ΜΟΝΙΜΟ ΚΑΚΟΥΡΓΙΟΔΙΚΕΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
ΣΥΝΘΕΣΗ: Χρ. Παρπόττα, Π.Ε.Δ.
Χρ. Ρασπόπουλος, Α.Ε.Δ.
Π. Σαββίδης, Προσ. Ε.Δ.
Αρ. Υπόθεσης: 10047/2022
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ν.
1. C. A. P.
2. A. A.
3. Σ. Θ.
Κατηγορούμενοι
30 Ιανουαρίου, 2024
Εμφανίσεις:
Για την Κατηγορούσα Αρχή: κ. Λ. Κάρνος
Για τον Κατηγορούμενο 2: κ. Ε. Ευσταθίου
Κατηγορούμενος 2 παρών
---------------------------------------
Π Ο Ι Ν Η
Ο Κατηγορούμενος 2 μετά από ακροαματική διαδικασία, βρέθηκε ένοχος σε δύο κατηγορίες (κατηγορίες 4 και 5). Η κατηγορία 4 αφορά το αδίκημα της κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β, ήτοι 4947,6 γραμμαρίων κάνναβης. Η κατηγορία 5 αφορά το αδίκημα της κατοχής της προαναφερόμενης ποσότητας ελεγχόμενου φαρμάκου, με σκοπό την προμήθεια του σε άλλα πρόσωπα.
Τα γεγονότα που περιβάλλουν τη διάπραξη των αδικημάτων παρατίθενται με κάθε λεπτομέρεια στην προηγηθείσα απόφαση μας ημερ. 19/1/2024. Τα γεγονότα αυτά τα υιοθετούμε και τα επαναλαμβάνουμε, και θα τα έχουμε υπόψη, χωρίς να απαιτείται να τα παραθέσουμε εκ νέου στα πλαίσια της παρούσας ποινής. Επισημαίνουμε μόνο εν συντομία ότι:
Στις 13/5/2022 κατόπιν σχετικής πληροφορίας ότι ο Κατηγορούμενος 1, μαζί με άλλους συνεργάτες του, θα παραλάμβανε ποσότητα ναρκωτικών, δόθηκαν οδηγίες από τον Λοχία 3031, σε μέλη της Υ.ΚΑ.Ν., όπως τεθεί υπό παρακολούθηση η περιοχή της οικίας του Κατηγορούμενου 1. Ο Μ.Κ.2 περί ώρα 5:30μ.μ. με 6:00μ.μ. μετέβηκε πλησίον της οικίας του Κατηγορούμενου 1. Περί ώρα 6:24μ.μ., όχημα της εταιρείας ACS στάθμευσε έξω από την οικία του Κατηγορούμενου 1, με αυτόν να εξέρχεται της οικίας του και να παραλαμβάνει από τον οδηγό του προαναφερόμενου οχήματος ένα κιβώτιο και στη συνέχεια να επιστρέφει στην οικία του. Μετά από πάροδο περίπου 5 λεπτών, το όχημα με αριθμούς εγγραφής [ ] (στο εξής «όχημα [ ]») στάθμευσε έξω από την οικία του Κατηγορούμενου 1. Εγγεγραμμένος ιδιοκτήτης του οχήματος [ ] είναι ο πατέρας του Κατηγορούμενου 2. Στο εν λόγω όχημα επέβαιναν δύο πρόσωπα, στη θέση του οδηγού και συνοδηγού, ένα εκ των οποίων ήταν ο Κατηγορούμενος 2. Μετά από πάροδο περίπου ενός με δύο λεπτών ο Κατηγορούμενος 1 εξήλθε από την οικία του, κρατώντας το κιβώτιο που είχε προηγουμένως παραλάβει, άνοιξε την πόρτα του οχήματος [ ], πίσω από τη θέση του συνοδηγού, τοποθέτησε το κιβώτιο που κρατούσε εντός αυτού και έπειτα εισήλθε και ο ίδιος εντός του οχήματος [ ] στη θέση πίσω από τον οδηγό. Στη συνέχεια το όχημα [ ] αναχώρησε από το σημείο, με κατεύθυνση προς την οδό Παπαφλέσσα και έστριψε δεξιά.
Ο Μ.Κ.2 ενημέρωνε συνεχώς την υπόλοιπη ομάδα παρακολούθησης για τα τεκταινόμενα. Αμέσως δόθηκαν οδηγίες για ανακοπή του οχήματος [ ] αλλά αυτό δεν έγινε κατορθωτό, με αποτέλεσμα να χαθεί η οπτική επαφή με το εν λόγω όχημα. Έγιναν προσπάθειες για εντοπισμό του οχήματος [ ] και περί ώρα 7:45μ.μ. ο Μ.Κ.3 αφού το εντόπισε αμέσως, μέσω ασυρμάτου, ενημέρωσε την υπόλοιπη ομάδα παρακολούθησης, οπότε και δόθηκαν οδηγίες, εκ νέου, για ανακοπή και έρευνα τόσο του οχήματος [ ] όσο και των επιβατών αυτού. Ο Μ.Κ.3 έθεσε σε λειτουργία τον φάρο του υπηρεσιακού του οχήματος και μαζί με τον Μ.Κ.2, ανέκοψαν το όχημα [ ]. Αφού ανακόπηκε το όχημα [ ],ο Μ.Κ.2 πλησίασε τον οδηγό αυτού, που κατ’ εκείνο το χρονικό σημείο ήταν ο Κατηγορούμενος 1, του αποκάλυψε την αστυνομική του ιδιότητα φωνάζοντας του «Αστυνομία – Σταμάτα». Ταυτόχρονα ο Μ.Κ.3 προσέγγισε τον συνοδηγό του εν λόγω οχήματος, που κατ’ εκείνο το χρονικό σημείο ήταν ο Κατηγορούμενος 2, υποδεικνύοντας του την αστυνομική του ταυτότητα φωνάζοντας του «Αστυνομία – Σταμάτα», ζητώντας του, παράλληλα, να ανοίξει την πόρτα του γιατί ήταν κλειδωμένη. Ο Κατηγορούμενος 2, παρέμεινε απαθής έχοντας το βλέμμα του αρχικά στραμμένο προς τα εμπρός και έπειτα προς τον Μ.Κ.3, ο οποίος βρισκόταν έξω από την πόρτα του συνοδηγού. Τότε ο Κατηγορούμενος 1 εκκίνησε με σκοπό να διαφύγει, με κίνδυνο να τραυματιστεί ο Μ.Κ.3. Αμέσως, ο Μ.Κ.3 ανέσυρε το υπηρεσιακό του πιστόλι και πυροβόλησε δύο φορές το μπροστινό αριστερό ελαστικό του οχήματος [ ], με αποτέλεσμα αυτό να ακινητοποιηθεί. Την δεδομένη στιγμή ο Κατηγορούμενος 3 καθόταν στο κάθισμα που βρίσκεται πίσω από τη θέση του οδηγού.
Εντός του οχήματος [ ] εντοπίστηκε, κατά τον χρόνο της ανακοπής του, πάνω στο κάθισμα που βρίσκεται πίσω από τη θέση του συνοδηγού, ένα μεγάλο ανοιχτό χάρτινο κιβώτιο, χρώματος καφέ, ήτοι το κιβώτιο που είχε παραδοθεί την ίδια ημέρα περί ώρα 18:24μ.μ. στον Κατηγορούμενο 1, από αντιπρόσωπο της μεταφορικής εταιρείας ACS. Το ανευρεθέν εντός του οχήματος κιβώτιο, περιείχε, στο εσωτερικό του, διάφορες συσκευασίες, κομμάτια λαδόκολλας, σακούλες και περιτυλίγματα συμπεριλαμβανομένων 5 συσκευασιών που περιείχαν ποσότητα απαγορευμένου ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β’ ήτοι κάνναβης, συνολικού καθαρού βάρους 4967,6 γραμμαρίων. Από το όχημα [ ], αναδυόταν έντονη μυρωδιά κάνναβης και διακρινόταν το κιβώτιο μέσα στο οποίο υπήρχε η μεγάλη συσκευασία στην οποία περιείχετο η επίδικη ποσότητα κάνναβης.
Ο Μ.Κ.3 ρώτησε τον Κατηγορούμενο 2 τι περιέχει το κιβώτιο και αφού του επέστησε την προσοχή του στον Νόμο αυτός απάντησε «Εν χόρτο». Τον πληροφόρησε για το αδίκημα που διέπραττε, του επέστησε, εκ νέου, την προσοχή του στον Νόμο και αυτός απάντησε «Εντάξει». Στη συνέχεια και ώρα 20:00 συνέλαβε τον Κατηγορούμενο 2 για το αυτόφωρο αδίκημα, του επέστησε την προσοχή του στον Νόμο και αυτός απάντησε «Εν ηξέρω τίποτε». Αμέσως τον πληροφόρησε προφορικά για τα νομικά του δικαιώματα, χωρίς όμως ο Κατηγορούμενος 2 να θέλει να τα ασκήσει τη δεδομένη στιγμή.
Προς συμπλήρωση των γεγονότων, ο ευπαίδευτος συνήγορος της Κατηγορούσας Αρχής κ. Κάρνος, πληροφόρησε το Δικαστήριο ότι ο Κατηγορούμενος 2 είναι λευκού ποινικού μητρώου.
Για μετριασμό της ποινής ο ευπαίδευτος συνήγορος του Κατηγορουμένου 2 κ. Ευσταθίου, υιοθέτησε και κατέθεσε στο Δικαστήριο γραπτή αγόρευση στην οποία γίνεται αναφορά στον ρόλο του Κατηγορούμενου 2 κατά τη διάπραξη των αδικημάτων, στη βάση των ευρημάτων του Δικαστηρίου, καθώς και στις προσωπικές περιστάσεις του Κατηγορούμενου 2.
Ως προς τις συνθήκες διάπραξης των αδικημάτων, επισημαίνει ότι ο Κατηγορούμενος 2 βρέθηκε ένοχος υπό περιστάσεις ενθάρρυνσης άλλου προσώπου στο αδίκημα της κατοχής των ναρκωτικών και κατοχής με σκοπό την προμήθεια. Περιπλέον, αναφέρει ότι ο Κατηγορούμενος 2 δεν άσκησε ούτε και είχε έλεγχο επί των ναρκωτικών ούτε και είχε προηγούμενη γνώση καθότι έχει αθωωθεί στο αδίκημα της συνωμοσίας προς διάπραξη κακουργήματος. Είναι η θέση του ότι πρόκειται για περιορισμένη συμμετοχή, τονίζοντας παράλληλα ότι υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ της πρωτογενούς εμπλοκής που εξ υπακούει φυσικό έλεγχο, γνώση και εξουσίαση των ναρκωτικών από τη δευτερογενή εμπλοκή του Κατηγορούμενου 2, ως εκρίθη από το Δικαστήριο. Ως εκ των ανωτέρω, υποστηρίζει ότι η οποιαδήποτε ποινή δεν θα πρέπει να είναι ισοπεδωτική καθότι υπάρχει τεράστια διαφορά στον βαθμό εμπλοκής του Κατηγορούμενου 2. Ένα άλλο θέμα το οποίο μας κάλεσε ο ευπαίδευτος συνήγορος να λάβουμε υπόψη είναι η άμεση παραδοχή των γεγονότων, υποδεικνύοντας ότι το γεγονός ότι ο Κατηγορούμενος 2 δεν είχε παραδεχθεί τις κατηγορίες, ουδόλως διαφοροποιεί την κατάσταση, καθότι αντικείμενο της οποιασδήποτε παραδοχής είναι τα πραγματικά γεγονότα και όχι οι αξιολογικές κρίσεις ή νομικά τεκμήρια τα οποία απορρέουν από αυτήν. Ο κ. Ευσταθίου υποστήριξε πως τυχόν επιβολή ποινής ίδιας έκτασης με την ποινή που επιβλήθηκε στον Κατηγορούμενο 1, θα αποτελεί άνιση μεταχείριση.
Ως ελαφρυντικό παράγοντα κληθήκαμε να λάβουμε υπόψη μας επίσης την έλλειψη προηγούμενων καταδικών και τις προσωπικές περιστάσεις του Κατηγορούμενου 2. Σε ό,τι αφορά τις προσωπικές του περιστάσεις υιοθετήθηκε κατ’ αρχάς η Έκθεση του Γραφείου Ευημερίας που υπάρχει κατατεθειμένη στον φάκελο του Δικαστηρίου. Απ’ αυτή, αλλά και από τα όσα αναφέρονται στην αγόρευση του συνηγόρου, προκύπτει ότι ο Κατηγορούμενος 2 είναι ηλικίας 21 ετών, άγαμος και άτεκνος. Πριν από τη σύλληψη του, διέμενε μαζί με τους γονείς του στην πατρική του οικία, με τους οποίους είναι άκρως συνδεδεμένος. Είναι ο μικρότερος από τα πέντε παιδιά της οικογένειας. Με τα αδέλφια του διατηρεί εξαιρετικές σχέσεις. Είναι απόφοιτος Λυκείου και έχει εκπληρώσει τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις. Από μικρή ηλικία ασχολείται με το ποδόσφαιρο και τη μουσική. Πριν από τη σύλληψη του, ήταν μέλος της Εθνικής Ομάδας Futsal της Κύπρου και συμμετείχε σε διεθνείς αγώνες. Επίσης υπήρξε μέλος της Εθνικής ομάδας Κύπρου για ποδοσφαιριστές κάτω των 21 ετών. Παράλληλα με τις προπονήσεις, σε ηλικία 16 ετών περίπου, άρχισε να εργάζεται ως μπαρίστας σε καφετέρια. Σταδιακά, ανελίχθηκε επαγγελματικά στην ίδια εταιρεία και πριν από τη σύλληψη του ήταν Υπεύθυνος Αποθηκάριος.
Από την Έκθεση προκύπτει επίσης ότι ο Κατηγορούμενος 2 παραδέχεται χρήση κάνναβης και συστηματική κατανάλωση αλκοόλ πριν τη φυλάκιση του, γεγονός το οποίο τον οδήγησε στη σημερινή κατάσταση. Κατά τη διάρκεια της φυλάκισης του, συμμετέχει στο πρόγραμμα απεξάρτησης των Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας «ΔΑΝΑΗ» και στον ελεύθερο του χρόνο ασχολείται με τη γυμναστική. Ως προς τα αδικήματα για τα οποία κατηγορείται και τις επιπτώσεις που έχουν επιφέρει στον ίδιο, ο Κατηγορούμενος 2 δηλώνει «κατάστρεψα τα πάντα», αναφερόμενος στην αθλητική του πορεία και την επαγγελματική του αποκατάσταση.
Από πλευράς Δικαστηρίου, η πρώτη και σημαντικότερη επισήμανση είναι ότι τα αδικήματα που έχει διαπράξει ο Κατηγορούμενος 2 είναι εξαιρετικά σοβαρά. Για το αδίκημα της κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β (κατηγορία 4) προβλέπεται ποινή φυλάκισης μέχρι οκτώ έτη ή πρόστιμο ή και οι δύο αυτές ποινές και για το αδίκημα της κατοχής με σκοπό την προμήθεια ναρκωτικών τάξεως Β (κατηγορία 5) προβλέπεται ποινή φυλάκισης μέχρι και διά βίου ή πρόστιμο ή και οι δύο αυτές ποινές.
Όπως δε είναι νομολογημένο το ανώτατο όριο ποινής που προβλέπεται στον Νόμο αντανακλά αφενός τη σοβαρότητα που προσδίδεται από τον Νομοθέτη σε ένα αδίκημα και αφετέρου αποτελεί και την αφετηρία από την οποία ξεκινά το Δικαστήριο για σκοπούς επιμέτρησης της ποινής (βλ. Δημοκρατία ν. Ομήρου, Ποιν. Έφ. 351/18, ημερ. 20/1/2020, ECLI:CY:AD:2020:B23 και Δημοκρατία ν. Hungaun, Ποιν. Έφ.130/20, ημερ.20/7/2021), ECLI:CY:AD:2021:B348.
Το Ανώτατο Δικαστήριο έχει επανειλημμένα υποδείξει την ανάγκη για επιβολή αυστηρών, αποτρεπτικών ποινών σε αδικήματα που σχετίζονται με ναρκωτικές ουσίες - λόγω ακριβώς της έξαρσης που παρουσιάζουν. Όπως έχει λεχθεί στην υπόθεση Ελ Χαπίρ Ναζίπ ν. Αστυνομίας (2014) 2Β Α.Α.Δ. 808, η ενασχόληση με τα ναρκωτικά, είτε για ιδία χρήση ή κατά μείζονα λόγο με την εισαγωγή και διάθεση ή προμήθεια σε τρίτους, αποτελεί μέγιστο κίνδυνο στην κοινωνική συνοχή ενόψει των προβλημάτων που επιφέρει η εξάρτηση από τις ουσίες αυτές. Το ακόλουθο απόσπασμα από την υπόθεση Παντελή Λαζάρου κ.ά ν. Δημοκρατίας (2010) 2 Α.Α.Δ.633 το οποίο υιοθετήθηκε στην Αριστείδου ν. Δημοκρατίας (2011) 2 Α.Α.Δ.32 αντικατοπτρίζει με ακρίβεια την ανησυχητική εξάπλωση των ναρκωτικών και την επιτακτική ανάγκη για αυστηρή μεταχείριση των παραβατών, ακριβώς λόγω των ολέθριων αποτελεσμάτων που ενέχει η εγκληματική αυτή συμπεριφορά και της ραγδαίας επιδείνωσης του φαινομένου της κατοχής και διακίνησης ναρκωτικών ουσιών:
«Πιστεύουμε ότι κοινοτυπούμε και επαναλαμβάνουμε εαυτούς και τα τετριμμένα, επισημαίνοντας πως τα ναρκωτικά έχουν εξελιχθεί σε μάστιγα και καρκίνωμα της κοινωνίας μας, πληγές οι οποίες δυστυχώς, όπως διαπιστώνουμε από τη συχνότητα των υποθέσεων που έρχονται ενώπιον των δικαστηρίων, όχι μόνο δεν φαίνεται να υποχωρούν, αλλά επιδεινώνονται ραγδαία. Και στη συντριπτική πλειοψηφία τους οι παραβάτες είναι πρόσωπα νεαρής ηλικίας. Είναι πραγματικό λυπηρό, οδυνηρό και τραγικό να διαπιστώνουμε πως η απώλεια ζωών, νέων κυρίως ανθρώπων, έχει γίνει μέρος της καθημερινής μας πραγματικότητας και πως η λίστα των νέων που έχουν εθιστεί στα ναρκωτικά μεγαλώνει μέρα με τη μέρα. Η σκληρή αυτή πραγματικότητα επιτάσσει την επιβολή αποτρεπτικών ποινών και καθιστά τη αυστηρή μεταχείριση των παραβατών επιτακτική. Όπως έχει κατ’ επανάληψη λεχθεί οι έμποροι των ναρκωτικών θα πρέπει να κατανοήσουν ότι δεν μπορούν να αποφύγουν τις συνέπειες των απεχθών πράξεων τους. Θα πρέπει να υπολογίζουν τις επιπτώσεις της σύλληψης και καταδίκης τους.
Η σοβαρότητα των αδικημάτων δεν εξουδετερώνει βέβαια το στοιχείο της εξατομίκευσης της ποινής, το οποίο όμως σε περιπτώσεις όπως η παρούσα έρχεται σε δεύτερη μοίρα.»
Η θλιβερή διαπίστωση είναι πως η κατάσταση αυτή δεν έχει αλλάξει δυστυχώς μέχρι σήμερα και παρόμοιες διαπιστώσεις εξακολουθούν και σε άλλες μεταγενέστερες υποθέσεις όπως η Ismen Bora v. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφ. 79/2017, ημερ. 13/3/2018, ECLI:CY:AD:2018:B110, Ιωάννου ν. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφ. 110/20, ημερ. 29/9/2020, Παττίχης ν. Δημοκρατίας, Ποιν.Εφ.193/19, ημερ. 2/6/2021, ECLI:CY:AD:2021:B221, Γλυκερίου ν. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφ.171/20, ημερ. 8/7/2022, ECLI:CY:AD:2022:B287, Ανδρέας Νικολάου ν. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφ.2/2022, ημερ. 19/12/2022 και Γενικός Εισαγγελέας ν. Πέτρου, Ποιν. Έφ. Αρ. 71/22, ημερ. 1/12/2022.
Στην πρόσφατη υπόθεση Γενικός Εισαγγελέας v. Πέτρου, (ανωτέρω), το Ανώτατο Δικαστήριο μετά την επισήμανση ότι η κατάρα των ναρκωτικών έχει για τα καλά ριζώσει στη χώρα μας και όλο και περισσότερα πρόσωπα, και δυστυχώς νεαρά, ακόμη και ανήλικοι, εμπλέκονται στην κατοχή, χρήση και διακίνηση ναρκωτικών, με ολέθριες συνέπειες, όχι μόνο για τους παραβάτες αλλά και για την ίδια την κοινωνία, επανέλαβε ακόμα μια φορά ότι επιβάλλεται η επιβολή αυστηρών ποινών, ιδίως εκεί όπου η κατοχή των ναρκωτικών συνοδεύεται με πρόθεση εμπορίας ή με πρόθεση προμήθειας αυτών σε τρίτα πρόσωπα. Αναγκαιότητα η οποία υφίσταται και στην παρούσα περίπτωση.
Δυστυχώς, τα αδικήματα που αφορούν σε ναρκωτικά συνεχίζουν να παρουσιάζουν τρομακτική έξαρση, κάτι που δικαιολογεί την επιβολή ακόμη πιο αυστηρών ποινών (βλ. Ανδρέας Γεωργιάδης ν. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφ. Αρ. 1/2023, ημερ. 6/7/2023).
Θεώρηση της πλούσιας νομολογίας για υποθέσεις ναρκωτικών καταδεικνύει την αυστηρή αντιμετώπιση τέτοιας φύσης αδικημάτων με την επιβολή πολύχρονων ποινών φυλάκισης, το ύψος των οποίων εξαρτάται, μεταξύ άλλων παραγόντων, από το είδος, την ποσότητα και τον σκοπό κατοχής των ναρκωτικών (βλ. Mallouk ν. Δημοκρατίας (2000) 2 Α.Α.Δ. 711 και Μάρκος Brayan Berne v. Δημοκρατίας (2003) 2 Α.Α.Δ. 437).
Στην Rafael Alexis Valdez κ.ά. ν. Δημοκρατίας, Ποιν. Εφ. 144/16 και 145/2016, ημερ. 21/2/2017 σημειώθηκε ότι το Δικαστήριο που θα επιβάλει ποινή σε υπόθεση ναρκωτικών πρέπει να διαχωρίσει σε τι είδους μεταφορείς ναρκωτικών θα επιβάλει ποινή, με αναφορά στην ανάμειξη του δράστη στην πυραμίδα διακίνησης των ναρκωτικών, όχι αυστηρά με το να τον «κατατάξει» σε κατηγορίες ή υποκατηγορίες αλλά να διακρίνει κάποια χαρακτηριστικά του που καθορίζουν αφενός τον βαθμό υπαιτιότητας του και αφετέρου το είδος και την ποσότητα των ναρκωτικών που μεταφέρει.
Σε αρκετές δε αποφάσεις, έχει τονισθεί ότι οι επιβαλλόμενες ποινές θα πρέπει να καταστούν αυστηρότερες για να επενεργούν αποτρεπτικά στο είδος αυτό των αδικημάτων τα οποία κλονίζουν τα υγιή θεμέλια της κοινωνίας (βλ. Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας ν. Mehmet Sak (2005) 2 Α.Α.Δ. 377). Η αντιμετώπιση υποθέσεων κατοχής και εμπορίας ναρκωτικών έχει επισύρει αυστηρές ποινές. Ενδεικτικά παραπέμπουμε στις ακόλουθες υποθέσεις όπου υπάρχει κάποιου βαθμού εγγύτητα ή σχετικότητα, με τα αδικήματα που διέπραξε ο Κατηγορούμενος 2.
Με αυτές τις υποδείξεις, ξεκινούμε την αναδρομή μας με αναφορά στην υπόθεση Κωνσταντίνου ν. Δημοκρατίας (2005) 2 Α.Α.Δ. 466, όπου σε κατηγορία κατοχής 1 κιλού και 500 σχεδόν γραμμαρίων κάνναβης με σκοπό την προμήθεια σε άλλο πρόσωπο, επικυρώθηκε ποινή φυλάκισης 6 ετών που επιβλήθηκε σε κατηγορούμενο, ο οποίος κατά το χρόνο της έφεσης ήταν ηλικίας 25 ετών.
Στην υπόθεση Soleimani ν. Αστυνομίας (2006) 2 Α.Α.Δ. 476, επικυρώθηκε ποινή φυλάκισης 8 ετών που επιβλήθηκε σε νεαρό ηλικίας 26 ετών, ο οποίος είχε παραδεχθεί αδικήματα, για κατοχή 977.7691 γραμμαρίων ρητίνης κάνναβης με σκοπό την προμήθεια σε τρίτο πρόσωπο. Ο κατηγορούμενος δεν ήταν ο ιθύνων νους, συνεργάστηκε με την Αστυνομία και ήταν λευκού ποινικού μητρώου. Ο ρόλος του ως μεταφορέα των ναρκωτικών, χαρακτηρίστηκε ως «…ιδιαιτέρως σημαντικός, θα προσθέταμε απαραίτητος, πράγμα που δικαιολογεί και την περαιτέρω παρατήρηση του Κακουργιοδικείου πως η δράση του δεν διέφερε από τη δράση οποιουδήποτε προσώπου που ενεργεί ως έμπορος ναρκωτικών».
Στην υπόθεση Χαραλάμπους ν. Δημοκρατίας (2010) 2 Α.Α.Δ. 75, ο κατηγορούμενος βρέθηκε ένοχος, κατόπιν ακροαματικής διαδικασίας, σε κατηγορίες που αφορούσαν στη διάπραξη των αδικημάτων της κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β’, δηλαδή 2.985,10 γραμμαρίων κάνναβης και κατοχής της ίδιας ποσότητας με σκοπό την προμήθεια σε άλλο πρόσωπο. Του επιβλήθηκαν συντρέχουσες ποινές φυλάκισης 6 και 10 χρόνων αντίστοιχα. Ο κατηγορούμενος βαρύνετο με τρεις προηγούμενες καταδίκες. Το Εφετείο έκρινε πως η ποινή φυλάκισης των 6 ετών δεν ξέφευγε του μέτρου που καθορίζει η νομολογία και επικύρωσε την ποινή.
Στην υπόθεση Ahmed και Άλλων ν Δημοκρατίας (2012) 2 Α.Α.Δ. 801, επικυρώθηκαν ποινές φυλάκισης με ανώτατη ποινή 6 ετών για προμήθεια ρητίνης καννάβεως συνολικού βάρους περίπου 947 γραμμαρίων, σε νεαρούς κατηγορουμένους, με λευκό ποινικό μητρώο, μετά από παραδοχή και με τον ιθύνοντα νου να είναι άλλο πρόσωπο που δεν συνελήφθη. Η ποινή χαρακτηρίστηκε από το Εφετείο, ως «αρμόζουσα υπό τις περιστάσεις και οπωσδήποτε όχι έκδηλα υπερβολική».
Στην υπόθεση Πόλεος ν. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφ.141/16, ημερ. 2/6/2017, ECLI:CY:AD:2017:B210, επικυρώθηκε ποινή φυλάκισης 4 ετών που επιβλήθηκε σε κατηγορούμενο ο οποίος κρίθηκε ένοχος κατόπιν δικής του παραδοχής, με λευκό ποινικό μητρώο, σε κατηγορία για κατοχή ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β’, δηλαδή κάνναβης συνολικού βάρους 1908,425 γραμμαρίων με σκοπό την προμήθειά της σε άλλα πρόσωπα.
Στην υπόθεση Προεστού ν. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφ. 17/16, ημερ. 22/5/2017, ECLI:CY:AD:2017:D183, επικυρώθηκαν συντρέχουσες ποινές φυλάκισης, με μέγιστη την ποινή των 4 ετών που επιβλήθηκε σε κατηγορούμενο ο οποίος κρίθηκε ένοχος κατόπιν δικής του παραδοχής, για την κατοχή με σκοπό την προμήθεια 2 κιλών και 7,5 γραμμαρίων φυτού κάνναβης.
Στην υπόθεση Γλυκερίου (ανωτέρω), επικυρώθηκε κατ’ έφεση η ποινή φυλάκισης των 8 ετών, που επιβλήθηκε πρωτόδικα στον κατηγορούμενο ηλικίας 30 ετών, για κατοχή 996,8 γραμμαρίων κάνναβης, με σκοπό την προμήθεια της σε άλλα πρόσωπα και ήταν διαδοχική της εναπομείνασας φυλάκισης των 773 ημερών που ενεργοποιήθηκε, συνεπεία παραβίασης εκ μέρους του κατηγορούμενου, της προεδρικής χάρης που του είχε παραχωρηθεί υπό όρους.
Στην υπόθεση Γενικός Εισαγγελέας v. Πέτρου (ανωτέρω), η πρωτόδικη ποινή φυλάκισης 3 ½ ετών που επιβλήθηκε σε κατηγορούμενο κατόπιν παραδοχής, με καθαρό ποινικό μητρώο, μεταξύ άλλων, για αδίκημα κατοχής με σκοπό την προμήθεια 2 κιλών και 272,1 γρ. κάνναβης αυξήθηκε από το Εφετείο σε 7 χρόνια. Στην ποινή λήφθηκε υπόψη ακόμα μια πρόσφατη υπόθεση κατοχής μισού περίπου γραμμαρίου κάνναβης.
Τέλος στην πρόσφατη υπόθεση Ανδρέας Γεωργιάδης (ανωτέρω), επικυρώθηκε από το Εφετείο ποινή φυλάκισης 5 ετών που επιβλήθηκε πρωτόδικα, κατόπιν παραδοχής, για το αδίκημα της κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β΄, δηλαδή 1.219,8 γραμμαρίων κάνναβης, με σκοπό την προμήθεια του σε άλλα πρόσωπα, σημειώνοντας ότι η ποινή «..όχι μόνο δεν είναι έκδηλα αυστηρή για να δικαιολογείται η παρέμβαση του Εφετείου αλλά ούτε καν αυστηρή θα μπορούσε να κριθεί».
Στο σημείο αυτό κρίνουμε σκόπιμο να διευκρινίσουμε ότι η αναφορά στις πιο πάνω αποφάσεις δεν γίνεται για σκοπούς δικαστικού προηγούμενου. Οι προηγούμενες αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου αναφορικά με τις επιβληθείσες ποινές, παρέχουν απλώς κάποια ένδειξη σε σχέση με το είδος και το ύψος των ποινών που πρέπει να επιβάλλονται για τη διάπραξη συγκεκριμένων αδικημάτων, χωρίς να αποτελούν ένα σταθερό δείκτη καθορισμού ποινής, καθότι η ποινή που επιβάλλεται εξατομικεύεται. Η ποινή είναι αλληλένδετη με τις ιδιαιτερότητες των γεγονότων που τη συνθέτουν εφόσον η κάθε υπόθεση κρίνεται στη βάση των ιδιαίτερων γεγονότων που αφορούν στις περιστάσεις διάπραξης του αδικήματος και με τις ιδιαιτερότητες των συνθηκών του παραβάτη (βλ. Θεοδώρου ν. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφ. 208/2018, ημερ. 27/11/2019 και Χαραλάμπους κ.α. v. Δημοκρατίας, Ποιν. Εφ. 127/19 και 130/19, ημερ. 10/3/2021). Δεν υπάρχουν όμοιες υποθέσεις για να υπάρχουν και όμοιες ποινές. Συνεπώς η όποια αναφορά σε παρόμοιες υποθέσεις γίνεται προς εμπέδωση – στον βαθμό του δυνατού - του αισθήματος ίσης μεταχείρισης στην αντιμετώπιση των δραστών [βλ. Μαυρολουκά ν. Δημοκρατίας (2015) 2(Α) Α.Α.Δ. 30, Δημοκρατία ν. Ανδρέου, Ποιν. Έφ. Αρ. 135/19, ημερ. 4/10/2022 και Ανδρέας Γεωργιάδης (ανωτέρω)].
Μετά την πιο πάνω αναφορά σε νομολογία, επιστρέφουμε στα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης και ειδικά στους παράγοντες που θα πρέπει να ληφθούν υπόψη στη διαμόρφωση της ποινής που θα επιβληθεί στον Κατηγορούμενο 2.
Για προσδιορισμό, λοιπόν, της ποινής, πρώτα και πάνω απ’ όλα λαμβάνουμε υπόψη αφενός τη σοβαρότητα των αδικημάτων, ως προκύπτει από τις προβλεπόμενες ποινές και αφετέρου την ανάγκη επιβολής αποτρεπτικών ποινών, ενόψει της έξαρσης που παρατηρείται στη διάπραξη τους. Παράλληλα, έχοντας εξετάσει με πολλή προσοχή τα γεγονότα που περιστοιχίζουν τα επίδικα αδικήματα, λαμβάνουμε σοβαρά υπόψη το γεγονός ότι η επίμαχη ποσότητα κάνναβης είναι μεγάλη, η διοχέτευση της οποίας σε τρίτα πρόσωπα θα προκαλούσε βλάβη σε πλειάδα χρηστών αλλά και στην κοινωνία γενικότερα. Παράλληλα και συναφώς λαμβάνουμε υπόψη ότι στην προκειμένη περίπτωση προσθέτει στη σοβαρότητα της αξιόποινης συμπεριφοράς του Κατηγορουμένου 2 ο σκοπός για τον οποίο κατέχονταν τα επίδικα ναρκωτικά, ήτοι η προμήθεια τους σε τρίτα πρόσωπα, αποφέροντας σημαντικά χρηματικά οφέλη στους εμπόρους και προμηθευτές, συντηρώντας κατ’ αυτό τον τρόπο την εμπορία.
Λαμβάνουμε επίσης υπόψη ότι δεν προσφέρθηκε μαρτυρία αλλά ούτε και εξήχθησαν τέτοια ευρήματα που να δύναται να καταταχθεί ο Κατηγορούμενος 2 στους οργανωμένους εμπόρους ναρκωτικών, στους οποίους, σύμφωνα με την υπόθεση Κωνσταντίνου (ανωτέρω), πρέπει να επιβάλλεται αυστηρότερη ποινή από ό,τι σε περιστασιακούς προμηθευτές. Δεν διαφεύγει επίσης της προσοχής μας ότι δεν προσφέρθηκε μαρτυρία αλλά ούτε εξήχθησαν τέτοια ευρήματα ως προς τον λόγο που ώθησε τον Κατηγορούμενο 2 να εμπλακεί σε αυτού του είδους εγκληματικές ενέργειες, παρέχοντας συνδρομή στον Κατηγορούμενο 1 κατά τη διάπραξη των αδικημάτων δια της παραχώρησης του μεταφορικού μέσου για τη διακίνηση και εμπορία των ναρκωτικών διευκολύνοντας με τον τρόπο αυτό τη διάπραξη των αδικημάτων. Ανεξαρτήτως όμως αυτού, εκείνο που έχει σημασία σύμφωνα με την Κωνσταντίνου (ανωτέρω) είναι πως είτε τα ναρκωτικά προωθούνται με σκοπό το κέρδος είτε για οποιοδήποτε άμεσο ή έμμεσο όφελος η κατάληξη παραμένει η ίδια, δηλαδή η διάδοση των ναρκωτικών σε άλλα πρόσωπα.
Αυτό βεβαίως δεν εξυπακούει πως δεν παρατηρείται διαφοροποίηση στον ρόλο και στον βαθμό συμμετοχής του Κατηγορούμενου 2 στη διάπραξη των αδικημάτων από αυτόν του Κατηγορούμενου 1. Στην απόφαση μας καταλήξαμε πως από τα στοιχεία περιστατικής μαρτυρίας καθώς και κάθε άλλο στοιχείο που προκύπτει από την αξιόπιστη μαρτυρία «…δεν έχει αποδειχθεί πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας ότι ο Κατηγορούμενος 2 ασκούσε έλεγχο επί των επίδικων ναρκωτικών υπό την έννοια δηλαδή, ότι είχε το δικαίωμα να πάρει την κάνναβη ή μέρος αυτής. Με άλλα λόγια τα πιο πάνω στοιχεία δεν μπορούν να αποδείξουν κατοχή της επίδικης ποσότητας κάνναβης από τον Κατηγορούμενο 2 υπό την έννοια του (πρωτογενώς) αυτουργού.». Ωστόσο, καταλήξαμε με την απαιτούμενη βεβαιότητα πως «… η παρουσία του Κατηγορούμενου 2 στο όχημα για περίοδο περίπου 1 ώρας και 15 λεπτών, σε συνδυασμό με τη γνώση του ότι εντός του οχήματος βρισκόταν το κιβώτιο με τα επίδικα ναρκωτικά και το γεγονός ότι το όχημα ανήκε στον πατέρα του Κατηγορούμενου 2, χωρίς ο τελευταίος να αντιδράσει με οποιοδήποτε τρόπο στο γεγονός ότι εντός του εν λόγω οχήματος τοποθετήθηκαν τα επίδικα ναρκωτικά, είτε εξερχόμενος από το όχημα είτε καταγγέλλοντας τον Κατηγορούμενο 1 είτε άλλως πως, συνιστούν, αντικειμενικά ιδωμένα, συμπεριφορά η οποία πληροί τα στοιχεία της εκούσιας ενθάρρυνσης και προφανώς έτσι την αντιλήφθηκε και ο Κατηγορούμενος 1. Κρίνουμε ότι υπό τις πιο πάνω περιστάσεις ο Κατηγορούμενος 2 έδιδε προς τον Κατηγορούμενο 1 το μήνυμα ότι ήταν εντάξει και μπορούσε να συνεχίσει, οδηγώντας το όχημα του πατέρα του, διαπράττοντας τα αδικήματα των κατηγοριών 4 και 5.».
Υπό τις πιο πάνω περιστάσεις, προκύπτει σαφώς πως ο ρόλος του Κατηγορούμενου 2 ήταν υποδεέστερος από αυτόν του Κατηγορούμενου 1. Αυτό όμως δεν αναιρεί το γεγονός ότι ο Κατηγορούμενος 2 εν γνώσει του συνέδραμε τον Κατηγορούμενο 1 δια της παροχής ουσιώδους βοήθειας σε αυτόν, αυτήν της παροχής του μεταφορικού μέσου, συνοδεύοντας μάλιστα αυτόν, από την κατοικία του Κατηγορούμενου 1 μέχρι το σημείο όπου έγινε η ανακοπή του οχήματος, από μέλη της Υ.ΚΑ.Ν., εν γνώσει του, ότι ο Κατηγορούμενος 1 τοποθέτησε εντός του οχήματος [ ] την επίδικη ποσότητα κάνναβης και ακολούθως μετέφεραν αυτήν. Κατά συνέπεια ναι μεν ο ρόλος του ήταν μειωμένος, αλλά ταυτόχρονα ήταν και αναγκαίος κρίκος στην αλυσίδα διακίνησης των ναρκωτικών και στην όλη εγκληματική δραστηριότητα του Κατηγορούμενου 1 και δεν είναι δυνατόν να παραγνωριστεί. Στην πολύ πρόσφατη υπόθεση Γενικός Εισαγγέλεας ν. Μάριου Παπανικόλα, Ποιν. Έφ. 214/2021, ημερ. 19/1/2024, λέχθηκαν συναφώς τα εξής: «Δεν χρειάζεται, πιστεύουμε, να ενδιατρίψουμε στο ότι η απαξία της πράξης έγκειται ακριβώς στη συμμετοχή σε αυτή την αλυσίδα διακίνησης και διάδοσης των ναρκωτικών, η οποία συμμετοχή είναι άκρως απαραίτητη στους μεγαλεμπόρους αφού χωρίς αυτή δεν θα ήταν δυνατή η διάθεση του παράνομου προϊόντος τους, ήτοι της μάστιγας των ναρκωτικών.».
Λαμβάνοντας υπόψη το είδος και την ποσότητα των ναρκωτικών, καθώς επίσης ότι ο προορισμός τους ήταν να διατεθούν, στο κοινό, και ότι ο Κατηγορούμενος 2 εν γνώσει του συνέδραμε, με τον τρόπο που εξηγήθηκε ανωτέρω, η ανάγκη για αυστηρή και αποτρεπτική ποινή στην παρούσα είναι, αυταπόδεικτη. Τα Δικαστήρια οφείλουν, μέσω των επιβαλλόμενων ποινών, να σταθούν αρωγοί της κοινωνίας ώστε να παταχθεί αυτό το φαινόμενο, αφού παρά την επιβολή αυστηρών ποινών, εξακολουθεί να παρατηρείται σοβαρή έξαρση και επιμονή στη διάπραξη παρόμοιας φύσης αδικημάτων η οποία δικαιολογεί την επιβολή ακόμα αυστηρότερων ποινών [βλ. Βαρδάκη v. Αστυνομίας, Ποιν. Έφ. 186/21, ημερ. 14/7/2022, ECLI:CY:AD:2022:B302 και Γενικός Εισαγγέλεας ν. Μάριου Παπανικόλα, (ανωτέρω)].
Παρά τη διαπιστωθείσα σοβαρότητα και την ανάγκη για αποτρεπτική ποινή, υπάρχει πάντοτε και το καθήκον για εξατομίκευση της, ούτως ώστε αυτή να προσιδιάζει στις περιστάσεις της υπόθεσης και του κατηγορούμενου, το οποίο δεν ατονεί. Στα πλαίσια του καθήκοντος μας αυτού λαμβάνουμε υπόψη προς όφελος του Κατηγορούμενου 2 τα ακόλουθα:
Σε σχέση με τις συνθήκες διάπραξης των αδικημάτων πως εκτός του ότι στη διάπραξη των αδικημάτων εμπλέκονται πέραν του ενός ατόμου, στην πραγματικότητα δεν συντρέχει οποιοσδήποτε από τους υπόλοιπους παράγοντες του άρθρου 30(4)(α)(ii)-(vii) του Ν.29/77. Από τους παράγοντες του άρθρου 30(4)(β) του ίδιου Νόμου λαμβάνουμε υπόψη ότι η υπόθεση αφορά κάνναβη η οποία κατατάσσεται σε ελεγχόμενο φάρμακο τάξης Β’ από τον Νόμο, μη παραγνωρίζοντας την ποσότητα την οποία θεωρούμε μεγάλη και το νεαρό της ηλικίας του.
Το λευκό ποινικό μητρώο του, το οποίο καταδεικνύει τη μέχρι σήμερα συμμόρφωση του με τους Νόμους και του δίδει ασφαλώς το δικαίωμα να κριθεί με μεγαλύτερη επιείκεια.
Υπόψη λαμβάνουμε και τα όσα αφορούν στις προσωπικές, οικογενειακές, οικονομικές και άλλες περιστάσεις του Κατηγορουμένου 2, όπως αναφέρονται στην αγόρευση του ευπαιδεύτου συνηγόρου του και την Έκθεση του Γραφείου Ευημερίας. Έχουμε ξεχωρίσει και καταγράψει ανωτέρω ό,τι θεωρούμε πιο σημαντικό στο πλαίσιο αυτό, χωρίς όμως να παραγνωρίζουμε οτιδήποτε άλλο έχει λεχθεί. Όλα έχουν συνεκτιμηθεί και διαδραματίσει τον ρόλο τους στη διαμόρφωση της ποινής. Αυτού λεχθέντος, θα πρέπει να επισημάνουμε ότι η έκπτωση που δίδεται για τις προσωπικές περιστάσεις του όποιου κατηγορούμενου σε υποθέσεις ναρκωτικών δεν μπορεί να είναι πολύ μεγάλη αφού πρωτίστως είναι οι ίδιοι με τις έκνομες ενέργειές τους που έφεραν τους εαυτούς τους σε αυτή τη δυσμενή θέση. Εξάλλου, όπως έχει νομολογηθεί, οι προσωπικές περιστάσεις – υπό την ευρύτερη έννοια – λαμβάνονται μεν υπόψη, αλλά, για αδικήματα που βρίσκονται σε έξαρση, υπερτερεί σαφώς η ανάγκη για επιβολή αυστηρής και αποτρεπτικής ποινής (βλ. Zahra Ali Gholi v. Δημοκρατίας (1997) 2 Α.Α.Δ. 30, Μιχαήλ ν. Δημοκρατίας (1999) 2 Α.Α.Δ. 577, Χρυσάνθου v. Δημοκρατίας (2011) 2 Α.Α.Δ 221). Άλλωστε ενόψει της σοβαρότητας τέτοιας φύσεως αδικημάτων και της επιτακτικής ανάγκης για επιβολή αυστηρών και αποτρεπτικών ποινών, οι προσωπικές περιστάσεις του κατηγορουμένου ή άλλοι ελαφρυντικοί παράγοντες δεν πρέπει να εξουδετερώνουν την προσπάθεια των Δικαστηρίων που καταβάλλεται για την προστασία της κοινωνίας από τη σύγχρονη μάστιγα των ναρκωτικών [βλ. Βαρνάβα Ευγενίου Κλεοβούλου v. Δημοκρατίας (1998) 2 Α.Α.Δ. 57 και Προεστού (ανωτέρω)].
Δεν παραγνωρίζουμε καθόλου την ηλικία των 21 ετών στην οποία ευρίσκεται ο Κατηγορούμενος 2. Οφείλουμε όμως από την άλλη να σημειώσουμε ότι παρότι η ηλικία λαμβάνεται υπόψιν εντούτοις δεν αφήνεται να εξουδετερώσει την ανάγκη για προστασία της κοινωνίας. Στην υπόθεση Marius v. Δημοκρατίας (2015) 2 Α.Α.Δ.397, για 23χρονο, λέχθηκαν σχετικά τα εξής:
«[…] ναι μεν το νεαρό της ηλικίας ενός παραβάτη δεν πρέπει να παραγνωρίζεται στο στάδιο επιμέτρησης της ποινής, αλλά ειδικά σ’ ότι αφορά τον τομέα των ναρκωτικών θα πρέπει να αναπτύξουν ιδιαίτερες αντιστάσεις, σκεπτόμενοι ότι αυτά προορίζονται κυρίως για συνομήλικους τους, στην εξαθλίωση των οποίων συμβάλλουν με την εμπλοκή στη διακίνηση τους.»
Τέλος σε ότι αφορά τη θέση του κ. Ευσταθίου, περί παραδοχής των γεγονότων, όπως είναι πρόδηλο πιστεύουμε, δεν είναι δυνατό να εξισωθεί με το σημαντικότατο νομολογιακό μετριαστικό στοιχείο της παραδοχής ενοχής της κατηγορίας, ιδιαίτερα εάν συνεκτιμηθεί πως στα πλαίσια της ακρόασης απαιτήθηκε η παρουσία πέντε μαρτύρων κατηγορίας. Ο Κατηγορούμενος 2, ως είχε το αναφαίρετο δικαίωμα, προέβη σε μη παραδοχή και έγινε ακρόαση. Όντως τα ουσιαστικά γεγονότα δεν αμφισβητήθηκαν, αλλά διερωτόμαστε κατά πόσο υπήρχε περιθώριο για αμφισβήτηση, υπό τις περιστάσεις των γεγονότων της παρούσας υπόθεσης και συγκεκριμένα ότι το όχημα [ ] με το οποίο μεταφέρονταν τα ναρκωτικά ανήκει στον πατέρα του Κατηγορούμενου 2, ο ίδιος επέβαινε εντός αυτού όταν ο Κατηγορούμενος 1 τοποθέτησε τα ναρκωτικά εντός του οχήματος [ ], είχε γνώση για την ύπαρξη των ναρκωτικών εντός αυτού και κατά τον χρόνο της ανακοπής τους όπου και εντοπίστηκε η επίδικη ποσότητα ναρκωτικών, ο Κατηγορούμενος 2 εξακολουθούσε να επιβαίνει στο εν λόγω όχημα. Σε κάθε περίπτωση, ο Κατηγορούμενος 2 δεν δικαιούται το όφελος προσώπου που θα είχε παραδεχθεί ενοχή στις κατηγορίες.
Συνεκτιμώντας, αφενός, τη σοβαρότητα των αδικημάτων σε συνάρτηση με τις προβλεπόμενες ποινές, τις συνθήκες διάπραξης αυτών και αφετέρου όλες τις προσωπικές και άλλες περιστάσεις του Κατηγορούμενου 2 σε συνδυασμό με όλους τους παράγοντες που έχουμε αναπτύξει πιο πάνω, μη παραγνωρίζοντας την ανάγκη για αποτροπή, κρίνουμε ότι η μόνη αρμόζουσα ποινή είναι αυτή της φυλάκισης - όπως ορθά αναγνώρισε και ο ευπαίδευτος συνήγορος του Κατηγορούμενου 2 στην αγόρευσή του, ο οποίος στηριζόμενος στην ποινή που είχε επιβληθεί στον πρώην συγκατηγορούμενο του – Κατηγορούμενο 1, εισηγήθηκε πως τυχόν επιβολή ποινής ίδιας έκτασης με την ποινή που επιβλήθηκε στον συγκατηγορούμενο του, θα αποτελεί άνιση μεταχείριση, αφού άνιση μεταχείριση υπάρχει και στην περίπτωση της ίδιας μεταχείρισης ανόμοιων περιστάσεων ή γεγονότων. Προσθέτουμε πως παρόλο που ο Κατηγορούμενος 1 κρίθηκε ένοχος κατόπιν δικής του παραδοχής, δεν μπορούμε παρά να έχουμε υπόψη μας την ποινή που επιβλήθηκε σε αυτόν, κατ’ εφαρμογήν της αρχής της ίσης μεταχείρισης, δεδομένου και του ρόλου του Κατηγορούμενου 2 στη διάπραξη των αδικημάτων, ως ανωτέρω επεξηγείται, ο οποίος σαφώς ήταν μειωμένος εν συγκρίσει με τον Κατηγορούμενο 1.
Συνυπολογίζοντας όλα τα ανωτέρω κρίνουμε ως κατάλληλες και επιβάλλουμε στον Κατηγορούμενο 2 τις ακόλουθες ποινές:
Στην κατηγορία 4 (κατοχή ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β) δεν επιβάλλουμε ποινή εν όψει του ότι τα γεγονότα αυτής καλύπτονται από αυτά της 5ης κατηγορίας.
Στην κατηγορία 5 (κατοχή ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β με σκοπό την προμήθεια του σε άλλο πρόσωπο), ποινή φυλάκισης 3 ½ ετών.
Η επιβληθείσα ποινή θα αρχίζει από σήμερα, αλλά η διάρκεια της ποινής μειώνεται κατά το χρονικό διάστημα που ο Κατηγορούμενος 2 τελεί υπό προφυλάκιση, στα πλαίσια της παρούσας υπόθεσης, ήτοι από τις 25/5/2022.
Τα έξοδα ύψους €120 να καταβληθούν από τη Δημοκρατία. Τα ναρκωτικά κατάσχονται προς καταστροφή από την Αστυνομία. Τα κινητά τηλέφωνα (Τεκμήρια 15, 16, 17 και 18) να επιστραφούν στους νόμιμους δικαιούχους.
(Υπ.) …………………………………………
Χρ. Παρπόττα, Π.Ε.Δ.
(Υπ.) …………………………………………
Χρ. Ρασπόπουλος, Α.Ε.Δ.
(Υπ.) …………………………………………
Π. Σαββίδης, Προσ. Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο