ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Γ. Ιωαννίδου-Παπά, Ε.Δ.
Αρ. Υπόθεσης: 173/2023
ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΛΕΜΕΣΟΥ
ΕΝΑΝΤΙΟΝ
OASEM ALAHMAD
REJOICE CHUKWUEBUKA
SHIBUIKE WINNER AMADI
-----------------------------------
Ημερομηνία: 28 Μαϊου 2025
Εμφανίσεις:
Για την Κατηγορούσα Αρχή: κ. Α. Μανώλη
Για τον Κατηγορούμενο 1: Καμία Εμφάνιση
Για τον Κατηγορούμενο 3: Καμία Εμφάνιση
Κατηγορούμενοι 1 και 3 απόντες
ΑΠΟΦΑΣΗ
Οι κατηγορούμενοι 1 και 3 (στο εξής οι κατηγορούμενοι) αντιμετωπίζουν το αδίκημα της συνωμοσίας προς διάπραξη πλημμελήματος, κατά παράβαση των άρθρων 372, 20, 21 και 309 του Ποινικού Κώδικα Κεφ.154 (κατηγορία 1).
Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες του αδικήματος της κατηγορίας 1 οι κατηγορούμενοι την 30/12/2022 στο χωριό Πισσούρι, της Επαρχίας Λεμεσού, συνωμότησαν μεταξύ τους στη διάπραξη πλημμελήματος, δηλαδή, παράνομη κατοχή περιουσίας.
Οι κατηγορούμενοι αντιμετωπίζουν το αδίκημα της παράνομης κατοχής περιουσίας, κατά παράβαση του άρθρου 309, 20 και 21 του Ποινικού Κώδικα Κεφ. 154 (κατηγορία 2).
Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες του αδικήματος της κατηγορίας 2 οι κατηγορούμενοι την 30/12/2022 στο χωριό Πισσούρι της Επαρχίας Λεμεσού, είχαν στην κατοχή τους 190 περιστέρια, για τα οποία υπήρχαν εύλογες υπόνοιες ότι ήταν κλοπιμαία.
Οι κατηγορούμενοι αντιμετωπίζουν το αδίκημα της της συνωμοσίας προς διάπραξη πλημμελήματος, κατά παράβαση των άρθρων 372, 20 και 21 του Ποινικού Κώδικα Κεφ. 154 και των άρθρων 2, 8(1)(2)(α) και 88 του περί Προστασίας και Διαχείρισης Άγριων Πτηνών και Θηραμάτων Νόμου 152(1)/03 («Νόμος» στο εξής) όπως τροποποιήθηκε (κατηγορία 3).
Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες του αδικήματος της κατηγορίας 3 οι κατηγορούμενοι την 30/12/2022 στο χωριό Πισσούρι, της Επαρχίας Λεμεσού, συνωμότησαν μεταξύ τους στη διάπραξη πλημμελήματος, δηλαδή, σύλληψη άγριων πτηνών που απαγορεύεται.
Οι κατηγορούμενοι αντιμετωπίζουν το αδίκημα της σύλληψης αγρίων πτηνών που απαγορεύεται, κατά παράβαση των άρθρων 2, 8(1)(2)(α) και 88 του περί Προστασίας και Διαχείρισης Άγριων Πτηνών και Θηραμάτων Νόμου 152(1)/03 όπως τροποποιήθηκε, άρθρα 20 και 21 του Ποινικού Κώδικα Κεφ.154 (κατηγορία 4).
Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες του αδικήματος της κατηγορίας 4 οι κατηγορούμενοι την 30/12/2022 στο χωριό Πισσούρι, της Επαρχίας Λεμεσού, συνέλαβαν άγρια πτηνά, δηλαδή 190 περιστέρια, που απαγορεύεται.
Οι κατηγορούμενοι αντιμετωπίζουν το αδίκημα της συνωμοσίας προς διάπραξη πλημμελήματος, κατά παράβαση των άρθρων 372, 20 και 21 του Ποινικού Κώδικα Κεφ. 154 και των άρθρων 2, 8(1)(2)(α) και 88 του περί Προστασίας και Διαχείρισης Άγριων Πτηνών και Θηραμάτων Νόμου 152(1)/03 όπως τροποποιήθηκε (κατηγορία 5).
Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες του αδικήματος της κατηγορίας 5 οι κατηγορούμενοι την 30/12/2022 στο χωριό Πισσούρι, της Επαρχίας Λεμεσού, συνωμότησαν μεταξύ τους στη διάπραξη πλημμελήματος, δηλαδή, κατοχή άγριων πτηνών των οποίων η θήρα και η σύλληψη απαγορεύεται.
Οι κατηγορούμενοι αντιμετωπίζουν το αδίκημα της κατοχής άγριων πτηνών των οποίων η θήρα και η σύλληψη απαγορεύεται, κατά παράβαση των άρθρων 2, 8(1)(2)(α) και 88 του περί Προστασίας και Διαχείρισης Άγριων Πτηνών και Θηραμάτων Νόμου 152(1)/03 όπως τροποποιήθηκε, άρθρα 20 και 21 του Ποινικού Κώδικα Κεφ. 154 (κατηγορία 6).
Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες του αδικήματος της κατηγορίας 6 οι κατηγορούμενοι την 30/12/2022 στο χωριό Πισσούρι, της Επαρχίας Λεμεσού, κατείχαν άγρια πτηνά των οποίων απαγορεύεται η θήρα και σύλληψη, δηλαδή 190 περιστέρια.
Οι κατηγορούμενοι αντιμετωπίζουν το αδίκημα της συνωμοσίας προς διάπραξη πλημμελήματος, κατά παράβαση των άρθρων 372, 20 και 21 του Ποινικού Κώδικα Κεφ. 154 και των άρθρων 2, 8(1)(2)(α) και 88 του περί Προστασίας και Διαχείρισης Άγριων Πτηνών και Θηραμάτων Νόμου 152(1)/03 όπως τροποποιήθηκε (κατηγορία 7).
Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες του αδικήματος της κατηγορίας 7 οι κατηγορούμενοι την 30/12/2022 στο χωριό Πισσούρι, της Επαρχίας Λεμεσού, συνωμότησαν μεταξύ τους στη διάπραξη πλημμελήματος, δηλαδή, κατοχή για πώληση ζωντανών άγριων πτηνών.
Οι κατηγορούμενοι αντιμετωπίζουν το αδίκημα της κατοχής για πώληση ζωντανών άγριων πτηνών, κατά παράβαση των άρθρων 2, 10 και 88 του περί Προστασίας και Διαχείρισης Άγριων Πτηνών και Θηραμάτων Νόμου 152(1)/03 όπως τροποποιήθηκε, άρθρα 20 και 21 του Ποινικού Κώδικα Κεφ. 154 (κατηγορία 8).
Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες του αδικήματος της κατηγορίας 8 οι κατηγορούμενοι την 30/12/2022 στο χωριό Πισσούρι, της Επαρχίας Λεμεσού, κατείχαν για πώληση ζωντανά άγρια πτηνά, δηλαδή, 190 περιστέρια.
Οι κατηγορούμενοι δεν παρουσιάστηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου, καταχωρίστηκε μη παραδοχή στις εναντίον τους κατηγορίες και κατόπιν αιτήματος της Κατηγορούσας Αρχής διατάχθηκε με ενδιάμεση απόφαση του Δικαστηρίου όπως η ακροαματική διαδικασία διεξαχθεί στην απουσία τους. Ενόψει αυτής της κατάληξης θα προχωρήσω σε συνοπτική παράθεση της μαρτυρίας και παράλληλα στην αξιολόγηση των μαρτύρων που κατέθεσαν αναφορικά με την απόδειξη των κατηγοριών. Το περιεχόμενο της μαρτυρίας είναι καταγεγραμμένο στα πρακτικά της υπόθεσης, έχει μελετηθεί διεξοδικά και αξιολογήθηκε πλήρως.
Αξίζει να αναφέρω ότι η διαδικασία εναντίον του κατηγορούμενου 2 αναστάληκε σε προγενέστερη ημερομηνία.
Προς απόδειξη της υπόθεσης της Κατηγορούσας Αρχής κατέθεσαν 3 μάρτυρες κατηγορίας, ήτοι ο Αρχιαστυφύλακας Α.Προδρόμου (ΜΚ1), ο Αστ.2165 Α.Χαραλάμπους (ΜΚ2) και ο Αστ.2162 Β.Σταύρου (ΜΚ3). Επίσης, ενώπιον του Δικαστηρίου κατατέθηκαν 10 τεκμήρια.
Στη συνέχεια θα αναφερθώ στα κύρια σημεία της μαρτυρίας των 3 μαρτύρων τα οποία είναι απαραίτητα για την εξαγωγή των συμπερασμάτων μου σε αυτό το στάδιο της διαδικασίας και παράλληλα θα προβώ σε αξιολόγηση της. Το πλήρες περιεχόμενο της μαρτυρίας είναι καταγεγραμμένο στα πρακτικά της υπόθεσης, έχει μελετηθεί και λαμβάνεται υπόψη στο σύνολο του. Δεν απαιτείται εδώ - και δεν συνιστάται για πρακτικούς κυρίως λόγους - η επανάληψη του συνόλου της μαρτυρίας των μαρτύρων, όπως και η αναφορά σε κάθε επιμέρους πτυχή της (βλ.κατ΄ αναλογίαν, G & K Exclusive Fashions Ltd v Παπαδόπουλου και Άλλων (2001) 1(Α) ΑΑΔ 88, 92, Paphos Stone C Estates v Ζαβρού και Άλλου (1998) 1(Γ) ΑΑΔ 1854, 1859).
Είχα την ευκαιρία μέσα από την ζωντανή ατμόσφαιρα της δίκης να παρακολουθήσω με ιδιαίτερη προσοχή τους ΜΚ 1 - ΜΚ3 που κατέθεσαν ενώπιον μου και είμαι σε θέση να αξιολογήσω όλη την εν γένει συμπεριφορά τους στο εδώλιο του μάρτυρα. Αξιολογώ τη μαρτυρία τους με δείκτη μεταξύ άλλων την ύπαρξη προσωπικού συμφέροντος στην υπόθεση, της ευκαιρίας που είχαν να παρακολουθήσουν τα διαδραματισθέντα, την ακεραιότητα και ειλικρίνεια τους, τη μνήμη και τους λόγους που είχαν για να θυμούνται ή να πιστεύουν αυτά για τα οποία κατέθεταν, τη φυσικότητα, ευθύτητα και την αμεσότητα των απαντήσεων τους (βλ. Ζαβρού ν. Χαραλάμπους Ποιν. Έφ. 9163, ημερ. 24.9.97, Αθανασίου ν. Κουνούνη Ποιν. Έφ. 9041 ημερ. 29.5.97 και Καρεκλά ν. Κλεάνθους Ποιν. Έφ. 9161, ημερ. 24.5.97). Στυλιανίδης v. Χατζηπιέρας (1992), 1 Α.Α.Δ. 1056, Mustafa v. Κακουρή κ.ά. (2002) 1(Α) Α.Α.Δ. 165. Επίσης, η κρίση του Δικαστηρίου επί της αξιοπιστίας των μαρτύρων δεν περιορίστηκε στην εξωτερική εμφάνιση που προκαλεί ο μάρτυρας, αλλά τέθηκε στην βάσανο της αξιολόγησης του περιεχομένου της. (βλ. Γεώργιος και Σπύρος Τσιαππής v. Πολυβίου (2009), 1 Α.Α.Δ. 339. Όπως επισημάνθηκε στην Αθηνής v. Δημοκρατίας (2008), 2 Α.Α.Δ. 256:
«Όταν αναφερόμαστε στη βάσανο της αξιολόγησης του περιεχομένου της μαρτυρίας, εννοούμε κατά κύριο λόγο τον έλεγχο με την βάσανο της λογικής και την ανθρώπινη εμπειρία ως προς την αναμενόμενη φυσιολογική εξέλιξη των πραγμάτων της ζωής.
Η αξιολόγηση της μαρτυρίας γίνεται κατά κύριο λόγο στην βάση τη μαρτυρίας που σχετίζεται με τα επίδικα θέματα (Hasan v Ανδρέου, πολιτική έφεση 2/11, ημερ.2.12.15). Το Δικαστήριο μπορεί να αποδεχθεί μέρος της μαρτυρίας του μάρτυρα και να απορρίψει άλλο, (Βασιλειάδης v Σπύρου Λτδ, πολιτική έφεση 123/09, ημερ.14.10.15).
ΜΚ1 ήταν ο Α/Αστ.1843 Α.Προδρόμου του Αστυνομικού Σταθμού Πισσουρίου, ανακριτής της υπόθεσης. Κατά την κυρίως εξέταση του αναγνώρισε και κατέθεσε την κατάθεση του η οποία αποτελεί μέρος της κυρίως εξέτασης του τεκμήριο 1. Επίσης κατέθεσε τα τεκμήρια 2-6. Περιέγραψε τις φωτογραφίες τεκμήριο 2, μεταξύ άλλων το αυτοκίνητο στο οποίο εντοπίστηκαν τα περιστέρια, αναφέρθηκε στις υποδείξεις σκηνών τεκμ.3 από τον κατηγορούμενο 1 και την θέση του τελευταίου αναφορικά με τον χώρο από που είχαν πάρει τα περιστέρια.
MK2 ο Αρχ.Αστυφ.2165 Α.Χαραλάμπους υϊοθέτησε την κατάθεση του τεκμήριο 7. Επίσης είδε τις φωτογραφίες τεκμήριο 2 και αναγνώρισε το αυτοκίνητο με οδηγό τον κατηγορούμενο 3 που ανέκοψε την επίδικη ημερομηνία με συνεπιβάτη τον κατηγορούμενο 1 και άλλο πρόσωπο και 190 περιστέρια που εντοπίστηκαν στα πίσω καθίσματα του εν λόγω οχήματος και στον χώρο αποθήκευσης και στα πόδια του κατηγορούμενου. Αυτός τους συνέλαβε για το αδίκημα της παράνομης κατοχής περιουσίας.
ΜΚ3 κατέθεσε ο Αστ.2162 Β.Σταύρου ο οποίος υϊοθέτησε την κατάθεση του τεκμήριο 8 και αναγνώρισε τα δικαιώματα κρατούμενου/υπόπτου τα οποία είχε δώσει στον κατηγορούμενο 3 - τεκμήριο 9 και υπέγραψε πριν την λήψη της ανακριτικής (αγγλικής) κατάθεσης του - τεκμήριο 10 (10α ελληνική).
Αποδέχομαι ως αξιόπιστη την πιο πάνω αναντίλεκτη μαρτυρία των ΜΚ 1 – 3 και ειδικότερα ότι ο ΜΚ2 ανέκοψε το όχημα στο οποίο επέβαιναν οι κατηγορούμενοι 1 και 3 με άλλο πρόσωπο και σε αυτό εντόπισε τα περιστέρια. Ο ΜΚ3 έλαβε την ανακριτική κατάθεση του κατηγορούμενου 3 μέσα από την οποία προκύπτει η παραδοχή του ιδίου. Από τον κατηγορούμενο 1 λήφθηκε ανακριτική κατάθεση στην οποία αναφέρει ότι σε ακατοίκητα σπίτια στο Πισσούρι είχε διαπιστώσει ότι υπήρχαν αδέσποτα περιστέρια. Την επίδικη ημέρα μετέβηκε μαζί με τον κατηγορούμενο 3 και άλλο πρόσωπο τους οποίους είχε γνωρίσει στο Πουρνάρα και αφού τους εξήγησε για το συγκεκριμένο σπίτι και για τα περιστέρια συμφώνησαν να τον πάρουν στο Πισσούρι για να τα πιάσει και θα πλήρωνε στον κατηγορούμενο 3 το ποσό των €10 για την βενζίνη του. Θα τα πήγαινε στο παζαράκι στη Λευκωσία για να τα πουλήσει €2 το ένα. Πήγαν στο Πισσούρι στο συγκεκριμένο σπίτι και ο κατηγορούμενος 3 παρέμεινε στο αυτοκίνητο. Αυτός με το άλλο πρόσωπο ανέβηκαν στο σπίτι και εκεί έπιασε περίπου 180 με 190 περιστέρια και τα έβαλαν στο αυτοκίνητο του κατηγορουμένου 3. Κάποια από τα περιστέρια τους έδεσε τα πόδια με κλωστή. Έφυγαν απ΄εκεί προς Λευκωσία. Ενώ βρίσκονταν στον αυτοκινητόδρομο προς Λευκωσία τους σταμάτησε η αστυνομία για έλεγχο και σε έρευνα βρήκαν τα περιστέρια. Είχαν ψοφήσει περίπου 50 από αυτά που βρίσκονται στο καπό του αυτοκινήτου. Ο Κατηγορούμενος 3 στην ανακριτική κατάθεση του επαναλαμβάνει όσα ανέφερε και ο κατηγορούμενος 1 δηλαδή όσα αναφέρονται πιο πάνω και παραδέχεται ότι η αστυνομία τους ανέκοψε και βρήκε τα περιστέρια στο αυτοκίνητό του.
ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΙ
Όσον αφορά τη γραπτές καταθέσεις κατηγορούμενου προσώπου, υπάρχει σωρεία αποφάσεων σχετικά με τη βαρύτητα την οποία το Δικαστήριο μπορεί να αποδώσει σ’ αυτή. Στο γενικό αυτό κανόνα υπάρχουν κάποιες εξαιρέσεις όπου τα γεγονότα όπως τα απέδειξε με την μαρτυρία της η Κατηγορούσα Αρχή είναι τέτοια που χρήζει να δοθεί κάποια εξήγηση από τον κατηγορούμενο, ιδιαίτερα εκεί που μια τέτοια εξήγηση εμπίπτει στη δική του αποκλειστική γνώση. Περαιτέρω, το Δικαστήριο διατηρεί διακριτική ευχέρεια να αποδεχθεί μέρος της κατάθεσης του κατηγορουμένου και να απορρίψει άλλο ασχέτως αν αυτό αποτελεί άμεσα ή έμμεσα παραδοχή του αδικήματος. Είναι φυσικό να αποδίδεται μεγαλύτερη βαρύτητα στο μέρος εκείνο το οποίο συνθέτει παραδοχή στο αδίκημα ή περιέχει δηλώσεις ενάντια προς τα συμφέροντα του κατηγορουμένου. Είναι όμως, ελεύθερο το Δικαστήριο να αποδώσει μικρότερη σημασία ή ακόμη να απορρίψει άλλα μέρη της κατάθεσης για τα οποία παρέχεται εξήγηση ή δικαιολογία για εκ πρώτης όψεως εγκληματικές πράξεις. (Βλ. Vrakas α.ο. v. Republic (1973) 2 C.L.R. 139, Anastasiades v. Republic (1977) 2 C.L.R. 97, Ιωάννου κ.α. ν. Δημοκρατίας (2001) 2 Α.Α.Δ. 195), Κωνσταντίνου ν. Αστυνομίας (1989) 2 Α.Α.Δ. 109 και Findlay Duncan 73 Crim. App. R. 359).
Όπως υποδεικνύεται στο σύγγραμμα «Το Δίκαιο της Απόδειξης, Δικονομικές και Ουσιαστικές Πτυχές», των κ.κ Ηλιάδη και Σάντη, στις σελ. 888 και επ., με παραπομπή σε ανάλογη νομολογία τόσο των Δικαστηρίων της Δημοκρατίας όσο και Αγγλικών Δικαστηρίων, δεν υπάρχουν στεγανά στον τρόπο ταξινόμησης μιας δήλωσης ή συμπεριφοράς ως ομολογίας, αφού οι εκάστοτε περιστάσεις που την περιβάλλουν, είναι αδύνατο να προκαθοριστούν. Μια τέτοια ομολογία θα μπορούσε να προκύψει από κάποια γραπτή ή προφορική δήλωση, ως αποτέλεσμα μιας συμπεριφοράς ή ακόμη και από παρεμφερείς δηλώσεις που δεν ισοδυναμούν με άμεση ομολογία ή παραδοχή. Η ομολογία ή παραδοχή δε, αλλά και κάθε άλλης μορφής ενοχοποιητική δήλωση μπορεί να είναι γραπτή ή προφορική, χωρίς κατ΄ ανάγκη η καταδίκη που στηρίζεται σε προφορική ομολογία να είναι ανασφαλής ή μη ικανοποιητική.
Κάθε μέρος αυτής που γίνεται δεκτό αποτελεί μαρτυρία για την αλήθεια των γεγονότων στα οποία αναφέρεται. Το Δικαστήριο μπορεί να δώσει όπως αυτό θεωρεί ότι επιβάλλεται, αλλιώτικη βαρύτητα σε διαφορετικά μέρη της κατάθεσης ή δήλωσης ή και μικρότερη σημασία ή ακόμη και να απορρίψει ένα ή περισσότερα μέρη αυτής (Πετράκης v Αστυνομίας (2003) 2 ΑΑΔ 455, Κωνσταντινίδης v Αστυνομίας (1991) 2 ΑΑΔ 190).
Ερχόμενη τώρα στην παρούσα υπόθεση οι κατηγορούμενοι στις ανακριτικές τους καταθέσεις προέβηκαν σε ενοχοποιητικές δηλώσεις και παραδοχές ήτοι ο κατηγορούμενος 1 στο τεκμήριο 4 παραδέκτηκε και προέβηκε σε υποδείξεις σκηνών από που παρέλαβαν τα περιστέρια, ομοίως και ο κατηγορούμενος 3 στην ανακριτική κατάθεση του τεκμ.10. Οι κατηγορούμενοι παραδέχονται ότι την επίδικη ημέρα ήταν μαζί και μετέβηκαν με το όχημα του κατηγορούμενου 3 στον οποίο ο κατηγορούμενος 1 θα πλήρωνε και την βενζίνη αφού τον μετέφερε στο σπίτι με τα περιστέρια. Επίσης ο κατηγορούμενος 1 παραδέχεται ότι θα τα πωλούσε στο παζαράκι στη Λευκωσία. Όταν η αστυνομία τους ανέκοψε βρήκε τα περιστέρια στο όχημα του 3ου κατηγορούμενου.
Για το θέμα της αποδεκτότητας τέτοιων ενοχοποιητικών δηλώσεων ή παραδοχών από τους κατηγορούμενους παραπέμπω στα πιο πάνω αναφερθέντα.
Στην αγόρευση του ο κ.Μανώλη αναφέρθηκε στην ανακριτική κατάθεση του κατηγορούμενου 1 - Τεκμήριο 4 στην οποία παραδέχτηκε ενοχή, αλλά και την υπόδειξη σκηνών όπου ο πρώτος είπε από που είχαν πάρει τα περιστέρια. Τελικά υποστήριξε ότι με βάση την αναντίλεκτη μαρτυρία της Κατηγορούσας Αρχής έχουν αποδειχθεί και οι 8 κατηγορίες εναντίον των κατηγορουμένων και το δικαστήριο θα πρέπει να τους βρει ένοχους σε αυτές.
Αξιολογώντας την ενώπιον μου μαρτυρία αποδέχομαι τις πιο πάνω ενοχοποιητικές δηλώσεις και παραδοχές των κατηγορουμένων 1 και 3 ως πιο πάνω αναφέρθηκαν, οι οποίες παρέμειναν αναντίλεκτες και γίνονται αποδεκτές για απόδειξη της αλήθειας του περιεχομένου τους (Καϊμης v Δημοκρατίας (1999) 2 ΑΑΔ, 662).
Με βάση την πιο πάνω αξιολόγηση βρίσκω ότι τα πραγματικά γεγονότα της υπόθεσης έχουν ως η αναντίλεκτη εκδοχή της Κατηγορούσας Αρχής την οποία δεν κρίνω σκόπιμο να την επαναλάβω και αποτελούν ευρήματα του δικαστηρίου.
ΝΟΜΙΚΗ ΠΤΥΧΗ
Κατηγορίες Συνωμοσίας για διάπραξη πλημμελήματος δηλαδή για παράνομη κατοχή περιουσίας, για τη σύλληψη και κατοχή αγρίων πτηνών, για κατοχή προς πώληση ζωντανών αγρίων πτηνών δηλαδή 190 περιστεριών (1η,3η, 5η, 7η) .
Το άρθρο 372 του Ποινικού Κώδικα προνοεί τα εξής:
«Όποιος συνωμοτεί με άλλο να διαπράξει πλημμέλημα ή να διενεργήσει πράξη σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου, η οποία αν διενεργόταν στη Δημοκρατία θα ήταν πλημμέλημα και η οποία είναι ποινικό αδίκημα σύμφωνα με τους νόμους που ισχύουν στον τόπο όπου σκοπεύεται να διενεργηθεί, είναι ένοχος πλημμελήματος».
2η ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ
Παράνομη κατοχή περιουσίας
Το άρθρο 309 του Ποινικού Κώδικα προνοεί τα εξής:
«Όποιος έχει στην κατοχή του κινητό, χρήματα, αξιόγραφο ή οποιαδήποτε άλλην περιουσία, για τα οποία υπάρχουν εύλογες υπόνοιες ότι είναι κλοπιμαία, είναι ένοχος πλημμελήματος και υπόκειται σε φυλάκιση έξι μηνών, εκτός αν αποδείξει με αυτό τον τρόπο που να ικανοποιεί το Δικαστήριο ότι απόκτησε νόμιμα την κατοχή τους».
4η ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ
Στο ερμηνευτικό άρθρο 2 του Νόμου προνοούνται τα εξής:
‘άγριο πτηνό’ σημαίνει κάθε πτηνό το οποίο ζει εκ φύσεως σε άγρια κατάσταση και περιλαμβάνει θηραματικό πτηνό˙,
“προστατευόμενο” σημαίνει το είδος της άγριας πανίδας του οποίου απαγορεύεται η πυροβόληση, φόνευση, σύλληψη, καταδίωξη, κατοχή, πώληση ή έκθεση προς πώληση και καθορίζεται στο Παράρτημα VΙ·
Το άρθρο 8(1) του Νόμου προνοεί τα εξής:
«Χωρίς επηρεασμό των διατάξεων των άρθρων 9 και 12, ο Υπουργός λαμβάνει κάθε αναγκαίο μέτρο με σκοπό τη θέσπιση ενός γενικού καθεστώτος προστασίας όλων των ειδών άγριων πτηνών.
(2) Ειδικότερα και χωρίς επηρεασμό της γενικότητας του εδαφίου (1), απαγορεύεται:
(α) Η εκ προθέσεως θανάτωση και/ή σύλληψη άγριων πτηνών με οποιοδήποτε τρόπο·
(β) η εκ προθέσεως καταστροφή και/ή βλάβη των φωλιών και/ή των αυγών και/ή η αφαίρεση φωλιών άγριων πτηνών·
(γ) η εκ προθέσεως ενόχληση άγριων πτηνών, ιδιαίτερα κατά την περίοδο αναπαραγωγής και κατά την περίοδο εξάρτησης των νεοσσών από τους γονείς·
(δ) η συλλογή των αυγών άγριων πτηνών στη φύση και η κατοχή τους, έστω και κενών·
(ε) η κατοχή άγριων πτηνών, των οποίων απαγορεύεται η θήρα και η σύλληψη.
(3) Πρόσωπο το οποίο παραβαίνει τις διατάξεις του εδαφίου (2) είναι ένοχο αδικήματος.
Αδίκημα για το οποίο δεν προβλέπεται ειδική ποινή
Το άρθρο 88 προνοεί τα εξής:
«Πρόσωπο το οποίο βρίσκεται ένοχο αδικήματος, σύμφωνα με τον παρόντα Νόμο, για το οποίο δεν προβλέπεται ειδική ποινή υπόκειται σε φυλάκιση που δεν υπερβαίνει το τρία χρόνια ή σε χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τις είκοσι χιλιάδες ευρώ (€20.000,00) ή και στις δύο αυτές ποινές».
8η ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ
Το άρθρο 10(1) προνοεί τα εξής:
«Χωρίς επηρεασμό των εδαφίων (2) και (3), απαγορεύεται η πώληση, η μεταφορά για πώληση, η κατοχή για πώληση και η διάθεση για πώληση οποιουδήποτε άγριου πτηνού, ζωντανού ή νεκρού, καθώς και οποιουδήποτε μέρους αυτού που αναγνωρίζεται εύκολα ή προϊόντος που προέρχεται από άγριο πτηνό και αναγνωρίζεται εύκολα.
(2) Τηρουμένων των διατάξεων των άρθρων 11, 44, 55 και 56, επιτρέπεται η πώληση, η μεταφορά για πώληση, η κατοχή για πώληση και η διάθεση για πώληση των ειδών άγριων πτηνών τα οποία αναφέρονται στα σημεία 1, 2, 3, 4, 5, 6 και 7 του Παραρτήματος ΙΙΙ, υπό την προϋπόθεση ότι τα εν λόγω άγρια πτηνά έχουν νομίμως συλληφθεί και/ή φονευθεί ή έχουν με άλλο νόμιμο τρόπο αποκτηθεί.
(3) Τηρουμένων των διατάξεων του εδαφίου (4) και των άρθρων 11, 44, 55 και 56, ο υπουργός δύναται, σύμφωνα με τις διαδικασίες που καθορίζονται στο εδάφιο (3Α) και νοουμένου ότι η δεόντως αιτιολογημένη σύσταση της Επιτροπής, η οποία δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, είναι θετική, να επιτρέψει την πώληση, τη μεταφορά για πώληση, την κατοχή για πώληση και/ή τη διάθεση για πώληση των ειδών άγριων πτηνών, τα οποία αναφέρονται στα σημεία 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25 και 26 του Παραρτήματος ΙΙΙ, με διάταγμα, το οποίο δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, υπό την προϋπόθεση ότι τα εν λόγω άγρια πτηνά έχουν νομίμως συλληφθεί και/ ή φονευθεί ή έχουν με άλλο νόμιμο τρόπο αποκτηθεί και καθορίζει στο εν λόγω διάταγμα κάθε αναγκαίο περιοριστικό όρο.
(3Α) Σε περίπτωση που ο υπουργός επιθυμεί να κάνει χρήση των διατάξεων του εδαφίου (3), συμβουλεύεται προηγουμένως την Επιτροπή, με σκοπό τη διακρίβωση αν η εμπορία των εν λόγω ειδών άγριων πτηνών οδηγεί ή απειλεί, σύμφωνα με λογικές προβλέψεις, να οδηγήσει σε κίνδυνο το επίπεδο του πληθυσμού, τη γεωγραφική κατανομή ή το ρυθμό αναπαραγωγής τους στο σύνολο της Κοινότητας.
(4) Σε περίπτωση που ο υπουργός επιτρέπει την πώληση, τη μεταφορά για πώληση, την κατοχή για πώληση και τη διάθεση για πώληση των ειδών άγριων πτηνών τα οποία αναφέρονται στα σημεία 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25 και 26 του Παραρτήματος ΙΙΙ, με βάση το εδάφιο (3), η Επιστημονική Επιτροπή συντάσσει γραπτή γνωμοδότηση προς τον υπουργό, με βάση τα αποτελέσματα της εποπτείας, που προβλέπεται στην παράγραφο (ζ) του εδαφίου (1) του άρθρου 77, αναφορικά με το κατά πόσο η πώληση, η μεταφορά για πώληση, η κατοχή για πώληση και η διάθεση για πώληση των εν λόγω άγριων πτηνών πρέπει να συνεχίσει να υφίσταται.
(5) Ο υπουργός, μετά τη γραπτή γνωμοδότηση της Επιστημονικής Επιτροπής, η οποία παρέχεται σύμφωνα με το εδάφιο (4), αποφασίζει με διάταγμα που δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας κατά πόσο η πώληση, η μεταφορά για πώληση, η κατοχή για πώληση και η διάθεση για πώληση των εν λόγω άγριων πτηνών, την οποία έχει επιτρέψει με βάση το εδάφιο (3), συνεχίζει να υφίσταται.
(6) Πρόσωπο το οποίο παραβαίνει τις διατάξεις του εδαφίου (1) ή τις διατάξεις διατάγματος που εκδίδεται με βάση το εδάφιο (5) είναι ένοχο αδικήματος.
ΒΑΡΟΣ ΑΠΟΔΕΙΞΗΣ
Σε όλες τις ποινικές υποθέσεις, όπως είναι και η παρούσα, το βάρος της απόδειξης σωρευτικής συνύπαρξης όλων των συστατικών στοιχείων του αδικήματος το έχει η Κατηγορούσα Αρχή, με υψηλότατο επίπεδο απόδειξης, δηλ. πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας, όπως έχει αποφασισθεί στην υπόθεση Χαρίτωνος και άλλων V Δημοκρατίας (1971) 2 C.L.R. σελ. 40, με την οποία υϊοθετήθηκε η απόφαση Woolmighton V D.P.P. (1935) AC 462, καθώς και σε μεταγενέστερες αποφάσεις.
ΤΕΛΙΚΗ ΚΑΤΑΛΗΞΗ
Έχοντας λοιπόν κατά νου τα πιο πάνω θα προχωρήσω να εξετάσω εάν στοιχειοθετούνται πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας τα συστατικά στοιχεία των αδικημάτων που αντιμετωπίζουν οι κατηγορούμενοι βάση των προαναφερθέντων άρθρων.
Από την αναντίλεκτη αξιόπιστη μαρτυρία που προσκομίστηκε ενώπιον του Δικαστηρίου διαπιστώνω ότι η Κατηγορούσα Αρχή έχει αποδείξει τα συστατικά στοιχεία όλων των αδικημάτων, ήτοι ότι οι κατηγορούμενοι την επίδικη ημέρα συμφώνησαν να μεταβούν σε οικία στο χωριό Πισσούρι, η οποία ανήκει στον Α.Λεωνίδου και για την οποία ο κατηγορούμενος 1 γνώριζε ότι εκεί υπάρχουν περιστέρια. Ο κατηγορούμενος 3 οδήγησε και μετέφερε εκεί με το όχημα του τον κατηγορούμενο 1 και άλλο πρόσωπο. Συμφώνησαν μάλιστα ότι ο κατηγορούμενος 1 θα τον πλήρωνε €10 για την βενζίνη του. Ο κατηγορούμενος 1 και το άλλο πρόσωπο αφού τα πήραν από την πιο πάνω οικία, τα τοποθέτησαν εντός του αυτοκινήτου του κατηγορούμενου 3. Ο 1ος είχε δέσει τα πόδια τους με κλωστή και τα προόριζε για πώληση στο παζαράκι στη Λευκωσία. Ενώ αυτοί είχαν στην κατοχή τους 190 περιστέρια τα οποία αποτελούν άγρια πτηνά και είναι προστατευόμενα βάση του Νόμου, που η κατοχή και η σύλληψη τους απαγορεύεται ανακόπηκαν από την αστυνομία και ανευρέθηκαν αυτά, κάποια εξ΄αυτών ήταν νεκρά. Αυτοί δεν είχαν οποιαδήποτε άδεια, ως προνοείται από το άρθρο 10. Στο βιβλιάριο φωτογραφιών τεκμήριο 2 εμφαίνεται το όχημα του κατηγορούμενου 3 και εντός αυτού τα παγιδευμένα περιστέρια κάποια εξ΄αυτών ζωντανά.
Ενόψει των πιο πάνω κρίνω ότι η Κατηγορούσα Αρχή έχει αποδείξει όλες τις κατηγορίες εναντίον των κατηγορουμένων 1 και 3 πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας ως
έχει υποχρέωση να πράξει και αυτοί κρίνονται ένοχοι σε αυτές.
(Υπ.) ........................................
Γ. Ιωαννίδου ‑ Παπά, Ε.Δ.
ΠΙΣΤΟ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ
ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο