ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ

ΕΝΩΠΙΟΝ: Χρ. Μίτλεττον, Ε.Δ.

 

Υπόθεση αρ. 18174 / 2024

 

 

ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΛΕΜΕΣΟΥ

 

 

v.

 

 

 

A. A. D.

 

 

__________

 

Ημερομηνία: 8 Δεκεμβρίου 2025

Εμφανίσεις:

Κ. Χατζηκωνσταντίνου (κα), για Κατηγορούσα Αρχή

Μ. Αρμεύτης, για τον Κατηγορούμενο

Κατηγορούμενος: παρών

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

Ο Κατηγορούμενος αντιμετωπίζει τις ακόλουθες κατηγορίες:

 

1^η Κατηγορία: ότι την 21.10.2024, στη Λεμεσό, είχε στην κατοχή του ελεγχόμενο φάρμακο τάξεως Β’, δηλαδή 30 γραμμάρια φυτού κάνναβης από το οποίο δεν είχε εξαχθεί η ρητίνη, χωρίς άδεια του Υπουργού Υγείας.

 

2^η Κατηγορία: ότι την 21.10.2024, στη Λεμεσό, είχε στην κατοχή του ελεγχόμενο φάρμακο τάξεως Β’, δηλαδή 30 γραμμάρια φυτού κάνναβης από το οποίο δεν είχε εξαχθεί η ρητίνη, με σκοπό να τα προμηθεύσει σε άλλα πρόσωπα.

 

3^η Κατηγορία: ότι την 21.10.2024, στη Λεμεσό, κάπνισε φυτό κάνναβης από το οποίο δεν είχε εξαχθεί η ρητίνη.

 

4^η Κατηγορία: ότι μεταξύ άγνωστης ημερομηνίας και της 21^ης Οκτωβρίου του 2024, στη Λεμεσό, ενώ γνώριζε ή όφειλε να γνωρίζει ότι περιουσία, δηλαδή το χρηματικό ποσό των €6.160, αποτελούσε έσοδο από τη διάπραξη γενεσιουργού αδικήματος, απέκτησε και κατείχε το πιο πάνω χρηματικό ποσό.

 

 

Ο Κατηγορούμενος παραδέχθηκε την 1^η Κατηγορία και την 3^η Κατηγορία, αλλά όχι τη 2^η Κατηγορία, που σχετίζεται με την προμήθεια της κάνναβης, ούτε την 4^η Κατηγορία, που σχετίζεται με τη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες. Αναφορικά με τη 2^η Κατηγορία και την 4^η Κατηγορία διεξήχθη ακροαματική διαδικασία.

 

Διαδικασία

 

Το μαρτυρικό υλικό που κατέχει η Αστυνομία κατατέθηκε εκ συμφώνου και δηλώθηκε και εγκρίθηκε ως παραδεκτό γεγονός πως το περιεχόμενό του είναι αληθές και πως όπου υφίστανται μεταφράσεις, είναι οι πιστές μεταφράσεις από τη γλώσσα αρχικής σύνταξης των εγγράφων στην ελληνική γλώσσα. Παραδεκτή δηλώθηκε και εγκρίθηκε και η αλυσίδα διακίνησης των τεκμηρίων. Ο Κατηγορούμενος, καλούμενος να προβάλει την Υπεράσπισή του, επέλεξε να μην καταθέσει ενόρκως και να μην προσκομίσει μαρτυρία. Οι δύο πλευρές προχώρησαν σε αγορεύσεις. Η πλευρά της Κατηγορούσας Αρχής εισηγήθηκε πως έχουν αποδειχθεί τα αδικήματα, καθώς η ποσότητα των 30 γραμμαρίων αποκλείει την προσωπική χρήση. Η πλευρά της Υπεράσπισης, αντίθετα, εισηγήθηκε πως, από την υφιστάμενη μαρτυρία, διευκρινίστηκε η προέλευση των χρημάτων, αναφέροντας και τα σημεία από το περιεχόμενο της μαρτυρίας που καταδεικνύουν, κατά τη θέση της, πως δεν αποδεικνύεται ο σκοπός της προμήθειας και η νομιμοποίηση εσόδων από παράνομη δραστηριότητα, με γενεσιουργό αδίκημα την προμήθεια.

 

Μαρτυρία

 

Στην κατάθεσή του ημερομηνίας 23.10.2024, ο Σ. Ι. (Τ1), ανέφερε πως έδωσε στη θυγατέρα του, Ε. Ι., η οποία είναι και η σύζυγος του Κατηγορουμένου, χρηματικό ποσό €3.000 σε μετρητά, σε χαρτονομίσματα των €50, ως βοήθεια για να αγοράσουν αυτοκίνητο. Είναι χρήματα που ο ίδιος συγκέντρωσε από την εργασία του. Το ζεύγος είχε δύο αυτοκίνητα, θα πωλούσε το ένα και με τα χρήματα που θα προέκυπταν και με το πρόσθετο ποσό των €3.000 που ο ίδιος δώρισε, θα αγόραζαν ένα άλλο αυτοκίνητο.

 

Ο A. H., στη δική του κατάθεση, ημερομηνίας 23.10.2024 (Τ2), ανέφερε πως, πράγματι, αγόρασε από τη σύζυγο του Κατηγορουμένου, μέσω τρίτου προσώπου που ενήργησε ως ο μεσάζων, ένα αυτοκίνητο, τα στοιχεία του οποίου αναφέρει, για €6.500. Έδωσε €2.000 για τον πωλητή, €500 για τα λάστιχα, και θα έδινε €500 κάθε μήνα στον μεσάζοντα.

 

Ο A. A. A., στη δική του κατάθεση, ημερομηνίας 23.10.2024 (Τ3), ανέφερε πως μεσολάβησε για την πώληση του οχήματος και έδωσε στη σύζυγο του Κατηγορουμένου €3.000, έχοντας βάλει και €500 από την τσέπη του, γιατί η συμφωνία ήταν ότι εκείνη θα ήταν η πρώτη δόση για το αυτοκίνητο.

 

Στη δική της κατάθεση, η Ε. Ι., ημερομηνίας 23.10.2024 (Τ4), ανέφερε πώς πώλησε το ένα αυτοκίνητο που είχαν με τον Κατηγορούμενο για €6.000, εισέπραξε τη δόση των €3.000, ενώ και ο πατέρας της τους είχε δώσει άλλες €3.000 που είχαν φυλαγμένα στο σπίτι, για την αγορά νέου, μεγαλύτερου αυτοκινήτου.

 

Ο Κατηγορούμενος, στην ανακριτική του κατάθεση, ημερομηνίας 23.10.2024 (Τ5), ανέφερε πως είναι χρήστης κάνναβης, είχε την κάνναβη για δική του χρήση, καθότι χρησιμοποιεί 1 γραμμάριο ημερησίως. Δεν πουλά ναρκωτικά. Εργάζεται σε συγκεκριμένη εργασία, που αναφέρει, και έχει μισθό €1.100 καθαρά τον μήνα, πλέον τα φιλοδωρήματα. Δέχονται οικονομική βοήθεια και από τον πατέρα της συζύγου του. Ο Κατηγορούμενος έδωσε απαντήσεις σε σχέση με τα οχήματα που έχει. Επίσης, ανέφερε πως ο λόγος που έβαλε το κουτί με τα ναρκωτικά στο σημείο όπου εντοπίστηκε ήταν για να μην τον πιάσει η Αστυνομία με τα ναρκωτικά. Δεν συνάντησε ούτε θα συναντούσε οποιονδήποτε.

 

Νομικές πτυχές και εξέταση

 

Το βάρος απόδειξης της σωρευτικής ύπαρξης όλων των συστατικών στοιχείων ενός αδικήματος το έχει η Κατηγορούσα Αρχή στο ύψιστο επίπεδο του πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας. Η Κατηγορούσα Αρχή θα πρέπει να αποδεικνύει με αποδεκτή μαρτυρία την ύπαρξη κάθε συστατικού στοιχείου του επίδικου αδικήματος και δεν επιτρέπονται υποθέσεις ως προς την ύπαρξη γεγονότων όσον εύλογες και εάν είναι[1]. Η μαρτυρία θα πρέπει να είναι αξιόπιστη και σαφής[2]. Εάν απορριφθεί η μαρτυρία της Κατηγορούσας Αρχής δεν είναι δυνατή η καταδίκη[3]. Εάν στο τέλος της υπόθεσης μείνει έστω και η παραμικρή αμφιβολία στο μυαλό του Δικαστηρίου για την ενοχή του Κατηγορουμένου τότε αυτό θα πρέπει να αποφασιστεί υπέρ του και να αθωωθεί και να απαλλαγεί από την κατηγορία[4].

 

Το άρθρο 30Α του περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου 29/77 προβλέπει ότι, εφόσον αποδειχθεί ότι πρόσωπο κατέχει ή μεταφέρει κάνναβη ή παράγωγά της σε ποσότητα που υπερβαίνει την καθοριζόμενη ποσότητα των 30 γραμμαρίων, «θεωρείται» ότι την κατέχει ή τη μεταφέρει με σκοπό να την προμηθεύσει σε τρίτο πρόσωπο, εκτός αν ικανοποιήσει το Δικαστήριο για το αντίθετο. Στην προκειμένη περίπτωση, δεν υπάρχει διαφορά ότι στην κατοχή του Κατηγορουμένου βρέθηκαν 30 γραμμάρια φυτού κάνναβης, ήτοι ποσότητα που εντάσσεται στο όριο της δεύτερης στήλης («30 ή περισσότερα γραμμάρια»), και συνεπώς το τεκμήριο του άρθρου 30Α ενεργοποιείται τυπικά.

 

Η λειτουργία του τεκμηρίου, όμως, δεν σημαίνει ότι η Κατηγορούσα Αρχή απαλλάσσεται από το βάρος απόδειξης της κατηγορίας και ούτε επαρκεί, από μόνο του, για να θεμελιωθεί καταδίκη στη βάση και μόνο του αριθμού των γραμμαρίων. Όπως έχει διευκρινιστεί και στη νομολογία, συμπεριλαμβανομένης της Γενικός Εισαγγελέας ν. Χρυσάνθου (Αρ.1) (2016) 2 ΑΑΔ 423, το τεκμήριο είναι μαχητό, μετακινεί μεν ένα δευτερεύον βάρος στον Κατηγορούμενο να δώσει εξήγηση για την κατοχή της ποσότητας, αλλά δεν αναιρεί την υποχρέωση της Κατηγορούσας Αρχής να αποδείξει, στο τέλος της ημέρας και στο συνολικό ζύγισμα της μαρτυρίας, πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας, ότι η κατοχή ήταν πράγματι για σκοπό προμήθειας. Αν η εκδοχή του Κατηγορουμένου και τα υπόλοιπα δεδομένα της υπόθεσης δημιουργούν λογική αμφιβολία, το τεκμήριο κάμπτεται και δεν αρκεί από μόνο του για να στηρίξει καταδίκη.

 

Ως προς τα πραγματικά δεδομένα, το Δικαστήριο σημειώνει, πρώτον, ότι η ποσότητα αφορά βάρος φυτού κάνναβης χωρίς εξαγωγή ρητίνης και όχι καθαρής δραστικής ουσίας. Αυτό σημαίνει ότι το καθαρό περιεχόμενο σε δραστικό συστατικό είναι κατ’ ανάγκη μικρότερο από 30 γραμμάρια, στοιχείο που μειώνει τη βαρύτητα της ποσότητας ως αποκλειστικού δείκτη εμπορικής χρήσης.

 

Δεύτερον, από τη μαρτυρία που τέθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου δεν προκύπτει εντοπισμός στη σκηνή ή αλλού συσκευασιών, ζυγαριών ακριβείας, ζελατινών, χειρόγραφων σημειώσεων ή άλλων καταγραφών χρηματικών δοσοληψιών ή οποιουδήποτε άλλου αντικειμένου που να συνδέεται με δραστηριότητα προμήθειας ναρκωτικών. Δεν προκύπτει, επίσης, από τη μαρτυρία συνομιλία, μήνυμα, τηλεφωνική επικοινωνία, προηγούμενη συνάντηση ή άλλη επιτήρηση που να υποδηλώνει εμπορική δραστηριότητα κάνναβης ή προσυνεννόηση με τρίτα πρόσωπα για διακίνηση. Κατά συνέπεια, το τεκμήριο του άρθρου 30Α, στην παρούσα υπόθεση, δεν ενισχύεται από πρόσθετα αντικειμενικά ευρήματα.

 

Τρίτον, ο Κατηγορούμενος, στην ανακριτική του κατάθεση, αποδέχθηκε ότι είναι χρήστης κάνναβης και ότι καταναλώνει περίπου 1 γραμμάριο ημερησίως. Με αυτό το δεδομένο, η ποσότητα των 30 γραμμαρίων, αν και όχι ευκαταφρόνητη, δεν είναι ασύμβατη με παρατεταμένη προσωπική χρήση, όταν ληφθεί υπόψη και η μορφή της ουσίας (φυτικό υλικό χωρίς εξαγωγή ρητίνης). Η εξήγηση αυτή, για σκοπούς εφαρμογής του άρθρου 30Α, δεν είναι εκ πρώτης όψεως αυθαίρετη ή ασύμβατη με την κοινή πείρα.

 

Το Δικαστήριο δεν παραγνωρίζει το γεγονός ότι η Αστυνομία είχε υποψία πως ο Κατηγορούμενος μετέφερε την κάνναβη κατ’ εντολή άλλου προσώπου και ότι εντασσόταν ή εξυπηρετούσε σχήμα διακίνησης. Εξ ου και κινείτο νύχτα, μεταφέροντας την ουσία μέσα σε κουτί γνωστού αρτοποιείου. Η υπόνοια αυτή εξηγεί το ενδιαφέρον και τη λογική του ελέγχου, πλην όμως δεν συνιστά, αφ’ εαυτής, αναντίρρητη απόδειξη ότι η κατοχή ήταν για σκοπό προμήθειας. Το τεκμήριο του άρθρου 30Α, ακόμη και όταν ενεργοποιείται, δεν αρκεί, χωρίς συγκεκριμένα αποδεικτικά στοιχεία που να συνδέουν τον Κατηγορούμενο με συγκεκριμένο πρόσωπο, συμφωνία, συναλλαγή ή κύκλο εμπορίας, για να οδηγήσει σε δικαστικό συμπέρασμα ενοχής.

 

Η εξήγηση του Κατηγορουμένου για την απόθεση της ουσίας στο σημείο εντοπισμού, σε χωράφι, μέσα σε χαμηλή βλάστηση, ήτοι ότι αντιλήφθηκε την παρουσία της Αστυνομίας και την άφησε εκεί, πιστεύοντας ότι έτσι δεν θα εντοπιζόταν πάνω του, πράγματι αφήνει κάποια εύλογα ερωτηματικά, όπως πότε και πώς αντιλήφθηκε ότι ακολουθείτο και γιατί δεν πέταξε απλώς την κάνναβη χωρίς να σταματήσει και να κατέβει. Τα ερωτήματα αυτά, όμως, δεν αρκούν για να ενισχύσουν το τεκμήριο σε σημείο καταδίκης. Αντιθέτως, πρέπει να επισημανθεί ότι η εν λόγω εξήγηση δόθηκε σε ανακριτικό στάδιο, πριν ο Κατηγορούμενος γνωρίζει την πλήρη έκταση της μαρτυρίας της Κατηγορούσας Αρχής, στοιχείο που ενισχύει την αυθόρμητη και όχι κατασκευασμένη φύση της. Επιπλέον, δεν προέκυψε, από τη μαρτυρία που τέθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου, οποιαδήποτε ένδειξη προσέλευσης τρίτου προσώπου στο συγκεκριμένο σημείο για παραλαβή της ουσίας.

 

Περαιτέρω, η ποσότητα των 30 γραμμαρίων, ευρισκόμενη μεν εντός του ορίου του άρθρου 30Α αλλά όχι σε επίπεδο που να υποδεικνύει, αφ’ εαυτής, εμπορική κλίμακα, δεν συνάδει με το ύψος του ποσού που βρέθηκε στην κατοχή του Κατηγορουμένου (€6.160) κατά τρόπο ώστε να μπορεί, με ασφάλεια, να υποτεθεί ότι συνδέεται με αμοιβή για μεταφορά της συγκεκριμένης ποσότητας ή με προηγούμενες πράξεις προμήθειας. Το Δικαστήριο δεν δύναται να υποκαταστήσει την έλλειψη συγκεκριμένης μαρτυρίας με υποθετικούς υπολογισμούς τιμών και συναλλαγών ή με αναφορά σε συνηθισμένες πρακτικές της αγοράς χωρίς συγκεκριμένη απόδειξη.

 

Συνολικά, λαμβάνοντας υπόψη την ενεργοποίηση μεν, αλλά τη μαχητή φύση του τεκμηρίου του άρθρου 30Α, την ανυπαρξία αντικειμενικών ενδείξεων διακίνησης, την ιδιότητα του Κατηγορουμένου ως χρήστη και τη συνεκτικότητα της εξήγησής του, και την απουσία μαρτυρίας που να συνδέει την κατοχή της ποσότητας με τρίτο πρόσωπο ή εμπορική δραστηριότητα, το Δικαστήριο κρίνει ότι, παρά την εφαρμογή του άρθρου 30Α, δεν αποδεικνύεται πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας ο σκοπός προμήθειας που συνιστά συστατικό στοιχείο του αδικήματος της 2ης Κατηγορίας. Το τεκμήριο, στην παρούσα υπόθεση, θεωρείται ότι έχει καμφθεί.

 

Σε σχέση με την 4η Κατηγορία, η στοιχειοθέτηση του αδικήματος προϋποθέτει ύπαρξη περιουσίας, προέλευση από γενεσιουργό αδίκημα, και γνώση ή οφειλόμενη γνώση από μέρους του Κατηγορουμένου ότι η περιουσία αυτή αποτελεί έσοδο από τέτοιο αδίκημα. Η μαρτυρία γύρω από το ποσό των €6.160 υπήρξε συνεκτική, πειστική και προερχόμενη από πολλαπλές πηγές, χωρίς εσωτερικές αντιφάσεις και χωρίς ένδειξη προηγούμενης συνεννόησης μεταξύ των διαφόρων προσώπων που έδωσαν καταθέσεις. Η εξήγηση για την προέλευση του χρηματικού ποσού καλύπτει το σύνολο του ποσού, συνάδει με χρονικά, οικογενειακά και εμπορικά δεδομένα, και δεν αναιρείται από κανένα αντικειμενικό εύρημα.

 

Το Δικαστήριο αναγνωρίζει ότι η συνύπαρξη σημαντικού χρηματικού ποσού και ναρκωτικών στην κατοχή του ίδιου προσώπου δημιουργούν αρχική υπόνοια, η οποία ενισχύεται και από το γεγονός ότι ο Κατηγορούμενος εντοπίστηκε σε χρόνο που δεν είναι κοινωνικά συνήθης για ολοκλήρωση συναλλαγής αγοράς οχήματος με άτομο που εντόπισε από το Facebook, ενώ ο ίδιος δεν ήταν σε θέση να δώσει πλήρη στοιχεία του υποτιθέμενου πωλητή. Ωστόσο, ο Κατηγορούμενος εξήγησε ότι είχε απλώς σκοπό να συναντήσει τον πωλητή, ότι είχε εξέλθει από το σπίτι κατά το μεσημέρι και δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει τον σκοπό του, καθότι ο πωλητής δεν ανταποκρίθηκε στην τηλεφωνική κλήση, με αποτέλεσμα τα χρήματα να παραμείνουν στην κατοχή του. Ανέφερε, επίσης, ότι υφίστανται τηλεφωνικές επικοινωνίες σχετικές με τον εν λόγω σκοπό. Από τη μαρτυρία που τέθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου δεν προκύπτει στοιχείο που να διαψεύδει τον ισχυρισμό αυτό.

 

Και εδώ, η υπόνοια δεν αποτελεί απόδειξη. Ούτε αρκεί η απλή πιθανότητα· απαιτείται πειστική αποδεικτική σύνδεση ανάμεσα στα χρήματα και συγκεκριμένο γενεσιουργό αδίκημα. Από το σύνολο της μαρτυρίας που τέθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου δεν αναδύεται στοιχείο που να συνδέει τα €6.160 με προηγούμενη πράξη προμήθειας ναρκωτικών, με οργανωμένη διακίνηση ή με αμοιβή από παράνομη δραστηριότητα. Αντιθέτως, η εξήγηση περί αγοράς οχήματος, ενισχυόμενη από την αλληλουχία των καταθέσεων των πολιτών που ενεπλάκησαν στην πώληση και χρηματοδότηση του οχήματος, παρέχει εύλογη και μη αναιρούμενη βάση για την προέλευση του ποσού.

 

Υπό τα δεδομένα αυτά, το Δικαστήριο καταλήγει ότι δεν αποδεικνύεται, στον απαιτούμενο βαθμό, ούτε η παράνομη προέλευση του ποσού ούτε η γνώση ή οφειλόμενη γνώση του Κατηγορουμένου ότι το ποσό αυτό αποτελούσε έσοδο από γενεσιουργό αδίκημα.

 

Κατάληξη

 

Λαμβάνοντας υπόψη το υψηλό επίπεδο απόδειξης που απαιτείται, τη φύση των τεκμηρίων, την απουσία αντικειμενικών ενδείξεων εμπορικής δραστηριότητας, τη συνεπή και αδιάσειστη εξήγηση περί των χρημάτων, την ύπαρξη λογικών αμφιβολιών, το Δικαστήριο κρίνει ότι δεν αποδείχθηκαν τα συστατικά στοιχεία των αδικημάτων της 2^ης Κατηγορίας και της 4ης Κατηγορίας.

 

Ο Κατηγορούμενος αθωώνεται και απαλλάσσεται από τη 2^η Κατηγορία και την 4^η Κατηγορία.

 

Η διαδικασία συνεχίζεται για σκοπούς επιβολής ποινής στην 1^η Κατηγορία και στην 3^η Κατηγορία, στις οποίες ο Κατηγορούμενος έχει δηλώσει παραδοχή.

 

(Υπ.) ……………………….

Χρ. Μίτλεττον, Ε.Δ.

Πιστό Αντίγραφο

ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ