ΕΝΩΠΙΟΝ: Μ. Λ. ΛΟΪΖΟΥ, Ε.Δ.
Αρ. Yπόθεσης: 10166/2025
ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
Κατηγορούσα Αρχή
ν.
ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΑΡΝΑΒΑ
Κατηγορούμεvος
Ημερομηνία: 23 Οκτωβρίου 2025
Εμφανίσεις:
Για την Κατηγορούσα Αρχή: O κ. Z. Κούμουρου.
Για τον Κατηγορούμενο: Αυτοπροσώπως.
Κατηγορούμενος: παρών.
ΠΟΙΝΗ
(Δοθείσα αυθημερόν μετά από διάλειμμα)
Ο κατηγορούμενος έχει βρεθεί ένοχος με δική του παραδοχή στο αδίκημα της δημόσιας εξύβρισης κατά παράβαση του άρθρου 99 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154 (1η και 6η κατηγορία), το αδίκημα της ανησυχίας κατά παράβαση του άρθρου 95 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154 (2η, 5η και 14η κατηγορία), το αδίκημα της κλοπής κατά παράβαση των άρθρων 255 και 262 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154 (4η, 8η και 12η κατηγορία), της κακόβουλης βλάβης κατά παράβαση του άρθρου 324 (1) του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154 (9η κατηγορία) και το αδίκημα της συμπεριφοράς διασαλεύουσας την ειρήνη κατά παράβαση των άρθρων 4 και 186 Α του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154 (15η κατηγορία).
Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες αδικήματος της 1ης κατηγορίας, κατηγορείται ότι στις 12/08/2025 και περί ώρα 15:00 στη Λεωφόρο Αθηνών στη Λάρνακα ευρισκόμενος σε δημόσιο μέρος εξύβρισε τρίτο πρόσωπο με τη φράση «μαλάκα γαμώ το σιήστο σου» με τέτοιο τρόπο που ενδέχετο να προκαλέσει σε παρευρισκόμενο πρόσωπο επίθεση. Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες αδικήματος της 2ης κατηγορίας, κατηγορείται ότι στον ίδιο τόπο και χρόνο που αναφέρεται στην 1η κατηγορία χωρίς εύλογη αιτία προκάλεσε θόρυβο ή ταραχή σε δημόσιο μέρος με τέτοιο τρόπο που ενδέχετο να προκαλέσει διασάλευση της ειρήνης. Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες αδικήματος της 4ης κατηγορίας, κατηγορείται ότι στις 14/08/2025 και περί ώρα 11:15 στη Λεωφόρο Αθηνών στη Λάρνακα έκλεψε από το εστιατόριο Burger King αναψυκτικά από τραπέζι πελατών άγνωστης αξίας. Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες αδικήματος της 5ης κατηγορίας, κατηγορείται ότι στον ίδιο τόπο και χρόνο που αναφέρεται στην 4η κατηγορία χωρίς εύλογη αιτία προκάλεσε θόρυβο ή ταραχή σε δημόσιο μέρος με τέτοιο τρόπο που ενδέχετο να προκαλέσει διασάλευση της ειρήνης. Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες αδικήματος της 6ης κατηγορίας, κατηγορείται ότι στον ίδιο τόπο και χρόνο που αναφέρεται στην 4η κατηγορία ευρισκόμενος σε δημόσιο μέρος εξύβρισε τρίτο πρόσωπο με τη φράση «μαλάκα» με τέτοιο τρόπο που ενδέχετο να προκαλέσει σε παρευρισκόμενο πρόσωπο επίθεση. Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες αδικήματος της 8ης κατηγορίας, κατηγορείται ότι στις 18/08/2025 και περί ώρα 00:46 στην οδό Στασινού 9 στη Λάρνακα έκλεψε ένα ποδήλατο μάρκας Impulse Challenge ιδιοκτησίας τρίτου προσώπου αξίας €700. Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες αδικήματος της 9ης κατηγορίας, κατηγορείται ότι στον ίδιο τόπο και χρόνο που αναφέρεται στην 8η κατηγορία εσκεμμένα και παράνομα προξένησε ζημιά στην κλειδαριά του ποδηλάτου που αναφέρεται στην 8η κατηγορία. Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες αδικήματος της 12ης κατηγορίας, κατηγορείται ότι στις 6/09/2025 στη Λάρνακα έκλεψε από τον φούρνο Ζορπά φαγητό και ποτό άγνωστης αξίας. Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες αδικήματος της 14ης κατηγορίας, κατηγορείται ότι στον ίδιο τόπο και χρόνο που αναφέρεται στην 12η κατηγορία χωρίς εύλογη αιτία προκάλεσε θόρυβο ή ταραχή σε δημόσιο μέρος με τέτοιο τρόπο που ενδέχετο να προκαλέσει διασάλευση της ειρήνης. Τέλος, σύμφωνα με τις λεπτομέρειες αδικήματος της 15ης κατηγορίας, κατηγορείται ότι στον ίδιο τόπο και χρόνο που αναφέρεται στην 12η κατηγορία συμπεριφέρθηκε σε δημόσιο μέρος κατά τρόπο που προκάλεσε διασάλευση της ειρήνης.
Τα γεγονότα που συνθέτουν τη διάπραξη των αδικημάτων, τέθηκαν από πλευράς κατηγορούσας αρχής και παρατίθενται αυτολεξεί:
«Τα γεγονότα ως το κατηγορητήριο, περαιτέρω να αναφέρω ότι 19.8.25 η ΜΚ4 υπεύθυνη του εστιατορίου Burger King στη Λάρνακα κατάγγειλε ότι την 12.8.25 ενώ εργαζόταν στο εν λόγω εστιατόριο ο κατηγορούμενος τον οποίο γνώριζε εισήλθε και ανέβηκε στον 1ο όροφο του κτιρίου και ξεκίνησε να φωνάζει βρίζοντας με διάφορες βρισιές και να χτυπά την πόρτα που οδηγούσε στις τουαλέτες. Η ΜΚ4 μαζί με άλλο υπάλληλο του εστιατορίου του ζήτησε να αποχωρήσει και αυτός περνώντας από μπροστά της την έβρισε λέγοντας της "Δεν ξέρεις να διαβάζεις. Είσαι πουτάνα. Ποια είσαι εσύ που θα μου πεις τι θα κάνω;" και αναχώρησε από το μέρος από την έξοδο κινδύνου. Η ΜΚ4 κατάγγειλε επίσης ότι την 14.8.25 ο κατηγορούμενος μετέβηκε στο εν λόγω εστιατόριο και έπιασε αναψυκτικό από τραπέζι των πελατών, φώναζε και προκαλούσε ανησυχία λέγοντας διάφορες βρισιές. Κλήθηκε η Αστυνομία η οποία τον απομάκρυνε από το μέρος. Στις 18.8.25 ο ΜΚ5 ανέφερε ότι όταν πήγε στον χώρο στάθμευσης της πολυκατοικίας που διαμένει εντόπισε την κλειδαριά του ποδηλάτου του σπασμένη και το ποδήλατο του να λείπει από το μέρος. Αφού έλεγξε το κλειστό κύκλωμα παρακολούθησης το οποίο χειριζόταν διαφάνηκε ότι ο κατηγορούμενος εισήλθε στον χώρο στάθμευσης της εν λόγω πολυκατοικίας σπρώχνοντας την καγκελόπορτα της πολυκατοικίας και ακολούθως η ώρα 00:34 τα μεσάνυκτα και μετά από πάροδο 10 λεπτών να εξέρχεται από την περίφραξη κρατώντας το ποδήλατο του ΜΚ5. Την 6.9.25 η υπεύθυνη του καταστήματος Ζορπάς στη Λάρνακα κατάγγειλε ότι ο κατηγορούμενος μετέβηκε στο εν λόγω κατάστημα, αφού εισήλθε εντός πήρε φαγητά και αναψυκτικά, σε κάποια φάση ήρθε σε λεκτική αντιπαράθεση με πελάτη που τον κοίταζε και φώναζε και προκαλούσε ανησυχία. Ακολούθως ένας πελάτης του καταστήματος του αγόρασε και του έδωσε σάντουιτς που στη συνέχεια ο κατηγορούμενος προσπάθησε να ανταλλάξει από το κατάστημα ζητώντας τους να του επιστρέψουν τα χρήματα. Εκδόθηκε ένταλμα σύλληψης εναντίον του και την 7.9.25 είχε συλληφθεί, έδωσε κατάθεση στην οποία αρνήθηκε τα υπό διερεύνηση αδικήματα.»
Σε σχέση με το ποινικό μητρώο του κατηγορούμενου αυτό κατατέθηκε ως Έγγραφο Χ. Τέθηκε από πλευράς κατηγορούσας αρχής ότι ο κατηγορούμενος βαρύνεται με 3 προηγούμενες καταδίκες:
1. Στις 25/04/2024 καταδικάστηκε είναι στην υπόθεση υπ’ αριθμό 12355/23 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας για αδικήματα προμήθειας και κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Α και Β τα οποία διαπράχθηκαν από τις 26/06/2020 μέχρι 26/07/2023. Του επιβλήθηκαν συντρέχουσες ποινές φυλάκισης με μεγαλύτερη ποινή τους 6 μήνες. Στην εν λόγω υπόθεση λήφθηκαν υπόψη οι ακόλουθες υποθέσεις:
1.1. Η υπόθεση υπ’ αριθμό 12066/23 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας η οποία αφορούσε αδικήματα κλοπής, κακόβουλης ζημιάς, παράνομης κατοχής περιουσίας, διάρρηξης κτιρίου και κλοπής, απόπειρας κλοπής, κλεπταποδοχής, παράνομης εισόδου που διαπράχθηκαν 6/5/2023.
1.2. Η υπόθεση υπ’ αριθμό 12356/23 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας που αφορούσε κατοχή και προμήθεια ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β και χρήση ναρκωτικών ουσιών αδικήματα τα οποία διαπράχθηκαν 31/01/2023.
1.3. Η υπόθεση υπ’ αριθμό 12070/23 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας που αφορούσε αδίκημα παράνομης κατοχής περιουσίας που διαπράχθηκε 10/07/2023.
1.4. Η υπόθεση υπ’ αριθμό 11284/23 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας που αφορούσε αδικήματα κατοχής αμφίστομης μάχαιρας, κατοχής επιθετικού οργάνου και παράνομης κατοχής περιουσίας που διαπράχθηκαν 7/08/2022.
1.5. Η υπόθεση υπ’ αριθμό 12069/23 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας που αφορούσε αδίκημα κλεπταποδοχής που διαπράχθηκε 21/03/2023.
1.6. Η υπόθεση υπ’ αριθμό 4523/23 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας που αφορούσε αδίκημα παράνομης κατοχής περιουσίας που διαπράχθηκε 31/01/2023.
1.7. Η υπόθεση υπ’ αριθμό 4522/23 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας που αφορούσε αδικήματα κατοχής διαρρηκτικών εργαλείων εν καιρώ νυκτός, κακόβουλης βλάβης, απόπειρας κλοπής, μεταφοράς μάχαιρας εκτός κατοικίας, παράνομης κατοχής περιουσίας. Λήφθηκε υπόψη η 21418/22 που αφορούσε αδίκημα κλοπής που διαπράχθηκαν 17/05/2022.
1.8. Η υπόθεση υπ’ αριθμό 21418/22 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας που αφορούσε αδίκημα κλοπής που διαπράχθηκε 1/10/2021.
1.9. Η υπόθεση υπ’ αριθμό 10/23 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας που αφορούσε αδίκημα παράνομης κατοχής περιουσίας που διαπράχθηκε 28/10/2022.
1.10. Η υπόθεση υπ’ αριθμό 23131/22 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας που αφορούσε αδικήματα κακόβουλης ζημιάς και κλοπής που διαπράχθηκαν 14/11/2022.
1.11. Η υπόθεση υπ’ αριθμό 7513/22 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας που αφορούσε που αφορούσε αδίκημα κλοπής που διαπράχθηκε 29/12/2021.
2. Περαιτέρω, στις 11/02/2025 καταδικάστηκε στην υπόθεση υπ’ αριθμό 2589/23 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Αμμοχώστου, για το αδίκημα της μεταφοράς μαχαιριού εκτός κατοικίας που διαπράχθηκε στις 12/6/2023. Του επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης 2 μηνών με 3ετή αναστολή.
3. Τέλος, στις 16/04/2025 καταδικάστηκε στην υπόθεση υπ’ αριθμό 2437/25 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας για τα αδικήματα της κακόβουλης ζημιάς, παράνομης εισόδου, κοινής επίθεσης, κλοπής, απειλής, κατοχής επιθετικού οργάνου, επίθεσης κατά οργάνου τήρησης της τάξης και αντίστασης στη σύλληψη που διαπράχθηκαν 8/03/2025 -17/3/2025. Του επιβλήθηκαν συντρέχουσες ποινές φυλάκισης με μεγαλύτερη ποινή φυλάκιση 45 ημερών. Περαιτέρω, ενεργοποιήθηκε ποινή φυλάκισης 2 μηνών που του επιβλήθηκε στο πλαίσιο της υπόθεσης 2589/23 της οποίας η εκτέλεση είχε ανασταλεί και διατάχθηκε η διαδοχική έκτιση της. Στην εν λόγω υπόθεση λήφθηκε υπόψη η υπόθεση υπ’ αριθμό 3136/25 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας που αφορούσε το αδίκημα της παράνομης κατοχής περιουσίας, που διαπράχθηκε 7/03/2025.
Περαιτέρω, τέθηκε από τον συνήγορο της Κατηγορούσας Αρχής ότι ο κατηγορούμενος απολύθηκε από τις Κεντρικές Φυλακές στις 6/08/2025.
Για σκοπούς μετριασμού και επιβολής ποινής ετοιμάστηκε έκθεση του Γραφείου Ευημερίας, το περιεχόμενο της οποίας υιοθετήθηκε από τον κατηγορούμενο. Στην έκθεση αναφέρεται ότι ο κατηγορούμενος είναι ηλικίας 32 ετών, είναι άνεργος, δεν έχει αδέλφια, ο πατέρας του 61 ετών είναι οδηγός μεταφοράς πελατών και η μητέρα του 54 ετών είναι λογίστρια. Ο ίδιος κατέχει το σπίτι των παππούδων του το οποίο όμως βρίσκεται σε άθλια κατάσταση. Διέμενε στο σπίτι των παππούδων του στη Λάρνακα το οποίο όμως βρίσκεται σε άσχημη κατάσταση αφού δεν υπάρχουν παράθυρα ούτε παροχή ηλεκτρικού ρεύματος. Κατάγεται από τη Λάρνακα και μεγάλωσε με τους μητρικούς παππούδες του, λόγω του φορτωμένου προγράμματος εργασίας των γονέων του. Ο κατηγορούμενος δεν κατόρθωσε να αναπτύξει συναισθηματικούς δεσμούς με τους γονείς του και αισθανόταν πάντα απόρριψη από αυτούς. Ολοκλήρωσε το λύκειο και σπούδασε κομμωτική. Από την ηλικία των 13 ετών ξεκίνησε τη χρήση εξαρτησιογόνων ουσιών και στην ηλικία των 18 ετών κατά τη διάρκεια της έκτισης της στρατιωτικής του θητείας ολοκλήρωσε το Θεραπευτικό Πρόγραμμα Περσέας. Εργάστηκε σε διάφορες εργασίες, όπως σε τηλεφωνικό κέντρο ιδιωτικής εταιρείας για 5 έτη και ως υπεύθυνος βάρδιας σε καφετέρια. Μέχρι τα 20 του χρόνια διέμενε με τους μητρικούς παππούδες του με τους οποίους διατηρούσε πολύ καλές σχέσεις, ωστόσο απεβίωσαν πριν μερικά χρόνια. Αργότερα ο κατηγορούμενος διέμενε σε ενοικιαζόμενα υποστατικά. Σε ηλικία 23 ετών συγκατοίκησε με κοπέλα με την οποία διατηρούσε δεσμό για 4 έτη. Η τελευταία εργασία του κατηγορουμένου ήταν σε πιτσαρία, όπου εργάστηκε για αρκετό διάστημα. Ωστόσο, παραιτήθηκε από την εργασία του αφού εκείνη την περίοδο βρισκόταν σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση λόγω του θανάτου αρκετών φίλων του με αποτέλεσμα να ενταχθεί σε παρέες χρηστών και να του δημιουργήσουν πολλά προβλήματα. Περαιτέρω, σε ότι αφορά την κατάσταση της υγείας του ο κατηγορούμενος σε ηλικία 3 ετών υποβλήθηκε σε επέμβαση αφαίρεσης του ενός νεφρού του μετά από αυτοκινητιστικό ατύχημα που είχε. Ο ίδιος περιγράφει τον εαυτό του ως αισιόδοξο άτομο, παρά τις δυσκολίες της ζωής του και τις προσωπικές του περιστάσεις και δεν επιθυμεί να του δοθεί καμιά οικονομική βοήθεια από το κράτος. Περαιτέρω, ο κατηγορούμενος διά ζώσης ανέφερε στο Δικαστήριο ότι μέχρι και τα 30 του έτη είχε λευκό ποινικό μητρώο, ότι ο ίδιος σπούδασε με δικά του χρήματα και δούλευε μέχρι και την ηλικία των 28 ετών, στη συνέχεια όμως αντιμετώπισε δύσκολες συνθήκες μετά τον θάνατο δικών του προσώπων, με αποτέλεσμα να μείνει μόνος του και να συναναστραφεί με κακές, όπως τις χαρακτήρισε ο ίδιος, παρέες. Ο ίδιος βρίσκεται τώρα σε διαδικασία ανεύρεσης εργασίας και δήλωσε στο Δικαστήριο ότι χρειάζεται βοήθεια. Περαιτέρω, απολογήθηκε στο Δικαστήριο για τις πράξεις του, αναφέροντας ότι δυστυχώς η ζωή δεν του τα έφερε όπως ο ίδιος επιθυμούσε και ο ίδιος αντιμετώπισε πολύ δύσκολες καταστάσεις με αποτέλεσμα να βρίσκεται εδώ που είναι σήμερα.
Άκουσα με προσοχή τα όσα αναφέρθηκαν ενώπιόν μου, τόσο στο πλαίσιο της έκθεσης των γεγονότων, όσο και για σκοπούς επιμέτρησης της ποινής. Προχωρώ να εξετάσω και να παραθέσω τους παράγοντες που θα ληφθούν υπόψη για σκοπούς καθορισμού της αρμόζουσας ποινής για τον Κατηγορούμενο.
Έχει κατ' επανάληψη τονισθεί ότι η σοβαρότητα ενός αδικήματος αντικατοπτρίζεται από το ανώτατο όριο ποινής που προβλέπει ο Νόμος (βλ. Λεβέντης ν. Αστυνομίας (1999) 2 ΑΑΔ 632, Βραχίμη ν. Αστυνομίας (2000) 2 ΑΑΔ 527, Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας v. Evans (2005) 2 ΑΑΔ 639). Στην υπό εξέταση περίπτωση, σε ότι αφορά το αδίκημα της κλοπής σύμφωνα με το άρθρο 262 του Κεφ. 154, προνοείται ποινή φυλάκισης τριών χρόνων. Σε ότι αφορά το αδίκημα της Δημόσιας Εξύβρισης σύμφωνα με το άρθρο 99 του Κεφ. 154, προνοείται ποινή φυλάκισης ενός μήνα ή χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τις εβδομήντα πέντε λίρες ή και οι δύο αυτές ποινές. Σε ότι αφορά το αδίκημα της Ανησυχίας σύμφωνα με το άρθρο 95 του Κεφ. 154, προνοείται ποινή φυλάκισης τριών μηνών. Σε ότι αφορά το αδίκημα της κακόβουλης βλάβης σύμφωνα με το άρθρο 324 (1) του Κεφ. 154 προνοείται ποινή φυλάκισης δύο χρόνων ή χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τις χίλιες πεντακόσιες λίρες ή και οι δύο αυτές ποινές. Τέλος, σε ότι αφορά το αδίκημα της Διασάλευσης της ειρήνης σε δημόσιο χώρο σύμφωνα με το άρθρο 186Α του Κεφ. 154, προνοείται ποινή φυλάκισης ενός μηνός ή χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τις εβδομήντα πέντε λίρες ή και οι δύο αυτές ποινές.
Όπως τέθηκε στην Λεβέντης ν. Αστυνομίας (1999) 2 ΑΑΔ 632 «το μέγιστο ύψος της ποινής που προβλέπεται από το Νόμο είναι η βάση από την οποία ξεκινά το Δικαστήριο για να επιμετρήσει την ποινή». Το στοιχείο αυτό λαμβάνεται υπόψη στην επιμέτρηση της ποινής και συνεκτιμάται με τα γεγονότα της υπόθεσης, τόσο για την επιλογή του τύπου της ποινής όσο και για τον καθορισμό της έκτασής της (Βλ. Δημοκρατία ν. Κυριάκου κ.ά. (1990) 2 ΑΑΔ 264, 270, Souilmi v. Αστυνομίας (1992) 2 ΑΑΔ 248, Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας ν. Πέτρου (1993) 2 ΑΑΔ 9, Λαζάρου ν. Δημοκρατίας (1992) 2 ΑΑΔ 129). Δεν πρέπει δε να λησμονείται ότι οι συνθήκες τέλεσης ενός αδικήματος συνιστούν το βασικότερο παράγοντα προσδιορισμού της σοβαρότητας του αδικήματος με ανάλογες επιπτώσεις στην επιμέτρηση της ποινής (Μιχαηλίδης v. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 161/2020, ECLI:CY:AD:2022:B182, 11/5/2022).
Χωρίς αμφιβολία, τα αδικήματα στα οποία έχει βρεθεί ένοχος ο κατηγορούμενος, είναι σοβαρά. Πρόκειται για αδικήματα τα οποία διαπράττονται με ιδιαίτερη συχνότητα και βρίσκονται σε ανησυχητική έξαρση, γεγονός για το οποίο λαμβάνω δικαστική γνώση από τις υποθέσεις που επιλαμβάνεται καθημερινά το Δικαστήριο, μεγάλο ποσοστό των οποίων αφορά τη διάπραξη αδικημάτων όπως αυτών της παρούσας υπόθεσης (βλ. Abunazha v. Δημοκρατίας (2009) 2 ΑΑΔ 551, Selmani κ.α. ν. Δημοκρατίας (2016) 2 ΑΑΔ 854, Iulian Cotorceanu κ.α. v. Αστυνομίας, Ποινικές Εφέσεις αρ. 84/2020 και 87/2020, 17/2/2021, Γενικός Εισαγγελέας ν. Κύρρη, Ποινική Έφεση αρ. 70/2022, 7/2/2023).
Σύμφωνα δε με τη νομολογία, σε αδικήματα της εξεταζόμενης φύσης, πρέπει να επιβάλλονται αποτρεπτικές ποινές λόγω του ότι οι κλοπές, οι διαρρήξεις και άλλα ομοειδή αδικήματα, είναι στην πρώτη γραμμή εγκληματικότητας, δημιουργούν ρήγματα στην έννομη τάξη και διαταράσσουν το αίσθημα ασφάλειας των πολιτών (βλ. Καμμούγιαρος ν. Αστυνομίας (2003) 2 Α.Α.Δ 565, Παναγίδη ν Δημοκρατίας (1997) 2 ΑΑΔ 104, 106, Τσιλικίδης ν. Αστυνομίας (2013) 2 Α.Α.Δ. 272, Balampanidιs ν. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφεση Αρ. 210/18, ημερομηνίας 10/5/2019, ECLI:CY:AD:2019:B178 και Ekole v. Αστυνομίας, Ποινική Έφεση Αρ. 108/2021, 15/2/2022, ECLI:CY:AD:2022:B62, Dygdalowicz v. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση αρ. 11/2021, 4/11/2022).
Στην υπόθεση Gheorghe Lucian κ.α. ν. Δημοκρατίας (2013) 2 ΑΑΔ 824, επισημάνθηκαν χαρακτηριστικά τα ακόλουθα:
«Στις πλέον πρόσφατες αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου αναφορικά με υποθέσεις διάρρηξης και κλοπής, επανατονίσθηκε, η χωρίς σημεία κάμψης συνεχόμενη αυξητική τάση των διαρρήξεων και κλοπών, γεγονός που κλονίζει την ασφάλεια που πρέπει να αισθάνεται κάθε πολίτης ενός εύνομου κράτους, (Φραντζίδης ν. Αστυνομίας (2011) 2 Α.Α.Δ. 146). Παρόμοια επισήμανση ως προς το γεγονός ότι αδικήματα της φύσεως αυτής απασχολούν σχεδόν καθημερινά τα Δικαστήρια, με αποτέλεσμα οι ποινές που επιβάλλονται να πρέπει να είναι αποτρεπτικές, έγινε και στις υποθέσεις Bukowski και άλλος v. Αστυνομίας (2011) 2 Α.Α.Δ. 92.
…
Αναφορά μπορεί να γίνει και στην Τσιλικίδης ν. Αστυνομίας (2013) 2 Α.Α.Δ. 272 στην οποία το Εφετείο απέρριψε την έφεση κατά της ποινής των τριών ετών που επιβλήθηκε σε άτομο ηλικίας 23 ετών με λευκό ποινικό μητρώο για έξι διαρρήξεις και κλοπές που απέφεραν στον εφεσείοντα τιμαφλή και μετρητά ύψους €64.000 περίπου, από τα οποία τίποτε δεν επιστράφηκε στους δικαιούχους. Το Εφετείο τόνισε εκ νέου ότι κλοπές, διαρρήξεις και άλλα ομοειδή αδικήματα παραμένουν στην πρώτη γραμμή εγκληματικότητας, χωρίς σημεία κάμψης. Τα Δικαστήρια αντιμετωπίζουν τέτοια εγκλήματα με αυστηρότητα εφόσον δημιουργούν ρήγματα στην έννομη τάξη και διαταράσσουν το αίσθημα ασφάλειας των πολιτών.
Περαιτέρω, στην ακόμη πιο πρόσφατη απόφαση του Εφετείου στην Bezanidis v. Δημοκρατίας (2013) 2 Α.Α.Δ. 785, όχι μόνο επιβεβαιώθηκαν τα πιο πάνω, αλλά έγινε αναφορά και στις υποθέσεις Πισκόπου ν. Δημοκρατίας (1999) 2 Α.Α.Δ. 342 και Κλεοβούλου ν. Δημοκρατίας (1999) 2 Α.Α.Δ. 485, στις οποίες τονίστηκε η ανάγκη για αποτροπή τόσο των ιδίων των παραβατών, όσο και της αναχαίτησης τρίτων από τη διάπραξη ομοίων ή παρομοίων εγκλημάτων. Η κατανόηση που το Δικαστήριο οφείλει να επιδεικνύει στις προσωπικές περιστάσεις του δράστη δεν υπερφαλαγγίζει την ανάγκη της αποτροπής υπό το φως των περιστατικών και της φύσης των ιδίων των αδικημάτων.»
Περαιτέρω, στην υπόθεση Hussein v. Αστυνομίας Ποινική Έφεση αρ.252/18 ημερ. 31.05.19, ECLI:CY:AD:2019:B206, επισημάνθηκε εκ νέου η ανάγκη αυστηρής αντιμετώπισης αδικημάτων αυτής της φύσης:
«Υπάρχει πλούσια νομολογία στην οποία τονίστηκε η σοβαρότητα των αδικημάτων της διάρρηξης κατοικίας και κλοπής και η ανάγκη επιβολής αποτρεπτικών ποινών. Στην υπόθεση Ahmed Saadi v. Αστυνομίας ECLI:CY:AD:2016:B300, Ποιν. Έφ. 308/14 ημερ. 24/6/2016 που αφορούσε επίσης σε κατηγορίες για διάρρηξη κατοικίας και κλοπή, το Εφετείο τόνισε τα εξής:
«Η νομολογία είναι αυστηρή στην αντιμετώπιση αυτού του είδους τις υποθέσεις. Η ανάγκη για αποτροπή είναι προεξάρχουσα, η προστασία της ζωής και της ασφάλειας των φιλήσυχων πολιτών αποτελεί προτεραιότητα και η έστω κατά κατασταλτικό τρόπο αντιμετώπιση της ανάκτησης της εμπιστοσύνης του κοινού στην εμπέδωση του δικαίου, αδήρητη αναγκαιότητα, (Φραντζίδης ν. Δημοκρατίας (2002) 2 Α.Α.Δ. 77, Bezanidis κ.ά. ν. Δημοκρατίας (2013) 2 Α.Α.Δ. 785 και Georghe κ.ά. ν. Δημοκρατίας (2013) 2 Α.Α.Δ. 824).»
Σε αδικήματα κλοπών και διαρρήξεων, στην επιμέτρηση της ποινής λαμβάνεται υπόψη η αξία της κλαπείσας περιουσίας και τυχόν επιστροφή, έστω μέρους αυτής, ή η αποζημίωση του θύματος (βλ. Τσιλικίδης (ανωτέρω) και Τζιαμά ν. Αστυνομίας Ποινική Έφεση 17/2017, ημερομηνίας 18.12.2017, ECLI:CY:AD:2017:B468). Περαιτέρω, μέσα από τη νομολογία προκύπτει ότι προσμετρά επιβαρυντικά στην επιμέτρηση, η με συστηματικό τρόπο τέλεση των αδικημάτων των διαρρήξεων και κλοπών (βλ. Παναγή ν. Δημοκρατίας (1993) 2 ΑΑΔ 47 και Σωκράτους ν Δημοκρατίας (2016) 2Α ΑΑΔ 167), η τάση επαναλαμβανόμενης συμπεριφοράς (βλ. Φραντζίδης ν Αστυνομίας (2011) 2 ΑΑΔ 146), η πρόκληση ζημιών σε περιουσία ή τραυματισμών σε ενοίκους (βλ. Χρίστου ν Δημοκρατίας (1997) 2 ΑΑΔ 85 και Τράντας ν. Αστυνομίας (2016) 2Β ΑΑΔ 1116) ως επίσης και η ύπαρξη προσχεδιασμού (βλ. Lungu ν Αστυνομίας (2003) 2 ΑΑΔ 545).
Στρεφόμενη στις περιστάσεις διάπραξης των αδικημάτων όπως αυτές προκύπτουν από τα γεγονότα που εκτέθηκαν ενώπιον μου, σημειώνω ότι σε τρεις διαφορετικές περιπτώσεις έκλεψε τα αντικείμενα στα οποία έγινε αναφορά ανωτέρω, ενώ στις 2 εκ αυτών των περιπτώσεων εξύβρισε τρίτο πρόσωπο και προκάλεσε επίσης ανησυχία. Προκάλεσε επίσης κακόβουλη βλάβη σε ένα εκ των αντικειμένων που έκλεψε.
Παρά τα πιο πάνω όμως το καθήκον του Δικαστηρίου για εξατομίκευση της ποινής δεν μειώνεται αλλά ούτε και ατονεί ανεξαρτήτως της σοβαρότητας του αδικήματος αφού οφείλει να προσεγγίζει την κάθε περίπτωση στη βάση των δικών της γεγονότων και τον κάθε κατηγορούμενο, ανάλογα με τις προσωπικές και άλλες περιστάσεις του (βλ. Παναγιώτου ν. Δημοκρατίας (2008) 2 ΑΑΔ 478). Από την άλλη όμως η διεργασία εξατομίκευσης δεν σημαίνει ότι θα πρέπει ταυτόχρονα να υπερακοντίζει και το άλλο Δικαστικό καθήκον για την επιβολή της αρμόζουσας για τον συγκεκριμένο παραβάτη ποινής (βλ. Γενικός Εισαγγελέας ν. Ευαγόρου (Αρ.2) (2001) 2 ΑΑΔ 285).
Προς όφελος του Κατηγορούμενου λαμβάνω υπόψη μου την παραδοχή του ενώπιον του Δικαστηρίου, η οποία οδήγησε στην εξοικονόμηση πολύτιμου δικαστικού χρόνου και η οποία, ως είναι νομολογημένο, επιφέρει έκπτωση στην ποινή (βλ. Χαρτούπαλλος ν. Δημοκρατίας (2002) 2 ΑΑΔ 28), την εκφρασθείσα εκ μέρους του απολογία για τη συμπεριφορά και τις πράξεις του, τη συνεργασία του με τις αστυνομικές αρχές, τις προσωπικές οικογενειακές και οικονομικές του συνθήκες, όπως αυτές προκύπτουν από την Έκθεση του Γραφείου Ευημερίας καθώς και τα όσα ο ίδιος ανέφερε επιπρόσθετα δια ζώσης ενώπιον του Δικαστηρίου. Περαιτέρω, στην επιμέτρηση της ποινής του κατηγορούμενου λαμβάνω υπόψη μου ότι έχει επιστρέψει το κλοπιμαίο ποδήλατο στον ιδιοκτήτη του.
Είναι όμως νομολογημένο ότι οι προσωπικές και οικογενειακές περιστάσεις σε σοβαρά αδικήματα όπου η συχνότητα διάπραξής τους επιβάλλει την επιβολή αποτρεπτικής και αυστηρής ποινής λαμβάνονται μεν υπόψη, αλλά δεν έχουν παρά μόνο μικρή βαρύτητα στην επιμέτρηση της ποινής (βλ. Παναγιώτου ν. Αστυνομίας (2001) 2 ΑΑΔ 540). Η κατανόηση που το Δικαστήριο οφείλει να επιδεικνύει στις προσωπικές περιστάσεις του δράστη δεν πρέπει να υπερφαλαγγίζει την ανάγκη της αποτροπής υπό το φως των περιστατικών και της φύσης των ίδιων των αδικημάτων. Προέχει η αυστηρή τιμωρία για την προστασία της κοινωνίας (βλ. Gheorghe Lucian και Άλλοι ν. Δημοκρατίας (ανωτέρω)). Στην Balampanidιs (ανωτέρω) λέχθηκε χαρακτηριστικά ότι σε υποθέσεις διαρρήξεων και κλοπών ναι μεν λαμβάνονται υπόψη οι προσωπικές συνθήκες του παραβάτη αλλά στο βαθμό και κατά την έκταση που δεν εξουδετερώνεται το αποτρεπτικό στοιχείο της ποινής.
Δεν παραγνωρίζω, επίσης, ότι ο κατηγορούμενος βαρύνεται με 3 προηγούμενες καταδίκες, σημειώνοντας παράλληλα ότι η ύπαρξη προηγούμενων καταδικών είναι παράγοντας ο οποίος περιορίζει το βαθμό επιείκειας που το Δικαστήριο θα ήταν διατεθειμένο να επιδείξει στον κατηγορούμενο αν ήταν λευκού ποινικού μητρώου, αφού οι προηγούμενες καταδίκες αποτελούν ένδειξη της στάσης και του σεβασμού που επιδεικνύει ένας κατηγορούμενος έναντι των νόμων της Πολιτείας (βλ. Γεωργίου άλλως Καμμούγιαρος ν. Αστυνομίας (2003) 2 ΑΑΔ 565, Μιχαηλίδης ν. Δημοκρατίας Ποινική Έφεση 2/2019 ημ. 25/2/2021 και Κωνσταντίνου ν. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση 79/2019, ECLI:CY:AD:2021:B173 ημ. 27/04/2021).
Στην υπόθεση Γεωργίου άλλως Καμμούγιαρος ν. Αστυνομίας (2003) 2 ΑΑΔ 565 επαναλήφθηκαν τα εξής:
«Αποτελεί θέση της νομολογίας μας ότι οι προηγούμενες καταδίκες δεν πρέπει να δικαιολογούν επιβολή ποινής τέτοιας ώστε να δημιουργείται η εντύπωση ότι τιμωρείται για δεύτερη φορά ένας παραβάτης. Ωστόσο είναι δυνατό η προηγούμενη εγκληματική συμπεριφορά να επηρεάσει το βαθμό επιείκειας που το δικαστήριο θα ήταν διατεθειμένο να επιδείξει (Βλ. Κυπριανίδης κ.ά. ν. Αστυνομίας (1994) 2 Α.Α.Δ. 246, 250, 251, Περικλέους ν. Αστυνομίας, Ποινική Έφεση 5977/22.2.96). Περαιτέρω έχει νομολογηθεί ότι οι προηγούμενες καταδίκες είναι στοιχείο το οποίο έχει σημασία και λαμβάνεται υπόψη από το δικαστήριο στην επιμέτρηση της ποινής γιατί αποτελούν ένδειξη της στάσης και του σεβασμού του κατηγορουμένου προς τους Νόμους της Πολιτείας (Βλ. Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας ν. Ματθαίου Άλλως Μαλέγκου (1994) 2 Α.Α.Δ. 1, 8, 9, Stratos and Another v. Police 17 C.L.R. 73 και Χατζηνικολάου ν. Αστυνομίας (1976) 2 Α.Α.Δ. 63).»
Οι προηγούμενες λοιπόν καταδίκες του κατηγορούμενου δεν τίθενται για να τιμωρηθεί για αδικήματα για τα οποία έχει ήδη τιμωρηθεί, αλλά επηρεάζει την επιείκεια που θα τύγχανε αν δεν βαρυνόταν με αυτή αφού αποτελεί ένδειξη της στάσης και του σεβασμού του προς τους Νόμους της Πολιτείας. Είναι αξιοσημείωτο ότι ο κατηγορούμενος διέπραξε τα αδικήματα τα οποία παραδέχθηκε στην υπό κρίση υπόθεση λίγες μόνο ημέρες μετά την αποφυλάκιση του η οποία έλαβε χώρα στις 6/08/2025.
Των πιο πάνω λεχθέντων, στρέφομαι στο σημείο αυτό στο ζήτημα της αρμόζουσας, υπό τις περιστάσεις, ποινής για τον Κατηγορούμενο.
Συνεκτιμώντας, όλα τα πιο πάνω δεδομένα και ιδιαίτερα τη φύση και τη σοβαρότητα των αδικημάτων σε συνδυασμό με τις προβλεπόμενες ποινές, τη συχνότητα διάπραξης τους και με δεδομένο το στοιχείο της αποτροπής και από την άλλη όλους τους ελαφρυντικούς παράγοντες που προαναφέρθηκαν, καταλήγω ότι η μόνη αρμόζουσα υπό τις περιστάσεις ποινή που θα πρέπει να επιβληθεί στον Κατηγορούμενο είναι, αναπόφευκτα, αυτή της ποινής φυλάκισης. Οι μετριαστικοί παράγοντες που αναφέρονται ανωτέρω σε σχέση με τον Κατηγορούμενο είναι ικανοί να μειώσουν μόνο το εύρος της ποινής, όχι όμως το είδος της.
Η επιβολή οιασδήποτε άλλης μορφής ποινής στον Κατηγορούμενο θα παραγνώριζε πλήρως τη σοβαρότητα των αδικημάτων που ο Κατηγορούμενος διέπραξε και θα έστελνε λανθασμένα μηνύματα, αφού δεν θα εξυπηρετούσε τον σκοπό της αποτροπής τόσο του ίδιου του Κατηγορούμενου αλλά και επίδοξων παραβατών, καταστρατηγώντας κάθε έννοια και σημασία της αποτρεπτικότητας, λαμβανομένου μάλιστα υπόψη ότι πρόκειται για αδικήματα τα οποία διαπράττονται με ιδιαίτερα ανησυχητική συχνότητα.
Συνακόλουθα, σταθμίζοντας όλους τους σχετικούς παράγοντες που προαναφέρθηκαν και έχοντας περαιτέρω κατά νου την αρχή της συνολικότητας και αναλογικότητας της ποινής, και ασκώντας κάθε δυνατή επιείκεια, επιβάλλονται στον Κατηγορούμενο οι ακόλουθες ποινές:
Στην 1η κατηγορία ποινή φυλάκισης 10 ημερών
Στην 2η κατηγορία ποινή φυλάκισης 15 ημερών
Στην 4η κατηγορία ποινή φυλάκισης 2 μηνών
Στην 5η κατηγορία ποινή φυλάκισης 15 ημερών
Στην 6η κατηγορία ποινή φυλάκισης 10 ημερών
Στην 8η κατηγορία ποινή φυλάκισης 2 μηνών
Στην 9η κατηγορία ποινή φυλάκισης 45 ημερών
Στην 12η κατηγορία ποινή φυλάκισης 2 μηνών
Στην 14η κατηγορία ποινή φυλάκισης 15 ημερών
Στην 15η κατηγορία ποινή φυλάκισης 10 ημερών
Δεδομένου ότι πρόκειται για αδικήματα ίδιας φύσης, τα οποία διαπράχθηκαν στο πλαίσιο μιας ενιαίας αδικοπρακτικής συμπεριφοράς, οι πιο πάνω ποινές να συντρέχουν.
Των πιο πάνω λεχθέντων, προχωρώ να εξετάσω αν υπάρχουν λόγοι αναστολής της ποινής φυλάκισης δυνάμει των προνοιών του περί της Υφ’ όρων Αναστολής της Εκτελέσεως Ποινής Φυλακίσεως εις Ωρισμένας Περιπτώσεις Νόμου του 1972 (Ν. 95/1972). Η ευχέρεια του Δικαστηρίου είναι ευρεία και ασκείται με αναφορά στα γεγονότα της υπόθεσης και τις προσωπικές περιστάσεις του κατηγορούμενου.
Όπως αναλύεται το όλο ζήτημα στην υπόθεση Ιωσήφ ν. Δημοκρατίας (2012) 2 ΑΑΔ 930, 938-939:
«Το βασικό ερώτημα που τίθεται είναι κατά πόσο, ισοζυγίζοντας το σύνολο των περιστάσεων θα μπορούσε ή έπρεπε αυτοί οι παράγοντες να επενεργήσουν κατά τρόπο ο οποίος να δικαιολογεί το να δοθεί στον εφεσείοντα μια δεύτερη ευκαιρία (βλ. Χριστοδούλου ν. Αστυνομίας (2010) 2 Α.Α.Δ. 22). Η κάθε υπόθεση κρίνεται στη βάση των δικών της περιστατικών. Η υιοθέτηση οποιουδήποτε γενικού κανόνα θα συνιστούσε σφάλμα αρχής. Εναπόκειται στο δικαστήριο που έχει την ευθύνη επιβολής της ποινής να λάβει υπόψη στην κάθε περίπτωση τις περιστάσεις της υπόθεσης και οποιεσδήποτε προσωπικές περιστάσεις που αφορούν στον συγκεκριμένο κατηγορούμενο και, σε ορισμένες περιπτώσεις, την οικογένεια του με σκοπό να αποφασίσει κατά πόσο ενδείκνυται η αναστολή της εκτέλεσης της ποινής. Αυτό βέβαια συνεπάγεται την εκ νέου θεώρηση των συνθηκών διάπραξης του αδικήματος και των προσωπικών περιστάσεων του κατηγορούμενου και την απόδοση «διπλής βαρύτητας» σε όλους τους σχετικούς με το αδίκημα και τον αδικοπραγούντα παράγοντες - είτε επιβαρυντικούς είτε μετριαστικούς - οι οποίοι μπορούν να επηρεάσουν την απόφαση του δικαστηρίου για την αναστολή ή όχι της ποινής. Θεωρούμε ότι κατά την εξέταση του ζητήματος, σημαντικό ερώτημα είναι κατά πόσο η ανασταλείσα ποινή θα αντικατοπτρίζει την αντικειμενική σοβαρότητα του αδικήματος και θα εξυπηρετήσει τους πολλαπλούς σκοπούς της τιμωρίας.»
Έχω επίσης κατά νου ότι η όποια επιείκεια έχει επιδείξει το Δικαστήριο ως προς το ύψος της επιβληθείσας ποινής και οι παράγοντες τους οποίους το Δικαστήριο έλαβε υπόψη προς καθορισμό της, δεν επηρεάζουν την εξουσία του Δικαστηρίου να εξετάσει, κατά το στάδιο της κρίσης περί αναστολής της ποινής, ξεχωριστά όλα τα περιστατικά που αφορούν τον Κατηγορούμενο και τα οποία θα μπορούσαν να ληφθούν υπόψη και να επιδράσουν με βάση τον σχετικό νόμο Ν. 95/72, ως τροποποιήθηκε.
Η πορεία εξέτασης θέματος αναστολής της εκτέλεσης της ποινής προϋποθέτει και επιβάλλει, όπως και στην Ιωσήφ (ανωτέρω) εντοπίζεται, την εκ νέου θεώρηση των συνθηκών διάπραξης του αδικήματος, των προσωπικών περιστάσεων ενός κατηγορουμένου και των γεγονότων της υπόθεσης συνολικά. Η τελική κρίση θα πρέπει να αντικατοπτρίζει την αντικειμενική σοβαρότητα του αδικήματος και θα πρέπει να εξυπηρετεί τους πολλαπλούς σκοπούς της τιμωρίας. Σύμφωνα με τη Νομολογία, παράγοντες που λαμβάνονται υπόψη είναι η σοβαρότητα των περιστατικών και το κίνητρο, το μητρώο του κατηγορούμενου, η αναγκαιότητα αποτροπής και η διαγωγή του Κατηγορούμενου μετά τη διάπραξη του αδικήματος, ιδιαίτερα η παρουσία ή η απουσία στοιχείων μεταμέλειας (βλ. Γενικός Εισαγγελέας v. Φανιέρου (1996) 2 ΑΑΔ 303).
Έχοντας εξετάσει τις περιστάσεις της παρούσας υπόθεσης υπό το φως των σχετικών αρχών της Νομολογίας, κρίνω ότι στην προκειμένη περίπτωση δεν συντρέχουν ικανοποιητικοί λόγοι για να ασκηθεί η διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου υπέρ της αναστολής της επιβληθείσας ποινής φυλάκισης του Κατηγορούμενου. Κατέληξα στα πιο πάνω αφού έλαβα υπόψη μου τις οικογενειακές και προσωπικές συνθήκες του Κατηγορούμενου αφενός και την σοβαρότητα των αδικημάτων που διέπραξε, αφετέρου. Τα γεγονότα είναι τέτοια που, παρά τις προσωπικές περιστάσεις του Κατηγορούμενου, τις ενδεχόμενες συνέπειες στους οικείους του και τους υπόλοιπους μετριαστικούς παράγοντες όπως αυτοί αναφέρονται ανωτέρω και λαμβάνονται εκ νέου υπόψη, δεν δικαιολογείται η αναστολή της επιβληθείσας ποινής φυλάκισης.
Συγκεκριμένα, τυχόν αναστολή της ποινής φυλάκισης, δεν θα αντικατόπτριζε επαρκώς την αντικειμενική σοβαρότητα των αδικημάτων που ο Κατηγορούμενος διέπραξε και δεν θα εξυπηρετούσε τους πολλαπλούς σκοπούς της επιβολής ποινής για τα αδικήματα της φύσης αυτής, τα οποία είναι εξαιρετικά σοβαρά, λόγω, μεταξύ άλλων, της έξαρσης που παρατηρείται στη διάπραξή τους, αλλά και της ανάγκης αποτροπής των παραβατών και του κοινού. Συνεπώς, η αναστολή εκτέλεσης της ποινής θα έστελνε λανθασμένα μηνύματα, τόσο στον ίδιο τον Κατηγορούμενο, όσο και σε άλλους επίδοξους παραβάτες σε ό,τι αφορά τις συνέπειες διάπραξής τους (βλ. Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας ν Σπύρου Σπύρου Ποιν. Έφεση 276/2015, ημ. 18/09/2017 και Πισκόπου ν. Δημοκρατίας (1996) 2 ΑΑΔ 303).
Συνεπώς, η ποινή φυλάκισης που επιβλήθηκε στον Κατηγορούμενο είναι άμεση.
Σύμφωνα με το άρθρο 117 (1) του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 155, οι συντρέχουσες ποινές φυλάκισης του Κατηγορούμενου, μειώνονται κατά το χρονικό διάστημα που αυτός βρίσκεται σε προφυλάκιση, ήτοι από την 8/09/2025.
(Υπ.) ………………………..
Μ. Λ. Λοΐζου, Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο