ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
Ενώπιον: Γ. Χρ. Φούλια, Ε.Δ.
Αρ. Υπόθεσης: 6584/2025
Αστυνομικός Διευθυντής Λάρνακας
εναντίον
1. ZIHAD ALOM
2. DELWAR
3. MD HASNATH KABIR
4. ΝΤΙΠΟΥΚ ΡΟΥ
5. D.R. INSULATIONS LTD
Κατηγορουμένων
Ημερομηνία: 9.7.2025
Για την Κατηγορούσα Αρχή: κ. Ζ. Κούμουρου
Για τους Κατηγορούμενους αρ. 1, 4 και 5: κ. Α. Δ. Δημητρίου
Για τον Κατηγορούμενο αρ. 2: κα Λ. Κινοσίδου
Για τον Κατηγορούμενο αρ. 3: κ. Π. Ζαπούνης
Κατηγορούμενοι αρ. 1 - 4: Παρόντες
ΠΟΙΝΗ
Στο κατηγορητήριο της παρούσας υπόθεσης περιλαμβάνονται 14 κατηγορίες. Οι κατηγορίες 1 και 2 αφορούν τον 1ο κατηγορούμενο, οι κατηγορίες 3 και 4 τον 2ο κατηγορούμενο, οι κατηγορίες 5, 6 και 7 τον 3ο κατηγορούμενο και οι κατηγορίες 8 έως 14 από κοινού τον 4ο κατηγορούμενο και την κατηγορούμενη 5 εταιρεία. Οι κατηγορούμενοι παραδέχθηκαν τις κατηγορίες που καθένας τους αντιμετωπίζει.
Η 1η κατηγορία αφορά το αδίκημα της παράβασης των όρων άδειας εισόδου αλλοδαπού κατά παράβαση των άρθρων 2, 19(1)(ι)(κ) του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμου, Κεφ. 105 και των Κανονισμών 2, 9(1)(β)(4) και 11 της Κ.Δ.Π. 242/1972.
Οι κατηγορίες 2, 4 και 7 αφορούν το αδίκημα της άσκησης επαγγέλματος από αλλοδαπό χωρίς άδεια απασχολήσεως κατά παράβαση των άρθρων 19(ι)(κ) και 20 του Κεφ. 105 και των Κανονισμών 9, 11 και 14 της Κ.Δ.Π. 242/1972.
Η 3η κατηγορία αφορά το αδίκημα της παραμονής αλλοδαπού στη Δημοκρατία χωρίς άδεια κατά παράβαση των άρθρων 2 και 19(1)(λ) του Κεφ. 105 και των σχετικών κανονισμών (Κ.Δ.Π. 242/1972).
Η 6η κατηγορία αφορά το αδίκημα της εισόδου στη Δημοκρατία μέσω μη εγκεκριμένου λιμένα και παράνομης παραμονής στη Δημοκρατία κατά παράβαση του άρθρου 12(1)(5) του Κεφ. 105.
Οι κατηγορίες 8, 12 και 14 αφορούν το αδίκημα της πρόσληψης αλλοδαπού σε υπηρεσία και παράλειψης ειδοποίησης του Λειτουργού Καταγραφής για την εν λόγω πρόσληψη κατά παράβαση του άρθρου 20 του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμου, Κεφ. 105 και του Καν. 38 των σχετικών κανονισμών (Κ.Δ.Π. 242/1972 και Κ.Δ.Π.146/1991) και του άρθρου 20 του Ποινικού Κώδικα.
Οι κατηγορίες 9, 11 και 13 αφορούν το αδίκημα της παράνομης εργοδότησης αλλοδαπού κατά παράβαση των άρθρων 2, 14Β(1) και 19 του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμου, Κεφ. 105 και των σχετικών κανονισμών (Κ.Δ.Π. 242/1972 και Κ.Δ.Π.146/1991) και του άρθρου 20 του Ποινικού Κώδικα.
Τέλος η 10η κατηγορία αφορά το αδίκημα της παροχής συνδρομής σε αλλοδαπό όπως παραβεί τους όρους εισόδου κατά παράβαση των άρθρων 2, 19(1)(ι)(κ) του Κεφ. 105 και των σχετικών Κανονισμών και του άρθρου 20 του Ποινικού Κώδικα.
Ως γεγονότα τα οποία εκτέθηκαν από τον εκπρόσωπο της κατηγορούσας αρχής και δεν αμφισβητήθηκαν από τους κατηγορούμενους αναφέρθηκαν τα ακόλουθα: στις 10.6.2025 περί ώρα 9:00 το πρωί ο Μ.Κ.1 της Υ.Α.Μ. Λάρνακας μαζί με άλλα μέλη της Αστυνομίας μετέβηκαν σε υπό ανέγερση υποδομή στα Λειβάδια κατόπιν πληροφορίας ότι εκεί εργάζονται παράνομα αλλοδαποί. Ο Μ.Κ.1 πλησίασε τον περιφραγμένο χώρο της οικοδομής όπου εντόπισε άτομα να ασχολούνται με οικοδομικές εργασίες. Αφού τους πλησίασε μαζί με τα άλλα μέλη της αστυνομίας και τους αποκάλυψε την αστυνομική του ταυτότητα διαπιστώθηκε ότι επρόκειτο για τους κατηγορουμένους 1 έως 4.
Από έλεγχο που διενεργήθηκε διαπιστώθηκε ότι ο 1ος κατηγορούμενος βρίσκεται στη Δημοκρατία νόμιμα και έχει άδεια παραμονής και φοίτησης μέχρι τον Μάιο του 2025, ο 2ος κατηγορούμενος βρισκόταν παράνομα στο έδαφος της Δημοκρατίας από τις 15.12.2022, ο 3ος κατηγορούμενος βρισκόταν παράνομα στο έδαφος της Δημοκρατίας από τις 24.4.2022 και ο 4ος κατηγορούμενος είναι μόνιμος κάτοικος Κύπρου και διαμένει στη Λευκωσία. Η 5η κατηγορουμένη είναι η εταιρεία ιδιοκτησίας του 4ου κατηγορουμένου. Κανείς από τους κατηγορούμενους 1 έως 3 δεν είχε άδεια για απασχόληση και ως εκ τούτου συνελήφθησαν για αυτόφωρα αδικήματα. Ανακρινόμενος ο 4ος κατηγορούμενος παραδέχθηκε ότι ήταν ο εργοδότης τους. Λήφθηκαν ανακριτικές καταθέσεις από όλους τους εμπλεκόμενους όπου έδωσαν τους δικούς τους ισχυρισμούς. Όλοι είναι άτομα λευκού ποινικού μητρώου.
Ο δικηγόρος των κατηγορουμένων 1, 4 και 5 όταν έλαβε τον λόγο ανέφερε πως ο 4ος κατηγορούμενος είναι Κύπριος πολίτης. Αναφέρθηκε επίσης σε μετριαστικούς παράγοντες όπως την άμεση παραδοχή των κατηγορουμένων η οποία εκφράζει και την έμπρακτη μεταμέλειά τους καθώς επίσης στη συνεργασία τους με τις Αρχές και στο λευκό τους ποινικό μητρώο.
Ανέφερε επίσης ότι ο 1ος κατηγορούμενος είναι φοιτητής ο οποίος διαμένει νόμιμα στη Δημοκρατία. Είναι ελεύθερος, έχει στη χώρα καταγωγής του τον πατέρα και τη μητέρα του, ο πατέρας του είναι 68 ετών διαβητικός και εργάζεται και η μητέρα του είναι οικοκυρά. Επιθυμεί να τους βοηθήσει οικονομικά. Ανέφερε επίσης ότι ο 1ος κατηγορούμενος σήμερα κάνει foundation στην αγγλική γλώσσα με σκοπό να σπουδάσει στον τομέα της φιλοξενίας.
Σε ό,τι αφορά τις προσωπικές περιστάσεις του 4ου κατηγορουμένου ανέφερε ότι αυτός βρίσκεται για πάνω από 15 χρόνια στην Κύπρο, είναι νυμφευμένος με Κύπρια και έχουν ένα ανήλικο τέκνο ηλικίας σήμερα 4 ετών. Ο 4ος κατηγορούμενος έχει πολιτογραφηθεί Κύπριος Πολίτης. Οι γονείς του έχουν αποβιώσει, όμως ως ένα βαθμό συντηρεί τα πεθερικά του, τους γονείς της συζύγου του.
Ο μισθός του ανέρχεται στο ποσό των 1.200 ευρώ από την εταιρεία του στην οποία εργάζεται επίσης και η σύζυγος του και λαμβάνει μηνιαίο μισθό περί τα 700 ευρώ τον μήνα, συνεπώς η εταιρεία του Κατηγορουμένου 4 συντηρεί όλη την οικογένεια. Σε ότι αφορά την οικονομική του κατάσταση απλώς αναφέρω ότι καταβάλλει δόση δανείου περί τα 475 ευρώ τον μήνα, καταβάλλει επίσης για τα έξοδα της θυγατέρας του περί τα 700 ευρώ τον μήνα που περιλαμβάνει τα δίδακτρα στο νηπιαγωγείο, τα έξοδα της υγείας και ούτω καθεξής.
Σε ό,τι αφορά τα περιστατικά της υπόθεσης ανέφερε πως ναι μεν είναι πάρα πολύ σοβαρά αδικήματα όμως ο τρόπος που διαπράχθηκαν μειώνει τη βαρύτητα τους και ιδίως το γεγονός ότι οι κατηγορούμενοι είχαν πάει μόλις πρώτη μέρα να εργαστούν με σκοπό να προσκομίσουν τα απαραίτητα έγγραφα στον κατηγορούμενο 4.
Πράγματι ο μόνος κατηγορούμενος που προσκόμισε οποιαδήποτε έγγραφα, τις φοιτητικές του εγγραφές και ούτω καθεξής ήταν ο κατηγορούμενος 1 για τον οποίο προχώρησε ο κατηγορούμενος 4 στην εγγραφή του στο Γραφείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων.
Ακολούθως τον λόγο έλαβαν διαδοχικά οι δικηγόροι των κατηγορουμένων 2 και 3. Η δικηγόρος του 2ου κατηγορούμενου εξέφρασε την απολογία του 2ου κατηγορούμενου και ανέφερε ότι αυτός είναι ηλικίας 46 ετών και πατέρας 2 ανηλίκων τέκνων. Ανέφερε επίσης ότι ο 2ος κατηγορούμενος εισήλθε στη Κυπριακή Δημοκρατία για σκοπούς εργασίας καθότι προέρχεται από πολύ φτωχή οικογένεια και ήθελε να υποστηρίξει οικονομικά τα παιδιά του που είναι ανήλικα. Ανέφερε επίσης ότι είχε σκοπό να αποχωρήσει από τη Δημοκρατία αλλά δεν πρόλαβε.
Ο δικηγόρος του 3ου κατηγορούμενου όταν έλαβε τον λόγο ανέφερε πως πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη το πολύ χαμηλό μορφωτικό του επίπεδο αφού δεν πήγε σχολείο καθώς επίσης και το γεγονός ότι προέρχεται από πολύ φτωχή οικογένεια. Είναι νυμφευμένος και έχει 2 ανήλικα τέκνα ηλικίας 7 και 9 ετών αντίστοιχα. Ανέφερε επίσης ότι ήρθε στην Κύπρο για να εργαστεί για να συντηρήσει την οικογένεια του. Η σύζυγος του έχει μια σοβαρή ασθένεια η οποία την καθιστά ανίκανη να εργαστεί στο Μπαγκλαντές που είναι η χώρα καταγωγής του. Ανέφερε επίσης ότι το λευκό ποινικό μητρώο του 3ου κατηγορούμενου, η συνεργασία με τις Αρχές και η άμεση παραδοχή του που εκφράζει και την έμπρακτη μεταμέλειά του επιτρέπουν στο Δικαστήριο να τον αντιμετωπίσει με τη μέγιστη δυνατή επιείκεια. Ανέφερε τέλος ότι η επιθυμία του είναι άμεσα να πάει στη χώρα του και να ενσωματωθεί με την οικογένεια του.
Έχω μελετήσει με προσοχή και έλαβα υπόψη μου όσα αναφέρθηκαν.
Το Δικαστήριο κατά τη διαδικασία επιλογής του είδους της ποινής που θα επιβάλει σε μια συγκεκριμένη υπόθεση έχει καθήκον να λαμβάνει υπόψη του τη σοβαρότητα των επίδικων αδικημάτων ως αυτή προκύπτει από την ανώτατη ποινή που προβλέπει ο νόμος για καθένα από αυτά, τις περιστάσεις διάπραξης των αδικημάτων καθώς επίσης τις προσωπικές και οικογενειακές συνθήκες του εκάστοτε κατηγορούμενου. Επιπλέον, σε αδικήματα όπου παρατηρείται αυξητική τάση διάπραξής τους η επιβολή αποτρεπτικών ποινών καθίσταται αναγκαία.
Στο έργο εξατομίκευσης της ποινής είναι καθήκον του Δικαστηρίου να λαμβάνει επίσης υπόψη του όλα τα ελαφρυντικά στοιχεία περιλαμβανομένων των ατομικών συνθηκών του εκάστοτε παραβάτη καθώς και εκείνα που πηγάζουν από τα γεγονότα της συγκεκριμένης υπόθεσης για εξισορρόπηση της ποινής έτσι ώστε η ποινή να μη συνιστά απλώς τιμωρία αλλά να αρμόζει στο πρόσωπο του συγκεκριμένου παραβάτη (Κωνσταντίνου ν. Δημοκρατίας (1989) 2 Α.Α.Δ. 224).
Από την άλλη όμως η διαδικασία εξατομίκευσης της ποινής δεν πρέπει να συνεπάγεται εξουδετέρωση ούτε της σοβαρότητας του αδικήματος ούτε του στοιχείου της αποτροπής όταν συντρέχουν λόγοι για την απόδοση αποτρεπτικού χαρακτήρα στην ποινή (Μιχάλης Παναγιώτου ν. Αστυνομίας (2012) 2 Α.Α.Δ. 557). Η εξατομίκευση της ποινής επιτυγχάνεται μέσα και όχι έξω από το πλαίσιο των αρχών που διέπουν τον καθορισμό της ποινής (Γενικός Εισαγγελέας v. Ευαγόρου (2001) 2 Α.Α.Δ. 285).
Οι παλαιότερες αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου που αφορούν στην επιβολή ποινών παρέχουν ένδειξη του μέτρου τιμωρίας συγκεκριμένων εγκλημάτων και των παραμέτρων του καθορισμού της ποινής πλην όμως δεν έχουν τον δεσμευτικό χαρακτήρα που ενέχει ο καθορισμός αρχών δικαίου επειδή η ποινή που επιβάλλεται σε κάθε υπόθεση είναι αλληλένδετη με τις ιδιαιτερότητες των γεγονότων που τη συνθέτουν και των προσωπικών συνθηκών του εκάστοτε παραβάτη (Χαραλάμπους v. Δημοκρατίας (2000) 2 Α.Α.Δ. 1, Γεωργίου κ.ά. v. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 61/2020, ημερομηνίας 14.7.2022, ECLI:CY:AD:2022:B304 και ANDREI ν. Αστυνομίας, Ποινικές Εφέσεις Αρ. 164 και 165/2022, ημερομηνίας 23.1.2023).
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα αδικήματα στα οποία οι κατηγορούμενοι κρίθηκαν ένοχοι κατόπιν παραδοχής τους είναι σοβαρά. Η σοβαρότητα που προσδίδεται σε αυτά από τον νομοθέτη διαφαίνεται από το ανώτατο όριο ποινής που ο νόμος προνοεί για καθένα από αυτά.
Για το αδίκημα της πρόσληψης αλλοδαπού σε υπηρεσία και παράλειψης ειδοποίησης του Λειτουργού Καταγραφής περί της τοιαύτης πρόσληψης κατά παράβαση του άρθρου 20 του Κεφ. 105 και του Κ.38 της Κ.Δ.Π. 242/1972 ως τροποποιήθηκε από την Κ.Δ.Π. 146/1991 προβλέπεται πρόστιμο μη υπερβαίνον τις Λ.Κ.200,00 (€342,00 περίπου) ή ποινή φυλάκισης μέχρι 3 μήνες ή και οι 2 αυτές ποινές.
Για το αδίκημα της εργοδότησης αλλοδαπού χωρίς την απαιτούμενη από τον νόμο άδεια ή της εργοδότησης κατά παράβαση των όρων άδειας εργοδότησης ή της εργοδότησης κατά παράβαση οποιουδήποτε άλλου νόμου ή κανονισμού το άρθρο 14Β(1) του Κεφ. 105 προνοεί ποινή φυλάκισης μέχρι 5 έτη ή χρηματική ποινή μέχρι €20.000 ή και τις 2 αυτές ποινές.
Για το αδίκημα της παροχής συνδρομής σε αλλοδαπό όπως παραβεί τους όρους της άδειας εισόδου που του παραχωρήθηκε το άρθρο 19 του Κεφ. 105 προνοεί ποινή φυλάκισης μέχρι δώδεκα μήνες ή πρόστιμο που δεν υπερβαίνει τις χίλιες λίρες (€1.708 περίπου) ή και τις δύο αυτές ποινές.
Για το αδίκημα της παραμονής αλλοδαπού στη Δημοκρατία χωρίς άδεια του Διευθυντού και για το αδίκημα της άσκησης επαγγέλματος από αλλοδαπό χωρίς άδεια απασχολήσεως ή κατά παράβαση των όρων της άδειας παραμονής του το άρθρο 19 του Κεφ. 105 προνοεί ποινή φυλάκισης μέχρι δώδεκα μήνες ή πρόστιμο που δεν υπερβαίνει τις χίλιες λίρες (€1.708 περίπου) ή και τις δύο αυτές ποινές.
Η νομολογία καθορίζει ότι σοβαρά είναι και τα αδικήματα που αφορούν παράνομη εργοδότηση αλλοδαπών και ότι είναι αναγκαίο να αντιμετωπίζονται με την επιβολή αποτρεπτικών ποινών (Γενικός Εισαγγελίας της Δημοκρατίας ν. Χριστάκη Πιρίκκη (2001) 2 Α.Α.Δ. 279).
Στην υπόθεση Σαφειρίδου ν. Αστυνομίας, Ποινική Έφεση Αρ. 28/2022, ημερ. 21.3.2022, ECLI:CY:AD:2022:B123, αναφέρθηκε ότι:
«Η νομολογία διαχωρίζει τις περιπτώσεις των παρανόμως εργοδοτουμένων αλλοδαπών που βρίσκονται και παράνομα στη Δημοκρατία από τις περιπτώσεις στις οποίες αυτοί βρίσκονται νόμιμα, όπως στην προκειμένη περίπτωση. Είναι στη βάση αυτής της προσέγγισης που στην υπόθεση Lin Qinlong v. Αστυνομίας (2006) 2 Α.Α.Δ. 501, η οποία αφορούσε παράνομη εργοδότηση αλλοδαπού φοιτητή, το Ανώτατο Δικαστήριο ανέτρεψε ποινή φυλάκισης που επιβλήθηκε πρωτοδίκως (βλ. επίσης Γενικός Εισαγγελέας v. Νικολάου (2006) 2 Α.Α.Δ. 488)».
Η σοβαρότητα των αδικημάτων που σχετίζονται με την παράνομη είσοδο και παράνομη παραμονή αλλοδαπών στη Δημοκρατία και η ανάγκη επιβολής αποτρεπτικών ποινών δεν προκύπτουν μόνο από τις προβλεπόμενες ποινές αλλά έχουν επίσης τονισθεί και από τη σχετική νομολογία εδώ και δεκαετίες. Στην υπόθεση SHABANALI NAZARI ν. Αστυνομίας (1996) 2 Α.Α.Δ. 231 αναφέρθηκαν τα ακόλουθα:
«Παράνομη παραμονή αλλοδαπών στην Κύπρο συνιστά δεσπόζον (prevalent) αδίκημα, γεγονός που δικαιολογεί την επιβολή αποτρεπτικών ποινών.
…
Η συχνότητα, με την οποία διαπράττονται αδικήματα αυτής της φύσης, και οι αρνητικές επιπτώσεις στο κοινωνικό σύνολο συνοψίζονται περιεκτικά στο απόσπασμα που ακολουθεί από την πρόσφατη απόφαση του Εφετείου Mohamed και Άλλοι ν. Αστυνομίας (1996) 2 Α.Α.Δ. 166 που δόθηκε από το Νικήτα Δ.:
«Δυστυχώς το αδίκημα για το οποίο καταδικάστηκαν οι εφεσείοντες διαπράττεται τελευταία με εντεινόμενη συχνότητα. Ο πρωτόδικος δικαστής, εκφράζοντας τη βαθιά ανησυχία του για το φαινόμενο, το χαρακτήρισε ως επιδημία. Δε θα ήταν υπερβολικό να λεχθεί ότι από την άποψη αυτή η Κύπρος βρίσκεται σε κατάσταση πολιορκίας. Οι αρνητικές επιπτώσεις, κοινωνικές, οικονομικές και άλλες ήδη εκδηλώθηκαν και επηρεάζουν τη ζωή του τόπου.
Η Κύπρος είναι χώρα φιλόξενη και ανεκτική. Ιστορικά υπήρξε και εξακολουθεί να είναι κόμβος συγκοινωνιακός, οικονομικός και πολιτιστικός. Όμως κάθε κράτος διατηρεί το δικαίωμα μη αποδοχής αλλοδαπών (βλέπε ανάπτυξη του καθηγητή J.G. Starke 'Introduction to International Law', 10η έκδοση στη σελ. 748 και επ.), το οποίο παραβιάζεται με διάπραξη τέτοιας φύσεως αδικημάτων».
Στην ως άνω υπόθεση SHABANALI NAZARI ν. Αστυνομίας επικυρώθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο ποινή φυλάκισης 3 μηνών που επιβλήθηκε στον εφεσείοντα από το Πρωτόδικο Δικαστήριο στην κατηγορία της παραμονής στη Δημοκρατία μετά τη λήξη της άδειας παραμονής του κατά παράβαση του άρθρου 19(1)(λ) του Περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμου Κεφ. 105.
Σχετικό με τα πιο πάνω είναι και το ακόλουθο απόσπασμα από την υπόθεση Tabrizi v. Αστυνομίας (2004) 2 ΑΑΔ 421:
«Αδικήματα που αφορούν την παράνομη είσοδο και παραμονή αλλοδαπών στην Κύπρο ή που σχετίζονται με τέτοια αδικήματα αντιμετωπίζονται ως σοβαρά. Έχει επισημανθεί στην σχετική νομολογία ότι τόσο η παράνομη είσοδος στο έδαφος της Δημοκρατίας όσο και η παράνομη παραμονή προσώπων που εισήλθαν αρχικά νόμιμα έχει φθάσει σε τέτοια επίπεδα που δημιουργούνται σοβαρά προβλήματα κοινωνικής και οικονομικής φύσεως αλλά και προβλήματα αστυνόμευσης. Ακόμα ότι η Κύπρος είναι φιλόξενη χώρα αλλά ο καθένας που επιθυμεί να ζήσει εδώ οφείλει να συμμορφώνεται με τους Νόμους και τους Κανονισμούς της χώρας αυτής».
Στην υπόθεση ALI HASSAIN KHALAF AL JIBOURI ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ν. Αστυνομίας (1992) 2 Α.Α.Δ. 143 που αφορούσε στο αδίκημα της παραμονής στη Δημοκρατία μετά τη λήξη άδειας παραμονής κατά παράβαση του άρθρου 19(λ) του περί Αλλοδαπών και Μετανάστευσης Νόμου, Κεφ. 105 έγινε αναφορά στην υπόθεση Gaby Toufic Atallah ν. Δημοκρατίας (1992) 2 Α.Α.Δ. 94 στην οποία αναφέρθηκε ότι:
«οι προσωπικές περιστάσεις των κατηγορουμένων όσο και αν, όπως σε κάθε περίπτωση, είναι παράγοντες σχετικοί με την επιμέτρηση της ποινής, είναι περιορισμένης σημασίας και σίγουρα δεν μπορούν να αφεθούν να οδηγήσουν σε αναποτελεσματική εφαρμογή του νόμου σε υποθέσεις όπως η παρούσα, στις οποίες οι ποινές είναι αναγκαίο να είναι αποτρεπτικές».
Στην ως άνω απόφαση ALI HASSAIN KHALAF AL JIBOURI ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ (πιο πάνω) κρίθηκε ότι η ποινή φυλάκισης 1 μηνός που επιβλήθηκε από το πρωτόδικο Δικαστήριο δεν ήταν έκδηλα υπερβολική.
Στην υπόθεση ALI RIZA MOHAMEΤ ν. Αστυνομίας (1996) 2 Α.Α.Δ. 295 επικυρώθηκε ποινή φυλάκισης 5 μηνών που επιβλήθηκε στον εφεσείοντα κατόπιν παραδοχής του. Αναφέρθηκε και πάλι ότι η επιβολή αποτρεπτικής ποινής είναι επιβεβλημένη στις υποθέσεις διάπραξης αδικημάτων παράνομης παραμονής αλλοδαπών λόγω της έξαρσης στη διάπραξη τους και των αρνητικών επιπτώσεων τους σε διάφορους τομείς της ζωής του τόπου μας.
Στα πλαίσια επιλογής της κατάλληλης ποινής και της εξατομίκευσης λαμβάνω υπόψη μου την παραδοχή των κατηγορουμένων, η οποία είναι ένας σημαντικός ελαφρυντικός παράγοντας ο οποίος φανερώνει και την έμπρακτη μεταμέλειά τους. Στην υπόθεση Χαρτούπαλλος ν. Δημοκρατίας (2002) 2 Α.Α.Δ. 28 λέχθηκε ότι «η παραδοχή ενοχής πρέπει να αμείβεται με σχετική έκπτωση στην ποινή.».
Περαιτέρω λαμβάνω επίσης υπόψη μου το λευκό τους ποινικό μητρώο και τις προσωπικές, οικονομικές και οικογενειακές περιστάσεις καθενός από αυτούς, τα γεγονότα που περιβάλουν τη διάπραξη των επίδικων αδικημάτων καθώς επίσης και τη χρονική διάρκεια που καθένα από αυτά είχε.
Έχοντας υπόψη μου όλα τα πιο πάνω κρίνω ότι αρμόζουσα υπό τις περιστάσεις ποινή για τον 1ο κατηγορούμενο ο οποίος νόμιμα εισήλθε και εξακολουθεί νόμιμα να παραμένει στη Δημοκρατία είναι αυτή του προστίμου.
Έχοντας επίσης υπόψη μου όλα τα πιο και κυρίως λαμβάνοντας υπόψη μου τη μακρά χρονική διάρκεια της παράνομης παραμονής του 2ου κατηγορούμενου στη Δημοκρατία από τις 15.12.2022 ως αναγράφεται στις λεπτομέρειες αδικήματος της 3ης κατηγορίας την οποία παραδέχθηκε μέχρι και τις 10.6.2025 που εντοπίστηκε να διαπράττει τα επίδικα αδικήματα κρίνω ότι αρμόζουσα ποινή για τα αδικήματα που αυτός διέπραξε είναι αυτή της φυλάκισης.
Ομοίως και για τον 3ο κατηγορούμενο ο οποίος εισήλθε στη Δημοκρατία από μη εγκεκριμένο λιμένα και παρέλειψε να παρουσιαστεί αμέσως μετά την είσοδό του στον πλησιέστερο Διευθυντή του Τμήματος Μεταναστεύσεως για να του δοθεί άδεια εισόδου στη Δημοκρατία καθώς επίσης ότι η τοιαύτη παράλειψή του είχε διάρκεια πέραν των 3 ετών ήτοι από τις 24.4.2022 έως τις 10.6.2025 κρίνω ότι αρμόζουσα υπό τις περιστάσεις ποινή για τα αδικήματα που αυτός διέπραξε είναι αυτή της φυλάκισης.
Αναφορικά με τον 4ο κατηγορούμενο λαμβάνοντας υπόψη μου ότι η εργοδότηση των κατηγορουμένων 2 και 3 οι οποίοι κατά τον επίδικο χρόνο βρίσκονταν παράνομα στην Κυπριακή Δημοκρατία ήταν πολύ μικρής διάρκειας, ήτοι αφορούσε μόνο την επίδικη ημέρα, κρίνω ότι αρμόζουσα υπό τις περιστάσεις ποινή είναι η χρηματική η οποία όμως πρέπει να ενέχει το στοιχείο της αποτρεπτικότητας.
Όσον αφορά την 5η κατηγορούμενη εταιρεία είναι προφανές ότι ως νομικό πρόσωπο που είναι δεν δύναται να της επιβληθεί ποινή φυλάκισης.
Κατά την επιμέτρηση της ποινής λαμβάνω περαιτέρω υπόψη μου την ανώτατη ποινή που προβλέπει ο νόμος για καθένα από τα επίδικα αδικήματα καθώς επίσης και τη σχετική νομολογία όπως την ανέφερα πιο πάνω σύμφωνα με την οποία καθίσταται αναγκαία η επιβολή αποτρεπτικών ποινών σε αδικήματα όπως τα επίδικα λόγω της σοβαρότητάς τους και της ανησυχητικής έξαρσης που παρατηρείται στη διάπραξή τους. Έχοντας υπόψη μου όλα τα πιο πάνω καθώς επίσης και την αρχή της συνολικότητας της ποινής κρίνω ως αρμόζουσες υπό τις περιστάσεις ποινές τις ακόλουθες:
Για τον 1ο κατηγορούμενο:
· Στην 1η κατηγορία ποινή προστίμου €500,00
· Στην 2η κατηγορία ποινή προστίμου €500,00
Για τον 2ο κατηγορούμενο:
· Στην 3η κατηγορία ποινή φυλάκισης 5 μηνών
· Στην 4η κατηγορία ποινή φυλάκισης 5 μηνών
Οι ποινές φυλάκισης που επιβλήθηκαν στον 2ο κατηγορούμενο να συντρέχουν.
Για τον 3ο κατηγορούμενο:
· στην 5η κατηγορία ποινή φυλάκισης 5 μηνών
· στην 6η κατηγορία ποινή φυλάκισης 5 μηνών
· στην 7η κατηγορία ποινή φυλάκισης 5 μηνών
Οι ποινές φυλάκισης που επιβλήθηκαν στον 3ο κατηγορούμενο να συντρέχουν.
Σε καθένα από τους κατηγορούμενους 4 και 5:
· στην 8η κατηγορία ποινή προστίμου €150,00
· στην 9η κατηγορία ποινή προστίμου €500,00
· στη 10η κατηγορία καμία ποινή καθότι τα γεγονότα της περιλαμβάνονται σε αυτά της 9ης κατηγορίας
· στην 11η κατηγορία ποινή προστίμου €1.500,00
· στη 12η κατηγορία ποινή προστίμου €150,00
· στη 13η κατηγορία ποινή προστίμου €1.500,00
· στη 14η κατηγορία ποινή προστίμου €150,00
Έχοντας επιβάλει σε καθένα από τους κατηγορούμενους 2 και 3 ποινή φυλάκισης κάτω των 3 ετών προχωρώ στη συνέχεια να εξετάσω το θέμα της αναστολής της ποινής φυλάκισης που τους επιβλήθηκε.
Το θέμα της αναστολής ποινής φυλάκισης ανήκει στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου και σχετικές είναι οι πρόνοιες του άρθρου 3(2) του Νόμου 95/72, όπως τροποποιήθηκε από τον Νόμο 186(Ι)/2003 καθώς επίσης και οι αρχές που έχει καθιερώσει η νομολογία επί του θέματος (Γενικός Εισαγγελέας ν. Λουκάς Φανιέρος (1996) 2 Α.Α.Δ. 303 και Γενικός Εισαγγελέας ν. Ρομίνας Τζιαουχάρη (2005) 2 Α.Α.Δ. 161). Επιβληθείσα ποινή φυλάκισης είναι δυνατό να ανασταλεί εφόσον αυτό δικαιολογείται από το σύνολο των περιστάσεων της υπόθεσης ή και από τα προσωπικά περιστατικά του εκάστοτε κατηγορούμενου.
Σχετικά με το ζήτημα της αναστολής ποινής φυλάκισης στην υπόθεση Ιωσήφ ν. Δημοκρατίας (2012) 2 Α.Α.Δ. 930 λέχθηκε ότι «κατά την εξέταση του ζητήματος, σημαντικό ερώτημα είναι κατά πόσο η ανασταλείσα ποινή θα αντικατοπτρίζει την αντικειμενική σοβαρότητα του αδικήματος και θα εξυπηρετήσει τους πολλαπλούς σκοπούς της τιμωρίας».
Στην υπόθεση Απέργη ν. Αστυνομίας, Ποινική Έφεση Αρ. 64/2023, ημερ. 22.6.2023 έγινε αναφορά στην υπόθεση Νεοφύτου ν. Αστυνομίας, Ποινική Έφεση Αρ. 9/2021, ημερ. 29.7.2021 στην οποία εξηγήθηκε ότι ποινή φυλάκισης, ακόμα και εκεί όπου θα μπορούσε να θεωρηθεί και αυστηρή λόγω του ύψους της, μπορεί να απωλέσει το στοιχείο της αποτροπής εφόσον ανασταλεί, ακόμα και να καταστεί ανεπαρκής για την τιμωρία του καταδικασθέντα.
Έχοντας υπόψη μου τις πρόνοιες του άρθρου 3(2) του Νόμου 95/72, όπως τροποποιήθηκε από τον Νόμο 186(Ι)/2003 και τις αρχές που έχει καθιερώσει η νομολογία επί του θέματος (Γενικός Εισαγγελέας ν. Λουκάς Φανιέρος (1996) 2 Α.Α.Δ. 303 και Γενικός Εισαγγελέας ν. Ρομίνας Τζιαουχάρη (2005) 2 Α.Α.Δ. 161) και λαμβάνοντας περαιτέρω υπόψη μου το σύνολο των περιστάσεων της υπόθεσης και ιδίως τη μεγάλη χρονική διάρκεια της παράνομης παραμονής καθενός από τους κατηγορούμενους 2 και 3, ήτοι του 2ου κατηγορούμενου από τις 15.12.2022 έως τις 10.6.2025 και του 3ου κατηγορούμενου από τις 24.4.2022 μέχρι και τις 10.6.2025 που εντοπίστηκαν να διαπράττουν τα επίδικα αδικήματα κρίνω ότι στην παρούσα υπόθεση δεν δικαιολογείται όπως η διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου ασκηθεί υπέρ της αναστολής της ποινής φυλάκισης που τους επιβλήθηκε.
Κρίνω πως οι προσωπικές περιστάσεις των κατηγορουμένων 2 και 3, η παραδοχή τους και το λευκό τους ποινικό μητρώο δεν υπερτερούν της ανάγκης για επιβολή αποτρεπτικής ποινής για τους λόγους που προανέφερα. Κρίνω περαιτέρω πως αναστολή της ποινής φυλάκισης δεν θα αντικατόπτριζε την αντικειμενική σοβαρότητα των επίδικων αδικημάτων ούτε θα εξυπηρετούσε την παράμετρο της αποτροπής.
Σε κάθε περίπτωση, όλοι οι ως άνω μετριαστικοί παράγοντες οι οποίοι τέθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου, λήφθηκαν δεόντως υπόψη για τον καθορισμό τόσο του είδους όσο και του ύψους της ποινής. Λόγω των πιο πάνω κρίνω ότι δεν υπάρχει οποιοσδήποτε λόγος που να δικαιολογεί την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου υπέρ της αναστολής της ποινής φυλάκισης.
Η ποινή φυλάκισης που επιβλήθηκε σε καθένα από τους κατηγορούμενους 2 και 3 να εκτελεστεί άμεσα. Ο χρόνος φυλάκισης μειώνεται για το χρονικό διάστημα που οι κατηγορούμενοι 2 και 3 τελούν υπό κράτηση ήτοι από τις 11.6.2025.
(Υπ.) ..................................
Γιώργος Χρ. Φούλιας
Επαρχιακός Δικαστής
Πιστό Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο