ΜΟΝΙΜΟ ΚΑΚΟΥΡΓΙΟΔΙΚΕΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
ΣΥΝΘΕΣΗ: Χρ. Παρπόττα, Π.Ε.Δ.
Χρ. Ρασπόπουλος, Α.Ε.Δ.
Π. Σαββίδης, Προσ. Ε.Δ.
Αρ. Υπόθεσης: 13884/2023
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ν.
N. A.
Κατηγορούμενος
30 Απριλίου, 2024
Εμφανίσεις:
Για την Κατηγορούσα Αρχή: κα. Α. Ματθαίου
Για τον Κατηγορούμενο: κ. Α. Γιαλελής μαζί με την κα Μ. Κουλέντη
Κατηγορούμενος παρών
---------------------------------------
Π Ο Ι Ν Η
Ο Κατηγορούμενος κρίθηκε ένοχος, κατόπιν παραδοχής του, στην Κατηγορία 2 για κατοχή 3 κιλών και 980,4 γραμμαρίων κάνναβης, με σκοπό την προμήθεια του σε άλλο πρόσωπο.
Σημειώνεται ότι μετά την παραδοχή του Κατηγορούμενου στην Κατηγορία 2, η Κατηγορία 1 αναστάληκε.
Σύμφωνα με τα εκτεθέντα, από την Κατηγορούσα Αρχή, γεγονότα (Έγγραφο Α), στις 17/8/2023, κατόπιν πληροφορίας ότι ο Κατηγορούμενος θα παραλάμβανε μεγάλη ποσότητα ναρκωτικών κοντά στην περιοχή Ανθούπολης – Αγίων Τριμιθιάς, της Επαρχίας Λευκωσίας, μέλη της Υ.ΚΑ.Ν. έθεσαν υπό παρακολούθηση την εν λόγω περιοχή, με σκοπό να εντοπίσουν το όχημα του με αριθμούς εγγραφής [ ].
Περί ώρα 11:20π.μ., μέλος της Αστυνομίας, εντόπισε το όχημα του Κατηγορούμενου να κατευθύνεται από Αγίους Τριμιθιάς προς τα φώτα τροχαίας της Λεωφόρου Αγίων Τριμιθιάς και έλαβε οδηγίες για ανακοπή του. Ενώ ο Κατηγορούμενος είχε σταματήσει στο κόκκινο φανάρι, το προαναφερόμενο μέλος της Αστυνομίας, τοποθέτησε τον φάρο στο υπηρεσιακό του όχημα και κατευθύνθηκε προς την αριστερή πλευρά του οχήματος του Κατηγορούμενου. Ταυτόχρονα, άλλα υπηρεσιακά οχήματα σταμάτησαν στο μπροστινό, δεξιό και πίσω μέρος του οχήματος του Κατηγορούμενου.
Ο Κατηγορούμενος, μόλις αντιλήφθηκε την παρουσία της Αστυνομίας στο μέρος, κινήθηκε προς τα πίσω με σκοπό να διαφύγει, με αποτέλεσμα να συγκρουστεί με υπηρεσιακό όχημα της Αστυνομίας και να ακινητοποιηθεί. Αμέσως, μέλος της Αστυνομίας προσέγγισε τον Κατηγορούμενο και του φώναξε «Αστυνομία σταμάτα». Ο Κατηγορούμενος κατέβασε το παράθυρο, ξεκλείδωσε την πόρτα του οδηγού και έδωσε τα στοιχεία του στο μέλος της Αστυνομίας. Αφού του εξηγήθηκαν οι λόγοι της παρουσίας της Αστυνομίας στο μέρος, μετά από επίστηση της προσοχής του στον Νόμο, αυτός απάντησε «Κάμε την δουλειά σου φίλε μου». Την ίδια στιγμή, το μέλος της Αστυνομίας πρόσεξε στο πάτωμα της θέσης του συνοδηγού, δύο νάιλον σακούλες σκουπιδιών χρώματος μωβ, η μία μέσα στην άλλη, εντός των οποίων υπήρχαν διαφανείς συσκευασίες οι οποίες περιείχαν ποσότητα ξηρής φυτικής ύλης, κάνναβη. Αφού τις υπέδειξε στον Κατηγορούμενο, μετά από επίστηση της προσοχής του στον Νόμο, αυτός απάντησε «Εν χόρτο, νομίζω εν 4 κιλά». Ακολούθως και ώρα 11:24π.μ., ο Κατηγορούμενος πληροφορήθηκε ότι βρίσκεται υπό σύλληψη για το αυτόφωρο αδίκημα της παράνομης κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β’ και τα τεκμήρια τέθηκαν υπό τη φύλαξη της Αστυνομίας. Στη συνέχεια, μετά από επίστηση της προσοχής του στον Νόμο, ο Κατηγορούμενος δεν έδωσε οποιαδήποτε απάντηση. Από περαιτέρω έλεγχο που έγινε στις προαναφερόμενες σακούλες, διαπιστώθηκε ότι εντός αυτών υπήρχαν 4 νάιλον διαφανείς συσκευασίες, οι οποίες περιείχαν πράσινη ξηρή φυτική ύλη, κάνναβη.
Περί ώρα 12:17μ.μ., ο Κατηγορούμενος ανακρίθηκε προφορικά από μέλος της Αστυνομίας αναφορικά με την ποσότητα των ναρκωτικών που εντοπίστηκε στην κατοχή του και αυτός ανέφερε «Εν δικά μου». Μετά από επίστηση της προσοχής του στον Νόμο, ο Κατηγορούμενος απάντησε «Έπιασα τα για να πίνω». Στη συνέχεια και ώρα 12:20μ.μ., ο Κατηγορούμενος, ανακρινόμενος προφορικά, εξέφρασε την επιθυμία να προβεί σε υπόδειξη του χώρου από τον οποίον παρέλαβε την εν λόγω ποσότητα ναρκωτικών. Προς τούτο, η ώρα 12:26μ.μ., υπέδειξε χώρο πρασίνου στο προαύλιο της εκκλησίας του Προφήτη Ηλία, στους Αγίους Τριμιθιάς, ως το σημείο από το οποίο παρέλαβε τα ναρκωτικά και τα τοποθέτησε στο όχημα του.
Από επιστημονικές εξετάσεις που διενεργήθηκαν από το Γενικό Χημείο του Κράτους στα προαναφερόμενα τεκμήρια, διαπιστώθηκε ότι η ξηρή φυτική ύλη που εντοπίστηκε στο όχημα του Κατηγορούμενου ήταν κάνναβη, συνολικού βάρους 3 κιλών και 980,40 γραμμαρίων. Ο Κατηγορούμενος είχε στην κατοχή του την εν λόγω ποσότητα κάνναβης με σκοπό να την προμηθεύσει σε τρίτο πρόσωπο.
Την 17/8/2023 και ώρα 9:35 ο Κατηγορούμενος συνελήφθηκε δυνάμει δικαστικού εντάλματος σύλληψης και μετά από επίστηση της προσοχής του στον Νόμο, απάντησε «Οk».
Την 21/8/2023 και μεταξύ των ωρών 12:53 – 13:38 μ.μ. λήφθηκε ανακριτική κατάθεση από τον Κατηγορούμενο στην οποία τήρησε το δικαίωμα της σιωπής.
Προς συμπλήρωση των γεγονότων, η ευπαίδευτη συνήγορος της Κατηγορούσας Αρχής, κα Ματθαίου, πληροφόρησε το Δικαστήριο ότι ο Κατηγορούμενος βαρύνεται με μία προηγούμενη καταδίκη στην Υπόθεση Αρ.[ ] του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας. Καταδικάστηκε στις 23/5/2023 σε ποινή προστίμου €300 και €700 αντίστοιχα στις δύο κατηγορίες που αντιμετώπιζε, οι οποίες αφορούσαν αδικήματα χρήσης απαγορευμένων μέσων σύλληψης ή θανάτωσης άγριων πτηνών, κατά παράβαση προνοιών του Ν.152(Ι)/2003. Τα αδικήματα διαπράχθηκαν στις 11/10/2022. Η ημερομηνία αποκατάστασης της εν λόγω ποινής είναι στις 23/5/2025.
Για μετριασμό της ποινής, ο ευπαίδευτος συνήγορος του Κατηγορουμένου, κ. Γιαλελής, ως προς τις προσωπικές περιστάσεις του Κατηγορούμενου, υιοθέτησε τόσο την Έκθεση του Γραφείου Ευημερίας που υπάρχει κατατεθειμένη στον φάκελο του Δικαστηρίου, όσον και την Έκθεση Ψυχολογικής Αξιολόγησης του Κέντρου Εξειδικευμένων Αξιολογήσεων Ψυχικής Υγείας των Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας, η οποία επίσης υπάρχει κατατεθειμένη στον φάκελο του Δικαστηρίου.
Σύμφωνα με την Έκθεση του Γραφείου Ευημερίας, ο Κατηγορούμενος είναι ηλικίας 29 ετών, άγαμος και άτεκνος. Είναι το μεγαλύτερο παιδί από τα δύο παιδιά που απέκτησαν, από το γάμο τους, οι γονείς του. Οι γονείς του χώρισαν περί το έτος 2004. Έζησε δύσκολα παιδικά χρόνια, λόγω της απουσίας του πατέρα. Τα πρώτα δέκα χρόνια, από το χωρισμό των γονιών του, δεν είχε σταθερή επικοινωνία με τον πατέρα του, ο οποίος δεν συνείσφερε οικονομικά στην οικογένεια. Έκτοτε, οι οικογενειακές τους σχέσεις έχουν βελτιωθεί και οι γονείς του τον επισκέπτονται μαζί στο Τμήμα Φυλακών σε εβδομαδιαία βάση. Ο πατέρας του, τα τελευταία πέντε χρόνια, δεν εργάζεται σταθερά λόγω προβλημάτων υγείας που αντιμετωπίζει και συντηρείται οικονομικά από κρατικά επιδόματα. Η μητέρα του εργάζεται ως υπεύθυνη φρουταρίας και παρουσιάζει και αυτή προβλήματα υγείας. Ο αδελφός του, στις 27/10/2021, καταδικάστηκε από το Κακουργιοδικείο Λάρνακας σε 4 χρόνια φυλάκιση, για αδικήματα που σχετίζονται με ναρκωτικά και τροχαίες παραβάσεις. Τώρα είναι ενταγμένος στο Κέντρο Καθοδήγησης και Εξω-Ιδρυματικής Απασχόλησης και Αποκατάστασης Κρατουμένων (ΚΚΕΑΑΚ) και εργάζεται. Ο Κατηγορούμενος διέκοψε τη φοίτηση του στην Α’ τάξη Τεχνικής Σχολής. Εργάστηκε μέχρι τον Αύγουστο του 2020 σε διάφορα συνεργεία αυτοκινήτων, ενώ κατά διαστήματα εργαζόταν παράλληλα ως φρουρός ασφαλείας σε νυχτερινά μαγαζιά. Κατατάχθηκε στην Εθνική Φρουρά για να υπηρετήσει τη στρατιωτική του θητεία, πλην όμως απαλλάχτηκε, μερικούς μήνες μετά, λόγω προβλημάτων ψυχικής υγείας. Κατά τον χρόνο που υπηρετούσε τη στρατιωτική του θητεία, είχε συνάψει δεσμό, ο οποίος διήρκησε για 4 με 5 χρόνια. Ενώ η σύντροφος του διένυε την πρώτη εγκυμοσύνη της, υπήρξαν επιπλοκές και απέβαλε, γεγονός που επέφερε αποξένωση στις διαπροσωπικές σχέσεις του ζεύγους, με αποτέλεσμα να χωρίσουν. Εδώ και αρκετά χρόνια, ο Κατηγορούμενος, αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα υγείας και συγκεκριμένα, παρουσιάζει προβλήματα ψυχικής υγείας (ιστορικό κρίσεων πανικού, εξάρσεις θυμού, κατάχρησης αλκοόλ και χρήση ηρεμιστικών φαρμάκων). Από το έτος 2015 λαμβάνει αναπηρικό επίδομα. Μετά από ατύχημα που είχε με μοτοσυκλέτα, τον Αύγουστο του 2020, υπέστη κρανιο-εγκεφαλική κάκωση και έκτοτε, παρουσιάζει επιληψία, θέματα μνήμης και ορθοπεδικά προβλήματα. Αν και αυτοεξυπηρετείται στην καθημερινότητα του, δηλώνει ανίκανος για εργασία. Κατά τη διάρκεια της κράτησης του στις Κεντρικές Φυλακές, διατηρεί συνεργασία με τις Υπηρεσίες Ψυχικής Υγείας και λαμβάνει φαρμακευτική αγωγή. Αναφορικά με αδικήματα για τα οποία κατηγορείται, ο Κατηγορούμενος, ανέφερε ότι επρόκειτο για μεμονωμένο περιστατικό, όπου έπραξε με απερισκεψία, σε μία περίοδο που η οικογένεια του αντιμετώπιζε σοβαρά οικονομικά προβλήματα.
Από το περιεχόμενο της Έκθεσης Ψυχολογικής Αξιολόγησης του Κατηγορούμενου, προκύπτει ότι, όσον αφορά την εκτίμηση της γενικής νοητικής ικανότητας του, τούτη δεν ήταν δυνατή, λόγω μεγάλης διασποράς τιμών στις επιδόσεις των δεικτών. Όσον δε αφορά τον Δείκτη Λεκτικής Κατανόησης, τούτος αντιστοιχούσε στο επίπεδο της οριακής νοημοσύνης, ενώ οι υπόλοιποι δείκτες, Αντιληπτικού Συλλογισμού, Εργαζόμενης Μνήμης και Ταχύτητας Επεξεργασίας, αντιστοιχούσαν στο επίπεδο ελαφριάς νοητικής αδυναμίας. Σύμφωνα με την αξιολόγηση των γνωστικών λειτουργιών διαπιστώθηκε ένα γενικά χαμηλό γνωστικό δυναμικό.
Επιπλέον, ως προς τις συνθήκες διάπραξης των αδικημάτων, ο συνήγορος Υπεράσπισης, με αναφορά στην Έκθεση Ψυχολογικής Αξιολόγησης, και ειδικότερα της διάγνωσης ότι ο Κατηγορούμενος είναι ένα άτομο με γενικά χαμηλό γνωστικό δυναμικό, υποστήριξε ότι αυτό έχει κάποια συνεπακόλουθα, ήτοι, ότι πρόκειται για ένα άτομο που εύκολα χρησιμοποιείται από τον οποιοδήποτε. Προέβαλε ότι ο Κατηγορούμενος δεν είχε την οικονομική δυνατότητα να προβεί στην αγορά τέτοιας ποσότητας ναρκωτικών, και από τις απαντήσεις που έδωσε στην Αστυνομία, διαφαίνεται ότι ούτε γνώριζε την ακριβή ποσότητα αυτών. Στην ουσία, ως προκύπτει από τις αναφορές του συνηγόρου, η θέση της Υπεράσπισης είναι ότι ο Κατηγορούμενος ενήργησε ως μεταφορέας των ναρκωτικών από ένα σημείο σε κάποιο άλλο. Παρά δε την αναγνώριση από μέρους του κου Γιαλελή της σοβαρότητας του αδικήματος και της αύξησης των ποινών που επιβάλλονται από τα Δικαστήρια για σκοπούς αποτροπής διάπραξης αυτού του είδους των αδικημάτων, ήταν η θέση του ότι η περίπτωση είναι ιδιάζουσα λόγω των περιστάσεων του Κατηγορούμενου και με παραπομπή στην Υπόθεση Αρ.564/2018, του Κακουργιοδικείου Λάρνακας, Δημοκρατία ν. Χαρή, ημερ. 3/12/2020, κάλεσε το Δικαστήριο όπως δώσει σε αυτόν μία δεύτερη ευκαιρία, κρίνοντας τον με επιείκεια.
Από πλευράς Δικαστηρίου, η πρώτη και σημαντικότερη επισήμανση είναι ότι το αδίκημα που έχει διαπράξει ο Κατηγορούμενος είναι εξαιρετικά σοβαρό. Για το εν λόγω αδίκημα προβλέπεται ποινή φυλάκισης μέχρι και διά βίου ή πρόστιμο ή και οι δύο αυτές ποινές.
Όπως δε είναι νομολογημένο το ανώτατο όριο ποινής που προβλέπεται στον Νόμο αντανακλά αφενός τη σοβαρότητα που προσδίδεται από τον Νομοθέτη σε ένα αδίκημα και αφετέρου αποτελεί και την αφετηρία από την οποία ξεκινά το Δικαστήριο για σκοπούς επιμέτρησης της ποινής (βλ. Δημοκρατία ν. Ομήρου, Ποιν. Έφ. 351/18, ημερ. 20/1/2020, ECLI:CY:AD:2020:B23 και Δημοκρατία ν. Hungaun, Ποιν. Έφ.130/20, ημερ.20/7/2021), ECLI:CY:AD:2021:B348.
Το Ανώτατο Δικαστήριο έχει επανειλημμένα υποδείξει την ανάγκη για επιβολή αυστηρών, αποτρεπτικών ποινών σε αδικήματα που σχετίζονται με ναρκωτικές ουσίες - λόγω ακριβώς της έξαρσης που παρουσιάζουν. Όπως έχει λεχθεί στην υπόθεση Ελ Χαπίρ Ναζίπ ν. Αστυνομίας (2014) 2Β Α.Α.Δ. 808, η ενασχόληση με τα ναρκωτικά, είτε για ιδία χρήση ή κατά μείζονα λόγο με την εισαγωγή και διάθεση ή προμήθεια σε τρίτους, αποτελεί μέγιστο κίνδυνο στην κοινωνική συνοχή ενόψει των προβλημάτων που επιφέρει η εξάρτηση από τις ουσίες αυτές. Το ακόλουθο απόσπασμα από την υπόθεση Παντελή Λαζάρου κ.ά ν. Δημοκρατίας (2010) 2 Α.Α.Δ.633 το οποίο υιοθετήθηκε στην Αριστείδου ν. Δημοκρατίας (2011) 2 Α.Α.Δ.32 αντικατοπτρίζει με ακρίβεια την ανησυχητική εξάπλωση των ναρκωτικών και την επιτακτική ανάγκη για αυστηρή μεταχείριση των παραβατών, ακριβώς λόγω των ολέθριων αποτελεσμάτων που ενέχει η εγκληματική αυτή συμπεριφορά και της ραγδαίας επιδείνωσης του φαινομένου της κατοχής και διακίνησης ναρκωτικών ουσιών:
«Πιστεύουμε ότι κοινοτυπούμε και επαναλαμβάνουμε εαυτούς και τα τετριμμένα, επισημαίνοντας πως τα ναρκωτικά έχουν εξελιχθεί σε μάστιγα και καρκίνωμα της κοινωνίας μας, πληγές οι οποίες δυστυχώς, όπως διαπιστώνουμε από τη συχνότητα των υποθέσεων που έρχονται ενώπιον των δικαστηρίων, όχι μόνο δεν φαίνεται να υποχωρούν, αλλά επιδεινώνονται ραγδαία. Και στη συντριπτική πλειοψηφία τους οι παραβάτες είναι πρόσωπα νεαρής ηλικίας. Είναι πραγματικό λυπηρό, οδυνηρό και τραγικό να διαπιστώνουμε πως η απώλεια ζωών, νέων κυρίως ανθρώπων, έχει γίνει μέρος της καθημερινής μας πραγματικότητας και πως η λίστα των νέων που έχουν εθιστεί στα ναρκωτικά μεγαλώνει μέρα με τη μέρα. Η σκληρή αυτή πραγματικότητα επιτάσσει την επιβολή αποτρεπτικών ποινών και καθιστά τη αυστηρή μεταχείριση των παραβατών επιτακτική. Όπως έχει κατ’ επανάληψη λεχθεί οι έμποροι των ναρκωτικών θα πρέπει να κατανοήσουν ότι δεν μπορούν να αποφύγουν τις συνέπειες των απεχθών πράξεων τους. Θα πρέπει να υπολογίζουν τις επιπτώσεις της σύλληψης και καταδίκης τους.
Η σοβαρότητα των αδικημάτων δεν εξουδετερώνει βέβαια το στοιχείο της εξατομίκευσης της ποινής, το οποίο όμως σε περιπτώσεις όπως η παρούσα έρχεται σε δεύτερη μοίρα.»
Η θλιβερή διαπίστωση είναι πως η κατάσταση αυτή δεν έχει αλλάξει δυστυχώς μέχρι σήμερα και παρόμοιες διαπιστώσεις εξακολουθούν και σε άλλες μεταγενέστερες υποθέσεις όπως η Ismen Bora v. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφ. 79/2017, ημερ. 13/3/2018, ECLI:CY:AD:2018:B110, Ιωάννου ν. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφ. 110/20, ημερ. 29/9/2020, Παττίχης ν. Δημοκρατίας, Ποιν.Εφ.193/19, ημερ. 2/6/2021, ECLI:CY:AD:2021:B221, Γλυκερίου ν. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφ.171/20, ημερ. 8/7/2022, ECLI:CY:AD:2022:B287, Ανδρέας Νικολάου ν. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφ.2/2022, ημερ. 19/12/2022 και Γενικός Εισαγγελέας ν. Πέτρου, Ποιν. Έφ. Αρ. 71/22, ημερ. 1/12/2022.
Στην πρόσφατη υπόθεση Γενικός Εισαγγελέας v. Πέτρου, (ανωτέρω), το Ανώτατο Δικαστήριο μετά την επισήμανση ότι η κατάρα των ναρκωτικών έχει για τα καλά ριζώσει στη χώρα μας και όλο και περισσότερα πρόσωπα, και δυστυχώς νεαρά, ακόμη και ανήλικοι, εμπλέκονται στην κατοχή, χρήση και διακίνηση ναρκωτικών, με ολέθριες συνέπειες, όχι μόνο για τους παραβάτες αλλά και για την ίδια την κοινωνία, επανέλαβε ακόμα μια φορά ότι επιβάλλεται η επιβολή αυστηρών ποινών, ιδίως εκεί όπου η κατοχή των ναρκωτικών συνοδεύεται με πρόθεση εμπορίας ή με πρόθεση προμήθειας αυτών σε τρίτα πρόσωπα. Αναγκαιότητα η οποία υφίσταται και στην παρούσα περίπτωση.
Δυστυχώς, τα αδικήματα που αφορούν σε ναρκωτικά συνεχίζουν να παρουσιάζουν τρομακτική έξαρση, κάτι που δικαιολογεί την επιβολή ακόμη πιο αυστηρών ποινών (βλ. Ανδρέας Γεωργιάδης ν. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφ. Αρ. 1/2023, ημερ. 6/7/2023).
Θεώρηση της πλούσιας νομολογίας για υποθέσεις ναρκωτικών καταδεικνύει την αυστηρή αντιμετώπιση τέτοιας φύσης αδικημάτων με την επιβολή πολύχρονων ποινών φυλάκισης, το ύψος των οποίων εξαρτάται, μεταξύ άλλων παραγόντων, από το είδος, την ποσότητα και τον σκοπό κατοχής των ναρκωτικών (βλ. Mallouk ν. Δημοκρατίας (2000) 2 Α.Α.Δ. 711 και Μάρκος Brayan Berne v. Δημοκρατίας (2003) 2 Α.Α.Δ. 437).
Στην Rafael Alexis Valdez κ.ά. ν. Δημοκρατίας, Ποιν. Εφ. 144/16 και 145/2016, ημερ. 21/2/2017 σημειώθηκε ότι το Δικαστήριο που θα επιβάλει ποινή σε υπόθεση ναρκωτικών πρέπει να διαχωρίσει σε τι είδους μεταφορείς ναρκωτικών θα επιβάλει ποινή, με αναφορά στην ανάμειξη του δράστη στην πυραμίδα διακίνησης των ναρκωτικών, όχι αυστηρά με το να τον «κατατάξει» σε κατηγορίες ή υποκατηγορίες αλλά να διακρίνει κάποια χαρακτηριστικά του που καθορίζουν αφενός τον βαθμό υπαιτιότητας του και αφετέρου το είδος και την ποσότητα των ναρκωτικών που μεταφέρει.
Σε αρκετές δε αποφάσεις, έχει τονισθεί ότι οι επιβαλλόμενες ποινές θα πρέπει να καταστούν αυστηρότερες για να επενεργούν αποτρεπτικά στο είδος αυτό των αδικημάτων, τα οποία κλονίζουν τα υγιή θεμέλια της κοινωνίας (βλ. Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας ν. Mehmet Sak (2005) 2 Α.Α.Δ. 377). Η αντιμετώπιση υποθέσεων κατοχής και εμπορίας ναρκωτικών έχει επισύρει αυστηρές ποινές. Ενδεικτικά παραπέμπουμε στις ακόλουθες υποθέσεις όπου υπάρχει κάποιου βαθμού εγγύτητα ή σχετικότητα, με το αδίκημα που διέπραξε ο Κατηγορούμενος.
Με αυτές τις υποδείξεις, ξεκινούμε την αναδρομή μας με αναφορά στην υπόθεση Κωνσταντίνου ν. Δημοκρατίας (2005) 2 Α.Α.Δ. 466, όπου σε κατηγορία κατοχής 1 κιλού και 500 σχεδόν γραμμαρίων κάνναβης με σκοπό την προμήθεια σε άλλο πρόσωπο, επικυρώθηκε ποινή φυλάκισης 6 ετών που επιβλήθηκε σε κατηγορούμενο, ο οποίος κατά το χρόνο της έφεσης ήταν ηλικίας 25 ετών.
Στην υπόθεση Soleimani ν. Αστυνομίας (2006) 2 Α.Α.Δ. 476, επικυρώθηκε ποινή φυλάκισης 8 ετών που επιβλήθηκε σε νεαρό ηλικίας 26 ετών, ο οποίος είχε παραδεχθεί αδικήματα, για κατοχή 977.7691 γραμμαρίων ρητίνης κάνναβης με σκοπό την προμήθεια σε τρίτο πρόσωπο. Ο κατηγορούμενος δεν ήταν ο ιθύνων νους, συνεργάστηκε με την Αστυνομία και ήταν λευκού ποινικού μητρώου. Ο ρόλος του ως μεταφορέα των ναρκωτικών, χαρακτηρίστηκε ως «…ιδιαιτέρως σημαντικός, θα προσθέταμε απαραίτητος, πράγμα που δικαιολογεί και την περαιτέρω παρατήρηση του Κακουργιοδικείου πως η δράση του δεν διέφερε από τη δράση οποιουδήποτε προσώπου που ενεργεί ως έμπορος ναρκωτικών».
Στην υπόθεση Ahmed και Άλλων ν Δημοκρατίας (2012) 2 Α.Α.Δ. 801, επικυρώθηκαν ποινές φυλάκισης με ανώτατη ποινή 6 ετών για προμήθεια ρητίνης καννάβεως συνολικού βάρους περίπου 947 γραμμαρίων, σε νεαρούς κατηγορουμένους, με λευκό ποινικό μητρώο, μετά από παραδοχή και με τον ιθύνοντα νου να είναι άλλο πρόσωπο που δεν συνελήφθη. Η ποινή χαρακτηρίστηκε από το Εφετείο, ως «αρμόζουσα υπό τις περιστάσεις και οπωσδήποτε όχι έκδηλα υπερβολική».
Στην υπόθεση Κατσάπαου ν. Δημοκρατίας (2012) 2 Α.Α.Δ. 318, επικυρώθηκε ποινή φυλάκισης 8 ετών για κατοχή 1 κιλού και 481,3198 γρ., ξηρής φυτικής ύλης κάνναβης με σκοπό την προμήθεια, το δε γεγονός ότι ο Εφεσείων εκτελούσε τη μεταφορά έναντι χρηματικού ανταλλάγματος είχε συμπεριληφθεί στα σοβαρά επιβαρυντικά στοιχεία, για τα οποία λέχθηκε ότι ορθώς είχαν ληφθεί σοβαρά υπόψη κατά την επιμέτρηση.
Στην υπόθεση Πόλεος ν. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφ.141/16, ημερ. 2/6/2017, ECLI:CY:AD:2017:B210, επικυρώθηκε ποινή φυλάκισης 4 ετών που επιβλήθηκε σε κατηγορούμενο ο οποίος κρίθηκε ένοχος κατόπιν δικής του παραδοχής, με λευκό ποινικό μητρώο, σε κατηγορία για κατοχή ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β’, δηλαδή κάνναβης συνολικού βάρους 1908,425 γραμμαρίων με σκοπό την προμήθειά της σε άλλα πρόσωπα.
Στην υπόθεση Προεστού ν. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφ. 17/16, ημερ. 22/5/2017, ECLI:CY:AD:2017:D183, επικυρώθηκαν συντρέχουσες ποινές φυλάκισης, με μέγιστη την ποινή των 4 ετών που επιβλήθηκε σε κατηγορούμενο ο οποίος κρίθηκε ένοχος κατόπιν δικής του παραδοχής, για την κατοχή με σκοπό την προμήθεια 2 κιλών και 7,5 γραμμαρίων φυτού κάνναβης.
Στην υπόθεση Γενικός Εισαγγελέας v. Πέτρου (ανωτέρω), η πρωτόδικη ποινή φυλάκισης 3 ½ ετών που επιβλήθηκε σε κατηγορούμενο κατόπιν παραδοχής, με καθαρό ποινικό μητρώο, μεταξύ άλλων, για αδίκημα κατοχής με σκοπό την προμήθεια 2 κιλών και 272,1 γρ. κάνναβης αυξήθηκε από το Εφετείο σε 7 χρόνια. Στην ποινή λήφθηκε υπόψη ακόμα μια πρόσφατη υπόθεση κατοχής μισού περίπου γραμμαρίου κάνναβης.
Τέλος στην πρόσφατη υπόθεση Ανδρέας Γεωργιάδης (ανωτέρω), επικυρώθηκε από το Εφετείο ποινή φυλάκισης 5 ετών που επιβλήθηκε πρωτόδικα, κατόπιν παραδοχής, για το αδίκημα της κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β’, δηλαδή 1.219,8 γραμμαρίων κάνναβης, με σκοπό την προμήθεια του σε άλλα πρόσωπα, σημειώνοντας ότι η ποινή «..όχι μόνο δεν είναι έκδηλα αυστηρή για να δικαιολογείται η παρέμβαση του Εφετείου αλλά ούτε καν αυστηρή θα μπορούσε να κριθεί».
Στο σημείο αυτό κρίνουμε σκόπιμο να διευκρινίσουμε ότι η αναφορά στις πιο πάνω αποφάσεις δεν γίνεται για σκοπούς δικαστικού προηγούμενου. Οι προηγούμενες αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου αναφορικά με τις επιβληθείσες ποινές, παρέχουν απλώς κάποια ένδειξη σε σχέση με το είδος και το ύψος των ποινών που πρέπει να επιβάλλονται για τη διάπραξη συγκεκριμένων αδικημάτων, χωρίς να αποτελούν ένα σταθερό δείκτη καθορισμού ποινής, καθότι η ποινή που επιβάλλεται εξατομικεύεται. Η ποινή είναι αλληλένδετη με τις ιδιαιτερότητες των γεγονότων που τη συνθέτουν εφόσον η κάθε υπόθεση κρίνεται στη βάση των ιδιαίτερων γεγονότων που αφορούν στις περιστάσεις διάπραξης του αδικήματος και των συνθηκών του παραβάτη (βλ. Θεοδώρου ν. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφ. 208/2018, ημερ. 27/11/2019 και Χαραλάμπους κ.α. v. Δημοκρατίας, Ποιν. Εφ. 127/19 και 130/19, ημερ. 10/3/2021). Δεν υπάρχουν όμοιες υποθέσεις για να υπάρχουν και όμοιες ποινές. Συνεπώς η όποια αναφορά σε παρόμοιες υποθέσεις γίνεται προς εμπέδωση – στον βαθμό του δυνατού - του αισθήματος ίσης μεταχείρισης στην αντιμετώπιση των δραστών [βλ. Μαυρολουκά ν. Δημοκρατίας (2015) 2(Α) Α.Α.Δ. 30, Δημοκρατία ν. Ανδρέου, Ποιν. Έφ. Αρ. 135/19, ημερ. 4/10/2022 και Ανδρέας Γεωργιάδης (ανωτέρω)].
Μετά την πιο πάνω αναφορά σε νομολογία, επιστρέφουμε στα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης και ειδικά στους παράγοντες που θα πρέπει να ληφθούν υπόψη στη διαμόρφωση της ποινής που θα επιβληθεί στον Κατηγορούμενο.
Για προσδιορισμό, λοιπόν, της ποινής, πρώτα και πάνω απ’ όλα λαμβάνουμε υπόψη αφενός τη σοβαρότητα του αδικήματος, ως προκύπτει από την προβλεπόμενη ποινή και αφετέρου την ανάγκη επιβολής αποτρεπτικών ποινών, ενόψει της έξαρσης που παρατηρείται στη διάπραξη του. Περαιτέρω, λαμβάνουμε σοβαρά υπόψη το γεγονός ότι η επίδικη ποσότητα κάνναβης είναι μεγάλη, η διοχέτευση της οποίας σε τρίτα πρόσωπα, αναμφίβολα, θα προκαλούσε βλάβη σε πλειάδα χρηστών αλλά και στην κοινωνία γενικότερα. Παράλληλα και συναφώς, λαμβάνουμε υπόψη ότι στην προκειμένη περίπτωση προσθέτει στη σοβαρότητα της αξιόποινης συμπεριφοράς του Κατηγορουμένου ο σκοπός για τον οποίο κατέχονταν τα επίδικα ναρκωτικά, ήτοι η προμήθεια τους σε τρίτο πρόσωπο, αποφέροντας έτσι σημαντικά χρηματικά οφέλη στους εμπόρους και προμηθευτές, συντηρώντας κατ’ αυτό τον τρόπο την εμπορία.
Σε ό,τι αφορά την επιμέρους εμπλοκή του Κατηγορούμενου στη διάπραξη του αδικήματος, σαφώς, δεν παραγνωρίζουμε ότι από τον συνδυασμό των εκτεθέντων γεγονότων και της αγόρευσης για μετριασμό της ποινής καταδεικνύεται ότι η περίπτωση δεν αφορά τον «εγκέφαλο» ή τον «ιθύνοντα νου» της συγκεκριμένης διακίνησης, ούτε όμως και τον τελευταίο κρίκο στην αλυσίδα της διακίνησης ναρκωτικών πριν τον χρήστη, δηλαδή του προσώπου που προμηθεύει με ναρκωτικά τους χρήστες. Όπως προκύπτει, ο Κατηγορούμενος είχε ουσιώδη ρόλο να διαδραματίσει, αυτό της προμήθειας του επόμενου στην αλυσίδα προσώπου μέχρι τα ναρκωτικά να φτάσουν στους χρήστες ναρκωτικών.
Παράλληλα και συναφώς, λαμβάνουμε υπόψη ότι τα γεγονότα δεν αποκάλυψαν οποιαδήποτε στοιχεία που να παραπέμπουν σε βαθύτερη και μονιμότερη ενασχόληση του Κατηγορούμενου με τη διακίνηση ναρκωτικών. Η ροή των γεγονότων του επιτρέπουν να προβάλλει, ότι ενήργησε μόνον ως «μεταφορέας» των ναρκωτικών σε τρίτο πρόσωπο. Ωστόσο, αυτή η ιδιότητα υπό την οποία ενήργησε ο Κατηγορούμενος δεν μπορεί και δεν πρέπει να οδηγήσει στην υποβάθμιση της σοβαρότητας της έκνομης πράξης του. Η απαξία της πράξης έγκειται ακριβώς στη συμμετοχή του στην αλυσίδα διακίνησης και διάδοσης των ναρκωτικών, διαδραματίζοντας σημαίνοντα ρόλο, αφού συνιστούσε ένα αναπόσπαστο, βαρυσήμαντο κρίκο στη θανατηφόρα αλυσίδα διακίνησης, με τελικούς αποδέκτες τους χρήστες ναρκωτικών. Συντηρώντας έτσι τη χρήση που συντηρεί με τη σειρά της την εμπορία (βλ. Γενικός Εισαγγέλεας ν. Μάριου Παπανικόλα, Ποιν. Έφ. 214/2021, ημερ. 19/1/2024).
Σε ό,τι αφορά συνεργούς στην εμπορία σχετικό είναι το ακόλουθο απόσπασμα από την υπόθεση Salaryand v. Αστυνομίας (2003) 2 Α.Α.Δ.541:
«Έχει λεχθεί - και μπορεί να το επαναλάβουμε - ότι αυστηρή τιμωρία ατόμων που ενέχονται στη χρήση ναρκωτικών, όλως ιδιαίτερα των εμπόρων ναρκωτικών και των συνεργών τους, αποτελεί στοιχειώδη άμυνα της κοινωνίας και πράξη συμβάλλουσα στην παγκόσμια εκστρατεία καταπολέμησης και, ει δυνατόν, εκρίζωσης του κακού, που έχει, επανειλημμένα, χαρακτηριστεί ως η «μάστιγα των ναρκωτικών».
Σε σχέση με την αναφορά του Κατηγορουμένου, η οποία προκύπτει από την Έκθεση του Γραφείου Ευημερίας, την οποία υιοθέτησε ο συνήγορος Υπεράσπισης, ότι διέπραξε το αδίκημα λόγω σοβαρών οικονομικών προβλημάτων της οικογένειας, τη λαμβάνουμε υπόψη πλην όμως τούτη δεν μπορεί να διαφοροποιήσει την αυστηρότητα με την οποία πρέπει τα Δικαστήρια να αντιμετωπίζουν τέτοιους είδους συμπεριφορές. Προς τούτο παραπέμπουμε σχετικά στην υπόθεση Κωνσταντίνου (ανωτέρω), όπου λέχθηκαν τα εξής:
«Θεωρούμε όμως, ούτως ή άλλως, ότι ο ισχυρισμός είναι άνευ ουσιαστικής σημασίας, γιατί, στο κάτω κάτω, δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως ελαφρυντικό ο λόγος προώθησης των ναρκωτικών. Είτε τα ναρκωτικά προωθούνται με σκοπό το άμεσο χρηματικό κέρδος, είτε για οποιοδήποτε άμεσο ή έμμεσο όφελος, η κατάληξη παραμένει η ίδια. Η διάδοση των ναρκωτικών σε άλλα πρόσωπα.»
Λαμβάνοντας υπόψη το είδος και την ποσότητα των ναρκωτικών, καθώς επίσης ότι ο προορισμός τους ήταν να διατεθούν σε τρίτο πρόσωπο, η ανάγκη για αυστηρή και αποτρεπτική ποινή, στην παρούσα, είναι αυταπόδεικτη. Τα Δικαστήρια οφείλουν, μέσω των επιβαλλόμενων ποινών, να σταθούν αρωγοί της κοινωνίας ώστε να παταχθεί αυτό το φαινόμενο, αφού παρά την επιβολή αυστηρών ποινών, εξακολουθεί να παρατηρείται σοβαρή έξαρση και επιμονή στη διάπραξη παρόμοιας φύσης αδικημάτων, η οποία δικαιολογεί την επιβολή ακόμα αυστηρότερων ποινών [βλ. Βαρδάκη v. Αστυνομίας, Ποιν. Έφ. 186/21, ημερ. 14/7/2022, ECLI:CY:AD:2022:B302 και Γενικός Εισαγγέλεας ν. Μάριου Παπανικόλα, (ανωτέρω)].
Παρά τη διαπιστωθείσα σοβαρότητα και την ανάγκη για επιβολή αποτρεπτικής ποινής, υπάρχει πάντοτε και το καθήκον για εξατομίκευση της, ούτως ώστε αυτή να προσιδιάζει στις περιστάσεις της υπόθεσης και του Κατηγορούμενου, το οποίο δεν ατονεί. Στα πλαίσια του καθήκοντος μας αυτού λαμβάνουμε υπόψη προς όφελος του Κατηγορούμενου τα ακόλουθα:
Σε σχέση με τις συνθήκες διάπραξης του αδικήματος, σημειώνουμε πως δεν συντρέχει στην περίπτωση του Κατηγορούμενου κάποιος από τους αναφερόμενους στο άρθρο 30(4)(α)(i) έως (vi) του Ν.29/77 παράγοντες, οι οποίοι θα καθιστούσαν το αδίκημα ιδιαίτερα σοβαρό. Από τους παράγοντες του άρθρου 30(4)(β) του ίδιου Νόμου, λαμβάνουμε υπόψη ότι η υπόθεση αφορά κάνναβη η οποία κατατάσσεται σε ελεγχόμενο φάρμακο τάξης Β’ από τον Ν.29/77, μη παραγνωρίζοντας την ποσότητα την οποία θεωρούμε μεγάλη και το σχετικά νεαρό της ηλικίας του Κατηγορούμενου.
Περαιτέρω, υπόψη λαμβάνουμε την παραδοχή ενώπιον του Δικαστηρίου. Αναμφίβολα, η παραδοχή του Κατηγορούμενου στο Δικαστήριο διέσωσε πολύτιμο δικαστικό χρόνο και έξοδα. Παράλληλα συνιστά απτή απόδειξη της μεταμέλειας του και ασφαλώς αποτελεί ουσιώδη ελαφρυντικό παράγοντα ο οποίος οδηγεί σε σχετική έκπτωση στην ποινή (βλ. Χαρτούπαλλος ν. Δημοκρατίας (2002) 2 Α.Α.Δ.28 και M.C.T. v. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφ.222/20, ημερ. 10/10/2022), ECLI:CY:AD:2022:B386. Σημειώνεται, βεβαίως, ότι, σε περιπτώσεις όπως η παρούσα, όπου η σύλληψη διενεργείται επ΄ αυτοφώρω, η σημασία της παραδοχής αμβλύνεται (βλ. Μαυρουδής ν. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφ. 112/2021, 19/12/2022), ECLI:CY:AD:2022:B485. Παράλληλα και συναφώς, λαμβάνουμε υπόψη μας την εκφρασθείσα απολογία και μεταμέλεια του Κατηγορούμενου.
Λαμβάνουμε περαιτέρω υπόψη τη συνεργασία του με την Αστυνομία, υπό την έννοια ότι προέβηκε σε υπόδειξη του σημείου από το οποίο παρέλαβε την επίδικη ποσότητα ναρκωτικών καθώς επίσης και το ότι κατά την προφορική ανάκριση, παραδέχτηκε την κατοχή των ναρκωτικών. Σημειώνεται όμως ότι η συνεργασία του δεν έφτασε μέχρι του σημείου να κατονομάσει το πρόσωπο το οποίο του ανέθεσε τη μεταφορά των ναρκωτικών και πού θα παρέδιδε αυτά, βοηθώντας έτσι στην προσαγωγή ενώπιον της Δικαιοσύνης όλων των προσώπων που είχαν διαδραματίσει ρόλο στην κατοχή και διακίνηση των ναρκωτικών, γεγονός το οποίο θα ήταν ένα πρόσθετο στοιχείο που θα προσμετρούσε προς όφελος του [βλ. Ανδρέας Γεωργιάδης (ανωτέρω)]. Δεν είναι δύσκολο κάποιος να αναγνωρίσει τους λόγους και ταυτόχρονα να κατανοήσει τους φόβους για τους οποίους ο Κατηγορούμενος δεν κατονόμασε τα πρόσωπα αυτά. Ωστόσο, παραμένει ως γεγονός ότι τα πρόσωπα αυτά παραμένουν ελεύθερα και απρόσκοπτα συνεχίζουν το ανησυχητικό και επικίνδυνο φαινόμενο της εξάπλωσης των ναρκωτικών.
Σε ότι αφορά την προηγούμενη καταδίκη με την οποία βαρύνεται ο Κατηγορούμενος, επισημαίνουμε ότι του αποστερεί τη δυνατότητα να ζητά την επιείκεια την οποία θα εδικαιούτο εάν είχε λευκό ποινικό μητρώο. Όπως προκύπτει από τη Νομολογία οι προηγούμενες καταδίκες αποτελούν ένδειξη της στάσης και του σεβασμού ενός κατηγορουμένου στους Νόμους της πολιτείας (βλ. Γενικός Εισαγγελέας ν. Ματθαίου (1994) 2 Α.Α.Δ. 1, Γεωργίου, άλλως Καμμούγιαρος ν. Αστυνομίας (2003) 2 Α.Α.Δ. 565 και Dygdalowicz v. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφ 11/21 ημερ. 4/11/2022). Ουσιαστικά με κάθε μεταγενέστερη καταδίκη ο Κατηγορούμενος προοδευτικά χάνει τη μείωση την οποία θα είχε ως Κατηγορούμενος με λευκό ποινικό μητρώο. Είναι λοιπόν μέσα σε αυτά τα πλαίσια που θα ληφθεί υπόψη η προηγούμενη καταδίκη του Κατηγορούμενου, δηλαδή του περιορισμού του βαθμού επιείκειας που θα μπορούσε να επιδειχθεί στην περίπτωση κατηγορούμενου με λευκό ποινικό μητρώο. Από την άλλη, η ύπαρξη προηγούμενης καταδίκης δεν δικαιολογεί την επιβολή τέτοιας ποινής που θα έδινε την εντύπωση ότι ο δράστης τιμωρείται για δεύτερη φορά. Ασφαλώς αυτό δεν θα συμβεί (βλ. Παναγιώτου (Αντάρτης) ν. Δημοκρατίας (1997) 2 Α.Α.Δ. 138 και Τσιάκκα κ.α. ν. Δημοκρατίας (2011) 2 Α.Α.Δ. 282).
Στην προκειμένη σαφώς δεν διαφεύγει της προσοχής μας ότι τα αδικήματα της προηγούμενης καταδίκης, παρά την αναμφίβολη σοβαρότητα τους επί των δικών τους προνοιών, δεν αφορούν συναφή αδικήματα και είχαν διαπραχθεί στις 11/10/2022, ήτοι αρκετό καιρό πριν το επίδικο αδίκημα. Έτσι παρόλο που, σίγουρα, η προηγούμενη καταδίκη δεν μπορεί να θεωρηθεί ως μηδαμινής αξίας, εντούτοις μπορεί να λεχθεί πως δεν μειώνει ουσιαστικά την επιείκεια που μπορεί να επιδειχθεί στον Κατηγορούμενο, υπό τις περιστάσεις.
Υπόψη λαμβάνουμε και τα όσα αφορούν στις προσωπικές, οικογενειακές, οικονομικές και άλλες περιστάσεις του Κατηγορουμένου, όπως αναφέρθηκαν από τον ευπαίδευτο συνήγορο του και ως προκύπτουν από την Έκθεση του Γραφείου Ευημερίας και την Έκθεση Ψυχολογικής Αξιολόγησης. Έχουμε ξεχωρίσει και καταγράψει ανωτέρω ό,τι θεωρούμε πιο σημαντικό στο πλαίσιο αυτό, χωρίς όμως να παραγνωρίζουμε οτιδήποτε άλλο έχει λεχθεί. Όλα έχουν συνεκτιμηθεί και διαδραματίσει τον ρόλο τους στη διαμόρφωση της ποινής, χωρίς, υπογραμμίζουμε, τα ιατρικά και άλλα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο Κατηγορούμενος να αποτελούν δικαιολογία, υπό την νομική έννοια, ή να μειώνουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο την ποινική του ευθύνη.
Όπως τονίστηκε στην υπόθεση Zahra Ali Gholi ν. Δημοκρατίας (1997) 2 Α.Α.Δ. 30 «Οι προσωπικές περιστάσεις και τα ιδιαίτερα προβλήματα αδικοπραγούντων σε αυτού του είδους των υποθέσεων λαμβάνονται βέβαια σε κάποιο βαθμό υπόψη. Και η εξατομίκευση έχει τη θέση της. Αλλά δεν μπορεί να εξουδετερώσει ή να αποδυναμώσει τη μέριμνα για προστασία της κοινωνίας. Βλ. Παυλίδης και Άλλος ν. Αστυνομίας (1996) 2 Α.Α.Δ. 220. Η πείρα καταδείχνει ότι οι έμποροι ναρκωτικών συχνά επιλέγουν άτομα αδύναμα ή άτομα με ειδικά προβλήματα για τη μεταφορά ναρκωτικών. Η κατανόηση αυτών των αδυναμιών και προβλημάτων δεν μπορεί να επιδράσει κατά τρόπο που να εξασθενίζει την αποτελεσματική εφαρμογή του νόμου.». Αυτών λεχθέντων, θα πρέπει να επισημάνουμε ότι, όπως έχει νομολογηθεί, οι προσωπικές περιστάσεις – υπό την ευρύτερη έννοια – λαμβάνονται μεν υπόψη, αλλά, για αδικήματα που βρίσκονται σε έξαρση, υπερτερεί σαφώς η ανάγκη για επιβολή αυστηρής και αποτρεπτικής ποινής (βλ. Μιχαήλ ν. Δημοκρατίας (1999) 2 Α.Α.Δ. 577 και Χρυσάνθου v. Δημοκρατίας (2011) 2 Α.Α.Δ 221). Άλλωστε, ενόψει της σοβαρότητας τέτοιας φύσεως αδικημάτων και της επιτακτικής ανάγκης για επιβολή αυστηρών και αποτρεπτικών ποινών, οι προσωπικές περιστάσεις του Κατηγορουμένου ή άλλοι ελαφρυντικοί παράγοντες δεν πρέπει να εξουδετερώνουν την προσπάθεια των Δικαστηρίων που καταβάλλεται για την προστασία της κοινωνίας από τη σύγχρονη μάστιγα των ναρκωτικών (βλ. Βαρνάβα Ευγενίου Κλεοβούλου v. Δημοκρατίας (1998) 2 Α.Α.Δ. 57).
Συνεκτιμώντας, αφενός, τη σοβαρότητα του αδικήματος σε συνάρτηση με την προβλεπόμενη ποινή, τις συνθήκες διάπραξης αυτού και αφετέρου όλες τις προσωπικές και άλλες περιστάσεις του Κατηγορούμενου σε συνδυασμό με όλους τους παράγοντες που έχουμε αναπτύξει πιο πάνω, μη παραγνωρίζοντας την ανάγκη για αποτροπή, κρίνουμε ότι η μόνη αρμόζουσα ποινή είναι αυτή της φυλάκισης.
Συνυπολογίζοντας όλα τα ανωτέρω κρίνουμε ως κατάλληλη και επιβάλλουμε στον Κατηγορούμενο στην Κατηγορία 2, ποινή φυλάκισης 6 ετών.
Η επιβληθείσα ποινή θα αρχίζει από σήμερα, αλλά η διάρκεια της ποινής μειώνεται κατά το χρονικό διάστημα που ο Κατηγορούμενος τελεί υπό προφυλάκιση, στα πλαίσια της παρούσας υπόθεσης, ήτοι από τις 25/8/2023.
(Υπ.) …………………………………………
Χρ. Παρπόττα, Π.Ε.Δ.
(Υπ.) …………………………………………
Χρ. Ρασπόπουλος, Α.Ε.Δ.
(Υπ.) …………………………………………
Π. Σαββίδης, Προσ. Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο