ΕΝΩΠΙΟΝ: Μ. Λ. ΛΟΪΖΟΥ, Ε.Δ.
Αρ. Yπόθεσης: 5638/2025
ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
Κατηγορούσα Αρχή
ν.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ
Κατηγορούμεvος
Ημερομηνία: 3 Οκτωβρίου 2025
Εμφανίσεις:
Για την Κατηγορούσα Αρχή: Η κα Ε. Γιακουμεττή.
Για την Κατηγορούμενο: Αυτοπροσώπως.
Κατηγορούμενος: παρών.
ΠΟΙΝΗ
Ο κατηγορούμενος έχει βρεθεί ένοχος με δική του παραδοχή στο αδίκημα της κατοχής εκρηκτικών υλών κατά παράβαση του άρθρου 4 (1) (ε) (4) (δ) του περί Εκρηκτικών Υλών Νόμου (ΚΕΦ.54) (1η κατηγορία) και στο αδίκημα της μεταφοράς εκρηκτικών υλών κατά παράβαση του άρθρου 4 (1) (ε) (4) (δ) του περί Εκρηκτικών Υλών Νόμου (ΚΕΦ.54) (2η κατηγορία).
Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες αδικήματος της 1ης κατηγορίας, κατηγορείται ότι στις 2/02/2024 στο Αεροδρόμιο Λάρνακας είχε στην κατοχή του εκρηκτικές ύλες δηλαδή 3 πλήρη φυσίγγια πυροβόλου όπλου που περιείχαν εκρηκτική ύλη χωρίς την άδεια του Επιθεωρητή Εκρηκτικών Υλών. Περαιτέρω, σύμφωνα με τις λεπτομέρειες αδικήματος της 2ης κατηγορίας, κατηγορείται ότι στον ίδιο τόπο και χρόνο που αναφέρεται στην 1η κατηγορία μετέφερε εκρηκτικές ύλες δηλαδή 3 πλήρη φυσίγγια πυροβόλου όπλου που περιείχαν εκρηκτική ύλη χωρίς την άδεια του Επιθεωρητή Εκρηκτικών Υλών.
Τα γεγονότα που συνθέτουν τη διάπραξη των αδικημάτων, τέθηκαν από πλευράς κατηγορούσας αρχής και παρατίθενται αυτολεξεί:
«Ο κατηγορούμενος μετέβηκε στο Αεροδρόμιο Λάρνακας για να ταξιδέψει με προορισμό την Κρήτη. Εντοπίστηκε σε ακτινοδιαγνωστκό έλεγχο στο τσαντάκι ώμου που κρατούσε 3 πλήρη φυσίγγια πυροβόλου όπλου διαμετρήματος 0,38. Ο κατηγορούμενος παραδέχθηκε ενοχή ότι κατείχε και μετέφερε τα 3 πλήρη φυσίγγια.»
Τέθηκε περαιτέρω από πλευράς κατηγορούσας αρχής ότι ο κατηγορούμενος δεν βαρύνεται με προηγούμενες καταδίκες.
Για σκοπούς μετριασμού και επιβολής ποινής ετοιμάστηκε έκθεση του Γραφείου Ευημερίας, το περιεχόμενο της οποίας υιοθετήθηκε από τον κατηγορούμενο. Στην έκθεση αναφέρεται ότι ο κατηγορούμενος είναι ηλικίας 54 ετών, κατάγεται από τη Λεμεσό και προέρχεται από τετραμελή οικογένεια. Ο πατέρας του απεβίωσε και η μητέρα του σήμερα παρουσιάζει την ασθένεια αλτσχάϊμερ. Ο αδελφός του απεβίωσε σε ηλικία 15 ετών μετά από ατύχημα. Ο κατηγορούμενος είναι απόφοιτος Β τεχνικής σχολής στον κλάδο ηλεκτρολόγος σπιτιών. Αφού ολοκλήρωσε τη στρατιωτική του θητεία εργοδοτήθηκε το 1992 στο πολιτικό προσωπικό της εθνικής φρουράς ως οπλουργός όπου συνεχίζει να εργάζεται μέχρι σήμερα. Πριν από 25 χρόνια σύναψε γάμο με γυναίκα από τη Ρουμανία και απέκτησαν μια κόρη ηλικίας σήμερα 22 ετών η οποία σπουδάζει στη Θεσσαλονίκη και συντηρείται εξ ολοκλήρου από τον κατηγορούμενο. Ο κατηγορούμενος χώρισε από τη σύζυγό του πριν από περίπου 12 έτη και η κόρη τους παρέμεινε μαζί του κατόπιν συμφωνίας των 2 γονέων. Ο ίδιος έχει αναλάβει τη φροντίδα της κόρης τους έως σήμερα. Η πρώην σύζυγός του συνεχίζει να διαμένει στην Κύπρο και διατηρούν πολύ καλή σχέση μεταξύ τους. Ο κατηγορούμενος κατά τις ελεύθερες του ώρες απασχολείται με τον αθλητισμό συμμετέχοντας στις παγκύπριες ομάδες άρσης βαρών, τοξοβολίας και αεροβόλου πιστολιού. Επιπλέον, είναι δημοτικός σύμβουλος. Το 2019 πραγματοποιήθηκε απόπειρα δολοφονίας εναντίον του με όπλο και τραυματίστηκε σοβαρά με αποτέλεσμα να καταστεί σωματικά ανάπηρος. Σήμερα μετακινείται με αναπηρικό τροχοκάθισμα και μετά τον τραυματισμό του νοσηλεύτηκε σε νοσοκομεία στην Κύπρο για ενάμιση χρόνο και μεταγενέστερα έλαβε πεντάμηνη θεραπεία στην Αμερική. Επιπλέον παρουσιάζει υπέρταση και σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 για τα οποία λαμβάνει φαρμακευτική θεραπεία. Ο κατηγορούμενος δεν έχει προβλήματα με εξαρτήσεις. Λαμβάνει €2.000 μηνιαίες απολαβές από την εργασία του, €600 ως δημοτικός σύμβουλος και €800 από το τμήμα κοινωνικής ενσωμάτωσης ατόμων με αναπηρίες. Ο κατηγορούμενος δυσκολεύεται να καλύψει τα τρέχοντα μηνιαία έξοδά του γιατί είναι πολλά όπως η πληρωμή μισθού και κοινωνικών ασφαλίσεων της οικιακής βοηθού, τα έξοδα της κόρης του που σπουδάζει στο εξωτερικό καθώς και έξοδα αγοράς των απαραίτητων φαρμάκων. Διαμένει μαζί με την οικιακή βοηθό του σε ιδιόκτητη κατοικία 3 υπνοδωματίων και έχει και αυτοκίνητό το οποίο επιχορηγήθηκε από το κράτος και για αυτόν τον λόγο ο ίδιος κατέχει το 60%. Περαιτέρω έχει χρέος ύψους €50.000για το οποίο έχει προβεί σε διακανονισμό και καταβάλλει €500 μηνιαία δόση. Πρόσθεσε δια ζώσης ενώπιον του Δικαστηρίου ότι ενόψει της επαγγελματικής του απασχόλησης ως οπλουργού στην Εθνική Φρουρά, ξεχάστηκαν τα φυσίγγια στο τσαντάκι του και αυτό δεν ήταν με κακό σκοπό ή για να κάνει οτιδήποτε όπως χαρακτηριστικά ανέφερε, απλά ξεχάστηκαν εκεί γιατί είναι πράγματα που κάνουν και στις βολές στην Εθνική Φρουρά. Ανέφερε επίσης ότι η Αστυνομία έκανε και έρευνα στο σπίτι του και δεν βρήκε κάτι επαναλαμβάνοντας ότι πρόκειται για πράγματα που τα δουλεύουν, όπως ανέφερε, στις βολές. Τέλος, εξέφρασε την απολογία του.
Άκουσα με προσοχή τα όσα αναφέρθηκαν ενώπιόν μου, τόσο στο πλαίσιο της έκθεσης των γεγονότων, όσο και για σκοπούς επιμέτρησης της ποινής. Προχωρώ να εξετάσω και να παραθέσω τους παράγοντες που θα ληφθούν υπόψη για σκοπούς καθορισμού της αρμόζουσας ποινής για τον Κατηγορούμενο.
Έχει κατ' επανάληψη τονισθεί ότι η σοβαρότητα ενός αδικήματος αντικατοπτρίζεται από το ανώτατο όριο ποινής που προβλέπει ο Νόμος (βλ. Λεβέντης ν. Αστυνομίας (1999) 2 ΑΑΔ 632, Βραχίμη ν. Αστυνομίας (2000) 2 ΑΑΔ 527, Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας v. Evans (2005) 2 ΑΑΔ 639). Στην υπό εξέταση περίπτωση, σε ότι αφορά το αδίκημα της κατοχής και μεταφοράς εκρηκτικών υλών χωρίς την άδεια του Επιθεωρητή Εκρηκτικών Υλών προνοείται ποινή φυλάκισης που δεν υπερβαίνει τα δέκα έτη ή πρόστιμο που δεν υπερβαίνει τις πέντε χιλιάδες ευρώ (€5.000) ή και οι δύο αυτές ποινές.
Όπως τέθηκε στην Λεβέντης ν. Αστυνομίας (1999) 2 ΑΑΔ 632 «το μέγιστο ύψος της ποινής που προβλέπεται από το Νόμο είναι η βάση από την οποία ξεκινά το Δικαστήριο για να επιμετρήσει την ποινή». Το στοιχείο αυτό λαμβάνεται υπόψη στην επιμέτρηση της ποινής και συνεκτιμάται με τα γεγονότα της υπόθεσης, τόσο για την επιλογή του τύπου της ποινής όσο και για τον καθορισμό της έκτασής της (Βλ. Δημοκρατία ν. Κυριάκου κ.ά. (1990) 2 ΑΑΔ 264, 270, Souilmi v. Αστυνομίας (1992) 2 ΑΑΔ 248, Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας ν. Πέτρου (1993) 2 ΑΑΔ 9, Λαζάρου ν. Δημοκρατίας (1992) 2 ΑΑΔ 129).
Δεν πρέπει δε να λησμονείται ότι οι συνθήκες τέλεσης ενός αδικήματος συνιστούν το βασικότερο παράγοντα προσδιορισμού της σοβαρότητας του αδικήματος με ανάλογες επιπτώσεις στην επιμέτρηση της ποινής (Μιχαηλίδης v. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 161/2020, ECLI:CY:AD:2022:B182, 11/5/2022).
Χωρίς αμφιβολία, τα αδικήματα στα οποία έχει βρεθεί ένοχος ο κατηγορούμενος, είναι σοβαρά. Πρόκειται για αδικήματα τα οποία διαπράττονται με ιδιαίτερη συχνότητα και βρίσκονται σε ανησυχητική έξαρση, γεγονός για το οποίο λαμβάνω δικαστική γνώση από τις υποθέσεις που επιλαμβάνεται καθημερινά το Δικαστήριο, μεγάλο ποσοστό των οποίων αφορά τη διάπραξη αδικημάτων όπως αυτών της παρούσας υπόθεσης (βλ. Abunazha v. Δημοκρατίας (2009) 2 ΑΑΔ 551, Selmani κ.α. ν. Δημοκρατίας (2016) 2 ΑΑΔ 854, Iulian Cotorceanu κ.α. v. Αστυνομίας, Ποινικές Εφέσεις αρ. 84/2020 και 87/2020, 17/2/2021, Γενικός Εισαγγελέας ν. Κύρρη, Ποινική Έφεση αρ. 70/2022, 7/2/2023).
Στρεφόμενη στις περιστάσεις διάπραξης των αδικημάτων όπως αυτές προκύπτουν από τα γεγονότα που εκτέθηκαν ενώπιον μου, o κατηγορούμενος μετέβη στο Αεροδρόμιο Λάρνακας για να ταξιδέψει από την Κύπρο με προορισμό την Κρήτη. Κατείχε και μετέφερε σε τσαντάκι ώμου 3 πλήρη φυσίγγια πυροβόλου όπλου διαμετρήματος 0,38 τα οποία και εντοπίστηκαν κατά τον ακτινοδιαγνωστικό έλεγχο.
Παρά τα πιο πάνω όμως το καθήκον του Δικαστηρίου για εξατομίκευση της ποινής δεν μειώνεται αλλά ούτε και ατονεί ανεξαρτήτως της σοβαρότητας του αδικήματος αφού οφείλει να προσεγγίζει την κάθε περίπτωση στη βάση των δικών της γεγονότων και τον κάθε κατηγορούμενο, ανάλογα με τις προσωπικές και άλλες περιστάσεις του (βλ. Παναγιώτου ν. Δημοκρατίας (2008) 2 ΑΑΔ 478). Από την άλλη όμως η διεργασία εξατομίκευσης δεν σημαίνει ότι θα πρέπει ταυτόχρονα να υπερακοντίζει και το άλλο Δικαστικό καθήκον για την επιβολή της αρμόζουσας για τον συγκεκριμένο παραβάτη ποινής (βλ. Γενικός Εισαγγελέας ν. Ευαγόρου (Αρ.2) (2001) 2 ΑΑΔ 285).
Προς όφελος του Κατηγορούμενου λαμβάνω υπόψη μου την άμεση παραδοχή του ενώπιον του Δικαστηρίου, η οποία οδήγησε στην εξοικονόμηση πολύτιμου δικαστικού χρόνου και η οποία, ως είναι νομολογημένο, επιφέρει έκπτωση στην ποινή (βλ. Χαρτούπαλλος ν. Δημοκρατίας (2002) 2 ΑΑΔ 28), την εκφρασθείσα εκ μέρους του λύπη και απολογία του, τη συνεργασία του με τις αστυνομικές αρχές, ενώπιον των οποίων παραδέχθηκε τη διάπραξη των αδικημάτων, συμβάλλοντας έτσι στην ταχεία ολοκλήρωση της διερεύνησης της υπόθεσης, τις προσωπικές οικογενειακές και οικονομικές του συνθήκες, όπως αυτές προκύπτουν από την Έκθεση του Γραφείου Ευημερίας καθώς και τα όσα ο ίδιος ανέφερε επιπρόσθετα δια ζώσης ενώπιον του Δικαστηρίου. Λαμβάνω επίσης υπόψη μου κατά την επιμέτρηση της ποινής το γεγονός ότι δεν έχουν τεθεί οποιεσδήποτε επιβαρυντικές περιστάσεις σε σχέση με τη διάπραξη των επίδικων αδικημάτων από τον κατηγορούμενο αφού η κατοχή και η μεταφορά των εκρηκτικών υλών στην υπό εξέταση περίπτωση δεν φαίνεται να συνδέθηκε με οποιοδήποτε τρόπο από οποιαδήποτε πρόθεση χρήσης τους υπό οποιεσδήποτε περιστάσεις από τον κατηγορούμενο, γεγονός που διαφοροποιεί την παρούσα περίπτωση από άλλες υποθέσεις αυτού του είδους. Αξιοσημείωτο είναι και το γεγονός ότι σε έρευνα που ακολούθησε στην οικία του κατηγορούμενου δεν εντοπίστηκε οτιδήποτε επιλήψιμο γεγονός που δεν αμφισβήτησε η εκπρόσωπος της Κατηγορούσας Αρχής. Λαμβάνω επίσης υπόψη μου το γεγονός ότι ο κατηγορούμενος ένεκα και της επαγγελματικής του απασχόλησης ως οπλουργός στην Εθνική Φρουρά έρχεται σε επαφή με εκρηκτικές ύλες στο πλαίσιο διεξαγωγής βολών κάτι που επίσης δεν αμφισβητήθηκε από την Κατηγορούσα Αρχή και ότι είναι μέσα σε αυτό το πλαίσιο που απέκτησε κατοχή των επίδικων εκρηκτικών υλών διαπράττοντας τα επίδικα αδικήματα.
Των πιο πάνω λεχθέντων, στρέφομαι στο σημείο αυτό στο ζήτημα της αρμόζουσας, υπό τις περιστάσεις, ποινής για τον Κατηγορούμενο.
Συνεκτιμώντας, λοιπόν, όλα τα πιο πάνω δεδομένα, και ιδιαίτερα τα γεγονότα που περιβάλουν τη διάπραξη των αδικημάτωνως αυτά έχουν εκτεθεί από πλευράς Κατηγορούσας Αρχής αλλά και τη φύση και τη σοβαρότητα των αδικημάτων στα οποία κρίθηκε ένοχος ο Κατηγορούμενος σε συνδυασμό με τις προβλεπόμενες ποινές, τη συχνότητα διάπραξης τους και με δεδομένο το στοιχείο της αποτροπής και σταθμίζοντας, από την άλλη, όλους τους ελαφρυντικούς παράγοντες που προαναφέρθηκαν, καταλήγω ότι η αρμόζουσα υπό τις περιστάσεις ποινή που δύναται να του επιβληθεί είναι αυτή του χρηματικού προστίμου. Κατά συνέπεια, έχοντας κατά νου την αρχή της συνολικότητας και αναλογικότητας της ποινής κρίνω ως αρμόζουσες τις ακόλουθες ποινές τις οποίες και επιβάλλω:
Στη 2η κατηγορία χρηματικό πρόστιμο €1000.
Στην 1η κατηγορία δεν επιβάλλεται οποιαδήποτε ποινή εφόσον τα γεγονότα της καλύπτονται από τη 2η κατηγορία.
(Υπ.) ………………………..
Μ. Λ. Λοΐζου, Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο