ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ

ΕΝΩΠΙΟΝ: Χρ. Μίτλεττον, Ε.Δ.

 

 

Υπόθεση αρ. 16337 / 2023

 

 

 

 

 

ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΛΕΜΕΣΟΥ

 

 

 

 

 

ν.

 

 

 

 

 

Ν. Μ.

 

___________________

 

 

Ημερομηνία: 30 Οκτωβρίου 2025

Εμφανίσεις:

Π. Αβρααμίδης, για την Κατηγορούσα Αρχή

Α. Ιωάννου (κα), για την Κατηγορούμενη

Κατηγορούμενη: παρούσα

 

 

 

 

Αίτημα για προσωρινή κράτηση μέχρι τη δίκη

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

(ex tempore)

 

1.        Η Κατηγορούμενη αντιμετωπίζει κατηγορία για απόπειρα διάρρηξης κατοικίας. Η υπόθεση τέθηκε για πρώτη φορά ενώπιον του Δικαστηρίου την 02.10.2023. Η Κατηγορούμενη δεν παρουσιάστηκε στο Δικαστήριο. Εκδόθηκε το ένταλμα σύλληψης 1979/2023 και ακολούθως κλήση στον αρμόδιο αστυνομικό για την εκτέλεσή του, με οδηγίες να εκτελεστεί. Αυτό κατέστη κατορθωτό την 04.12.2023, ημερομηνία κατά την οποία η υπόθεση παρέμενεινε για Απάντηση την 18.12.2023 και η παρουσία της Κατηγορουμένης εξασφαλίστηκε με την υπογραφή προσωπικής εγγύησης. Την 18.12.2023 η Κατηγορούμενη ζήτησε περαιτέρω χρόνο, ώστε να διορίσει δικηγόρο με νομική αρωγή. Η υπόθεση παρέμεινε την 04.03.2024, ημερομηνία κατά την οποία η Κατηγορούμενη αρνήθηκε την κατηγορία και η υπόθεση ορίστηκε για Ακρόαση την 12.11.2024. Τότε, η Κατηγηγορούμενη παρέλειψε να εμφανιστεί για σκοπούς ακρόασης, εκδόθηκε το ένταλμα σύλληψης 2277/2024, βάσει του οποίου συνελήφθη την 27.11.2024, ημερομηνία κατά την οποία η υπόθεση παρέμεινε για Ακρόαση την 26.05.2025. Και τότε, όμως, η Κατηγορούμενη παρέλειψε να εμφανιστεί για σκοπούς ακρόασης, με αποτέλεσμα να εκδοθεί το ένταλμα σύλληψης 1129/2025, δυνάμει του οποίου συνελήφθη σήμερα. Σήμερα, εμφανιζόμενη ενώπιον του Δικαστηρίου, δεν προσκόμισε οποιοδήποτε στοιχείο που να δικαιολογεί την απουσία της. Έγινε αναφορά από τη συνήγορό της σε προβλήματα που αντιμετωπίζει με τη χρήση ουσιών, και άλλα συνεπαγόμενα με αυτήν προβλήματα. Υπήρξε αίτημα, από την πλευρά της Κατηγορούσας Αρχής, όπως η Κατηγορούμενη παραμείνει υπό κράτηση μέχρι τη δίκη της, το οποίο προσέκρουσε σε ένσταση της πλευράς της Υπεράσπισης. Η υπόθεση είναι ορισμένη για Ακρόαση την 06.11.2025.

 

2.        Το αίτημα κράτησης βασίζεται στον κίνδυνο φυγοδικίας βάσει των δεδομένων του ιστορικού της υπόθεσης. Είναι ενώπιον του Δικαστηρίου το διαθέσιμο μέχρι στιγμής μαρτυρικό υλικό (Τεκμήριο Α). Έχω υπόψη μου ό,τι αναφέρθηκε, στην πλήρη του μορφή.

 

 

3.        Η προσωπική ελευθερία συνιστά θεμελιώδες δικαίωμα και ως εκ τούτου, η προσωρινή κράτηση ενός κατηγορουμένου αποτελεί εξαιρετικό μέτρο, το οποίο οφείλει να εφαρμόζεται μόνον εφόσον πληρούνται συγκεκριμένες και αυστηρές προϋποθέσεις. Η πρώτη επιλογή του Δικαστηρίου, κατά την εξέταση αιτήματος κράτησης, είναι η υπό όρους απόλυση του Κατηγορουμένου, εκτός και αν κρίνεται αναγκαία η κράτηση για την εξυπηρέτηση σκοπών απονομής της δικαιοσύνης[1]. Έχουν αναγνωριστεί περιορισμένοι σκοποί ή λόγοι για τους οποίους μπορεί να δικαιολογηθεί η κράτηση.

 

4.        Ένας από τους λόγους για τους οποίους μπορεί να δικαιολογηθεί η κράτηση μέχρι τη δίκη είναι ο κίνδυνος φυγοδικίας ή φυγής[2]. Η σχετική αξιολόγηση δεν μπορεί να εξαντλείται σε αφηρημένες γενικεύσεις ή υποθετικές εκτιμήσεις, αλλά πρέπει να βασίζεται σε ενδελεχή και τεκμηριωμένη ανάλυση. Ο κίνδυνος αυτός εκτιμάται με βάση:

 

·        Τη σοβαρότητα του αδικήματος και τη δυνητική αυστηρότητα της προβλεπόμενης ποινής·

 

·        την πιθανότητα καταδίκης, κατά την αρχική αξιολόγηση του μαρτυρικού υλικού·

 

·        τις προσωπικές και κοινωνικές συνθήκες του Κατηγορουμένου, ιδίως ως προς τη διασύνδεσή του με τη χώρα και τον τρόπο ζωής του.

 

5.        Η σοβαρότητα του αδικήματος δεν νοείται να αποτιμάται απομονωμένα. Η κατοχυρωμένη αρχή του τεκμηρίου αθωότητας υπαγορεύει ότι ο Κατηγορούμενος πρέπει να παραμένει ελεύθερος εν αναμονή της δίκης, εκτός αν συντρέχουν οι προϋποθέσεις που καθιστούν την κράτηση απολύτως αναγκαία. Η σοβαρότητα τεκμαίρεται τόσο από την προβλεπόμενη ποινή όσο και από τη φύση των πράξεων. Ωστόσο, η βαρύτητα των κατηγοριών δεν αρκεί per se να δικαιολογήσει μακρόχρονη στέρηση ελευθερίας.

 

6.        Αναγκαία είναι η πιθανολόγηση καταδίκης, η οποία στηρίζεται στην εκτίμηση της ισχύος του μαρτυρικού υλικού, σε οπτική μόνο προσέγγιση. Το στάδιο αυτό δεν συνιστά αξιολόγηση ουσίας ή αποδοχή αποδεικτικών ισχυρισμών, αλλά απλή δικονομική στάθμιση. Το κριτήριο της πιθανολόγησης είναι κατώτερο από αυτό της απόδειξης εκ πρώτης όψεως υπόθεσης και δεν συνεπάγεται κρίση για την ενοχή ή την αθωότητα. Μπορεί να στηρίζεται ακόμα και σε εξ ακοής μαρτυρία, υπό την προϋπόθεση ότι εκτιμάται συνολικά η νομική της επιρροή. Η κατάθεση του Κατηγορουμένου, όπου προσφέρεται, δύναται να διαφωτίσει περαιτέρω την εξ όψεως αποτύπωση των πραγματικών περιστατικών. Η καταγγελία στην Αστυνομία, εξαιτίας της έντονης τυπικότητάς της και των συνεπειών ενός ψευδούς ισχυρισμού, έχει βαρύτητα και, παρότι μπορεί να μην αρκεί πάντοτε μόνη της για θεμελίωση κράτησης, αναλόγως του περιεχομένου της, μπορεί να συνιστά κρίσιμο στοιχείο, όταν συνεκτιμάται με άλλα δεδομένα[3].  Αν και η κατάσταση των αποδεικτικών στοιχείων μπορεί να είναι ένας σημαντικός παράγοντας για την ύπαρξη και εμμονή σοβαρών ενδείξεων ενοχής, και πάλι, από μόνη της, δεν μπορεί να δικαιολογήσει την κράτηση[4].

 

7.        Η ύπαρξη δεσμών με την Κύπρο (οικογενειακών, επαγγελματικών, κοινωνικών) λειτουργεί ανασταλτικά στην πιθανότητα φυγής και αποφυγής της δίκης. Όμως, οι δεσμοί αυτοί δεν μπορούν να εξουδετερώσουν καθολικά τον κίνδυνο, ειδικά όταν η σοβαρότητα των πράξεων ή άλλα ενισχυτικά στοιχεία δείχνουν αυξημένο ενδεχόμενο αποτροπής από την εμφάνιση στη δίκη[5].

 

8.        Το ΕΔΔΑ επισημαίνει, επίσης, ότι ο κίνδυνος φυγοδικίας δεν αξιολογείται μεμονωμένα βάσει της ενδεχόμενης ποινής, αλλά με πολλαπλά κριτήρια, χαρακτήρας, ήθος, περιουσιακά δεδομένα, διεθνείς επαφές, δέσμευση στον τόπο. Η απουσία σταθερής κατοικίας δεν αρκεί για να στοιχειοθετήσει τον κίνδυνο αυτό, ενώ ο χρόνος κράτησης δρα απομειωτικά σε τέτοιο ενδεχόμενο[6]. Όταν ο μόνος λόγος κράτησης που προβάλλεται είναι ο φόβος ότι ο κατηγορούμενος θα τραπεί σε φυγή και συνεπώς θα αποφύγει να παρουσιαστεί για δίκη, πρέπει να αφεθεί ελεύθερος εν αναμονή της δίκης, εάν είναι δυνατόν να ληφθούν εγγυήσεις που θα εξασφαλίσουν αυτή την εμφάνιση[7].

 

9.        Η προσήκουσα στάση του Κατηγορουμένου, όπως η εκούσια εμφάνισή του ενώπιον των Αρχών, αποτελεί ενθαρρυντική ένδειξη. Ωστόσο, εάν δεν γνώριζε τη σοβαρότητα των κατηγοριών, η σημασία της ενέργειάς του μειώνεται[8].

 

10.     Η επίδραση της κράτησης στον βίο του Κατηγορουμένου (οικογενειακή ζωή, εργασία, υγεία) πρέπει να συνεκτιμάται, αλλά δεν μπορεί να ανατρέψει την αναγκαιότητα κράτησης, όταν δεν είναι εφικτή η διασφάλιση της εμφάνισης με ηπιότερα μέσα[9].

 

11.     Δεν υφίσταται εξουσία του Δικαστηρίου για έκδοση διατάγματος περιορισμού εντός οικίας ή επιβολής ηλεκτρονικής επιτήρησης, ελλείψει ρητής νομοθετικής πρόβλεψης. Ως εκ τούτου, δεν μπορούν να αποτελούν «εύλογους» όρους απόλυσης[10].

 

12.     Το αδίκημα που αντιμετωπίζει η Κατηγορούμενη έχει σοβαρότητα, με γνώμονα την προβλεπόμενη στον νόμο ποινή.  Συνήθης ποινική μεταχείριση περιλαμβάνει ποινή στερητική της ελευθερίας.

 

13.     Μέσα από το μαρτυρικό υλικό που προσκομίστηκε (Τεκμήριο Α) στην όψη του, μπορεί να αναδυθεί ορατή πιθανότητα καταδίκης. Από την εξέταση του μαρτυρικού υλικού, προκύπτει εξ όψεως, ότι μετά την καταγγελία για απόπειρα διάρρηξης, η Αστυνομία μετέβηκε στο μέρος, η σκηνή δακτυλοσκοπήθηκε και φαίνεται να υπάρχει ταύτιση της Κατηγορουμένης με τα αποτυπώματα που βρέθηκαν στη σκηνή.

 

14.     Η Κατηγορούμενη είναι Κύπρια, ηλικίας περίπου 38 ετών και έχει εμπλοκή με τις ναρκωτικές ουσίες. Σύμφωνα με όσα ανέφερε η συνήγορός της, έχει έξι παιδιά, όλα υπό επίβλεψη και φροντίδα από το Γραφείο Ευημερίας. Έγινε αναφορά πως γίνονται προσπάθειες απεξάρτησης. Δεν προσκομίστηκε οποιοδήποτε στοιχείο. Υπήρξε ήδη συμπεριφορά φυγοδικίας, που διατυπώνεται στον φάκελο της υπόθεσης. Συνεκτιμώντας όλα τα δεδομένα της υπόθεσης, υπάρχει κίνδυνος φυγοδικίας.

 

15.     Το ζήτημα είναι εάν υπάρχουν όροι που θα μπορούσαν να επιβληθούν για να ελέγξουν αποτελεσματικά τον δεδομένο κίνδυνο. Λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαίτερες περιστάσεις που σχετίζονται με τον τρόπο ζωής της Κατηγορουμένης, ό,τι αναφέρθηκε, πως η χρήση ουσιών δεν της επιτρέπει να είναι συνεπής προς τις βασικές υποχρεώσεις της, περιλαμβανομένων των υποχρεώσεών της που είναι σχετικές με την υπόθεσή της, δεν φαίνεται στο Δικαστήριο ότι η επιβολή οποιωνδήποτε όρων συμπεριφοράς θα μπορούσαν να ακολουθηθούν και να εξασφαλίσουν την παρουσίαση της Κατηγορουμένης στη δίκη. Δεν υπάρχουν όροι που θα μπορούσαν νόμιμα να επιβληθούν προς αυτή την κατεύθυνση και η κράτηση φαίνεται να είναι το έσχατο μέτρο, μέχρι και την 06.11.2025, για τους σκοπούς της ακροαματικής διαδικασίας.

 

Κατάληξη

 

16.     Για τους λόγους που εξηγήθηκαν, το αίτημα εγκρίνεται. Η Κατηγορούμενη να παραμείνει υπό κράτηση μέχρι την 06.11.2025. Εκδίδεται διάταγμα προσαγωγής της στο Δικαστήριο.

 

(Υπ.) ..................................

Χρ. Μίτλεττον, Ε.Δ.

Πιστό Αντίγραφο

ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ