ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ

ΕΝΩΠΙΟΝ: Χρ. Μίτλεττον, Ε.Δ.

 

 

 

 

Υπόθεση αρ. 4719 / 2025

 

 

 

 

 

 

ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΛΕΜΕΣΟΥ

 

 

 

 

 

 

 

 

v.

 

 

 

 

 

 

 

T. I.

 

 

 

__________________________

 

 

 

Ημερομηνία: 09 Οκτωβρίου 2025

 

Εμφανίσεις:

 

Κ. Χατζηκωνσταντίνου (κα), για την Κατηγορούσα Αρχή

 

Σ. Αδάμου (κα), για τον Κατηγορούμενο

 

Κατηγορούμενος: παρών

 

 

 

ΕΠΙΒΟΛΗ ΠΟΙΝΗΣ

(ex tempore)

 

 

1.        T. I., κατόπιν της δικής σου ομολογίας ενοχής, το Δικαστήριο θα πρέπει να επιβάλει ποινή, στην κατηγορία επί του κατηγορητηρίου:

 

1^η Κατηγορία: Ότι την 19^η Σεπτεμβρίου του 2024, στη Λεμεσό, κατά τη διάρκεια της νύχτας, διέρρηξες την κατοικία που αναφέρεται, εισήλθες παράνομα σε αυτήν με σκοπό να διαπράξεις ποινικό αδίκημα, και έκλεψες από αυτήν το χρηματικό ποσό των €6.000 σε μετρητά, ένα δακτυλίδι χρυσό με αμέθυστο αξίας €800, τρεις βέρες λευκόχρυσος αξίας €2.100, ένα δακτυλίδι χρυσό με αμέθυστο αξίας €1.500, μία πέτρα αμέθυστο αξίας €400, δύο μαργαριτάρια χρώματος άσπρο και μαύρο αξίας €300, ένα μενταγιόν χρώματος λευκόχρυσο με διαμάντι και ένα μαργαριτάρι αξίας €600, όλα συνολικής αξίας €11.700, περιουσία του προσώπου που αναφέρεται.

 

2.        Για το αδίκημα της διάρρηξης κατοικίας κατά τη διάρκεια της νύχτας [άρθρα 291, 292(α) ΠΚ], η προβλεπόμενη στον νόμο ποινή είναι η φυλάκιση μέχρι και 10 έτη. Ενόψει της συνοπτικής εκδίκασης της υπόθεσης, η μέγιστη ποινή που μπορεί να επιβάλει το Δικαστήριο είναι, στο όριο της δικαιοδοσίας του, η φυλάκιση μέχρι τα 5 έτη.

 

3.        Η κατηγορία που αντιμετωπίζεις είναι σοβαρή. Το να εισέρχεται οποιοσδήποτε με παραβίαση στον ιδιωτικό χώρο άλλου προσώπου, μέσα στο σπίτι του, όπου ο καθένας πρέπει να νιώθει ασφαλής, διαρρηγνύοντας την ιδιωτικότητα και την αίσθηση ασφάλειας και ελέγχου που χρειάζεται να έχει, ιδίως κατά τις νυχτερινές ώρες χαμηλής επιτήρησης, με σκοπό να διαπράξει κλοπή, και έπειτα να αποσπά από την περιουσία του μεγάλο χρηματικό ποσό και προσωπικά αντικείμενα αξίας χωρίς τη θέληση του ιδιοκτήτης της περιουσίας δεν είναι συμπεριφορά στην οποία μπορεί συνήθως να υπάρξει μεγάλο περιθώριο επιείκειας.

 

4.        Οι ποινές που επιβάλλει το Δικαστήριο πρέπει να είναι ανάλογες με τη σοβαρότητα των αδικημάτων. Δείκτης της σοβαρότητας, με γνώμονα τον οποίο εκκινεί η επιμέτρηση, είναι οι ποινές που προβλέπει ο νόμος. Ο νόμος προβλέπει συνηθέστερα τις ανώτατες ποινές. Ένα αδίκημα δεν είναι κατ’ ανάγκη το χειρότερο του είδους του, επομένως θα πρέπει πρώτα να ταξινομηθεί σε κλίμακα έντασης ή σοβαρότητας[1] με βάση σύνολο των περιστάσεων που περιβάλλουν τη διάπραξή του στη συγκεκριμένη περίπτωση και συνθέτουν την υπαιτιότητα (culpability) καθώς και το μέγεθος της βλάβης ή διακινδύνευσης σε πραγματικό επίπεδο (harm)[2]. Η επιμέτρηση συνεχίζει λαμβάνοντας υπόψη τυχόν άλλους παράγοντες που μπορεί να είναι είτε ελαφρυντικοί και να επιφέρουν έκπτωση στην ποινή είτε επιβαρυντικοί και να εμποδίζουν να συμβεί κάτι τέτοιο ή να προκαλούν επαύξηση της ποινής στην κλίμακα που πάντοτε κινείται. Το βάρος που δίδεται σε κάθε ελαφρυντικό ή επιβαρυντικό παράγοντα δεν είναι το ίδιο σε κάθε υπόθεση ή σταθερό. Η επιμέτρηση δεν γίνεται ούτε με αφηρημένους ή ενστικτώδεις υπολογισμούς ούτε με αυστηρά ή ακριβή μαθηματικά κριτήρια, αλλά με γνώμονα την αναλογικότητα, η προσέγγιση της οποίας θα πρέπει να γίνεται με τρόπο όσο το δυνατόν διαφανή. Όπου είναι εφικτό γίνεται στάθμιση με τυχόν ξεκάθαρα πλαίσια που δίδει η νομολογία για περιπτώσεις που ομοιάζουν, για σκοπούς αναλογικότητας. Η εξατομίκευση της ποινής, που είναι καθήκον του Δικαστηρίου, δεν μπορεί να εξουδετερώνει οποιουσδήποτε από τους σκοπούς της ποινής[3], αλλά και οι σκοποί της ποινής, κατά την επιβολή της, δεν θα πρέπει να αποσυνδέονται από την πραγματική διάσταση της εγκληματικότητας στην κάθε συγκεκριμένη περίπτωση. Το Δικαστήριο, συνηθέστερα, καταλήγει να κινείται στα ανώτατα όρια της ποινής, όταν η φύση του εγκλήματος είναι τέτοια ώστε να επιβάλλονται εξαιρετικά μέτρα αποτροπής, χάριν της προστασίας του κοινωνικού συνόλου και παράλληλα το ποινικό μητρώο του κατηγορουμένου είναι βεβαρημένο^[4]. Γίνεται πάντοτε προσπάθεια αποφυγής της ποινής φυλάκισης όπου δεν είναι απολύτως αναγκαία. Όπου είναι απολύτως αναγκαία η έκτασή της περιορίζεται όσο το δυνατόν για να εξυπηρετηθούν οι σκοποί για τους οποίους επιβάλλεται.

 

5.        Τα γεγονότα πληρέστερα έχουν καταγραφεί σε έγγραφο που κατατέθηκε στο Δικαστήριο και τα έχω υπόψη μου. Εκ του συνόλου των γεγονότων, που περιγράφουν τη δράση σου, εισήλθες στην κατοικία που αναφέρθηκε με παραβίαση, με άσκηση φυσικής βίας, με χρήση αιχμηρού αντικειμένου. Δεν στοχοποίησες το συγκεκριμένο πρόσωπο, δεν υπήρξε ιδιαίτερος προσχεδιασμός. Δεν υπήρχε ομαδική δράση, ούτε άσκηση ή απειλή βίας σε άτομα. Ενήργησες προκάλυπτα. Δεν έγινε αισθητή η παρουσία σου κατά την ώρα της δράσης, ωστόσο προκλήθηκε αναστάτωση από τη διαπίστωση της διάρρηξης και της κλοπής, καθώς και περιουσιακή απώλεια μεγάλης σχετικά αξίας. Ο τρόπος δράσης σε συνάρτηση με το μέγεθος της βλάβης οδηγούν το Δικαστήριο στο να ταξινομήσει το αδίκημα σε μεσαίο επίπεδο έντασης ή σοβαρότητας, με αναφορά στην προβλεπόμενη ποινή, συνεχίζοντας την επιμέτρηση από τους 60 μήνες φυλάκισης.

 

6.        Πρόσθετα, λαμβάνονται υπόψη τα εξής:

 

6.1.       Προς όφελός σου, λαμβάνεται υπόψη η απολογία που εκφράστηκε, ενδεικτική μεταμέλειας.

 

6.2.       Στα αδικήματα που παρουσιάζουν έξαρση και επιβάλλονται μέτρα αποτροπής, οι προσωπικές συνθήκες δεν διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο. Ωστόσο λαμβάνονται υπόψη, στον βαθμό που μπορούν να ληφθούν. Εκτίθενται στην Έκθεση του Γραφείου Ευημερίας και περαιτέρω αναπτύχθηκαν κατά την αγόρευση μετριασμού. Είσαι ηλικίας 52 ετών, Τουρκοκυπριακής καταγωγής, διαμένεις στη Λεμεσό τα τελευταία 25 χρόνια, έχεις αδέλφια που βρίσκονται στις μη ελεγχόμενες περιοχές και στην Αγγλία. Είσαι αναλφάβητος, από μικρή ηλικία εργαζόσουν στα χωράφια, ενώ για κάποιο χρονικό διάστημα εργάστηκες και στην Αγγλία. Τα τελευταία χρόνια εργάστηκες στις οικοδομές. Έχεις νυμφευτεί γυναίκα Συριακής καταγωγής, δεν έχετε παιδιά.

 

6.3.       Δεν υπάρχουν διαθέσιμες ως προηγούμενες καταδίκες.

 

6.4.       Η παραδοχή στο Δικαστήριο, που έγινε σχετικά άμεσα. Όσο αμεσότερη είναι η παραδοχή, τόσο μεγαλύτερη ελαφρυντική επίδραση μπορεί να έχει.

 

7.        Όταν επιβάλλονται διαφορετικές ποινές σε έναν Κατηγορούμενο, το καθήκον του Δικαστηρίου που επιβάλλει τέτοια ποινή είναι να βεβαιωθεί πως στο σύνολό της η ποινική μεταχείριση δεν είναι υπερβολικά επιεικής ή υπερβολικά αυστηρή. Με βάση την αρχή της αναλογικότητας, θα πρέπει να ιδωθεί η συνολική ποινή που επιβάλλεται, ώστε να είναι ανάλογη προς την εγκληματική συμπεριφορά. Η αρχή αυτή, που συνοψίζεται ως η αρχή της συνολικότητας της ποινής, αναφέρθηκε και σε εγχώρια νομολογία[5].

 

8.        Με αναφορά στην αρχή της συνολικότητας, έχοντας υπόψη και την εισήγηση που έγινε από την κυρία Αδάμου, θα πρέπει να αναφερθεί πως έχει διάφορες προεκτάσεις. Είναι κατασκεύασμα του κοινοδικαίου, που εισχώρησε και σε ορισμένα νομοθετικά κείμενα, σε ορισμένες δικαιοδοσίες, ενώ έχει εκφραστεί με διάφορους τρόπους. Εφαρμόζεται σε περιπτώσεις πολλαπλών παραβάσεων από ένα δράστη: (i) όταν ένας δράστης καταδικάζεται για περισσότερα από ένα αδικήματα, (ii) όταν ένας δράστης εκτίει ήδη ποινή φυλάκισης και καταδικάζεται για ξεχωριστό αδίκημα ή αδικήματα· και (iii) όταν ένας δράστης έχει εκτίσει ήδη μία ποινή και καταδικάζεται για αδίκημα που διαπράχθηκε πριν ή κατά την περίοδο της αρχικής ποινής. Πιο σύνθετες είναι οι περιπτώσεις, μεταξύ άλλων, όπου τα αδικήματα διαπράττονται σε μεγαλύτερο χρονικό διάστημα ή σε διαφορετικές δικαιοδοσίες ή όπου ο δράστης έχει εκτίσει μέρος της ποινής ή και το σύνολό της, ή ακόμα όταν ο δράστης διαπράττει αδικήματα διαφορετικής φύσης. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, δεν αποκλείεται η επίκληση και η εφαρμογή της αρχής της συνολικότητας. Το σημείο αναφοράς είναι η συνολική ποινή να είναι δίκαιη και κατάλληλη, ανταποκρινόμενη στο πραγματικό αξιόποινο της όλης συμπεριφοράς συγκεκριμένου ατόμου, πέρα από την απλή αριθμητική διάσταση των ποινών ή τους τύπους των αδικημάτων. Συνακόλουθα, η αρχή της συνολικότητας έχει ως αποτέλεσμα πάντοτε την προσαρμογή της συνολικής ποινής με την αρχή της αναλογικότητας, δια τεχνικών μείωσής της, ανάμεσα στις οποίες συγκαταλέγεται και ο καθορισμός του χρόνου έκτισης μίας ποινής από τον χρόνο που άρχισε να εκτίεται μία προηγούμενα επιβληθείσα.

 

9.        Έχοντας υπόψη όσα προαναφέρθηκαν, λόγω της αντικειμενικής σοβαρότητας των αδικημάτων της διάρρηξης κατοικίας κατά τη νύχτα, η μόνη ποινή που αρμόζει κατ’ είδος είναι η ποινή φυλάκισης. Όλα τα προαναφερόμενα επιδρούν στην έκταση της ποινής.

 

10.     Επιβάλλεται:

 

1^η Κατηγορία [διάρρηξης κατοικίας κατά τη διάρκεια της νύχτας, άρθρα 291, 292(α) ΠΚ]: Ποινή φυλάκισης 24 μηνών.

 

11.     Στην υπόθεση 18419/2024 Ε.Δ. Λεμεσού, που καταχωρίστηκε τον Σεπτέμβριο του 2024, για όμοιας φύσης αδικήματα, επιβλήθηκε άμεση ποινή φυλάκισης 22 μηνών, από την 19.12.2024. Στη συνέχεια, στην υπόθεση 20559/2024 Ε.Δ. Λεμεσού, επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης 11 μηνών και 6 μηνών, αντίστοιχα, για ίδιας κατηγορίας αδικήματα, με ισχύ από 07.02.2025. Στη συνέχεια, προέκυψε η υπό εκδίκαση υπόθεση, για αδίκημα που διαπράχθηκε επίσης τον Σεπτέμβριο του 2024 και θα μπορούσε να περιληφθεί στο ίδιο κατηγορητήριο με την υπόθεση 18419/2024 Ε.Δ. Λεμεσού ή και να ληφθεί υπόψη στην 18419/2024 Ε.Δ. Πάφου. Εάν λαμβάνονταν υπόψη και η κατηγορία αυτή στην υπόθεση 18419/2024 Ε.Δ. Λεμεσού, ασφαλώς το Δικαστήριο δεν μπορεί να προβλέψει ποια θα ήταν η ποινική μεταχείριση, κατά λογική όμως ακολουθία ή και κατά πάσα πιθανότητα θα είχε ένα επιβαρυντικό αποτέλεσμα, λαμβάνοντας υπόψη και τη θυματοποίηση περισσότερων προσώπων. Σε κάθε περίπτωση, πρόκειται για αδικήματα όμοιας φύσης, που διαπράχθηκαν την ίδια χρονική περίοδο, και μπορούν, με βάση τα χαρακτηριστικά τους, να ιδωθούν σε ενιαίο πλαίσιο, λαμβάνοντας υπόψη τη συνολική επιβάρυνση, αλλά προσθέτοντας σε αυτήν το γεγονός της διακριτής θυματοποίησης. Προς αυτή την κατεύθυνση μπορεί να αφεθεί η ποινή να συντρέξει με την ποινή φυλάκισης που εκτίεται στην υπόθεση 18419/2024 Ε.Δ. Πάφου, η έκταση της οποίας επίσης λήφθηκε υπόψη.

 

12.     Η ποινή φυλάκισης των 24 μηνών που επιβλήθηκε στην κατηγορία αυτή να συντρέχει με την ποινή φυλάκισης που εκτίεται στην ποινική υπόθεση 18419/2024 Ε.Δ. Λεμεσού, από την 19.12.2024.

 

13.     Οδηγίες διαχείρισης τεκμηρίων προς την Κατηγορούσα Αρχή:

 

§    Τα παρειακά επιχρίσματα και οι δειγματοληψίες που συλλέχθηκαν να κατασχεθούν και να καταστραφούν.

 

§    Η περιουσία που αναφέρεται στις λεπτομέρειες της κατηγορίας, νοουμένου ότι εντοπιστεί, να επιστραφεί στους νόμιμους δικαιούχους της.

 

 

 

 

(Υπ.) ……………………….

Χρ. Μίτλεττον, Ε.Δ.

Πιστό Αντίγραφο

ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ