ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
Ενώπιον: Γ. Χρ. Φούλια, Ε.Δ.
Αρ. Υπόθεσης: 5776/2025
Αστυνομικός Διευθυντής Λάρνακας
εναντίον
Λ. Κ.
Κατηγορούμενου
Ημερομηνία: 19.8.2025
Για την Κατηγορούσα Αρχή: κ. Ζ. Κούμουρου
Για τον Κατηγορούμενο: κ. Σ. Δημητρίου
Κατηγορούμενος: Παρών
ΠΟΙΝΗ
Ο κατηγορούμενος παραδέχθηκε τις 4 κατηγορίες που αντιμετωπίζει. Η 1η κατηγορία αφορά το αδίκημα της απαίτησης περιουσίας με απειλές με σκοπό κλοπής κατά παράβαση του άρθρου 290 του Ποινικού Κώδικα, η 2η το αδίκημα της απειλής κατά παράβαση του άρθρου 91Α του Ποινικού Κώδικα και των άρθρων 2, 3(1)(4) του περί Βίας στην Οικογένεια (Πρόληψη και Προστασία Θυμάτων) Νόμου 119(Ι)/2000 και άρθρα 2, 3, 5(α) και 11 του περί Πρόληψης και Καταπολέμησης της Βίας κατά των γυναικών και της Ενδοοικογενειακής Βίας Νόμου 115(Ι)/2021, η 3η το αδίκημα της απειλής βιαιοπραγίας κατά παράβαση του άρθρου 91(γ) του Ποινικού Κώδικα και των άρθρων 2, 3(1)(4) του περί Βίας στην Οικογένεια (Πρόληψη και Προστασία Θυμάτων) Νόμου 119(Ι)/2000 και άρθρα 2, 3, 5(α) και 11 του περί Πρόληψης και Καταπολέμησης της Βίας κατά των γυναικών και της Ενδοοικογενειακής Βίας Νόμου 115(Ι)/2021 και η 4η το αδίκημα της ανυπακοής σε νόμιμες διαταγές κατά παράβαση του άρθρου 137 του Ποινικού Κώδικα.
Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες αδικήματος της 1ης κατηγορίας ο κατηγορούμενος μεταξύ των ημερομηνιών 1.4.2025 έως 15.5.2025 συμπεριλαμβανομένων στη Λάρνακα με σκοπό κλοπής πολύτιμου πράγματος απαιτούσε χρήματα από τη μητέρα του με απειλές/βία δηλαδή την απειλούσε με τις φράσεις «εννά σε πνίξω», «εννά σε σκοτώσω», «εννά σε μαχαιρώσω να τρέχουν τα γαίματα που τον λαιμό σου» και «αν δεν μου δώκεις λεφτά εννά σε μαχαιρώσω».
Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες αδικήματος της 2ης κατηγορίας ο κατηγορούμενος στις 13.5.2025 και περί ώρα 18:00 στην οδό [ ] 8, διαμ. 2 στη Λάρνακα προκάλεσε τρόμο στη μητέρα του απειλώντας της ότι με παράνομη πράξη θα της κάνει κακό λέγοντάς της «εννά σε πνίξω», «εννά σε σκοτώσω», «εννά σε μαχαιρώσω να τρέχουν τα γαίματα που τον λαιμό σου».
Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες αδικήματος της 3ης κατηγορίας ο κατηγορούμενος κατά τον ίδιο τόπο και χρόνο που αναφέρεται στη 2η κατηγορία με σκοπό υποκίνησης της μητέρας του να διενεργήσει πράξη την οποία αυτή δεν είχε νομική υποχρέωση να τελέσει, δηλαδή να του δώσει χρήματα, την απείλησε με τη φράση «αν δεν μου δώκεις χρήματα εννά σε μαχαιρώσω».
Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες αδικήματος της 4ης κατηγορίας ο κατηγορούμενος κατά τον ίδιο τόπο και χρόνο που αναφέρεται στην 1η κατηγορία ανυπάκουσε σε δικαστικό διάταγμα αποκλεισμού που εκδόθηκε από το Ε.Δ. Λάρνακας στην υπόθεση 2554/2025 το οποίο του απαγόρευε να πλησιάζει τη μητέρα του και την κατοικία της στην οδό [ ] 8, διαμ. 2 και σχεδόν καθημερινά μετέβαινε στην οικία της και την απειλούσε.
Ως γεγονότα της παρούσας υπόθεσης αναφέρθηκαν τα ακόλουθα: εναντίον του κατηγορούμενου καταχωρήθηκε στις 2.4.2025 στο Ε.Δ. Λάρνακας η ποινική υπόθεση 2554/2025 στην οποία εκδόθηκε διάταγμα αποκλεισμού με το οποίο απαγορεύτηκε στον κατηγορούμενο να πλησιάζει τη Μ.Κ.1 και την οικία της.
Στις 14.5.2025 η Μ.Κ.1 η οποία είναι η μητέρα του κατηγορούμενου κατήγγειλε στην αστυνομία ότι ο γιος της λίγες ημέρες μετά την έκδοση του διατάγματος αποκλεισμού άρχισε να μην συμμορφώνεται με το εν λόγω διάταγμα, την επισκεπτόταν στην οικία της, την εξύβρισε και την απειλούσε λέγοντάς της «δωσ’ μου ριάλια ρα πουτάνα, θα σε πνίξω, θα σε σκοτώσω» και απαιτούσε διάφορα χρηματικά ποσά για να εξασφαλίσει τη δόση του αφού είναι χρήστης ναρκωτικών ουσιών.
Ο κατηγορούμενος διανυκτέρευε στην οικία αρνούμενος να αποχωρήσει από αυτήν, εξυβρίζοντας τη μητέρα του και λέγοντας ότι δεν είχε άλλο τόπο διαμονής.
Η παραπονούμενη κατήγγειλε επίσης ότι στις 13.5.2025 και περί ώρα 13:00 ο κατηγορούμενος επισκέφθηκε την οικία της και άρχισε να της ζητά χρήματα και να την απειλεί με τις φράσεις «δωσ’ μου ριάλια ρα πουτάνα, εάν δεν μου δώσεις λεφτά θα σε μαχαιρώσω» και ότι αναγκάστηκε να του δώσει το ποσό των 15 με 20 ευρώ και ο κατηγορούμενος εγκατέλειψε την οικία της.
Την ίδια ημέρα και περί ώρα 16:30 ο ύποπτος επέστρεψε στην οικία της και άρχισε να την εξυβρίζει και να ζητά πάλι λεφτά και όταν αυτή αρνήθηκε να του δώσει την απείλησε με τη φράση «πάω να φέρω το μασσιαίρι να σε μαχαιρώσω». Στη συνέχεια μετέβηκε στην κουζίνα και πήρε ένα κουζινομάχαιρο μήκους 30 εκατοστών περίπου και κρατώντας το στο δεξί του χέρι την πλησίασε και την απείλησε λέγοντάς της «θα σε μαχαιρώσω, να τρέχουν τα αίματα από τον λαιμό σου, εάν δεν έχω να πιω τζιείνα που θέλω, κάμνω το, μετά μπορεί να το μετανιώσω αλλά κάμνω το» προκαλώντας της φόβο για τη ζωή της. Η παραπονούμενη αναγκάστηκε να του δώσει το ποσό των 15 ευρώ και τότε ο κατηγορούμενος εγκατέλειψε το μέρος.
Εναντίον του κατηγορούμενου εκδόθηκε ένταλμα σύλληψης και όταν στις 15.5.2025 και περί ώρα 1:30 αυτός μετέβηκε στην οικία της μητέρας του μέλη της αστυνομίας επισκέφθηκαν το μέρος και ο Μ.Κ.3 τον συνέλαβε βάσει του εντάλματος σύλληψης.
Στις 16.5.2025 ο κατηγορούμενος μεταφέρθηκε στις υπηρεσίες ψυχικής υγείας του Γενικού Νοσοκομείου Λάρνακας και εξετάστηκε από κυβερνητικό ψυχίατρο ο οποίος αποφάνθηκε ότι ο κατηγορούμενος ήταν ικανός να παρακολουθήσει δικαστική διαδικασία.
Αναφέρθηκε τέλος ότι ο κατηγορούμενος είναι άτομο λευκού ποινικού μητρώου.
Ο δικηγόρος του κατηγορούμενου όταν έλαβε τον λόγο προς μετριασμό ανέφερε τα ακόλουθα: ο κατηγορούμενος είναι σήμερα 35 χρονών και πριν την κράτησή του στις κεντρικές φυλακές όλη του τη ζωή διέμενε με τη μητέρα του. Ο πατέρας του τους εγκατέλειψε όταν ο κατηγορούμενος ήταν ηλικίας 13 χρονών και όλο το βάρος της φροντίδας του έπεσε στα χέρια της μητέρας του.
Ανέφερε επίσης ότι τα αδικήματα τα οποία παραδέχθηκε ο κατηγορούμενος είναι πολύ σοβαρά και παρά το γεγονός ότι τα αδικήματα αυτά αφορούν το πρόσωπο της μητέρας του εντούτοις ο κατηγορούμενος έχει μια πάρα πολύ καλή σχέση με πολλή αγάπη και εξάρτηση με τη μητέρα του. Ανέφερε ακόμα πως ο κατηγορούμενος αμέσως μετά τη διάπραξη των αδικημάτων κλαίγοντας ζητούσε συγχώρεση από τη μητέρα του και την παρακαλούσε να μην πιστέψει ότι ήταν κακός και από την άλλη πλευρά και η μητέρα του αμέσως μετά την καταγγελία που έκανε ήθελε να την αποσύρει. Το δίλημμα της ήταν αρκετά μεγάλο να αποσύρει τις κατηγορίες για να μην ταλαιπωρήσει επιπλέον τον γιο της ή να χειριστεί αυτήν την υπόθεση ως μια ευκαιρία να πειστεί το παιδί της να ενταχθεί σε κάποιο πρόγραμμα απεξάρτησης.
Ο κ. Δημητρίου ανέφερε επίσης ότι ο κατηγορούμενος είναι εθισμένος στα ναρκωτικά από την ηλικία των 13 χρονών και παρά τις τεράστιες προσπάθειες που έχει κάνει η μητέρα του δυστυχώς δεν κατάφερε να τον απομακρύνει από τον κόσμο των ναρκωτικών.
Ανέφερε ακόμα πως ο κατηγορούμενος λόγω του γεγονότος ότι έχει μείνει αρκετό καιρό στις φυλακές είναι η πρώτη φορά στη ζωή του που έμεινε καθαρός από τα ναρκωτικά και έχει πραγματικά μετανιώσει για τις πράξεις του. Ανέφερε επιπλέον ότι ο κατηγορούμενος υποσχέθηκε επίσης στη μητέρα του και στον δικηγόρο του πως με την έκτιση της ποινής του θα προσπαθήσει να ενταχθεί σε κάποιο ανοικτό πρόγραμμα για να απαλλαγεί από τα ναρκωτικά.
Ο δικηγόρος του κατηγορούμενου εξέφρασε τέλος την ειλικρινή μεταμέλεια και απολογία του κατηγορούμενου και ζήτησε από το Δικαστήριο κάθε δυνατή επιείκεια για αυτόν.
Μελέτησα με προσοχή και έχω λάβει υπόψη μου όλα όσα τέθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου.
Το Δικαστήριο κατά τη διαδικασία επιλογής του είδους της ποινής που θα επιβάλει σε μια συγκεκριμένη υπόθεση λαμβάνει υπόψη του τη σοβαρότητα των επίδικων αδικημάτων ως αυτή προκύπτει από την ανώτατη ποινή που ο νόμος προνοεί για καθένα από αυτά, τις συνθήκες διάπραξής τους καθώς επίσης και τις προσωπικές και οικογενειακές περιστάσεις του εκάστοτε κατηγορούμενου. Επιπλέον λαμβάνει υπόψη πως σε αδικήματα στα οποία παρατηρείται αυξητική τάση διάπραξής τους η επιβολή αποτρεπτικών ποινών καθίσταται αναγκαία.
Στο έργο εξατομίκευσης της ποινής είναι καθήκον του Δικαστηρίου να λαμβάνει επίσης υπόψη του όλα τα ελαφρυντικά στοιχεία, περιλαμβανομένων των ατομικών συνθηκών του εκάστοτε παραβάτη καθώς και εκείνα που πηγάζουν από τα γεγονότα της συγκεκριμένης υπόθεσης, για εξισορρόπηση της ποινής έτσι ώστε αυτή να μη συνιστά απλώς τιμωρία αλλά να αρμόζει στο πρόσωπο του συγκεκριμένου παραβάτη (Κωνσταντίνου ν. Δημοκρατίας (1989) 2 Α.Α.Δ. 224).
Από την άλλη όμως η διαδικασία εξατομίκευσης της ποινής δεν πρέπει να συνεπάγεται εξουδετέρωση ούτε της σοβαρότητας του αδικήματος ούτε του στοιχείου της αποτροπής, όταν συντρέχουν λόγοι για την απόδοση αποτρεπτικού χαρακτήρα στην ποινή (Μιχάλης Παναγιώτου ν. Αστυνομίας (2012) 2 Α.Α.Δ. 557). Η εξατομίκευση της ποινής επιτυγχάνεται μέσα και όχι έξω από το πλαίσιο των αρχών που διέπουν τον καθορισμό της ποινής (Γενικός Εισαγγελέας v. Ευαγόρου (2001) 2 Α.Α.Δ. 285).
Οι παλαιότερες αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου που αφορούν στην επιβολή ποινών παρέχουν ένδειξη του μέτρου τιμωρίας συγκεκριμένων εγκλημάτων και των παραμέτρων του καθορισμού της ποινής πλην όμως δεν έχουν τον δεσμευτικό χαρακτήρα που ενέχει ο καθορισμός αρχών δικαίου επειδή η ποινή που επιβάλλεται σε μια συγκεκριμένη υπόθεση είναι αλληλένδετη με τις ιδιαιτερότητες των γεγονότων που τη συνθέτουν και των προσωπικών συνθηκών του εκάστοτε παραβάτη (Χαραλάμπους v. Δημοκρατίας (2000) 2 Α.Α.Δ. 1, Γεωργίου κ.ά. v. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 61/2020, ημερομηνίας 14.7.2022, ECLI:CY:AD:2022:B304 και ANDREI ν. Αστυνομίας, Ποινικές Εφέσεις Αρ. 164 και 165/2022, ημερομηνίας 23.1.2023).
Το αδίκημα της απαίτησης περιουσίας με απειλές με σκοπό κλοπής που αφορά η 1η κατηγορία εδράζεται στο άρθρο 290 του Ποινικού Κώδικα το οποίο προνοεί ποινή φυλάκισης 5 χρόνων.
Η 2η κατηγορία που αφορά το αδίκημα της απειλής εδράζεται στο άρθρο 91A του Ποινικού Κώδικα και στο άρθρο 3(1)(4) του περί Βίας στην Οικογένεια (Πρόληψη και Προστασία Θυμάτων) Νόμου 119(Ι)/2000 και για αυτό προνοείται ποινή φυλάκισης μέχρι 5 χρόνια ή χρηματική ποινή μέχρι Λ.Κ. 3.000 (περίπου €5.100) ή και οι 2 αυτές ποινές.
Το αδίκημα της απειλής βιαιοπραγίας της 3ης κατηγορίας εδράζεται στο άρθρο 91(γ) του Ποινικού Κώδικα και στο άρθρο 3(1)(4) του περί Βίας στην Οικογένεια (Πρόληψη και Προστασία Θυμάτων) Νόμου 119(Ι)/2000 και για αυτό προνοείται ποινή φυλάκισης μέχρι 5 χρόνια ή χρηματική ποινή μέχρι Λ.Κ. 3.000 (περίπου €5.100) ή και οι 2 αυτές ποινές.
Η 4η κατηγορία που αφορά το αδίκημα της ανυπακοής σε νόμιμες διαταγές εδράζεται στο άρθρο 137 του Ποινικού Κώδικα το οποίο προνοεί για το εν λόγω αδίκημα ποινή φυλάκισης 2 χρόνων.
Στα πλαίσια προσδιορισμού του είδους της κατάλληλης ποινής στην παρούσα υπόθεση λαμβάνω υπόψη μου τη σοβαρότητα των επίδικων αδικημάτων ως αυτή προκύπτει από την ανώτατη ποινή που ο νόμος προνοεί για καθένα από αυτά και από τη σχετική νομολογία καθώς επίσης τις περιστάσεις διάπραξής τους.
Από την άλλη λαμβάνω υπόψη μου ως μετριαστικό παράγοντα την παραδοχή του κατηγορούμενου η οποία φανερώνει και την έμπρακτη μεταμέλειά του η οποία είναι ένας σημαντικός ελαφρυντικός παράγοντας. Στην υπόθεση Χαρτούπαλλος ν. Δημοκρατίας (2002) 2 Α.Α.Δ. 28 λέχθηκε ότι «η παραδοχή ενοχής πρέπει να αμείβεται με σχετική έκπτωση στην ποινή».
Λαμβάνω επίσης υπόψη μου ως επιπλέον μετριαστικό παράγοντα το λευκό του ποινικό μητρώο και τις προσωπικές και οικογενειακές του περιστάσεις.
Συνεκτιμώντας και σταθμίζοντας όλα όσα εκτίθενται πιο πάνω και ιδιαίτερα τα γεγονότα που περιβάλουν τη διάπραξη αλλά και τη φύση και τη σοβαρότητα των αδικημάτων, χωρίς να παραγνωρίζω τους πιο πάνω ελαφρυντικούς παράγοντες, κρίνω ότι η μόνη αρμόζουσα υπό τις περιστάσεις ποινή είναι αυτή της φυλάκισης. Οποιαδήποτε άλλη ποινή όχι μόνο δεν θα εξυπηρετούσε τους σκοπούς του νόμου αλλά επιπλέον θα έστελνε λανθασμένα μηνύματα σε νέους επίδοξους παραβάτες. Το Δικαστήριο έχει καθήκον να πατάξει αξιόποινες συμπεριφορές προκειμένου να καταδείξει ότι η συνέχιση διάπραξης τέτοιων αδικημάτων δεν είναι ανεκτή και θα πρέπει επιτέλους να τερματιστεί.
Πρέπει επίσης να λεχθεί ότι παρόλο που οι πιο πάνω ελαφρυντικοί παράγοντες λαμβάνονται υπόψη για σκοπούς μετριασμού της ποινής κρίνω εντούτοις ότι δεν είναι τέτοιας έκτασης που να υπερφαλαγγίζουν την ανάγκη για αποτελεσματική εφαρμογή του Νόμου λόγω της σοβαρότητας των επίδικων αδικημάτων όπως την έχω περιγράψει πιο πάνω και της αναγκαιότητας για επιβολή αποτρεπτικών ποινών σε υποθέσεις όπως η παρούσα. Οι εν λόγω παράγοντες μπορούν να επηρεάσουν το ύψος όχι όμως και το είδος της ποινής.
Συνεκτιμώντας και σταθμίζοντας όλα όσα εκτίθενται πιο πάνω και ιδιαίτερα τα γεγονότα που περιβάλουν τη διάπραξη αλλά και τη φύση και τη σοβαρότητα των επίδικων αδικημάτων κρίνω ως αρμόζουσες ποινές τις ακόλουθες:
· Στην 1η κατηγορία ποινή φυλάκισης 4 μηνών
· Στην 2η κατηγορία ποινή φυλάκισης 4 μηνών
· Στην 3η κατηγορία καμία ποινή καθότι τα γεγονότα της είναι ίδια με αυτά της 2ης κατηγορίας
· Στην 4η κατηγορία ποινή φυλάκισης 1 μηνός
Οι ποινές φυλάκισης που επιβλήθηκαν στον κατηγορούμενο να συντρέχουν.
Έχοντας επιβάλει στον κατηγορούμενο ποινή φυλάκισης κάτω των 3 ετών προχωρώ στη συνέχεια να εξετάσω το θέμα της αναστολής της ποινής φυλάκισης που του επιβλήθηκε.
Το θέμα της αναστολής ποινής φυλάκισης ανήκει στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου και σχετικές είναι οι πρόνοιες του άρθρου 3(2) του Νόμου 95/1972, όπως τροποποιήθηκε από τον Νόμο 186(Ι)/2003 καθώς επίσης και οι αρχές που έχει καθιερώσει η νομολογία επί του θέματος (Γενικός Εισαγγελέας ν. Λουκάς Φανιέρος (1996) 2 Α.Α.Δ. 303 και Γενικός Εισαγγελέας ν. Ρομίνας Τζιαουχάρη (2005) 2 Α.Α.Δ. 161). Επιβληθείσα ποινή φυλάκισης είναι δυνατό να ανασταλεί εφόσον αυτό δικαιολογείται από το σύνολο των περιστάσεων της υπόθεσης ή και από τα προσωπικά περιστατικά ενός κατηγορούμενου.
Σχετικά με το ζήτημα της αναστολής ποινής φυλάκισης στην υπόθεση Ιωσήφ ν. Δημοκρατίας (2012) 2 Α.Α.Δ. 930 λέχθηκε ότι «κατά την εξέταση του ζητήματος, σημαντικό ερώτημα είναι κατά πόσο η ανασταλείσα ποινή θα αντικατοπτρίζει την αντικειμενική σοβαρότητα του αδικήματος και θα εξυπηρετήσει τους πολλαπλούς σκοπούς της τιμωρίας».
Στην υπόθεση Απέργη ν. Αστυνομίας, Ποινική Έφεση Αρ. 64/2023, ημερ. 22.6.2023 έγινε αναφορά στην υπόθεση Νεοφύτου ν. Αστυνομίας, Ποινική Έφεση Αρ. 9/2021, ημερ. 29.7.2021 στην οποία εξηγήθηκε ότι ποινή φυλάκισης, ακόμα και εκεί όπου θα μπορούσε να θεωρηθεί και αυστηρή λόγω του ύψους της, μπορεί να απωλέσει το στοιχείο της αποτροπής εφόσον ανασταλεί, ακόμα και να καταστεί ανεπαρκής για την τιμωρία του καταδικασθέντα.
Έχοντας υπόψη μου τις πρόνοιες του άρθρου 3(2) του Νόμου 95/72, όπως τροποποιήθηκε από τον Νόμο 186(Ι)/2003 και τις αρχές που έχει καθιερώσει η νομολογία επί του θέματος (Γενικός Εισαγγελέας ν. Λουκάς Φανιέρος (1996) 2 Α.Α.Δ. 303 και Γενικός Εισαγγελέας ν. Ρομίνας Τζιαουχάρη (2005) 2 Α.Α.Δ. 161) και λαμβάνοντας περαιτέρω υπόψη μου τις περιστάσεις διάπραξης των επίδικων αδικημάτων και τις προσωπικές περιστάσεις του κατηγορούμενου κρίνω ότι δεν δικαιολογείται η άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου υπέρ της αναστολής της άμεσης εκτέλεσης της ποινής που του επιβλήθηκε. Κρίνω περαιτέρω πως αναστολή της ποινής φυλάκισης δεν θα αντικατόπτριζε την αντικειμενική σοβαρότητα των επίδικων αδικημάτων ούτε θα εξυπηρετούσε την παράμετρο της αποτροπής.
Σε κάθε περίπτωση, όλοι οι ως άνω μετριαστικοί παράγοντες οι οποίοι τέθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου, λήφθηκαν δεόντως υπόψη για τον καθορισμό τόσο του είδους όσο και του ύψους της ποινής.
Η ποινή φυλάκισης που επιβλήθηκε στον κατηγορούμενο να εκτελεστεί άμεσα.
Ο χρόνος φυλάκισης μειώνεται για το χρονικό διάστημα που ο κατηγορούμενος τελεί υπό κράτηση ήτοι από τις 19.5.2025.
(Υπ.) ………………………..
Γιώργος Χρ. Φούλιας
Επαρχιακός Δικαστής
Πιστό Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο