ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Γ. Ιωαννίδου-Παπά, Ε.Δ.
Αρ. Υπόθεσης: 852/25
ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΛΕΜΕΣΟΥ
ΕΝΑΝΤΙΟΝ
1. Γ. Σ.
2. B.A.
3. G. D.
4. Ι.K
-----------------------------------
Ημερομηνία: 4 Ιουλίου 2025
Εμφανίσεις:
Για την Κατηγορούσα Αρχή: κα Χρ.Κυριακίδου
Για τον Κατηγορούμενο 1: κ. Α.Κληρίδης
Κατηγορούμενος 1 παρών
ΠΟΙΝΗ
Ο κατηγορούμενος 1 («κατηγορούμενος» στο εξής) έχει κριθεί ένοχος κατόπιν παραδοχής του στις εξής κατηγορίες:
για το αδίκημα της συνωμοσίας προς διάπραξη κακουργήματος, δηλαδή της ληστείας, κατά παράβαση των άρθρων 371, 282, 283 και 20 του Ποινικού Κώδικα (πρώτη κατηγορία), του αδικήματος της ληστείας κατά παράβαση των άρθρων 282, 283 και 20 του Ποινικού Κώδικα (δεύτερη κατηγορία) και για το αδίκημα της κοινής επίθεσης εναντίον του A.Kumar μαζί με τον κατηγορούμενο 2, κατά παράβαση του άρθρου 242 του Ποινικού Κώδικα Κεφ.154 όπως τροποποιήθηκε (τέταρτη κατηγορία).
Αξίζει να αναφέρω ότι για τους άλλους κατηγορούμενους η διαδικασία περατώθηκε με την επιβολή ποινής σε αυτούς και η παρούσα για τον πρώτο κατηγορούμενο θα λαμβανόταν υπόψη σε άλλη υπόθεση στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού κάτι που δεν έγινε. Ακόμη η κατηγορία 3 εναντίον του κατηγορούμενου 2 έχει διακοπεί και απαλλάγηκε σε αυτή.
Τα γεγονότα πέραν των όσων αναφέρονται στις λεπτομέρειες των αδικημάτων στο Κατηγορητήριο έχουν ήδη παρουσιαστεί ενώπιον του Δικαστηρίου (Τεκμήριο A) από την Κατηγορούσα Αρχή (δεν αμφισβητήθηκαν από τον συνήγορο υπεράσπισης) και συνοπτικά έχουν ως ακολούθως:
Στις 15/1/2025 και περί ώρα 03:00 καταγγέλθηκε στο ΤΑΕ Λεμεσού από τον A. Kumar από την Ινδία (M1) ο οποίος εργάζεται ως διανομέας φαγητού ότι την ίδια ημέρα και περί ώρα 00:10 ενώ μετέβηκε σε συγκεκριμένη οδό στη Λεμεσό με σκοπό να παραδώσει παραγγελία φαγητού δέχτηκε επίθεση από άγνωστα του πρόσωπα.
Όπως ανέφερε ο M1 αφού στάθμευσε τη μοτοσικλέτα του η οποία αναφέρεται στις λεπτομέρειες του αδικήματος της δεύτερης κατηγορίας μάρκας SYM έξω από πάρκο τον προσέγγισαν νεαρά πρόσωπα τα οποία εξήλθαν από παρακείμενο πάρκο έχοντας καλυμμένα τα πρόσωπα τους με κουκούλες και φορώντας μαύρα ρούχα. Αφού του επιτέθηκαν, του έκλεψαν την μοτοσυκλέτα του, πήραν τις πίτσες που μετέφερε, τα 2 κινητά τηλέφωνα του (μάρκας REDMI αξίας €150 και ONE PLUS αξίας €50) και το χρηματικό ποσό των €150. Ακολούθως αυτοί τράπηκαν σε φυγή.
Η συνολική αξία της κλαπείσας περιουσίας περιλαμβανομένων και των φαγητών – πιτσών που αυτός μετέφερε για να παραδώσει αξίας €61.45 ανέρχεται στα €1211,45. Στην κατάθεση του ο M1 έδωσε περιγραφή των δραστών. Από την επίθεση που δέχτηκε δεν τραυματίστηκε και δεν επιθυμούσε να επισκεφθεί ιατρό.
Αμέσως μετά την καταγγελία μέλη του ΤΑΕ Λεμεσού μετέβηκαν στη σκηνή και διενέργησαν εξετάσεις και έρευνες χωρίς θετικό αποτέλεσμα.
Κατά τη διάρκεια των εξετάσεων παραλήφθηκαν και αξιολογήθηκαν από την αστυνομία κλειστά κυκλώματα παρακολούθησης από τη σκηνή. Από τη μελέτη τους διαπιστώθηκε ότι αρχικά εμφανίζονται δύο πρόσωπα τα οποία ανέμεναν τον παραπονούμενο, του επιτέθηκαν σπρώχνοντας τον και ρίχνοντας τον μέσα στους θάμνους και με την συμμετοχή και άλλων δύο προσώπων του έκλεψαν την περιουσία του και τις πίτσες που παρήγγειλαν αξίας €61,45 τις οποίες δεν πλήρωσαν και τράπηκαν σε φυγή προς την οδό Κεμάλ Σελίμ.
Στις 17/1/2025 διενεργήθηκε έρευνα από την Αστυνομία στην οικία της μητέρας του κατηγορούμενου 4 με τη γραπτή της συγκατάθεση και κατά τη διάρκεια αυτής εντοπίστηκε και παραλήφθηκε από ερμάρι στον διάδρομο της οικίας ένα μαύρο φούτερ μάρκας ''Off‑white'' και κρατήθηκε ως τεκμήριο. Αφού της επεστήθηκε η προσοχή της στον Νόμο απάντησε "εν του Ιωάννη τούτο."
Κατά τη διερεύνηση της υπόθεσης στις 18/1/2025 δόθηκε πληροφορία στον υπεύθυνο του ΤΑΕ Λεμεσού ότι ο κατηγορούμενος 4 κατά τον χρόνο διάπραξης των αδικημάτων βρισκόταν μαζί με τον κατηγορούμενο 1 και 2 και ακόμη ένα πρόσωπο. Κατόπιν τούτου την ίδια ημερομηνία εντοπίστηκε ο κατηγορούμενος και κλήθηκε και προσήλθε στα γραφεία του ΤΑΕ Λεμεσού. Από την ανάκριση του προέκυψε η εμπλοκή και των υπόλοιπων τριών κατηγορουμένων και μεταξύ άλλων ότι την παραγγελία την έκανε από το τηλέφωνο του ο τρίτος κατηγορούμενος.
Στις 18.1.25 λήφθηκε ανακριτική κατάθεση από τον κατηγορούμενο στην οποία ανέφερε ότι «έχει λάβει νομική συμβουλή να μην απαντήσει καμία ερώτηση». Στη συνέχεια συνελήφθηκε από την αστυνομία και απάντησε « εν έχω να πω τίποτε άλλο».
Την ίδια ημέρα διερευνήθηκε έρευνα από την αστυνομία στην οικία του κατηγορούμενου με τη γραπτή συγκατάθεση του πατέρα του και στην παρουσία τους όπου εντοπίστηκε και παραλήφθηκε από την ΜΚ17 ένα κινητό τηλέφωνο μάρκας I – phone χρώματος πράσινου και ο κατηγορούμενος είπε ότι είναι δικό του. Ακόμη λήφθηκαν τα παρειακά του επιχρίσματα με την γραπτή συγκατάθεση του, τα οποία συσκευάστηκαν και σφραγίστηκαν και κρατήθηκαν ως τεκμήριο.
Περαιτέρω κατά τη διερεύνηση της υπόθεσης διενεργήθηκαν έρευνες σε διάφορους χώρους, παραλήφθηκαν και διάφορα τεκμήρια από τους άλλους κατηγορούμενους τα οποία αποστάληκαν για επιστημονικές εξετάσεις.
Στις 20/1/2025 ο Μ11 εντόπισε την κλοπιμαία μοτοσικλέτα του M1 και ενημέρωσε το ΤΑΕ Λεμεσού όπου ο Μ12 επισκέφθηκε τη σκηνή και έλαβε αριθμό φωτογραφιών και δειγματοληψιών. Αυτή επιστράφηκε στον M1 έναντι σχετικής απόδειξης.
Στο πλαίσιο διερεύνησης της υπόθεσης ο Μ13 του Τμήματος Ποιότητας Διανομέων της εταιρείας WOLT ανέφερε ότι η συγκεκριμένη παραγγελία φαγητού έγινε την 14/1/2025 και ώρα 23:22 στην πλατφόρμα της εταιρείας τους από τον χρήστη με συγκεκριμένο email, συγκεκριμένο αριθμό τηλεφώνου και συγκεκριμένη διεύθυνση. Σύμφωνα με τον ίδιο ο λογαριασμός δημιουργήθηκε στις 14/1/2025, δεν υπάρχει ιστορικό παραγγελιών και ήταν η πρώτη του παραγγελία ως χρήστης της πλατφόρμας. Η παραγγελία παραλήφθηκε η ώρα 23:41 και ξεκίνησε η παράδοση της η ώρα 23:45.
Στις 21/1/2025 ο τέταρτος κατηγορούμενος προέβηκε σε διάφορες υποδείξεις σκηνών σε σχέση με την υπόθεση, δηλαδή υπέδειξε συγκεκριμένο σημείο και ανέφερε ότι εκεί στεκόταν με τον κατηγορούμενο 3 που περίμεναν τον ντελιβερά Μ1. Υπέδειξε το σημείο που έτρεξε με τον κατηγορούμενο 3, ως επίσης σημείο που πήγαν και έφαγαν τις πίτσες, το πίσω μέρος δωματίου της ΑΗΚ που βρίσκεται εντός του πάρκου στην οδό Κ.Σελίμ που ο κατηγορούμενος 2 έκρυψε τη μοτοσυκλέτα του Μ1 και από εκεί του είπε να την πάρει και να την κρύψει αλλού. Ακόμη υπέδειξε σημείο που ο ίδιος έφυγε στη συνέχεια με τη μοτοσικλέτα και σημείο που πήγε για να την κρύψει και ο κατηγορούμενος 2 του είπε να φύγει να πάει στην Ομονοίας.
Την ίδια μέρα η M17 παρέλαβε από το πίσω μέρος του πρώην ΣΥΦΙ Απόλλωνα στη Λεμεσό ένα μαύρο κουτί μεταφοράς φαγητού στο οποίο αναγράφεται DODO Pizza που κρατήθηκε ως τεκμήριο.
Κατά τη διερεύνηση της υπόθεσης λήφθηκαν και συμπληρωματικές καταθέσεις των κατηγορουμένων στις οποίες έθεσαν τους ισχυρισμούς τους.
Στις 22/1/2025 ο κατηγορούμενος 3 πληροφορήθηκε από τον Μ9 ότι θα γίνει αναγνωριστική παράταξη προσώπων και ο Μ1 τον είδε και τον αναγνώρισε μέσω μονοδρομικού υαλοπίνακα και ο οποίος είπε "αυτός πήρε τα τηλέφωνα και τα χρήματα μου".
Περαιτέρω ο τρίτος κατηγορούμενος κατόπιν δικής του επιθυμίας προέβηκε σε διάφορες υποδείξεις σκηνών υποδεικνύοντας πού καθόντουσαν όταν παρήγγειλαν τις πίτσες, εκεί που του έδωσαν τις πίτσες και αυτός έτρεξε, το σημείο που πάρκαραν το αυτοκίνητο και έφαγαν τις πίτσες και σημείο που έφεραν και άφησαν τη μοτοσικλέτα.
Από τη διερεύνηση της υπόθεσης διαπιστώθηκε ότι το επίδικο βράδυ έγινε η παραγγελία από τον κατηγορούμενο 2 στην εν λόγω πλατφόρμα από λογαριασμό του 3ου κατηγορούμενου. Όταν ο Μ1 πήγε με την μοτοσυκλέτα του να την παραδώσει, ο 2ος κατηγορούμενος μαζί με τον κατηγορούμενο του επιτέθηκε σπρώχνοντας τον με αποτέλεσμα να πέσει στο έδαφος. Στη συνέχεια με την συμμετοχή και του κατηγορούμενου 3 και 4 του άρπαξαν την μοτοσυκλέτα, τις πίτσες και την λοιπή περιουσία του (€150 και 2 κινητά τηλέφωνα).
Ο κ. Μανώλη ανέφερε ότι ο κατηγορούμενος είναι λευκού ποινικού μητρώου.
Ο συνήγορος του κατηγορούμενου στην επιμελή αγόρευση του για μετριασμό της ποινής ανέφερε ότι θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι ο κατηγορούμενος ήταν ανήλικος κατά τον χρόνο διάπραξης του αδικήματος και εξακολουθεί να είναι, το λευκό του ποινικό μητρώο, την παραδοχή του ενώπιον του δικαστηρίου, τον χρόνο κράτησης του στις Κεντρικές Φυλακές για 24 ημέρες και τον κατ΄οίκον περιορισμό του. Ο κ.Κληρίδης υϊοθέτησε την έκθεση του Γραφείου Ευημερίας (Τεκμήριο Η) και ανέφερε ότι θα πρέπει να ληφθούν υπόψη οι προσωπικές και οι οικογενειακές του περιστάσεις και η επιθυμία των γονέων του για έκδοση διατάγματος αποζημίωσης του παραπονούμενου.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα αδικήματα τα οποία παραδέχτηκε ο κατηγορούμενος στην παρούσα είναι σοβαρά. Αυτό διαφαίνεται και από τη σοβαρότητα που προσδίδεται σε αυτά από το Νομοθέτη, όπως προσδιορίζεται από το ανώτατο όριο ποινής που προβλέπεται από το Νόμο που είναι η βάση από την οποία ξεκινά το Δικαστήριο για να επιμετρήσει την ποινή (βλ. Δημοκρατία ν. Κυριάκου κ.ά. (1990) 2 Α.Α.Δ. 264 και Souilmi ν. Αστυνομίας (1992) 2 Α.Α.Δ. 248).
Συγκεκριμένα για το αδίκημα της Συνωμοσίας προνοείται ποινή φυλάκισης μέχρι 7 χρόνια, για το αδίκημα της Ληστείας που είναι το σοβαρότερο του κατηγορητηρίου προβλέπεται ποινή φυλάκισης 14 ετών, ενώ εάν ο δράστης είναι οπλισμένος με επικίνδυνο, ή επιθετικό όπλο, ή όργανο, ή συνοδεύεται από ένα ή περισσότερα πρόσωπα, ή αν κατά ή αμέσως πριν ή αμέσως μετά το χρόνο της ληστείας, τραυματίσει, κτυπήσει, πλήξει ή χρησιμοποιήσει οποιαδήποτε άλλη μορφή σωματικής βίας εναντίον άλλου, υπόκειται στην ποινή της φυλάκισης δια βίου. Για το αδίκημα της κοινής επίθεσης σύμφωνα με το άρθρο 242 προνοείται ποινή φυλάκισης 1 έτους ή χρηματική ποινή €1708 ή και οι δύο ποινές.
Βέβαια να υπομνήσω ότι το παρόν δικαστήριο έχει την εξουσία να επιβάλει ποινή φυλάκισης μέχρι και 5 έτη.
Η σοβαρότητα του αδικήματος της ληστείας έχει τονιστεί κατ’ επανάληψη από το Ανώτατο Δικαστήριο και χαρακτηρίζεται ως δεσπόζουσας βαρύτητας στην επιμέτρηση της ποινής (βλ. Μιχαήλ ν. Δημοκρατίας (1990) 2 Α.Α.Δ. 232). Εγκλήματα του είδους άσχετα από την επακριβή μορφή που παίρνουν σε κάθε περίπτωση βρίσκονται σε έξαρση και με αυξητική τάση γεγονός που καθιστά εντονότερο το στοιχείο της αποτροπής στον καθορισμό της ποινής (βλ. Rangajeeva v. Αστυνομίας (2006) 2 ΑΑΔ 485 και Κωνσταντίνου ν. Δημοκρατίας (2003) 2 Α.Α.Δ. 83). Ο βαθμός βίας που χρησιμοποιείται και η έκθεση ή μη σε κίνδυνο ανθρώπινης ζωής όπως και το ύψος του ποσού ή η αξία της κλαπείσας περιουσίας είναι παράγοντες που, ανάλογα με την περίπτωση, συντείνουν στον καθορισμό του ύψους της ποινής, η οποία σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να έχει αποτρεπτικό χαρακτήρα (βλ. μεταξύ άλλων Γενικός Εισαγγελέας ν. Τσαπατσάρη κ.α. (2000) 2 Α.Α.Δ. 304 και Σταύρου «Φάντης» ν. Δημοκρατίας (2002) 2 Α.Α.Δ. 61).
Στην Dygdalowicz ν. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφεση Αρ. 11/21, ημερ. 04/11/2022, αναφέρθηκε ότι η ληστεία αποτελεί αποτρόπαιο έγκλημα που προκαλεί κυρίως αισθήματα φόβου και ανασφάλειας στους πολίτες ενώ παράλληλα δημιουργεί ανησυχία, αγωνία και προβληματισμό στην κυπριακή κοινωνία αφού προσλαμβάνει επικίνδυνες διαστάσεις. Είναι αδίκημα, το οποίο ενέχει στοιχεία επικινδυνότητας και βλάβης στο θύμα με τη σοβαρότητα του να έγκειται στο ότι συνδυάζει κλοπή περιουσίας από το νόμιμο ιδιοκτήτη ή κάτοχο της με πρόκληση σωματικού πόνου και τρόμου στο θύμα, κατόπιν άσκησης σωματικής και ψυχολογικής βίας σ’ αυτό. Το θύμα καθίσταται έρμαιο στις διαθέσεις του εγκληματία, ο οποίος ενεργεί από θέση ισχύος. Πρόκειται για αδίκημα που ενέχει επίδειξη βίας με σκοπό τον εκφοβισμό και εξαναγκασμό του θύματος και παραβιάζει κάθε έννοια πολιτισμένης συμπεριφοράς. Τέτοιας φύσης αδικήματα όπως και άλλα ομοειδή με αυτά βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της εγκληματικότητας, σημειώνουν έξαρση και για αυτό τα Δικαστήρια τα αντιμετωπίζουν με αυστηρότητα γιατί προκαλούν ρήγματα στην έννομη τάξη και διαβίωση και διαβρώνουν συνάμα το αίσθημα ασφάλειας του πολίτη.
Ως δε λέχθηκε στην Urgur v. Αστυνομίας (2012) 2 Α.Α.Δ. 189 τα «φαινόμενα βίας που συχνά παρατηρούνται τον τελευταίο καιρό σε διάφορες εκφάνσεις της κοινωνικής ζωής, προκαλούν ιδιαίτερη ανησυχία. Η βία στα γήπεδα, στους δρόμους, στην οικογένεια ακόμη και στα σχολεία είναι πλέον θέματα της καθημερινότητας. Προτού αυτά τα φαινόμενα προσλάβουν μεγαλύτερες διαστάσεις και με ολέθριες συνέπειες, κάποιοι πρέπει να προβληματιστούν ώστε εγκαίρως και με τα κατάλληλα μέτρα να αντιμετωπιστεί όσο μπορεί πιο αποτελεσματικά η κατάσταση. Τα Δικαστήρια από τη δική τους πλευρά, οφείλουν να μεριμνούν ώστε οι υποθέσεις αυτού του είδους να εκδικάζονται χωρίς καθυστέρηση και να επιβάλλονται στους δράστες αποτρεπτικές ποινές, στέλλοντας έτσι μήνυμα μηδενικής ανοχής».
Περαιτέρω, μεταξύ άλλων πρέπει να λαμβάνονται υπόψη κατά την επιβολή της ποινής σε τέτοια αδικήματα, εφόσον συντρέχουν φυσικά τέτοιες περιστάσεις, τα συναισθήματα πανικού που συνήθως διακατέχουν θύματα ληστείας (βλ. Giannakov ν. Δημοκρατίας (2014) 2Α Α.Α.Δ. 137).
Η σοβαρότητα των αδικημάτων εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό και από το σύνολο των περιστάσεων οι οποίες περιβάλλουν τη διάπραξη τους, το μέγεθος της βλάβης και τις εν γένει συνέπειες που η διάπραξη τους δυνατόν να επιφέρει στην κοινωνία.
Φυσικά θα πρέπει να λεχθεί ότι κάθε υπόθεση κρίνεται με βάση τα ιδιαίτερα περιστατικά της καθώς και ότι υπάρχει, ανάλογα με τα περιστατικά αυτά, διαβάθμιση στη σοβαρότητα των εν λόγω αδικημάτων.
Στην προκειμένη, η σοβαρότητα των αδικημάτων που παραδέχθηκε ο κατηγορούμενος και ιδίως οι συνθήκες διάπραξης των αδικημάτων των κατηγοριών 1 και 2 είναι αναμφίβολα ιδιαιτέρως σοβαρές. Αυτό καθότι ο κατηγορούμενος το επίδικο βράδυ μετά τις 23.00 αφού μαζί με τους άλλους κατηγορούμενους είχαν οργανώσει σχέδιο, ο 2ος κατηγορούμενος προέβηκε στην παραγγελία πιτσών μέσω της πλατφόρμας WOLT από λογαριασμό του 3ου κατηγορούμενου που δημιουργήθηκε εκείνο το βράδυ. Στη συνέχεια ο Μ1 ανυποψίαστος αλλοδαπός ο οποίος απλά εκτελούσε τα καθήκοντα του, ως εργοδοτούμενος στην εν λόγω εταιρεία τους τις μετέφερε. Όταν πήγε να τους τις παραδώσει δέκτηκε επίθεση από τον ίδιο και τον κατηγορούμενο 2, σπρώχνοντας τον αυτός έπεσε στο έδαφος, και με τη συμμετοχή και των κατηγορουμένων 3 και 4 του άρπαξαν την μοτοσυκλέτα του, τις πίτσες, το ποσό των €150 και τα δύο κινητά του και τράπηκαν σε φυγή. Το γεγονός ότι οι κατηγορούμενοι έδρασαν βάση οργανωμένου σχεδίου και η ύπαρξη δε τέτοιου προσχεδιασμού αποτελεί σοβαρό επιβαρυντικό παράγοντα (βλ.Τσαπατσάρη πιο πάνω). Η δε έκνομη συμπεριφορά τους μόνο αποτροπιασμό προκαλεί. Να αναφέρω ότι πλην της μοτοσυκλέτας του ΜΚ1 η λοιπή περιουσία του δεν ανευρέθηκε.
Παρά τα πιο πάνω η σοβαρότητα των αδικημάτων και η ανάγκη για αυστηρή αντιμετώπιση τους δεν μειώνει σε καμία περίπτωση την ανάγκη για εξατομίκευση της ποινής ούτως ώστε αυτή να αρμόζει στο πρόσωπο που συγκεκριμένου κατηγορούμενου. Το καθήκον εξατομίκευσης της ποινής δεν ατονεί ακόμη και στις περιπτώσεις όπου υπάρχει η ανάγκη επιβολής αποτρεπτικής ποινής. Τονίζεται όμως ότι η εξατομίκευση δεν θα πρέπει να οδηγεί σε εξουδετέρωση ούτε της σοβαρότητας ούτε του στοιχείου της αποτροπής που επιβάλλουν η φύση και τα περιστατικά του αδικήματος τόσο για τον ίδιο τον κατηγορούμενο όσο και για το κοινό γενικότερα (βλ. Ιωάννου κ.α ν. Δημοκρατίας (2003) 2 Α.Α.Δ. 171).
Προς όφελος λοιπόν του κατηγορούμενου λαμβάνω υπόψην όλα όσα τέθηκαν ενώπιον μου και ιδιαίτερα:
· Την παραδοχή του ενώπιον του δικαστηρίου η οποία δεν ήταν άμεση αλλά έγινε σε μεταγενέστερο στάδιο. Ως έχει νομολογηθεί, η παραδοχή ενός κατηγορούμενου λαμβάνεται υπόψη σαν μετριαστικός παράγοντας (βλ. Χαρτούπαλλος ν. Δημοκρατίας (2002) 2 Α.Α.Δ. 28). Η βαρύτητα που μπορεί να της αποδοθεί ποικίλει ανάλογα με την περίπτωση. Δεν υπάρχει δε αμφιβολία ότι στην προκειμένη ενόψει της παραδοχής των, εξοικονομήθηκε πολύτιμος δικαστικός χρόνος και έξοδα (βλ. Ghafari v. Αστυνομίας (2001) 2 Α.Α.Δ. 442). Έχω δε πάντα υπόψη την αρχή ότι η παραδοχή ενοχής θα πρέπει να ανταμοίβεται με έκπτωση στην ποινή καθότι πέραν του ότι αποτελεί ένδειξη της ειλικρινούς μεταμέλειας του κατηγορούμενου, προάγει και τους σκοπούς της Δικαιοσύνης και ωφελεί την κοινωνία γενικότερα (βλ. σύγγραμμα G. Pikis, Sentencing in Cyprus (2nd edition), σελ. 65-66).
· Το νεαρό της ηλικίας του ήτοι αυτός είναι 17 ετών, μαθητής στην Β΄τάξη Λυκείου. Έχει νομολογηθεί ότι η επιβολή ποινής φυλάκισης σε νεαρά άτομα πρέπει να αποτελεί την τελευταία γραμμή άμυνας για την προστασία της έννομης τάξης (βλ.Χαραλάμπους Τρύφωνα άλλως Αλουπός v Δημοκρατίας (1991) 2 ΑΑΔ 246 αλλά και ότι ο σκοπός της ποινής σε άτομα νεαρής ηλικίας πρέπει να είναι η αναμόρφωση τους και όχι η τιμωρία τους (Θ.Αργυρίδης κ.α.v Αστυνομίας 2013, 2 ΑΑΔ 449.
· Όλες οι προσωπικές και οι οικογενειακές του συνθήκες, ειδικότερα:
· η έκθεση των Κοινωνικών Υπηρεσιών ‑ Τεκμήριο Η’ στην οποία αναφέρεται ότι αυτός αξιολογήθηκε από την Ομάδα Άμεσης Παρέμβασης ΟΑΠ και εγκρίθηκε η συμμετοχή του σε εναλλακτικό πρόγραμμα φοίτησης παρέχοντας του ειδική αγωγή, στήριξη, απαλλαγές, διευκολύνσεις, υπηρεσίες από σχολικό συνεργάτη και συνεργασία με εκπαιδευτικό αναφοράς. Αυτός δεν αντιμετωπίζει προβλήματα υγείας και δεν κάνει καταχρήσεις. Παρά την αναφορά ότι άρχισε συνεργασία με ιδιώτη ψυχολόγο εντούτοις δεν παρουσιάστηκε οτιδήποτε ενώπιον του δικαστηρίου που να υποστηρίζει αυτή την θέση.
Στο σημείο αυτό δεν μου διαφεύγει βέβαια, ότι σύμφωνα με τη νομολογία, οι προσωπικές και οικογενειακές συνθήκες ενός παραβάτη αποτελούν παράγοντες που πρέπει και συνυπολογίζονται κατά την επιμέτρηση της ποινής. Σε σοβαρά όμως αδικήματα όπως αυτά της παρούσας ειδικότερα των κατηγοριών 1 και 2 όπου η συχνότητα διάπραξης τους ειδικότερα το τελευταίο χρονικό διάστημα εναντίον αλλοδαπών προσώπων, καθιστά επιτακτική την ανάγκη επιβολής αποτρεπτικών ποινών και οι παράγοντες αυτοί είναι ήσσονος σημασίας αφού προέχει η αυστηρή τιμωρία για προστασία της κοινωνίας (βλ. Mahmoud Abed v. Δημοκρατίας (2007) 2 Α.Α.Δ. 128, Χατζηαργυρού ν. Pamporides LLC, Ποιν. Έφεση Αρ. 300/18, ημερ. 17/4/2019, ECLI:CY:AD:2019:B147, Domotov κ.ά. ν. Αστυνομίας (1996) 2 Α.Α.Δ. 328 και Cristinel v. Δημοκρατίας (2012) 2 Α.Α.Δ. 742).
- Την ανεύρεση της μοτοσυκλέτας του Μ1 αλλά και ότι ο συνήγορος του δήλωσε την προθυμία των γονέων του για αποζημίωση του παραπονούμενου Μ1.
· Ήταν μικρό το όφελος του κατηγορούμενου και των άλλων εμπλεκομένων λαμβάνοντας υπόψη ότι έλαβαν τα 2 κινητά τηλέφωνα του Μ1 συνολικού ποσού €200, χρηματικό ποσό €150 και τα φαγητά που παρήγγειλαν ύψους €61.45.
· Ο κατηγορούμενος παρέμεινε υποκράτηση για 24 ημέρες και τελεί σε κατ΄οίκον περιορισμό από τις 11.2.25 με μόνη εξαίρεση τη μετάβαση του στο σχολείο του.
Συνεκτιμώντας λοιπόν όλα όσα αναφέρθηκαν ανωτέρω και έχοντας λάβει ιδιαίτερα υπόψη τη φύση και τη σοβαρότητα των αδικημάτων που διέπραξε ο κατηγορούμενος με άλλα 3 πρόσωπα, τις συνέπειες που επέφεραν οι πράξεις τους στον παραπονούμενο, τον φόβο και την αγωνία από την οργανωμένη επίθεση που δέχθηκε, τη συχνότητα διάπραξης τέτοιων αδικημάτων και την έξαρση στη Δημοκρατία και τη συναφή ανάγκη για αποτροπή και παράλληλα λαμβάνοντας υπόψη όλους τους πιο πάνω μετριαστικούς παράγοντες και συνθήκες του κατηγορούμενου κρίνω ότι οι μόνες αρμόζουσες και ενδεδειγμένες ποινές στην παρούσα είναι αυτές της φυλάκισης και οποιαδήποτε άλλη ποινή πέραν από την ποινή φυλάκισης θα ήταν ανεπαρκής.
Καταληκτικά επιβάλλονται στον κατηγορούμενο οι ακόλουθες ποινές:
· Στην κατηγορία 1: καμία ποινή αφού τα γεγονότα της απορρέουν από αυτά της κατηγορίας 2.
· Στην κατηγορία 2 : ποινή φυλάκισης 1 ½ έτους
· Στην κατηγορία 4: ποινή φυλάκισης 5 μηνών
Οι ποινές φυλάκισης να συντρέχουν.
Ενόψει της πιο πάνω κατάληξής μου θα έλθω τώρα να εξετάσω εάν οι επιβληθείσες ποινές θα πρέπει να οδηγήσουν στην άμεση φυλάκιση του κατηγορούμενου ή δύνανται να ανασταλούν δυνάμει των διατάξεων του Περί της Υφ’ Όρων Αναστολής της Εκτελέσεως Ποινής Φυλακίσεως εις Ωρισμένας Περιπτώσεις Νόμου του 1972. Με το Νόμο 186(Ι)/2003, ο οποίος τροποποίησε τον πιο πάνω Νόμο η διακριτική ευχέρεια αναστολής μιας ποινής φυλάκισης έχει πλέον διευρυνθεί, καθώς, όπως προνοείται: «Το Δικαστήριο διατάσσει την αναστολή εκτέλεσης της ποινής φυλάκισης, αν αυτό δικαιολογείται από το σύνολο των περιστάσεων της υπόθεσης και τα προσωπικά περιστατικά του κατηγορουμένου». (βλέπε επίσης Στεφάνου ν. Αστυνομίας (2009) Ποινική Έφεση 231/2008, ημερομηνίας 23.03.09, Κωνσταντίνου v. Αστυνομίας, 2009, 2 Α.Α.Δ. 583, Άγγελος Ιωσήφ v. Δημοκρατίας, 2012, 2 Α.Α.Δ. 930).
Στη Γενικός Εισαγελέας ν. Τζιαουχάρη (2005) 2 Α.Α.Δ. 161 τέθηκαν τα κριτήρια για την άσκηση της διακριτικής αυτής ευχέρειας του Δικαστηρίου ως εξής:
«Με βάση τα κριτήρια που ίσχυαν πριν τον περιορισμό της εξουσίας του δικαστηρίου όπως είχε επιβληθεί με το Ν. 41(1)/97 (που τώρα έχει καταργηθεί), τα κριτήρια που μπορούσε να λάβει υπόψη το δικαστήριο κατά την άσκηση της διακριτικής του ευχέρειας να εκδώσει ή όχι τέτοιο διάταγμα ήσαν τα ακόλουθα: (α) η σοβαρότητα του αδικήματος και τα κίνητρα διάπραξης του (β) το ποινικό μητρώο του κατηγορουμένου δηλαδή αν είναι τέτοιο που υπάρχει η ανάγκη αποτροπής και (γ) η διαγωγή του κατηγορουμένου μετά τη διάπραξη του αδικήματος συμπεριλαμβανομένης και της μεταμέλειας».
Στη Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας v. Καραολή, Ποινική Έφεση 230/19, ημερομηνίας 27.4.21, ECLI:CY:AD:2021:B177 αναφέρθηκε ότι:
«Εξετάζοντας το θέμα της αναστολής, σημαντικό ερώτημα είναι κατά πόσο η ανασταλείσα ποινή θα αντικατοπτρίζει την αντικειμενική σοβαρότητα του αδικήματος και θα εξυπηρετήσει τους πολλαπλούς σκοπούς της τιμωρίας. Είναι στη βάση των πιο πάνω αρχών που εξετάζεται ο τρόπος που ασκεί την εξουσία του το Δικαστήριο».
Το δικαστήριο έχει προβληματιστεί ιδιαίτερα στο κατά πόσο η παρούσα υπόθεση είναι η πρέπουσα για αναστολή εκτέλεσης των επιβληθεισών ποινών φυλάκισης στον κατηγορούμενο.
Κατόπιν προσεκτικής μελέτης των περιστάσεων της υπόθεσης, ειδικότερα:
· της παραδοχής και της απολογίας του στο δικαστήριο η οποία δεικνύει την έμπρακτη μεταμέλεια του,
· του νεαρού της ηλικίας του και τη σχετική νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου ότι για νεαρά άτομα καθίσταται επιτακτική η ανάγκη αναμόρφωσης τους και όχι η τιμωρία (προς τούτο παραπέμπω στην Θ.Αργυρίδης πιο πάνω. Αξίζει να αναφέρω ότι σε αυτήν οι κατηγορούμενοι – ανήλικοι τότε αντιμετώπιζαν σωρεία κατηγοριών ληστειών με τη χρήση ροπάλων, σε φούρνους στη Λεμεσό. Το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε ότι η άμεση φυλάκιση τους έπρεπε να αντικατασταθεί με φυλάκιση με αναστολή εφόσον παρά τη σοβαρότητα των αδικημάτων που διέπραξαν, η συμπεριφορά τους διεπόταν από μεγάλη επιπολαιότητα και δεν ήταν στη βάση οργανωμένων εγκλημάτων ληστείας).
· του λευκού ποινικού μητρώου του και ότι δεν προκύπτει ότι πρόκειται για άτομο με αντικοινωνική συμπεριφορά ή ροπή προς το έγκλημα,
· της ανεύρεσης της μοτοσυκλέτας του Μ1,
· της αξίας των κλοπιμαίων ποσών που δεν ήταν μεγάλα,
· όλων των προσωπικών και οικογενειακών συνθηκών του κατηγορούμενου,
· της δήλωσης των γονέων του κατηγορούμενου για έκδοση διατάγματος αποζημίωσης του παραπονούμενου,
· του γεγονότος ότι ο κατηγορούμενος παρέμεινε υποκράτηση για 24 ημέρες και είναι υπό κατ΄οίκον περιορισμό από τις 11.2.25,
κρίνω ότι δύναμαι να ασκήσω τις εξουσίες που ο νόμος μου παρέχει και να αναστείλω την εκτέλεση των επιβληθεισών ποινής φυλάκισης στον κατηγορούμενο. Υπό τις περιστάσεις που ανωτέρω ανέφερα, καταλήγω ότι δύναμαι να δώσω στον κατηγορούμενο μια δεύτερη και τελευταία ευκαιρία.
Συνεπώς, η εκτέλεση των επιβληθεισών, ως ανωτέρω ποινών φυλάκισης αναστέλλεται για περίοδο 3 ετών από σήμερα.
(Επεξηγείται στον κατηγορούμενο η έννοια της αναστολής της εκτέλεσης των ποινών φυλάκισης του).
Περαιτέρω εκδίδεται διάταγμα αποζημίωσης του παραπονούμενου Μ1 εναντίον του κατηγορούμενου για το ποσό των €102.86 (μερίδιο που του αναλογεί).
(Υπ.) .........................................
Γ. Ιωαννίδου - Παπά, Ε.Δ.
ΠΙΣΤΟ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ
ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο