ήτοι την αγωγή 1521/2020, με την οποία ο Χ.Ο. αξιώνει από την ΜΚ2 οφειλόμενα ενοίκια και την κατοχή του διαμερίσματος με αρ. 23, και την ιδιωτική ποινική υπόθεση 7662/2020, με την οποία η ΜΚ2 κατηγορεί τον Χ.Ο. ότι εισήλθε παράνομα στο διαμέρισμα με αρ. 21 στις 17.06.2020. Στην συνέχεια και κατά το έτος 2021, η ΜΚ2 υπέβαλε την παρούσα καταγγελία εναντίον του Κατηγορούμενου και, επιπρόσθετα, καταχώρισε την ιδιωτική ποινική υπόθεση 2730/2021 κατηγορώντας τον Κατηγορούμενο ότι (και αυτός) εισήλθε παράνομα στο διαμέρισμα με αρ. 21 στις 17.06.2020. Όταν της υποβλήθηκαν οι ανωτέρω ποινικές διαδικασίες, η ΜΚ2 επιχείρησε να «δικαιολογηθεί» ότι αποτελούν μέρος της στρατηγικής του δικηγόρου της, κάτι που, βέβαια, δεν μπορεί να πείσει το Δικαστήριο. Γιατί δεν ήγειρε δικαστικές διαδικασίες εναντίον του Κατηγορούμενου και για το διαμέρισμα με αρ. 23; Γιατί ήγειρε μόνο για το διαμέρισμα με αρ. 21 και, μάλιστα, αρχικά εναντίον του Χ.Ο. και μετά, το 2021 (όταν υπέβαλε την παρούσα καταγγελία), εναντίον του Κατηγορούμενου; Επίσης, η Κατηγορούμενη απέφευγε επιμελώς να απαντήσει κατά πόσο όντως οφείλει ενοίκια για τα επίδικα διαμερίσματα από τον Μάρτιο του 2020. Πρόβαλε έμμεσα ως δικαιολογία ότι ο Χ.Ο. έχει αποβιώσει, αλλά σύμφωνα με το Τεκμήριο 9, ο Χ.Ο. απεβίωσε το 2022 και διορίστηκαν διαχειριστές της περιουσίας του. Όταν της υποβλήθηκε ότι ο Κατηγορούμενος της είχε προτείνει να υπογράψουν ενοικιαστήριο έγγραφο για το διαμέρισμα με αρ. 23, η ΜΚ2 εξέφρασε έμμεσα την διαφωνία της, αναφέροντας ότι υπάρχει ήδη ενοικιαστήριο έγγραφο, παραπέμποντας στο Τεκμήριο 7. Το εν λόγω ενοικιαστήριο έγγραφο, όμως, εκτός του ότι έληξε από τον Σεπτέμβριο του 2012, περιέχει ρητή πρόνοια ότι η ανανέωση του είναι υπό την αίρεση επίτευξης συμφωνίας για το ποσό του ενοικίου. Πέραν τούτου, πρόδηλα, υπήρχε διαφωνία μεταξύ των μερών σε σχέση με την ενοικίαση του διαμερίσματος, με την ΜΚ2 να εξακολουθεί να το κατέχει, χωρίς να έχει υπογραφτεί ενοικιαστήριο έγγραφο και με δικαστικές διαδικασίες να εκκρεμούν εναντίον της για οφειλόμενα ενοίκια και ανάκτηση της κατοχής του. Η ΜΚ2 απέφευγε, επίσης, να τοποθετηθεί κατά πόσο η ίδια διαμένει στο διαμέρισμα με αρ. 23 ή σε άλλη διεύθυνση στην Τερσεφάνου. Όταν της υποβλήθηκαν τα Τεκμήρια 12 και 13 σε σχέση με την υπενοικίαση του διαμερίσματος σε τρίτα πρόσωπα, η ΜΚ2 ισχυρίστηκε ότι ενοικίασε μόνο το ένα δωμάτιο του διαμερίσματος, θέση η οποία καταρρίπτεται από το ίδιο το περιεχόμενο των Τεκμηρίων 12 και 13. Όσον αφορά τα γεγονότα της 19.01.2021, ενώ η ΜΚ2 ανέφερε ότι βρισκόταν στο διαμέρισμα της όταν την πήρε για πρώτη φορά τηλέφωνο ο Κατηγορούμενος, στην συνέχεια ανέφερε ότι εκείνη την ημέρα δεν μπορούσε να μπει στο διαμέρισμά της διότι ο Κατηγορούμενος άλλαξε τις κλειδαριές της εισόδου της πολυκατοικίας. Πέραν των ανωτέρω ουσιωδών αντιφάσεων της, η όλη μαρτυρία της ΜΚ2 δημιουργεί σοβαρά ερωτήματα στο Δικαστήριο σε σχέση με τα αλλότρια κίνητρα της για την κατοχή και χρήση του διαμερίσματος με αρ. 23. Για τους ανωτέρω λόγους, κρίνω την μαρτυρία της ως αναξιόπιστη και την απορρίπτω στην ολότητά της.

Ο Κατηγορούμενος άφησε θετική εικόνα στο Δικαστήριο και θεωρώ ότι είναι πρόσωπο που είπε την αλήθεια στο Δικαστήριο και αποκάλυψε τα πραγματικά γεγονότα, τα οποία επιβεβαιώνονται και από την όλη έγγραφη μαρτυρία. Παρά το γεγονός ότι υπέπεσε σε κάποιες αντιφάσεις, δεν θεωρώ ότι αυτές πλήττουν την αξιοπιστία και ειλικρίνειά του. Δεν δίστασε, μάλιστα, να παραδεχθεί ότι ο ίδιος και ο Χ.Ο. εισήλθαν στα διαμερίσματα με αρ. 21 και 23 και έλαβαν την κατοχή αυτών περί τον Μάιο του 2020. Εξήγησε τον ρόλο του στην όλη υπόθεση και ότι ήταν «το δεξί χέρι» του Χ.Ο. και τις διαφωνίες που επήλθαν με την ενοικίαση των επίδικων διαμερισμάτων, παρουσιάζοντας τις δικαστικές διαδικασίες που καταχώρισαν αμφότερες οι πλευρές. Οι δε εξηγήσεις που έδωσε για τον λόγο που πήρε τηλέφωνο την ΜΚ2 στις 19.01.2021 δεν έχουν αμφισβητηθεί. Ενόψει των ανωτέρω, αποδέχομαι την μαρτυρία του ως αξιόπιστη.

5.     Η Νομική Πτυχή και Τα Ευρήματα του Δικαστηρίου

Εφόσον ο Κατηγορούμενος αρνείται την διάπραξη του αδικήματος, η Κατηγορούσα Αρχή έχει υποχρέωση να αποδείξει κάθε συστατικό στοιχείο πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας. Οι εικασίες, υποθέσεις και υποψίες, ακόμα και ευλογοφανείς, δεν έχουν οποιαδήποτε νομική ισχύ και δεν μπορούν να καλύψουν τυχόν κενά της μαρτυρίας της Κατηγορούσας Αρχής. Από την άλλη, ο Κατηγορούμενος δεν υποχρεούται να αποδείξει ότι οι ισχυρισμοί του είναι αληθινοί ή βάσιμοι αλλά αρκεί η δημιουργία λογικής αμφιβολίας. Οι απομακρυσμένες πιθανότητες, όμως, δεν είναι αρκετές να δημιουργήσουν λογική αμφιβολία.

Πλημμελής Διερεύνηση

Η Υπεράσπιση παραπονείται ότι η Αστυνομία δεν έλαβε κατάθεση από τον δικηγόρο της ΜΚ2, ο οποίος άκουγε την επίδικη τηλεφωνική συνδιάλεξη μεταξύ της ΜΚ2 και του Κατηγορούμενου και, μάλιστα, επενέβη σε αυτήν και μίλησε στον Κατηγορούμενο.

Στην απόφαση Κλεοβούλου ν Αστυνομίας (Ποινική Έφεση 141/2023) ημερ. 20.10.2023, το Εφετείο, με παραπομπή σε αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου και σε νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ανέφερε ότι για να υπάρξει δυσμενής επηρεασμός του δικαιώματος σε δίκαιη δίκη, το οποίο επεκτείνεται και στο ανακριτικό στάδιο της Αστυνομίας, θα πρέπει ο Κατηγορούμενος να αποδείξει στο ισοζύγιο των πιθανοτήτων ότι οι παραλείψεις των ανακριτικών αρχών είναι «ουσιαστικής μορφής» και τον θέτουν «σε μειονεκτική θέση» έναντι της Κατηγορούσας Αρχής.

Ερχόμενος στα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης, διαπιστώνω ότι όντως η ΜΚ1 θα μπορούσε έστω να ζητήσει από την ΜΚ2 και να λάβει τα στοιχεία του προσώπου που άκουγε την επίδικη τηλεφωνική συνδιάλεξη και επέμβηκε μετά σε αυτήν. Το ερώτημα, όμως, είναι κατά πόσο αυτή η παράλειψη ήταν ουσιαστικής μορφής και έθεσαν τον Κατηγορούμενο σε μειονεκτική θέση έναντι της Κατηγορούσας Αρχής.

Καταρχάς, είναι κοινό έδαφος μεταξύ των δύο πλευρών ότι το εν λόγω πρόσωπο επενέβη στην τηλεφωνική συνομιλία και μίλησε στον Κατηγορούμενο. Σύμφωνα με τον Κατηγορούμενο, το εν λόγω πρόσωπο τού παρουσιάστηκε ως ο δικηγόρος της ΜΚ2, ο οποίος του είπε να μην ξαναενοχλήσει την ΜΚ2 γιατί θα έχει να κάνει μαζί του και μετά ο Κατηγορούμενος του απάντησε «αλίμονο στους πολίτες που ζητούν το δίκαιο τους να υπάρχουν τέτοιοι δικηγόροι» και έκλεισε το τηλέφωνο. Επιπλέον, στην παράγραφο 10 του Εγγράφου Α, ο Κατηγορούμενος ανέφερε ότι από τον Ιούλιο του 2020 υπήρχε επικοινωνία μεταξύ των δικηγόρων των μερών, ενώ παράλληλα φέρεται να είναι και γνώστης των δικαστικών διαδικασιών που εκκρεμούν μεταξύ των μερών και συνακόλουθα ποιος είναι ο δικηγόρος της ΜΚ2. Συνεπώς, τα στοιχεία του εν λόγω προσώπου ήταν γνωστά στον Κατηγορούμενο και ούτε τίθεται ζήτημα απόκρυψης στοιχείων ή κακοπιστίας εκ μέρους των ανακριτικών αρχών (βλ. Dimitov v Αστυνομίας (Ποινική Έφεση 24/2022) ημερ. 26.01.2024 και Knell v Αστυνομίας (1994) 2 ΑΑΔ 51). Αν ο Κατηγορούμενος θεωρούσε την μαρτυρία του εν λόγω προσώπου ευνοϊκή ή υποστηρικτική -κάτι το οποίο δεν φαίνεται να προκύπτει από τους ισχυρισμούς του ίδιου του Κατηγορούμενου- θα μπορούσε να την παρουσιάσει ο ίδιος.

Ενόψει των ανωτέρω, δεν θεωρώ ότι η παράλειψη της ΜΚ1 να ζητήσει τα στοιχεία του δικηγόρου της ΜΚ2 και να λάβει κατάθεση από αυτόν συνιστά πλημμελή διερεύνηση που επηρεάζει δυσμενώς τον Κατηγορούμενο και παραβιάζει το δικαίωμα του σε δίκαιη δίκη.

Η 1η Κατηγορία

Σχετικό με την κατηγορία που αντιμετωπίζει ο Κατηγορούμενος είναι το άρθρο 91Α του Περί Ποινικού Κώδικα Νόμου (ΚΕΦ.154), το οποίο προνοεί τα εξής:

«Πρόσωπο το οποίο προκαλεί σε άλλον τρόμο ή ανησυχία απειλώντας τον με βία ή άλλη παράνομη πράξη ή παράλειψη, διαπράττει αδίκημα και, σε περίπτωση καταδίκης, υπόκειται σε ποινή φυλάκισης που δεν υπερβαίνει τα τρία (3) έτη.»

Συνεπώς, τα συστατικά στοιχεία του αδικήματος, τα οποία οφείλει να αποδείξει η Κατηγορούσα Αρχή είναι (α) η απειλή άσκησης βίας ή τέλεσης άλλης παράνομης πράξης ή παράλειψης κατά άλλου προσώπου και (β) η πρόκληση τρόμου ή ανησυχίας σε τέτοιο πρόσωπο.

Το τι συνιστά απειλή είναι ζήτημα πραγματικό, το οποίο κρίνεται ανάλογα με τις περιστάσεις της κάθε υπόθεσης και ιδιαίτερα αναφορικά με το περιεχόμενο των όσων εκστομίζονται και το αποτέλεσμα που αυτά προκαλούν στο πρόσωπο που απευθύνονται (βλ. Ιωσήφ ν Αστυνομίας (Ποινική Έφεση 41/2021) ημερ. 28.09.2022, ECLI:CY:AD:2022:B369 και Νετζιήπ ν Αστυνομίας (1992) 2 ΑΑΔ 1). Σε σχέση με την πρόκληση τρόμου ή ανησυχίας, αυτό εξετάζεται με βάση την υποκειμενική αντίληψη του απειλούμενου, και όχι με το κατά πόσο υπήρχε όντως στατιστική πιθανότητα να πραγματοποιηθεί η απειλή (βλ. Κούσουλος ν Αστυνομίας (Ποινική Έφεση 119/2021) ημερ. 20.01.2022, ECLI:CY:AD:2022:B13). Επίσης, ο Κατηγορούμενος θα πρέπει να είχε όντως πρόθεση να προκαλέσει τρόμο ή ανησυχία στον απειλούμενο, έστω και αν δεν είχε σκοπό να πραγματοποιήσει την απειλή του. Εντούτοις, μια κενή απειλή, είτε λόγω του εξωπραγματικού χαρακτήρα της είτε των συνθηκών κάτω από τις οποίες διατυπώθηκε, δεν μπορεί να στοιχειοθετήσει τέτοια πρόθεση (βλ. Βοσκού ν Αστυνομίας (1990) 2 ΑΑΔ 510).

Έχοντας απορρίψει την μαρτυρία της ΜΚ2 για τους λόγους που επεξηγήθηκαν ανωτέρω, δεν υπάρχει ενώπιον μου αξιόπιστη μαρτυρία για την απειλή που κατηγορείται ο Κατηγορούμενος ότι εκστόμισε. Τα όσα δε ανάφερε ο Κατηγορούμενος σε σχέση με την επίδικη τηλεφωνική συνδιάλεξη με την ΜΚ2 και συγκεκριμένα ότι την κάλεσε να υπογράψουν ενοικιαστήριο έγγραφο για το επίδικο διαμέρισμα, δεν μπορούν να συνιστούν απειλή σύμφωνα με τα όσα αναλύθηκαν ανωτέρω.

Ως εκ τούτου, κρίνω ότι η Κατηγορούσα Αρχή δεν έχει αποδείξει την διάπραξη του αδικήματος της 1ης κατηγορίας από τον Κατηγορούμενο.

6.     Κατάληξη

Για όλους τους λόγους που καταγράφονται ανωτέρω, ο Κατηγορούμενος αθωώνεται και απαλλάσσεται από την 1η κατηγορία που αντιμετωπίζει.

 

                                                                      (Υπ.).....................................

                                                                               Μ. Μαρκουλλής, Προσ. Ε.Δ.

Πιστόν Αντίγραφον

Πρωτοκολλητής


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο