ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Γ. Ιωαννίδου-Παπά, Ε.Δ.
Αρ. Υπόθεσης: 5568/25
ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΛΕΜΕΣΟΥ
V
ΝΤ. Α.ΜΠ.
ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΣ
-----------------------------------
Ημερομηνία: 5 Αυγούστου 2025
Εμφανίσεις:
Για την Κατηγορούσα Αρχή: κ. Μανώλη
Για τον Κατηγορούμενο : κα Σ.Αδάμου
Κατηγορούμενος παρών
ΑΠΟΦΑΣΗ
Ο κατηγορούμενος αντιμετωπίζει στο παρόν κατηγορητήριο το αδίκημα της κλοπής, κατά παράβαση των άρθρων 255 και 262 του Ποινικού Κώδικα Κεφ. 154 όπως τροποποιήθηκε (κατηγορία 1,2) και της κακόβουλης ζημιάς σε περιουσία, κατά παράβαση του άρθρου 324(1) του Ποινικού Κώδικα Κεφ. 154, όπως τροποποιήθηκε (κατηγορία 3).
Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες του αδικήματος της πρώτης κατηγορίας ο κατηγορούμενος την 26/4/2025 στη Λεμεσό, έκλεψε από το αυτοκίνητο με αριθμούς εγγραφής [ ], μάρκας JEEP, μια κάμερα μάρκας SONY A7iv με σειριακό αριθμό 6685646, μαζί με φακό μάρκας TAMRON 28 – 75mm αξίας €2300=, δύο κάρτες αποθήκευσης μνήμης SD CARD, άγνωστης μάρκας, ένα φως κάμερας χειρός μάρκας JUPIO – POWER LEDRGBM αξίας €130=, έναν εξοπλισμό καθαρισμού καμερών άγνωστης μάρκας, ένα Stabilizer κινητού μάρκας DJI OSMO αξίας €150=, μια συσκευή παρακολούθησης προσωπικών αντικειμένων AIRTAG μάρκας APPLE αξίας €20= και μια τσάντα χρώματος μαύρου άγνωστης μάρκας, όλα συνολικής αξίας €2600=, περιουσία της Ε. Στυλιανού από τη Λεμεσό.
Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες του αδικήματος της δεύτερης κατηγορίας ο κατηγορούμενος την 26/4/2025 στη Λεμεσό, έκλεψε από το αυτοκίνητο με αριθμούς εγγραφής [ ], μάρκας JEEP το χρηματικό ποσό των €50= το οποίο βρισκόταν σε μαύρη τσάντα, περιουσία του Ν. Παπαδούρη από τη Λεμεσό.
Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες του αδικήματος της τρίτης κατηγορίας ο κατηγορούμενος την 26/4/2025 στη Λεμεσό, εσκεμμένα και παράνομα προκάλεσε ζημιά στο πίσω αριστερό παράθυρο του αυτοκινήτου με αριθμούς [ ], ύψους €300=, περιουσία της Ε.Στυλιανού από τη Λεμεσό.
Ο κατηγορούμενος δεν παραδέκτηκε ενοχή και διεξήχθηκε ακροαματική διαδικασία.
Προς απόδειξη της υπόθεσης της Κατηγορούσας Αρχής κατέθεσαν 3 μάρτυρες ήτοι η Γ/Αστ.4738 Ε.Χαριλάου (ΜΚ1), ο Λοχ.3064 Α.Κοκκινόφτας (ΜΚ2), ο Αστ.2463 Γ.Οικονομίδης (ΜΚ3). Επίσης κατατέθηκαν ενώπιον του δικαστηρίου 14 τεκμήρια και έγιναν παραδεκτά γεγονότα τα ακόλουθα:
· η λήψη, καταγραφή, σφράγιση, διακίνηση και φύλαξη των τεκμηρίων της παρούσας υπόθεσης έγινε σύμφωνα με τον Νόμο χωρίς να διαρρηχθεί η αλυσίδα αυτών.
· Ο ψηφιακός δίσκος - τεκμήριο 3 - αποτελεί πιστό αντίγραφο του τεκμηρίου 2 - USB.
· Η κατάθεση του Αστ. 2666 Α.Παπαθεοδώρου στην οποία αναφέρει ότι εντόπισε στην κατοχή του κατηγορούμενου ένα κινητό τηλέφωνο και του έλαβε ανακριτική κατάθεση τεκμ.7.
· Η κατάθεση του Αστ.3111 Γ.Αγρότη τεκμ.8 στην οποία αναφέρει ότι στις 2.5.25 με άλλους συναδέλφους του εντόπισαν τον κατηγορούμενο να κινείται πεζός και επειδή εναντίον του εκκρεμούσε δικαστικό ένταλμα σύλληψης (τεκμ.9), για την παρούσα υπόθεση τον συνέλαβε και αφού επέστησε την προσοχή του στον Νόμο αυτός απάντησε «εν καταλάβω για ποιό πράγμα μου λαλείς». Ακολούθως τον μετέφερε στο ΤΑΕ Λεμεσού όπου του επέδωσε γραπτώς τα νομικά του δικαιώματα.
· Η κατάθεση του Ν. Σινοδώρου ιδιοκτήτη κομμωτηρίου (τεκμ.4) στην οποία αναφέρει ότι γνωρίζει τον κατηγορούμενο επειδή μένει σε κοντινή περιοχή από το πατρικό του, από τον καιρό που ήταν μαθητής αλλά δεν είναι φίλοι. Ο κατηγορούμενος πήγε στο κομμωτήριο του 4 φορές στα 12 χρόνια που λειτουργεί. Τελευταία φορά πήγε εκεί την περασμένη Δευτέρα 28.4.25 γύρω στις 5 το απόγευμα χωρίς ραντεβού. Αυτός του είπε ότι θα περιμένει και γύρω στις έξι το απόγευμα του ζήτησε και του έβαψε ξανθά τα μαλλιά του, ενώ προηγουμένως ήταν μαύρα με λίγο γκρίζο. Αυτός δεν κρατούσε χρήματα και ότι θα πήγαινε στο σπίτι του για να του φέρει, αλλά δεν ήρθε ποτέ να τον πληρώσει.
· Η κατάθεση της Ε.Στυλιανού τεκμ.11. Σε αυτήν αναφέρει ότι είναι η ιδιοκτήτρια του αυτοκινήτου (σύμφωνα με τις λεπτομέρειες της κατηγορίας 2). Στις 26.4.25 και ώρα 21.57 στάθμευσε το αυτοκίνητο της στην οδό Μεγάλου Αλεξάνδρου έξω από ένα κτίριο το οποίο ήταν υπό κατασκευή. Την ίδια ημέρα και ώρα 23.00 αφού επέστρεψε να πάρει το αυτοκίνητο της είδε ότι το πίσω δεξιό παράθυρο του αυτοκινήτου ήταν σπασμένο. Στη συνέχεια αφού το άνοιξε είδε ότι έλειπαν από μέσα διάφορα αντικείμενα του φίλου της Ν.Παπαδούρη ο οποίος βρισκόταν μαζί της. Συγκεκριμένα αναφέρει ότι κλάπηκαν τα αναφερόμενα στις λεπτομέρειες της κατηγορίας 1 συνολικής αξίας €2600 ιδιοκτησίας του Νίκου. Αυτής της έκλεψαν μία τσάντα χρώματος μαύρου άγνωστης μάρκας στην οποία είχε ένα χαρτονόμισμα των €50 η οποία εντοπίστηκε πεταγμένη σε ανοιχτό χωράφι χωρίς τα χρήματα μέσα. Τα πιο πάνω αντικείμενα ήταν τοποθετημένα στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου. Το αυτοκίνητο ήταν κλειδωμένο δεν γνωρίζει αν υπάρχουν κάμερες στο σημείο, ούτε την αξία της ζημιάς. Δεν γνωρίζει αν υπάρχει ασφάλεια κλοπής και ούτε υποψιάζεται οποιοδήποτε πρόσωπο που να τα έκλεψε.
· Η κατάθεση του Ν.Παπαδούρη τεκμήριο 12 στην οποία αναφέρει ότι την πιο πάνω ημερομηνία και περίπου 21.50 η πιο πάνω φίλη του στάθμευσε το αυτοκίνητο της στην πιο πάνω οδό το κλείδωσε και πήγαν για φαγητό. Εντός του αυτοκινήτου της κάτω από το κάθισμα του οδηγού από την πίσω μεριά τοποθέτησε την ρούχινη τσάντα του χρώματος μαύρου, τύπου σακκίδιο μέσα στην οποία υπήρχαν τα αντικείμενα.
· Η έκθεση της Αστ.2334 Ε.Αβέρωφ (τεκμήριο 13) της Υπηρεσίας Εγκληματολογικών Ερευνών. Αυτή είναι τοποθετημένη στην εν λόγω υπηρεσία και στις 5.5.25 παραλήφθηκε από τον Ε.Α.5545 Α.Θεοδότου ένα usb (ΕΑ1) και εζητείτο η δημιουργία αντιγράφου του. Αυτή διαπίστωσε ότι στο πιο πάνω USB υπήρχαν τα συγκεκριμένα αρχεία σύμφωνα με την εικόνα τρία και με τη χρήση ηλεκτρονικού υπολογιστή ετοίμασε δύο αντίγραφα του περιεχομένου του στα οποία έδωσε τα διακριτικά ΕΑ2,3. Ειδικότερα υπήρχαν πλάνα από κλειστό κύκλωμα παρακολούθησης που είναι εγκατεστημένο στα γραφεία της ΕΔΟΝ στην οδό Μεγάλου Αλεξάνδρου στη Λεμεσό. Στη συνέχεια σφράγισε το τεκμήριο στην αρχική του συσκευασία με αυτοκόλλητη ταινία της υπηρεσίας της.
Τα πιο πάνω παραδεκτά γεγονότα εγκρίθηκαν από το δικαστήριο και αποτελούν ευρήματα του.
Στη συνέχεια θα αναφερθώ στα κύρια σημεία της μαρτυρίας του κάθε μάρτυρα, τα οποία είναι απαραίτητα για την εξαγωγή των συμπερασμάτων μου σε αυτό το στάδιο της διαδικασίας και παράλληλα θα προβώ σε αξιολόγηση της. Το πλήρες περιεχόμενο της μαρτυρίας είναι καταγεγραμμένο στα πρακτικά της υπόθεσης, έχει μελετηθεί και λαμβάνεται υπόψη στο σύνολο του. Δεν απαιτείται εδώ - και δεν συνιστάται για πρακτικούς κυρίως λόγους - η επανάληψη του συνόλου της μαρτυρίας των μαρτύρων, όπως και η αναφορά σε κάθε επιμέρους πτυχή της (βλ.κατ΄ αναλογίαν, G & K Exclusive Fashions Ltd v Παπαδόπουλου και Άλλων (2001) 1(Α) ΑΑΔ 88, 92, Paphos Stone C Estates v Ζαβρού και Άλλου (1998) 1(Γ) ΑΑΔ 1854, 1859).
Είχα την ευκαιρία μέσα από την ζωντανή ατμόσφαιρα της δίκης να παρακολουθήσω με ιδιαίτερη προσοχή τους ΜΚ1 - 3 που κατέθεσαν ενώπιον μου και είμαι σε θέση να αξιολογήσω όλη την εν γένει συμπεριφορά τους στο εδώλιο του μάρτυρα. Αξιολογώ τη μαρτυρία τους με δείκτη μεταξύ άλλων την ύπαρξη προσωπικού συμφέροντος στην υπόθεση, της ευκαιρίας που είχαν να παρακολουθήσουν τα διαδραματισθέντα, την ακεραιότητα και ειλικρίνεια τους, τη μνήμη και τους λόγους που είχαν για να θυμούνται ή να πιστεύουν αυτά για τα οποία κατέθεταν, τη φυσικότητα, ευθύτητα και την αμεσότητα των απαντήσεων τους (βλ. Ζαβρού ν. Χαραλάμπους Ποιν. Έφ. 9163, ημερ. 24.9.97, Αθανασίου ν. Κουνούνη Ποιν. Έφ. 9041 ημερ. 29.5.97 και Καρεκλά ν. Κλεάνθους Ποιν. Έφ. 9161, ημερ. 24.5.97). Στυλιανίδης v. Χατζηπιέρας (1992), 1 Α.Α.Δ. 1056, Mustafa v. Κακουρή κ.ά. (2002) 1(Α) Α.Α.Δ. 165. Επίσης, η κρίση του Δικαστηρίου επί της αξιοπιστίας των μαρτύρων δεν περιορίστηκε στην εξωτερική εμφάνιση που προκαλεί ο μάρτυρας, αλλά τέθηκε στην βάσανο της αξιολόγησης του περιεχομένου της. (βλ. Γεώργιος και Σπύρος Τσιαππής v. Πολυβίου (2009), 1 Α.Α.Δ. 339. Όπως επισημάνθηκε στην Αθηνής v. Δημοκρατίας (2008), 2 Α.Α.Δ. 256:
«Όταν αναφερόμαστε στη βάσανο της αξιολόγησης του περιεχομένου της μαρτυρίας, εννοούμε κατά κύριο λόγο τον έλεγχο με την βάσανο της λογικής και την ανθρώπινη εμπειρία ως προς την αναμενόμενη φυσιολογική εξέλιξη των πραγμάτων της ζωής.
Η αξιολόγηση της μαρτυρίας γίνεται κατά κύριο λόγο στην βάση της μαρτυρίας που σχετίζεται με τα επίδικα θέματα (Hasan v Ανδρέου, πολιτική έφεση 2/11, ημερ.2.12.15). Το Δικαστήριο μπορεί να αποδεχθεί μέρος της μαρτυρίας του μάρτυρα και να απορρίψει άλλο, (Βασιλειάδης v Σπύρου Λτδ, πολιτική έφεση 123/09, ημερ.14.10.15).
Στην υπόθεση Akil v Αστυνομίας (2009) 2 Α.Α.Δ 148 αναφέρθηκε ότι «αντιφάσεις που αφορούν μικρολεπτομέρειες όχι μόνο δεν αποδυναμώνουν μία μαρτυρία που γενικά έχει κριθεί ως αξιόπιστη, αλλά αντίθετα την ενδυναμώνουν».
Μάρτυρας Κατηγορίας 1 (ΜΚ1) ήταν η Α/Αστ.4738 Ε.Χαριλάου η οποία υπηρετεί στο ΤΑΕ Λεμεσού. Κατέθεσε και υϊοθέτησε την κατάθεση της τεκμήριο 1 στην οποία αναφέρει ότι είναι η ανακριτής της παρούσας υπόθεσης. Την 1.5.25 παρέλαβε από τον Αστ.2463 Γ.Οικονομίδη ένα USB το οποίο έθεσε υπό την ασφαλή της φύλαξη και το οποίο έδωσε για να παραδοθεί στο Εργαστήριο Φωτογραφίας. Στις 29.5.25 παρέλαβε από το εργαστήριο το USB και ένα CD που αποτελεί πιστό αντίγραφο του πρώτου (τεκμήρια 2,3 αντίστοιχα).
Κατά την κυρίως εξέταση της έγινε προβολή του περιεχομένου του ψηφιακού δίσκου τεκμηρίου 3 χωρίς την ένσταση της υπεράσπισης. Εξήγησε πώς μπορεί να γίνει η προβολή του, δηλαδή αφού τοποθετηθεί το CD στον ηλεκτρονικό υπολογιστή και πατηθεί (με δεξί κλικ) το κουμπί open with και το VLC media player και το play. Ειδικότερα στο πλάνο του πρώτου File ch 2 – 2025042 620 5000 υπέδειξε μαύρο αυτοκίνητο δηλαδή της παραπονούμενης το οποίο ευρισκόταν σε σημείο της οθόνης πάνω αριστερά. Στην ώρα καταγραφής 20:50:11 φαίνεται ένα άτομο να προσεγγίζει το αυτοκίνητο.
Η ΜΚ1 αναφέρθηκε στο δεύτερο αρχείο ch2 - 2025042 620 5031 και στην ώρα καταγραφής 20:52:40 ότι η ίδια φιγούρα περιφέρεται γύρω από το αυτοκίνητο. Στην ώρα καταγραφής 20:53:18 το άτομο που βρισκόταν πλησίον του οχήματος περνά μπροστά από τα γραφεία της ΕΔΟΝ και φαίνεται από κοντά η ενδυμασία και άλλα χαρακτηριστικά του προσώπου. Επίσης στο ίδιο file στην ώρα καταγραφής 21:02:12 μόνο το ίδιο άτομο κατευθύνεται προς το αυτοκίνητο. Αυτή έχει παραλάβει το κινητό του κατηγορούμενου και το παρέδωσε στη μητέρα του.
Αναγνώρισε τον κατηγορούμενο ως το άτομο που εμφαίνεται στα πλάνα καθότι είναι άτομο που έχει απασχολήσει το τμήμα της και εναντίον του καταχώρησε πρόσφατα μία υπόθεση.
Αντεξεταζόμενη ανέφερε ότι δεν προέβηκε σε ενέργειες για επιστημονική εξέταση για λήψη γενετικού υλικού ή δακτυλικών αποτυπωμάτων γιατί το όχημα δεν προστατεύτηκε. Το αυτοκίνητο δεν μεταφέρθηκε με πλατφόρμα στην αστυνομία αλλά οι δύο παραπονούμενοι χρησιμοποίησαν και τα χερούλια για να μπουν σε αυτό και ήρθαν στην αστυνομία για υποβολή του παραπόνου τους και δεν ενημέρωσαν από πριν την αστυνομία. Στα πλάνα δεν φαίνονται αριθμοί εγγραφής του οχήματος. Η παραπονούμενη ανέφερε ότι στάθμευσε το αυτοκίνητο στην οδό Μεγάλου Αλεξάνδρου. Στην ερώτηση εάν πήγαν στο σπίτι του κατηγορούμενου μόλις συνελήφθηκε και αν βρέθηκαν τα ρούχα που φαίνονται στα πλάνα δηλαδή το άσπρο παντελονάκι και η μαύρη φανέλα απάντησε ότι έγινε έρευνα στην οικία του με τη γραπτή συγκατάθεση του και δεν βρέθηκε οτιδήποτε το επιλήψιμο. Δεν υπάρχει αυτόπτης μάρτυρας αλλά η όλη μαρτυρία περιστρέφεται στα πλάνα του ψηφιακού δίσκου όπου ο κατηγορούμενος πηγαινοερχόταν στο αυτοκίνητο μέχρι που βρήκε την ευκαιρία να είναι μόνος του και να διαπράξει τα αδικήματα. Παρατηρώντας όλα τα πλάνα διαπιστώνονται τα χαρακτηριστικά του κατηγορούμενου, σύμφωνα με την θέση της.
Ο παραπονούμενος ανέφερε ότι η περιουσία του βρισκόταν εντός μαύρης ρούχινης τσάντας. Στην υποβολή ότι ο κατηγορούμενος δεν σχετίζεται με το αδίκημα απάντησε ότι από το σύνολο των πλάνων που καταγράφηκαν ο κατηγορούμενος είναι το πρόσωπο που κλέβει τα αντικείμενα από το αυτοκίνητο.
Η μάρτυρας μου έκανε καλή εντύπωση περιγράφοντας τις ενέργειες στις οποίες προέβηκε ως ανακριτής της υπόθεσης και αναφέρονται στην κατάθεση της τεκμήριο 1. Άλλωστε δεν έχουν αμφισβητηθεί από την υπεράσπιση. Όπως προαναφέρθηκε κατά τη μαρτυρία της έγινε προβολή κάποιων πλάνων του τεκμηρίου 3 τα οποία στη συνέχεια θα αξιολογήσω.
Αποδέχομαι ότι στο πλάνο του πρώτου File ch2 2025042 620 5000 η ΜΚ1 υπέδειξε μαύρο αυτοκίνητο, δηλαδή της παραπονούμενης το οποίο ευρισκόταν σε σημείο πάνω αριστερά. Στην ώρα καταγραφής 20:50:11 εμφαίνεται μία φιγούρα χωρίς να είναι αντιληπτό εάν είναι άντρας ή γυναίκα, να προσεγγίζει το αυτοκίνητο για λίγο, δηλαδή την δεξιά πλευρά του (δεν φαίνεται εάν είναι η μπροστινή η πισινή), ούτε σε ποιό σημείο ακριβώς του οχήματος είναι και σε ποιές ακριβώς ενέργειες προβαίνει και μετά να φεύγει προς τα πίσω.
Αποδέχομαι ότι άτομο που περιτριγυρίζει το όχημα της παραπονούμενης είναι το ίδιο άτομο - άντρας που στη συνέχεια περπατά ευθεία επί της οδού Μεγ.Αλεξάνδρου και απομακρύνεται και επανέρχεται και πάλι πίσω. Αυτός φαίνεται στην ώρα καταγραφής 20:52:04 στο πλάνο ch2 ΧΧΧ 6205031 να περπατά και να έρχεται από την δεξιά πλευρά του οχήματος, πίσω του, το περιτριγυρίζει και φορεί άσπρο κοντό παντελόνι προχωρώντας ευθεία πορεία στην εν λόγω οδό (20:53:00) χωρίς να κρατεί οτιδήποτε.
Στα πλάνα από την κάμερα ch2 με κατάληξη - 3003 στις 21:50:57 δύο άλλα άτομα το προσεγγίζουν ίσως οι παραπονούμενοι. Γι΄αυτό δεν έγινε καμία αναφορά από τους μάρτυρες. Στις 21:35:16 και 21:35:56 αυτό το άτομο εμφανίζεται δεξιά του οχήματος, σκύβει και κάτι παίρνει χωρίς να είναι εμφανές τι, επανέρχεται και πράττει το ίδιο και αμέσως αναμοσβήνουν τα φώτα – σειρήνες του οχήματος.
Αποδέχομαι ότι στο ίδιο file ΧΧΧ3003 στην ώρα καταγραφής 21:38:52 ο άντρας επανεμφανίζεται δεξιά του οχήματος και απομακρύνεται από αυτό έχοντας στην πλάτη κάτι που μαυρίζει χωρίς να διακρίνεται τι ακριβώς είναι, εάν αυτή είναι η τσάντα και δη η μαύρη τσάντα του Ν.Παπαδούρη και εισέρχεται σε μία οδό (δεξιότερα του όπως περπατά).
Από τη μαρτυρία της δεν αποδέχομαι τη θέση της ότι στα πλάνα τα οποία είδαμε και τα οποία έχουν μελετηθεί ενδελεχώς από το δικαστήριο ο άνδρας ο οποίος εμφαίνεται να προσεγγίζει το όχημα της κατηγορούμενης και να παίρνει κάτι απ΄εκεί είναι ο κατηγορούμενος.
Με τα όσα διαπιστώνει το δικαστήριο εξετάζοντας το περιεχόμενο των πλάνων η ΜΚ1 προβαίνει σε αυθαίρετο συμπέρασμα ότι είναι ο κατηγορούμενος που πλησιάζει το αυτοκίνητο της παραπονούμενης. Αποδέχομαι ότι το άτομο που προσεγγίζει το όχημα της αρχικά δεν κρατάει τίποτε ενώ μετά διακρίνεται ότι κάτι φέρει στη πλάτη του χωρίς να φαίνεται επακριβώς τι είναι.
Αποδέχομαι τη θέση της ότι ο παραπονούμενος της ανέφερε τις αξίες της κλαπείσας περιουσίας του, αλλά η ίδια παρέλειψε να του ζητήσει τις αποδείξεις. Το ότι αυτή προέβηκε σε διαδικτυακό έλεγχο για να διαπιστώσει την αξία αυτών δεν κρίνω ότι είναι επαρκές για την απόδειξη της αξίας που αυτή επικαλείται ήτοι του ύψους των €2600 και σε κάθε περίπτωση δεν έχει αποδειχθεί.
Συνακόλουθα αποδέχομαι τη μαρτυρία της ως αξιόπιστη πλην των δύο πιο πάνω αναφερθέντων αναφορών της για την σύνδεση του κατηγορούμενου με την κλοπή από το όχημα της παραπονούμενης και της αξίας της κλαπείσας περιουσίας.
Μάρτυρας Κατηγορίας 2 (ΜΚ2) ήταν ο Λοχ.3064 Α.Κοκκινόφτας ο οποίος υπηρετεί στο ΤΑΕ Λεμεσού κατέθεσε και υϊοθέτησε την κατάθεση του τεκμήριο 10. Σε αυτήν αναφέρει μεταξύ άλλων ότι στην παρουσία του Αστ.2463 Γ.Οικονομίδη επιθεώρησε πλάνα κλειστού κυκλώματος παρακολούθησης εγκατεστημένο στον ίδιο δρόμο που έγινε η κλοπή και αναγνώρισε ότι το πρόσωπο που περιφερόταν γύρω από το όχημα της παραπονούμενης και έκλεψε την τσάντα της είναι ο κατηγορούμενος τον οποίο γνωρίζει από άλλες υποθέσεις της αστυνομίας. Έγινε προβολή του περιεχομένου του τεκμηρίου 3 κατά την μαρτυρία του.
Κατά την κυρίως εξέταση του στο file της κάμερας 2 που καταλήγει σε - 620531 αναφέρει ότι η ώρα 20:52:05 ξεκινά να φαίνεται στην κάμερα άτομο που περιφέρεται γύρω από το αυτοκίνητο της, στη συνέχεια απομακρύνεται και αναγνωρίζει τον κατηγορούμενο και στην ώρα καταγραφής 20:52:40 εμφαίνεται ένα πρόσωπο που πλησίασε το αυτοκίνητο της παραπονούμενης.
Είναι τα ίδια ρούχα που φορούσε ο κατηγορούμενος σε προηγούμενα πλάνα και τον αναγνώρισε.
Στο φάιλ από την κάμερα 4 - ch4 – 620 5000 και ώρα 21:02 ανέφερε ότι η οδός είναι η Μεγάλου Αλεξάνδρου και καταλήγει στην οδό Ελλάδος και είδε τον κατηγορούμενο που περπατούσε προς ανατολική κατεύθυνση.
Αντεξεταζόμενος είπε ότι τον αναγνώρισε από δύο πλάνα του συστήματος που ο κατηγορούμενος κατευθύνεται αλλά και απομακρύνεται από το όχημα αφού η κάμερα λάμβανε με ανατολική και δυτική κατεύθυνση. Επανέλαβε ότι φαίνονται τα χαρακτηριστικά του προσώπου του, συνολικά ο σωματότυπoς, το σχήμα της κεφαλής του, τα μαλλιά και το χρώμα τους ακόμα και ο τρόπος που περπατά.
Ο ΜΚ2 έκανε καλή εντύπωση στο δικαστήριο περιγράφοντας τις ενέργειες του για την παρούσα υπόθεση. Αποδέχομαι τη θέση του ΜΚ2 ότι η ημερομηνία είναι η ορθή όχι όμως η ώρα η οποία έχει διαφορά 1 ώρα και 9 λεπτά πίσω από την πραγματική. Αποδέχομαι ότι τα πλάνα ήταν από δύο εγκατεστημένες κάμερες στο κτίριο της ΕΔΟΝ, δηλαδή η μία από την οδό Μεγ.Αλεξάνδρου προς την οδό Ελλάδος με δυτική κατεύθυνση και η άλλη με ανατολική.
Αποδέχομαι από την μαρτυρία του ΜΚ2 ότι στην ώρα καταγραφής 21:35:23 από την κάμερα 2 αρ.620 3003 φαίνεται ένα άτομο δίπλα από το όχημα της παραπονούμενης, να μπαίνει το σώμα του μέσα σε αυτό. Επίσης δεν διακρίνεται τότε ποιός είναι. Στη συνέχεια απομακρύνεται από το αυτοκίνητο της πηγαίνοντας βόρεια στην οδό Πουγιούκκα και στην πλάτη του φαίνεται να κουβαλά «κάτι σαν τσάντα» η ώρα 21:38:55. Αυτός φορεί άσπρο παντελόνι και έχει κάτι σαν τσαντάκι μπροστά στη μέση του.
Αποδέχομαι ότι η οδός Μ.Αλεξάνδρου καταλήγει στην οδόν Ελλάδος και στα πλάνα της κάμερας 4 στο φάιλ ΧΧΧ 620 5000 διακρίνεται το άτομο - άντρας με το άσπρο παντελονάκι να επανέρχεται στην οδό Μεγ.Αλεξάνδρου στρίβοντας δεξιά από την οδό Κιτίου Κυπριανού.
Στην ερώτηση που του υπέβαλε η κα Αδάμου αντεξεταζόμενος εάν υπάρχει κάποιο πλάνο που να δεικνύει ότι ο κατηγορούμενος κρατεί τα κλοπιμαία αυτός αναφέρθηκε στο πρόσωπο που αργότερα διαπιστώνεται ότι φορεί το άσπρο κοντό παντελονάκι, προσεγγίζει και παίρνει κάτι από το όχημα της παραπονούμενης και απομακρύνεται. Η αναφορά του ότι «διακρίνεται κάτι να έχει στον ώμο του, σαν τσάντα» δεν είναι συγκεκριμένη ακριβώς γιατί δεν φαίνεται με ακρίβεια τι ακριβώς κρατεί αυτό το πρόσωπο για το οποίο δεν δόθηκε θετική μαρτυρία. Στην επίμονη αντεξέταση του και στην ερώτηση εάν είδε τα χαρακτηριστικά του προσώπου αυτού και ότι είναι του κατηγορούμενου απάντησε «το συγκεκριμένο το βίντεο λόγω της απόστασης δεν φαίνεται. Το μόνο που φαίνεται πριν να χαθεί από το βίντεο είναι το παντελονάκι το κοντό το άσπρο με τσαντάκι μέσης και κάτι στον ώμο του, κάτι σαν τσάντα». Επίσης σε επόμενη ερώτηση εάν και πάλι είδε σε πλάνα τα χαρακτηριστικά του προσώπου του κατηγορούμενου και αυτός να έχει την κλοπιμαία τσάντα ο μάρτυρας απάντησε με ειλικρίνεια ότι «την συγκεκριμένη στιγμή δεν φαίνεται το πρόσωπο, αλλά μόνο το κοντό παντελονάκι το άσπρο και το τσαντάκι μέσης και πριν πλησιάσει το αυτοκίνητο φορούσε ακριβώς τα ίδια πράγματα, πλησιάζει το αυτοκίνητο, γίνεται η κλοπή και απομακρύνεται ένα άτομο με το συγκεκριμένο παντελονάκι και έχοντας κάτι στην πλάτη». Με την πιο πάνω απάντηση του διαφαίνεται ότι δεν μπορούσε να πει με σιγουριά ότι το πρόσωπο που έβλεπε είναι ο κατηγορούμενος.
Δεν αποδέχομαι τη θέση του ότι εάν δει κάποιος τα πλάνα στο σύνολο τους θα καταλήξει αβίαστα στο συμπέρασμα ότι είναι ο κατηγορούμενος γιατί απλούστατα τα χαρακτηριστικά του προσώπου που διακρίνονται στα πλάνα τα οποία προβλήθηκαν δεν φαίνονται με ευκρίνεια να είναι του κατηγορούμενου.
Ακόμη στην υποβολή της κας Αδάμου ότι εκείνο που είδε στην πλάτη του «σαν τσάντα» μπορεί να ήταν η κουκούλα του μπουφάν, ή του φούτερ του, αυτός απέκλεισε το ενδεχόμενο να είναι φούτερ με τον τρόπο που φαινόταν στην πλάτη του σε αντίθεση με την μαρτυρία και κατάθεση του ΜΚ3 τεκμήριο 14 στην 1η σελίδα στην οποία περιγράφει το άτομο που πλησίαζε το όχημα της παραπονούμενης να φορεί μαύρο μακρυμάνικο φούτερ με κουκούλα.
Συνακόλουθα από την μαρτυρία του αποδέχομαι ότι αυτός στην παρουσία του Αστ.2463 Γ.Οικονομίδη επιθεώρησε πλάνα του κλειστού κυκλώματος παρακολούθησης που είναι εγκατεστημένο στην οδό Μεγ.Αλεξάνδρου και τις περιγραφές του σε σχέση με τις διάφορες κινήσεις του ατόμου, δηλαδή ότι περιτριγύριζε το όχημα σε διάφορες φάσεις από το οποίο κάτι έλαβε, πλην του αυθαίρετου συμπεράσματος του ότι το πρόσωπο που διακρίνεται στα πλάνα είναι ο κατηγορούμενος γιατί τα χαρακτηριστικά του προσώπου του δεν διακρίνονται ευκρινώς στα πλάνα που περιγράφηκαν το οποίο και απορρίπτω.
Μάρτυρας Κατηγορίας 3 (ΜΚ3) ήταν ο Αστ.2463 Γ.Οικονομίδης ο οποίος υπηρετεί στο ΤΑΕ Λεμεσού. Υιοθέτησε την κατάθεση του τεκμήριο 14 στην οποία αναφέρει ότι στα πλαίσια διερεύνησης της υπόθεσης μετέβηκε στα γραφεία της ΕΔΟΝ Λεμεσού στην πιο πάνω αναφερόμενη οδό όπου στην παρουσία του υπεύθυνου του μέρους εξήγαγε πλάνα από το καταγραφικό του κλειστού κυκλώματος βίντεοπαρακολούθησης που είναι εγκατεστημένο στο κτίριο. Η εξαγωγή των πλάνων ολοκληρώθηκε η ώρα 12:44. Τα πλάνα τα εξήγαγε σε usb και έθεσε σε αυτό τα διακριτικά ΓΟ1. Συγκεκριμένα εξήγαγε πλάνα από τις καταγραφές των καμερών 2 και 4 που αφορούν καταγραφές της ημερομηνίας 26.4.25 και μεταξύ των ωρών του συστήματος 20.50-22:00. Από τον έλεγχο που διενήργησε στο κύκλωμα διαπίστωσε ότι η ημερομηνία που αναγραφόταν στα πλάνα ήταν ορθή, αλλά η ώρα που αναγραφόταν σε αυτά ήταν 1 ώρα, 9 λεπτά και 9 δευτερόλεπτα πίσω από την πραγματική ώρα. Στην κατάθεσή του αναφέρεται στο τι διαπίστωσε να φαίνεται από τα συγκεκριμένα πλάνα. Την ίδια ημέρα μετέφερε τα εν λόγω πλάνα στο usb και το παρέδωσε στην ανακρίτρια της υπόθεσης.
Κατά την κυρίως εξέταση του, του ζητήθηκε η προβολή του αντίγραφου του περιεχομένου του τεκμηρίου με διακριτικά ΕΑ1 δηλαδή η προβολή πλάνων από το cd - τεκμήριο 3. Ειδικότερα έγινε προβολή από την κάμερα 2 του αρχείου - 6205031. Μεταξύ των ωρών 20:52:05 με 20:52:54 φαίνεται το άτομο που περιγράφει στην κατάθεση του δηλαδή στην πάνω αριστερή πλευρά της οθόνης εκεί που είναι σταθμευμένο το όχημα της παραπονούμενης, να κινείται εντός του δρόμου και διακρίνεται ότι φορεί κοντό άσπρο παντελόνι και από πάνω μαύρο μακρυμάνικο, να βρίσκεται μπροστά από το αυτοκίνητο της. Στη συνέχεια κατευθύνεται στην αριστερή πλευρά, κινείται μπροστά από το αυτοκίνητο και μετά περνάει μπροστά από το οίκημα της ΕΔΟΝ.
Από την μαρτυρία του ΜΚ3 αποδέχομαι τα όσα αναφέρει στη κατάθεση του ότι στα πλαίσια διερεύνησης της υπόθεσης μετέβηκε στα γραφεία της ΕΔΟΝ Λεμεσού στην πιο πάνω αναφερόμενη οδό όπου στην παρουσία του υπεύθυνου του μέρους εξήγαγε πλάνα από το καταγραφικό του κλειστού κυκλώματος βίντεοπαρακολούθησης που είναι εγκατεστημένο στο κτίριο. Η εξαγωγή των πλάνων ολοκληρώθηκε η ώρα 12:44. Τα πλάνα τα εξήγαγε σε usb και έθεσε σε αυτό τα διακριτικά ΓΟ1. Συγκεκριμένα εξήγαγε πλάνα από τις καταγραφές των καμερών 2 και 4 που αφορούν καταγραφές της ημερομηνίας 26.4.25 και μεταξύ των ωρών του συστήματος 20.50-22:00. Από τον έλεγχο που διενήργησε στο κύκλωμα διαπίστωσε ότι η ημερομηνία που αναγραφόταν στα πλάνα ήταν ορθή, αλλά η ώρα που αναγραφόταν σε αυτά ήταν 1 ώρα, 9 λεπτά και 9 δευτερόλεπτα πίσω από την πραγματική ώρα. Στην κατάθεσή του αναφέρεται στο τι διαπίστωσε να φαίνεται από τα συγκεκριμένα πλάνα. Την ίδια ημέρα μετέφερε τα εν λόγω πλάνα στο usb και το παρέδωσε στην ανακρίτρια της υπόθεσης. Το usb κατατέθηκε στο δικαστήριο ως τεκμήριο 2 και το cd ως τεκμήριο 3.
Στην μαρτυρία του όπως και ο ΜΚ2 μιλούσε για πρόσωπο και ότι στο τέλος φαίνεται ότι κρατούσε κάτι «σαν τσάντα». Αυτή η περιγραφή δεν δεικνύει σιγουριά ότι είναι τσάντα αλλά ούτε και είναι αρκετή η αναφορά του στην κυρίως εξέταση του ότι το πρόσωπο προσεγγίζει το όχημα και φαίνεται να παίρνει ξανά «κάτι από αυτό», δηλαδή ότι αυτό ήταν η τσάντα των παραπονουμένων, ή οτιδήποτε άλλο. Στην κατάθεση του απλά προβαίνει σε αναφορές ότι «το άτομο» που προσέγγιζε το αυτοκίνητο ήταν το ίδιο πρόσωπο βλέποντας πλάνα και από τις δύο κάμερες με αρ. 2 και 4. Δεν προβαίνει σε οποιαδήποτε αναφορά ότι αυτό το πρόσωπο είναι ο κατηγορούμενος.
Παρά τις πιο πάνω αναφορές του όταν ρωτήθηκε εάν από τα πλάνα φάνηκε εάν το άτομο εκείνο έσπασε το τζάμι του οχήματος ή παραβίασε την πόρτα του αυτός μη απαντώντας έδωσε ασαφή απάντηση λέγοντας αυτολεξεί: «απ΄ότι φαίνεται από την προβολή των βίντεο στο αυτοκίνητο καταγράφεται από την μπροστινή πλευρά του και όχι από τη δεξιά πλευρά φαίνεται ότι πήρε, κλάπηκαν τα αντικείμενα. Εντούτοις το τζάμι μπορεί να έσπασε σε μία από τις φορές που το συγκεκριμένο άτομο προσέγγισε το αυτοκίνητο και δεν διακρίνονται οι κινήσεις του».
Συνακόλουθα από την μαρτυρία του αποδέχομαι τις πιο πάνω αναφερθείσες ενέργειες του οι οποίες δεν αμφισβητήθηκαν από την υπεράσπιση δηλαδή την επίσκεψη του στα γραφεία της ΕΔΟΝ όπου εξήγαγε πλάνα από το καταγραφικό του κλειστού κυκλώματος βιντεοπαρακολούθησης αλλά η μαρτυρία του ως ανεπαρκής ως προς το περιεχόμενο των πλάνων δεν με έχει ικανοποιήσει εφόσον διαπιστώνεται ότι σε όλες τις αναφορές του μιλούσε για «άτομο». Να σημειώσω ότι αυτός δεν έχει κατονομάσει τον κατηγορούμενο, ως το πρόσωπο που διέπραξε τα αδικήματα.
Επίσης αξίζει να αναφέρω ότι ενώ στις λεπτομέρειες των αδικημάτων και τα παραδεκτά γεγονότα οι τσάντες των δύο παραπονουμένων ήταν δύο, καμία μαρτυρία περί τούτου δεν δόθηκε από τους ΜΚ1 – 3 σε συνάρτηση με τα πλάνα που προβλήθηκαν, η οποία να είναι σαφής και επαρκής ότι αυτές οι δύο κλάπηκαν από το όχημα της Ε.Στυλιανού κατά τους επίδικους χρόνους από «το άτομο» και ότι αυτό το άτομο ήταν ο κατηγορούμενος.
Μετά το πέρας της υπόθεσης της Κατηγορούσας Αρχής η συνήγορος Υπεράσπισης δεν έθεσε ότι με βάση την προσκομισθείσα μαρτυρία δεν αποδείχθηκε εκ πρώτης όψεως υπόθεση για τις 3 κατηγορίες, δυνάμει του άρθρου 74(1)(β) του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου Κεφ. 155 ως τροποποιήθηκε.
Στη συνέχεια το Δικαστήριο με ενδιάμεση απόφαση του έκρινε ότι έχει αποδειχθεί εκ πρώτης όψεως υπόθεση εναντίον του κατηγορούμενου και αυτός κλήθηκε σε απολογία στις 3 κατηγορίες που αντιμετωπίζει. Αφού του επεξηγήθηκαν τα δικαιώματα του δυνάμει του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου επέλεξε να ασκήσει το δικαίωμα της σιωπής. Αυτός δεν παρουσίασε ενώπιον του Δικαστηρίου οποιονδήποτε μάρτυρα Υπεράσπισης.
ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΣ (ΜΥ1)
Ο κατηγορούμενος στην ανακριτική κατάθεση του Τεκμήριο 7 κατόπιν ερωταπαντήσεων απάντησε ότι η οικονομική του κατάσταση είναι μέτρια. Διαμένει με τους γονείς του στην ενορία Καθολικής, δεν οδηγεί και δεν έχει αυτοκίνητο. Στις 26/4/2025 και μεταξύ των ωρών 22:00 ‑ 23:00 απάντησε ότι δεν ξέρει πού βρισκόταν, δεν θυμάται. Στην ερώτηση για το τι ρούχα φορούσε τον πιο πάνω χρόνο απάντησε ό,τι έχει να πει θα το πει στο Δικαστήριο. Κατά τη διάρκεια του πιο πάνω χρόνου συνάντησε πολλά και διάφορα άτομα. Δεν γνωρίζει πού βρίσκεται η οδός Μεγάλου Αλεξάνδρου στη Λεμεσό. Στην ερώτηση πότε έβαψε τα μαλλιά του ξανθά απάντησε ότι ''έχει 5 ‑ 6 μέρες, του τα έβαψε ο Νικόλας Αθηνοδώρου πίσω από το ξενοδοχείο ''Alasia'' και δεν ξέρει το τηλέφωνο του. Στην ερώτηση ότι υπάρχει μαρτυρία εναντίον του ότι περιφερόταν γύρω από το αυτοκίνητο της παραπονούμενης από το οποίο κλάπηκε περιουσία συνολικής αξίας €2650= απάντησε "δεν ξέρω, εγώ δεν έκαμα τίποτε στο αυτοκίνητο και πρώτη φορά ακούω τούτα τα πράγματα".
Όσον αφορά γραπτές καταθέσεις κατηγορούμενου προσώπου υπάρχει σωρεία αποφάσεων σχετικά με τη βαρύτητα την οποία το Δικαστήριο μπορεί να αποδώσει σ’ αυτή. Στο γενικό αυτό κανόνα υπάρχουν κάποιες εξαιρέσεις όπου τα γεγονότα όπως τα απέδειξε με την μαρτυρία της η Κατηγορούσα Αρχή είναι τέτοια που χρήζει να δοθεί κάποια εξήγηση από τον κατηγορούμενο, ιδιαίτερα εκεί που μια τέτοια εξήγηση εμπίπτει στη δική του αποκλειστική γνώση. Περαιτέρω, το Δικαστήριο διατηρεί διακριτική ευχέρεια να αποδεχθεί μέρος της κατάθεσης του κατηγορουμένου και να απορρίψει άλλο ασχέτως αν αυτό αποτελεί άμεσα ή έμμεσα παραδοχή του αδικήματος. Είναι φυσικό να αποδίδεται μεγαλύτερη βαρύτητα στο μέρος εκείνο το οποίο συνθέτει παραδοχή στο αδίκημα ή περιέχει δηλώσεις ενάντια προς τα συμφέροντα του κατηγορουμένου. Είναι όμως, ελεύθερο το Δικαστήριο να αποδώσει μικρότερη σημασία ή ακόμη να απορρίψει άλλα μέρη της κατάθεσης για τα οποία παρέχεται εξήγηση ή δικαιολογία για εκ πρώτης όψεως εγκληματικές πράξεις. (Βλ. Vrakas α.ο. v. Republic (1973) 2 C.L.R. 139, Anastasiades v. Republic (1977) 2 C.L.R. 97, Ιωάννου κ.α. ν. Δημοκρατίας (2001) 2 Α.Α.Δ. 195), Κωνσταντίνου ν. Αστυνομίας (1989) 2 Α.Α.Δ. 109 και Findlay Duncan 73 Crim. App. R. 359, Κωνσταντινίδης ν. Αστυνομίας (1991) 2 Α.Α.Δ. 190 και Γαβριήλ ν. Δημοκρατίας (2009) 2 Α.Α.Δ. 693).
Η εκτίμηση λοιπόν της κατάθεσης του κατηγορούμενου είναι θέμα που ανάγεται στην διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου να κρίνει την αξιοπιστία των μαρτύρων.
Εξετάζοντας το περιεχόμενο της γραπτής κατάθεσης του κατηγορούμενου σε συνάρτηση με το γεγονός ότι αυτός δεν κατέθεσε ενόρκως δεν θα προσδώσω κάποια βαρύτητα εφόσον δεν αναφέρει οτιδήποτε σχετικό με τα επίδικα θέματα.
Ο κατηγορούμενος ως προανέφερα άσκησε το δικαίωμα της σιωπής κάτι που αποτελεί αναφαίρετο δικαίωμα του και σύμφωνα με την σχετική νομολογία δεν είναι επιτρεπτό εξ΄αυτού να εξαχθούν οποιαδήποτε ενοχοποιητικά συμπεράσματα (βλ. Charalambous and another ν. The Republic (1985) 2 C.L.R. 97, Δημοκρατία ν. Αβρααμίδου κ.α. (2004) 2 Α.Α.Δ. 51 και Χριστοφόρου ν. Αστυνομίας (1990) 2 Α.Α.Δ. 250).
Όταν ολοκληρώθηκε η ακροαματική διαδικασία τόσο ο συνήγορος της Κατηγορούσας Αρχής όσο και η συνήγορος του κατηγορούμενου ανέφεραν στο Δικαστήριο τις τελικές τους εισηγήσεις και θέσεις ο οποίες έχουν δεόντως μελετηθεί και ληφθεί υπόψη από το Δικαστήριο για την παρούσα απόφαση. Θα γίνει αναφορά τους εκεί όπου κρίνεται αναγκαίο.
ΕΥΡΗΜΑΤΑ
Πέραν των παραδεκτών γεγονότων τα οποία προαναφέρθηκαν στην αρχή της παρούσας απόφασης και αποτελούν ευρήματα του δικαστηρίου αναφέρω επίσης τα πιο κάτω ευρήματα μου:
Η E.Στυλιανού είναι ιδιοκτήτρια του οχήματος JEEP το οποίο στις 26.4.25 και ώρα 21:57 στάθμευσε και κλείδωσε στην οδό Μεγάλου Αλεξάνδρου, στη Λεμεσό. Σε αυτό υπήρχε μαύρη τσάντα άγνωστης μάρκας του Ν.Παπαδούρη και εντός αυτής περιουσία του, δηλαδή μία κάμερα μάρκας SONY A7iv με σειριακό αριθμό 668564Χ, μαζί με φακό μάρκας TAMRON 28 – 75mm, δύο κάρτες αποθήκευσης μνήμης SD CARD, άγνωστης μάρκας, ένα φως κάμερας χειρός μάρκας JUPIO – POWER LEDRGBM, έναν εξοπλισμό καθαρισμού καμερών άγνωστης μάρκας, ένα Stabilizer κινητού μάρκας DJI OSMO, μια συσκευή παρακολούθησης προσωπικών αντικειμένων AIRTAG μάρκας APPLE ως επίσης και το ποσό των €50 που της ανήκε. Αυτά ευρίσκονταν μέσα σε άλλη μαύρη τσάντα. Όλα ήταν τοποθετημένα πίσω από το κάθισμα του οδηγού. Στις 23:00 όταν αυτή επέστρεψε με τον Ν.Παπαδούρη διαπίστωσε ότι το πίσω δεξί παράθυρο του οχήματος της ήταν σπασμένο και η πιο πάνω περιουσία τους κλάπηκε απ΄αυτό. Ακολούθως μετέβηκαν με το όχημα της Στυλιανού στην αστυνομία για υποβολή παραπόνου. Στην οικία του κατηγορούμενου έγινε έρευνα κατόπιν συγκατάθεσης του και δεν βρέθηκε τίποτα το επιλήψιμο.
Στο κτίριο της ΕΔΟΝ που ευρισκόταν επί της οδού Μεγ.Αλεξάνδρου υπήρχε εγκατεστημένο κλειστό κύκλωμα βιντεοπαρακολούθησης CCTV και χρησιμοποιείτο κατά τους ουσιώδεις χρόνους συσκευή καταγραφής πλάνων από τον εν λόγω δρόμο.
Στα πλαίσια διερεύνησης της υπόθεσης ο Αστ.2463 Γ.Οικονομίδης ΜΚ3 μετέβηκε στα γραφεία της ΕΔΟΝ Λεμεσού στην πιο πάνω αναφερόμενη οδό όπου στην παρουσία του υπεύθυνου του μέρους εξήγαγε πλάνα από το καταγραφικό του κλειστού κυκλώματος βίντεοπαρακολούθησης που είναι εγκατεστημένο στο κτίριο. Η εξαγωγή των πλάνων ολοκληρώθηκε η ώρα 12:44. Τα πλάνα τα εξήγαγε σε usb και έθεσε σε αυτό τα διακριτικά ΓΟ1. Συγκεκριμένα εξήγαγε πλάνα από τις καταγραφές των καμερών 2 και 4 της ημερομηνίας 26.4.25 και μεταξύ των ωρών του συστήματος 20.50-22:00. Από τον έλεγχο που διενήργησε στο κύκλωμα διαπίστωσε ότι η ημερομηνία που αναγραφόταν στα πλάνα ήταν ορθή, αλλά η ώρα που αναγραφόταν σε αυτά ήταν 1 ώρα, 9 λεπτά και 9 δευτερόλεπτα πίσω από την πραγματική ώρα. Την ίδια ημέρα μετέφερε τα εν λόγω πλάνα στο usb. Το USB κατατέθηκε στο δικαστήριο ως τεκμήριο 2.
Η Αστ.4738 Ε.Χαριλάου την 1.5.25 παρέλαβε από τον Αστ.2463 Γ.Οικονομίδη το τεκμήριο 2 το οποίο έθεσε υπό την ασφαλή της φύλαξη και το οποίο έδωσε για να παραδοθεί στο Εργαστήριο Φωτογραφίας. Στις 29.5.25 το παρέλαβε από το εργαστήριο και το τεκμήριο 3 που αποτελεί πιστό αντίγραφο του πρώτου.
Τα πλάνα ήταν από δύο εγκατεστημένες κάμερες στο κτίριο της ΕΔΟΝ δηλαδή η μία από την οδό Μεγ.Αλεξάνδρου προς την οδό Ελλάδος με δυτική κατεύθυνση και η άλλη με ανατολική.
Από τα καταγραμμένα πλάνα στο τεκμήριο 3 διαπιστώνονται τα εξής:
· από τα πλάνα της κάμερας ch2 2025042 620 - 3003 και ώρα καταγραφής 21:35:17 - 21:35:26 μία φιγούρα (άντρα ή γυναίκας) προσεγγίζει την δεξιά πλευρά του οχήματος και σκύβοντας κάτι παίρνει απ΄εκεί. Η ώρα 21:35:57 αυτή επανέρχεται στο όχημα κάτι παίρνει και ανάβουν τα φώτα κινδύνου του εν λόγω οχήματος,
· από τα πλάνα της κάμερας Ch4 – 2025042 620 - 6205000 διακρίνεται η οδός Κιτίου Κυπριανού επί της οδού Μεγ.Αλεξάνδρου η οποία καταλήγει στην οδόν Ελλάδος. Στην ώρα καταγραφής του συστήματος 20:53:13 διακρίνεται η φιγούρα που τελικά είναι άντρας να περπατά επί της οδού Μεγ.Αλεξάνδρου με κατεύθυνση την οδό Ελλάδος με τα ίδια ρούχα χωρίς να κρατάει οτιδήποτε (ομοίως και στο φάιλ ch2 - 2025042 620 - 5031 η ώρα 21:02:13) και στην ώρα καταγραφής 21:02:13 επιστρέφει από την οδό Κ.Κυπριανού προς την οδό Μεγ. Αλεξάνδρου.
· Στο ίδιο φάιλ η ώρα 21:39 το ίδιο άτομο φαίνεται να φέρει στην πλάτη του ένα μαύρο αντικείμενο που ομοιάζει με τσάντα και να εισέρχεται σε μία οδό απομακρυνόμενος από το όχημα.
· Στην ώρα καταγραφής του συστήματος 21:56:06 το όχημα της παραπονούμενης αναχωρεί από την εν λόγω οδό.
Ο Λοχ.3064 Α.Κοκκινόφτας ΜΚ2 στην παρουσία του Αστ.2463 Γ.Οικονομίδη επιθεώρησε πλάνα του κλειστού κυκλώματος παρακολούθησης.
ΝΟΜΙΚΗ ΠΤΥΧΗ
Έχοντας κατά νου τα πιο πάνω θα προχωρήσω να εξετάσω εάν στοιχειοθετούνται πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας τα συστατικά στοιχεία των αδικημάτων που αντιμετωπίζει ο κατηγορούμενος.
Το αδίκημα της κλοπής αναφορικά με τις κατηγορίες 1 και 2 εδράζεται στο άρθρο 255 του Ποινικού Κώδικα και αποτελεί κακούργημα. Η σχετική με αυτό νομολογία έχει συνοψισθεί, με αναφορά και στην αγγλική νομολογία, στην Ανδρονίκου ν. Δημοκρατίας (2008) 2 Α.Α.Δ 486, από την οποία προκύπτει ότι τα συστατικά στοιχεία του αδικήματος του άρθρου 255 είναι:
1. Ο κατηγορούμενος να απέκτησε κατοχή και να αποκόμισε περιουσία,
2. Αυτό να έγινε χωρίς τη συγκατάθεση του ιδιοκτήτη ή αν η περιουσία περιήλθε στην κατοχή του κατηγορουμένου με τη συγκατάθεση του ιδιοκτήτη, ο κατηγορούμενος στη συνέχεια να την ιδιοποιήθηκε χωρίς τέτοια συγκατάθεση,
3. Ο κατηγορούμενος να ενήργησε με δόλιο τρόπο και χωρίς αξίωση δικαιώµατος µε καλή πίστη,
4. Η περιουσία να είναι τέτοια που μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο κλοπής και
5. Ο κατηγορούμενος να είχε κατά τον χρόνο της απόκτησης κατοχής την πρόθεση να αποστερήσει την περιουσία από τον ιδιοκτήτη της μόνιμα ή παρόλο ότι δεν είχε τέτοια πρόθεση κατά το χρόνο που η περιουσία περιήλθε στην κατοχή του, να προχώρησε αργότερα στον δόλιο σφετερισμό της περιουσίας.
Περαιτέρω στην Χαραλάμπους ν. Αστυνομίας (1994) 2 Α.Α.Δ 14 λέχθηκε ότι η πρόθεση μόνιμης αποστέρησης του ιδιοκτήτη από το αντικείμενο της κλοπής, ενδιαφέρει ως συστατικό του αδικήματος εφόσον υπήρχε κατά το χρόνο λήψης του αντικειμένου ή όταν η περίπτωση εμπίπτει στην επιφύλαξη στο άρθρο 255 του Κεφ. 154, εφόσον συνοδεύει την "ιδιοποίησή" του.
Το αδίκημα της κατηγορίας 3 της κακόβουλης ζημιάς σε περιουσία προβλέπεται από το άρθρο 324(1) του Ποινικού Κώδικα το οποίο αναφέρει τα εξής:
324.-(1): Όποιος εσκεμμένα και παράνομα καταστρέφει ή προξενεί ζημιά σε περιουσία, είναι ένοχος ποινικού αδικήματος, το οποίο εκτός αν προνοείται διαφορετικά είναι πλημμέλημα, αυτός αν δεν προβλέπεται κάποια άλλη ποινή, υπόκειται σε φυλάκιση δύο χρόνων ή σε χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τις χίλιες πεντακόσιες λίρες ή και στις δύο αυτές ποινές:
Από το λεκτικό του άρθρου αυτού συνάγεται ότι τα συστατικά στοιχεία του αδικήματος είναι:
1. Η καταστροφή ή πρόκληση ζημιάς σε περιουσία, η οποία να είναι
2. Εσκεμμένη και
3. Παράνομη.
Η πιο πάνω πρόνοια είναι ουσιαστικά η ίδια με το άρθρο 51 του Malicious Damage Act 1861, όπου χρησιμοποιείτο η φράση «maliciously commit any damage» (στο δικό μας αγγλικό κείμενο «willfully destroys or damages» και στην μετάφραση «εσκεμμένα καταστρέφει ή προξενεί ζημιά»). Χρήσιμη καθοδήγηση λοιπόν για τα συστατικά του εν λόγω αδικήματος και ιδιαίτερα του mens rea αυτού μπορεί να αντληθεί από την σχετική Αγγλική νομολογία. Στην R v. Cunningham [1957] 2 QΒ 396 λέχθηκαν λοιπόν τα ακόλουθα:
«In any statutory definition of a crime, malice must be taken not in the old vague sense of wickedness in general but as requiring either (1) An actual intention to do the particular kind of harm that in fact was done or (2) recklessness as to whether such harm should occur or not (i.e. the accused has foreseen that the particular kind of harm might be done and yet has gone οn to take the risk of it). It is neither limited to nor does it indeed require any ill will towards "the person injured"».
Στην δική μας Μιχαήλ ν. Αστυνομίας (1991) 2 Α.Α.Δ 168 αναφέρθηκε ότι για τη στοιχειοθέτηση του υπό εξέταση αδικήματος δεν απαιτείται η απόδειξη της ύπαρξης ειδικής πρόθεσης (specific intent). Η απόδειξή του συναρτάται με τη θεληματική και παράνομη πρόκληση ζημιάς. Συνεπώς από τα πιο πάνω προκύπτει ότι το αδίκημα διαπράττεται είτε όταν ο κατηγορούμενος ενεργεί με επίγνωση του τι κάνει, δηλαδή όταν έχει την πρόθεση (intention) να επιφέρει την ζημιά είτε όταν η πράξη του γίνεται με αδιαφορία ως προς τις συνέπειες της (recklessness - θα χρησιμοποιήσω ως αντίστοιχο ελληνικό όρο την απερισκεψία) και η ζημιά είναι η φυσική της συνέπεια.
Αναφορικά δε με την έννοια της ζημιάς αυτή δεν περιορίζεται σε ζημιά μόνιμης φύσης (βλ. το σύγγραμμα Blackstone’s Criminal Practice 2003 σελ. 431). Το ύψος δε της ζημιάς και η ιδιοκτησία δεν αποτελούν συστατικά στοιχεία του αδικήματος (βλ. Θωμά ν. Αστυνομίας (1995) 2 Α.Α.Δ 255).
Τέλος παράνομη είναι μια πράξη όταν γίνεται χωρίς νόμιμη δικαιολογία (βλ. Police v. Djioppou (1972) 10 JSC 1365).
ΒΑΡΟΣ ΑΠΟΔΕΙΞΗΣ
Σε όλες τις ποινικές υποθέσεις, όπως είναι και η παρούσα, το βάρος της απόδειξης σωρευτικής συνύπαρξης όλων των συστατικών στοιχείων του αδικήματος το έχει η Κατηγορούσα Αρχή, με υψηλότατο επίπεδο απόδειξης, δηλ. πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας, όπως έχει αποφασισθεί στην υπόθεση Χαρίτωνος και άλλων V Δημοκρατίας (1971) 2 C.L.R. σελ. 40, με την οποία υϊοθετήθηκε η απόφαση Woolmighton V D.P.P. (1935) AC 462, καθώς και σε μεταγενέστερες αποφάσεις.
Η Κατηγορούσα Αρχή θα πρέπει να αποδείξει, με αποδεκτή μαρτυρία την ύπαρξη κάθε συστατικού στοιχείου της κατηγορίας και δεν επιτρέπονται υποθέσεις ως προς την ύπαρξη γεγονότων, όσο εύλογες και αν είναι, όπως επισημαίνεται στην Γενικός Εισαγγελέας εναντίον Σπύρος Σπύρου (2002) 2, Α.Α.Δ. 71, στην οποία επαναλαμβάνεται η ανωτέρω αρχή, όπως αυτή διατυπώθηκε στην υπόθεση Λοίζου εναντίον Αστυνομίας 1989 (2) Α.Α.ΑΔ 363 και επαναδιατυπώθηκε στην Σωτηριάδης εναντίον Αστυνομίας 1991 (2) Α.Α.Δ. 482.
Εναπόκειται στην Κατηγορούσα Αρχή να παρουσιάσει μαρτυρία που να είναι αξιόπιστη και σαφής. (Φλουρής εναντίον Αστυνομίας (1989) 2 Α.Α.Δ. 401).
ΤΕΛΙΚΗ ΚΑΤΑΛΗΞΗ
Η παρούσα υπόθεση ουσιαστικά βασίζεται στα αναντίλεκτα πλάνα από το κλειστό κύκλωμα παρακολούθησης τα οποία εμπεριέχονται στο usb τεκμήριο 2 και στον ψηφιακό δίσκο τεκμήριο 3. Ειδικότερα χρησιμοποιήθηκε συσκευή για να καταγραφούν αυτά από το κλειστό κύκλωμα παρακολούθησης CCTV του κτιρίου της ΕΔΟΝ. Τόσο η συσκευή όσο και τα πλάνα της επίδικης οδού και ο τρόπος λήψης αυτών δεν αμφισβητήθηκαν από την υπεράσπιση και το περιεχόμενο αυτών γίνεται αποδεκτό από το δικαστήριο και αποτελεί πραγματική μαρτυρία.
Σε αυτά τα πλάνα διακρίνεται ένας άντρας να πηγαινοέρχεται κατά τους ουσιώδεις χρόνους από και προς την οδό Μεγ.Αλεξάνδρου να προσεγγίζει και να περιτρυγυρίζει το όχημα ιδιοκτησίας της Ε.Στυλιανού που ήταν σταθμευμένο και κλειδωμένο εκεί. Σε κάποια φάση αυτός ο άντρας διακρίνεται από απόσταση και όχι καθαρά να εισέρχεται εντός του εν λόγω οχήματος και μετά να αναχωρεί έχοντας κάτι στην πλάτη του σκούρου χρώματος σαν να είναι τσάντα πλάτης.
Αυτό που καλείται το δικαστήριο να πράξει είναι να καταλήξει πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας ότι αυτός ο άντρας που έκλεψε τις δύο μαύρες τσάντες με τα αντικείμενα που ανήκουν στην Ε.Στυλιανού και στον Ν.Παπαδούρη, ως αναφέρουν οι λεπτομέρειες της πρώτης και της δεύτερης κατηγορίας είναι ο κατηγορούμενος και εάν αυτός πράγματι προκάλεσε ζημιά ύψους €300 στο πίσω αριστερό παράθυρο του αυτοκινήτου της πρώτης.
Παρά τις λανθασμένες αναφορές στις λεπτομέρειες της κατηγορίας 1 ότι η περιουσία, μια κάμερα μάρκας SONY A7iv με σειριακό αριθμό 6685646, μαζί με φακό μάρκας TAMRON 28 – 75mm αξίας €2300=, δύο κάρτες αποθήκευσης μνήμης SD CARD, άγνωστης μάρκας, ένα φως κάμερας χειρός μάρκας JUPIO – POWER LEDRGBM αξίας €130=, έναν εξοπλισμό καθαρισμού καμερών άγνωστης μάρκας, ένα Stabilizer κινητού μάρκας DJI OSMO αξίας €150=, μια συσκευή παρακολούθησης προσωπικών αντικειμένων AIRTAG μάρκας APPLE αξίας €20= και μια τσάντα χρώματος μαύρου άγνωστης μάρκας ανήκει στην Ε.Στυλιανού, αποδέχομαι ότι αυτά ανήκουν στον Ν.Παπαδούρη με βάση τις καταθέσεις αυτών (τεκμήρια 11 και 12) που έγιναν παραδεκτά γεγονότα. Το ίδιο ισχύει και για το χρηματικό ποσό των €50 που σύμφωνα με τις λεπτομέρειες της κατηγορίας 2 δεν ανήκει του Ν.Παπαδούρη αλλά της Ε.Στυλιανού.
Ως προς την σημασία των παραδεκτών γεγονότων σχετική είναι η υπόθεση Ανδρέου v Αστυνομίας (1999) 2 ΑΑΔ 498, όπου τονίστηκε ότι όταν ένα γεγονός καταστεί παραδεκτό, καθίσταται όχι μόνο μέρος της μαρτυρίας ενώπιον του Δικαστηρίου αλλά και αδιαμφισβήτητο γεγονός αναγόμενο ουσιαστικά σε δεδομένο, το οποίο έχει τέτοια σημασία που ακόμα και σε περίπτωση μαρτυρίας η οποία αντίκειται προς αυτό η μαρτυρία εκείνη να κρίνεται ανάλογα.
Η μαρτυρία των ΜΚ 1 και 2 αναφορικά με τη θέση τους ότι ο άντρας που εμφαίνεται στα πλάνα είναι ο κατηγορούμενος δεν έγινε αποδεκτή από το δικαστήριο. Οι μάρτυρες κατέθεσαν για τα πλάνα τα οποία το δικαστήριο είχε την ευκαιρία να δει ενδελεχώς τόσο κατά την ακροαματική διαδικασία ενώ αυτοί κατέθεταν όσο και κατά τη μελέτη της υπόθεσης. Όμως αυτά θεωρώ ότι δεν είναι ποιοτικώς ικανοποιητικά για να καταδείξουν με ευκρίνεια ότι το πρόσωπο που προσέγγιζε και απομακρυνόταν από το όχημα της παραπονούμενης είναι ο κατηγορούμενος.
Τα πλάνα τα οποία λήφθηκαν από το κλειστό κύκλωμα της ΕΔΟΝ δεν αμφισβητήθηκαν ως προανέφερα από την υπεράσπιση, αλλά αυτά κρίνω ότι δεν συνέδεσαν τον κατηγορούμενο σε καμία περίπτωση.
Επίσης δεν υπάρχει καμία άλλη μαρτυρία που να συνδέει τον κατηγορούμενο, ήτοι γενετικού υλικού ή δακτυλικών αποτυπωμάτων με το αυτοκίνητο της παραπονούμενης, εφόσον το όχημα δεν προστατεύτηκε αλλά η Στυλιανού το οδήγησε στην αστυνομία για την υποβολή του παραπόνου τους.
Το δικαστήριο από τα εν λόγω πλάνα δεν δύναται να καταλήξει με ασφάλεια και στο απαιτούμενο επίπεδο του πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας ότι ο άντρας που πηγαινοέρχεται και πλησιάζει από και προς την οδό Μ.Αλεξάνδρου στην οποία ευρισκόταν σταθμευμένο και κλειδωμένο το όχημα της Ε.Στυλιανού έχοντας εντός τις δύο τσάντες με την περιουσία τους εντός είναι ο κατηγορούμενος.
Ειδικότερα σε διάφορα πλάνα του CD που προβλήθηκαν στο δικαστήριο και το οποίο κατατέθηκε από την κατηγορούσα αρχή ως μέρος του μαρτυρικού υλικού και χωρίς την ένσταση της υπεράσπισης και το οποίο μελετήθηκε ενδελεχώς από το δικαστήριο δεν διακρίνονται με ευκρίνεια τα χαρακτηριστικά του προσώπου του. Δηλαδή ενώ διαφαίνεται ο άντρας αυτός σε μακρύτερο πλάνο πλησίον του οχήματος, αλλά και σε κοντινότερο πλάνο που φεύγει και επανέρχεται εντούτοις δεν φαίνεται με ευκρίνεια εάν είναι ο κατηγορούμενος, εάν αυτός είναι που κρατεί την τσάντα του παραπονούμενου, ή την άλλη τσάντα της Ε.Στυλιανού, ή εάν είναι αυτός που προέβηκε στη ζημιά στο όχημα της. Ακόμη δεν φαίνεται τί ώρα έγινε η ζημιά στο όχημα της, από ποιό πρόσωπο, ή εάν πέρασαν απ΄εκεί άλλα άτομα, ούτε αποκλείστηκε κάτι τέτοιο. Αυτό που μάλιστα εμφαίνεται είναι ότι από τον εν λόγω δρόμο πέρασαν και άλλα άτομα πλησίον του οχήματος της. Είναι άγνωστο πόσος χρόνος διέρρευσε από την στάθμευση του οχήματος της μέχρι την πρόκληση της ζημιάς στο όχημα, αλλά και μέχρι την κλοπή της περιουσίας των δύο παραπονουμένων σε συνάρτηση με τα υπόλοιπα άτομα που εμφαίνονται να διέρχονται από τον δρόμο.
Δεν θεωρώ επίσης ότι είναι αρκετό ότι ο κατηγορούμενος 2 ημέρες μετά τη διάπραξη των αδικημάτων πήγε και έβαψε ξανθό το μαλλί του για να οδηγηθώ στο συμπέρασμα ότι αυτός ήθελε να φαίνεται διαφορετικός για να μην γίνει ενδεχομένως αντιληπτός μετά τη διάπραξη της κλοπής.
Αναφορικά με την 3η κατηγορία της πρόκλησης κακόβουλης ζημιάς στο όχημα της παραπονούμενης δεν αμφισβητείται ότι προκλήθηκε η ζημιά στο όχημα της παραπονούμενης, ούτε και ότι η περιουσία των Ν.Παπαδούρη και Ε.Στυλιανού ευρισκόταν μέσα στο όχημα της τελευταίας.
Θα συμφωνήσω με την υπεράσπιση ότι καμία απολύτως μαρτυρία δεν παρουσιάστηκε από την Κατηγορούσα Αρχή είτε από αυτόπτη μάρτυρα, είτε από τα πλάνα που παρουσιάστηκαν στο δικαστήριο, ή και από άλλη πραγματική μαρτυρία (π.χ φωτογραφίες) που να καταδεικνύουν την ακριβή ζημιά στο όχημα, τον τρόπο και χρόνο πρόκλησης της και το ουσιαστικότερο αυτή την ζημιά να την έχει προκαλέσει ο κατηγορούμενος,
Ενόψει όλων των πιο πάνω κρίνω ότι η Κατηγορούσα Αρχή δεν απέδειξε τις 3 κατηγορίες που αντιμετωπίζει ο κατηγορούμενος και αυτός αθωώνεται και απαλλάσσεται σε αυτές.
[Υπ.]........................................
Γ. Ιωαννίδου – Παπά, Ε.Δ
ΠΙΣΤΟ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ
ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο