ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Χρ. Μίτλεττον, Ε.Δ.
Υπόθεση αρ. 122 / 2024
ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΛΕΜΕΣΟΥ
ν.
Κ. Α.
____________
Ημερομηνία: 25 Σεπτεμβρίου 2025
Εμφανίσεις:
Κλ. Κλεοβούλου, για τον Κατηγορούμενο / Αιτών
Κ. Χατζηκωνσταντίνου (κα), για την Κατηγορούσα Αρχή / Καθ’ ης η αίτηση
Αίτηση ημερομηνίας 27.06.2025 για άρση απαγορευτικού όρου
Α Π Ο Φ Α Σ Η
1. Ο Κατηγορούμενος αντιμετωπίζει αδικήματα φραστικής απειλής (με τη φράση «αν έρθουν οι φίλες σου ή άλλος άντρας μέσα στο σπίτι θα έρτω με τον σιηπέτο») [άρθρο 91Α ΠΚ], άσκησης βίας στην οικογένεια [ν.119(Ι)/2000] και άσκησης ψυχολογικής βίας κατά γυναίκας [ν.115(Ι)/2021].
2. Την 03.01.2024 προσήχθη ενώπιον του Δικαστηρίου με δικηγόρο. Ζητήθηκε χρόνος για να απαντήσει στις εναντίον του κατηγορίες και το Δικαστήριο, ορίζοντας την υπόθεση σε μεταγενέστερη ημερομηνία για απάντηση, μεταξύ άλλων, έθεσε τον όρο, μέχρι την ολοκλήρωση της υπό εκδίκαση ποινικής υπόθεσης, ο Κατηγορούμενος να μην προσεγγίζει το φερόμενο ως θύμα (πρώην σύζυγό του), η οποία κατά τον χρόνο έκδοσης του εν λόγω διατάγματος/όρου διέμενε στην αναγραφόμενη διεύθυνση, σε απόσταση μικρότερη των 100 μέτρων και να μην επικοινωνεί μαζί της με οποιονδήποτε τρόπο.
3. Συναφώς, σύμφωνα με το άρθρο 15 § 2 ν.119(Ι)/2000, μέχρις ότου εκδικαστεί η υπόθεση που αφορά αδικήματα με βάση τον εν λόγω νόμο, το Δικαστήριο δύναται είτε να διατάξει την κράτηση του Κατηγορουμένου είτε να επιτρέψει την απόλυσή του, αφού αυτός δώσει ικανοποιητική εγγύηση ότι θα εμφανιστεί ενώπιον του Δικαστηρίου κατά την ημερομηνία της ακρόασης της υπόθεσης και ότι θα τηρήσει τους όρους που το Δικαστήριο κρίνει αναγκαίο να επιβάλει για την προστασία των μελών της οικογένειας, περιλαμβανομένου και του όρου να μην επισκέπτεται ή να μην παρενοχλεί με οποιοδήποτε τρόπο μέλος της οικογένειάς του.
4. Το περιεχόμενο και η προφανής ουσία του όρου ή και διατάγματος που εκδόθηκε την 03.01.2024 ήταν η προστασία της καταγγέλλουσας, η οποία έχει την ιδιότητα του μέλους της οικογένειας του Κατηγορουμένου με βάση τον εν λόγω νόμο. Η αναφορά της κατοικίας στην οποία διαμένει η καταγγέλλουσα, για συγκεκριμενοποίηση του διατάγματος ή όρου, δεν είχε την έννοια του καθορισμού του τόπου διαμονής οποιουδήποτε. Η απαγόρευση που τέθηκε είναι για τη μη προσέγγιση της καταγγέλλουσας στον όποιο χώρο διαμονής της ή οπουδήποτε κι αν εκείνη βρίσκεται, σε απόσταση μικρότερη των 100 μέτρων.
5. Ο Κατηγορούμενος υπέβαλε την υπό εξέταση αίτηση, με την οποία ζητά να του επιτρέπεται από το Δικαστήριο να εισέρχεται, να παραμένει ή με οποιονδήποτε άλλον τρόπο να χρησιμοποιεί την κατοικία του, η οποία βρίσκεται στην οδό που αναγράφεται στο υπό αναφορά διάταγμα/όρο. Βασίζεται στα άρθρα 48, 157, 158, 160 Κεφ.155. Η αίτηση υποστηρίζεται από την ένορκη δήλωση του Κατηγορουμένου, στην οποία αναφέρεται πως επειδή η κατοικία είναι δική του και ο καταγγέλλουσα διαμένει εκεί, εμποδίζεται ο ίδιος από το να χρησιμοποιεί την κατοικία και περιουσία του για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα. Την ίδια στιγμή το Οικογενειακό Δικαστήριο είχε ακυρώσει το προσωρινό διάταγμα που επέτρεπε στην καταγγέλλουσα την αποκλειστική χρήση της οικογενειακής στέγης, το δάνειο για την οποία αποπληρώνει ο ίδιος. Προσκομίζει στοιχεία υποστηρικτικά των ισχυρισμών του. Η πλευρά της Κατηγορούσας Αρχής υπέβαλε ένσταση στην αίτηση, εκθέτοντας λόγους για τους οποίους η αίτηση, κατά τη θέση της, θα πρέπει να απορριφθεί. Έχω υπόψη μου, στην πλήρη τους μορφή, τόσο την αίτηση όσο και την ένσταση και τη μαρτυρία που υποστηρίζει την κάθε μία. Πρόσθετα, ακούστηκε και η επιχειρηματολογία της κάθε πλευράς.
6. Με δεδομένο πως ο όρος που τέθηκε από το Δικαστήριο δεν αφορούσε τη συγκεκριμένη διεύθυνση κατοικίας, αλλά το συγκεκριμένο πρόσωπο, οπουδήποτε κι αν διαμένει, καθώς και το γεγονός ότι το Δικαστήριο δεν εξέδωσε διάταγμα αποκλεισμού με βάση το άρθρο 23 του ιδίου νόμου, το οποίο να απαγορεύει στον Κατηγορούμενο να εισέρχεται ή να παραμένει στην οικογενειακή κατοικία, περιττεύει οποιαδήποτε περαιτέρω ενασχόληση του Δικαστηρίου με τα περιουσιακά ζητήματα που αφορούν τη σχέση του Κατηγορουμένου με την καταγγέλλουσα· κατανοώντας φυσικά τον τρόπο που εκείνα επηρεάζουν τον Κατηγορούμενο και εμμέσως η επιμονή της καταγγέλλουσας να διαμένει στην κατοικία που ο Κατηγορούμενος θεωρεί πως του ανήκει σε συνάρτηση με την υποχρέωση του Κατηγορουμένου να μην προσεγγίζει το πρόσωπό της και τον χώρο διαμονής της ως συγκεκριμενοποιήθηκε στη διατύπωση. Εάν η κατοικία ανήκει ή όχι στον Κατηγορούμενο δεν είναι αρμοδιότητα του Δικαστηρίου να το κρίνει ή και να επιβάλει στην καταγγέλλουσα οποιαδήποτε υποχρέωση σχετικά με τον τόπο διαμονής της. Ήδη το Οικογενειακό Δικαστήριο, που έχει τη σχετική αρμοδιότητα, επιλήφθηκε του θέματος. Παρεμβάλλεται πως, ακόμα και διάταγμα αποκλεισμού να εξέδιδε το Δικαστήριο ή με κάποια διαφορετική θεώρηση ο υφιστάμενος όρος να αντικρίζεται ως όρος με ισχύ στην πράξη διατάγματος αποκλεισμού, και πάλι, το Δικαστήριο δεν έχει ενώπιον του επαρκή στοιχεία σχετικά με την αποκλειστική κυριότητα της συζυγικής οικίας, ενώ ο όρος τέθηκε κατόπιν συμφωνίας της πλευράς του Κατηγορουμένου την 03.01.2024. Σε κάθε περίπτωση, δεν προκύπτει από οπουδήποτε – προς διαφοροποίηση – να μπορεί τώρα να αρθεί ο απαγορευτικός όρος της φυσικής προσέγγισης και της επικοινωνίας, με δεδομένη τη φύση των ποινικών κατηγοριών που αντιμετωπίζει ο Κατηγορούμενος. Δεν θα ήταν λογικά εφικτό να του δοθεί δυνατότητα να προσεγγίζει ελεύθερα το φερόμενο ως θύμα βίας. Συνακόλουθα εναπόκειται στον Κατηγορούμενο να λάβει τυχόν νόμιμα μέτρα που θεωρεί αναγκαία για την ανάκτηση της κατοχής του ακινήτου του, εφόσον ισχυρίζεται πως υφίσταται ζημία του σε περιουσιακό επίπεδο ή και ταλαιπωρία του· θα πρέπει να το πράξει χωρίς επηρεασμό ή βλάβη του υφιστάμενου περιοριστικού όρου φυσικής προσέγγισης της καταγγέλλουσας, ως προς τον οποίο τίθεται απλώς η ακόλουθη τροποποίηση, προς διευκρίνιση:
Ο όρος / διάταγμα που εκδόθηκε την 03.01.2024 τροποποιείται ως προς τη διατύπωσή του ώστε να διευκρινίζεται πως απαγορεύεται στον Κατηγορούμενο, μέχρι την εκδίκαση της παρούσας υπόθεσης, να προσεγγίζει την καταγγέλλουσα Μ1 επί του κατηγορητηρίου στον εκάστοτε χώρο διαμονής ή και εργασίας της ή και οπουδήποτε κι αν αυτή βρίσκεται, σε απόσταση μικρότερη των 100 μέτρων, να επικοινωνεί μαζί της με οποιονδήποτε τρόπο και να την παρενοχλεί.
7. Με δεδομένη και την προαναφερόμενη διαμόρφωση της διατύπωσης, η αίτηση, ως έχει, απορρίπτεται.
[ορισμός της υπόθεσης για ακρόαση]
(Υπ.) …………………………..
Χρ. Μίτλεττον, Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο