
ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
Ενώπιον: Γ. Χρ. Φούλια, Ε.Δ.
Αρ. Υπόθεσης: 5256/2024
Αστυνομικός Διευθυντής Λάρνακας
εναντίον
Παναγιώτη Θεοδούλου
Κατηγορούμενου
Ημερομηνία: 2.7.2025
Για την Κατηγορούσα Αρχή: κα Ά. Γιάλλουρου
Για τον Κατηγορούμενο: κ. Π. Χατζηπαναγιώτου
Κατηγορούμενος: Παρών
ΠΟΙΝΗ
Στο κατηγορητήριο της παρούσας υπόθεσης περιλαμβάνεται μία μόνο κατηγορία στην οποία ο κατηγορούμενος δήλωσε παραδοχή. Η εν λόγω κατηγορία αφορά το αδίκημα της κλοπής κατά παράβαση των άρθρων 255 και 262 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154.
Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες αδικήματος της επίδικης κατηγορίας ο κατηγορούμενος στις 22.4.2022 και περί ώρα 22:00 στην οδό Εμπεδοκλέους 5 στη Λάρνακα έκλεψε από το αυτοκίνητο το οποίο αναγράφεται εκεί το χρηματικό ποσό των €10,00 σε διάφορα κέρματα και ένα πολυεργαλείο μάρκας SWISS ιδιοκτησίας του RAMAN SUVORAU.
Κατόπιν αιτήματος της δικηγόρου του κατηγορούμενου στο οποίο η εκπρόσωπος της κατηγορούσας αρχής συγκατατέθηκε στην παρούσα θα ληφθούν υπόψη για σκοπούς επιβολής ποινής και οι υποθέσεις 2609/2024, 6945/2024, 12522/2024, 654/2025, 897/2025 και 1105/2025 του Ε.Δ. Λάρνακας.
Τα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης ως εκτέθηκαν από την εκπρόσωπο της κατηγορούσας αρχής και δεν αμφισβητήθηκαν από τον κατηγορούμενο έχουν ως ακολούθως: στις 22.4.2022 περί ώρα 10:00 το βράδυ λήφθηκε πληροφορία στην Αστυνομία ότι πρόσωπο έκλεβε από αυτοκίνητο. Ως εκ τούτου μέλη της Αστυνομίας μετέβηκαν στο μέρος που τους υποδείχθηκε και εκεί εντόπισαν τον παραπονούμενο ιδιοκτήτη του οχήματος ο οποίος τους ανέφερε ότι λίγη ώρα προηγουμένως είχε βρει ένα άτομο να κλέβει από το αυτοκίνητο του και συγκεκριμένα έκλεψε το χρηματικό ποσό των 10 ευρώ σε διάφορα κέρματα και ένα πολυεργαλείο μάρκας SWISS.
Στη σκηνή ο δράστης είχε αφήσει ένα καπελάκι τύπου τζόκεϋ και ένα ζευγάρι γυαλιά. Τα εν λόγω αντικείμενα παραλήφθηκαν και στάληκαν στο Ινστιτούτο Γενετικής και Νευρολογίας Κύπρου όπου απομονώθηκε το γενετικό υλικό του κατηγορούμενου. Ως εκ τούτου εκδόθηκε ένταλμα σύλληψης εναντίον του στις 8.12.2023 και αυτός συνελήφθηκε και του λήφθηκε κατάθεση στην οποία παραδέχθηκε τη διάπραξη του αδικήματος. Ανέφερε τέλος ότι ο κατηγορούμενος είναι λευκού ποινικού μητρώου και δεν έχει αποζημιωθεί ο παραπονούμενος.
Ως γεγονότα στην υπόθεση 2609/2024 η οποία αφορά μια κατηγορία για το αδίκημα της απόπειρας κλοπής αναφέρθηκαν τα ακόλουθα: στις 2.8.2023 περί ώρα 02:20 μέλη της Αστυνομίας έλαβαν κλήση ότι νεαρός άνδρας άνοιξε αυτοκίνητο με πρόθεση να κλέψει. Ως εκ τούτου μετέβηκαν στο μέρος, εντόπισαν τον κατηγορούμενο ο οποίος συνελήφθηκε για το αυτόφωρο αδίκημα της απόπειρας κλοπής. Του επιστήθηκε η προσοχή στον νόμο και ο κατηγορούμενος απάντησε «έκαμα λάθος».
Ως γεγονότα στην υπόθεση 6945/2024 η οποία αφορά μια κατηγορία για το αδίκημα της παράνομης κατοχής περιουσίας αναφέρθηκαν τα ακόλουθα: στις 11.4.2024 περί ώρα 03:30 το βράδυ ο Μ.Κ.1 ανέκοψε ποδήλατο το οποίο οδηγείτο από τον κατηγορούμενο το οποίο ήταν φρεσκοβαμμένο με αλλαγμένο το χρώμα του, ως εκ τούτου ο κατηγορούμενος συνελήφθηκε για το αδίκημα της παράνομης κατοχής.
Ως γεγονότα στην υπόθεση 12522/2024 η οποία αφορά μια κατηγορία για το αδίκημα κατοχής επιθετικού οργάνου αναφέρθηκαν τα ακόλουθα: στις 12.2.2024 και περί ώρα 11:30 ο Μ.Κ.1 βρισκόταν σε μηχανοκίνητη περιπολία στη Λάρνακα και είδε τον κατηγορούμενο να βρίσκεται στη λεωφόρο Μακαρίου στη Λάρνακα, να περπατά και να κρατά στο χέρι του ένα σπαθί χρώματος γκρίζου με λεπίδα που κατέληγε σε μυτερή άκρη μήκους 43 εκατοστών. Ο κατηγορούμενος συνελήφθηκε, του λήφθηκε κατάθεση και παραδέχθηκε τη διάπραξη του αδικήματος.
Ως γεγονότα στην υπόθεση 654/2025 η οποία αφορά 2 κατηγορίες για τα αδικήματα της εισόδου σε ξένη περιουσία με σκοπό διάπραξης ποινικού αδικήματος και της κλοπής αντίστοιχα αναφέρθηκαν τα ακόλουθα: στις 10.11.2024 καταγγέλθηκε από τον παραπονούμενο Νικόλα Κασιουλή που είναι ιδιοκτήτης κατοικίας η οποία βρίσκεται στην οδό [ ] στην Αραδίππου ότι πρόσωπο είχε εισέλθει στην αυλή της οικίας του και έκλεψε το ποδήλατο που αναφέρεται στη 2η κατηγορία αξίας €250,00. Εξασφαλίστηκε μαρτυρία εναντίον του κατηγορούμενου από κλειστό κύκλωμα παρακολούθησης αυτός συνελήφθηκε και παραδέχθηκε τη διάπραξη του αδικήματος. Δεν ανευρέθηκε το ποδήλατο ούτε αποζημιώθηκε ο παραπονούμενος.
Ως γεγονότα στην υπόθεση 897/2025 η οποία αφορά μια κατηγορία για το αδίκημα της μεταφοράς μάχαιρας εκτός κατοικίας αναφέρθηκαν τα ακόλουθα: στις 12.1.2025 και περί ώρα 03:30 μέλη της Αστυνομίας βρίσκονταν σε μηχανοκίνητη περιπολία όταν εντόπισαν τον κατηγορούμενο και λόγω του ότι ήταν πρόσωπο που είχε απασχολήσει την Αστυνομία με διάφορες υποθέσεις τον ανέκοψαν. Σε έρευνα που έγινε στο τσαντάκι μέσης του κατηγορουμένου ανευρέθηκε ένα μαχαίρι το οποίο είχε σταθερή λεπίδα μήκους 9 εκατοστών.
Ως γεγονότα στην υπόθεση 1105/2025 η οποία αφορά μια κατηγορία για το αδίκημα της παράνομης κατοχής περιουσίας αναφέρθηκαν τα ακόλουθα: στις 27.12.2024 μέλη της Αστυνομίας διενεργούσαν μηχανοκίνητη περιπολία στην οδό Μυρμιδόνων στην Αραδίππου όπου εντόπισαν τον κατηγορούμενο να οδηγεί ένα ποδήλατο. Τον ανέκοψαν και διαπίστωσαν ότι το ποδήλατο ήταν παράνομα στην κατοχή του ενόψει του ότι υπήρχαν πάνω αλλοιώσεις. Λήφθηκε κατάθεση από τον κατηγορούμενο στην οποία παραδέχθηκε τη διάπραξη του αδικήματος.
Τέλος ως γεγονότα στην υπόθεση 2553/2025 η οποία αφορά μια κατηγορία για το αδίκημα της παράνομης κατοχής περιουσίας αναφέρθηκαν τα ακόλουθα: στις 25.2.2025 και ώρα 02:50 ο Μ.Κ.1 ενώ βρισκόταν σε μηχανοκίνητη περιπολία ανέκοψε για έλεγχο τον κατηγορούμενο και διαπίστωσε ότι το ποδήλατο που οδηγούσε ο κατηγορούμενος το είχε παράνομα στην κατοχή του. Ο κατηγορούμενος σε κατάθεση η οποία του λήφθηκε αργότερα παραδέχθηκε τη διάπραξη του επίδικου αδικήματος.
Ο δικηγόρος του κατηγορούμενου όταν έλαβε τον λόγω ανέφερε ότι ο κατηγορούμενος είναι ένα νεαρό πρόσωπο ηλικίας 29 ετών το οποίο μεγάλωσε κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες. Οι γονείς του τον εγκατέλειψαν από την ηλικία των 6 ετών σε παιδική στέγη και αργότερα σε ηλικία 12 ετών κατέληξε στο ορφανοτροφείο μέχρι τα 18 του. Ουδέποτε γνώρισε γονείς και όταν πριν λίγα χρόνια προσπάθησε η μητέρα του να τον βοηθήσει στο σπίτι τελικά χτυπήθηκε από τον συμβίο της μητέρας του.
Μετά τα 18 του ο κατηγορούμενος προσπαθεί να σταθεί στα πόδια του όμως δεν είναι τόσο εύκολο. Αντιμετωπίζει σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα και δεν κατατάγηκε στον Στρατό.
Ζει μόνος του σε ένα μικρό και φτωχό διαμέρισμα στη Λάρνακα έχοντας μαζί του 2 γατάκια και 2 σκυλάκια. Πρόκειται για πρόσωπο περιορισμένης αντίληψης, φοίτησε μέχρι το γυμνάσιο και πήγε και κάποιους μήνες στην Α' τάξη της Τεχνικής Σχολής.
Πρόκειται για ένα πρόσωπο που δεν έχει εργασία, αν και κυκλοφορεί με ένα ποδήλατο που είναι το μόνο μέσο που μπορεί να έχει καθότι ούτε την οικονομική δυνατότητα έχει ούτε και την πνευματική ικανότητα για να μπορεί να οδηγεί και να κατέχει αυτοκίνητο. Ανέφερε τέλος πως λαμβάνει κάποια βοήθεια από το Γραφείο Ευημερίας σε μετρητά καθότι αναμένει την έγκριση του από το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα για να απολαμβάνει έστω και αυτό το επίδομα για να μπορεί να ζει ο ίδιος.
Άκουσα με προσοχή και έχω λάβει υπόψη μου όλα όσα αναφέρθηκαν.
Το Δικαστήριο κατά τη διαδικασία επιλογής του είδους της ποινής που θα επιβάλει σε μια συγκεκριμένη υπόθεση λαμβάνει υπόψη του τη σοβαρότητα των επίδικων αδικημάτων ως αυτή προκύπτει από την προβλεπόμενη από τον νόμο ανώτατη ποινή, τις περιστάσεις διάπραξής τους καθώς επίσης και τις προσωπικές και οικογενειακές συνθήκες του εκάστοτε κατηγορούμενου. Λαμβάνει επίσης υπόψη του πως σε αδικήματα για τα οποία παρατηρείται αυξητική τάση διάπραξής τους η επιβολή αποτρεπτικών ποινών καθίσταται αναγκαία.
Στην υπόθεση Βραχίμης ν. Αστυνομίας (2000) 2 Α.Α.Δ. 527 λέχθηκαν τα ακόλουθα αναφορικά με τις γενικές αρχές που διέπουν το θέμα της επιβολής ποινής:
«Έχει νομολογηθεί ότι η σοβαρότητα που προσδίδεται στο αδίκημα από το νομοθέτη, όπως προσδιορίζεται από το ανώτατο όριο ποινής συνιστά ένα από τους παράγοντες που συνθέτουν την σοβαρότητα του αδικήματος. Το στοιχείο αυτό λαμβάνεται υπόψη στην επιμέτρηση της ποινής και συνεκτιμάται με τα γεγονότα της υπόθεσης, τόσο για την επιλογή του τύπου της ποινής όσο και για τον καθορισμό της έκτασης της (Βλ. Δημοκρατία ν. Κυριάκου κ.α. (1990) 2 Α.Α.Δ. 264, 270 - Βλ. και Souilmi v. Αστυνομίας (1992) 2 Α.Α.Δ. 248, Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας ν. Πέτρου (1993) 2 Α.Α.Δ. 9 και Λαζάρου ν. Δημοκρατίας (1992) 2 Α.Α.Δ. 129). Όπως τέθηκε στην Λεβέντης ν. Αστυνομίας (1999) 2 Α.Α.Δ. 632, "το μέγιστο ύψος της ποινής που προβλέπεται από το Νόμο είναι η βάση από την οποία ξεκινά το Δικαστήριο για να επιμετρήσει την ποινή".».
Για το αδίκημα της κλοπής προνοείται από το άρθρο 262 του Ποινικού Κώδικα ανώτατη ποινή φυλάκισης 3 χρόνων. Από την ως άνω ποινή προκύπτει ότι το αδίκημα το οποίο ο κατηγορούμενος παραδέχθηκε είναι πολύ σοβαρό.
Από τη σχετική νομολογία προκύπτει ειδικότερα πως οι κλοπές, οι διαρρήξεις και άλλα ομοειδή αδικήματα βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της εγκληματικότητας, σημειώνεται έξαρση στη διάπραξή τους, γι’ αυτό και τα Δικαστήρια τα αντιμετωπίζουν με αυστηρότητα επειδή προκαλούν ρήγματα στην έννομη τάξη και διαβίωση και διαβρώνουν συνάμα το αίσθημα ασφάλειας του πολίτη (Αντάρτης ν. Δημοκρατίας (1997) 2 Α.Α.Δ. 138, Παναγίδης ν. Δημοκρατίας (1997) 2 Α.Α.Δ. 104, Λοΐζου ν. Δημοκρατίας (2001) 2 Α.Α.Δ. 546 και Αbed v. Δημοκρατίας (2007) 2 Α.Α.Δ. 128).
Στο έργο εξατομίκευσης της ποινής είναι καθήκον του Δικαστηρίου να λαμβάνει επίσης υπόψη του όλα τα ελαφρυντικά στοιχεία, περιλαμβανομένων των ατομικών συνθηκών του παραβάτη καθώς και εκείνα που πηγάζουν από τα γεγονότα της συγκεκριμένης υπόθεσης, για εξισορρόπηση της ποινής έτσι ώστε αυτή να μη συνιστά απλώς τιμωρία αλλά να αρμόζει στο πρόσωπο του συγκεκριμένου παραβάτη (Κωνσταντίνου ν. Δημοκρατίας (1989) 2 Α.Α.Δ. 224).
Από την άλλη όμως η διαδικασία εξατομίκευσης της ποινής δεν πρέπει να συνεπάγεται εξουδετέρωση ούτε της σοβαρότητας του αδικήματος ούτε του στοιχείου της αποτροπής, όταν συντρέχουν λόγοι για την απόδοση αποτρεπτικού χαρακτήρα στην ποινή (Μιχάλης Παναγιώτου ν. Αστυνομίας (2012) 2 Α.Α.Δ. 557). Η εξατομίκευση της ποινής επιτυγχάνεται μέσα και όχι έξω από το πλαίσιο των αρχών που διέπουν τον καθορισμό της ποινής (Γενικός Εισαγγελέας v. Ευαγόρου (2001) 2 Α.Α.Δ. 285).
Οι παλαιότερες αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου που αφορούν στην επιβολή ποινών παρέχουν ένδειξη του μέτρου τιμωρίας συγκεκριμένων αδικημάτων και των παραμέτρων του καθορισμού της ποινής πλην όμως δεν έχουν τον δεσμευτικό χαρακτήρα που ενέχει ο καθορισμός αρχών δικαίου επειδή η ποινή που επιβάλλεται σε κάθε υπόθεση είναι αλληλένδετη με τις ιδιαιτερότητες των γεγονότων που τη συνθέτουν και των συνθηκών του εκάστοτε παραβάτη (Χαραλάμπους v. Δημοκρατίας (2000) 2 Α.Α.Δ. 1, Γεωργίου κ.ά. v. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 61/2020, ημερομηνίας 14.7.2022, ECLI:CY:AD:2022:B304 και ANDREI ν. Αστυνομίας, Ποινικές Εφέσεις Αρ. 164 και 165/2022, ημερομηνίας 23.1.2023).
Στην υπόθεση Παντελής Κυριάκου Ιωάννου ν. Γεν. Εισαγγελέα της Δημοκρατίας (2005) 2 Α.Α.Δ. 598 λέχθηκε πως «όταν το δικαστήριο λαμβάνει υπόψη και άλλα αδικήματα, μπορεί να επιβάλει μεγαλύτερη ποινή στις κατηγορίες που περιλαμβάνονται στο κατηγορητήριο, από εκείνη που θα επέβαλλε αν είχε ενώπιόν του μόνο τις κατηγορίες που περιλαμβάνονται στο κατηγορητήριο». Όσα αναφέρθηκαν στην υπόθεση Ιωάννου (πιο πάνω) ισχύουν και στην παρούσα αφού θα ληφθούν υπόψη για σκοπούς επιμέτρησης της ποινής οι 7 πιο πάνω αναφερθείσες υποθέσεις.
Στα πλαίσια προσδιορισμού του είδους της κατάλληλης ποινής στην παρούσα υπόθεση λαμβάνω υπόψη μου τη σοβαρότητα του επίδικου αδικήματος ως αυτή προκύπτει από τη φύση του και την ανώτατη ποινή που προβλέπει ο νόμος για αυτό καθώς επίσης και τη χαμηλή αξία της περιουσίας την οποία ο κατηγορούμενος έκλεψε. Λαμβάνω επίσης υπόψη μου την έξαρση που παρατηρείται στη διάπραξη αδικημάτων όπως τα επίδικα και την αναγκαιότητα για αυστηρή αντιμετώπισή τους μέσω της επιβολής αποτρεπτικών ποινών. Λαμβάνω περαιτέρω υπόψη μου τη συνολική έκνομη δράση του κατηγορούμενου η οποία ήταν ποικιλόμορφη και εκδηλώθηκε επανειλημμένως με τον πιο πάνω τρόπο σε διάφορες ημερομηνίες κατά τα έτη 2022 μέχρι 2025.
Από την άλλη λαμβάνω υπόψη μου ως μετριαστικό παράγοντα προς όφελος του κατηγορούμενου την άμεση παραδοχή του η οποία δεικνύει την έμπρακτη μεταμέλειά του. Στην υπόθεση Χαρτούπαλλος ν. Δημοκρατίας (2002) 2 Α.Α.Δ. 28 λέχθηκε ότι «η παραδοχή ενοχής πρέπει να αμείβεται με σχετική έκπτωση στην ποινή». Λαμβάνω επίσης υπόψη του τις δύσκολες προσωπικές του περιστάσεις και το χαμηλό μορφωτικό και πνευματικό του επίπεδο.
Συνεκτιμώντας και σταθμίζοντας όλα όσα εκτίθενται πιο πάνω και ιδιαίτερα τα γεγονότα που περιβάλουν τη διάπραξη αλλά και τη φύση και τη σοβαρότητα των αδικημάτων καθώς επίσης και τη συνολική έκνομη δράση του κατηγορούμενου χωρίς να παραγνωρίζω τους πιο πάνω μετριαστικούς παράγοντες, κρίνω ότι η μόνη αρμόζουσα υπό τις περιστάσεις ποινή είναι αυτή της φυλάκισης.
Λαμβάνοντας υπόψη μου όλα τα πιο πάνω κρίνω ως αρμόζουσα υπό τις περιστάσεις ποινή αυτή της φυλάκισης διάρκειας 2 μηνών.
Έχοντας επιβάλει στον κατηγορούμενο ποινή φυλάκισης κάτω των 3 ετών προχωρώ στη συνέχεια να εξετάσω το θέμα της αναστολής της ποινής φυλάκισης που του επιβλήθηκε.
Το θέμα της αναστολής ποινής φυλάκισης ανήκει στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου και σχετικές είναι οι πρόνοιες του άρθρου 3(2) του Νόμου 95/72, όπως τροποποιήθηκε από τον Νόμο 186(Ι)/2003 καθώς επίσης και οι αρχές που έχει καθιερώσει η νομολογία επί του θέματος (Γενικός Εισαγγελέας ν. Λουκάς Φανιέρος (1996) 2 Α.Α.Δ. 303 και Γενικός Εισαγγελέας ν. Ρομίνας Τζιαουχάρη (2005) 2 Α.Α.Δ. 161). Επιβληθείσα ποινή φυλάκισης είναι δυνατό να ανασταλεί εφόσον αυτό δικαιολογείται από το σύνολο των περιστάσεων της υπόθεσης ή και από τα προσωπικά περιστατικά ενός κατηγορούμενου.
Σχετικά με το ζήτημα της αναστολής ποινής φυλάκισης στην υπόθεση Ιωσήφ ν. Δημοκρατίας (2012) 2 Α.Α.Δ. 930 λέχθηκε ότι «κατά την εξέταση του ζητήματος, σημαντικό ερώτημα είναι κατά πόσο η ανασταλείσα ποινή θα αντικατοπτρίζει την αντικειμενική σοβαρότητα του αδικήματος και θα εξυπηρετήσει τους πολλαπλούς σκοπούς της τιμωρίας».
Στην υπόθεση Απέργη ν. Αστυνομίας, Ποινική Έφεση Αρ. 64/2023, ημερ. 22.6.2023 έγινε αναφορά στην υπόθεση Νεοφύτου ν. Αστυνομίας, Ποινική Έφεση Αρ. 9/2021, ημερ. 29.7.2021 στην οποία εξηγήθηκε ότι ποινή φυλάκισης, ακόμα και εκεί όπου θα μπορούσε να θεωρηθεί και αυστηρή λόγω του ύψους της, μπορεί να απωλέσει το στοιχείο της αποτροπής εφόσον ανασταλεί, ακόμα και να καταστεί ανεπαρκής για την τιμωρία του καταδικασθέντα.
Έχοντας υπόψη μου τις πρόνοιες του άρθρου 3(2) του Νόμου 95/72, όπως τροποποιήθηκε από τον Νόμο 186(Ι)/2003 και τις αρχές που έχει καθιερώσει η νομολογία επί του θέματος (Γενικός Εισαγγελέας ν. Λουκάς Φανιέρος (1996) 2 Α.Α.Δ. 303 και Γενικός Εισαγγελέας ν. Ρομίνας Τζιαουχάρη (2005) 2 Α.Α.Δ. 161) και λαμβάνοντας υπόψη μου το σύνολο των περιστάσεων της υπόθεσης και τα προσωπικά περιστατικά του κατηγορούμενου και κυρίως την παραδοχή του, το μικρό χρηματικό ποσό το οποίο έκλεψε και τη μειωμένη ικανότητα αντίληψης που διαθέτει κρίνω ότι υπό τις περιστάσεις δικαιολογείται όπως η διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου ασκηθεί υπέρ της αναστολής της ποινής φυλάκισης που του επιβλήθηκε.
Η ποινή φυλάκισης που επιβλήθηκε στον κατηγορούμενο αναστέλλεται για περίοδο 2 ετών από σήμερα.
Κατά την επιμέτρηση της ποινής λήφθηκαν υπόψη και οι υποθέσεις 2609/2024, 6945/2024, 12522/2024, 654/2025, 897/2025, 1105/2025 και 2553/2025 του Ε.Δ. Λάρνακας.
Επεξηγείται στον κατηγορούμενο η έννοια της επιβολής ποινής φυλάκισης με αναστολή.
(Υπ.) ………………………..
Γιώργος Χρ. Φούλιας
Επαρχιακός Δικαστής
Πιστό Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο