ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
Ενώπιον: Γ. Χρ. Φούλια, Ε.Δ.
Αρ. Υπόθεσης: 6629/2025
Αστυνομικός Διευθυντής Λάρνακας
εναντίον
SERGEJS LUKASOV
Κατηγορούμενου
Ημερομηνία: 8.7.2025
Για την Κατηγορούσα Αρχή: κα Ελ. Γιακουμεττή
Για τον Κατηγορούμενο: κ. Ά. Αναστασίου
Κατηγορούμενος: Παρών
ΠΟΙΝΗ
Στο κατηγορητήριο της παρούσας υπόθεσης στην οποία δόθηκε η συγκατάθεση του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας δυνάμει του άρθρου 24(2) του περί Δικαστηρίων Νόμου 14/1960 για τη συνοπτική εκδίκασή της περιλαμβάνεται μόνο μια κατηγορία η οποία αφορά το αδίκημα της κατοχής διαρρηκτικών οργάνων εν καιρώ νυκτός κατά παράβαση του άρθρου 296(γ) του Ποινικού Κώδικα.
Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες αδικήματος της εν λόγω κατηγορίας ο κατηγορούμενος στις 18.6.2025 και ώρα 22:45 στη Λεωφ. Αθηνών στη Λάρνακα εν καιρώ νυκτός και χωρίς νόμιμη δικαιολογία είχε στην κατοχή του διαρρηκτικά όργανα δηλαδή ένα κόπτη σιδέρου, δύο σμιλάρια, τρεις πένσες, εφτά κατσαβίδια, ένα σιγατσάκι, ένα κόπτη συρμάτων, ένα κόπτη λαμαρίνων, 5 κόπτες, 4 σφυριά και 2 μαχαίρια.
Κατόπιν αιτήματος του δικηγόρου του κατηγορούμενου στο οποίο η εκπρόσωπος της κατηγορούσας αρχής συγκατατέθηκε στην παρούσα θα ληφθεί υπόψη για σκοπούς επιβολής ποινής και η υπόθεση 8427/2025 στην οποία περιλαμβάνονται 2 κατηγορίες για τα αδικήματα της κατοχής και προμήθειας ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β από άλλο πρόσωπο ήτοι ποσότητας 0,48 γρ. και άγνωστης ποσότητας αντίστοιχα κάνναβης χωρίς την άδεια του Υπουργού Υγείας.
Τα γεγονότα της υπόθεσης ως εκτέθηκαν από την εκπρόσωπο της κατηγορούσας αρχής και δεν αμφισβητήθηκαν από τον κατηγορούμενο έχουν ως ακολούθως: στις 18.6.2025 και περί ώρα 22:30 ανακόπηκε από μέλη της Αστυνομίας όχημα το οποίο οδηγούσε ο κατηγορούμενος και σε αυτό διενεργήθηκε έρευνα. Σε τσαντάκι στη θέση του συνοδηγού εντοπίστηκε ένα νάιλον σακουλάκι το οποίο περιείχε πράσινη ξηρή φυτική ύλη κάνναβης βάρους 0,48 γρ. Επίσης εντοπίστηκε και μεγάλος αριθμός διαρρηκτικών εργαλείων ήτοι όλα όσα αναφέρονται στις λεπτομέρειες αδικήματος της επίδικης κατηγορίας και ο κατηγορούμενος έδωσε θεληματική κατάθεση όπου παραδέχθηκε ενοχή για τις ναρκωτικές ουσίες καθώς και για την κατοχή των διαρρηκτικών οργάνων.
Αναφέρθηκε επίσης ότι ο κατηγορούμενος βαρύνεται με 5 προηγούμενες καταδίκες. Η 1η είναι στην υπόθεση 2260/2017 του Κακουργιοδικείου Αμμοχώστου στην οποία στις 3.10.2018 του επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης 4 ετών για το αδίκημα της συνομωσίας προς διάπραξη κακουργήματος, ποινή φυλάκισης 6 ετών για το αδίκημα της ληστείας, ποινή φυλάκισης 3 χρόνων για το αδίκημα της παράνομης κατοχής αεροβόλου όπλου, ποινή φυλάκισης 2 χρόνων για το αδίκημα της απειλής, ποινή φυλάκισης 1 έτους για το αδίκημα της κακόβουλης ζημιάς, ποινή φυλάκισης 3 χρόνων για το αδίκημα της κατοχής αντικειμένου το οποίο εκτοξεύει επιβλαβή υγρά και τέλος ποινή φυλάκισης 1 έτους για το αδίκημα της επίθεσης με σκοπό τη διάπραξη κακουργήματος.
Η 2η προηγούμενη καταδίκη του κατηγορούμενου είναι στην υπόθεση 3621/2017 του Ε.Δ. Λάρνακας στην οποία στις 17.9.2020 του επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης 10 μηνών για το αδίκημα της διάρρηξης κτιρίου και κλοπής και ποινή φυλάκισης 1 μηνός για το αδίκημα της κλοπής από θεματοφύλακα και οι ποινές συνέτρεχαν.
Η 3η προηγούμενη καταδίκη του κατηγορούμενου είναι στην υπόθεση 12908/2023 του Ε.Δ. Λάρνακας στην οποία στις 25.4.2024 σε 2 κατηγορίες διάρρηξης κτιρίου και κλοπής του επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης 6 μηνών σε καθεμιά και οι ποινές διατάχθηκε να συντρέχουν. Στην εν λόγω υπόθεση λήφθηκε υπόψη η υπόθεση 11701/2023 επίσης του Ε.Δ. Λάρνακας η οποία αφορούσε παράνομη κατοχή περιουσίας και κατοχή διαρρηκτικών εργαλείων εν καιρώ νυκτός.
Η 4η προηγούμενη καταδίκη του κατηγορούμενου είναι στην υπόθεση 2925/2023 του Ε.Δ. Λάρνακας στην οποία στις 7.10.2024 του επιβλήθηκε για τα αδικήματα της κλοπής περιουσίας και διάρρηξης συντρέχουσες ποινές φυλάκισης 4 και 12 μηνών αντίστοιχα και οι εν λόγω ποινές διατάχθηκε να συντρέχουν με την ποινή που του είχε επιβληθεί στην ως άνω υπόθεση 12908/2023 του Ε.Δ. Λάρνακας.
Τέλος η 5η προηγούμενη καταδίκη του κατηγορούμενου είναι στην υπόθεση 2579/2023 του Ε.Δ. Αμμοχώστου στην οποία στις 18.12.2024 του επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης 8 μηνών για το αδίκημα της κλοπής από κλειδωμένο κιβώτιο.
Στη συνέχεια τον λόγο έλαβε ο δικηγόρος του κατηγορούμενου ο οποίος δήλωσε ότι είναι παραδεκτές οι προηγούμενες καταδίκες του κατηγορούμενου.
Ο δικηγόρος του κατηγορούμενου ανέφερε περαιτέρω πως ο τελευταίος αποφυλακίστηκε σχετικά πρόσφατα και προσπαθεί να σταθεί στα πόδια του και να βρει μια τακτική δουλειά, κάτι το οποίο ακόμη δεν έχει καταφέρει.
Όσον αφορά τους μετριαστικούς παράγοντες της παρούσας υπόθεσης, ανέφερε πως δεν προκύπτει ότι τα διαρρηκτικά εργαλεία που βρέθηκαν στο αυτοκίνητο του κατηγορούμενου ήταν προϊόν κλοπής. Αν και δεν αμφισβητείται η κατοχή τους ούτε είχε δικαιολογία για την κατοχή τους τη νύκτα, για τη μέρα τα χρησιμοποιεί για περιστασιακές δουλειές που του αναθέτουν να κάνει μέχρι να βρει τακτική εργασία. Ανέφερε επίσης ότι ο κατηγορούμενος έχει ένα ανήλικο τέκνο.
Όσον αφορά το αδίκημα της κατοχής ναρκωτικών ανέφερε ότι αφορούν πολύ μικρή την οποία κατείχε αφού πρόκειται για περιστασιακό χρήστη.
Εισηγήθηκε τέλος πως σε περίπτωση που το Δικαστήριο ήθελε κρίνει ως αρμόζουσα ποινή τη στερητική της ελευθερίας λόγω του ποινικού του μητρώου να λάβει υπόψη του τον χρόνο που ο κατηγορούμενος τελεί υπό κράτηση.
Άκουσα με προσοχή και έχω λάβει υπόψη μου όλα όσα οι δικηγόροι των διαδίκων ανέφεραν.
Το Δικαστήριο κατά τη διαδικασία επιλογής του είδους της ποινής που θα επιβάλει σε μια συγκεκριμένη υπόθεση λαμβάνει υπόψη του τη σοβαρότητα των επίδικων αδικημάτων ως αυτή προκύπτει από την ανώτατη ποινή που προβλέπει ο νόμος για καθένα από αυτά, τις συνθήκες διάπραξής τους καθώς επίσης και τις προσωπικές και οικογενειακές περιστάσεις του εκάστοτε κατηγορούμενου. Επιπλέον, σε αδικήματα στα οποία παρατηρείται αυξητική τάση διάπραξής τους η επιβολή αποτρεπτικών ποινών καθίσταται αναγκαία.
Στο έργο εξατομίκευσης της ποινής είναι καθήκον του Δικαστηρίου να λαμβάνει επίσης υπόψη του όλα τα ελαφρυντικά στοιχεία, περιλαμβανομένων των ατομικών συνθηκών του εκάστοτε παραβάτη καθώς και εκείνα που πηγάζουν από τα γεγονότα της συγκεκριμένης υπόθεσης, για εξισορρόπηση της ποινής έτσι ώστε αυτή να μην συνιστά απλώς τιμωρία αλλά να αρμόζει στο πρόσωπο του συγκεκριμένου παραβάτη (Κωνσταντίνου ν. Δημοκρατίας (1989) 2 Α.Α.Δ. 224).
Από την άλλη όμως η διαδικασία εξατομίκευσης της ποινής δεν πρέπει να συνεπάγεται εξουδετέρωση ούτε της σοβαρότητας του αδικήματος ούτε του στοιχείου της αποτροπής, όταν συντρέχουν λόγοι για την απόδοση αποτρεπτικού χαρακτήρα στην ποινή (Μιχάλης Παναγιώτου ν. Αστυνομίας (2012) 2 Α.Α.Δ. 557). Η εξατομίκευση της ποινής επιτυγχάνεται μέσα και όχι έξω από το πλαίσιο των αρχών που διέπουν τον καθορισμό της ποινής (Γενικός Εισαγγελέας v. Ευαγόρου (2001) 2 Α.Α.Δ. 285).
Οι παλαιότερες αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου που αφορούν στην επιβολή ποινών παρέχουν ένδειξη του μέτρου τιμωρίας συγκεκριμένων εγκλημάτων και των παραμέτρων του καθορισμού της ποινής πλην όμως δεν έχουν τον δεσμευτικό χαρακτήρα που ενέχει ο καθορισμός αρχών δικαίου επειδή η ποινή που επιβάλλεται σε κάθε υπόθεση είναι αλληλένδετη με τις ιδιαιτερότητες των γεγονότων που τη συνθέτουν και των συνθηκών του εκάστοτε παραβάτη (Χαραλάμπους v. Δημοκρατίας (2000) 2 Α.Α.Δ. 1, Γεωργίου κ.ά. v. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 61/2020, ημερομηνίας 14.7.2022, ECLI:CY:AD:2022:B304 και ANDREI ν. Αστυνομίας, Ποινικές Εφέσεις Αρ. 164 και 165/2022, ημερομηνίας 23.1.2023).
Ως μετριαστικό παράγοντα λαμβάνω υπόψη μου την άμεση παραδοχή του κατηγορούμενου η οποία είναι ένας σημαντικός ελαφρυντικός παράγοντας ο οποίος εκφράζει και την έμπρακτη μεταμέλειά του. Στην υπόθεση Χαρτούπαλλος ν. Δημοκρατίας (2002) 2 Α.Α.Δ. 28 λέχθηκε ότι «η παραδοχή ενοχής πρέπει να αμείβεται με σχετική έκπτωση στην ποινή». Λαμβάνω επίσης υπόψη μου ότι η κατοχή των επίδικων διαρρηκτικών οργάνων δεν συνδέθηκε καθ’ οιονδήποτε τρόπο με τη διάπραξη άλλων αδικημάτων.
Λαμβάνω επίσης υπόψη μου τις προσωπικές και οικογενειακές περιστάσεις του κατηγορούμενου και ιδιαίτερα ότι είναι πατέρας ενός ανήλικου τέκνου.
Το αδίκημα το οποίο παραδέχθηκε ο κατηγορούμενος είναι πολύ σοβαρό και αυτό προκύπτει από την ανώτατη ποινή που προβλέπει ο νόμος για αυτό. Το άρθρο 296(γ) προνοεί ποινή φυλάκισης 5 χρόνων και σε περίπτωση που ο κατηγορούμενος καταδικάστηκε προηγουμένως για κακούργημα που αφορά περιουσία τότε αυτός υπόκειται σε φυλάκιση 7 χρόνων.
Από τα πιο πάνω καθώς επίσης και από το γεγονός ότι ο κατηγορούμενος βαρύνεται ως αναφέρθηκε με προηγούμενες καταδίκες για κακουργήματα που αφορούσαν περιουσία οι οποίες αναφέρθηκαν πιο πάνω προκύπτει ότι αυτός για το επίδικο αδίκημα στην παρούσα υπόθεση υπόκειται σε μέγιστη ποινή φυλάκισης 7 ετών.
Στα πλαίσια προσδιορισμού του είδους της κατάλληλης ποινής στην παρούσα υπόθεση λαμβάνω υπόψη μου τη σοβαρότητα του επίδικου αδικήματος ως αυτή προκύπτει από την προβλεπόμενη για αυτό μέγιστη ποινή ως αναφέρθηκε πιο πάνω και από τη σχετική νομολογία.
Σχετικά με τις προηγούμενες καταδίκες ενός κατηγορούμενου στην υπόθεση DYGDALOWICZ ν. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 11/2021, ημερ. 4.11.2022 λέχθηκαν τα ακόλουθα: «Όμως η σημασία των προηγούμενων καταδικών έγκειται στο ότι η ύπαρξη τους τείνει να μειώσει σε κάποιο βαθμό, την επιείκεια που μπορεί να επιδειχθεί. Και τούτο, κυρίως, γιατί αποτελούν ένδειξη της στάσης του κατηγορούμενου στην τήρηση των νόμων (Γενικός Εισαγγελέας ν. Ματθαίου (1994) 2 Α.Α.Δ. 1 και Γενικός Εισαγγελέας ν. Αεροπόρου (1997) 2 Α.Α.Δ. 17). Στην Μιχαήλ ν. Δημοκρατίας (1998) 2 Α.Α.Δ. 306 τονίστηκε και πάλι ότι οι προηγούμενες καταδίκες δεν αποτελούν παράγοντα επιβαρυντικό της ποινής, αλλά επενεργούν ως παράγων περιορισμού της επιείκειας, της οποίας θα μπορούσε να τύχει ο συγκεκριμένος κατηγορούμενος, αν δεν βαρυνόταν με τις προηγούμενες καταδίκες (βλ. επίσης Γεωργίου άλλως Καμμούγιαρος ν. Αστυνομίας (2003) 2 Α.Α.Δ. 565 και Vedat v. Αστυνομίας (2012) 2 Α.Α.Δ. 787)».
Από το πιο πάνω απόσπασμα είναι προφανές ότι οι 5 προηγούμενες καταδίκες με τις οποίες βαρύνεται ο κατηγορούμενος στις οποίες περιλαμβάνονται και ομοειδή αδικήματα με αυτά της παρούσας υπόθεσης τείνουν να μειώσουν την επιείκεια που μπορεί να του επιδειχθεί.
Στην υπόθεση Παντελής Κυριάκου Ιωάννου ν. Γεν. Εισαγγελέα της Δημοκρατίας (2005) 2 Α.Α.Δ. 598 λέχθηκε πως «όταν το δικαστήριο λαμβάνει υπόψη και άλλα αδικήματα, μπορεί να επιβάλει μεγαλύτερη ποινή στις κατηγορίες που περιλαμβάνονται στο κατηγορητήριο, από εκείνη που θα επέβαλλε αν είχε ενώπιόν του μόνο τις κατηγορίες που περιλαμβάνονται στο κατηγορητήριο».
Όσα αναφέρθηκαν στην υπόθεση Ιωάννου ν. Γεν. Εισαγγελέα της Δημοκρατίας (πιο πάνω) ισχύουν και στην παρούσα αφού θα ληφθεί υπόψη για σκοπούς επιμέτρησης της ποινής η πιο πάνω αναφερθείσα υπόθεση τα γεγονότα της οποίας είναι ήσσονος σοβαρότητας.
Συνεκτιμώντας και σταθμίζοντας όλα όσα εκτίθενται πιο πάνω και ιδιαίτερα τα γεγονότα που περιβάλουν τη διάπραξη αλλά και τη φύση και τη σοβαρότητα του επίδικου αδικήματος, χωρίς να παραγνωρίζω τους πιο πάνω ελαφρυντικούς παράγοντες, κρίνω ότι η μόνη αρμόζουσα υπό τις περιστάσεις ποινή είναι αυτή της φυλάκισης. Οποιαδήποτε άλλη ποινή όχι μόνο δεν θα εξυπηρετούσε τους σκοπούς του νόμου αλλά επιπλέον θα έστελνε λανθασμένα μηνύματα σε νέους επίδοξους παραβάτες. Το Δικαστήριο έχει καθήκον να πατάξει αξιόποινες συμπεριφορές προκειμένου να καταδείξει ότι η συνέχιση διάπραξης τέτοιων αδικημάτων δεν είναι ανεκτή και θα πρέπει επιτέλους να τερματιστεί.
Πρέπει επίσης να λεχθεί ότι παρόλο που οι πιο πάνω ελαφρυντικοί παράγοντες λαμβάνονται υπόψη για σκοπούς μετριασμού της ποινής κρίνω εντούτοις ότι δεν είναι τέτοιας έκτασης που να υπερφαλαγγίζουν την ανάγκη για αποτελεσματική εφαρμογή του Νόμου λόγω της σοβαρότητας των αδικημάτων όπως την έχω περιγράψει πιο πάνω και της αναγκαιότητας για επιβολή αποτρεπτικών ποινών σε υποθέσεις όπως η παρούσα. Οι εν λόγω παράγοντες μπορούν να επηρεάσουν το ύψος όχι όμως και το είδος της ποινής.
Συνεκτιμώντας και σταθμίζοντας όλα όσα εκτίθενται πιο πάνω και ιδιαίτερα τα γεγονότα που περιβάλουν τη διάπραξη αλλά και τη φύση και τη σοβαρότητα του αδικήματος χωρίς να παραγνωρίζω τους πιο πάνω μετριαστικούς παράγοντες, κρίνω ότι αρμόζουσα υπό τις περιστάσεις ποινή είναι αυτή της φυλάκισης διάρκειας 6 μηνών.
Έχοντας επιβάλει στον κατηγορούμενο ποινή φυλάκισης κάτω των 3 ετών προχωρώ στη συνέχεια να εξετάσω το θέμα της αναστολής της ποινής φυλάκισης που του επιβλήθηκε.
Το θέμα της αναστολής ποινής φυλάκισης ανήκει στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου και σχετικές είναι οι πρόνοιες του άρθρου 3(2) του Νόμου 95/72, όπως τροποποιήθηκε από τον Νόμο 186(Ι)/2003 καθώς επίσης και οι αρχές που έχει καθιερώσει η νομολογία επί του θέματος (Γενικός Εισαγγελέας ν. Λουκάς Φανιέρος (1996) 2 Α.Α.Δ. 303 και Γενικός Εισαγγελέας ν. Ρομίνας Τζιαουχάρη (2005) 2 Α.Α.Δ. 161). Επιβληθείσα ποινή φυλάκισης είναι δυνατό να ανασταλεί εφόσον αυτό δικαιολογείται από το σύνολο των περιστάσεων της υπόθεσης ή και από τα προσωπικά περιστατικά του εκάστοτε κατηγορούμενου.
Σχετικά με το ζήτημα της αναστολής ποινής φυλάκισης στην υπόθεση Ιωσήφ ν. Δημοκρατίας (2012) 2 Α.Α.Δ. 930, λέχθηκε ότι «κατά την εξέταση του ζητήματος, σημαντικό ερώτημα είναι κατά πόσο η ανασταλείσα ποινή θα αντικατοπτρίζει την αντικειμενική σοβαρότητα του αδικήματος και θα εξυπηρετήσει τους πολλαπλούς σκοπούς της τιμωρίας».
Στην υπόθεση Απέργη ν. Αστυνομίας, Ποινική Έφεση Αρ. 64/2023, ημερ. 22.6.2023, έγινε αναφορά στην υπόθεση Νεοφύτου ν. Αστυνομίας, Ποινική Έφεση Αρ. 9/2021, ημερ. 29.7.2021, στην οποία εξηγήθηκε ότι ποινή φυλάκισης, ακόμα και εκεί όπου θα μπορούσε να θεωρηθεί και αυστηρή λόγω του ύψους της, μπορεί να απωλέσει το στοιχείο της αποτροπής εφόσον ανασταλεί, ακόμα και να καταστεί ανεπαρκής για την τιμωρία του καταδικασθέντα.
Έχοντας υπόψη μου τις πρόνοιες του άρθρου 3(2) του Νόμου 95/72, όπως τροποποιήθηκε από τον Νόμο 186(Ι)/2003 και τις αρχές που έχει καθιερώσει η νομολογία επί του θέματος (Γενικός Εισαγγελέας ν. Λουκάς Φανιέρος (1996) 2 Α.Α.Δ. 303 και Γενικός Εισαγγελέας ν. Ρομίνας Τζιαουχάρη (2005) 2 Α.Α.Δ. 161) και λαμβάνοντας περαιτέρω υπόψη μου το γεγονός ότι ο κατηγορούμενος βαρύνεται με 5 προηγούμενες καταδίκες για ομοειδή αδικήματα οι οποίες δεν λειτούργησαν αποτρεπτικά για τον ίδιο κρίνω ότι στην παρούσα υπόθεση δεν δικαιολογείται όπως η διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου ασκηθεί υπέρ της αναστολής της ποινής φυλάκισης που του επιβλήθηκε.
Κρίνω περαιτέρω πως αναστολή της ποινής φυλάκισης δεν θα αντικατόπτριζε την αντικειμενική σοβαρότητα του επίδικου αδικήματος ούτε θα εξυπηρετούσε την παράμετρο της αποτροπής. Λόγω των πιο πάνω κρίνω ότι δεν δικαιολογείται όπως η διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου ασκηθεί υπέρ της αναστολής της ποινής φυλάκισης που επιβλήθηκε στον κατηγορούμενο.
Συνακόλουθα η ποινή φυλάκισης που επιβλήθηκε στον κατηγορούμενο να εκτελεστεί άμεσα. Ο χρόνος φυλάκισης μειώνεται για το χρονικό διάστημα που ο κατηγορούμενος τελεί υπό κράτηση ήτοι από τις 19.6.2025.
Κατά την επιμέτρηση της ποινής λήφθηκε υπόψη και η υπόθεση 8427/2025 του Ε.Δ. Λάρνακας.
(Υπ.) ..................................
Γιώργος Χρ. Φούλιας
Επαρχιακός Δικαστής
Πιστό Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο