ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
Ενώπιον: Γ. Χρ. Φούλια, A.Ε.Δ.
Αρ. Υπόθεσης: 10883/2021
Αστυνομικός Διευθυντής Λάρνακας
εναντίον
FAYEZ MOHAMMAD AL LIDDAWI
Κατηγορούμενου
Ημερομηνία: 27.10.2025
Για την Κατηγορούσα Αρχή: κ. Ζ. Κούμουρου
Για τον Κατηγορούμενο: κ. Χρ. Κ. Φελλάς
Κατηγορούμενος: Παρών
ΑΠΟΦΑΣΗ
Ο κατηγορούμενος αντιμετωπίζει μια κατηγορία για το αδίκημα της παράνομης κατοχής περιουσίας κατά παράβαση του άρθρου 309 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154, στην οποία δήλωσε μη παραδοχή.
Είναι αναγκαίο να αναφερθεί ότι αρχικά στις λεπτομέρειες αδικήματος της επίδικης κατηγορίας αναγράφονταν ο αριθμός 567 αναφορικά με τους επίδικους καταλύτες και το ποσό 56,700 ευρώ σχετικά με την αξία τους. Προτού όμως η κατηγορούσα αρχή ολοκληρώσει την προσκόμιση της μαρτυρίας της και ευθύς αμέσως μετά που κατατέθηκαν εκ συμφώνου ως προς την αλήθεια του περιεχομένου τους τα τεκμήρια 19 και 20, η κατηγορούσα αρχή υπέβαλε αίτημα, στο οποίο η πλευρά του κατηγορούμενου δεν έφερε ένσταση, για να τροποποιηθούν οι λεπτομέρειες αδικήματος της επίδικης κατηγορίας με αποτέλεσμα αυτή να έχει διαμορφωθεί ως την παραθέτω αυτούσια πιο κάτω:
ΕΚΘΕΣΗ ΑΔΙΚΗΜΑΤΟΣ
Αρ. Κατηγορίας 1
Παράνομη κατοχή περιουσίας, κατά παράβαση του άρθρου 309 του Ποινικού Κώδικα Κεφ. 154.
ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΑΔΙΚΗΜΑΤΟΣ
Ο κατηγορούμενος στις 21/5/2021 στην οδό Γεώργιου Σεφέρη στην Αραδίππου της Επαρχίας Λάρνακας είχε στην κατοχή του 346 καταλύτες αυτοκινήτων, συνολικής αξίας 34.600 ευρώ, για τους οποίους υπάρχει εύλογος υπόνοια ότι είναι κλοπιμαίοι.
Στην παρούσα υπόθεση η κατηγορούσα αρχή παρουσίασε 6 μάρτυρες. Ως Μ.Κ.1 παρουσιάστηκε ο Α/Αστ. 265 Βασίλης Βασιλείου ο οποίος κατέθεσε ως μέρος της κυρίως εξέτασής του τη γραπτή κατάθεσή του, η οποία σημειώθηκε ως τεκμήριο 1, στην οποία περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, οι ακόλουθοι ισχυρισμοί: υπηρετεί στην Α.Δ.Ε. Λάρνακας και είναι τοποθετημένος στο Τ.Α.Ε. Λάρνακας. Στα πλαίσια των καθηκόντων του είναι, μεταξύ άλλων, η συλλογή και αξιολόγηση πληροφοριών.
Ο πληροφοριοδότης ανέφερε πως είδε ύποπτο άντρα, πιθανόν αλλοδαπό, να παραλαμβάνει καταλύτες από άλλα πρόσωπα, να τους τοποθετεί στο καπό του οχήματός του και μετά να τους τοποθετεί σε συγκεκριμένη αποθήκη. Την ίδια ημέρα συναντήθηκε με τον πληροφοριοδότη και τον μετέφερε στην περιοχή όπου του υπέδειξε την εν λόγω αποθήκη. Έθεσε την περιοχή υπό παρακολούθηση ανά τακτά χρονικά διαστήματα και σε διάφορες περιπτώσεις είδε πρόσωπα, τα στοιχεία των οποίων δεν κατάφερε να εξασφαλίσει, τα οποία παρέδιδαν καταλύτες στον ύποπτο άντρα και αυτός τους πλήρωνε σε μετρητά και κάποτε χωρίς απόδειξη. Ακολούθως ο ύποπτος τοποθετούσε τους καταλύτες στο καπό του οχήματός του και αφού τα εν λόγω πρόσωπα αναχωρούσαν και ο ύποπτος παρέμενε μόνος του στην περιοχή, άνοιγε τη συγκεκριμένη αποθήκη, τους τοποθετούσε σε αυτή και αναχωρούσε από το μέρος.
Οι κινήσεις του εν λόγω προσώπου του φάνηκαν ύποπτες αφού σε όλες τις περιπτώσεις οι συναλλαγές γίνονταν σε ανοικτό χώρο 50 μ. από την αποθήκη. Τα πρόσωπα τα οποία του έφερναν τους καταλύτες δεν φαίνεται να γνώριζαν την ύπαρξη της αποθήκης αφού ο ύποπτος τοποθετούσε τους καταλύτες στο καπό του αυτοκινήτου του και ακολούθως όταν αυτοί απομακρύνονταν και έμενε μόνος του μετέβαινε με το αυτοκίνητο στην αποθήκη και τοποθετούσε σε αυτή τους καταλύτες. Με τις κινήσεις του αυτές του δημιουργήθηκε ότι οι συναλλαγές του πιθανόν να ήταν παράνομες.
Από περαιτέρω εξετάσεις που έκανε διαπίστωσε ότι ο ύποπτος οδηγούσε το όχημα με αρ. εγγραφής [ ] το οποίο ήταν εγγεγραμμένο στο όνομα του Fayez Mohammad Al Liddawi, από την Παλαιστίνη και ότι ενοικίαζε τη συγκεκριμένη αποθήκη πέραν του ενός έτους. Από την παρακολούθηση που έκανε διαπίστωσε ότι ο Al Liddawi άνοιγε την αποθήκη μόνο όταν παραλάμβανε καταλύτες ενώ το υπόλοιπο διάστημα ήταν πάντα κλειστή. Σύμφωνα με τις πληροφορίες που συνέλεξε από την περιοχή διαπίστωσε ότι ο Al Liddawi δεν εμφανίζεται στην αποθήκη κατά τις πρωινές ώρες εφόσον στην περιοχή υπάρχουν μικρές βιομηχανίες όπου εργάζεται κόσμος και σε αρκετούς από αυτούς ήταν άγνωστος. Κατά τις παρακολουθήσεις που έκανε δεν τον εντόπισε κατά τις πρωινές ώρες αλλά τον είδε σε αρκετές περιπτώσεις κατά τις απογευματινές ώρες.
Στις 7.5.2021 το απόγευμα κατά την παρακολούθηση που έκανε στο μέρος διαπίστωσε ότι ο Al Liddawi βρισκόταν στην αποθήκη. Την πλησίασε χωρίς να γίνει αντιληπτός και διαπίστωσε ότι εντός αυτής υπήρχαν μεγάλες σακούλες οι οποίες ήταν γεμάτες με καταλύτες.
Αφού διαπίστωσε τα πιο πάνω του δημιουργήθηκε η εύλογη υποψία ότι πιθανόν ο Al Liddawi να προσπαθούσε να πωλήσει τους καταλύτες ή να προβεί σε οποιαδήποτε άλλη παράνομη συναλλαγή. Αφού συνέλεξε όλα τα στοιχεία εξασφάλισε δικαστικό ένταλμα έρευνας της αποθήκης και του οχήματός του και ο υπεύθυνός του τον όρισε υπεύθυνο για την εκτέλεση του εντάλματος έρευνας.
Στις 21.5.2021 και ώρα 14:00 ο ύποπτος έφθασε στην αποθήκη μαζί με τον Α/Αστ. 1162 και τον Αστ. 4849. Πληροφόρησε τον ύποπτο ότι εκκρεμούσε ένταλμα έρευνας για την αποθήκη, του επέστησε την προσοχή του στον νόμο και εκείνος του απάντησε «οκ μάστρε». Ο Α/Αστ. 1162 πληροφόρησε τον ύποπτο για τα δικαιώματά του και του έδωσε τα δικαιώματά του στα αραβικά και τον ενημέρωσε επίσης ότι είχε δικαίωμα να μιλήσει με τον δικηγόρο του αλλά αυτός αρνήθηκε.
Ακολούθως τον ρώτησε σε ποιον ανήκει η αποθήκη και του απάντησε στα αγγλικά «my cousin from Greece Nikos». Τον ρώτησε ξανά ποιος πλήρωνε το ενοίκιο και του είπε στα ελληνικά «εγώ». Του ζήτησε να ανοίξει την αποθήκη και ανέφερε ότι δεν είχε κλειδιά ο ίδιος αλλά κάποιος άλλος φίλος του στον οποίο τηλεφώνησε στην παρουσία τους για να τα φέρει.
Μετά από 40΄ έφθασε στο μέρος ο Najami Fakhri μαζί με τον γιο του κατηγορούμενου τον Omar Al Liddawi. O Omar κρατούσε τα κλειδιά και τα έδωσε στον Najami Fakhri ο οποίος του τα παρέδωσε και του ανέφερε ότι τα κλειδιά ήταν του Al Liddawi. Την ίδια ώρα ο Al Liddawi του είπε «sorry boss. Εμένα τα κλειδιά».
Η ώρα 14:50 άνοιξε την αποθήκη και διαπίστωσε ότι εκεί υπήρχαν 21 άσπρα σακούλια χωρητικότητας 1 κυβικού τόνου τα οποία ήταν γεμάτα με καταλύτες αυτοκινήτων.
Ο Α/Αστ. 1162 επέστησε την προσοχή του Al Liddawi στον νόμο και εκείνος απάντησε «They are mine». Στη συνέχεια ο Α/Αστ. 1162 τον συνέλαβε για το αυτόφωρο αδίκημα της παράνομης κατοχής περιουσίας και αφού τον πληροφόρησε για τους λόγους της σύλληψής του, του εξήγησε τα δικαιώματά του και αυτός απάντησε «I need a lawyer and I will give you all the papers». Ακολούθως αφού δεν ανευρέθηκε οτιδήποτε άλλο στην αποθήκη οι Α/Αστ. 1162 και Αστ. 4849 αναχώρησαν με τον ύποπτο ενώ ο ίδιος παρέμεινε στην αποθήκη για φρούρησή της και μερίμνησε για τη μεταφορά των καταλυτών στον Αστ. Σταθμό Αραδίππου. Όλα τα σακούλια με τους καταλύτες φορτώθηκαν σε 2 φορτηγά τα οποία συνόδευσε στον Σταθμό όπου ξεφορτώθηκαν σε αποθήκη στην οποία φυλάχθηκαν.
Στη συνέχεια σε ερωτήσεις που του υποβλήθηκαν κατά τη διάρκεια της κυρίως εξέτασής του ο Μ.Κ.1 ισχυρίστηκε ότι τα πρόσωπα που έρχονταν στην περιοχή την οποία είχε θέσει υπό παρακολούθηση μετέβαιναν στο μέρος με τα ιδιωτικά τους αυτοκίνητα και όχι με οχήματα που να ανήκαν σε κάποια εταιρεία. Ισχυρίστηκε επίσης ότι ανά τακτά χρονικά διαστήματα και ανάλογα με τα υπόλοιπα καθήκοντα και υποχρεώσεις του μετέβαινε για παρακολούθηση στην επίδικη περιοχή.
Ο Μ.Κ.1 κατά την αντεξέτασή του ισχυρίστηκε ότι κατά την επίδικη περίοδο υπήρχαν αρκετές καταγγελίες για κλοπές καταλυτών σε όλη την επαρχία Λάρνακας όμως σε καμία από αυτές δεν εμπλεκόταν ο κατηγορούμενος. Ισχυρίστηκε επίσης πως αρκετές φορές κατά τις οποίες παρακολουθούσε την επίδικη περιοχή είχε μαζί του κυάλια με τα οποία μπορούσε να δει ότι από τα αυτοκίνητα που συναντούσαν τον κατηγορούμενο ξεφόρτωναν καταλύτες. Ισχυρίστηκε ότι κάποιες φορές βρισκόταν σε απόσταση 100 – 150 μ. από την επίδικη αποθήκη και πως σε καμία περίπτωση δεν είδε να δίδεται οποιαδήποτε απόδειξη. Ισχυρίστηκε ακόμα ότι έβλεπε και δοσοληψίες με χρήματα αλλά δεν γνωρίζει εάν ήταν σε ευρώ αλλά συνήθως ήταν χαρτονομίσματα. Ισχυρίστηκε τέλος ότι μέσα στα επίδικα 21 άσπρα σακούλια υπήρχαν καταλύτες χωρίς όμως να θυμάται με ακρίβεια το περιεχόμενό τους και κατά πόσο σε αυτά υπήρχαν κομμάτια σπασμένων καταλυτών.
Ως Μ.Κ.2 παρουσιάστηκε ο Α/Αστ. 2699 Κ. Κωνσταντίνου ο οποίος κατέθεσε ως μέρος της κυρίως εξέτασής του τη γραπτή κατάθεσή του, ημερ. 5.6.2021, η οποία σημειώθηκε ως τεκμήριο 2. Στην κατάθεσή του είναι επισυνημμένα τα Παραρτήματα 1, 2, 3 και σε αυτή περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, οι ακόλουθοι ισχυρισμοί: υπηρετεί στην Α.Δ.Ε. Λάρνακας και είναι αποσπασμένος στο Τ.Α.Ε. Λάρνακας. Στις 21.5.2021 μετέβηκε μαζί με τον Α/Αστ. 265 στην οδό Γεωργίου Σεφέρη 9 στη μικρή βιοτεχνική περιοχή Αραδίππου για σκοπούς εκτέλεσης εντάλματος έρευνας σχετικά με ύποπτες συναλλαγές που αφορούσαν καταλύτες αυτοκινήτων οι οποίοι πιθανόν να ήταν κλοπιμαίοι.
Η ώρα 14:00 έφθασε στην αποθήκη ο Α/Αστ. 1162 μαζί με τον Αστ. 4849 και τον Fayez Mohammad Al Liddawi. Μετά από 40΄ έφθασε στο μέρος και ο Najami Fakhri μαζί με τον γιο του κατηγορούμενου τον Omar Al Liddawi ο οποίος κρατούσε τα κλειδιά της αποθήκης. Η ώρα 14:50 άνοιξε η αποθήκη στην οποία διαπιστώθηκε ότι υπήρχαν 21 άσπρα σακούλια χωρητικότητας ενός τόνου τα οποία ήταν γεμάτα με καταλύτες αυτοκινήτων. Ακολούθως ο Fayez Mohammad Al Liddawi συνελήφθηκε από τον Α/Αστ. 1162 για το αυτόφωρο αδίκημα της παράνομης κατοχής περιουσίας.
Στις 22.5.2021 στα γραφεία του Τ.Α.Ε. Λάρνακας ο Α/Αστ. 1162 του παρέδωσε 30 αποδείξεις τις οποίες παρέλαβε από τον Fayez Mohammad Al Liddawi οι οποίες είναι επισυνημμένες ως «Παράρτημα 1» στην κατάθεσή του.
Στις 25.5.2021 στα γραφεία του Τ.Α.Ε. Λάρνακας με τη βοήθεια διερμηνέως έλαβε ανακριτική κατάθεση από τον Fayez Mohammad Al Liddawi στην οποία ο τελευταίος του ανέφερε ότι τους καταλύτες τους αγόρασε νόμιμα από διάφορους εμπόρους μετάλλων στην Κύπρο σύμφωνα με αποδείξεις που του παρουσίασε. Ανέφερε επίσης ότι στην αποθήκη βρίσκονταν μόνο καταλύτες τους οποίους είχε αγοράσει μετά τις 9.4.2021 ημερομηνία κατά την οποία φόρτωσε το τελευταίο κοντέινερ στην Κύπρο.
Ανέφερε περαιτέρω ότι εργαζόταν για την εταιρεία «ΚΑΜ ΕΠΕ» στην Ελλάδα, η οποία ασχολείται με εμπορία και ανακύκλωση αποβλήτων και ανταλλακτικών αυτοκινήτων, με έδρα την Αθήνα, ιδιοκτησίας του ξαδέλφου του με όνομα AMER MAZOUB και πληρωνόταν ανάλογα με τη δουλειά της ημέρας.
Κατά τη διάρκεια της κατάθεσής του ο Al Liddawi υπέδειξε μία προς μία τις αποδείξεις αλλά δεν έδωσε επαρκείς ούτε ολοκληρωμένες πληροφορίες για όλες. Επίσης του ανέφερε πως δεν κατείχε άδεια σχετικά με διαχείριση, συλλογή, μεταφορά και αποθήκευση αποβλήτων.
Στις 2.6.2021 στον Αστ. Σταθμό ο Νίκος Παπακυριακού επιθεώρησε τους καταλύτες αλλά δεν μπόρεσε να αναγνωρίσει με βεβαιότητα ότι ήταν οι καταλύτες που είχε πωλήσει στον Fayez Mohammad Al Liddawi.
Κατά τη διερεύνηση της υπόθεσης και την ανάλυση των αποδείξεων που του παρουσίασε ο Fayez Mohammad Al Liddawi διαπιστώθηκε ότι μόνο 7 αποδείξεις αφορούσαν καταλύτες τους οποίους είχε αγοράσει μετά τις 9.4.2021, ημερομηνία κατά την οποία είχε εξάγει το τελευταίο εμπορευματοκιβώτιο με καταλύτες στο εξωτερικό. Περαιτέρω, κάποιες από αυτές δεν ήταν πλήρως συμπληρωμένες και τα στοιχεία τους ήταν ελλιπή.
Στην ουσία οι 7 αποδείξεις που παρουσίασε ο κατηγορούμενος με αρ. 1167, 0896, 18410, 4965, 1824, 021956 και 235977 δικαιολογούν μόνο την αγορά 1155 καταλυτών σύμφωνα με το «Παράρτημα 2» και οι εν λόγω αποδείξεις είναι αυτές με αρ. 0896, 18410, 1824 και 235977.
Οι άλλες 3 αποδείξεις με αρ. 1167, ημερ. 26.3.2021, 4965, ημερ. 6.5.2021 και 021956, ημερ. 19.4.2021, δεν είναι πλήρως συμπληρωμένες και ως εκ τούτου δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές.
Από την ανάλυση των αποδείξεων και δεδομένου ότι σύμφωνα με την κατάθεση του κατηγορούμενου στις 9.4.2021 στην αποθήκη του δεν υπήρχαν καταλύτες, συμπεραίνεται ότι 567 καταλύτες δεν δικαιολογούνται και ως εκ τούτου από τα αποτελέσματα φαίνεται ότι τους είχε στην κατοχή του παράνομα. Συγκεκριμένα εντοπίστηκαν 1722 καταλύτες αυτοκινήτων και από τις αποδείξεις που παρουσίασε ο κατηγορούμενος δικαιολόγησε τους 1155 ενώ τους υπόλοιπους 567 δεν τους δικαιολόγησε επαρκώς παρουσιάζοντας αμφισβητούμενες αποδείξεις με ελλιπή στοιχεία.
Στη συνέχεια σε ερωτήσεις που του τέθηκαν κατά την κυρίως εξέτασή του ο Μ.Κ.2 κατέθεσε ως τεκμήρια 3 και 4 την ανακριτική κατάθεση του κατηγορούμενου ημερ. 25.5.2021 στην αραβική και την πιστή μετάφρασή της στην ελληνική αντίστοιχα. Κατέθεσε επίσης ως τεκμήριο 5 τις 30 αποδείξεις που είχε παραδώσει ο κατηγορούμενος.
Πριν την αντεξέταση του Μ.Κ.2 κατατέθηκε ως προς την αλήθεια του περιεχομένου της και σημειώθηκε ως τεκμήριο 6 η γραπτή κατάθεση του Αστ. 1766 Κ. Μουττά στην οποία είναι επισυνημμένες 4 φωτογραφίες που απεικονίζουν τα άσπρα σακούλια με τους επίδικους καταλύτες. Δηλώθηκε περαιτέρω ότι οι εν λόγω καταλύτες βρίσκονται υπό την ασφαλή φύλαξη της Αστυνομίας και δεν απαιτείται η προσκόμισή τους στο Δικαστήριο.
Ο Μ.Κ.2 κατά την αντεξέτασή του ισχυρίστηκε ότι ανάμεσα στους επίδικους καταλύτες βρίσκονταν και πιο παλιοί και πιο καλοί και πως μετρήθηκαν μόνο οι καταλύτες που ήταν ολόκληροι. Κατά την αντεξέτασή του κατατέθηκαν σε δέσμη και σημειώθηκαν ως τεκμήριο 7 τα αντίγραφα των εγγράφων που είχαν νωρίτερα κατατεθεί ως τεκμήριο 5. Ακολούθως του υποβλήθηκε ότι ο κατηγορούμενος του είχε παρουσιάσει και το τιμολόγιο με αρ. 017539, ημερ. 24.6.2020 της KOLOKOTRONIS N.Y. RECYCLING LTD, το οποίο σημειώθηκε ως τεκμήριο 8, και ο μάρτυρας απάντησε ότι δεν παρέλαβε τέτοιο έγγραφο.
Ακολούθως ζητήθηκε από τον μάρτυρα να υποδείξει πού στο τεκμήριο 4 αναγράφεται πως ο κατηγορούμενος του είπε ότι στην αποθήκη του βρίσκονταν μόνο καταλύτες τους οποίους είχε αγοράσει μετά τις 9.4.2021 και ο μάρτυρας υπέδειξε τις 2 πρώτες ερωτήσεις στην 4η σελίδα του εν λόγω τεκμηρίου. Αμέσως μετά του υποβλήθηκε ότι ο κατηγορούμενος δεν του είπε κάτι τέτοιο και ο μάρτυρας απάντησε ότι δεν έγραψε κάτι το οποίο δεν του είχε πει.
Όταν του ζητήθηκε να εξηγήσει για ποιο λόγο δεν έκανε αποδεκτές τις 3 από τις αποδείξεις που κατέγραψε στο «Παράρτημα 3» ο μάρτυρας απάντησε ότι για κάποιες υπήρχαν ελλιπή στοιχεία και για κάποιες άλλες ελλιπή ονόματα. Ισχυρίστηκε ότι η απόδειξη με αρ. τιμολογίου 1167 δεν έγινε αποδεκτή επειδή δεν γράφει τι αγόρασε, η απόδειξη με αρ. 4965 δεν έγινε αποδεκτή επειδή δεν γράφει ποσότητα και η απόδειξη με αρ. 021956 δεν είναι πλήρως συμπληρωμένη με τα στοιχεία του πωλητή.
Ακολούθως οι δικηγόροι των διάδικων πλευρών κατέθεσαν ως προς την αλήθεια του περιεχομένου τους τη γραπτή κατάθεση του Ιωάννη Πολυβίου, ημερ. 24.5.2021, τη γραπτή κατάθεση του Σταύρου Φάττα, ημερ. 24.5.2021 και τη γραπτή κατάθεση του Σάββα Σαββίδη, ημερ. 23.5.2021, οι οποίες σημειώθηκαν ως τεκμήρια, 9, 10 και 11 αντίστοιχα.
Στο τεκμήριο 9 καταγράφονται, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα: είναι υπεύθυνος εξαγωγών εταιρείας με έδρα τη Λάρνακα η οποία ασχολείται με εξαγωγές, εισαγωγές, εκτελωνίσεις και μεταφορές εντός και εκτός Κύπρου. Ανάμεσα στους πελάτες τους είναι και η εταιρεία «ΚΑΜ ΕΠΕ» η οποία εδρεύει στην Ελλάδα και αγοράζει καταλύτες αυτοκινήτων. Αντιπρόσωπος της εν λόγω εταιρείας είναι ο Fayez Mohammad Al Liddawi ο οποίος, ως γνωρίζει, είναι και υπάλληλός της.
Με τον Fayez συνεργάζονται από τον Δεκέμβρη του 2019 όταν ο ιδιοκτήτης της εν λόγω εταιρείας, Amir, του οποίου δεν γνωρίζει άλλα στοιχεία, ήρθε στην Κύπρο μαζί με τον Νίκο Αβερκίου, υπάλληλο της εταιρείας, και συμφώνησαν για να γίνονται οι εξαγωγές των καταλυτών.
Η διαδικασία που ακολουθείται για την εξαγωγή είναι η εξής: του τηλεφωνά ο Fayez και του αναφέρει ότι έχει έτοιμο φορτίο για κοντέινερ. Σε μία με δύο ημέρες του φέρνει στο γραφείο τιμολόγιο εξαγωγής στο οποίο φαίνεται ο αποστολέας, ο οποίος δεν είναι πάντοτε ο ίδιος, και επικοινωνεί με τον αποστολέα που φαίνεται στο τιμολόγιο για να του προσκομίσει τα υπόλοιπα έγγραφα εξαγωγής. Όταν συμπληρώνονται όλα τα έγγραφα παίρνουν το κενό εμπορευματοκιβώτιο στην Αραδίππου όπου βρίσκονται οι αποθήκες με τα εμπορεύματα που θα εξάγει ο Fayez, το φορτώνουν οι ίδιοι με φορκ λιφτ το οποίο καλούν και ακολούθως παραδίδουν το εμπορευματοκιβώτιο στο λιμάνι Λεμεσού για εξαγωγή.
Στην ως άνω κατάθεση του Πολυβίου, τεκμήριο 9, είναι επισυνημμένα όλα τα σετ των φορτωτικών εγγράφων που έγιναν από την αρχή της συνεργασίας τους μέχρι και τις 24.5.2021 που ήταν η ημέρα της εν λόγω κατάθεσής του. Επισυνημμένο είναι επίσης και το τιμολόγιο της εταιρείας Alpha Scrap Metals Ltd με αρ. 0896, ημερ. 18.5.2021, το οποίο του είχε παραδώσει ο Fayez στις 19.5.2021 με σκοπό να προχωρήσουν στην εξαγωγή 1000 καταλυτών που αναφέρονται στο εν λόγω τιμολόγιο το Σάββατο 22.5.2021 αλλά τελικά η εν λόγω μεταφορά δεν έγινε επειδή τα εμπορεύματα κατασχέθηκαν από την Αστυνομία.
Στο τεκμήριο 9 αναγράφεται επίσης ότι ουδέποτε προέκυψε οποιοδήποτε πρόβλημα με τις πληρωμές του κόστους μεταφοράς των εμπορευμάτων από τα Λειβάδια ως το λιμάνι του Πειραιά και ότι με τον Fayez και τον Νίκο Αβερκίου είχαν μια πολύ καλή συνεργασία. Η πληρωμή γινόταν πάντα με έμβασμα στον τραπεζικό λογαριασμό της εταιρείας τους από τον λογαριασμό της «ΚΑΜ ΕΠΕ» στην Ελλάδα.
Στην κατάθεση του Σταύρου Φάττα, τεκμήριο 10, καταγράφονται, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα: είναι οδηγός φορκ λιφτ και στις 21.5.2021 κλήθηκε από την Αστυνομία να μεταβεί στην οδό Γεωργίου Σεφέρη 45 – 53 στην Αραδίππου για να φορτώσει καταλύτες οι οποίοι κατασχέθηκαν από την Αστυνομία. Κατόπιν υπόδειξης της Αστυνομίας, από την αποθήκη αρ. 9 στην εν λόγω διεύθυνση, φόρτωσε 21 σακούλες οι οποίες περιείχαν καταλύτες σε 2 φορτηγά. Ακολούθως μετέβηκε στον Αστ. Σταθμό Αραδίππου όπου ξεφόρτωσε από τα ως άνω φορτηγά τις εν λόγω σακούλες και τις τοποθέτησε σε αποθήκη εντός της αυλής του Σταθμού.
Στο τεκμήριο 11, που είναι η κατάθεση του Σάββα Σαββίδη, καταγράφονται, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα: διαμένει στην οδό Γεωργίου Σεφέρη αρ. 45 – 53 στην Αραδίππου και είναι ιδιοκτήτης του χώρου στον οποίο βρίσκονται αποθήκες και σπίτια τα οποία ενοικιάζει σε άλλα πρόσωπα. Περί τα τέλη του 2019 ήρθαν στις αποθήκες του ο Fayez Mohammad Al Liddawi ο οποίος του ανέφερε ότι είναι από την Παλαιστίνη μαζί με κάποιον Νίκο από την Ελλάδα, ο οποίος του παρουσιάστηκε ως το άτομο της εταιρείας, και του ανέφεραν ότι ήθελαν να ενοικιάσουν μια απόθηκη. Ο Νίκος του ανέφερε ότι ήταν υπεύθυνος εταιρείας στην Ελλάδα η οποία ασχολείται με καταλύτες και ήθελε να του ενοικιάσει μια αποθήκη για να αγοράζει καταλύτες, να τους αποθηκεύει εκεί και να τους εξάγει στην Ελλάδα.
Του ενοικίασε την αποθήκη αρ. 9. Από τότε είδε τον Νίκο ακόμα μια φορά όταν ήρθε την επόμενη ημέρα και τον πλήρωσε. Έκτοτε έβλεπε μόνο τον Fayez ο οποίος ερχόταν στην αποθήκη κάποιες ημέρες πρωινά και κάποιες άλλες τα απογεύματα όπου ξεφόρτωνε καταλύτες αλλά κάποιες φορές έβλεπε διάφορα πρόσωπα τα οποία έρχονταν στην αποθήκη και του πωλούσαν καταλύτες. Εκτός από την 1η φορά που πληρώθηκε το ενοίκιο από τον Νίκο, κάθε μήνα πληρωνόταν το ενοίκιο από τον Fayez.
Πριν από περίπου 2 μήνες ο Fayez έφερε στην αποθήκη ένα κοντέινερ το οποίο φόρτωσε με καταλύτες αυτοκινήτων. Επίσης πολλές ποσότητες με καταλύτες μετέφερε με το φορτηγό του στην αποθήκη κάποιος υπάλληλος του Fayez, ο Mohammed, ο οποίος του ανέφερε ότι αγόραζε μεγάλες ποσότητες από εμπόρους που καταστρέφουν αυτοκίνητα. Αυτό το οποίο περιήλθε στην αντίληψή του ήταν ότι στην αποθήκη έρχονταν μεγάλες ποσότητες με καταλύτες και φυλάγονταν εκεί. Ο Fayez άνοιγε την αποθήκη μόνο για να φυλάξει καταλύτες και δεν έμενε αρκετή ώρα σε αυτή.
Ως Μ.Κ.3 παρουσιάστηκε ο Α/Αστ. 1162 Μανώλης Παπαδόπουλος ο οποίος κατέθεσε ως μέρος της κυρίως εξέτασής του τη γραπτή του κατάθεση, η οποία σημειώθηκε ως τεκμήριο 12, στην οποία περιλαμβάνονται οι ακόλουθοι ισχυρισμοί: υπηρετεί στην Α.Δ.Ε. Λάρνακας και είναι τοποθετημένος στον Αστ. Σταθμό Αραδίππου. Στις 21.5.2021 και ώρα 07:00 ανέλαβε καθήκον για δωδεκάωρη συνεχή υπηρεσία. Ενημερώθηκε από τον Λοχ. 1504 ότι εκδόθηκε δικαστικό ένταλμα έρευνας της αποθήκης με αρ. 9 στην οδό Γεωργίου Σεφέρη, την οποία διαχειρίζεται ο Fayez Mohammad Al Liddawi, και του ανατέθηκε να λάβει μέρος στις έρευνες.
Αναζήτησε τον πιο πάνω στο σπίτι του αλλά εκείνος απουσίαζε. Επικοινώνησε μαζί του τηλεφωνικώς και τον κάλεσε να προσέλθει στον Αστ. Σταθμό Αραδίππου. Όταν εκείνος μετέβηκε στον Σταθμό τον πληροφόρησε ότι εκδόθηκε δικαστικό ένταλμα έρευνας της αποθήκης του. Ο κατηγορούμενος του ανέφερε ότι δεν κρατούσε κλειδιά εκείνη την ημέρα τα οποία βρίσκονταν στην κατοχή του υπαλλήλου του Najami Fakhri.
Στη συνέχεια του ζήτησε να τον ακολουθήσει και μετέβηκαν στην αποθήκη. Η ώρα 14:45 έφθασε στο μέρος ο Najami Fakhri μαζί με τον γιο του Fayez τον Omar Al Liddawi ο οποίος κρατούσε τα κλειδιά τα οποία παρέδωσε στον Fakhri και αυτός ακολούθως τα παρέδωσε στον Αστ. 265. Όταν άνοιξε η αποθήκη διαπίστωσε ότι σε αυτή βρίσκονταν 21 σακούλια του 1 κυβικού τόνου τα οποία ήταν γεμάτα με διάφορους καταλύτες οχημάτων. Ακολούθως τον συνέλαβε για το αυτόφωρο αδίκημα της παράνομης κατοχής περιουσίας αφού του εξήγησε τους λόγους της σύλληψής του και αργότερα ο κατηγορούμενος του παρέδωσε 30 αποδείξεις. Από τον προκαταρτικό έλεγχο που έκανε στις εν λόγω αποδείξεις διαπίστωσε ότι σε αρκετές από αυτές υπήρχαν ελλιπή στοιχεία ενώ σε προφορικές ερωτήσεις που υπέβαλε στον κατηγορούμενο εκείνος δεν έδιδε ικανοποιητικές εξηγήσεις σχετικά με τις αμφισβητούμενες αποδείξεις.
Στη συνέχεια μετέβηκε μαζί με τον κατηγορούμενο στον Αστ. Σταθμό Αραδίππου για περαιτέρω εξετάσεις. Στις 22.5.2021 στα γραφεία του Τ.Α.Ε. Λάρνακας παρέδωσε στον Α/Αστ. 2699 τις 30 αποδείξεις και τιμολόγια που του είχε παραδώσει ο κατηγορούμενος και στις 24.5.2021 καταμέτρησε τους καταλύτες οι οποίοι ήταν συνολικά 1722.
Ακολούθως σε ερωτήσεις που τέθηκαν στον Μ.Κ.3 κατά την κυρίως εξέτασή του αυτός κατέθεσε ως τεκμήριο 13 ένταλμα έρευνας που εκδόθηκε από το Ε.Δ. Λάρνακας και επίσης αναγνώρισε ότι οι αποδείξεις, οι οποίες είχαν κατατεθεί ως τεκμήριο 5 στη διαδικασία, ήταν αυτές τις οποίες του είχε παραδώσει ο κατηγορούμενος.
Σε ερωτήσεις που του υποβλήθηκαν κατά την αντεξέτασή του ο Μ.Κ.3 ισχυρίστηκε ότι καταμέτρησε τους καταλύτες και ακολούθως ότι δεν είναι εμπειρογνώμονας για να γνωρίζει κατά πόσο αυτοί ήταν αυθεντικοί. Ισχυρίστηκε επίσης ότι ήρθε άτομο από την Ηλεκτρομηχανολογική Υπηρεσία το οποίο μετά από σχετική επιθεώρηση ανέφερε ότι πρόκειται για καταλύτες.
Ως Μ.Κ.4 παρουσιάστηκε ο Fakhri Najami ο οποίος κατέθεσε ως μέρος της κυρίως εξέτασής του τη γραπτή του κατάθεση ημερ. 22.5.2021 στην αραβική γλώσσα, η οποία σημειώθηκε ως τεκμήριο 14. Ως τεκμήριο 15 κατατέθηκε η πιστή μετάφραση της ως άνω κατάθεσης στα ελληνικά. Στην κατάθεση του εν λόγω μάρτυρα περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, οι ακόλουθοι ισχυρισμοί: είναι Παλαιστίνιος του Λιβάνου και διαμένει μόνιμα στην Κύπρο από το έτος 2015. Τους τελευταίους 3 μήνες εργάζεται ως οδηγός του Fayez Mohammad Al Liddawi ο οποίος έχει αποθήκη με καταλύτες αυτοκινήτων στην οδό Γεωργίου Σεφέρη στην Αραδίππου και ο οποίος ασχολείται με αγοραπωλησίες καταλυτών αυτοκινήτων.
Τους τελευταίους 3 με 4 μήνες δεν είχε δουλειά και επειδή ήθελε να εργαστεί δανειζόταν το φορτηγό κάποιας εταιρείας στη Λάρνακα με σκοπό να μεταφέρει τους καταλύτες του Fayez. Με το συγκεκριμένο φορτηγό πήγαινε σε διάφορες επαρχίες σε πελάτες με τους οποίους συνεργαζόταν ο Fayez και με τα χρήματα που εκείνος του έδινε αγόραζε καταλύτες τους οποίους μετέφερε στην ως άνω αποθήκη. Τις περισσότερες φορές πήγαινε μαζί με τον Fayez αλλά έτυχαν και φορές που ο τελευταίος του έδωσε τα χρήματα, πλήρωσε και παρέλαβε το εμπόρευμα και το μετέφερε στην αποθήκη του. Όλες τις συνεννοήσεις σχετικά με τις πληρωμές και τις τιμές των καταλυτών τις έκανε μόνο ο Fayez.
Στις 21.5.2021 γύρω στο μεσημέρι τον πήρε τηλέφωνο ο Fayez και του ανέφερε ότι η Αστυνομία πήγε στην αποθήκη για σκοπούς έρευνας σχετικά με τους καταλύτες και του ζήτησε να πάει στην αποθήκη για να του πάρει τα κλειδιά για να την ανοίξουν. Επειδή δεν κρατούσε κλειδί πήγε στο σπίτι του Fayez, πήρε τον γιο του ο οποίος κρατούσε το κλειδί και πήγαν μαζί στην αποθήκη. Τα κλειδιά της αποθήκης τα κρατά μόνο ο Fayez τον οποίο σε άλλες περιπτώσεις που έφεραν καταλύτες στην αποθήκη περίμεναν να πάει για να τους ανοίξει. Σε καμία περίπτωση δεν ανοίγει μόνος του την αποθήκη επειδή δεν του το επιτρέπει ο Fayez.
Ο Fayez παρέδωσε στην Αστυνομία κάποιες αποδείξεις για τις οποίες μπορεί να δώσει εξηγήσεις. Για τις αποδείξεις με αρ. 3 και 4 πήγε ο ίδιος στη Λεμεσό αφού τον έστειλε ο Fayez και πήρε μόνο τις αποδείξεις χωρίς να ξέρει ποιος παρέλαβε τους καταλύτες. Για τις αποδείξεις με αρ. 6, 7, 12, 19 και 20 σε όλες τις περιπτώσεις πήγε μαζί με τον Fayez όπου φόρτωσαν τους καταλύτες τους οποίους μετέφεραν στην αποθήκη στην Αραδίππου όπου και τους ξεφόρτωσαν. Θυμάται μόνο τις περιπτώσεις για τα τιμολόγια στα οποία αναφέρθηκε. Για τα υπόλοιπα δεν γνωρίζει ή δεν θυμάται. Μπορεί να μετέφερε και άλλους καταλύτες.
Η τελευταία φορά που μετέφερε τον Fayez ήταν την προηγούμενη ημέρα όταν πήγαν μαζί στον Κολοκοτρώνη στη Λευκωσία και ο Fayez αγόρασε 16 καταλύτες τους οποίους μετέφεραν στη Λάρνακα. Ουδέποτε πήγε ούτε ξεφόρτωσε σε άλλη αποθήκη κατά τη διάρκεια της εργασίας του για να μεταφέρει καταλύτες εκτός από τις αποδείξεις που ανέφερε. Πριν λίγο καιρό φορτώθηκε ένα κοντέινερ με καταλύτες στο οποίο βοήθησε προσωπικά αλλά δεν γνωρίζει που έχουν πάει.
Όταν κατά την αντεξέταση του Μ.Κ.4 του υποδείχθηκαν 2 αποδείξεις και ρωτήθηκε κατά πόσο είναι αυτές τις οποίες αναφέρει στην κατάθεσή του ο μάρτυρας απάντησε ότι δεν μπορεί να απαντήσει για οποιονδήποτε αριθμό αλλά γνωρίζει τις τοποθεσίες. Όταν ρωτήθηκε εάν κατά τη διάρκεια της εργοδότησής του στον κατηγορούμενο παρέλαβε αποδείξεις από την εταιρεία Alpha Scrap Metals ο μάρτυρας απάντησε ότι δεν θυμάται ακριβώς τι παρέλαβε αλλά θυμάται ονόματα προσώπων. Ισχυρίστηκε επίσης ότι κάποιος Γιάννης έχει εταιρεία Scrap στη Λεμεσό από την οποία πήγε και φόρτωσε για τον κατηγορούμενο. Ισχυρίστηκε ότι παρέλαβε κάποιες αποδείξεις από το ως άνω πρόσωπο αλλά δεν γνωρίζει πότε έγινε αυτό.
Ισχυρίστηκε επίσης ότι βοηθούσε τον κατηγορούμενο να ξεφορτώσει στην αποθήκη όταν πήγαιναν στο μέρος φορτηγά από διάφορες εταιρείες. Όταν ρωτήθηκε εάν θυμάται πότε έφυγε το κοντέινερ με τους καταλύτες που αναφέρει στην κατάθεσή του απάντησε αρνητικά. Επίσης αρνητικά απάντησε και όταν ρωτήθηκε εάν γνωρίζει πόσοι ήταν οι καταλύτες που «έφυγαν». Ρωτήθηκε επίσης εάν η αποθήκη άδειασε τελείως όταν «έφυγαν» οι καταλύτες και απάντησε πως από ό,τι θυμάται είχε αδειάσει.
Ακολούθως του υποδείχθηκαν διάφορες αποδείξεις και τιμολόγιο που συμπεριλαμβάνονταν στο τεκμήριο 7 και ο μάρτυρας απάντησε «Αποδείξεις μην με ρωτάτε. Μπορεί να γνωρίζω άτομα αλλά δεν γνωρίζω χαρτιά και αποδείξεις».
Ο Μ.Κ.4 κατά τη μοναδική ερώτηση που του τέθηκε κατά την επανεξέτασή του κατά πόσο είδε τον κατηγορούμενο να παίρνει καταλύτες από τον Stefan απάντησε καταφατικά.
Ως Μ.Κ.5 παρουσιάστηκε ο Λάζαρος Ανδρέου ο οποίος κατέθεσε ως μέρος της κυρίως εξέτασής του τη γραπτή του κατάθεση ημερ. 2.9.2021, η οποία σημειώθηκε ως τεκμήριο 16, στην οποία περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, οι ακόλουθοι ισχυρισμοί: είναι επιστάτης στο Τμήμα Ηλεκτρομηχανολογικών Υπηρεσιών στη Λάρνακα. Είναι υπεύθυνος του μηχανουργείου και ανάμεσα στα καθήκοντά του είναι η επιθεώρηση δυστυχημάτων, ατυχημάτων και η εκτίμηση οχημάτων.
Στις 27.5.2021 κλήθηκε στον Αστ. Σταθμό Αραδίππου όπου επιθεώρησε μεγάλο αριθμό καταλυτών που κατασχέθηκαν από την Αστυνομία και διαπίστωσε ότι η αξία των εν λόγω καταλυτών ανερχόταν κατά μέσο όρο στα €100,00 ανά τεμάχιο. Οι συγκεκριμένοι καταλύτες είναι τοποθετημένοι σε διάφορα αυτοκίνητα για σκοπούς αποτροπής εκπομπής διοξειδίου του άνθρακα στο περιβάλλον.
Ακολούθως σε ερωτήσεις που του τέθηκαν κατά την κυρίως εξέτασή του ο Μ.Κ.5 ισχυρίστηκε πως όταν μετέβη στον Αστ. Σταθμό Αραδίππου επιθεώρησε πολλούς καταλύτες και κατέληξε ότι η μέση αξία τους ήταν €100,00 ανά τεμάχιο αφού υπήρχαν καταλύτες που ήταν πιο ακριβοί αλλά και κάποιοι άλλοι οι οποίοι ήταν κατεστραμμένοι.
Κατά την αντεξέτασή του ο Μ.Κ.5 σε ερωτήσεις που του τέθηκαν αναφορικά με την αξία των καταλυτών ισχυρίστηκε ότι οι μεταχειρισμένοι καταλύτες αξίζουν περίπου από €150,00 έως €700,00 ενώ οι καινούργιοι μπορεί να αξίζουν €2.000 με €2.500. Ισχυρίστηκε επίσης ότι οι καταλύτες περιέχουν διάφορα ακριβά μέταλλα και πως στη συγκεκριμένη περίπτωση έλεγξε περίπου 600 καταλύτες.
Τέλος ως Μ.Κ.6 παρουσιάστηκε ο Stefan Sorin Cujba ο οποίος κατέθεσε ως μέρος της κυρίως εξέτασής του τη γραπτή ανακριτική του κατάθεση ημερ. 26.5.2021, η οποία σημειώθηκε ως τεκμήριο 17, στην οποία περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, οι ακόλουθοι ισχυρισμοί τους οποίους προέβαλε κατά την υποβολή προς αυτόν 7 ερωτήσεων: γνωρίζει ότι ο κατηγορούμενος ενοικίαζε μια αποθήκη δίπλα από το μηχανουργείο που διατηρεί ο ίδιος. Ουδέποτε πώλησε καταλύτες στον κατηγορούμενο αφού δεν ασχολείται με αγοραπωλησίες καταλυτών αλλά μόνο με επιδιορθώσεις αυτοκινήτων.
Ακολούθως σε ερωτήσεις που του τέθηκαν κατά την κυρίως εξέτασή του ο Μ.Κ.6 ισχυρίστηκε ότι οι 4 αποδείξεις που είναι επισυνημμένες στην κατάθεσή του δεν είναι δικές του και πως ουδέποτε είχε οποιαδήποτε επαγγελματική συνεργασία με τον κατηγορούμενο.
Κατά την αντεξέτασή του ο Μ.Κ.6 όταν ρωτήθηκε εάν εμπορεύεται καταλύτες απάντησε αρνητικά και ευθύς αμέσως όταν του υποβλήθηκε ότι πουλά καταλύτες ισχυρίστηκε ότι το πράττει μόνο για να επιδιορθώνονται τα αυτοκίνητα και ότι πούλησε για κάποια αυτοκίνητα. Όταν ρωτήθηκε εάν προσπάθησε ποτέ να πωλήσει καταλύτες στον κατηγορούμενο ισχυρίστηκε πως όταν έδωσε την κατάθεση στην Αστυνομία δεν ήταν συγκεντρωμένος και πως πράγματι του πούλησε καταλύτες παρόλο που δήλωσε ότι δεν του πώλησε καμιά φορά. Όταν ακολούθως ρωτήθηκε πότε του είχε πωλήσει απάντησε ότι αυτό είχε γίνει πριν τη σύλληψη του κατηγορούμενου από την Αστυνομία.
Κατά την αντεξέταση του Μ.Κ.6 κατατέθηκε ως τεκμήριο 18 η γραπτή κατάθεσή του ημερ. 25.5.2021 στην οποία, μεταξύ άλλων, καταγράφεται ότι διατηρεί υποστατικό στη βιομηχανική περιοχή Αραδίππου, πάροδος της οδού Γεωργίου Σεφέρη και είναι μηχανικός αυτοκινήτων. Ο Fayez έχει την αποθήκη του δίπλα από το συνεργείο του και συχνά τους τελευταίους μήνες τον έβλεπε να πηγαινοέρχεται και να κρατά καταλύτες και να τους αποθηκεύει στην αποθήκη. Εκεί έβλεπε αρκετά άτομα να πηγαινοέρχονται και να μεταφέρουν καταλύτες τους οποίους παραλάμβανε ο Fayez και τους μετέφερε μέσα στην αποθήκη. Ο Fayez μερικές φορές τον ρώτησε εάν είχε καταλύτες για να αγοράσει αλλά όταν του έδειξε μερικούς τους είπε ότι δεν του έκαναν και έτσι ποτέ δεν αγόρασε καταλύτες από τον ίδιο. Ποτέ δεν πήρε χρήματα από τον Fayez ούτε και του έδωσε καταλύτες.
Ακολούθως κατατέθηκαν ως προς την αλήθεια του περιεχομένου τους η γραπτή κατάθεση του Νίκου Παπακυπριανού, ημερ. 24.5.2021, και του Safi Abdallah, ημερ. 27.5.2021, οι οποίες σημειώθηκαν ως τεκμήρια 19 και 20 αντίστοιχα.
Στο τεκμήριο 19 περιλαμβάνονται τα ακόλουθα: διατηρεί εργοστάσιο με την ονομασία ALPHA SCRAP METALS LTD στη Λεμεσό το οποίο ασχολείται με εμπορία και ανακύκλωση παλαιών μετάλλων. Κατέχει άδεια εμπορίας, συλλογής και ανακύκλωσης μετάλλων. Οι αποδείξεις που του υποδείχθηκαν με αρ. 1167, 1164, 0896 και 0891 είναι αποδείξεις οι οποίες εκδόθηκαν από την εταιρεία του και αφορούν πωλήσεις καταλυτών αυτοκινήτων προς τον Fayez.
Σύμφωνα με την απόδειξη με αρ. 0896 στις 18.5.2021 πώλησε 1000 καταλύτες imitation για το ποσό των €4.000. Σύμφωνα με την απόδειξη με αρ. 0891 στις 6.4.2021 πώλησε 1576 καταλύτες imitation για το ποσό των €4.728,00. Σύμφωνα με την απόδειξη με αρ. 1167 την οποία έκδωσε στις 18.5.2021 πώλησε περί τους 140 καταλύτες για το ποσό των €1.200. Τέλος σύμφωνα με την απόδειξη με αρ. 1164 στις 6.4.2021 πώλησε περί τους 70 καταλύτες για το ποσό των €900,00. Οι τελευταίες 2 αποδείξεις περιλαμβάνουν γνήσιους καταλύτες μεταξύ των οποίων και κάποιους οι οποίοι λόγω φθοράς δεν περιλάμβαναν όλα τα κομμάτια τους και δεν ήταν καινούργιοι.
Ο λόγος που οι τιμές που αναγράφονταν στις αποδείξεις δεν ήταν σταθερές οφειλόταν στην κατάστασή τους, στο κατά πόσο περιείχαν κεραμικό ή μέταλλο ή στη γνησιότητά τους. Όλα τα τιμολόγια εκδίδονταν προς την ελληνική εταιρεία «ΚΑΜΕ Ε.Π.Ε.» που πρόκειται για την εταιρεία του Νικόλα του Καλαμαρά. Ο ίδιος πάντα πληρώνεται από τον Fayez σε μετρητά. Οι πιο πάνω καταλύτες αφορούν αγορές της εταιρείας που έγιναν τα τελευταία 2 ½ χρόνια και συγκεκριμένα αφορά αγορές αυτοκινήτων για απόσυρση, αγορές από διάφορα πρόσωπα τα οποία επισκέφθηκαν το εργοστάσιό του και του πούλησαν παλιοσίδερα αυτοκινήτων, μεταξύ των οποίων, και καταλύτες.
Όλους τους καταλύτες τους πώλησε στον Fayez ο οποίος συνήθως ερχόταν μαζί με κάποιον άλλο Άραβα που οδηγούσε ένα ημιφορτηγό στο οποίο τοποθετούσαν τους καταλύτες που τους πωλούσε. Αρχικά όταν ερχόταν ο Fayez εκτιμούσε την αξία τους και μετά αφού συμφωνούσαν τις τιμές αγοράς και αφού τον πλήρωνε μετρητά ακολούθως έφευγε. Τον Fayez τον γνώρισε μέσω του Νίκου του Καλαμαρά πριν περίπου 1 χρόνο. Τον Νίκο τον γνωρίζει τα τελευταία 3 χρόνια και γνωρίζει ότι έχει εταιρεία στην Ελλάδα η οποία ασχολείται με ανακύκλωση καταλυτών. Αυτός αγοράζει τους καταλύτες από την Κύπρο και τους μεταφέρει στην Ελλάδα. Λόγω του κορονοϊού ο Νίκος πλέον δεν έρχεται στην Κύπρο και τη δουλειά αυτή την κάνει ο Fayez.
Δεν πώλησε άλλους καταλύτες στον Fayez εκτός από αυτά που του παρουσίασε. Αναφορικά με τους καταλύτες που του πώλησε δεν είναι σε θέση να μπορεί να τους αναγνωρίσει καθότι η εταιρεία του καθημερινά ασχολείται με χιλιάδες τόνους εμπορίας μετάλλων. Παρόλο που διατηρεί αρχείο αναφορικά με τις αγορές οχημάτων δεν μπορεί να πει συγκεκριμένα κατά πόσον κάθε όχημα που καταστράφηκε είχε καταλύτη όπως αυτούς που φαίνονται στα τιμολόγια. Η συμπλήρωση και οι υπογραφές στα τιμολόγια συμπληρώθηκαν από τον λογιστή της εταιρείας.
Στην κατάθεση του Safi Abdallah που κατατέθηκε ως τεκμήριο 20 περιλαμβάνονται τα ακόλουθα: διατηρεί εργοστάσιο με την ονομασία RED RAIN TRADING LTD στην Πάφο και ασχολείται με αγοραπωλησίες παλαιών μετάλλων. Οι αποδείξεις που του υποδείχθηκαν με αρ. 3164, ημερ. 9.3.2021 και 3174, ημερ. 28.3.2021 είναι αποδείξεις οι οποίες εκδόθηκαν από την εταιρεία του και συγκεκριμένα από τον ίδιο ως διευθυντή και αφορούν πωλήσεις μεταχειρισμένων καταλυτών αυτοκινήτων.
Σύμφωνα με την απόδειξη με αρ. 3164 στις 9.3.2021 πώλησε 100 καταλύτες για το ποσό των €1.500 σε κάποιον Fayez από την Παλαιστίνη ο οποίος τον πλήρωσε σε μετρητά. Σύμφωνα με την απόδειξη με αρ. 3174 στις 28.3.2021 πώλησε 120 καταλύτες στο ίδιο ως άνω πρόσωπο για το ποσό των €1.800,00 ο οποίος και πάλι τον πλήρωσε σε μετρητά. Τους καταλύτες τους πωλούσε στον Fayez προς €15,00 τον ένα. Στις 2 ως άνω αποδείξεις, οι οποίες είναι επισυνημμένες στην κατάθεσή του, έγραψε ως όνομα αγοραστή το όνομα του Fakhri αντί του Fayez καθότι του το ζήτησε ο τελευταίος επειδή ο Fakhri οδηγούσε το όχημα με το οποίο θα μετέφεραν τους καταλύτες στη Λάρνακα.
Στις 23.5.2021 του τηλεφώνησαν από το Τ.Α.Ε. Λάρνακας για να δώσει κατάθεση σχετικά με τους καταλύτες που πώλησε στον Fayez και του ζήτησαν να ελέγξει εάν είχε και άλλες αποδείξεις για να τις παραδώσει στην Αστυνομία. Εντόπισε την απόδειξη με αρ. 2654, ημερ. 27.4.2021, αντίγραφο της οποίας επίσης επισυνάπτεται στην κατάθεσή του. Σύμφωνα με την εν λόγω απόδειξη στις 27.4.2021 πώλησε στον Fayez 80 καταλύτες για το ποσό των €1.200 και ακόμα 1 καταλύτη για το ποσό των €180,00. Τους εν λόγω καταλύτες τους μετέφερε ο ίδιος προσωπικά στη Λάρνακα στο γκαράζ του Fayez.
Πριν από περίπου 1 χρόνο όταν βρισκόταν σε δουλειά στην Κάτω Πάφο του τηλεφώνησαν από το γκαράζ του και του είπαν ότι εκεί βρισκόταν κάποιος που ήθελε να αγοράσει καταλύτες. Αρχικά μίλησε με κάποιον Έλληνα με το όνομα Νίκος και στη συνέχεια με κάποιον Άραβα το όνομα του οποίου δεν είχε συγκρατήσει. Περίπου πριν από 1 χρόνο και πάλι, χωρίς να θυμάται ακριβή ημερομηνία, πήγαν στο γκαράζ του κάποιος Έλληνας του οποίου δεν γνωρίζει το όνομα και κάποιος ο οποίος του συστήθηκε ως Fayez από την Παλαιστίνη και του ζήτησε να αγοράσει καταλύτες. Τους είπε ότι δεν είχε και εκείνοι έφυγαν.
Τον περασμένο Φεβρουάριο ο Fayez πήγε ξανά στο γκαράζ του και του ζήτησε να αγοράσει καταλύτες. Του είπε ότι δεν είχε και πως έπιασε μια μεγάλη δουλειά και ότι μόλις θα είχε θα του τηλεφωνούσε. Έτσι στις 9.3.2021, 28.3.2021 και 27.4.2021 πώλησε στον Fayez τους πιο πάνω καταλύτες.
Όταν το Δικαστήριο έκρινε ότι αποδείχθηκε εκ πρώτης όψεως υπόθεση και εξήγησε στον κατηγορούμενο τα δικαιώματά του, αυτός επέλεξε να δώσει ένορκη μαρτυρία και κάλεσε 2 μάρτυρες υπεράσπισης.
Ο κατηγορούμενος ως μέρος της κυρίως εξέτασής του υιοθέτησε τη γραπτή του κατάθεση ημερ. 25.5.2021, η οποία είχε σημειωθεί ως τεκμήριο 3 στην οποία καταγράφονται οι ερωτήσεις που του υποβλήθηκαν και οι αντίστοιχες απαντήσεις τις οποίες έδωσε.
Ακολούθως σε ερωτήσεις που του τέθηκαν κατά την κυρίως εξέτασή του ο κατηγορούμενος ισχυρίστηκε ότι ιδιοκτήτης της εταιρείας είναι ο ξάδελφός του ονόματι Amer Mazoub και ο Νίκος είναι ο λογιστής της εν λόγω εταιρείας. Όταν του ζητήθηκε να δει το τιμολόγιο με αρ. 4965 της εταιρείας O.R. & S. OMIROU EXHAUST SYSTEMS LTD το οποίο περιλαμβάνεται στο τεκμήριο 5 και να απαντήσει εάν θυμάται πόσους καταλύτες αγόρασε από την ως άνω εταιρεία απάντησε πως δεν θυμάται. Του υποδείχθηκε επίσης η απόδειξη με αρ. 21957 η οποία ομοίως περιλαμβάνεται στο τεκμήριο 5 και του ζητήθηκε να πει ποιος είναι ο «ΓΙΑΝΝΗΣ» που αναγράφεται σε αυτή και ο κατηγορούμενος απάντησε πως δεν θυμάται ονόματα. Την ίδια απάντηση έδωσε και όταν ρωτήθηκε εάν θυμάται την ημερομηνία αγοράς των 80 καταλυτών που αναφέρονται στην εν λόγω απόδειξη. Ρωτήθηκε επίσης εάν οι εν λόγω καταλύτες περιλαμβάνονταν σε αυτούς που κατασχέθηκαν από την αστυνομία και απάντησε ότι δεν γνωρίζει.
Ο κατηγορούμενος κατά την αντεξέτασή του ρωτήθηκε σχετικά με τον ισχυρισμό του που περιλαμβάνεται στην κατάθεσή του ότι η επίδικη αποθήκη στις 9.4.2021 ήταν άδεια και επανέλαβε ότι αυτή πράγματι τότε ήταν άδεια. Ισχυρίστηκε επίσης ότι οι αποδείξεις που παρέδωσε στην αστυνομία είναι ορθές και ανέφερε πως δεν ευθύνεται ο ίδιος επειδή η απόδειξη του καταστήματος από την Πάφο δεν γράφει τον αριθμό των καταλυτών που προμηθεύτηκε από την εν λόγω εταιρεία.
Ως Μ.Υ.1 παρουσιάστηκε ο Μάριος Δαμιανού ο οποίος κατά την κυρίως εξέτασή του ισχυρίστηκε ότι είναι ιδιοκτήτης και διευθυντής της εταιρείας Diamonds Autoparts Ltd. Κατέθεσε ως τεκμήριο 21 τιμολόγιο της ως άνω εταιρείας ημερ. 15.4.2021 και ισχυρίστηκε ότι σε αυτό καταγράφεται πως στις 15.4.2021 πώλησε στην εταιρεία «ΚΑΜ Ε.Π.Ε.» 200 καταλύτες για ανακύκλωση για το συνολικό ποσό των €10.000.
Ο Μ.Υ.1 κατά την αντεξέτασή του ισχυρίστηκε ότι δεν γνωρίζει τον κατηγορούμενο ούτε θυμάται εάν αυτός ήταν το πρόσωπο το οποίο κατά την ως άνω ημερομηνία πήγε και παρέλαβε τους εν λόγω καταλύτες. Ισχυρίστηκε επίσης ότι το εν λόγω πρόσωπο του ανέφερε πως αντιπροσωπεύει μια ελληνική εταιρεία, το όνομα της οποίας έγραψε πάνω στο τιμολόγιο, το οποίο τον πλήρωσε την ίδια ημέρα. Ισχυρίστηκε επίσης ότι το εν λόγω τιμολόγιο το εξέδωσε λίγες ημέρες αφότου είχε παραδώσει τους καταλύτες.
Όταν κατά την επανεξέτασή του ρωτήθηκε πόσες ημέρες είχαν περάσει απάντησε ότι δεν θυμόταν πόσες.
Ως Μ.Υ.2 παρουσιάστηκε ο Γιώργος Ομήρου Αλεξάνδρου ο οποίος κατά την κυρίως εξέτασή του υιοθέτησε τη γραπτή του κατάθεση ημερ. 25.5.2021, η οποία σημειώθηκε ως τεκμήριο 22, στην οποία περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων οι ακόλουθοι ισχυρισμοί: είναι ιδιοκτήτης της εταιρείας O.R. & S. OMIROU EXHAUST SYSTEMS LTD και διατηρεί 4 υποστατικά που βρίσκονται στην Πάφο και στη Λεμεσό. Η εταιρεία ασχολείται με εφαρμογές, επιδιορθώσεις και αλλαγές εξώστ αυτοκινήτων. Κατά τη λήψη της κατάθεσής του τού υποδείχθηκαν 3 αποδείξεις με αριθμούς 4517, 4965 και 4806 οι οποίες είναι της εταιρείας του και τις οποίες εξέδωσε ο ίδιος και αφορούν πωλήσεις scrap καταλυτών αυτοκινήτων.
Σύμφωνα με την απόδειξη με αρ. 4517 στις 17.2.2021 πώλησε 60 καταλύτες για το ποσό των €4.000 στην εταιρεία «ΚΑΜ ΕΠΕ – ΕΜΠΟΡΙΑ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ & ΑΝΤΑΛΛΑΚΤΙΚΩΝ & ΚΑΤΑΛΥΤΕΣ» και συγκεκριμένα σε πρόσωπο με το όνομα Fayez, κάτοικο Λάρνακας.
Σύμφωνα με την απόδειξη με αρ. 4965 την οποία εξέδωσε στις 6.5.2021 πώλησε στο ίδιο ως άνω πρόσωπο διάφορους scrap καταλύτες για το ποσό των €2.000 και σύμφωνα με την απόδειξη με αρ. 4806 την οποία εξέδωσε στις 26.3.2021 πώλησε και πάλι στο ως άνω πρόσωπο διάφορους scrap καταλύτες για το ποσό των €5.000. Οι διάφοροι εν λόγω scrap καταλύτες τους οποίους πώλησε είχαν αντικατασταθεί με καινούργιους σε διάφορα αυτοκίνητα.
Τον Fayez τον γνωρίζει για 2 με 3 χρόνια που έχουν συνεργασία. Πρώτα αυτός πήγε στην εταιρεία του μαζί με κάποιο πρόσωπο από την Ελλάδα και του ζήτησαν να συνεργαστούν. Του είπαν ότι τους καταλύτες που αγοράζουν από τον ίδιο τους στέλνουν στην Ελλάδα για ανακύκλωση. Δεν μπορεί να αναγνωρίσει τους καταλύτες αφού δεν έχουν οποιαδήποτε χαρακτηριστικά. Όσον αφορά την αξία των καταλυτών κατά την πώλησή τους αυτή υπολογίζεται με την ποσότητα και την προσφορά του αγοραστή.
Στη συνέχεια της κυρίως εξέτασής του ο Μ.Υ.2 αναγνώρισε την υπογραφή του στην απόδειξη με αρ. 4965 η οποία περιλαμβάνεται στη δέσμη εγγράφων που αποτελούν το τεκμήριο 5 και ισχυρίστηκε ότι αυτή εκδόθηκε στις 6.5.2021. Ισχυρίστηκε επίσης ότι για τους συγκεκριμένους καταλύτες που αναγράφονται σε αυτή πληρώθηκε το ποσό των €2.000. Όταν ρωτήθηκε πόσους καταλύτες είχε πωλήσει τη συγκεκριμένη στιγμή για το ποσό των €2.000 ισχυρίστηκε ότι δεν μπορεί να απαντήσει με ακρίβεια πόσοι ήταν καθώς επίσης ότι αυτό εξαρτάται και από την ποιότητα. Ισχυρίστηκε επίσης ότι έχει καταλύτη που αξίζει €15,00 και καταλύτη που αξίζει €3,00. Ισχυρίστηκε περαιτέρω ότι ίσως λόγω αβλεψίας να μην έγραψε τον αριθμό των καταλυτών οι οποίοι μπορεί να ήταν 180 με 200.
Ο Μ.Υ.2 κατά την αντεξέτασή του ισχυρίστηκε ότι χωρίζουν τους καταλύτες σε ποιοτικούς και μη, σε κινέζικους και ευρωπαϊκούς και ότι ο κατηγορούμενος την 1η φορά που πλήρωσε €4.000 για 60 καταλύτες είχε αγοράσει τους καλούς. Όταν ρωτήθηκε εάν υπήρχε περίπτωση τον Μάη του 2021 να πώλησε τους μισούς καταλύτες από αυτούς που είχε πωλήσει την 1η φορά επειδή το τίμημα της πώλησης ήταν €2.000 απάντησε αρνητικά, προσθέτοντας ότι σίγουρα ήταν περισσότεροι από 150 καταλύτες. Όταν ρωτήθηκε γιατί απάντησε με τη λέξη «σίγουρα» απάντησε με τη φράση «διότι τους αφήνουμε και πολλυνίσκουν για να πιάνουμε κάποια λεφτά». Ακολούθως όταν του υποβλήθηκε πως για το ποσό των €2.000 πώλησε 30 καταλύτες αρνήθηκε την εν λόγω υποβολή προσθέτοντας ότι την 1η φορά είχαν πωλήσει τους ακριβούς και τη 2η τους κινέζικους, τους μικρούς, τους σπασμένους και όσους είχαν σκόνη. Όταν ρωτήθηκε εάν μπορεί να πώλησαν όχι μόνο τεμάχια καταλυτών αλλά και σκόνη απάντησε ότι μπορεί να ήταν 150 καταλύτες και 20 έως 30 σε σκόνη. Τέλος όταν ρωτήθηκε εάν τελικά ήταν 150 καταλύτες απάντησε λέγοντας «περίπου 150 με 170, 180, δεν θυμάμαι τώρα να σας πω».
Όταν στη συνέχεια η υπόθεση ορίστηκε για αγορεύσεις ο κ. Κούμουρου εισηγήθηκε ότι με τη μαρτυρία του Μ.Κ.1 ο οποίος είχε θέσει τον επίδικο χώρο όπου στεγαζόταν το υποστατικό του κατηγορούμενου υπό παρακολούθηση και είδε πολίτες με ιδιωτικά οχήματα να πηγαίνουν και να πωλούν καταλύτες στον κατηγορούμενο αποδείχθηκε η εύλογη υπόνοια ότι αυτοί ήταν κλοπιμαίοι και κάλεσε το Δικαστήριο να κρίνει ένοχο τον κατηγορούμενο. Αντίθετη ήταν η εισήγηση του δικηγόρου του κατηγορούμενου ο οποίος εισηγήθηκε ότι με βάση την προσκομισθείσα μαρτυρία αποδείχθηκε ότι οι επίδικοι 346 καταλύτες νόμιμα βρίσκονταν στην κατοχή του κατηγορούμενου και κάλεσε το Δικαστήριο να τον αθωώσει.
Έχω μελετήσει τις θέσεις και εισηγήσεις των δικηγόρων των διαδίκων, τις έχω υπόψη μου και θα κάνω αναφορά σε αυτές όπου είναι αναγκαίο.
Η ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ
Η αξιολόγηση της μαρτυρίας είναι άρρηκτα συνυφασμένη με την αξιοπιστία του μάρτυρα. Είναι κατ’ εξοχή έργο του πρωτόδικου δικαστηρίου το οποίο είχε την ευκαιρία να ακούσει τους μάρτυρες και να παρακολουθήσει τη συμπεριφορά τους στο εδώλιο του μάρτυρα. Έχει λεχθεί ότι η εντύπωση που ο μάρτυρας αφήνει στο Δικαστήριο είναι παράγοντας εξαιρετικής σπουδαιότητας για την κρίση της αξιοπιστίας του (C. & A. Pelekanos Assoc. Ltd v. Πελεκάνου (1999) 1 Α.Α.Δ. 1273) και πως οι γνώσεις του για τα επίδικα γεγονότα, οι αντιδράσεις και η συμπεριφορά του στο εδώλιο του μάρτυρα, σε συνδυασμό με τη μνήμη, την ειλικρίνεια και τον τρόπο αφήγησης των γεγονότων, συνιστούν καθοριστικούς για την αξιοπιστία του παράγοντες.
Στην υπόθεση Ομήρου v. Δημοκρατίας (2001) 2 Α.Α.Δ. 506, υποδείχθηκε ότι η αξιολόγηση της μαρτυρίας ενός μάρτυρα πρέπει να γίνεται με βάση το περιεχόμενό της, την ποιότητα και πειστικότητά της και τη σύγκρισή της με την υπόλοιπη μαρτυρία, ενώ στην υπόθεση Χριστοφή v. Ζαχαριάδη (2002) 1 Α.Α.Δ. 401, αφού επισημάνθηκε το γεγονός ότι η μαρτυρία θα πρέπει να προσεγγίζεται με πολλή προσοχή «γιατί συμβαίνει αναξιόπιστος μάρτυρας να προκαλεί ευμενή εντύπωση και αντίστροφα», λέχθηκε πως ο τρόπος που καταθέτει ένας μάρτυρας «συνιστά και εκδηλώνει την προσωπικότητά του. Οι πνευματικές και άλλες αρετές του μάρτυρα που εξωτερικεύονται μαζί με το αφηγηματικό μέρος της μαρτυρίας του προσδίδουν κατά κανόνα αξιοπιστία στη μαρτυρία».
Στην υπόθεση Ανδρέας Γιάγκου Σάντης ν. Δέσποινας Χατζηβασιλείου κ.ά. (2009) 1 Α.Α.Δ. 288, τονίστηκε η αναγκαιότητα ακόμη και στην περίπτωση που μάρτυρας εντυπωσιάζει θετικά το Δικαστήριο, να καταγράφονται οι λόγοι της θετικής αυτής αποκόμισης ώστε να παραμένουν κατά νου καθόλη τη διάρκεια του έργου της αξιολόγησης της υπόθεσης ως ασφαλιστική δικλείδα για τη σφαιρική αντιμετώπιση της αξιολόγησης των διαδίκων και της μαρτυρίας τους.
Έχω παρακολουθήσει τους μάρτυρες στη ζωντανή ατμόσφαιρα της δίκης έχοντας την ευκαιρία να παρακολουθήσω τις αντιδράσεις τους, φυσικές ή αφύσικες, τον τρόπο που αντιδρούσαν, τη νευρικότητα ή την επιφυλακτικότητά τους ή την ιδιοσυγκρασία που εκδήλωναν, παράγοντες που σύμφωνα με τη νομολογία έχουν ιδιαίτερη σπουδαιότητα κατά την αξιολόγηση της μαρτυρίας, χωρίς βεβαίως να παραγνωρίζω ότι τα πιο πάνω στοιχεία μπορούν να προσδώσουν θετικότητα στη μαρτυρία ενός μάρτυρα αλλά δεν μπορούν να αποτελέσουν τον αποκλειστικό λόγο για την αποδοχή της μαρτυρίας του. Έχω επίσης κατά νου την αρχή ότι μάρτυρας μπορεί να γίνει πιστευτός μερικώς ή ολικώς και ότι δεν θεωρείται επιλήψιμη η επιλεκτική αποδοχή μέρους της μαρτυρίας ενός μάρτυρα (Χρίστου ν. Khoreva (2002) 1 Α.Α.Δ. 454).
Έχω επίσης υπόψη μου ότι στην περίπτωση που ένας μάρτυρας δεν αντεξετασθεί επί όλων των ουσιαστικών γεγονότων τα οποία αμφισβητούνται, το Δικαστήριο θεωρεί - και το εκλαμβάνει - ότι η μαρτυρία του δεν αμφισβητήθηκε (Frederickou Schools Co. Ltd κ.ά. ν. Acuac Inc. (2002) 1 Α.Α.Δ. 1527). Σχετική, επίσης, είναι η απόφαση Πιριλλίδη ν. Δήμου Λεμεσού, Ποινική Έφεση Αρ. 331/2015, ημερ. 11.12.2017, ECLI:CY:AD:2017:B454, όπου επαναλήφθηκε η αρχή πως η παράλειψη αντεξέτασης γενικά θεωρείται ως αποδοχή της εκδοχής που θέτει ο μάρτυρας.
Επιπλέον, είναι καλά νομολογημένο ότι η υπεράσπιση οφείλει να θέσει τα ζητήματα που έχει κατά νου στους μάρτυρες κατηγορίας, ώστε να έχουν τη δυνατότητα να απαντήσουν δεόντως. Σχετική είναι απόφαση Pal Tekinder κ.ά. ν. Δημοκρατίας (2010) 2 Α.Α.Δ. 551. Οι υποβολές όμως των συνηγόρων από μόνες τους δεν έχουν καμιά αποδεικτική αξία και αν δεν προσαχθεί αργότερα αντίστοιχη μαρτυρία παραμένουν απλώς μετέωροι ισχυρισμοί. Σχετική είναι η απόφαση Ησαΐας Ιωαννίδης ν. Αστυνομίας (2012) 2 Α.Α.Δ. 640.
Το πλήρες περιεχόμενο της μαρτυρίας βρίσκεται καταγεγραμμένο στα πρακτικά της υπόθεσης και μαζί με το περιεχόμενο των τεκμηρίων έχει μελετηθεί και λαμβάνεται υπόψη στο σύνολό του.
Ο Μ.Κ.1 περιέγραψε τις ενέργειες στις οποίες προέβη κατά τη διερεύνηση της υπόθεσης. Επειδή ήταν αυτόπτης μάρτυρας αυτών στα οποία αναφέρθηκε ότι διαδραματίστηκαν κρίνω ότι λόγω τούτου ήταν σε ευνοϊκή θέση να τα θυμάται και να τα μεταφέρει στο Δικαστήριο όπως αυτά έλαβαν χώρα. Κρίνω επίσης ότι οι σχετικοί ισχυρισμοί του είναι λογικοί, δεν κλονίστηκαν κατά την αντεξέτασή του, πείθουν για τη βασιμότητά τους και συνεπώς γίνονται αποδεκτοί. Ο εν λόγω μάρτυρας μου έκανε εξαιρετική εντύπωση και δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία ότι ήταν μάρτυρας της αλήθειας και ως εκ τούτου αποδέχομαι τη μαρτυρία του ως αξιόπιστη πλην του ισχυρισμού τον οποίο προέβαλε κατά την αντεξέτασή του ότι ουδέποτε είδε να δίδεται οποιαδήποτε απόδειξη. Κρίνω ότι βάσιμος είναι ο ισχυρισμός του που περιέχεται στη γραπτή του κατάθεση η οποία έχει χρονική εγγύτητα με τον επίδικο χρόνο κατά τον οποίο τα διαδραματισθέντα ήταν πρόσφατα στη μνήμη του στην οποία καταγράφεται ότι ο κατηγορούμενος όταν παραλάμβανε καταλύτες πλήρωνε τα πρόσωπα που του τους παρέδιδαν «σε μετρητά και κάποτε χωρίς απόδειξη» και πως ο ισχυρισμός που προέβαλε κατά την αντεξέτασή του δεν πλήττει την καλή εικόνα που άφησε ως μάρτυρας στο Δικαστήριο ούτε την αξιοπιστία του.
Ήταν ο αστυνομικός ο οποίος σε μικρή βιοτεχνική περιοχή στην Αραδίππου, την οποία έθεσε υπό παρακολούθηση ανά τακτά χρονικά διαστήματα, σε διαφορετικές περιπτώσεις είδε πρόσωπα τα στοιχεία των οποίων δεν κατάφερε να εξασφαλίσει, να παραδίδουν καταλύτες στον κατηγορούμενο και τον τελευταίο να τους πληρώνει σε μετρητά και κάποτε χωρίς απόδειξη. Είδε επίσης τον κατηγορούμενο να τοποθετεί τους εν λόγω καταλύτες στο καπό του οχήματός του και αφού τα πιο πάνω πρόσωπα αναχωρούσαν από το μέρος και έμενε μόνος του στην περιοχή άνοιγε την αποθήκη αρ. 9 στην οδό Γεωργίου Σεφέρη 45 – 53 στην Αραδίππου, τοποθετούσε μέσα τους καταλύτες και αναχωρούσε από το μέρος.
Ο Μ.Κ.2 ομοίως περιέγραψε τις ενέργειες στις οποίες προέβη κατά τη διερεύνηση της υπόθεσης. Η μαρτυρία του όσον αφορά τα πρωτογενή γεγονότα που αφορούν τα επίδικα θέματα της παρούσα υπόθεσης, όπως για παράδειγμα ότι στις 21.5.2021 μετέβηκε στην επίδικη αποθήκη κατά την εκτέλεση σχετικού εντάλματος έρευνας ή ότι αργότερα την ίδια ημέρα έλαβε ανακριτική κατάθεση από τον κατηγορούμενο, δεν αμφισβητήθηκε κατά την αντεξέτασή του και λόγω τούτου γίνεται αποδεκτή. Κρίνω περαιτέρω ότι η μαρτυρία του δεν κλονίστηκε κατά την αντεξέτασή του και δεν έχω αμφιβολία πως όσα ανέφερε ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα αφού αποτελούν θέματα για τα οποία είχε άμεση και ιδία γνώση, είναι λογικά και πείθουν για τη βασιμότητά τους.
Όσον αφορά τους ισχυρισμούς του ότι οι αποδείξεις με αρ. 1167, 4965 και 021956 δεν είναι πλήρως συμπληρωμένες και δεν μπορούσαν λόγω τούτου να γίνουν αποδεκτές κρίνω ότι για το εν λόγω θέμα η υποκειμενική του αντίληψη δεν μπορεί να είναι δεσμευτική για το Δικαστήριο αφού αποτελεί καθήκον του Δικαστηρίου να αξιολογήσει το βάσιμο ή όχι της εν λόγω θέσης του μάρτυρα. Επί τούτου του θέματος, λαμβάνοντας υπόψη μου στην απόδειξη με αρ. 1167 της εταιρείας «ALPHA SCRAP METALS LTD» αναγράφεται ότι λήφθηκε το ποσό των €1.200 από την εταιρεία «ΚΑΜΕ ΕΠΕ» έναντι λογαριασμού για το τιμολόγιο 0896 (on account for Inv. 0896) κρίνω ότι η θέση του πως η εν λόγω απόδειξη δεν μπορούσε να γίνει αποδεκτή είναι δικαιολογημένη αφού η εν λόγω απόδειξη δεν αφορά την αγορά οποιουδήποτε αριθμού καταλυτών παρόλο που τούτο το θέμα δεν θα έπρεπε να τον είχε απασχολήσει αφού είναι ξεκάθαρο ότι η εν λόγω απόδειξη δεν αφορά αγορά άλλων καταλυτών πέραν από αυτούς που αναγράφονται στο τιμολόγιο 0896.
Αναφορικά με το τιμολόγιο με αρ. 4965 της O.R. & S. OMIROU EXHAUST SYSTEMS LTD, ημερ. 6.5.2021 για το οποίο έδωσε μαρτυρία ο κατηγορούμενος και ο Μ.Υ.2 θα κάνω αναφορά πιο κάτω κατά την αξιολόγηση της μαρτυρίας τους.
Αναφορικά με την απόδειξη με αρ. 021956, ημερ. 19.4.2021, στην οποία καταγράφεται ότι αφορά την πώληση 50 καταλυτών για το συνολικό ποσό των €750,00 κρίνω ότι αυτή έπρεπε να είχε γίνει αποδεκτή αφού φαίνεται το όνομα του πωλητή, Γιάννης, και δεν υπήρξε ισχυρισμός ότι αυτή ήταν πλαστή ή ότι δολίως καταρτίστηκε από τον κατηγορούμενο.
Ομοίως και ο Μ.Κ.3 περιέγραψε τις ενέργειες στις οποίες προέβη κατά τη διερεύνηση της υπόθεσης. Η μαρτυρία του όσον αφορά τα πρωτογενή γεγονότα που αφορούν τα επίδικα θέματα της παρούσα υπόθεσης, όπως για παράδειγμα ότι στις 21.5.2021 μετέβηκε στην επίδικη αποθήκη κατά την εκτέλεση σχετικού εντάλματος έρευνας ή ότι αργότερα την ίδια ημέρα στην εν λόγω αποθήκη μετέβη ο υιός του κατηγορούμενο ο οποίος κρατούσε τα κλειδιά της ή ότι όταν άνοιξε η πόρτα της εν λόγω αποθήκης και σε αυτήν βρίσκονταν 21 σακούλια του ενός κυβικού τόνου έκαστο τα οποία ήταν γεμάτα με καταλύτες οχημάτων ή τέλος ότι συνέλαβε τον κατηγορούμενο, δεν αμφισβητήθηκε κατά την αντεξέτασή του και λόγω τούτου γίνεται αποδεκτή. Κρίνω περαιτέρω ότι η μαρτυρία του δεν κλονίστηκε κατά την αντεξέτασή του και δεν έχω αμφιβολία πως όσα ανέφερε ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα αφού αποτελούν θέματα για τα οποία είχε άμεση και ιδία γνώση, είναι λογικά και πείθουν για τη βασιμότητά τους.
Ο Μ.Κ.4 δεν μου έκανε καλή εντύπωση ως μάρτυρας αφού σε πάρα πολλές ερωτήσεις που του τέθηκαν κατά την αντεξέτασή του απαντούσε λέγοντας ότι δεν θυμάται και λόγω τούτου κρίνω ότι η μαρτυρία του δεν είναι πειστική.
Ο Μ.Κ.5 μου έκανε καλή εντύπωση ως μάρτυρας και κρίνω ότι η μαρτυρία του δεν κλονίστηκε κατά την αντεξέτασή του. Η μαρτυρία του όμως δεν μπορεί να είναι διαφωτιστική για τα πρωτογενή γεγονότα της παρούσας υπόθεσης αφού η μαρτυρία του ως επί το πλείστο αφορά την αξία των επίδικων καταλυτών.
Ο Μ.Κ.6 δεν μου έκανε καλή εντύπωση ως μάρτυρας αφού δεν παρέμεινε σταθερός στους ισχυρισμούς του αναφορικά με το κατά πόσο είχε πωλήσει ή όχι στον κατηγορούμενο καταλύτες αφού στις 2 καταθέσεις του προέβαλε αντικρουόμενους ισχυρισμούς για το εν λόγω θέμα.
Έχοντας υπόψη μου ότι η κατηγορούσα αρχή δεν αποδέχθηκε μόνο τις 3 από τις 30 αποδείξεις που ο κατηγορούμενος παρέδωσε στην αστυνομία και οι οποίες περιλαμβάνονται στο τεκμήριο 5 κρίνω ότι για τους σκοπούς της παρούσας υπόθεσης επαρκεί να αξιολογηθούν οι ισχυρισμοί του κατηγορούμενου για τις 2 από τις εν λόγω αποδείξεις αφού σε ό,τι αφορά την απόδειξη με αρ. 1167 της εταιρείας «ALPHA SCRAP METALS LTD» ήδη αναφέρθηκα κατά την αξιολόγηση της μαρτυρίας του Μ.Κ.2.
Σχετικά με το έγγραφο με αρ. 4965 της O.R. & S. OMIROU EXHAUST SYSTEMS LTD, ημερ. 6.5.2021, ο κατηγορούμενος ανάφερε πως δεν θυμάται πόσους καταλύτες αγόρασε από την εν λόγω εταιρεία. Από τούτο προκύπτει ότι η μαρτυρία του επί τούτου του θέματος δεν μπορεί να είναι διαφωτιστική. Ομοίως δεν μπορεί να διαφωτιστική ούτε η μαρτυρία του αναφορικά με την απόδειξη είσπραξης με αρ. 021957 αφού δεν θυμάται ποιος είναι ο Γιάννης που αναγράφεται σε αυτή ούτε πότε αγόρασε τους καταλύτες που αναγράφονται σε αυτή.
Ο Μ.Υ.1 στην ουσία κλήθηκε για να παρουσιάσει το τεκμήριο 21 που είναι τιμολόγιο της εταιρείας του με ημερομηνία έκδοσης τις 15.4.2021. Κρίνω ότι η μαρτυρία του στην ουσία δεν αμφισβητήθηκε κατά την αντεξέτασή του και συνεπώς γίνεται αποδεκτή.
Ο Μ.Υ.2 κλήθηκε από την υπεράσπιση για να δώσει μαρτυρία αναφορικά με το πόσους καταλύτες πώλησε στον κατηγορούμενο και στην ουσία να συγκεκριμενοποιήσει πόσους καταλύτες αφορούσαν τα 2 τιμολόγια με αρ. 4806 και 4965, ημερ. 26.3.2021 και 6.5.2021 αντίστοιχα. Ισχυρίστηκε κατά την κυρίως εξέτασή του ότι το τιμολόγιο με αρ. 4965 αφορούσε 180 έως 200 καταλύτες ενώ κατά την αντεξέτασή του ισχυρίστηκε ότι αυτό αφορούσε ποσότητα σίγουρα πάνω από 150 καταλύτες. Πρόσθεσε επίσης ότι «μπορεί να ήταν 150 καταλύτες και 20 – 30 σε σκόνη» και «περίπου 150 με 170, 180, δεν θυμάμαι τώρα να σας πω». Κρίνω ότι τα πιο πάνω φανερώνουν πως η μαρτυρία του δεν ήταν ούτε σταθερή ούτε ακριβής, στερείται πειστικότητας και συνακόλουθα δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή.
Επανερχόμενος στο θέμα του τιμολογίου με αρ. 4965 το οποίο ο Μ.Κ.2 δεν έκανε αποδεκτό κρίνω ότι για τους λόγους που ανέφερα πιο πάνω ήταν δικαιολογημένη η μη αποδοχή του από τον εν λόγω μάρτυρα.
Έχοντας υπόψη μου τη μαρτυρία την οποία αποδέχθηκα ως αξιόπιστη για τους λόγους που ανέφερα πιο πάνω, τη μαρτυρία η οποία δεν αμφισβητήθηκε καθώς επίσης και όσα δηλώθηκαν ως παραδεκτά γεγονότα μεταξύ των δικηγόρων των διαδίκων, τα οποία ήδη αναφέρθηκαν πιο πάνω και τα οποία κρίνω ότι δεν είναι αναγκαίο να επαναλάβω εκ νέου, καταλήγω στα ακόλουθα ευρήματα: στις 21.5.2021 στην αποθήκη με αρ. 9 που βρίσκεται στην οδό Γεωργίου Σεφέρη 45 – 53 σε βιοτεχνική περιοχή της Αραδίππου τα κλειδιά της οποίας είχε ο κατηγορούμενος κατόπιν εκτέλεσης σχετικού εντάλματος έρευνας που εκδόθηκε από το Ε.Δ. Λάρνακας εντοπίστηκαν σε 21 σακούλες με καταλύτες αυτοκινήτων. Όταν αυτοί μεταφέρθηκαν στον Αστ. Σταθμό Αραδίππου καταμετρήθηκαν και διαπιστώθηκε ότι ανέρχονταν σε 1722.
Ο κατηγορούμενος συνελήφθηκε για το αυτόφωρο αδίκημα της παράνομης κατοχής περιουσίας και κατά τη διερεύνηση της υπόθεσης παρέδωσε στις ανακριτικές αρχές διάφορα έγγραφα από τα οποία η αστυνομία αποδέχθηκε ότι ο κατηγορούμενος είχε δικαιολογήσει την κατοχή μέρους από τον πιο πάνω αριθμό εκτός από 567. Ο εν λόγω αριθμός κατά την ακρόαση της υπόθεσης μειώθηκε τελικά σε 346.
Πριν την επίδικη ημέρα είχε περιέλθει στην αντίληψη του Μ.Κ.1 ότι από τις αρχές του 2021 υπήρξαν αρκετές καταγγελίες στην επαρχία Λάρνακας για κλοπή καταλυτών αυτοκινήτων. Κατά τη διερεύνηση των εν λόγω υποθέσεων στις 20.2.2021 έλαβε πληροφορία από πολίτη πληροφοριοδότη ότι σε μικρή βιοτεχνική περιοχή σε αποθήκη πίσω από το Κοιμητήριο Αραδίππου γίνονταν συναλλαγές με καταλύτες οι οποίοι πιθανόν να ήταν κλοπιμαίοι.
Ο πληροφοριοδότης ανέφερε στον Μ.Κ.1 πως είδε ύποπτο άντρα, τον κατηγορούμενο ως διεφάνη στη συνέχεια, να παραλαμβάνει καταλύτες από άλλα πρόσωπα, να τους τοποθετεί στο καπό του οχήματός του και μετά να τους τοποθετεί σε συγκεκριμένη αποθήκη. Την ίδια ημέρα συναντήθηκε με τον πληροφοριοδότη και τον μετέφερε στην περιοχή όπου του υπέδειξε την εν λόγω αποθήκη. Έθεσε την περιοχή υπό παρακολούθηση ανά τακτά χρονικά διαστήματα και σε διάφορες περιπτώσεις είδε πρόσωπα, τα στοιχεία των οποίων δεν κατάφερε να εξασφαλίσει, τα οποία παρέδιδαν καταλύτες στον κατηγορούμενο και αυτός τους πλήρωνε σε μετρητά και κάποτε χωρίς απόδειξη. Ακολούθως ο κατηγορούμενος τοποθετούσε τους καταλύτες στο καπό του οχήματός του και αφού τα εν λόγω πρόσωπα αναχωρούσαν και αυτός παρέμενε μόνος του στην περιοχή, άνοιγε τη συγκεκριμένη αποθήκη, τους τοποθετούσε σε αυτή και αναχωρούσε από το μέρος.
Σε όλες τις περιπτώσεις οι συναλλαγές γίνονταν σε ανοικτό χώρο 50 μ. από την αποθήκη. Τα πρόσωπα τα οποία του έφερναν τους καταλύτες δεν φαίνεται να γνώριζαν την ύπαρξη της αποθήκης αφού ο κατηγορούμενος τοποθετούσε τους καταλύτες στο καπό του αυτοκινήτου του και ακολούθως όταν αυτοί απομακρύνονταν και έμενε μόνος του μετέβαινε με το αυτοκίνητο στην αποθήκη και τοποθετούσε σε αυτή τους καταλύτες. Με τις κινήσεις αυτές του κατηγορούμενου δημιουργήθηκε στον Μ.Κ.1 η υποψία ότι οι συναλλαγές του πιθανόν να ήταν παράνομες.
Από περαιτέρω εξετάσεις που έκανε ο Μ.Κ.1 διαπίστωσε ότι ο κατηγορούμενος ενοικίαζε τη συγκεκριμένη αποθήκη πέραν του ενός έτους. Από την παρακολούθηση διαπίστωσε επίσης ότι ο κατηγορούμενος άνοιγε την αποθήκη μόνο όταν παραλάμβανε καταλύτες ενώ το υπόλοιπο διάστημα ήταν πάντα κλειστή. Σύμφωνα με τις πληροφορίες που συνέλεξε από την περιοχή διαπίστωσε ότι ο κατηγορούμενος δεν εμφανίζεται στην αποθήκη κατά τις πρωινές ώρες εφόσον στην περιοχή υπάρχουν μικρές βιομηχανίες όπου εργάζεται κόσμος και σε αρκετούς από αυτούς ήταν άγνωστος. Κατά τις παρακολουθήσεις που έκανε δεν εντόπισε τον κατηγορούμενο κατά τις πρωινές ώρες αλλά τον είδε σε αρκετές περιπτώσεις κατά τις απογευματινές ώρες. Στις 7.5.2021 το απόγευμα κατά την παρακολούθηση που έκανε στο μέρος διαπίστωσε ότι ο κατηγορούμενος βρισκόταν στην αποθήκη. Πλησίασε χωρίς να γίνει αντιληπτός και διαπίστωσε ότι εντός αυτής υπήρχαν μεγάλες σακούλες οι οποίες ήταν γεμάτες με καταλύτες.
ΝΟΜΙΚΗ ΠΤΥΧΗ
Σε όλες τις ποινικές υποθέσεις, όπως και στην παρούσα, το βάρος απόδειξης της σωρευτικής ύπαρξης όλων των συστατικών στοιχείων του αδικήματος το έχει η κατηγορούσα αρχή με υψηλότατο επίπεδο απόδειξης ήτοι πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας. Η κατηγορούσα αρχή θα πρέπει να αποδείξει με αποδεκτή μαρτυρία την ύπαρξη κάθε συστατικού στοιχείου του επίδικου αδικήματος και δεν επιτρέπονται υποθέσεις ως προς την ύπαρξη γεγονότων όσον εύλογες και εάν είναι (Λοΐζου ν. Αστυνομίας (1989) 2 Α.Α.Δ. 363).
Το βάρος εναποτίθεται στους ώμους της κατηγορούσας αρχής να παρουσιάσει μαρτυρία που να είναι και αξιόπιστη και σαφής (Φλουρής ν. Αστυνομίας (1989) 2 Α.Α.Δ. 401). Όπως τονίστηκε στην υπόθεση Γενικός Εισαγγελέας ν. Ευριπίδου (2002) 2 Α.Α.Δ. 246) «οι κατηγορίες θα πρέπει να αποδεικνύονται πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας και όσα ερωτηματικά και αν η συμπεριφορά του εφεσίβλητου εγείρει, δεν θα ήταν δυνατόν να καταδικασθεί μετά την απόρριψη της μαρτυρίας της Κατηγορούσας Αρχής». Όπως καθορίστηκε, μεταξύ άλλων, στην υπόθεση Τούμπας ν. Αστυνομίας (1984) 2 C.L.R. 110, εάν στο τέλος της υπόθεσης μείνει έστω και η παραμικρή αμφιβολία στο μυαλό του Δικαστηρίου για την ενοχή του κατηγορουμένου τότε αυτό θα πρέπει να αποφασιστεί υπέρ του και να απαλλαγεί και αθωωθεί από την κατηγορία.
«Όποιος έχει στην κατοχή του κινητό, χρήματα, αξιόγραφο ή οποιαδήποτε άλλην περιουσία, για τα οποία υπάρχουν εύλογες υπόνοιες ότι είναι κλοπιμαία, είναι ένοχος πλημμελήματος και υπόκειται σε φυλάκιση έξι μηνών, εκτός αν αποδείξει με αυτό τον τρόπο που να ικανοποιεί το Δικαστήριο ότι απόκτησε νόμιμα την κατοχή τους».
Στην υπόθεση Κλεάνθους ν. Αστυνομίας, Ποινική Έφεση Αρ. 236/2018, ημερ. 11.1.2019, λέχθηκαν τα ακόλουθα:
«για να θεμελιωθεί κατηγορία βάσει του άρθρου 309 η κατηγορούσα αρχή θα πρέπει να αποδείξει ότι «a given date a certain person had in his possession property which some other person reasonably suspected to be stolen property» (Police v. Haralambous & Yianni 14 CLR 109, Police v. Skoufaris 23 CLR 187, Kamilaris, ανωτ.).
Η εύλογη υπόνοια πρέπει να προκαλείται σε κάποιο πρόσωπο που βλέπει ή βρίσκει την περιουσία στην κατοχή του κατηγορούμενου, ενόσω η περιουσία παραμένει στην κατοχή του τελευταίου (Economides v. The Police 24 CLR 5, Kamilaris, ανωτ.).
Ο Αρχιδικαστής Jackson είχε χαρακτηρίσει στην Kamilaris τη σχετική πρόνοια δυσεξήγητη εκφράζοντας την προσδοκία διευκρίνισης της από τη νομολογία μελλοντικά. Δεν φαίνεται όμως να παράχθηκε νομολογία επί του άρθρου 309. Έχουμε μόνο εντοπίσει την Καριπίδης ν. Δημοκρατίας (2007) 2 ΑΑΔ 237, όπου ελέχθη ότι το εύλογο των υπονοιών του προσώπου που τις επικαλέστηκε, αστυνομικού, εξεταστή της υπόθεσης, δεν μπορούσε να αποδειχθεί με την έκφραση της υποκειμενικής του κρίσης, αλλά ήταν ζήτημα αντικειμενικό.
Προκύπτει ότι το άρθρο 309 βρίσκει εφαρμογή όταν ο κατηγορούμενος κατέχει περιουσία υπό τέτοιες ύποπτες περιστάσεις ώστε, ενώ δεν αποδεικνύεται ότι είναι κλοπιμαία, εύλογα, εξ αντικειμένου, δημιουργούνται υποψίες στο πρόσωπο που τον βλέπει να κατέχει τέτοια περιουσία, ότι αυτή είναι κλοπιμαία.».
Στην υπόθεση Narmania v. Αστυνομίας, Ποινικές Εφέσεις Αρ. 4/2018 και 5/2018, ημερ. 3.4.2019, λέχθηκαν τα ακόλουθα:
«Το άρθρο 309, αποτελεί ένα ιδιώνυμο και ιδιότυπο αδίκημα τα συστατικά στοιχεία του οποίου είναι η κατοχή κινητών, χρημάτων, αξιογράφων ή άλλης περιουσίας για τα οποία υπάρχουν εύλογες υπόνοιες ότι είναι κλοπιμαία. Όπως ορθά υπέδειξε το πρωτόδικο Δικαστήριο, σύμφωνα με τη νομολογία, για τη στοιχειοθέτηση του αδικήματος πρέπει να αποδειχθεί η κατοχή περιουσίας και ότι υπάρχει εύλογη υπόνοια ότι η περιουσία αυτή είναι κλοπιμαία. Σχετική είναι και η απόφαση στη Ferenz v. Αστυνομίας (2014) 2 Α.Α.Δ. 507. Η κατοχή των αντικειμένων ήταν δεδομένη εφόσον ανευρέθηκαν επί των ιδίων των εφεσειόντων. Η υπόνοια ότι αυτά ήταν κλοπιμαία ήταν εύλογη από το σύνολο των περιστατικών και των γεγονότων όπως αυτά προέκυπταν από τη μαρτυρία της κατηγορούσας αρχής. Η υπόνοια πρέπει να είναι «εύλογη» από την άποψη ότι αναδεικνύεται ως αντικειμενικό γεγονός και όχι μέσω υποκειμενικής κρίσης και αντίληψης από οποιοδήποτε περιλαμβανομένου και του αστυνομικού ανακριτή ή των αστυνομικών που αναμείχθηκαν στην υπόθεση. Στην Καριπίδης ν. Δημοκρατίας (2007) 2 Α.Α.Δ. 237, ακριβώς ανατράπηκε η καταδίκη του εφεσείοντα επί του άρθρου 309, διότι το πρωτόδικο Δικαστήριο θεώρησε ότι η εύλογη υπόνοια θα έπρεπε να δημιουργείτο και να υπήρχε στο μυαλό της διωκτικής αρχής. Το Εφετείο ακύρωσε την καταδίκη στη βάση του ότι η εύλογη υπόνοια στο σχετικό άρθρο πρέπει να αποδεικνύεται ως αντικειμενικό γεγονός από το σύνολο της μαρτυρίας που προσκομίζεται.
…
Το άρθρο 309, εφόσον στοιχειοθετηθεί από την κατηγορούσα αρχή η κατοχή περιουσίας και η εύλογη υπόνοια περί του κλοπιμαίου αυτής, (και ορθά επομένως το δικαστήριο κάλεσε αμφότερους τους εφεσείοντες σε απολογία, σ΄ αντίθεση με το σχετικό λόγο έφεσης), μεταφέρει το αποδεικτικό βάρος στον κάτοχο των εκ πρώτης όψεως κλοπιμαίων αντικειμένων ώστε αυτός να δώσει μαρτυρία που να ικανοποιεί το Δικαστήριο ότι η κατοχή της περιουσίας αποκτήθηκε νόμιμα. Το αποδεικτικό αυτό βάρος αποτιμάται βεβαίως στο ισοζύγιο των πιθανοτήτων και μόνο, έτσι ώστε εάν ο κατηγορούμενος δώσει ικανοποιητικές εξηγήσεις για τη νομιμότητα της κατοχής της περιουσίας, η κατηγορία δεν αποδεικνύεται.».
Στην υπόθεση Χαραλάμπους ν. Αστυνομίας, Ποινική Έφεση Αρ. 72/2018, ημερ. 24.10.2019, ECLI:CY:AD:2019:B444, λέχθηκε ότι «Δεν είναι ο κατηγορούμενος το υποκείμενο των εύλογων υπονοιών στα πλαίσια του άρθρου 309. Οι εύλογες υπόνοιες πρέπει να προκαλούνται στο πρόσωπο που βλέπει τον κατηγορούμενο να κατέχει την περιουσία.».
Στην υπόθεση Νεοκλέους ν. Αστυνομίας, Ποινική Έφεση Αρ. 26/2022, ημερ. 7.4.2023, ECLI:CY:AD:2023:B132, λέχθηκαν τα ακόλουθα:
«Το ότι η επίδικη περιουσία, στην προκείμενη περίπτωση, ήταν κλοπιμαία, είναι δεδομένο. Τούτου δοθέντος, είναι σαφές ότι το Άρθρο 309 δεν μπορούσε να τύχει εφαρμογής. Όπως αναφέρθηκε στην υπόθεση Χαραλάμπους ν. Αστυνομίας, Ποινική Έφεση Αρ. 72/2018, ημερ. 24.10.2019, ECLI:CY:AD:2019:B444, το αδίκημα της παράνομης κατοχής περιουσίας βρίσκει εφαρμογή στις περιπτώσεις όπου δεν αποδεικνύεται ότι η περιουσία είναι κλοπιμαία. Το Άρθρο 309 τυγχάνει εφαρμογής όταν ο κατηγορούμενος κατέχει περιουσία υπό τέτοιες ύποπτες περιστάσεις ώστε, ενώ δεν αποδεικνύεται ότι είναι κλοπιμαία, εύλογα, εξ αντικειμένου, δημιουργούνται υποψίες στο πρόσωπο που τον βλέπει να κατέχει τέτοια περιουσία, ότι αυτή είναι κλοπιμαία. (Βλ. επίσης, Κλεάνθους ν. Αστυνομίας, Ποινική Έφεση Αρ. 236/2018, ημερ. 11.1.2019, ECLI:CY:AD:2019:B3, και Kamilaris and Another v. The Police (Vol. 18) 1 C.L.R. 78). Επομένως, το κλοπιμαίο της περιουσίας, δεν αποτελεί συστατικό στοιχείο του αδικήματος της παράνομης κατοχής περιουσίας.
... Το αδίκημα της παράνομης κατοχής περιουσίας είναι ιδιώνυμο και ιδιότυπο. Εφόσον στοιχειοθετηθεί από την Κατηγορούσα Αρχή η κατοχή περιουσίας και η εύλογη υπόνοια περί του κλοπιμαίου αυτής, μεταφέρεται το αποδεικτικό βάρος στον κάτοχο των εκ πρώτης όψεως κλοπιμαίων αντικειμένων, ώστε αυτός να δώσει μαρτυρία που να ικανοποιεί το Δικαστήριο ότι η κατοχή της περιουσίας αποκτήθηκε νόμιμα (βλ. Narmania v. Αστυνομίας, Ποινικές Εφέσεις Αρ. 4/2018 και 5/2018, ημερ. 3.4.2019)».
Από τα πιο πάνω προκύπτει ότι τα συστατικά στοιχεία του αδικήματος της παράνομης κατοχής περιουσίας είναι τα ακόλουθα: (α) η κατοχή κινητής περιουσίας, χρημάτων, αξιογράφων ή άλλης περιουσίας από τον κατηγορούμενο και (β) η ύπαρξη εύλογων υπονοιών ότι η εν λόγω περιουσία που κατέχεται είναι κλοπιμαία.
Εφόσον στοιχειοθετηθεί από την κατηγορούσα αρχή η κατοχή περιουσίας και η εύλογη υπόνοια περί του κλοπιμαίου αυτής, μεταφέρεται το αποδεικτικό βάρος στον κάτοχο των εκ πρώτης όψεως κλοπιμαίων αντικειμένων, ώστε αυτός να δώσει μαρτυρία που να ικανοποιεί το Δικαστήριο στο ισοζύγιο των πιθανοτήτων ότι η κατοχή της περιουσίας αποκτήθηκε νόμιμα.
ΚΑΤΑΛΗΞΗ
Έχοντας υπόψη μου τα ευρήματα του Δικαστηρίου ως τα ανέφερα πιο πάνω προχωρώ να εξετάσω κατά πόσο η κατηγορούσα αρχή κατόρθωσε να αποδείξει τα συστατικά στοιχεία του επίδικου αδικήματος.
Λαμβάνοντας υπόψη μου ότι οι επίδικοι καταλύτες εντοπίστηκαν στην αποθήκη αρ. 9 στην οδό Γεωργίου Σεφέρη 45 – 53 στην Αραδίππου τα κλειδιά της οποίας κατείχε ο κατηγορούμενος και στην οποία αποθήκευε τους επίδικους καταλύτες κρίνω ότι από τα πιο πάνω αποδείχθηκε η κατοχή τους από τον κατηγορούμενο.
Μετά την πιο πάνω κρίση μου είναι αναγκαίο να εξεταστεί κατά πόσο αποδείχθηκε και το άλλο συστατικό στοιχείο του αδικήματος αυτό δηλαδή της ύπαρξης εύλογων υπονοιών ότι οι εν λόγω καταλύτες που κατείχε ο κατηγορούμενος ήταν κλοπιμαία περιουσία.
Έχοντας αφενός υπόψη μου τη σχετική νομολογία ως την παρέθεσα πιο πάνω (Narmania v. Αστυνομίας) σύμφωνα με την οποία «Η υπόνοια πρέπει να είναι «εύλογη» από την άποψη ότι αναδεικνύεται ως αντικειμενικό γεγονός και όχι μέσω υποκειμενικής κρίσης και αντίληψης από οποιοδήποτε περιλαμβανομένου και του αστυνομικού ανακριτή ή των αστυνομικών που αναμείχθηκαν στην υπόθεση») κρίνω ότι η κατηγορούσα αρχή πρέπει να αποδείξει ότι κατά τον επίδικο χρόνο αντικειμενικά υπήρχαν εύλογες υπόνοιες ότι οι επίδικοι καταλύτες ήταν κλοπιμαία περιουσία.
Κρίνω πως για τούτο το θέμα είναι αναγκαία η αναδρομή στη μαρτυρία του Μ.Κ.1 που είναι το πρόσωπο το οποίο ανέλαβε τη διερεύνηση της υπόθεσης, έθεσε επί μακρόν υπό παρακολούθηση τόσο τον κατηγορούμενο όσο και την επίδικη αποθήκη και υπήρξε και αυτόπτης μάρτυρας των γεγονότων στα οποία αναφέρθηκε. Κρίνω πως το γεγονός ότι από τις αρχές του 2021 υπήρξαν αρκετές καταγγελίες στην επαρχία Λάρνακας για κλοπές καταλυτών οχημάτων δεν μπορεί άνευ εταίρου να αναδείξει ως αντικειμενικό γεγονός πως οι υπόνοιες ότι οι επίδικοι καταλύτες ήταν κλοπιμαία περιουσία ήταν εύλογες αφού δεν υπάρχει οποιαδήποτε μαρτυρία ότι οι καταλύτες για τους οποίους συναλλασσόταν ο κατηγορούμενος ανήκαν σε αυτούς στους οποίους αναφέρονταν οι ως άνω καταγγελίες.
Κρίνω ομοίως ότι η αναφορά του πληροφοριοδότη ότι είδε ύποπτο άνδρα, δηλαδή τον κατηγορούμενο, να παραλαμβάνει καταλύτες από άλλα πρόσωπα και να τους τοποθετεί στο καπό του οχήματός του και μετά να τους τοποθετεί στην επίδικη αποθήκη δεν αναδεικνύει ως αντικειμενικό γεγονός ότι υπήρχαν εύλογες υπόνοιες ότι αυτοί ήταν κλοπιμαία περιουσία αφού δεν τέθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου οτιδήποτε σχετικό με το πότε ο πληροφοριοδότης είδε όσα μετέφερε ως πληροφορία στον Μ.Κ.1 ούτε και ότι οι καταλύτες για τους οποίους συναλλασσόταν ο κατηγορούμενος ανήκαν σε αυτούς στους οποίους αναφέρονταν οι ως άνω καταγγελίες.
Πέραν τούτων δεν μπορεί να αποκλειστεί το ενδεχόμενο ο κατηγορούμενος να ενεργούσε έτσι είτε για να προστατεύσει τους καταλύτες που κατείχε λόγω της έξαρσης κλοπών καταλυτών που σύμφωνα με τον Μ.Κ.1 είναι γεγονός ότι σημειώθηκε κατά την επίδικη χρονική περίοδο είτε επειδή δεν επιθυμούσε να γνωρίζουν τα πρόσωπα με τα οποία συναλλασσόταν τον χώρο φύλαξής των καταλυτών που ο ίδιος διατηρούσε.
Κρίνω περαιτέρω πως το γεγονός ότι ο κατηγορούμενος πλήρωνε σε μετρητά και κάποτε χωρίς απόδειξη ή ότι οι συναλλαγές γίνονταν 50 μ. μακριά από την επίδικη αποθήκη ομοίως δεν αναδεικνύουν ως αντικειμενικό γεγονός ότι ήταν εύλογες οι υπόνοιες ότι οι επίδικοι καταλύτες ήταν κλοπιμαία περιουσία αφού οι ως άνω συναλλαγές του κατηγορούμενου και η μεγάλη ποσότητά τους παρέπεμπαν σε πρόσωπο το οποίο κατ’ επάγγελμα εμπορευόταν καταλύτες, οι οποίοι, είναι αναγκαίο να επισημανθεί, ότι αποτελούν αντικείμενα τα οποία νόμιμα μπορεί κάποιος να κατέχει και να εμπορεύεται αφού δεν πρόκειται για αντικείμενα, όπως για παράδειγμα για ναρκωτικές ουσίες ή εκρηκτικές ύλες, η κατοχή των οποίων κατά κανόνα είναι παράνομη.
Πέραν των πιο πάνω κρίνω περαιτέρω ότι οι πιο πάνω αναφερθείσες περιστάσεις τόσο μεμονωμένα όσο και συνολικά ιδωμένες δεν αναδεικνύουν ως αντικειμενικό γεγονός ότι υπήρχαν εύλογες υπόνοιες ότι οι επίδικοι καταλύτες ήταν κλοπιμαία περιουσία.
Έχοντας υπόψη μου τα πιο πάνω δεν έχω ικανοποιηθεί ότι η κατηγορούσα αρχή απέδειξε ότι ο κατηγορούμενος στις 21.5.2021 στην επίδικη αποθήκη στην οδό Γεωργίου Σεφέρη στην Αραδίππου κατείχε τους επίδικους 346 καταλύτες υπό τέτοιες ύποπτες περιστάσεις υπό τις οποίες εξ αντικειμένου εύλογα να δημιουργούνταν υποψίες ότι αυτοί ήταν κλοπιμαία περιουσία (Κλεάνθους ν. Αστυνομίας, (πιο πάνω)) και συνεπώς δεν μεταφέρεται το αποδεικτικό βάρος στον κατηγορούμενο να ικανοποιήσει το Δικαστήριο στο ισοζύγιο των πιθανοτήτων ότι νόμιμα απέκτησε την κατοχή τους.
Έχοντας υπόψη μου όλα τα πιο πάνω κρίνω ότι η κατηγορούσα αρχή απέτυχε να αποδείξει πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας σωρευτικά όλα τα συστατικά στοιχεία του επίδικου αδικήματος που καταλογίζει στον κατηγορούμενο.
Λόγω των πιο πάνω ο κατηγορούμενος αθωώνεται στην κατηγορία την οποία αντιμετωπίζει.
(Υπ.) ………………………..
Γιώργος Χρ. Φούλιας
Ανώτερος Επαρχιακός Δικαστής
Πιστό Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο