ΣΤΟ ΚΑΚΟΥΡΓΙΟΔΙΚΕΙΟ ΠΑΦΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Μ. Δρουσιώτη, Π.Ε.Δ.
Π. Κυριακίδη, Α.Ε.Δ.
Ε. Πεύκου, Ε.Δ.
Αρ. Υπόθεσης : 6705/23
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
V
1. JOAQUIN ROMERO ALARCON, ετών 55, αρ. Δ.Τ. [ ]
2. EFTEFANIA LLOR SANCHEZ, ετών 38, αρ. Δ.Τ. [ ]
Κατηγορουμένων
----------------------
Ημερομηνία: 29.11.2024
ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ
Για την Δημοκρατία: κα Ξ. Ξενοφώντος
Για την κατηγορούμενη 2: κ. Α. Κληρίδης
Κατηγορούμενη 2 παρούσα
ΠΟΙΝΗ
(για κατηγορούμενη 2)
Η κατηγορούμενη 2 (εφ’ εξής η κατηγορούμενη) κρίθηκε ένοχη μετά από ακροαματική διαδικασία στις κατηγορίες 1-4.
Η πρώτη αφορά το αδίκημα της συνωμοσίας προ διάπραξη κακουργήματος κατά παράβαση του άρθρου 371 του Ποινικού Κώδικα. Η δεύτερη την εισαγωγή ναρκωτικών ουσιών στη Δημοκρατία και συγκεκριμένα ότι εισήγαγε 13 κιλά 957,1 γραμμάρια κάνναβης, η τρίτη ότι κατείχε τα πιο πάνω και η τέταρτη ότι τα κατείχε με σκοπό την προμήθεια σε τρίτα πρόσωπα χωρίς την άδεια του Υπουργού Υγείας κατά παράβαση άρθρων του Περί Ναρκωτικών φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου 29/1977.
Η κατηγορούμενη αντιμετώπιζε και την πέμπτη κατηγορία που αφορούσε το αδίκημα της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, κατηγορία η οποία απορρίφθηκε.
Τα γεγονότα που περιβάλλουν την παρούσα υπόθεση εκτίθενται στην απόφαση μας που δόθηκε στις 29.07.2024 και για σκοπούς της παρούσας διαδικασίας συνοψίζομε τα ακόλουθα:
Όπως προκύπτει από τα ενώπιον μας παραδεκτά γεγονότα και αποδεκτή μαρτυρία, η κατηγορούμενη έφτασε την 9.7.2023 και περί ώρα 17:10 στο αεροδρόμιο Πάφου με την πτήση LH1770 από Μόναχο Γερμανίας και ακολούθως κατευθύνθηκε προς τον ιμάντα παραλαβής αποσκευών 3 του αεροδρομίου Πάφου στον οποίο και θα κατέληγαν οι αποσκευές των επιβατών της πιο πάνω πτήσης. Εκεί στον ιμάντα 3, συνομιλούσε και είχε οικειότητα με τον πρώην κατηγορούμενο 1. Αναμένοντας να παραλάβουν αποσκευές, κατηγορούμενη και πρώην κατηγορούμενος 1, κοίταζαν δεξιά και αριστερά μήπως κάποιος τους βλέπει/παρακολουθεί. Στη συνέχεια, η κατηγορούμενη παρέλαβε από τον ιμάντα 3 μια μωβ μεγάλη βαλίτσα η οποία περιείχε κάνναβη, δηλαδή ελεγχόμενο φάρμακο τάξεως Β, συνολικής ποσότητας 6 κιλών και 976.6 γρ. και η οποία ποσότητα ήταν διαμοιρασμένη σε 8 κλειστές αεροστεγώς συσκευασίες. Την εν λόγω αποσκευή, με βάση τα ενώπιον μας παραδεκτά γεγονότα και αποδεκτή μαρτυρία, αφού την παρέλαβε από τον ιμάντα 3 την τοποθέτησε σε καρότσι αποσκευών που είχε στην κατοχή του ο πρώην κατηγορούμενος 1. Στο εν λόγω καρότσι αποσκευών τοποθέτησε και ο κατηγορούμενος 1 μια μαύρη μεγάλη βαλίτσα που επίσης περιείχε κάνναβη, δηλαδή ελεγχόμενο φάρμακο τάξεως Β, συνολικής ποσότητας 6 κιλών και 980.5 γρ. η οποία επίσης ήταν διαμοιρασμένη σε 8 κλειστές αεροστεγώς συσκευασίες. Ως διαπιστώθηκε στη συνέχεια από το Γενικό Χημείο του κράτους ήταν συνολικού βάρους 13 κιλών και 957,1 γραμμαρίων. Η κατηγορούμενη και ο πρώην κατηγορούμενος 1, κινήθηκαν μαζί και με το καρότσι αποσκευών και τις βαλίτσες με την κάνναβη επί αυτού, προς την πράσινη δίοδο (ουδέν προς δήλωση) έτσι ώστε να εξέλθουν του αεροδρομίου. Μαζί τους είχαν και από μία πιο μικρή βαλίτσα με ρουχισμό και προσωπικά τους αντικείμενα. Ανακόπηκαν για έλεγχο των αποσκευών τους και αφού οι δύο μεγάλες βαλίτσες ανοίχθηκαν στην παρουσία τους εντοπίστηκαν οι κλειστές αεροστεγώς συσκευασίες με την κάνναβη σε κάθε μια από τις βαλίτσες αυτές. Η κατηγορούμενη, βλέποντας το περιεχόμενο των δύο μεγάλων αυτών βαλιτσών και πιο συγκεκριμένα τις συσκευασίες με τα ναρκωτικά, καμία αντίδραση δεν είχε ούτε εξέφρασε έκπληξη σε σχέση με το περιεχόμενο τους. Σε τσαντάκι της κατηγορούμενης εντοπίστηκαν οι ετικέτες απόδειξης ζύγισης και των δύο μεγάλων βαλιτσών που περιείχαν στο εσωτερικό τους κάνναβη οι οποίες ταυτίζονταν με τις ετικέτες απόδειξης ζύγισης που βρίσκονταν στα χερούλια των δύο μεγάλων βαλιτσών. Η σχετική με την μεγάλη μαύρη βαλίτσα ετικέτα απόδειξης ζύγισης έφερε τα στοιχεία του πρώην κατηγορούμενου 1 και η σχετική με την μωβ μεγάλη βαλίτσα ετικέτα έφερε τα στοιχεία της κατηγορούμενης 2.
Η κατηγορούμενη δεν βαρύνεται με προηγούμενες καταδίκες.
Ο ευπαίδευτος δικηγόρος της κατηγορούμενης κατά την αγόρευση για μετριασμό της ποινής του ζήτησε από το Δικαστήριο μεταξύ άλλων τα ακόλουθα:
1. Το Δικαστήριο θα πρέπει να επιβάλει συντρέχουσες ποινές λόγω της ενιαίας ποινικής συμπεριφοράς της κατηγορουμένης.
2. Θα πρέπει να επιβάλει ποινή μόνο στα σοβαρότερα των ποινικών αδικημάτων που η κατηγορούμενη έχει βρεθεί ένοχη και συγκεκριμένα εισηγήθηκε ότι θα πρέπει να επιβληθεί ποινή μόνο στην κατηγορία της εισαγωγής αφού τα γεγονότα της συγκεκριμένης κατηγορίας απορροφούν και τις άλλες δύο κατηγορίες στις οποίες η κατηγορούμενη έχει βρεθεί ένοχη.
3. Ότι η έναρξη της ποινής θα πρέπει να ξεκινά από την κράτηση της κατηγορούμενης
Ως προς την ποινή που θα πρέπει να επιβληθεί στην κατηγορούμενη παρέπεμψε το Δικαστήριο σε σχετική νομολογία και ιδιαίτερα σε αποφάσεις που αφορούν την εισαγωγή και κατοχή με σκοπό την προμήθεια κάνναβης. Ζήτησε περαιτέρω όπως το Δικαστήριο εξατομικεύσει την ποινή και η τιμωρία που θα επιβληθεί να μην αντανακλά μόνο στην σοβαρότητα του αδικήματος και τις συνθήκες διάπραξης του, αλλά και στις πραγματικές προσωπικές συνθήκες του παραβάτη, με σκοπό η ποινή να τον αναμορφώσει και να τον αποτρέψει από το να εκδηλώσει στο μέλλον όμοια εγκληματική συμπεριφορά.
Ως εκ των ανωτέρω ζήτησε από το Δικαστήριο όπως λάβει υπόψη για σκοπού μετριασμού της ποινής της κατηγορούμενης τα ακόλουθα:
Από τις ενέργειες της η κατηγορούμενη δεν αποκόμισε κανένα προσωπικό όφελος και το μοναδικό πράγμα που πέτυχε είναι να είναι μακριά από την χώρα της, μακριά από το παιδί της, την οικογένεια της και οποιοδήποτε οικείο πρόσωπο της.
Σε σχέση με τα επιβαρυντικά και ελαφρυντικά στοιχεία που θέτει ο Νόμος 29/1977 κατά την επιβολή της ποινής άρθρο 30(4)(α) και (β) η κατηγορούμενη βαρύνεται ελάχιστα έως και καθόλου από τα επιβαρυντικά κατά το νόμο στοιχεία. Αντίθετα η συμπεριφορά της θα μπορούσε να δικαιολογήσει την εφαρμογή ελαφρυντικών στοιχείων. Είναι ηλικίας 39 ετών, λευκού ποινικού μητρώου, ενεπλάκηκε από άλλο πρόσωπο για την μεταφορά της βαλίτσας με τα ναρκωτικά και δεν είναι άτομο εξαρτημένο στα ναρκωτικά.
Περαιτέρω είναι η θέση του ότι από τα γεγονότα της υπόθεσης η κατηγορουμένη δεν ήταν το πρόσωπο που ετοίμασε τις βαλίτσες με τα ναρκωτικά ούτε ο ιθύνων νους για την μεταφορά των ναρκωτικών στην Κύπρο, δεν γνώριζε τους κωδικούς ξεκλειδώματος των αποσκευών, δεν εντοπίστηκε γενετικό υλικό της κατηγορούμενης επί των σκευασμάτων, δεν είχε τον απόλυτο έλεγχο επί των αποσκευών, δεν είχε καμιά σχέση με την αμοιβή που έλαβε ο κατηγορούμενος 1 για την μεταφορά και η όλη συμπεριφορά της καταδεικνύει στο μέγιστο την έλλειψη αυτοελέγχου επί των κινήσεων της και την μεταφορά των ναρκωτικών.
Ζήτησε να ληφθούν υπόψη οι προσωπικές της συνθήκες, η ηλικία της σε σχέση με το λευκό ποινικό μητρώο της, το ότι μιλά μόνο Ισπανικά χωρίς να μπορεί να συνεννοηθεί με οποιαδήποτε άλλη γλώσσα. Όσον αφορά την ψυχολογική κατάσταση της κατηγορουμένης ανέφερε ότι λόγω των πιο πάνω καταστάσεων επιδεινώνεται και επενεργεί ως μορφή σημαντικής τιμωρίας για αυτήν. Κάλεσε περαιτέρω το Δικαστήριο να λάβει υπόψιν σωρεία άλλων ιδιαιτέρων προβλημάτων που αντιμετωπίζει η ίδια βρισκόμενη στην Κύπρο χωρίς να γνωρίζει καμία άλλη γλώσσα εκτός από τα Ισπανικά καθώς και τα προβλήματα που η ίδια αντιμετώπισε κατά το παρελθόν όπως μεταξύ άλλων το διαζύγιο των γονιών της και τη συμπεριφορά του πρώην συζύγου της. Έκανε ιδιαίτερη αναφορά στο παιδί της κατηγορούμενης το οποίο τώρα είναι ενήλικας και το οποίο στην προσπάθεια του για αλλαγή φύλου αντιμετωπίζει διάφορα προβλήματα, μεταξύ άλλων και την αντίδραση του πατέρα του.
Αναφέρθηκε περαιτέρω στο γεγονός ότι η κατηγορούμενη ως αλλοδαπό πρόσωπο η οποία δεν έχει μόνιμη διαμονή στην Κύπρο ή άλλη σχέση με την Κύπρο δεν θα μπορεί να μεταφερθεί από την κλειστή φυλακή στην ανοικτή φυλακή όπως και οι υπόλοιποι κρατούμενοι και δεν θα της επιτραπεί η απόλυση υπό όρους από το Συμβούλιο Αποφυλάκισης. Τόνισε ιδιαιτέρως ότι ένας άλλος παράγοντας που θα πρέπει να ληφθεί υπόψη είναι ο υπερπληθυσμός των φυλακών σε συνδυασμό με το ότι είναι αλλοδαπή και με δυσκολία επικοινωνίας με το υπόλοιπο περιβάλλον. Επίσης ζήτησε να ληφθεί υπόψη η όλη συμπεριφορά της στις Κεντρικές Φυλακές κατά το χρόνο κράτησης της η οποία δεν έχει υποπέσει σε οποιοδήποτε πειθαρχικό ή ποινικό παράπτωμα ή αδίκημα και συνεργάζεται πλήρως με το πρόγραμμα των Κεντρικών Φυλακών.
Ένα άλλο σημείο για το οποίο ζήτησε να ληφθεί υπόψη είναι η διαφοροποίηση της ποινής από τον συγκατηγορούμενο της και ανέφερε ότι είναι επιτρεπτή η μείωση ποινών λόγω διαφορετικής συμμετοχής του συγκατηγορουμένου στο αδίκημα, της ανυπαρξίας επιβαρυντικού παράγοντα που αν υπήρχε σε άλλο συγκατηγορούμενο ή λόγω ύπαρξης σοβαρού παράγοντα που δεν υπήρχε στην περίπτωση του συγκατηγορουμένου. Στήριξε τη θέση του στο ότι η κατηγορούμενη δεν ήταν ο ιθύνων νους, δεν είχε άμεσα εμπλοκή με τον ίδιο τρόπο όπως είχε ο κατηγορούμενος 1, δεν είχε καμία γνώση για την προέλευση των ναρκωτικών και δεν είχε γνώση σχετικά με την παράδοση τους στην Κύπρο. Ο κατηγορούμενος 1 ήταν το πρόσωπο που είχε περισσότερη εμπλοκή σε σχέση με τα ναρκωτικά αφού ήταν το πρόσωπο που παρέλαβε τις βαλίτσες με τα ναρκωτικά και είχε τις πληροφορίες σχετικά με το τι θα ακολουθούσε όταν θα έφταναν στην Κύπρο. και εισηγήθηκε ότι στην περίπτωση της κατηγορουμένης δικαιολογείται επιεικέστερη ποινή.
Επισύναψε στην αγόρευση του εκθέσεις σχετικά με την ψυχολογική και οικογενειακή κατάσταση της κατηγορούμενης κατά το χρόνο που βρίσκετο στην Ισπανία και έκθεση στην οποία βεβαιώνεται αίτημα του παιδιού της για αλλαγή φύλου.
Με βάση τα πιστοποιητικά που έχει παραθέσει κατά την αγόρευση του το ιστορικό που έχει συλλεγεί και την αξιολόγηση της κατηγορουμένης κατά το χρόνο που επισκέπτετο το Τμήμα Ψυχικής Υγείας το 2023 διαπιστώνεται ότι η κατηγορούμενη παρουσιάζει συμπτώματα άγχους και κατάθλιψης από το 2016, έχει ιστορικό βίας με βάση το φύλο από δύο πρώην συντρόφους της και έχει νοσηλευθεί για απόπειρες αυτοκτονίας. Από το 2019 δεν κάνει χρήση τοξικών ουσιών όπως κοκαΐνη και αλκοόλ. Η ίδια ανέφερε συμπτώματα αγοραφοβίας, παρουσιάζει αρκετή δυσκολία να συσχετιστεί με κόσμο και φοβάται να βγει στο δρόμο. Περιέγραψε αισθήματα παρακολούθησης με μικτή αυπνία και ανοιδονία. Σε συνεχιζόμενες επισκέψεις ανέφερε επεισόδια άγχους, δύσπνοιας, ζάλης και απώλειας μνήμης. Διαγνώστηκε με ειδικές διαταραχές προσωπικότητας.
Η ευπαίδευτη δικηγόρος για τη Δημοκρατία απαντώντας για τα θέματα που αφορούν τις συνθήκες κράτησης της κατηγορουμένης και τον υπερπληθυσμό των φυλακών καθώς και την ψυχική κατάσταση της κατηγορουμένης κατά το χρόνο παραμονής της στις Κεντρικές Φυλακές κατέθεσε ως Τεκμήριο Α1 επιστολή εκ μέρους του Αναπληρωτή Διευθυντή των Κεντρικών Φυλακών ημερ. 08.11.2024 καθώς και επιστολή από τις Υπηρεσίες Ψυχικής Υγείας Τμήμα Φυλακών ημερ. 13.11.2024. Στην επιστολή Τεκμήριο Α1 και σε σχέση με τις συνθήκες κράτησης της κατηγορουμένης και τον ισχυρισμό υπερπληθυσμού στις Κεντρικές Φυλακές αναφέρεται ότι η κατηγορούμενη διαμένει με ακόμη μία κρατούμενη την οποία η ίδια επέλεξε με γραπτό αίτημα της σε δωμάτιο των 10,54 τετραγωνικών μέτρων το οποίο αντιστοιχεί σε 5,27 τετραγωνικά μέτρα για την κάθε μία. Περαιτέρω σε σχέση με τις συνθήκες διαβίωσης της στο Τμήμα Φυλακών αναφέρεται στο Τεκμήριο Α1 ότι εφαρμόζονται επαγγελματικά πρότυπα σύμφωνα με τους Ευρωπαϊκούς Κανόνες Φυλακών και συγκεκριμένα όσον αφορά την πτέρυγα των γυναικών προαυλίζεται καθημερινά από η ώρα 07:00 το πρωί μέχρι 09:00 το βράδυ τις καθημερινές και 10:00 το βράδυ τα Σαββατοκύριακα και τις αργίες και συνεπώς η κατηγορουμένη μπορεί να προαυλίζεται απεριόριστα. Περαιτέρω η κατηγορουμένη επικοινωνεί μέσω skype με τους οικείους της που βρίσκονται στο εξωτερικό δύο φορές το μήνα, συχνότητα η οποία είναι η μέγιστη που δίδεται στους κρατούμενους τους οποίους οι συγγενείς και οι φίλοι τους βρίσκονται στο εξωτερικό και δεν μπορούν να τους επισκεφθούν. Έχει δε περαιτέρω τη δυνατότητα να επικοινωνεί μαζί τους τηλεφωνικώς αφού έχει πρόσβαση στους τηλεφωνικούς θαλάμους από η ώρα 08:00 το πρωί μέχρι τις 08:30 το βράδυ. Σύμφωνα δε με το Τεκμήριο Α2 και τη ψυχίατρο των Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας Τμήμα Φυλακών η κατηγορούμενη παρακολουθείται λόγω διαταραχών ύπνου και ήπιας καταθλιπτικής συνδρομής και άγχους, λαμβάνει την ισχύουσα φαρμακευτική αγωγή και παρουσιάζεται βελτίωση.
Οι αρχές που διέπουν καθώς και ο ορθός τρόπος προσέγγισης του θέματος επιβολής ποινών για αδικήματα που σχετίζονται με ναρκωτικές ουσίες έχουν επανειλημμένα εκτεθεί τόσο από το Εφετείο όσο και από πρωτόδικα Δικαστήρια. Δύο είναι τα εξέχοντα σημεία τα οποία πάντοτε τονίζονται με επίταση:
(α) Η αναγκαιότητα για επιβολή αυστηρών αποτρεπτικής φύσεως ποινών.
(β) Η μειωμένη σημασία των προσωπικών, οικογενειακών και συναφών περιστατικών του κατηγορουμένου και γενικά του ρόλου της εξατομίκευσης (Abe v. Δημοκρατίας (2008) 2 Α.Α.Δ. 211 και Μιχαήλ ν. Δημοκρατίας (1999) 2 Α.Α.Δ. 577).
Ο ρόλος για την αυστηρή αυτή προσέγγιση των Δικαστηρίων είναι πρόδηλος. Η χρήση και διάδοση των ναρκωτικών ουσιών βρίσκεται σε καλπάζουσα έξαρση και έχει από πολλού καταστεί κοινωνική μάστιγα με θύματα κυρίως νεαρά και ευάλωτα άτομα. Η επιβολή δε ιδιαίτερα αυστηρών ποινών ενδείκνυται και επιβάλλεται στις περιπτώσεις όπου η κατοχή συνοδεύεται με σκοπό την προμήθεια σε άλλα πρόσωπα. Τούτο εξάγεται τόσο από τις ποινές που προβλέπονται στη νομοθεσία όσο και από τη νομολογία. (Hassan v. Republic (1971) 2 C.L.R. 210, Moussan v. Δημοκρατίας (1992) 2 Α.Α.Δ. 320, Berne v. Δημοκρατίας (2003) 2 Α.Α.Δ. 437, Ξυδά ν. Δημοκρατίας, (2012) 2 Α.Α.Δ. 807). Όπως λέχθηκε και στην υπόθεση Ξυδά (ανωτέρω) η προβλεπόμενη από το Νόμο ποινή αποτελεί την πρωταρχική ένδειξη για το πώς η κοινωνία αντιμετωπίζει αδικήματα αυτής της μορφής.
Με βάση των Περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμο του 1977 (Ν. 29/77) για το αδίκημα της κατοχής ελεγχομένου φαρμάκου τάξεως Β η προβλεπόμενη ποινή είναι η φυλάκιση μέχρι 8 χρόνια. Για το σοβαρότερο αδίκημα της κατοχής με σκοπό την προμήθεια του εν λόγω ελεγχόμενου φαρμάκου σε άλλο πρόσωπο η προβλεπόμενη ποινή είναι φυλάκιση διά βίου. Η ίδια ποινή της διά βίου φυλάκισης προνοείται για το αδίκημα της εισαγωγής ελεγχόμενου φαρμάκου.
Πιστεύουμε ότι πραγματικά κοινοτυπούμε επαναλαμβάνοντας ότι οι κατηγορίες και τα αδικήματα που διέπραξε η κατηγορούμενη είναι από τα πλέον σοβαρά. Ο λόγος για την αυστηρή μεταχείριση των παραβατών δίδεται μέσα από τη νομολογία και τον έχει επιβάλει δυστυχώς η καθημερινή και συνάμα σκληρή πραγματικότητα. Έχει πλέον καταστεί μέρος της καθημερινότητας μας η είδηση για εισαγωγή μεγάλων ποσοτήτων ναρκωτικών στη χώρα μας, αλλά και τα προβλήματα που αναφύονται από την χρήση ναρκωτικών ουσιών ιδιαίτερα από νεαρά άτομα.
Για χρόνια το Ανώτατο Δικαστήριο, σε σειρά αποφάσεων του, επισημαίνει το γεγονός ότι τα ναρκωτικά έχουν εξελιχθεί σε κοινωνική μάστιγα και τονίζει την ανάγκη προστασίας της κοινωνίας. Επίσης επανειλημμένα έχει τονίσει την ανάγκη επιβολής αποτρεπτικών ποινών, ποινών που να δείχνουν τόσο την αποδοκιμασία όσο και την ενεργό συμμετοχή της Δικαιοσύνης στον αγώνα που διεξάγεται σε παγκόσμια κλίμακα για την καταπολέμηση της μάστιγας των ναρκωτικών. Ο κίνδυνος των ναρκωτικών έπαυσε να κτυπά την πόρτα της Κυπριακής Κοινωνίας. Βρίσκεται ήδη ανάμεσα μας και έχει καταστεί πραγματικός εφιάλτης. Και είναι εδώ που απαιτείται η συνδρομή και η ενεργός συμμετοχή των φορέων δικαιοσύνης. Μόνο με την ορθή μεταχείριση όσων καταδικάζονται για παρόμοια αδικήματα, ο ρόλος των Δικαστηρίων, στην κοινή αυτή προσπάθεια γίνεται ουσιαστικός και αποτελεσματικός όπως πρέπει να είναι. Ορθή δε μεταχείριση σημαίνει την επιβολή ποινών που να αντανακλούν με τρόπο εμφανή και επαρκή την απέχθεια της κοινωνίας προς τα αδικήματα της κατοχής και εμπορίας ναρκωτικών και προς τα πρόσωπα που τα διαπράττουν.
Όπως εύστοχα έχει λεχθεί στην Γενικός Εισαγγελέας ν. Dos Santos (2005) 2 A.A.Δ. 297 και υιοθετηθεί σε μεταγενέστερες αποφάσεις Σωτήρης Αθηνής ν. Δημοκρατίας, (2008) 2 Α.Α.Δ. 256:
«Τα κακά από τη χρήση ναρκωτικών είναι ήδη στη χώρα μας. και εκτός από τα ολέθρια αποτελέσματα στη ζωή και υγεία των χρηστών δημιουργούν, σωρευτικά, εστίες εγκλήματος. Η εμπορία πρέπει να παταχθεί. Οι ποινές πρέπει να είναι αποτρεπτικές. Ο έμπορας των ναρκωτικών να υποχρεωθεί να υπολογίζει τις επιπτώσεις της σύλληψης και καταδίκης του.»
Ενδεικτικό επίσης της προσέγγισης των Δικαστηρίων σε υποθέσεις ναρκωτικών είναι και το πιο κάτω απόσπασμα από την υπόθεση Khalil v. Δημοκρατίας (1990) 2 Α.Α.Δ. 78 όπου, από τότε, σε χρόνο που ανάγεται πέραν των τριάντα ετών είχε ήδη εντοπιστεί ο θανάσιμος κίνδυνος των ναρκωτικών.
«Για πολλοστή φορά επαναλαμβάνουμε και προειδοποιούμε ότι η απάντηση των Δικαστηρίων στη συνεχιζόμενη διάπραξη με αυξημένη συχνότητα τέτοιας φύσεως αδικημάτων στο νησί μας θα είναι η επιβολή με ανάλογο ρυθμό όλο και πιο αυστηρών ποινών από εκείνων που επιβάλλονται σήμερα.»
Σε αυτό το στάδιο θεωρούμε ορθό να αναφερθούμε και να καταγράψουμε τον τρόπο αντιμετώπισης άλλων παρόμοιων υποθέσεων.
Στην υπόθεση Victor Abe v. Δημοκρατίας (2008) 2 A.A.Δ. 211 επιβλήθηκε για εισαγωγή και κατοχή με σκοπό την προμήθεια 23 κιλών κάνναβης σε 36χρονο Λιβεριανό αιτητή πολιτικού ασύλου ο οποίος διαδραμάτισε ρόλο μεσάζοντα, με λευκό ποινικό μητρώο και δύσκολες προσωπικές οικογενειακές συνθήκες ποινή φυλάκισης 15 ετών η οποία κατ΄ έφεση αντικαταστάθηκε με 13 έτη δεδομένης της ανισότητας που διεφάνη ότι υπήρξε μεταξύ εκείνου και του συγκατηγορούμενου του.
Στην υπόθεση Παναγιώτου ν. Δημοκρατίας (2008) 2 Α.Α.Δ. 478 επιβλήθηκε πρωτόδικα ποινή φυλάκισης 14 ετών για εισαγωγή και κατοχή με σκοπό την προμήθεια ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β’ (6.453,34 κάνναβη) και κατ΄ έφεση μειώθηκε σε 12ετή ποινή φυλάκισης. Ο κατηγορούμενος εκεί ήταν ηλικίας 21 ετών, ανίκανος για εργασία λόγω ψυχολογικών προβλημάτων.
Στην υπόθεση Τομάζου ν. Δημοκρατίας (2003) 2 Α.Α.Δ. 63 επικυρώθηκε 10ετής ποινή φυλάκισης για εισαγωγή και κατοχή με σκοπό την προμήθεια 8.957,7 κάνναβη.
Στην υπόθεση Saliba v. Δημοκρατίας (2008) 2 Α.Α.Δ. 388 επιβλήθηκε σε άτομο νεαρής ηλικίας, λευκού ποινικού μητρώου ο οποίος παραδέχθηκε το αδίκημα της εισαγωγής και κατοχής με σκοπό την προμήθεια κοκαΐνης βάρους 130.2612 γρ. ποινή φυλάκισης 10 ετών.
Στην υπόθεση Abe (ανωτέρω) υιοθετείται και τονίζεται εκείνο που συνεχώς επιβεβαιώνεται από τη νομολογία ότι:
“Πρέπει να επιβάλλονται αυστηρές και αποτρεπτικές ποινές σε υποθέσεις ναρκωτικών ουσιών, ιδιαίτερα όταν αυτές σχετίζονται με την εισαγωγή και πρόθεση προμήθειας σε τρίτα πρόσωπα. Όπως αναφέρθηκε στη Γενικός Εισαγγελέας ν. Sak (2005) 2 Α.Α.Δ. 377 η επιβολή αυστηρών ποινών επιβάλλεται σε συνάρτηση με το είδος, την ποσότητα και το σκοπό κατοχής των ναρκωτικών.”
Έχουμε εξετάσει με μεγάλη προσοχή όσα ο συνήγορος της κατηγορούμενης ανάφερε για μετριασμό της ποινής. Η ανάγκη ορθής αντιμετώπισης των παραβατών επιβάλλεται από την ανάγκη για προστασία της κοινωνίας και αποτροπή των υπολοίπων χωρίς όμως να παραγνωρίζονται οι προσωπικές περιστάσεις αυτών. Δεχόμαστε πως η αρχή ότι οι προσωπικές περιστάσεις ενός κατηγορουμένου σε σοβαρές υποθέσεις έχουν περιορισμένο ρόλο, δεν είναι άκαμπτη. Για τούτο το λόγο θα τους δώσουμε την ανάλογη βαρύτητα:
Μέσα από τα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης φαίνεται ότι η κατηγορούμενη ακολούθησε τον κατηγορούμενο 1 μεταφέροντας στην Κύπρο τις δύο βαλίτσες που περιείχαν μέσα τις απαγορευμένες ουσίες και συγκεκριμένα την ποσότητα ναρκωτικών όπως ανωτέρω αναφέρεται. Το Δικαστήριο δεν είναι σε θέση να γνωρίζει ποιο είναι το προσωπικό όφελος που αποκόμισε η κατηγορούμενη για να αποδεχθεί την μεταφορά των συγκεκριμένων βαλιτσών και να συνοδεύσει τον κατηγορούμενο 1 στην Κύπρο, σε αντίθεση με την περίπτωση του κατηγορούμενου 1 που αποτέλεσε δεδομένο κατά την διαδικασία επιβολής ποινής για τον ίδιο, ότι το κίνητρο του ήταν το οικονομικό όφελος το οποίο εν μέρει αποκόμισε κατά την παραλαβή των βαλιτσών. Όπως και ο πρώτος κατηγορούμενος παρέλαβε από τον ιμάντα την μεγάλη μαύρη πλαστική αποσκευή, το ίδιο και η κατηγορούμενη παρέλαβε από τον ιμάντα την μεγάλη μωβ πλαστική αποσκευή. Στο τσαντάκι που κρατούσε η κατηγορούμενη εντοπίστηκαν οι ετικέτες απόδειξης ζύγισης και των δύο βαλιτσών που περιείχαν την κάνναβη και οι οποίες ταυτίζονται με τις ετικέτες απόδειξης ζύγισης που βρίσκονταν στο χερούλι των δύο μεγάλων βαλιτσών.
Δεν συντρέχουν τα επιβαρυντικά στοιχεία που αναφέρει το άρθρο 30(4)(α)(β) του Νόμου 29/1977 και καθιστούν το αδίκημα ιδιαίτερα σοβαρό. Στην προκειμένη όμως περίπτωση δεν συντρέχουν και στοιχεία τα οποία καθιστούν το αδίκημα λιγότερο σοβαρό.
Το λευκό ποινικό μητρώο της κατηγορουμένης και ο καλός χαρακτήρας της οριακή σημασία μόνο μπορεί να έχει σε περιπτώσεις ναρκωτικών καθότι όπως έχει τονιστεί στην υπόθεση Landou v. The Republic (1991) 2 Α.Α.Δ. 178 στις περιπτώσεις εμπορίας οι έμποροι αναζητούν μεταφορείς καλού χαρακτήρος και πρόσωπα τα οποία δυνατό λόγω φύλου, ηλικίας ή ασθένειας να προκαλούν τη συμπάθεια του Δικαστηρίου. Φυσικά το Δικαστήριο λαμβάνει υπόψιν το γεγονός ότι η κατηγορούμενη είναι λευκού ποινικού μητρώου ως προς την επιμέτρηση της ποινής.
Το Δικαστήριο επίσης λαμβάνει υπόψη τις προσωπικές περιστάσεις της κατηγορουμένης όπως αυτές παρατίθενται στην αγόρευση του ευπαιδεύτου δικηγόρου της και ειδικά τις αναφορές οι οποίες ενισχύονται από ιατρικά πιστοποιητικά ή άλλα πιστοποιητικά τα οποία έχει επισυνάψει και ιδιαιτέρως τα σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα που αντιμετωπίζει σε συνδυασμό με την δύσκολη ζωή που αντιμετώπισε από τη συμπεριφορά του συντρόφου της. Το γεγονός από μόνο του ότι το παιδί της προέβηκε σε διαδικασία αλλαγής φύλου μετά την ενηλικίωση του δεν μπορεί να αποτελέσει θέμα το οποίο θα πρέπει να ληφθεί άμεσα και στο βαθμό που ζήτησε η κατηγορούμενη να ληφθεί υπόψιν. Δεν έχει τεθεί οτιδήποτε το οποίο να επιβεβαιώνεται ο ισχυρισμός ότι το συγκεκριμένο πρόσωπο έχει δεχθεί άρνηση, απόρριψη και κοροϊδία από τον κόσμο και τον ίδιο τον πατέρα του. Τα επισυναπτόμενα έγγραφα στην αγόρευση του δικηγόρου της αφορούν την διαδικασία για την αλλαγή φύλου, ενέργειες οι οποίες συνεχίσθηκαν κανονικά και μετά την σύλληψη τη κατηγορούμενης με βάση τα πιστοποιητικά που έχουν επισυναφθεί και εφόσον η ίδια η θυγατέρα της μετά τη ληξιαρχική αλλαγή στις 11.10.2023 έδωσε τις σχετικές εγκρίσεις για τις αναγκαίες χειρουργικές επεμβάσεις..
Η κατηγορούμενη ως αλλοδαπό πρόσωπο το οποίο βρίσκεται στις Κεντρικές Φυλακές δεν αντιμετωπίζεται με διαφορετικότητα από τους υπόλοιπους κρατούμενους. Με βάση και την επιστολή εκ μέρους του Αναπληρωτή Διευθυντή των Κεντρικών Φυλακών δεν διαπιστώνεται να αντιμετωπίζεται ως άτομο υπό διαφορετικές συνθήκες αλλά όπως αναφέρεται στη συγκεκριμένη επιστολή όπως και για την κατηγορούμενη εφαρμόζονται επαγγελματικά πρότυπα σύμφωνα με τους Ευρωπαϊκούς Κανόνες Φυλακών και σχετικών συστάσεων των Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης, Κανόνες και Μοντέλα των Ηνωμένων Εθνών και με βάση νομοθετήματα που έχουν ως βάση τα ανθρώπινα δικαιώματα, την αναμόρφωση καθώς και την ανθρωποκεντρική προσέγγιση του κάθε κατηγορούμενου, προωθείται ο σεβασμός στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια και στη διαφορετικότητα και καταργείται οποιαδήποτε μορφή διάκρισης.
Όσον αφορά τον υπερπληθυσμό στις Κεντρικές Φυλακές διαπιστώνεται πάλι με βάση την επιστολή Τεκμήριο Α1 οι συνθήκες κράτησης της κατηγορούμενης δεν ανταποκρίνονται στα όσα ο ευπαίδευτος δικηγόρος της αναφέρεται στην αγόρευση του. Φυσικά το γεγονός και μόνο το ότι πρόκειται για άτομο το οποίο ευρίσκεται μακριά από την χώρα του και τον τόπο διαμονής της υπόλοιπης οικογένειας του και το γεγονός ότι η μόνη γλώσσα που γνωρίζει είναι Ισπανικά λαμβάνονται υπόψη.
Ως προς την εισήγηση για διαφοροποίηση της ποινής από τον κατηγορούμενο 1 και την αναγκαιότητα επιβολής μικρότερης ποινής στην κατηγορούμενη, σύμφωνα με τη νομολογία δεν είναι ανεκτή η άνιση μεταχείριση των ίσων καταστάσεων ή η ίση μεταχείριση των άνισων. Οι διαφορετικοί ρόλοι των κατηγορούμενων αποτελούν παράγοντα που νομιμοποιεί τη διαφορετική μεταχείριση.
Στην υπόθεση Α. Θεοχάρους ν Αστυνομίας (1993) 2 Α.Α.Δ. 67, λέχθηκε με αναφορά στην υπόθεση Ιωάννου ν. Αστυνομίας (1989) 2 Α.Α.Δ. 251 πως:
«Η ισότητα ενώπιον της Δικαιοσύνης καθιερώνεται ως θεμελιώδες δικαίωμα του ανθρώπου από το άρθρο 28.1 του Συντάγματος. Ο πυρήνας του δικαιώματος για ίση μεταχείριση από το Δικαστήριο συνίσταται στην υποχρέωση των δικαστικών αρχών να μεταχειρίζονται με ομοιόμορφο τρόπο όλους που βρίσκονται στην ίδια ουσιαστικά θέση. Το δικαίωμα επεκτείνεται, όπως αντιλαμβανόμαστε, στην εφαρμογή των αρχών του άρθρου 28.1 του Συντάγματος, και στο συσχετισμό των διαφορών στην τιμωρία συγκατηγορουμένων με την ουσιαστική ανομοιογένεια στην εγκληματική τους ευθύνη για το αδίκημα και το ποινικό μας μητρώο.»
Η ίδια αρχή της ισότητας επιβεβαιώνεται και υπογραμμίζεται στην Πίτσιλλος ν. Αστυνομίας (1998) 2 Α.Α.Δ. 346 όπου λέχθηκαν τα εξής:
«Η ιδιοσυστασία της δικαστικής προσωπικότητας πολλές φορές ευθύνεται για τη διάσταση στην ποσοτική και ποιοτική επιμέτρηση της ποινής. Η δικαστική κρίση στο πεδίο αυτό κινείται μέσα σε ένα μεγάλο εύρος ποινών.
Το πρόβλημα μετριάζεται έντονα από την εφαρμογή της αρχής της ισότητας, που κατοχυρώνει το Άρθρο 28 του Συντάγματος».
Μέσα από τα γεγονότα που έχουμε διαπιστώσει στην απόφαση μας φαίνεται ότι η κατηγορούμενη ακολούθησε τον κατηγορούμενο 1 για την μεταφορά των συγκεκριμένων βαλιτσών στην Κύπρο και σίγουρα ο ρόλος της κατηγορουμένης ήταν αυτός του μεταφορέα, γεγονός το οποίο λαμβάνουμε υπόψη.
Φυσικά κατά την επιβολή της ποινής και στον κατηγορούμενο 1 το Δικαστήριο αυτό που έλαβε υπόψη ήταν η ιδιότητα του ως απλού μεταφορέα των ναρκωτικών και το σχετικά μικρό οικονομικό όφελος σε συνδυασμό με την ποσότητα των ναρκωτικών που μετέφερε στην Κύπρο. Περαιτέρω για τον κατηγορούμενο 1 το στοιχείο που το Δικαστήριο έλαβε σοβαρά υπόψιν προς την επιμέτρηση της ποινής ήταν η άμεση παραδοχή και μεταμέλεια του, στοιχεία τα οποία δεν υπάρχουν στην κατηγορούμενη.
Έχοντας υπόψη τα πιο πάνω και σε συνδυασμό με την κατάληξη του Δικαστηρίου ως προς την συμμετοχή της κατηγορουμένης στη διάπραξη των αδικημάτων χωρίς να παραγνωρίζουμε και τα στοιχεία που το Δικαστήριο έλαβε υπόψιν κατά την επιβολή ποινής στον κατηγορούμενο 1, αποφασίσαμε για σκοπούς ισότητας μεταξύ συγκατηγορουμένων προσώπων και παρά την άμεση παραδοχή και μεταμέλεια του κατηγορούμενου 1 να μην επιβάλουμε ούτε μικρότερη αλλά ούτε και μεγαλύτερη ποινή στην κατηγορούμενη από όση επιβάλαμε στον κατηγορούμενο 1 και να μην διαφοροποιήσουμε την ποινή από εκείνη την οποία επιβάλαμε στον κατηγορούμενο 1 καθ΄ ότι η παραδοχή και μεταμέλεια του κατηγορούμενου 1 συγκεράζουν οποιαδήποτε διαφορά των δύο ως προς την συμμετοχή των στην μεταφορά των ναρκωτικών στην Κύπρο.
Λαμβάνοντας υπόψη όλα όσα ανωτέρω αναφέρθηκαν, τη μεγάλη ποσότητα ναρκωτικών ουσιών και τους μετριαστικούς παράγοντες που τέθηκαν επιβάλλουμε στην κατηγορούμενη 2 τις ακόλουθες ποινές:
Στην κατηγορία 2 ποινή φυλάκισης 12 ετών.
Στην κατηγορία 4 ποινή φυλάκισης 12 ετών.
Στην κατηγορία 3 δεν επιβάλλουμε ποινή καθώς τα γεγονότα αυτής, δηλαδή η κατοχή της κάνναβης εμπεριέχεται στα γεγονότα της κατηγορίας 4 που είναι σοβαρότερη και στην οποία έχουμε ήδη επιβάλει ποινή (βλ. μεταξύ άλλων Θεοχάρους ν. Δημοκρατίας (2008) 2 Α.Α.Δ. 22).
.
Δεν επιβάλλουμε ποινή φυλάκισης στην 1η κατηγορία επί τω ότι, όπως καθορίστηκε στην υπόθεση Στέλιος Κουλουντή v. Αστυνομίας (2015) 2 Α.Α.Δ. 870, «σε σχέση με την επιβολή ποινής επί αδικημάτων συνωμοσίας όταν συντρέχουν με τα αδικήματα για τα οποία υλοποιήθηκε η συμφωνία, όπως εν προκειμένω, ότι η πρακτική, αν μπορούσαμε να τη χαρακτηρίσουμε έτσι, να επιβάλλεται ποινή και στις δύο κατηγορίες, δεν είναι ενδεδειγμένη, καθότι η υλοποίηση της συμφωνίας προς διάπραξη αδικήματος απορροφάται με την ίδια τη διάπραξη του αδικήματος που αφορά η συνωμοσία».
Οι ποινές φυλάκισης που έχουμε επιβάλει στην κατηγορούμενη 2 στα πλαίσια των κατηγοριών 2 και 4 να συντρέχουν καθώς τα αδικήματα στα οποία οι εν λόγω κατηγορίες αφορούν απορρέουν από μια ενιαία έκνομη συμπεριφορά (βλ. Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας ν. Θωμά και Θωμά ν. Δημοκρατίας, Ποινικές
Εφέσεις 136/17 και 132/17 αντίστοιχα, ημερ. 26.6.2019). Για την έκτιση των εν λόγω ποινών να ληφθεί υπόψη και ο χρόνος που η κατηγορούμενη 2 τελεί υπό κράτηση, δηλαδή από την 9.7.2023 μέχρι και σήμερα.
€90,00 έξοδα της Κατηγορούσας Αρχής να καταβληθούν από την Δημοκρατία.
Υπ…………………………………………….
Μ. Δρουσιώτης, Π.Ε.Δ.
Υπ……………………………………………
Π. Κυριακίδης, Α.Ε.Δ.
Υπ…………………………………………
Ε. Πεύκου, Ε.Δ.
Πιστόν αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο