ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
Ενώπιον: Μ. Μαρκουλλής, Ε.Δ.
Αρ. Υπόθεσης: 5366/2025
ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
Κατηγορούσα Αρχή
ν
ΝΙΚΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ
Κατηγορούμενος
Ημερομηνία: 09.07.2025
Εμφανίσεις:
Για την Κατηγορούσα Αρχή: κ. Στέλλα Πίπη
Για την Κατηγορούμενο: Προσωπικά
Κατηγορούμενος παρών.
ΑΠΟΦΑΣΗ
(ΕΚ ΠΡΩΤΗΣ ΟΨΕΩΣ)
Εφόσον η Κατηγορούσα Αρχή έχει κλείσει την υπόθεση της, το Δικαστήριο οφείλει να εξετάσει κατά πόσο αποδείχθηκε εκ πρώτης όψεως υπόθεση εναντίον του Κατηγορούμενου επαρκώς ώστε αυτός να κληθεί σε απολογία και να υποχρεωθεί να προβάλει την υπεράσπιση του.
Στο στάδιο αυτό, το Δικαστήριο προβαίνει σε μια εκ πρώτης όψεως θεώρηση της μαρτυρίας, χωρίς αξιολόγηση της αξιοπιστίας της, και είναι αρκετό αν αυτή δημιουργεί εκ πρώτης όψεως υπόθεση, έτσι ώστε αν ο κατηγορούμενος δεν δώσει ικανοποιητική εξήγηση, η καταδίκη του από το Δικαστήριο να είναι μια λογική πραγματική δυνατότητα (βλ. Grant v Αστυνομίας (2008) 2 ΑΑΔ 808, Police v Kallenos (1980) JSC 145).
Η απαλλαγή ενός κατηγορούμενου σε αυτό το στάδιο δικαιολογείται μόνο όταν: (α) δεν στοιχειοθετείται εξ αντικειμένου η υπόθεση της κατηγορίας λόγω της απουσίας ενός ή περισσοτέρων των συστατικών στοιχείων του αδικήματος, ή (β) οποτεδήποτε η μαρτυρία είναι τόσο αντινομική ή στερείται πειστικότητας, σε βαθμό που κανένα λογικό δικαστήριο δεν θα μπορούσε να βασίσει καταδίκη σ΄ αυτή (βλ. Azinas v Police (1981) 1 CLR 250). Το κριτήριο είναι αντικειμενικό. Το Δικαστήριο δεν προβαίνει σε υποκειμενική αξιολόγηση της μαρτυρίας, αλλά σε αντικειμενική θεώρηση της υπόθεσης. Μόνο όταν η μαρτυρία εμπεριέχει τέτοια θεμελιακή αντίφαση και αναξιοπιστία, αναγόμενη σε εγγενή αντινομία, που δεν θα μπορούσε να την αντιπαρέλθει ένα λογικό Δικαστήριο επί οποιασδήποτε δυνατής αξιολόγησης της (βλ. Παναγιώτου ν Αστυνομίας (2000) 2 ΑΑΔ 191).
Στην παρούσα υπόθεση, ο Κατηγορούμενος αντιμετωπίζει την κατηγορία της στάθμευσης οχήματος σε είσοδο/έξοδο χώρου στάθμευσης και συγκεκριμένα ότι στάθμευσε το μηχανοκίνητο όχημά του στην έξοδο χώρου στάθμευσης στην οδό Κιαμίλ Κενάν στην Λάρνακα παρεμποδίζοντας την έξοδο μηχανοκίνητων οχημάτων.
Η Κατηγορούσα Αρχή παρουσίασε δύο μάρτυρες προς υποστήριξη της υπόθεσης της, ήτοι τον Αστυφύλακα 2434 (ΜΚ1) και τον Α.Π., αρμόδιο λειτουργό της Επαρχιακής Διοίκησης Λάρνακας (ΜΚ2).
Ο ΜΚ1 ανέφερε ότι το επίδικο όχημα ήταν σταθμευμένο σε «ιδιωτικό χώρο», αλλά δεν γνωρίζει αν ο ανωτέρω χώρος προορίζεται για να εισέρχονται μηχανοκίνητα οχήματα για να σταθμεύουν σε χώρο στάθμευσης. Ο ίδιος είχε πληροφορηθεί από την Επαρχιακή Διοίκηση Λάρνακας ότι είχε δοθεί πρόσβαση σε ιδιοκτήτη παρακείμενης οικίας να χρησιμοποιεί τον εν λόγω χώρο ως «πέρασμα» για να έχει πρόσβαση στην οικία του. Ο ΜΚ2 ανέφερε ότι ο επίδικος χώρος είναι τμήμα τουρκοκυπριακού τεμαχίου γης, το οποίο διαχειρίζεται η Επαρχιακή Διοίκηση Λάρνακας, και δεν έχει εκμισθώσει τον επίδικο χώρο στον Κατηγορούμενο. Επιπλέον, ανέφερε ότι στον επίδικο χώρο δόθηκε «πέρασμα» πλάτους 80 εκατοστών σε ιδιοκτήτη παρακείμενης οικίας για να εισέρχεται και εξέρχεται πεζός στην οικία του και η Επαρχιακή Διοίκηση Λάρνακας έχει λάβει δικαστικά μέτρα εναντίον του Κατηγορούμενου για παράνομη κατοχή του επίδικου χώρου.
Η νομική βάση της κατηγορίας που αντιμετωπίζει ο Κατηγορούμενος είναι ο Κανονισμός 58(9)(α) των Περί Μηχανοκινήτων Οχημάτων και Τροχαίας Κινήσεως Κανονισμών (ΚΔΠ/66/1984) ως έχουν τροποποιηθεί, ο οποίος προνοεί τα εξής:
«Πρόσωπο το οποίο οδηγεί ή έχει την ευθύνη ή τον έλεγχο μηχανοκίνητου οχήματος σε οποιοδήποτε δρόμο, οφείλει να μη σταθμεύει το όχημα ούτε εγκαταλείπει αυτό-
(α) στην είσοδο ή έξοδο σταθμού πυροσβεστικής, αστυνομικού σταθμού, κινηματογράφου ή θεάτρου, τράπεζας, εκκλησίας, τεμένους, νοσοκομείου, κλινικής, σχολείου, χώρου στάθμευσης οικίας ή πολυκατοικίας, δημόσιου ή ιδιωτικού χώρου στάθμευσης ή οποιουδήποτε άλλου δημόσιου ή ιδιωτικού χώρου»
Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες του αδικήματος στο κατηγορητήριο, ο Κατηγορούμενος κατηγορείται ότι στάθμευσε «στην έξοδο χώρου στάθμευσης παρεμποδίζοντας την έξοδο μηχανοκίνητων οχημάτων». Συνεπώς, η Κατηγορούσα Αρχή όφειλε να προσκομίσει μαρτυρία ότι ο Κατηγορούμενος (α) είχε την ευθύνη ή έλεγχο του επίδικου οχήματος και ότι (β) το στάθμευσε (γ) στην έξοδο (δ) χώρου στάθμευσης. Σύμφωνα με την ανωτέρω μαρτυρία των ΜΚ1 και ΜΚ2, ο Κατηγορούμενος στάθμευσε το επίδικο όχημα εντός του επίδικου τεμαχίου και παρεμπόδιζε την διέλευση πεζών και συγκεκριμένα ενός μονοπατιού προς κάποια οικία πίσω από το ανωτέρω τεμάχιο. Ουδεμία μαρτυρία, όμως, προσφέρθηκε ότι υπάρχει χώρος στάθμευσης μηχανοκίνητων οχημάτων στο επίδικο σημείο και ότι η στάθμευση του επίδικου οχήματος ήταν στην είσοδο ή έξοδο τέτοιου χώρου στάθμευσης. Ενόψει των ανωτέρω, κρίνω ότι δεν έχει προσαχθεί μαρτυρία σε σχέση με τα ανωτέρω συστατικά στοιχεία του αδικήματος.
Εφαρμόζοντας τις ανωτέρω νομικές αρχές για το παρόν στάδιο του εκ πρώτης όψεως, κρίνω ότι δεν έχει αποδειχθεί εκ πρώτης όψεως υπόθεση εναντίον του Κατηγορούμενου σε σχέση με την κατηγορία που αντιμετωπίζει, λόγω έλλειψης μαρτυρίας αναφορικά με συστατικά στοιχεία του αδικήματος, ήτοι την ύπαρξη χώρου στάθμευσης και την στάθμευση του επίδικου οχήματος στην είσοδο/έξοδο τέτοιου χώρου στάθμευσης.
Ως εκ τούτου, ο Κατηγορούμενος αθωώνεται και απαλλάσσεται από την κατηγορία που αντιμετωπίζει.
(Υπ.).....................................
Μ. Μαρκουλλής, Ε.Δ.
Πιστόν Αντίγραφον
Πρωτοκολλητής
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο